برچسب: صد

عبدالله باکیده گفت: این بحران به وجود آمده در این سینمای مهم و ارزشمند، یک سازماندهی عظیمی می خواهد تا بتواند از تلاطم به آرامش برسد.

به گزارش سینمای خانگی از سینماپرس،عبدالله باکیده کارگردان سینما و تلویزیون در آستانه روز مقاومت اسلامی با انتقاد از شرایط فعلی سینمای مقاومت و ارزشی در کشور گفت: نتیجه حضور مدیران کم تجربه و جوان باعث شده سینمای مقاومت در سطح باقی بماند و ما شاهد تولید آثاری باشیم که اصلاً چشمگیر و قابل توجه نیستند.

کارگردان فیلم های سینمایی «پوتین» و «صلیب طلایی» در گفتگو با سینماپرس، افزود: وقتی مدیرانی به مراکزی که مسئولیت زمینه سازی برای صدور بحث های مهم فرهنگی را دارند سنجاق شد اند که اغلب جوان هستند و از مشاوران جوان تر و کم تجربه تر از خود بهره می برند نتیجه می شود همین وضعیت بحرانی در حوزه سینمای مهم و استراتژیک مقاومت!

وی ادامه داد: بی تردید هر نظامی که متکی بر ایدئولوژی خاصی است به خصوص ایدئولوژی مدافع که ما جزو آن ها هستیم نیاز دارد تا در حوزه مقاومت طرحی را بریزد که اجرا پذیر باشد.

باکیده با تأکید بر اینکه حوزه سینمای مقاومت باید از شعار جدا شود متذکر شد: سینمای مقاومت باید از گفتمان های جلسه ای جدا شود و به حوزه اجرایی برسد. این بحران به وجود آمده در این سینمای مهم و ارزشمند، یک سازماندهی عظیمی می خواهد تا بتواند از تلاطم به آرامش برسد. باید آدم هایی که دارای استدلال و استراتژی کامل هستند برای حضور در این گروه ها دعوت شود تا بتوان از این بحران عبور کرد.

این سینماگر پیشکسوت با انتقاد نسبت به برخی تولیدات دولت تصریح کرد: متأسفانه سینمای دولتی فیلم هایی را ارائه می کند که نازل تر از سینمای بدنه هستند! یک زمانی سینمای بدنه فیلم های نازل و پیش پاافتاده ارائه می کرد اما امروزه کار به جایی رسیده که نهادهای دولتی این قبیل فیلم ها را تولید می کنند و این مایه شرمساری است.

کارگردان سریال های تلویزیونی «نبردی دیگر» و «بچه های هور» خاطرنشان کرد: ما باید در سینمای مقاومت به روز عمل کنیم؛ مخاطب امروزی نمی تواند قهرمانان ۴۰ سال پیش را به آن صورت بپذیرد. پس تولید فیلم های سینمای مقاومت مستلزم آن است که ما به صورت اصولی و توأم با اندیشه جدید واردش شویم. نباید شخصیت های این سینما علی السویه باشند. مدیران باید به سمتی بروند که تولیدات این سینما بتواند با نسل جوان و به ویژه مخاطبان جهانی ارتباط بگیرد.

وی تأکید کرد: یکی از مهمترین نقاط ضعف سینمای مقاومت به ویژه طی سال های اخیر آن است که این سینما به شدت دچار شعارزدگی شده است. ما باید از شعار دادن پرهیز کنیم و بدانیم دیگر دوره شعار دادن گذشته است.

باکیده در بخش دیگری از این گفتگو متذکر شد: مقوله مهم مقاومت حوزه های گسترده ای دارد؛ از ادبیات گرفته تا تئاتر و مجسمه سازی و هنرهای نمایشی و هنرهای تصویری مثل سینما و تلویزیون باید به شکل کاملاً متعالی به این مسأله نگاه کنند. متعالی از نظر اینکه باید از منظری به موضوع مقاومت پرداخت که بشود کل جهان آن را درک کند اما متأسفانه ما بسنده می کنیم به اینکه مثلاً فیلمی راجع به یک شهید بسازیم که فقط داخل ایران قابل نمایش باشد.

