حامد اصغرزاده مرغملکی کارگردان فیلم کوتاه داستانی «کیکاووس» که مورد تقدیر هیات داوران شصت و هشتمین جشنواره منطقهای سینمای جوان مشگینشهر-ساوالان قرار گرفت، گفت: جشنوارههای منطقهای به لحاظ کیفی دست کمی از جشنواره فیلم کوتاه تهران ندارند و تولیدات جدید سینمای کوتاه را ارائه میکنند.
به گزارش سنای خانگی، حامد اصغرزاده مرغملکی کارگردان فیلم کوتاه داستانی «کیکاووس» که مورد تقدیر هیات داوران شصت و هشتمین جشنواره منطقهای سینمای جوان مشگینشهر-ساوالان قرار گرفت، درباره این اثر گفت: «کیکاووس» تابستان امسال تولید شد و یک نسخه کامل نشده از آن به جشنواره فیلم کوتاه تهران هم فرستادیم که به این رویداد راه پیدا نکرد. همچنین در یک جشنواره ایتالیایی و شیلی هم پیش از این شرکت داشت.
وی درباره داستان فیلم توضیح داد: «کیکاووس» در ژانر وهم آلود و ترسناک و داستان پیرمردی به نام کاووس است که زمین ممنوعهای دارد و میخواهد در آن بذر بکارد اما از نفرین اجنه و خباثت مردم بی خبر است و اتفاقاتی هم برایش اتفاق میافتد. اگرچه قصه این قابلیت را داشت که به فضای فانتزی برود اما سعی کردم در این مسیر نباشد.
وی درباره تجارب سینمایی خود عنان کرد: پیش از این بیشتر فضای مستندسازی را تجربه کرده بودم و آثار صد ثانیه ای هم داشتم اما «کیکاووس» اولین فیلم داستانی من است اما چون رشته تحصیلیام ادبیات نمایشی است میخواستم یک کار داستانی را تجربه کنم.
اصغرزاده درباره فرصتهای برگزاری جشنوارههای منطقهای بیان کرد: من در جشنواره چهل و نهم منطقهای حضور داشتم و آن دوره فیلمسازان زیاد و نام های بزرگی در این رویداد حضور داشتند چراکه فضای فیلمسازی در غرب کشور هم بسیار قوی بود و هست. در حال حاضر با توجه به شناختی که از بچههای فعال در فیلم کوتاه دارم به لحاظ اعتبار جشنواره های منطقهای به لحاظ کیفی دست کمی از جشنواره فیلم کوتاه تهران ندارند و تولیدات جدید سینمای کوتاه را ارائه میکنند. همچنین فرصت خوبی برای راهیابی مستقیم به فستیوال تهران هستند.
شصت و هشتمین جشنواره منطقهای سینمای جوان مشگینشهر-ساوالان ۲ تا ۵ بهمن ۱۴۰۲ برگزار شد.
عطا مجابی فیلمساز و استاد کارگاه پیچینگ «ملزومات و فرصتها» در شصت و هشتمین جشنواره منطقهای سینمای جوان مشگینشهر-ساوالان عنوان کرد: بهترین راه یافتن بودجه یک فیلم، شروع از خودمان، شناخت دقیق و بهتر پروژه و تناسبات آن با مواردی است که کارمان را جهانی میکند.
به گزارش سینمای خانگی از روابط عمومی انجمن سینمای جوانان ایران، عطا مجابی استاد کارگاه تخصصی پیچینگ «ملزومات و فرصتها» در سومین روز از شصت و هشتمین جشنواره منطقهای سینمای جوان مشگینشهر-ساوالان بیان کرد: مبحث پیچینگ از مباحث جدی و پایهای فیلمسازی و شبیه به بازدید از لوکیشن و مرحله تدوین ضروری است که بدون آنها اساسا فیلمی ساخته نمیشود.
وی افزود: مشکل اساسی برای فیلمسازان ایران از جایی ایجاد میشود که گاهی بدون رعایت استانداردها به سراغ فیلمسازی میروند. من در حوزه پخش، پیشنهادم به فیلمسازان پخش توسط خود فیلمساز یا کمک گرفتن از پخش کننده ایرانی و حتی خارجی است. اگر فیلمی خوب باشد و البته به ندرت ممکن است پخش کننده خارجی به طور رایگان این کار را برای فیلمساز انجام دهد.
مجابی با اشاره به برخی کلیدواژهها در پیچینگ توضیح داد: تهیه کننده در یک برداشت شاید به مثابه اسلحهای است که فیلم یا فیلمساز از داخل آن شلیک میشوند. در پیچینگهای بینالمللی تهیه کننده استیتمنتی برای فیلم و فیلمساز مینویسد. او مسئولیت پدرانه ای نسبت به پروژه دارد و نقشهراهی برای آن مییابد.
این مدرس سینما خاطر نشان کرد: انجمن سینمای جوانان ایران امکان شناخت و آموزش سینما را برای فیلمسازان فراهم کرده است ولی شاید شناخت ما از صنعت سینما بسیار اندک باشد با این حال همچنان جز جوامعی هستیم که آثارمان در جشنوارههای خارجی میدرخشد.
وی با بیان اینکه دو نوع پیچینگ رسمی و غیررسمی وجود دارد، توضیح داد: پیچینگ غیررسمی گاهی در ایونتهایی جهانی که اساسا به این منظور طراحی شده است، انجام می شود.
مجابی همچنین فاندها و قراردادها، جوایز، کرود فاندینگ یا تامین مالی جمعی و ایجاد کمپین برای جذب سرمایه، فلوشیپ و لبزها، و… لیبلهایی را برای قید در تیتراژ فیلم فراهم میکنند و به این نحو به آثار اعتبار میبخشند.
این کارگردان فیلم کوتاه عنوان کرد: باید امر پیچینگ را وسیع ببینیم، با همین متریالهایی که انجمن در پورتالها ساخته میتوانیم کار خود را به موسسات مختلف برای دریافت فاند بفرستیم. بهترین راه یافتن بودجه یک فیلم، شروع از خودمان است. شناخت دقیق و بهتر پروژه و تناسبات آن با مواردی که آن را جهانی میکند، اهمیت دارد؛ از ایدههای ساده و روزمره تا وصل کردن و رسیدن آن به دغدغهای جهانی مهم است. همچنین زمان طلایی ثبت نام را از دست ندهیم و موسسات را نیز از طریق جست و جو پیدا کنیم.
