برچسب: حرفه‌ای

انجمن سینمای جوانان ایران با هدف حمایت حرفه‌ای و ارتقای سطح کیفی آثار کوتاه مستند، اولین رویداد پیچینگ تخصصی این قالب سینمایی را در سطح ملی برگزار می‌کند.

به گزارش سینمای خانگی به نقل از روابط عمومی انجمن سینمای جوانان ایران، فراخوان اولین رویداد پیچینگ تخصصی مستند در سطح ملی با هدف حمایت حرفه‌ای و ارتقای سطح کیفی آثار کوتاه مستند، توسط انجمن سینمای جوانان ایران منتشر شد.

کلیات:

متقاضیان دریافت حمایت در سراسر کشور، می‌توانند نهایتا تا تاریخ ۳۰ بهمن ۱۴۰۲ نسبت به ثبت نام و ارایه طرح کامل خود در پرتال تولید انجمن یعنی این‌جا و در بخش حمایت پیش از تولید اقدام کنند.

متقاضیان درباره ارایه طرح در هریک از زیر گونه‌های قالب مستند از قبیل مشاهده‌ای، شاعرانه، تعاملی، انعکاسی، هیبریدی، پرتره، آرشیوی و … آزاد هستند.

شرکت در این رویداد مختص متقاضیان سطح حرفه‌ای بوده و درخواست متقاضیان فاقد اقلاً ۲ نمونه کار مرتبط بررسی نخواهد شد. همچنین هر فیلمساز امکان ارایه تنها یک طرح را در این رویداد خواهد داشت.

شرایط و ضوابط:

الف) ضروری است متقاضیان ضمن تکمیل دقیق اطلاعات با توجه به آیین نامه مندرج در صفحه اول پرتال، نمونه کار و سایر موارد ضروری مانند فیلمنامه یا طرح کامل (اقلاً یک صفحه) به انضمام پژوهش، برآورد مالی، و مستندات تصویری (مود بورد، عکس لوکیشن و کاراکتر و …) را در پرتال تولید بارگذاری کنند.

همچنین لازم است در مرحله ثبت طرح و در کادر مربوطه، علاوه بر به نام اثر، عبارت (پیچینگ ویژه مستند) نیز قید شود.

ب) ضروری است متقاضیان فرم پرسشنامه ضمیمه این فراخوان را تکمیل و هنگام ثبت اثر، در بخش یادداشت کارگردان پرتال تولید انجمن بارگذاری کنند.

تبصره ۱: هیچ یک از آثار ارسالی نباید پیش از این به هیچ شکلی (اعم از آماتوری، حرفه‌ای، کوتاه یا بلند) تولید شده باشند. در غیر این‌صورت انجمن سینمای جوانان ایران در هر مرحله از فرایند تصویب یا ساخت، حق فسخ یک‌طرفه قرارداد و بازپس‌گیری اقساط پرداختی را دارا خواهد بود.

تبصره ۲: ثبت و ارایه هر اثر به منزله ادعای مالکیت آن تلقی شده و انجمن در صورت بروز هرگونه مشکل حقوقی احتمالی در خصوص مالکیت طرح یا ایده مابین ثبت کننده و نهاد یا شخص سوم، هیچ گونه مسؤولیتی را نخواهد پذیرفت.

تبصره ۳: تولید مشارکتی هر اثر مصوب، با شخص یا نهاد سرمایه‌گذار ثالث، از طریق عقد تفاهم‌نامه پس از جلسه مشترک (انجمن، فیلمساز، سرمایه‌گذار ثالث) امکان‌پذیر است.

داوری:

بررسی آثار ثبت شده در این رویداد، در دو مرحله مقدماتی و نهایی صورت خواهد پذیرفت. صاحبان آثاری که پس از بررسی اولیه به مرحله نهایی راه یابند به جلسه پیچینگ دعوت شده و در صورت تصویب شورای عالی داوری، امکان عقد قرارداد و دریافت حمایت مالی انجمن را جهت تولید اثر خود خواهند یافت.

سطح حمایت:

آثار مصوب در جلسه پیچینگ با توجه به رزومه فیلمساز، سطح اثر، مختصات تولیدی و کیفیت ارایه، امکان دریافت بودجه تولیدی انجمن سینمای جوانان ایران را تا سقف ۳.۰۰۰.۰۰۰.۰۰۰ دارا خواهند بود.

