تعداد سالن‌های سینمایی کشور تا هفته پایانی آبان‌ماه ۱۴۰۲، به ۸۰۴ رسیده است تا آمار ۱۰۰۰ سالن سینمایی تا انتهای دولت سیزدهم، محتمل‌ترین از هر زمان دیگری باشد. این آمار، ضمن رشد بیش از ۴۰ درصدی سالن‌سازی به‌نسبت انتهای دولت قبل، سرانه سینما برای مردم ایران را به ۱۰۹ هزار نفر برای هر سالن رسانده است.
به گزارش سینمای خانگی از ایرنا، تعداد سالن‌های سینمایی کشور با رشد بیش از ۴۰ درصدی به‌نسبت آغاز به کار دولت سیزدهم، به عدد ۸۰۴ رسید. تعداد سالن‌های سینما تا هفته انتهایی آبان در حالی به ۸۰۴ رسیده که این آمار در زمان روی کار آمدن دولت سیزدهم، ۵۷۰ سالن بود.
با این آمار، متوجه می‌شویم که به ازای هر ۱۰۹ هزار نفر، ۱ سالن سینما وجود دارد. این آمار در انتهای دولت دوازدهم، به ازای هر ۱۵۴ هزار نفر، ۱ سالن بوده است. استاندارد جهانی این حوزه، وجود ۱ سالن سینما، به ازای هر ۱۰ هزار نفر است که آمار کنونی نشان می‌دهد، سازمان سینمایی علیرغم اینکه فاصله قبلی را تا حدود بسیاری بهبود بخشیده است اما هنوز به آن راندمان مطلوب این حوزه نرسیده‌ایم.
هم‌اکنون ۹۰ شهر بین ۵۰ تا ۱۰۰ هزار نفر و بیش از ۵۰ شهر بالای ۱۰۰ هزار نفر، فاقد سینما هستند و نشانه‌گذاری به ترتیبی است که درصد بالایی از این شهرها، طی ۲ سال آینده، از امکان سینما برخوردار شوند.
به ازای هر ۱۰۹ هزار نفر، ۱ سالن سینما وجود دارد. این آمار در انتهای دولت دوازدهم، به ازای هر ۱۵۴ هزار نفر، ۱ سالن بوده است
یکی از وعده‌هایی که رئیس سازمان سینمایی در آغاز به کار فعالیت خود داد، رساندن تعداد سالن‌های سینما به عدد ۱۰۰۰ بود که این روند، تا به امروز، تحرک خوبی را شاهد بوده است. زمانی که محمدمهدی اسماعیلی و محمد خزاعی، عدد ۱۰۰۰ سالن را رسانه‌ای کردند، ۵۷۰ سالن در کشور وجود داشت و ۴۳۰ سالن نیاز بود تا به چنین شاخصی رسید. تا امروز، ۲۳۴ سالن از آن ۴۳۰ سالن وعده داده‌شده به ناوگان سینمایی کشور افزوده شده است و احتمال روشن شدن چراغ ۱۹۶ سالن دیگر طی حدودا ۲ سال آینده، محتمل به نظر می‌رسد.
طبق رصد صورت‌گرفته، تعداد سالن‌هایی سینمایی، تا انتهای امسال، به عدد ۸۴۰ نزدیک خواهد شد و برنامه‌ریزی‌های خوبی برای ساخت ۱۶۰ سالن دیگر طی یک‌سال‌ونیم انتهایی عمر این دولت تدوین شده است.
با رسیدن عدد سالن‌های سینما به ۱۰۰۰، به ازای هر ۸۸ هزار ایرانی، یک سالن سینما وجود خواهد داشت که نزدیک‌ترین حالت به نرم استاندارد جهانی این حوزه محسوب می‌شود.
نهضت سالن‌سازی در دولت سیزدهم، یکی از ارزنده‌ترین و دلسوزانه‌ترین اقداماتی بود که در حوزه سینما به بهره‌برداری رسید. این اتفاق یکی از آن دست اقداماتی است که تفکرات مختلف در سینما از آن حمایت کرده و رضایت حداکثری مردم را نیز در پی دارد. با هوشمندسازی این نهضت و در نظر گرفتن شهرها و استان‌های کم‌برخوردار از امکان سینما، شیرینی این نهضت ملی نزد سینمادوستان و عموم مردم کشور، دوچندان شده است.