وی خاطر نشان کرد: در برخی از فاندها مبلغ قابل توجهی به فیلمساز تعلق میگیرد تا آن فیلم در لوکیشن مدنظر حمایت کننده تولید شود یا برای مثال فستیوالهایی که در حوزه خلیج فارس برگزار می شود، شاید به عرب زبان بودن فیلمساز تاکید داشته باشند.
وی درادامه درباره تجارب شخصی خود از همکاری با تهیهکننده خارجی و پیدا کردن سرمایهگذاران غیرایرانی، جشنوارههایی نظیر ساندنس، ترایبکا، بوسان، ایدفا، توکیو، هنگ کنگ، کلرمون فران، و… و پروژههای موفقشان در دریافت فاند و برگزاری پیچینگهای رسمی و غیررسمی صحبت کرده و در پایان گفت: من سالهاست که به این فکر میکنم چرا فیلم میسازم در حالی که اگر هدف کسب درآمد باشد، میتوان هر کار دیگری را دنبال کرد. یا اگر هدف تحسین شدن است میتوان به واسطه مدل شدن یا بازیگری و چه و چه به این هدف دست یافت اما پاسخ را در این میتوان یافت که فیلمسازی ما را هر روز بهتر از دیروز میکند و انگار ما مجبور به بهتر شدن هستیم. پیچینگ هم راهی برای شناخت بهتر پروژهمان است.
شصت و هشتمین جشنواره منطقهای سینمای جوان مشگینشهر-ساوالان تا ۵ بهمن در حال برگزاری است.
کارگردان فیلم کوتاه پویانمایی «حباب فروش» از آثار حاصر در شصت و هشتمین جشنواره منطقهای سینمای جوان مشگین شهر-ساوالان وجوه اعتباربخشی جشنوارههای منطقهای انجمن سینمای جوانان ایران به فیلمسازان و حمایتهای ادامهدار بعد از آن را حائز اهمیت زیادی عنوان کرد.
به گزارش سینمای خانگی از روابطعمومی انجمن سینمای جوانان ایران، دنیا زندی کارگردان فیلم کوتاه پویانمایی «حباب فروش» که از سنندج در شصت و هشتمین جشنواره منطقهای سینمای جوان مشگین شهر-ساوالان حضور دارد، درباره این اثر بیان کرد: انیمیشن «حباب فروش» تولید امسال است و پیش از این در جشنواره فیلم رشد شرکت کرده بود. این فیلم دارای تکنیک سه بعدی است و داستان آن تم فانتزی دارد. وی افزود: داستان «حباب فروش» درباره دختر جوانی است که حبابی شیشهای روی سرش دارد و ماجرای عاشقانه نافرجامی را پشت سر میگذارد و بعد از آن تصمیم میگیرد متفاوت عمل کند. حباب روی سرش هم نمادی از تظاهر است. وی درباره تجربه ساخت انیمیشن گفت: این اولین انیمیشن من است اما قبل از «حباب فروش» یک فیلم کوتاه داستانی به نام «شیرجه آزاد» در حوزه کودک و نوجوان ساخته بودم که اولین کار داستانیام بود و قبل تر هم تجربه ساخت یک مستند داشتم. این تجربههای مختلف به این دلیل بود که میخواستم ببینم کدامیک به روحیهام نزدیک تر است و احساس کردم که فضای انیمیشن را بیشتر دوست دارم. در حال حاضر هم بر روی ایده جدیدی در حیطه انیمیشن کار میکنم. وی ادامه داد: با وجود اینکه رشته تحصیلیام انیمیشن نبود اما با ساخت همین اثر کسب تجربه کردم و این حوزه را آموختم. اگرچه ساخت انیمیشن به نسبت دیگر گونهها بسیار سخت و زمانبر است اما مزایایی برای کارگردانان فیلمساز به ویژه زنان دارد و این است که آنها در فضای شخصی خود نیز میتوانند روند ساخت اثر را دنبال کنند. در واقع انیمیشن به اصطلاح خلوتی را برای فیلمساز ایجاد میکند. البته گاهی زمانبر بودن آن کار را فرسایشی میکند. همچنین کسانی که کارهای اول خود را در حوزه پویانمایی میسازند باید هزینههای زیادی را هم خود متقبل شوند. در مجموع در کار انیمیشن باید صبور بود. وی درباره برگزاری جشنوارههای منطقهای سینمای جوان عنوان کرد: برگزاری این رویدادها فواید زیادی دارد، به فیلمساز اعتبار میدهد و او را به دیگران میشناساند، من در این رویدادها با انیماتورها و کارگردانان جدید آشنا میشوم و از ویژگیهای سایر فیلمها ایده میگیرمو وجهه اعتباربخشی جشنوارهها به فیلمساز و بحث حمایتهای بعد از آن بسیار مهم است و به خود من کمک زیادی کرده است. شصت و هشتمین جشنواره منطقهای سینمای جوان مشگین شهر-ساوالان ۲ تا ۵ بهمن ۱۴۰۲ برگزار میشود.
کارگردان فیلم کوتاه داستانی «خلا»؛ از آثار حاضر در شصت و هشتمین جشنواره منطقهای سینمای جوان مشگین شهر-ساوالان بیان کرد: «خلا» معضل قاچاق را به زبانی هنری و نه نظامی و با برخورد سلبی مطرح میکند.
به گزارش سینمای خانگی، اکبر فکری شندی کارگردان فیلم کوتاه داستانی «خلا» از ارومیه که در شصت و هشتمین جشنواره منطقهای سینمای جوان مشگین شهر-ساوالان شرکت دارد، درباره این اثر و دغدغهاش از ساخت آن گفت: شغل من مرزبانی است و در این فیلم میخواستم یکی از چالشهای جامعه و معضل قاچاق را با نگاهی متفاوت مطرح کنم.
وی افزود: این فیلم بدون برخورد سلبی و مرسوم جامعه که قاچاق را صرفا امری مذموم میبیند، با دیدی هنری تاثیر سو قاچاق را بر نسل آینده نشان میدهد. همچنین این فیلم دیالوگ محور نیست و با زبان تصویر و المانها صحبت میکند.
