رسانه سینمای خانگی- «نامیرا» به فجر نمی‌رسد

فیلم سینمایی «نامیرا» که قرار بود به تهیه‌کنندگی محسن علی‌اکبری و کارگردانی شهریار بحرانی ساخته شود و حتی از آبان امسال کلید هم خورده بود نتوانست خود را به جشنواره چهل و دوم فجر برساند.

به گزارش سینمای خانگی، به گفته محسن علی‌اکبری تهیه‌کننده نامیرا در گفت وگو با خبرنگار سینمایی ایرنا اظهار کرد: نامیرا با فیلمنامه‌ای نوشته داود میرباقری قرار است توسط یک کارگردان دیگر ساخته شود.

تهیه‌کننده مریم مقدس که پیشتر در ساخت این فیلم تجربه کار با شهریار بحرانی را داشته و با کارگردان‌هایی چون مرحوم فرج‌الله سلحشور (ایوب پیامبر و اصحاب کهف) همکاری کرده است، قول داد که نامیرا را با کارگردان جدید (محمدحسین لطیفی) به جشنواره سال آینده فیلم فجر(چهل و سوم) برساند.

سریال نامیرا با تهیه‌کنندگی محسن علی‌اکبری و به کارگردانی شهریار بحرانی در دست ساخت بود که به دلایلی که تاکنون عنوان نشده با کارگردان دیگری قرار است ساخته شود؛ کارگردانی که در جشنواره سال گذشته فیلم فجر موفق شد جوایز بسیاری را درو کند.

داستان «نامیرا» در سال ۶۱ هجری اتفاق می‌افتد. زمانی که ربیع و سلیمه، دختر و پسری جوان از اهالی کوفه، در آغاز قیام امام حسین (ع) دلباخته یکدیگر می‌شوند و در میان رفتارهای متناقض سرداران بزرگ کوفه و حمایت‌های مردم از حسین (ع) سرگردانند و در پیروی از قیام امام حسین(ع) و حقانیت راه او تردید دارند.

نامیرا داستانی در وصف کوفه پیش از واقعه‌ کربلاست. صادق کرمیار، نامیرا را در سال ۱۳۸۰ در دو نسخه‌ فیلم‌نامه و رمان نوشت. به گفته‌ او روایت قصه کاملا تخیلی اما بر بستری از واقعیت و با شخصیت‌های واقعی بنا شده است. کرمیار پس از نوشتن نامیرا قصد انتشار آن را نداشت و تنها فیلم‌نامه را در اختیار سازمان صدا و سیما قرار داده بود.

۸ سال پس از آن از طریق دوستان صادق کرمیار، نامیرا به انتشارات «کتاب نیستان» رسید و آن‌ها از آن استقبال کردند.

کرمیار در مدت دوماه کتاب را بازنویسی و ویرایش کرد و سال ۱۳۸۸ نامیرا منتشر شد. در طرح روی جلد کتاب از آیه‌ ۱۶۹ سوره «بقره» استفاده شده که مضمون آن نامیرایی شهیدان راه حق است.

شهریور سال ۱۴۰۱ بود که محسن علی‌اکبری برای نخستین بار از ساخت فیلمی برای امام حسین و درباره قیام عاشورا که تا آن زمان عنوانی برای فیلم انتخاب نشده بود، خبر داد.

او گفته بود که این موضوع با دستور مستقیم وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی شروع شده و پیگیری می‌شود.

رسانه سینمای خانگی – آیا صدا و سیما حق پخش جام ملت‌ها را خریداری کرده است؟

هادی مرادی: گاهی خواسته یا ناخواسته به ویژه در فضای مجازی به گونه ای مطرح می شود که حق سکوها گرفته شده و بر اساس آن دعوایی غیر واقعی ادعا می گردد؛ در حالی که به نظر می رسد قانونا و انصافا این دعوا محلی از اعراب ندارد.

به گزارش پایگاه خبری سینمای خانگی؛ مناقشه حق پخش رقابت‌های جام ملت‌های آسیا بین سازمان صدا و سیما و سکوها (پلتفرم‌ها) ی مختلف در این روزها به یک موضوع داغ تبدیل شده است؛ موضوعی که شبهات بسیاری به آن وارد است. برخی اعتقاد دارند اساساً صدا و سیما حق پخش انحصاری این بازی ها را ندارد و در نتیجه سکوها هم می توانند رقابت‌ها را نمایش دهند و در مقابل برخی دیگر، موضوع ساخت برنامه و پوشش رقابت‌های جام ملت‌ها در پلتفرم‌های مختلف را مجاز دانسته‌اند و اعتقاد دارند پخش رقابت‌ها از این شبکه‌ها بدون مجوز ساترا هم بی اشکال است. در این رابطه ذکر چند نکته موضوعیت دارد.

نکته اول این واقعیت است که صدا و سیما نیز مثل تمام شبکه‌های تلویزیونی کشورهای دیگر که به طور قانونی رقابت‌های جام ملت‌ها را پوشش می‌دهند، حق پخش را خریداری کرده و از این حیث پخش این مسابقات در شبکه‌های سه و ورزش، کاملاً قانونی است. ثانیا طبق قانون و مصوبه شورای عالی انقلاب فرهنگی، پخش زنده رقابت‌ها و رویدادها نیز انحصاراً در اختیار صدا و سیما است. نکتۀ دیگر این است ‌که صدا و سیما همواره دغدغه کمک به سکوهای رسمی را که از ساترا مجوز گرفته‌اند، دارد و همواره تلاش کرده تا از این سکوها برای ساخت و پخش برنامه‌های مختلف حمایت کند. بر مبنای این رویکرد، سازمان صدا و سیما امکان پخش رقابت‌های جام ملت‌ها را برای همۀ پلتفرم‌های دارای مجوز ساترا فراهم کرده و بنابراین پلتفرم‌های دارای مجوز از ساترا می‌توانند با لینک اختصاصی صداوسیما هم رقابت‌ها را پوشش دهند و هم برنامه‌های اختصاصی بسازند.

علاوه بر آن پلتفرم‌های دارای مجوز می‌توانند در قالب تفاهم‌نامه و قراردادهای مختلف برای تولید و پخش برنامه‌‎های اختصاصی با محوریت جام ملت‌ها اقدام کنند، ضمن آن که صدا و سیما می‌تواند این امکان را برای هر سکویی که در آن سهام‌دار است، فراهم کند. بر اساس آن چه گفته شد، می توان به این نتیجه رسید که تمام جغرافیای ایران توسط سازمان صدا و سیما در خصوص پخش این رقابت پوشش داده می‌شود، و سایر شبکه ها و سکوهای دیگر، می توانند با دریافت مجوز از ساترا این اقدام را انجام دهند. این محدودیت قبل از آغاز رقابت‌ها نیز در نامه‌ای به صورت رسمی توسط سازمان تنظیم مقررات رسانه‌های صوت و تصویر فراگیر در فضای مجازی سازمان صدا و سیما (ساترا) به مدیران رسانه‌های صوت و تصویر فراگیر به صراحت اعلام و تبیین شده است.

همچنین در توافق نامه ای که بین فدراسیون فوتبال جمهوری اسلامی ایران، سازمان صدا و سیمای جمهوری اسلامی ایران، و کنفدراسیون فوتبال آسیا AFC بر انحصار این حق در جغرافیای کشور ایران اطلاق دارد. علاوه بر این، در حال حاضر گروه های خبری و فنی صداوسیما در محل برگزاری بازی‌ها در قطر حضور دارند و در حال پوشش بزرگترین رویداد فوتبالی در آسیا با کدهای سیگنال‌ پخشی هستند که از سوی برگزارکنندگان در اختیار آنان قرار گرفته است.

