امروز دوشنبه ۲۷ آذرماه ۱۴۰۲ در نخستین روز از هفدهمین جشنواره بینالمللی فیلم مستند ایران «سینماحقیقت» در بخشهای مختلف، ۳۸ مستند روی پرده میرود.
به گزارش سینمای خانگی به نقل از روابط عمومی مرکز گسترش سینمای مستند، تجربی و پویانمایی، هفدهمین جشنواره بینالمللی فیلم مستند ایران «سینماحقیقت» از امروز ۲۷ آذرماه ۱۴۰۲ در پردیس سینمایی چارسو و موزه سینما آغاز خواهد شد. در روز اول جشنواره سینماحقیقت ۳۸ فیلم اکران میشود و یک نشست و یک کارگاه هم برگزار خواهد شد. همچنین مراسم افتتاحیه از ساعت ۱۶ در سالن ۱ پردیس چارسو برگزار خواهد شد.
در روز ۲۷ آذرماه در سالنهای مختلف پردیس سینمایی چارسو و سالن سینماتوگراف موزه سینما از ساعت ۱۱ صبح اکران فیلمها آغاز میشود و تا ساعت ۲۴ اکرانها ادامه خواهد داشت.
سالن ۱ پردیس چارسو
در روز ۲۷ آذرماه سالن ۱ پردیس سینمایی چارسو از ساعت ۱۶ مراسم افتتاحیه برگزار خواهد شد. بعد از مراسم افتتاحیه، شاهد اکران فیلم «تاراز» اثر فرهاد ورهرام به عنوان نمایش فیلم افتتاحیه جشنواره از بخش گنجینه از ساعت ۱۷:۳۰ تا ۱۹:۳۰ خواهد بود. در این سالن و در بخش مسابقه ملی دو فیلم بلند «تکثیر در اسارت» به کارگردانی مهدی ایمانیشهمیری از ساعت ۱۹:۳۰ تا ۲۱:۳۰ و «دَدرس» به کارگردانی مشترک صادق داوریفر و نفیسه ظهیریثانی از ساعت ۲۱:۳۰ تا ۲۳:۳۰ اکران خواهند شد.
سالن ۲ پردیس چارسو
سالن ۲ پردیس سینمایی چارسو در روز دوشنبه ۲۷ آذر میزبان ۸ فیلم خواهد بود. مستند بلند «سه جرقه» اثر نایومی اومان محصول مکزیک و آلبانی از ساعت ۱۱ تا ۱۳، مستند بلند «نخ طلایی» اثر نیشتا جین محصول مشترک هند، بوسنی و هرزگوین، هلند، نروژ، انگلیس از ساعت ۱۳ تا ۱۵، مستند بلند «قاف» اثر جود شهاب محصول لبنان و آمریکا از ساعت ۱۵ تا ۱۷، مستند بلند «زندان مرکزی ولادیمیر» اثر جولیا بابکووا محصول روسیه از ساعت ۱۷:۳۰ تا ۱۹:۳۰، مستند بلند «اتاق عشق» اثر سوزانا دینوفسکی محصول مقدونیه شمالی، مستند کوتاه «در گوشه» اثر جفری گیلمارد محصول مکزیک و مستند کوتاه «بابایانیا» اثر آنته زلاتکو استولیتسا محصول کروواسی از ساعت ۱۹:۳۰ تا ۲۱:۳۰ و مستند بلند «تمام ما از ستارگانیم» اثر جنیفر رینزفورد محصول سوئد از ساعت ۲۱:۳۰ تا ۲۳:۳۰ اکران خواهد شد.
سالن ۳ پردیس چارسو
مستند بلند «فراموشی مزمن» به کارگردانی عباس وهاج از بخش مسابقه ملی از ساعت ۱۵ تا ۱۷، مستند بلند «آذر آبادگان» به کارگردانی حامد کلجهای از بخش مسابقه ملی از ساعت ۱۷:۳۰ تا ۱۹:۳۰، مستند «همسفر» به کارگردانی محمدحسین حیدری از بخش جایزه شهید آوینی از ساعت ۱۹:۳۰ تا ۲۱:۳۰ و مستند بلند «خانواده خلج» به کارگردانی مشترک مریم الهامیان و مصطفی حاجی قاسمی در بخش مسابقه ملی و بینالملل از ساعت ۲۱:۳۰ تا ۲۳:۳۰ در سالن ۳ پردیس چارسو اکران خواهند شد.
سالن ۴ پردیس چارسو
سالن ۴ پردیس چارسو در اولین روز جشنواره از ساعت ۲۰ تا ۲۲ میزبان اکران مستند «آر ۲۱ نامی مستعار برای همبستگی» ساخته مهند یعقوبی محصول فلسطین، بلژیک و قطر خواهد بود. همچنین مستند «مشت در نمای درشت» اثر محمدصالح حجتالاسلامی در بخش نمایش ویژه از ساعت ۲۲ تا ۲۴ اکران میشود.
همچنین نشست «سینما و رسانه در مناطق بحرانی» در پنل غزه از ساعت ۱۵ تا ۱۷ و کارگاه انجمن صنفی تهیهکنندگان سینمای مستند با عنوان «مبانی حقوق تهیهکننده» با حضور وحید آگاه و مدیریت علیرضا حسینی برگزار خواهد شد.
سالن ۵ چارسو
مستندهای «داستان بارانی» به کارگردانی حسین نژادموسی و «برار انیسه» به کارگردانی سید صادق کاظمی در بخش جایزه شهید آوینی از ساعت ۱۵ تا ۱۷ اکران خواهد شد. در سالن ۵ چارسو همچنین مستندهای «دوئل بوکمال» به کارگردانی محمدرضا ابوالحسنی و «اسلحه مادری» به کارگردانی سیده زهرا موسوی ازغندی فیلمهای نیمهبلند بخش مسابقه ملی است که از ساعت ۱۷:۳۰ تا ۱۹:۳۰ اکران میشود. سه مستند کوتاه «آخرین خداحافظی» به کارگردانی احسان صبوری، «تیمو» به کارگردانی رضوان بوستانی و «هزار و یک شب بلدیه» به کارگردانی احمد صراف یزد در بخش مسابقه ملی از ساعت ۱۹:۳۰ تا ۲۱:۳۰ اکران میشود. دو مستند نیمهبلند «جویندگان» به کارگردانی مجید فتحی و «آقای خاص» به کارگردانی سجاد ترابی هم در بخش مسابقه ملی از ساعت ۲۱:۳۰ تا ۲۳:۳۰ اکران میشود.
سالن ۶ چارسو
در اولین روز هفدهمین جشنواره بینالمللی سینماحقیقت در سالن ۶ پردیس چارسو از ساعت ۱۵ تا ۱۷ مستندهای کوتاه «آن هفت روز» به کارگردانی احسان شادمانی، «در پناه نیزار» به کارگردانی حبیب علوانی و «ارجنا» به کارگردانی عباس رفیعی مرغملکی در بخش مسابقه ملی اکران خواهد شد. مستندهای نیمهبلند «مایکا» به کارگردانی محمدهادی نعمت اللهی و «کنج» به کارگردانی اردوان زینی سوق هم از ساعت ۱۷:۳۰ تا ۱۹:۳۰ در بخش مسابقه ملی اکران میشود. مستندهای «آخرین زنگی زمانه» به کارگردانی مهرداد خاکی و «پلی که نیست» به کارگردانی محمدرضا حاج محمد حسینی در بخش جایزه شهید آوینی از ساعت ۱۹:۳۰ تا ۲۱:۳۰ و مستندهای نیمهبلند «نفس» به کارگردانی علیرضا باغشنی و «بچه دزد» به کارگردانی علی پورمومنی بلورچی از ساعت ۲۱:۳۰ تا ۲۳:۳۰ اکران خواهد شد.
سالن سینماتوگراف موزه سینما
مستند «آدری عزیز» اثر جرمیا هیز محصول کشور کانادا در بخش پرتره از ساعت ۱۶ تا ۱۸، مستند بلند «رویای بزرگ» به کارگردانی احسان مشکور در بخش مسابقه ملی از ساعت ۱۸ تا ۲۰ و مستند بلند «آوار» به کارگردانی عبدالخالق طاهری در بخش مسابقه ملی از ساعت ۲۰ تا ۲۲ اکران خواهد شد.
هفدهمین جشنواره بینالمللی فیلم مستند ایران «سینماحقیقت» به دبیری محمد حمیدی مقدم ۲۷ آذر تا ۲ دی ۱۴۰۲ در پردیس چارسو برگزار میشود.
جشنواره «سینماحقیقت» در آستانه برگزاری بخش دیگری از فیلم هایش را معرفی کرد.