فکری که اولین تجربه فیلمسازیاش را پشت سر گذاشته است، درباره داستان فیلم «خلا» توضیح داد: این اثر داستان دختری است که قلکش را می شکند و با پول آن نهالی را خریداری میکند که بسیار به آن علاقه دارد، به قدری با نهال ارتباط میگیرد که حتی برگ های درخت را لاک میزند تا زیایش کند!یک روز پدر موقع برگشت به خانه کولهای را تحویل میگیرد و شب وقتی پدر کولهاش را با عجله میبندد و میخواهد برای کولبری برود، با جای خالی نهال رو به رو میشود و بعد در فیلم میبینیم که نهال به آن کوله متصل است و دارد همراه با پدر از مرز خارج میشود. ژانر این کار درام است و پیش از این در جشنوارهای در انگلستان شرکت داشت.
فکری خاطر نشان کرد: «خلا» فیلمی بود که ایدهاش حین انجام وظیفه مرزبانی به ذهنم رسید و پرورش یافت و می خواستم با زبان هنری و نه نظامی حرف درباره موضوع قاچاق صحبت کنم. البته خودم نیز عضو انجمن سینمای جوانان ایران هستم.
وی درباره اهمیت برگزاری جشنوارههای منطقهای گفت: به نظرم در جشنوارههای منطقهای انجمن سینمای جوانان ایران دیدارهای فیلمسازان مهم است و کسب امتیاز و رتبه دراولویتهاس بعدی است.
شصت و هشتمین جشنواره منطقهای سینمای جوان مشگین شهر-ساوالان ۲ تا ۵ بهمن ۱۴۰۲ در شهر مشگین شهر اردبیل و به دبیری امیر رجبی برگزار میشود.
کارگردان فیلم کوتاه «شبی سیصد»، اکران آنلاین فیلم کوتاه را اتفاق مثبتی دانست و بیان کرد متاسفانه فیلم کوتاه هنوز در کشور مهجور است و درصد بالایی از مردم حتی تصور درستی از فیلم کوتاه ندارند.
به گزارش سینمای خانگی از مهر، اکران بسته فیلم کوتاه شامل منتخبی از تولیدات انجمن سینمای جوانان ایران از روز ۱۳ دی ماه همزمان با روز بزرگداشت مقام مادر آغاز شده است. به همین بهانه با نویسنده و کارگردان فیم کوتاه «شبی سیصد» که در این بسته حضور دارد، گپ و گفت کوتاهی داشتیم که در ادامه میخوانید.
محسن نجفی مهری کارگردان فیلم کوتاه «شبی سیصد» که با مضمونی مادرانه، در بسته فیلمهای کوتاه مادرانه انجمن سینمای جوانان به صورت آنلاین اکران میشود، در گفتوگو با خبرنگار مهر درباره این فیلم بیان کرد: ایده اولیه «شبی سیصد» از تجربه اقامت من و همکارم علیرضا اسدنژاد در خانهای در شمال ایران شکل گرفت. بعد از مدتی من شروع به نگارش فیلمنامه کردم و بعد از حدوداً ۴ سال موفق به ساخت آن شدم. ایده اولیه و کلی فیلم تا انتهای کار حفظ شد اما یک سری جزییات حتی تا زمان فیلمبرداری به فیلم اضافه شد.
وی درباره اینکه «شبی سیصد» چهقدر با آن چیزی که از ابتدا انتظارش را داشته تفاوت کرده است، گفت: خوشبختانه فیلم تا حدود زیادی به چیزی که انتظارش را داشتم نزدیک شد.
نجفی مهری درباره اکران آنلاین فیلم کوتاه و نگرانیهای فیلمسازان از بحث امنیت آن، توضیح داد: طبیعتاً اکران آنلاین فیلم کوتاه اتفاق مثبتی است که امکان دیده شدن فیلمها را برای همه شهرهای ایران و حتی جهان فراهم میکند و مثل اکران جشنوارهای محدود به یک شهر و زمان خاص نیست اما باز هم نمیتوان انتظار خیلی زیادی از همین نوع اکران داشت، چرا که به طور کلی متاسفانه فیلم کوتاه هنوز در کشور مهجور است و درصد بالایی از مردم حتی تصور درستی از فیلم کوتاه ندارند.
وی در توضیح بیشتر گفت: نگرانی از امنیت فیلم پیش از اکرانهای جشنوارهای هم امری اجتناب ناپذیر است، چرا که بسیاری از جشنوارهها در صورت داشتن اکران آنلاین دیگر فیلم را نمیپذیرند و در صورت لو رفتن فیلم در یوتیوب یا تلگرام، شانس فیلم برای حضور در جشنوارهها و حتی فروش حق پخش در خطر میافتد که البته حساسیت روی این مورد بعد از کرونا کمتر شده است. اما از سوی دیگر این اتفاق سبب بیشتر دیده شدن فیلم میشود. من به شخصه با اکران آنلاین حداقل یک سال بعد از پخش جشنوارهای فیلم موافق هستم.
کارگردان فیلم کوتاه «شبی سیصد» درباره اینکه در زمان نگارش فیلمنامه و ساخت فیلم، به مخاطب جهانی نیز فکر میکند یا خیر، عنوان کرد: در زمان نگارش فیلمنامه سعی میکنم که هم مخاطب داخلی و هم مخاطب خارجی را مد نظر داشته باشم اما گاهی این موضوع اجتناب ناپذیر است که برخی موضوعات بیشتر میتوانند مخاطب داخلی را جذب کنند یا برعکس.
وی در پاسخ به اینکه به حضور بازیگر حرفهای در فیلم کوتاه چقدر اعتقاد دارد، گفت: کار کردن با عوامل و به شکل ویژه بازیگران حرفهای به بالا رفتن سطح فیلمهای کوتاه کمک میکند و بازیگران حرفهای که در فیلمهای کوتاه حضور پیدا میکنند، برای من قابل احترام هستند. در فیلم «شبی سیصد» بر خلاف فیلم قبلیام «سقف کاذب» که بازیگران شناخته شده داشت، بیشتر بازیگران فیلم و حتی نقش اول فیلم اولین حضور جلو دوربین را تجربه میکردند.
نجفی مهری درباره مشکلات ساخت این فیلم کوتاه مطرح کرد: یکی از چالشهایی که «شبی سیصد» برای من داشت کار کردن با تعداد زیادی کودک و نوجوان و آن هم در شرایط کرونا بود که هم مسؤولیت زیادی برای ما داشت و هم از نظر هدایت و بازیگردانی جلوی دوربین، سختیهای بسیاری داشت اما خوشبختانه در نهایت نتیجه کار خوب بود.