این کارگردان در همین راستا افزود: وقتی بحث مقاومت پیش می آید در برابر افکار تهاجمی دشمنان است. پس برای افکار مهاجم باید آثار مهم مدافعی ساخت که این اتفاق هنوز در سینمای کشور ما نیفتاده است. به قوال والت دیزنی سینما زبان تمام مردم دنیا است و ما باید بر اساس نیازها و زبان مردم دنیا به فیلم های مان نگاه کرده و مبادرت به تولید آثارمان کنیم.

وی در پایان این گفتگو با بیان اینکه مقاومت بشارت دهنده افکار خوب است افزود: سینما یکی از راه های مبارزه است و می تواند بینندگان را در هر نقطه از دنیا با این مسأله و دغدغه های خودش آشنا کند. بر این اساس است که ما وظیفه داریم مبشر خوبی باشیم. اما اگر هنر در سینما به تعالی نرسد و حرفی که قرار است صادر شود به عنوان ثمره و مفهوم انقلاب مانند غزل حافظ نباشد و به درد نخورد همان بهتر که کاری صورت نگیرد. بی شک برای اینکه این سینما به تعالی برسد باید از افراد متبحر برای آن استفاده کرد تا یک اثر هنری وقتی خلق می شود در حد جهانی و تعالی باشد.

ژاله علو که امروز ۹۶ ساله شد، همیشه گفته است تمام تلاش خود را انجام داده تا کارهایش را با صمیمیت، صداقت و عشق انجام دهد.

به گزارش سینمای خانگی از ایسنا، ژاله علو سال ۱۳۰۶ در محله سنگلج و در خانواده‌ای زاده شد که فرهنگ برایشان اهمیت داشت. پدرش گرچه ارتشی بود ولی ذوق هنری داشت و علاقه‌مند بود دخترش با ادبیات کشور آشنا شود به همین دلیل از هفت سالگی با شروع مدرسه کتاب حافظ، سعدی و شاهنامه برایش می‌خوانده و او را تشویق می‌کرد تا با اشعار بزرگان کشور آشنا شود.

او که از دانشسرای مقدماتی مستقیما وارد رادیو شد و اعلام برنامه می‌کرد، می‌گوید: «در آن زمان به میدان ارک می‌رفتیم و با ماشین گویندگان را به بی‌سیم که یک استودیو پخش داشت و اغلب برنامه‌ها زنده پخش می‌شد، می‌بردند؛ یعنی اگر زنده یاد صبحی مهتدی برای قصه گویی می‌آمد و یا زنده یاد راشد برای سخنرانی می‌آمد به صورت زنده پخش می‌شد.»

علو درس و مشق را در دبستان «نواختران» در خیابان شاهپور آغاز کرد و دوره متوسطه را در مدرسه «خسرو خاور» گذارند. مدتی به دانشسرای مقدماتی رفت و به دلیل علاقه به کار هنری، هنرستان هنرپیشگی  را انتخاب کرد. در هنرستان هنرپیشگی نزد استادان بزرگی مانند هایک گاراگاش، دکتر نامدار که استاد فن بیان بود و خانمی سوییسی که استاد بدن و حرکت بود، مشغول نوآموزی شد. در همین هنرستان با چهره‌هایی همانند محمد نوری، معز دیوان فکری و … هم شاگردی شد و اولین حضور روی صحنه تئاتر را تجربه کرد.

طوسی حائری، معلم ادبیات دانشسرای مقدماتی، نخستین کسی بود که صدای خوش این دختر نوجوان را کشف کرد. او که خود جزو اولین گویندگان زن در رادیو بود، به دانش‌آموز نوجوان خود پیشنهاد کرد که گویندگی در رادیو را بیازماید. ژاله علو اولین حضورش را در رادیو با اعلام برنامه‌ها آغاز کرد و بعدها در این خانه ماندنی شد. فضای صمیمیانه رادیو او را نیز همچون دیگر همکارانش پا گیر کرد.