به گزارش سینمای خانگی به نقل از روابط عمومی مرکز گسترش سینمای مستند، تجربی و پویانمایی، اسامی ۱۰ فیلم مستند برای نمایش در بخش نمایشهای ویژه هفدهمین جشنواره بینالمللی «سینماحقیقت» اعلام شد که به شرح زیر است:
۱. «کسوف» اثر ناتاشا اوربان با مدت زمان ۱۰۱ دقیقه، محصول مشترک نروژ و صربستان
۲. «جانوران» اثر پائو فائوس با مدت زمان ۷۴ دقیقه، محصول اسپانیا
۳. «آر۲۱، نامی مستعار برای همبستگی» اثر مهند یعقوبی با مدت زمان ۷۱ دقیقه، محصول مشترک فلسطین، بلژیک و قطر
۴. «یک آتشفشان مسکونی» اثر دیوید پانتالئون و خوزه ویکتور فوئنتس با مدت زمان ۶۶ دقیقه، محصول اسپانیا
۵. «در تلاش معاش» اثر پاسکال آپورا-گنکیندی و نینگی سان با مدت زمان ۹۵ دقیقه، محصول مشترک جمهوری آفریقای مرکزی و چین
۶. «در شهر ما جایی برای شما نیست» اثر نیکولای استفانوف با مدت زمان ۸۲ دقیقه، محصول بلغارستان
۷. «نور عمودی میتابد» اثر افتیمیا زیموراگکی با مدت زمان ۸۵ دقیقه، محصول اسپانیا
۸. «یک جاسوس دلسوز» اثر استیو جیمز با مدت زمان ۱۰۲ دقیقه، محصول آمریکا
۹. «مادر همه دروغها» اثر اسماء المدیر با مدت زمان ۹۶ دقیقه، محصول مراکش، این فیلم نماینده کشور مراکش در مراسم اسکار ۲۰۲۴ است.
۱۰. «دو بار استعمار» اثر لین آلونا با مدت زمان ۹۲ دقیقه، محصول مشترک دانمارک، گرینلند و کانادا، این اثر یکی از ۱۶۷ مستند جهانی واجد شرایط شرکت در بخش بهترین مستند بلند اسکار ۲۰۲۴ شد.
چهار مستند خارجی برای نمایش در بخش پرتره هفدهمین جشنواره بینالمللی فیلم مستند ایران «سینماحقیقت» انتخاب شدند.
اسامی چهار مستند به شرح زیر است:
۱. «تجلیل یک دختر از پدرش: سلیمان سیه» اثر فتو سیسه با مدت زمان ۷۳ دقیقه، محصول کشور مالی
۲. «بیخوابی» اثر اسماعیل فیفی آنوبیل و نانا یا آنوبیل با مدت زمان ۷۷ دقیقه، محصول کشور انگلستان
۳. «حافظه سینما: فیلمی درباره فرناندو مندز لیته» اثر موسیس سلاما با مدت زمان ۹۲ دقیقه، محصول کشور اسپانیا
۴. «آدری عزیز» اثر جرمیا هیز با مدت زمان ۸۹ دقیقه، محصول کشور کانادا
۱۵ مستند بلند برای نمایش در بخش مسابقه بین الملل هفدهمین جشنواره «سینماحقیقت» انتخاب شدند.
اسامی ۱۵ فیلم مستند بلند بخش مسابقه بین الملل به شرح زیر است:
۱. «تمام ما از ستارگانیم» اثر جنیفر رینزفورد با مدت زمان ۷۷ دقیقه، محصول سوئد
۲. «نخ طلایی» اثر نیشتا جین با مدت زمان ۸۲ دقیقه، محصول مشترک هند، بوسنی و هرزگوین، هلند، نروژ، انگلیس
۳. «زندان مرکزی ولادیمیر» اثر جولیا بابکووا با مدت زمان ۱۱۵ دقیقه، محصول روسیه
۴. «تصرف فراموش شده: جیم کرو به هائیتی می رود» اثر آلن مارتین با مدت زمان ۹۲ دقیقه، محصول آمریکا
۵. «صدای پهنهی یخی» اثر یادیکار ابراهیموف با مدت زمان ۷۹ دقیقه، محصول قزاقستان
۶. «سه جرقه» اثر نایومی اومان با مدت زمان ۹۵ دقیقه، محصول مشترک مکزیک و آلبانی
۷. «برای دیدن پلنگ برفی» اثر آنا گانشینا با مدت زمان ۷۸ دقیقه، محصول روسیه
۸. «Guapo’y» اثر سوفیا پائولی تورنه با مدت زمان ۷۰ دقیقه، محصول آرژانتین، پاراگوئه
۹. «در رکاب حضرت عشق» اثر اوویدیو سالازار با مدت زمان ۸۰ دقیقه، محصول آمریکا
۱۰. «مکان های روح» اثر حمیده عیسی با مدت زمان ۷۳ دقیقه، محصول قطر
۱۱. «من به امواج می خندم» اثر آزینت فرح با مدت زمان ۹۵ دقیقه، محصول مکزیک
۱۲. «اتاق عشق» اثر سوزانا دینوفسکی با مدت زمان ۹۰ دقیقه، محصول مقدونیه شمالی
۱۳. «قاف» اثر جود شهاب با مدت زمان ۹۰ دقیقه، محصول لبنان، آمریکا
۱۴. «ماجرای سباستین بلین: ریباند» اثر جیل سیمونه و… با مدت زمان ۶۱ دقیقه، محصول بلژیک
۱۵. «زمزمه درون» اثر لوک لورنتزن با مدت زمان ۹۳ دقیقه، محصول آمریکا
۸ مستند نیمه بلند خارجی در بخش مسابقه بینالملل هفدهمین جشنواره «سینماحقیقت» رقابت میکنند.
اسامی این آثار عبارتند از:
۱. « انتهای دره اشکها» اثر یاروسلاو وشندیبیل با مدت زمان ۵۵ دقیقه، محصول رومانی
۲. « خندیدن در افغانستان» اثر آنتا پاپتاناسیو با مدت زمان ۵۵ دقیقه، محصول یونان
۳. «تجارت به روش همیشگی» اثر چیندوم ایرگبو با مدت زمان ۴۳ دقیقه، محصول نیجریه
۴. « بسته» اثر تادئوش خودی با مدت زمان ۵۲ دقیقه، محصول لهستان
۵. «در دست ساخت» اثر مارکوس تویوو با مدت زمان ۶۱ دقیقه، محصول فنلاند
۶. «مادر دانا «مولود گنچ»» اثر سوینچ یشیل تاش با مدت زمان ۵۴ دقیقه، محصول ترکیه
۷. «انجمن کلاشینکف» اثر کریستف کربش با مدت زمان ۵۴ دقیقه، محصول لبنان
۸. «نگهبانان آسمان» اثر پیتر وان ایکه با مدت زمان ۶۰ دقیقه، محصول مشترک بلژیک، هلند و برزیل
۱۵ مستند کوتاه برای نمایش در بخش مسابقه بینالملل هفدهمین جشنواره «سینماحقیقت» رقابت میکنند.
اسامی این ۱۵ مستند به شرح زیر است:
۱. «در گوشه» اثر جفری گیلمارد با مدت زمان ۱۰ دقیقه و ۲۳ ثانیه، محصول مکزیک
۲. «بابایانیا» اثر آنته زلاتکو استولیتسا با مدت زمان ۱۳ دقیقه، محصول کروواسی
۳. «با آغاز جنگ ۲۰۰۸ در نوار غزه» اثر محمد حسین مجد با مدت زمان سه دقیقه، محصول فلسطین
۴. «یخچال گریان» اثر لوتز استاوتنر با مدت زمان ۱۴ دقیقه، محصول آلمان
۵. «متحدین خوش آمدید» اثر شکیب اسرار و تولین ترنت با مدت زمان ۲۳ دقیقه، محصول آمریکا
۶. «ریمانا واسی: خانه داستانها» اثر خیمنا مالاگا سابوگال و پیوتر تورلژ با مدت زمان ۲۰ دقیقه، محصول پرو
۷. «حقوق از دست رفته» اثر محمد مصلی با مدت زمان ۲۷ دقیقه، محصول لیبی
۸. «فریادی از کوهستان» اثر کریم سلیم شلوانی با مدت زمان ۳۱ دقیقه، محصول پاکستان
۹. «سکوت درختان موز» اثر انئوس چارکا با مدت زمان ۲۴ دقیقه، محصول مجارستان
۱۰. «عکاس خیابانی» اثر زوم دومینگز با مدت زمان ۱۹ دقیقه، محصول ونزوئلا
۱۱. « سایههای بیروت» اثر ماریا آیزپورو با مدت زمان ۲۷ دقیقه، محصول اسپانیا
۱۲. «خانه موقت» اثر کامیل بمبنیستا با مدت زمان ۲۰ دقیقه، محصول لهستان
۱۳. « دو خانه جاسمین» اثر اینکا آخته با مدت زمان ۱۳ دقیقه، محصول فنلاند
۱۴. «ارتعاشاتی از غزه» اثر رحاب نزال با مدت زمان ۱۶ دقیقه، محصول کانادا
۱۵. «سفر: آینده عشایر قزاق» اثر کازیو ایسوبه با مدت زمان ۱۳ دقیقه، محصول ژاپن
هفدهمین جشنواره بینالمللی فیلم مستند ایران «سینماحقیقت» به دبیری محمد حمیدی مقدم ۲۷ آذر تا ۲ دی ماه در پردیس چارسو برگزار میشود.
فیلم مستند « پنج دوربین شکسته» در تازه ترین جلسه نمایش فیلم مدرسه آزاد روزنامه نگاری با حضور کوروش علیانی نویسنده و فعال فرهنگی اکران و مورد تحلیل و بررسی قرار گرفت.
