رسانه سینمای خانگی- سینما هم درد بیکاری دارد

 کارگردان فیلم «بهترین بابای دنیا» با اشاره به اینکه سینما رنج‌های فراوانی را با خود به همراه دارد، گفت: هشت سال است که فیلمی نساخته‌ام و این موضوع یک تصمیم شخصی بود، چراکه علاقه دارم بتوانم فیلم «خود» را بسازم.

به گزارش سینمای خانگی از ایرنا، سومین جلسه «کارگاه بازیگری و کارگردانی در سینما» با حضور داریوش فرهنگ کارگردان و بازیگر پیشکسوت سینما، تئاتر و تلویزیون دوشنبه- چهارم دی ماه- در مدت زمان چهار ساعت با حضور هنرجویان سینما و اعضا باشگاه مخاطبان در سالن فردوس موزه سینمای ایران برگزار شد.

فرهنگ در این کارگاه اظهارداشت: کارگردانی به میزان ۶۰ درصد به مدیریت وابسته است و ۴۰ درصد آن در رابطه با خلاقیت معنا پیدا می‌کند و مراحل ساخت یک فیلم به بخش‌های پیش تولید، تولید و پس تولید تقسیم می‌شود.

وی خطاب به هنرجویان گفت: اگر می‌خواهید وارد این حرفه شوید، برای یک لحظه با خود خلوت کنید و روراست باشید و مطمئن شوید که آیا واقعا به این هنر علاقه‌مند هستید یا در طلب حاشیه‌هایی همچون ثروت، شهرت، نام و نان قصد ورود به سینما را دارید. بدانید که در این کار نام و نان دوام ندارد و در تاریخ سینمای ایران تنها چند فرد خاص وجود دارند که از طریق این حرفه توانسته‌اند به وضعیت مطلوبی دست پیدا کنند. بنابراین آنچه باقی می‌ماند تنها عشق است. اگر عاشقانه و با جان شیفته با این حرفه رو به رو شدید، بدانید که این هنر رنج‌های فراوانی را با خود به همراه دارد.

کارگردانی یک رنج بی‌پایان است

فرهنگ با بیان اینکه کارگردانی همچون سفر و یک رنج بی‌پایان است، افزود: وقتی یک فرد هدفی را برای خود مشخص می‌کند، باید خیلی جدی‌تر از آنچه لازم است وارد آن شود. هیچ شیوه‌ای برای برداشتن گام اول بهتر از شیوه کلاسیک نیست و کلاسیک یعنی «تناسب»، «توازن» و «تعادل» در همه چیز است.

وی با تاکید دوباره بر این اصل که ۶۰ درصد کارگردانی توانایی مدیریت کردن و ۴۰ درصد آن نیازمند خلاقیت است، اظهارداشت: از همان لحظه که یک ایده یا یک فکر در ذهن به وجود می‌آید، فرآیند مدیریت آن آغاز می‌شود. ما از این لحظه به شکل کلاسیک با دوربین و آنچه که باید در خصوص آن به نتیجه برسیم، وارد اصول اولیه می‌شویم. همه چیز از ایده شروع می‌شود و آن، آغاز فصل اول کارگردانی یعنی مرحله پیش تولید است.

مهمترین نکته در کارگردانی، شکیبایی و صبوری است

فرهنگ درباره فیلمسازی گفت: اولین نکته در پیش تولید، مسئله «انتخاب» است. برای مثال بسیار مهم است که چه اشخاصی را انتخاب می‌کنیم. باید بدانیم که تمام اجزا یک فیلم از ابتدا تا انتها باید تحت نظارت کارگردان باشد. ضروری است که همواره مناسب‌ترین، بهترین و درست‌ترین انتخاب را داشته باشیم.

وی افزود: افرادی که به کار خود دعوت می‌کنیم قرار نیست حتما از نظری فکری با ما همسو باشند بلکه باید شرایطی را به وجود آوریم که بتوانند در آن فضا قرار بگیرند. بعد از انتخاب، مسئله «شرایط تولید» به وجود می‌آید و اولین گام این مسیر، پیدا کردن تهیه کننده مناسب است. همچنین باید دانست که بازیگران بیان کننده سلیقه و افکار یک کارگردان هستند.

بنا بر اعلام روابط عمومی موزه سینما، فرهنگ با اشاره به اینکه مهمترین نکته در مقوله کارگردانی، شکیبایی و صبوری است، اظهارداشت: صبوری نکته بسیار مهمی است زیرا اگر صبور نباشید حتما مشکلاتی به وجود خواهد آمد. باید با نویسنده به یک نتیجه قطعی روشن و شفاف برسید.

۸ سال فیلم نساختم

این نویسنده و کارگردان بیان کرد: من هشت سال است که فیلمی نساخته‌ام و این موضوع یک تصمیم شخصی بود، چراکه علاقه دارم بتوانم فیلم «خود» را بسازم. اگر قرار باشد فیلمی را بسازیم، وظایف تقسیم‌بندی می‌شود و طبق زمان بندی، هنگامی که سر صحنه حاضر می‌شویم، همه عوامل از کارگردان می‌پرسند که چه کاری را باید انجام دهیم. مدیریت کردن مسیر باعث می‌شود تا بتوانیم در سینما زودتر به مقصد برسیم و توجه و دقت به جزئیات اولین وظیفه یک کارگردان است.

وی درباره «خلاقیت» در کارگردانی گفت: برای به کارگیری خلاقیت سه حوزه را باید مورد توجه قرار داد؛ «دکوپاژ»، «میزانسن» و «فضاسازی». در سینما باید بدانیم چه می‌خواهیم تا به مرحله‌ای برسیم که متوجه شویم چه چیز را نمی‌خواهیم. بی‌تردید هیچکاک استاد مسلم سینماست و جایی می‌گوید باید بتوانید فیلم را در یک جمله کوتاه برای خود معنی کنید. مهمترین مسئله این است که چطور بتوانید سلیقه خود را با فضای موجود هماهنگ کنید.

فرهنگ با اشاره به این موضوع که بستر فیلم «طلسم» بر مدار فضاسازی می‌گذرد و باید به نمادهای مختلف برای خلق توجه کرد، اظهارداشت: اگر مبدا، مقصد و فضاسازی یک اثر روشن شود، دکوپاژ خود را نمایان می‌کند. باید به عاطفه درون فیلم و این مسئله که چطور می‌شود به صحنه روح بخشید توجه کنیم.

این کارگردان گفت: مسائل فنی را هیچ‌گاه وارد فیلمنامه نکنید چراکه این امور مربوط به تصمیم‌های کارگردان است. باید بیشتر به چگونگی خلق هویت بصری در یک فیلم بیاندیشید. هیچ گاه طی کردن راه معمول اتفاق خاصی را رقم نمی‌زند.

نوجویان هنر باید از رویکرد کلاسیک پیروی کنند

در ادامه بازیگر مجموعه در حال تولید «سلمان فارسی» بیان کرد: در هر صحنه ابتدا باید یک تمرین اولیه با بازیگران داشته باشید تا به یک سلیقه مشترک دست پیدا کنید. قطار سینما قصد ایستادن نداشته و به تعداد کارگردان‌های سینما، روش‌های مختلفی وجود دارد. بهترین روش برای افراد تازه‌کار، همان روش کلاسیک‌ است.

وی بیان کرد: از سال ۱۸۹۵ تا کنون هنوز رمان‌ها و فیلم‌ها به روش کلاسیک عمل می‌کنند. زمانی که آثار پیکاسو را مرور می‌کنیم متوجه می‌شویم او نقاشی‌های پر سر و صدایی خلق کرده است اما پیکاسو پیش از تجربه گرایی، استاد شیوه رئالیسم بود و این مسئله در طرح‌های او از آناتومی انسان مشهود است.

سینما یک ضیافت است

فرهنگ خاطر نشان کرد: اقیانوس سینما بی‌کران است و بعد از این همه سال فعالیت در سینما، همچنان فکر می‌کنم در حال برداشتن قدم اول هستم. معتقدم سینما یعنی ریزه کاری. تقطیع نماهای یک فیلم را دکوپاژ می‌گویند اما باید ببینیم هدف از آن چیست. مهمترین موضوع در تولید یک فیلم این است که صحنه‌های آن جذاب باشند و از هر نما باید برای نمای بعدی استفاده کرد. دکوپاژ از لحظه‌ای آغاز می‌شود که ایده و فکر را نمابندی می‌کنیم. سینما ضیافتی است که بیننده را به تماشای فیلم دعوت می‌کند، در نتیجه باید اسباب لذت مخاطب را فراهم کرد.