این کارگردان جوان در پایان درباره کارهای آینده خود توضیح داد: با وجود اینکه چندین فیلمنامه کوتاه و بلند دارم اما فعلاً تصمیم به ساخت فیلم ندارم و بیشتر به عنوان تدوینگر، فیلمبردار و متخصص اصلاح رنگ در خارج از ایران فعالیت دارم.
محمد جواد رییسی نویسنده و کارگردان فیلم کوتاه «نذر ابدی» که در جشنواره مردمی فیلم عمار حضور دارد از شکل گیری ایده این اثر گفت.
به گزارش سینمای خانگی، محمدجواد رئیسی کارگردان و نویسنده فیلم کوتاه «نذر ابدی» در گفتوگو با مهر با اشاره به ایده شکل گیری این فیلم، گفت: یکی از دوستان خاطرهای از لابه لای خاطرات همرزمان شهید خرازی نقل کرد. اصل خاطره این بود که یک قوطی خالی کمپوت به دست رزمندگان میرسد و آنها از آن به عنوان لیوان استفاده کردند که در این فیلم کوتاه ما این خاطره را دراماتیزه کردیم.
وی ضمن اشاره به اینکه براساس آن خاطره، فیلمنامه و موقعیت را طراحی کرده است، در رابطه با محل فیلمبرداری این کار افزود: کار دفاع مقدسی به نسبت کارهای اجتماعی امروزی سختتر است و نیاز به طراحی لوکیشن دارد. بهواسطه اینکه این فضاسازیها از قبل در شهرک دفاع مقدس انجام شده است ما پس از انتخاب لوکیشن فقط بازسازی انجام دادیم و اگر کار را در شهرک دفاع مقدس نمیساختیم طراحی فضا و لوکیشن خیلی سخت بود.
این کارگردان با اشاره به اینکه کار در یک روز ضبط شده است، یادآور شد: تقریباً ۳۰ نفر عوامل و ۱۵ نفر هنرور برای این کار داشتیم، ۲ هفته پیش تولید فشرده داشتیم و پس تولید پروژه نیز یک ماه زمان برد.
«نذر ابدی» ماجرایی برگرفته از داستانی واقعی است و روایتی متفاوت از فداکاریها و کمکهای مردمی ارسالی به خطوط جبهه در دوران دفاع مقدس را روایت میکند که هم اکنون در چهاردهمین جشنواره مردمی فیلم عمار حضور دارد.
سایر عوامل این فیلم عبارتند از مدیر فیلمبرداری: آرش خلاق دوست، تدوین: حسین صفرزاده، مدیرتولید: علیرضا صدرالدینی، دستیار تولید: علیرضا کرمی، دستیار کارگردان: علی احمدی، حسین صفرزاده، منشی صحنه و برنامه ریز: سودابه صفری، مدیر صدابرداری: مسعود شاهوردی، دستیار صدا: شایان شاهوردی، طراح صحنه: علی شجاعی، دستیار صحنه: حنان عزتزاده و سامان رجبی، طراح گریم و لباس: زهرا بابایی، دستیاران گریم و لباس: فاطمه اسدی، مهدی قائمی، علیرضا شریفی مقدم، مهدی شهباز، دستیاران تصویر: محمدعلی زهی، مهدی حاجیلری، علیرضا محمدی، امیرحسین صالحی، اپراتور دوربین: محمد مودت، موسیقی: امید روشن بین، طراحی و ترکیب صدا: آرش قاسمی، اصلاح رنگ و نور: یحیی محمدعلی، طراح پوستر: الهام احمدی، تدارکات: علی تقوی، تأمین اسلحه: سرهنگ ناصر جباری، سینه موبیل: بیژن فرجودی، مسئول هنروران: سارا گودرزی، سارا حسینی.
فیلم کوتاه «وضعیت اورژانسی» به کارگردانی مریم اسمی خانی این روزها به صورت آنلاین در فیلمنت اکران میشود و اسمی خانی کارگردان «وضعیت اورژانسی» اکران آنلاین را یک فرصت ویژه برای فیلم کوتاه میداند.
به گزارشسینمای خانگی از روابط عمومی انجمن سینمای جوانان ایران، مریم اسمی خانی کارگردان فیلم کوتاه «وضعیت اورژانسی در گفتگو با پلاتو هنر درباره اکران آنلاین توضیح داد: پلتفرمها سالها قبل از پاندمی کرونا هم وجود داشتند ولی در دوره کرونا بود که مخاطب، به طور جدی به آنها رجوع کرد. سبک ارتباط مخاطب با محصولات نمایشی تغییر کرد و اکران آنلاین، به عنوان مسیر جدی عرضه محصولات نمایشی جای خودش را باز کرد. در واقع، مخاطبی که قبلا فقط تلویزیون تماشا میکرد و در سالنهای سینما حضور پیدا نمیکرد هم، امروز به واسطه اکران آنلاین فیلمها مخاطب جدی سینماست و همه فیلمهایی که روی پلتفرمها اکران آنلاین میشوند را دنبال میکند. حتی مخاطبان شبکههای ماهوارهای هم به پلتفرمها کوچ کردند. چون خیلی از این شبکهها الان برای پر کردن آنتن از محتوای همین پلتفرمها استفاده میکنند.
اسمی خانی درباره اکران آنلاین «وضعیت اورژانسی» گفت: ما ابتدا تصمیم داشتیم در یک سانس در سینما اکران پرده ای داشته باشیم ولی ناهمانگیهایی پیش آمد که فرصتش از دست رفت. برای همین هم تصمیم گرفتیم برای اکران آنلاین اقدام کنیم. پلتفرم فیلم نت به تازگی بخش سینمای دیگر را راهاندازی کرده بود و قصد داشت فیلمهای بلند سینمایی خاص و فیلمهای مستند را اکران آنلاین کند. خوشبختانه همزمانیهایی پیش آمد که بخش فیلم کوتاه سینمایی دیگر، با فیلم «وضعیت اورژانسی» کلید خورد.
این کارگردان درباره استقبال مخاطبان تصریح کرد: معمولا این موارد قابل پیشبینی نیستند ولی قطعا استقبال عمومی خوشایند است.
او برای بهتر و بیشتر دیده شدن فیلمهای کوتاه چند پیشنهاد و راهکاری مطرح کرد و گفت: فکر می کنم باید در مرحله انتخاب ایده و طراحی قصه به این موضوع فکر کرد. دیده شدن هم جا و شرایط دارد. این مهم است که کجا قرار است دیده شویم؟ مثلا ما از همان ابتدا میخواستیم توجه مخاطب عمومیتری را داشته باشیم. بعضی از فیلمهای کوتاه مختص فستیوالها هستند و دیدنشان برای مخاطبهای عمومی سینما خستهکننده است. من خودم هم جزو همین مخاطبها هستم و زمان روانی فیلم ها برایم مهم است ولی به هر حال همه فیلمها مخاطب خودشان را پیدا میکنند.
