برچسب: هالیوود

«اوپنهایمر»، جدیدترین ساخته جاه‌طلبانه کریستوفر نولان، فیلمی چندمضمونی است؛ در ظاهر، اثری بیوگرافی است اما نمی‌توان منکر شاخصه‌های حماسی، سیاسی و البته دراماتیک آن شد. نخ تسبیح تمامی این مضامین اما ظلم بزرگ است که سیاست، در پیشگاه استعداد بزرگی چون رابرت اوپنهایمر به انجام رساند و جایگاه وی را تا همیشه در یک تعریف محدود (پدر بمب اتم) تقلیل داد.

به گزارش سینمای خانگی از ایرنا، دوازدهمین ساخته کریستوفر نولان، در شمائل کلی، فیلمی بیوگرافی از یکی از مهم‌ترین برهه‌های حماسی تاریخ آمریکاست. اینکه نولان با داده‌های مسجل و قطعی تاریخی، اقدام به روایت‌گری کرده، خامه روی کیک فیلم است. در زیرلایه اما، اثر، پیرنگی اخلاقی دارد. پیرنگ مشتتی که پشت عناوین اغواگرایانه‌ای چون پدر بمب اتم یا پایان‌دهنده جنگ جهانی دوم، هنوز هم به یکی از مباحث لاینحل تاریخ معاصر باقی مانده و علیرغم واکنش دوپهلوی دولت آمریکا طی ۷۰ سال اخیر، اما هنوز واقعیت صریح آن بر بشر مشخص نشده است.

فیلم اما در این روایت‌گری، جانب رابرت اوپنهایمر را گرفته است. در پس انگاره‌های بیوگرافی و حماسی خود، زیرکانه، چندین نقب را به طرف‌های بازی می‌زند: فرم و ساختار روایت، به‌مانند دوربین، حامی رابرت است. در پس‌زمینه اما شاید این انتظار وجود داشت که انتقادهایی به تصمیم دولت وقت آمریکا برای راه انداختن کارناوال خائن خواندن اوپنهایمر مطرح شود اما فیلم در این زمینه، چندان صریح عمل نمی‌کند.

از یک سو، فوکوس معناداری بر روی مخالفت رابرت با گسترش صنعت جنگ‌افزار هیدروژنی با قابلیت و نتایجی به‌مراتب بهتر نسبت به بمب اتم دارد که نهایت تلاش خود را به عمل می‌آورد تا این رویکرد را به‌عنوان بستری برای جریانات مخالفت با رابرت، تطهیر نماید و از سوی دیگر، دولت وقت آمریکا را محق می‌داند که نسبت به کشتار فراتر از حد تصور مردم عادی در جریان استفاده از بمب اتم، نگران جلوه دهد که بخواهند سازنده آن بمب را محاکمه کنند.

تناوب ریتم داستان در لایه‌های مختلف، تصویری که از اتم‌ها و در تشریح فیزیک کوانتوم در اثنای فیلم نشان می‌دهد، جنس منعطفانه‌ای از یک داوری انسانی در قبال یک تردید تاریخی، اصرار بر وجوه مجسم تاریخ در آن زمان که یکی از وجوه آن، نخستین آزمایش بمب اتم است، ازجمله شاخصه‌های فیلم استالبته که نمی‌توان منکر نگاه انتقادی فیلم از سیاست آمریکایی شد؛ پارادوکسی که با محق نشان دادن دولت وقت آمریکا در تفتیش عقاید رابرت و البته حضور جان.اف.کندی در آن کارناول تصمیم‌گیری و رای مخالف وی به خائن بودن رابرت، نشان‌دهنده دو روی سکه‌ سیاستی است که حتی به دانشمندان خود نیز رحم نکرد و جایگاه چنین استعدادی را در همان اندازه پدر بمب اتم تقلیل داد.

رویکردی که در فیلم، در احوال انیشتین نیز به‌عنوان بزرگ‌ترین دانشمند وقت، به تصویر کشیده شد و پیام روشنی را برای مخاطب مخابره کرد.

