خزاعی: سینماحقیقت محل آشکارشدن حقایق است

رییس سازمان سینمایی گفت: سینماحقیقت فضای گفتگو و محلی است که حقایق بتواند آشکار و مطالبات مشخص شود و فیلمسازان از منظر و نگاه‌های مختلف باهم گفتگو کنند.

به گزارش سینمای خانگی از ستاد خبری شانزدهمین جشنواره بین‌المللی «سینماحقیقت»، محمد خزاعی با حضور در مراسم نکوداشت مرحوم نادر طالب‌زاده در دومین روز از شانزدهمین جشنواره بین‌المللی «سینماحقیقت» تاکید کرد هرچه فرهنگ گفتگو قوی‌تر و امکان تعامل بیشتر باشد، حل مشکلات سریع‌تر اتفاق می‌افتد.

وی درباره جشنواره «سینماحقیقت» گفت: خوشحالم در این دوره استقبال بسیار خوب مستندسازان را شاهدیم و از نظر آمار و کیفیت، امسال نسبت به سال‌های گذشته، جشنواره روال بهتری داشته است.

رییس سازمان سینمایی ادامه داد: در این دوره حضور کشورهای متعدد چشمگیر است. تقریبا بالغ بر هزار فیلم خارجی برای جشنواره ارسال شده است و نزدیک به ۳۰ کشور در جشنواره حضور دارند. میهمانان داخلی و خارجی در کنار هم به دیدن فیلم‌ها مشغول هستند و تنوع موضوعی و نگاه اقلیمی در آثار مشهود است. این امتیازها نشان می‌دهد قطار «سینماحقیقت» به راه خود ادامه می‌دهد.

خزاعی ادامه داد: خوشبختانه در سینمای مستند، در حوزه سرمایه‌گذاری و تولید وضعیت بهتری نسبت به گذشته داشتیم و طبق قولی که سال پیش به مستندسازان داده بودم، بودجه تولید مرکز گسترش در بحث تولید ۲ برابر شد و افزایش پیدا کرد و خروجی‌های خوبی داشتیم که گزارش کامل و جامع آن را مرکز گسترش سینمای مستند و تجربی باید اعلام کند.

رییس سازمان سینمایی با بیان اینکه «سینماحقیقت» مهمترین رخداد سینمای مستند ایران است اضافه کرد: امروز این سینما با تمام توان باید در انتفاضه روایت ها، در نبردهای ادراکی و رسانه ای و در آوردگاه های گوناگون در مسیر حقیقت جویی و روشنگری گام بردارد.

وی ادامه داد: سینمای مستند، نمایش دهنده ایران امروز است، سرزمینی سرفراز و پهناور، بالنده و پرامید. تصویری که تنها به پایتخت، محدود نمی شود.

خزاعی با بیان اینکه سازمان سینمایی در دولت سیزدهم با رویکرد عدالت محوری، قانون گرایی و استانداردسازی، با وجود همه چالش ها و مشکلات، همواره کوشیده است همراه و در کنار خانواده بزرگ سینمای ایران و مستندسازان کشور باشد، خاطرنشان کرد: مستندسازان به عنوان بخشی از پیکره بزرگ سینما و رسانه، امروز رسالت تاریخی بزرگی بر دوش دارند و بیش از هر زمان دیگری به قابلیت‌های سینمای مستند در جهاد تبیین و ثبت حقیقت و نمایش آن به جامعه و نسل جوان نیازمندیم.

به گفته وی، طرح مسائل اساسی کشور، پاسخ گویی به تصویرسازی دروغین و وارونه رسانه های مغرض و امپریالیسم خبری، کشف استعدادهای جوان، و ساخت مستند درباره موضوع‌های مغفول مانده تاریخی، اجتماعی و سیاسی باید از اولویت‌هایی مرکز گسترش و سینما حقیقت باشد.

رئیس سازمان سینمایی با اشاره به این نکته که در جهان تقابل تصویرها و روایت ها، سینما حقیقت بر مدار مطالبات حقیقی، عزت و منافع ملی و تاریخی و انسجام و اقتدار کشور گام بردارد. تصریح کرد: سال‌ها پیش گوشه هایی از حماسه دفاع مقدس در مستندهای شهید آوینی ماندگار شد. امروز هم نیازمند آن نگاه عارفانه و خالص به زندگی، ایران، ایثار و شهادتیم.

خزاعی ادامه داد: گفتگو و همگرایی، باهم بودن و با هم گفتگو کردن در جشنواره «سینماحقیقت» و دیگر رویدادهایی از این دست شکل می‌گیرد. هرچقدر فاصله‌هایمان باهم زیاد شود و باهم گفتگو نکنیم، دچار مشکلات مضاعف خواهیم شد. «سینماحقیقت» فضای گفتگو و محلی است که حقایق بتواند آشکار شود، مطالبات مشخص شود و فیلمسازان از منظر و نگاه‌های مختلف باهم گفتگو کنند.

رییس سازمان سینمایی در بخش دیگری از صحبت‌های خود درباره تعامل تلویزیون و سینما توضیح داد: تلویزیون و سینما همیشه تعامل داشته‌اند و در این شرایط تلویزیون، کنار سازمان سینمایی است. آقای جبلی در جلسه‌ای که در شورای عالی سینما برگزار شد، قول داد تا تمام فیلم‌های سینمایی را حمایت جدی کند و فضایی فراهم شود تا تلویزیون به رونق و اقتصاد سینمای ایران کمک کند. امیدوارم این تعامل و همراهی به شکل مستمر ادامه یابد و حوزه فرهنگ از برکات این همراهی مفتخر شود.

