آخرین ساخته کریستوفر نولان کارگردان هالیوودی که درباره زندگی رابرت اوپنهایمر پدر بمب اتمی آمریکا، چگونگی تولید و استفاده از آن در شهرهای هیروشیما و ناکازاکی ژاپن در جنگ جهانی دوم است، قرار است با تاخیر زیاد در سال ۲۰۲۴ در ژاپن به روی پرده برود؛ مسالهای که نشان میدهد داغ بازماندگان این جنایت هنوز برای مردمان سرزمین آفتاب تابان تازه است.
به گزارش سینمای خانگی از ایرنا، تابستان گذشته تقریبا ۲ فیم سینمایی هالیوودی یعنی اوپنهایمر؛ پدر بمب اتمی و باربی در بیشتر کشورهای دنیا به روی پرده رفت. اما برای مردم ژاپن که تنها قربانی بمب اتمی در دنیا هستند، قرار است فیلم اوپنهایمر با تاخیر زیاد و از ابتدای سال ۲۰۲۴ به روی پرده سینماها برود. دلیل این موضوع نیز بسیار واضح است. هنوز خون بازماندگان بمباران اتمی هیروشیما و ناکازاکی به دلیل این جنایت غیرانسانی میجوشد.
دلایل پخش با تاخیر فیلمهای هالیوودی بسیار متفاوت هستند؛ در حالی که تابستان امسال فیلم اوپنهایمر به پدیدهای فرهنگی برای علاقهمندان به سینما تبدیل شد مردم در ژاپن فیلم باربی را تماشا میکردند!
مقامات ژاپنی تابستان امسال به دلیل نگرانی از حساسیت مردم این کشور نسبت به آنچه که فیلم کریستوفر نولان آن را روایت میکند، مانع از پخش این فیلم سینمایی در کشورشان شدند.
شرکت «بیتر اندز» مستقر در توکیو که قرار است امتیاز پخش این فیلم در سینماهای ژاپن را در اختیار داشته باشد، با این حال هنوز تاریخ مشخصی را برای پخش این فیلم اعلام نکرده است.
در بیانیه این شرکت در خصوص دلایل تصمیم به پخش این فیلم در سینماهای کشوری که در این فیلم چگونگی نابودیاش جشن گرفته میشود، آمده است: پس از ماهها گفتوگوی متفکرانه در ارتباط با موضوع و اذعان به حساسیت ویژه ما ژاپنیها این تصمیم گرفته شد. پس از نمایش فیلم، احساس میکنیم کریستوفر نولان یک تجربه سینمایی منحصر به فرد خلق کرده که فراتر از داستانگویی سنتی است و باید بر پرده بزرگ دیده شود. وقتی صحبت از ژاپن میشود، از مخاطبان دعوت میکنیم تا با چشمان خود فیلم را تماشا کنند.
بسیاری از مردم ژاپن تاکید دارند که نولان در فیلم اخیر خود توجه کافی به بیش از ۲۲۰ هزار جانباخته این بمبارانها نداشته است.
نولان خود در ماه جولای و در گفتوگو با شبکه خبری ان.بی.سی درباره تصمیمش برای نادیده گرفتن عواقب بمباران اتمی هیروشیما و ناکازاکی در سال ۱۹۴۵ و واپسین روزهای جنگ جهانی دوم، گفته است که روایت داستان از نگاه اوپنهایمر یک انتخاب عمدی بود.
وی مدعی شد که اوپنهایمر به عنوان مدیر آزمایشگاه «لوس آلاموس» جایی که پروژه تولید بمب اتمی معروف به «پروژه منهتن» جلو رفت، تنها زمانی از این انفجارها مطلع شد که رادیو، خبر استفاده ارتش آمریکا از آنها در ژاپن را خواند. وی گفته است که اگر روایتی غیر از این را در فیلمش نمایش میداد، «به شرایط داستانی خیانت کرده بود.»
با وجود آنکه فیلم اکران بینالمللی اوپنهایمر هنوز ادامه دارد، فروش آن به ۹۵۰ میلیون دلار رسیده که رقم قابل توجهی محسوب میشود.
با این حال تاخیر در پخش این فیلم در ژاپن بیانگر آن است که داغ مردم ژاپن برای تسلیم در جنگ جهانی دوم با قربانی شدن بیش از ۲۲۰ هزار نفر از شهروندان هنوز تازه است. تلخترین تصویر برای آنها شاید عکسی باشد که فرمانده نیروهای ژاپنی مقابل یک فرمانده ناوگان آمریکایی خبردار ایستاده تا شرایط آتشبس را امضا کند.
جنگ جهانی دوم که از سال ۱۹۳۹ و با حمله دولت آلمان به لهستان آغاز شد و تا سال ۱۹۴۵ به طول انجامید، شاهد یکی از خونبارترین جنگهای تاریخ بشریت بود. در یک سمت این جنگ، دولتهای آلمان، ایتالیا و ژاپن به عنوان دولتهای محور و در سمت دیگر متفقین با حضور انگلیس، فرانسه، روسیه، چین، بلژیک و آمریکا قرار داشتند.
پروژه منهتن که در آن مسوولیت تولید بمب اتمی به گروهی از فیزیکدانان آمریکایی به رهبری رابرت اوپنهایمر واگذار شد، در نهایت به اولین و آخرین استفاده از بمبهای اتمی تاکنون منجر شده است.
استفاده از این بمب در تاریخ ۶ و ۹ اوت ۱۹۴۵ باعث ویرانی گسترده و شاید بزرگترین کشتار تاریخ بشر بود. تنها ۲۰ هزار نفر از افراد کشته شده در این ۲ شهر نظامی بودند و ۲۰۰ هزار نفر دیگر را زنان، کودکان، کهنسالان و افراد غیرنظامی تشکیل میدادند.
پس از این ۲ بمباران بود که امپراطوری ژاپن تسلیم بدون قید و شرط را پذیرفت و بدین ترتیب جنگ جهانی دوم هم پایان یافت.