اسمی خانی در پاسخ به این پرسش که راهکار و پیشنهاد شما برای اقبال بیشتر به فیلم کوتاه چیست، توضیح داد: اقبال بیشتر میتواند معانی زیادی داشته باشد. اگر در این بحث خاص منظور از اقبال بیشتر دیده شدن فیلم توسط مخاطبان بیشتر است، باید بگویم که زبان سینما یک زبان جهانی قابل فهم است. انسانها از ملل مختلف سالهاست که بدون اینکه زبان مادری یکدیگر را بلد باشند با زبان سینما با هم گفتگو می کنند و روی هم اثر می گذارند هر چه شفاف تر و بی ابهامتر و ساده تر باشیم مخاطب بیشتری را درگیر می کنیم. دنیایی که در آن زندگی می کنیم از آرایه و پیرایه خسته است. تصویر واضح و واقعی می خواهد.
مریم اسمی خانی کارگردان «وضعیت اورژانسی» در پایان عنوان کرد: امیدوارم مسیر اکران آنلاین فیلم کوتاه در پلتفرم فیلم نت که ریسک شروع این حرکت را پذیرفت پر قدرت، با آثار درخشان فیلمسازان فیلم کوتاه ادامه پیدا کند.
کارگردان فیلم کوتاه «دست» هرچند فیلم کوتاه را پله رسیدن به فیلم بلند مینامند امامعقتد است: فیلم کوتاه هویت مستقلی دارد که برای دستیابی به تجربه ساخت اثر بلند موفق در سینما باید موضوعات سرگرم کننده را در فیلم کوتاه کنار بگذاریم چون کار فیلم کوتاه ایجاد تفکر است نه سرگرمی.
به گزارش سینمای خانگی، شقایق فتاحی در گفتوگو با ایرنا، اظهار داشت: اکثر فیلمسازان سینما را با فیلم کوتاه شروع کردند و به عبارتی در واقع تجربه ساخت فیلم کوتاه ضرورت تولید فیلم بلند است که به پشتوانه آزمون و خطاهایی که در این پروسه صورت می گیرد بستر تولید آثار جدی را فراهم می کند.
وی گفت: از طرفی هم نمی توان فیلم کوتاه را پیش درآمد حضور در فیلم بلند تعریف کرد چرا که فیلم کوتاه نیز هویت مستقلی دارد که برخی از فیلمسازان صاحب نام نیز ترجیح می هند ایده های خود را در قالب فیلم کوتاه بیان کنند اما متاسفانه در ایران به دلیل نگاه دانشجویی به فیلم کوتاه سبب شده است که بسیاری از ایده ها که می تواند در قالب فیلم کوتاه اثری درخشان باشند با ورود به آثار بلند از بین بروند و به ماهیت قصه و اثر آسیب برسانند.
کارگردان فیلم کوتاه «چتری از گذشته» با تاکید بر اینکه فیلم کوتاه مختص افراد آماتور نیست گفت: خیلی از ایده های ما در جایگاه فیلم کوتاه با ارزش هستند و تبدیل شدن آن به فیلم بلند کل روایت را نابود می کند.
این هنرمند با اشاره به حضور استعدادهای جوان در فیلم کوتاه گفت: در حال حاضر شاهد حضور جوانانی در تولید فیلم کوتاه هستیم که از لحاظ محتوای قدرتمند و خلاقیت در فرم از بسیاری از فیلم های بلند سینمایی جلوتر هستند.
وی افزود: متاسفانه به دلیل عدم حمایت در پخش این آثار درخشان کوتاه که به اندازه فیلمهای بلند مورد توجه قرار نمی گیرند سبب شده است که جایگاه فیلم کوتاه در ایران به عنوان یک رویکرد تجربی محدود شود و وارد اقتصاد سینما نشود.
فتاحی گفت: ما امروز به دنبال سرگرمی هستیم در طول روز آنقدر ذهن مشغولی داریم که دلمان می خواهد چندساعتی را یک فیلم سرگرم کننده ببینیم به همین علت فیلم کوتاه مخاطب خاص خود را دارد اما خوشبختانه در چند سال اخیر اهمیت فیلم کوتاه بیشتر شده و جشنواره فیلم کوتاه تهران را داریم که به طور تخصصی به آن می پردازد.
وی ضرورت ساخت یک اثر تاثیرگذار را نیازمند دیدن و شنیدن خوب عنوان کرد و گفت: قطعا با خواندن یک کتاب و ساخت یک فیلم کوتاه نمی توانیم مدعی این باشیم که کارگردان هستیم، من فکر می کنم تولید فیلم کوتاه از فیلم بلند بسیار سخت تر است چون با بودجه کمی که در نظر گرفته می شود مجبور هستیم در زمان مشخص شده کار را تمام کنیم. به عنوان کارگردان نمی توانیم بر روی وظایف یک کارگردان فقط متمرکز شویم و باید مواظب تمامی امور نیز باشیم و همه کارها را همزمان پیش ببریم و هزار دغدغه دیگر غیر از کارگردانی وجود دارد.
تهیهکننده فیلم «خودکشی به سبک نیچه» گفت: سینمای کردی غالبا سینمایی پر از نمایش فلاکت است، این فیلم اما جهانی فانتزی دارد و از شکل غالب سینمای کردی به دور است و با زبان کردی روایت میشود. همچنین زن در این فیلم به عنوان عنصری امیدبخش در اوج ناامیدی عمل میکند.
به گزارش سینمای خانگی از ایرنا، داستان از یک مغازه شروع میشود؛ در شهری مهگرفته و سیاه در زمان و مکانی نامعلوم اما احتمالا در آینده. شخصیتهای داستان، ملیت خاصی ندارند. حتی اسمهایشان را هم به جز یکی دو بار نمیشنویم، اما تنها وجه اشتراکشان با یکدیگر، یک چیز است: باید غمگین و افسرده به نظر برسند. این مغازه اما قرار نیست مایحتاج زندگی را به شما بفروشد بلکه جایی است برای فروش هر وسیلهای برای ترک زندگی.