خزاعی در پایان درباره نادر طالب‌زاده نیز مطرح کرد: وظیفه ما بود که امسال در جشنواره «سینماحقیقت» ادای دینی نسبت به نادر طالب‌زاده داشته باشیم. استاد طالب‌زاده به گردن همه ما و مخصوصا مستندسازان جبهه فرهنگی انقلاب اسلامی حقی بزرگ داشت. او استاد و معلمی بود که شاگردان زیادی را تربیت کرد و موضوعاتی را در آثارش مطرح می‌کرد که کمتر فیلمساز و هنرمندی به سراغش می‌رفت.

شانزدهمین جشنواره بین‌المللی «سینماحقیقت» با دبیری محمد حمیدی مقدم از ۲۰ تا ۲۵ آذرماه در حال برگزاری است.

معرفی 10 مستند ایرانی بخش مسابقه بین‌الملل جشنواره «سینماحقیقت»

اسامی ۱۰ فیلم مستند ایرانی حاضر در مسابقه بین‌الملل جشنواره «سینماحقیقت» اعلام شدند.

به گزارش سینمای خانگی به نقل از ستاد خبری شانزدهمین جشنواره بین‌المللی «سینماحقیقت»، اسامی 10 فیلم ایرانی راه‌یافته به بخش مسابقه بین‌الملل شانزدهمین جشنواره بین‌المللی «سینماحقیقت» که در سه بخش «کوتاه»، «نیمه‌بلند» و «بلند» انتخاب شده‌اند، اعلام شد.

از 10 فیلم را‌ه‌یافته، چهار فیلم در بخش بلند مسابقه بین‌الملل حضور دارند که اسامی آن‌ها عبارتند از:

1. «آقا نعمت» اثر علی تک روستا با مدت زمان 84 دقیقه
2. «خونه مامان شکوه» اثر مهدی بخشی مقدم با مدت زمان 76 دقیقه
3. «سه نهزارم» اثر بهروز نورانی‌پور با مدت زمان 70 دقیقه
4. «غیر مسکونی» اثر مسعود زارعیان با مدت زمان 92 دقیقه

همچنین سه فیلم ایرانی راه‌یافته به مسابقه بین‌الملل، در بخش نیمه‌بلند پذیرفته شده‌اند که اسامی آن‌ها عبارتند از:

1. «آب ما را خواهد برد» اثر محمد احسانی با مدت زمان 56 دقیقه
2. «اسپانک» اثر محمدرضا خوش‌فرمان با مدت زمان 58 دقیقه
3. «واهگ» اثر حدیث جان‌بزرگی با مدت زمان 52 دقیقه

و سه فیلم راه‌یافته به مسابقه بین‌الملل را فیلم‌های کوتاه شامل می‌شوند که اسامی آن‌ها عبارتند از:

1. «کشیم عاشق» اثر امیر آقاعبداللهی با مدت زمان 37 دقیقه
2. «آت اوغلان» اثر هادی شریعتی با مدت زمان 31 دقیقه
3. «یک قایق روی دریا» اثر آرمان قلی‌پور دشتکی با مدت زمان 29 دقیقه

شانزدهمین جشنواره بین‌المللی «سینماحقیقت» به دبیری محمد حمیدی مقدم ۲۰ تا ۲۵ آذرماه در پردیس ملت درحال برگزار است.

چه موضوعاتی برای «مستندسازی تکنفره» مناسب است؟

در موضوعات بحرانی وقتی که زمان محدود است و سوژه در حال از دست رفتن است و نمی توان تیم را همراه خود کرد، ترجیح بر فیلم‌سازی تکنفره است اما در ایران متأسفانه فیلم‌سازان به دلیل مشکلات مالی به سوی فیلمسازی تکنفره می‌روند.

به گزارش سینمای خانگی به نقل از خبرنگار سینمایی ایرنا، دومین روز شانزدهمین جشنواره بین‌المللی «سینماحقیقت» میزبان اولین کارگاه این رویداد با عنوان «مستندسازی تکنفره» بود که توسط محمدصادق اسماعیلی برگزار شد.

اسماعیلی آغاز این کارگاه گفت: ترجیح من این است که از تجربیات خودم از فیلمسازی یک نفره بگویم زیرا پژوهش های پراکنده ای درباره فیلمسازی تکنفره انجام شده است که نمی توان از این مطالب به عنوان یک مرجع نام برد زیرا معمولا متکی به تجربه شخصی است که بر اساس رویکردهای فیلمسازان متغیر است.

وی با طرح این پرسش که چه فیلم های را باید یک نفره ساخت، چنین پاسخ داد: هیچ قاعده ای وجود ندارد و نمی توان یک فرمول ثابت را ارایه داد. در تعریف فیلمسازی تکنفره گفته می شود زمانی که درون مایه فیلم بحران است و فیلمساز وارد حریم شخصی افراد می شود می توان مدعی شد به دلیل مواجهه بهتر با پرسوناژ فیلمسازی تکنفره مناسب است و شاید بتوان مصادیقی را عنوان کرد ولی این نکته قابل اهمیت است که تشخیص درستی از حضور و عدم عوامل در ساخت فیلم داشته باشیم چون در پروژه های متعددی اولویت بر حضور عوامل است تا فیلم دارای استراکچر باشد.

کارگردان مستند «آدور» در تشریح انتخاب سینمای تکنفره گفت: موقعیت های که فیلمساز ترجیح می دهد تکنفره باشد و امکان ثبت آن به صورت جمعی وجود ندارد. وقتی که زمان محدود است و سوژه در حال از دست رفتن است و نمی توان تیم را همراه خود کرد ترجیح بر فیلمسازی تکنفره است اما در ایران متأسفانه فیلمسازان به دلیل مشکلات مالی به سوی فیلمسازی تکنفره می روند.

