انیمیشن «بچه زرنگ» به تهیه کنندگی حامد جعفری برای اکران عمومی در مهرماه آماده می شود.
به گزارش سینمای خانگی به نقل از روابط عمومی پروژه، انیمیشن سینمایی «بچه‌زرنگ» به تهیه‌کنندگی حامد جعفری با برخی تغییرات در نسخه نهایی، برای اکران عمومی در اوایل مهرماه آماده می‌شود.
نسخه‌ای از «بچه‌زرنگ» برای اولین بار در چهل و یکمین جشنواره فیلم فجر رونمایی و بعد از کاندیداتوری در شش بخش اصلی جشنواره، موفق به دریافت سیمرغ بلورین بهترین انیمیشن شد.
این فیلم اولین ورود کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان به عرصه ساخت انیمیشن سینمایی است، همچنین «بچه‌زرنگ» سومین فیلم «گروه هنرپویا» بعد از «فیلشاه» و «شاهزاده‌روم» است که هر دو گفته می‌شود، پرمخاطب‌ترین انیمیشن‌های سینمای ایران تا امروز هستند.
«بچه زرنگ» ماجرای پسر بچه‌ای به نام محسن است که خود را ابرقهرمان می‌داند و در یک اتفاق نادر، به جنگلی اسرار آمیز قدم می‌گذارد و با حیوانات منقرض شده ایران مواجه می‌شود، این آغاز یک ماجرای پیچیده برای نجات آخرین ببر ایرانی است…
«بچه‌زرنگ» محصول مشترک کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان و «گروه هنرپویا» به تهیه‌کنندگی حامد جعفری است که با همت نزدیک به ۲۵۰نفر از جوانان هنرمند ایران به کارگردانی مشترک بهنود نکویی، هادی محمدیان و محمدجواد جنتی ساخته شده است.
پخش «بچه‌زرنگ» بر عهده فیلمیران است و با دریافت پروانه نمایش، برنامه‌ریزی‌ها برای اکران عمومی این اثر در اوایل مهر ماه در حال انجام است.
نگاهی به فروش سینمای ایران در ماه گذشته نشان می‌دهد که همچنان آثار کمدی مخاطب بیشتری داشته و از بیش از یک میلیون نفری که به سینما رفته‌اند 42 درصد تنها 2 فیلم را دیده‌اند.
به گزارش سینمای خانگی از فارس، اگر هنر و سینما را به عنوان یک «کنش ارتباطی» در نظر بگیریم، این کنش از اجزای مختلفی تشکیل شده است. فرستنده(هنرمند)، پیام(اثر هنری) و گیرنده(مخاطب)، اصلی‌ترین اجزای آن هستند. بررسی تاریخی نشان می‌دهد که در دوره‌های مختلف تمرکز بر روی یکی از این اجزا بوده است، به طور مثال در دوران کلاسیک آنچه اهمیت داشت فرستنده یا همان «هنرمند» بود. در دنیای مدرن، نظرها معطوف به پیام یا چیستی «اثر هنری» بود. اما بی‌شک در دنیای امروز آن چیزی که در مرکز توجه قرار می‌گیرد «مخاطب» است. از این رو است که بسیاری از آثار هنری سودای کنشگری مخاطب را دارند و تلاش می‌کنند «مخاطب فعال» را جایگزین «مخاطب منفعل» کنند.
به همین منظور است که امروز آثار پرمخاطبی که شاید محتوای کمتر و البته ضعیف‌تری دارند در مرکز توجه قرار گرفته و چه به‌صورت دولتی و یا توسط بخش خصوصی حمایت شده‌اند.
فارغ از میزان و تعداد مخاطب، نگاهی اجمالی به تعداد سانس‌ها و سالن‌هایی که به اکران هر فیلم اختصاص پیدا کرده‌اند می‌توانید به نتیجه‌گیری درستی از وضعیت‌شناسی و اولویت‌بندی مدیران سینمایی، سالن‌دارها و البته پخش کننده‌ها خواهید رسید.
برای مثال بارها گفته‌ایم که سینمایی «فسیل» از اواخر اسفندماه سال گذشته اکرانش را شروع کرده و حالا با گذشت زمانی طولانی همچنان بیشترین تعداد سانس و سالن را در اختیار دارد. حتی دیگر آثاری که همزمان با این فیلم اکرانشان را شروع کرده‌اند امروز بلیتی برای فروش ندارند و دیگر اکران نمی‌شوند، هرچند جدا از این موارد قطعاً زنده شدن گیشه سینما قابل تقدیر است.
در ماه گذشته آثار روی پرده سینما فروش خوبی داشته و تمامی سینمای ایران در این ۳۰ روز بیش از یک میلیون و ۱۹۷ هزار مخاطب داشته که این تعداد برای تماشای فیلمهای روی پرده در نزدیک به ۴۹ هزار سانس به سینما رفته‌اند و این یعنی هر سانس سینما به‌صورت میانگین ۴۱ مخاطب داشته است.
از میان آثار روی پرده در ماه گذشته «فسیل» همچنان در صدر پرفروش‌ترین آثار سینما است، این فیلم با بیش از ۴۲۶ هزار مخاطب در ۱۱ هزار و ۴۵۴ سانس ۲۱ درصد از کل مخاطبین سینما در این مدت زمانی را به خود اختصاص داده است، البته فسیل برای به‌دست آوردن این آمار ۲۴ درصد از سانس‌های موجود سینما در این یک ماه را نیز در اختیار داشته است.
«شهر هرت» دومین ساخته کریم امینی که در حال اکران است تنها رقیب نزدیک اولین ساخته او یعنی «فسیل» است، این فیلم با ۳۲۰ هزار و ۱۷۰ مخاطب در ۹ هزار و ۱۹۲ سانس ۱۶ درصد از کل مخاطبین سینما را در اختیار دارد. «شهر هرت» برای این مهم ۱۸ درصد از سانس‌های سینما را داشته است.
شاید سومین فیلم پرفروش سینما در ماه گذشته کمی تعجب‌آور باشد، کمدی مخصوص کودکان از اساس خیلی پرمخاطب نیست اما «نارگیل۲» که البته تیم موفقی در فروش دارد تعداد ۸۷ هزار و ۳۶۲ مخاطب را در ۴ هزار و ۴۴۸ سانس به سینما کشانده تا ۴ درصد از فروش سینما را سهم خود کند.
این آمار تا همینجا هم نشان می‌دهد که بیش از ۴۰ درصد فروش آثار مربوط به دو فیلم ابتدایی لیست پرفروش‌های سینما است و باقی فیلم‌ها میزان خردی از فروش کل را عهده‌دار هستند، نمونه‌اش «نارگیل۲» که سومین فیلم پرفروش بوده و تنها ۴ درصد از کل فروش را شامل می‌شود.