این مغازه که ایده رمان نسبتا محبوب مغازه خودکشی اثر ژان تولی است دستمایه ساخت یکی از فیلمهایی شد که امسال در جشنواره فیلم کوتاه تهران خوش درخشید. فیلم خودکشی به سبک نیچه که امسال در جشنواره فیلم کوتاه تهران جایزه بهترین فیلمنامه اقتباسی و بهترین فیلم را دریافت کرد، حالا راهی چند جشنواره جهانی دیگر شده است.
به بهانه هفته کتاب با پیام کردستانی، نویسنده و کارگردان و بهمن رضایی؛ تهیهکننده این اثر، به گفتوگو نشستیم.
فیلمنامهای که در قالب تصویر، خواندنی بود
بهمنرضایی تهیهکننده فیلم کوتاه خودکشی به سبک نیچه، درباره داستان این اثر گفت: فضا و داستان فیلم برای من جذابیت زیادی داشت. وقتی فیلمنامه را از آقای کردستانی گرفتم و خواندم، تمام کلمات جلوی چشمم تصویری شدند. من بدون اینکه کتاب را خوانده باشم جذب قصه شدم و فکر میکنم این یکی از ویژگیهایی بود که این فیلم در بخش اقتباس خوش درخشید.
وی ادامه داد: ما فیلمنامهای داشتیم که از همان ابتدا در قالب تصویر خواندنی بود و میشد تکبهتک اجزای آن را فهمید.
سوار بر روایت با قابهای بدیع
رضایی با تاکید بر فضاسازی اثر گفت: پیشینه من طراحی گرافیک و تدوین بود و آقای کردستانی پیشینه شهرسازی و معماری داشت. هر دو علاقه زیادی به تصاویر بدیع و زیبا و ابعاد مختلف زیبایی شناسی فیلم داریم. تصویری و فرمیکردن برای من جذابیت زیادی دارد. محتوا قطعا مهم است ولی اگر در فرم درستی ارائه نشود ایده حیف میشود. از این رو در این اثر نیز قابها و تصاویر بیشتر به چشم میآیند و تلاشمان این بود که فرم در خدمت محتوا باشد.
پیام کردستانی نویسنده و کارگردان فیلم نیز در پاسخ به آنکه اقتباس از کتاب بیشتر فرمی بوده یا محتوایی گفت: فرم را از محتوا جدا نمیدانم و فکر میکنم فرم است که محتوا میسازد چراکه اگر فرم خوب داشته باشید میتوانید محتوای خوبی هم بسازیدفرم را از محتوا جدا نمیدانم و فکر میکنم فرم است که محتوا میسازد چراکه اگر فرم خوب داشته باشید میتوانید محتوای خوبی هم بسازید.
کردستانی درباره دلیل انتخاب این قصه برای اقتباس توضیح داد: نگاه من به جهان همین است و وقتی قصه اصلی را خواندم بلافاصله فیلمنامه در ذهنم شکل گرفت. این نگاه انتزاعی و سورئال را برای فیلم مناسبتر میدانم. قصهای که جهانی فانتزی را برای مخاطب ترسیم میکند که با دیگر فیلمها تفاوت دارد.
وی ادامه داد: تمایل به ساخت این قصه برای آن نبود که تصور میکردم ساخت یک قصه رئال مرا به تکرار میاندازد؛ بلکه به دلیل نگاهم به جهان، این سبک را برای قصهگویی مناسبتر میبینم.
تلاش نکردیم قصه را بومیسازی کنیم
کردستانی قصه این فیلم را بومی ندانست و افزود: من هیچ تلاشی برای بومی شدن قصه انجام ندادم و تلاش نکردم داستانی بومی تعریف کنم چرا که قصه، جهانشمول است و به اندازه کافی حرف برای گفتن دارد که نیاز نباشد بومی بشود.
این کارگردان درباره نام این اثر نیز تاکید کرد: دلیل انتخاب این نام نیز تضادی است که میان نام نیچه و قصه فیلم وجود دارد. نیچه هیچگاه خودکشی نکرده و با این نام میخواستیم تضادی که در این نگاه وجود دارد را نشان دهیم.نیچه هیچگاه خودکشی نکرده و با این نام میخواستیم تضادی که در این نگاه وجود دارد را نشان دهیم
وی ادامه داد: این تضاد در قصه نیز با زن دکتر ترسیم شده. کسی که برعکس شوهرش امیدوار است و جمله به امیددیدار دوبارهتان بر زبانش جاری است. او امید دارد و جهان را به اندازه همسرش سیاه نمیبییند.
رضایی در پاسخ به اینکه این عنصر امیدبخش در کتاب، پسر دکتر و در فیلم، همسر اوست گفت: زن به عنوان کسی که عنصر زایش دارد، بهتر و بیشتر میتواند نویدبخش امید باشد. کسی که تولد را رقم میزند، گزینه بهتری برای امید دادن است و به عنوان عنصری امیدبخش در اوج ناامیدی عمل میکند.
امیدبخش و به دور از نمایش فلاکت
رضایی این فیلم را در زمره فیلمهای سینمای کردی دانست و گفت: تفاوت این فیلم با دیگر فیلمهای سینمای کردی در این است که سینمای کردی غالبا سینمایی پر از نمایش بدبختی و فلاکت است. ما تلاش کردیم فیلمی متفاوت و امیدبخش در قالب سینمای کردی بسازیم. فیلمی که جهانی فانتزی دارد و از شکل غالب سینمای کردی به دور است و با زبان کردی روایت میشود.
کردستانی در پاسخ به اینکه همچنان فیلمنامهنویسی را به سبک اقتباسی پیش خواهد برد یا اورجینال، گفت: من خودم را فیلمنامهنویس اقتباسی میدانم حتی اگر قصهای اورجیتال داشته باشم. عقیده دارم وقتی ادبیات را به سینما میآورید، ناخودآگاه از هر آنچه خواندید و میدانید، وام میگیرید. پس چه متن قبلی داشته باشید و چه نه، فیلمنامهنویس اقتباسی هستید.
این کارگردان درباره ادامه حضور در فضای سینمای کوتاه توضیح داد: علیرغم آنکه سینمای کوتاه به عنوان یک مدیوم خلاق و پویا به تنهایی پذیرفته شده و کامل است اما هدف من سینمای بلند است؛ جایی که مخاطب گستردهتری دارد و قصههای بیشتری میتوان تعریف کرد.