تردیدی نیست که در صورت عدم‌برخورداری سازمان صدا و سیمای جمهوری اسلامی ایران از حق پخش قانونی رقابت‌ها، نه امکان تهیه گزارش و نه امکان بردن تجهیزات فنی و واحدهای سیار به استادیوم‌ها و دهکده بازی‌ها وجود نداشت.یادآوری این نکته هم خارج از لطف نیست که در لایحه برنامه هفتم توسعه، مجلس شورای اسلامی نیز برای تبلیغات حین پخش مسابقات ورزشی ملاحظاتی را صرفا برای سازمان صدا و سیما در نظر گرفته است.

با این شرایط، گاهی خواسته یا ناخواسته به ویژه در فضای مجازی به گونه ای مطرح می شود که حق سکوها گرفته شده و بر اساس آن دعوایی غیر واقعی ادعا می گردد؛ در حالی که به نظر می رسد قانونا و انصافا این دعوا محلی از اعراب ندارد.

رسانه سینمای خانگی_نخستین جشنواره ملی رادیویی صدای شهر به ایستگاه پایانی رسید

اختتامیه نخستین جشنواره ملی رادیویی صدای شهر با هدف شناسایی، معرفی و تجلیل از استعدادهای حوزه تولیدات رادیویی در اصفهان برگزار شد.

به گزارش پایگاه خبری سینمای خانگی_دفتر اصفهان، یوسف افشارنیا، مدیرکل صدا وسیمای مرکز اصفهان در اختتامیه نخستین جشنواره ملی صدای شهر اظهار داشت: اصفهان پایتخت فرهنگ و تمدن ایران اسلامی و مهد آزادگان، مشاهیر، نام‌آوران و فرهیختگان به‌ویژه هنر در همه زمان‌ها است.

وی با بیان اینکه بیستم دی، سالروز آغاز هفتاد و پنجمین سال فعالیت رادیو اصفهان است، خاطرنشان کرد: تجربه رادیو اصفهان در عرصه اجتماعی و مدیریت شهری کم‌نظیر است و عمر صدا و سیمای شهر به همکاری مدیریت شهری و صدا و سیمای حدود ۱۵ سال است.

افشارنیا با بیان اینکه هدف از برگزاری این جشنواره گسترش فرهنگ شهروندی بین مردم و کمک به مدیریت شهری برای فواصل مختلف مدیریتی  بود ادامه‌داد: در دوره ششم مدیریت شهری در کنار فعالیت‌های عمرانی، به حوزه فرهنگ  توجه ویژه شده است، کمتر استانی را سراغ داریم که روزانه دو تا سه ساعت در صدا و سیما برنامه خاص فرهنگ شهروندی و مدیریت شهری داشته باشد.

مدیرکل صدا و سیمای مرکز اصفهان خاطرنشان کرد: این همکاری مشترک بین شهرداری و مجموعه صدا و سیما، الگوی موفقی بوده و امیدواریم جشنواره صدای شهر که دبیرخانه آن در اصفهان قرار دارد، آثار فاخرتری را برای دوره‌های بعدی دریافت کند.

ابراهیم شمشیری، مدیرکل صدای استان‌های سازمان صدا وسیما گفت: با توجه به اینکه اصفهان یکی از شهرهای بزرگ کشور و دارای ظرفیت‌های گردشگری است، امیدواریم این جشنواره در عرصه بین‌المللی دیده شود.

وی خاطرنشان کرد: صدای شهر تجربه و تعامل مناسبی است که بین شهرداری و صدا و سیما برای رفع مشکلات شهروندان، اطلاع‌رسانی و آگاهی شهروندان وجود دارد و می‌تواند یک الگو و تجربه خوب برای سایر استان‌ها باشد.

مدیرکل صدای استان‌های سازمان صدا و سیما ادامه داد: امیدواریم رادیو اصفهان به‌عنوان یک رسانه اثرگذار، صمیمی و گرم تعامل خود را به‌صورت مستمر داشته باشد و از این سرمایه بزرگ استفاده کند.

علی قاسم زاده، شهردار اصفهان در این مراسم گفت: جشنواره امروز یک انگیزه  است و در صورتی که این جشنواره نبود شاید این آثار تولید یا خلق نمی‌شد. اما آیا همه کسانی که خلق اثر می‌کنند، آثار ماندگاری دارند؟

وی اظهار داشت:  یکی از نقاط ضعف دانشکده‌های هنر این است که به فلسفه و عرفان بهای کافی نمی‌دهند، یک هنرمند باید هستی‌شناس، عارف و فیلسوف باشد تا بتواند آثار بزرگی را خلق کند.

شهردار اصفهان افزود: ارزش اثر هنری هر کس اگر تمام عناصر را داشته باشد، به اندازه دنیای تولیدکننده آن است و هر چه دنیای ما بزرگ‌تر باشد، احتمال خلق اثر بزرگ‌تر نیز بیشتر خواهد بود.

رسانه سینمای خانگی- صرف گیشه، موفقیت نیست

 ماشاالله شاهمرادی‌زاده بازیگر و کارگردان سینما در خصوص چرایی عدم تولید آثار فیلم و سینمای استراتژیک گفت: مدیران سینمایی دنبال میزان فروش بلیت فیلم ها هستند و فکر می کنند فروش بالای یک فیلم برایشان موفقیت است!

به گزارش سینمای خانگی، کارگردان فیلم سینمایی «پنجشنبه آخر ماه» در گفت‌‎وگو با سینماپرس، افزود: متأسفم که برخی مدیران سینمایی فروش بالای فیلم های نازل را برای خود موفقیت قلمداد می کنند؛ مدیران سینمایی دنبال میزان فروش بلیت فیلم ها هستند و فکر می کنند فروش بالای یک فیلم برایشان موفقیت است!

وی تصریح کرد: چند وقت قبل من به آقای خزاعی انتقاد کردم و گفتم نمی دانم چه کسی شما را به سینما آورده؟ چطور سازمان سینمایی برای تولید فیلم های اربعینی بودجه ندارد اما به فیلم های سطحی و نازل توجه می کند؟ چطور ما هنرمندان انقلابی خانه نشین شده اند و رسیدگی به وضعیت ما دغدغه هیچ یک از مدیران نیست؟

این سینماگر در همین راستا متذکر شد: بنده به ایشان گفتم گویا مدیران قبلی سینمایی که به نوعی طاغوتی بودند از شما معرفت بیشتری داشتند و حداقل فیلمنامه‌های ما را می‌خریدند! البته می گفتند امکان ساخت این فیلمنامه ها را نداریم اما حداقل کاری که می کردند این بود که فیلمنامه های ما را خریداری می کردند اما مدیران فعلی سازمان سینمایی گویا حتی خریداری فیلمنامه های انقلابی را هم بلد نیستند.

