طراح لباس فیلم سینمایی «گیجگاه» با اشاره به علاقهای که به فضای نوستالژیک دهه ۷۰ دارد از چالشهایی که در طراحی لباس این فیلم با آن مواجه بودهاست، گفت.
به گزارش سینمای خانگی از مهر، حدیث حسنوند طراح لباس فیلم سینمایی «گیج گاه» که این روزها همچنان روی پرده سینماهای کشور است در گفتوگو با مهر، با اشاره به شاخصه های طراحی لباس برای دهه هفتاد که در این فیلم مد نظر قرار گرفته است، گفت: بعد از انقلاب اسلامی فرهنگ غربی در سطح جامعه به شدت روند نزولی پیدا کرد و ما با شکل جدیدی از پوشش در دهه ۶۰ مواجه شدیم که در نتیجه زن ها به چادرپوشی و مانتوپوشی و مردها به لباسها و پیراهن های ساده و شلوارهای گشاد روی آوردند و لباسهایشان تغییر شکل پیدا کرد، خب در دهه هفتاد هم در ادامه دهه ۶۰ تغییراتی به تبع آن صورت گرفت، چون جنگ پایان گرفته بود و ما به ثبات نسبی در شرایط سیاسی و اقتصادی رسیدیم از این رو با موج دیگری از مدگرایی مواجه شدیم. در این دوره واردات صورت گرفت و ما با شکل جدیدی از لباسهای خارجی برای افراد جامعه روبهرو میشویم که رواج پیدا کرده است و تی شرتها، مانتوهای خفاشی و نمونههای دیگری از تنوع لباس برای افراد جامعه را داریم.
وی به سختی طراحی لباس در این دوره اشاره کرد و گفت: کارکردن برای یک دهه خاص برای یک طراح لباس به دلیل دقت و ظرافتی که باید به خرج دهد، می تواند به شدت سخت باشد و چیزی که این موضوع را ساده میکند این است که چون از دهه ۷۰ خیلی به لحاظ تاریخی فاصله نگرفته ایم، بنابراین از آن دوره یک سری منبع در دسترس داریم مثل فیلم و عکس و آلبوم هایی که در خانه های هر کدام مان از آن دوره وجود دارد بنابراین چیزی که نیاز داریم کمی زیبایی شناسی، شخصیتپردازی و شکل دادن به کاراکترهای آن داستان است. برای من طراحی برای این دهه بسیار جذاب بود، چرا که من دوران کودکی ام را در این دوره سپری کرده ام و برای من دهه ۷۰ بسیار نوستالژیک و پر از شور و هیجان است.
طراح لباس فیلم «گیجگاه» به تفاوت های عمده ای که در دهه ۷۰ و عصر کنونی وجود دارد اشاره کرد و گفت: نسل امروز نسلی سرکش است و این را نمی شود کتمان کرد؛ آنها اجازه نمی دهند کسی برایشان تصمیم گیری کند و ما این روند را در نوع پوشش این نسل هم شاهد هستیم و برخلاف دهه های گذشته، محدودیت های دهه ۶۰ و ۷۰ از بین رفته است و خب این شرایط در نوع پوشش آن ها هم بی تاثیر نبوده است. بر خلاف جوان دهه شصتی و هفتادی که چند رنگ محدود برای استفاده در لباسش داشت خب جوان امروزی زیبایی را در خوشرنگی و تنوع رنگ می داند و به واسطه حضور مدیا و دیدن دنیای مد در سرتاسر جهان به شدت حضور رنگ و لعاب غربی را در پوشش جوان امروزی برخلاف دهه های گذشته می توانیم ببینیم.
حسنوند همچنین درباره تجربه طراحی لباس فیلم «گیجگاه» مطرح کرد: برای من طراحی لباس برای یک فیلم در وهله اول مواجهه من با جهان جدیدی است که در ذهن کارگردان می گذرد و خب این بی تاثیر بر روند طراحی من نیست، نمی توانم بگویم که به طور قطع من با توجه به سلیقه کارگردان طراحی می کنم چون قطعا برای هر کارگردانی زمانی کار یک طراح جذاب خواهد شد که پر از ایده و توانمندی باشد اما همه تلاشم را کردم که برای کاراکترهای «گیجگاه» با توجه به شرایط اقتصادی و اجتماعی که داشتند جهانی متفاوت را خلق کنم.
وی با اشاره به علاقه خود به دهه ۷۰ گفت: من خودم دهه هفتاد را خیلی دوست دارم نه به این دلیل که «گیجگاه» در این دوره گذشته بلکه چون این دهه برای من و هم نسلی های من، خیلی دهه خاطره انگیزی است. من پیش از این به عنوان دستیار با طراحان مختلف همکاری میکردم و طراحی برای این دوره را دیده و آن را اجرا کرده بودم ولی نه به عنوان طراح، اما بعد از فیلم «گیجگاه» گویی دری به روی من باز شد و باز هم در فیلم و تئاتر در این دوره طراحی کردم و فعالیت داشتم.
فیلم سینمایی «گیج گاه» به کارگردانی عادل تبریزی از ۱۲ مهر ماه در سینماهای سراسر کشور اکران شده و پخش و تبلیغات آن به عهده موسسه بهمن سبز است. این فیلم سینمایی با بازی حامد بهداد، باران کوثری، سروس صحت، امیرحسین رستمی، بهرنگ علوی و … تاکنون توانسته حدود ۳۷۰ هزار مخاطب را به تماشای خود بنشاند.