ویژهنامه پاسداشت «پروانه معصومی» هنرمند فقید با عنوان «الی النور» در اختتامیه چهاردهمین جشنواره مردمی فیلم عمار منتشرشد.
به گزارش سینمای خانگی از عمارفیلم، ویژهنامه «الی النور» که با سردبیری «مجید رحمانی» به رشته تحریر درآمده است، شامل مصاحبه با دوستان، همکاران و نزدیکان پروانه معصومی است که ناگفتههایی از ابعاد شخصیتی وی در زندگی شخصی و حرفهای را آشکار میسازد. سیروس مقدم، هوشنگ توکلی و مینا نوروزی کسانی هستند که در این ویژهنامه، به روایت خاطراتی از این هنرمند فقید میپردازند.
در اولین یادداشت این ویژهنامه که به قلم مجید رحمانی است، آمده: هویت و اصالت در تمامی فراز و فرودهای زندگی بانو موجمیزند. بازیگری است که در آغاز کار هنریاش، کاملا به دور از فضای غالب نقش زن در فیلمفارسیهای آن دوره، گزیده کار بود یک شمایل جدید از زن در سینمای آن زمان ایران را به نمایش گذاشت که دارای عفت و وقار خاصی بود. وارد موج نوی سینمای ایران شد؛ لکن یک پیرنگ جدی از زن ایرانی با عفت در فیلمهای سینمای حتی قبل از انقلاب ایشان، عیان است.
این ویژهنامه با ذکر جملهای از پروانه معصومی در اختتامیه پنجمین جشنواره عمار در حالی که لوح تقدیر خود را در دست داشت، به پایان میرسد: من دوبار جایزه بهترین بازیگر نقش اول زن رو از جشنواره فجر گرفتم. ولی امروز احساس میکنم که با گرفتن این جایزه، خیلی خوشحال هستم.
تصویرگری سینمایی از مادر، همواره بر مداری از ایثار، مهربانی، تعهد، قدرت و کنش بر مبنای شایستهسالاری بوده است و این، همان تصویر قهرمانانهای است که از مادر در سینمای بهاصطلاح مردانه ما ایجاد شده و بخشی از برترینهای حافظه بصریما را تشکیل داده است.
به گزارش سینمای خانگی از ایرنا، مقام زن و مادر در سینمای ایران، همواره جایگاه بلندی داشته است؛ چه در این زمینه، به سینمای پیش از انقلاب رجوع کنیم و چه سینمای متحولشده پس از انقلاب را بنگریم؛ در تمامی این برههها، ردپای پررنگی از مقام زن و مادر را میبینیم تا متوجه شویم که سینمای ایران، در این زمینه، ادای دین شگرفی داشته است.
نکته قابلتوجه در این زمینه آنکه، نقش مادر، در تمامی گونههای سینمایی کشور، پررنگ بوده و مهمتر اینکه این نقش، هیچگاه جنبهای صوری و فرعی نداشته است. مادرانههای بسیاری در سینمای ایران جاودانه شدند که در جاهایی، حتی به کهنالگوهایی محبوب تبدیل شدند. قابلیتهای درونی مقام مادر و جایگاه بیرونی آن، همواره این اجازه را به فیلمنامهنویسان داده است که نهایت بهره را از این موقعیت دراماتیک برده و بهرهبرداریهای سینمایی شگرفی از آن به عمل بیاورند.
با سینمای مادرانه ما، تعریف مستقلی از زن ایرانی در مجامع بینالمللی شکل گرفت و این میتواند ناقض تمامی تعاریف نادرستی باشد که از نقش و باطن زن ایرانی در برخی محافل مغرض بیان میشود
در این بهرهبرداریهای درست و هوشمندانه است که تعریف مستقلی از زن ایرانی در مجامع بینالمللی شکل گرفت و این میتواند ناقض تمامی تعاریف نادرستی باشد که از نقش و باطن زن ایرانی در برخی محافل مغرض بیان میشود. جلوههایی از ایثار، مهربانی، تعهد، قدرت و کنش بر مبنای شایستهسالاری، همواره بر قامت مادران سینمایی کشور نقش بسته که در راستای جامعه تعریف میشود. هر جا هم که برخی فیلمسازان تلاش کردند تا چهرهای غیرواقعی از زن و مادر ایرانی به تصویر بکشند، آن آثار با بیمهری مخاطب، به فراموشی سپرده شدند تا حافظه بصری همه ما از مادران ایرانی تصویرگریهای دلسوزانه و بزرگی چون فیلم مادر، میم مثل مادر، اجارهنشینها، گلهای داوودی، کیمیا، گیلانه، اینجا بدون من، مهمان مامان، زیر پوست شهر، خونبازی، شیار ۱۴۳، مامان و آثاری از این دست باشد.
این تصویرگری در هر برههای، با شرایط روز پیش رفته و به همین دلیل، نگاه سینمای ایران به مادر، همواره مشمول گذر زمان بوده و متوقف در برخی المانهای قدیمی و کلیشهای نشد.
اینها، مواردی است که سینمای ایران به جایگاه رفیع مادر روا داشته و همواره اهمیت چنین جایگاهی را در ساحت خانواده و اجتماع درک کرده است و به همین دلیل، مادر، خود به خط سیر اصلی روایت تبدیل شده که پیشبرنده درام بوده است. این مهم در سینمایی که همواره عنوان میشود، قهرمانهایش، بیشتر مردها هستند، نکته حائزتوجهی است که نشان میدهد مادر بهتنهایی توانسته در این سینمای بهاصطلاح مردانه، پرچم زنان سرزمین را بالا نگهداشته و به روایتهایی برسد که حالا بخشی از بهترینهای حافظه بصری همه ما را تشکیل میدهد.
هفدهمین دوره از جشنواره مستند سینمای ایران «سینماحقیقت» در حضور وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی، جمعی از مدیران و مستندسازان و با معرفی برگزیدگان به کار خود پایان داد.
به گزارش سینمای خانگی مهر، مراسم اختتامیه هفدهمین جشنواره بینالمللی فیلم مستند ایران «سینماحقیقت» امشب دوم دی ماه با حضور جمعی از مستندسازان در تالار وحدت برگزار شد.
محمدمهدی اسماعیلی وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی، محمد خزاعی رییس سازمان سینمایی، مجتبی امینی دبیر جشنواره فیلم فجر، علی دهکردی مدیرعامل خانه سینما، مهدی آذرپندار رییس انجمن سینمای جوانان و … از جمله مهمانان این مراسم بودند.
این مراسم با نوای سرود جمهوری اسلامی ایران و اجرای محمدرضا شهیدیفر آغاز شد.
در ابتدای مراسم قطعهای به رهبری بهزاد عبدی و با همراهی ارکستر موسیقی نواخته شد که در پس زمینه آن تصاویری از کودکان غزه را نمایش میداد. در پایان این قطعه با بیان اینکه «اینجا چراغی روشن است» از همه قربانیان غزه و کودکانی که در خاک آرمیده اند و مادران یاد شد.
در ادامه محمد حمیدیمقدم دبیر جشنواره از یادبودی که برای قربانیان غزه برگزار شد تشکر و بیان کرد: روزهای سختی را به دلیل شدت کار پشت سر گذاشتیم. گروه بیشماری از مشاوران با ما همکاری کردند. از داورهایی که فیلمهای متفاوت و رنگین این دوره از جشنواره را انتخاب کردند و از هیاتهای داوری که ما را یاری کردند، ممنونم.
وی اضافه کرد: جیمز لانگلی که یکی از فیلمهای مهم درباره غزه را ساخته است و قبول کرد تا در این جشنواره کمک کند، مهرداد اسکویی فیلمساز خوب، رضا میرکریمی فیلمساز مطرح و … از دیگر داورانی که همراه ما بودند، تشکر میکنم. امسال در جشنواره شاهد رقابت نسلهای مختلف و درخشش جوانان بودیم.
حمیدی مقدم تصریح کرد: آنچه جشن را شیرینتر و به یادماندنی میکند حضور جوانان است. جشنواره امسال جشنواره فیلمهای اجتماعی، انتقادی و پرسشگر بود؛ مستندهایی درباره محیط زیست، درباره خانواده، درباره زیباییهای ایران، فیلمهایی درباره زنان، کاستیها و غمهای مشترک.محمد حمیدیمقدم: ما در حال عبور از مسیری هستیم که طراحی کرده بودیم، هزینههای تولید بالا رفته و دست ما به عنوان نهاد متولی تولید در سینمای مستند خالی است، جناب آقای وزیر باید برای این موضوع کاری کرد، سینمای مستند ایران، نیازمند توجه و حمایت جدی است
وی اضافه کرد: فیلمهای صادق و امیدوار و فیلمهایی که مخاطب را به تکاپو و تلاش ترغیب میکرد، فیلمهایی که راه حل ارایه میداد و تماشاگر را محصور در شرایط نمیدید. با بخش غزه به شکل جدی به مساله غزه پرداختیم. فرصت گفتوگو و تماشای آثار مختلف با افکار و سلایق متفاوت در این دوره فراهم شد.
وی در بخش دیگر صحبتهایش بیان کرد: ما در حال عبور از مسیری هستیم که طراحی کرده بودیم، هزینههای تولید بالا رفته و دست ما به عنوان نهاد متولی تولید در سینمای مستند خالی است، جناب آقای وزیر باید برای این موضوع کاری کرد، سینمای مستند ایران، نیازمند توجه و حمایت جدی است. هدف ما رسیدن به بازارهای منطقهای و جهانی است و سینمای ما میتواند یک مرکز جهانی باشد. هدف ما صرفاً حضور جشنوارهای نیست و امیدوارانه به آینده سینمای مستند ایران چشم میدوزیم.
در ادامه جوایز بخش مستند کوتاه بین الملل اعلام شد.
دیپلم افتخار مستند کوتاه بخش بینالملل به فیلم «سقف سنگی» ساخته رویا ربانی از ایران رسید.
همچنین دیپلم افتخار مستند کوتاه بینالملل به فیلم «پورزال» به کارگردانی ماریا ماوتی و احسان فرخی فرد رسید.
ماریا ماوتی در حالی که بغض کرده بود، گفت: خودم هر بار این فیلم را می بی نم، بغض میکنم برای مردمی که نه خاک دارند نه آب دارند نه هوا دارند نه کار دارند. امیدی هم ندارند و این جایزه را به مردم سیستان تقدیم میکنم.
در ادامه احسان فرخیفرد بیان کرد: از عوامل فیلم که چهار ماه شبانهروزی تلاش کردند و همچنین هیات داوران تشکر میکنم.