در دوره شکوه خیابان لاله‌زار که چراغ تئاترها و سینماهایش پر فروغ بود، ژاله علو اولین تجربه‌های جدی خود را در حوزه تئاتر در تئاتر فردوسی به انجام رساند.

خودش درباره این دوره در گفتگوی تاریخچه شفاهی سایت ارته (سایت تاریخچه شفاهی هنرمندان) گفته است: «عبدالحسین نوشین (پدر تئاتر نوین ایران) رفته بود و گروهش دنبال همکار بودند و دکتر نامدار مرا معرفی کرد.» مدتی بعد در تئاتر «تهران» می‌خواستند نمایش «آغا محمد خان» را بروی صحنه ببرند که دنبال او رفتند و برای بازی در نقش «امینه»، خواهر فتحعلی شاه و برادرزاده آغا محمد خان انتخابش کردند. بعدتر در نسخه سینمایی به کارگردانی صادق و منصور بهرامی هم همین نقش را بازی کرد.

او علاوه بر فعالیت در تئاتر فردوسی و تهران برای همکاری به تئاتر فرهنگ هم دعوت شد و در این تئاتر هم دو سه نمایش کار کرد. در همین تئاتر بود که هنرمندانی چون هوشنگ سارنگ، بدری هورفر، علی اصغر گرمسیری، لرتا هایراپتیان، نوشین و … جدیت در کار را به او آموختند. برای آنان تئاتر هرگز سَرسَری نبود.

سال ۲۷ به طور جدی‌تری کار خود را در رادیو ادامه داد. اولین نمایش رادیویی‌اش با پرویز خطیبی بود و بعد از آن با مهدی قاسمی، نصرت الله محتشم، عزیز الله حاتمی هم همکاری کرد.  در همکاری با محتشم برنامه «داستان شب» را پایه‌ریزی کردند.  علو از اولین داستان شب با محتشم کار کرد و پای ثابت نمایش رادیویی شد.  با وجود برنامه‌هایی مانند «داستان شب» و نمایش‌های رادیویی، کار رادیو رونق گرفت و او نیز این فضای گرم را خانه خود دید و در کارهای رادیویی پرشماری حضور پیدا کرد.

گرچه در رادیو تصویر هنرپیشه دیده نمی‌شد ولی او در برابر میکروفن رادیو هم همان بود که روی صحنه. آن چنان که خود گفته است: «مقابل میکروفن هرگز ادای گریه در نمی‌آوردم. اول به باور خودم فکر می‌کردم و بعد هم به باور مخاطب. خنده‌ام هم واقعی بود.» در دهه ۴۰ به عنوان کارگردان رادیویی هم فعال شد و بتدریج دوبله را هم آزمود و آنجا نیز ماندگار شد.

ژاله علو که به نسل طلایی دوبلورهای ایران تعلق دارد، در سینما و تلویزیون گویندگی‌های بسیار کرد. از مشهورترین بازیگرانی که او به جایش صحبت کرده، می‌توان از سوفیا لورن نام برد.

دهه ۵۰ برای او با سرایش شعر همراه شد. او که در کودکی با سعدی و حافظ و مدتی بعد با مولانا دمخور شده بود، در این دهه شروع به سرایش شعر کرد و چند شعرش در کتاب زنان شاعر ایران منتشر شد.

ورودش به سینما با اسماعیل کوشان رقم خورد. همان استاد دوران نوجوانی، نامدار او را به کوشان معرفی کرد.  کوشان آن زمان میترا فیلم را راه‌اندازی کرده بود. «طوفان زندگی» اولین فیلمی است که با آن، حضور مقابل دوربین سینما را تجربه کرد و بعدها با کارگردانانی همچون هوشنگ کاووسی، علی کسمایی هم کار کرد.

