رسانه سینمای خانگی- چرا برلین افراطی‌ها را دعوت کرد؟

گروهی از متخصصان سینما به تصمیم برلیناله برای دعوت از اعضای حزب راست افراطی آلمان به مراسم افتتاحیه این رویداد سینمایی اعتراض کردند.

به گزارش سینمای خانگی از ایسنا، جشنواره بین‌المللی فیلم برلین تأیید کرد که از دو عضو منتخب حزب راست افراطی آلمان (آلترناتیو برای آلمان-AfD) برای مراسم افتتاحیه هفتاد و چهارمین جشنواره برلیناله دعوت کرده است، اما با این حال همچنان از ارزش‌های اساسی دموکراتیک علیه افراط گرایی راست‌گرا دفاع می‌کند.

«کریستین برینکر» و «رونالد گلسر» سیاستمداران حزب راست افراطی آلمان، هر دو از اعضای پارلمان ایالتی برلین هستند که به مراسم افتتاحیه برلیناله در ۱۵ فوریه دعوت شدند و این دعوت‌ها خشم عده‌ را برانگیخته و گروهی از متخصصان سینما از برلین و خارج از آلمان طی نامه‌ای سرگشاده اعتراض خود را به این تصمیم جشنواره ابزار کردند.

جشنواره برلین در بیانیه‌ای که در هالیوود ریپورتر منتشر شد، آورده است: «تعدادی از اعضا و نمایندگان حزب آلترناتیو برای آلمان (AfD) دارای مواضعی هستند که عمیقاً ضد دموکراسی است و با ارزش های برلیناله و ارزش های کارکنان ما در تضاد است و پروتکل جشنواره دعوت از سیاستمداران منتخب دموکراتیک است. همه اعضای دعوت شده حزب راست افطاری آلمان در انتخابات گذشته یا در مجلس نمایندگان پارلمان فدرال آلمان یا برلین انتخاب شدند. بر این اساس، آنها در کمیته های فرهنگی سیاسی و سایر ارگان‌ها نیز نمایندگی دارند. این یک واقعیت است و ما باید آن را به این شکل بپذیریم».

بودجه برلیناله عمدتاً توسط دولت تأمین می شود و دولت فدرال سالانه حدود ۱۴ میلیون دلار به جشنواره کمک می‌کند.

از سویی دیگر بیش از ۲۰۰ متخصص سینما که بیشتر آنها از صنعت فیلم آلمان بودند اما شامل برنامه نویسان، تهیه کنندگان و کارگردانانی از آمریکا، بریتانیا و سایر نقاط اروپا نیز می شدند، با امضای نامه‌ای سرگشاده دعوت از سیاستمداران افراطی را با تعهد بیانیه برلیناله به «محل همدلی، آگاهی و درک» ناسازگار دانستند و از برلیناله درخواست کردند که در این دعوتنامه‌های توهین‌آمیز تجدید نظر و انها را لغو کند.

هفتاد و چهارمین جشنواره بین‌المللی فیلم برلین از تاریخ ۵ تا ۲۵ فوریه ۲۰۲۴ (۲۶ بهمن تا ۶ اسفند) در آلمان برگزار می‌شود.

رسانه سینمای خانگی- نمایش «وقت بلوغ» شهیدثالث بعد از نیم قرن بعد

نسخه مرمت شده فیلم سینمایی «وقت بلوغ» ساخته سهراب شهیدثالت در سال ۱۹۷۵ در بخش کلاسیک جشنواره برلین به نمایش گذاشته می‌شود.

به گزارش سینمای خانگی از ایسنا، هفتاد و چهارمین جشنواره فیلم برلین فهرست فیلم‌های بخش کلاسیک خود را اعلام کرد که به نمایش آثار مرمت شده سینمای جهان اختصاص داد.

فیلم «وقت بلوغ» ساخته سهراب شهیدثالت محصول ۱۹۷۵ کشور آلمان یکی از فیلم‌هایی است که نسخه مرمت شده دیجیتالی آن در بخش کلاسیک برلیناله ۲۰۲۴ به نمایش گذاشته خواهد شد.

سال گذشته نیز فیلم «همه چیز رو به راه است» ساخته سهراب شهید ثالث، سینماگر تاثیرگذار ایرانی در بخش ویژه فروم جشنواره برلین به نمایش گذاشته شد.

«پس از ساعت اداری» ساخته استیون اسپیلبرگ، «روز اقاقیا» به کارگردانی جان شلزینجر، سریع‌تر، «سریع‌تر» به کارگردانی کارلوس سائورا، «گودزیلا» ساخته ایشیرو هوندا و «ایثار» ساخته آندری تارکوفسکی از جمله دیگر فیلم‌های بخش کلاسیک برلین هستند که تاکنون اعلام شده‌اند.

هفتاد و چهارمین جشنواره بین‌المللی فیلم برلین از تاریخ ۵ تا ۲۵ فوریه ۲۰۲۴ (۲۶ بهمن تا ۶ اسفند) در آلمان برگزار می‌شود و لوپیتا نیونگو بازیگر و فیلمساز کنیایی-مکزیکی برنده اسکار، ریاست هیات داوران بین المللی جشنواره فیلم برلین را بر عهده خواهد داشت و مارتین اسکورسیزی نیز با دریافت جایزه خرس طلایی افتخاری مورد تقدیر قرار خواهد گرفت.

رسانه سینمای خانگی- بازگشت ویژه فورد کاپولا به سینما

«فرانسیس فورد کاپولا» از اکران پروژه جدیدش «مگالوپولیس» که سال‌ها در فکر ساختش بود در سال جدید میلادی خبر داد و آن را اثری غیرمعمول خواند که هرگز خسته کننده نیست.

به گزارش سینمای خانگی از ایسنا، «فرانسیس فورد کاپولا» کارگردان نامدار آمریکایی درباره جدیدترین پروژه‌اش با عنوان «مگالوپولیس» که با هزینه شخصی ۱۲۰ میلیون دلاری ساخته است، گفت: «این فیلم در سال ۲۰۲۴ اکران خواهد شد و تنها چیزی که می‌توانم درباره آن بگویم این است که عاشق بازیگران آن هستم، این فیلمی غیرمعمول است که هرگز خسته کننده نیست. منتظر باشید و بیینید.»

در فیلم سینمایی «مگالوپولیس» بازیگرانی چون آدام درایور، فارست ویتاکر، ناتالی امانوئل، جان وویت، لارنس فیشبرن، اوبری پلازا، شیا لابوف، کلوئه فاینمن، کاترین هانتر و داستین هافمن به همراه دی بی سوینی، تالیا شایر، جیسون شوارتزمن، جیمز رمار و جیانکارلو اسپوزیتو مقابل دوربین رفته‌اند.

این فیلم که نویسندگی و کارگردانی آن را کاپولا بر عهده داشته در مارس ۲۰۲۳ در آتلانتا و نیویورک فیلمبرداری شد و در صفحه رسمی فیلم  آمده است: «سرنوشت رم دنیای مدرنی را گرفتار می کند که قادر به حل مشکلات اجتماعی خود در این داستان حماسی جاه طلبی سیاسی، نبوغ و عشق خطرناک نیست».

«مگالوپلیس» پروژه‌ای است که کاپولای ۸۴ ساله، مدت زمان طولانی در پی ساخت آن بوده و در نهایت پاییز ۲۰۲۱ اعلام شد که این فیلم با هزینه شخصی ۱۲۰ میلیون دلاری او مقابل دوربین می‌رود که  منابع مالی آن را از محل فروش املاک محبوبش در کالیفرنیای شمالی به دست آورده است.