همانطور که بیان شد در سه فیلم ابتدایی لیست پرفروش‌های سینما در ماه گذشته خبری آثار غیر کمدی نیست، پرفروش‌ترین فیلم اجتماعی و البته غیرطنز سینما «کت چرمی» است که در ۳ هزار و ۷۱۳ سانس، ۶۹ هزار و ۱۶۴ مخاطب داشته و این یعنی این فیلم ۳ درصد از کل مخاطبان سینما را به خود اختصاص داده است.
این اعداد و ارقام نشان دهنده همان جمله‌ای است که در ابتدا به آن اشاره کردیم، آثار هنری اصالت را به مخاطب خود داده‌اند و حتی در میان عموم مردم نیز هر اثری که مخاطب بیشتری دارد موفق‌تر شناخته می‌شود.
فراخوان جذب و آموزش خبرنگاران کودک و نوجوان در رده سنی ۱۲ تا ۱۶ سال ویژه سی و پنجمین جشنواره بین‌المللی فیلمهای کودکان و نوجوانان منتشر شد.
به گزارش سینمای خانگی از امور ارتباطات رسانه ای و اطلاع رسانی سی و پنجمین جشنواره بین المللی فیلم های کودکان و نوجوانان، یکی از برنامه های جنبی جشنواره امسال، جذب و آموزش خبرنگاران کودک و نوجوان در رده سنی ۱۲ تا ۱۶ سال است که بر همین اساس، فراخوان این بخش منتشر شد.
بر پایه این گزارش، کودکان و نوجوانان علاقه‌مند به حضور در این بخش جشنواره می توانند تا پایان وقت اداری ۱۵ شهریورماه برای ثبت نام به آدرس https://b۲n.ir/icffjournalists مراجعه کرده و برای دریافت اطلاعات بیشتر با شماره تلفن های ۸-۰۳۱۳۵۵۴۴۰۹۶ تماس بگیرند.
طبق اعلام کمیته خبرنگاران نوجوان، پس از پایان مهلت ثبت‌نام، متقاضیان در آزمونی که از سوی ستاد اجرایی جشنواره برگزار می‌شود، شرکت کرده و افراد برگزیده، همکاری خود را با کمیته خبرنگاران نوجوان آغاز می کنند.
خبرنگاران کودک و نوجوان تا پیش از آغاز رسمی جشنواره در ۱۵ مهرماه، در دوره‌ها و کارگاه‌های مختلف رسانه‌ای و سینمایی آموزش های لازم را طی می کنند تا آماده پوشش رویدادها و اخبار جشنواره بشوند.
سی و پنجمین جشنواره بین المللی فیلمهای کودکان و نوجوانان با دبیری مجید زین‌العابدین و با مشارکت سازمان سینمایی، بنیاد سینمایی فارابی و شهرداری اصفهان از پانزدهم تا بیستم مهرماه سال جاری (۷ تا ۱۲ اکتبر ۲۰۲۳) در اصفهان برگزار می شود.
معاون توسعه و فناوری سازمان سینمایی و دبیر جایزه پژوهش سال سینمای ایران گفت: سینما آینده‌ای پیش رو دارد و با ورود هوش مصنوعی لازم است بدانیم چگونه باید با فناوری‌های روز جهان پیش برویم و در مقابل به سیل بنیان‌کن فرهنگ برهنگی که ناشی از فرهنگ و هویت غربی است و جهان را قبضه می‌کند چه کار باید کرد.
به گزارش سینمای خانگی، قادر آشنا در گفت‌وگو با ایرنا، درباره ششمین دوره جایزه سال پژوهش سینمای ایران اظهار داشت: این جایزه از رویدادهای بسیار مهم و مبنایی فعالیت‌های سازمان سینمایی است؛ چراکه در طول یک سال فعالیت‌های پژوهشی که در سراسر کشور و در مراکز دانشگاهی، پژوهشکده‌ها، پژوهشگاه‌ها و توسط پژوهشگران ما خارج از این حوزه در قالب پژوهش مستقل، پایان‌نامه دانشجویی در مقاطع دکترا و کارشناسی ارشد صورت می‌گیرد باید دیده شود.
وی با اشاره به اهمیت پرداخت به این موضوع از مناظر مختلف گفت: از یک منظر تلاش بر این است تا زحماتی که در این عرصه کشیده می‌شود دیده شوند و بتوان پژوهش‌هایی را که احیانا کاربردی و مرتبط با مباحث نظری و زیربنایی سینمایی است شناسایی و از آنها بهره‌برداری کرد و از منظر دیگر، رسانه‌ها به این پژوهش‌ها بپردازند.
آشنا گفت: منظر دیگر، تجلیل و تقدیر از فعالان این عرصه است که کار بزرگی انجام می‌دهند و در جایزه سال پژوهش سینمای ایران به آن توجه می‌شود.
دبیر جایزه پژوهش سال سینمای ایران با اشاره به ۵ دوره برگزاری این رویداد تاکنون اظهار داشت: فراخوان ششمین دوره جایزه در محورهای سینما؛ امیدآفرینی و اعتمادسازی، سینما؛ دین، انقلاب و دفاع مقدس، سینما؛ اقتصاد، اشتغال و کار آفرینی، سینما؛ صنعت، تکنولوژی، زیرساخت و فناوری، سینما؛ مخاطب، خانواده و سبک زندگی ایرانی- اسلامی، سینما؛ عزت، اقتدار و هویت ملی و سینما؛ آینده نگری، راهبردها، تمدن نوین اسلامی اعلام شده است.
آشنا گفت: به دنبال این هستیم که سینما در حوزه امیدآفرینی و اعتمادسازی در جوانان و مردم، امید به آینده و زندگی را ترسیم کرده و به تصویر بکشد و اینکه بدانیم چقدر توانسته اعتماد عمومی را نسبت به داشته‌ها، هویت، اصالت، ریشه‌ها و نظام سیاسی حاکم بر کشور جلب کند و چه رابطه‌ای بین سینما و این عنوان وجود دارد.
به دنبال این هستیم که سینما امید به آینده و زندگی را ترسیم کرده و به تصویر بکشد
وی اظهار داشت: ایران، یک کشور اسلامی و دین جزو محوری‌ترین موضوعاتی است که به آن ایمان داریم، عشق می‌ورزیم و علاقمندیم و قریب به اتفاق مردم ایران هم اعم از شیعه و سنی در این کشور مسلمان هستند. مبتنی بر این دین و تفکر و بر اساس آموزه‌های دینی و بدون تردید اندیشه سیاسی شیعی، انقلاب اسلامی شکل گرفته است. میخواهیم بدانیم بین اینها و سینما چه رابطه‌ای و نسبتی وجود دارد و چقدر توانسته‌ایم در سینما به مباحث دینی و دین‌داری و نقش دین در جامعه، زندگی، خانواده و کشورداری بپردازیم.