جایزه بهترین مستند کوتاه بین الملل به مستند «ارتعاشاتی از غزه» به کارگردانی رحاب نزال رسید. او در ویدیویی از بینندگان خواست به تحریم کالاهای رژیم اشغالگر قدس بپردازند و به عنوان شهروند و هنرمند صدای مردم غزه و کودکان باشند.
سپس جوایز بخش مستند نیمه بلند بین الملل اهدا شد.
در این بخش دیپلم افتخار مستند نیمه بلند بخش بینالملل به فیلم «مادر دانا مولود گنچ»» اثر سوینچ یشیل تاش رسید.
جایزه بهترین مستند نیمه بلند بخش بین الملل به «انجمن کلاشینکف» اثر کریستف کربش رسید. ویدیویی از این فیلمساز پخش شد و او از هیات داوران تشکر کرد.
جایزه ویژه هیات داوران به مستند «در دست ساخت» اثر مارکوس تویوو اهدا شد.
جایزه ویژه هیات داوران به مستند نیمه بلند «همنوایی عاشقانه» ساخته آذر مهرابی اهدا شد.
آذر مهرابی پس از دریافت جایزه خود گفت: از هیات انتخاب و داوری بسیار تشکر میکنم. من دیشب حدود سی ثانیه آقای اسکویی را دیدم و به من گفتند از تو خیلی ممنون هستم که یک «فیلم» ساختهای. من فیلمساز هستم و دوست دارم باز هم فیلم بسازم. اولین پلانهای این فیلم برای سال ۹۷ و آخرین پلانهای فیلم برای ۱۴۰۲ است. برای سینمای مستند باید فکری کرد. دوربین من در روند ساخت خراب شد و من نمیتوانم دوربین یا ست مونتاژ بخرم و مجبور هستم این جایزه را به صاحب خانهام بدهم. سینمای مستند پشتوانه شغلی ندارد. من از صندوق اعتباری کمک خواستم و بعد که فهرست انتظار هنرمندانی که برای کمکی ۱۰ میلیون تومانی را در صف دیدم، شرمنده شدم.
سپس هانا پولاک داور این بخش در صحبتهای کوتاهی عنوان کرد: امیدوارم همه مردمان دنیا در صلح زندگی کنند. فیلم مستند تصویر دقیقتری برای چگونگی مواجه با مشکلات جهانی ارایه میدهد. فیلمهای حاضر در جشنواره به ما آگاهی بسیاری درباره خیلی از مسایل داد و از این بابت از همه دوستان تشکر میکنم.
در ادامه جیمز لانگلی دیگر داور این بخش بیان کرد: خیلی خوشحال هستم که شانس بودن در کنار مردم ایران را دارم. در وضعیتی که تمامی مردم دنیا در رنج هستند، خوب است که به تماشای فیلمهای مستند که راهکار میدهند، بنشینیم. این اولین باری نیست که من به ایران میآیم. پیشتر حدود یک سال و نیم در ایران زندگی کرده بودم و باید بگویم جشنواره «سینماحقیقت» همانند مردم ایران بسیار مهماننواز است. دوست دارم به هموطنان آمریکاییام بگویم، به ایران سفر کنند.
در ادامه مهرداد اسکویی یکی دیگر از داوران بخش بینالملل گفت: تاریخ در این نقطه از جغرافیا به تماشای فیلم مستندسازان و ترسیم دغدغهها و جنگها و مصیبتها برای ارایه راهحلی، نیاز دارد. این فیلمها میتوانند پیامرسان کسانی باشند که درد دارند اما صدایشان به گوش جهان نمیرسد. خوشحال هستم که بخشی از این جشنواره بودم. در این دوره فیلمسازهای زن ایرانی در دورترین نقاط ایران فیلمهای مستند ساختند که واقعاً شگفتیآفرین بود.
وی در پایان با اشاره به مضامین فیلمها عنوان کرد: امیدوارم آورده این جشنواره صلح باشد.
سپس جوایز بخش مستند بین الملل اهدا شد.
دیپلم افتخار مستند بلند بخش بینالملل به مستند «زندان مرکزی ولادیمیر» به کارگردانی جولیا بابکووا اهدا شد.
جایزه ویژه هیات داوران مستند بلند بخش بینالملل به مستند «ستار الکلاسیکو» به کارگردانی هادی شریعتی رسید که در سخنانی بیان کرد: در لحظهای که من اینجا ایستادهام همکارانی دارم که در شغلهای دیگری هستند و کار میکنند. وضعیت سینمای مستند ما نیازمند یک بازنگری جدی است.
جایزه بهترین مستند بلند بخش بینالملل به مستند «نخ طلایی» اثر نیشتا جین اهدا شد.
در ادامه این مراسم محمد حمیدی مقدم با حضور روی صحنه گفت: جشنواره فیلم «کازان» جشنوارهای مهم است که برای اولین بار از واژه اسلام استفاده کرده است و هر ساله به سینمای ایران توجهی ویژه دارد. این جشنواره با هدف همگرایی دینی در کازان برگزار میشود. ما در جشنواره «سینماحقیقت» باتوجه به روابط بسیار خوب تاتارستان و ایران و رد و بدل کردن فرهنگ و به دلیل علاقه و عشق آنها به حوزه فرهنگی ایران حس کردیم این روابط نیازمند گسترش است. ما به دلایل مختلفی از جمله ترکیب داوران مختلف از کشورهای اسلامی و برگزاری مداوم جشنواره کازان در هفت سال و برای سپاس و قدردانی از میلیوشا آیتوگانووا از او قدردانی میکنیم.
سپس با حضور حمیدی مقدم و رضا میرکریمی از میلیوشا آیتوگانووا داور این بخش قدردانی شد.
همچنین رضا میرکریمی در صحبتهای کوتاهی گفت: بلندنظری همراه با مدارای این جشنواره باعث میشود گردهمایی خوبی از همه استعدادهای کشورهای اسلامی را در آن ببینید.
آیتوگانووا نیز بیان کرد: قبل از هر چیزی از محمد خزاعی تشکر میکنم. باعث خوشبختی من بود که در کازان در خدمت شما بودیم. هرسال کیفیت فیلمهای ایرانی بیش از قبل میشود. دوستی ایران و جشنواره کازان تبدیل به سمبل و نمادی شده که در آینده میتواند پیامآور اهداف مشترک بسیاری باشد.
در بخش دیگری از مراسم اختتامیه، آرلین کلمشا استاد دانشگاه و پژوهشگر به صحنه آمد و بیان کرد: قبل از هر چیز از مرکز گسترش سینمای مستند و تجربی تشکر میکنم که شرایط ایران آمدن من را فراهم کردند. لحظههای ملاقات ما بسیار تراژیک است و کودکان بسیاری در غزه کشته میشوند. ما به عنوان فیلمساز نباید اجازه بدهیم که فلسطین دوباره فراموش شود تا حقوق بشر دوباره به فلسطین تاریخی بازگردد.
وی افزود: یکی از دغدغههای روشنفکر فلسطینی ادوارد سعید، بخشیدن صدا به فلسطینیانی بود که صدا از آنها سلب شده است. نویسنده لبنانی هم میگفت سکوت را باید به کلمات تبدیل کرد. امروز صدای فلسطین، فریادی برای پایان ظلم و جنگ است.
با پخش تصاویری از سردار حاج قاسم سلیمانی، بخش اهدای جایزه سرباز وطن آغاز شد.
جایزه سرباز وطن به مستند «عیدوک» به کارگردانی امیر عسکری اهدا شد.
در ادامه عاید نبا فیلمساز فلسطینی در کنار محمد خزاعی و محمدمهدی اسماعیلی وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی برای تجلیل از وائل الدحدوح خبرنگار الجزیره در غزه روی سن رفتند.
عاید نبا پس از دریافت لوح تقدیر وائل الدحدوح گفت: جشنواره «سینماحقیقت» به قولش که نشان دادن حقیقت است، عمل کرده است. آنچه که من دیدم این بود که غزه بخش مهمی از جشنواره بود. اینجا مستند یک کنش مقاومتی است و ما با وائلالدحدوح تماس گرفتیم و او میداند ما امروز دربارهاش صحبت کردهایم. فلسطینیها در مقابل سوال آزادی یا مرگ قرار گرفتهاند. امیدوارم همه شما مردم غزه را در قلبتان نگه دارید و به احترام مردم غزه از جای برخیزید.
در ادامه مراسم اسماعیلی وزیر ارشاد نیز در سخنانی بیان کرد: جشنواره امسال طبق گزارشهای خوبی که سازمان سینمایی و آقای حمیدی مقدم عنوان کردند به لحاظ کمی و کیفی راه خود را طی میکند و این سومین سالی است که در دوره جدید جشنواره را برگزار میکنیم.
وی ادامه داد: دوستانی که جایزه گرفتند گلایههایی را مطرح کردند که درست است. در فضای کشور باید به راه حلهای دقیق و کاملاً نقطهای در بخشهای مختلف برسیم. در سال جاری در حوزه فیلم کوتاه که انجمنها متولی آن هستند همکاری خوبی صورت گرفت. بیش از ۱۸۰ میلیارد تومان اعتبار مستقل قرار دادیم که به تک تک دفاتر فیلم کوتاه تزریق میشود.وزیر ارشاد: اقلیت نژادپرست ظالم، خشن و خونخوار که مدیریت این فضا را در سازمانهای جهانی جلو میبرند، دوست ندارند صدا و تصویری از ظلمشان پخش شود اما مستندسازان این مهم را انجام میدهند
وزیر ارشاد یادآور شد: در حوزه شهرستان حمایتهای خوبی شده است. شاید یک سوم کارها از شهرستانها به دبیرخانه میرسد. در سازمان سینمایی گزارشی اعلام شد که از بیش از ۷۰ فیلم سینمایی حمایت شده است. این حوزه کار ساخت و تولیدش پرهزینه است. در گذشته با بودجهای چند میلیاردی میشد از کارها حمایت کرد اما امروز این عدد به سی تا چهل میلیارد تومان رسیده است. اینها جهشی است که بخشی از آن به دلیل جذابیتهای جدیدی است که به حوزه کاری اضافه شده است مثل شبکه نمایش خانگی. کار ما حمایت جدی از این حوزه است.
وی عنوان کرد: در ۲ سال اخیر بخش عمدهای از حمایتها توسط مجموعههای خارج از وزارت ارشاد صورت گرفته است که نیازمند توسعه است. مگر فارابی، انجمن سینمای جوان یا دیگر انجمنها چقدر بودجه دارند. ما آمادگی این حمایت را داریم و دوستان من در سازمان سینمایی باید طرحهایشان را ارایه دهند. این نکته را همینجا عرض میکنم که اگر امسال از ۷۰ اثر مستند حمایت شده است، ما این آمادگی را داریم که سال بعد با ۲ برابر بودجه، تعداد ۲ برابر اثر را حمایت کنیم.