رضایی درباره ادامه کار در سینمای اقتباسی تشریح کرد: گاهی دغدغه شخصی و اتفاقاتی که برای خودت میافتد هم به قدری درگیرکننده است که همان را برای فیلم انتخاب میکنی. نمونه آن نیز اتفاقی بود که برای من افتاد و وقتی آن را برای پیام تعریف کردم همان شب فیلمنامه آن را نوشت و تبدیل به پروژه بعدی من شد که میخواهم آن را کارگردانی کنم.
بهمن رضایی تهیه کننده و پیام کردستانی کارگردان فیلم کوتاه خودکشی به سبک نیچه
لزوم هوشمندی در مدیریت هزینههای فیلم کوتاه
تهیه کننده فیلم خودکشی به سبک نیچه به استقبال خوب مخاطبان در جشنواره فیلم کوتاه از این اثر اشاره کرد و افزود: در شب اعلام نامزدها، یکی از مخاطبان، مرا در آغوش کشید و گفت به شما حسودی میکنم؛ کاش این فیلم را من ساخته بودم. وقتی به او گفتم خب چرا این کار را نمیکنید، گفت: نمیتوانیم میلیاردی هزینه کنیم.
وی تشریح کرد: حقیقت این است که برای این فیلم هزینه آنچنانی نشده. این طور به نظر میرسید که میلیاردها تومن برای این فیلم هزینه شده اما هزینه تولید خیلی کمتر از اینها بوده.
رضایی تاکید کرد: دلیل آن نیز این است که ما میدانستیم از هر نما، چه میخواهیم. حتی کالریستکار از همان ابتدا کاملا با مدیر فیلمبرداری، کارگردان و طراح صحنه و لباس، همراه بود و با هم مشورت میکردند. خروجی نهایی، فیلم رنگ و لعاب جذابی دارد. از این جهت است که پرهزینه به نظر میرسد؛ درحالیکه نیازی به خرج میلیاردی نیست. با مدیریت هزینه تولید و اینکه بدانید با چه کسی میخواهید کار کنید، کافی است تا آنچه میخواهید در فیلمتان رقم بخورد.
کارگردان فیلم کوتاه «ساعت بازدید» که این روزها اکران آنلاین شده است اظهار امیدواری کرد: مخاطبان این فیلم کوتاه را در نمایشگر تلفن همراه نبینند تا درگیر جزئیات تصویری و میزانسنهای داستان قرار بگیرند.
وحید صداقت تهیهکننده، نویسنده و کارگردان فیلم کوتاه داستانی «ساعت بازدید» به بهانه عرضه این فیلم در شبکه نمایش خانگی درباره ایده مرکزی فیلمنامه و نحوه همکاری با بابک کریمی سخن گفت.
به گزارش سینمای خانگی از ایسنا، فیلم کوتاه «ساعت بازدید» در دوازدهمین جشن مستقل انجمن فیلم کوتاه ایسفا و در هفتمین فصل پاتوق فیلم کوتاه تهران که توسط انجمن سینمای جوانان ایران برپا شده است به نمایش درآمد و مورد توجه قرار گرفته است.
این فیلم کوتاه که به نویسندگی، کارگردانی و تهیه کنندگی وحید صداقت در بهار ۱۴۰۰ تولید شده است، به تازگی عرضه خود را در بخش «سینمای دیگر» فیلم نت آغاز کرده است و گفته میشود تاکنون جزو پرمخاطبترین فیلمهای کوتاه عرضه شده در این پلتفرم شده است.
فیلم کوتاهی که با حضور بازیگران نسبتا متعدد و البته چهره مانند بابک کریمی، در یک میزانسن داخلی، روایتگر تنهایی و وضعیت مردی است که قبل از پیوستن به همسر و دخترش که پیشتر مهاجرت کردهاند، باید ترتیب کارهای باقی مانده را بدهد.
به همین بهانه به سراغ وحید صداقت رفتهایم تا درباره روند تولید فیلم کوتاه «ساعت بازدید» به گفتگو بپردازیم که در ادامه میخوانید:
صداقت ابتدا در پاسخ به این پرسش که «ساعت بازدید» چندمین فعالیت سینمایی اوست، توضیح داد: «ساعت بازدید» اولین فیلم کوتاه داستانی حرفهای من است و در دوران دانشجویی چند فیلم کوتاه هنرجویی ساختهام و در ادامه هم سه مستند بلند را تولید کردم که علاقه من به سینمای داستانی باعث شد که به سمت تولید یک فیلم کوتاه داستانی بروم و پیش تولید «ساعت بازدید» را هم از ماههای پایانی قرنطینه عمومی کرونا در ایران آغاز کردم و با بهتر شدن شرایط در بهار ۱۴۰۰ تولید آن آغاز شد.
وی با اشاره به فیلمهای مستندی که در زمان دانشجویی در ایران و ایتالیا تولید کرده است، توضیح داد: سه مستند «پاستای ایرانی»، «درباره فروشنده» و «صحنههایی از یک جدایی» را ساختم که مستند اول درباره دانشجویان ایرانی محصل در ایتالیا است و درباره شرایط و چالشهای مهاجرت به ایتالیا پرداختهام و در دو مستند دیگر به دو فیلم داستانی اصغر فرهادی، «جدایی نادر از سیمین» و «فروشنده» از نگاهی متفاوت پرداختم تا بیشتر درباره این دو اثر شایسته در سینمای ایران با مخاطبان تعامل داشته باشم و از طریق همین دو مستند و ارتباطهایی که در گذشته داشتم، با بدنه حرفهای سینمای داستانی ایران ارتباط گرفتم.
کارگردان «ساعت بازدید» درباره ایده مرکزی این فیلم کوتاه گفت: در زمان کرونا این دغدغه در من وجود داشت که آدمهایی که به هر دلیل تنها هستند، چگونه با این چالش مقابله میکنند، اینکه یک مرد که خانواده خود را بر اثر مرگ، مهاجرت و یا هر دلیلی از دست داده است، چه طور میتواند این تنهایی را بشکند، ایده اولیهای فیلمنامه «ساعت بازدید» بود که در ادامه ارتقا پیدا کرد و لایههای زیرین فیلمنامه برای قوام ساختار علت و معلولی فیلمنامه تقویت پیدا کرد و با شخصیتسازی، شخصیت اصلی فیلم و پیشینهای که برای آن در نظر گرفتم و آن هم از دست دادن خانوادهاش در فاجعه پرواز اوکراین، فیلمنامه را به نسخه نهایی که مخاطب با آن همراه شود، تبدیل کنم.
