مدیر تولید فیلم سینمایی “آن ها مرا دوست داشتند” می‌گوید یکی از بازیگران برای حضور در نشست رسانه‌ای فیلم در خواست ۲۰۰ میلیون تومانی کرده است!
به گزارش سینمای خانگی به نقل از مهر، نشست فیلم سینمایی آنها مرا دوست داشتند به کارگردانی و تهیه کنندگی محمدرضا رحمانی و با حضور این کارگردان و ایرج رحمانی و مهسا اسماعیلی بازیگران برگزار شد.
در ابتدای این نشست، محمدرضا رحمانی گفت: این فیلم با سینمای مستقل گره خورده و می‌توان آن را ارزان‌ترین فیلم دانست. دوستان سینماگر پیش از هر چیز من را به عنوان فیلمنامه نویس می‌شناسند که سوژه‌های بکری دارد. سوژه آنها مرا دوست داشتند به نوعی از اتفاقی که برای یکی از دوستان که سال‌ها پیش رخ داده بود، شکل می‌گیرد. بچه‌هایی که به صورت قانونی و غیرقانونی خرید و فروش می‌شوند و این مساله آمار بالایی دارد.
وی ادامه داد: موضوع فیلم خرید و فروش بچه نیست بلکه درباره انسانیت و امید است و مساله خرید و فروش بچه و رحم اجاره‌ای می‌تواند لایه‌های دیگر فیلم باشد. فیلمنامه فیلم چندین بار بازنویسی شد و هرکدام از بازیگران ایده‌هایی داشتند که به رشد فیلمنامه کمک کرد.
این کارگردان بیان کرد: لوکیشنی را برای محل کارتن خواب‌ها در شمال شهر دیده بودیم که در آن کارتن خواب‌ها به نوعی شبیه زامبی‌ها بودند، به همین دلیل لوکیشن‌های فیلم واقعی است چرا که به دنبال نمایش این فضاها به صورت مستند بودند. برای انتخاب لوکیشن به منطقه‌ای رفتیم که به نوعی برای امنیت باید مأموران شهرداری ما را اسکورت می‌کردند.
در ادامه ایرج رحمانی بازیگر و مدیر تولید این فیلم ابراز همدردی خود را به مردم خوی بیان کرد و تاکید کرد که بخشی از فروش فیلم به مردم خوی تقدیم می‌شود، گفت: نمی‌دانم جرم من چیست؟ در جشنواره فیلم فجر حضور دارم که مجبور شوم این همه فحش و تهمت را تحمل می‌کنم. در طول فیلمبرداری بازیگران چهره برای انتخاب مهسا اسماعیلی و لیلا بلوکات از بازی در فیلم انصراف دادند، چون نمی‌خواستند جلوی آنها بازی کنند اما من از حضور این دو بازیگر خوشحالم.
وی بیان کرد: چرا باید سینمای ما بازیگر محور باشد که حالا در نشست حضور نداشته باشند، دوره بازیگران شناخته شده به پایان رسیده و حالا باید بازیگران جدید وارد سینما شوند. چرا اجازه نمی‌دهند ورود تازه در سینما وجود داشته باشد؟ چرا باید یک بازیگر به من بگوید که برای ۲۰ روز ۳ میلیارد تومان می‌خواهد، آن هم بازیگری که حالا از ایران رفته و نقش یک آدم روشنفکر را بازی می‌کند. بسیاری از بازیگران شناخته شده تنها به درد اینستاگرام می‌خورند، اما بازیگر تئاتر با ۲۰ میلیون تومان بهترین فیلم را بازی می‌کند، تازه برده پروژه هم می‌شود. شنیده‌ام یک بازیگر در یکی از فیلم‌های تازه برای هر روز ۲۰۰ میلیون تومان دست مزد گرفته است.
ایرج رحمانی گفت: در این کشور اگر پهن خریده بودیم پولمان چند برابر شده بود، اما کار فرهنگی این گونه نیست، اگر امروز جلوی این کار را نگیریم به سینما صدمه می‌زنیم. آقای بازیگری که دو تابعیتی هستید پز روشنفکری نده.
وی با اشاره به اینکه روز اول به فیلم ممیزی خورده توضیح داد: فیلم را عقیم کرده‌اند و حتی تیتراژ را عوض کرده‌اند. در تیتراژ پایانی اسم‌های زیادی می‌بینید. من معترض آن بازیگری هستم که برای حضور در این نشست ۲۰۰ میلیون تومان طلب کرده‌اند. من برای حضور بازیگران خود در فیلم باج داده‌ام. من به ساختار بازیگر سالاری معترض هستم. بازیگرانی که امروز به سینما خیانت می‌کنند.
رحمانی بیان کرد: مگر جشنواره فیلم فجر سال‌ها پیش حکومتی نبود و ناگهان امسال تبدیل به یک جشنواره حکومتی شده است. سینما به بازیگر هم وابسته است اما نباید به بازیگر باج دهد. زمانی که بازیگر تصمیم گیرنده می‌شود سینما صدمه می‌بیند.
مهسا اسماعیلی بازیگر نیز گفت: حضور در این فیلم برای من یک اتفاق بسیار مهم بود چرا که سال‌ها برای آن تلاش کرده بودم. این نقش در لحظه‌های آخر به من پیشنهاد شد، نقشی که از من بسیار دور بود.
رحمانی کارگردان فیلم بیان کرد: بازیگرانی که امروز شناخته شده‌اند از یک جایی کار خود را شروع کرده‌اند. البته منظور آقای رحمانی همه بازیگران نیست. همه بازیگرانی که سینما را تحریم می‌کنند الان سر فیلمبرداری هستند.
وی در پایان درباره واقعی بودن سوژه فیلم هم گفت: من شخصاً بازار خرید و فروش بچه را ندیده‌ام اما در این باره بسیار شنیده‌ام.
پرویز شیخ طادی، مجید اسماعیلی، ابراهیم حاتمی‌کیا، سید محمود رضوی، محمدتقفی فهیم، مسعود نقاش‌زاده و محمدرضا شریفی‌نیا به عنوان اعضای هیات داوران چهل و یکمین جشنواره بین‌المللی فیلم فجر معرفی شدند.
به گزارش سینمای خانگی، مجتبی امینی دبیر چهل و یکمین جشنواره بین المللی فیلم فجر در نشست خبری شامگاه جمعه – ۲۱ بهمن ۱۴۰۱- هیات داوران این دوره از جشنواره را اعلام کرد.
پرویز شیخ طادی، مجید اسماعیلی، ابراهیم حاتمی کیا،سید محمود رضوی، محمد تقفی فهیم ، مسعود نقاش زاده و محمدرضا شریفی‌نیا آثار بخش رقابتی این دوره از جشنواره را داوری می کنند.
مسعود نجفی مدیر روابط عمومی جشنواره در پردیس سینمایی ملت در ابتدای این نشست از فعالیت اهالی رسانه در چهل و یکمین جشنواره فیلم فجر قدردانی کرد و از دبیر جشنواره برای اعلام اسامی نامزدهای جشنواره فیلم فجر دعوت کرد.