به گزارش سینمای خانگی از مهر، تازهترین جلسه نمایش فیلم مدرسه آزاد روزنامه نگاری با نمایش فیلم مستند «پنج دوربین شکسته» در قالب پروژه «فلسطین از لنز» با حضور کوروش علیانی نویسنده و فعال فرهنگی برگزار شد.
«پنج دوربین شکسته» روایت گر پنج داستان مختلف درباره عماد برنات، خانواده او و مردم روستای بیلین در کرانه غربی است. هر دوربین شکسته برنات، با خود داستانی درباره مقاومت دارد.
«پنج دوربین شکسته» را بی صدا ببینید
کوروش علیانی در ابتدای این برنامه درباره فیلم «پنج دوربین شکسته» توضیح داد: درباره این فیلم نظری دارم؛ برای بار دوم که فیلم را تماشا کردید، صدا را ببندید و بعد فیلم را ببینید به ویژه اینکه آغاز فیلم آغاز اشتباهی است. فیلم در متن زندگی میگذرد و بی معنی نیست که شما با شخصیت خردسالی به نام جبرئیل فرزند چهارم عماد همراه هستید. آن بچه جایش در متن مبارزه مندرج در فیلم است. فیلم با چه چیزی آغاز میشود؟ با موسیقی و حرفهایی که در جریان برخی تولیدات موسیقایی اروپایی نسبت به آسیا وجود دارد. فضایی که دربرگیرنده بازیهایی است که به درد ما برای تحلیل این فیلم نمیخورد. اما به گمان من فیلم یک فهرست باز از پرسشهای بی جوابی است که ممکن است در ذهن شما جرقه بزند، آزار بدهد و شما را هم رها نکند.
این مدرس و پژوهشگر ادامه داد: وقتی شما دوباره فیلم را ببینید پرسشی ایجاد میشود اینکه نظرتان نسبت به «زندگی روزمره» و «مبارزه» چیست؟ اصلاً چه چیزی میتواند باشد و چه چیزی باید باشد؟ اما همه فیلم هم، تماماً این پرسشهای فلسفی را نمی پرسد. شما با شخصیتهایی مواجه میشوید که بعد از شخصیت اصلی یعنی جبرئیل با هم فرق دارند. به اینها فکر کنید. شخصیتهایی که واقعاً دربرگیرنده اتفاقات و رویکردهای جدایی هستند. «عماد»، «ادیب» و «فِل» در فیلم آدمهایی هستند که واقعاً نگاههای متفاوتی باهم در مبارزه با اسرائیل دارند که پرسشهای زیادی برای ما ایجاد میکند. نکاتی که میبایست پس از تماشای فیلم به دنبال آن باشید.
از اعتراض مدنی تا اعتراض خشمگینانه در یک فیلم
وی افزود: حضور کودکان در مبارزات موجود در فیلم هم نکته بسیار مهمی است که میتواند برای ما پرسشهای زیادی ایجاد کند. اینکه آیا حضور این کودکان در جریان اعتراضات و مبارزات با رژیم صهیونیستی درست است یا خیر؟ موضوع حفاظت از بچهها توسط بزرگترها هم نکته مهمی است که در برخی از نکات فیلم وجود داشت و در بخشهایی از آن موجب شد که پدر و مادرهای فیلم واکنشهای جالب توجهی را از خود نشان دهند. ما در این فیلم با جنبههایی از اعتراض مواجه میشویم که مدنیترین اعترض ها تا خشمگینانه ترین مواجهه را در آن شاهد هستیم. موضوعاتی که موجب جدی تری شدن شکل اعتراضهای مردم بر علیه رژیم صهیونسیتی هم میشود. اصلاً همین که در ذهن خود، فیلم را جلو و عقب کنید به موضوعات جالب توجهی میرسید که میتواند برای شما دربرگیرنده پرسشهای زیادی باشد.
علیانی با اشاره به دیگر نکات مندرج در فیلم عنوان کرد: بحث شهرک سازی رژیم صهیونیستی در اراضی اشغالی هم از نکتههای مهم فیلم بود. اصلاً روند ساخت شهرک در این اراضی خودش یک سوال است. اینکه آیا این یک روند عقیدتی است یا نه عملاً روندی برای ایجاد فساد اقتصادی است؟ موضوعی که در اسرائیل یکی از موضوعاتی است که ما در این سالها به آن توجه نداشتیم و میتواند در این فیلم مورد تحلیل ذهنی بیشتری قرار گیرد. کما اینکه در بخشهایی از فیلم «پنج دوربین شکسته» دیدیم به آن پرداخته شد اما نه آنچنان که بتوانیم در مسیر اصلی فیلم مشاهده کنیم. نکتهای که میتواند ما را به سمت و سوی گرایشهای مذهبی و سیاسی سران رژیم صهیونیستی چه در گذشته چه در این سالها سوق دهد تا انگیزه تحقیق و تحلیل بیشتری از آنها داشته باشیم.
این فعال فرهنگی با ارائه پیشینهای مختصر از تاریخ گرایشهای سیاسی و مذهبی افراد ذی نفوذ در اسرائیل گفت: در فیلم میبینیم که پیشانی، مذهبیهای اسرائیل هستند اما بعد که وارد جریان اصلی فیلم میشویم، میبینیم که دیگر از آنها خبری نیست. در این فیلم ما شاهد مواجهاتی هستیم که برای مبارزه با انبوهی از روشهای مبارزه روبه رو است اما اینها «همه چی» و «هیچی» هستند. چرا؟ چون همه راهها در فیلم توسط او تست میشود اما نتیجهای نمیگیرد. در واقع «امکان» و «عدم امکان» ۲ عبارتی هستند که میتواند پس از تماشای این فیلم برای شما مطرح شود که فلسطینیها در برابر رژیم صهیونیستی چه ابزاری برای مبارزه در جهت پیروزی دارند؟ شما در فیلم شاهد رفت و برگشتهای هستید که باز هم در ذهن شما پرسش ایجاد میکند.
فلسطین مبنایی برای رهایی از بن بست است
وی افزود: نکته دیگری که در فیلم مشاهده میشود این است که اساساً ما در این فیلم به چه چیزی ملاک موفقیت میگوئیم؟ آیا ما در ماجرای عقب نشینی و تصرف اراضی اشغالی که در جایی از فیلم حتی ۲ متر عقب نشینی میکند میتوانیم موفقیتِ از پس مبارزه و اعتراض تلقی کنیم؟ چرا این سوال را می پرسم چون در یک بخش دیگر فیلم دوباره میبینیم در چند متر آن سوتر دیوارهای بتنی در حال ساخت هستند. مسئله بعد مسئله «حجاب» در فیلم است. در جایی همسر عماد حجاب کاملی با لباس آستین کوتاه دارد، اما در بخش دیگری از فیلم شاهد زنانی با پوشش کامل هستیم که آن هم دربرگیرنده تضادهای پرسشگرانه ای است. پرسشهایی که دربرگیرنده موضوع حجاب در فلسطین است و شما به عنوان یک تحلیل گر میتوانید براساس این فیلم به دنبال پاسخ برایشان باشید.
علیانی در بخش دیگری از صحبتهای خود ضمن اشاره به موضوع «سبک زندگی» در فلسطین و اشارههایی که در فیلم به آن شد، اظهار کرد: این فیلم پر از سوالهایی است که شاید جواب آنها را به معنی مطلق نگیرید اما میتوانید براساس آن آگاهی خود را افزایش دهید که صرفاً به معنای ستمدیدگی نیست چون ماجرا لایه عمیقتری دارد. اینکه به اعتقاد من فلسطین میتواند مبنایی برای رهایی از بن بستهایی باشد که اکنون در جریان زندگیمان با آن مواجه هستیم. فلسطینی که مساله اش فقط ظلم ستیزی نیست بلکه پاسخ دهنده نکات مهمی است که میتوانیم آن را به جامعه خودمان هم تعمیم دهیم.
این نشست با پرسش و پاسخ حاضران با کوروش علیانی ادامه پیدا کرد.
کارگردان «اتاق آرزو» از راهیابی این اثر به بخش مسابقه پنجاه و سومین جشنواره بینالمللی فیلم رشد خبر داد.
به گزارش سینمای خانگی، محمد رشیدیفر در گفت وگو با ایرنا، اظهار داشت: اتاق آرزو که پیشتر برای جشنواره فیلم کوتاه تهران ارسال شد اما به بخش رقابتی این جشنواره نرسید، در پنجاه و سومین دوره از برگزاری جشنواره فیلم رشد از میان ۲۱۰۰ اثر ارسالی به جشنواره در بین دیگر آثار منتخب به رقابت خواهد پرداخت.
فیلم کوتاه اتاق آرزو به کارگردانی و تهیهکنندگی محمد رشیدیفر فیلمی است با ژانر درام و سورئال که به معضلات کودکان بویژه کودکان معلول میپردازد.
داستان فیلم از این قرار است: بهزاد پدر دختر معلولی است که می خواهد آرزوی محال دخترش را محقق کند.
اتاق آرزو به نویسندگی فرزاد عاطفی در تهران فیلمبرداری شده است.