زمان‌بندی:

آخرین مهلت ثبت اثر: ۳۰ / ۱۱ / ۱۴۰۲

اعلام راه یافتگان مرحله نهایی: ۱۰ / ۱۲ / ۱۴۰۲

تاریخ جلسه پیچینگ: ۱۴-۱۳ / ۱۲ / ۱۴۰۲

اعلام نتایج: ۲۲ / ۱۲ / ۱۴۰۲

بر این اساس، ثبت اثر صرفاً با تکمیل کردن فرم توجیهی طرح مستند امکان پذیر است و باید فایل پیوست فراخوان هنگام ثبت نام بارگذاری شود.

ویژه‌نامه‌ پاسداشت «پروانه معصومی» هنرمند فقید با عنوان «الی النور» در اختتامیه چهاردهمین جشنواره مردمی فیلم عمار منتشرشد.

به گزارش سینمای خانگی از عمارفیلم، ویژه‌نامه «الی النور» که با سردبیری «مجید رحمانی» به رشته تحریر درآمده‌ است، شامل مصاحبه با دوستان، همکاران و نزدیکان پروانه معصومی است که ناگفته‌هایی از ابعاد شخصیتی وی در زندگی شخصی و حرفه‌ای را آشکار می‌سازد. سیروس مقدم، هوشنگ توکلی و مینا نوروزی کسانی هستند که در این ویژه‌نامه، به روایت خاطراتی از این هنرمند فقید می‌پردازند.

در اولین یادداشت این ویژه‌نامه که به قلم مجید رحمانی است، آمده: هویت و اصالت در تمامی فراز و فرودهای زندگی بانو موج‌می‌زند. بازیگری است که در آغاز کار هنری‌اش، کاملا به دور از فضای غالب نقش زن در فیلمفارسی‌های آن دوره، گزیده کار بود یک شمایل جدید از زن در سینمای آن زمان ایران را به نمایش گذاشت که دارای عفت و وقار خاصی بود. وارد موج نوی سینمای ایران شد؛ لکن یک پی‌رنگ جدی از زن ایرانی با عفت در فیلم‌های سینمای حتی قبل از انقلاب ایشان، عیان است.

این ویژه‌نامه با ذکر جمله‌ای از پروانه معصومی در اختتامیه پنجمین جشنواره عمار در حالی که لوح تقدیر خود را در دست‌ داشت، به پایان می‌رسد: من دوبار جایزه بهترین بازیگر نقش اول زن رو از جشنواره فجر گرفتم. ولی امروز احساس می‌کنم که با گرفتن این جایزه، خیلی خوشحال‌ هستم.

جشنواره فیلم فجر در چهل و دومین دوره خود میزبان ۱۲ فیلم اولی در بخش «نگاه نو» است؛ باید دید از بین این فیلمسازان کدام یک تبدیل به استعداد درخشان در سینمای ایران می‌شوند.

به گزارش سینمای خانگی از مهر، کمتر از یک هفته به برگزاری چهل و دومین دوره جشنواره فیلم فجر که می‌توان آن را بزرگترین رویداد سینمایی کشور دانست، مانده و بسیاری از فیلمسازان حاضر در این دوره از جشنواره در تلاش هستند تا نسخه نهایی فیلم خود را به دبیرخانه جشنواره فیلم فجر ارایه دهند تا اثر مورد نظرشان در جدول نمایش فیلم‌های این دوره از جشنواره فیلم قرار گیرد.

هرچند سینمای ایران طی یک سال گذشته با اتفاقات تلخی همراه بود؛ از درگذشت بسیاری از بزرگان سینما چون زنده‌یاد کیومرث پوراحمد و داریوش مهرجویی که سینمای ایران را شکه کرد تا برخی حواشی و قهرهایی که با سینما شده است اما با وجود چنین شرایطی باز هم چرخه تولید در سینمای ایران متوقف نشد و فیلم‌های بسیاری برای حضور در چهل و دومین دوره جشنواره فیلم فجر آخرین مراحل فنی را پشت سر می‌گذارند.

پیش از این مجتبی امینی دبیر این دوره از جشنواره فیلم فجر اعلام کرده بود که ۱۰۶ اثر برای حضور در بخش سودای سیمرغ درخواست داده بودند و حالا از میان فیلم‌های متقاضی حضور در جشنواره چهل و دوم، ۲۲ فیلم در بخش سودای سیمرغ، ۱۲ فیلم در بخش نگاه نو و ۴ فیلم در بخش انیمیشن با یکدیگر به رقابت می‌پردازند.