گفته می‌شود کاپولا در ابتدا از فناوری تولید مجازی جدید مشابه سریال علمی-تخیلی «مندلورین» استفاده کرده است اما با افزایش چالش‌ها و هزینه‌های این رویکرد، تیم تولید تلاش‌ کرد به سمت رویکردی کم‌هزینه‌تر و سنتی‌تر روی صفحه سبز متمرکز شود.

«کاپولا» که هرگز پیش از این فیلمی با جلوه‌های بصری سنگین نساخته است، تقریباً تمام تیم جلوه‌های بصری خود را در دسامبر سال گذشته اخراج کرد.

«مارک راسل» یک از چهره‌های کهنه‌کار هالیوود در عرصه جلوه‌های بصری است که از آثارش می‌توان به «در ارتفاعات» و «گرگ وال استریت» اشاره کرد که به‌عنوان سرپرست تیم جلوه‌های بصری فیلم «مگاپولیس» را هدایت می‌کرد. البته «کاپولا» ۳۰ سال پیش نیز بخش جلوه‌های بصری خود را در فیلم «دراکولا»اخراج کرده بود.

این کارگردان تاکنون چندین فیلم ساخته که منتقدان آن‌ها را از بهترین‌های تمام دوران می‌دانند، از جمله «پدرخوانده» (۱۹۷۲) و دنباله آن در سال ۱۹۷۴، که هر دو برنده بهترین فیلم در اسکار شدند. با این حال او پس فیلم «دراکولای برام استوکر» محصول ۱۹۹۲، هیچ موفقیتی بزرگی نداشته است و آخرین بار در سال ۲۰۱۱ فیلم معمایی «توییکس» را مقابل دوربین برد که «وال کیلمر» و «بروس درن» در آن نقش آفرینی کردند.

وی سابقه طولانی در تولیدات چالش برانگیز دارد، وی در سال ۱۹۸۲ علاوه بر کارگردانی فیلم عاشقانه موزیکال «یکی از قلب»، تأمین مالی آن را نیز بر عهده داشت که فیلم موفقیتی چندانی در گیشه کسب نکرد و پس از سال ۱۹۸۴ فیلم «باشگاه کاتن» را با ستاره‌های سینما مقابل دوربین کرد که با حواشی فراوانی همراه شد و چندین نفر از عوامل فیلم به طور ناگهانی اخراج شدند.

اما هیچ یک از ساخته‌های «کاپولا»، به اندازه «اکنون آخرالزمان» با حواشی همراه نبود، فیلمی طاقت‌فرسا که همچون داستانش با جنون و هرج و مرج رو به رو بود. با این وجود، «اینک آخرالزمان» در سال ۱۹۷۹  دو جایزه اسکار برد و به یک فیلم کلاسیک تبدیل شد.

«فرانسیس فورد کاپولا» از بزرگترین فیلمسازان معاصر سینمای جهان است که از جمله افتخارات و جوایز سینمایی وی طی چهار دهه فیلم‌سازی می‌توان به جایزه‌ اسکار بهترین فیلم‌نامه اقتباسی در سال ‌۱۹۷۱ برای «پاتون»، جایزه‌ی اسکار بهترین فیلم‌نامه اقتباسی در سال ‌۱۹۷۳ برای «پدرخوانده»، جایزه اسکار بهترین فیلم، بهترین کارگردانی و بهترین فیلم‌نامه اقتباسی در سال ‌۱۹۷۵ برای «پدرخوانده‌۲»، جایزه بفتا بهترین کارگردانی در سال ‌۱۹۷۸ برای «اینک آخرالزمان»، جایزه دوربین جشنواره برلین در سال ‌۱۹۹۱، جایزه نخل طلا و جایزه فیپرشی جشنواره کن در سال ‌۱۹۷۹ برای فیلم «اینک آخرالزمان»، جایزه نخل طلا و جایزه بهترین فیلم معنوی جشنواره کن در سال ۱۹۷۴ برای فیلم «مکالمه»، جایزه گلدن گلوب برای بهترین کارگردانی در سال ۱۹۸۰ برای «اینک آخرالزمان»، جایزه گلدن گلوب برای بهترین کارگردانی و بهترین فیلم‌نامه در سال ‌۱۹۷۳ برای «پدرخوانده»، جایزه ویژه پنجاهمین سال تأسیس جشنواره سن‌سباستین در سال ‌۲۰۰۲، شیر طلای افتخاری جشنواره ونیز در سال ‌۱۹۹۲، جایزه صدف طلایی بهترین فیلم و جایزه فیپرشی جشنواره سن‌سباستین و … اشاره کرد. 

رسانه سینمای خانگی- دوربین طلایی برلین به رایتز ۹۱ ساله رسید

«ادگار رایتز» فیلمساز آلمانی به عنوان برنده جایزه دوربین طلایی هفتاد و چهارمین جشنواره برلین معرفی شد.

به گزارش سینمای خانگی از ایسنا، جشنواره برلین از سال ۱۹۸۶ جایزه دوربین برلیناله را برای تجلیل از شخصیت‌ها و نهادهایی که سهم ویژه‌ای در ساخت فیلم داشته‌اند و جشنواره با آنها ارتباط نزدیکی دارد، اعطا می‌کند و در هفتاد و چهارمین جشنواره بین‌المللی فیلم برلین، «ادگار رایتز» کارگردان و نویسنده آلمانی با دریافت این جایزه مورد تقدیر قرار خواهد گرفت.

«ادگار رایتز» یکی از تاثیرگذارترین فیلمسازان نسل خود است و مجموعه آثار او برای همیشه نقطه عطفی در تاریخ سینما باقی خواهد ماند. این سینماگر در ۹۱ سالگی هنوز در تلاش برای رسیدن به پاسخی برای پرسش‌های ما کیستیم و از کجا آمده‌ایم، است. جدیدترین فیلم این کارگردان با عنوان «Filmstunde_۲۳» نیز همزمان با تجلیل از این بازیگر در جشنواره برلین ۲۰۲۴ به روی پرده می‌رود.

«ادگار رایتز» جوایز متعددی از جمله چندین جایزه فیلم آلمان، شیر نقره‌ای جشنواره فیلم ونیز، جایزه لوکینو ویسکونتی از جوایز فیلم ایتالیایی دیوید دی‌دوناتلو و همچنین جایزه تلویزیونی بفتا و چندین جایزه معتبر تلویزیونی آلمان (گریمه) دریافت کرده است. فیلم‌شناسی او شامل بیش از ۵۰ اثر از جمله فیلم‌های داستانی، مستند، فیلم تجربی و آثار تلویزیونی است. او علاوه بر کارگردانی، تهیه کننده و نویسنده نیز هست و کتاب‌ها و متون زیادی در زمینه تئوری و زیبایی شناسی فیلم منتشر شده است.

کتاب زندگی‌نامه «ادگار رایتز» با عنوان «سینما، زندگی و خاطرات» در سال ۲۰۲۲ منتشر شد.

«ادگار رایتز» فعالیت سینمایی خود را از اواسط دهه ۱۹۵۰ آغاز کرد و یکی از کسانی بود که مانیفست اوبرهاوزن را در جشنواره فیلم کوتاه اوبرهاوزن در سال ۱۹۶۲ را تهیه امضا کرد که خواهان ایجاد ساختار جدید در سینمای آلمان شد و تولد سینمای مولف آلمانی را رقم زد.