این مدیر فرهنگی تاکید کرد: همچنین اینکه سینمای ایران راجع به انقلاب اسلامی و دفاع مقدس چه تولیداتی داشته تا بتواند مفاهیم و مبانی انقلاب اسلامی را به تصویر بکشد و آن را به مخاطبان داخلی و خارجی ارائه کند.
معاون توسعه و فناوری سازمان سینمایی ادامه داد: اگر اقتصاد سینما و مجموعا هر فعالیت فرهنگی و هنری تضمین نشده باشد و به مباحث اقتصادی آن توجه نشود حتما دچار شکست می‌شود و توان آن رو به تحلیل می‌رود مگر این که دولت حمایت کند و چون در هیچ کشوری هیچ دولتی تماما از سینما حمایت نمی‌کند به دنبال این هستیم که بدانیم سینمای ما چقدر توانسته برای اهالی سینما سهمی در اشتغال و کارآفرینی و فروش داشته باشد. فیلمهای کوتاه، مستند و بلند به نسبت خودشان تعدادی شغل ایجاد می‌کنند.
سینما باید نگاه‌ها را به سمت حوزه کارآفرینی سوق دهد
وی خاطرنشان کرد: نکته بعدی این است که سینمای ما چقدر توانسته نگاه جامعه را به سمت کارآفرینی سوق دهد. سینما باید کاری تولید و ایده‌ای مطرح کند تا نگاه‌ها را به سمت حوزه کارآفرینی سوق دهد.
آشنا اظهار داشت: در زمینه تکنولوژی و زیرساخت هم، امروزه فناوری در دنیا به سرعت در حال تغییر است و فناوری‌های جدیدتری به عرصه می‌آید. قصد داریم این را رصد کنیم و پژوهشگران ما بگویند در دنیا در حوزه زیرساخت و فناوری جدید چقدر ابزار و عناصری وجود دارد که سینمای ما عقب نیفتد. یا آنها را تولید و یا وارد کرده و یا به فیلمسازان، مدیرران جهت داده شود تا از فناوری‌های روز جهان آگاهی یابند.
معاون توسعه و فناوری سازمان سینمایی در عین حال در خصوص محور سینما؛ مخاطب، خانواده و سبک زندگی ایرانی- اسلامی اظهار داشت: هر فعالیت فرهنگی و هنری بدون مخاطب ابتر است مگر این که کار ویژه و موضوع مهمی را برای خواص طرح کنیم تا بتوانند از آن استفاده کنند.
وی افزود: همانگونه که اگر کتابی چاپ شود اما خریدار و مخاطب نداشته باشد باید خمیر شود، در حوزه فیلم هم اگر مخاطب‌شناسی نشود و ذائقه مردم سنجیده نشود مخاطبی نخواهد داشت و هزینه انجام شده به هدر می‌رود.
در حوزه فیلم اگر ذائقه مردم سنجیده نشود مخاطبی نخواهد داشت
آشنا تصریح کرد: پژوهشگران ما رسالتی دارند تا ببینند راجع به فیلمی که میخواهیم تولید کنیم چقدر به موضوع مخاطب توجه شده است و این که چه کاری کنیم تا مخاطب موضوع اصلی کار ما قرار گیرد. یک اشکال جدی که اکنون به مجموعه سینمای کشور سالیان سال وارد است و همچنان ادامه دارد این است که سینما برای کودکان و نوجوانان و قشر خاص تعریف نشده است. لازم بود قائده‌مند شده و به سبک زندگی ایرانی – اسلامی توجه کنیم.
دبیر جایزه پژوهش سال سینمای ایران ادامه داد: ایران دارای تمدن چندین هزار ساله است و از گذشتگان و منابع موجود به یاد داریم که محبت، مودت و احترام به بزرگترها، ایثار، از خودگذشتگی، عشق به هموطن و همنوع صفات شناخته شده ایرانیان در جهان است و خودمان هم ادعا داریم هنر در نزد ایرانیان است و بس. اگر این ادعا درست باشد که تا حدودی هم درست است باید دید سینمای ما چقدر به این بعد توجه کرده است و وظیفه تحلیل در این باره به عهده پژوهشگران است.
وی تاکید کرد: در سینمای هالیوود به صورت نوشته یا نانوشته به فرهنگ غربی، اقتصاد آزاد و آزادی از نگاه خودشان توجه دارند یعنی چارچوب های مهم و کلیدی خط قرمز آنهاست. اگر چه ممکن است مخالف دولت وقت آمریکا باشند اما اندیشه‌ها و هویتشان را پاسداری می‌کنند.
آشنا گفت: باید دید در سینمای خودمان چقدر توانستیم هویت ملی و ایرانی بودنمان را به تصویر بکشیم و با تاریخ و تمدنی که داریم چقدر در تولیدات خصوصا برون مرزی توانستیم چهره زیبایی از ایران ارائه کنیم یا بر عکس به سمت تولیداتی رفته‌ایم که نشان دهیم کشوری مفلوک، فقیر و مشکل دار است. تلاش داریم بدانیم سینمای ما چقدر توانسته زیبایی ایران را ترسیم کرده و به اقتدار و عزت ایران پرداخته است.
دبیر جایزه پژوهش سال سینمای ایران افزود: سینما آینده‌ای پیش رو دارد و با ورود هوش مصنوعی لازم است بدانیم چگونه باید با فناوری‌های روز جهان پیش برویم و در مقابل به سیل بنیان‌کن فرهنگ برهنگی که ناشی از فرهنگ و هویت غربی است و جهان را قبضه می‌کند چه کار باید کرد.
آشنا آخرین مهلت ارسال آثار به ششمین دوره جایزه پژوهش سال سینمای ایران را ۲۵ مهر اعلام کرد.
ششمین دوره جایزه پژوهش سال سینمای ایران در راستای سیاست‌های تحولی دولت سیزدهم و با هدف تقویت فضای تحقیق و پژوهش در حوزه سینمای ایران، همزمان با هفته پژوهش، در نیمه دوم آذرماه سال ۱۴۰۲ برگزار خواهد شد.بدین منظور، از تمامی استادان، دانشجویان، سینماگران و پژوهشگران حوزه سینما دعوت می‌شود تا با ارسال آثار خود در این رویداد ملی شرکت کنند.
شرایط آثاری که می‌توانند به این دوره راه یابند شامل موارد زیر است:
۱_ مقالات علمی، پژوهشی، پایان نامه‌های کارشناسی ارشد، رساله‌های دکترا، پژوهش بصری، طرح نامه (پروپوزال)، (اعم از چاپ شده در نشریات علمی- پژوهشی یا دیگر نشریات علمی- تخصصی مورد تایید، همچنین مقالات چاپ نشده آماده انتشار) در فاصله زمانی اول مهر ماه ۱۴۰۰ تا بیستم مهرماه ۱۴۰۲ به نگارش یا انتشار درآمده باشند.
