تفاهم‌نامۀ شبکۀ نسیم و جشنوارۀ 100 چه الزاماتی دارد؟

نشست امضای تفاهم‌نامه میان جشنواره بین‌المللی «فیلم ۱۰۰» و شبکه تلویزیونی نسیم چهارشنبه پنجم بهمن در سازمان سینمایی سوره برگزار شد.

به گزارش سینمای خانگی به نقل از روابط عمومی جشنواره «فیلم ۱۰۰»، نشست امضای تفاهم‌نامه میان سیزدهمین جشنواره بین‌المللی «فیلم ۱۰۰» و شبکه نسیم با حضور حمیدرضا جعفریان رئیس شورای سیاست‌گذاری این جشنواره و رئیس سازمان سینمایی سوره، محمدرضا خوشرو مدیر شبکه نسیم و یوسف منصوری دبیر جشنواره «فیلم ۱۰۰» روز چهارشنبه پنجم بهمن در سازمان سینمایی سوره برگزار شد.

یوسف منصوری دبیر سیزدهمین جشنواره «فیلم ۱۰۰» در ابتدای این مراسم ضمن بیان این نکته که شبکه نسیم در حوزه حمایت از هنرمندان جوان و کارهای طنز صاحب اعتبار و مرجع است گفت: طبق تفاهم‌نامه‌ای که امروز امضا می‌شود، شبکه نسیم در اختتامیه سیزدهمین جشنواره «فیلم ۱۰۰» یک اعتبارنامه ساخت اثر طنز تا سقف ۵۰۰ میلیون ریال به یک اثر منتخب شبکه نسیم از میان آثار راه‌یافته به جشنواره فیلم ۱۰۰ اهدا خواهد کرد.

منصوری در ادامه گفت: همچنین این شبکه سه اعتبارنامه تا سقف ۵۰۰ میلیون ریال در رویداد پرتاب (پیچینگ) جشنواره فیلم ۱۰۰ به سه ایده منتخب طنز اهدا خواهد کرد.

دبیر سیزدهمین جشنواره فیلم ۱۰۰ سپس با بیان این نکته که این تفاهم مقدمه‌ای خواهد بود تا ان‌شاءالله امسال و سال‌های بعد شاهد آثار بیشتری در حوزه فیلم‌های کوتاه طنز باشیم گفت: ایجاد این مسیر و این تفاهم بهانه‌ای است برای اینکه با این جوایز بتوانیم بچه‌های فیلمساز را به سمت ساخت فیلم‌های کوتاه طنز هدایت کنیم.

در ادامه این نشست محمدرضا خوشرو مدیر شبکه نسیم با تاکید بر این نکته که فیلم‌های کوتاه همیشه مورد استقبال مردم و پخش‌کننده‌ها بوده و می‌تواند رنگ بستر پخش را متنوع کند گفت: به عنوان یک شبکه که کارکرد و ماموریتش تفریح و سرگرمی است و اساساً جنس کنداکتور آن به گونه‌ای است که برنامه‌های بلند خیلی در آن جایی ندارد، از ساخت فیلم‌های کوتاه استقبال می‌کنیم و همین الان هم پخش تعدادی از برگزیده‌های دوره‌های قبل جشنواره فیلم ۱۰۰ در بین برنامه‌های شبکه نسیم در کنداکتور ما قرار گرفته است.

خوشرو در ادامه گفت: زمانی که من در قوه قضاییه بودم هم همکاری‌ای با جشنواره فیلم ۱۰۰ داشتیم و از این همکاری همیشه استقبال می‌کنیم و احساس برنده بودن داریم.

مدیر شبکه نسیم سپس با بیان این نکته که ایده برخی از کارهای ۱۰۰ ثانیه‌ای بسیار درخشان است گفت: قطعاً به نظرم تولید یک اثر هنری رسانه‌ای در شکل ۱۰۰ ثانیه سخت‌تر از شکل بلند آن است. چون فیلمساز باید تمام حرف‌های خودش را در یک شکل جذاب با زمان محدود بزند و احتمالاً بارها و بارها باید فیلم را تدوین کند تا هم ریتمش درست باشد، هم حرف‌ها زده شود و هم قصه ایراد ساختاری نداشته باشد و در نهایت هم بتواند به مخاطب شوک وارد کند.

خوشرو در پایان افزود: برایمان جای خوشحالی است که بتوانیم در این رویداد باشیم و این مهم است که عزیزانی که در این حوزه فعالیت می‌کنند بدانند که درهای رسانه به رویشان باز است و عزیزانی که کار کوتاه می‌سازند به اندازه بضاعتشان می‌توانند در رسانه حضور داشته باشند، چون همانطور که می‌دانید بسیاری از بزرگان سینما از همین جنس کار شروع کردند و زمانی که ما سال‌ها پیش در کارگاه‌هایشان شرکت می‌کردیم خاطرات زیادی از ساخت فیلم‌های کوتاهشان در ابتدای مسیر فیلمسازی‌شان داشتند.

سیزدهمین جشنواره «فیلم ۱۰۰» به دبیری یوسف منصوری و به همت سازمان سینمایی سوره نهم تا دوازدهم اسفند برگزار خواهد شد.

فیلمسازی 100 ثانیه؛ یک حرفه یا یک تجربه؟

دارابی گفت: یک وجه فیلمسازی، در کنار آموزش، تجربه کردن است و عرصه فیلم 100، عرصه خیلی خوبی برای کسب تجربه است. شما با هزینه و ریسک کمتر می‌توانید فیلمسازی را تجربه کنید

حسین دارابی (کارگردان سینما) که در سینمای کوتاه نیز از سینماگران فعال این حوزه به حساب می‌آید، در آستانه برگزاری جشنواره فیلم ۱۰۰ درباره اهمیت برگزاری این رویداد گفت: یک وجه فیلمسازی، در کنار آموزش، تجربه کردن است و عرصه فیلم 100، عرصه خیلی خوبی برای کسب تجربه است. شما با هزینه و ریسک کمتر می‌توانید فیلمسازی را تجربه کنید. در این فضا جشنواره‌ها با ایجاد رقابت به فیلمسازان انگیزه می‌دهند و یا موضوع مشخصی را معین می‌کنند تا شما ذهن‌تان درباره همان موضوع، شروع به خلاقیت و طراحی کند.

وی ادامه داد: وجه دیگر اهمیت جشنواره‌ها این است که بالاخره فیلمسازان نیاز به دیدن شدن آثارشان دارند. یک فیلمساز باید خودش را عرضه کند تا بتواند برای فعالیت‌های بعدی‌اش سفارش بگیرد. جشنواره‌ها این بستر را برای دیده شدن فعالیت هنرمندان به‌وجود می‌آورند تا مدیران، تهیه‌کنندگان و دیگر افراد، حاصل کار آن‌ها را ببینند و تبدیل به رزومه و اعتبار برای فیلمسازان جوان و تازه‌کار شود.

دارابی افزود: خیلی از جشنواره‌ها با رویکرد صرفا نمایشی برگزار می‌شوند اما به عقیده من؛ اگر جشنواره‌ای سیاست‌گذاری‌های درستی داشته باشد، مانند جشنواره فیلم کوتاه تهران و یا حتی جشنواره «عمار» که سلیقه‌ای بر آن حاکم است و می‌خواهد جریانی ایجاد کند، این رویدادها بهترین فرصت برای فیلمسازان است که به میدان بیایند، فیلم بسازند، رقابت کنند، جایزه بگیرند، تجربه به دست بیاورند و دیده شوند. همان‌طور که برای امثال من و یا محمدرضا خردمندان همین‌گونه بوده و از مسیر اعتباری که در جشنواره‌های فیلم کوتاه به دست آوردیم، توانستیم فیلم بلند هم بسازیم.