وی گفت: دکوپاژ راه مناسبی برای ایجاد هیجان و به وجود آوردن احساس است. در به وجود آوردن یک صحنه باید ابتدا با فیلمبردار به نتیجه رسید و با او در تعامل بود و با همفکری با فیلمبردار تصمیم گرفت تا ابتدا از کدام اندازه نما را شروع کنیم. بهتر است هر پلان از یک زاویه به صورت کامل فیلمبرداری شود تا کارگردان با احاطه بیشتری سایر نماها را فیلمبرداری کند. برشت می‌گوید آنکه می‌خندد هنوز خبر هولناک را نشنیده است. کسی که برای تدوین فیلمبرداری کند به جایی نمی‌رسد، بلکه باید از صحنه، تصاویری در ذهن خود داشته باشد تا بتواند به دکوپاژ بپردازد.

فرهنگ درباره مرحله دکوپاژ در کارگردانی افزود: در دکوپاژ باید اطلاعات هر پلان را یادداشت کرد تا فهمید به چه اطلاعاتی برای به تصویر کشیدن یک پلان نیاز داریم و لازم است تا اطلاعات غیرضروری را حذف کنیم. همیشه از ایماژ و تصاویر در سر صحنه فیلمبرداری ایده‌هایی به ذهنم می‌رسد. بنابراین بدون عجله و با حوصله باید کار را صورت داد. البته کارگردان باید پیش از فیلمبرداری، از روی فیلمنامه کاملا دکوپاژ را انجام داده باشد. نویسنده نباید در متن، دکوپاژ و توصیه‌های تکنیکی را اعمال کند چراکه با این کار مانع خلاقیت کارگردان می‌شود.

فرآیند تحلیل شخصیت از متن آغاز می‌شود

کارگردان «دو فیلم با یک بلیط» اظهارداشت: اگر پلان‌هایی در صحنه فیلمبرداری به ذهن کارگردان می‌رسد نباید در مقابل آن مقاومتی داشته باشد و بهتر است ایده‌های مربوط به آن‌ها را عملی کند. هر پلان نویدی برای پلان بعدی است و تنها تا زمانی که یک زاویه نما دارای قدرت اثرگذاری است باید از آن استفاده کرد. استانیسلاوسکی می‌گوید نقش بزرگ و کوچک نداریم و بازیگر کوچک و بزرگ داریم.

وی گفت: بازیگر خود به سادگی می‌تواند متوجه شود که تنها در حال بازی کردن است یا نقش خود را باور کرده است. بازیگر باید ریزه کاری‌هایی را در کار خود لحاظ کند تا کارگردان بتواند با خلاقیت خود از آنها استفاده درستی کند. نمی‌شود نقطه نظرهای چندگانه و متضاد را به بازیگر منتقل کرد بلکه توضیحات به او باید در یک جهت باشد. بازی یک بازیگر نباید با عجله صورت گیرد بلکه باید طراوت داشته باشد.

فرهنگ بیان کرد: واقعیت را باید به وجود آورد و آن را به صحنه تزریق کرد. فرآیند تحلیل شخصیت از متن شروع می‌شود و کارگردان باید به جزئیاتی درباره پیشینه شخصیت‌ها به جمع‌بندی برسد. هیچکاک می‌گوید فیلم‌های او قبل از اینکه مقابل دوربین بروند، ساخته شده اند. به این معنی که او همه آنچه را که به آن‌ نیاز داشته است، از پیش در ذهن خود می‌ساخت. یک بازیگر و یا کارگردان نباید در به تصویر درآوردن ذهنیت خود عجله کند.

رسانه سینمای خانگی- توران مهرزاد درگذشت

معاون صدای رسانه ملی و هیئت مدیره انجمن صنفی بازیگران سینما در پیام‌هایی درگذشت مرحومه توران مهرزاد بازیگر پیشکسوت تئاتر، دوبلور و گوینده رادیو را تسلیت گفتند.

به گزارش سینمای خانگی از ایرنا، علی بخشی زاده معاون صدای رسانه ملی در یادداشتی ضایعه درگذشت مرحومه توران مهرزاد بازیگر پیشکسوت تئاتر، دوبلور و گوینده رادیو را به جامعه هنری ایران تسلیت گفت.

متن این یادداشت بدین شرح است: «ضایعه درگذشت بانوی هنرمند و پیشکسوت رادیو، تلویزیون و سینمای کشورمان، مرحومه توران مهرزاد، موجب اندوه و تأثر اهالی هنر و رسانه شد.

آنچه بانو مهرزاد را در خاطر همه ما برجسته و ماندگار کرد وقار، مهربانی، عزت نفس و خوش صدایی او بود.

این صدای ماندگار و بازیگر نام‌آشنا در عرصه فعالیت‌های هنری، با رعایت اخلاق حرفه‌ای و ایفای نقش‌های مؤثر و ارزشمند، به ویژه در نمایش‌های رادیویی، میراثی جاودان از خود را در تاریخ فرهنگ و هنر این مرز و بوم به یادگار گذاشت.

بانوی فقید، توران مهرزاد که از آخرین بازماندگان نسل اول رادیو در ایران بود و نقش‌های بیشماری را در رادیو اجرا کرد، همواره این رسانه گرم را خانه خود می‌دانست و همکاران رادیو را مانند فرزندانش دوست می‌داشت.

سرانجام در واپسین روزهای پاییز ۱۴۰۲ خرقه‌ تن وانهاد و به سرچشمه‌ ابدیت پیوست. صدای او هرگز خاموش نمی‌شود و یادش در خاطر ما برای همیشه ماندگار خواهد ماند.

اینجانب، فقدان اندوه‌بار بانو توران مهرزاد را به جامعه هنری ایران به ویژه هنرمندان و همکاران رادیو و خانواده محترم آن مرحومه، تسلیت می‌گویم و از درگاه خداوند متعال برای ایشان، رحمت و مغفرت الهی، و برای بازماندگان صبر و سلامت مسئلت دارم.»

تسلیت هیئت مدیره انجمن بازیگران سینمای ایران

در پی درگذشت توران مهرزاد، انجمن بازیگران سینمای ایران متنی را بدین شرح منتشر کرد: «اوست همیشه زنده» و باز هم خبر تلخ وداع با بزرگی دیگر … با نهایت تاسف و اندوه، درگذشت بازیگر تاثیرگذار و پیشکسوت عزیز عرصه‌های تئاتر، سینما، تلویزیون و رادیو، همکار عزیزمان بانو توران مهرزاد که در آثار به یادماندنی بسیاری در طی این سال‌ها برای مردم خاطره سازی کردند را به خانواده محترم ایشان، تسلیت عرض می‌کنیم. ‌اخبار تلخ این پاییز غمناک تمامی ندارد انگار …»

توران مهرزاد هنرمند پیشکسوت رادیو، تئاتر، سینما و تلویزیون و صدای ماندگار نمایش‌های رادیویی شامگاه ۲۸ آذرماه بر اثر کهولت سن در بیمارستان پاستورنو تهران در ۹۳ سالگی درگذشت.

مهرزاد متولد ۱۳۰۹ بود و از سال ۱۳۲۳ فعالیت‌های هنری خود را در تئاتر شروع کرد و سپس فعالیت خود را با ایفای نقش در نمایش‌های رادیویی ادامه داد. وی یکی از آخرین بازماندگان نسل اول رادیو در ایران بود.

مهرزاد در فیلم‌های سینمایی و سریال هم بازی کرده و نقش‌های ماندگاری را در دوبله و رادیو و تئاتر به یادگار گذاشته است. «پری»، «هامون»، «خط قرمز»، «عینک دودی»، «برج مینو»، «قرمز»، «دلشدگان» و «لیلا» از جمله فیلم‌های سینمایی این هنرمند هستند.

از مهمترین سریال‌های تلویزیونی‌ زنده یاد مهرزاد می‌توان به سریال «امام علی (ع)» و «این خانه دور است» اشاره کرد.

رسانه سینمای خانگی- یادداشت رئیس برای طوفان

رییس سازمان سینمایی کشور درگذشت رضا صفایی‌پور، بازیگر پیشکسوت سینما را تسلیت گفت.

