رسانه سینمای خانگی- آشنایی با قرآن پیش نیاز ساخت آثار دینی است

سیدمحسن خرمدره گفت: حضور برخی مدیران جوان در سینما و تلویزیون مانع تولید فیلم ها و سریال های دینی و ارزشی شده است.

به گزارش سینمای خانگی از سینماپرس، سیدمحسن خرمدره بازیگر پیشکسوت سینما و تلویزیون همزمان با آغاز ماه محرم در خصوص جایگاه دین در سینمای ایران و لزوم تولید آثاری متناسب با این ایام گفت: حضور برخی مدیران جوان در سینما و تلویزیون مانع تولید فیلم ها و سریال های دینی و ارزشی شده است و به نوعی کلاً تولید این قبیل آثار برایشان بی اهمیت شده است.

بازیگر فیلم های سینمایی «حماسه مجنون» و «شمارش معکوس» در گفتگو با سینماپرس، افزود: بنده معتقدم باید افراد دغدغه مند و پیشکسوت در پست و سمت های مدیریتی سینما و تلویزیون به کار گرفته شوند؛ چرا که این افراد هم تجربه بالاتری دارند و هم با تمام جان شان اسلام و انقلاب اسلامی را درک کرده اند و دغدغه آن را دارند تا دین را در هنر جاری و سازی سازند.

وی ادامه داد: همین مقوله دفاع مقدس اگر امروز در سینما و تلویزیون مهجور واقع شده به دلیل آن است که مدیرانی در رأس قرار دارند که خودشان از نزدیک دفاع مقدس را درک و لمس نکرده اند و برای همین نسبت به این مقوله مهم بی توجهند.

این سینماگر پیشکسوت تأکید کرد: به اسم جوانگرایی عده ای افراد کم سن و سال برخی پست های مهم مدیریتی را در دست گرفته اند که سن اندک شان مانع آن شده تا ارزش ها را درست درک کنند و برای همین هم چندان ذوق و شوقی برای تولید این آثار از خود نشان نمی دهند.

خرمدره در بخش دیگری از این گفتگو با بیان اینکه سازمان سینمایی و سازمان صدا و سیما ملزم هستند از تولید آثار دینی و مذهبی و تاریخی و ارزشی حمایت ویژه ای داشته باشند اظهار داشت: این اتفاق در حالی است که بنده شخصاً مدت ها است فیلمنامه ای در خصوص ماه محرم دارم اما تاکنون هیچ مدیری رغبتی برای حمایت از تولید این فیلمنامه از خود نشان نداده است و این اتفاق به شدت مرا دچار پریشان حالی کرده.

بازیگر فیلم های سینمایی «سحرگاه پیروزی» و «چشم عقاب» سپس به یکی از ایرادات اساسی فیلم ها و سریال های تاریخی اشاره و تصریح کرد: به نظر بنده سازندگان آثار دینی باید با تمامی احکام اسلام و قرآن آشنا باشند تا آن اثر بتواند اثرات مثبتی از خود در جامعه به جا بگذارد.

وی در همین راستا افزود: این فیلم های تاریخی و قرآنی که ساخته می شوند کدامش مانند کارهای زنده یاد سلحشور توانستند ماندگار شوند؟ هیچکدام! دلیل این اتفاق هم آن است که ایشان به دین و قرآن واقف بود اما این آدم هایی که برخی فیلم های دینی و تاریخی را تولید می کنند شناختی از دین و تاریخ ندارند عدم شناخت شان باعث به زمین خوردن آثار می شود.

خرمدره در پایان این گفتگو تأکید کرد: تولید فیلم ها و سریال های تاریخی، دینی و مذهبی برای جامعه بسیار ضروری است؛ این قبیل آثار جامعه را آگاه می کند، به ویژه نسل جوان و نوجوان را با دین آشنا می کند و به نوعی مقابله اساسی با دشمنان دین و اسلام و انقلاب محسوب می شود و از این رو مدیران فرهنگی باید تدبیری ویژه تر برای حمایت از این قبیل آثار داشته باشند.