این کارگردان درباره ضعف فیلمنامه در سینمای ایران و تأثیری که جشنواره‌هایی مانند فیلم ۱۰۰ در زمینه رفع این معضل می‌توانند داشته باشند هم گفت: طبیعتا من هم به ضعف سینمای ایران در زمینه فیلمنامه معتقدم اما فراموش نکنیم که مقیاس یک فیلم کوتاه، با فیلم بلند بسیار متفاوت است. حداقل کاری که در جریان فیلم کوتاه می‌تواند اتفاق بیفتد، پیدا کردن آدم‌های خوش‌ذوق و خلاق در عرصه فیلمنامه‌نویسی است. اینکه این استعدادها پیدا شوند و آن‌ها هم خودشان را کشف کنند تا به‌صورت جدی، آغاز به کار حرفه‌ای کنند. از این منظر جشنواره‌های فیلم کوتاه نمی‌توانند به‌صورت مستقیم تأثیری بر ارتقای سطح فیلمنامه‌نویسی در سینمای بلند داشته باشند، اما حتما می‌توانند استعدادهای تازه‌ای را معرفی و برای آن‌ها ایجاد انگیزه کنند.

وی در عین حال تأکید کرد: بنده البته همه مشکل سینما را فیلمنامه نمی‌دانم. خیلی جاها خلاقیت کارگردان و درک و فهم او از فیلم‌نامه است که در کیفیت یک کار تعیین‌کننده می‌شود. در هالیوود می‌توانم نمونه‌های بسیاری را مثال بزنم که فیلمنامه‌های خوبی وجود نداشته اما فیلم‌های خیلی خوبی براساس آن‌ها ساخته شده است. نقش کارگردان در کیفیت یک فیلم را نمی‌توان نادیده گرفت کمااینکه کارگردان‌هایی هم بوده‌اند که فیلمنامه‌های خیلی خوب را در اجرا، خراب کرده‌اند.

دارابی درباره اینکه آیا فیلم کوتاه می‌تواند تبدیل به بستری برای شکل‌گیری گفتگو باشد یا خیر؟ هم گفت: فارغ از جریان فیلم کوتاه، همواره «زبان هنر» زبانی است که از ابتدای خلقت وجود داشته و همواره بستری برای گفتگو و تعامل میان انسان‌ها بوده است. از این منظر هنر روشی قدیمی و اصیل برای ایجاد فضای گفتگوست و اتفاقات خوبی را در هر جامعه‌ای می‌تواند رقم بزند. در فضای امروز هم «هنر» می‌تواند کارکرد خود را داشته باشد؛ از ساخت فیلم کوتاه گرفته تا طراحی یک تابلو. همه این هنرها می‌تواند به اندازه خود کارکرد داشته باشد و حال آدم‌ها را خوب کند.

وی افزود: بعد از جنگ جهانی اول، آلمان با خاک یکسان شد و علاوه‌بر شکست، مجرم هم اعلام شد، خیلی از سینماگران بزرگ آلمان در همان مقطع فیلم‌های تأثیرگذاری ساختند و توانستند امید را به مردم خود بازگردانند. از این منظر، سینماگران نقش پررنگی در بازگرداندن امید به جامعه دارند. همین کشور، بعد از ۲۰ سال تبدیل به قدرت اول در جنگ جهانی دوم می‌شود. ما هم می‌توانیم چنین فضایی را به‌رغم تمام تلخی‌هایی که امروز تجربه می‌کنیم، به‌وجود بیاوریم. سینما، فیلم کوتاه و اساسا هنر می‌توان حال مردم را بهبود ببخشد و فضای گفتگو را ایجاد کند.

سیزدهمین جشنواره فیلم ۱۰۰ به دبیری یوسف منصوری و به همت سازمان سینمایی سوره اوایل اسفند ۱۴۰۱ برگزار خواهد شد.

آخرین مهلت ارسال اثر به جشنوارۀ 100 چه زمانی است؟

مهلت ارسال آثار فیلمسازان به سیزدهمین جشنواره بین‌المللی فیلم ۱۰۰ تا دهم بهمن ماه تمدید شد.

به گزارش سینمای خانگی به نقل از روابط عمومی جشنواره فیلم ۱۰۰، با تصمیم شورای سیاستگذاری و در پی استقبال فیلمسازان جوان و علاقمندان به سینمای کوتاه، مهلت ثبت و ارسال آثار در سایت جشنواره بین‌المللی فیلم ۱۰۰، با ۱۰ روز افزایش تا دهم بهمن ماه سال جاری تمدید شد.

پیش از این مهلت فراخوان سیزدهمین جشنواره فیلم ۱۰۰ برای دریافت آثار فیلمسازان در سه بخش رقابتی ملی، بین‌المللی و مخاطب کودک و نوجوان، پایان دی‌ماه ۱۴۰۱ اعلام شده بود.
فیلمسازان علاقمند می‌توانند آثار خود را برای حضور در بخش‌های ملی و بین‌المللی در قالب‌های داستانی، مستند و انیمیشن و در قالب دلخواه برای شرکت در بخش مخاطب کودک و نوجوان در سایت جشنواره ثبت کنند.

جزئیات فراخوان و جوایز بخش‌های مختلف این دوره نیز در سایت جشنواره در دسترس است.

سیزدهمین جشنواره بین‌المللی فیلم ۱۰۰ به دبیری یوسف منصوری و به همت سازمان سینمایی سوره اوایل اسفند ۱۴۰۱ برگزار خواهد شد.

حضور در کارگاه فیلمسازی چقدر مهم است؟/ مقدم‌دوست پاسخ داد

هادی مقدم‌دوست این روزها دومین تجربه کارگردانی بلند خود در سینما را در قالب فیلم «عطرآلود» به سرانجام رسانده و این فیلم در مسیر آماده‌سازی برای رونمایی در جشنواره چهل‌ویکم فیلم فجر قرار دارد.

به گزارش سینمای خانگی به نقل از ایسنا، او که پیش‌تر با «سر به مهر» جنس سینمای مطلوب خود را به تصویر کشیده بود، در سال‌های فعالیت مشترک با حمید نعمت‌الله در مقام فیلمنامه‌نویس آثار این کارگردان هم تمرکز ویژه‌ای بر روابط انسانی و به تصویر درآوردن موقعیت‌های خاص داشت. برگزاری کارگاه ایده‌یابی در قالب جشنواره فیلم ۱۰۰، بهانه‌ای شد تا گفت‌وگویی با این فیلمنامه‌نویس و کارگردان سینما داشته باشیم که ماحصلش را در ادامه می‌خوانید:

 صادقانه چقدر حضور در کارگاه‌ها و نشست‌های انتقال تجربه را برای فیلمسازی موثر می‌دانید؟

