آیا دشمن در خانههای امن ایرانیان رخنه کرده است؟
عظیمی میرآبادی در مصاحبه با خبرگزاری شبستان گفت: امروز باید جمهوری اسلامی ایران تمام توان خود را در بخش فرهنگ بگذارد. دشمنی که در خانه های امن ما از طریق شبکه های ماهواری و فضای مجازی رخنه کرده است چرا باید دست کم گرفت.
به گزارش خبرنگار سینمای خانگی به نقل از خبرگزاری شبستان؛ حضرت آیتالله خامنهای، سینما را به عنوان «کارآمدترین روایتگرِ واقعیت و حقیقت» معرفی میکنند و می فرمایند «هنر سینما بلاشک یک هنر برتر است؛ یک روایتگر کاملاً مسلط – که هیچ روایتگری تاکنون در بین این شیوههای هنرىِ روایت یک واقعیت و یک حقیقت، تا امروز به این کارآمدی نیامده – و یک هنر پیچیده و پیشرفته و متعالی.» همچنین؛ رهبر انقلاب اسلامی سینما را کلید پیشرفت می داند و می فرمایند: «من میگویم الان کلید دست شما [سینماگران] ست. من شأن سینما را این میدانم. من میگویم امروز کلید پیشرفت این کشور، به میزان زیادی دست شماست.» با نگاه به سخنان مقام معظم رهبری سینما هنر برتر، تاثیر گذار و کلید پیشرفت جامعه است. با توجه به جایگاه هنر در نگاه آیت الله خامنه ای این پرسش در ذهن تداعی می شود که تا چه میزان به این نگاه از سوی فیلم سازان جامعه عمل پوشانیده شده است؟ هنر سینما تا چه میزان توانسته تاثیرگذار و کلید پیشرفت کشور باشد؟ در همین باره با مهدی عظیمی میرآبادی، تهیه کننده تلویزیون و سینما به گفتگو پرداختیم. او معتقد است باید برای ترساندن دشمنان از هنر فیلم سازی استفاده شود و این موضوع نیاز به سرمایه گذاری و یک اراده جمعی دارد. متن کامل این گفتگو را در زیر می خوانید:
مقام معظم رهبری سینما را هنر برتر و کلید پیشرفت میدانند، حوزه فیلم و سینمای ما در حال حاضر این جایگاه را دارد؟
می توان گفت تقریبا به هیچ کدام از نگاه مقام معظم رهبری در حوزه تولید فیلم نرسیده ایم. البته مخاطب فرمایشات رهبری تنها سینماگران نیستند. مخاطب این سخنان، سینماگران، مدیران، مسئولین پشتیبانی و مدیران سیاست گذار هستند. کسانی که به دنبال پیشرفت این مملکت هستند از مخاطبان این فرمایشات به شمار می آیند. هر کسی باید ببیند چه کمکی می تواند برای کشور کند تا به سمت پیشرفت گام بردارد. البته منظور از سینما در اینجا مجموع فیلم های سینمایی، فیلم کوتاه، مستند و انیمیشن است. در هر حال وقتی این فرمایشات را خلاصه در یک گروه تولید فیلم می کنیم، یعنی یک نیاز بسیار بزرگ را به عهده یک گروه کوچک گذاشته ایم. در واقع با ساخت یک فیلم نمی توان فرمایشات رهبری را محقق کرد. برای نمونه نهادهای مختلف همانند اوج و بنیاد فارابی هزینه می کنند یک فیلم می سازند، باید پرسید این فیلم به چه میزان می تواند موثر باشد؟ آیا به آن نقطه ای که مد نظر مقام معظم رهبری است می رسد؟ باید پاسخ داد خیلی کم. چون تولید فیلم یک مرحله مقدماتی است. نمایش دادن در شبکه ها و پلتفرم های مختلف داخلی و خارجی هم دارای اهمیت است که به این موضوع کمتر توجه می شود. حتی در حوزه تولید فیلم موفق وارد شویم به تبع در بخش اکران و نمایش کارکردی نداریم. در حال حاضر بارقه هایی از نور را می توان دید اما به شخصه امیدوار تغییر جدی وضعیت نیستم.