صداقت با اشاره به اینکه، امیدوارم مخاطبان این فیلم کوتاه را در در نمایشگر تلفن همراه نبینند تا درگیر جزئیات تصویری و میزانسنهای داستان قرار بگیرند، درباره فضای فرمی فیلم و همچنین استفاده از بازیگران چهره در «ساعت بازدید»، تصریح کرد: فاجعهای که شخصیت اصلی فیلم پشت سر گذاشتهاست، من را مجاب کرد که در استفاده از موسیقی، طراحی صحنه، صداگذاری، لباس و انتخاب بازیگر، بیشترین حد ظرافت را داشته باشم.
نویسنده و کارگردان مستند «درباره فروشنده»، درباره آشنایی با بابک کریمی گفت: در سالهایی که من در ایتالیا تحصیل میکردم، به دلیل علاقهام به سینما و تحصیلاتی که در این حوزه داشتم و تولید مستند «پاستای ایرانی» با بابک کریمی که به نوعی نماینده سینمای ایران در ایتالیا محسوب میشد، ارتباط گرفتم و تولید ۲ مستند «درباره فروشنده» و «صحنههایی از یک جدایی» که کریمی در این ۲ فیلم از فرهادی بازی کرده بود، ارتباط ما را ادامهدار کرد و در بازه زمانی که من و بابک کریمی در ایران حضور داشتیم، فیلمنامه «ساعت بازدید» را ارائه کردم و با موافقت او همراه شد و با نهایی شدن عوامل، این فیلم مقابل دوربین قرار گرفت.
وی درباره حضور بازیگران چهره در فیلم کوتاه، عنوان کرد: من اگر آشنایی قبلی با بابک کریمی و بانیپال شومون به عنوان بازیگران حرفهای سینمای ایران نداشتم، شرایط برای همکاری با آنها سخت بود و حضور آنها زمان فیلمبرداری برایم کمک حال بود؛ به فیلمسازان پیشنهاد میکنم که در مرحله اول به ظرفیتهای کاراکترهای فیلمنامه خود توجه کنند و به صرف حضور یک چهره در فیلم خود فکر نکنند و بیشتر با افرادی کار کنند که آشنایی نسبی وجود داشته باشد. فیلمهای بلند و همچنین سریالها به دلیل روزهای طولانی در روند تولید، باعث میشود عوامل از یکدیگر شناخت پیدا کنند، ولی در ساختار کوتاه و سریع تولید در فیلمکوتاه زمان آشنایی از سلایق و نگاهها برای رسیدن به یک اثر منسجم وجود ندارد و فیلمساز آنچنان نمیتواند ریسک کند و درصد خطا پذیری پایین است.
صداقت در ادامه درباره حضور جشنوارهای این فیلم کوتاه توضیح داد: «ساعت بازدید» یک فیلم کوتاه مستقل است و خود من تهیه کنندگی این فیلم کوتاه را برعهده داشتم و به همین دلیل پخش بینالمللی فیلم را خود من انجام دادم و آنچه که ظرفیت این فیلم بود، در جشنوارههای داخلی و خارجی، محقق نشد و «ساعت بازدید» در چندین جشنواره و رویداد سینمایی مانند سیودومین جشنواره «پیام به انسان» سنتپترزبورگ روسیه، هفتادوششمین جشنواره فیلم «سالرنو» ایتالیا و جشنواره فیلمهای ایرانی در پاریس و همچنین دوازدهمین دوره جوایز آکادمی فیلم کوتاه ایران (جوایز ایسفا)، بیستودومین جشن حافظ در داخل کشور، حضور داشت و همچنین فیلم کوتاه منتخب مجله تخصصی فیدان نیز شده است.
وی با بیان اینکه بخش «سینمای دیگر» ادامه دهنده مسیر سینمای هنروتجربهای است که با مدیریت امیرحسین علمالهدی به سینمای مستقل ایران توجه داشت، توجه دارد؛ بیان کرد: در سالهایی که امیرحسین علمالهدی مدیریت سینمای هنروتجربه را برعهده داشت، ما شاهد رشد و پیشرفت سینمای مستقل در ایران بودیم و از زمانی که این ظرفیت به مرکز گسترش سینمای مستند، تجربی و پویانمایی محول شد، به وضوح ما شاهد کمرنگتر شدن جریان سینمای مستقل در ایران هستیم و خوشحال هستم که این پلتفرم باتوجه به ظرفیتهایی که دارد، توجه خود را به سینمای مستقل افزایش داده است و امیدوارم توجه رسانهای خود را در سطح رسانهها و تبلیغات مانند فیلمهای بلند و سریالها، به این نوع از سینما که شامل فیلمهای کوتاه، مستند، هنری و تجربی است، معطوف کند.
کارگردان فیلمهای مستند «صحنههایی از یک جدایی» و «درباره فروشنده» با بیان اینکه این دو مستند در سینمای هنروتجربه اکران شدهاند، تصریح کرد: این دو مستند به دلیل اینکه درباره فیلمهای اصغر فرهادی ساخته شده بودند، در سطح رسانهها به خوبی دیده شدند که نتیجه زحمات گروه سینمای هنروتجربه سابق است.
بابک کریمی، بانیپال شومون، شقایق فریادشیران، نغمه قوانلو، مرتضی پورحسینی، لیلی رشیدی رئوف، ارشیا توکلی، شایسته سجادی و پندار محسنی بازیگرانی هستند که در «ساعت بازدید»، اولین فیلم کوتاه داستانی وحید صداقت نقش آفرینی کردهاند.
دیگر عوامل فیلم کوتاه «ساعت بازدید» عبارت اند از:نویسنده، تهیه کننده و کارگردان: وحید صداقت، مدیر فیلمبرداری: محمدرضا جهان پناه، تدوین: اسماعیل منصف، صدابردار و صداگذار: شاهین پورداداشی، موسیقی: آرشید آذرین، مجری طرح: وحید حاجیلویی، طراح صحنه و لباس: حامد اصلانی، طراح گریم: علی بهرامی فر، دستیار کارگردان و برنامه ریز: چاوش هنرآموز، منشی صحنه: زهرا تحقیقی، اصلاح رنگ و نور: محمود نوری، عکس: مهرداد امینی و پوستر: علی عزیزی.
«ﺳﺎﻋﺖ ﺑﺎزدﯾﺪ» در مدت زمان ٢٢ دﻗﯿقه از یکشنبه ۱۴ آبانماه عرضه شده است.