رسانه سینمای خانگی- امام خمینی، ناجی سینمای ایران

سینما به عنوان ابزار رواج بی بند و باری در ایران در دستان رژیم پهلوی برای مقابله با اندیشه دینی و انحراف جوانان به کار گرفته می شد تا بتواند با تغییر سبک زندگی و رسوخ فرهنگ منحط غربی، با ایجاد فاصله میان دین و زندگی مردم، و القاء تفکر جدائی دین از سیاست، مردم را از ایفای نقش در عرصه های مختلف اجتماعی و سیاسی دورکرده تا جبهه استکبار بتواند به مطامع خود دست پیداکند؛ اما اجرای بخشی از اندیشه ها ی امام خمینی نقشه های آنان را بعد از انقلاب اسلامی با شکست مواجه کرد

یادداشت مهدی سرتاج/ دفتر اصفهان

از سال های نخستین اختراع سینما، یعنی اواخر قرن هجدهم میلادی که فقط نماهایی صامت و ثابت به نمایش گذارده می شد کسی فکرش را هم نمی کردکه این پدیده روزگاری به عنوان رسانه ای دیداری و شنیداری با کمک فناوری بتواند علاوه بر سودآوری اقتصادی، در جایگاه تاثیرگذارترین ابزار هنری بر زندگی مردم بنشیند. قدرت های استعماری در کنار کمپانی هایی که متعلق به خودشان بود، با بهره گیری از تاثیر جادویی سینما، از این ابزار برای اجرای راهبردهای استعماری برای تسلط بر جهان به فعالیت پرداختند و آن را در کشورهای دیگر با همان هدف گسترش دادند. در ایران نیز از همان بدو ورود، دستخوش فساد لجام گسیخته دربار قرار گرفت و سپس در دوره پهلوی این فساد رو به افزایش نهاد و به واسطه فساد اخلاقی غالب اهالی سینما و نفوذ بهائی ها و سرمایه داران شهوت پرست، آلودگی بیشتری را دامن زد.

از آنجا که فضای دینی و مذهبی حاکم بر کشور که از معمولاً مجالس ذکر اباعبدالله الحسین علیه السلام و منبر روشنگرانه حوزه های علمیه بهره می برد، به طور جدّی مانع گسترش این نوع از سینما بود، دربار لاجرم می بایست در فرهنگ و سبک زندگی مردم تغیییرات اساسی بوجود می آورد تا بدون درد سر هدف مفسدانه استعمار پیگیری شود. در این راستا گونه ای از فیلم های سینمایی و سریال های تلویزیونی تأسیس شد که از آن با عبارت «فیلمفارسی» تعبیر می گردید. کار به جائی رسید که مجلاّت همسوی دولت نیز هشدار می دادند پنج درصد از تصادفات تهران در اثر حواس پرتی رانندگان از رانندگی و توجه ناخودآگاه به سردر آلوده ی سینماها بوده است. رشد این سینما و اکران فیلم‌های غربی که در آن از نشان دادن صحنه های غیر اخلاقی پرهیز نمی شد، آرام آرام موجب قهر مردم را فراهم و گیشه سینمای ایران را با رکود همراه ساخت. موج سینمای نو که ناشی از تفکرات به اصطلاح روشنفکری مایه می گرفت به تدریج جایگزین فیلمفارسی شد، اما این موج نیز نتوانست سینما را در نزد قاطبه مردم محبوب نماید.

دولت حاکم برای ایجاد پشتوانه برای این سینما تصمیم گرفت به امورات دیگری نیز بپردازد. فرح دیبا که سهمش از سلطنت، مدیریت عرصه فرهنگ و هنر کشور بود، جشن های بزرگی همچون جشن فرهنگ و هنر اصفهان و جشن هنر شیراز را برگزار کرد. اجرای نمایش «خوک و بچه» در جشنواره هنر شیراز که زنده و زننده رابطه جنسی زن و مرد را در معرض دیدگان همگان می گذاشت، فریاد اعتراض امام خمینی را در شهریور 1356به دنبال داشت که با اشاره به آنچه در شیراز رخ داده بود، علمای اسلام را به واکنش در برابر این گستاخی و فسادانگیزی فرخواندند و آنان را به خاطر سکوت در مقابل این اقدام سرزنش نمودند. در هر صورت ارتباط مردم با سینمای فاسد پهلوی روز به روز کم رنگ تر می شد و سینما علی رغم حمایت جدی دربار تقریباً به ورشکستگی کامل تن داد.