آقای نابغه اما هیچ‌گاه صراحتا به هیچ‌یک از این سراشیبی‌ها نمی‌لغزد. به جز قطعیتی که در حمایت از رابرت می‌بیند و البته تعصبی که در تصویرگری صحیح از زمانه رویداد دارد، فیلم هیچ دلبستگی محض دیگری به هیچ‌یک از ارکان اخلاقی خود ندارد. همچنان تا پایان، پرسوناژ را بر محتوا و اتفاق بزرگی که رقم زده، ترجیح می‌دهد؛ در این سیاست کلی، رمزگشایی انتهایی فیلم از ملاقات عجیب رابرت با انیشتین نیز در زمین همین نگاه است و بر آن صحه می‌گذارد.

ساختار روایت اما دیگر برگ برنده جدیدترین ساخته نولان است. سوژه‌ای که به دلیل تکثر مباحث، به‌راحتی پتانسیل تبدیل شدن به یک پرستیز دیگر را داشت، با هوشمندی نولان، شکلی تقریبا خطی را به خود دید؛ نولان در این فیلم، آشکارا از فلسفه و حتی روانشناسی فاصله گرفت.

فیلمی همه‌فهم و روان ساخت. شاید دغدغه‌اش، حمایت تمام‌قدتر مردم جهان نسبت به قهرمانی بود که قصد داشت تا با پایان دادن به جنگ، جلوی کشتار بیشتر مردم را بگیرد اما ناخواسته مانند آلفرد نوبل، در جایگاه قربانی قرار گرفت.

فیلم، در ۵۰ دقیقه پایانی خود، تکه‌پرانی‌های پریشان و معناداری در مقصر نشان دادن دولت آمریکا در کشتار مردم هیروشیما و ناکازاکی دارد و به‌نوعی رابرت اوپنهایمر را در این قضییه که نمی‌دانسته بمب قرار است بر سر مردم بی‌پناه انداخته شود، تبرئه می‌کند. این رویکرد نسبی در کنار حمایت ملموسی که در کلیت اثر نسبت به رابرت وجود دارد، تردیدهای مخاطب را نسبت به تثبیت موقعیت قهرمان در عصری که می‌زیسته و اقدامی که انجام داده، برطرف کرده و سیگنال مثبت می‌فرستد.

در چنین رویکردی، اوپنهایمر، پروژه‌ای جاه‌طلبانه برای کارگردانی است که استیلای گسترده‌ای بر سلیقه سینمادوستان جهان دارد. نولان، در این فیلم، باز هم یک تکنسین نکته‌سنج و وسواسی است؛ تناوب ریتم داستان در لایه‌های مختلف، تصویری که از اتم‌ها و در تشریح فیزیک کوانتوم در اثنای فیلم نشان می‌دهد، جنس منعطفانه‌ای از یک داوری انسانی در قبال یک تردید تاریخی، اصرار بر وجوه مجسم تاریخ در آن زمان که یکی از وجوه آن، نخستین آزمایش بمب اتم است که نه با تکیه بر فناوری سی‌جی، بلکه به صورت حقیقی، برداشت شده و البته تکیه دراماتیک و معکوس بر دیالوگ «حالا دیگه می‌تونی ملحفه‌ها رو ببری داخل»، قاب ابتدایی و انتهایی یکسان از رابرتی که در ابتدا کنجاو و سرزنده و در انتها، مغموم و خسته است و … اثری با ارزش‌افزوده نسبت به دیگر آثار بیوگرافی و حماسی هالیوود است که مخاطب پس از تماشای آن، در یک جدال باطنی، به نتیجه‌ای مسلم می‌رسد.

نولان حالا با اوپنهایمر، حیات مترقی‌تری را در سینما آغاز کرده که ترکش‌های آن تا ادوار مختلف در خاطر نسل‌های متعدد باقی خواهد ماند.

لئوناردو دی‌کاپریو ستاره هالیوود که به فعالیت‌های زیست محیطی خود نیز شهرت دارد در حمایت از بومیان اکوادور، از برگزاری همه‌پرسی در خصوص حفاظت از محیط زیست این کشور و حیات وحش ساکن در پارک ملی یاسونی گفت: اکوادور می‌تواند نمونه‌ای از دموکراتیزه شدن سیاست‌های زیست محیطی باشد.