ستاره‌ای متولد می‌شود!

اگر حواشی و هیجان برگزاری جشنواره فیلم فجر و حضور در آن را به عنوان یکی از بزرگترین رویدادهای هنری کشور کنار بگذاریم؛ بی شک مهمترین نقطه قوتی که چنین جشنواره‌ای باید داشته باشد همان رسالت اصلی جشنواره‌های هنری یعنی معرفی استعدادهای برتر به جامعه سینمایی است. استعدادهایی که می‌توان با ورود آنها به سینمای ایران به ایجاد مسیر جدیدی از تفکر و نگاهی نو در این هنر پرمخاطب امیدوار بود؛ امیدی که حتی در سخت‌ترین شرایط تولید در سینمای ایران می‌تواند سازنده باشد.

به همین دلیل است که یکی از مهمترین بخش‌هایی که سینماگران و مخاطبان جشنواره فیلم فجر چشم انتظار آن هستند؛ تولیداتی است که اولین اثر سینمایی کارگردان به شمار می‌رود کارگردانانی که البته به فیلم اولی‌ها نیز مشهور هستند. در بین آثار کارگردانان فیلم اول که معمولاً در جشنواره فیلم فجر از آنها به عنوان آثار بخش «نگاه نو» یاد می‌شود، آثاری وجود دارد که می‌تواند توجه جامعه سینمایی را به خود جلب کند؛ فیلم‌هایی که گاه رضایت مخاطب را چنان جلب می‌کند که کارگردان جوان با اولین تجربه خود تبدیل به یک ستاره در سینمای ایران می‌شود. به همین دلیل است که در کنار استقبال از آثار بزرگان سینمای ایران در جشنواره فیلم فجر، توجه به فیلم‌های اول یکی دیگر از مهمترین اتفاقات چنین رویداد سینمایی محسوب می‌شود.

خوشبختانه در این دوره از جشنواره فیلم فجر ۱۲ فیلم به بخش «نگاه نو» راه یافته اند که می‌تواند اتفاق خوبی برای حضور نگاه‌های جدید در سینما باشد، هرچند در دوره گذشته تعدادی از فیلم‌هایی که به بخش سودای سیمرغ راه یافته بود آثار کارگردانان فیلم اول بودند اما طی چند دوره گذشته بخش مجزایی برای این فیلم‌ها در نظر گرفته نشده بود؛ این درحالی است که در گذشته با توجه به افزایش تقاضای فیلم اولی‌ها برای حضور در جشنواره فیلم فجر و البته اعتراضی که نسبت به چگونگی اهدای سیمرغ‌ها قبل از ایجاد یک بخش مجزا وجود داشت برای چند دوره‌ای بخش «نگاه نو» در جشنواره فیلم فجر ایجاد شد البته در کنار آن فیلم‌های «هنر و تجربه» نیز قرار داشت که کارگردانان حرفه‌ای و تازه کار، هنر و نگاه متفاوت خود را در آن تجربه کرده و به چالش می‌کشیدند.

دوره سی و چهارم فیلم فجر و درخشش فیلم اولی‌ها

شاید بتوان یکی از درخشان‌ترین دوره‌های جشنواره فیلم فجر را برای کارگردانان فیلم اول جشنواره سی و چهارم فیلم فجر دانست؛ جشنواره‌ای که با حضور کارگردانان تازه نفس رنگ و بوی دیگری به خود گرفته بود. در این دوره کارگردانانی چون سعید روستایی، محمدحسین مهدویان، احسان بیگلری، سروش محمدزاده و سهیل بیرقی به دنیای سینمای ایران معرفی شدند. کارگردانان جوانی که هر کدام با نمایش فیلم خود در جشنواره هیجان و امید تازه ای را برای آینده سینمای ایران به ارمغان آوردند و سینمادوستان از نمایش گونه‌های مختلف سینمایی در این دوره خاص لذت بردند و به این نتیجه رسیدند که این سینما می‌تواند گونه‌هایی جدا از آنچه تا امروز در سینمای ایران روایت می‌شد در خود جای دهد.