مجتبی امینی از اهالی رسانه و سینما در این دوره از جشنواره قدردانی کرد و اعلام کرد که مراسم اختتامیه ساعت ۱۸:۳۰ فردا جمعه – ۲۲ بهمن ۱۴۰۱- در برج میلاد برگزار خواهد شد.
چهل و یکمین جشنواره بین‌المللی فیلم فجر ۱۲ تا ۲۲ش بهمن ۱۴۰۱ به دبیری مجتبی امینی در دو پردیس سینمایی ملت و برج میلاد برگزار می‌شود. امسال ۲۴ فیلم در بخش سودای سیمرغ در جشنواره فیلم فجر به رقابت می‌پردازند.
نشست رسانه‌ای فیلم سینمایی «وابل» شامگاه پنجشنبه ۲۰ بهمن ماه با حضور سپهر سیفی تهیه‌کننده و آزاده زارعی بازیگر این فیلم برگزار شد.
به گزارش سینمای خانگی به نقل از گروه هنر و رسانه خبرگزاری فارس، سپهر سیفی تهیه‌کننده فیلم سینمایی «وابل» در نشست خبری این فیلم گفت: به همه مردم ایران به دلیل زلزله پیش آمده در خوی تسلیت می‌گویم. همچنین در کشورهای سوریه و ترکیه شرایط اسفناک است. امروز که خدمت شما هستیم، همکارانی از ما که نیستند و در خوی مشغول خدمت رسانی هستند. کارگردان هم دوست داشت در نشست باشد اما به دلیل مشکلات بین‌المللی فیلم تهران نبودند.
وی ادامه داد: در عرصه سینما همیشه دنبال حرکت نوآورانه هستیم که حرفی برای گفتن داشته باشند. برای «وابل» هم احساس کردیم می‌تواند چنین باشد. اول سناریو را انتخاب کردیم و سپس دنبال کارگردان رفتیم. سناریو این فیلم، اجتماعی و به خانواده پرداخته است. همچنین به دنبال این بود که معضلی را بهترین شکل مطرح کند.
تهیه‌کننده «وابل» یادآور شد: بحرانی در این فیلم شکل می‌گیرد و بعد حل می‌شود. بحث خانواده موضوع جهانی است و صرف ایران نیست موضوعی چون خانواده اگر با قصه‌ای دراماتیک همراه شود، می‌تواند مخاطب را جذب کند.
آزاده زراعی بازیگر فیلم با اشاره به اینکه «وابل» برایش بسیار جذاب بود، مطرح کرد: اول فیلمنامه من را جذب کرد و سپس نقش «نسرین». سن شخصیت به من نمیخورد، تجربه مادری را نداشتم و فرهنگ و جغرافیا «نسرین» با من متفاوت بود به همین دلیل برایم چالش برانگیز بود.
وی ادامه داد: فیلمبرداری در گرمسار و بسیار سخت بود. هم آفتاب سوزان دیدیم هم سرمای شدید. تجربه با اصلانی کار سخت اما باارزشی بود. تعامل خوبی داشتیم اما در برخی مواقع قبل از شروع سکانس به ما فیلمنامه داده نمی‌شد که چالش عجیب و غریبی بود. من همیشه باید فیلمنامه را بخوانم و به دیالوگ‌ها تسلط داشته باشم اما در این فیلم «وابل» این طور نبود.
سیفی با بیان اینکه فیلمش حالت آپارتمانی ندارد، گفت: سعی کردیم تجربه جدیدی خلق کنیم و معضل اجتماعی داشتن مسکن مورد توجه قرار دادیم. نقد ناهنجاری به صورت نقد شفاف در فیلم مطرح کردیم و «ماهی و گربه» مدل دیگری از فیلم بود. در تمام سال‌ها روی فیلم‌هایی کار و سعی کردیم فیلم درستی بسازیم و برای گیشه فیلم نسازیم.
تهیه‌کننده فیلم درباره گیشه این اثر توضیح داد: گفته می‌شود مردم با سینما قهر کردند و ما تلاش کردیم مخاطب را به سینما برگردانیم و امیدواریم با توجه به تبلیغات خوب گیشه خوبی هم داشته باشیم.
زارعی درباره اینکه چه پیش‌بینی برای کاندید سیمرغ بازیگر زن دارد، گفت: من به دلیل احترام به اصحاب رسانه و فیلمی که بازی کردم، اینجا هستم. این شغل من است و من پاسدار شغلم هستم. فکر می‌کنم چون دینی به نقش «نسرین» ندارم نقش قابل قبولی داشتم چرا که نقش به شدت سختی بود؛ یک زن مستقل و تنها بود و ما در جامعه چنین زن‌هایی کم نداریم.
سیفی با بیان اینکه سینما نمی‌تواند همیشه اتفاقی مثبت باشد، تصریح کرد: برخی اوقات باید فضایی را نشان داد که امکان نقد را فراهم کند و قرار نیست همه چیز به اصطلاح همیشه گل و بلبل باشد. فیلم «رد کارپت» توانستند فروش قابل قبولی داشته باشند. تا امروز به همه قسمت ها توجه کردیم و قطعا به بازار خارجی نگاه می‌کنیم اما اولویت ما بازار داخلی بوده است. اتفاقی که در فیلم می‌افتد این است که بحران و سیلی رخ داده و برخی بی‌خانمان شده‌اند. همه آنها باید تغییر موقعیت داده و با شرایط جدید وفق یابند. فیلم تلاش کرد نشان دهد تلاش برای تغییر می‌تواند شرایط را عوض کند.
وی درباره ترکیب بازیگران مطرح کرد: نوید پورفرج بسیار خوب از پس نقش برآمد. ما درباره تمام بازیگران بسیار فکر کردیم و تمام عوامل با این فکر که بهترین اتفاق را رقم بزنند، انتخاب شدند. آقای تورج اصلانی با خانم محمدی فیلمنامه اولیه را بازنویسی کردند.
تهیه‌کننده فیلم «وابل» در پایان درباره پرسشی مبنی بر ضعف فیلمنامه مطرح کرد: ما تلاش کردیم فیلم را به جشنواره برسانیم و سعی می‌کنیم بعد از جشنواره و برای اکران اصلاحاتی در آن ایجاد کنیم. ناگفته نماند که این فیلم با هزینه تمام شخصی ساخته شده است و حتما در پروسه پخش فیلم مباحث فروش داخلی و خارجی و پخش وی او دی رخ خواهد داد.
فیلم‌های «کت چرمی» و «سرهنگ ثریا» در سومین شب نمایش فیلم‌های چهل و یکمین جشنواره فجر در شیراز در تالار حافظ اکران شد که با استقبال شهروندان شیراز همراه بود.