اگر خیلی صادقانه بخواهم حرف بزنم و صداقتم را چاشنی اخم و شکوه و حسرت کنم، باید بگویم: چرا در دوران ابتدای علاقمندی ما کارگاه و نشست انتقال تجربه نبود یا خیلی کم بود؟ چه وضعی بود؟ چرا هیچ‌کدام از افراد فیلمساز دعوت نمی‌شدند که برای علاقمندان سینما حرف بزنند و تجربه‌های خودشان را به آن‌ها انتقال بدهند. یادم هست یک کانون فیلم بود به نام خانه فرهنگ که فیلم نمایش می‌داد و گاهی اوقات یک فیلمساز را هم دعوت می‌کرد و درباره آن فیلم برای حاضران حرف می‌زد. بقیه اوقات خود علاقمندان بودند که توی سر و کله هم می‌زدند تا از آن بین یک چیزی به‌عنوان آموزه و تجربه دست‌شان را بگیرد. الان شرایط فرق کرده است. کارگاه‌ها زیاد شده و افراد کارکرده راحت تجربه‌هایشان را در اختیار می‌گذارند… علاقمندان هم خوب یاد می‌گیرند. خودشان هم از اینترنت فایل‌های صوتی و تصویری کلاس‌های فیلمسازان مطرح کشورهای دیگر را هم پیدا می‌کنند و از آن‌ها چیز یاد می‌گیرند. کلاً کارگاه محل چیز یاد گرفتن است. کارگاه باعث می‌شود علاقمند سینما چیزی را که می‌شود راحت یاد گرفت را با سختی و دشواری و صرف زمان و عمر زیاد کشف نکند. صادقانه بخواهم بگویم این نشست‌ها و کارگاه‌ها خیلی موثر است. این فکر که این کارگاه‌ها به درد نمی‌خورد فکر کاملاً غلط و اشتباهی ست. کارگاه به نواخت فراگیری علاقمندان سرعت می‌دهد و باعث افزایش اعتماد بنفس فیلمساز می‌شود و مهم‌تر از همه اینکه علاقمند فیلمسازی در کارگاه چیزهایی را یاد می‌گیرد که اگر کارگاه نبود شاید هیچ‌گاه فرصت یادگیری آن را پیدا نمی‌کرد.

 خودتان در دوره‌هایی که قدم‌های اول فیلمسازی را برمی‌داشتید، واقعاً در دوره و کارگاهی شرکت می‌کردید؟

خیلی کم بود. تنها کلاس‌های موجود کلاس‌های انجمن سینمای جوان و قبل از آن کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان بود. بعد از انحلال دوره‌های فیلمسازی کانون فقط انجمن وجود داشت که بسیار فعال و پرتکاپو بود و البته آنجا در وضعیت‌های غیرآموزشی مثل کلاس‌های انجمن بیشتر اوقات شمایل یک باشگاه و پاتوق باکیفیت را داشت. اما فیلمسازان حرفه‌ای و کارکشته کارگاهی در آنجا نداشتند، اما مثلاً اگر می‌شنیدیم آقای داریوش مهرجویی به مناسبت جشنواره فجر می‌خواهد به دورترین نقطه شهر بیاید و یک ساعت راجع به سینما حرف بزند خودمان را می‌رساندیم که از لای حرف‌هایش نکته آموزشی پیدا کنیم. در دوره ما حتی کانون فیلم هم کم بود اما به خوبی از آن استفاده می‌کردیم. الان در زمینه مواد آموزشی و امکانات و فضای آموزشی فراوانی قابل توجهی پیدا شده است. البته گاهی اوقات دلایل سلبی باعث می‌شود که دوره‌های عمومی و کم‌هزینه و بی‌هزینه کاهش پیدا کند و کارگاه‌های پولی و گران‌قیمت رونق بگیرد. اما کارگاه کم‌هزینه از کارگاه گران‌قیمت پربازده‌تر است. البته صاحبان آموزشگاه حتماً نظرات دیگری دارند و نظرشان هم حتماً محترم است اما کلاس و کارگاه وقتی خیلی گران باشد حالت فراگیری تحت تاثیر مبلغ زیادی که پرداخت کرده قرار می‌گیرد.

 تفاوت کارگاه‌های جشنواره‌ای با کلاس‌های دانشگاهی چیست؟

اصولاً تفاوت کلاس و کارگاه همان تفاوت تئوری و عملی است و دیگر تفاوت آن طول دوره کارگاه و کلاس و تعداد جلسات آن است و تفاوت دیگر تفاوت فردی‌ست که کارگاه و یا کلاس را اداره می‌کند. استاد در کلاس دانشگاهی اساساً استاد دانشگاه است و تدریس در دانشگاه را بر اساس کتب منتخب خودش یا طرح درس معین انجام می‌دهد اما استاد کارگاه از بیرون دانشگاه آمده، مثلاً صداگذار یا طراح صحنه و یا مدیر تولید و یا فیلمنامه‌نویس است و برای انتقال تجربه یا کارگاه انتقال تجربه برگزار می‌کند یا اگر روش آموزشی شخصی برای خودش دست و پا کرده باشد دوره آموزشی بر پایه تجربیات خودش و به زبان خودش برگزار می‌کند. عمده‌ترین تفاوت بین کارگاه و کلاس دانشگاهی همین اخری‌ست.

 مشخصاً تجربه حضور در کارگاه‌های جشنواره فیلم ۱۰۰، چه ویژگی متمایزی برای‌تان جذابیت داشت؟

آنچه در این کارگاه‌ها از مجموع حضور و همراهی با فیلمسازان جوان دریافت کردم پذیرندگی و آمادگی انجام فعالیت‌های اشتراکی و فضای تبادل نظر هنری و ایده‌پردازی آزاد بود. متوجه شدم که اغلب فیلمسازان شوق فعالیت گروهی دارند و انجام فردی کار و تک‌روی برایشان یک خصلت نهادینه و یا اخلاق ثابت نیست. متوجه شدم که فعالیت هنری برایشان بسیار جذاب است و روحیه خودرایی ندارند. آماده بودند که با هم ایده‌ها را شکل بدهند و با هم به ارتقای کارهای هم کمک کنند. اصولاً آدم‌های تک‌رو اهل حضور در کارگاه‌ها نیستند یا اگر وارد کارگاه شوند منزوی‌ترین عضو کارگاه‌ها و یا افرادی هستند که در جلسات بعدی ریزش می‌کنند.

 درست است که نسل جدید در همه حوزه‌ها کم‌حوصله‌تر شده و برای عبور از «تئوری» و رسیدن به «تجربه عملی» عجله دارند؟

بی‌حوصله صفت مناسبی نیست، شاید بشود گفت نسل جدید شوق و توقع رسیدن به نتیجه سریع‌تر دارد، جهان ارتباطات و رشد تکنولوژی و دسترسی بیشتر به دانش و اعتماد بیشتر به جوانان باعث شده که سرعت واقعی نتیجه گرفتن برای تازه‌واردان بیشتر شود، یعنی اگر در دو دهه پیش یک فرد به طور طبیعی و بر اساس شرایط و امکانات دوره‌های قبل در سی و چند سالگی به نتیجه می‌رسید الان طبیعی‌ست که در بیست و چند سالگی به نتیجه برسد. امکانات هم بیشتر شده است. خب طبعاً وقتی امکانات برای بهره بیشتر از عمر و زمان وجود دارد عقلانی نیست که کار کش بیاید و آدم معطل شود، این بیشتر یک توقع واقعی ست تا بی‌حوصله‌گی. نسل جدید منکر آموزش تئوری نیست او توقع دارد که وقت فوت نشود چرا که سرعت دسترسی به منابع آموزشی بسیار زیاد شده و نمی‌خواهد مانند دورانی که کلاً چندتا کتاب آموزشی وجود داشت و آموزش محدود بود زمان برای تئوری صرف شود. قبلاً که زمان بیشتری صرف می‌شد هم دلیلش همان محدود بودن امکانات بود.