۲_ مراکز تحقیقاتی و پژوهشی می‌توانند رزومه، اسناد و مدارک کلیه فعالیت‌های کمی و کیفی خود را در حوزه پژوهش‌های مربوط به سینمای ایران، در مدت زمان اعلام شده، به دبیرخانه جایزه پژوهش اعلام دارند.
۳_ پایان‌نامه‌ها مطابق با شرایط و معیارهای هر دانشگاه قابل پذیرش هستند.
۴_ آثار «پژوهشی بصری» برای مطالعه و شناخت سینمای ایران (فیلم به مثابه مقاله یا کتاب پژوهشی) آثار ارسالی باید کمتر از ۳۰ دقیقه و سال تولید آنها از سال ۱۴۰۰ به بعد باشد.
۵_ آثارنباید دردوره‌های پیشن این جایزه ارائه شده باشند.
دبیرخانه جایزه پژوهش سینمایی سال حق استفاده از چکیده پژوهش‌ها در سامانه، کتاب، مجلات، بروشورها و تولید خبر مربوط به این رویداد را دارد.
به پژوهشگران برگزیده جوایزی به شرح زیر اهداء خواهدشد که شامل موارد زیر است:
برترین طرح پژوهشی:
تندیس، لوح تقدیر و مبلغ ۲۵۰ میلیون ریال
برترین رساله دکتری: تندیس، لوح تقدیر ومبلغ ۳۰۰ میلیون ریال
برترین پایان‌نامه کارشناسی ارشد:تندیس، لوح تقدیر ومبلغ ۱۵۰ میلیون ریال
برترین مقاله علمی: تندیس، لوح تقدیر ومبلغ ۲۰۰ میلیون ریال
برترین پژوهش بصری: تندیس، لوح تقدیر و مبلغ ۳۰۰ میلیون ریال
درصورت عدم احراز رتبه «برترین» در هر کدام از بخش‌ها، به اثری که شایسته تقدیر شناخته شود،
لوح تقدیر و پنجاه درصد از مبلغ جایزه اعطا خواهد شد.
بخش حمایتی:
حمایت از سه «طرحنامه پژوهشی (پروپوزال)» پذیرفته شده درباره سینمای ایران هر اثر تا سقف ۳۵۰ میلیون ریال جهت اجرا اعلام برگزیدگان و برگزاری اختتامیه در هفته پژوهش خواهد بود.
محمد احمدی تهیه‌کننده فیلم سینمایی «میان صخره‌ها» ضمن گلایه از شرایط اکران عمومی این گونه از فیلمهای سینمایی تأکید کرد، مسئولان هم دغدغه گیشه و فروش پیدا کرده‌اند!
به گزارش سینمای خانگی از مهر، محمد احمدی تهیه‌کننده فیلم سینمایی «میان صخره‌ها» به کارگردانی مختار عبدالهی که این روزها روی پرده سینماهاست در گفتگو با مهر درباره فرآیند ساخت این فیلم گفت: فیلمنامه مختار عبداللهی نویسنده و کارگردان فیلم در مرکز گسترش سینمای مستند، تجربی و پویانمایی مصوب شده بود و همان زمان یکی از دوستان من یعنی آقای فریدون نجفی کارگردان سینما که اتفاقا از همشهریان آقای عبداللهی است، وی را به من معرفی کرد. فیلمنامه را خواندم و آن را دوست داشتم و تصمیم گرفتم برای تهیه این فیلم اقدام کنم.
وی با اشاره به اینکه «میان صخره‌ها» فیلمی در حوزه نوجوانان است، اظهار کرد: به نظرم این فیلم بیشتر مختص نوجوانان، برای آنها و درباره آنها است. بالاخره فیلم را چند نوجوان می‌بینند و می‌توانند خود را در کاراکتر فیلم ببینند و مشکلاتی را که کاراکتر فیلم درگیر آنها می‌شود، درک کنند. این حس امید و اعتماد به نفسی که در فیلم وجود دارد، همچنین رشد فکری که کاراکتر فیلم آن را تجربه می‌کند، به نظرم می‌تواند برای نوجوانان ما مفید باشد.
این تهیه‌کننده با بیان اینکه این فیلم در بستر عشایر روایت می‌شود، توضیح داد: به نظرم «میان صخره‌ها» جدا از نوجوانان، برای خانواده‌ها هم جذاب است، البته من به مخاطبان اینطور نگاه نمی‌کنم؛ یعنی اثر ما برای همه نوجوانان است. نوجوانی که در شهر زندگی می‌کند بدش نمی‌آید با مشکلات و فضایی که یک نوجوان در روستا دارد، آشنا شود و می‌تواند با آن هم‌ذات‌پنداری و با همه اینها ارتباط برقرار کند. دایره این مخاطبان خیلی گسترده‌تر است.
استقبال لر زبانان اصفهان از «میان صخره‌ها»
احمدی با اشاره به اینکه این فیلم پیش‌تر در جشنواره فیلمهای کودکان و نوجوانان بازخورد خوبی گرفته است، عنوان کرد: در جشنواره فیلمهای کودکان و نوجوانان، مخاطبان فیلم را دوست داشتند و به‌نوعی چون لرزبانان زیادی در اصفهان ساکن هستند، این فیلم به ساکنان آنجا نزدیک است. نوجوانان فیلم را دوست داشتند و استقبال خوبی از آن شد. در نمایش‌هایی که داشت سالن پر می‌شد و فیلم موفق شد از هیات داوری فیلم ۲ جایزه پروانه زرین بهترین فیلمنامه و بهترین بازیگران خردسال را کسب کند.
این تهیه‌کننده درباره استفاده از طبیعت به‌عنوان یک المان اصلی در روند پیشبرد اثر گفت: این موضوع روی فیلم ما تأثیر مثبتی داشت و به طور کلی به نظرم اتفاقی است که مبنای داستان محسوب می‌شود و آن را پیش می‌برد. ضمن اینکه واقعیت این است من تهیه‌کننده حدود ۲۰ فیلم بوده‌ام و نمی‌توانم بگویم که به این اثر نزدیک بوده‌اند؛ ولی در مجموع سلیقه من همین نوع آثار هستند.
وی تأکید کرد: ترجیح می‌دهم روی فیلم‌هایی با چنین نگاهی کار کنم. قطعاً این نوع سینما را می‌پسندم و دوست دارم روزبه‌روز بیشتر پا و جان بگیرد؛ ولی با توجه به وضعیتی که وجود دارد متأسفانه این نوع سینما آب می‌رود. وظیفه من و امثال من این است که تلاش کنیم تا سرپا بماند و رشد کند. با این حال من احساس می‌کنم خیلی تلاشی برای حمایت از این نوع سینما مخصوصاً سینمای کودک و نوجوان نمی‌شود و این سینما خیلی دغدغه مسئولان نیست. دغدغه مسئولان بیشتر سینمای به‌اصطلاح «بفروش» و «کمدی» است. شاید دوست دارند آمار مخاطب و فروش بالا برود تا آخر سال بگویند گیشه موفقی داشتیم در حالی‌که با این نوع نگاه، سینمای کودک و نوجوان کم‌کم نابود می‌شود.