درست است که تعدادی از این کارگردانان همچنان در سینما به فعالیت خود ادامه می‌دهند اما برخی از آنها نیز دیگر به سینما بازنگشتند؛ البته نه اینکه خود نخواهند بلکه بیشتر به این دلیل که شرایط مناسبی برای تولید در سینما را نداشتند.

نکته مهم دیگری که می‌توان به آن اشاره کرد این است که در کنار هرکدام از این کارگردانان فیلم اولی، یک تهیه کننده شناخته شده و حرفه‌ای حضور داشت که به خوبی توانسته بود از این فیلمسازان جوان حمایت کنند؛ تهیه کنندگانی که جای آنها در این دوره از جشنواره فیلم فجر در کنار کارگردانان فیلم اول، خالی است.

امیدواریم در این دوره از جشنواره فیلم فجر نیز شاهد آثار خوبی در بخش «نگاه نو» باشیم؛ آثاری که از تنوع و جذابیت لازم برای یک سینمای موفق برخوردار باشند.

در انتظار درخشش استعدادهای تازه نفس

فیلم‌هایی چون «آپاراتچی» به کارگردانی قربانعلی طاهرفر و تهیه‌کنندگی سجاد نصراللهی نسب، «باغ کیانوش» به کارگردانی رضا کشاورز حداد و تهیه‌کنندگی محمدجواد موحد، «بی بدن» به کارگردانی مرتضی حسین علیزاده و تهیه‌کنندگی سید مصطفی احمدی، «پرویز خان» به کارگردانی علی‌ثقفی و تهیه‌کنندگی سازمان سینمایی اوج، «تمساح خونی» به کارگردانی جواد عزتی و تهیه‌کنندگی کامران حجازی، «شکار حلزون» به کارگردانی محسن جسور و تهیه‌کنندگی مصطفی سلطانی، «ظاهر» به کارگردانی حسین عامری و تهیه‌کنندگی کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان، «قلب رقه» به کارگردانی خیرالله تقیانی‌پور و تهیه‌کنندگی سعید پروینی، «مجنون» به کارگردانی مهدی شامحمدی و تهیه‌کنندگی عباس نادران، «ملکه آلیشون» به کارگردانی و تهیه‌کنندگی ابراهیم نورآور محمد، «پرواز ۱۷۵» به کارگردانی محمدحسین حقیقت و تهیه کنندگی سعید شرفی کیا و «نپتون» به کارگردانی محمدابراهیم غفاریان و تهیه‌کنندگی سیاوش امین‌پور ۱۲ فیلمی هستند که به بخش «نگاه نو» چهل و دومین دوره جشنواره فیلم فجر راه یافته اند.

۱۲ کارگردانی که به بخش «نگاه نو» چهل و دومین دوره جشنواره فیلم فجر راه یافته اند؛ کارگردانانی هستند که تجربه تولید فیلم‌های کوتاه و مستند را در کارنامه کاری خود دارند. باید منتظر ماند و دید امسال از بین این ۱۲ فیلمساز، استعداد جدید و متفاوتی به سینمای ایران معرفی خواهد شد یا خیر!

۷ سال از سنت شدن پدیده قرعه‌کشی برای چینش سینمای رسانه‌ها در جشنواره فجر می‌گذرد. پدیده‌ای که برای دفع اعتراض بنا شد اما حالا خود تبعاتی را موجب شده است.

به گزارش سینمای خانگی از ایرنا، روز گذشته، مراسم قرعه‌کشی سالن رسانه‌های جشنواره فیلم فجر برگزار شد تا چینش آثار در برج میلاد و سینمای اعضای خانه سینما مشخص شود.

امسال، هفتمین سالی است که نمایش فیلم‌ها در سالن رسانه‌ها از طریق قرعه‌کشی مشخص می‌شود. پدیده‌ای که از همان ابتدا، موافقان و مخالفان بسیاری را به خود دید. اگرچه هیچ‌گاه دلیلی بر سنت شدن این پدیده در جشنواره فیلم فجر عنوان نشد اما شاید بتوان این اتفاق را درنتیجه برخی اعتراضاتی قلمداد کرد که صاحبان فیلم‌ها از روز و ساعت نمایش فیلم‌شان مطرح می‌کردند. شدت این اعتراض‌ها از سوی صاحبان فیلم‌هایی که طی روز آخر در سالن رسانه نمایش داشتند، بیشتر بود چرا که آنها معتقد بود از فرصت کافی برای شنیدن نقدها برخوردار نیستند و اتمسفر آن روز، تحت‌تاثیر اعلام اسامی نامزدها، قرار گرفته و فیلم آنها از جریان رسانه‌ای جا می‌ماند.