وی با اشاره به اهمیت پرتابل بودن در سینمای مستند در راستای استفاده از ابزار پیشنهاد داد: تک پایه رو به جای سه پایه ببرید و از دوربین های سبک استفاده کنید. شاید نتوانید از تنوع لنزها استفاده کرد به همین دلیل به دنبال یک لنز ترکیبی با دیافراگم باز استفاده کرد که پیشنهاد من لنز ۲۴/۱۰۵ است. صدابرداری بسیار اهمیت دارد و یک هاچ آف به پرسوناژ متصل کنید و صدای آمبیانس محیط را با گان از دست ندهید.

کارگردان مستند «آشنگ» گفت: وقتی سینمای تکنفره را انتخاب می کنید چیزهایی را از دست می‌دهید و چیزهایی را به دست می آورید که برای مثال از همفکری عوامل گروه بی بهره می شوید و پیشنهادهای فیلمبردار و صدابردار را از دست می دهید ولی از طرف دیگر ما گاها در نوع برخوردمان با فیلمبردار دچار مشل می شویم و «آنِ» صحنه در زمان دیالوگ با فیلمبردار از دست می رود که سینمای تکنفره این مشکلات را به حداقل می رساند.

اسماعیلی گفت: در فیلمسازی با عوامل، معمولا ۲ روز اول پرت است و سوژه وارد ارتباط نمی شود و پرسونای فیلم مستند چون آدم های معمولی هستند حضور عوامل سبب می شود که به کار لطمه وارد شود و حضور عوامل باید با آگاهی باشد. ولی در فیلمسازی تکنفره در سکانس دوم و سوم فیلم به صورت جدی آغاز می شود.در فیلمسازی با گروه هزینه پروداکشن بالا می رود؛ برای مثال کسایی که به صورت انفرادی در اربعین یک پرسونایی را دنبال می کردند می توانستند در خانه سوژه خود بخوابند و هر زمان که موقعیت مناسبی را می دیدند فیلمبرداری خود را انجام دهند.

وی با اشاره به اخلاق در سینمای مستند گفت: معمولا حضور دو نفره فیلمساز و پرسونا به نحوی است که به راحتی به حریم شخصی وی راه می یابید و در زمان تدوین بزرگترین مشکل باید و نبایدهای اخلاقی است که تا کجا می توان گفته های پرسونا را در فیلم وارد کرد. مستندساز تکنفره چون وارد لایه های خصوصی و درونی می شود به فیلمساز اطمینان می کند.

اسماعیلی فیلمبرداری را مهمترین دانش فیلمساز مستند عنوان کرد و گفت: فیلم اگر از نظر بضاعت تصویر ساختار نداشته باشد به کل اثر لطمه می زند به همین دلیل مستندساز تکنفره باید تسلط کافی به فیلمبرداری داشته باشد و همچنین صدابرداری بداند و به نورپردازی طبیعی اشراف داشته باشد؛ البته استثناهایی هم وجود دارد که گاها روایت آنقدر قوی است که تصویر ذیل موضوع قرار می گیرد.

در فیلمسازی با یک نگره مولف روبرو هستم چون به تنهایی شیوه روایت را انتخاب می کنیم و در نهایت انتخاب بر اساس جهان بینی شخصی است و نگاه فیلمبردار و صدابردار در آن وجود ندارد. فیلمسازی تکنفره را می‌توان شبیه ماهیگیری دانست چون تو انتخاب می کنی کجا قلاب را بندازی.

اسماعیلی متولد ۱۳۶۷ و دانش‌آموخته فیلمسازی با گرایش تدوین در مقطع کارشناسی و تهیه‌کنندگی فیلم مستند در مقطع کارشناسی ارشد است. وی مدرس دانشگاه و انجمن سینمای جوانان ایران، عضو پیوسته انجمن صنفی کارگردانان سینمای مستند ایران و برگزار کننده بیش از ۲۰ کارگاه آموزش مستندسازی در سراسر ایران است. ساخت مستندهای آشنگ، آدور و گیسلو و کسب تندیس و جایزه ویژه هیات داوران سیزدهمین جشنواره بین‌المللی سینماحقیقت، جایزه بهترین فیلم از جشنواره تلویزیونی مستند ایران و بهترین فیلم مستند از جشنواره فیلم مستند مسکو از دیگر سوابق این هنرمند است.

شانزدهمین جشنواره بین‌المللی «سینماحقیقت» از 20 تا 25 آذر به دبیری محمد حمیدی مقدم در پردیس سینمایی ملت در حال برگزاری است.

سوگواری برای نخل‌های غرق‌شده

مستند «اسپانک» ساخته محمدرضا خوش‌فرمان که در بخش فیلم‌های کوتاه شانزدهمین جشنواره سینما حقیقت شرکت کرده، دغدغه‌های محیط زیستی مردی سالخورده را روایت می‌کند.

به گزارش سینمای خانگی به نقل از ایرنا، در این مستند، انزوا و تنهایی پیرمرد و شکست او در برابر اطرفیان، زنگ خطر را برای دوستداران آب و خاک و درخت و طبیعت به صدا درمی‌آورد.

این فیلم ۶۰ دقیقه‌ای بیانگر احترام ساکنان دره‌ای به نام گودین است به همه عناصر طبیعت از آب و خاک گرفته تا نخلستان‌های حاصلخیز است. در میان این ساکنان نقش و تاثیرگذاری پیرمردی با نام غلام قادر برجسته می‌شود. در زمانی که همه درخت‌ها و کپرهای‌شان را می‌فروشند او تسلیم تهدیدها نمی‌شود و تصمیم به ماندن در گودین می‌گیرد.