البته ممکن است که این روزها آدم‌های عجول هم بیشتر باشد اما اینقدر زیاد نیستند که بشود به یک نسل صفت بی‌حوصله داد، چون در همین کارگاه‌ها دیده‌ام که وقتی لازم بوده که برای یک ایده زمان طولانی‌تری صرف شود پای کار ایستاده‌اند و حوصله به خرج داده‌اند و نگفتند که ما یک نسل بی‌حوصله هستیم پس زودتر سر و ته‌ش را هم بیاوریم. اتفاقاً تجربه عملی همیشه زمان بیشتری از تئوری نیاز دارد. تئوری زمان زیادی نمی‌خواهد، باز در همین کارگاه‌ها می‌بینم که بچه‌ها به دلیل دسترسی به منابع آموزشی خودشان کتاب‌های تیوریک را خوانده‌اند و مشتاق کار عملی هستند و حاضرند وقت زیادی برای کار عملی بگذارند. به نظرم نسل جدید و نسل‌های آینده عمر مفید بیشتری دارند و از قضا چیزی که باید زودتر شروع کنند تجربه عملی است. همین الان هم در تولید سینما و جشنواره فجر هم می‌بینیم که جوانان حضور بیشتری از دوران‌های قبل دارند و به دلیل بیشتر شدن امکانات حضور رسمی زودتری نسبت به نسل‌های قبلی دارند.

 آموزش ساخت فیلم ۱۰۰ ثانیه‌ای، چه تفاوتی با آموزش فیلمسازی به‌صورت کلی دارد؟

آیا نکته خاص‌تری باید در این دوره‌ها آموزش داده شود؟ تفاوت چندانی ندارد. اصل قضیه سینما تسلط بر روایت و مهارت فیلمسازی و خلاقیت است. اگر تفاوتی وجود داشته باشد مهارت گزیده‌گویی و ایجاز و ریزبینی بیشتر است. هر چند که همین سه عنصر هم در فیلمسازی غیر صد هم باید رعایت شود. کلاً تفاوت چندانی وجود ندارد.

واقعاً «ایده‌یابی» برای فیلمسازی قابل آموزش است؟

بی‌تردید قابل آموزش است. اما آموزش لازم است که در یک فرایند عملی و نظری توامان باشد. ایده‌یابی بیشتر محصول یک مشاهده‌گری و اندیشه‌ورزی تربیت شده است؛ یک تماشای هدفمند و دقیق و این در دوره‌های آموزشی قابل آموزش است. بچه‌ها بارها گفته‌اند که پس از دوره‌هایی که با اساتید مختلف داشته‌اند دیدشان برای ایده‌یابی بازتر و دقیق‌تر و یابنده‌تر شده است.

 یک ایده چه ویژگی‌هایی باید داشته باشد تا متناسب ساخت یک فیلم ۱۰۰ ثانیه‌ای باشد؟

واقعاً فرقی بین ایده یک کار سینمایی بلند با صد ثانیه‌ای نیست. موضوع روایت و فهم مفاهیم انسانی و مضامین و فهم موقعیت‌های بشری و کشف لحظه‌ها و عناصر سینمایی‌ست. هر توصیه یا هر نسخه‌ای برای اینکه «این صد است آن صد نیست» به روند زندگی سینمایی فیلمسازان صدمه می‌زند. خود فیلمسازی صد هم زیرمجموعه‌ای از فهم سینما و رسانه است و ظرفیت‌های مدیوم سینما است. قطع و اندازه‌های مختلف رسانه‌ای همه با هم نقاط مشترک دارند و افراد هنری و رسانه‌ای دانش مشترک بسیار دارند به‌خصوص وقتی که مدیوم آنها مشترک و یکی باشد. صد یکی اندازه‌های سینمایی است و قواعد اختصاصی چندانی ندارد. قواعد و تجربه‌ها همان قواعد و تجربه‌های سینماست.

 اینکه کارگاه‌ها در شهرهای خارج از تهران برگزار می‌شود چقدر برای هنرجویان استانی موثر است؟

واقعاً خیلی زیاد. مراکز نباید از هم جدا و به هم بی‌ارتباط باشند. جدا جدا بودن شهرها از هم باعث انزوا و احساس محرومیت می‌شود. کار ارتباط خیلی ساده شده شهرها باید به هم سر بزنند حتی به صورت مجازی. این دید و بازدید و ارتباط‌ها روحیه‌ها را بالا می‌برد و دلیل آن هم این است که فکر نمی‌کنند همدیگر را فراموش کرده‌اند و در عین حال از هم یاد می‌گیرند. این کارگاه‌ها و پیش هم بودن‌ها واقعاً نشاط بخش است.

سیزدهمین جشنواره بین المللی فیلم ۱۰۰ به دبیری یوسف منصوری و به همت سازمان سینمایی سوره اوایل اسفند ماه ۱۴۰۱ برگزار خواهد شد.

جشنواره فیلم 100، تا چه تاریخی تمدید شد؟

مهلت ارسال آثار فیلمسازان به سیزدهمین جشنواره بین‌المللی فیلم «۱۰۰» تا دهم بهمن تمدید شد.

به‌گزارش سینمای خانگی به نقل از روابط عمومی جشنواره فیلم «۱۰۰»، با تصمیم شورای سیاستگذاری و در پی استقبال فیلمسازان جوان و علاقه‌مندان به سینمای کوتاه، مهلت ثبت و ارسال آثار در سایت جشنواره بین‌المللی فیلم «۱۰۰»، با ۱۰ روز افزایش تا دهم بهمن سال جاری تمدید شد.

پیش از این مهلت فراخوان سیزدهمین جشنواره فیلم «۱۰۰» برای دریافت آثار فیلمسازان در سه بخش رقابتی ملی، بین‌المللی و مخاطب کودک و نوجوان، پایان دی‌ماه ۱۴۰۱ اعلام شده بود.

فیلمسازان علاقه‌مند می‌توانند آثار خود را برای حضور در بخش‌های ملی و بین‌المللی در قالب‌های داستانی، مستند و انیمیشن و در قالب دلخواه برای شرکت در بخش مخاطب کودک و نوجوان در سایت جشنواره ثبت کنند.

جزئیات فراخوان و جوایز بخش‌های مختلف این دوره نیز در سایت جشنواره به آدرس www.۱۰۰fest.com در دسترس است.

لازم به ذکر است که سیزدهمین جشنواره بین‌المللی فیلم ۱۰۰ و انجمن سینمای جوانان ایران طی روزهای گذشته تفاهم‌نامه‌‌ای را امضا کردند که جزییات آن را اینجا می‌توانید مطالعه کنید.

سیزدهمین جشنواره بین‌المللی فیلم «۱۰۰» به دبیری یوسف منصوری و به همت سازمان سینمایی سوره اوایل اسفند ۱۴۰۱ برگزار خواهد شد.

امضا تفاهم‌نامه «100» با «مستند»

نشست امضای تفاهم‌نامه میان جشنواره بین‌المللی «فیلم ۱۰۰» و شبکه تلویزیونی مستند صبح امروز در محل سازمان سینمایی سوره برگزار شد.