به گزارش سینمای خانگی به نقل از ایرنا؛ در سومین شب اکران فیلم‌های چهل و یکمین جشنواره فیلم فجر در شیراز، تالار حافظ محل نمایش فیلم‌های «کت چرمی» و «سرهنگ ثریا» بود. تالار حافظ با اکران این دو فیلم شب متفاوتی را از نظر تعداد تماشاگر تجربه کرد و ظرفیت صندلی‌های این تالار با جمعیت انبوهی از مردم تکمیل شد.
سید رسول موسوی نژادیان معاون هنری و سینمایی اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی فارس در حاشیه اکران فیلم‌ها در شب سوم جشنواره اظهار کرد: همانگونه که طی سه شب گذشته شاهد بودیم شیراز به عنوان بزرگترین میزبان مراکز استان‌ها در جشنواره فجر شرایط بسیار مطلوبی هم از لحاظ تعداد فیلم‌ها و هم از نظر تعداد سالن‌ها داشته‌است.
معاون هنری و سینمایی اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی ادامه داد: استقبالی که در تالار حافظ از فیلم‌های جشنواره فجر می‌شود در کشور بی‌نظیر است و خوشبختانه سالن پخش فیلم در تالار حافظ لبریز از جمعیت است.
وی اضافه کرد: با استقبال بی‌نظیری که از اکران فیلم‌ها شده است می‌توان گفت امشب یک رکورد را در میزبانی جمعیت علاقمند به جشنواره فیلم فجر داشته‌ایم و امیدوارم این روند ادامه یابد تا بتوانیم مثل همیشه که شیراز در اجرای برنامه‌های فرهنگی هنری پیشتاز بوده در جشنواره فیلم فجر هم این شرایط را حفظ کنیم.
نگاهی به نقد و بررسی فیلم‌ها
در شب سوم اکران فیلم، نشست نقد و بررسی فیلم «چرا گریه نمی‌کنی» به کارگردانی علیرضا معتمدی و «کت چرمی» به کارگردانی حسین میرزامحمدی نیز ساعت ۲۰ در کافه کتاب تالار حافظ برگزار شد.
فیلم «چرا گریه نمی‌کنی»
فیلم «چرا گریه نمی‌کنی» فیلم ایرانی به نویسندگی و کارگردانی علیرضا معتمدی و تهیه‌کنندگی سید رضا محقق، نخستین فیلمی بود که در این نشست مورد نقد و بررسی قرار گرفت. «چرا گریه نمی‌کنی؟» که ساخته ۱۴۰۱ است؛ ماجرای علی، مردی است که پس از فوت برادرش به پوچی رسیده و نمی‌تواند برای غم از دست دادن برادرش، گریه کند. همسر و دوستان علی به او راهکارهای مختلفی مانند سفر کردن، مستی، استعمال مواد مخدر، کار کردن و … را پیشنهاد می‌دهند و علی هم تمام این راه‌ها تجربه می‌کند تا به نتیجه برسد. این اثر با توجه به ناهنجاری‌های بالایی که در روند داستانش وجود دارد، برای مخاطب کمتر از ۱۵ سال نامناسب است. ارزیابی مفصل فیلم به محض اکران، تقدیم مخاطبان خواهد شد. علیرضا معتمدی، باران کوثری، هانیه توسلی، فرشته حسینی، مانی حقیقی، لیندا کیانی، نهال دشتی، امیرحسین فتحی و علی مصفا در این فیلم به ایفای نقش پرداختند.
اصغر گروسی منتقد سینما در خصوص این فیلم گفت: بازیگران بسیاری در فیلم «چرا گریه نمی‌کنی؟» به ایفای نقش پرداخته بودند که البته اکثر بازیگران تک سکانس، دو سکانس و چهار سکانس در مقابل دوربین قرار گرفتند؛ می‌توان گفت بار تمام فیلم بر دوش علیرضا معتمدی بود و معتمدی افزون بر اینکه کارگردان، نویسنده و تهیه کننده فیلم بود به ایفای نقش هم در این فیلم پرداخته بود.
وی ادامه داد: معتمدی در تجربه‌های قبلی خود نیز این موضوع را جا انداخته بود که در ساخت فیلم‌هایش از یک تم شخصی پیروی می‌کند و سعی می‌کند حالتی دیالوگی به فیلم‌ها بدهد، صمیمیت را در فیلم‌ها به وجود بیاورد، فیلم‌هایش را ایرانیزه کند و خودش هم نقش اول فیلم‌ها را بازی کند.
گروسی بیان کرد: شخصا این فیلم را نمی‌پذیرم چراکه کاوشی در آن صورت نمی‌گیرد؛ لحن آقای معتمدی از ابتدای فیلم مخاطب را پس می‌زند؛ برای مخاطب این پرسش مطرح می‌شود که چرا آقای معتمدی که نه طناز است، نه بازیگری بلد است و نه بیان درستی دارد مقابل دوربین قرار می‌گیرد.
وی یادآور شد: آقای معتمدی اصرار عجیبی دارد که در فیلم‌هایش بازی کند. این فیلم با حاشیه‌های بسیاری مواجه شد؛ تمام بازیگران، این فیلم تحریم کردند اما تهیه کننده فیلم خود را ناجی سینما معرفی کرد. به طور کلی من اتفاق خاصی در این فیلم ندیدم که در مورد آن صحبت کنم. فیلمی کاملا شخصی و بلند بود که می‌توانست در قالب فیلمی کوتاه ساخته شود.
این منتقد ادامه داد: بازی نسنجیده و بیرون زده معتمدی برخی سکانس‌های این فیلم را ویران کرده بود؛ اگر آقای معتمدی شهوت جلوی دوربین را از خودش جدا می‌کرد و این نقش را به بازیگر دیگری می‌سپرد می‌توانستیم شاهد فیلم بسیار خوبی باشیم.
فیلم «کت چرمی»
فیلم «کت چرمی» به کارکردانی حسین میرزامحمدی دومین فیلمی بود که در این نشست مورد نقد و بررسی قرار گرفت. کت چرمی» یک اثر سینمایی با مضمون اجتماعی است که در چهارراه سیروس جلوی دوربین رفته است. در این فیلم یک کارمند دولت بریده از سیستم با انگیزه‌های شخصی و انسانی، پرونده‌ای را دنبال می‌کند و از طرف دیگر یک مامور امنیتی قدرتمند، مثل سایه دنبال اوست و لابد نمادی از اینکه سیستم، کارمند قدیمی را در بن‌بست رها نمی‌کند. قصه فیلم کت چرمی از یک چالش به‌ظاهر کوچک در اداره بهزیستی آغاز و رفته‌رفته بزرگ می‌شود. جواد عزتی، صابر ابر، گلاره عباسی، پانته‌آ پناهی‌ها، ستاره پسیانی، عباس جمشیدی‌فر، مائده طهماسبی، بهزاد خلج، امین میری، محمد صدیقی مهر، آیدا ماهیانی، سارا حاتمی و با حضور افتخاری رویا تیموریان و سیامک احصایی بازیگران کت چرمی هستند.