مستند اسپانک از یک سو نقش مخرب تکنولوژی بر طبیعت را به تصویر می‌کشد و از سوی دیگر به موضوع بی‌عدالتی علیه سیاهپوستان می‌پردازد. سیاهپوستان به گفته راوی فیلم از امکانات برابر برخوردار نبوده و مدتی تحت ظلم و ستم زندگی کرده‌اند.

او در جایی اشاره می‌کند که سیاهان در گذشته حتی اجازه انتخاب همسر را نداشته‌اند، ولی سعی می‌کردند در بین خودشان عدالت را رعایت کنند. این مستند در نمایش آداب و رسوم مردم منطقه گودین موفق است. قاب‌هایی که از مراسم پایکوبی بچه‌ها در مراسم عروسی و ریختن خرماهای زرد و قرمز داخل دریا می‌بینیم، تصویری از مناسک و سبک زندگی آن منطقه را ارائه می‌دهد.

غلام قادر که نمی‌خواهد سرزمین پدری‌اش را ترک کند، مجبور است به جنگ مهندسان سدساز برود. اما در نهایت مهندسان و مدیران در این جنگ نابرابر پیروز می‌شود و خفگی نخل‌ها را رقم می‌زنند. کپرهای تخریب شده با بولدزور و نخل‌های زیر آب رفته حکایت از شکست پیرمرد و پیروزی تکنولوژی ویرانگر دارند.

نقطه قوت فیلم نمایش تنهایی پیرمرد در دل یک نخلستان است که در این مسیر جذابیت بصری مناسبی را هم به نمایش می‌گذارد. اسپانک با حذف برخی سکانس‌های زاید و بهره‌گیری از ضرباهنگی سریع‌تر می‌تواند قصه‌اش را روان‌تر برای مخاطب روایت کند.

در خلاصه‌ی داستان این مستند آمده است: غلام قادر از ماهی‌گیران سیاه‌پوست سواحل مکران است که سفیدها اجازه‌ی استفاده از اسکله را به آن‌ها نمی‌دهند. آن‌ها در ساحلی شنی و بدون امکانات به نام ساحل سیاهان روزگار می‌گذرانند.

سه نشست از نبرد روایت‌ها تا مستندسازان و جهان امروز

سه نشست با عنوان «میزحقیقت» با حضور میهمانان بین‌المللی در حاشیه برگزاری شانزدهمین جشنواره بین‌المللی «سینماحقیقت» برگزار می‌شود.

به گزارش سینمای خانگی به نقل از ستاد خبری جشنواره بین‌المللی «سینماحقیقت»، روایت ها؛ دور و نزدیک، مستندسازان و جهان امروز و مستندسازی و استراتژی های رسانه‌ای سه نشست تخصصی با عنوان «میز حقیقت» هستند که در حاشیه برگزاری شانزدهمین جشنواره بین‌المللی «سینماحقیقت در پردیس ملت برگزار می شود.

بر این اساس، نشست «مستندسازی و استراتژی‌های رسانه‌ای»، با نگاهی به تقابل هیبریدی در عصر حاضر، روز دوشنبه، ۲۱ آذرماه، نشست «روایت‌ها؛ دور و نزدیک» با نگاهی به رقابت روایت ها و نقش مستند، روز سه شنبه، ۲۲ آذرماه و نشست «مستندسازان و جهان امروز»، با نگاهی به آینده غرب آسیا، نظم نوین جهانی و روابط بین کشورها روز چهارشنبه، ۲۳ آذرماه برگزار می شود.

در این نشست ها، جاوید رعنا (فعال رسانه و مستندساز پاکستانی، کارشناس تلویزیون‌های بین‌المللی)، عماد حمرونی (روزنامه نگارفرانسوی، مدرس ژئوپلتیک در موسسه مطالعات سیاسی پاریس و تحلیلگر شبکه های المیادین، فرانس ۲۴ و…) و لئونید ساوین (مدرس دانشگاه از روسیه، کارشناس رسانه و مسائل ژئوپلیتیک) و کارشناسان رسانه و سینمای مستند از ایران حضور دارند.

این نشست‌ها با حضور مهمانان جشنواره، استادان دانشگاه، دانشجویان و سایر علاقه مندان ساعت ۱۸:۳۰ در سالن ۱۲ پردیس سینمایی ملت برگزار خواهد شد.

چوپان‌های عاشق تالش منتخب آرای مردمی جشنواره تلویزیونی مستند شد

مستند کوتاه «چوپان‌های عاشق» ساخته امیر شکرگزار ناوی منتخب آرای مردمی ششمین جشنواره تلویزیونی مستند شد.

به گزارش سینمای خانگی به نقل از روابط عمومی انجمن سینمای جوانان ایران، مستند کوتاه «چوپان‌های عاشق» به تهیه کنندگی و کارگردان امیر شکرگزار ناوی منتخب آرای مردمی ششمین جشنواره تلویزیونی مستند شد.

فیلم «چوپان‌های عاشق» که به زندگی کوه‌نشینان قوم تالش می‌پردازد، در ششمین جشنواره تلویزیونی فیلم مستند در بخش آرای مردمی جایزه و تندیس جشنواره را به خود اختصاص داد.

فیلم‌برداری این مستند کوتاه را امیر شکرگزار ناوی برعهده داشته است و محمد علی‌رخشانی تدوین این اثر را که در انجمن سینمای جوانان تالش تهیه شده، انجام داده است. 

امیر شکرگزار مستندساز تالشی مستندهای دیگری را در ارتباط با طبیعت و قوم تالش در دست ساخت دارد.

این صدا را نباید خفه کرد

کارگردان مستند «آب ما را خواهد برد» که نگاهی به اثرات سیل چهار سال قبل ایران دارد، می‌گوید: این فیلم صدای مردم سیل‌زده‌ای است که برخی از آن‌ها هنوز در چادر زندگی می‌کنند و نمی‌توان این صدا را خفه کرد.