حدود یک سال بعد، انقلاب اسلامی به سرعت به سوی پیروزی پیش می رفت و امام خمینی در ۱۲ بهمن ۱۳۵۷ هجری شمسی وقتی از تبعید بازگشت و در میان استقبال باشکوه مردم در کنار قطعه شهدای انقلاب اسلامی در بهشت زهرا س سخنرانی کرد، ماهیت فرهنگی انقلاب اسلامی را تبیین نموده، با اشاره به ابتذال سینما پهلوی فرمود: «سینمای ما مرکز فحشاست. ما با سینما مخالف نیستیم، ما با مرکز فحشا مخالفیم. ما با رادیو مخالف نیستیم، ما با فحشا مخالفیم. ما با تلویزیون مخالف نیستیم، ما با آن چیزی که در خدمت اجانب برای عقب نگه داشتن جوانان ما و از دست دادن نیروی انسانی ماست، با آن مخالف هستیم. ما کِی مخالفت کردیم با تجدد؟ با مراتب تجدد؟ مظاهر تجدد وقتی که از اروپا پایش را در شرق گذاشت – خصوصاً در ایران – مرکز [عظیمی] که باید از آن استفاده تمدن بکنند ما را به توحش کشانده است. سینما یکی از مظاهر تمدن است که باید در خدمت این مردم، در خدمت تربیت این مردم باشد؛ و شما می‌دانید که جوان های ما را این ها به تباهی کشیده‌اند. و همین طور سایر این [مراکز]. ما با اینها در این جهات مخالف هستیم. اینها به همه معنا خیانت کرده‌اند به مملکت ما».

بدین گونه امام خمینی رحمت الله علیه، ناجی سینمای ایران شد. فرزندان خمینی سینمای کشور را به دست گرفتند و با ظهور و بروز شخصیت هایی همچون شهید سید مرتضی آوینی، مرحوم فرج الله سلحشور، مرحوم نادر طالب زاده و… این هدف را دنبال کرد و هم اینک علی رغم وجود باقی ماندگانی از آن تفکر منحط در لایه های پنهان و آشکار هنرـ صنعت ـ رسانه ی سینمای ایران سینمای پاک و مؤثر ایران اسلامی تا جایی پیش رفته که آن را در جهان تثبیت کرده است. برای نمونه به ابرگونه (ژانر) جدید «دفاع مقدس» اشاره می شود که حاصل تلاش مقدس فرزندان هنرمند خمینی و سربازان وفادار خامنه ای است. این سینمای پاک به طور طبیعی راه روشنی را در سنمای جهان خواهد گشود.

آیا سریال موسی (ع) ساخته می‌شود؟

به مناسبت هفتمین سالگرد درگذشت هنرمند انقلابی فرج الله سلحشور جمعی از هنرمندان بر سرمزار وی واقع در امامزادگان سیدجعفر و حمیده خاتون باغ فیض، یاد و خاطر این هنرمند قرآنی را گرامی داشتند.

به گزارش سینمای خانگی به نقل از سینماپرس، در ابتدای این برنامه محمود گبرلو منتقد پیشکسوت سینما با بیان اینکه سلحشور از پیشکسوتان فعالیت هنری ارزشی در قبل و بعد از از انقلاب بوده است عنوان کرد: سلحشور از افرادی بود که پیام امام را مبنی بر اینکه ما با سینما مخالف نیستیم بلکه با فحشا مخالفیم به خوبی پیگیری نمود.

در ادامه این برنامه جواد شمقدری رئیس پیشین سازمان سینمایی و کارگردان سینما اظهار داشت: زنده یاد فرج الله سلحشور در همه عمرش تلاش کرد معارف الهی را با زبان هنر عرضه کند. او یک هنرمند مسجدی بود و کار هنری اش را از مسجد شروع کرد.