گروسی در رابطه با این فیلم نیز گفت: فیلم نامه «کت چرمی» را مسعود هاشمی نژاد یکی از بهترین فیلمنامه نویسان نوشته که وسواس عجیبی در نوشتن دارد و در این کار هم سعی کرده بود فیلم نامه ترو تمیزی بنویسد.
وی اضافه کرد: سینمای ما معتادان را خیلی دوست دارد و من فکر می‌کنم خانم سارا حاتمی که نقش مکمل را در این فیلم بازی می‌کرد امسال بتواند در این جشنواره جایزه بگیرد چراکه داوران ما در جشنواره فیلم فجر علاقه بسیاری به اهدای جایزه به بازیگرانی دارند که در نقش معتاد بازی می‌کنند؛ در واقع آمار بازیگرانی که در نقش معتاد ظاهر شده و سیمرغ گرفته‌اند بسیار بالا است.
این منتقد عنوان داشت: این فیلم ساختار خوبی نداشت: در بازی‌ها و سویه‌های بازی‌ها اتفاق خاصی نیفتاده بود. رنگ فیلم مناسب نبود و رجز زدن فیلم ترتیب منطقی نداشت؛ حتی فیلم در مونتاژ هم دچار مشکل بود. این در حالیست که مونتاژکر و تدوینگر کارگردان دوم فیلم محسوب می‌شوند.
وی با بیان اینکه در این فیلم کارگردان تحت تاثیر بازیگران قرار گرفته بود، گفت: البته «کت چرمی» بر اساس نظرخواهی‌هایی که انجام شده یکی از موفق‌ترین فیلم‌های جشنواره بوده و ظرفیت تمام سالن‌هایی که در تهران به این اکران این فیلم پرداختند تکمیل شده است، این فیلم در شیراز هم با استقبال قابل توجهی مواجه شد.
گروسی با اشاره به اینکه امسال برای دومین سال است که سیمرغ مردمی از جشنواره حذف شده است، گفت: نبود سیمرغ مردمی در جشنواره جای حسرت دارد چراکه سیمرغ مردمی یکی از بهترین و واقعی‌ترین است که دو سال این حذف شده است و امیدواریم سیمرغ مردمی دوباره به جشنواره بازگردد.
مرتضی رضایی کارگردان و منقد سینما نیز در خصوص این فیلم گفت: فیلم را تازه دیده‌ایم و از نظر من اغلب نظراتی که بلافاصله پس از تماشای فیلم ارائه می‌شود عمق علمی ندارد چراکه جو سالن بر احساسات مخاطبان تاثیرگذار است. اگر بخواهم از نظر فنی این فیلم را مورد نقد و بررسی قرار دهیم باید بگویم مدل فیلم مدل فیلم‌های سفر قهرمان با یک ماهیت اجتماعی به اسم اعتیاد است.
وی ادامه داد: وسواسی که همیشه در کارهای هاشمی‌نژاد وجود دارد در این فیلم مشاهده نمی‌شود. کار از لحاظ ساختار فیلم‌نامه‌ای بسیار ولنگار نوشته شده بود؛ قهرمان دست به عکس‌العمل‌هایی می‌زند که ما هیچ وقت مجاب نمی‌شویم این آدم با این خصوصیات دست به چنین عکس‌العمل‌هایی بزند؛ در واقع عکس‌العمل‌های قهرمان مخاطب را قانع نمی‌کند.
رضایی اضافه کرد: همیشه می‌گویند فیلم‌هایی سرگرم کننده است که قهرمان دارد؛ مخاطب با قهرمان همراهی می‌کند، پابه پای او گریه می‌کند، می‌خندد و شاد یا غمگین می‌شود اما در این فیلم مخاطبان در هنگام تماشای فیلم خسته می‌شدند؛ در واقع این فیلم نتوانست مخاطبان را بر سر جای خود میخکوب کند.
این تهیه کننده بیان کرد: موسیقی این فیلم پرحجم، زیاد و غیرقابل تحمل بود. به اعتقاد من موسیقی اصلا خوب نبود. به طور کلی فیلم «کت چرمی» فیلم بدی بود اما فیلم‌های بد کلاس‌های خوبی برای یادگرفتن فیلمسازی است.
در شب سوم اکران فیلم‌های چهل و یکمین جشنواره، فیلم‌های «عطر آلود»، «جنگل پرتقال» و «چرا گریه نمی‌کنی» هم در سینما سعدی اکران شد. سالن بنفش هنر شهر آفتاب پذیرای فیلم‌های «جنگل پرتقال» و «چرا گریه نمی‌کنی» بود و فیلم‌های «آنها مرا دوست داشتند» و «آه سرد» در سالن نارنجی مجموعه هنرشهر آفتاب اکران شد.
بیست و دومین جشنواره فیلم فجر در شیراز از روز دوشنبه ۱۷ بهمن ماه آغاز شده است و تا ۲۴ بهمن ماه ادامه دارد.
علی جوان عطرسازی است که تلاش می‌کند تا عطر خاص خود را ساخته و روانه بازار کند اما در این مسیر با چالش‌هایی مواجه می‌شود.
به گزارش سینمای خانگی به نقل از ایرنا، عطرآلود ملودرامی است اجتماعی، که تلاش خود را در ارائه یک فیلم مخاطب عام پسند به کار بسته است، اساسا ژانر فیلم های ملودرام همیشه در طول تاریخ سینما از جذابیت های ویژه ای برای مخاطب عام برخوردار بوده است و در این اثر نیز مولفه های سینمای ملودرام از جمله قصه گویی، برانگیختن احساسات مخاطب، خلق فضاهای رمانتیک و عاشقانه، قاب تصویرهای هیجان برانگیز و حرکت های دوربین نرم و کم تنش به خوبی قابل مشاهده است.
هادی مقدم دوست در عطرآلود توانسته است به یک یکدستی در ساختار روایی خود دست یابد و اثری را روانه پرده سینما کند که عناصر ارتباط با مخاطب عام را به خوبی در خود داشته باشد. اما آنچه که قطعا از آسیب های اصلی این ژانر سینمایی است و این بار هم هادی مقدم دوست را در دام خود اسیر کرده است ، گرفتاری در دام کلیشه هاست.
کلیشه اصلی داستان از مشکل سرطان ریه علی کاراکتر اصلی فیلم با بازی مصطفی زمانی آغاز می شود، روایتی نخ نما و پرتکرار از بیماری که چند ماه بیشتر از زندگی اش باقی نمانده است و در این چند ماهه باقیمانده عمر، هم قرار است اتفاقات بزرگی را رقم بزند و هم هر آنچه بلاست از زمین آسمان بر آن نازل می شود، بی‌پولی و شرایط نابسامان اقتصادی کاراکتر اصلی داستان از دیگر کلیشه های پرتکرار در این گونه سینمایی در فیلم های ایرانی است که اتفاقا هادی مقدم دوست هم آن را رها نکرده است و جوان خوش آتیه عطرساز خود را تا مرز فقر و فلاکت و قاچاق و دروغ می رساند و به همین سرعت پشیمانی و ندامت و عذاب وجدان را در او بیدار می کند.