به گزارش سینمای خانگی به نقل از ایسنا، شانزدهمین جشنواره بین‌المللی مستند (سینما حقیقت) آغاز شده و یکی از فیلم‌های آن مستند نیمه‌بلندی به نام «آب ما را خواهد برد» به کارگردانی محمد احسانی است که مربوط به اثرات سیل مهیب سال ۱۳۹۸ در سه استان خوزستان، لرستان و گلستان است.

این مستند ضمن نمایش ویرانه‌های سیل و در دل خانواده‌هایی که داغدار شدند، از نگاه برخی اهالی و فعالان این مناطق به گلایه‌های مردم و آنچه سبب بروز آن سیل ویرانگر بویژه در لرستان شد – از جمله باز کردن سدها – می‌پردازد.
احسانی که پیش‌تر فیلم‌های مستندی همچون «بانوی ارومیا»و «روزگاری هامون» را ساخته برای ساخت این مستند یک سال پس از وقوع سیل به سه استان درگیر سیل سفر کرده و در هر کدام ۱۰ روز فیلمبرداری داشته است. او اشاره می‌کند که در فیلمش از روستایی فیلمبرداری کرده بود که بیشترین تخریب را در سیل داشت و از قضا در ‌ماه‌های اخیر و در جریان ناآرامی‌ها نیز نامش مطرح شده بود.
 او که یک سال پس از وقوع سیل به استان‌های لرستان، خوزستان و گلستان برای فیلمبرداری از مناطق سیل زده سفر کرده بود درباره ساخت مستند «آب ما را خواهد برد» به ایسنا می‌گوید: این فیلم به سیل سال ۹۸ و در واقع قربانیان رها شده سیل مربوط می‌شود که آن را یک سال پس از سیل ساختیم. بخشی از تصاویر استفاده شده در مستند به زمان وقوع سیل برمی‌گردد که حدود هفت تا هشت دقیقه است و آن‌ها را برای ارتباط بیشتر با حادثه رخ داده، از دوستانی که از زمان سیل فیلمبرداری کرده بودند گرفتیم یا خریداری کردیم اما باقی بخش‌ها در سال ۱۳۹۹ فیلمبرداری شدند.
احسانی درباره زمانی که ایده‌ی ساخت چنین فیلمی را در ذهن داشت هم می‌گوید: معمولا ایده ساخت چنین فیلم‌هایی از زمان وقوع حادثه شکل می‌گیرد اما در بلایای طبیعی وقتی سراغ ساخت فیلم می‌رویم نوعی شتاب زدگی وجود دارد و عمده فیلم‌هایی که در رابطه با این اتفاق‌ها ساخته می‌شوند خواه‌ناخواه به عمق آن ماجرا نزدیک نمی‌شوند؛ حتی در دوران کرونا هم شاهد بودیم فقط اندک فیلم‌هایی توانستند به کارهای خوب تبدیل شوند. من معتقد بودم برای ساخت فیلم از سیل سال ۹۸ باید زمان بگذرد تا اتفاق کمی ته‌نشین شود که بتوان کار درست‌تری انجام داد. بر همین اساس به مدت یک ماه در سه استان خوزستان، لرستان و گلستان یعنی هر استان به مدت ۱۰ روز فیلمبرداری کردیم و شرایطی را به تصویر کشیدیم که مردم پس از گذشت یک سال از وقوع سیل با آن دست به گریبان بودند.
او یاداور شد:‌ متاسفانه بسیاری از مردمی که از سیل آسیب دیدند و خانه‌هایشان از بین رفت، همچنان شرایط خوبی ندارند از جمله روستای «حیات الغیب» که در ماه‌های اخیر به واسطه نام دختری نوجوان (نیکا شاکرمی) هم اسمش شنیده می‌شد. این روستا بیشترین تخریب را در زمان سیل داشت و مردمانش هنوز در چادر زندگی می‌کنند.
احسانی در پاسخ به اینکه به عنوان یک مستندساز چه پیش‌بینی‌ای از اثرگذاری این نوع مستندها دارد؟ می‌گوید: ما فعلاً اولین نمایش عمومی فیلم را در داخل کشور و جشنواره حقیقت گذاشتیم و قصد داریم تا جایی که امکان دارد آن را در تهران و مناطقی که فیلمبرداری داشتیم، برای مردم و مسئولان محلی و نیز دانشگاه‌ها نمایش دهیم. قاعدتاً ساخت این نام مستندها خالی از تأثیر نیست ولی باید توجه کنیم که این اثرگذاری را در چه بخشی می‌خواهیم شاهد باشیم. اگر این فیلم را برای مردم نشان دهیم قطعاً تاثیر خود را دارد بخصوص آنکه یک زمانی تصور می‌شد صحبت کردن درباره محیط زیست صرفاً دغدغه افراد روشنفکر است, اما الان به دغدغه عمومی‌تری تبدیل شده است. این نوع فیلم‌ها در کنار حضور کنشگران محیط زیست و خود مردم  می‌توانند تاثیر بگذارند چرا که مردم نیز تا حد زیادی بخاطر آسیب‌هایی که از تغییرات محیط زیستی متحمل شده و در زندگی دیده‌اند، به آگاهی رسیده‌اند.
وی ادامه می‌دهد:‌ اما باید تاکید کرد که هنوز این تاثیرگذاری در بخش مدیریتی و بر مسئولان چندان زیاد نبوده است. البته این طور نیست که مدیران فیلم‌ها را نبینند و احتمالا از ما آمارهای بیشتری هم دارند اما متاسفانه در دید کلان، نگاه محیط زیستی خیلی کم است در حالی که باید به آمایش سرزمین و آسیب‌های زیست محیطی و اجتماعی توجه بیشتری شود.
احسانی در پایان با اشاره به اینکه فیلمش برای شرکت در جشنواره حقیقت ممیزی خاصی نداشته بیان می‌کند:‌ من به تمام کسانی که در این مدت تمایل به حضور در جشنواره نداشتند و حرف از تحریم آن زدند، حق می‌دهم و به نظرشان احترام می‌گذارم. می‌دانم که این موضوع از سر همدردی با مردم تلقی می‌شود اما درباره خودم باید بگویم، فیلمی ساخته‌ام که از هیچ ارگان یا سازمانی برای آن پول نگرفته‌ام و «آب ما را خواهد برد» تنها با حضور جمع کثیری از علاقه‌مندان و دغدغه‌مندان محیط زیست تولید شده که در طول سه سال ساخت فیلم، ذره ذره به ما پول رساندند؛ به همین دلیل وقتی فیلمی ساخته شده که بخشی از صدای مردم است نمی‌توانم این حق را نادیده بگیرم. می‌دانم افراد زیادی از کسانی که در زمان ساخت فیلم بودند منتظرند آن را ببینند.