به گزارش سینمای خانگی به نقل از روابط عمومی جشنواره فیلم ۱۰۰، نشست امضای تفاهم‌نامه میان سیزدهمین جشنواره بین‌المللی «فیلم ۱۰۰» و شبکه مستند سیما با حضور حمیدرضا جعفریان رئیس شورای سیاست‌گذاری این جشنواره و رئیس سازمان سینمایی سوره، محسن یزدی مدیر شبکه مستند و یوسف منصوری دبیر جشنواره «فیلم ۱۰۰» روز شنبه هفدهم دی ماه در سالن کنفرانس سازمان سینمایی سوره برگزار شد.

یوسف منصوری دبیر سیزدهمین جشنواره فیلم ۱۰۰ در ابتدای این مراسم درباره مفاد تفاهم‌نامه گفت: براساس این تفاهم‌نامه، شبکه مستند به کارگردان یک اثر برگزیده از میان آثار مستند راه یافته به سیزدهمین جشنواره فیلم «۱۰۰» به انتخاب خود، لوح تقدیر و اعتبارنامه به ارزش ۵۰۰ میلیون ریال برای ساخت اثر بعدی اهدا خواهد کرد.

منصوری در ادامه با بیان این نکته که فارغ از عدد و رقم امضای این تفاهم‌نامه اتفاق مبارکی است که می‌تواند در سال‌های بعد هم ادامه داشته باشد، بیان کرد: به‌ویژه برای جوان‌هایی که در گام‌های شروع کار خود هستند، امضای این تفاهم‌نامه به دیده شدن و انگیزه بیشترشان کمک می‌کند و همچنین این قسم حمایت‌ها از جشنواره باعث می‌شود روند این سیاست‌گذاری‌ها در طول سال‌های بعد هم ادامه پیدا کند و ما از این بابت از آقای یزدی به خاطر اعتمادشان به این جشنواره و همچنین از آقای جعفریان برای مدیریت این سیاست‌ها تشکر می‌کنیم.

در ادامه محسن یزدی مدیر شبکه مستند با بیان اینکه ما جشنواره در ایران زیاد داریم اما اینکه این جشنواره به معنای واقعی جشنواره باشد، تعدادشان زیاد نیست، گفت: جشنواره فیلم «۱۰۰» جشنواره آبروداری است و امیدوارم بتواند ادامه پیدا کند و به هدف اصلی‌اش که کشف نیروهای مستعد و پرورش و معرفی آنها به مراکز تولید است، برسد. این اتفاق امروز و امضای این تفاهم‌نامه برای حمایت از فیلمسازان هم وظیفه ما است و ان‌شالله وظیفه‌مان را انجام خواهیم داد.

حمیدرضا جعفریان رئیس شورای سیاست‌گذاری جشنواره فیلم «۱۰۰» در ادامه این نشست با تاکید بر ارتباط خوب سازمان سینمایی سوره با شبکه مستند مطرح کرد: ما تلاش کردیم با زحمت و همراهی آقای یزدی ارتباطمان با این شبکه را گسترش بدهیم و خوشبختانه تا امروز این اتفاق خیلی خوب پیش رفته است.

جعفریان در ادامه افزود: فکر می‌کنم بخش مظلوم جشنواره فیلم «۱۰۰»، بخش مستند آن باشد. آقای یزدی خودشان چند دوره در هیات داوران و یا شورای سیاست‌گذاری این جشنواره بودند و در جریان پیش‌رفت‌های آن هستند اما من فکر می‌کنم بخش مغفول جشنواره فیلم «۱۰۰» در دوره‌های پیش، قالب مستند بود که چه در بخش‌های تبلیغ و فراخوان و چه در حمایت و پشتیبانی و تقدیر از مستندسازهای حاضر در این جشنواره باید بیشتر به آن پرداخت.

رئیس سازمان سینمایی سوره در ادامه با بیان این نکته که شاید ساختن مستند ۱۰۰ ثانیه‌ای سخت‌تر از فیلم‌های داستانی باشد اظهار کرد: در مستند کمتر از فضای داستانی با حس یا نمایش مواجه هستیم و باید پیام و حرف به شکل مستند دربیاید، به همین دلیل در مستند طراحی روایت و درآوردن یک اثر کوتاه کار سختی است و شاید یکی از دلایلی که مستندسازها کمتر به سراغ ساخت مستند کوتاه ۱۰۰ ثانیه‌ای می‌روند همین باشد که امیدوارم ان‌شالله در این دوره بخش مستند رونق بیشتری داشته باشد.

در پایان این نشست تفاهم‌نامه میان سیزدهمین جشنواره بین‌المللی فیلم «۱۰۰» و شبکه مستند سیما امضا شد و همچنین محسن یزدی از بخش‌های مختلف سازمان سینمایی سوره بازدید انجام داد.

کدام فیلمساز بزرگ می‌تواند فیلم صدثانیه‌ای بسازد؟

سعید نجاتی گفت: وقتی کارگاهی در دل جشنواره فیلم ۱۰۰ برگزار می‌شود، موضوع اصلی آن «فیلم کوتاه کوتاه» است. یعنی قرار است در 100 ثانیه، شما بتوانید موضوعات خاصی را به مخاطب خود انتقال دهید و تأثیر مستقیم بر روی او داشته باشید.

به گزارش سینمای خانگی به نقل از خبرنگار سینمایی خبرگزاری فارس، سعید نجاتی کارگردان سینمای کوتاه به بهانه برگزاری کارگاه آموزشی در قالب جشنواره فیلم ۱۰۰ درباره این تجربه به خبرنگار فارس گفت: ابتدا باید تأکید کنم که بسیار خوشحالم که جشنواره فیلم ۱۰۰، باردیگر احیا شده است. با توجه به سابقه‌ای که این رویداد داشت، واقعا حیف بود که از ردیف جشنواره‌های سینمایی‌مان حذف شود و به نظر می‌رسد در این دوره قرار است قدرتمندتر از دوره‌های قبل هم برگزار شود و این ویژگی مهمی است که من در دل شور و هیجان این دوره آن را احساس می‌کنم.

نجاتی ضمن تشکر از مدیران حوزه هنری کرمان و رشت به دلیل برگزاری خوب کارگاه‌ها همچنین برگزارکنندگان جشنواره «۱۰۰» عنوان کرد: من معمولا تجربه برگزاری کارگاه درباره فیلم کوتاه را داشته‌ام اما وقتی کارگاهی در دل جشنواره فیلم ۱۰۰ برگزار می‌شود، موضوع اصلی آن «فیلم کوتاه کوتاه» است. یعنی قرار است در 100 ثانیه، شما بتوانید موضوعات خاصی را به مخاطب خود انتقال دهید و تأثیر مستقیم بر روی او داشته باشید. این ویژگی شاید کمی کار را سخت‌تر کند اما یکی از خوبی‌های آن این است که به بهانه برگزاری دوره‌های گذشته جشنواره ۱۰۰، امروز فیلم‌های برگزیده و حتی فیلم‌های راه‌نیافته به این رویداد را پیش روی خود داریم و می‌توانیم آن‌ها را هم در قالب کارگاه‌ها به نمایش بگذاریم.