در این فیلم محمد رشیدیفر، امیرعلی جوادپور، پریماه اسماعیلی، کیاشاه تنگستانیپور، امیر خانزاده، حامد عزیزی، مهوش توتونچی و فرزاد عاطفی ایفای نقش میکنند.
عوامل اتاق آرزو عبارتند از: مدیر فیلمبرداری: کردمان پویش، مدیر صدابرداری: یعغوب عبداللهی، طراح صحنه و لباس: محمد رشیدیفر، طراح گریم: نفس چگینی، دستیار کارگردان و برنامه ریز: فرزاد عاطفی، جلوه های ویژه: کردمان پویش، تدوین: آبتین جهانیان مدیر تولید: امیرعلی جوادپور، عکاس و فیلمبردار پشت صحنه: الهه حمیدی، عکاس میهمان: امیرحسین رفیعی، دستیار فیلمبردار: پارسا یوسف، مجری دکور: علی صادقی و ایمان بیات و مدیر روابط عمومی، تبلیغات و رسانه: امیر خانزاده.
پنجاه و سومین دوره جشنواره بینالمللی فیلمهای علمی، آموزشی و تربیتی رشد در مجتمع فرهنگی هنری سینما فلسطین برگزار خواهد شد و پس از آن آثار برگزیده در سراسر کشور برای مدارس به اکران درخواهد آمد.
قالبهای این دوره از جشنواره، شامل فیلمهای کوتاه و بلند با محوریت داستانی، مستند، پویانمایی و فیلمنامه است.
سومین جشنواره فیلم دریای سرخ عربستان برگزیدگان امسال خود را اعلام کرد و فیلم «چمدان» از ایران برنده جایزه بهترین فیلم کوتاه این رویداد سینمایی شد.
به گزارش سینمای خانگی از ایسنا، فیلم کوتاه «چمدان» ساخته سامان حسین پور و آکو زند کریمی جایزه بهترین فیلم کوتاه جشنواره بین المللی دریای سرخ عربستان را دریافت کرد.
امسال جایزه بهترین فیلم سینمایی بخش رقابتی به «در شعله ها» ساخته ضرار کهن محصول پاکستان و کانادا رسید که نماینده سینمای پاکستان در اسکار فیلم بین المللی است.
در سایر بخشها، جایزه دوم بهترین فیلم به «جاسی عزیز» ساخته ترسم سینگ محصول مشترک هند/کانادا/آمریکا اعطا شد و فیلم «معلم» ساخته فرح نابولسی فلسطینی جایزه داوران و جایزه بهترین بازیگر مرد را برای صالح بکری دریافت کرد.
جایزه بهترین کارگردانی جشنواره هم به نصیب شوکیر خولیموف ازبکستانی برای فیلم «یکشنبه» رسید و مونا هوا جایزه بهترین بازیگر زن را برای فیلم «انشاالله پسر» ساخته امجد ال رشید اردنی به خود اختصاص داد.
امسال فیلم سینمایی «رکسانا» ساخته جدید پرویز شهبازی نماینده سینمای ایران در بخش مسابقه اصلی این رویداد سینمایی بود و «تایتانیک، نسخه مناسب خانواده های ایرانی» ساخته فرنوش صمدی و «چمدان» ساخته سامان حسین پور و آکو زند کریمی در بخش مسابقه فیلم های کوتاه حضور داشت.
همچنین فیلم سینمایی «کاپیتان» ساخته محمد حمزه ای و انیمیشن «سه بزغاله کونگپو» ساخته فرزاد دالوند و کیانوش دالوند محصول مشترک ایران و چین در بخش خانواده و کودکان و سریال «آکتور» به کارگردانی نیما جاویدی هم در بخش سریالهای این رویداد سینمایی به نمایش گذاشته شد.
همچنین فیلم «آخرین برف» به کارگرانی امیرحسین عسگری نیز در بخش فیلمهای محبوب جشنواره دریای سرخ به روی پرده رفت.
جمال شورجه کارگردان سینما و تلویزیون از آرزویش برای به سرانجام رسیدن سریال تلویزیونی «موسی(ع)» در زمان حیات خود گفت.
به گزارش سینمای خانگی، جمال شورجه کارگردان باسابقه سینما و تلویزیون که پیش از این قرار بود پروژه تلویزیونی «موسی (ع)» را کارگردانی کند و به دلیل بیماری این امکان را از دست داد، درباره مذاکراتی که با ابراهیم حاتمیکیا بهعنوان کارگردان فعلی این پروژه داشته است، به مهر گفت: من و ابراهیم حاتمیکیا از ابتدا صحبتهای کلی در این زمینه داشتیم و ایشان حتی برای ورود به پروژه، اذن گرفتند. تا جایی هم که اطلاع دارم این روزها گروه تولید مشغول پیگیری ساخت دکورها، تهیه لباسها و فراهم آوردن مقدمات استودیویی کار هستند.
وی با ابراز امیدواری برای به سرانجام رسیدن پروژه «موسی» تاکید کرد: من به حضرت موسی (ع) این قول را دادهام که ابتدا این سریال را بسازم و بعد از دنیا بروم. امیدوارم تا زندهام این اتفاق رخ بدهد.
شورجه درباره دلایل تکرار نشدن تجربههایی همچون فیلم «۳۳ روز» در قالب سینمای مقاومت در ایران، گفت: این جنس فیلمها کارهایی است که باید از بالا برای آنها سفارش وجود داشته باشد. همان زمان هم آقای شمقدری معاون سینمایی بود و در بنیاد فارابی هم آقای میرعلایی مسئولیت داشت که خودشان دستی برآتش سینما داشتند. امروز هم همان اتفاق باید رخ بدهد و مدیران باید چند کار شاخص در موضوعاتی مانند فلسطین را که موضوع روز هستند، سفارش بدهند.
وی افزود: درباره موضوع فلسطین میتوان به فیلمنامهنویسان توانمندی مانند فرهاد توحیدی و یا حبیب احمدزاده سفارش کار داد تا پروژه از همان مرحله صفر به درستی کلید بخورد. وقتی فیلمنامهنویس و کارگردان معتبر پای چنین کارهایی بیاید دیگران هم همراه میشوند. امروز محمد خزاعی باید نویسندگان سینما را فرابخواند و از اولویت بودن موضوع غزه با آنها صحبت کند. بودجهای هم میتوانند به این موضوع اختصاص دهند. رایزنیها میتواند از طرف سازمان سینمایی با سفارتخانههای مربوطه صورت بگیرد تا دوستان فیلمساز بتوانند برای تحقیقات بیشتر به فلسطین هم بروند. گروهی از فیلمنامهنویسان کاربلد میتوانند در قالب یک سفر پژوهشی به میدان بروند و سوژههای ناب را پیدا کنند.
شورجه ادامه داد: زمانی که من «۳۳ روز» را میساختم، سوژه اولیه آن وجود داشت و داستان آن را خود آقای شمقدری نوشته بود. همین امروز هم میتوان از ظرفیت امثال آقای شمقدری برای سرپرستی گروههای اعزامی به فلسطین استفاده کرد. در همین شرایط جنگی میتوان سینماگران را به میدان فرستاد تا داستانهای ناگفتهای درباره خانوادههای درگیر در جنگ و یا عملیاتهای مرتبط را روایت کنند.
این کارگردان باسابقه تاکید کرد: این موضوعات در مرحله فراخوان و اعلام حمایت هم نباید متوقف بماند و نیاز است که بودجه عملیاتی برای آن تخصیص داده شود. در موضوعات دیگری مانند عاشورا و یا مقاومت هم میتوان اقدامات و طرحهای مشابهی داشت و از ظرفیت سینماگرانی مانند داوود میرباقری بیشترین استفاده را برد.
وی افزود: من زمانی برای یک پروژه سینمایی به الجزایر رفتم. آن زمان معاون وزیر الجزایر به ایران آمده بود و با معاون وزیر ما تعهدنامهای را امضا کرد تا فیلمی با موضوع مفاخر الجزایر و با حضور عوامل ایرانی تولید شود. من برای این کار انتخاب شدم و وقتی به آنجا رفتم با فیلمنامهای مواجه شدم که خیلی خوب نبود. فیلمنامهنویسانی را بهعنوان مشاور پای کار آوردم تا آن متن اصلاح شود. این جنس کارها نیاز به پیگیری میدانی دارد.
شورجه در پایان درباره نسل جوان فیلمسازان در سینمای ایران هم گفت: سینماگران جوان باید در کنار سینماگران پیشکسوت قرار بگیرند تا بتوانند با پشتوانه پیشکسوتان، وارد معرکه شوند. نسل جوان باید به میدانهای مختلف ورود داشته باشند تا خودشان سوژههایی را شکار کنند.
فراخوان رویداد فیلمنامهنویسی «کودکان غزه» توسط بنیاد سینمایی فارابی منتشر شد.
به گزارش سینمای خانگی به نقل از روابط عمومی بنیاد سینمایی فارابی، فراخوان رویداد فیلمنامهنویسی «کودکان غزه» در دو بخش طرح فیلمنامه بلند و کوتاه داستانی و به منظور زمینه سازی برای ساخت آثار ارزشمند در این حوزه برای شرکت در سی و ششمین جشنواره بینالمللی فیلمهای کودکان و نوجوانان، منتشر شد.