وی یادآور شد: او در اوایل پیروزی انقلاب اسلامی علیرغم همه سختی ها و دشواری ها تئاتر «ایوب» را روی صحنه برد؛ بنده به خاطر دارم که برخی افراد در آن دوران کارهایی کردند که ایشان نتواند در حوزه هنری نمایش خود را اجرا کند و به همین علت او مجبور شد کارش را به تالار مولوی ببرد. بعدها زنده یاد سلحشور در حسینیه حضرت امام خمینی (ره) نیز این کار را به اجرا برد که یک نقطه عطفی در زندگی هنری اش ایجاد کرد چرا که این اثر با تأیید حضرت آقا روبرو شد و همین موجب گردید تا بعدها این تئاتر بدل به سریال شود.

شمقدری با بیان اینکه زنده یاد سلحشور در طول دوران کاری اش با بی مهری های زیادی روبرو بود اظهار داشت: یادم می آید یک سال در جشنواره ای من داور بودم و زنده یاد سلحشور فیلمی را ارائه داده بود و برخی میخواستند با استهزا کار را ارزیابی و با آن برخورد کنند و نمی خواستند فیلمش را ببینند و در واقع قصد داشتند ندیده فیلم را بزنند اما من مانع از این اتفاق شدم.

این مدیر فرهنگی مقاومت زنده یاد سلحشور را دلیل جهانی شدن این هنرمند دانست و در این باره متذکر شد: تلاش وی برای ترسیم سینمای قرآنی بسیار ستودنی بود. بنده صریحاً عنوان می کنم که همه ما که اینجا به یاد وی دور هم جمع شده ایم باید مطالبه گر باشیم که سینمای قرآنی ادامه پیدا کند.

وی تأکید کرد: اخیراً شنیده ام به فضل الهی قرار است سریال «حضرت موسی (ع)» آغاز شود؛ البته همواره مسئولان و مدیران در رابطه با چنین تولیداتی کوتاهی می کنند و این بلیه ای است که از اول انقلاب به شدت آن را شاهد بودیم و این جمع حاضر همه چوب عدم حمایت مسئولان را خورده اند. اما همه ما که امروز در هفتمین سالگرد رحلت این مرد بزرگ اینجا جمع شدیم و می دانیم روح ایشان ناظر جمع ما است به او می گوییم تلاش می کنیم تا مسیرش را ادامه دهیم و به رغم کارشکنی ها و عدم حمایت هایی که وجود دارد نمی گذاریم مسیر او بی تحرک باقی بماند.

شمقدری در بخش پایانی اظهارات خود تصریح کرد: من امیدوارم سریال «حضرت موسی (ع)» به همان مدلی که ایشان دنبالش بود ساخته شود! همه ما می دانیم اهمیت زندگی حضرت موسی (ع) درست جایی است که می خواهد حکومت تشکیل دهد و قوم بنی اسرائیل با او مقابله می کند. کلیدی ترین و استراتژیک ترین زمان در زندگی حضرت همین جا است و نباید اینطور باشد که خدای ناکرده بخش اول سریال ساخته شود و بعداً دیگر این بخش های مهم و کلیدی به تولید نرسد. این زنگ خطری است که صدای آن شنیده می شود و مسئولان باید تدبیر ویژه ای برای این اتفاق داشته باشند و مراقب باشند مبادا در فرایند تولید این بخش مهم و استراتژیک کنار گذاشته شود. قطعاً ارزش معنوی این سریال برای مرحوم سلحشور محفوظ است و بار دیگر همه ما در اینجا به او تعهد می دهیم که در همان خط و مسیری که او می رفت حرکت کنیم.

در ادامه این مراسم فرزند زنده یاد سلحشور نیز در سخنان کوتاهی اظهار داشت: پدر تبلیغ دین را شاکله اصلی کارش می دانست و معتقد بود برای اینکه فایده ای داشته باشد باید در سینما برای دین کار کند. بنده نیز معتقدم وظیفه سینما این است و اگر جز این برود راهش خطا است.

وی تأکید کرد: اگر کسی بخواهد در راه خدا کوشش کند قطعاً درها برایش باز می شود و آن شخص را به سمت درست هدایت می کند. ما این معنا را در زندگی پدر می دیدیم. ایشان پیش بینی نسبت به آینده نداشتند اما راه ها برای شان باز می شد. من می خواهم این نکته را عنوان کنم که بچه های مذهبی و دینی باید این مسیر را بروند و نباید از عواقب ترسناک هراس داشته باشند.