به گزارش سینمای خانگی از ایرنا، لئوناردو دی‌کاپریو ستاره هالیوود در شبکه‌های اجتماعی نوشت: پارک ملی یاسونی یک کانون جهانی تنوع زیستی و خانه برخی از بازماندگان بومیان مانند لوس تاگایری، تارومنن و دوگاکاری است که در انزوای داوطلبانه زندگی می‌کنند. با این وجود، این مکان غیرقابل جایگزین بوده و مردم و حیات وحش ساکن در آن توسط صنعت سوخت فسیلی تهدید می‌شود.

مردم اکوادور در روز ۲۰ اوت ۲۰۲۳ یک فرضت تاریخی دارند تا از بخش قابل توجهی از جنگل‌های بارانی یاسونی محافظت کنند. با این همه‌پرسی که در نوع خود نخستین در سراسر جهان است، اکوادور می تواند به نمونه‌ای در دموکراتیزه کردن سیاست‌های آب و هوایی تبدیل شود و به رای دهندگان این فرصت را بدهد که نه تنها به جنگل، بلکه به حقوق بومیان، آب و هوا و رفاه سیاره زمین رای دهند.

دی‌کاپریو نوشت در اکوادور همه‌پرسی برگزار خواهد شد. انتخابات بعدی در ۲۰ اوت، با انتخابات عمومی فوق‌العاده‌ای همراه است که در نوع خود اولین در جهان است.

از نگاه این ستاره هالیوود، ال پوئبلو – Pueblo اکوادور یک موقعیت تاریخی برای محافظت از بخش قابل توجهی از جنگل یاسونی دارد، یک منطقه طبیعی حفاظت شده به وسعت یک میلیون هکتار که خانه بیش از دو هزار گونه درخت و درختچه و ۲۰۴ پستاندار، ۶۱۰ نوع پرنده، ۱۲۱ گونه خزنده، ۱۵۰ گونه دوزیست و بیش از ۲۵۰ گونه ماهی است.

این بازیگر آمریکایی گفت: یاسونی یک مرکز جهانی تنوع زیستی است و همچنین خانه برخی از آخرین بومیان جدایی داوطلبانه مانند لوس تاگایری، تارومنن و دوگاکاری است. او تصریح کرد: با رایزنی عمومی در مورد اکتشاف نفت در بلوک ITT، اکوادور یک نمونه جهانی است.

دی‌کاپریو چند سال پیش هم بودجه پنج میلیون دلاری را برای کمک به حفاظت از جنگل های آمازون که اکنون با آتش سوزی گسترده روبرو بوده، اختصاص داد.

لئوناردو دی کاپریو و جورج کلونی یک میلیون دلار به اعتصابات انجمن بازیگران ( SAG-AFTRA ) اهدا کردند.

به گزارش سینمای خانگی از ایرنا، در حالی که اعتصابات انجمن بازیگران آمریکا در هالیوود به بیست و یکمین روز اعتراض‌ها علیه استودیوها به دلیل پرداخت دستمزدهای پایین، شرایط بدکاری و نیز استفاده از هوش مصنوعی برای تکرار تصاویر بازیگران رسیده است، لئوناردو دی کاپریو و جورج کلونی یک میلیون دلار به اعتصابات کمک کردند.

الکس اوکیف نویسنده The Bear(۲۰۲۲) می‌گوید بر اساس گزارش‌ها، استودیوهایی مانند برادران وارنر، نتفلیکس و دیزنی از مذاکره با اتحادیه نویسندگان خودداری و منابع فاش کردند که این استودیوها قصد داشتند اعتراض‌ها را تا زمانی که بیشتر بازیگران با شکست مواجه شوند، طولانی کنند.

در بحبوحه اعتراضات، چندین نفر از سلبریتی‌های فهرست A هالیوود برای ادامه اعتراض‌ها، کمک‌های مالی اهدا کردند. به نوشته ورایتی، مریل استریپ، دواین جانسون، لئوناردو دی کاپریو، امل و جورج کلونی و اپرا وینفری برخی از سلبریتی‌هایی فهرست A هستند که در برنامه کمک‌های مالی اضطراری انجمن نویسندگان مشارکت داشتند.