شاهمرادی زاده با بیان اینکه نه تنها در سینما که در سازمان صدا و سیما هم وضعیت به همین شکل است اظهار داشت: متأسفانه همه جا در قبضه فراماسونرها و شیطان پرست ها است! از بین کارمندان شاید از هر ۳۰ نفر تنها یک نفر نماز بخواند. من سوألم این است که این افراد چطور گزینش و استخدام صدا و سیما شدند؟ چرا سال ها قبل برای ما که می خواستیم وارد سپاه شویم این قدر سخت گیری می شد اما امروز چنین نمی شود؟

بازیگر فیلم های سینمایی «معراجی ها» و «اخراجی ها» تأکید کرد: این باعث تأسف است که الآن برخی کارها را به دست کسانی دادند که وقتی بنده و امثال بنده نماز می‌خوانیم از نماز خواندن ما تعجب می‌کنند!

وی خاطرنشان کرد: پرسش بنده از مدیران سینمایی و تلویزیونی این است که جایگاه نماز و روزه و عبادت و تلاوت قرآن و… در فیلم ها و سریال ها کجاست؟ ما از چه طریقی باید فرهنگ سازی کنیم؟ بی شک وقتی بچه می‌بیند کسی در فیلم ها نماز نمی خواند این فریضه الهی را جزو زندگی نمی داند.

شاهمرادی زاده سپس با تأکید بر اینکه سیاست این است که هویت دینی و ملی در آثار سینمایی وجود نداشته باشد تصریح کرد: باعث شرم است که خانواده مفهوم خود را در فیلم های ما از دست داده، دین در فیلم ها جایگاهی ندارد و از روابط انسانی در این آثار خبری نیست!

این کارگردان و بازیگر در پایان این گفتگو افزود: ما امروزه با برخی افراد مواجهیم که علناً عنوان می‌کنند سینما بدهکار دوجنسه ها است! برخی اصرار دارند راجع به این افراد باید در سینما کار شود و معتقدند این افراد مظلوم واقع شده اند؛ واقعاً من شخصاً برای چنین تفکراتی به شدت متأسفم. معلوم است که تا چنین تفکراتی در سینما وجود دارد از تولید فیلم های استراتژیک خبری نخواهد بود.

وی در پایان این گفتگو افزود: یکی از معضلات اصلی ما در حوزه فرهنگی و هنری کشور مشاوران مذهبی بی سواد هستند؛ از زمانی که این بی‌سوادها وسط میدان آمده اند ما با تشتت روبرو شده ایم. ما باید تلاش کنیم تا شایسته سالاری در سینما رواج پیدا کند و افراد متعهد و دغدغه مند و ولایی و انقلابی بتوانند تمام زمام امور فرهنگی هنری کشور را در دست بگیرند.

رسانه سینمای خانگی – آخرین فرصت ثبت‌نام در نمایشگاه «رصتا»، ۱۹ آذر

فعالان حوزه صوت‌و تصویر فراگیر علاقه‌مند برای حضور در دومین نمایشگاه ملی «رصتا» فرصت دارند تا ۱۹ آذر ماه با مراجعه به سایت رصتا ثبت‌نام خود را تکمیل کنند.

به گزارش رسانه سینمای خانگی به نقل از روابط عمومی سازمان تنظیم مقررات رسانه‌های صوت‌و تصویر فراگیر در فضای مجازی(ساترا)؛ دومین نمایشگاه ملی رسانه‌های صوت‌و تصویر فراگیر ایران(رصتا) با هدف حمایت و معرفی ظرفیت‌ها، توانمندی‌ها و هم‌افزایی رسانه‌های صوت‌و تصویر فراگیر توسط ساترا با همکاری سازمان صدا و سیمای جمهوری اسلامی ایران برگزار می‌شود.

سکوهای دارای مجوز، معاونت‌های تولیدی صدا و سیما، شرکت‌ها، بانک‌ها و موسسات علاقه‌مند به سرمایه‌گذاری در حوزه صوت‌و تصویر فراگیر و شبکه نمایش خانگی و فعالان این عرصه در این نمایشگاه حضور خواهند داشت.

فعالان حوزه صوت‌و تصویر فراگیر، نمایش خانگی، اپراتورهای ارائه‌دهنده خدمات اینترنت و مراکز علاقه‌مند به حضور در این رویداد فرصت دارند تا ۱۹ آذر ماه برای ثبت‌نام مراجعه کنند.

دومین نمایشگاه ملی «رصتا» از تاریخ ۱۰ تا ۱۳ دی ماه ۱۴۰۲ با حضور سکوهای دارای مجوز از ساترا، اپراتورهای تلفن همراه و مراکز علاقه‌مند به سرمایه‌گذاری در حوزه صوت‌و تصویر فراگیر و نمایش خانگی در مصلای امام خمینی(ره) تهران برگزار می‌شود.

رسانه سینمای خانگی – «ساترا» ذیل یک وزارتخانۀ منفعل و یا سازمان کرخت، کارآیی دارد؟

هادی مرادی: در عصر پیش رو، سینما با استفاده از سکوهایی به نام پلتفرم، می توانست در کمترین زمان ممکن خود را به راحتی و بی دغدغه به خانۀ مخاطبان خود رسانده، جهان‌بینی، ایدئولوژی و سبک زندگی آنان را از نزدیکترین فاصله مورد تغییر و تبدیل قرار دهد؛ مخاطبان هم در کنار خانواده و زیر سقف خانۀ خود، تصویری شفاف و صدایی قدرتمند را از آنچه سینما می خواهد ارائه کند، در ساختاری نو و گسترده در گوشه گوشه کشور پهناور ایران زمین، تحت عنوان «شبکه نمایش خانگی» دریافت نمایند و با آن به تعامل بپردازند

به گزارش پایگاه خبری سینمای خانگی؛ خواهی نخواهی، سینمای ایران نیز همانند دیگر ارکان فرهنگ و هنر جهان، دیر یا زود متأثر از اینترنت می‌شد و معلوم بود که در عصر اینترنت، سینما معنا و مفهومی عمیق‌تر از گذشته پیدا می کرد و می توانست ضریب نفوذ خود را در زندگی و مناسبات انسانی و اجتماعی بیش از گذشته افزایش دهد. قهراً این ضریب با ایجاد پلتفرم‌ها (سکوها)، سرعتی چند برابر پیدا می نمود.

در عصر پیش رو، سینما با استفاده از سکوهایی به نام پلتفرم، می توانست در کمترین زمان ممکن خود را به راحتی و بی دغدغه به خانۀ مخاطبان خود رسانده، جهان‌بینی، ایدئولوژی و سبک زندگی آنان را از نزدیکترین فاصله مورد تغییر و تبدیل قرار دهد؛ مخاطبان هم در کنار خانواده و زیر سقف خانۀ خود، تصویری شفاف و صدایی قدرتمند را از آنچه سینما می خواهد ارائه کند، در ساختاری نو و گسترده در گوشه گوشه کشور پهناور ایران زمین، تحت عنوان «شبکه نمایش خانگی» دریافت نمایند و با آن به تعامل بپردازند.

«شبکه نمایش خانگی» در این دوران، امکانات جدید و مطلوب تری را فراهم می سازد که «گستردگی جامعۀ مخاطبان»، «بسیار ارزان تر بودن»، «به سهولت در دسترس بودن»، «آزادی انتخاب اثر مورد نظر»، «آزادی انتخاب زمان مناسب برای دریافت و نمایش اثر»، «وجود جذابیت‌های خاص صوتی و تصویری»، «بهره مندی از رویکرد انتقادی عمومی تر و صریح‌تر»، «استفاده از قالب‌های متنوع تر و مخاطب پسندتر»، «کمتر بودن قید و بندهای موضوعی و ساختاری»، و بسیاری دلایل و امتیازات دیگر بخشی از آنهاست که تأثیرگذاری فرهنگی فوق العاده ای را نسبت به سینمای سالنی و البته در مقایسه با تلویزیون بر جای خواهد گذاشت؛ به خصوص آن که روزگار تیرۀ ولنگاری فرهنگی (که ناشی از سال‌های مدیریت خاکستری متمایل به بنفش است) سینمای سالنی و تلویزیون را (کم یا زیاد) به کرختی و روزمرگی مرگ آوری نیز دچار نموده است.