وی افزود: ساختار جشنواره فیلم ۱۰۰ اساسا خیلی قرار نیست پیچیده باشد. ما بیشترین تمرکزمان را هم بر روی ایده‌یابی برای فیلم ۱۰۰ثانیه‌ای می‌گذاریم. بعد از ایده‌یابی است که به فرآیند تولید می‌رسیم و اینکه چگونه این ایده را به تصویر در آوریم. از ابتدا باید بدانیم که برای یک اثر 100ثانیه‌ای ایده‌ای را انتخاب می‌کنیم و نباید ناگهان دست روی ایده‌ای بگذاریم که نیازمند زمان طولانی باشد. نکته بعدی این است که همین ایده را چگونه باید روایت کنیم که مخاطب را تحت‌تأثیر قرار دهد؟ ما فقط 100ثانیه فرصت داریم. در فیلم کوتاه گاهی می‌گوییم شما حتی برای شخصیت‌پردازی هم وقت ندارید، چه برسد که به فیلمی که قرار است در 100ثانیه روایت شود. این‌ها اهم نکاتی است که در کارگاه‌های آموزشی مطرح کردیم و تلاش کردیم با بچه‌های علاقمند به فیلمسازی درباره آن‌ها گپ و گفت داشته باشیم. 

*چه نکاتی برای تولید فیلم 100ثانیه‌ای مدنظر داشته باشیم؟

نجاتی با اشاره به پرسش‌های غالب در فضای کارگاه‌های آموزشی هم گفت: اغلب بچه‌های حاضر در این کارگاه‌ها این سوال را داشتند که برای ساخت فیلم 100ثانیه‌ای چه باید بکنیم؟ یعنی پرسش اصلی این بود که چه نکاتی را باید برای چنین تولیدی، مدنظر داشته باشیم. عده‌ای هم بودند که پیش‌تر تجربه ساخت فیلم داشته‌اند و به‌جای پرسش، فیلمنامه‌ تازه‌ و یا طرح‌هایی که مدنظر داشتند را ارائه می‌کردند تا درباره آن‌ها گفتگو داشته باشیم. تلاش می‌کردیم در این گفتگوها این طرح‌ها صورت بهتری برای تولید پیدا کنند.

وی افزود: در کارگاهی که در کرمان داشتیم، بعد از جلسه روز اول، از بچه‌ها خواستم برای روز دوم، هر کدام با دوربین‌های موبایل‌شان یک فیلم بسازند. گفتم هم ترس شما می‌ریزد و هم تکلیف‌مان درباره آنچه داریم درباره‌اش صحبت می‌کنیم، روشن‌تر می‌شود. به‌خصوص برای آن‌هایی که پیش‌تر تجربه‌ای در این زمینه نداشتند. خیلی از این بچه‌ها این لطف را داشتند  کار را انجام دادند. شاید فیلم‌ها آن سروشکل ایده‌‌آل را هم نداشت، اما بالاخره آثاری بود با تیتراژ مشخص که می‌شد درباره آن‌ها صحبت کرد. این تجربه برای خود من بسیار جذاب بود.

این کارگردان فیلم کوتاه ادامه داد: نکته مهم این است که در قالب دو روز برگزاری این کارگاه‌ها، کار چندان زیادی هم نمی‌توان انجام داد و لذت اصلی این دوره برایم این بود که از بچه‌ها خواستم، ایده‌های‌شان را با کمک یکدیگر تقویت کنند. درباره برخی ایده‌ها حتی نظرخواهی می‌کردیم و در همین فضا برخی‌ها متوجه اشتباه خود در ایده‌پردازی می‌شدند.

*انجمن سینمای جوانان مهم‌تر از دانشگاه

نجاتی درباره تفاوت کارگاه‌های جشنواره‌ای با دوره‌ها و کلاس‌های آموزشی هم گفت: من همواره انجمن سینمای جوانان را مهمتر از دانشگاه دانسته و می‌دانم. در هر دو فضا هم، هم درس داده‌ام و هم درس خوانده‌ام. معتقدم حضور در جریان سینمای جوان، مانند آنجایی است که تو را درون استخر می‌اندازند تا شنا کردن یاد بگیری. قبل از آن تئوری به تو آموزش نمی‌دهند و همه چیز را در خلال کار یاد می‌گیری. در کارگاه‌های جشنواره فیلم۱۰۰ هم لااقل برای من، اولویت این نیست که کلوزآپ و لانگ‌شات را به بچه‌ها بیاموزم. نکته مهم تجربه کردن است، به‌خصوص که امروز به گوشی‌های تلفن همراهی دسترسی داریم که حتی امکان ادیت و تدوین به ما می‌دهند. حالا دیگر تکنیک کار مهم نیست، مهم آن ذهنیتی است که پشت هر کاری نهفته است. فیلم در واقع در مغز فیلمساز شکل می‌گیرد و مهمترین  نکته، ایده‌ای است که به ذهن یک فیلمساز می‌رسد.

*فیلمسازان بزرگ اگر می‌توانند یک فیلم 100 ثانیه‌ای بسازند

وی با اشاره به ترکیب هنرجویان حاضر در کارگاه‌های جشنواره ۱۰۰ تأکید کرد: در میان نزدیک به 50 نفری که در این دوره حضور داشتند، افرادی را دیدم که بسیار مشتاق به فیلمسازی بودند و علاقه بسیار زیادی به سینما و تجربه ساخت فیلم داشتند. انگار می‌خواستند از هر فرصتی استفاده کنند تا این کار را تجربه کنند. واقعا هم ساخت فیلم  100 ثانیه‌ای سخت است و حتی در دوره‌ای در مصاحبه‌ای اعلام کردم، به همه فیلمسازان بزرگ سینما بگویید، اگر می‌توانند، یک فیلم 100 ثانیه‌ای هم بسازند! فیلم صدثانیه‌ای ساختن، یعنی حرفی بزرگ را در 100 ثانیه بزنید و این کار بسیار سنگینی است. بچه‌های ما بسیار با استعداد هستند و در همین کارگاه‌ها هم می‌توان افراد مستعدی را دید. برای خود من اما استعداد در درجه دوم و یا حتی سوم اهمیت قرار دارد. مهمترین نکته تلاش، کوشش و خواستن یک فرد است.

این کارگردان فیلم کوتاه در پایان درباره اهمیت برگزاری جشنواره‌هایی مانند فیلم۱۰۰، تأکید کرد: برای من که 22 سال است در عرصه فیلم کوتاه  فعال هستم و فیلم می‌سازم، نفس برگزاری یک فستیوال، مهم است. جشنواره‌ها در حوزه سینمای کوتاه، عرصه پخش و فرصت دورهمی محسوب می‌شود. چه چیز بهتر از اینکه به‌واسطه برگزاری یک جشنواره، علاقمندان سینما می‌توانند به فیلمسازان معتبر و نام‌های شناخته‌شده در سینمای کوتاه، دسترسی پیدا کنند؟ چه چیز بهتر از اینکه آورده و دستاورد یک فستیوال، همین دسترسی باشد؟ چه بسا که می‌دانیم آورده‌ها و دستاوردهای بسیار دیگری هم دارند. همه این‌ها در کنار یک دیگر تبدیل به برکت برگزاری جشنواره‌ای مانند فیلم «۱۰۰» می‌شوند.

گفتنی‌ست کارگاه‌های آموزشی سیزدهمین جشنواره بین‌المللی فیلم۱۰۰ در راستای رویکرد فراتهران این جشنواره، از اوایل آذرماه در استان زنجان آغاز شده و تاکنون با حضور اساتیدی چون هادی مقدم‌دوست، حسین دارابی، محمدرضا خردمندان، محمدباقر مفیدی‌کیا، محمد پایدار و سعید نجاتی در اصفهان، مشهد، هرمزگان، قزوین، بندرعباس، تبریز، کرمان و یزد برگزار شده است.

سیزدهمین جشنواره فیلم ۱۰۰ به دبیری یوسف منصوری و به همت سازمان سینمایی سوره اوایل اسفندماه برگزار خواهد شد.