به گزارش سینمیا خانگی به نقل از روابط عمومی سازمان سینمایی، در متن پیام محمد خزاعی آمده است:

انالله وانا الیه راجعون

خبر درگذشت هنرمند گرامی- بازیگر پیشکسوت سینما آقای رضا صفایی‌پور باعث تاثر و تالم شد. او از هنرمندان دلسوخته سینما بود که سال‌های متمادی با عشق و شور در عرصه بازیگری حضوری دوست داشتنی و خاطره‌انگیز داشت. سینماگری با اخلاق و صمیمی که عشق به حرفه سینما را محملی برای عرضه توانمندی‌ها و حسن روابط انسانی و اخلاقی خویش قرار داده بود.

مرحوم صفایی‌پور انسانی مردمی و بی ‌حاشیه بود که با چند دهه حضور مداوم و موثر در عرصه هنر، و ارائه نقش های خاص و ماندگار به چهره‌ای خاطره‌ساز در سینمای ایران تبدیل شده بود.

اینجانب ضمن همدردی و تسلیت به خانواده محترم مرحوم صفایی‌پور و جامعه سینمایی برای آن مرحوم آمرزش الهی مسالت دارم.

بر اساس این گزارش، زنده‌یاد صفایی‌پور در فیلم‌هایی مانند کانی مانگا، میرزا کوچک‌خان، پلاک، پوتین، صلیب طلایی، سینه سرخ، شاهرگ، مرضیه، چشم عقاب و جهنم سبز نقش‌آفرینی کرده است. او با نام «طوفان» در سینما به شهرت رسید و در حال حاضر فیلم «گیج‌گاه» با هنرنمایی او روی پرده سینماهای کشور است.

رسانه سینمای خانگی- آغاز ثبت‌نام خبرنگاران برای فجر

ثبت‌نام اصحاب رسانه و منتقدان برای حضور در چهل‌‎ودومین جشنواره بین‌المللی فیلم فجر از دوشنبه ۲۷ آذر ۱۴۰۲ آغاز می‌شود.

به گزارش رسانه سینمای خانگی از روابط‌عمومی چهل و دومین جشنواره بین‌المللی فیلم فجر، با هدف تکریم اصحاب رسانه و ممانعت از تضییع حقوق ایشان، مقررات صدور کارت جشنواره را به شرح ذیل اعلام می‌کند:

۱- برای خبرنگاران، معرفی‌نامه با امضای مدیرمسئول رسانه نیاز است. معرفی‌نامه از رسانه‌هایی پذیرش می‌شود که واجد شرایط زیر باشند:

الف- موجود در فهرست رسانه‌های دارای مجوز و در حال انتشار (قابل مشاهده در وبگاه معاونت امور مطبوعاتی و اطلاع‌رسانی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی)

ب- برخوردار از گستره توزیع کشوری- ارتباط مستمر رسانه با رویدادهای سینمای ایران به نحوی که از اسفندماه ۱۴۰۱ تا آذرماه ۱۴۰۲، هرماه حداقل سه گزارش، خبر یا تحلیل اختصاصی مرتبط با سینمای ایران منتشر شده باشد.

۲- ضروری است هر رسانه لیست‌کنندگان خود را به ترتیب اولویت با درج عنوان (خبرنگار، عکاس، تصویربردار، عوامل فنی) در یک نامه واحد معرفی کند و افراد قید شده در نامه جداگانه ثبت نام و معرفی نامه را بارگذاری کنند.

۳- بدیهی است که به معرفی‌شدگان هر رسانه، بر اساس سهمیه در نظر گرفته شده و سابقه حرفه‌ای به ترتیب اولویت مندرج در نامه، کارت سینمای رسانه تعلق می‌گیرد و اصلاح بعدی اولویت‌ها پذیرفته نخواهد شد.

۴- برای خبرنگاران رسانه‌های خارجی مقیم در تهران بارگذاری کارت خبرنگاری الزامی است.

۵- برای عکاسان متقاضی، معرفی‌نامه از خبرگزاری معتبر ضروری است.

۶- برای منتقدان بارگذاری سه نمونه یادداشت، تحلیل یا نقد مرتبط با فیلم‌های بخش‌های مختلف جشنواره چهل و یکم فیلم فجر که تا قبل از آذر ماه ۱۴۰۲ به نام متقاضی در یکی از رسانه‌های رسمی منتشر شده باشد، ضروری است.

۷- منتقدان فعال در رسانه‌های دیداری و شنیداری می‌توانند لینک اینترنتی سه برنامه خود را ارسال کنند.

۸- برای خبرنگاران سینمایی و منتقدان پیشکسوت، سهمیه محدود و جداگانه‌ای توسط روابط عمومی جشنواره منظور می‌شود اما لازم است در ثبت نام شرکت کنند.

۹- میزان حضور در سالن رسانه دوره‌های قبلی جشنواره فیلم فجر و کیفیت فعالیت آن‌ها، یکی از ملاک‌های ارزیابی درخواست‌ها خواهد بود.

افراد حائز شرایط می‌توانند از صبح روز دوشنبه ۲۷ آذرماه تا پایان وقت پنجشنبه ۳۰ آذرماه با مراجعه به سامانه جشنواره ثبت نام و مدارک لازم را بارگذاری کنند.

این زمان برای تمام متقاضیان حضور در سینمای رسانه جشنواره بین‌المللی فیلم فجر غیرقابل تمدید است و به تقاضاهایی که بعد از تاریخ مقرر یا خارج از سامانه جشنواره ارسال شود، ترتیب اثر داده نخواهد شد.

فراخوان ثبت نام برنامه‌های رسانه‌های دیداری و شنیداری اعم از رادیویی، تلویزیونی، اینترنتی متعاقباً منتشر خواهد شد.

چهل و دومین جشنواره بین‌المللی فیلم فجر ۱۲ تا ۲۲ بهمن ماه سال جاری به دبیری مجتبی امینی برگزار می‌شود.

رسانه سینمای خانگی- «بی‌‎مادر» هفتصد میلیونی شد

فیلم سینمایی «بی‌مادر» که از شامگاه جمعه ۱۷ آذر اکران آنلاین شد در ۴۸ ساعت توانست در آستانه ۷۰۰ میلیون فروش قرار گیرد.

به گزارش سینمای خانگی از ایرنا، فیلم سینمایی «بی‌مادر» ساخته سیدمرتضی فاطمی که از شامگاه جمعه ۱۷ آذر اکران آنلاین شد در ۴۸ ساعت توانست در آستانه ۷۰۰ میلیون فروش قرار گیرد. این رقم به ازای فروش بلیت ۶۰ هزار تومانی حاصل شده است.

فیلم «بی‌مادر» در حالی شامگاه جمعه اکران آنلاین خود را آغاز کرد که از شب قبل نسخه قاچاق آن در فضای مجازی منتشر شده بود و در همان ساعات پس از این اتفاق، عوامل فیلم از مخاطبان سینما درخواست کردند که از تماشای نسخه قاچاق خودداری کرده و نسخه باکیفیت و رسمی اثر را به طور قانونی تماشا کنند.

استقبال مردم از اکران آنلاین فیلم حاکی از آن است که مخاطبان جدی سینمای ایران به احترام حقوق مؤلفان اثر از دانلود غیرمجاز پرهیز کرده‌اند که به همین منظور عوامل فیلم «بی‌مادر» در یادداشتی از مخاطبان و اهالی فرهنگ و رسانه قدردانی کردند.

متن این یادداشت بدین شرح است:

«بگذارید حرف آخر را همین اول بزنیم. از تک‌تک شما مخاطبان ممنون هستیم و به احترامتان کلاه از سر بر می‌داریم.

برای ساخت یک فیلم و هر محصول فرهنگی موانع متعددی وجود دارد که برای عبور از هر یک خون‌دل‌ها خورده می‌شود. از هزار و یک چرخ و واچرخ‌زدن برای یافتن سرمایه‌گذار همراه گرفته تا گذر از خان‌های دریافت پروانه و سختی‌های تولید در دوران پاندمی کرونا؛ اما به یک‌باره همه این تلاش‌ها در زمانی که هیچ انتظارش را ندارید، با شنیدن خبر انتشار نسخه قاچاق فیلم‌تان در فضای مجازی و پخش گسترده و بی‌قاعده در شبکه‌های ماهواره‌ای، در کنار صدمات مادی و معنوی برای سازندگان اثر؛ آسیب هولناک اقتصادی بر بدنه نحیف سینما می‌زند.