سینمای گیشه نیازی به حمایت خاص ندارد!
وی ادامه داد: معتقدم همه ژانرهای سینمایی باید در سینما وجود داشته باشند تا مخاطب حق انتخاب داشته باشد و در ضمن درباره آنها باید درست اطلاع‌رسانی شود. با توجه به این موضوع که سینمای گیشه و فیلمهای کمدی راه خود را می‌روند، اصلاً نیازی به حمایت‌های خاص ندارند؛ چون اتفاقاً این آثار حق‌وحقوق بقیه فیلم‌ها را له می‌کنند. وقتی تماشاگر زیادی به سینما می‌کشانند سینمادارها و سالن‌دارها دوست دارند این فیلم‌ها را نمایش دهند درحالی‌که باید سیاست به شکلی باشد که از این نوع سینما (کودک و نوجوان) حمایت کنند تا مردم از تولید و اکران آنها مطلع شوند.
این تهیه‌کننده افزود: حتی اطلاع‌رسانی‌ها و اختلافی که بین سینما و تلویزیون هست و فاصله‌ای که وجود دارد، ضربه بزرگی به این جنس از سینما می‌زند، حمایت نکردن در تبلیغات و معرفی‌نکردن آثار مخصوصا به فیلمهای کودک و نوجوان، لطمه می‌زند! زمانی در برنامه کودک و نوجوان بازیگر و عوامل یک فیلم دعوت می‌شدند و تماشاگر و بیننده تلویزیون می‌فهمید چنین فیلمی وجود دارد و خانواده‌ها برای دیدن آن می‌رفتند، الان چنین چیزی هم دیگر نیست. همه چیز دست‌به‌دست هم داده تا فیلم‌ها به‌خوبی معرفی نشوند و خیلی از تماشاگرها از اکران این فیلم‌ها آگاهی پیدا نمی‌کنند.
احمدی در پایان گفت: من سه سال پیش فیلمی در اکران داشتم و با چند نفر تماس گرفتم، ولی آنها اصلا نمی‌دانستند که فیلمم اکران شده است. ممکن است مخاطب یکسری فیلم‌ها را در ویترین سینما ببیند؛ ولی چون نمی‌شناسد و چیزی از آنها ندیده سراغ فیلم‌هایی می‌رود که مخاطب‌پسندتر و کمدی هستند. در شرایط اقتصادی فعلی هم البته این نوع فیلم‌ها برای مردم بهتر است که البته این مسائل در اکران تأثیرگذار هستند.
به گزارش سینمای خانگی از ایسنا، طبق اعلام پیشین سینمای تاجیکستان، امسال فیلم «ملودی» به نویسندگی و کارگردانی بهروز سبط رسول را به عنوان نماینده رسمی خود در اسکار ۲۰۲۴ انتخاب کرده است، فیلمی که به انتخاب اتحادیه فیلمبرداران تاجیکستان برای رقابت اسکار پیش رو در شاخه بهترین فیلم بین‌المللی در نظر گرفته شده است.این فیلم زنی را دنبال می کند که در مرکز کودکان سرطانی به آموزش موسیقی می پردازد. وقتی شاگردانش از او درخواست می‌کنند که با صدای پرندگان یک قطعه موسیقی بسازد، ملودی به روستای زادگاهش سفر می‌کند تا پرنده‌ها و همچنین خواننده‌ای قدیمی را پیدا کند که از مکان آنها مطلع است. نقش اصلی این فیلم را دیمان زندی بازی می کند و علیرضا استادی و مقداد اسلامی دیگر بازیگران این فیلم هستند.
«ملودی» قرار است در ماه سپتامبر در تاجیکستان اکران شود تا شرایط لازم را برای رقابت در اسکار ۲۰۲۴ را به دست آورد. تاجیکستان در سال ۲۰۰۵ نیز قرار بود و با فیلمی از محسن مخلمباف در اسکار شرکت کند اما در نهایت نسخه نهایی این فیلم تا زمان مقرر به آکادمی ارسال نشد و این فیلم واحد شرایط شناخته نشد.تنها بار دیگری که تاجیکستان در رقابت اسکار حضور داشت به سال ۱۹۹۹ بازمی‌گردد که فیلم «لونا پاپا» ساخته «بختیار خدای‌نظرف» در نهایت به فهرست نامزدهای نهایی شاخه بهترین فیلم غیرانگلیسی زبان راه نیافت.«ملودی» دومین فیلمی است که تاکنون برای رقابت در شاخه بهترین فیلم بین‌المللی اسکار ۲۰۲۴ معرفی شده است. پیش از این سینمای سوئیس نیز فیلم «تندر» را به عنوان نماینده خود به آکادمی معرفی کرده بود.در دوره گذشته در ابتدا ۹۳ کشور فیلم نماینده خود را برای رقابت در شاخه بهترین فیلم بین‌المللی به آکادمی معرفی کردند. طی مرحله نخست ۱۵ فیلم به عنوان نامزدهای اولیه و در نهایت ۵ فیلم به عنوان نامزدهای نهایی این شاخه از طریق رای‌گیری از اعضای آکادمی انتخاب شدند و سرانجام در مراسم اعطای جوایز فیلم «در جبهه غرب خبری نیست» ساخته «ادوارد برگر» از آلمان برنده اسکار بهترین فیلم خارجی سال شد و سینمای ایران نیز فیلم «جنگ جهانی سوم» ساخته هومن سیدی را به عنوان نماینده رسمی خود در اسکار ۲۰۲۳ برگزیده بود.نود و ششمین دوره جوایز سینمایی اسکار روز ۱۰ مارس (۲۰ اسفند ۱۴۰۲) برگزار خواهد شد.
دبیرخانه سی و پنجمین جشنواره بین المللی فیلمهای کودکان و نوجوانان آخرین مهلت ارسال نسخه بازبینی آثار متقاضیان شرکت در جشنواره را ۳۱ مرداد اعلام کرد.
به گزارش سینمای خانگی به نقل از امور ارتباطات رسانه‌ای و اطلاع رسانی جشنواره، دبیرخانه سی و پنجمین جشنواره بین المللی فیلمهای کودکان و نوجوانان در اطلاعیه ای، آخرین مهلت ارسال نسخه بازبینی آثار متقاضیان شرکت در جشنواره را پایان وقت اداری روز سه شنبه ۳۱ مرداد ماه اعلام و تصریح کرد این زمان تمدید نمی شود.