با توجه به شهادت مظلومانه نزدیک به شش هزار و پانصد کودک و نوجوان فلسطینی تا هفته اول آذرماه در نتیجه حملات ارتش جنایتکار رژیم صهیونیستی و مقاومت و شجاعت کودکان و نوجوانان غزه در برابر دشمن، بمب و موشک، جشنواره بینالمللی فیلمهای کودکان و نوجوانان، به عنوان یکی از معتبرترین جشنوارههای تخصصی سینمایی کشور در حوزه کودک و نوجوان، با هدف «اشاعه فرهنگ مقاومت» و «توجه به مظلومیت کودکان فلسطین» فراخوان رویداد فیلمنامه نویسی «کودکان غزه» را منتشر کرده است.
اضافه میشود متقاضیان شرکت در این رویداد فرهنگی و هنری میتوانند از هشتم تا بیست و هفتم آذرماه سال جاری به نشانی اینترنتی https://icff.ir/gaza-children مراجعه و فرم ثبت نام را تکمیل کرده، همچنین برای دریافت اطلاعات بیشتر میتوانند با شماره تلفن ۰۲۱۶۶۷۳۹۵۳۵ تماس حاصل کنند. متن کامل فراخوان «رویداد فیلمنامه نویسی کودکان غزه» به شرح ذیل است:
رویداد فیلمنامه نویسی کودکان غزه
دبیرخانه دائمی جشنواره فیلمهای کودکان و نوجوانان، رویداد فیلمنامهنویسی با موضوع «کودکان غزه» را با اهداف «اشاعه فرهنگ مقاومت» و «توجه به مظلومیت کودکان فلسطین» برگزار میکند.
بخشهای رویداد • طرح فیلمنامه بلند داستانی • طرح فیلمنامه کوتاه داستانی
شرایط شرکت در رویداد • طرح فیلمنامهها حتماً باید با موضوع فلسطین و مقاومت اسلامی باشد. • طرح فیلمنامهها حتماً باید برای مخاطب کودک و نوجوان باشد. • خلاصه یک صفحهای طرح فیلمنامه به همراه مشخصات صاحب اثر در بخش ویژه سامانه جشنواره بین المللی فیلم های کودکان و نوجوانان به آدرس: https://icff.ir/gaza-children ثبت شود. • هر شرکت کننده میتواند یک طرح فیلمنامه ارسال کند. • مسئولیت حقوقی آثار ارسالی به دبیرخانه دائمی جشنواره کودک و نوجوان، برعهده ارسال کننده است. • حق تصمیمگیری (پذیرش یا رد) طرح فیلمنامههای ارسالی با دبیرخانه دائمی جشنواره فیلمهای کودکان و نوجوانان است. • دبیرخانه تعهدی در قبال حمایت از طرح فیلمنامههای ارسالی ندارد. • دبیرخانه دائمی جشنواره فیلمهای کودکان و نوجوانان از بین طرح فیلمنامههای ارسالی، صاحبان آثار منتخب را به جلسه داوری برای ارائه حضوری (PITCH) دعوت خواهد کرد.
جوایز رویداد •۳ طرح فیلمنامه برتر رویداد، مورد حمایت بنیاد سینمایی فارابی برای نگارش فیلمنامه بلند سینمایی قرار میگیرند. •به ۱۰ طرح فیلمنامه برگزیده رویداد، لوح تقدیر و جوایز مالی اهدا میشود.
زمانبندی رویداد مهلت ارسال آثار: از ۸ تا ۲۷ آذرماه ۱۴۰۲ ارائه حضوری آثار منتخب مرحله اول: ۲۷ دیماه ۱۴۰۲ نشانی دبیرخانه: تهران، خیابان جمهوری، خیابان سی تیر، شماره ۵۹، بنیاد سینمایی فارابی، دبیرخانه جشنواره فیلم کودک و نوجوان
محسن اسلامزاده که در یک ماه گذشته سفری به جنوب لبنان داشته تا مستندی را درباره تبعات جنگ در فلسطین بسازد، بخشی از مشاهده و تجربه خود در این سفر را روایت کرد.
به گزارش سینمای خانگی، محسن اسلامزاده مستندساز که به تازگی اقدام به تولید مستندی با نام موقت «بهشت کوچک من» درباره تحولات اخیر فلسطین کرده است، در گفتوگو با مهر درباره این کار توضیح داد: حدود یک ماه پیش برای ساخت این مستند عازم سفری شدم و از ۴ تا ۲۵ آبان ماه این سفر طول کشید. در شرایط محاصره کامل نوار غزه نزدیکترین منطقهای که میتوانستیم به آنجا برویم و فیلم بسازیم جنوب لبنان بود. البته در آن مناطق هم اتفاقاتی افتاده بود که خیلی سخت به ایرانیها اجازه ورود میدادند. بعد از مجروح شدن برخی گروههای رسانهای ایرانی در این منطقه، حساسیتها بالا رفته و سطح همکاریها پایین آمده بود.
وی افزود: به خیلی از دوستانی که در آن مقطع قصد ورود به میدان را داشتند، توصیهام این بود که اگر طرح آمادهای دارید، وارد میدان شوید چرا که رفتن بدون حساب به این مناطق درست نیست. به همین دلیل خودم هم تا ۲ هفته بعد از شروع این جنگ، تصمیم به سفر نگرفتم و بیشتر به فکر طراحی ایده بودم. وقتی ایده اولیه به ذهنم رسید با چند نفر مشورت گرفتم و بعد عازم شدم.
روایت زندگی در سایه جنگ در نقطه صفر مرزی
این مستندساز درباره ایده اولیه خود گفت: میخواستم به مناطق جنوبی لبنان بروم که خیلی از ساکنان آن ناگزیر از مهاجرت به سمت بیروت و دیگر شهرها شده بودند و روستاهای آن مناطق تقریباً خالی از سکنه شده بود. مناطق هممرز با مناطق اشغالی که بعد از شروع این جنگ و راکتپراکنی های صهیونیستها، تخلیه شده بود. غالب مردم این مناطق طعم تلخ جنگ را در مقاطع مختلف خصوصاً در سال ۲۰۰۶ و در جریان جنگ ۳۳ روزه چشیده بودند و حالا تصمیم به مهاجرت به مناطق شمالی و مرکزی گرفته بودند. ایدهام این بود که به آن مناطق بروم و دنبال کسی بگردم که خانهاش را ترک نکرده و در آنجا مانده است.
وی افزود: حتی در مرحله مشورتهای ابتدایی خیلیها میگفتند که هیچکس در این مناطق باقی نمانده و کامل روستاها خالی شده است اما کمکم از طریق افراد محلی متوجه شدیم برخیها هنوز در منازل خود در روستاها باقی ماندهاند. مشخصاً دنبال منزلی میگشتم که با نقطه صفر مرزی فاصله زیادی نداشته باشد. پیگیری کردیم تا با شخصیتی در روستای مرزی «خِیام» مواجه شدیم که در نقطه صفر مرزی در خانهاش مانده بود و درباره او مستند ساختیم.
اسلامزاده در ادامه گفت: طرحهای دیگری هم برای مستندسازی داشتیم مانند رفتن به اردوگاه فلسطینیان در لبنان، اما زمانی که مشورت کردیم، دیدیم درباره این اردوگاهها فیلمهای زیاد ساخته شده است و ساخت فیلم تازه درباره این سوژه سخت است. طرح «زندگی زیر آتش» ایدهای بود که بالاخره آن را اجرایی کردیم. وقتی تصمیم به سفر گرفتم و به دنبال فیلمبردار بودم متوجه شدم علی سبحانی هم که مدیر فیلمبرداری یک سریال بود، نتوانسته طاقت بیاورد و با تهیه کننده صحبت کرده که از کار مرخصی بگیرد و به لبنان برود. وقتی ایدهام را به او گفتم او قبول کرد که من را در این سفر همراهی کند.
میگفتند شاید کسی قبول نکند از او مستند بسازید
وی ادامه داد: هر چند بسیاری از دوستان میگفتند بهخاطر بالا گرفتن درگیریها حضور در این مناطق و ساخت فیلم سخت است و ممکن است کسی قبول نکند شما از او مستند بسازید، اما شک نداشتم بالاخره یک نفر به دلیل دلبستگیای باید در خانهاش باقی مانده باشد و اجازه بدهد دوربین همراه او باشد. بیشتر به دنبال حاشیه نگاری جنگ و به تصویر درآوردن تضاد میان جنگ و زندگی بودم. میخواستم بدانم یک انسان در منطقه جنوب لبنان و زیر سایه جنگ، چگونه زندگی میکند؟
محل استقرار ما چیزی در حدود ۲ کیلومتر با مناطق اشغالی فاصله داشت و فاصلهمان با پایگاههای اسرائیلی کم بود. این سفر برای خودم مثل یک رؤیا میماند؛ به دلیل اینکه فرصتی کم نظیر برایمان به وجود آمد تا مثل مردم زیر سایه خطر زندگی کنیم
این مستندساز افزود: ما نزدیک به ۸ روز پیش تولید و ۱۳ روز تولید داشتیم که به لطف خدا شرایط به خوبی در جنوب لبنان پیش رفت و به رغم محدودیتها خلل جدی در کار ایجاد نشد. به گروههای کمی اجازه ماندن در جنوب لبنان را میدادند و منطقه هر شب باید تخلیه میشد. به نوعی در یک قدمی اسرائیلیها بودیم و احتمال هر اتفاقی وجود داشت.