خبر تلخ برای ما در چهل و هشت ساعت قبل این بود که سریال لو رفتن و قاچاق فیلم‌های سینمایی در ایران به «بی‌مادر» رسیده بود. آن هم دقیقاً ۲ هفته پیش از اکران آنلاین اما روی دیگر سکه تجربه شیرین همراهی و هم‌دلی شما مخاطبان عزیز و همراهی اهالی فرهنگ بود. به همت و همکاری دوستان‌مان در پلتفرم فیلم نت در کمتر از بیست و چهار ساعت فیلم بدون هیچ تبلیغی اکران شد و با همراهی شما عزیزان که حکایت از فهم و شعور شما در حمایت از حقوق مادی و معنوی اثر و دیدن قانونی فیلم داشت ورق به گونه‌ای دیگر برگشت و در کمتر از یک روز بی‌مادر فروش خوبی را تجربه کرد.

همه این پرگویی‌ها بهانه‌ای بود برای اینکه بگوییم قدردان محبت و لطف تک‌تک شما هستیم. ممنون که فیلم ما و دیگر محصولات فرهنگی را حمایت می‌کنید. بی‌مادر را از بستر قانونی و در پلنفرم فیلم‌نت بینید.»

رسانه سینمای خانگی- قائمیان، سفیر صلح هلال احمر

فرهاد قائمیان بازیگر سینما به عنوان هنرمند داوطلب، سفیر صلح جمعیت هلال‌احمر در ترویج صلح و مهربانی و دوستی میان ملت‌ها شد.

به گزارش سینمای خانگی از مهر، فرهاد قائمیان از بازیگران شناخته شده تئاتر، سینما و تلویزیون همزمان با برگزاری آیین ملی نکوداشت خدمات داوطلبانه به عنوان هنرمند داوطلب، سفیر صلح جمعیت هلال‌احمر در ترویج صلح و مهربانی و دوستی میان ملت‌ها شد.

فرهاد قائمیان در یادداشتی به مناسبت این انتخاب نوشت:

«همواره بر آن بودم تا «صلح» را حفظ کنم و آن را رحمت الهی بدانم که به پاس داشتنش، مهربانی‌مان تجلی یابد. چرا که دستان یاری دهنده بسیار مقدس است و ایثار را به گل می‌نشاند. من بر این باورم که برای تحقق صلح جهانی، آرام و بدون مرز با خود صلح کنیم و این فضیلت الهی را به جان مایه خویش بنشانیم تا عدالت جاری شود.

من صلح طلبم؛ طلب «صلح» برای نجات «صلح»؛ می‌جنگم تا «صلح» را آزاد سازم. چرا که زندگانی را بَهرِ صلحی می‌دانم که مامن امن آن آغوش آرام خداوند است که لحظه‌ای ناآرامی و آشوب را با خود ندارد. صلح دست یافتنی است. با او سازش کنیم تا او نیز ما را بسازد.

تسکین آلام بشری نمادی از آرامش است و این آرامش برای برقراری تفاهم و دوستی، نشان صلح پایدار میان ملت‌هاست. صلیب سرخ، هلال احمر و یا هر آنچه که پیام‌آور نوع دوستی و همزیستی نیک است، حق احیای حیاتی است که ما آن‌ را صلح می‌نامیم. صلح و نجات، قرار مهربانی است؛ قرار همدلی، کنار هم بودن و با هم بودن. صلح، بامدادی است که با مهر طلوع می‌کند و با عشق به شب می‌رسد. صلح، حال خوب است، صمیمانه ای است به دور از هر ناامیدی و تنهایی.

من صلح را آن گونه می‌ستایم که سرزمینی چون غزه، دیگر خاک داغ حادثه نباشد و من در پناهگاه دلم، خانه‌ای بی دلهره تا ابدیت برای آن مظلومان مقاومت و شهادت بنا سازم تا طعم صلح و آزادی، تلخی فریادهای فروخورده در خون را از آن ستاره‌های بی لبخند بزداید و دیگر هیچ کودکی برای مدرسه رفتنش خون ندهد.»

رسانه سینمای خانگی- کارگاه فیلمساز مطرح خارجی در «حقیقت»

کارگاه «نقش صدا در روایت مستند» با حضور ایگناسیو آگوئرو مستندساز برجسته اهل کشور شیلی در هفدهمین جشنواره بین‌المللی «سینماحقیقت» برگزار می‌شود.

به گزارش سینمای خانگی از روابط عمومی مرکز گسترش سینمای مستند، تجربی و پویانمایی، در هفدهمین جشنواره بین‌المللی «سینماحقیقت» کارگاه‌های مختلفی در بخش بین‌الملل برگزار می‌شود. این جشنواره میزبان ایگناسیو آگوئرو مستندساز برجسته اهل کشور شیلی است. فیلمسازی که قرار است در این دوره کارگاه «نقش صدا در روایت مستند» برگزار کند.

آگوئرو در سال ۱۹۵۲ در سانتیگو شیلی به دنیا آمد و در رشته‌های معماری و سینما در دانشگاه کاتولیک شیلی تحصیل کرد. بعد از ساخت چند فیلم به عنوان دانشجو، و شرکت در جنبش‌های جمعی هنری C.A.D.A، اولین فیلم مستندش را سال ۱۹۸۲ به نام «فراموش ناشدنی» (no olvider) ساخت. این فیلم جایزه بزرگ فستیوال فیلم پریکس را دریافت کرد.

فیلم بعدی او، «جوری که من دوستش دارم» (como me da la gana) چندان مورد توجه قرار نگرفت تا ۳۰ سال بعد که قسمت دوم همین فیلم را ساخت و این بار به طور گسترده‌ای دیده شد.

در سال ۱۹۸۸، آگوئرو فیلم مستندی با نام «صد بچه در انتظار قطار» (cien nino esperando un tren) ساخت. این فیلم جایزه بهترین فیلم مستند جشنواره فیلم هاوانا در سال ۱۹۸۸ را دریافت کرد.

ایگناسیو آگوئرو به موازات حرفه خود طی این سال‌ها به عنوان یک فیلمساز برای تلویزیون نیز کار می‌کند. دو سریال « نرودا، همه عشق» (Neruda all love) و «herida & asociados» را در سال ۱۹۹۸ ساخت. او همچنین در سال ۱۹۸۸ کارگردانی مشترک frinja del no را بر عهده داشت و در فیلم‌های مهمی مانندLa Recta به عنوان بازیگر نقش ایفا کرد. او چهار بار برنده جایزه ملی ALTAZOR و برنده جایزه ملی Premio Pedro Sienna در سال ۲۰۱۹ شده است.

آگوئرو بنیانگذار انجمن ملی مستند شیلی است. آثار او را در بارسلونا، لاپاز، لیما، بوئنوس، آیرس، سیوداد مکزیکو، والدیویا، تریست، بیاریتز، پاریس پخش شده است. او همچنین چند کارگاه سینمایی در مکزیک، کاستاریکا، بارسلونا، بوئنوس آیرس، لاپاز، ریودوژانیرو، والدیویا، آنتوفاگاستا، سانتیاگو، لا سرنا، مولچن برگزار کرده است.

از آثار او دو کتاب به نام‌های «سینمای ایگناسیو آگوئرو، مستند به عنوان خواندن فضا» و «اتاق کار شخصی ۲۰۱۵» منتشر شده است.

آگوئرو عضو هیئت داوران جشنواره فیلم هاوانا، جشنواره فیلم مستند سانتیاگو، جشنواره بین‌المللی فیلم والدیویا، جشنواره فیلم گوادالاخارا، جشنواره بین‌المللی فیلم مستند یاماگاتا، جشنواره فیلم آمریکای لاتین در تریست، جشنواره بین‌المللی فیلم DocLisboa و جشنواره فیلم DocuMadrid بوده است.

آگوئرو سال ۲۰۱۹ جایزه بزرگ فید مارسی و جایزه بهترین فیلم آمریکایی لاتین در جشنواره بین‌المللی فیلم ماردل پلاتا را دریافت کرد. در سال ۲۰۲۲ او فیلم «یادداشت‌هایی برای یک فیلم» (Notas para una película) را منتشر کرد.