موانع را چه می بینید؟
سازمان سینمایی مرکزیت دارد و مراکزی هم کمک کننده هستند، سازمان صدا وسیما هم آنتن دارد. حال باید پرسید، هزینه هایی که برای تولید فیلم می شود، چقدر متناسب برای رسیدن به هدف مورد نظر است؟ امسال 24 فیلم در فجر 41 داشتیم که 70 درصد برای بخش دولتی و حکومتی بوده است، جمع هزینه همه این تولیدات را حساب کنید چقدر می شود؟ درمقابل؛ رقم مانور نیروهای مسلح را حساب کنید متوجه می شوید این رقم بیشتراز ساخت یکسال تولید فیلم در کشور است. ما وقتی می خواهیم دشمن را بترسانیم تا قصد سویی نسبت به کشورمان نداشته باشند، هزینه می کنیم ومانور می دهیم و این عمل درست است. آیا نمی توانیم با سینما این ترس و دلهره را بر دل دشمن ایجاد کنیم؟ کسانی که در بالا دست سازمان سینمایی وسازمان صدا و سیما تصمیم گیرنده هستند باید این نگاه را داشته باشند.هر روز هزینه زیر مجموعه زیاد می شود اما اختصاص مبالغ به فیلم ها کمتر شده است. برای نمونه اگر سالی 24 فیلم در دفاع مقدس داشتیم حال حاضر شش فیلم در این حوزه تولید می شود. برای نمونه به عنوان یک فیلم نامه نویس با چه انگیزه ای باید به دنبال تحقیق و پژوهش بروم تا فیلنامه بنویسم؟ باید تا چه زمانی منتظر بمانم تا کسی یا نهادی بیاید قرارداد ببندد؟ که البته این اتفاق هم نمی افتد.
بالاتر از صدا و سیما وسازمان سینمایی باید همتی وجود داشته باشد تا این فرمایش مقام معظم رهبری را عملی کنیم و این کلید پیشرفت را روشن نگه داریم. گاهی هزینه های گزافی برای تولید فیلم پرداخته می شود اما چون در نمایش و اکران ناموفق بوده است، فیلم آرشیو و پس از مدتی کهنه می شود و دیگر مورد استفاده قرار نمی گیرد. وقتی از سینما صحبت می کنیم باید اول به ذائقه مخاطب فکر کنیم که این فیلم دیده می شود یا خیر؟ نباید اول فیلم بسازیم و بعد دنبال مخاطب باشیم. فیلم مخاطب نداشته باشد، رو دست فیلم ساز بماند، فایده ندارد. چون تحقیق و پژوهشی نیست، چون اراده ای نیست، در این زمینه موفق نیستیم. ما تنها به عنوان امنیت شغلی به سینما نگاه می کنیم نه به عنوان یک کلید پیشرفت. به جای کاشت کاه باید گندم بکاریم، اینگونه هم کاه و هم گندم درو کرده ایم.
راهکار چیست؟
برای رساندن سینما به نگاه مقام معظم رهبری باید موضوع کلید پیشرفت انگیزه ای برای مدیران بالا دستی باشد این چراغ را روشن نگه دارند تا انگیزه ای برای بخش خصوصی ایجاد شود تا بتواند سرمایه گذاری کند. برای تولید یک فیلم حدود هفت میلیارد تومان نیاز است این سرمایه گذار چگونه می تواند به سود فکر کند؟ چون سینما شکسته و مرده است و اصرار می کنیم زنده باشد. این زنده بودن با نگاه قشری و باندی جواب نمی دهد. باید با سرمایه گذاری ازسوی مدیران و خواستن مسئولین تراز اول شکل گیرد تا تولید فیلم اتفاق بیفتد و تنور گرم شود، اینگونه بخش خصوصی ورود پیدا می کند. وقتی یک فیلمی بازخورد مالی نداشته باشد سرمایه گذار بخش خصوصی ورود نمی کند.
برخی متعقد هستند برای تولید فیلم های ارزشی و دینی نیروی متعهد کم داریم تا چه حد موافق هستید؟
این یک دروغ مشمئزه کننده است. نیروهای معتقد، توانمند و حرفه ای در ساخت پروژه هایی که با ارزش های جامعه همخوانی دارد بسیار در کشور داریم. می توانیم به آنها اعتماد کنیم و چرخه ساخت فیلم را به دست آن ها بسپاریم.
نیاز جامعه ما تولید چه فیلمی است؟
در تمام حوزه های فرهنگی نیاز به تولید داریم. مخاطب امروز به شدت درگیر تصویر و فیلم است. اگر ما تامین نکنیم خودش فیلم مد نظر را پیدا می کند و تماشا می کند. ممکن است از راه غلط یا گمراه کننده به فیلم برسد اما این مسیر را می رود و فیلم را نگاه می کند. امروز باید جمهوری اسلامی ایران تمام توان خود را در بخش فرهنگ بگذارد. دشمنی که در خانه های امن ما از طریق شبکه های ماهواری و فضای مجازی رخنه کرده است چرا باید دست کم گرفت.
در تمام حوزه ها به ویژه اسلوب زندگی ایرانی اسلامی که شامل همه موارد مثبت بر مبنای اندیشه های دینی و اندیشه های اسلامی است باید فعالیت داشته باشیم. چون هر آنچه به عقل نزدیک است به شرع هم نزدیک است و هر آنچه به شرع نزدیک است به عقل هم نزدیک است.
باز تاکید می کنم نه تنها در تولید فیلم بلکه بخش نمایش و اکران هم باید مورد توجه قرار گیرد تا به موفقیت در سینما برسیم.