من نمی‌توانم صدای مردمی را که در این فیلم صحبت کرده‌اند خفه کنم ولی امیدوارم پس از این روزهای سخت، بتوانم «آب ما را خواهد برد» را در سطحی وسیع‌تر نمایش دهم.
برخی از عوامل این مستند عبارتند از: تهیه‌کننده: سوده دهنوی و محمد احسانی، فیلمبردار: مهدی آزادی، صدابردار: علی علوی و علیرضا نوین‌نژاد، تدوینگر: لقمان سخنور، طراحی و ترکیب صدا: حسین قورچیان، مدیر تولید: مجید فردی انور.

حمیدی مقدم:جشنواره حقیقت امسال یک نقطه عطف است.

به گزارش رسانه سینمای خانگی به نقل از سینماپرس؛ محمد حمیدی مقدم دبیر شانزدهمین جشنواره سینما حقیقت مطرح کرد: یکی از اتفاقات فرهنگی هنری کشور که این روزها رقم می‌خورد، برگزاری جشنواره سینما حقیقت است. این جشنواره یکی از معتبرترین جشنواره‌های مستند کشور هست که هرساله برگزار می‌شود.

دبیر شانزدهمین جشنواره بین المللی مستند ایران سینما حقیقت گفت: با لطف خداوند در شانزدهمین جشنواره مستند سینما حقیقت از بیستم تا بیست و چهارم نمایش فیلم‌ها را در پردیس سینمایی ملت خواهیم داشت و ان‌شاءالله مراسم پایانی و اختتامیه این جشنواره روز جمعه و در تالار وحدت خواهد بود.

او در خصوص استقبال شرکت کنندگان از جشنواره، تعداد آثار رسیده و آثاری که به نمایش در می‌آید توضیح داد: خوشبختانه ما چیزی حدود ۱۵ تا ۱۶ درصد افزایش درخواست داشتیم، البته این‌ها نمی‌تواند میزان تولید مستند را در کشور نشان بدهد، اما معمولا ورودی به دبیرخانه جشنواره سینما حقیقت معیاری برای میزان تولید مستند در کشور است.

حمیدی مقدم می‌گوید: خوشبختانه به میزان قابل توجهی فیلم‌های ارسالی بازدید شد، چیزی حدود ۱۲ فیلم در بخش جایزه شهید آوینی، ۱۵ فیلم در بخش فیلم‌های بلند، ۱۵ فیلم در بخش نیمه بلند و ۱۹ فیلم در بخش فیلم‌های کوتاه، انتخاب شدند. همچنین فکر می‌کنم مجموعه آثار جذاب و خوب است زیرا علاقمندان سینمای مستند می‌توانند در این چند روز با آن ارتباط بگیرند و تماشا کنند.

حمیدی مقدم ادامه داد: من می‌توانم این نوید را بدهم که جشنواره حقیقت امسال یک نقطه عطف است. زیرا تولیدات مرکز گسترش سینمای مستند، تجربه و پویانمایی که یکی از مهم‌ترین مراکز تولید فیلم مستند در کشور است، یکی از اهدافی است که ما در سازمان سینمایی و زیرمجموعه مرکز گسترش داشتیم.

او افزود: توجه ویژه سینما حقیقت به استان‌ها و نقاط مختلف کشور بود که خوشبختانه ۲۸ فیلمساز و ۲۸ فیلم از شهرستان‌ها و استان‌های مختلف کشور در بخش مسابقه امسال سینما حقیقت حضور دارند و ما یک رنگ آمیزی متنوع از رسوم، بافت شهری و اقلیم داریم و این تنوع در جشنواره امسال کاملا مشهود است.

حمیدی مقدم در ادامه صحبت‎های خود گفت: سال‌های قبل روالی داشته‌ایم برای بچه‌هایی که می‌آمدند و مخاطب ما بودند کارگاه‌هایی را طراحی می‌کردیم، تا در آن‌ها شکل، ساختار قوی و محکم ارتباط با مخاطب، بحث‌هایی مانند متن نویسی، چگونگی بحث مصاحبه، مستندهای تک نفره که درحال حاضر بسیار رایج هستند را در یک جا با یک گروه کمی هدایت می‌کردیم.

او در خصوص تماشای آثار به صورت مجازی و عمومی افزود: عموم مردم می‌توانند در سامانه‌ای که در سایت مرکز گسترش و جشنواره قرار داده شده است رجوع کنند تا آثار را به صورت خرید یا با تخفیف‌های ویژه استفاده کنند یا به صورت حضوری در جشنواره حضور پیدا کنند.