بپذیریم یا نپذیریم، فناوری های نوین، از جمله «شبکه نمایش خانگی» خود را تحمیل خواهد کرد، و جریان پویا و فعال فیلم و سینمای کشور راه خود را برای رسیدن به چشم و نگاه بیننده از دهلیز این شبکۀ تازه متولدشده، پیدا خواهد نمود. این همان شرایط جدیدی است که متأسفانه برخی مسئولان و سینماگران آگاهانه یا از سر ناآگاهی هیچگاه به آن اعتنایی نکردند. این بخش از مسئولان و مدیران، چنین واقعیت بزرگی را همواره انکار کرده، به نوعی خوش باورانه از بار مسئولیت آن شانه خالی نمودند؛ یا آن که خود را به خواب زده، در جهت جریان آب شنا کرده، فضای موجود را دوره ای گذرا برشمردند که به زودی به پایان می رسد!… برخی دیگر هم به تصور این که آب از سر گذشته به شکل اغراق آمیزی با این پدیده روبرو شدند و خود را به میدان انفعال کشاندند، به نحوی که مورد اهانت و تمسخر جریان قدرتمند و فرصت طلب این شبکه قرار گرفتند. مدیرانی که اقتضای زمان و فناوری‌های روز خود را نشناختند، مغز و ذهن خود را در محیطی ایزوله نگه داشتند و وقت خود را به نظریه‌پردازی، سیاسی بازی، و معاملات بین‌حزبی مصروف کردند؛ یا آنچنان مرعوب عظمت و عمق فناوری شدند که خودباخته و مسخ شده، عنان کار را رها نمودند. چه بسا، وضعیت امروز فیلم، سینما، و تلویزیون ناشی از همین افراط و تفریط‌های مدیریتی است؛ مدیریت کسانی که به طور مستقیم یا غیرمستقیم و از طرق گوناگون بر تن رنجور فیلم، سینما، و تلویزیون ایران ضربه وارد می کنند.

بر همین پایه ناگفته پیداست که، هرگونه غفلت از «شبکه نمایش خانگی»، یا هر گونه برخورد غیرعاقلانه و غیر کارشناسانه با این پدیدۀ نوین، نوآورانه، و فناورانه پیامدهای فرهنگی، اجتماعی، سیاسی، اقتصادی، سیاسی، هویتی، و… را به دنبال خواهد داشت. وضعیت و فضای این روزهای «شبکه نمایش خانگی» شاهدی بر این مدعاست که علیرغم تلاش مدیریت جدید، چه بسا آثار سخیفی در آن مشاهده می‌شود. آثاری که ادبیات گفتاری و رفتاری غیر قابل دفاعی را عرضه می دارد و اساساً توقع هم ترازی با فرهنگ و تمدن ایرانی اسلامی را به باد می دهد. متأسفانه «شبکه سینمای خانگی»، پیش تر تا حدودی به حیاط خلوت تفکرات ضد اخلاقی، ضد ایرانی، و ضد اسلامی تبدیل شده بود که ضمن به مشام رسیدن بوی تعفن پولشویی، عده‌ای سودجو فیلم و سریال‌های کثیف را به خورد مردم می دادند که در زیرلایه‌های آن ارزش های جامعه را تضعیف می کردند. این تأثیر همان بی‌تدبیری های عمدی یا سهوی مدیران و مسئولان و دست اندرکاران نادان است که در بالا بدان اشاره شد.

همین دلایل و شرایط، برخی مسئولان و دست اندرکاران دغدغه مند در این عرصه را واداشت تا ضمن همگن‌سازی خود با آینده و دوران آتیِ پیش رو، نه‌تنها رسالت و مأموریت‌های مجموعه فیلم و سینمای کشور، بلکه اساساً هویت آن را هم بازتعریف کنند تا در عین پای بندی به اصالت های ذاتی، بتوانند در فضای نوین نقش‌آفرینی ویژه ای داشته باشند. لذا به دنبال بررسی اوضاع و شرایط، (به دلایلی که بعداً توضیح داده می شود) بحث نظارت بر صوت و تصویر فراگیر (که «شبکه نمایش خانگی» بخشی از آن است) به سازمان صدا و سیما واگذار شد.

طبیعی است شرایط موجود که «ناشی از ولنگاری فرهنگی»، «ناشی از پول های کثیف»، «ناشی از سرمایه گذاری دشمنان غربی»، و «ناشی از فرصت طلبی، حرص، و طمع عده ای از افراد متمول و مرفه بی درد» و… بود، برای تغییر به سمت نظم و نظام و انطباق با ارزش های واقعی ملت و کشور ایران، و رعایت اصول و فروع قانون با سرسختی، مخالفت، بهانه جویی، کارشکنی، و جوسازی همان عدۀ ناسازگار مواجه گردد و با بهانه های گوناگون در مورد چیستی، چرایی، چگونگی، کیستی، زمان، و مکان این تغییر و با استفاده از بازوهای نفوذی خود در بخش های مختلف به گروکشی و تسویه حساب پرداخته شود.

با این حال، بر اساس آن چه گفته شد، نباید فراموش کرد وجود نهادی توانمند، هدفمند، و متکی به ساختاری قدرتمند و با هویت، در جهت سیاست‌گذاری، تصمیم‌گیری و نظارت بر «شبکه نمایش خانگی» از نان شب هم واجب‌تر است تا با هر عنوانی و ذیل هر سازمانی که هست، حامی و مدافع هویت و فرهنگ انقلاب و پاسدار تمدن ایران اسلامی باشد. مسلم است که، این نهاد، باید برخوردار از «قدرت اجرایی بالا»، «هویت تثبیت‌شده»، «مقررات و مصوبات روشن»، «ضمانت اجرایی متناسب»، و «مدیران، کارشناسان، و عوامل عاقل، عالم، توانمند، سالم، شجاع، پیگیر، مقاوم، و دورنگر» باشد تا هم اعتماد کامل حاکمیت را به دست آورد و هم جریان لمپن، فرصت طلب، زیاده خواه، رانت خوار، و منفعت جوی مخالف را به تمکین وادارد.

به نظر می رسد، با تدبیر سازمان صدا و سیمای جمهوری اسلامی، ساترا از چنین وضعیتی برخوردار باشد. پس ضمن امیدواری به موفقیت این بخش از خدمتگزاران و مدافعان فرهنگ و هویت ملت و کشور ایران، باید تلاش شود به جای ایراد اشکالات ناوارد و بهانه گونه، تا حد امکان به این نهاد نوپا، کمک گردد.

رسانه سینمای خانگی- تولید استراتژیک نیازمند نقشه‌راه است

مهدی عظیمی میرآبادی معاون اسبق سازمان امور سینمایی کشور در خصوص چرایی عدم تولید آثار فیلم و سینمای استراتژیک گفت: شاید تعبیر پر هزینگی، برای برخی از مصداق های فیلم و سینمای فاخر درست باشد، اما اینکه هر اثر فاخری پر هزینه است قطعاً تفکری ناسالم و نادرست است.