اسماعیلی تاکید کرد: مساله مهم امروز کشور موضوع آب است. ما از وزارت نیرو برای ساخت سریالی در حوزه آب درخواست حمایت کردیم. سینمای مستند بهترین دریچه برای آشنایی مردم با واقعیتها است. «سینماحقیقت»، جشنوارهای است که به نام و عنوان خود وفادار است. امسال بسیاری از مستندها در حمایت از غزه بود که بیش از بیست هزار نفر جلوی چشم همه مردم دنیا در آنجا به قتل رسیدند. آیا خون مردم فلسطین کمرنگتر از انسانهای شریف دیگر نقاط دنیا است؟ چرا هیچ واکنشی نمیبینیم؟
وی ادامه داد: اقلیت نژادپرست ظالم، خشن و خونخوار که مدیریت این فضا را در سازمانهای جهانی جلو میبرند، دوست ندارند صدا و تصویری از ظلمشان پخش شود اما مستندسازان این مهم را انجام میدهند. از محمد خزاعی درخواست حمایت بیشتر از مستندسازان را دارم تا امکان فعالیت بیشتر فیلمسازان جوانان فراهم شود.
در بخش بعدی مراسم مصطفی زمانیان رییس مرکز بررسیهای استراتژیک ریاست جمهوری روی صحنه آمد و جایزه ویژه مرکز بررسیهای استراتژیک ریاست جمهوری را به مستند «بحران خاموش» ساخته محمدحسین حقیقی اهدا کرد.
حقیقی نیز که میخواست جایزه را برگرداند بیان کرد: این جایزه را وقتی به من بدهید که آقای رییس جمهور و هیات دولت این فیلم را دیدند. آن زمان جایزه برایم مهمتر است چون فیلم درباره دغدغه مهمی است که رهبر انقلاب هم درباره آن تاکید داشته اند. با احترام تا آن زمان جایزه را به ایشان برمیگردانم.
در نهایت با اصرار مجری، حقیقی جایزه را با خود برد.
زمانیان نیز در سخنانی عنوان کرد: ظرفیت «سینماحقیقت» میتواند پلی شود میان دنیای هنر و دنیای سیاست از این رو باید هنرمندی که توانسته افکار سیاسی و حاکمیتی را حول مسایل پراهمیت جمع کند و در میان مسایل کم اهمیت ساخته شده توسط دیگران مهمترین مسایل را برجسته کند، تقدیر شود.
در ادامه جایزه ویژه بنیاد پانزده خرداد به مستند «نفس» ساخته علیرضا باغشنی اهدا شد.
بخش بعدی مراسم اهدای جوایز بخش شهید آوینی بود.
جایزه و تندیس برنزی شهید آوینی به مستند «بیقرار» ساخته محمدعلی فارسی اهدا شد. همچنین جایزه و تندیس نقرهای شهید آوینی به مستند «احمد» به کارگردانی مصطفی رزاق کریمی تعلق گرفت.
مصطفی رزاق کریمی در سخنانی بیان کرد: حدود یک سال و چند ماه تحقیق این فیلم طول کشید و بعد دورههای مختلف تولیدآن زمان برد. اعتقاد دارم به موضوع تحقیق در سینمای مستند و برایم تحقیق در دوران انقلاب که معتقدم الان وقتش رسیده است، اهمیت دارد. باید بدون تحریف، تحقیق و پژوهش درست داشته باشیم. امیدوارم این کار هم ماندگار باشد.
جایزه و تندیس طلایی شهید آوینی نیز به مستند «قوی دل» به کارگردانی علی فراهانی صدر اهدا شد.
در ادامه جوایز بخش مستند کوتاه مسابقه ملی اهدا شد.
جایزه بهترین کارگردانی مستند کوتاه به فیلم «پورزال» به کارگردانی احسان فرخیفرد و ماریا ماوتی رسید.
جایزه بهترین کارگردانی فیلم مستند نیمه بلند در بخش ملی به فیلم «هفت سال اینجا» به کارگردانی سیدمصطفی سیدالحسینی اهدا شد.
جایزه بهترین پژوهش بخش ملی به حامد کلجهای برای مستند «آذر آبادگان» تعلق گرفت.
جایزه بهترین نویسنده گفتار متن به محمدرضا ابوالحسنی برای مستند «دوئل بوکمال» رسید.
جایزه بهترین گوینده گفتار متن به ناصر طهماسب برای مستند «می ۱۹۶۸» اهدا شد.
در ادامه شهیدیفر مجری مراسم از زندهیاد طهماسب و فیلمهایی که در این سالها دوبله کرده است، یاد کرد.
جایزه بهترین صداگذاری به حسن مهدوی برای مستند «آب بندان» رسید.
جایزه بهترین موسیقی متن به اکبر ابراهیمی برای مستند «آخرین کوسه نهنگ» اهدا شد.
جایزه بهترین تدوین به حسن وزیرزاده، ساسان فلاحفر و عباس وهاج برای مستند «دوئل بوکمال» تعلق گرفت.
جایزه بهترین تصویربرداری بهصورت مشترک به رامتین بالف و رشاد بالف برای مستند «آخرین کوسه نهنگ» و مهدی آزادی برای مستند «پورزال» رسید.
جایزه ویژه هیات داوران به علی فراهانی صدر برای مستند «قویدل» و جابر بادیاد برای مستند «دختر کوه نور» رسید.
هیات داوران با توجه به تمرکز ویژه جشنواره امسال به موضوع آب و مساله جمعیت، فیلمهای «آب بندان» با موضوع آب، «بحران خاموش» با موضوع جمعیت و «در پناه نیزار» با موضوع محیط زیست را شایسته توجه دانست.
جایزه بهترین کارگردانی فیلم مستند بلند به «خانواده خلج» به کارگردانی مصطفی حاجیقاسمی و مریم الهامیان رسید.
جایزه بهترین فیلم مستند به مهدی ایمانی شهمیری برای مستند «تکثیر در اسارت» رسید.
جایزه ویژه دبیر جشنواره به مستند «رزیدنت» به کارگردانی امیرمحمد کوچکزاده و مستند «پدگر» به محمد دیندشتی اهدا شد.
جایزه ویژه دبیر به احمد قویدل شخصیت فیلم «قویدل» اهدا شد.
احمد قویدل در سخنانی گفت: از دبیر جشنواره و هیات داوران سپاسگزار هستم. همه موفقیتهای ما بر دوش رسانه بود و من از اهالی رسانه ممنونم که آنها هستند که خطر میکنند و صدای ما را به گوش میرسانند.
جایزه استعداد نو به مستند «برار انیسه» به کارگردانی سید صادق کاظمی تعلق گرفت.محمد خزاعی: من برای بهبود این شرایط تلاش خواهم کرد. جلسات مکرری هم برای بهبود وضعیت داشتم و علیرغم حرفهای بعضی از عزیزان من فکر میکنم افقهای آینده روشن است. دغدغه من تنها سینمای مستند نیست و تمامی اهالی خانواده سینما را در بر میگیرد
در بخش بعدی مراسم، محمد خزاعی رییس سازمان سینمایی بیان کرد: دوست دارم گلایههای سینماگران را بشنوم و برای آنها راهکار پیدا کنم. من با شما همدردی میکنم. دوست داشتم در شرایط بهتری سکاندار این مسوولیت میشدم. ای کاش بحثهای اقتصادی امروز به جای این مسایل جایش را به سوژههای نابتری میداد. من در بدترین شرایط اقتصادی یا شرایط سیاسی سکاندار شدم اما از خانواده خود سینمای ایران و رنجکشیده هستم و درد شما را میفهمم.
وی یادآور شد: من برای بهبود این شرایط تلاش خواهم کرد. جلسات مکرری هم برای بهبود وضعیت داشتم و علیرغم حرفهای بعضی از عزیزان من فکر میکنم افقهای آینده روشن است. دغدغه من تنها سینمای مستند نیست و تمامی اهالی خانواده سینما را در بر میگیرد. سال ۱۴۰۳ سالی بهتر در زمینه اقتصاد سینما، معیشت و تولید خواهد بود.
خزاعی در پایان سخنانش درگذشت ناصر طهماسب صدای ماندگار دوبله را تسلیت گفت و برای کیانوش عیاری که ساعتی قبل به دلیل سکته بستری شدهاست نیز آرزوی سلامتی کرد.
در ادامه جایزه بهترین فیلم از نگاه تماشاگران این دوره از جشنواره به سعید الهی تهیهکننده مستند «قویدل» اهدا شد.
سعید الهی بعد از دریافت جایزه گفت: این اولین بار است که یک فیلم هم برنده تماشاگران و هم شهید آوینی و جایزه ویژه شهید آوینی میشود. این ماجرا پیامآور این است که میتوان فیلمی ساخت که هم نظر متخصصان و هم نظر مردم را جلب کند. فکر میکنم این اتفاق برای اولین بار افتاده است.
در پایان این مراسم نیز علی دهکردی با اشاره به مسوولیت سنگی که برعهده گرفته است، بیان کرد: در روزهای اولی که من به عنوان مدیر عامل خانه سینما انتخاب شدم، اسنپ گرفتم و بعد راننده اسنپ به من گفت که من مستندسازم و عضوی از خانه سینما. همان لحظه من فکر کردم کلید خانهای را در دست گرفتم که یک مستندساز بهعنوان موتور دانش، خلاقیت و هنر راننده اسنپ شده است. اما حالا خوشحالم که این جوان در این سالن جایزه گرفت و جمعیت انبوهی برای او دست زدند. امیدوارم «سینماحقیقت» بتواند حقیقت سینمای فاخر ما را به گوش و چشم کسانی که چشم و گوششان را بر حقیقت سینما بستند، باز کنند.
نازنین فراهانی از جشنواره آسیاپاسفیک و «سرنوشت» از جشنواره فرانسوی جایزه گرفتند، همچنین «ده سالگی»، «کت چرمی»، «کاپیتان» و «آب، باد، خاک، نان» حضورهای جهانی را تجربه کردند.
به گزارش رسانه سینمای خانگی از مهر، مستند «سرنوشت» ساخته یاسر طالبی در چهل و یکمین دوره جشنواره بینالمللی توس کورتس شهر اکس-آن-پرووانس فرانسه را از آن خود کرد.
«سرنوشت» جایزه Prix de l’audace (جایزه جسارت) را دریافت کرد.
این جایزه توسط هیات داوران مسابقه بینالمللی اوسین روکس، ناتالی لبل، لوران سوفیاتی، الکساندر سیکویرا و رضا سرکانیان اهدا شد.