دبیرخانه این رویداد در اطلاعیه ای ضمن سپاس از مشارکت و همراهی سینماگران، فیلمسازان جوان و متقاضیان ارسال اثر به جشنواره اعلام کرد:
«با توجه به فرصت باقی مانده و بر اساس برنامه ریزی های انجام شده برای انتخاب فیلم ها در تاریخ پیش بینی شده، آن گروه از صاحبان آثار متقاضی شرکت در جشنواره که درخواست حضور را ثبت اما تاکنون نسبت به ارسال اثر خود اقدام نکرده اند حداکثر تا پایان وقت اداری روز سه شنبه ۳۱ مرداد ماه سال جاری فرصت دارند نسخه بازبینی فیلم خود را به دبیرخانه جشنواره به آدرس: تهران، خیابان ولی‌عصر (عج) نرسیده به ایستگاه توانیر، نبش خیابان لنکران، پلاک ۲۴۵۴ طبقه پنجم، ساختمان شماره ۳ بنیاد سینمایی فارابی، کدپستی: ۱۴۳۴۸۴۳۶۳۱ ارسال کنند. همچنین شماره تلفن های: ۸۸۱۹۴۲۳۵ ۰۲۱ و ۰۲۱۸۸۱۹۴۲۴۸ آماده پاسخگویی سئوالات متقاضیان در این زمینه است.»
بر اساس اعلام دبیرخانه، مهلت یاد شده امکان تمدید ندارد. بنابراین از متقاضیان درخواست می‌شود تا تاریخ یاد شده نسخه بازبینی فیلم خود را ارسال کنند.
سی و پنجمین جشنواره بین المللی فیلمهای کودکان و نوجوانان با دبیری مجید زین‌العابدین از پانزدهم تا بیستم مهر ماه سال جاری (۷ تا ۱۲ اکتبر ۲۰۲۳) در اصفهان برگزار می شود.
جایزه ویژه هیات داوران پنجمین دوره جشنواره فیلم پاتریکی روسیه به فیلم سینمایی «کن – پامنار» رسید.
به گزارش سینمای خانگی به نقل از روابط عمومی پروژه‌ها، پنجمین دوره جشنواره فیلم پاتریکی روسیه که در ماه ژوئن در مسکو روسیه برگزار شد، برندگان خود را در پنج بخش اعلام کرد و جایزه ویژه هیات داوران به فیلم سینمایی «کن – پامنار» به کارگردانی و تهیه‌کنندگی اشکان درویشی رسید.
«کن – پامنار» که بر اساس طرحی از اشکان درویشی و با فیلمنامه‌ای نوشته سیروس همتی ساخته شده، روایتی از زندگی کودکان کار در محله‌های فقیرنشین مناطق پایین شهر تهران و حمایت از دختران مظلوم افغانستان است و تیتراژ پایانی آن نیز قطعه «شرح روزگار» با صدای سالار عقیلی است.
این فیلم اواخر اسفند سال گذشته در سینماهای گروه «هنر و تجربه» روی پرده رفت. «کن – پامنار» از یکم خرداد ماه امسال در پلتفرم فیلیمو به صورت اختصاصی به نمایش درآمده و در دسترس مخاطبان است.
سیامک صفری، بابک نوری، علیرضا استادی، ندا حسینی، سیروس همتی و مهدی تارخ و با حضور افتخاری فریبا کوثری در این فیلم نقش‌آفرینی کرده‌اند.
همچنین حسین شریفی، میلاد ترقی‌خواه، احمد جعفری، عیسی حسینی با معرفی رابیه میرزاد، علی باباجانی، علیرضا دانیال پور، لیان عباس زاده، سمیرا محمدی، محمد خاوری و بازیگر نوجوان آناهیتا کاربین به عنوان بازیگران اصلی «کن پامنار» هستند و بازیگران دیگر این فیلم نیز عبارتند از جواد جوینده میرزا، مهشید خسروی، شقایق افروغی، شراره خسروانی نژاد، محمد حسین عابدینی، صغری محاصری، یاشار ابراهیمی، حمید پیمان، مجتبی تاجیک، محمدامین قاسمی و صفورا برسان.
عوامل «کن – پامنار» عبارتند از تهیه‌کننده و کارگردان: اشکان درویشی، مدیر و مشاور پروژه: فریبا کوثری، نویسنده: سیروس همتی براساس طرحی از اشکان درویشی، مجری طرح: موسسه نقطه عطف سینما تئاتر (آسیه اسدزاده)، دستیار اول کارگردان: بهزاد صفار، مدیر برنامه‌ریزی: حدیث کریمیان، منشی صحنه: صفورا برسان، تصویربردار و عکاس صحنه و پشت صحنه: سالار مجد، تدوین فیلم پشت صحنه: حسین خدارتی، جلال داروکی، مدیر فیلمبرداری: محمد مقیمی، تدوین، ساخت تیزر و آنونس: امیرحسین تحسینی، اصلاح رنگ و نور: بهمن قهاری، کانفورم، سلاله سلیمی طاری، مدیر صدابرداری: علیرضا کریم‌نژاد، طراحی و ترکیب صدا: سید محمود موسوی‌نژاد، طراح چهره‌پردازی: دانیال شعاعی، مجری چهره‌پردازی: میترا گیوه‌چی، آهنگساز موسیقی متن: امیرهوشنگ شاهرخی، طراح صحنه و لباس: اشکان درویشی، هماهنگی: امیر گلستانی، جانشین تهیه‌کننده: موسسه خیریه فرشته‌های بهشتی، مهشید خسروی، مدیر تولید: مهشید خسروی، جانشین تولید: علی نعمتی، مدیر تدارکات: علی کوثری، تجهیزات و پشتیبانی فنی: حیدر احسانی، طراح پوستر: محمد نقی‌پور، مشاور رسانه‌ای و روابط عمومی: مریم قربانی‌نیا، پخش بین‌الملل: سولماز اعتماد.
«گیج گاه» در چهل و سومین جشنواره پالرمو
فیلم سینمایی «گیجگاه» به کارگردانی عادل تبریزی و تهیه کنندگی حنیف سروری و میرولی اله مدنی در ادامه حضورهای بین المللی به بخش مسابقه چهل و سومین جشنواره فیلمهای ورزشی «Paladino d’Oro» در پالرمو ایتالیا راه یافت.
جشنواره فیلم ورزشی Paladino d’Oro قدیمی‌ترین جشنواره سینمای ورزشی جهان است و از سال ۱۹۷۹ انتشار فیلمهای ورزشی را آغاز کرده است.
فیلم سینمایی «گیجگاه» نوشته عادل تبریزی و ارسلان امیری پیش از این در عرصه جهانی موفق به دریافت جایزه از چهلمین دوره فیلمهای ورزشی میلان ایتالیا، جایزه بهترین فیلمنامه از شانزدهمین دوره چبکساری روسیه شده و به صورت رسمی برای حضور در نهمین جشنواره شیملا هندوستان و نهمین جشنواره سینه لا ویستا آرژانتین انتخاب شده و در ادامه، ۲۰ الی ۲۶ نوامبر برابر با ۲۹ آبان الی ۵ آذر در چهل و سومین دوره Paladino d’Oro رقابت خواهد کرد.