انجمن بازیگران آمریکا در بیانیه‌ای که چندی پیش منتشر شد اعلام کرد: در سایه حمایت برخی از ستاره‌های پردرآمد هالیوود، این انجمن در حال آماده‌سازی کمک و تزریق امید به هزاران بازیگری است که با مشکلات اقتصادی بسیاری روبه‌رو هستند.

مریل استریپ در بیانیه‌ای که برای پایان دادن به اعتصاب‌ها و پرداخت هزینه‌های عادلانه به نویسندگان و بازیگران به اتحادیه تهیه‌کنندگان فیلم و تلویزیون ارسال شد، یا یادآوری زمانی که به عنوان یک پیشخدمت برای تامین مخارج زندگی کار خود را شروع کرد نوشت: من روزهایم را به‌عنوان پیشخدمت، نظافتچی، تایپیست، حتی زمانی که در شرایط بیکاری بودم به یاد می‌آورم. در این اعتصاب‌ها، خوش‌شانس هستم که می‌توانم از کسانی حمایت کنم که در یک اقدام طولانی برای حمایت از بازیگران مبارزه خواهند کرد. ما با هم در برابر این شرکت‌های قدرتمند که می‌خواهند انسانیت، کرامت انسانی و حتی انسان‌ها را از حرفه ما خارج کنند، قوی خواهیم ایستاد. من به دیگر بازیگران افتخار می‌کنم که خیلی سریع پیشنهاد تامین مالی برنامه کمک مالی اضطراری را داده‌اند.

جورج کلونی هم گفت: ما آماده‌ایم تا برای انجام یک معامله عادلانه به دور میز برگردیم. تا آن زمان، من مفتخرم که می‌توانم از انجمن بازیگران که در این لحظه تاریخی در حال مبارزه‌اند حمایت کنم.

«تروا» شاید سخت‌ترین ایفای نقش برد پیت بود؛ فیلمی که ستاره هالیوود برای بازی در آن باید یک بدن عضلانی منحصر به‌فرد می‌ساخت که اگرچه خیلی تلاش کرد اما برای کارگردان ولفگانگ پترسن کافی نبود.

به گزارش سینمای خانگی از ایرنا، برد پیت ستاره هالیوود برای بازی در نقش آشیل در فیلم سینمایی تروا به کارگردانی ولفگانگ پترسن در سال ۲۰۰۴ بیشترین عضله را در دوران حرفه ای خود به دست آورد.

هالیوود حتی با برد پیت هم می‌تواند ظالمانه رفتار کند. او از هیچ تلاشی برای ساختن بدنی رویایی در این فیلم دریغ نکرد اما برای کارگردان کافی نبود.

در هالیوود مدعیان زیادی برای بدن‌های عضلانی وجود دارد. دهه ۸۰ عصر طلایی برای بازیگران قهرمان اکشن فوق عضلانی چون استالونه و شوارتزنگر بود. در دهه ۹۰، متیو مک کانهی به لطف عضلات شکمی خود به یک ستاره تبدیل شد. چانینگ تاتوم و زک افرون نیز بدن‌هایی عضلانی داشتند که گویا از سنگ مرمر تراشیده شده بود.

در میان ستاره‌ها، برد پیت در تروا مرجعی نهایی برای نشان دادن بدنی رویایی بر اساس معیارهای هالیوود بود. او برای ایفای نقش در این فیلم زیر نظر دافی گاور افسر سابق نیروی دریایی کار کرد؛ فردی که با همه از کریس پرت گرفته تا توبی مگوایر کار کرده است.

برد پیت پیش از آنکه نقش آشیل در تروا را بپذیرد برای پروژه‌ای که هرگز مشخص نشد، وزن کم کرده بود اما به پترسن قول داد که فیزیک یک مجسمه یونانی را برای خود بسازد. او شش ماه فرصت داشت تا این کار را انجام دهد.

برد پیت برای به دست آوردن عضلات یک جنگجوی واقعی تحت رژیم غذایی و تمرین‌های سخت قرار گرفت. اما وقتی ولفگانگ پترسن فیلمبرداری خود را در مالت آغاز کرد، پاهای برد پیت برهنه بود که به طور روشن انتظارات کارگردان را برآورده نکرد. به همین دلیل تهیه‌کنندگان فیلم نهایتا بناچار کارشناسی به این منظور به کار گفتند.