این جشنواره از ۲۸ نوامبر تا ۲ دسامبر برابر با ۷ تا ۱۱ آذرماه در شهر اکس-ان-پرووانس فرانسه برگزار شد.
«سرنوشت» داستان دختر نوجوانی به نام سحر و پدرش رحیم است. داستانی از تردید، عشق و جاودانگی!
این مستند محصول ایران، فرانسه، آلمان و نروژ است.
یاسر طالبی مستندهای «دلبند»، «رویای آهنی»، «آب شهر» و … را کارگردانی کرده است.
نازنین فراهانی جایزه بهترین بازیگر زن جشنواره آسیاپاسفیک را دریافت کرد
در شصتمین دوره جشنواره فیلم آسیا – پاسیفیک که با سازماندهی اتحادیه تهیه کنندگان سینمای آسیا و اقیانوسیه از ۹ تا ۱۱ آذرماه ۱۴۰۲ در ماکائو برگزار شد، فیلم سینمایی «خورشید آن ماه» به کارگردانی ستاره اسکندری، تهیه کنندگی منوچهر محمدی و پخش بینالمللی شرکت ایریماژ در بخش مسابقه نمایش داده شد و نازنین فراهانی جایزه بهترین بازیگر زن را برای نقشآفرینی در این فیلم از آن خود کرد.
فیلم «خورشید آن ماه» در این جشنواره دیرپا که به شکل گردشی در کشورهای عضو اتحادیه برگزار میشود، در ۶ رشته دیگر شامل بهترین فیلم، بهترین کارگردان، بهترین فیلمنامه، بهترین فیلمبرداری، بهترین طراحی لباس و بهترین موسیقی متن نیز نامزد دریافت جایزه شده بود.
این فیلم سینمایی بیش از این جایزه بهترین فیلم و بهترین کارگردانی را در جشنواره فیلم مستقل ایماگو در ایتالیا را دریافت کرده بود.
این فیلم، داستانی از عشق ناکام و سکوت بی فرجام را در دل زیباییهای بلوچستان روایت میکند و تصویری واقعی و متفاوت از این قوم محجوب ارایه میدهد.
«خورشید آن ماه» پس از نمایش افتتاحیه جهانی در جشنواره تراز اول هند – گوآ، در جشنوارههای دیگری از جمله فیلمهای ایرانی در زوریخ (بخش مسابقه)، فیلمهای درون خانوادگی (بخش مسابقه)، رمبوهای سینما (بخش مسابقه)، صوفیه منار (مروری بر آثار فیلمسازان زن ایرانی)، «گل علیه گلوله»، فیلم و هنرهای رسانهای زنان استرالیا (بخش مسابقه)، زنان ایرانی در فرانکفورت و فیلمهای مستقل ایدرومنو (بخش مسابقه) حضور داشته است که اولین جایزه کارگردانی را برای ستاره اسکندری به ارمغان آورد.
این فیلم سینمایی در جشنواره «گل علیه گلوله» نیز نامزد دریافت جوایز بخش فرهنگها، بهترین کارگردان، بهترین فیلمنامه نویس، بهترین بازیگر زن، بهترین فیلمبرداری، بهترین تدوین و بهترین موسیقی متن شده است.
«خورشید آن ماه» به تهیه کنندگی منوچهر محمدی و پخش بینالمللی شرکت ایریماژ، به زودی توسط فیلمیران در سراسر کشور اکران میشود.
پویانمایی «ده سالگی» به کارگردانی فاطمه جعفری در حالی موفق به کسب دیپلم افتخار جشنواره فیلمهای انیمیشن معاصر ایونی (ICONA) شد که انیمیشن «جایگزین» ساخته عبدالله علیمراد در بخش مسابقه بینالملل حرفهایها نیز حضور داشت.
پویانمایی ۱۸ دقیقهای «ده سالگی» از تولیدات کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان است که با تکنیک استاپموشن ساخته شده است.
فیلمهای راهیافته به بخش مسابقه این جشنواره در ۲ بخش ملی و بینالمللی که هر یک خود در ۲ بخش حرفهای و دانشجویی تقسیم شدهاند، با یکدیگر به رقابت پرداختند.
جشنواره فیلمهای انیمیشن معاصر ایونی (ICONA) از سوی دپارتمان هنرهای صوتی و تصویری دانشگاه Ionian برگزار میشود.
این جشنواره با هدف ارایه بهترینهای تولید شده در حوزه انیمیشن از سراسر جهان و برای کمک به توسعه میراث فرهنگی فیلمهای انیمیشن، کمک به خلق فیلمهای جدید، فراهم کردن زمینه برای تولید مشترک بینالمللی و تشویق به بحث و گفتمان بین انیماتوران حرفهای، فیلمسازان و مردم یونان برگزار میشود.
پنجمین جشنواره فیلمهای انیمیشن معاصر ایونی (ICONA) از ۹ تا ۱۲ آذر ۱۴۰۲ (۳۰ نوامبر تا ۳ دسامبر ۲۰۲۳) در کشور یونان برگزار شد.
«کت چرمی» و «کاپیتان» مسافر چنای هند شدند
۲ فیلم سینمایی «کت چرمی» و «کاپیتان» به ترتیب به کارگردانی حسین میرزامحمدی و محمد حمزهای در بخش رقابتی فیلمهای بلند سینمای جهان بیست و یکمین جشنواره بینالمللی «چنای» هند به نمایش در میآیند.
هر ۲ فیلم «کاپیتان» به تهیهکنندگی سیدصابر امامی و «کتچرمی» به تهیه کنندگی کامران حجازی از تولیدات بنیاد سینمایی فارابی بهشمار میروند.
این نخستین حضور «کت چرمی» و چهارمین حضور «کاپیتان» در جشنوارههای جهانی شمرده میشود.
بیست و یکمین جشنواره بینالمللی «چنای» هند از چهاردهم تا بیستویکم دسامبر برابر با بیست و سوم تا سیام آذرماه برگزار میشود.
جایزه جشنواره فرانسوی به «آب، باد، خاک، نان» رسید
مستند «آب، باد، خاک نان» به کارگردانی مهدی زمانپور کیاسری و تهیه کنندگی سمیه زراعت کار و مهدی زمانپور کیاسری جایزه بهترین مستند کوتاه جشنواره فیلم کودکان فرانسه را دریافت کرد.
مستند ۲۵ دقیقهای «آب، باد، خاک، نان» که تولیدش بیش از یکسال زمان برده روایتی خوش آب و رنگ و لطیف از زندگی ابوالفضل و ستایش ۲ کودک فهرجی است که در پیچ و تاب سرنوشت، زندگی متفاوتی را تجربه میکنند.
این جشنواره که برای حمایت از کودکان جهان بنا شده است، به فیلمهای خلاقانه بها میدهد و هر ساله از ۲۱ تا ۲۵ نوامبر برابر با ۳۰ آبان تا ۴ آذرماه در پاریس برگزار میشود.
پخش بینالملل فیلم بر عهده موسسه هنر هفتم با مدیریت علیرضا شاهرخی است.
سایر عوامل «آب، باد، خاک، نان» عبارتند از نویسنده و کارگردان: مهدی زمانپور کیاسری، فیلمبردار: داوود رحمانی، حسن سیدی پریشان، مهدی زمانپور کیاسری، تدوین: محمدرضا وطن دوست، صدابردار: پیام میرتبریزیان، صداگذار: آرش قاسمی، مدیر تولید: تیمور نوربخش، تهیه کننده: سمیه زراعت کار و مهدی زمانپور کیاسری.
وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی در مراسم بزرگداشت زندهیاد پروانه معصومی در مسجد بلال گفت: این هنرمند بدون لکنت از ارزش ها و آرمانها میگفت و دفاع میکرد و هیچ ترس و نگرانی از واکنشها نداشت.
به گزارش سینمای خانگی از ایرنا، مراسم ترحیم زنده یاد پروانه معصومی هنرمند پیشکسوت سینما و تلویزیون به همت صدا و سیما و سازمان سینمایی کشور با حضور جمعی از هنرمندان، پیشکسوتان و مسئولان حوزه سینما و تلویزیون امروز یکشنبه- ۱۲ آذرماه- از ساعت ۱۴ در مسجد بلال صدا و سیما در حال برگزاری است.
اجرای مراسم را حسن سلطانی بر عهده داشت. در ابتدای مراسم پیام رییس جمهور و رییس مجلس به مناسبت درگذشت زندهیاد پروانه معصومی قرائت شد.
سپس حاج مرتضی طاهری، مداح اهل بیت با نوحهخوانی و مداحی یاد و خاطره این بازیگر را گرامی داشت.
محمد مهدی اسماعیلی، وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی به عنوان اولین سخنران مراسم ضمن عرض تسلیت به مناسبت درگذشت این هنرمند گفت: ایشان حق زیادی بر گردن جامعه هنری و مخاطبان داشتند و در طول حیات طیب ومبارک شان آثار بی نظیری را خلق کردند.
وی با تاکید بر این که پروانه معصومی از سرامدان حوزه سینما بود اظهار داشت: او چند دهه با وقار و متانت فعالیت کرد و نامی ماندگار از خود به جا گذاشت. علاوه بر نقش آفرینی های هنری شان شخصیت اجتماعی ممتازی داشتند که برآمده از شخصیت والایشان بود.
وزیر فرهنگ افزود: وی در اتفاقات مهم در کنار مردم بود و به اعتقادات جامعه افتخار می کرد. بدون لکنت از ارزش ها و آرمانها میگفت و دفاع می کرد و هیچ ترس و نگرانی از واکنش ها نداشت.
خواهشم از فضاهای رسمی این است که شان خودشان را حفظ کنند و هر موضوعی را به دو قطبی تبدیل نکنند. از خانم معصومی به خاطر آثارشان نام نیک به جا مانده است
اسماعیلی همچنبن در جمع خبرنگاران گفت: درگذشت او یک فقدان مهم است و جبران این ثلمه آسان نخواهد بود. امیدوارم با پرداختن به او یک اسوه همیشه جاوید را بتوانیم معرفی کنیم.
وزیر ارشاد گفت: این درگذشت برای جامعه کشورمان و همه اصحاب هنر این یک مصیبت جبران ناپذیر است.این بانوی بزرگ سینمای ایران یک هنرمند نبود یک معلم اخلاق بود یک دغدغه مند اجتماعی بود کسی بود که در مقاطع مخالف بدون لکنت از آرمان های مردم دفاع میکرد و پای اهداف و منافع ملی می استاد و در این راه از هیچ موضوعی ابا نداشت و نگران دیگران نبود.