توزیع بین المللی این فیلم سینمایی به عهده کمپانی ماداکتو پیکچرز به مدیریت محمد توریوریان است.
حامد بهداد، باران کوثری، سروش صحت، بهرنگ علوی، امیرحسین رستمی، نادر سلیمانی، بیژن بنفشه خواه، سیاوش چراغی پور، علی راد، مریم همتیان، محمد الهی، علی باغفر، ایمان اسماعیل پور، داوود ونداده، حامد شیخی، وحید رحمتی، فرهاد آییش و با هنرمندی جمشید آریا (هاشم پور)، رضا صفایی پور و حسن رضایی نقش آفرینان این فیلم سینمایی هستند.
این فیلم با سرمایه گذاری مشترک محمد حسینخانی و حنیف سروری تولید شده است.
رمان فیلمهای انیمیشن «شاهزاده روم» و «فیلشاه» به صورت اقتباسی به نگارش درمی‌آید.
به گزارش سینمای خانگی به نقل از روابط عمومی هنر پویا، حامد جعفری تهیه کننده فیلمهای «شاهزاده روم» و «فیلشاه» درباره اقتباس از این فیلم‌ها برای نگارش کتاب خبر داد و گفت: «فیلشاه» و «شاهزاده روم» دو اثر مجموعه هنر پویا هستند که طی سال‌های پیش ساخته شده‌اند اما هنوز این فیلم‌ها مخاطب خودشان را دارند و حتی براساس گزارش‌های دریافتی، نمایش آنها در پلتفرم‌ها همچنان بازخوردهای قابل توجهی دارد.
وی اضافه کرد: از همین جهت محصولات جانبی این آثار که براساس کاراکترهای فیلم‌ها تولید و عرضه شده‌اند، برای مخاطب کودک و نوجوان هنوز جذابیت دارد و در راستای تکمیل زنجیره ارزش و مرچندایز این فیلم‌ها و با هدف حفظ و استمرار ارتباط مخاطبان با این آثار، بنا داریم تا کتاب رمان این آثار هم به نگارش درآید. البته اتفاقات دیگری هم برای این دو اثر، برنامه‌ریزی شده که به تدریج آنها را پیش برده و اخبارش را اعلام خواهیم کرد.
این تهیه کننده درباره نحوه نگارش رمان عنوان کرد: بناست اقتباسی از فیلمنامه‌های این آثار صورت گرفته و براساس آن رمان مورد نظر به نگارش در می‌آید.
جعفری با اشاره به جلسات اخیری که از طرف کانون پرورش فکری کودکان با حضور نویسندگان و تصویرگران حوزه کودک برای انیمیشن سینمایی «بچه زرنگ» برگزار شده است، گفت: در جلساتی که در پی فراخوان در کانون پرورش فکری برگزار شد، ما در پی نگارش و انتشار چند عنوان کتاب داستان مرتبط با «بچه‌زرنگ» بودیم و عده‌ای هم در طی این فرایند برای نگارش رمان فیلمهای انیمیشن «شاهزاده‌روم» و «فیلشاه» اقبال نشان دادند.
وی در پایان بیان کرد: در این جلسات که طی چند ماه اخیر برگزار شد با نویسندگان مذاکره‌هایی داشتیم و بناست این فیلم‌ها به رمان تبدیل شده و به بازار عرضه شوند.
کارگردان فیلم « میان صخره ها» معتقد است که فیلمش نقاط پر هیجان زیادی دارد که مخاطب را تا پایان فیلم نگه می دارد.
به گزارش سینمای خانگی از ایسنا، این روزها فیلم سینمایی «میان صخره‌ها» به کارگردانی «مختار عبدالهی» و تهیه کنندگی «محمد احمدی» در سینماهای سراسر کشور درحال اکران است. پای صحبت‌های کارگردان اثر نشستیم تا برایمان از روند تولید این فیلم سینمایی کودک بگوید. عبدالهی معتقد است فیلمی که ساخته قرار نیست با آثار پرزرق و برق و گرانقیمت سینمای کودک رقابت کند اما می‌گوید فیلمش نقاط پرهیجان و پرکششی دارد که مخاطب را انتهای فیلم همراه نگه می دارد؛ چیزی شبیه فیلم «۱۲۷ ساعت» که بر اساس یک قصه واقعی است و مخاطب به انتظار سرنوشت قهرمانش، پای فیلم می‌نشیند.
«میان صخره‌ها» در جشنواره بین المللی فیلم کودک و نوجوان اصفهان و جشنواره With in Family روسیه، موفق به کسب جوایز متعددی شده است.
در ادامه متن این گفتگو را می خوانیم:
چه شد که سراغ این قصه‌ای از دنیای کودکان رفتید آن هم در فضایی بدور از زندگی شهری؟
سال ۹۸ -۹۷ مستندی درباره یک ایتالیایی کار کردم که باید به جایی در میان کوه‌های بختیاری که پدرش آنجا فوت کرده است، می‌رفت. در مسیر به یک پسر بچه چوپان رسیدم که ۱۲-۱۰ سال سن داشت. اسم او ابراهیم بود و کاراکتر پسر قصه ما هم ابراهیم است. خیلی بزرگتر از سن خودش بود و ایده اولیه آنجا به ذهنم رسید البته نه به این شکل که دو بچه باشند بلکه به ذهنم رسید یک قصه را با یک بچه از ابتدا تا پایان پیش ببرم اما بنا به دلایلی ترجیح دادیم دختری هم اضافه شود. قصه و ایده ابتدایی فیلم از آنجا شروع شد.
بخشهایی از فیلم شبیه «۱۲۷ ساعت» ساخته «دنی بویل» است و این نگرانی برای تماشاگر است که همانند آن فیلم و ماجرای تلخ و البته واقعی قطع شدن دست کوهنورد، پایان تلخی را برای یک فیلم کودک شاهد باشیم. البته اینکه فیلم متاثر از برخی آثار سینمایی باشد، ایرادی ندارد. مثلا بخواهید از شباهت‌های روابط یک فیلم خواهر و برادری مثل «بچه‌های آسمان» بهره ببرید. سوالم این است که در زمان تولید گوشه چشمی به این آثار داشتید؟
شاید برخی فیلم‌ها بر ناخودآگاه فیلمساز تاثیر بگذارد. البته «بچه‌های آسمان» اصلاً تاثیر نداشت و فاصله فیلم‌ها زیاد است اما ممکن است فیلمی مثل «۱۲۷ ساعت» بر ناخودآگاه من باقی مانده باشد. با این حال می‌توان گفت شکل‌گیری این نوع قصه و فیلمهای سینمایی در همین راستا است. من به فیلم‌هایی که تک و یا دو پرسوناژ هستند، قبل از «۱۲۷ ساعت» هم علاقه خاصی داشتم، البته نه اینکه تا آخر بخواهم این مسیر را ادامه دهم، اما جزئی از علائق شخصی من بود و ناخودآگاه من را همواره درگیر می‌کرد. «آکیرا کوروساوا» هم شبیه چنین فیلمی دارد که تک کاراکتر و دو کاراکتر است. این موضوع همیشه در ناخودآگاه من بود که اگر بخواهم سینما را ادامه دهم این ژانری است که دوست دارم در آن قلم بزنم. قلم زدن را از این حیث می‌گویم که اعتقاد دارم نوشتن برای این مدل ژانر خیلی سخت است. احساس می‌کنم اینکه شما یک فیلم سینمایی بسازید و بخواهید با یک یا دو پرسوناژ، مخاطب را روی صندلی بنشانید و ۹۰ دقیقه او را در سینما نگه دارید، نسبت به زمانیکه تعداد کاراکتر بیشتر باشد، کار سخت تری است.