بازیگری که همبازی برد پیت در صحنه مبارزه با شمشیر بود و هویت او مشخص نیست گفته برد مرد بزرگی است اما از نزدیک پاهایش خیلی لاغر بود.

فیلم‌های هالیوودی در حالی در گیشه سینمای عربستان با استقبال چندانی رو به رو نمی‌شوند که تولیدات منطقه‌ای و عرب زبان گیشه را به دست گرفته‌اند و سهم فیلم‌های آمریکایی از این بازار نوظهور هر روز کمتر می‌شود.

به گزارش سینمای خانگی از ایسنا، سینمای عربستان که از سال ۲۰۱۸  پس از ۳۵ سال درهای خود را به روی مخاطبان گشود، حالا نه تنها به بزرگترین بازار سینمایی خاورمیانه تبدیل شده است بلکه از حیث رشد فروش سینما در رتبه نخست جهان قرار گرفته است. 

اوایل سال جاری میلادی بود که «ستار»، کمدی خانوادگی درباره مردی افسرده که رویاهایش برای قهرمان شدن در کشتی آزاد را دنبال می کند، رکوردهای گیشه را شکست و در ۱۲ روز اول اکرانش ۲.۲ میلیون دلار به دست آورد تا خیلی زود به پرفروش‌ترین فیلم سعودی در تمام دوران تبدیل شود.

این در حالی است که صنعت سینمای داخلی به معنای واقعی تا همین چند سال پیش در عربستان وجود نداشت و سینماها تنها در اوایل سال ۲۰۱۸ افتتاح شدند. 

فیلم سینمایی«ستار» را «عبدالله الاراک» کارگردان کویتی و «ابراهیم الحجاج» بازیگر و استندآپ کمدین محبوب سعودی نقش اصلی آن را ایفا کرده است. این فیلم که با استقبال گسترده مخاطبان رو به رو شده بود از نظر تعداد فروش بلیت بیش از ۴۰ درصد از دنباله جدید فیلم «آواتار» ساخته «جیمز کامرون» که در اوایل سال سکان دار گیشه جهان بود پیشی گرفته و در هفته دوم اکران تنها ۱۱ درصد از فروش آن کاسته شده است. 

حالا پس از گذشت ۷ ماه از اکران این کمدی، فروش آن به ۱۰.۷ میلیون دلار رسیده است.

موفقیت این فیلم زنگ خطری برای مدیران استودیوهای هالیوود به صدا درآورده که شاید تصور می کردند سهم حداکثری را از بزرگترین بازار سینمایی خاورمیانه (درآمد ۲۴۲ میلیون دلار در سال ۲۰۲۲) کسب کنند، بازاری که در سال ۲۰۲۱ در رتبه پانزدهم بزرگترین بازارهای سینمایی جهان قرار گرفت و در سال گذشته علی رغم بهبود فروش سینماهای دیگر کشورها پس از بحران کرونا توانست این جایگاه را حفظ کند. 

حتی پیش از اکران فیلم سینمایی «ستار»، فیلم‌های منطقه‌ای با بودجه کم با استقبال بیشتری در مقایسه با فیلم‌های پرهزینه و استودیویی هالیوود رو به رو می‌شدند. فیلم «ایندیانا جونز: روزشمار سرنوشت» نیز در عربستان حتی در فهرست سه فیلم پرفروش نیز قرار نگرفت و پائین‌تر از چند فیلم کمدی مصری قرار گفت. قسمت جدید «ایندیانا جونز» در هفته سوم اکران در سینمای عربستان به رتبه سیزدهم فروش سقوط کرد و در نهایت به فروش ناامیدکننده حدود یک میلیون دلاری دست یافت. 

قسمت سوم فیلم ابرقهرمانی «نگهبانان کهکشان» نیز گرچه در گیشه جهانی به فروش چشمگیر ۸۴۵ میلیون دلار رسید اما در عربستان در مجموع دو میلیون دلار هم نفروخت. 