جشنواره‌های سینمایی تراز اول، وسواس عجیبی در چینش فیلم‌ها علی‌الخصوص برای سینمای رسانه دارند. آنها با توجه به پارامترهایی چون اهمیت فیلم، داستان آن، عوامل و بازیگران و حتی اقتضائات ضروری اسپانسرها، نسبت به چینش آثار همت می‌گمارند

این شکل اعتراض، کاملا به‌حق بود و احتمالا مدیران جشنواره فجر در راستای عدالت‌محوری بیشتر، اقدام به جایگزین کردن روش قرعه‌کشی کردند اما اکنون که این روش، عمری ۷ساله یافته، مزایای و معایب آن کاملا بیرون زده و حالا می‌توان نظراتی کارشناسی راجع این پدیده مطرح کرد.

اگر بخواهیم این شیوه را در نرم جهانی خود مقایسه کنیم باید بگوئیم این الگو، در هیچ‌یک از جشنواره‌های الف جهانی دیده نمی‌شود. جشنواره‌های سینمایی تراز اول، وسواس عجیبی در چینش فیلم‌ها علی‌الخصوص برای سینمای رسانه دارند. آنها با توجه به پارامترهایی چون اهمیت فیلم، داستان آن، عوامل و بازیگران و حتی اقتضائات ضروری اسپانسرها، نسبت به چینش آثار همت می‌گمارند. فیلم‌های مهم و پرسروصدا را به عنوان آثار افتتاحیه و اختتامیه انتخاب کرده و خبر آن را از هفته‌ها پیش از آغاز جشنواره، رسانه‌ای می‌کنند.

این رویه، تفاوت بسیاری با آنچه تحت عنوان قرعه‌کشی در جشنواره فجر باب شده، دارد. نخست آن که ما همچنان که جریانی با نام رئیس هیات داوران را به رسمیت نشناخته‌ایم، اتفاقی تحت‌عنوان فیلم افتتاحیه یا اختتامیه را هم جدی نگرفته‌ایم. حالا که بحث قرعه‌کشی به میان آمده، فیلم افتتاحیه و اختتامیه هم کاملا تصادفی انتخاب می‌شود. این‌طور می‌شود که از سال ۹۶ که پای قرعه کشی به جشنواره فجر باز شد تا امروز، فیلم‌های کامیون، ۲۳ نفر، سه کام حبس، رمانتیسم عماد و طوبا، بیرو، شماره ۱۰ و دروغ‌های زیبا به عنوان آثار افتتاحیه انتخاب شدند که هیچ‌یک از این کارها، حتی در صورتی که از طریق قرعه‌کشی هم برای افتتاحیه در نظر گرفته نمی‌شدند، باز هم انتخاب‌هایی هوشمندانه برای شروع بزرگ‌ترین رویداد سینمایی کشور محسوب نمی‌شدند.

اتفاقا زمانی که صاحبان فیلم‌های روزهای آخر جشنواره از این انتخاب گلایه داشتند، می‌شد با اتخاذ تصمیماتی همچون نمایش تنها یک فیلم اختتامیه در روز پایانی، به این بحث پایان داد. به این ترتیب، یک فیلم مهم در روز آخر نمایش داده می‌شد که جریان رسانه‌ای نمی‌توانست با توجه به اهمیت فیلم، آن را نادیده بگیرد و مابقی فیلم‌ها هم از فرصت دیده شدن توسط اهالی مطبوعات و منتقدان بهره‌مند می‌شدند.

ضمن اینکه قرعه‌کشی، به لحاظ عدالت مضمونی نیز روشی چندان حرفه‌ای محسوب نمی‌شود. مثلا در همان نخستین سالی که این روش پیاده شد، بسیاری از رسانه‌ها اعتراض داشتند که چرا ۴ فیلم ارزشی به وقت شام، امپراطور جهنم، تنگه ابوقریب و سرو زیر آب طی ۳ روز متوالی جشنواره نمایش داده شده و ۷ روز دیگر، خالی از چنین مضامینی است؟ در ادوار بعدی نیز مواردی از این دست مشاهده شده است. در برخی از ادوار ۷سال اخیر نیز مشاهده شده است که فیلم‌های مهم، در یک نیمه جشنواره قرار گرفته و به همین دلیل، نیمه بعدی، خالی از جذابیت شده است.