اولین فیلم بلند «ادگار رایتز» با عنوان «اشتیاق برای عشق» در سال ۱۹۶۷ در جشنواره فیلم ونیز به نمایش درآمد و جایزه بهترین فیلم اول را دریافت کرد و جشنواره برلین این فیلم را در سال ۲۰۰۲ در بخش مرور آثار این سینماگر به نمایش گذاشت.

ازدیگر آثار شناخته شده او می‌توان به «کاردیلاک» (۱۹۶۸)، «سفر به وین» (۱۹۷۳)، «در خطر وپریشانی عمیق» (۱۹۷۴)، «ساعت صفر» (۱۹۶۷)، «خیاط اهل اولم» (۱۹۷۸) و سه گانه معروف «Heimat» اشاره کرد که بین سال‌های ۱۹۵۸ تا ۲۰۰۴ ساخته شد و به زندگی در آلمان از نگاه یک خانواده می‌پردازد.

هفتاد و چهارمین جشنواره بین‌المللی فیلم برلین از تاریخ ۵ تا ۲۵ فوریه ۲۰۲۴ (۲۶ بهمن تا ۶ اسفند) در آلمان برگزار می‌شود و لوپیتا نیونگو بازیگر و فیلمساز کنیایی-مکزیکی برنده اسکار، ریاست هیات داوران بین المللی جشنواره فیلم برلین را بر عهده خواهد داشت و مارتین اسکورسیزی نیز با دریافت جایزه خرس طلایی افتخاری مورد تقدیر قرار خواهد گرفت.

رسانه سینمای خانگی- «خلیل» به میز تدوین رسید

فیلم کوتاه «خلیل» به‌کارگردانی سیدپیام حسینی، به میز تدوین رسید.

به گزارش سینمای خانگی از روابط‌عمومی انجمن سینمای جوانان ایران، فیلم کوتاه «خلیل» به‌تهیه‌کنندگی، نویسندگی و کارگردانی سیدپیام حسینی، پس از اتمام فیلم‌برداری در روستای شجاع‌آباد کردستان، روی میز تدوین رفت.

سیدپیام حسینی، دانش‌آموخته دوره فیلم‌سازی انجمن سینمای جوانان – دفتر سنندج است. حسینی، پیش‌ازاین، کارگردانی سریال کُردی «زارا» و فیلم‌های کوتاه «بادبادک‌ها»، «دونده» و «نامحرم» را در کارنامه دارد. این آثار، علاوه بر حضور در جشنواره‌های معتبر بین‌المللی، موفق به کسب جوایزی مثل: جایزه ویژه هیأت داوران جشنواره برلیناله (برای فیلم بادبادک‌ها) و جایزه بهترین فیلم‌نامه از جشنواره هنگ‌کنگ (برای فیلم دونده) نیز شده‌اند.

در خلاصه داستان «خلیل» آمده است: «خلیل، پسربچه‌ای ۱۳ساله بعد از مرگ پدرش نگران است که آیا پدر، به بهشت می‌رود یا جهنم؟ او در تلاش است که از این موضوع مطمئن شود.»

طاها چراغی، امید چراغی، طاها محمدی، حسین مرادی، موسی هدایتی و شوبو سلیمانی، بازیگران این فیلم کوتاه بیست‌دقیقه‌ای هستند و پخش بین‌الملل اثر را گروه دریچه سینما و موسسه پناه فیلم بر عهده دارند.

عوامل فیلم کوتاه «خلیل» عبارت‌اند از:

نویسنده، کارگردان و تهیه‌کننده: سیدپیام حسینی، مجری طرح: موسسه پناه فیلم، برنامه‌ریز: محمد درویشی، گروه کارگردانی: حامد بقائیان، سنور رشیدی، منشی صحنه: گشین محمدیان، فیلم‌بردار: وریا عبدیانی، گروه فیلم‌برداری: سامان پاسیان، آرمان صیدی، آیدا زندکریمی، صدابردار و صداگذار: ارسطو مفاخری، دستیار صدا: بهرام مرادی، آهنگ‌ساز: آرتین حامدی، تدوین: هادی احمدی، دستیار تولید: رئوف نصیری، اصلاح رنگ: مهران جبلی، گروه صحنه: هیمن کریمی، آرام خالدیان، مدیر تولید: مرتضی جلیلی، مدیر تدارکات: کیومرث شاطبی، دستیار تولید: سامان فریدی، عکاس: حسین کرمی، طراح پوستر: متین خیبلی و مشاور رسانه‌ای: علی کشاورز.

رسانه سینمای خانگی- مرگ‌های تلخ سینما در سال میلادی

سال ۲۰۲۳ نیز با درگذشت چهره‌های تاثیرگذاری در عرصه سینما و تلویزیون همراه بود، از ویلیام فردکین کارگردان نامدار آمریکایی و ستاره‌های بزرگی چون لولوبریجیدا و راکل ولش تا مرگ زودهنگام متیو پری بازیگر سریال محبوب «فرندز».

به گزارش سینمای خانگی از ایسنا، با رسیدن به روزهای پایانی سال جاری میلادی، مروری داریم بر چهره‌های مهم صنعت سرگرمی در عرصه سینما و تلویزیون که برای همیشه با جعبه جادویی و پرده نقره‌ای وداع کردند.

مایکل گمبون

«سر مایکل گمبون» بازیگر ایرلندی سری فیلم‌های «هری پاتر» بود که در سن ۸۲ سالگی درگذشت. او بیشتر برای بازی در نقش پروفسور آلبوس دامبلدور در شش فیلم از هشت فیلم هری پاتر شناخته شد.
این ستاره متولد دوبلین در طول شش دهه فعالیت خود در تلویزیون، فیلم، تئاتر و رادیو کار کرد و برنده چهار بفتا شد.

زمانی که او به یکی از اعضای اصلی کمپانی بازیگری تئاتر ملی لورنس اولیویه در لندن تبدیل شد،  فعالیت حرفه ای خود را آغاز کرد و در ادامه سه جایزه اولیویه را برای بازی در تولیدات تئاتر ملی دریافت کرد.

 مایکل گمبون پس از مرگ «ریچارد هریس» در سال ۲۰۰۳، نقش دامبلدور – مدیر مدرسه جادوگری هاگوارتز – را در سری فیلم‌های موفق  «هری پاتر» بر اساس رمان های نوشته  «جی کی رولینگ» ایفا کرد.

ران سیفس جونز

ران سیفس جونز بازیگر برنده جایزه امی که بیشتر برای بازی در نقش ویلیام هیل در سریال «This Is Us» (این ما هستیم) شهرت داشت به دلیل مشکل ریوی طولانی‌مدت در سن ۶۶ سال درگذشت.

«جونز» بیشتر برای بازی در سریال«This Is Us» در نقش ویلیام هیل، پدر بیولوژیکی رندال پیرسون (استرلینگ کی. براون) شناخته شد، که برای آن دو جایزه اِمی مهمان در سال ۲۰۱۸ و ۲۰۲۰ برنده شد. در همان سال، دخترش «جازمن» نیز اولین جایزه امی خود را به دست آورد تا برای نخستین بار یک پدر و دختر در یک سال برنده جایزه اِمی نام بگیرند.