اسماعیلی گفت: این درگذشت را به خانواده عزیز او و همه علاقمندانشان تسلیت میگوییم امیدواریم خداوند ایشان را برا همیشه به عنوان اسوه در جامعه هنری و برای همه هنرمندان قرار بدهد که نمونه اعلای یک هنرمند وطن دوست مردم دغدغه مند مردم بودند
پیمان جبلی، سیدمحمد حسینی، (معاون پارلمانی) مسعود ده نمکی، جواد شمقدری، احمد میرعلایی، مهدی نقویان، (رییس سیمافیلم)، داریوش یاری، علی بخشی زاده، مهدی فرجی، امیر نوری (پیشکسوت رادیو) از جمله مدیران و هنرمندان حاضر در مراسم هستند.
محمدمهدی عسگرپور، تهیهکننده و فیلمساز با تاکید بر این که در یکی دو روز اخیر فضای دو قطبی شکل گرفت گفت: همه هنرمندان کشور ما یک جور فکر نمیکنند. این به معنای این نیست که بخواهیم درباره آخرتشان قضاوت کنیم. ما میتوانیم از نام نیکی که از هنرمندان باقی میماند یاد کنیم.
مسعود ده نمکی، کارگردان نیز در ادامه مراسم تاکید کرد: بخش عظیمی از عالم هنر سرمایه انسانی است. خانم معصومی از بازیگر تبدیل به مولف شد. نباید از این سرمایهها غافل شد. نیروهای جدید میایند ولی صاحب تجربه ها باید تکریم شوند. مدیران نباید بگذارند اینها بیکار بمانند.
وی افزود: باقیات الصالحات غیر از نام نیک اثری است که موثر از خودش به جا می گذارد. چه مشهور باشیم و چه فالوئر نداشته باشیم همه رفتنی هستیم. از لحظهای که وارد قبر میشویم حساب و کتاب ما متفاوت میشود.
در ادامه مراسم فایل صوتی که محمود پاک نیت، بازیگر و انسیه شاه حسینی، کارگردان درباره شخصیت پروانه معصومی فرستاده بودند پخش شد.
نیما معصومی، پسر پروانه معصومی در بخش پایانی مراسم از همه افرادی که در چند روز اخیر تسلیبخش خانواده بودند قدردانی کرد.
وی گفت: مادرم تاکید داشت که هنگام مراسم خاکسپاری و ترحیم مزاحمتی برای مردم روستا ایجاد نشود.
دعوت به حضور در کنار قبور شهدا و ادای احترام به شهدای گمنام پایانبخش این مراسم بود.
حجت الاسلام سید عباس موسوی مطلق، استاد حوزه و دانشگاه یکی دیگر از سخنرانان مراسم بود.
زنده یاد پروانه معصومی ششم آذرماه در بیمارستانی در شهر رشت درگذشت. او از جمله بازیگران شاخص سینمای بعد از انقلاب بود که برای فیلمهای «گلهای داوودی» و «جهیزیه برای رباب» برنده سیمرغ بلورین بهترین بازیگر زن جشنواره فیلم فجر شد. او از شمایلهای بازیگری زن سینمای بعد از انقلاب بود که تلاش کرد چهره زن ایرانی را در آثار مختلف به تصویر کشد.
ناخدا خورشید، مسافرری، تحفهها، ترنج و سریالهای امام علی (ع)، یوسف پیامبر و کوچک جنگلی از جمله آثاری است که زندهیاد معصومی در آنها نقشآفرینی کرده است. پیکر این هنرمند چهارشنبه هشتم آذرماه در امامزاده ابوطالب منطقه فرحزاد به خاک سپرده شد.
مدیرعامل خانه سینما، با تسلیت برای درگذشت بیتا فرهی و پروانه معصومی گفت: تشییع خصوصی خواست خانواده خانم معصومی بود اما به زودی مراسم باشکوه در خور ایشان برگزار خواهیم کرد.
به گزارش رسانه سینمای خانگی، علی دهکردی در گفت و گو با خبرنگار سینمایی ایرنا، درباره آیین تشییع خانم پروانه معصومی، اظهار داشت: من در خانه سینما، دوستان در انجمن بازیگران، سازمان سینمایی حتی دوستان در صدا و سیما خیلی تمایل داشتیم مراسم تشییع جنازه باشکوه و درخور ایشان با یک فاصله زمانی مناسبی که قابل تنظیم باشد انجام شود منتها مراسم تشییع جنازه و ترحیم حق مسلم و اولیه خانواده هر متوفی است که خانواده مرحومه پروانه معصومی هم تمایل داشتند به شکل خصوصی در مقبره خانوادگی و محل زادگاه نیاکانیشان برگزار شود و حتی تمایلی نداشتند که نشانی و آدرس اینجا را هم گسترش دهند.
وی افزود: یکی از دلایلش هم این است که محل تشییع جایی است که از نظر مسیر، مسیر مناسبی نیست. حتی بستگان مرحومه که سن بالایی دارند پلهها، سربلایی و شیب را خیلی سخت آمدند. اما باز هم از دوستان، مدیران صدا و سیما و وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی و من هم از خانه سینما به آیین آمدیم.
دهکردی گفت: حتما در اولین فرصت یک مراسمی که در خور ایشان و بزرگداشت مرحومه معصومی باشد برگزار میشود. باید حتما بزرگداشت و یادبود در خور ایشان از طرف انجمن بازیگران، خانه سینما، سازمان سینمایی، صدا و سیما و همه کسانی که واقعا علاقمند و مدیون به ایشان از نظر اعتبار فرهنگی و هنری هستند برگزار شود.
یکی از لذتهایم این بود که روز مادر یا نوروز با ایشان تماس بگیرم
وی با اشاره به چند همکاری با پروانه معصومی گفت: من دو سه کار با ایشان داشتم و در نقش پسرشان بازی میکردم. یکی از لذتهایم این بود که روز مادر یا نوروز با ایشان تماس بگیرم و تبریک بگویم و خیلی هم افتخار میکردم.
واقعا احساس قلبی خیلی دلنشینی نسبت به خانم معصومی داشتم
دهکردی افزود: واقعا احساس قلبی خیلی دلنشینی نسبت به خانم معصومی داشتم و هنوز هم دارم. ایشان یکی از مهمترین بازیگران زن تاریخ سینمای ایران است. این بازیگر به خاطر حضور هنری و فرهنگی که در کنار کارگردانان بزرگ سینما و در شاخصترین فیلمهای تاریخ سینمای ما را داشتند، دارای اعتبار بالایی است.
وی ادامه داد: خانم معصومی، بعد از انقلاب جزو نخستین خانمهایی بودند که شخصیت زن ایرانی مقتدر، توانمند، اندیشمند و دوستداشتنی را در سینما و تلویزیون بازی کرده بودند.
پروانه معصومی، بازیگر سینما و تلویزیون ۶ آذرماه در سن ۷۹ سالگی دار فانی را وداع گفت.
کارگردان فیلم «شبهای روشن» گفت: منتقدان از دل سینمای موج نو آمدهاند و به شدت با سینمای مدرن بیگانه هستند، این گونه میشود که حمایتی که باید از آثار اقتباسی صورت بگیرد، نمیگیرد، مهرجویی اما به ادبیات غربی توجه داشت و از آنها بومی و ایرانی اقتباس میکرد و نشان میداد چقدر مسائل در دنیا یکسان است.
به گزارش سینمای خانگی، فرزاد موتمن درباره تفاوت وضعیت اقتباس در سالهای ابتدایی ورود سینما به ایران با کشورهای غربی به ایرنا گفت: اقتباس ادبی یکی از شیوههای فیلمسازی از همان ابتدای سینما بوده. در ابتدا نگاه داستانگویی قرن هجدهمی به سینما وجود داشته. در نتیجه به طور طبیعی خیلی از متنها ریشههای ادبی داشتهاند. اما بعد از جنگ جهانی دوم شاهد تغییر هستیم.
وقتی سینما جریان ادبی را تغییر داد
این فیلمساز درباره تغییری که وضعیت اقتباس در سینما پس از جنگ جهانی دوم داشت، گفت: از آنجایی که سینما در آمریکا پولدار بود، میتوانست نویسندگانی را استخدام کند که برای فیلمها بنویسند. از یک جایی متنهای فیلمنامهها به قدری خوب و قوی شدند که حالا این سینما بود که ادبیات را تحت تاثیر قرار میداد.
وی ادامه داد: پیش از جنگ جهانی دوم و در دهههای اولیه بعد از جنگ، فیلمهای جنایی و نوآر از روی رمانها و ادبیات جنایی ساخته میشدند. از دهههای ۷۰ به بعد به آثار نویسندگانی توجه شد که اساسا تحت تاثیر سینمای جنایی مینوشتند. این گونه شد که ادبیات و سینما تاثیر متقابلی روی هم گذاشتند.
فرزاد موتمن، کارگردان و فیلمنامهنویس
سینمای ایران تمام ویژگیهای یک سینمای جهان سومی را دارد
موتمن با اشاره به جهانسومی بودن سینمای ایران و دیگر کشورها در خاورمیانه گفت: سینما در کشور ما ویژگیهای یک سینمای جهان سومی و خاورمیانهای را داشت؛ ویژگیهایی که فقط منحصر به ایران نیست. ما ویژگیهای مشترکی را در بین سینمای ترکیه، مصر، هندوستان و ایران میبینیم و آن ویژگی، فیلمفارسی ساختن در سینمای ایران است.
کارگردان فیلم شبهای روشن افزود: ما به جای آنکه ژانر کار کنیم، فیلمهایی میساختیم که همه چیز در خود داشت. یک فیلمفارسی که همزمان هم ملودرام بود و هم کمدی و موزیکال. به علاوه صحنه زدوخورد هم داشت. این ویژگی را فیلمهای ترکیه و هند و… هم داشت و ما از این قاعده مستثنی نیستیم.
حتی از برادران کارامازوف هم فیلمفارسی ساختیم!
این فیلمساز یکی از دلایل عدم توجه به اقتباس در سینما را کمبود تیراژ کتابها دانست و افزود:در کشوری که همیشه تیراژ کتاب در آن پایین بوده، متون ادبی محل اقتباس نیستند در کشوری که همیشه تیراژ کتاب در آن پایین بوده، متون ادبی محل اقتباس نیستند. هرازگاهی اقتباس نیز شده اما اصلا شان رمان و قصه رعایت نشده. رمان برادران کارامازوف در ایران در سال ۳۸ در فیلم وسوسه شیطان اقتباس شد؛ فیلمی که یک فیلمفارسی به تمام معناست.