فرهاد قائمیان: فیلمساز با ساخت فیلم ۱۰۰ثانیه‌ای پخته می‌شود

فرهاد قائمیان بازیگر باسابقه سینما بیان کرد که فیلم صدثانیه‌ای باید «آن» یک فیلم کامل را داشته باشد. فیلمساز باید برای رسیدن به این سطح از فیلمسازی، به پختگی رسیده باشد.

به گزارش سینمای خانگی به نقل از مهر، فرهاد قائمیان بازیگر باسابقه سینما در آستانه برگزاری جشنواره فیلم «۱۰۰» درباره نقش‌آفرینی در فیلم‌های کوتاه گفت: من خودم را بچه سینمای کوتاه می‌دانم. هم فیلم کوتاه ساخته‌ام و هم در فیلم‌های بسیاری در فرآیند تولید، همکاری داشته‌ام. از این منظر سینمای جوان و سینمای کوتاه را خانه خود می‌دانم. بخشی از کارنامه حرفه‌ای خودم را مدیون کار در سینمای کوتاه می‌دانم.

وی درباره فیلم‌های ۱۰۰ ثانیه‌ای گفت: فیلم ۱۰۰ ثانیه‌ای در واقع بخشی از سینمای کوتاه و برشی از زندگی است. فیلم کوتاه را شاید بتوان برشی از فیلم بلند هم دانست. اما فیلم صدثانیه‌ای باید «آن» یک فیلم کامل را داشته باشد. فیلمساز باید برای رسیدن به این سطح از فیلمسازی، به پختگی رسیده باشد. ساخت فیلم ۱۰۰ ثانیه‌ای به‌عنوان یک تجربه، آنقدر برای هر فیلمسازی لازم است که معتقدم نباید آن را نادیده بگیرد.

این بازیگر درباره تأثیر جشنواره‌ها بر مسیر حرکت یک فیلمساز هم تأکید کرد: قطعاً هر رویداد و جشنواره‌ای در مسیر فیلمسازی هر فیلمسازی حائز اهمیت است اما معتقدم فیلمساز کوتاه، بیش از هر چیز باید خودش را ثابت کند، نه برای حضور در جشنواره. در عین حال جشنواره‌ها هم باید در طول هر سال متوجه پتانسیل و ظرفیت فیلمسازان کوتاه باشند و از آن استفاده کنند. مسئولان و جشنواره‌ها باید برای فیلمسازان جوان، بسترساز باشند تا فیلمسازان کوتاه بتوانند به اوج هدف خود که فیلمسازی بلند است، برسند. از این منظر فیلمسازان کوتاه بزرگ‌ترین سرمایه سینمای ما هستند.

قائمیان درباره مرز میان تیپ‌سازی و شخصیت‌سازی در یک فیلم صدثانیه‌ای گفت: من قائل به این تفکیک نیستم. اگر در زمان ۱۰۰ ثانیه، بتوان مضمون موردنظر را به مخاطب منتقل کرد، یعنی فیلمساز موفق بوده، مهم این است که «آن» فیلم به مخاطب منتقل شود.

این بازیگر سینما درباره تفاوت سبک داستان‌گویی در یک فیلم بلند سینمایی با سینمای کوتاه هم توضیح داد: فیلم کوتاه، در واقع شروع یک حرکت به سمت ساخت فیلم بلند است. معتقدم فیلم ۱۰۰ ثانیه‌ای هم کمک می‌کند تا فیلمساز پخته‌تر شود تا به مرحله فیلمسازی بلند برسد.

وی با تأکید بر اینکه ساخت فیلم کوتاه به دلیل فرصت کمتر برای انتقال مضمون، سخت‌تر از ساخت فیلم بلند است، بیان کرد: در یک فیلم بلند با مجموعه‌ای از سکانس‌های برای انتقال مفهوم مواجه هستیم اما در فیلم کوتاه، فرصت کمتری برای این ارائه وجود دارد. یک بازیگر باید بتواند در فرصت ۱۰۰ ثانیه مضمون یک فیلم را درک و آن را ارائه کند و قطعاً این مورد، نشان‌دهنده استعداد اوست.

قائمیان در پایان گفت: تا به امروز نزدیک به ۱۲ فیلم کوتاه برای سینماگران جوان بازی کرده‌ام و از این بابت به خودم مغرورم و می‌بالم. اینکه توانستم برای دوستانی کار کنم که زمانی خودم هم در کنارشان آموزش می‌دیدم و باز هم توانستم در همکاری مستقیم از آن‌ها چیزی را یاد بگیرم.

هادی مقدم‌دوست: فیلم 100ثانیه‌ای تجربه فهم وقت است

هادی مقدم‌دوست کارگردان سینما در آستانه برگزاری مجدد جشنواره فیلم‌های صد ثانیه‌ای، در گفتگو با خبرگزاری مهر درباره فیلم کوتاه گفت: برای بعضی فیلم‌ها ۱۰۰ ثانیه هم زیاد است، شاید باور نکنید اما فیلم‌هایی را دیدم که حتی ممکن بود حوصله آدم از همان فیلم صد ثانیه‌ای هم سر برود. می‌خواهم بگویم صد ثانیه یک فرصت برای کشف استفاده از زمان است.

به گزارش سینمای خانگی این کارگردان سینما گفت: زمان‌بندی فیلم‌های کوتاه و بلند غالباً محدودیتی ندارد. مثلاً شما می‌توانید فیلم ۱۰ دقیقه‌ای و یا ۲۵ دقیقه‌ای بسازید و فیلم‌تان را به جشنواره‌های فیلم کوتاه ارائه دهید. در فیلم بلند هم همینطور است فیلم‌تان می‌تواند ۸۰ دقیقه و یا ۹۰ و ۱۲۰ و حتی بیشتر باشد. یعنی آنجا برای زمان محدودیت زیادی وجود ندارد اما فیلم صد ثانیه‌ای تجربه فهم وقت است. مثل یک خنثی‌کننده بمب که باید در صد ثانیه با تمرکز بالا کار انجام دهد. او از زمان نهایت استفاده می‌کند؛ با قدرت ذهنی خارق‌العاده. فیلم صد ثانیه‌ای محل بروز قدرت خارق‌العاده ذهن برای انجام یک کار کاملاً ظریف مثل مینیاتور است.

کارگردان سریال تلویزیونی «سرباز» در پاسخ به این سوال که ساخت فیلم کوتاه چه کمکی به فیلمسازان در ابتدای راه فیلمسازی‌شان می‌کند، گفت: جواب‌های نو و تکراری برای این پرسش تاکنون زیاد بوده، از اهمیت تجربه کردن و آموختن و ایجاز و کشف قواعد و سیاق‌های فیلمسازی برای یک علاقه‌مند. حالا باید یک حرفی بزنم که به زعم خودم به خواندنش بیارزد و هم باعث شوق خواننده شود و هم حرف واقعی باشد؛ «فیلم ساختن جرأت می‌خواهد». این را در خیلی از افراد دیده‌ام که جرأت فیلم ساختن ندارند اما عاشق فیلم ساختن هستند؛ شاید یکی بگوید این دیگر چه مرضی است؟ اما واقعیت دارد و خیلی هم فراوانی دارد.