او سابقه بازی در سریال «نظم و قانون: جنایات سازمان یافته» و سریال‌های «آقای ربات» (۲۰۱۵-۲۰۱۶)، «گِت داون» (۲۰۱۶-۲۰۱۷)، «لوک کیج» (۲۰۱۶-۲۰۱۸)، «به دنبال آلاسکا» (۲۰۱۹) و «حقیقت گفته می‌شود» (۲۰۱۹-۲۰۲۳) را نیز در کارنامه داشت.

همچنین «نیمه نلسون» (۲۰۰۶)، «در سراسر جهان» (۲۰۰۷)، «چانه شیشه‌ای» (۲۰۱۴)، «تقویم تعطیلات» (۲۰۱۸)، «روزهای سگی» (۲۰۱۸) و «نام من دولمایت» (۲۰۱۹) از جمله آثار سینمایی هستند که «ران سیفس جونز» در آن نقش‌آفرینی داشته است.

ویلیام فردکین

ویلیام فریدکین کارگردان برنده اسکار که با ساخت فیلم‌های موفقی چون «ارتباط فرانسوی» و «جن‌گیر» به شهرتی جهانی رسید یکی از مهم‌ترین چهره‌هایی بود که در سال ۲۰۲۳ در سن ۸۷ سالگی درگذشت.

«ویلیام فریدکین» سال ۱۹۷۱ فیلم «ارتباط فرانسوی» را در ژانر جنایی-پلیسی، بر اساس یک داستان واقعی کارگردانی کرد. این فیلم که شامل یکی از هیجان‌انگیزترین صحنه‌های تعقیب و گریز تاریخ سینماست، توانست برنده جوایز اسکار بهترین فیلم، فیلمنامه و تدوین شود و نام «فریدکین» ۳۲ ساله را به عنوان فیلمسازی جوان و آینده‌دار مطرح کرد.

این کارگردان پس از آن «جن‌گیر»‌ را بر اساس رمان پرفروش نوشته «ویلیام پیتر بلَتی» درباره دختری ۱۲ ساله که توسط شیطان تسخیر شده ساخت که این فیلم نامزد ۱۰ جایزه اسکار شد. پس از موفقیت فیلم «جن‌گیر» او تا اوایل قرن بیست‌ویکم به کارگردانی فیلم‌ها و برنامه‌های تلویزیونی ادامه داد اما دیگر نتوانست موفقیت گذشته خود را تکرار کند.

آخرین فیلم بلند ساخته «ویلیام فریدکین» مستندی با نام «شیطان و پدر آمورث» بود که در سال ۲۰۱۷ ساخته شد. این فیلم به مقایسه لحظات فیلم معروف «جن‌گیر» با جن‌گیری واقعی می‌پردازد.

از دیگر آثار او می‌توان به «برای زندگی و مرگ در لس‌آنجلس»، «جادوگر»، «گشت‌زنی»،‌ نسخه تلویزیونی «۱۲ مرد خشمگین» و «جوئی قاتل» اشاره کرد. جایزه شیر افتخاری جشنواره ونیز، جایزه فیپرشی جشنواره فیلم کن برای فیلم «باگ» و همچنین یوزپلنگ طلایی جشنواره «لوکارنو» به پاس یک عمر دستاورد سینمایی از جمله دیگر افتخارات این کارگردان کهنه‌کار محسوب می‌شود.

آنگوس کلود

آنگوس کلود هنرپیشه آمریکایی که بیشتر برای بازی در سریال «سرخوشی» شناخته می‌شود، در سن ۲۵ سالگی از دنیا رفت. او بیشتر برای بازی در نقش یک فروشنده مواد مخدر در سریال «سرخوشی» از شبکه HBO شناخته می‌شد.

این بازیگر با بازی در نقش شخصیتی به نام «فِز» در سریال نوجوانانه و برنده ِامی «سرخوشی»(Euphoria) به شهرت رسید. «کلود»‌ در دو فصل نخست این سریال یکی از شخصیت‌های اصلی بود. او همچنین بازی در فیلم‌های «شمال هالیوود»(۲۰۲۱) و «خط»(۲۰۲۳) را در کارنامه دارد.

آلن آرکین

«آلن آرکین»، ‌بازیگر آمریکایی برنده جایزه اسکار که کارنامه‌ای از نقش‌های کمدی و درام داشت در سن ۸۹ سالگی درگذشت. او متولد سال ۱۹۳۴ در محله بروکلین نیویورک بود و وقتی ۱۱ سال داشت، خانواده‌اش به شهر لس‌آنجلس نقل مکان کرد.

 آرکین در طول فعالیت حرفه‌ای خود چهار بار نامزد دریافت اسکار شد و این جایزه را در سال ۲۰۰۷ برای بازی در نقش پدربزرگی که با اعتیاد دست‌به‌گریبان بود، در فیلم کمدی «خانم سان‌شاین کوچک» به دست آورد.

او همچنین جایزه تونی، معتبرترین جایزه عرصه تئاتر آمریکا را هم یک بار کسب کرده بود.

یکی از نخستین نقش‌های اصلی که بازی کرد، در سال ۱۹۶۶ در فیلم کمدی «روس‌ها می‌آیند، روس‌ها می‌آیند» بود که اولین نامزدی اسکار را برایش رقم زد و در سال ۱۹۶۷ با بازی در نفش یک قاتل دچار روان‌پریشی در فیلم «تا تاریکی هوا صبر کن» در مقابل آدری هپبورن یکی از نقاط عطف کارنامه‌اش را رقم زد.

 آلن آرکین حتی بعد از ۸۰ سالگی هم در سینما و تلویزیون فعال بود و برای بازی در سریال «شیوه کامینسکی» در مقابل «مایکل داگلاس» نامزد دریافت جایزه امی شد.

او با بازی در فیلم «آرگو» برای چهارمین بار نامزد دریافت جایزه اسکار شد. از دیگر فیلم‌های کارنامه هنری آرکین می‌توان به «راه‌حل هفت درصدی»، «گلن‌گری گلن راس»، «ادوارد دست‌قیچی» و «باهوش باش» اشاره کرد.

آندره بروگر

آندره بروگر بازیگر برنده دو جایزه امی که در مجموعه‌های تلویزیونی همچون «بروکلین نه-نه» و «قتل: زندگی در خیابان»‌ حضور داشت، پس از تحمل یک دوره بیماری در سن ۶۱ سالگی درگذشت. او بیش‌تر برای بازی در نقش «کاپیتان ریموند هالت»‌ در سریال «بروکلین نه – نه»‌ شناخته می‌شود که از سال ۲۰۱۳ تا ۲۰۲۱ روی آنتن رفت.

او در سال ۱۹۹۸ برای ایفای نقش کارآگاهی به نام «فرانک پمبلتون»‌ در سریال «قتل: زندگی در خیابان»‌ برنده جایزه «امی» بهترین بازیگر مرد نقش اول شد و همچنین یک جایزه امی دیگر را در سال ۲۰۰۶ برای بازی در نقش یک مجرم حرفه‌ای در «سارق» کسب کرد.

او نخستین‌بار در فیلم «شکوه»‌ و در نقش یک سرباز در سینما ظاهر شد. این هنرپیشه همچنین در مجموعه تلویزیونی «هک» که از ۲۰۰۲ تا ۲۰۰۴ پخش شد در نقش یک کارآگاه مقابل دوربین رفت. او برای بازی در مجموعه سریال درام «مردان یک سن مشخص»‌ دو بار به عنوان نامزد در شاخه بهترین بازیگر مرد نقش مکمل جوایز «امی» معرفی شد.