موتمن اظهار کرد: متن یک ارزشی دارد. شان این رمان اصلا در این فیلم رعایت نشده و ما از آن فیلمفارسی ساختهایم. متنهای ادبی مثل برادران کارامازوف بخشی از تمدن هستند و نمیشود هر چه میخواهیم بسازیم.
فیلم گاو ساخته زنده یاد داریوش مهرجویی با اقتباس از عزاداران بیل نوشته غلامحسین ساعدی
موج نو نتیجه یک خواست جمعی بود نه اراده فردی
این فیلمساز با اشاره به شرایط ایران در اواخر دهه ۴۰ و گسترش طبقه متوسط در جامعه گفت: موج نو در نتیجه گسترش شهرنشینی است. وقتی شهرها گسترده شدند، طبقه متوسط در جامعه مهم شد. این قشر یعنی قشر طبقه متوسط، نمیتوانند با فیلمفارسی ارتباط بگیرند و آن را تاب بیاورند. از این رو یک خواست جمعی در جامعه برای ساخته شدن فیلمهای جدیتر موج میزد. نسلی از فیلمسازانی شکل گرفت که میخواستند فیلمهای جدیتر بسازند.
موتمن اقتباس ادبی را یکی از راههای رهایی از فیلمفارسی دانست و افزود: یکی از مشکلات ما همیشه فیلمنامه بوده. اقتباس ادبی به این کمبود کمک میکند چراکه حالا یک متن با قصه و ساختمانبندی در اختیار فیلمساز است. این طور شد که آقای مهرجویی به نوشته آقای ساعدی توجه کرد. ناصر تقوایی با اقتباسی از یکی از داستانهای والتاری، فیلم نفرین را ساخت. بعد از موج نو، ناخدا خورشید از روی یکی از رمانهای همینگوی ساخته شد. بعدتر بهمن فرمانآرا با اقتباس از نوشته گلشیری فیلم ساخته است.
مخاطب بالقوه با تیراژ ۷۰۰تایی کتاب شکل نمیگیرد
وی در ادامه به افول این موج اشاره کرد و گفت: این نمیتوانست فراگیر باشد چرا که بعد از انقلاب، تیراژ کتاب به شدت کم شد تا امروز به ۷۰۰ جلد رسیده. عددی که بسیار کم است و هیچ تماشاگری را برای سینما به ارمغان نمیآورد.
موتمن با تاکید بر نقش کتابخوانی و افزایش آن در توجه بیشتر به اقتباس گفت: وقتی میخواهند اقتباس ادبی کنند، به یک تماشاچی بالقوه فکر میکنند. کسانی که خواننده آن کتاب هستند، وقتی مردم کتاب نخوانند، برای چه خوانندهای کار تولید کنیم.
کارگردان فیلم آخرین بار کی سحر را دیدی افزود: تهیهکنندهها به این نکته اهمیت میدهند که آن کتاب چقدر مخاطب داشته. چراکه میخواهند سرمایهگذاری کنند. پس ترجیح میدهند فقط یک دستمزد به فیلمنامهنویس بدهند؛ نه هم فیلمنامهنویس و هم نویسنده.
فیلم شب های روشن ساخته فرزاد موتمن با اقتباس از شبهای روشن اثر داستایوفسکی
مهرجویی نشان میداد که مسائل تا چه اندازه در تمام دنیا یکسان است
موتمن با اشاره به فیلمهای مهرجویی گفت:مهرجویی به ادبیات غربی توجه داشت و از آنها بومی و ایرانی اقتباس میکرد مهرجویی به ادبیات غربی توجه داشت و از آنها بومی و ایرانی اقتباس میکرد. با اینکه یک وجه جهان وطنی داشت اما نشان میداد چقدر مسائل در دنیا یکسان است. وقتی درباره مصائب یک زن صحبت میکند با اینکه اقتباس ادبی است اما در ایران هم جواب میدهد چون فقط زن ایرانی ستمکشیده نیست. زن نروژی هم ستمکشیده است چرا که جامعه مذکر و مردانه است.
این کارگردان درباره دیدن نشدن و عدماستقبال از آثار اقتباسی افزود: مهرجویی فیلم اشباح را در اواخر عمرش بر اساس نوشته هنریک ایبسن کار کرده بود که آن هم به اندازهای که باید، دیده نشد. من نیز ۳، ۴ سال پیش فیلم سراسر شب را کار کردم که اقتباسی بود و در دوران کرونا اکران شد که سینماها را تعطیل کردند و فیلمی که به شدت وجوه تجربی دارد را به نمایش خانگی فرستادند یعنی جایی که مردم بفرمایید شام میبینند.
منتقدان ایرانی سینمای مدرن را نمیفهمند
این کارگردان با انتقاد از عدمحمایت منتقدان از فیلمهای اقتباسی گفت: منتقدان هم از دل سینمای موج نو آمدهاند و فقط نقد مضمونی میکنند و به شدت با سینمای مدرن، بیگانه هستند. این گونه میشود که حمایتی که باید از سراسر شب به عنوان یک اثر اقتباسی صورت بگیرد، نمیگیرد.
کارگردان سریال نون و ریحون تاکید کرد: منتقدانی مانند گردانندگان برنامه هفت میآیند و در برنامه، کتاب فیلمنامهنویسی دستشان میگیرند. این دوستان نگاه گداری دارند و در فیلم به دنبال شخصیت میگردند، چیزی که ذاتا اشتباه است.
موتمن به جداسازی اقتباس از جریان کلی سینما اشاره کرد و گفت: این جداسازی برای مراسم و جشنوارهها است. از آنجایی که بسیاری از فیلمهای آمریکایی اساسا اقتباس هستند نمیتوانند این را نادیده بگیرند. اسکار نیز به همین شکل است.
وی تاکید کرد: اما در بدنه سینمای ایران که مخاطب کتابخوان به آن اندازه ندارد، ما فیلمی را میبینیم و تشخیص نمیدهیم اقتباس ادبی است یا خیر. در حقیقت برای مخاطب خیلی تفاوتی نمیکند.
سه گانه ارباب حلقهها با اقتباس از رمان مشهور ارباب حلقهها
سینمای ایران فاقد خلاقیت در تهیه و تولید است
این فیلمساز سینمای ایران را فاقد خلاقیت دانست و گفت: در ایران اما همه دنبال این هستند که چه چیزی میفروشد، برویم و همان را بسازیم. در نتیجه هیچ خلاقیتی در تهیه و تولید نداریم.
وی ادامه داد: این در مقایسه با سینمای دنیا که اقتباسهای ادبی مثل ارباب حلقهها صورت گرفته کاملا متفاوت است. اقتباسی که جزو پرفروشترینها بوده، خود کتاب میلیونها خواننده داشته و از ابتدا میدانستند با فیلمی پرفروش طرف هستند.
کارگردان فیلم ماندگار شبهای روشن درباره این فیلم گفت: تصور ما این بود که داریم فیلمی کاملا نفروش میسازیم که اکران محدودی هم خواهد داشت و فراموش میشود. خود من باورم نمیشود دو نسل با آن زندگی کرده باشند و همچنان دیالوگهایش به اشتراک گذاشته شود.
به گزارش سینمای خانگی از مهر، تیزر فیلم کوتاه داستانی «زاک» به نویسندگی و کارگردانی علی خسروی و از آثار بخش ملی داستانی و «ایران جوان» چهلمین جشنواره بینالمللی فیلم کوتاه تهران که توسط لقمان خالدی ساخته شده است، منتشر شد.
این اثر که محصول انجمن سینمای جوانان ایران و باشگاه فیلم رویاد است، یک درام اجتماعی-خانوادگی است که در استان گیلان مقابل دوربین رفته و در ستایش خانواده و زن ایرانی ساخته شده است.
«زاک» هشتمین فیلم کوتاه داستانی علی خسروی است و فهیمه مومنی، مهرداد بخشی، محمد امین، احمد امیری امامی و ری را سلطانی در این اثر به ایفای نقش پرداختهاند.
سایر عوامل این اثر عبارتند از مدیر فیلمبرداری: محسن حسینی، تدوین: لقمان خالدی، صدابردار: حسن شبانکاره، مشاور کارگردان: مهدی مهرنیا، آهنگساز: محمد صانعی، طراحی و ترکیب صدا: حسن شبانکاره، طراح صحنه: علی خسروی، دستیار کارگردان و برنامهریز: فرید مرزوقی، مدیر تولید: مهرزاد فکری، چهرهپرداز: مهسا ارشادی، تصحیح رنگ و نور: سامان مجدوفایی، طراح نشان و پوستر: محمد اسفندیاری، جلوههای بصری: ادریس محمدی و علی پیلهور، طراح لباس: سیده نرجس قوامی، مشاور پزشکی: نجمه وقاری و فرزانه حسین زاده، دستیار اول فیلمبردار: امین شهسواری، منشیصحنه: معصومه موسوی، سرپرست گروه هنروران: احمد امیری امامی، جانشین تولید: تورج رضوی، مدیر تدارکات: سینا جعفری، عکاس: ابوالفضل ربیعپور، مشاور رسانهای: رکسانا قهقرایی، تهیه کننده: علی خسروی، پخش بینالمللی: درگاه فیلم ایران.
چهلمین جشنواره بینالمللی فیلم کوتاه تهران به دبیری مهدی آذرپندار ۲۷ مهر تا ۲ آبان ۱۴۰۲ برگزار خواهد شد.
علی پورمومن کارگردان مستند «بچه دزد» با موضوع پرونده عجیب ربودن فرزند یک زن ایرانی از سوی دولت دانمارک به تولید رسیده است، به ارائه توضیحاتی درباره این مستند پرداخت.
به گزارش سینمای خانگی، علی پورمومن نویسنده و کارگردان مستند «بچه دزد» همزمان با پخش تلویزیونی این مستند، در گفتگو با مهر،درباره آن توضیح داد: این مستند روایتی از ربودن کودکی به نام داریوش حیدری فرزند سرکار خانم حمیده سلامتی در دانمارک است. خانم سلامتی از ما کمک رسانهای خواستند و کاری هم که از دست ما برمیآمد این بود که در کنار فعالیتهایی همچون کمپینسازی در فضای رسانهای، مستندی هم درباره این اتفاق بسازیم. امیدواریم پخش این مستند بتواند کمکی به بازگرداندن فرزند او بکند.
وی درباره عدم اشاره مستقیم به دلیل ربایش این کودک در مستند گفت: ما یک سکانس حدود ۱۰ دقیقهای در ابتدای مستند داریم که سه نفر در آن دارند درباره همین موضوع صحبت میکنند. در همان گفتگو گزارههایی مطرح و رد میشود. حکم دادگاه هم که قرائت میشود، هیچ مورد حادی در آن ذکر نشده است. مثلاً گفته شده که این بچه برای دو روز به مهدکودک نرفته یا اینکه او لیوان آبی در دست داشته و مادرش آن را از او گرفته است این موارد را هم در مستند فهرست کردهایم و واقعاً هیچ مورد دیگری درباره گرفتن این کودک اعلام نکردهاند.