در تقریبا تمام جشنواره‌های سینمایی مهم جهان، سانس‌های پایانی شب، به فیلم‌های مهم اختصاص پیدا می‌کند تا ضمن نمایش این آثار در زمانی استاندارد، مخاطبان بیشتری از عوامل فنی، اهالی رسانه و منتقدان بتوانند از آن آثار استقبال کنند اما یکی از بزرگ‌ترین معایب سیستم قرعه‌کشی آن است که چنین چارتی را به هم می‌زند. در جدول همین امسال که نگاه کنیم می‌بینیم که ۳ فیلم انیمیشن برای سانس پایانی ۳ روز انتخاب شده‌اند و چهارمین انیمیشن هم در سانس سوم تعبیه شده است. طبیعی است که ساعت نمایش انیمیشن، حوالی ۲۲ شب نیست و چقدر بهتر بود که این ۴ انیمیشن به عنوان فیلم‌های سانس اول چهار روز در نظر گرفته می‌شدند.

در تقریبا تمام جشنواره‌های سینمایی مهم جهان، سانس‌های پایانی شب، به فیلم‌های مهم اختصاص پیدا می‌کند تا ضمن نمایش این آثار در زمانی استاندارد، مخاطبان بیشتری از عوامل فنی، اهالی رسانه و منتقدان بتوانند از آن آثار استقبال کنند اما یکی از بزرگ‌ترین معایب سیستم قرعه‌کشی آن است که چنین چارتی را به هم می‌زند

سیستم قرعه‌کشی همچنین درایت کافی برای تقسیم گونه طی روزهای مختلف را ندارد. به همین دلیل تعجبی ندارد که طی ۷ سال اخیر، برخی فیلم‌های هم‌ژانر را طی یک روز می‌دیدیم و دیگر روزها، خالی از آن گونه بود. فارغ از این موارد، حرف‌وحدیث‌های خود مراسم که شامل گلایه برخی اهالی رسانه از دعوت نشدن برای قرعه‌کشی نیز صورت زیبایی برای این پدیده محسوب نمی‌شود. همچنان که نمی‌شود از هزینه برگزاری این اتفاق نیز چشم‌پوشی نکرد و آن را به صلاح جشنواره ندانست.

بنابراین جمیع جهات را که بررسی می‌کنیم، می‌بینیم قرعه‌کشی، نه‌تنها آورده‌ای برای بزرگ‌ترین رویداد سینمایی کشور ندارد بلکه بر اعتبار آن نیز خدشه وارد می‌کند و گویی برگزارکنندگان در حال قرعه‌کشی لیگ برتر فوتبال هستند. درواقع قرعه‌کشی آمد تا صدای برخی اعتراض‌های کمرنگ را بخواباند ولی خود به چالشی تبدیل شد که ماهیت این رویداد را هدف قرار داده و ترکش‌های بسیاری را پیش از شروع، پرتاب می‌کند.

همه می‌دانند که در برخی بخش‌ها، همواره اعتراض‌هایی وجود دارد مانند شبی که اسامی نامزدها اعلام می‌شود؛ آیا اعتراضی نمی‌بینید؟ شب اعلام برگزیدگان چطور؟ در سیستم آرای مردمی، آیا همواره اعتراضاتی وجود نداشت؟ آیا در همین سیستم قرعه‌کشی فعلی اعتراضی وجود ندارد؟ طبیعی است که ماهیت بخشی از جشنواره‌های سینمایی در تمام جهان، اعتراض‌خیز است بنابراین هوشمندانه نیست که بخواهیم برای چند اعتراض محدود کمرنگ که ساحتی حرفه‌ای ندارند، به روشی چون قرعه‌کشی متوسل شویم که تبعات غیرحرفه‌ای بسیاری برای این رویداد دارد.

امیدواریم با روحیه آسیب‌شناسانه‌ای که در دبیرخانه جشنواره فجر وجود دارد، این اتفاق برای سال آینده تکرار نشود و جشنواره فیلم فجر، به تراز بالاتری از مطلوبیت حرفه‌ای در شکل سخت‌افزاری خود دست یابد.