بروگر در کنار مجموعه‌های تلویزیونی در فیلم‌های سینمایی همچون «شهر فرشتگان»، «فراوانی»، «پوزئیدون»،‌«آواز دونفره»، «مه»‌ و «ترس کهن» نقش آفرینی کرده است.

رایان اونیل

رایان اونیل بازیگر آمریکایی که ببشتر برای نقش آفرینی نامزد اسکار در فیلم «داستان عشق» شناخته می‌شد، در ۸۲ سالگی درگذشت. اونیل متولد ۲۰ آوریل ۱۹۴۱ در لس آنجلس از پدری نویسنده و فیلمنامه نویس به نام چارلز اونیل و مادری بازیگر به نام پاتریشیا کالاگان بود. او که در ابتدا یک بوکسور بود همراه با خانواده‌اش در کشورهای مختلفی چون بریتانیا، آلمان و مکزیک زندگی می کرد.

پس از کار به عنوان بدلکار، «اونیل» در نقش رادنی هرینگتون در سریال «پیتون پلیس» دهه ۱۹۶۰ شبکه ای بی سی بازی کرد و این آغاز حرفه او به عنوان بازیگر بود. پس از آن او در نقش یک دانشجوی حقوق دانشگاه هاروارد در فیلم «داستان عشق» در سال ۱۹۷۰ بازی کرد که یک نامزدی جایزه اسکار را برای او به ارمغان آورد.

او همچنین در نقش‌های مهم دیگری در فیلم کمدی درام «چه خبر دکتر؟» ساخته «پیتر بوگدانوویچ» در سال ۱۹۷۲ در کنار «باربارا استرایسند» و فیلم «ماه کاغذی» در سال ۱۹۷۳ و درام تاریخی «استنلی کوبریک» در سال ۱۹۷۵ با عنوان «بری لیندون» ظاهر شد. اونیل در فیلم «ماه کاغذی» در کنار دخترش «تیتوم اونیل» نیز بازی کرد، فیلمی که یک جایزه اسکار برای دخترش در سن ۱۰ سالگی به ارمغان آورد.

نورمن لیر

نورمن لیر نویسنده، تهیه‌کننده و سازنده سریال‌های کمدی و بسیار محبوب اوایل دهه ۱۹۷۰ مانند «همه در خانواده» و «سنفورد و پسر»، در ۱۰۱ سالگی از دنیا رفت. او که پیش از کار در تلویزیون به عنوان یک نویسنده برتر کمدی تثبیت شده بود، سال ۱۹۶۸ برای فیلمنامه «طلاق به سبک آمریکایی» نامزد اسکار شد و پس از آن یک کمدی بر مبنای یک نمایش محبوب بریتانیایی درباره یک کارگر محافظه‌کار و آشکارا متعصب ساخت که با عنوان «همه در خانواده» به یک موفقیت فوری بدل شد.

چنین شد که «همه در خانواده» و «سنفورد» که درباره یک خانواده سیاه‌پوست لس‌آنجلسی بود، به سریال‌های رتبه اول و دوم کشور بدل شدند. پس از آن ۶ سریال جانبی از «همه در خانواده» ساخته شد و این سریال ۴ جایزه امی در سال‌های ۱۹۷۱ تا ۱۹۷۳ و جایزه پیبادی سال ۱۹۷۷ را برای لیر به ارمغان آورد تا برای ارایه کمدی با وجدان اجتماعی از وی تجلیل شود. وی دومین جایزه خود را سال ۲۰۱۶ به خاطر دستاوردهای شغلی دریافت کرد.

برخی از دیگر ساخته‌های لیر شامل «یک روز در یک زمان» سریالی که از ۱۹۷۵ تا ۱۹۸۴ روی آنتن بود و «سکته‌های متفاوت» که از ۱۹۷۸ تا ۱۹۸۶ روی آنتن رفت. 

وی در سینما هم فعال بود و فیلمنامه‌های «بیا شاخ خودت را بزن» (۱۹۶۳)، «شبی که به مینسکی حمله کردند» (۱۹۶۸) و «دزدی که به شام آمد» (۱۹۷۱) از جمله فیلمنامه‌هایی بود که لیر برای پرده سینما نوشت.

متیو پری

جسد بی‌جان متیو پری، بازیگر سریال معروف فرندز (دوستان) در حالی در خانه‌اش پیدا شد که او هنگام مرگ ۵۴ سال داشت. این بازیگر آمریکایی بیشتر برای بازی در نقش «چندلر بینگ» در سریال کمدی دهه ۱۹۹۰ «فرندز» شناخته می‌شد.

پری که در سال ۱۹۶۹ در ماساچوست به دنبال آمده بود در شهر اوتاوا در کانادا بزرگ شد و در نوجوانی به لس‌آنجلس نقل مکان کرد. او از ۱۹۸۷ تا ۱۹۸۸ در نقش شخصیتی به نام «چاز راسل» در سریال «بویز» ظاهر شد و در نمایش‌هایی از جمله «گروئینگ پینز» هم بازی کرد. اما او با «فرندز» یک ستاره بین المللی شد؛ سریالی که فراز و نشیب زندگی شش جوان نیویورکی در یافتن عشق، کار و دوست را به تصویر می‌کشید.

این سریال کمدی همچنین با بازیگری «جنیفر انیستون»، «کورتنی کاکس»، «دیوید شوییمر»، «مت لابلانک» و «لیسا کودرو» یکی از موفق‌ترین نمایش‌های تاریخ تلویزیون شد. «متیو پری» در چندین فیلم سینمایی از جمله «فولز راش این» (احمق‌ها بشتابید)، «آلموست هیروز» (تقریبا قهرمان) و «هول ناین یاردز» (همه نه یارد) ظاهر شده بود.

بررسی پزشکی قانونی لس‌آنجلس نشان می‌دهد این بازیگر آمریکایی، به دلیل تاثیر شدید ماده روان‌گردان کتامین فوت کرده است.

ریچارد راوندتری

ریچارد راوندتری، بازیگر مجموعه فیلم‌های «شفت» که از او به عنوان نخستین قهرمان اکشن سیاه پوستیاد می‌شود در ۸۱ سالگی درگذشت. فیلم «شفت» سال ۱۹۷۱ به کارگردانی جردن پارکس با اقتباس از رمانی نوشته ارنست تایدیمن ساخته شد.

او پیش از این تنها در یک فیلم ظاهر شده بود اما با بازی در فیلم «شفت» به یکی از بازیگران مطرح و محبوب تاریخ سینما تبدیل شد. او با بازی در این فیلم تاریخ سینما را تغییر داد و میراث بزرگی برای فیلم های آینده خلق کرد.

این بازیگر در چهار دنباله دیگر فیلم «شفت» در سال‌های ۱۹۷۲ ، ۱۹۷۳ ، ۲۰۰۰ و ۲۰۱۹ هم بازی کرد. بر مبنای این فیلم سریالی هم در سال ۱۹۷۳ و ۱۹۷۴ ساخته شد که «راوندتری» بازیگر آن هم بود. راوندتری برای بازی در فیلم «شفت» نامزد گلدن گلوب شد.

برت یانگ

برت یانگ که نقش پائولی را در ۶ فیلم «راکی» در کنار سیلوستر استالونه بازی کرد و برای بازی در فیلم اصلی در سال ۱۹۷۶ نامزدی اسکار را برای بازیگر نقش مکمل مرد دریافت کرده بود، در ۸۳ سالگی از دنیا رفت.