این استاد دانشگاه از سال ۲۰۱۳ در دانشگاه شیلی تدریس می‌کند. همچنین در دانشگاه، گروه ZERO de CONDUITE را مدیریت کرده که از سال ۲۰۱۴ کارگاه‌های آموزشی فیلم برای کودکان و معلمان مدرسه را برگزار می‌کنند. او در حال حاضر روی ساخت فیلم بعدی خود کار می‌کند.

هفدهمین جشنواره بین‌المللی فیلم مستند ایران «سینماحقیقت» به دبیری محمد حمیدی مقدم از ۲۷ آذر تا دوم دی ماه در پردیس چارسو برگزار می‌شود.

رسانه سینمای خانگی- چرا پلتفرم‌ها از کمدی فراری هستند؟

«وی‌اودی»ها، تلاش بسیاری برای جذب مخاطب کرده‌اند؛ از بریزوبپاش‌های مالی گرفته تا دعوت از چهره‌های سرشناس برای حضور در تولیدات آنها؛ اما جایگاه امروز این پلتفرم‌ها، آن چیزی نیست که برآمده از نوعی هوشمندی عرضه و تقاضایی باشد، کنداکتور این پلتفرم‌ها نیز به‌مانند تلویزیون، خالی از نیازهای واقعی مردم در حوزه سریال است و این، نمی‌تواند خبر خوبی باشد.

به گزارش سینمای خانگی از ایرنا، زمانی که کرونا، روند دیده شدن پلتفرم‌ها و تولیداتشان را در بازه زمانی اندکی، با شتاب حداکثری مواجه کرد، حتی بدبین‌ترین اندیشه نسبت به این سامانه‌ها آن بود که وضعیت کیفی آثار، به‌مراتب از تولیدات تلویزیونی بهتر خواهد شد. استدلال موافقان این رویکرد آن بود که پلتفرم‌های استریم، بودجه‌ای دولتی ندارند و به همین دلیل تلاش می‌کنند تا با حرفه‌ای کردن فرآیند عرضه و تقاضا، سرمایه خود را از تولید مجموعه‌ها، تبلیغات و آبونمان مخاطبان تامین کنند.

در ابتدا، این سامانه‌ها عملکرد بسیار خوبی داشتند که در روزگار تعطیلی تولیدات سینمایی، سبب کوچ بسیاری از بازیگران و کارگردانان سینما به این مدیوم شد. طوری شده بود که چهره‌ها، بیش از سینما و تلویزیون، در تولیدات پلتفرم‌ها دیده می‌شدند. این آثار، محدودیت تلویزیون را نداشت و ضمن بهره‌مندی از آزادی‌های سینمایی، دستمزدهای بسیار خوبی را برای عوامل تولید به همراه داشت. ضمن اینکه طیف گسترده‌تری از مخاطب، به تماشای آثار می‌نشست.

این روند، سبب پروار شدن مقطعی وی‌اودی شد. آنها ره صدساله را یک‌شبه رفتند و البته که سرمایه زیادی را نیز به دست آوردند. بسیاری از تولیدات این حوزه، با اقبال بالایی مواجه شده و حسابی دیده شدند. اما این روند، از یک جایی به بعد، متوقف ماند و حتی پسرفت کرد. وضعیت به گونه‌ای شده که سبد تولیدات این سامانه‌ها، در سال جاری، سرشار از تولیداتی با حضور چهره‌های محبوب است اما بسیاری از این آثار، اقبال عمومی چندانی را برنمی‌انگیزانند و به لحاظ کیفی، عملا متحمل شکست می‌شوند.

صاحبان پلتفرم‌ها، دیگر حساسیت و وسواس قبلی را در تصویب فیلمنامه‌ها ندارند. نوعی خاطرجمعی در آنها دیده می‌شود که مخاطبان پلتفرم، به‌نوعی به مخدر آنها دچار شده و تحت هر شرایطی، اشتراک خود را تمدید می‌کنند

در آسیب‌شناسی چنین روندی، به پارامترهای مختلفی می‌رسیم؛ مثلا اینکه صاحبان پلتفرم‌ها، دیگر حساسیت و وسواس قبلی را در تصویب فیلمنامه‌ها ندارند. نوعی خاطرجمعی در آنها دیده می‌شود که مخاطبان پلتفرم، به‌نوعی به مخدر آنها دچار شده و تحت هر شرایطی، اشتراک خود را تمدید می‌کنند و این وضعیت، متفاوت از آن هدفی است که شروع کرده بودند. در آن زمان، تمرکز اصلی، صرف دعوت از مردم برای پیوستن به این سامانه‌ها بود اما اکنون، عضویت در این سامانه‌ها، به بخشی از فرهنگ مردمی تبدیل شده و بسیاری از خانواده‌ها، اشتراک این پلتفرم‌ها را تمدید کرده و حتی در زمان افزایش حق اشتراک نیز موضع چندان مخالفی اتخاذ نمی‌کنند.

بنابراین طبیعی است که در چنین اکوسیستمی، بیشترین حجم تلاش، دیگر معطوف بر کیفیت آثار نباشد و بیشتر، حضور بازیگران چهره ملاک است تا کیفیت سناریو. چرا که شرط بازگشت سرمایه، حداقل در شرایط فعلی، حضور سلبریتی‌ها در یک اثر است تا محتوا و فیلمنامه.

مورد بعدی، به مهندسی ناهمگونی برمی‌گردد که این روزها، دامن این سامانه‌ها را گرفته است. در شرایط کنونی، تمام این پلتفرم‌ها، مملو از آثار اجتماعی هستند و تنها یک سریال مگه تموم عمر چند تا بهاره، تا قبل از ۲۶ آبان‌ماه در حال پخش بوده است. از این روز با اضافه شدن، دفتر یادداشت تعداد تولیدات کمدی این پلتفرم‌ها به ۲ می‌رسد که صدالبته آمار خوشایندی در این زمینه به حساب نمی‌آید.

تعدد آثار اجتماعی با فوجی از بازیگران چهره سبب شده تا مخاطبان نسبت به این آثار که عمده آنها در فیلمنامه لکنت دارند، لمس شده و واکنش‌های رضایت‌بخشی به آنها نداشته باشند. این فرآیند یک‌جور لوث شده و جذابیت چندانی برای مخاطبان ندارند

تعدد آثار اجتماعی با فوجی از بازیگران چهره سبب شده تا مخاطبان نسبت به این آثار که عمده آنها در فیلمنامه لکنت دارند، لمس شده و واکنش‌های رضایت‌بخشی به آنها نداشته باشند. این فرآیند یک‌جور لوث شده و جذابیت چندانی برای مخاطبان ندارند به همین دلیل است که بسیار از این آثار، در طول یک فصل پخش می‌شوند و بازخورد چندانی نمی‌گیرند. این روال با توجه به شباهت عجیب تمامی سریال‌ها در شکل و نوع تبلیغات، روال دیده نشدن آثار را شدت بخشیده و در همین زمینه، بسیاری از این کارها، در سکوت کامل خبری، پخش شده و به اتمام می‌رسند.

حداقل توقع از پلتفرم‌ها به‌عنوان بخش خصوصی آن است که با مهندسی شرایط، نسبت به تهیه خوراک و مایحتاج فرهنگی مردم اقدام کنند علی‌الخصوص آن‌که در شرایط فعلی که آثار کمدی با اقبال حداکثری مواجه هستند، علت انفعال این پلتفرم‌ها در تکثر تولیدات کمدی، مبهم به نظر می‌رسد. یکی از ضرورت‌های ماهوی این سامانه‌ها، کم‌کاری تلویزیون در حوزه سریال و محدودیت‌هایی است که در این حوزه وجود دارد؛ وقتی وی‌اودی نتواند با تفسیر درست این خلا، گام‌هایی اجرایی بردارد، آن‌زمان، هوشمندی آنها زیر سوال رفته و ارجحیت وجوه اقتصادی فعالیت آنها، نزد مخاطب، بیشتر احساس می‌شود.

این عملکرد سبب شده تا پلتفرم‌ها در شرایط کنونی به مامنی برای آثار اجتماعی تلخ و پرزدوخوردی تبدیل شود که آورده مسرت‌بخشی برای مخاطبان خود ندارد و قطعا یکی از از علل اصلی رویگردانی مخاطب از تولیدات این سامانه‌ها و ناکامی پی‌درپی سریال‌ها، همین بی‌توجهی به نیاز واقعی و آکنده شدن سبد تولیداتی آنها از سوژه‌هایی همسو، کلیشه‌ای و فاقدجذابیت باشد.

