میرعباس خسروینژاد، نویسنده، کارگردان و مدرس سینما که عضو هیات انتخاب و داوری بخش فیلم شصتوپنجمین جشنواره منطقهای سینمای جوان یزد-ایساتیس است، درباره آثار راهیافتهبه این جشنواره لزوم برگزاری جشنوارههای منطقهای توضیح داد.
به گزارش سینمای خانگی به نقل از روابط عمومی انجمن سینمای جوانان ایران، میرعباس خسروینژاد عضو هیات انتخاب و داوری بخش فیلم شصتوپنجمین جشنواره منطقهای سینمای جوان یزد-ایساتیس در حاشیه برگزاری سومین روز از این جشنواره سینمایی عنوان کرد: شصتوپنجمین جشنواره منطقهای سینمای جوان یزد-ایساتیس دومین جشنوارهای است که به عنوان داور بعد از جشنواره منطقهای شیراز در آن حضور دارم و در گذشته هم سالها به عنوان فیلمساز در دورههای مختلف جشنواره منطقهای حضور داشتهام.
کارگردان فیلمهای کوتاه «خرم»، «آب در خوابگه مورچگان» و «لنگه کفش ایمان» درباره اهمیت برگزاری جشنوارههای منطقهای انجمن سینمای جوانان ایران، توضیح داد: جشنوارههای منطقهای از نظر من یک ظرفیتی است برای کشف استعدادهای بزرگ سینمایی، این جشنواره شرای را فراهم میکند که فیلمسازها و عوامل آنها امکان رقابت و آشنایی با سلایق، ایدهها و آزمون و خطا را دارند و این فرصت باعث میشود که برای حضور در جشنوارههای بزرگتر و سراسری، آثار فیلمسازها و عملکرد عوامل دقیقتر و البته پختهتر شود.
وی با تاکید بر اینکه جشنواره منطقهای فرصتی برای رقابت و آزمون و خطای فیلمسازهای جوان است، افزود: شصتوپنجمین جشنواره منطقهای سینمای جوان یزد-ایساتیس از دو جهت با سایر جشنوارههایی که برگزار شدهاند، تفاوت دارد، اول اینکه این دوره از جشنواره منطقهای بعد از حدود سه سال وقفه به دلیل شرایط کرونا برگزار شد و در مرحله دوم هم، برگزاری جشنواره در بازه زمانی کوتاهی پس از سیونهمین جشنواره بینالمللی فیلم کوتاه تهران است؛ این دو نکته باعث شد که فیلمهای باکیفیتی به جشنواره راه پیدا کنند که در سه سال اخیر فرصت اکران در جشنواره منطقهای را نداشتند و یا به دلیل شرایط حاکم بر کشور که ناشی از مشکلات شیوع ویروس کرونا است، فرصت اتمام پروژه و ارسال اثر به جشنواره فیلم کوتاه تهران را هم از دست دادند که نتیجه تمام اینها رقابت فیلمهای باکیفیت به ویژه در حوزه فیلمهای داستانی است.
مدرس انجمن سینمای جوانان ایران درباره کیفیت فیلمهای مستند، پویانمایی و تجربی حاضر در جشنواره شصتوپنجم تصریح کرد: تخصص من بیشتر در حوزه فیلمهای داستانی است، ولی بر اساس تجربهای که دارم، احساس میکنم فیلمسازهای مستند کوتاه به نسیت سالهای گذشته از نظر کیفیت با افت و خیزی همراه بودهاند که دلیل این افت کیفیت باید بررسی شود و برای حل این مشکلات و رفع آنها در سالهای آینده برنامهریزیهای آموزشی صورت بگیرد.
وی با تاکید بر اینکه مستندهای کوتاه روند رو به رشدی را بر خلاف فیلمهای کوتاه داستانی شاهد نبودند و باید این مساله آسیب شناسی شود، درباره فیلمهای تجربی و پویانمایی توضیح داد و گفت: من خودم را در حوزه پویانمایی کارشناس نمیدانم و ترجیح میدهم درباره این آثار نظر کارشناسی ندهم ولی باید عرض کنم که متاسفانه تعریفی که از سینمای تجربی در مباحث آکادمیک ارائه میشود، با فیلمهای تجربی که به دست ما میرسد، بسیار متفاوت است، احساس میکنم که فیلمساز تعریف درستی از ساختار و فرم سینمای تجربی را نمیدانند.
کارگردان فیلم سینمایی «هه سار» با اشاره به اینکه هنوز نقطه ضعف اساسی فیلمهای داستانی فیلمنامه است، بیان کرد: مسالهای که در بین 250 فیلم داستانی که در روند انتخاب و داوری شصتوپنجمین جشنواره منطقهای سینمای جوان یزد-ایساتیس مشاهده کردم، نقص در تکمیل روند فیلمسازی است، یعنی اینکه فیلمسازها پروسه تولید یک فیلم کوتاه را به صورت کامل انجام نمیدهند و زمانی که به عنوان مثال تمام ابعاد یک فیلم استاندارد باشد و صداگذاری، اصلاح رنگ و نور و هر قسمت دیگری از فیلم با نقص روبهرو باشد، ماهیت کل فیلم زیر سوال میرود و کیفیت بخشهای دیگر هم به چشمداور و یا مخاطب دیده نمیشود.
خسروینژاد در پایان ضمن اشاره به اینکه نقص در روند تولید فیلمهای کوتاه داستانی به مسائل سنگین مالی و آموزشی بازمیگردد، عنوان کرد: شصتوپنجمین جشنواره منطقهای سینمای جوان یزد-ایساتیس با تمام نقاط قوت و ضعف خود به خوبی برگزار شد و خوشحال هستم که بعد از فروکش شرایط سخت کرونایی، رونق به برگزاری جشنوارههای منطقهای بازگشته است و امیدوار هستم دو جشنواره منطقهای بوشهر و یاسوج هم با کیفیت برگزار شوند.