اساسا آنچه که ملودرام ها را همیشه برای مخاطب عام جذاب کرده است عنصر باورپذیری در آن بوده است، چیزی که در عطرآلود در لحظاتی با اختلال روبرو می شود و این سوال در ذهن پیش می آید که مثلا یک بیمار سرطانی دم مرگ با کپسول اکسیژن بر دوش و نفس هایی که در حالت عادی هم کم شماره است چگونه در مسیر قاچاق و حمل مقدار زیادی طلا می تواند حضور داشته باشد و موفق به انجام آن نیز شود.
شاید بهتر بود مقدم دوست به جای پرداختن به خرده روایت های زیادی که خط اصلی ماجرا و تولید عطر را تحت شعاع خود قرار داده بود به قصه اصلی توجه بیشتری می نمود و چالش های تولید عطر توسط یک عطر ساز آتیه دار و جوان را دنبال می کرد تا حاشیه هایی که کمکی به فیلم نکرده است. اما در کنار تمامی سوال هایی که می توان عطرآلود را مورد مواخذه قرار داد باید اذعان داشت که فیلم از لحظات خوبی نیز برخوردار است که نمی توان از آن چشم پوشید و مقدم دوست در انتخاب کاراکترهای اصلی فیلم یعنی مصطفی زمانی و هدی زین العابدین چندان به بیراهه نرفته است و لحظات عاشقانه خوبی را از آنها به ثبت رسانده است.
عطرآلود به لحاظ ریتم نیز در زمان هایی متوقف می شود و با یک تدوین مناسب تر و کوتاه کردن و حذف نماهای اضافی می تواند، سرعت بیشتری به حوادث داستان بخشد. فیلم در تصویربرداری اثر خوش آب و رنگی از آب درآمده است و لحظاتی چشم نواز را برای مخاطب خود خلق می کند که نباید از زحمات گروه تولید آن گذشت.
داوود صبوری تهیه‌کننده فیلم سینمایی «اتاقک گلی» ضمن اشاره به ایده مرکزی این فیلم از دشواری‌های ساخت فیلم دفاع مقدسی در شرایط ملتهب ماه‌های اخیر گفت.
به گزارش سینمای خانگی، داوود صبوری تهیه‌کننده فیلم سینمایی «اتاقک گلی» به کارگردانی محمد عسگری از فیلم‌های راه‌یافته به بخش اصلی چهل‌ویکمین جشنواره بین‌المللی فیلم فجر در گفتگو با مهر، درباره این فیلم گفت: این فیلم درباره مقاومت گروهی از مردم یک روستا در کنار رزمندگان، در برابر یک دشمن واحد به نام منافقین است. برشی از عملیات مرصاد هم در این فیلم روایت می‌شود و مربوط به اتفاقی است که منجر می‌شود گروهی از رزمندگان وارد یک روستا شوند و اتفاقاتی در آن‌جا رقم می‌خورد. همین حوادث را در قالب درام روایت کرده‌ایم.
وی افزود: داستان این فیلم بر اساس یک اتفاق واقعی روایت شده است که با تحقیقات آن را کامل‌تر هم کرده‌ایم تا بتوانیم در قالب یک فیلم داستان آن را روایت کنیم. داستان فیلم ما در منطقه‌ای از کرمانشاه روایت می‌شود اما هم ماجرای انتخاب سوژه و هم لوکیشنی که داستان در آن روایت می‌شود هیچ ارتباطی با حوادث اخیر ندارد. شما هر وقت درباره تاریخ فیلم بسازید، روایت شما کهنه نخواهد بود، چراکه تاریخ همواره تکرار می‌شود.
این تهیه‌کننده ادامه داد: در سال‌های دفاع مقدس، مردم مرزنشین ما سختی‌های بسیاری را تحمل کردند. هر کسی با اسلحه وارد خاک هر کشوری شود دشمن به حساب می‌آید و باید در برابر او مقاومت کرد. کسی هم که مقاومت می‌کند، کشته هم می‌شود. فیلم ما روایتی از ماندن و شهید شدن در برابر یک دشمن واحد است. تا سال‌ها اگر همچنان درباره منافقین در سینمای ایران فیلم ساخته شود، بازهم این ظرفیت وجود دارد. شخصاً معتقدم بسیاری از اتفاقات و التهابات اخیری که در کشور شاهد بوده‌ایم، زیر سر عوامل همین گروهک بوده است و ما باید با ماهیت این افراد آشنا شویم.
وی درباره بازنمایی عملیات مرصاد در سینمای ایران گفت: تجهیزاتی که منافقین در این عملیات داشتند، تجهیزاتی بسیار خاص بود که امروز پیدا کردن نمونه آنها بسیار سخت است. بخش عمده‌ای از این تجهیزات همان زمان منهدم شد. تنها حالت بازنمایی این تجهیزات در یک فیلم سینمایی این است که بودجه بسیاری در اختیار داشته باشی و آنها را در قالب ویژوال و جلوه‌های ویژه به تصویر درآورید. اطلاعات مربوط به این عملیات امروز در فضای مجازی وجود دارد و مردم می‌توانند به مستندات آن مراجعه کنند. یک مسیر ۱۰۵ کیلومتر را مملو از ادوات نظامی کرده بودند. ما هر چقدر هم تجهیزات در فیلم جمع کنیم، بازهم نمی‌توان این حجم از ادوات را نمایش داد.
صبوری درباره دشواری تأمین تجهیزات نظامی برای ساخت فیلم سینمایی در ماه‌های اخیر هم گفت: ما فیلم را در شرایط بسیار سختی در جوانرود فیلمبرداری کردیم و امیدوارم خدا تجربه این شرایط را قسمت هیچ‌کس نکند! ساختن فیلم دفاع مقدس در این شرایط بسیار سخت بود. ما از هراس شرایطی که وجود داشت حتی می‌ترسیدیم از آرپی‌جی استفاده کنیم. به همین دلیل معتقدم سخت‌ترین فیلم دفاع مقدس را در شرایط ملتهب جوانرود ساخته‌ام.
تهیه‌کننده «اتاقک گلی» ادامه داد: در اوج التهابات فیلمبرداری پروژه ما به مدت ۴۲ روز متوقف شد و بهترین زمان فیلمبرداری در تابستان را به دلیل همین شرایط از دست دادیم. بابت همین مسائل است که این تجربه را سخت‌ترین فیلم دفاع مقدسی می‌دانم.
وی درباره ترکیب بازیگران گفت: در این فیلم از حضور بازیگران بومی کرمانشاه هم استفاده کردیم چرا که زبان کرمانشاهی بسیار سخت است. حتی یک منطقه نسبت به منطقه دیگر زبان متفاوتی دارند و تلاش کردیم در ترکیب بازیگران این نکته را با بهره‌گیری از بازیگران بومی در کنار بازیگران اصلی لحاظ کنیم.