معمولا یکی از سوالات رایج در مواجهه با فیلمسازان سینمای کودک این است که فیلمشان برای کودک است یا درباره کودک؟ شما «میان‌صخره‌ها» در کدام یک از این دو دسته قرار می‌دهید؟
این کار به اعتقاد من دو لایه دارد یعنی سطحی‌ترین لایه می‌تواند برای کودک باشد ولی در کنار آن زیرلایه‌های زیادی دارد. ما یک رادیو و یکسری اتفاقات داریم که زیرلایه‌های کار هستند و احساس می‌کنم برای کودک سنگین است. در کل می‌توان گفت این اثر «درباره کودک» است. اینکه کار دو جنس تماشاگر کودک و بزرگسان را جذب کند، کاملاً خواسته بود و اینطور نبود که ناخواسته به این سمت رفته باشیم.
رادیو در فیلم تبدیل به یک عناصر فضاسازی و روایت در فیلم شده است. با این حال به نظر می‌رسد که همین رادیو، فضا را از کودک دور می‌کند و کار را مختص تماشاگر بزرگسال می‌کند. هدف شما از استفاده از این رادیو در دل قصه چه بود؟
چندان موافق «فاصله گرفتن» نیستم، چون در جاهایی نکات طنزی وجود دارد و کودک با آن قسمت‌ها روبرو می‌شود. نمی‌خواهم زیاد درباره رادیو صحبت کنم چون خیلی چیزها پشت آن است. فقط رادیو در اینجا نمادی از رسانه است که هیچ طوری نمی‌توان آن را ساکت و خفه کرد. حتی با وجود اتفاقی که در پایان کار می‌افتد، باز هم نمی‌توان رادیو را خفه کرد. نمادی از کلیت رسانه است. چیزهای دیگری همچون رادیو زیاد است.
شما و محمد احمدی (تهیه کننده اثر) دوستی و آشنایی با فریدون نجفی دارید. نجفی به شدت به این مدل آثار سینمایی در کار علاقه دارد. از ایشان «اسکی باز» و «بچه گرگ های دره سیب» را دیده ایم و فکر می‌کنم با آنها آشنا هستید. چقدر ایشان در این زمینه به شما راهنمایی دادند؟ چقدر حمایت و هدایت کردند با توجه به اینکه سابقه زیادی در این مدل از فیلم‌ها دارند؟
فریدون دوست من است و خیلی به هم نزدیک هستیم. به نوعی می‌توان گفت فریدون نجفی خیلی خوب بومی‌نویسی و جهانی‌اندیشی را در کارهای خود دارد. شاید تاثیری که فریدون بر من داشت، این مدل تاثیر بود. یعنی به شکل کلی بود. اینکه بگویم به شکل جزئی تاثیرگذاشته باشد، نبوده است. از این جهت که به شکل کلی از فریدون توانستم این را دریافت کنم که چقدر خوب می‌شود بومی بنویسد، جهانی بیندیشد و در میدان جهانی، اثر خود را عرضه کند. این تاثیری بود که فریدون داشت. ضمن اینکه زیست بوم و اقلیم ما اقلیمی است که می‌توان گفت این مدل کارها عملاً برجسته هستند. شاید اگر کس دیگری وارد این زیست بوم شود که بخواهد یک ژانر یا موضوع مناسبی را برای نمایش و فیلمسازی انتخاب کند نیز به این سمت بیاید. جنگندگی و روحیه مبارزه طلبی که از کودکی در این زیست بوم تقویت می‌شود چیزی است که کاملاً مشهود است. وقتی به کوه رفتم و یک بچه ۱۱-۱۰ ساله را دیدم که عملاً کارهایی در کوه می‌کرد که من تصور هم نمی‌کردم، ایده ابتدائی این قصه به ذهنم رسید. ناخودآگاه، من که در آن زیست بوم بزرگ شدم این وضعیت را داشتم، حالا اگر غریبه‌ای در این شرایط قرار گیرد و این موضوعات را ببیند، قطعا اولین چیزی که برای فیلمسازی به چشم او می‌آید، همین شرایط است.
الان یکسری کارهایی تولید می‌شود که به اسم کار کودک هستند ولی بیشتر برای بچه‌های شهرنشین یا طیف خاصی از طبقه‌های اجتماعی است. فیلمهای پر زرق و برق زیادی با آواز و نور و گریم‌های سنگین برای کودکان فیلم. نگران این نبودید اثر شما با توجه به اینکه سادگی خاصی دارد و فضای خاصی که از لحاظ موقعیتی و شخصیت‌هایی دارد، در رقابت با اینها شکست بخورد؟
به هیچ عنوان! از چند منظر می‌توان این قضیه را بررسی کرد. اولاً هزینه‌ای که کردیم خیلی کم است و کل هزینه‌ای که کردیم با آن کارها عملاً قابل مقایسه نیست و شاید از دید بعضی ها خیلی خنده‌دار به نظر برسد. پس از این جهت وقتی این بودجه برای تولید این اثر هزینه شده به هیچ عنوان انتظار نداریم به آن فیلم‌ها تنه بزند. ضمن اینکه انتظار کار برای اینکه در گیشه بدرخشد یا اتفاقی خارق العاده بیفتد هم نیست. به نظرم این کارها می‌تواند بیشتر برای مخاطب و ذهنیت آینده نگری او، جریان سازی کند که بداند فیلم خوب می‌تواند اینطور هم باشد. به اعتقاد من باید این میزان تلاش صورت بگیرد تا برای کسی که پول می‌دهد و در سینما می‌نشیند و فیلم را تماشا می‌کند، بتواند فرهنگ‌سازی شود. می‌توان در سینما آمد و فیلم‌هایی با این چارچوب را دید و لذت برد. ضمن اینکه فکر می‌کنم فیلم ما اینطور نیز باشد چون آن زرق و برق‌هایی که اشاره کردید، را ندارد، ولی یک قصه پرهیجان دارد. فقط زرق و برق و بازیگران چهره را نداریم.