این مستندساز ادامه داد: اثبات این مدعا تنها با قرائت حکم دادگاه ممکن بود و چون همه دلایل پیشپاافتاده است، ما هم نمیتوانستیم دلیل عجیب و غریب و ویژهای را برای مخاطب خود مطرح کنیم. آنچه در مستند ارائه میشود مبتنیبر حکم دادگاه است. حتی در سکانسی از مستند به این موضوع هم اشاره میشود که ماجرا خانم سلامتی بحث پناهندگی هم نبوده است. او و فرزندش هر دو اقامت موقت داشتهاند و اصلاً اینگونه نبوده که آنها در وضعیت پناهندگی باشند. آنها یک اقامت کاری چند ساله داشتهاند و قصدشان هم بازگشت به ایران بوده است اما بعد از یک سال و خردهای فرزندشان را گرفتهاند و به برنامه کاری پنج سالهشان هم نرسیدهاند.
وقتی دولت برای یک خانواده مأمور میفرستد!
پورمومن درباره بررسی مستندات در فرآیند ساخت این مستند هم گفت: همه مکاتبات دادگاه نشان میدهد که دلایل دستگیری این کودک همین اندازه پیشپا افتاده بوده است. خلاصه همه مستندات این است که اگر شما فرزند خود را به سبک مطلوب دولت دانمارک تربیت نکنید، بهعنوان یک فرد ناسازگار با سیستم شناخته میشوید و دولت روی شما حساس میشود. در راستای همین حساسیت کارشناسی را سراغ زندگی شما میفرستند و میگویند که این کارشناس باید رفتار شما با فرزندتان را مدام زیرنظر داشته باشد! تفاوت فرهنگی یک خانواده ایرانی با فرهنگ دانمارک هم طبیعتاً موردپسند آنها نبوده است.
شروع دخالت دولت دانمارک در زندگی خانم سلامتی هم مربوط به اتفاقی بوده که برای منزل آنها رخ میدهد. دیوار خانه آنها نم میدهد و طبق قانون آنها موظف بودهاند مشکل خود را به شهرداری گزارش کنند. وقتی شهرداری مأموری را میفرستد تا دیوارها را چک کند، میبیند که بچه یک سال و نیمه خانواده مشغول خوردن نوتلا است!
وی افزود: رفتارهای معمولی در خانواده ایرانی مانند اینکه والدین داخل کشوری فرزندشان را ببینند یا گوشی او را چک کنند، از نگاه دولت دانمارک دخالت در حریم خصوصی فرزند محسوب میشود و نسبت به آن نمره منفی در نظر میگیرند. معمولاً هم دولت متوجه رفتار خانوادهها با فرزندانشان نمیشود و تنها در مواردی که متوجه میشود، حساسیت نشان میدهد. شروع دخالت دولت دانمارک در زندگی خانم سلامتی هم مربوط به اتفاقی بوده که برای منزل آنها رخ میدهد. دیوار خانه آنها نم میدهد و طبق قانون آنها موظف بودهاند مشکل خود را به شهرداری گزارش کنند. وقتی شهرداری مأموری را میفرستد تا دیوارها را چک کند، میبیند که بچه یک سال و نیمه خانواده مشغول خوردن نوتلا است! او میگوید نوتلا در این سن برای بچه ضرر دارد و دخالت دولت دانمارک در زندگی این خانواده ایرانی از همین نوتلا آغاز میشود!
این مستندساز ادامه داد: بعدها موارد دیگری هم فهرست میکنند اینکه برخلاف قانون که بچه در آن سن باید ساعت ۷ بخوابد، بچه این خانواده در ساعت ۹ میخوابیده است. بچه این خانواده مشکل اتیسم هم داشته و از آنجایی که دولت دانمارک حاضر به تأیید این مشکل نمیشود، همه مشکلات ناشی از عوارض اتیسم این کودک را هم به پای مشکلات خانوادگیشان فهرست میکنند.
وی درباره اصالت پدر این کودک هم گفت: پدر این بچه اهل افغانستان است اما هم بچه و هم مادرش در حال حاضر شناسنامه ایرانی دارند. اینکه به این موضوع در مستند اشاره نشده است هم به دلیل زمان مستند بود که نمیتوانستیم همه فرآیند را در آن تشریح کنیم. طبق مصوبه مجلس ایران، فرزند یک پدر افغانستانی و مادر ایرانی میتواند شناسنامه ایرانی دریافت کند و به همین دلیل دیگر بهصورت مجزا به این ماجرا اشاره نکردیم.
پورمومن درباره حضور محسن آقایی بهعنوان یک مستندساز در روایت این مستند هم گفت: وقتی این کار را شروع کردیم یک مجموعه بودیم که تصمیم به کمک رسانهای به این خانم گرفتیم. کمکمان هم ابتدا برگزاری یک تجمع جلوی سفارت دانمارک بود. بعد از آن ساخت این مستند بود که من به عهده گرفتم و در ادامه هم ایدههای دیگری داشتیم. وقتی متوجه مشکل شناسنامه این کودک شدیم هم در مقابل وزارت خارجه اقداماتی داشتیم و شناسنامه این کودک صادر شد.
برای یک روز در پلیس امنیت بازداشت شدم
این مستندساز درباره حاشیههایی که در فرآیند ساخت مستند «بچه دزد» با آن مواجه شدند هم توضیح داد: در تجمعی که مقابل وزارت خارجه داشتیم دوستان حراست خیلی سفت مقابل ما ایستاد و گفت آبروی کشور در خطر است. در حالی که کل تجمع ما چند پلاکارد با موضوع مادر و فرزند بود. آنها گفتند باید جمع کنید، ما اما کوتاه نیامدیم و بهواسطه درگیریای که اتفاق افتاد من دستگیر و به پلیس امنیت منتقل شدم. به اندازه یک صبح تا شب در بازداشت بودم که در همان بازه هم شناسنامه این کودک صادر شد.
وی درباره حرکت مستند به سمت لحظات احساسی هم گفت: اصل ماجرا و رویکرد خانم سلامتی کاملاً حقوقی بود و هیچ جنبه احساسیای نداشت. اینکه من در این مستند به سمت لحظات احساسی رفتم هم صرفاً برای درآوردن اشک مخاطب نبود. هدف این بود که در کنار ابعاد حقوقی یادآوری کنیم که این پرونده جنبه انسانی هم دارد و باید به رابطه این مادر و فرزند هم فکر کنیم. اتفاقاً زمانی که ساخت مستند را شروع کردم هنوز بچه نداشتم و این ماجرا را کاملاً حقوقی میدیدم، بعدها که فرزندم هم سن و سال فرزند خانم سلامتی شد، کل ماجرا را طور دیگری دیدم.
حتی یک کلمه دروغ در این مستند نیست
این کارگردان مستند درباره استفاده از ظرفیت بازسازی در بخشی از روایت خود گفت: بهطور قطعی این نکته را تأکید میکنم که حتی یک کلمه روایت دروغ در این مستند نیست. این مستند را من به تنهایی ساختم و موارد فنی مانند تدوین، صدابرداری و فیلمبرداری آن با خودم بوده است. در اکثر بخشهای روایت هم من و خانم سلامتی حضور داشتیم. اینکه در بخشهایی دوربین ثابت نیست و تکان میخورد و یا صداها شفاف نیست به این دلیل بوده که تعمدا نمیخواستم مستند تبدیل به فیلم سینمایی شود. میخواستم مخاطب واقعاً احساس کند یکی از تیم همراه ما بوده است.
وی افزود: در اکثر مواقع هم وقتی از سوژهای سراغ سوژهای دیگر میرفتم کات نمیزدم و تنها زاویه دوربین را تغییر میدادم تا مخاطب احساس کند گویی خودش سرش را گردانده است. در خیلی از موارد حتی دوربین روی شانه من هم نیست و دلیلش این بود که آدمها وقتی دوربین را روی شانه مقابل خود میبینند، گرفتار خودکنترلی میشوند. بهواسطه ارتباط چشمی اما سوژه احساس راحتی بیشتری با من میکرد.
کارگردان «بچه دزد» درباره بازه زمانی ساخت این مستند هم توضیح داد: ساخت این مستند تقریباً دو سال زمان برد که این زمان به دلیل پیچیدگی ساخت مستند نبود، بلکه منتظر بودیم تا اتفاقات پیش برود و بتوانیم آن را روایت کنیم. این مستند را در این دوسال، در وقتهای اضافی کار شخصیام ساختم.
آیین اختتامیه نخستین جشنواره بینالمللی فیلم «حوا» با معرفی برگزیدگان این رویداد و گرامیداشت ملی «روز خانواده»، در تالار وحدت تهران برگزار شد.
به گزارش سینمای خانگی از برنا، آیین اختتامیه و معرفی برگزیدگان نخستین جشنواره بینالمللی فیلم «حوا» در روز جمعه ۲۳ تیرماه با حضور هنرمندان و چهرههای فرهنگی و هنری و سیاسی در تالار وحدت برگزار شد.
این مراسم رأس ساعت ۲۰:۲۰ با اجرای مژده خنجری و پخش سرود ملی و قرائت آیاتی از قرآن مجید آغاز شد.
در ابتدای این مراسم مهدیهسادات محور دبیر این رویداد در صحنه حاضر شد و ضمن خیر مقدم به مهمانان مراسم گفت: مفتخریم که در آیین اختتامیه نخستین جشنواره بینالمللی فیلم حوا گردهم آمدهایم، جشنوارهای که با شعار ما پای خانواده ایستادهایم به همت بنیاد بینالمللی گوهرشاد برگزار شد تا در فضایی که سویههای مهاجم فرهنگ غرب و استیلای رسانهای کشورهای معاند پیوسته باورها و اعتقادات ریشهدار شرق را مورد حمله قرار میدهد، ضرورت حفظ انسجام و تحکیم مهمترین نهاد هر جامعهای یعنی خانواده را چراغ راه خود قرار دهیم و تلنگری بزنیم به اهمیت نقش و تاثیر گسترده آن بر توسعه فردی و جمعی.
مهدیهسادات محور ادامه داد: جان خانواده به جان مادران و زنان بستگی دارد. زنان کنشگر و قوی، خانوادهای قوی و جامعهای آگاه به نقش والای آنان را میطلبد. نخبگان و حاکمیت این جامعه برای چنین زنانی باید فعالانه برنامهریزی کنند.