کارگردان فیلم «های پاور» در نشست رسانه‌ای فیلم در جشنواره فیلم فجر تاکید کرد درگیر مشکلاتی بوده‌اند که تنها خدا، خودش و تهیه‌کنندگانش می‌دانند.
به گزارش سینمای خانگی به نقل از مهر، نشست خبری فیلم سینمایی های‌پاور به کارگردانی هادی محمدپور و تهیه کنندگی مهدی عظیمی و اباذر جوکار و با حضور اتابک نادری، مجید پتکی، فرزاد حسنی، آرمان جوکار بازیگران فیلم، عصر امروز چهارشنبه ۱۹ بهمن ماه در محل پردیس سینمایی ملت برگزار شد.
در ابتدای این نشست، جوکار روز نیروی هوایی را به سلحشوران این عرصه تبریک گفته و این فیلم را به شهدای نیروی هوایی تقدیم کرد.
عظیمی در بخشی از صحبت‌های خود بیان کرد: وقتی به عنوان مخاطب فیلمی را انتخاب می‌کنم باید به این فکر باشم که یک حس و یا سوال را برای من تأمین یا پاسخ دهد. قهرمان مهمترین فاکتور برای ارتباط با مخاطب است و قهرمان یکی از ضرورت‌های سینما است و دفاع مقدس و انقلاب اسلامی قهرمانان بسیاری دارد که با سینما می‌توان آن را به جامعه معرفی کرد.
هادی محمدپور با اشاره به اینکه این فیلم بیش از ۱۰۹ دقیقه بوده اما بنا به دلایلی به ۸۰ دقیقه رسیده است، گفت: پیش از هر چیز باید بگویم مردم خوی در شرایط بدی هستند و امیدوارم رسانه‌ها در این راستا از مردم کمک بخواهند. این فیلم پروژه سنگینی درباره شهید ستاری بود چرا که محیط امنیتی بود و دغدغه‌های زیادی برای کار با ما همراه بود. خدا، تهیه کنندگان و من می‌دانیم که چه مشکلاتی داشتیم که اگر بدانید می‌گوئید چه فیلم خوبی ساخته‌اید و این یعنی من از فیلم خود راضی هستم.
شایان مهر نویسنده فیلمنامه نیز بیان کرد: من هم نویسنده و هم خبرنگار هستم. این کار مانند کارهای دیگر به من سفارش داده شد و قرار بود که یک درام تاریخی از بخشی از جنگ بود. ابتدا قرار بود شهید ستاری محور فیلم باشد اما بعد تصمیم گرفتیم شخصیت امانی را نیز که در تاریخ خیلی کم نام او آمده نیز در فیلم داشته باشیم. من کار سفارشی می‌نویسم و حتی از دانشجویان خود نیز سفارش می‌گیرم، اما این کار سخت بود چون هرچقدر از تخیل استفاده می‌کردیم می‌گفتند تاریخ چیز دیگری است.
اتابک نادری بازیگر در ابتدا به زبان ترکی خطاب به مردم خوی بیان کرد که من بچه آذربایجانم، به مردم خوی سر سلامتی می‌دهم و می‌گویم دلگیر و نگران نباش و توضیح داد: به دلیل اینکه سر صحنه فیلمبرداری بودم نمی‌خواستم در این نشست باشم اما گفتند تکلیف است و من آمدم. معتقدم جوایز و رتبه‌ها سرنوشت ساز من نبوده من با عشق کار کردم و این عشق خانه‌ای ساخته به اسم خانه تئاتر و خانه سینما و حتی اگر دلخور هم باشیم خانه خود را ترک نمی‌کنیم. ما در شرایط حادی هستیم و داغدار هموطنانمان در خوی هستیم و از همینجا با آنها ابراز همدردی می‌کنم و دست هنرمندان و ورزشکارانی که در خوی هستند را می بوسم.
فرزاد حسنی هم گفت: زمانی که بحث دفاع مقدس و ارتش جمهوری اسلامی شد بدون اینکه فکر کنم آن را پذیرفتم. لحظه‌های خوبی را با این گروه داشتم و معتقدم باید ارتش فیلم‌هایی از این دست را درباره ستاره‌های ارتش بسازد.
خلیلی مدیر جلوه‌های ویژه بصری نیز بیان کرد: در این فیلم ویژوال های پنهانی وجود دارد که اگر دیده نشود یعنی ما کار خود را خوب انجام داده‌ایم. اگر از ابتدای کار در خدمت گروه بودم ایده‌هایی می‌دادم که به بهتر شدن کار کمک کند.
عظیمی نیز بیان کرد: تهیه کننده اصلی این فیلم آقای جوکار است و اواخر پروژه قرار شد نام من نیز در این کار باشد به همین دلیل اطلاعات دقیقی از روند تولید ندارم. محمدپور درباره ضعف شخصیت‌ها در فیلم بیان کرد: ملاک نقش پدافند و والفجر هشت بوده است که بسیار گسترده بود. به ما گفتند نقش پدافند را به تصویر کشیم که از شانس ما شهید ستاری نقش مهمی در این بخش داشته‌اند.
جوکار ادامه داد: سال‌ها در جنگ بوده و پدافندی بودم، تلاش کردیم دیالوگ‌هایی که در واقعیت بیان شده در فیلم هم هست.
شایان مهر نیز بیان کرد: هرچه می‌نوشتیم به ممیزی‌های کارشناسانه می‌خوردیم.
جوکار تاکید کرد: آیا با دیدن این فیلم پیام تلاش پدافند به مخاطب نرسیده است؟ اگر این اتفاق رخ داده که ما کار خود را انجام داده‌ایم.
«چرا گریه نمی‌کنی؟» عنوان یکی از تولیدات سینمایی عرضه شده در «بخش سودای سیمرغ چهل و یکمین دوره جشنواره بین‌المللی فیلم فجر» است که به صورتی کم سابقه‌ای در قالب یک فیلم سینمایی ایرانی اقدام به ترویج باورهای «نیهیلیستی» می‌نماید.
به گزارش سینمای خانگی، فاطمه سادات ناظمی/ «چرا گریه نمی‌کنی؟» عنوان یکی از تولیدات سینمایی عرضه شده در «بخش سودای سیمرغ چهل و یکمین دوره جشنواره بین‌المللی فیلم فجر» است که به صورتی کم‌سابقه‌ای در قالب یک فیلم سینمایی ایرانی اقدام به ترویج باورهای «نیهیلیستی» (Nihilism) می‌نماید. اثری خسته کننده از منظر فُرم سینمایی که البته به صورتی بسیار عریان و شفاف و کاملا در جهت تقابل و مواجهه با «سبک زندگی اسلامی و ایرانی» مبادرت به تولید تصویر و دیالوگ می‌نماید و مخاطب سینمایی خود را به شدت دچار ناامیدی ساخته و با «حقنه یاس» در عمق جان ایشان سعی می‌کند تا به باورهای «پوچ‌انگاری» (Absurdism) مبتلا و از این مسیر به وادی بی‌بندوباری بکشاند.