کدام فیلم‌ها در جشنواره شانزدهم حقیقت اکران می‌شوند؟

شانزدهمین جشنواره بین‌المللی سینما حقیقت، امروز شروع به کار کرد و ۶۳ فیلم ایرانی و ۲۲ فیلم بین‌الملل در این دوره از جشنواره به نمایش درمی‌آیند.

به گزارش سینمای خانگی به نقل از ایرنا، جشنواره بین‌المللی سینما حقیقت از امروز در پردیس سینمایی ملت آغاز به کار کرد و این دوره از جشنواره با اکران فیلم‌هایی از ایران و جهان برگزار می‌شود.

شانزدهمین جشنواره بین‌المللی سینما حقیقت به دو شکل حضوری و مجازی در جریان خواهد بود و مخاطبان علاقمند از طریق خرید بلیت از سایت هاشور و اهالی رسانه به واسطه دریافت پیامکی که ثبت نام آن‌ها را تایید کرده است، می‌توانند فیلم‌های این دوره از جشنواره را به صورت آنلاین تماشا کنند.

فیلم‌های بخش‌های مختلف جشنواره شانزدهم به ترتیب زیر است:

بخش بین‌الملل

مستندهای نیمه بلند:

۱. «جای جبران ندارد» اثر لاسلو هالاس با مدت زمان ۴۲ دقیقه، محصول کشور مجارستان

۲. «تنها باد» اثر زوفیا کوالوسکا با مدت زمان ۶۰ دقیقه، محصول کشور لهستان

۳. «نردبان ایوان» اثر نیکولای بم با مدت زمان ۶۰ دقیقه، محصول کشور روسیه

۴. «نقاش مستقل» اثر جیوگو وارلا سیووا با مدت زمان ۵۲ دقیقه، محصول کشور پرتغال

۵. «موج فراگیر» اثر سیمونه پیزی با مدت زمان ۴۵ دقیقه، محصول کشور ایتالیا

۶. «خواکین پسرعموی من» اثر لوسیانو گیاردینو با مدت زمان ۴۷ دقیقه، محصول کشور آرژانتین

مستندهای بلند:

۱. «ریشه‌ها» اثر ته‌آ لوکاچ با مدت زمان ۷۹ دقیقه، محصول کشور صربستان

۲. «زندگی فولادی» اثر انوئل باوئر با مدت زمان ۹۵ دقیقه، محصول کشور پرو

۳. «اپی بین مرگ و زندگی» اثر مهدی سالکی و فیراس رازک با مدت زمان ۶۲ دقیقه، محصول کشور سوئد

۴. «جی ئی اس ۲» اثر ناستیا کورکیا با مدت زمان ۷۷ دقیقه، محصول مشترک کشورهای روسیه و ایتالیا

۵. «ودت» اثر کلودین بوریس و پاتریس چاگنارد با مدت زمان ۱۰۰ دقیقه، محصول کشور فرانسه

۶. «فرار» اثر نیری آدلین هی با مدت زمان ۷۰ دقیقه، محصول مشترک کشورهای کامبوج و فرانسه

۷. «۳۵ میلیمتری: میراثی از دست رفته» اثر آشیک مصطفی با مدت زمان ۷۰ دقیقه، محصول کشور بنگلادش

۸. «بنده نیکوکار» اثر خوان ایگناسیو زوالوس با مدت زمان ۷۲ دقیقه، محصول کشور آرژانتین

مستندهای کوتاه:

۱. «دیروز، امروز، فردا» اثر آورهان دده با مدت زمان ۱۵ دقیقه، محصول مشترک کشورهای ترکیه، لبنان، سوریه و سودان

۲. «خیلی راحت نباش» اثر شیما التمیمی با مدت زمان ۹ دقیقه

 محصول کشور یمن

۳. «یوستاپیا» اثر دنیسا پاروبکوا با مدت زمان ۲۹ دقیقه، محصول کشور اسلواکی

۴. «مدار چهل و پنجم» اثر لارنس ابوحمدان با مدت زمان ۱۵ دقیقه، محصول کشور عمان

۵. «و سپس دریا را سوزاندند» اثر ماجد الرحیمی با مدت زمان ۱۲ دقیقه، محصول کشور قطر

۶. «آخرین عکس» اثر مهمت آکیف گولر با مدت زمان ۱۹ دقیقه، محصول کشور ترکیه

۷. «کنسرت بالکنی» اثر دیانا کادلوبوسکا و کریستف کادلوبوفسکی با مدت زمان ۱۶ دقیقه، محصول کشور لهستان

۸. «محمد ساتو، مسلمان ژاپنی» اثر آتسوشی کادو واکی با مدت زمان ۳۹ دقیقه، محصول کشور ژاپن

بخش شهید آوینی:

۱. «۶۴۱۰ روز اسارت» (زهره نجف زاده)

۲. «آغازگر یک پایان» (امید حسن‌زاده)

۳. «برای پس از مرگم» (عبدالرضا نعمت‌اللهی)

۴. «پاییز پنجاه سالگی» (محسن اسلام‌زاده)

۵. «پناه به دریا» (کامران رحیمی)

۶. «در پس جنگ» (محمدحسین محمودیان)

۷. «ردی از یک مرد» (ساسان فلاح‌فر)

۸. «سه نهزارم» (بهروز نورانی پور)

۹. «عملیات دماوند» (احسان مشکور)

علاقه‌مندان برای تماشای آنلاین فیلم‌های شانزدهمین جشنواره بین‌المللی سینما حقیقت می‌توانند با تهیه بلیت از سایت هاشور وارد خانه جشنواره شوند.