فروش سینمای عربستان در شش ماه نخست سال ۲۰۲۳ عدد ۱۳۲.۲ میلیون دلار را ثبت کرده و پیش‌بینی می‌شود ارزش بازار سینمای عربستان تا سال ۲۰۳۰ به یک میلیارد دلار برسد. 

برد پیت برای نشان دادن حمایت از اعتصابات فعلی بازیگران و نویسندگان هالیوود، فیلمبرداری فیلم جدیدش «Apex» را متوقف کرده است.

به گزارش سینمای خانگی به نقل از روزنامه سان، این ستاره سینما از کناره‌گیری اتحادیه بازیگران سینمای آمریکا (SAG) و انجمن نویسندگان آمریکا حمایت کرده و در حالی که چند هفته‌ای از آغاز فیلمبرداری فیلم فرمول یک «Apex» (اوج) نمی‌گذرد، فیلمبرداری را متوقف کرده است.

«برد پیت» که تهیه‌کنندگی این فیلم سینمایی را بر نیز بر عهده دارد، موافقت کرد که فیلمبرداری‌های رزرو شده را تمام کنند اما تولید برنامه‌ریزی شده تا دو ماه آینده را به تعویق انداخته است.

فیلمبرداری این فیلم در شهر بوداپست مجارستان در جریان بود و حالا پس از توقف فیلمبرداری گفتگوها در مورد زمان شروع مجدد ساخت ادامه دارد، اما به احتمال زیاد در ماه نوامبر ساخت این فیلم از سر گرفته خواهد شد و تیم سازنده برای فیلمبرداری برخی از صحنه ها به لاس وگاس خواهند رفت.

به تعویق انداختن تولید یک پروژه سینمایی بویژه از نظر مالی تصمیم بزرگی است اما «برد پیت» با توجه به نگرانی‌های افرادی که با آنها کار می‌کند، حمایت خود را از این اعتصابات نشان داده است.

درام ورزشی «Apex» توسط «جوزف کوشینیکی» کارگردانی می‌شود و «لوئیس همیلتون» راننده معروف فرمول یک نیز در کنار «برد پیت» یکی از تهیه‌کنندگان این پروژه سینمایی است. «برد پیت » در این فیلم در نقش راننده مسابقه‌ای افسانه‌ای «سانی هیز» بازی می‌کند.

«خاویر باردم»، «دامسون ایدریس»، «کری کندن»، «توبیاس منزیس» و «لوییس همیلتون» دیگر بازیگران این فیلم سینمایی هستند.

هالیوود با اعتصاب انجمن بازیگران سینمای آمریکا – فدراسیون هنرمندان تلویزیون و رادیو آمریکا (SAG-AFTRA) و اتحادیه فیلمنامه نویسان آمریکا در مبارزه برای افزایش دستمزد پایه و تضمین عدم جایگزینی کار آنها با هوش مصنوعی، با چالش بزرگی رو به رو شده است.

اتحادیه بازیگران آمریکا، اولین اعتصاب خود را علیه کمپانی‌های فیلم و تلویزیون در ۴۳ سال گذشته اخیرا آغاز کرده و  مسائل اصلی آنها عبارتند از هوش مصنوعی، سهم از درآمد سامانه‌های نمایش آنلاین و افزایش اساسی حداقل دستمزدها با توجه به تورم.

پیش‌تر، انجمن نویسندگان آمریکا نیز با اعلام اختلافات گسترده با استودیوهای فیلمسازی از ماه می اعتصاب سراسری خود را آغاز کرده است. این انجمن در یک سند طولانی پیشنهادهایی را برای افزایش حقوق و مزایای خود در پروژه‌های سینمایی و تلویزیونی اراده داده بود اما این پیشنهادها از سوی استودیوها پذیرفته نشد و آنها حتی پیشنهاد جایگزینی مطرح نکردند.

این نخستین اعتصاب دوگانه (نویسندگان و بازیگران) در بیش از ۶۰ سال اخیر است و به نظر می رسد تا حد زیادی فعالیت‌های عرصه فیلم و تلویزیون در آمریکا و جشنواره‌های سینمایی را مختل کند.

«فرانسیس فورد کاپولا» فیلمساز ۸۴ ساله آمریکایی موفقیت دو فیلم «باربی» و «اوپنهایمر» را «پیروزی سینما» توصیف کرد.