بازی در فیلم «طوقی» سبب همکاری او با علی حاتمی شد. همچنانکه در فیلم «صدای صحرا» هم با نادر ابراهیمی همکاری کرد. علو در سال های بعد از انقلاب با بازی در فیلم‌هایی مانند «زمان از دست رفته» به کارگردانی پوران درخشنده، «مهمان مامان» ساخته داریوش مهرجویی، «روز واقعه» کار شهرام اسدی، «آدم برفی» به کارگردانی داود میرباقری، «سلطان» کار مسعود کیمیایی، «جنگ نفتکش‌ها» ساخته محمد بزرگ‌نیا و … حضور خود را روی پرده نقره‌ای تداوم بخشید.

او با بازی در نقش خاله لیلا در مجموعه «روزی روزگاری» در کنار خسرو شکیبایی یکی از خاطره انگیزترین بازی‌های خود را رقم زد. علو این روزها فیلم سینمایی «فصل ماهی سفید» را روی پرده سینماها دارد که در آن محمدرضا فروتن هم باری کرده است.  

روابط عمومی موزه سینما بخشی از مصاحبه تاریخ شفاهی موزه با این هنرمند را منتشر کرده که در آن با اشاره به اینکه اواخر دهه ۳۰ کم کم کار سینما را رها کرد، گفته است:‌ در آن دهه کیفیت کار متفاوت شده بود و دیگر نه من آن‌ها را می پسندیدم و نه آن‌ها مرا و کارم به رادیو و دوبله محدود شده بود. سرپرست دوبلاژ بودم و در رادیو برنامه‌های مختلفی را کارگردانی می‌کردم. در دهه ۵۰ چند فیلم بازی کردم و در ادامه آن‌ها در سریال امیرکبیر و روزی روزگاری، گالش ها و بخش چهار جراحی نیز حضور پیدا کردم اما همچنان با دوبلاژ همکاری می‌کردم و در سال ۵۸ از رادیو بازنشسته شدم.

وی با بیان اینکه هنرمندان زیادی بودند که دیگر نظیر آنها را نخواهیم داشت، می‌گفت: البته هنوز هم هنرمند داریم که قابل توجه و احترام هستند اما یاد یاران از دست رفته در زمانی که آدم مرور خاطرات می کند، خیلی عزیز است. دوستانی بودند که در رادیو، دوبله، سینما و تئاتر همراه و همکار و همگام بودیم با هم به کارمان عشق می‌ورزیدیم، عاشقانه کار می‌کردیم و باهم اثری بوجود می‌آوردیم که مردم روزی دیدند و شنیدند و در خاطره‌هایشان نگه داشتند و هنوز بعد از سال‌ها وقتی من را می‌بینند می گویند ما با صدای تو بزرگ شدیم.

او همچنین از همکارانش یاد کرده و گفته است: یادم می آید روزی یکی از مجلات درباره خانم چهره آزاد از من سوال کرد و من در پاسخ گفتم او کارش را با عشق شروع کرد و عشقش را در کارش نیز به کار برد زیرا هنر و عشق از هم جدا نیستند. او به نیکنامی زندگی کرد و با جلال و عظمت از دنیا رفت. من معتقدم مرگ ترسناک و دردناک نیست بلکه یک پرواز باشکوه است و خوشا به حال کسانی که با شکوه پرواز می‌کنند.

علو تاکید دارد که؛ تمام تلاشم را کردم تا کارهایم را با صمیمیت، صداقت و عشق انجام بدهم و در تمام مدت به مردم عشق ورزیدم؛ به همین دلیل مردم به من لطف دارند و همین برای من بهترین پاداش است.

در حالی که «باربی» همچنان به اکران موفق در سراسر جهان ادامه می‌دهد، عملکرد این فیلم در کره جنوبی ضعیف بوده است و منتقدان دلیل آن را بی‌میلی برای پذیرش یک فیلم خارجی با مضمون فمینیستی می‌دانند.