فیلمسازی برای یک فیلمساز، شفابخش است

مقدم‌دوست افزود: به عقیده بنده فیلم کوتاه ساختن به فیلمساز جرأت می‌دهد. فیلمسازی برای فیلمساز اصولاً امری شفابخش است و فیلم کوتاه و به ویژه فیلم ۱۰۰ ثانیه‌ای که ساخت آن دنگ و فنگ کمتری دارد و می‌شود سالانه چند تا از آن را ساخت، باعث بهبود حال روحی فیلمساز نسبت به فیلمسازی می‌شود. جمله خلاصه شده من این است؛ هر وقت از فیلم ساختن ترسیدید یک فیلم ۱۰۰ ثانیه‌ای بسازید. مطمئن باشید فیلم درجه یکی از آب در می‌آید.

هادی مقدم‌دوست در ادامه در پاسخ به سوالی درباره تأثیر جشنواره‌های فیلم کوتاه و حضور در آنها در ادامه مسیر فیلمسازان، با بیان این نکته که جشنواره بر خلاف نظر خیلی‌ها که گمان می‌کنند یک امر زینتی و یا یک اسراف‌کاری محض است یک نیاز واقعی برای فیلمسازان است، اظهار کرد: این واقعاً نیاز به توضیح ندارد که یک فیلمساز لازم است که اسم و رسمی به هم بزند. شاید گفتن این حرف به صراحت قدری باعث سرخ شدن لپ آدم و خجالت‌شان بشود، اما فیلمساز برای موفق شدن نیاز دارد معروف باشد. این سرشت فیلمسازی و عرصه نمایش است. متأسفانه نمی‌شود در این کار از گمنامی لذت برد. فیلمسازی احتیاج به شهرت دارد و جشنواره‌ها این کمک را تا حد زیادی به فیلمسازان می‌کنند. اصطلاح رسمی‌تر این شهرت‌بخشی، واژه معرفی کردن است. اگر مایل باشیم می‌توانیم از لفظ معرفی کردن هم استفاده کنیم. فیلمسازان در جشنواره‌ها معرفی می‌شوند و جایزه، سند با استعداد بودن آنها و باعث اعتبارشان است.

کارگردان فیلم سینمایی «عطرآلود» در ادامه با اشاره به این نکته که امروز در سینمای ایران بیشتر از همیشه مشکل فیلمنامه دارد خودش را نشان می‌دهد گفت: فیلم‌های کوتاه بسیاری را دیده‌ام که از حیث تکنیک و فیلمبرداری درجه یک هستند و این حاصل تکنولوژی جدید در امر فنی تصویر و صدا و جلوه‌های ویژه است. یعنی فیلم‌ها سر و وضع مرتب و شیک و خوبی دارند، خیلی هم خوش‌ساخت هستند، اما داخل فیلم و در داستان فیلم خبر چندانی نیست. از قضا قبل‌ترها که فیلم‌ها آماتوری‌تر بودند، فیلمنامه‌ها قوی‌تر بود. به نظرم مهمترین جایزه جشنواره‌های فیلم کوتاه، جایزه فیلمنامه است، حتی از کارگردانی هم مهم‌تر. واقعاً پیشنهادم این است که جایزه فیلمنامه از همه جایزه‌ها سنگین‌تر باشد.

گفتگو در احترام و امنیت شکل می‌گیرد

مقدم دوست که سابقه حضور در کارگاه‌های آموزشی جشنواره فیلم ۱۰۰ به عنوان استاد در دوره‌های مختلف را داراست در ادامه در پاسخ به این سوال که آیا می‌توان فیلم کوتاه را به عنوان مدیومی برای گفتگو در نظر گرفت گفت: گفتگو اشکال و زیرمجموعه‌های متعددی دارد، یکی از این زیرمجموعه‌ها مفاهمه و یکی دیگر پرسش و یکی حتی درددل است و…. اگر فیلم بخواهد گفتگو باشد باید حائز شرایط گفتگو باشد؛ مثلاً تخریب و پرخاش با اینکه از حیث ظاهر شبیه به گفتگوست و از ساختار یک زبان قابل گفتگو تشکیل شده، اما شرایط گفتگو را ندارد، گفتگو در احترام و امنیت باید اتفاق بیفتد. نمی‌شود افراد به هم حمله و بی‌حرمتی کنند و بعد بگویند ما داشتیم گفتگو می‌کردیم. این مقدمه را عرض کردم تا بتوانم پاسخ شما را قدری دقیق‌تر بدهم. فیلم، چه کوتاه صدثانیه‌ای و چه بلند، برای اینکه بتواند یک گفتگو محسوب شود باید بیانی امن داشته باشد، حتی تذکر و بیم دادن هم می‌تواند امن باشد اما اگر فیلمی بیانی امن و حرمت نگه‌دار نداشته باشد نمی‌شود آن را گفتگو حساب کرد. بله! فیلم و فیلم کوتاه می‌تواند مدیومی برای گفتگو محسوب شود اما با بیانی امن و محترمانه.

این کارگردان همچنین درباره اینکه اگر بخواهد فیلم کوتاه ۱۰۰ ثانیه‌ای بسازد چه سوژه‌ای را انتخاب می‌کند گفت: چه سوال شیرین و شوق‌انگیزی! باید خیلی به جواب این سوال فکر کنم، اما چیزی که بلافاصله می‌توانم بگویم این است که دوست دارم لحن کلی آن فیلم: «طنز محزون» باشد.

بازگشت جشنواره بین‌المللی فیلم 100 بعد از 4 سال

سیزدهمین جشنواره بین‌المللی فیلم ۱۰۰ ثانیه پس از ۴ سال وقفه به خاطر همه‌گیری بیماری کرونا، امسال برگزار می‌شود.

به گزارش سینمای خانگی به نقل از ایرنا، آخرین بار سال ۹۷ بود که جشنواره فیلم ۱۰۰ ثانیه برگزار شد و بعد از آن به خاطر شرایط بوجود آمده ناشی از ویروس کرونا، با وقفه‌ای ۴ ساله روبه‌رو شد.

آبان امسال اما سیزدهمین دوره این جشنواره با برگزاری نشست خبری و رونمایی از پوستر، وارد فاز اجرایی و مهلت ارسال آثار برای حضور در بخش‌های مختلف تا پایان دی‌ماه اعلام شد.

بسیاری بر این عقیده‌اند که جشنواره فیلم ۱۰۰ ثانیه، فرصتی برای کشف استعدادهای جوانان و پلی برای ورود به دنیای فیلم‌سازی حرفه‌ای است.

البته کسانی که در حوزه فیلم کوتاه کار می کنند باید به عنوان گونه‌ای مستقل به آن نگاه کنند و نمی‌توان گفت که چون فیلمسازی، ۲۰ تا فیلم کوتاه ساخته است می‌تواند در ساخت فیلم بلند هم موفق خواهد شد.

برگزاری کارگاه‌های مختلف برای آموزش موضوعات گوناگون محور ساخت فیلم‌های ۱۰۰ ثانیه‌ای از دیگر اتفاقاتی است که به بهانه برپایی این جشنواره رخ می‌دهد.

امسال اما با توجه به رویکرد فراتهرانی جشنواره، برخی از این کارگاه‌ها در شهرهایی مثل اصفهان، مشهد، قزوین و زنجان برگزار شد و در ادامه نیز با حضور استادان مطرح سینما با همکاری حوزه هنری مراکز استان‌ها برای علاقمندان برگزار می‌شود.

این جشنواره در سه بخش مسابقه ملی، مسابقه بین‌المللی و مخاطب کودک و نوجوان، نهم تا دوازدهم اسفند ۱۴۰۱ به دبیری یوسف منصوری برگزار خواهد شد.

خروج از نسخه موبایل