به گزارش سینمای خانگی از سینماپرس، این کارشناس فرهنگی افزود: به خوبی روشن است، همه خواستی که نظام جمهوری اسلامی از خروجی بخش فیلم و سینما و فرهنگ و رسانه دارد، تقریباً در حوزه تولید و عرضه کالاهای فرهنگی و هنری استراتژیک خلاصه می شود. این یک اصل است که اساساً هر نظام و ساختاری، چه حکومتی، چه دولتی، چه عمومی، و چه خصوصی برای رسیدن به هدف مطلوب خود، نیاز به طراحی و تبیین استراتژی دارد؛ و ناگفته پیداست که اگر در آن مسیرحرکت نکند، حتماً به نتیجه مورد نظر نخواهد رسید.

وی سپس با طرح این پرسش که ما در ابتدا باید از خودمان سؤال کنیم که فیلم استراتژیک، یعنی چه؟ اظهار داشت: اتفاقاً دلیل این که بسیاری از هنرمندان و مسئولان از طرح عنوان فیلم استراتژیک واهمه دارند و گمان می کنند با یک موجود عجیب و غریب طرف هستند، به تعریف مغلوب و وارونه ای بر می گردد که از فیلم استراتژیک شده است. بعضی می گویند فیلم استراتژیک یعنی فیلم پر هزینه و حالا هر کس از فیلم استراتژیک حرف زد و پرسید، به او اتهام زده می شود که قرار است منابع مالی بزرگی را هدر بدهد یا از این پشم برای خود کلاهی ببافد! در صورتی که این دیدگاه و باور از اساس غلط است. این تعریفی که از فیلم و سینمای استراتژیک می شود، درست مثل همان تعریف غلطی است که سال ها قبل برای فیلم فاخر مطرح شد. در واقع افراد خواسته یا ناخواسته، به شکلی کاملاً اشتباه آثار پر هزینه را به عنوان «فیلم فاخر» جا انداختند، در حالی که حقیقتا این گونه نیست؛ البته شاید تعبیر پر هزینگی، برای برخی از مصداق های فیلم و سینمای فاخر درست باشد، اما اینکه هر اثر فاخری پر هزینه است قطعاً تفکری ناسالم و نادرست است.

عظیمی میرآبادی تأکید کرد: فیلم فاخر الزماً فیلم پر هزینه ای نیست؛ گرچه ممکن است آثار پر هزینه ای هم طی این سال ها در سینمای و تلویزیون کشور ساخته شده که تنها بیت المال را از بین برده اند و صد البته که اصلاً فاخر نیستند. در خصوص فیلم و سینمای استراتژیک هم وضعیت به همین منوال تصویر شده است. در واقع تولید و عرضه فیلم و سینمای استراتژیک، مسیری خواهد بود که کشور را به هدف مطلوب می رساند. چرا که هر فرد یا سازمانی اعم از فردی، خانوادگی، جمعی، محلی، ملی، منطقه ای، یا جهانی، اگر هدف و چشم اندازی برای خود داشته باشد، علی القاعده برای رسیدن به آن هدف باید مسیری را طی کند. این مسیرها نقشه راه است که از آن با تعبیر راهبرد یا استراتژی یاد می شود. بنابراین لازمه حرکت صحیح در این مسیرها، شناخت، طراحی، و تبیین استراتژی است.

مدیرعامل سابق انجمن سینمای انقلاب و دفاع مقدس خاطرنشان کرد: وقتی در قوانین بالادستی و منویات امامین انقلاب اسلامی، اعتلای اعتقادات دینی، تعمیق هویت ملی، حمایت از مظلوم، مقابله با ظالم، و… به عنوان بخشی از اهداف وقوع انقلاب اسلامی و استقرار نظام مقدس جمهوری اسلامی برشمرده می شود، در عرصه فیلم و سینما هم باید همان محصولی تولید و ارائه شود که در این مسیر پیش برود. این قید تنها برای فیلم و سینما نیست، بلکه تمامی حوزه های عملکردمان باید مبتنی بر این استراتژی باشد.

این تهیه کننده ارشد تلویزیون متذکر شد: فیلم و سینمای استراتژیک به گونه ای است که همه کسانی که برای نظام کار می کنند خود را با آن هم سو می بینند و همراهی می کنند. ولی متاسفانه اینگونه نیست! چون جایی در جمهوری اسلامی نیست که این راهبرد را تعریف کرده باشد، تقسیم وظایف نموده باشد، پیگیری کرده باشد، و در عین حال نظارت معطوف به پاسخگویی را هم به عمل آورده باشد. نگاهی گذرا به سپهر فیلم و سینمای کشور نشان می دهد؛ علاوه بر بخش های خصوصی و صنفی، ده ها مجموعه دیگر که اتفاقا همه از بودجه بیت المال مصرف می کنند، در زمینه های تحقیق، پژوهش، فیلمنامه، تولید، تجهیزات، زیرساخت ها، امور فنی، امور پشتیبانی، مجوزها، نظارت ها، تسهیل ها، گلوگاه ها و امثال این ها هستند که در زمینه فیلم و سینما کار می کنند.

وی ادامه داد: از آن جمله به زیرمجموعه های سازمان صدا و سیما مثل گروه های برنامه ساز، شبکه ها، سیمافیلم، سیمرغ؛ زیرمجموعه های وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی مثل فارابی، مرکز گسترش، انجمن سینمای جوان؛ زیرمجموعه های سپاه و بسیج مثل سازمان اوج، شهید آوینی، روایت فتح، بسیج هنرمندان، مرکز آفرینش ها؛ زیرمجموعه های ستاد کل مثل بنیاد حفظ آثار، موسسات فیلم سازی ارتش و سپاه؛ زیرمجموعه های سازمان تبلیغات اسلامی مانند حوزه هنری، دانشگاه سوره، و…؛ زیر مجموعه های بنیاد شهید؛ زیرمجموعه های شهرداری ها و بسیاری دیگر از این گونه نهادها هستند که کار می کنند بدون این که هیچ ارتباط سازمان یافته، دقیق، و تعریف شده ای بین آنان در بستر استراتژی انقلاب و جمهوری اسلامی وجود داشته داشته باشد. البته چیزهایی هست، اما همه چیز بر اساس درک و دریافت افراد مسئول این نهادها تعریف می شود و هیچگاه به صورتی جهت مند برای تمامی آنان نقشه راه های کلی و جزیی، راهبردهای اساسی، و زیرراهبردهای معطوف به هر یک، تعیین و ابلاغ نشده است. البته این وظیفه در کلیت به عهده تنها یکی از آن ها نیست، بلکه می طلبد جایی مثل شورای عالی انقلاب فرهنگی برای این فکری بکند. نتیجه این ترک فعل همان است که با تعابیری همچون ولنگاری فرهنگی از آن یاد می شود و راه را برای اتلاف بیت المال، نفوذ نفوذی ها، سیطره باندهای فاسد، از بین بردن امید، اخلاق، و نیروی انسانی فعال و ارزشمند باز کرده است. اگر کار اساسی و بسیار مهم طراحی و تبیین استراتژی انجام شود که هر شخص حقیقی و حقوقی بتواند بر اساس یک تراز و شاقول منطقی و اصولی از پیش تعیین شده، به این پرسش فکر کند که جهت و سمت و سوی کاری که می کند، کدام است؟ آیا اهداف مورد توجه انقلاب و جمهوری اسلامی در آن لحاظ شده است؟

این سینماگر افزود: در شرایطی که این تراز و شاقول نیست، فیلم ها معمولا به کالاهایی سطحی، سلیقه ای، نامتناسب، و بی ربط با راهبردها و سیاست های کلان کشور می شود. اگر این چنین فیلم هایی را در سبد تولیدات خصوصی و غیرخصوصی شاهد هستیم، به این دلیل است که متاسفانه در این عرصه بسیار بسیار مهم طراحی، ترسیم، تبیین، استراتژی روشن و مشخص و تقسیم وظایف و برنامه ریزی بر مبنای آن در حوزه فیلم و سینما صورت نگرفته است و کسی هم پاسخگو نیست.