پلتفرم‌ها در وضعیت فعلی، به یک پوست‌اندازی محتوایی نیاز دارند. نیاز است تا سیاست‌گذاری‌ها تغییر کرده و نیازهای مخاطب، سرلوحه تمامی تولیدات قرار بگیرد. تنها در چنین حالتی است که پلتفرم‌ها، جایگاه درست خود را پیدا می‌کنند و می‌توانند به‌عنوان آلترناتیو تلویزیون، در تهیه خوراک فرهنگی مردم شریک باشند؛ جز این باشد، پلتفرم‌ها در همان مسیری حرکت می‌کنند که تلویزیون سال‌هاست در آن جاده طی‌طریق می‌کند.

رسانه سینمای خانگی- اینجا بهشت سینماگران است

مسعود نقاش‌زاده روز گذشته در نشستی در قالب دومین جشنواره آموزشگاه‌های آزاد سینمایی، از سفارش کار جدید به فیلمسازانی که فیلم بد ساخته‌اند، انتقاد کرد.

به گزارش سینمای خانگی به نقل از ستاد خبری جشنواره، دومین جشنواره سراسری آموزشگاه‌های آزاد سینمایی در دومین روز در حالی دنبال می‌شود که علاوه بر بخش‌های متنوع اجراهای بازیگری، نمایش فیلم‌های کوتاه، گالری عکس، نشست‌های تخصصی و آموزشی و جلسات نقد و بررسی، این رویداد میزبان نشست ویژه فلسطین در قاب نقره‌ای است.

این رویداد امروز چهارشنبه اول آذر ماه و در دومین روز از برگزاری در محل موزه سینما میزبان علاقه‌مندان خواهد بود.

برنامه سالن «سینماتوگراف»

سالن «سینماتوگراف» مجموعه موزه سینما صبح امروز و از ساعت ۹ تا ۱۳ میزبان اجراهای مربوط به بخش بازیگری خواهد بود که در این بازه زمانی ۳۲ هنرجو به ارایه برنامه خواهند پرداخت.

این سالن بعدازظهر امروز و در ۲ سانس به اکران فیلم‌های کوتاه این رویداد اختصاص یافته است.

از ساعت ۱۵ و در اولین سانس فیلم‌های کوتاه «ویلای خیابان ۲۲»، «الماس و شیشه»، «داس»، «آخرین بار»، «یادداشت»، «همزاد»، «آبنبات تلخ»، «کله» و «دستبند» روی پرده می‌رود.

در همین سالن از ساعت ۱۷:۳۰ فیلم‌های کوتاه «بین خطوط رفاقت»، «بدرقه سکوت»، «مرا ببوس»، «کانیبال»، «کابگراس»، «لیلا»، «من، او، مهتاب»، «تله هوس» و «فاصله رنگی» به نمایش گذاشته می‌شود.

برنامه سالن «فردوس»

سالن فردوس در مجموعه موزه سینما هم امروز چهارشنبه در دومین روز جشنواره از ساعت ۹:۳۰ صبح در چهار سانس میزبان نشست‌های تخصصی و آموزشی این رویداد است.

امروز و از ساعت ۹:۳۰ ابوذر صفاریان و فاطمه غفاری درباره «روش نوین فیلم‌سازی با رویکرد واقعیت مجازی» صحبت کردند و در سانس دوم از ساعت ۱۱ سیدعلی عسگری درباره «شخصیت‌پردازی در گریم» با علاقه‌مندان به گفت‌وگو پرداخت.

در سومین نوبت از نشست‌های تخصصی روز اول، کمال تبریزی از ساعت ۱۳:۳۰ در قالب کارگاه انتقال تجربه کارگردانی به ارایه تجربیات خود خواهد پرداخت. در سانس پایانی هم از ساعت ۱۵:۳۰ نشست «سینما و هوش مصنوعی، امکانات و کاربردها» با حضور محمدعلی اخائی، امیررضا معتمدی و سعید اسدی برگزار خواهد شد.

نشست ویژه «فلسطین در قاب نقره‌ای» هم امروز از ساعت ۱۸ در سالن «فردوس» برگزار می‌شود.

ایران بهشت سینماگران است/ فیلم بد می‌سازند و سفارش کار دارند!

از برنامه‌های روز گذشته، برگزاری نشست تخصصی «مدیریت اقتصادی تولید فیلم» بود که روز سه‌شنبه ۳۰ آبان با حضور مسعود نقاش‌زاده در محل موزه سینما برگزار شد.

مسعود نقاش‌زاده کارگردان سینما، در ابتدای این نشست بیان کرد: گاهی این تصور وجود دارد که فقط فیلم‌های بزرگ نیازمند تامین مالی ویژه هستند، ولی معتقدم در هر فیلمی، چه مستند، چه کوتاه و هر قالب دیگری، «تامین مالی» مساله‌ای جدی است و اگر کمی تجربه و مطالعه در این زمینه داشته باشیم فیلم‌های ما موفق خواهد بود.

وی افزود: مطلبی که از گذشته‌های دور درباره فیلم‌های سینمایی وجود داشته، این است که برخی نویسندگانی که به زعم خود فیلمنامه‌های درخشانی دارند چگونه می‌توانند دیگران را به سرمایه‌گذاری روی فیلم خود راغب کنند. این بود که معرفی فیلمنامه به یک ابزار جدی برای بازاریابی پروژه‌های سینمایی تبدیل شد.

نقاش‌زاده ادامه داد: مهمترین نکته در فرآیند معرفی فیلم‌نامه هم، خط داستانی است. به گونه‌ای که تهیه‌کنندگان آمریکایی جمله معروفی داشتند که می‌گفتند «خط داستانی‌ات را در دو جمله بگو» و این تبدیل به یک ابزار بازاریابی شد. پس تهیه‌کننده هر زمان می‌خواست موافقت خود را اعلام کند اولین مواجهه‌اش با خط داستانی بود.

این کارگردان سینما در ادامه گفت: در دانشگاه‌های ما می‌گویند مراحل فیلم‌سازی پیش تولید، تولید و پس تولید است در حالی که مراحل فیلمسازی چهار مرحله است؛ اولین مرحله در چرخه مدیریت صنعت فیلم، مرحله طراحی و توسعه است که یک مرحله مهم است. ما تقریباً در هیچ کدام از فیلم‌های خود این مرحله را جدی نمی‌گیریم و عمده مشکلات‌مان همین است. مرحله دوم تولید، مرحله سوم پخش و مرحله چهارم نمایش است.

وی افزود: در فیلمسازی، ما معمولاً خیلی با پخش و نمایش کار نداریم و گمان می‌کنیم این مسایل مربوط به شرکت‌های پخش است در حالی که در دنیا این مراحل بسیار بسیار جدی گرفته می‌شود. وقتی در مرحله «طراحی و توسعه» هستیم باید ملاحظاتی برای مرحله «پخش و نمایش» هم داشته باشیم. وقتی دارید فیلمی با هر مقیاس مالی می‌سازید، در مرحله طراحی باید ۲ مسیر را همزمان پیش ببرید؛ توسعه روایت فیلم همزمان با تامین مالی پروژه.

وی گفت: در هالیوود می‌گویند ۲ دسته فیلمنامه‌نویس داریم؛ فیلمنامه‌نویسانی که خودشان برای خودشان فیلمنامه می‌نویسند، بدون سفارش یک تهیه‌کننده و بعد این فیلمنامه ممکن است مورد توجه کارگردان و تهیه‌کننده دیگری قرار بگیرد. گروه دوم فیلمنامه‌نویسان سفارشی هستند. این البته گرچه در کشور ما معنای خوبی ندارد اما در دنیا یک شغل به شدت مرسوم و حرفه‌ای است.