«چرا گریه نمی‌کنی؟» کشیده شدن داستانی نیم خطی از زندگی فردی به نام «علی شهناز» است که برادر کوچک خود را به خاطر بیماری از دست داده است. او که شب قبل از مرگ برادرش بسیار گریه کرده و از خدا خواسته تا برادرش را از مرگ نجات دهد، بعد از مرگ او، نسبت به دین و خدا و پیغمبر و… آنچنان بی‌اعتقاد شده که به صورتی هتاکانه بر چنین باورهایی می‌تازد. شخصیتی که اکنون بعد از مرگ برادرش دیگر نمی‌تواند گریه کند و حالا اطرافیانش سعی دارند با هر ترفندی او را به گریه وادارند و …
«چرا گریه نمی‌کنی؟» یک اثر کم‌رمق از لحاظ فُرم سینمایی است که حتی علاقمندان به گونه «سینمای پست‌مدرن» را راضی نکرده و بعضا حتی سرخورده ساخته و با یک رونویسی مجدد از ساخته نخست همین کارگردان یعنی فیلم سینمایی «رضا» مواجه می‌نماید. اثری البته هتاک‌تر نسبت به «شریعت اسلام» که در این مسیر از صراحت لهجه بیشتری نسبت به «رضا» برخوردار است و توانسته با ایده‌های هجو آمیز و بسیار مبتذل خود آنچنان به «سبک زندگی اسلامی و ایرانی» بتازد که عملا وجاهت روایت‌گری خود را در سطح یک اثر «ضد دین» (Antireligion) تثبیت نماید. اثری که در طول مدت زمان خود، مدام در حال تکرار ضدیت و تقابل با باورهای دینی است و این همه را توانسته با هوشمندی در انتخاب «تهیه‌کننده‌ای با پدرزن پاسدار» بر روی «پرده نقره‌ای سینماهای جمهوری اسلامی» به نمایش بگذارد!
در مجموع باید توجه داشت که کارکرد اصلی «چرا گریه نمی‌کنی؟» تنها محدود بهترویج هیچ انگاری و یا تعرض آشکار به ذات اقدس الهی و شریعت اسلام و یا فحاشی و هتاکی مستقیم به انسان ایرانی و یا ضدیت با فرزندآوری و مواجهه با سیاست‌های جمعیتی و یا بی‌احترامی به روحانیت شیعه و یا هجو نمودن روضه و مراسم سوگواری امام حسین علیه السلام و یا توصیه به طلاق آسان و یا ترویج ازدواج سفید و یا آموزش کیفیت در رابطه‌های جنسی متعدد قرار گرفتن آن هم به صورت همزمان و … نبوده و نیست و این حجم از قباحت‌زدایی تنها بخشی از لایه‌های رویین این اثر است! بلکه چالش اصلی در «چرا گریه نمی‌کنی؟» تصویرسازی و ترویج نوعی «سبک زندگی اباحه‌گرایانه» است. سبک زندگی ویژه‌ای که به دنبال تحقق جامعه‌ای است که هنجارهای اجتماعی در آن به صورتی کاملا «لیبرال» درآمده باشد و در حوزه فردی موجب گردد تا آدمی هیچ وظیفه‌ای برای خود و در برابر خالق خود متصور نباشد و از این جهت پایبند به هیچ شریعت و قانونی در زندگی نباشد و حرام را مباح شمارد و مسیر و روش «بی‌قیدی» در پیش گیرد و …
رئیس سازمان سینمایی درباره غیبت برخی عوامل فیلم‌های حاضر در جشنواره فیلم فجر در نشست رسانه‌ای تأکید کرد این تهیه‌کننده است که باید برای برگزار شدن نشست فیلمش تصمیم بگیرد.
به گزارش سینمای خانگی، محمد خزاعی رئیس سازمان سینمایی عصر امروز شنبه در محل پردیس سینمایی ملت حضور داشت و به سوالات خبرنگاران پاسخ داد.
خزاعی در بخشی از صحبت‌های خود درباره فیلم‌هایی که از بخش بین‌الملل انصراف داده‌اند توضیح داد: در حوزه بخش بین‌الملل دست آورده‌ای خوبی داشتیم و اگر اخبار آن منتشر نمی‌شود به دلیل فضایی است که در خارج از کشور وجود دارد و این احتیاط و این برنامه‌ریزی را می‌طلبد که ما کمی دیرتر درباره مهمانان و آثار شاخص حاضر در این دوره از جشنواره اطلاع‌رسانی کنیم. طبیعتاً ورود مهمانان بخش داوری و بازار از فردا و پس فردا آغاز می‌شود و به زودی اسامی آنها اعلام می‌شود.
رئیس سازمان سینمایی تاکید کرد: نکته جالب این است که امسال بخش بین‌الملل باشکوه‌تر برگزار خواهد شد. تاکید می‌کنم که اسامی مهمانان با ورود به کشور اعلام خواهد شد. درباره فیلم‌های حاضر در این بخش نیز باید بگویم که در تمام جشنواره‌های بین‌المللی وقتی برای یک فیلم فرم پر می‌کنید و حق رایت فیلم ارائه می‌شود دیگر حق حسابی وجود ندارد. در حوزه سینمای داخلی نیز همین است زمانی که تهیه‌کننده فرم حضور را پر می‌کند یعنی پذیرفته که اثر مورد نظر در جشنواره نمایش داده شود و نمی‌توانند از حضور در جشنواره انصراف دهند.
اگر انصرافی‌ها زودتر می‌گفتند، سریع جایگزین می‌کردیم
وی تأکید کرد: اینکه برخی در یک فضایی قرار می‌گیرند و بیانیه صادر می‌کنند، مساله دیگری است و قبل از حضور در این جشنواره تا الان اتفاق مهمی نیفتاده است. صاحبان فیلم‌ها باید در همان زمان تصمیم می‌گرفتند که دوست دارند در جشنواره حضور داشته باشند یا خیر. البته آن دست از فیلم‌هایی که اعلام کرده‌اند در جشنواره حضور نخواهند داشت در بخش رقابتی نبوده و بیشتر جنبه نمایشی داشته است. وگرنه که واقعیت جشنواره فیلم فجر و سیاست‌های آن از ابتدا معلوم بوده است. در این دوره از جشنواره فیلم فجر آنقدر فیلم از کشورهای مختلف ارسال شده بود که اگر دوستان زودتر اعلام می‌کردند ما به سرعت فیلم دیگری جایگزین می‌کردیم و هیچ مشکلی در جایگزینی آثار به خاطر تنوع نداشتیم.