عظیمی میرآبادی سپس با بیان اینکه ما نیاز به نقشه راه درست داریم اظهار داشت: سازمان صدا و سیما یا سازمان سینمایی به تنهایی قدرت این را ندارد که بتواند برای کل سیستم برنامه ریزی کند، چون هیچکس خود را ملزم به اطاعت از دیگری نمی‌داند و هر کاری را دوست دارد یا خودش به نتیجه می رسد، انجام می دهد. البته این نقیصه دردآور از مسئولیت کسانی که به صورت سیستمی مسئولیت دارند، چیزی کم نمی کند و چه خوب خواهد شد اگر هرچه سریع تر کار اساسی در این خصوص را به عمل بیاورند. به نظر من لااقل اگر دبیر و اعضای شورایعالی انقلاب فرهنگی و شورای فرهنگ عمومی وارد میدان نشوند و چرخه سیاست گذاری مبنایی کلی و جزیی فیلم و سینما را در دست نگیرند، در اثر این ولنگاری و بی برنامگی، کشور با نتایج سهمگین و تأسف باری از این گلوگاه روبرو خواهد شد.

وی تصریح کرد: ما نیاز به نهادی متمرکز برای طراحی، تقسیم کار، برنامه ریزی، و نظارت در حوزه فرهنگی و هنری کشور داریم که البته تنها بخشی از آن به فیلم و سینما باز می گردد. پیش از این بنده پیشنهادی داده بودم تحت عنوان ایجاد نهاد فرهنگی جمهوری اسلامی! که سوگوارانه باید عرض کنم، هیچ کس! تأکید می کنم، هیچ کس در باره آن پرسشی نپرسید. ای کاش به یاری خدا روزی برسد که هر کس بر مسندی در حوزه فرهنگ، هنر، فیلم، و سینمای کشور می نشیند، آن را موقعیتی برای خدمت بیشتر در جهت اهداف متعالی انقلاب اسلامی به کار گیرد.

«ساترا»؛ استقلال اجرایی در عین هویت وابسته به سازمان صدا و سیما

هادی مرادی

مطابق اعلام دبیرخانه شورای نگهبان در بخشی از اعلام نظر روشن و صریح درباره لایحه عفاف و حجاب، بندهای ۷ و ۹ به جهت روشن نبودن نسبت آنها با مصوبه جلسه ۸۸۳ شورای عالی انقلاب فرهنگی در مورد تعيين الزامات ساماندهی حوزه صوت و تصویر فراگیر، و بندهای ۸ و ۹ با توجه به روشن نبودن وضعیت اساسنامه سازمان تنظیم مقررات صوت و تصویر فراگیر در فضای مجازی «ساترا» ابهام دارد که پس از رفع ابهام، اظهارنظر خواهد شد.

به گزارش پایگاه خبری سینمای خانگی؛ اخیراً شورای نگهبان در بررسی لایحه عفاف و حجاب به واسطه تعیین برخی وظایف برای سازمان تنظیم مقررات رسانه های صوت و تصویر فراگیر در فضای مجازی، ابهاماتی را در خصوص این سازمان مطرح کرده که در میان جراید و پایگاه‌های خبری موافق و مخالف، واکنش‌هایی را به همراه داشته است. در این بین، برخی رسانه‌ها با نگاهی بدبینانه این اتفاق را نشانه‌ای از پایه‌ریزی نادرست حوزه نظارت بر شبکه نمایش خانگی برمی‌شمارند و رسانه‌های دیگر نیز در مقابل، اعتقاد دارند ابهام شورای نگهبان تنها یک ایراد شکلی است و اساس نظارت بر شبکه نمایش خانگی را زیر سوال نمی‌برد.
فارغ از فضای مثبت و منفی رسانه‌های مختلف در این باب، آنچه مهم و اصولی به نظر می‌رسد، تأکید نهادهای مختلف بر اجرای دقیق قوانین است. به هر حال، مجلس شورای اسلامی در یک روند قانونی، لایحه عفاف و حجاب را بررسی کرده و در نهایت مطابق آیین‌نامه‌ها و قوانین مربوطه بعد از شنیدن نظرات موافق و مخالف نمایندگان مردم، کمیسیون‌های مربوطه و نمایندگان دولت، آن را در صحن مجلس به تصویب رسانده و سپس برای اظهارنظر شورای نگهبان ارسال کرده است. در این قانون، وظایفی نیز برای نهاد تنظیم‌گر صوت و تصویر فراگیر تعیین شده و ساترا به عنوان بخشی از سازمان صدا و سیما، مسئول اجرای قانون در حوزه صوت و تصویر فراگیر و نمایش خانگی تعیین شده است. تردیدی نباید داشت که شورای نگهبان که وظیفه بررسی و انطباق مصوبات مجلس شورای اسلامی با شرع مقدس و قانون اساسی را بر عهده دارد، علی‌القاعده می‌بایست بدون توجه به حواشی و فضاسازی‌های رسانه‌ای، با دقت و توجه کامل مصوبات مجلس را مورد مداقه قرار دهد و به اصطلاح مو را از ماست بکشد و ابهامات احتمالی را مطرح کند تا مجلس پس از رفع ابهامات دوباره، آن را بررسی کرده و به نتیجه برساند.
مطابق اعلام دبیرخانه شورای نگهبان در بخشی از اعلام نظر روشن و صریح درباره لایحه عفاف و حجاب، بندهای ۷ و ۹ به جهت روشن نبودن نسبت آنها با مصوبه جلسه ۸۸۳ شورای عالی انقلاب فرهنگی در مورد تعيين الزامات ساماندهی حوزه صوت و تصویر فراگیر، و بندهای ۸ و ۹ با توجه به روشن نبودن وضعیت اساسنامه سازمان تنظیم مقررات صوت و تصویر فراگیر در فضای مجازی «ساترا» ابهام دارد که پس از رفع ابهام اظهارنظر خواهد شد.
بنابراین ساترا که ماهیتاً به عنوان معاونتی تخصصی ذیل سازمان صدا و سیما (که طبق استفساریه شورای نگهبان، مرجع صوت و تصویر فراگیر است) مکلف به حمایت و نظارت بر صوت و تصویر فراگیر و نمایش‌خانگی بوده، می‌بایست با همکاری و کمک بخش‌های مربوطه در سازمان صدا و سیما، دولت، مجلس و شورای نگهبان این ایرادات شکلی را برطرف کرده و تلاش کند تا ابهامات اعلام‌شده را روشن گرداند. یکی از این اقدامات مؤثر با توجه به طول کشیدن طی مراحل قانونی تصویب و ثبت اساسنامه ساترا، جایگزینی عبارت «سازمان صدا و سیما» به جای «ساترا» است. این اقدام، این بحث را اثبات می‌کند که اولاً نظارت سازمان صدا و سیما بر شبکه نمایش خانگی قطعی است، ثانیاً «ساترا» درون سازمان صدا و سیما این مسئولیت را دارد و ثالثاً در عین استقلال اجرایی، هویتی مستقل در حکمرانی کشور ندارد.
در پایان ذکر این نکته اهمیت دارد که ضمن تأیید رفتار سنجیده هر دو سوی ماجرا، یعنی شورای نگهبان در ایراد مطرح‌شده، و سازمان صدا و سیما و ساترا در تلاش برای رفع ابهام شورای نگهبان، به نظر می‌رسد برخی رسانه‌ها علاقه دارند از اعلام نظر شورای نگهبان، تأییدی بر نظرات اشتباه و مغرضانه خود استخراج کنند و با استفاده از این اتفاق، انتقاد ناجوانمردانه‌ای را بر ساترا تحمیل کرده و سعی کنند تا «ساترا» از گردونه‌ی نظارت بر شبکه نمایش خانگی خارج شود. این گونه مسایل در کنار یادآوری نظر قبلی شورای نگهبان در خصوص مشروعیت انحصاری سازمان صدا و سیما برای تنظیم گری صوت و تصویر فراگیر بیانگر هجمه برنامه ریزی شده ای به نهاد تنظیمگری است که طی یکسال و نیم اخیر به اذعان دوست و دشمن در تنظیم گری تعاملی خود موفق عمل کرده است.