نقاش‌زاده گفت: اینکه اول تهیه‌کننده پیدا کنیم بعد پروژه را تعریف کنیم، دچار مشکلاتی می‌شویم اما اگر فیلمنامه هم بنویسیم بعد دنبال تهیه‌کننده بگردیم این هم باز مشکلاتی دارد. این موضوعات باعث شده است جریان خلاقه کمتر به حرکت در بیاید. الان داشتن یک فیلمنامه و یک کارگردان خوب کافی نیست. اصطلاحی که در سینمای دنیا به کار می‌رود این است که تامین مالی شامل یک بسته پیشنهادی است که از یک کارگردان، تهیه‌کننده، فیلمنامه‌نویس و یک بازیگر برخوردار است که طی آن هم کیفیت هنری و هم اقتصادی فیلم در نظر گرفته می‌شود.

این کارگردان تاکید کرد: کشور ما بهشت سینماگران است، اینجا تنها جایی است که اگر فیلم اول و دومتان بد باشد، باز هم می‌توانید فیلم بسازید! من کارگردانی را می‌شناسم که ۱۰ فیلم بد در کارنامه دارد اما باز هم به او پیشنهاد کار می‌شود. مدیران هالیوودی ولی جمله‌ای دارند که می‌گوید مهم نیست که تو چقدر کارگردان خوبی هستی و چند فیلم خوب ساخته‌ای، بلکه اعتبار تو مربوط به آخرین فیلمت است، پس سینما در تقاطع تجارت، هنر و رسانه است.

نقاش‌زاده گفت: اگر کسی فکر می‌کند کار هنری کردن در تضاد با داشتن گروه بزرگی از مخاطبان است، سخت در اشتباه است. کار هنری موثر می‌تواند با لایه‌های مختلف از مخاطبان ارتباط بگیرد. در دهه ۶۰ با آنکه تعداد سینماهای ما اندک بود اما تنوع ژانر داشتیم و البته آنها فروش می‌کردند و دیده می‌شدند فیلم‌های حادثه‌ای و پلیسی به عنوان یک ژانر از سینمای ما حذف شدند و این به معنای آن است که مخاطبان بالقوه آن گونه از فیلم‌ها دیگر به سینما نمی‌روند.

تمرین‌های ارزشمند برای فیلمسازی

شب گذشته نشست نقد و بررسی فیلم‌های کوتاه راه‌یافته به این جشنواره هم با حضور مریم دوستی، مریم بحرالعلومی، سیامک صدیقی، صالح دلدم و رضا منتظری در محل موزه سینما برگزار شد.

مریم بحرالعلومی نویسنده و کارگردان سینما در ابتدای این نشست درباره فیلم «اوهام» گفت: کارگردان در این فیلم اگر روی قواعد ژانر بیشتر تمرکز کرده بود عملکرد بهتری داشت. البته فیلم پایان شگفت‌انگیزی دارد که برای یک فیلم‌ کوتاه خوب است. به نظرم در جاهایی کارگردان می‌خواسته است خیلی خودش را نشان بدهد. در حالی که اصولاً هیچکدام از اجزای فنی و هنری یک اثر نباید اولویت پیدا کند چون این به یک عامل منفی در کلیت اثر تبدیل می‌شود.

این کارگردان سینما در ادامه درباره فیلم‌کوتاه «آلزایمر» گفت: این فیلم تمرینی است برای فیلم‌نامه‌نویسی، نوع اجرا، بازی‌ها، گریم و دیگر اجزای فنی. همه اجزا نشان می‌دهد که این فیلم‌کوتاه یک فیلم تمرینی است. فیلم در فیلمنامه و پرداخت آن دچار مساله است، بازی‌ها پیش از بازیگری هستند، ابتدای فیلم به شکل مستند روایت می‌شود که ادامه پیدا نمی‌کند. با وجود تمام این مسایل فنی، دغدغه آنکه یک دغدغه اجتماعی است که این ویژگی ستودنی است.

بحرالعلومی درباره فیلم‌کوتاه «زیبای زیبا» هم بیان کرد: این فیلم بسیار کامل است که این تکامل از فیلمنامه می‌آید. فیلم از قالب نیمه‌حرفه‌ای هم فراتر رفته است. سوژه مهمی دارد، کارگردان در تدوین آن بسیار جسور بوده و در عین حال به بحث اجتماعی خود وفادار است.

این کارگردان در پایان درباره فیلم‌ کوتاه «سردست» هم توضیح داد: فیلم در عین سادگی در قصه و لوکیشن روی یکی از پیچیده‌ترین مسایل اجتماعی دست گذاشته است. فیلم بسیار کنش‌مند با قصه پیش می‌رود و نوید حضور یک فیلمساز زن تازه‌نفس در سینمای ایران را می‌دهد.

ایده‌های بکر، روایت‌های کنش‌مند

در بخش دوم بررسی آثار سیامک صدیقی درباره فیلم‌ کوتاه «همسایه‌» گفت: این یک فیلم یک روایت سه دقیقه‌ای خوش‌ساخت بود که از دیدن آن لذت بردم. اتفاقی که خوب است در نقد یک فیلم بیفتد، نقد دلالت‌مند است. ما در «همسایه» بیشترین کشمکش را دیدیم. در این فیلم‌کوتاه صحنه گفت‌وگوی زن و مرد در بامداد، صحنه گزارش قتل، واکنش مرد و … هر کدام ما را پیش می‌برد و داستان را از ایستایی خارج می‌کند.

این منتقد و روزنامه‌نگار افزود: این فیلم واقعاً فیلم ارزشمندی بود که قابل واکاوی است. در این فیلم با موضوع تکراری به نام خیانت مواجه هستیم، ولی نگاه به خیانت در آن آن قدر متفاوت است که مخاطب را پس نمی‌زند.

صدیقی در ادامه صحبت‌های خود درباره فیلم‌ کوتاه «شهر عسل» ضمن اشاره به امتیازات این فیلم و طرح نکاتی درباره ساختار آن تاکید کرد: این فیلم هم فیلم کنش‌مندی بود و موضوع بکری داشت.

وی در ادامه درباره فیلم‌ کوتاه «نزدیک‌تر از دور» هم به نکاتی فنی و محتوایی اشاره کرد و در جمع‌بندی درباره این اثر گفت: معتقدم قد این فیلم به نسبت دیگر فیلم‌های کوتاهی که دیدم کوتاه‌تر بود و فیلمساز جای کسب تجربه‌های بیشتر دارد.

ایده‌هایی که فیلم نشد!

مریم دوستی آخرین کارشناس مهمان در این نشست بود که درباره فیلم‌های کوتاه «صدای سکوت»، «دوراهی»، «لبه گود» و «چک» به طرح نکاتی پرداخت.

دوستی درباره فیلم‌ کوتاه «لبه گود» گفت: این فیلم سوژه جسورانه و خاص داشت اما صحبت‌های ضد زن هم در روایت آن دیده می‌شد. در مجموع اما فیلم را دوست داشتم.

وی درباره فیلم کوتاه «صدای سکوت» هم ضمن اشاره به ایده مرکزی این اثر مطرح کرد: در دنیا به سالمندان اهمیت می‌دهند اما در فرهنگ ما اینگونه است که از ابتدای به موی سپید سالمندان توجه می‌شود. فیلم به‌خوبی توانسته است به این مضمون بپردازد.

رضا منتظری دیگر منتقد این نشست‌ها بود که در بخش پایانی ایده‌های بسته فیلم‌های کوتاه انیمیشن را بررسی کرد و گفت: اینکه هنرجویان سینما در آموزشگاه‌ها برای اولین تجربه‌های فیلمسازی‌شان انیمیشن را انتخاب کرده‌اند اتفاق خیلی خوبی است و خوشحالم که من توانستم این فیلم‌ها را ببینم چراکه به شخصه به آثار انیمیشن علاقه دارم اما این تلاش‌ها کافی نیست، سازمان سینمایی باید حمایت جدی از آثار انیمیشن داشته باشد و تنها شاهد نمونه‌های معدود موفقی مثل «پسر دلفینی»، «بچه زرنگ» و … نباشیم.

نشست‌های نقد و بررسی فیلم‌های کوتاه جشنواره آموزشگاه‌های آزاد سینمایی با اجرای میثم کریمی در موزه سینما برگزار می‌شود.

این جشنواره تا ۳ آذر به دبیری مهدی شفیعی و به همت معاونت توسعه فناوری و مطالعات سازمان سینمایی ادامه دارد.