به گزارش سینمای خانگی به نقل از هالیوود ریپورتر، موفقیت دو فیلم‌ «باربی» ساخته «گرتا گرویگ» و «اوپنهایمر» به کارگردانی «کریستوفر نولان» هر دو بسیار فراتر از حد انتظار بوده و این رکوردشکنی با تمجید «فرانسیس فورد کاپولا» فیلمساز برجسته‌ آمریکایی همراه شده است.

کارگردان «پدرخوانده» در صفحه اجتماعی خود در پاسخ به پرسش کاربران درباره این دو فیلم موفق این روزهای سینمای جهان نوشت: «من هنوز آنها را ندیده‌ام، اما این واقعیت که مردم سالن‌های بزرگ را برای دیدنشان پر می‌کنند و نه این فیلم‌ها دنباله‌ای هستند و نه پیش‌درآمدی و هیچ عددی به آن‌ها ضمیمه نمی‌شود یعنی منحصر به فردی هستند و این یک پیروزی برای سینماست.

فیلم‌های «باربی» و «اوپنهایمر» در فروش افتتاحیه آخر هفته خود از ۲۱ تا ۲۳ جولای فراتر از پیش‌بینی‌ها عمل کردند. ساخته فانتزی «گرویگ» نه تنها یکی از برترین فروش‌های آغازین از زمان همه‌گیری را رقم زد، بلکه رکورد بزرگترین فروش افتتاحیه یک کارگردان زن را نیز شکست. «اوپنهایمر» ساخته «نولان» نیز عنوان سومین افتتاحیه بزرگ یک فیلم بیوگرافیک در آمریکای شمالی را به نام خود ثبت کرد.

«کاپولا» پیش از این در مورد بیزاری خود از دنباله‌ها، پیش درآمدها و به طور کلی صنعت سینمای مدرن به صراحت صحبت کرده بود. اگرچه او خالق سه‌گانه «پدرخوانده»است، اما این کارگردان و تهیه کننده از طرفداران آثار مارول و سری فیلم‌های سینمایی آن نیست.

او در سال ۲۰۲۲ در مصاحبه ای با مجله «GQ» گفت: «پیش‌تر فیلم های استودیویی وجود داشت. اکنون فیلم‌های مارول وجود دارد. فیلم مارول چیست؟ یک فیلم مارول یک نمونه اولیه فیلم است که بارها و بارها و بارها و بارها ساخته می شود تا متفاوت به نظر برسد».

این کارگردان برنده اسکار که بیش از پنج دهه در صنعت سینما فعال بوده و نحوه تغییر مدیوم را در طول سال‌ها شاهد بوده است، در پاسخ به یکی از کاربران صفحه مجازی خود درباره آینده سینما در ۱۰ سال آینده، تنها ابراز امیدواری کرد و گفت: «تصور من این است که ما در آستانه یک عصر طلایی هستیم و سینمای شگفت‌انگیز و روشنگر در سالن‌های بزرگ دیده می‌شود».

«مگالوپولیس» جدیدترین پروژه سینمایی «فرانسیس فورد کاپولا» است که فیلمبرداری آن ۳۰ ماس ۲۰۲۳ به پایان رسید و اکنون در مرحله پساتولید قرار دارد. 

«مگالوپولیس» پروژه‌ای است که «کاپولا» مدت زمان طولانی است که در پی ساخت آن بود در نهایت پاییز ۲۰۲۱ اعلام شد که این فیلم با هزینه شخصی ۱۲۰ میلیون دلاری «کاپولا» مقابل دوربین می‌رود؛ از منابع مالی که کارگردان «پدر خوانده» از فروش املاک محبوبش در کالیفرنیای شمالی به دست آورده است.

در این فیلم بازیگرانی از جمله «آدام درایور»، «ناتالی امانوئل»، «فارست ویتاکر»، «لارنس فیشبرن»، «جان وویت»، «تالیا شایر»، «شیا لبوف»، «جیسون شوارتزم» و «داستین هافمن» بازی کرده‌اند و داستان فیلم درباره یک معمار است که به دنبال بازسازی شهر نیویورک به عنوان یک آرمان شهر پس از وقوع یک فاجعه است.