خزاعی درباره برگزاری برخی نشست خبری جشنواره بدون حضور کارگردان هم توضیح داد: طرف حساب ما تهیه‌کننده است، در حقیقت تهیه‌کننده صاحب فیلم است و تصمیم می‌گیرد که چگونه اثرش به نمایش گذاشته شود. در سال ۱۳۹۰ که به عنوان دبیر جشنواره حضور داشتم به تهیه‌کننده می‌گفتیم که شما باید اسامی کسانی که قرار است در نشست حضور داشته باشند را اعلام کنید چرا که این از اختیارات تهیه‌کننده است. یک زمان است که عوامل فیلم با تهیه‌کننده همراهی نمی‌کنند و یا مسافرت هستند، تهیه‌کننده خود در نشست حضور پیدا می‌کند تا فضای رسانه‌ای را کنترل کند و یا بی‌احترامی به اهالی رسانه نداشته باشد و کنفرانس رسانه‌ای را برگزار می‌کند.
در سال‌هایی نشست رسانه‌ای برگزار نمی‌شد و اتفاقی هم نمی‌افتاد
وی بیان کرد: در این چند روز شاید یک یا دو مورد نشست بدون حضور کارگردان داشتیم اما تاکید می‌کنم اختیارات کامل یک اثر سینمایی در عرصه سینما برعهده تهیه‌کننده است. بی‌شک اگر کارگردان و عوامل دیگر هم باشند به سوالات و چالش‌ها پاسخ بهتری داده می‌شود. البته یادآور می‌شوم که در یک سال‌هایی نشست‌ها برگزار نمی‌شد، یعنی به غیر از امسال که سال پرحاشیه تری را پشت سرمی‌گذاریم، سال‌هایی داشتیم که نشست‌ها برگزار نمی‌شد و اتفاقی هم رخ نمی‌داد.
خزاعی در پایان گفت: این اختیار تهیه‌کننده است یعنی اگر تهیه‌کننده به ما اعلام کند که ما نمی‌خواهیم کنفرانس مطبوعاتی برگزار کنیم قطعاً کنفرانس برگزار نمی‌شود اما اگر بگوید که می‌خواهیم نشست برگزار کنیم ما به عنوان ستاد برگزاری جشنواره نشست را برگزار کنیم.
معاون حقوق عامه و پیشگیری از وقوع جرم دادستانی کل کشور درباره فیلم «پرونده باز است»، گفت: فیلم مناسب و تأثیرگذار بود البته در حد دانش اندک من می‌توانست بهتر و فاخرتر ساخته و برخی نکات حقوقی و قانونی بهتر و دقیق‌تر در فیلم لحاظ شود.
به گزارش سینمای خانگی از ستاد چهل و یکمین جشنواره بین‌المللی فیلم فجر، غلام عباس ترکی بعد از تماشای فیلم پرونده باز است ساخته کیومرث پوراحمد بیان کرد: موضوع آموزش نظام دادرسی کشور و قوانین مربوط به قصاص و حالت کیفری بهتر می‌توانست در فیلم تبیین شود اما در حد خودش مناسب بود.
وی افزود: پرداختن به یک مساله اجتماعی و انسانی بسیار حائز اهمیت است، تشویق صلح و دوستی و گذشت که جزو لاینفک فرهنگ ایرانی است در این فیلم به خوبی مشاهده می‌شد. در مجموع فیلم را مناسب ارزیابی می‌کنم.
ترکی گفت: من به سینما علاقه‌مند هستم و فیلم زیاد می‌بینم. آخرین فیلمی که دیدم علاوه بر فیلم‌های رسانه ملی فیلم مصلحت بود. این فیلم را برای گرفتن مجوز نشر دیدم. فیلم را قبلا تهیه کرده بودند و برای گرفتن مجوز نشر به ما دادند. فیلم ابعاد قضایی و حقوقی داشت و با اصلاحاتی که به لحاظ حقوقی داشت فیلم مناسب و تاثیرگذاری است. پرداختن به موضوع عدالت از موضوعات بسیار تأثیرگذار جامعه است.
وی درباره ارتباط تبیینی سینما و قوه قضا عنوان کرد: مسائل و پدیده‌های اجتماعی برروی یکدیگر تاثیر می‌گذارند و نمی‌تواند بدون تأثیر باشد. نظام آموزش، فرهنگ و هنر به ویژه سینما قطعا در فرهنگ‌سازی تاثیرگذار است. سینما می‌تواند قطعا در اصلاح نظام اداری و در تغییر نگرش‌ها تأثیرگذار باشد. من به عنوان یک قاضی در موارد زیادی سر صحنه قصاص حاضر شدم. در خیلی از موارد اولیای دم گذشت کرده‌اند و خاطره بسیار خوبی شکل گرفته است. در مواردی هم حکم قانونی که حق اولیای دم است و قصاص اتفاق افتاده‌است. فکر نمی‌کنم افرادی که حکم قصاص را اجرا کرده‌اند با اینکه حق آنها بوده است و قانون به آنها این اجازه را داده است آن رضایت خاطر و آرامش افرادی را که گذشت کرده‌اند را داشته باشند. لذا تبیین این موارد قطعا می‌تواند تأثیرگذار باشد.
معاون حقوق عامه و پیشگیری از وقوع جرم دادستانی کل کشور در مورد دیدن آثار چهل و یکمین جشنواره بین المللی فیلم فجر نیز گفت: این اولین فیلم بوده است ولی قصد دارم چند فیلم دیگر ببینم. ولی فکر می‌کنم در مجموع جشنواره بسیار خوب و ارزنده و باشکوهی خواهد بود.
ترکی همچنین در مورد پیچیدگی مساله قصاص در پرونده‌های قتلی که نوجوانان قاتل هستند، توضیح داد: کار قضا مسئله پیچیده و تشخیص آن بسیار حائز اهمیت است. تطبیق موضوع با قانون بسیار مهم و در مجموع دانش و مهارت قاضی بسیار در موضوع حائز اهمیت است. درباره اطفال و نوجوانان ما در قوانین کیفری تحولات مثبتی داشته‌ایم. ازجمله در قانون مجازات اسلامی سال ۱۳۹۲ چند اتفاق خوب افتاده است.
وی در مورد هماهنگی فیلم «پرونده باز است» با احکام قضایی افزود: یک حکم بسیار مترقی و مناسب در قانون مجازات اسلامی در سال ۹۲ وجود دارد که اضافه شده و مناسب بود و در این فیلم به آن پرداخته می‌شد. ماده ۹۱ قانون است که در این حکم به دادگاه اختیار داده شده است در امور جرائم حدی و قصاص دادگاه در مورد افراد بالغ زیر ۱۸ سال کامل با بررسی وضعیت روانی آنها چنانکه به رشد کامل عقلی و روانی نرسیده باشند یا حرمت آن رفتار ارتکابی را به درستی درک نکرده باشند به جای صدور حکم حد یا قصاص مجازاتهای مربوط به اطفال و نوجوانان را جاری سازد و این قوانین بیشتر جنبه اصلاحی دارد تا تنبیهی.