رسانه سینمای خانگی- پیام رئیس به جشنوارۀ آموزشگاه‌های آزاد سینمایی

محمد خزاعی رییس سازمان سینمایی در پیامی به دومین جشنواره سراسری آموزشگاه‌های آزاد سینمایی به طرح نکاتی درباره اهمیت نقش این آموزشگاه‌ها در تربیت استعدادهای تازه برای سینمای ایران پرداخت.

به گزارش سینمای خانگی به نقل از ستاد خبری دومین جشنواره سراسری آموزشگاه‌های آزاد سینمایی، محمد خزاعی رییس سازمان سینمایی در پیامی به دومین جشنواره سراسری آموزشگاه‌های آزاد سینمایی عنوان کرد: «سینما به مفهوم یک هنر، ساحت گسترده و عمیقی است که چشم‌اندازهای وسیعی را تحت تسلط خود دارد. هنر آرمانی، هنر انسان‌سازی است. اعتقاد به خصیصه انسان‌زایی هنر که به الگوآفرینی‌های فردی و جمعی منتج می‌شود، افق مطلوب رویکردهای آموزشی تولیت دولتی فرهنگ و هنر است که علاوه بر ترویج مهارت‌ها به تجلی معرفت و معنویت چشم دارد.

این بزرگترین دستاورد هنر دینی است که مبتنی بر دانش‌محوری و تجربیات موروثی به اقناع علمی و ارتقای ذوقی و نوسازی آموزشی هدایت می‌شود.

تقویت علمی، مهارتی و رقابت‌آفرینی از مهمترین مولفه‌های تحکیم و تثبیت آموزشگاه‌های آزاد سینمایی محسوب می‌شود که این نقش موثر را سازمان امور سینمایی به عنوان تکلیفی حمایتی و رویکردی نتیجه‌محور، برعهده گرفته است.

در هنگامه‌ای که تکنولوژی هر ساعت ما را به ضیافت تازه‌ای از غافل‌گیری و شگفتی می‌برد، لزوم توجه به آموزش و راهکارهای استفاده بهینه از آن در سینمای ایران بیش از پیش احساس می‌شود و بدیهی است که آموزشگاه‌های آزاد سینمایی در این حوزه می‌توانند اسبابی باشند تا سینمای ایران از کاروان فناوری‌های روز و دستاوردهای آن عقب نماند.

علم سینما در دنیای امروز، در همه ابعاد، در حال «نو شدن» است، کار آموزشگاه‌ها، از آنجا جلوه پیدا می‌کند که باید مدام در حال تازه شدن و به روز شدن باشد. این ویژگی باعث شده که آموزشگاه‌های سینمایی، مسیری امن برای به‌کارگیری علم روز، در بدنه سینمای ایران باشند در عین حال، تردیدی نیست که تقویت ساختارهای آموزشی در دانشگاه‌ها و آموزشگاه‌ها از طریق دروس فلسفه اسلامی هنر و تعالیم معرفتی یک پیش نیاز اساسی و احیای دروس معرفتی هنر یک ضرورت است.

آموزشگاه‌های آزاد سینمایی باید محلی برای پرورش توامان جوانان متخصص و متعهد باشد و در کنار آموزش تخصصی، مسائل معرفتی نیز در مسیر تکامل آموزشی طراحی شود.

متاسفانه احساس می‌شود در دانشگاه‌ها و آموزشگاه‌ها صرفاً به جنبه تربیت تکنیسین‌های خوب توجه صورت می‌گیرد در حالی که عرصه هنر و هنرمندی عالم کشف، شهود و سیر کردن در جهان معانی است و در آن صورت است که خلق آثار، ابعاد دیگری پیدا می‌کند.

اهتمام سازمان سینمایی با محوریت «اخلاق، آگاهی، امید» در راستای استانداردسازی بر توسعه منضبط آموزشگاه‌های سینمایی، گسترش عدالت فرهنگی، کشف و پرورش استعدادهای خلاقه و زمینه‌سازی برای بروز نسل نو، تبیین هویت ایرانی‌اسلامی، با هدف تولید متعهدانه و انتقال تجارب ممتاز اساتید متمرکز شده است.

دومین جشنواره هنرجویان آموزشگاه‌های آزاد سینمایی با هدف ورود به گام دوم تربیت نسل آگاه، با دانش و متعهد به ارزش‌ها و منافع ملی در فرایندی رقابتی و به منظور پایش توانمندی‌ها، ارزیابی آثار و معرفی نخبگان سینمایی آموزشگاه‌ها به فضای حرفه‌ای برگزار شود.

ترویج فضیلت‌های اجتماعی، مسئولیت‌پذیری نسل جوان، مشارکت شهروندی و اولویت‌بخشی به نهاد خانواده، از رویکردهای این دوره از جشنواره معرفی شده است که بازتاب هنرمندانه آن در تولیدات سینماگران جوان و پرشور و شعور مایه امیدواری خواهد بود.

امیدوارم افق پیش رو، به منظر باشکوهی بدل شود تا ایران اسلامی بدان ببالد و بتوانیم شکوفایی ملی هنر سینما را جشن بگیریم.»

آثار راه‌یافته به دومین جشنواره سراسری آموزشگاه‌های آزاد سینمایی معرفی شدند

فیلم‌های کوتاه راه‌یافته به دومین جشنواره سراسری آموزشگاه‌های آزاد سینمایی به شرح زیر معرفی شدند:

«آلزایمر» به کارگردانی سعید ونایی از تهران

«اوهام» به کارگردانی مرتضی آقاجانی از زنجان

«زیبای زیبا» به کارگردانی سجاد موسوی از تهران

«سردست» به کارگردانی فاطمه‌سادات جلالی از تهران

«نزدیک‌تر از دور» به کارگردانی شاهین آقازاده از تهران

«منم همین طور» به کارگردانی سعید دولتی از تهران

«همسایه» به کارگردانی پیروز کرمی از تهران

«شهر عسل» به کارگردانی معین روح‌الامینی از تهران

«نگاه خدا» به کارگردانی علیرضا موسی‌زاده از تهران

«ارشیا» به کارگردانی مهرداد بشارت و مرضیه قاسمی از تبریز

«دزد» به کارگردانی فرزام طبیبی از تبریز

«صدای سکوت» به کارگردانی الهام آقاجری از اصفهان

«دوراهی» به کارگردانی ستایش افشانی از تهران

«لبه گود» به کارگردانی رایحه مظفری از تهران

«چک» به کارگردانی مهرداد مهرکیش از تهران

«درخت» به کارگردانی دانیال محمدعلی از تهران

«۹۹-۹۷» به کارگردانی السا آذرگون از تهران

«مترسک» به کارگردانی هما زرینی از تهران

«مادر» به کارگردانی دانیال غلامی از یزد

«ویلای خیابان ۲۲» به کارگردانی طاها قارداشی از تهران

«الماس و شیشه» به کارگردانی داریوش کرمیار از تهران

«داس» به کارگردانی کاووس قاسمی از تهران

«آخرین بار» به کارگردانی زهرا نظری از قزوین

«یادداشت» به کارگردانی محمدرضا دهستانی از قم

«همزاد» به کارگردانی آقامرتضی ربیعی از تهران

«آبنبات تلخ» به کارگردانی متین خاتمی از تهران

«کله» به کارگردانی سهیل عرب از بوشهر

«دستبند» به کارگردانی محسن تقی‌زاده از تهران

«بین خطوط رفاقت» به کارگردانی محمدصادق سعدی از مشهد

«بدرقه سکوت» به کارگردانی محمدرضا دهستانی از قم

«مرا ببوس» به کارگردانی الناز نادریان از زنجان

«کانیبال» به کارگردانی مهتاب فرهادی از تهران

«کابگراس» به کارگردانی سیدعلی حائری از تهران

«لیلا» به کارگردانی حسین رضائیان از تهران

«من، او، مهتاب» به کارگردانی مجید نورالفلق از تهران

«تله هوس» به کارگردانی کیانا تعصبی از تهران

«فاصله رنگی» به کارگردانی شاهین آقازاده از تهران

مسعود مددی، علی محمدقاسمی و مجید شیخ انصاری هیات انتخاب بخش فیلم کوتاه دومین جشنواره سراسری آموزشگاه‌های آزاد سینمایی هستند.

دومین جشنواره سراسری آموزشگاه‌های آزاد سینمایی به دبیری مهدی شفیعی از ۳۰ آبان تا ۳ آذر ۱۴۰۲ در موزه سینما برگزار می‌شود.

خروج از نسخه موبایل