فیلم «همه تیله‌ها» رابرت آلدریچ در سال ۱۹۸۱ در کنار پیتر فالک و «روزی روزگاری در آمریکا» سرجیو لئونه در سال ۱۹۸۴ هم از نقش‌آفرینی‌های وی است که منتقدان را به تمجید واداشت. او در سال ۱۹۹۹ در کمدی رمانتیک «چشم آبی میکی» همبازی هیو گرانت بود.

یانگ در سریال‌ها و فیلم‌های تلویزیونی متعددی هم ظاهر شد که «قصه‌هایی از سردابه»، «کلمبو»، «محدودیت‌های بیرونی» و «عروسک روسی» از جمله آن‌ها بودند.

اولین نقش تاثیرگذار وی در فیلم «محله چینی‌ها» ساخته رومن پولانسکی در نقش کرلی بود. وی در اکشن مهیج ساخته سام پکین‌پا با نام «نخبگان قاتل» (۱۹۷۵) هم در کنار دنیرو بازی کرده بود.

گلندا جکسون

«گلندا جکسون» بازیگر برنده دو جایزه اسکار و سیاستمدار پیشین بریتانیایی بود که امسال در ۸۷ سالگی درگذشت. این بازیگر بریتانیایی اخیرا در فیلم «فراری بزرگ» در کنار  مایکل کین نقش آفرینی کرده بود.

 گلندا جکسون برنده دو جایزه اسکار بود و از دهه ۹۰ میلادی وارد عرصه سیاست شد. او عضو حزب کارگر و از سال ۱۹۹۲ تا ۲۰۱۵ نماینده پارلمان بریتانیا بود. او یک بار در سال ۱۹۷۱ برای بازی در فیلم «زنان عاشق» و بار دوم در سال ۱۹۷۴ برای بازی در فیلم «لمس عزت» جایزه اسکار گرفت.

بازی درخشان او در فیلم «الیزابت گم شده است» برای او در سال ۲۰۲۰ یک جایزه بفتا به ارمغان آورد. جکسون در ۵۶ سالگی اعلام کرد که بازیگری را رها می‌کند تا به عنوان نامزد حزب کارگر وارد پارلمان بریتانیا شود.

تریت ویلیامز

تریت ویلیامز که بیشتر به خاطر بازی در فیلم «مو» ساخته «میلوش فورمن» در سال ۱۹۷۹ شناخته شد، بر اثر یک سانحه رانندگی با موتورسیکلت درگذشت.

این بازیگر آمریکایی تقریباً ۵۰ سال فعالیت حرفه‌ای شامل بازی در نقش‌های اصلی در سریال تلویزیونی «اِوروود» و فیلم سینمایی «مو» را داشت؛ نخستین بار در سال ۱۹۷۵ به عنوان افسر پلیس در فیلم «قهرمان مرگبار» ظاهر شد و در بیش از ۱۲۰ نقش تلویزیونی و سینمایی از جمله فیلم‌های «عقاب فرود آمد»، «شاهزاده شهر» و «روزی روزگاری در آمریکا» ظاهر شد. او برای بازی در نقش جورج برگر رهبر هیپی‌ها در نسخه سینمایی موزیکال موفق «مو» در سال ۱۹۷۹ نامزد جایزه گلدن گلوب شد.

او همچنین در ده‌ها سریال تلویزیونی ظاهر شد اما شاید بیشتر به خاطر نقش اصلی‌اش در سریال «اِوروود» از سال ۲۰۰۲ تا ۲۰۰۶ در نقش دکتر اندرو براون، شناخته می‌شد.

تریت ویلیامز همچنین حضوری مکرر در نقش لنی راس در سریال «نجیب‌زادگان» داشت و حضور او روی صحنه تئاتر برادوی نیز شامل  نمایش‌هایی از جمله «گریس» و «دزدان دریایی پنزانس» بود.

لنس ردیک

لنس ردیک که برای بازی در فیلم‌های «جان ویک» و همچنین سریال‌هایی چون «شنود» و «فرینج» شناخته می‌شد نیز در ۶۰ سالگی از دنیا رفت.

شناخته شده‌ترین نقش «ردیک» ایفای نقش ستوان پلیس بالتیمور «سدریک دنیلز» در سریال جنایی «شنود» محصول شبکه HBO بود.

دیگر نقش‌های تلویزیونی این بازیگر شامل سریال‌های «بوش»، «گم‌شده»، «اوز» و نقش اصلی در درام علمی تخیلی «فرینج» نبود. او قبل از مرگ نقش زئوس را برای اقتباس تلویزیونی جدید «پرسی جکسون» ایفا کرده بود. 

لنس ردیک در سینما نیز در فیلم‌های «سقوط کاخ سفید»، «عشق سیلوی»، «برادر به برادر» و همچنین مجموعه فیلم‌های پرفروش «جان ویک» ظاهر شده بود. علاوه بر قسمت چهارم فیلم «جان ویک»، نقشی را برای فیلم «بالرین» با حضور «آنا د آرماس» نیز ایفا کرده و در نسخه جدید فیلم «مردان سفید نمی‌توانند بپرند» هم حضور داشته است.

تام سایزمور

«تام سایزمور» بازیگر آمریکایی پس از ابتلا به عارضه آنوریسم مغزی درگذشت. این هنرپیشه آمریکایی که بیشتر برای بازی در فیلم «نجات سرباز رایان»‌ شناخته می‌شد در سن ۶۱ سالگی از دنیا رفت.

سایزمور در فیلم‌هایی از جمله «نجات سرباز رایان» از استیون اسپیلبرگ، «مخمصه» ساخته مایکل مان و «سقوط شاهین سیاه» به کارگردانی ریدلی اسکات بازی کرده است.

این بازیگر در یکی از اولین حضورهای مهم خود در سینما در فیلم «متولد چهارم جولای» ساخته الیور استون در سال ۱۹۸۹ ظاهر شد و بعدها در فیلم «نقطه شکست» به کارگردانی کاترین بیگلو در سال ۱۹۹۱ و «قاتلان بالافطره» (۱۹۹۴) دیگر ساخته الیور استون ظاهر شد.

«دشمن کشور»، «زندان»، «احیای مردگان»، «جاده سرخ»، «قبل از اینکه بخوابم»، «شیطان در لباس آبی»، «مغز استخوان مبارزه کن»، «جاده زی‌زیکس»، «سیاره سرخ»، «دشنه» و «سمی» از جمله دیگر فیلم‌های تام سایزمور محسوب می‌شوند.

ریچارد بلزر

ریچارد بلزر کمدین و بازیگر آمریکایی که بیشتر برای بازی در نقش کارآگاه جان مانچ در سریال‌های «نظم و قانون» و «قتل: زندگی در خیابان» شناخته می‌شد، در سن ۷۸ سالگی درگذشت.

بلزر بیش از دو دهه و در ۱۰ سریال در نقش یک کارآگاه جنایی به نام جان مانچ بازی کرد که مستعد نظریه‌های توطئه بود. او نخستین بار در سال ۱۹۹۳ در یکی از قسمت های سریال « قتل» و آخرین بار هم در سال ۲۰۱۶ در سریال «نظم و قانون: واحد قربانیان ویژه» در این نقش ظاهر شد.

کارآگاه مانچ به یکی از طولانی‌ترین شخصیت‌های تلویزیون ایالات متحده تبدیل می‌شود که بیش از ۲۰ سال با عینک آفتابی در صفحه نمایش کوچک حضور داشت.