وی در ادامه گفت: محل استقرار ما چیزی در حدود ۲ کیلومتر با مناطق اشغالی فاصله داشت و فاصلهمان با پایگاههای اسرائیلی کم بود. این سفر برای خودم مثل یک رؤیا میماند؛ به دلیل اینکه فرصتی کم نظیر برایمان به وجود آمد تا مثل مردم زیر سایه خطر زندگی کنیم. ما در منزل همان فردی که سوژه مستندمان بود، ساکن بودیم و مثل او شرایط خیلی سختی داشتیم. بهویژه اینکه اسرائیلیها هیچ خط قرمزی نداشتند و به راحتی غیرنظامیان را هدف قرار میدادند!
اسلامزاده گفت: یکی از شبهایی که آنجا بودیم و غذایی تهیه کرده و دورهم خوش بودیم، ناگهان صداهای وحشتناکی شنیدیم و متوجه شدیم ۵۰۰ متری محل اسکان ما با راکت هواپیمای بدون سرنشین بمباران شده است. مبهوت بودیم و تازه فهمیدیم در این مناطق چگونه در کسری از ثانیه، خوشیهای مردم، تبدیل به عزا میشود. ما در آنجا مرگ را به چشم دیدیم. چه زندگیهایی که در این مناطق نابود نشد. در همین سفر با خانوادهای مواجه شدیم که سه دختر بچه و مادربزرگ با شلیک یک راکت توسط صهیونیستها، جلو چشم مادر، سوختند و پرپر شدند.
این مستندساز درباره مواجهه خود و گروه همراهش با خطر مرگ و تهدیدهای میدان جنگ در مدت ساخت این مستند، توضیح داد: واقعیت این است که در منطقه جنوب لبنان یک جنگ تمامعیار جریان دارد اما شما هیچ سربازی را در میدان نمیبینید. سربازهای حزبالله در میدان پراکنده هستند و غالباً با لباس مبدل مبارزه میکنند، در جهت مقابل هم تنها پایگاههای اسرائیلی دیده میشود که بهصورت کور و با سرگیجه هر جایی را بمباران میکردند. بهصورت شبانه روز سایه این تهدیدها روی سر مردم منطقه و گروه ما بود.
استفاده اسرائیل از بمبهای فسفری ممنوعه
وی افزود: ما از بمبهای فسفری اسرائیلیها که به سمت شهرها و روستاها شلیک میشد، تصویر گرفتیم در حالی که این بمبها جزو سلاحهای ممنوعه در جنگ محسوب میشوند. اینطور بگویم که یک تبادل آتش تمام عیار در آن منطقه جریان داشت. روزی مشغول فیلمبرداری بودیم که یک راکت دقیقاً از بالای سر ما رد شد و به یکی از خانههای اطراف اصابت کرد. به همین دلیل هم اکثر مردم، آن مناطق را ترک کردند. بهویژه اینکه از جایی به بعد اسرائیلیها در کشتار غیرنظامیان، تعمد داشتند.
گروه ما در پوشش یک گروه خبری به منطقه رفت چرا که خود لبنانیها هم میگفتند فعلاً مستندسازی در این منطقه ممنوع است و ما تنها به گروههای خبری مجوز میدهیم. در قالب این گروههای خبری، از همه دنیا نمایندگانی حضور داشتند
اسلامزاده در ادامه مشاهده میدانی خود گفت: در یک نوبت شاهد شلیک راکت به یک بیمارستان در جنوب لبنان بودیم که شکرخدا عمل نکرد. خبرنگار رویترز در همان منطقه جنوب لبنان کشته شد. خبرنگار شبکه الجزیره هم بهواسطه اصابت راکت به ماشینش، قطع نخاع شد. در آن میدان، با دشمنی روبهرو هستید که به هیچ مرامنامه و پروتکلی پایبند نیست.
این مستندساز درباره فعالیت دیگر گروههای مستندساز از کشورهای دیگر در این منطقه هم گفت: گروه ما تحت پوشش یک گروه خبری به منطقه رفت چرا که خود لبنانیها هم میگفتند فعلاً مستندسازی در این منطقه ممنوع است و ما تنها به گروههای خبری مجوز میدهیم. در قالب این گروههای خبری، از همه دنیا نمایندگانی حضور داشتند. آمریکاییها، ایتالیاییها و اردنیها حضور پررنگی در این مناطق داشتند. حتی خبرنگارهای رسانههایی مانند واشنگتنپست و بیبیسی فارسی را هم در منطقه دیدیم.
اسلامزاده با اشاره به اینکه نام اولیه مستندی که در دست ساخت دارد «بهشت کوچک من» است، گفت: قصد ما این است که هرچه زودتر این مستند به نسخه نهایی برسد اما حجم تصاویری که ضبط کردهایم خیلی بالاست. در حال حاضر در مرحله مقدماتی تدوین هستیم و بعد از آن هم وارد مرحله ترجمه میشویم. امید دارم تا اواخر همین امسال، این کار به خروجی برسد.
۵ مستند در بخش غزه هفدهمین جشنواره بینالمللی فیلم مستند ایران «سینماحقیقت» نمایش داده میشوند.
به گزارش سینمای خانگی به نقل از روابط عمومی جشنواره، امسال در هفدهمین جشنواره «سینماحقیقت» بخشی به نام غزه تدارک دیده شده است. در بخش نمایش آثار این بخش، ۵ مستند روی پرده میروند.
مستند «آر ۲۱ نامی مستعار برای همبستگی»، ساخته مهند یعقوبی ۷۱ دقیقه زمان دارد و محصول سال ۲۰۲۲ فلسطین، بلژیک و قطر است.
مستند «غزه» به کارگردانی اندرو مککانل و گری کین، ۸۶ دقیقه زمان دارد و محصول سال ۲۰۱۹ ایرلند، کانادا و آلمان است.
مستند «اشکهای غزه» ساخته ویبکه لوکه برگ ۸۰ دقیقه زمان دارد، محصول سال ۲۰۱۰ نروژ است.
مستند «نوار غزه» به کارگردانی جیمز لانگلی ۷۴ دقیقه زمان دارد و محصول کشور آمریکا و تولید سال ۲۰۰۲ است.
مستند «جاده سامونی» ساخته استفانو ساوونا ۱۲۹ دقیقه است و محصول سال ۲۰۱۸ ایتالیا و فرانسه است.
هفدهمین جشنواره «سینماحقیقت» از ۲۷ آذر تا ۲ دی ماه به دبیری محمد حمیدی مقدم در پردیس چارسو برگزار میشود.
اکبر عبدی گفت: سینمای ما به دلیل ضعف فیلمنامه به این مرحله رسیده، از «فسیل» و غیر فسیل بگیرید تا … . میگویند اگر فلان فیلم، فیلم بدی است چرا اینقدر فروخته است؟! میگویم میشود یک کلیپ را هم گذاشت و بسیار بازدید داشته باشد.
به گزارش سینمای خانگی از ایسنا، طبق گزارش رسیده، این بازیگر که در آیین اختتامیه دومین جشنواره سراسری آموزشگاه های آزاد سینمایی شامگاه جمعه سوم آذر ۱۴۰۲ در ایوان شمس، سخن می گفت، خطاب به هنرجویان ادامه داد: روی سناریو و قصه تاکید داشته باشید چون این موضوع به فرهنگ و سلیقه مردم وصل است.
در این مراسم پس از ورود هنرمندان پیشکسوت سینما با تشویق ممتد حاضران، قرائت آیاتی از قرآن کریم و پخش سرود جمهوری اسلامی ایران، ویدیوکلیپی از صحبتهای قادر آشنا معاون توسعه فناوری و مطالعات سازمان سینمایی و مهدی شفیعی دبیر جشنواره آموزشگاههای آزاد سینمایی پخش شد.
در ادامه شفیعی خود نیز روی صحنه آمد و ضمن همدردی با مردم مظلوم فلسطین گفت: با همه جان و جهان به سوگ کودکانی معصوم مینشینیم که عطر معصومیتشان جهان را پر میکند. شما را روزی که ماه منجی بر درختان زیتون بتابد یاد خواهیم کرد.
وی عنوان کرد: خوشحالم که جشنواره به روز اختتامیه رسید و حاصل تلاشهای شما را که داوران قضاوتشان کردهاند، خواهیم دید.
در ادامه ضمن گرامیداشت یاد درگذشتگان سینما، برگزیدگان بخش عکس اعلام شد.
در این بخش امیر دژاکام، علیرضا اسماعیلی، کامران شریفی و مهسا اصانلو روی صحنه آمدند.
در این بخش لوح تقدیر به رویا شهباززاده از آموزشگاه نیک پیک، محمدرضا شهبازیان از آموزشگاه اندیشه نو، سمانه نوری وند از آموزشگاه هنر هفتم، مهسا کمالی از آموزشگاه نیکپیک، سولماز قدرتی از آموزشگاه قاب سفید رسید و این عکاسان شایسته تقدیر شناخته شدند.