به گزارش سینمای خانگی به نقل از گاردین، بنابر اعلام شورای فیلم کره، فیلم سینمایی «باربی» از زمان آغاز اکران در  ۱۹ جولای تنها ۴۶۰ هزار بلیت فروخته و اکران افتتاحیه این فیلم تنها ۸ درصد از کل درآمد گیشه را به خود اختصاص داده و این سهم در هفته دوم به ۳.۹ درصد نیز کاهش یافته است. 

در مقایسه، فیلم «ماموریت غیرممکن: روزشمار مرگ قسمت اول» بیش از ۳.۶ میلیون بلیت از زمان انتشار در ۱۲ جولای فروخته و انیمیشن «اِلمنتال»محصول استودیو پیکسار بیش از ۵.۸ میلیون فروخته و موفق‌ترین فیلم خارجی سال در کره جنوبی بوده است. 

«هاین شیم» فعال حقوق زنان کره جنوبی، معتقد است که مضامین فیلم ممکن است تماشاگران سینما را ناامید کند. او در این باره می‌گوید: «فکر می‌کنم باربی بدون شک این واقعیت را برجسته می‌کند که یک فیلم زن محور با طنز فمینیستی هنوز به عنوان یک موضوع تابو در کره جنوبی در نظر گرفته می‌شود. زنان ممکن است برای تماشای فیلم مردد باشند چرا که ترس از برچسب زدن به عنوان فمینیست در کره جنوبی واقعی است». 

او همچنین عنوان کرد: «واژه فمینیسم برای بسیاری از افراد در کره به واژه‌ای کثیف تبدیل شده است و مردم از رویارویی با مردسالاری عمیقاً ریشه‌داری که برای مدت طولانی در جامعه وجود داشته، احساس خوبی ندارند». 

کره جنوبی عمیقاً مردسالار است و امتیازات ضعیفی برای برابری جنسیتی در میان کشورهای پیشرفته کسب کرده است. این کشور بدترین شکاف دستمزد جنسیتی را در میان کشورهای سازمان همکاری و توسعه اقتصادی دارد و همواره در رتبه آخر در شاخص سقف شیشه‌ای اکونومیست (موانع نامرئی بر سر راه پیشرفت زنان و اقلیت‌ها) قرار دارد که نشان می‌دهد زنان کمترین شانس را برای رفتار برابر در محل کار دارند.

این گزارش همچنین مدعی شده که زنان اغلب با فشارهای شدید اجتماعی برای دست کشیدن از شغل خود پس از زایمان در کره جنوبی مواجه می شوند و جرایم جنسی علیه زنان در سیستم عدالت کیفری که اغلب به نظر می رسد مجازات های خفیفی برای مجرمان صادر می کند، بیداد می‌کند.

«یون سونگ یون» منتقد سینما می‌گوید: «کره جنوبی ممکن است با اصل برابری جنسیتی موافق باشد، اما جناح‌هایی در جامعه محافظه کار وجود دارند که به شدت با آنچه به عنوان فمینیسم افراطی تصور می‌کنند مخالف هستند.  آموزش برابری جنسیتی «گرتا گرویگ» در فیلم «باربی» چندان جذاب نیست. از آنجایی که این فیلم قرار است یک اثر سرگرم کننده باشد، ارائه چنین مضامین حساس و به طور برجسته ممکن است طنین انداز خوبی نداشته باشد». 

کره جنوبی در فهرست جهانی شکاف جنسیتی مجمع جهانی اقتصاد در سال ۲۰۲۲ از میان ۱۴۶ کشور در رتبه ۹۹ قرار گرفت.

«باربی» ساخته «گرتا گرویگ» با نقش‌آفرینی «مارگو رابی» و «رایان گاسلینگ» یکی از موفق‌ترین فیلم‌های گیشه سینما در مقطع کنونی است و در ۱۰ روز نخست اکران نزدیک به ۸۰۰ میلیون دلار در سراسر جهان فروخته است. 