ریچارد بلزر در سال ۲۰۰۸ با همکاری «مایکل یان بلک» رمانی با عنوان «من یک پلیس نیستم!» را منتشر کرد! او همچنین به نوشتن چندین کتاب در مورد تئوری‌های توطئه درباره موضوعاتی چون ترور جان اف کندی و ناپدید شدن پرواز ۳۷۰ خطوط هوایی مالزی کمک کرد.

راکل ولش

راکل ولش بازیگر آمریکایی که در دهه شصت و هفتاد با فیلم «سفر روایی» و فیلم‌های دیگر به یکی از نمادهای بزرگ گیشه و فرهنگ پاپ تبدیل شد، در سن ۸۲ سالگی از دنیا رفت.  ابن بازیگر افسانه‌ای سینما، تئاتر و تلویزیون، در دوران حرفه‌ای خود طی بالغ بر ۵۰ سال، در بیش از ۳۰ فیلم و ۵۰ سریال تلویزیونی حضور یافت. 

ولش کار خود را به عنوان مجری برنامه پیش بینی آب و هوا در یک ایستگاه تلویزیونی محلی در کالیفرنیا شروع کرد و سپس نقش‌های کوچکی را در سریال‌ها و فیلم‌های تلویزیونی از جمله «راوست اباوت» با بازی «الویس پریسلی» بر عهده گرفت. 

موفقیت او در سینما در اواسط دهه شصت میلادی و با فیلم های سینمایی چون «سفر رویایی» و «یک میلیون سال قبل از میلاد» به دست آمد و او در سال ۱۹۷۵ جایزه گلدن گلوب خود را به عنوان بهترین بازیگر زن کمدی یا موزیکال برای بازی در فیلم «سه تفنگدار» دریافت کرد.

در دهه نود میلادی، او در نقش خودش در فیلم «اسلحه برهنه: نتیجه نهایی» ظاهر شد و در دهه‌های بعد در سال ۲۰۰۱ در کمدی رمانتیک «قانونا بلوند» و در ادامه در فیلم کمدی «چگونه یک عاشق لاتین باشید» ساخته «یوجینو دربز»  مقابل دوربین رفت که آخرین فیلم او نیز بود. 

جینا لولوبریجیدا

جینا لولوبریجیدا هنرپیشه ایتالیایی سرشناس یود در سن ۹۵ سالگی درگذشت. او از ستارگان سینمای جهان در قرن بیستم که در کنار «سوفیا لورن» و «کلودیا کاردیناله» محسوب می‌شد.

شهرت جهانی لولوبریجیدا با فیلم «فان‌فان لاتولیپ و نیز «مهرویان شب» که هردو در سال ۱۹۵۲ اکران شدند، آغاز شد و ایفای نقش در فیلم  «گوژپشت نوتردام» (۱۹۵۶) او را به شهرت بیشتری رساند.

او برای بازی در فیلمی با عنوان «زیباترین زن جهان» با این لقب نیز شناخته می‌شد.

«بریجیدا» در سال ۱۹۶۱ به عنوان ستاره محبوب جهان برنده جایزه گلدن گلوب شد اما دهه ۷۰ میلای برای مدتی از سینما کناره گرفت و به عکاسی روی آورد. او با پرتره‌هایی که از شخصیت‌های مشهور فرهنگی و سیاسی و همکاران سینمایی‌اش گرفت بسیار موفق شد. بریجیدا در دهه ۸۰ میلادی دوباره به سینما بازگشت و در سال ۱۹۸۶ رییس هیات داوران جشنواره برلین شد.

ملیندا دیلون

ملیندا دیلون بازیگر فیلم‌هایی چون فیلم کلاسیک علمی-تخیلی استیون اسپیلبرگ «برخورد نزدیک از نوع سوم» و درام روزنامه‌نگاری «غیبت مالیس» یا «بدون سوء‌نیت» با بازی پل نیومن و نیز «داستان کریسمس» بود که ۸۲ سالگی درگذشت.

دیلون از سابقه پنج دهه بازیگری در هالیوود برخوردار بود و بازیگر فیلم‌های متعددی از جمله «هری و خانواده هندرسون»، «مشت»، «غیبت مالیس»، «شاهزاده جز و مد»، «به وونگ فو، برای همه چیز متشکرم! جولی نیومر»، «جفرسون‌ها» و … بود.

وی کارش را ابتدا به عنوان بازیگر صحنه نمایش آغاز کرد و برای بازی در نمایش اصلی «چه کسی از ویرجینیا وولف می‌ترسد؟» در سال ۱۹۶۲ در حالی که تنها ۲۳ سال داشت نامزدی جایزه تونی را کسب کرد. ۱۴ سال بعد وی در دو نقش متفاوت در فیلم زندگی‌نامه‌ای وودی گاتری «جهش به سوی افتخار» نامزدی گلدن گلوب را کسب کرد.

وقتی اسپیلبرگ برای فیلم «برخورد نزدیک از نوع سوم» فراخوان دارد دیلون برای این نقش انتخاب شد و برای بازی در نقش مادری که پسرش توسط بیگانگان ربوده می‌شود نامزدی اسکار بهترین بازیگر زن نقش مکمل را به دست آورد. او چهار سال بعد در سال ۱۹۸۱ برای فیلم «غیبت مالیس» دومین نامزدی بازیگر نقش مکمل اسکار را دریافت کرد.

این بازیگر آخرین بار در درام خانوادگی کانادایی «هارتلند» بازی کرد و از سال ۲۰۰۷ از بازیگری دست کشید و به همین دلیل بار دیگر در نقش خودش در ادامه «داستان کریسمس» ظاهر نشد و جولی هاگرتی این نقش را تکرار کرد.

مایک نوسبوم

مایک نوسبوم بازیگر آمریکایی که طی سالیان همکاری‌های زیادی با دیوید ممت از جمله در نمایش «گلن بری گلن راس» در تئاتر برادوی داشت، در سن ۹۹ سالگی درگذشت.

او بیش از نیم قرن در صحنه‌های تئاتر شیکاگو بازی می‌کرد و در سال ۲۰۱۹ جایزه یک عمر دستاورد را از لیگ تئاتر شیکاگو دریافت کرد.

او در سینما در فیلم‌هایی چون «جذابیت مهلک» (۱۹۸۷)، «در میدان رویاها» (۱۹۸۹) و در«مردان سیاه پوش» (۱۹۹۷) بازی کرد.

مایک نوسبوم و دیوید ممت، نمایشنامه‌نویس و کارگردان آمریکایی، نخستین بار در اواخر دهه ۱۹۶۰ ملاقات کردند و برنده آینده جایزه پولیتزر او را در نقش معلم در سال ۱۹۷۵ در نمایش سه نفره «بوفالوی آمریکایی» در تئاتر گودمن در شیکاگو انتخاب کرد. او همچنین در نمایش «نسبیت» از دیوید ممت نیز نقش آلبرت انیشتین را بازی کرد.

نوسبوم اولین بار به عنوان کارگردان کمدی موزیکال در سال ۱۹۸۲ به برادوی راه یافت که تنها پنج اجرا طول کشید. او چهار سال بعد با بازی در نمایش «خانه برگ‌های آبی» ساخته جان گوار به عرصه نمایش بازگشت.

«هری و تونتو» (۱۹۷۴)، «از دست دادن آیزایا» (۱۹۹۵) و «سرقت بزرگ سرقت کوچک» (۱۹۹۵) از جمله دیگر نقش‌افرینی‌های این بازیگر آمریکایی در عرصه سینما هستند.