در پایان این مراسم نیز سیداحمد میرعلایی تهیه کننده سینما و مدیرعامل پیشین بنیاد سینمایی فارابی در سخنانی خطاب به حاضرین گفت: اگر انسان به راهی که می رود اعتقاد داشته باشد خود حضرت حق قطعاً پشتیبانی اش می کند. یکی از کسانی که به عینه در زندگی و کارش دیدم که همواره پشتیبانی می شد مرحوم سلحشور بود.

وی ادامه داد: او به کارهایی که انجام می داد به تمام معنا ایمان داشت. نکته اینجا است که اگر ایمان نباشد هیچ کاری به ثمر نمی رسد. باید برای کار قرآنی و دینی ایمان اولیه داشت. سریالی مثل «اصحاب کهف» یا «یوسف پیامبر (ع)» شاید از نظر امکانات آثار ضعیفی باشند اما توانستند به واسطه ایمان قلبی زنده یاد سلحشور برد جهانی پیدا کرده و در کل دنیا دیده شوند و مورد توجه قرار بگیرند.

میرعلایی یادآور شد: بنده به یاد دارم بازخوردهایی که برای این سریال ها می آمد عجیب بود! از مراکش گرفته تا آفریقا و ترکیه و… همه دنبال این سریال ها بودند. من در بازارهای جهانی شنیدم سراغ می گیرند کار بعدی گروه یوسف چیست! این یعنی علاقمند هستند و این فیلمساز را دنبال می کنند.

این مدیر فرهنگی تأکید کرد: افسوس که ما حتی در عرصه عرضه هم جدیت لازم نداشتیم. باعث تأسف است که ما بلد نیستیم چطور اقتصاد هنر را بچرخانیم و پول دربیاوریم. حضرت آقا چند سال قبل صحبتی کردند و فرمودند در تئاتر ایوب نکاتی را متوجه شدم که در مدت مطالعه ام در رابطه با زندگی این حضرت به آن توجه نکرده بودم. این نشان دهنده آن است که هنر بسیار موثر است.

وی در پایان این گفتگو افزود: مسئولان امر آنقدر که باید به فکر نیستند و فقط می خواهند کارنامه خود را پربار کنند. آدم دلسوز کم داریم. سلحشور از خودگذشتگی کرد. آوازه فرج در دنیا پیچیده است و این است که می تواند یک هنرمند را ماندگار کند.

در این برنامه هنرمندانی همچون جواد شمقدری، حسین طلابیگی، سیداحمد میرعلایی، قربان محمدپور، احمد فراهانی، مهدی عظیمی، عطاءالله سلمانیان، علی غفاری، محمود گبرلو، اکبر حر، روح الله شمقدری و … به همراه خانواده مرحوم فرج الله سلحشور حضور بهم رساندند.

هفت سال از رفتن نریمان گذشت!

در سکوت خبری، هفتمین سالگرد درگذشت فرج الله سلحشور، کارگردان خوش‌نام و نستوه کشورمان سپری می شود. کسی که خدمت زیادی به جهانی شدن سینمای ایران کرد و با یوسف پیامبر، آمار شگرفی در جذب مخاطب جهانی بجا گذاشت. کسی که ثابت کرد، داستان‌های قرآن تا چه اندازه کشش دارند و تا چه حد می‌توانند در ترویج معارف دینی کارآمد باشند.

به گزارش سینمای خانگی به نقل از سینماپرس، دامنه علاقه به سریال یوسف تا اندازه‌ای بود که حتی در کشورهای آفریقایی، بعضی از مخاطبین این سریال به زبان فارسی علاقه‌مند شدند و به سراغ آموزش این زبان رفتند.

طبق آخرین آماری که از مخاطبین این سریال در سال ۹۷ اعلام شد، مردم ۹۰ کشور جهان سریال حضرت یوسف را تماشا کرده‌اند و مخاطبین این سریال از قلب اروپا یعنی کشور بوسنی و هرزگوین تا کشورهای غرب آفریقا یعنی نیجریه امتداد پیدا کرده و مردم عمده کشورهای مسلمان دنیا، از علاقه‌مندان این سریال قرآنی بوده‌اند. همچنین مردم هند و اندونزی، کشورهای دوم و چهارم دنیا از نظر جمعیت، از این اثر استقبال کردند.