عکاسان برگزیده نیز یپرم آواکیان از آموزشگاه دارالفنون، حامد حیدری از آموزشگاه هنر هفتم، احمد بلباسی از آموزشگاه دارالفنون، ثنا پزشک از آموزشگاه هنر هفتم و فائزه حسنزاده از آموزشگاه آبرنگ بودند.
محمد خزاعی رییس سازمان سینمایی، قادر آشنا معاون توسعه فناوری و مطالعات سازمان سینمایی و اکبر عبدی برای اهدای جوایز برگزیدگان بخش فیلمنامه روی صحنه آمدند. در این بخش لوح تقدیر به سعید عملی نویسنده «کبوترخانه» از آموزشگاه موج نو، جایزه سوم به وحیده ملاحیدری نویسنده «خندههای اجباری» از آموزشگاه مکتب یزد، جایزه دوم به علی ملک شاهی مقدم نویسنده «عنابی» از آموزشگاه پلک، مقام اول و بهترین فیلمنامه به الهام میرحسینی نویسنده «روزی که باران بارید» از آموزشگاه مکتب یزد رسید.
اکبر عبدی:بر فیلمنامه تاکید کنید زیرا به فرهنگ مردم وصل است
اکبر عبدی بازیگر پیشکسوت سینما در این بخش گفت: چون این بخش مربوط به فیلمنامه بود باید بگویم فیلمنامه اساس و ریشه یک کار نمایشی است چه تئاتر، چه فیلم سینمایی و … . سینمای ما به دلیل ضعف فیلمنامه به این مرحله رسیده، از «فسیل» و غیر فسیل بگیرید تا … . میگویند اگر فلان فیلم، فیلم بدی است چرا اینقدر فروخته است؟! میگویم میشود یک کلیپ را هم گذاشت و بسیار بازدید داشته باشد.
وی خطاب به هنرجویان گفت: روی سناریو و قصه تاکید داشته باشید چون این موضوع به فرهنگ و سلیقه مردم وصل است.
رییس سازمان سینمایی: آرزوی من این است فیلمی متفکر و اجتماعی رکورد اقتصاد سینما را بزند
محمد خزاعی رییس سازمان سینمایی در آیین اختتامیه دومین جشنواره سراسری آموزشگاههای آزاد سینمایی گفت: خوشحالم در اختتامیه این رویداد هستم؛ جشنوارهای که سالیان سال تعطیل بود و شاید ضرورت احیای آن کمتر احساس میشد. از همه بانیان تشکر میکنم که تلاش کردند این جشنواره احیا شود؛ جشنوارهای که میتواند باعث رونق گرفتن تولید در آموزشگاهها شود. یکی از درخواستها در سفرهای استانی که داشتم، برگزاری دوباره همین جشنواره بود که افراد دوست داشتند در جریان آن آثار را ببینند و تلاش کنند برای ارتقای آثار. این جشنواره یک جشنواره تخصصی است و شما هستید که میتوانید با پیگیری و ممارست باعث شوید این رویداد در سالهای آینده هم برگزار شود. سطح کیفی آثار هم خوب بوده است. یکی از اقدامات بسیار خوب دیگر گردهمایی مدیران آموزشگاهها بود که در جریان آن دوستان مسایل و مشکلات خود را بیان کردند، معاونان حرفهای آنها را شنیدند و با هم گفتگو کردند.
*رد پای لابی صهیونیسم در سینما مشهود است وی با اشاره به وضعیت غزه، مطرح کرد: امروز داشتم ماجرای وقفهای که در جنگ غزه اتفاق افتاد و مردم از شهر بازدید میکردند را مرور میکردم و به این موضوع فکر کردم که چقدر هنرمندان سرشناس دنیا در برابر این نسل کشی موضع گرفتند و سکوت نکردند. البته بعد از این ماجرا هجمه های زیادی از سوی رسانههای صهیونیستی علیه آنها صورت گرفت و به جرم حمایت از مردم غزه از کار اخراج شدند!
رییس سازمان سینمایی خطاب به کشورهای غربی و صهیونیست ها اعلام کرد: رد پای لابی صهیونیسم در سینما، در اقتصاد سینما و در سیاستگذاری جشنواره های بین المللی آشکار است. هر جا احساس کنند صدای عدالت خواهی به نفع ملت فلسطین است آن را سرکوب می کنند. شماها که مدعی دموکراسی ، حقوق بشر و آزادی بیان هستید چگونه رفتار ضد بشری را در قبال هنرمندان آزاده جهان که با ملت فلسطین و مردم غزه همدردی کرده اند روا داشته اید! در کشورهایی که ادعای آزادی بیان دارند به پاس دفاع از مظلومان غزه بازیگران را اخراج کردند. اگر این فضا در ایران اتفاق میافتاد، ببینید چه ماجراهایی پیش میآمد! شاید در فضای ایران گاهی مشکلاتی برای هنرمندان ایجاد شود اما مسئولان در کنار آنها هستند و چنین فضایی با یک اعتراض کوچک ایجاد نمیشود.
*ما وارث یک سینمای ورشکسته بودیم وی گفت: ما وارث دوران کرونا و جریانهای سیاسی بودیم که اقتصاد سینمای ایران نابود شده بود. یک سینمای ورشکسته را تحویل گرفتیم. منتقدان زیادی به من مراجعه کردند که گفتند ما در تولید و سرمایهگذاری ورود نمیکنیم.
*اعتماد مردم و سرمایه گذاران به سینما بازگشته است
خزاعی خاطر نشان کرد: ما برای احیای سینما باید برنامهریزی میکردیم باید سینماها را بازگشایی میکردیم. به سرمایه گذار اعتماد و اطمینان میدادیم و مخاطب را به سینماها برمی گرداندیم. میتوانم مدعی باشم که سینمای ایران امروز دوران بهاری خود را طی میکند. سیاست ما در سازمان سینمایی حمایت از فیلمهای فرهنگی، اجتماعی و متفکر است. در نقدی دیدم که نوشته بود سازمان سینمایی نگاه جدی به سینمای کمدی دارد.
*ما به همه گونههای سینمایی نگاه جدی داریم وی افزود: سازمان سینمایی به تناسب نیاز اجتماعی و فرهنگی کشور از همه گونههای سینمایی حمایت می کند. باید با تقویت برخی گونه های سینمایی بویژه سینمای اجتماعی شاخصهها و پتانسیل آن ها را برای ارتباط و پیوند با مردم بالا ببریم. رییس سازمان سینمایی عنوان کرد: ما وظیفه حمایت از فیلمهای روی پرده داریم. هم اکنون تنها سه فیلم کمدی روی پرده است اما مردم از آنها استقبال کردهاند و در کنارش از سایر آثار هم اقبال صورت گرفته است. امروز خیلی از سینماگران که تمایل به تولید نداشتند، پروانه ساخت گرفتند و آثار آنها را سال آینده خواهید دید. این وضعیت در سال آینده بهتر خواهد شد.
*به ارتقای فیلم ها جدی تر نگاه کنیم وی ادامه داد: هدف ما احیای سینمای ایران بود که صورت گرفت. از مهر ماه هر ماه یک رویداد برگزار میکنیم. خیلی از رویدادهای سینمایی به خاطر کرونا و شرایط سیاسی تعطیل شده بود و باید برنامهریزی میکردیم تا دوباره احیا شوند. نگاه دولت احیای سینمای ملی است امروز برخی از آثار کمدی روی پرده است که معتقدم سطح آنها نسبت به آثار دهه ۹۰ و ۸۰ ارتقا پیدا کرده است و میتوانید به راحتی با خانواده به تماشای آن بنشینید. اعتماد خانواده ها به سینماها بازگشته است و همچنان، باید به رشد کیفی و ارتقای فرهنگی محصولات سینمایی جدیتر نگاه کنیم.
وی ادامه داد: دوستانی که اهل نقد و مداقه و مطالعه هستند لطفا قدری واقع بینانه تر و عمیق تر به موضوع نگاه کنند. ما وارث شرایط و وضعیت دوران پساکرونایی بودیم که سینماها تقریبا تعطیل شده بود و بیکاری وحشتناکی در کسب و کار سینما وجود داشت.
به گفته وی احیای اقتصاد سینما، ایجاد اعتماد برای سرمایه گذاری و تولید در بخشهای خصوصی و دولتی در این حوزه، ایجاد اشتغال نسبی در متن بحران اقتصادی سینما مهم ترین اولویت ما در گام نخست بود. رییس سازمان سینمایی خاطرنشان کرد: طبیعی است وقتی کرکره سینماها پایین باشد و سینماها با رکود و تعطیلی دست و پنجه نرم می کنند نمیتوان ایده آلگرایی کرد. اصلاح و ترمیم وضعیت موجود و به گردش در آوردن چرخ های تولید و گیشه پیش نیاز اولویتهای فرهنگی سینما بود.
وی بیان کرد: خدا را شاکرم با همت و همکاری مراکز دولتی، ارگانها و صنوف و همراهی قاطبه خانواده سینما اقتصاد سینما جان دوباره گرفته است.