کاوه صباغ زاده فیلم‌ساز و عضو هیات انتخاب و داوری بخش فیلم شصت و هشتمین جشنواره منطقه‌ای سینمای جوان مشگین شهر-ساوالان بر اساس تجربه خود از تماشای آثار اخیر فیلم‌سازان سینمای کوتاه معتقد است نسل آینده سینمای ایران از میان فیلم‌سازان استان‌ها معرفی خواهند‌شد.

به گزارش سینمای خانگی از روابط‌عمومی انجمن سینمای جوانان ایران، کاوه صباغ‌زاده عضو نویسنده و کارگردان و عضو هیات انتخاب و داوری شصت و هشتمین جشنواره منطقه‌ای سینمای جوان مشگین شهر-ساوالان با ارزیابی وضعیت سینمای کوتاه بیان کرد: واقعیت این است که در سینمای کوتاه تنوع ژانر نسبت به سینمای حرفه‌ای بسیار جلوتر است؛ این را هم درباره فیلم‌هایی که انتخاب شدند می‌گویم و هم درباره همه فیلم‌هایی که در قالب ژانر ساخته شده‌اند.
وی افزود: برخی از فیلم های جشنواره ساوالان و به ویژه نمایندگان چند استان نسل جدیدی را برای آینده سینمای ایران نوید می‌دادند؛ فیلمسازانی که فیلم‌های کوتاهشان بعضا بسیار بیشتر از فیلم‌های بلند دراماتیک و حسی بود. حتی بعضی از فیلم‌ها که به لحاظ کیفیت فنی مشخص بود تجهیزات کافی نداشتند و با حداقل‌ها کار کرده بودند، کاملا مشخص بود که با داشتن امکانات بهتر می‌توانستند درخشان عمل کنند. به طور کلی تعداد فیلم‌های خوب در این رویداد زیاد بود و این کار انتخاب را خیلی سخت می‌کرد، تا جایی که جلسه داوری ما حدود ۱۶ ساعت طول کشید. در حالی که فیلم‌ها را از مدتی قبل دیده بودیم و نکاتی را هم یادداشت کرده بودیم اما بحث و‌بررسی فراوانی کردیم تا نتیجه حاصل شده چیزی باشد که بتواند باعث امیدواری و پشتکار فیلمسازان شود.
صباغ زاده خاطر نشان کرد: از فیلم‌های حاضر مشخص بود که کارگردانانشان ژانر را خیلی خوب می‌شناسند و قواعدش را بسیار خوب رعایت می کنند و کارهایی هم بیشتر از این که یک فیلم کوتاه باشد صحنه ای از یک فیلم بلند بود.
وی با اشاره به تعامل خوب بین اعضای انتخاب و داوری آثار عنوان کرد: خوشبختانه هیات انتخاب و داوران همه همراه بودند و همفکری و تعامل خوبی اتفاق افتاد، نظرات نزدیک به هم بود و نتیجه خوبی هم گرفتیم.بر این اساس قاطعانه می‌گویم نسل بعدی سینمای ایران از شهرستان‌ها معرفی خواهند شد. اگرچه فیلم های تهران هم خوب هستند اما مشخص است تکیه بر تجهیزات و بودجه خوب دارند اما در فیلم‌های کارگردانان شهرهای دیگر حتی با بودجه کم و تجهیزات اندک با فیلم های بیگ پروداکشن و هزینه دار تهران برابری می‌کند.

شصت و هشتمین جشنواره منطقه‌ای سینمای جوان مشگین شهر-ساوالان ۲ تا ۵ بهمن ۱۴۰۲ برگزار می‌شود.

مارتین اسکورسیزی که امسال با فیلم «قاتلان ماه کامل» در فصل جوایز سینمایی حضور دارد، شانس ثبت چند رکورد جدید را در تاریخ ۹۶ ساله جوایز سینمایی اسکار پیش رو می‌بیند.

به گزارش سینمای خانگی از ایسنا، مارتین اسکورسیزی امسال برای دومین بار در شش دهه فعالیت حرفه‌ای خود، واجد شرایط رقابت در اسکار به عنوان نویسنده، کارگردان و تهیه کننده برای یک فیلم واحد است و برخلاف سال ۲۰۱۷ که هر سه نامزدی او برای فیلم «سکوت» به توفیقی دست نیافت، او امسال در این سه شاخه برای «قاتلان ماه کامل» شانس بیشتری دارد.