رسانه سینمای خانگی- حال مستند خوب است اما تو باور نکن

محسن اردستانی مستندساز در خصوص بررسی وضعیت مستندسازی در کشور گفت: ما باید با تولید مستندهای درخشان در فضای رسانه ای اثرگذار باشیم و جلوی شانتاژ شبکه های خزعبلی مانند «بی بی سی»، «وی او ای» و… را بگیریم؛ ما باید فرزند زمانه خویش باشیم و در هر شرایطی وارد میدان شده کار کنیم.

به گزارش سینمای خانگی، کارگردان مستندهای «ناصران عموراء» و «عقاب های گونی به سر» در گفت‌و.گو با سینماپرس افزود: تولید مستندهای بحران و استراتژیک امری ضروری است که هرگز نباید در خصوص آن اهمال کاری شود. من ۳ خاطره از ساخت اولین فیلم مستندم «فاطمیون» دارم که مایلم در اینجا بازگو کنم.

وی ادامه داد: اولین خاطره بنده مربوط به رزمنده ای است که به سوریه آمده بود اما نمی خواست در خط با دشمن مبارزه کند و بعد از تماشای این مستند بود که به خط برگشت؛ خاطره دوم مربوط به یکی از بچه های فاطمیون بود که گفته بود با دیدن این مستند ترغیب شدم به جنگ بروم و خاطره سوم هم مربوط به یکی از رزمندگان دوران دفاع مقدس می شود که با دیدن این مستند ترخیص شده بود.

اردستانی در همین راستا متذکر شد: من این خاطرات را عنوان کردم تا بگویم می شود در فضای رسانه ای اثرگذار بود. ما باید در کشورمان چه در بخش مستندسازی و چه در حوزه خبری همیشه قبل از سایر شبکه های خزعبل خبری که دشمنی و عنادشان با کشور ما ثابت شده وارد میدان شویم و خودمان گوینده اولین خبرها باشیم.

این مستندساز سپس با اشاره به حوادث امروز منطقه و به خصوص غزه اظهار داشت: ما موظفیم در دوران جنگ روی احوالات جنگ اثرگذار باشیم. خطاب من مسئولان سازمان صدا و سیما و مسئولان دولتی هستند! آن ها باید امثال آوینی ها را تربیت کنند و به آن ها بها بدهند. ما هم اینک بیش از ۱۵۰ مستندساز داریم که آماده رفتن به جنگ و ساخت مستند هستند اما افسوس که مسئولان حتی به یک نفر از آن ها زنگ نزده اند و از آن ها نظرخواهی نکرده اند که در این شرایط جنگی چه باید بکنند!

کارگردان مستندهای «لشکر زینبی» و «ملازمان حرم» با بیان اینکه چرا مستندساز برجسته ای مانند آقای برجی باید برای رفتن به غزه و ساخت مستند به مشکل برخورد کند؟ تصریح کرد: آقای برجی را ما باید روی چشم بگذاریم؛ ایشان یکی از افتخارات کشورمان هستند؛ ایشان اگر نه بیشتر که همانند کریستین امانپور به جنگ های مختلف رفته‌اند و روایت های درخشان داشته‌اند؛ چرا ایشان امروز برای رفتن به غزه مشکل دارند و هیچ مسئولی مشکل شان را حل نمی کند؟

وی متذکر شد: بنده و امثال بنده که در مقابل آقای برجی بسیار کوچک هستیم و شاید طبیعی باشد که برای رفتن به غزه مشکل داشته باشیم اما چرا باید برای مرد بزرگی مانند آقای برجی چنین مشکلی به وجود آید؟ افسوس که مدیران و مسئولان حتی جاهایی که راحت تر می شود رفت مانند رفتن به لبنان را نیز از ما دریغ می کنند. ما می گوییم پول هم نمی خواهیم فقط همکاری کنید اما حتی حاضر به همکاری با ما هم نیستند.

اردستانی خاطرنشان کرد: این اهمال کاری مدیران در صورتی است که عزیزانی را به این مناطق اعزام می کنند که هیچ تخصص و کارآیی ندارند و تنها برای کشور هزینه زایی می‌کنند! من واقعاً مسأله و معضلم سازمان صدا و سیما و نهادهای دولتی سینمایی و فرهنگی هستند چرا که سازمان ها و نهادهایی مانند اوج یا روایت فتح هیچ گاه به ما نه نگفتند اما امکان اعزام ما را ندارند و این وظیفه وزیر ارشاد است که معضل ما را حل کند که متأسفانه ما راهی برای دسترسی به ایشان نداریم.

این سینماگر در پایان این گفتگو تأکید کرد: من متعجبم از اینکه حتی از ما درخواست ساخت مستندهای آرشیوی هم نمی کنند. این افراد دم از حمایت غزه می زنند اما در خروجی و عمل شان چنین حمایتی را شاهد نیستیم. مسئولان نباید فراموش کنند که حوزه فرهنگ و هنر در هر جامعه و کشوری بسیار مهم است. فیلم سینمایی «آژانس شیشه ای» بعد از جنگ ساخته شد و تنها یک تیر در آن شلیک شد اما اینک جزو مهمترین فیلم های داستانی سینمای دفاع مقدس است. مستند «معلم» ساخته بنده را سومین شبکه ضد نظام سوریه پخش کرد و در مورد آن تحلیل های بسیار داشت. این ها نشانگر این است که ما هر کار فرهنگی و درستی انجام دهیم اثرگذاری جدی دارد.