فرج الله سلحشور فعالیت خود را از تئاتر شروع کرد و اولین کسی بود که تئاتر را به مسجد برد و اولین تئاتر مسجدی را برپا کرد.

بدون شک وجه برتری فرج الله سلحشور در به کارگیری فرم نیست، حتی این ادعا که میزانسن آثار وی تئاتری است هم ادعای بی راهی نیست اما وجه قوت سینمای سلحشور، مضامین دینی و قرآنی آن است. مضامینی که امکان گفتگو با جهان را برای وی به وجود آورده و برکتی به آثار او داده که تا این اندازه مورد توجه قرار بگیرد.

جواد شمقدری کارگردان سینما با بیان خاطره ای از مرحوم سلحشور عنوان کرد: «حدود ۳۰ سال پیش ایشان پیگیر اجرای تئاتر حضرت ایوب بود، اما هیچ کسی حمایتش نمی‌کرد و سلحشور مدتها درگیر بود که این تئاتر را کار کند؛ روزی او به بنده گفت “اگر لازم باشد آهنگری می‌کنم تا پول اجرای تئاتر ایوب را به دست بیاورم” و این کار را کرد.»

شاید همین پشتکار بود که فرج الله سلحشور را تبدیل به شخصیتی کرد که به عنوان یک فیلمساز با تجربه و دغدغه مند از دل نظام، انقلاب و مذهب شیعی متفکر برآمد، از هنر رسانه ای به عنوان سلاح فرهنگی و یک پدافند فرهنگی در طول ۳ دهه بهره برد و توانست به جنس تصویری و روایتی ناب دست یابد که هم مورد قبول عموم جامعه به مثابه کاربردان رسانه ملی واقع شود و هم مطالبات نظام را از لحاظ دغدغه های فرهنگی، سیاسی، فرهنگی و تاریخی از دیدی تحلیل گرانانه و کارشناسانه تأمین کند.

سلحشور را باید به مثابه یک پیشرو فرهنگی در جریان انقلاب و دفاع مقدس دانست که با همکاری نزدیک با دیگر افراد متعهد انقلابی در جبهه فرهنگی و رسانه ی در شکل گیری مراکز مهم انقلابی و فرهنگی همچون حوزه هنری نقش به سزایی داشته است و از این حیث در تولید آثار ارزشی که پس از آن در این مجموعه ها شکل گرفته به نوعی سهیم و اثرگذار است.

مجموعه های تلویزیونی فرج اله سلحشور به نام های «ایوب پیامبر» تولید ۱۳۷۲، «مردان آنجلس» تولید۱۳۷۶ و «یوسف پیامبر» ۱۳۸۶ حاوی پیام ها، آرمان ها و مسیرهای جاری فرهنگی، سیاسی، تاریخی، قرآنی و انقلابی است که در ارتباط با مخاطب بیشترین بازدهی را داشته و نشان از تسلط فیلمساز بر موضوعیت مجموعه های قرآنی دارد. تصویری ناب از روایت هایی قرآنی که در آمیختگی با تحلیل هایی به روز و برآمده از دغدغه های مردم و انقلاب توانستتد راه خود را به خوبی در دل جامعه طی کرده و با گذشت زمان همواره خاطره ساز، جریان ساز و روشنگر باشند.

فرج الله سلحشور به مثابه یک سفیر فرهنگی با ارسال پیام های انقلاب از جنس هنر با روایت قرآنی، نشان از عملکرد درست یک فیلمساز متعهد انقلابی است که نه تنها توانسته به عنوان یک عضو از جریان رسانه ای فرهنگی جامعه اش به نحو احسن عمل کند و مخاطب را با خود همراه و همدل سازد، بلکه توانسته به جریان های رسانه ای خارج از مرزها نیز نفوذ کرده و از طریق مجموعه سریال هایش، تصویری درست، روشن و ناب از انقلاب اسلامی و تفکر و اندیشه قرآنی اش به جوامع اسلامی دیگر منتقل کند. امری مهم که بی شک می تواند الگو ساز جریان فرهنگی متعهد انقلاب باشد و برای نسل جوان که روزی مخاطبین این جریان رسانه ای بوده اند سرمشق و الگو قرار گیرد.

خروج از نسخه موبایل