خزاعی با بیان اینکه سیاست تولیدی سازمان سینمایی در محصولات بنیاد سینمایی فارابی و برخی آثار مشارکتی قابل مشاهده است، ادامه داد:اهتمام ما احیای سینمای فرهنگی- ملی و اسلامی است و به عنوان رئیس سازمان سینمایی آرزو و دغدغه ام این است که سینمای فرهنگی و اجتماعی و دفاع مقدس ما هم همپای آثار کمدی با استقبال گسترده مردم و خانواده ها مواجه شود. خوشبختانه در تعدادی از آثار سینمای کودک و نوجوان و چند اثر اجتماعی این نشانه های امیدبخش را شاهد بوده ایم.
وی خاطرنشان کرد: اگر سینما احیا نمیشد و خانواده ها با سینماها آشتی نمیکردند همین مباحث فرهنگی و اجتماعی پیرامون سینما هم مطرح نمیشد، با احیای اقتصاد سینما گفتمان اجتماعی و فرهنگی و الزامات آن هم شکل جدی گرفت. خزاعی با اشاره به بحرانها و وضعیت پیچیده سینما و فضای اجتماعی در سال گذشته عنوان کرد: خروجی سیاستگذاریهای سازمان سینمایی در حوزه تولید در آثار تولیدی پیش رو و سال آینده رونمایی خواهد شد.
در ادامه قادر آشنا، جهانگیر الماسی و غلامرضا نجاتی برای تجلیل از بخش ویژه غزه روی صحنه آمدند.
در این بخش از اشکان خداداد و افشین خداداد کارگردانان «کلپس» و محمدمهدی تدین مدیر آموزشگاه دارالفنون برای برگزاری نمایشگاه عکس با موضوع غزه قدردانی شد.
سپس هوشنگ توکلی، سیاوش طهمورث، مسعود آب پرور، قاسم زارع، اصغر فارسی و مهدی شفیعی برای اهدای جوایز بخش فیلم کوتاه روی صحنه آمدند.
در رشته تدوین لوح تقدیر به شاهین آقازاده برای «فاصله رنگی» از آموزشگاه هنر گستر حیایی، الناز نادریان برای «مرا ببوس» از آموزشگاه سینماگران مستقل، دیپلم افتخار به رضا محبعلی برای «زیبای زیبا» از آموزشگاه دارالفنون رسید.
در رشته تصویربرداری لوح تقدیر به رضا یزدانیان برای «کانیبال» از آموزشگاه ماد و رضا قاسمی برای «شهر عسل» از آموزشگاه ماد اهدا شد.
دیپلم افتخار بهترین طراحی صحنه به حسین رضاییان برای «لیلا» از آموزشگاه هنر گستر حیایی تعلق گرفت.
لوح تقدیر بازیگری زن به سما جعفری برای «من هم همینطور» از آموزشگاه همای سعادت و دیپلم افتخار بهترین بازیگری زن به مریم عابدی برای «لیلا» از آموزشگاه هنر گستر حیایی رسید. لوح تقدیر بازیگری مرد به شاهین آقازاده برای «فاصله رنگی» از آموزشگاه هنر گستر حیایی، لوح تقدیر به سعید ونایی برای «آلزایمر» از آموزشگاه برداشت آخر رسید. در بخش پویانمایی لوح تقدیر به هما زرینی برای «مترسک» از آموزشگاه شیوا آوا، دیپلم افتخار بهترین فیلم پویانمایی به دانیال محبعلی برای «درخت» از آموزشگاه دارالفنون تعلق گرفت. در بخش مستند دیپلم افتخار به داریوش کرمیار برای تهیهکنندگی «الماس و شیشه» از آموزشگاه دارالفنون رسید.
لوح تقدیر در فیلمنامه نویسی فیلم کوتاه به زهرا نظری برای «آخرین بار» از آموزشگاه ۳۵، دیپلم افتخار بهترین فیلمنامه به سیدسجاد موسوی برای «زیبای زیبا» از دارالفنون اهدا شد.
در بخش کارگردانی لوح تقدیر به حسین رضاییان برای «لیلا» از آموزشگاه هنر گستر حیایی، لوح تقدیر به زهرا نظری برای «آخرین بار»از آموزشگاه ۳۵، دیپلم افتخار به محمدرضا دهستانی برای «بدرقه سکوت» از آموزشگاه سیمای مهان رسید.
در رشته جلوههای ویژه، موسیقی متن، چهرهآرایی، هیچ کس شایسته تقدیر شناخته نشد.
در ادامه هوشنگ توکلی یازیگر پیشکسوت روی صحنه آمد و بیان کرد: عرض تبریک و تسلیت به ۱۵ هزار شهید غزه در ۴۵ روز دارم. این جنگ نابرابر قدمت طولانی دارد ریشه آن به جنگهای صلیبی و دورتر برمیگردد. این حوادث اینقدر شنیع است که هیچ هنرمندی قادر نیست عمق فاجعه را تصویر کند. شاید کار هنرمندان در این دوران سختترین کار باشد. وی گفت: روز گذشته چهلمین روز درگذشت مرحوم مهرجویی بود؛ آخرین کارگردان مولف نسل قبل از ما. یاد او را گرامی میداریم.
توکلی بیان کرد: خوشحالم که آثار شما را به عنوان یک هنرمند داور دیدم. نکته بسیار ظریفی را باید با شما درمیان بگذارم؛ به طور کلی سینما وقتی وارد ایران شد با تقلید و دیدن آثار دیگران شروع به کار کرد چون هیچ معلمی در این حوزه نداشتیم. زحمات زیادی در طول صد سال گذشته کشیده شده اما رسم تقلید از آثار دیگران همچنان باقی مانده است. این تقلید در این زمانی که تجهیزات و امکانات بسیار زیاد است اما باقی مانده است همیشه این سوال وجود دارد که آیا نگاه کردن از روی دست دیگری درست است یا خیر؟ بسیاری به خاطر همین تحقیر شدند. آموزش هنرها اصلا از راه تقلید صورت میگیرد اما محتوا چه؟ وی ادامه داد: هنوز از چهل و اندی سال از پیروزی انقلاب فیلمی در تراز جمهوری اسلامی نساختهایم چه بخواهیم چه نخواهیم ایران در محدوده جهان اسلام است. اگر خودمان را به تراز جمهوری اسلامی نرسانیم به جایی نخواهیم رسید. در این جشنواره سه فیلم کپی شده از فیلم اصغر فرهادی دیدم که اصغر فرهادی خودش هم از یک کارگردان ایتالیایی کپی کرده بود اما اگر این راه را ادامه بدهیم به جایی نخواهیم رسید.
در بخش بازیگری محمد خزاعی، داریوش ارجمند، فریبا متخصص، فرهاد قائمیان، جهانگیر الماسی و فرهاد بشارتی برای اهدای جوایز روی صحنه آمدند.
در بخش بازیگری کودک و نوجوان لوح تقدیر به آرنیکا قلیچی از آموزشگاه پانیذ، راحیل فولادی از آموزشگاه پانیذ، روشان برزگر از آموزشگاه پانیذ، نفس محمودی از آموزشگاه پانیذ، آرشین عرب پور از آموزشگاه هنر و سینما، النا شیخی از آموزشگاه بارانا، آراد جعفری بهشتی از آموزشگاه بارانا،تعلق گرفت.
در بخش بازیگری زن لوح تقدیر به غزل عبادی، فاطمه بیات از آموزشگاه هنر گستر حیایی، گلبرگ عبدالهی از آموزشگاه پانیذ، نیوشا فلاحینیا از آموزشگاه پانیذ، ایلوش یزدانپناه رسید.
در بخش بازیگری مرد لوح تقدیر به علیرضا دماوندینژاد از آموزشگاه پانیذ، مصطفی باقری از آموزشگاه فرهاد، سینا صفوی فرد از آموزشگاه پانیذ، حسین بهرامی از آموزشگاه سینماگران مستقل، محمد محمدی از آموزشگاه اندیشه ماهان اهدا شد.
در بخش پایانی این مراسم جهانگیر الماسی روی صحنه آمد و گفت: یادمان باشد بازیگری یک معنا و مفهوم تبعی است یعنی حتی بستر بازیگری باید معنا داشته باشد وگرنه چالشی عبث است. اتفاقات دیگر در این ایام رخ میدهد؛ حادثه غزه بسیار حادثه خاصی است باید بدانیم که مردم غزه چه دلاورانی هستند. در غزه ما شاهد انسانستیزی هستیم با انسانیت و خلقت مبارزه میشود. تمام رسانههای جهان بخش عاطفی ماجرا را میبینند اما این روزها فرزند انسان به مسلخ کشیده میشود. چرایی جنگ غزه مهمتر است، انگار همه چیز در خدمت منافع و درآمد نامشروع است چون در غزه میادین گازی کشف شده که میتواند خیلی از معیارها را بر هم بریزد. همه ما امروز یک وظیفه انسانی داریم. تصویری که از انسان زمان ما دارد در تاریخ ثبت میشود،تصویر ما نیست. انسان زمان ما اینقدر ددمنش و کثیف و چرک نیست یادمان باشد اگر دوستدار حریم الهی هستیم و انسان را دوست داریم برای امتداد حیات انسانی تبلیغ کنیم.