محسن اردستانی رستمی، متولد ۱۳۶۸ در تهران، فارغ التحصیل کارشناسی علوم قرآن دانشگاه تهران، کارگردان و مستندساز است و فیلمسازی را از سال ۱۳۸۹ آغاز کرده و در زمینه تدوین، بازیگری، تصویربرداری، تدریس، ساخت کلیپ و تیزر نیز فعالیت دارد. مستند کرار ساخته اوست که در پنجمین دوره جشنواره مردمی فیلم عمار، فانوس بخش بین الملل و بیداری اسلامی را بدست آورد. فیلم های فاتح دل ها، ماموریت خدا، دو پنجره، ردی از یک مرد، قله های برفی، ماجراهای امروز و ملازمان حرم از دیگر تولیدات این مستنساز جوان محسوب می‌شود.

رسانه سینمای خانگی- تلویزیون تبلیغات سینما را رایگان می‌کند؟

مرتضی شایسته رئیس کانون پخش‌کنندگان فیلم سینمای ایران با اشاره به هزینه بالای تبلیغات آثار سینمایی پیشنهاد داد: با حمایت سازمان صدا و سیما حتی‌المقدور، تبلیغات برای سینما رایگان شود.

به گزارش سینمای خانگی به نقل از اداره کل روابط عمومی سازمان سینمایی، نشست هم‌اندیشی برای تقویت و رونق بخشی تبلیغات داخلی صنعت سینما با حضور مدیران وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، سازمان سینمایی، رسانه ملی و مدیران صنوف با موضوع «تبلیغات و پخش تیزر فیلم‌های سینمایی در صدا و سیما» برگزار و پیرامون موانع و مشکلات موجود، وضعیت و ضرورت صدور مجوزهای لازم در این زمینه گفتگو و تبادل نظر صورت گرفت.

این جلسه با هدف بررسی همکاری‌های مشترک بین سینماگران و صدا و سیما و راه‌های انجام تبلیغات فیلم‌های سینمایی در سیمای جمهوری اسلامی در سالن شهید آوینی این سازمان برگزار شد، مباحث و نقطه نظرات و راهکارهای مطلوب برای دستیابی به شرایط بهتر و کارآمدتر تبلیغات محصولات سینمایی و حمایت گسترده‌تر از طریق بسترهای های داخلی مطرح شد.

در ابتدای این نشست، حبیب ایل بیگی معاون ارزشیابی و نظارت سازمان سینمایی در سخنانی کوتاه با اشاره به ماهیت حمایتی سازمان از رونق سینما گفت. این جلسه برای بحث و گفتگو جهت رسیدن به راهکارهایی برای حمایت داخلی از تبلیغات محصولات سینما تشکیل شده است.

وی اضافه کرد: در صدد آن هستیم تا با همکاری‌های متقابل میان سازمان سینمایی، سینماگران و سازمان صدا و سیما شرایط موثرتری برای تبلیغ فیلم‌های سینمایی بویژه از طریق تلویزیون مهیا شود و در این زمینه رویکرد همراهی و همکاری در مدیران صدا و سیما هم محسوس است.

در ادامه جلسه عباس محمدیان مدیرکل تبلیغات وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی با بیان اینکه سینما یکی از صنایع و صنوفی است که مورد رصد و حمایت این اداره‌کل قرار گرفته ،گفت: امروز دور هم آمده‌ایم تا کمک کنیم از ظرفیت‌های تبلیغات و توسعه و تقویت آن، برای رونق بخشی به صنعت سینما بهره ببریم و با مشورت و همراهی دوستان به سمت و سویی برویم که شایسته صنعت سینما در ایران است و امیدواریم بتوانیم با رفع چالش‌های موجود شرایط استفاده بیشتر از سیستم رسانه‌های داخلی را فراهم کنیم.

در ادامه این جلسه محمدحسین فرحبخش با اشاره به جایگاه نظارتی دولت و اعتبار مجوزهای صادره از سوی سازمان سینمایی خواستار حذف نظارت‌های موازی و جداگانه این تولیدات در صدا و سیما شد.

علی سرتیپی تهیه‌کننده و پخش‌کننده فیلم نیز، عنوان کرد: اگر می خواهیم سینما رونق بگیرد و سالن‌سازی توسعه یابد و بخش‌های خصوصی در این عرصه ورود بیش تری پیدا کند باید به این صنعت کمک کنیم.

 سرتیپی افزود: از وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی و سازمان سینمایی در این دوره تشکر می‌کنم که واقعا، به کمک سینما آمده‌اند، پشت سینما ایستاده و در حوزه‌های مختلف همکاری می‌کنند، امروز، این روند مثبتی که در حال حاضر با استقبال مردم از سینما به وجود آمده است نیاز به مراقبت دارد تا ادامه پیدا کند.

مرتضی شایسته رئیس کانون پخش‌کنندگان فیلم سینمای ایران در این جلسه با اشاره به هزینه بالای تبلیغات آثار سینمایی پیشنهاد داد: با حمایت سازمان صدا و سیما حتی‌المقدور، تبلیغات برای سینما رایگان شود.

ابوالحسن داوودی دبیر شورای عالی تهیه‌کنندگان سینمای ایران تاکید کرد: سینما این ظرفیت را دارد که در مقابل اقبال شبکه‌های ماهواره‌ای خارجی بایستد و افزایش ارتباط مردم و صدا و سیما می تواند ابزار مناسبی برای اقبال عمومی نسبت به آن باشد.

در ادامه جلسه حامد بابایی قائم مقام معاونت اداری مالی و مدیر کل بازرگانی صدا و سیما گفت: قصد ما حمایت از سینما است و بنا به تاکید ریاست سازمان صدا و سیما روند حمایتی ما از تبلیغات فیلم‌های سینمایی روندی مثبت و افزایشی خواهد بود.

بابایی با اشاره به آغوش باز صدا و سیما در پذیرش آثار ارائه شده به اداره کل بازرگانی صدا و سیما گفت: در صورت داشتن پروانه ساخت و مجوز نمایش این آثار ارزیابی و در کمترین مدت به نتیجه خواهد رسید.

مدیرکل بازرگانی صدا و سیما خاطرنشان کرد: پیرو درخواست آقای خزاعی رئیس سازمان سینمایی از رئیس سازمان صدا و سیما در مقایسه با سال گذشته آمار رکورد تبلیغی و تعداد تیزرهایمان در حوزه سینما افزایشی بوده است و مبنای ما در این خصوص رویکرد تشویقی است.

گفتنی است این نشست با حضور: حبیب ایل بیگی معاون ارزشیابی و نظارت سازمان سینمایی، حامد بابایی مدیرکل اداره بازرگانی صدا و سیما، عباس محمدیان مدیرکل دفتر تبلیغات و اطلاع رسانی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، یزدان عشیری مشاور رئیس سازمان و مدیرکل روابط عمومی، هاشم میرزاخانی مدیرعامل موسسه سینماشهر، روح الله سهرابی مدیرکل دفتر نظارت بر نمایش فیلم، مرتضی شایسته رئیس کانون پخش کنندگان فیلم سینمای ایران، ابوالحسن داوودی، دبیر شورای عالی تهیه کنندگان سینمای ایرا ن، محمدحسین فرحبخش، کارگردان و تهیه کننده، علی سرتیپی تهیه کننده و پخش‌کننده سینما، همایون اسعدیان‌ رئیس شورای صنفی نمایش، محمدرضا صابری،رئیس انجمن سینماداران و محمد شایسته،تهیه‌کننده سینما و مصطفی کمیجانی معاون مدیرکل دفتر نظارت بر نمایش حضور داشتند.

خروج از نسخه موبایل