روایتی از مریم جلالی درباره یک «میدون» رصتایی/ ماجرای حراج ایده چیست؟
سینمای خانگی: تهیهکننده و مدیر اسبق رادیو و تلویزیون درباره حراج ایده و ضرورت برگزاری نمایشگاه رسانههای صوت و تصویر فراگیر توضیحاتی داد.
به گزارش سینمای خانگی و به نقل از ستاد خبری سومین نمایشگاه ملی صوت و تصویر ایران (رصتا)، مریم جلالی تهیهکننده قدیمی رادیو و تلویزیون و معاون صنایع دستی و هنرهای سنتی وزارت میراث فرهنگی، درباره حراج ایده در نمایشگاه «رصتا» در برنامهای با عنوان «حراجیده» تأکید کرد: حراج یعنی قیمتگذاری، ارزشگذاری، برتریسنجی و استانداردسازی.
حراج ایده یا به تعبیر دیگر، میدان باز شده برای طرح ایدهها باید از یک مثلث کارشناس، سیاستگذار و مخاطب پیروی کند. مشتریها و کارشناسان ارزیابی کنند و از طرفی دیگر سیاستگذاران به عیارسنجی برسند؛ اتصال این سه ضلع باعث میشود به همگرایی دست پیدا کنیم.
جلالی درخصوص نوع ایدهها گفت: ما ایدههای ثابت داریم زاویه دیدهای جدید است که میتواند آن ایدهها را نوآور و خلاق کند و مخاطب مطابق میل، نیاز و مصلحتش به سمت آن برود.
این کارشناس رسانه و تهیهکننده قدیمی درباره بعد از حراج ایده و انتخاب آنها، گفت: این ایده خلاقانه باید برود در ظرف مناسب و مسیر مناسب تحقق؛ ما ایدهای که غیرقابل ساخت باشد ایدههای آسمانی که آن ایدهها نمیتواند روی زمین باشد به ما آسیب میزند و ما را دچار ناکامی میکند.
وی ادامه داد: وقتی ایده را مطرح میکنیم اولاً باید به کارشناسان برای زمینه تحقق آن، اتکا کنیم، ثانیاً به سیاستگذار برای توانش و اجازه تحقق آن و ثالثاً به مخاطبین برای بعد اقتصادی و وایرال شدن آن، مراجعه کنیم.
معاون وزارت میراث فرهنگی در پاسخ به سؤالی درباره ضرورت برگزاری نمایشگاه «رصتا»، گفت: نمایشگاه یک مشترک لفظی است. شاید دایره معنایی به ذهن میآید یکسری سازه در کنار هم باشد. ما اگر هدفگذاری نمایشگاه را درست تعیین کنیم و آن ایجاد شبکه ارتباطی و انتقال تجربه و دانش باشد آن انتقادهایی که بعضا مشخص نیست و اصطلاحا محلی از اعراب ندارند، برطرف میشود. اتفاقا ساترا بهعنوان یک نهاد سیاستگذار در رده خط مشیگذاری برای اینکه پلنها و برنامهها را با هم همگرا کند، میتواند از فرصت نمایشگاه «رصتا» بهره ببرد.
سومین نمایشگاه ملی رسانههای صوت و تصویر فراگیر ایران (رصتا) از ۲۶ تا ۲۹ شهریور ماه ۱۴۰۳ در محل مصلای امام خمینی(ره) تهران برگزار میشود.