فیلم‌های هالیوودی در حالی در گیشه سینمای عربستان با استقبال چندانی رو به رو نمی‌شوند که تولیدات منطقه‌ای و عرب زبان گیشه را به دست گرفته‌اند و سهم فیلم‌های آمریکایی از این بازار نوظهور هر روز کمتر می‌شود.

به گزارش سینمای خانگی از ایسنا، سینمای عربستان که از سال ۲۰۱۸  پس از ۳۵ سال درهای خود را به روی مخاطبان گشود، حالا نه تنها به بزرگترین بازار سینمایی خاورمیانه تبدیل شده است بلکه از حیث رشد فروش سینما در رتبه نخست جهان قرار گرفته است. 

اوایل سال جاری میلادی بود که «ستار»، کمدی خانوادگی درباره مردی افسرده که رویاهایش برای قهرمان شدن در کشتی آزاد را دنبال می کند، رکوردهای گیشه را شکست و در ۱۲ روز اول اکرانش ۲.۲ میلیون دلار به دست آورد تا خیلی زود به پرفروش‌ترین فیلم سعودی در تمام دوران تبدیل شود.

این در حالی است که صنعت سینمای داخلی به معنای واقعی تا همین چند سال پیش در عربستان وجود نداشت و سینماها تنها در اوایل سال ۲۰۱۸ افتتاح شدند. 

فیلم سینمایی«ستار» را «عبدالله الاراک» کارگردان کویتی و «ابراهیم الحجاج» بازیگر و استندآپ کمدین محبوب سعودی نقش اصلی آن را ایفا کرده است. این فیلم که با استقبال گسترده مخاطبان رو به رو شده بود از نظر تعداد فروش بلیت بیش از ۴۰ درصد از دنباله جدید فیلم «آواتار» ساخته «جیمز کامرون» که در اوایل سال سکان دار گیشه جهان بود پیشی گرفته و در هفته دوم اکران تنها ۱۱ درصد از فروش آن کاسته شده است. 

حالا پس از گذشت ۷ ماه از اکران این کمدی، فروش آن به ۱۰.۷ میلیون دلار رسیده است.

موفقیت این فیلم زنگ خطری برای مدیران استودیوهای هالیوود به صدا درآورده که شاید تصور می کردند سهم حداکثری را از بزرگترین بازار سینمایی خاورمیانه (درآمد ۲۴۲ میلیون دلار در سال ۲۰۲۲) کسب کنند، بازاری که در سال ۲۰۲۱ در رتبه پانزدهم بزرگترین بازارهای سینمایی جهان قرار گرفت و در سال گذشته علی رغم بهبود فروش سینماهای دیگر کشورها پس از بحران کرونا توانست این جایگاه را حفظ کند. 

حتی پیش از اکران فیلم سینمایی «ستار»، فیلم‌های منطقه‌ای با بودجه کم با استقبال بیشتری در مقایسه با فیلم‌های پرهزینه و استودیویی هالیوود رو به رو می‌شدند. فیلم «ایندیانا جونز: روزشمار سرنوشت» نیز در عربستان حتی در فهرست سه فیلم پرفروش نیز قرار نگرفت و پائین‌تر از چند فیلم کمدی مصری قرار گفت. قسمت جدید «ایندیانا جونز» در هفته سوم اکران در سینمای عربستان به رتبه سیزدهم فروش سقوط کرد و در نهایت به فروش ناامیدکننده حدود یک میلیون دلاری دست یافت. 

قسمت سوم فیلم ابرقهرمانی «نگهبانان کهکشان» نیز گرچه در گیشه جهانی به فروش چشمگیر ۸۴۵ میلیون دلار رسید اما در عربستان در مجموع دو میلیون دلار هم نفروخت. 

فروش سینمای عربستان در شش ماه نخست سال ۲۰۲۳ عدد ۱۳۲.۲ میلیون دلار را ثبت کرده و پیش‌بینی می‌شود ارزش بازار سینمای عربستان تا سال ۲۰۳۰ به یک میلیارد دلار برسد.