۱۰. «قرار روز شانزدهم» (سیدمحمداحسان اصغرزاده)

۱۱. «همه چیز از بالا قشنگ تر است» (کاوه حدادی)

۱۲. «ضیاء الدین» (محمدرضا دهستانی)

بخش مسابقه ملی:

مستندهای بلند:

۱. «امین الضرب» به کارگردانی جمشید بیات ترک

۲. «ردی از یک مرد» ساخته ساسان فلاح‌فر

۳. «دیافراگم» به کارگردانی جواد وطنی

۴. «اپی بین مرگ و زندگی» به کارگردانی مهدی سالکی

۵. «قانماز» به کارگردانی علی قاسمی و جعفری موسوی

۶. «سه نهزارم» به کارگردانی بهروز نورانی پور

۷. «کوهستان بی صدا» به کارگردانی فرود عوض‌پور

۸. «خونه مامان شکوه» به کارگردانی مهدی بخشی مقدم

۹. «آقا نعمت» به کارگردانی علی تک روستا

۱۰. «برزخی‌ها» به کارگردانی عارف افشار

۱۱. «برای پس از مرگم» به کارگردانی عبدالرضا نعمت‌اللهی

۱۲. «دنیای وحشی زاگرس» به کارگردانی فرشاد افشین پور

۱۳. «قرار روز شانزدهم» به کارگردانی سیدمحمداحسان اصغرزاده

۱۴. «پاییز پنجاه سالگی» به کارگردانی محسن اسلام زاده

۱۵. «پیله ابریشم» به کارگردانی محسن آقایی

۱۶. «غیرمسکونی» به کارگردانی مسعود زارعیان

مستندهای نیمه بلند:

۱- «آب ما را خواهد برد» به کارگردانی محمد احسانی

۲- «جای زخم جنگ» به کارگردانی عرفان علی‌حسن‌زاده

۳- «بازمانده» به کارگردانی علیرضا کرمی
۴- «راه پر ستاره» به کارگردانی احمد سیدکشمیری

۵- «خیشی که دشت‌ها را شیار زد» به کارگردانی احسان غیبی حاجیور

۶- «دفک» به کارگردانی بهنام بیرم‌وند

۷- «اپوش» به کارگردانی بهمن ابراهیمی

۸- «جاده استخوان» به کارگردانی بهروز نورانی‌پور

۹- «اسپانک» به کارگردانی محمدرضا خوش‌فرمان

۱۰- «شهر گمشده» به کارگردانی مهدی افشار نیک

۱۱- «عزیز» به کارگردانی مهدیه سادات محورجعفری

۱۲- «واهگ» به کارگردانی حدیث جان بزرگی

۱۳- «بلوار اتحاد» به کارگردانی صادق زارع

۱۴- «دیواره‌های مرز» به کارگردانی فاطمه مرزبانی

۱۵- «علی مسیو» به کارگردانی مسعود میر

مستندهای کوتاه:

۱- «اصیل» (سعید آلبوعبادی)

۲- «سامورایی‌ها در کردستان» (مصعب عباسی سر، سرکوت نیکدل)

۳- «یک قایق روی دریا» (آرمان قلی پور دشتکی)

۴- «مه لقا» (مریم جمالی)

۵- «روایت فرهت» (امیراطهر سهیلی)

۶- «پرواز بر فراز خانه خورشید» (مهدی باقری)

۷- «مترسک‌ها می‌رقصند» (محسن شیرزایی)

۸- «آت اوغلان» (هادی شریعتی)

۹- «آنجلینا» (رضا دانش‌پژوه)

۱۰- «کشیم عاشق» (امیر آقاعبدالهی)

۱۱- «پیر طاهر» (حامد قاسمی)

۱۲- «پسر کوهستان» (احسان کمرخانی)

۱۳- «سرخدار» (محسن سخا)

۱۴- «ققنوس» (مونا شمس)

۱۵- «ماراتن به سوی خط باریک قرمز» (کتایون جهانگیری)

۱۶- «آستان خورشید» (حمیدرضا محروقی)

۱۷- «رضایت مادر» (امین لطفی شهپر)

۱۸- «سنگ‌های مرز» (روح‌الله اکبری)

۱۹- «فرش عرش» (روح الله توکلی)

۲۰- «ماهر» (محمد سلیمی راد)

رونمایی از اعلان «برزخی‌ها»

در آستانه آغاز شانزدهمین جشنواره سینماحقیقت پوستر و تیزر مستند «برزخی‌ها» به کارکردانی و تهیه کنندگی عارف افشار رونمایی شد.

به گزارش سینمای خانگی به نقل از ایسنا، در آستانه آغاز شانزدهمین جشنواره سینماحقیقت از پوستر و تیزر مستند «برزخی‌ها» رونمایی شد. این مستند که به کارگردانی عارف افشار در بخش مسابقه ملی سینما حقیقت حضور دارد، به بررسی حواشی و اتفاقات اولین فیلم توقیفی سینمای ایران می پردازد. طراحی این پوستر را محمدرضا بیاتی انجام داده است.
مستند «برزخی‌ها» در باشگاه رویاد تولید شده و محصول سازمان هنری رسانه ای اوج است.

عوامل این فیلم عبارتند از: تهیه کننده و کارگردان: عارف افشار، مدیر فیلمبرداری: مهدی خادمی (با تشکر از محمدعقیلی) ، تدوین: محمدرضا سقازاده ، محمدرضا بیاتی، پژوهش و روایت: عارف افشار، دستیار کارگردان: طاها افشار ، رضا مشعوف، مدیر تولید: محمدرضا آهویی، مجتبی محمدی ، موسیقی: مهیار کریمی نیک، صدابردار: مسعود سلیمی، صداگذاری و ترکیب صدا: مجید آقایی، گرافیک: محمدرضا بیاتی.

خروج از نسخه موبایل