او افزود: نخبگان و حاکمیت این جامعه برای چنین زنانی باید فعالانه برنامهریزی کنند امشب این صندلیها به لطف عزیزانی پر شده است که همگی دغدغهمند و مدیران فرهنگی هستند که با حمایت خود از عرصه سینما تلاش کردند به جهانیان عرضه کنند که زن هویت بخش است. نام «حوا» را به نام زن مورد ستایش همه ادیان برای این جشنواره انتخاب کردیم. در گام نخست گمان نمیکردیم با چنین استقبالی مواجه شویم. استقبال فیلمسازان داخلی و خارجی ما را در این مسیر دلگرم کرد و به ما ثابت کرد فیلمسازانی که هنوز روح فطرت بر جانشان نقش دارد، هنوز پای خانواده ایستادهاند و میتوانند با ابزار سینما آرمانهای خود را به گوش جهانیان برسانند. همدلی نهادها، هنرمندان، مخاطبان وسیع هنر از الطاف جشنوارهای بود که به نام زن و خانواده است.
دبیر این رویداد گفت: همدلی نهادها، هنرمندان، مخاطبان و خانوادهی وسیع هنر از الطاف جشنوارهای بود که به نام زن و خانواده برگزار شد. در جلسات تخصصی و پژوهشی کنار هم نشستیم تا به ضرورت بازنمایی تصویر زن و آسیبشناسی آن تاکید کنیم اما این شروع ماجراست. امروز این جشنواره پایان نگرفته، بلکه شروعی است برای متولیان فرهنگی و رسانهای برای یاری گرفتن از هنرمندان دغدغهمند در داخل و خارج. در حوزه زن و خانواده برای ساخت تصویر کاملی از زن که نمایاندن آن میتواند موتور محرکه کشور باشد میتواند به بازنمایی الگوی ارزشمند در این عرصه کمک کند. به عنوان عضو کوچک از این جمع به خاطر تلاش و تعهدتان سپاسگزارم.
برگزیدگان بخش بینالملل نخستین جشنواره بینالمللی فیلم حوا به شرح زیر اعلام شد:
جایزه بهترین کارگردانی فیلم مستند در بخش بینالملل به «سرزمین عسل» از مقدونیه تعلق گرفت.
جایزه بهترین فیلم کوتاه داستانی همین بخش به طور مشترک به «بعد از کلاس» از چین و «فاتجونا» از آلمان تعلق گرفت.
جایزه بهترین فیلم بلند جشنواره در بخش بینالملل به محمدرضا مصباح و سجاد نصراللهی نسب برای تهیهکنندگی و بابک خواجه پاشا برای کارگردانی فیلم «درآغوش درخت» از ایران اهدا شد.
جایزه ویژه هیات داوران در بخش بینالملل به طور مشترک به فلیپ آبروتین و ماکسیم زیکوف برای کارگردانی فیلم سینمایی «تیم رویایی» از روسیه رسید.
در ادامه برگزاری اختتامیه محمدحسین لطیفی داور فیلمهای بلند سینمایی و کوتاه داستانی بخش بینالملل جشنواره گفت: خوشحالم که عضو کوچکی برای دیدن کارها بودم. برگزاری این جشنواره را مبارک دیدم چون مبنای هر جامعه و کشوری خانواده است ستون خانواده زن است و پرداختن به این ستون مهم است، همه ما با تمام وجود به حضور زن آگاه هستیم امیدوارم این جشنواره حفظ شود و استمرار پیدا کند و فیلمهایی ساخته شود که به قوام خانواده کمک کند.
گئورگی ژیتکوف یکی از اعضای هیات داوران بخش بینالملل هم در اختتامیه مراسم بیان کرد: خوشحالم اینجا هستم و امیدوارم در آینده شرایط بهتر شود، چون شرایط سخت و تاسف آور است، اما امیدوارم شرایط بهتری داشته باشیم.
جرج شلهوب دیگر عضو هیات داوران بخش بینالملل هم در اختتامیه مطرح کرد: این واقعیت ارزشمندی برای فیلمسازان است که فیلمهای ارزشمندی بسازند. وقتی شما درباره خانواده فیلم میسازید روی این موضوع تمرکز میکنید که واقعاً دارد چه اتفاقی میافتد. شما در سینما گاهی مجبورید دنبال راه حل بگردید وقتی برای فیلمتان موضوع خانواده را انتخاب میکنید درواقع این خودش یک جور راه حل است. امیدوارم این جشنواره ادامه پیدا کند.
سپس در ادامه محمدمهدی اسماعیلی وزیر ارشاد، انسیه خزعلی معاون امور زنان و خانواده رییسجمهور، سید محمد هاشمی معاون حقوقی، مجلس و استانهای وزارت ارشاد روی صحنه آمدند و از منیژه بهمنی مادر شهید عمار بهمنی، فخرسادات میرلواسانی مادر شهیدان صادقی، شهره پیرانی همسر شهید داریوش رضایینژاد، الهه عسگری مادر شهید محمدمهدی رضوان، سوده نجفی فرزند امیر سرتیپ اکبر نجفی تجلیل کردند.
محمدمهدی اسماعیلی، وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی در اختتامیه جشنواره حوا ضمن تبریک روز خانواده گفت: در روزی هستیم که به مناسبت نزول آیه قرآن مبنی بر افطاری دادن اهل بیت به اسیر، یتیم و فقیر گرامی داشته شده است. در دوره طلایی حاکمیت دین در جمهوری اسلامی ایران، این روز مبارک به نام روز خانواده نامگذاری شده است.
وزیر ارشاد افزود: روز خانواده بیشتر از آنکه یک نامگذاری عادی باشد یک فرهنگ مهم را در پشت سر خود دارد. جامعه اسلامی ما خانواده محور است. زن و مرد دوشادوش هم یک اجتماع کوچک را تشکیل میدهند که اسم آن نهاد مقدس خانواده است و حاصل این پیوند، فرزندانی هستند که در دامن پر مهر پدر و مادر بزرگ میشوند.
او با اشاره به اینکه خانواده هسته اولیه جامعه است، تاکید کرد: اگر جامعهای میخواهد به سعادت برسد باید این کانون گرم باشد، به موقع تشکیل شود و به موقع به شاخ و برگ برسد تا جامعه نمونه و شجره طیبه شکل بگیرد.
محمدمهدی اسماعیلیمطرح کرد: امروز تمدن ناسازگار غرب به دنبال تحمیل الگوهای ناهنجار خود در حوزه خانواده است اگر به نظام بینالملل نگاه کنید متوجه میشوید مواردی مثل همجنسگرایی یک جریان نامتعادل و غیر انسانی است که بنیاد خانواده را تهدید میکند خانواده یک نهاد پاک در همه جوامع بشری است اگر ما این نهاد را ارج ننهیم چه اتفاقی رخ میدهد امروز در دنیا در همان جایی هستیم که این تمدن ناسازگار با فطرت بشری دارد برخی موضوعات را ترویج میکند و ببینید چه نتایج زیان باری را به دنبال داشته است پس ما از همه ابزارها برای ترویج خانواده استفاده میکنیم، ما پای خانواده ایستادهایم؛ این شعار جشنواره است ما پای خانواده انسانی و شرعی و اخلاقی ایستادهایم درواقع ناگزیریم بایستیم و ترویج کنیم برای تربیت نیروهای جامعه ساز آینده.
وزیر ارشاد افزود: به همین دلیل نخستین جشنواره بینالمللی را برای حوزه خانواده برگزار کردیم نام مقدس حوا را انتخاب کردیم حوا مادر ما و همه انسانهاست همه انسانها مدیون این مادر بزرگوار هستند.دوستان ما میگفتند وقتی نام حوا را در رسانههای مختلف معاند جستجو میکردیم، ادبیات زشتی درباره او به کار میرفت. از این رو خواستیم نام حوا نام این مادر بشریت را برای این جشنواره بگذاریم. آقای خزاعی به دلیل اینکه بیمار بود، نتوانست به این جشنواره بیاید، اما از او و از همه برگزار کنندگان این جشنواره تشکر میکنم. دبیر این رویداد خودش نمونه یک زن ایرانی تراز است که صاحب چند فرزند و فعال اجتماعی و هنری است.
جوایز بخش ملی نخستین جشنواره بینالمللی فیلم حوا به شرح زیر معرفی شد:
جایزه بهترین پژوهش مستند به حدیث جانبزرگی برای مستند «واهگ» رسید.
جایزه بهترین کارگردانی مستند به محمد حبیبیمنصور برای فیلم «بانو» تعلق گرفت.
جایزه بهترین فیلمنامه کوتاه داستانی به مریم اسمیخانی و وحید حسنزاده برای فیلم کوتاه «وضعیت اورژانسی» اهدا شد.
جایزه بهترین فیلم کوتاه داستانی نخستین جشنواره بینالمللی فیلم کوتاه نیز به سهیلا پورمحمدی برای فیلم «جان داد» رسید.
جایزه بهترین فیلمنامه فیلم بلند سینمایی به پژمان تیمورتاش برای «شهربانو» تعلق گرفت.
جایزه بهترین کارگردانی به لیلی عاج برای «سرهنگ ثریا» اهدا شد.
جایزه بهترین فیلم جشنواره به محمدرضا مصباح برای تهیهکنندگی و مهدی جعفری برای کارگردانی فیلم «یدو» رسید.
انسیه خزعلی معاون امور زنان و خانواده رییس جمهور گفت: امروز با پیام رییس جمهور ۹ کارگروه را برای خانواده تشکیل دادیم که بخشی از آن مربوط به هنر و رسانه و مربوط به خانواده تراز انقلاب اسلامی است. اگر خانواده سالم داشته باشیم جامعه ما سالم خواهد بود. امیدوارم دیگر از هم پاشیدگی خانواده را شاهد نباشیم. محور خانواده زن است. اگر زنانی مهربان، قوی و خردمند داشته باشیم، خانوادهای محکم و قوی نیز خواهیم داشت.
بخش پایانی آیین اختتامیه نخستین جشنواره بینالمللی فیلم حوا با اجرای قطعاتی توسط سالار عقیلی همراه بود.
محمدمهدی اسماعیلی وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی، روحالله سهرابی، مهدی آذرپندار، هاشم میرزاخانی و محمد حمیدیمقدم از مدیران سازمان سینمایی و همچنین هنرمندانی چون محمدحسین لطیفی، محمدعلی باشه آهنگر، مصطفی رزاقکریمی، مهدی جعفری، داریوش ارجمند، مرضیه برومند، هادی مقدمدوست و… از مدیران و هنرمندان حاضر در این مراسم بودند.