 همانطور که می توان حدس زد، بیشتر نامزدی‌های قبلی او (۹ تا از ۱۴ مورد) برای رشته کارگردانی بوده است و امسال نیز بیشترین شانس برای این سینماگر ۸۱ ساله در این رشته متصور است.

نامزدهای نود و ششمین دوره جوایز سینمایی اسکار در حالی امروز (سه شنبه، سوم بهمن) اعلام می‌شود که اسکورسیزی به احتمال بسیار زیاد برای دهمین بار نامزد جایزه بهترین کارگردانی می‌شود که او را به مسن‌ترین مدعی در تاریخ ۹۶ ساله این رشته در ۸۱ سالگی تبدیل می‌کند و با اختلاف حدود ۲۰ ماه از رکورددار کنونی «جان هیوستون» عبور می‌کند که در سال ۱۹۸۶ در سن ۷۹ سالگی برای فیلم «شرف خانواده پریتزی» نامزد جایزه کارگردانی شده بود.

اسکورسیزی در ادامه این فرصت را نیز خواهد داشت تا به مسن‌ترین برنده اسکار کارگردانی نیز تبدیل شود، رکوردی که در حال حاضر در اختیار «کلینت ایستوود» است که در سن ۷۴ سالگی در سال ۲۰۰۵ با فیلم «عزیز میلیون دلاری» برنده این جایزه شده بود.

اسکورسیزی تنها دومین کارگردانی خواهد بود که تا به حال در مجموع نامزدی دو رقمی در رشته کارگردانی کسب کرده و به «ویلیام وایلر» ملحق می‌شود که در سال ۱۹۵۷ (در سن ۵۴ سالگی) به آن هدف رسید و در نهایت با ۱۲ نامزدی توانست سه بار برنده اسکار کارگردانی شود.

انتظار می‌رود فهرست بازی‌های نامزد اسکار برای فیلم‌های اسکورسیزی با اضافه شدن بازیگران نقش اصلی «لئوناردو دی کاپریو» و «لیلی گلدستون» و بازیگر نقش مکمل «رابرت دنیرو» به عدد ۲۷  برسد و در صوت تحقق؛ او از جایگاه مشترک با «الیا کازان» جدا می‌شود و تنها پشت سر «ویلیام وایلر» قرار می‌گیرد که فیلم‌های او رکود ۳۶ نامزدی در رشته های بازیگری کسب کرده است.

«وایلر» همچنین رکورددار کارگردانی فیلم‌هایی است که بیشترین اسکار بازیگری (۱۴ جایزه) را کسب کرده، در حالی که اسکورسیزی می تواند به رکورد ۸ جایزه برسد و پس از «الیا کازان» (۹) در رتبه سوم قرار گیرد.

تا به امروز، تنها کارگردانی که چهار نامزدی از یک بازیگر در فیلم‌های او رقم خورده، «مارک رابسون» است که با «آرتور کندی» در فیلم‌های «قهرمان» (۱۹۵۰)، «پیروزی درخشان» (۱۹۵۲)، «محاکمه» (۱۹۵۶) و «پیتون پلیس» ” (۱۹۵۸) همکاری کرد. نامزدی «دی کاپریوـ در اسکار ۲۰۲۴، اسکورسیزی را به اولین کسی تبدیل می کند که سه بازیگر را به سه نامزدی اسکار رسانده است. او پیش از این با دی کاپریو در فیلم های «هوانورد» (۲۰۰۵) و «گرگ وال استریت» (۲۰۱۴) و همچنین با «جو پشی» در فیلم های «گاو خشمگین»، «رفقای خوب» (۱۹۹۱) و «ایرلندی» و «رابرت دنیرو» نیز در فیلم‌های «راننده تاکسی» (۱۹۷۷)، «گاو خشمگین» (۱۹۸۱) «دره وحشت» (۱۹۹۲) کار کرده است.

پیش‌بینی‌ها حاکی از آن است که «قاتلان ماه کامل» همراه با «اوپنهایمر» و «بیچارگان» با ۱۲ نامزدی، پیشتاز اسکار ۲۰۲۴ شوند که در این صورت بیشترین نامزدی برای آثار اسکورسیزی رقم خواهد خورد.