رسانه سینمای خانگی- مدیر جدید برلین انتخاب شد

جشنواره فیلم برلین، «تریشا توتل» مدیر سابق جشنواره فیلم لندن را به عنوان مدیر جدید این رویداد سینمایی انتخاب کرد.

به گزارش سینمای خانگی به نقل از ورایتی، «تریشا توتل» جانشین «کارلو چاتریان» و «ماریت ریسن‌بیک» مدیران کنونی برلیناله خواهد شد که از سال ۲۰۲۰ جشنواره را هدایت می‌کنند و دوره آتی برلین در سال ۲۰۲۴، آخرین حضور آنها در این سمت خواهد بود.

جشنواره فیلم برلین پس از جشنواره کن، بزرگترین جشنواره بین المللی فیلم جهان است که میزبان بازار فیلم اروپا نیز هست که یک گردهمایی مهم در صنعت سینماست که در آن فیلم‌های مستقل عرضه و فروخته می‌شوند.

«توتل» پیش از این مدیریت جشنواره فیلم لندن را در یک دوره پنج ساله بر عهده داشته و طی این دوره جشنواره با سرعت زیادی رشد کرد و شمار مخاطبانآن در سال ۲۰۲۲ و پیش از کناره گیری توتل تقریبا دو برابر شدند. او به گسترش جشنواره در خارج از لندن با مکان‌هایی که در سراسر بریتانیا راه‌اندازی شد کمک کرد. در سال ۲۰۲۱ حدود یک سوم نمایش‌های جشنواره در خارج از لندن انجام شد. او همچنین به مدت پنج سال در بفتا به عنوان مدیر برنامه فیلم کار کرد.

در حالی که ماریت ریسن‌بیک تصمیم گرفت پس از دوره ۲۰۲۴ از مدیریت جشنواره برلین کناره‌گیری کند، اما به «کارلو چاتریان» فرصتی داده نشد تا برای دومین بار توسط هیات مدیره  برلیناله انتخاب شود، اتفاقی که باعث شد بیش از ۴۰۰ فیلمساز و استعداد، از جمله مارتین اسکورسیزی، پل شریدر، بلا تار، اولیویه آسایاس، کرستن استوارت و مارگارت فون تروتا، طوماری را در اعتراض به تصمیم کمیسر فرهنگ امضا کردند و خواستار تمدید قرارداد چاتریان شدند که البته راه به جایی نبرد.

هفتاد و چهارمین جشنواره بین‌المللی فیلم برلین از تاریخ ۵ تا ۲۵ فوریه ۲۰۲۴ (۲۶ بهمن تا ۶ اسفند) در آلمان برگزار می‌شود و «لوپیتا نیونگو» بازیگر و فیلمساز کنیایی-مکزیکی برنده اسکار، ریاست هیات داوران بین المللی جشنواره فیلم برلین را بر عهده خواهد داشت.

رسانه سینمای خانگی- «بیست‌ و یک هفته بعد» به آلمان رفت

فیلم کوتاه «بیست‌ و یک هفته بعد» به کارگردانی نسرین محمدپور در دومین حضور جهانی خود، به پنجاه و هفتمین جشنواره بین المللی فیلم هوف آلمان راه یافت.

به گزارش سینمیا خانگی از روابط عمومی پروژه، فیلم کوتاه «بیست و یک هفته بعد» به کارگردانی، نویسندگی و تهیه‌کنندگی نسرین محمدپور که پیش از این جایزه بهترین فیلم کوتاه آسیایی بیست و هشتمین جشنواره بین‌المللی بوسان کره‌ جنوبی را از آن خود کرده بود، در دومین حضور جهانی خود، در پنجاه و هفتمین دوره جشنواره بین‌المللی فیلم هوف آلمان به رقابت می‌پردازد.

جشنواره بین‌المللی فیلم هوف به‌ عنوان یکی از جشنواره‌های پیشرو در آلمان، به‌عنوان بستری برای کارگردانان جوان به خوبی تثبیت شده است و پس از جشنواره برلین، به‌ طور گسترده‌ای به عنوان عرصه مهمی برای کشف استعدادهای جدید در نظر گرفته می‌شود. در پنجاه و هفتمین دوره این جشنواره، ۵۰ فیلم کوتاه داستانی از سراسر دنیا حضور دارند که فیلم کوتاه «بیست و یک هفته بعد» تنها فیلم کوتاه ایرانی حاضر در این جشنواره است.

پنجاه و هفتمین دوره جشنواره بین‌المللی فیلم هوف آلمان از دوم تا هفتم آبان ماه مصادف با ۲۴ تا ۲۹ اکتبر ۲۰۲۳ در حال برگزاری است و فیلم‌ها در حال اکران هستند. پس از اتمام جشنواره، تعدادی از فیلم‌ها پس از اکران در این جشنواره از طریق یک پلتفرم، به مدت یک هفته یعنی تا ۵ نوامبر به صورت آنلاین در دسترس خواهند بود.

عرضه و پخش جهانی فیلم کوتاه «بیست و یک هفته بعد» بر عهده شرکت هفت چشمه SEVEN SPRINGS PICTURES به مدیریت میلاد خسروی است.

بنفشه ریاضی، لیلا حسین زاده، سودابه بهرامی نژاد و پریسا عسگری بازیگران فیلم را تشکیل می‌دهند.

عوامل فیلم کوتاه «بیست و یک هفته بعد» عبارتند از: مدیر فیلمبرداری: بهروز بادروج، مدیر تولید: دیاکو خاکی، صدابردار: ایرج نوروزی، طراح صحنه: رضا محمدپور، طراح لباس: عاطفه صالحی، تدوین: عماد خدابخش، دستیار تدوین: مرتضی سوری، صداگذار: زهره علی اکبری، دستیار کارگردان: محمدعلی نعمت الهی و متین خیبلی، اصلاح رنگ و نور و جلوه‌های ویژه بصری : مهران جبلی منشی صحنه: ریحانه فلاح،برنامه ریز: محمد علی نعمت الهی، دستیاران تصویر: معین نجاری، امیر غیور، نیما طرابی و حمید دایی جانی، مسئول دوربین: مهدی فشمی، طراح گریم: سولماز آقاجانی، دستیار گریم: نسیم محمدپور، دستیار لباس: فهیمه تقوی، دستیار صدا : متین شیخ نصر الهی دستیاران صحنه: حسن چرخی و آرین کبیر، مدیر تدارکات: علی اشتری، دستیار تدارکات: حامد لرستانی و سعید جمال‌الدین، عکاس: محمد نظری، ساخت تریلر: امید میرزایی، مدیر روابط عمومی و مشاور رسانه‌ای: آزاده فضلی، تهیه‌کننده: نسرین محمدپور.

رسانه سینمای خانگی- نسخۀ باکیفیت «گاو» نمایش داده می‌شود

موزه سینمای ایران نسخه اصلاح و مرمت شده فیلم سینمایی «گاو» به کارگردانی داریوش مهرجویی را به همراه تصاویری از پشت صحنه این فیلم نمایش می‌دهد.

به گزارش سینمای خانگی از روابط عمومی موزه سینما، به یاد داریوش مهرجویی کارگردان نامدار و ارزشمند سینما فیلم سینمایی «گاو» به همراه تصاویر پشت صحنه این فیلم که توسط فیلمخانه ملی ایران اصلاح و مرمت شده در موزه سینمای ایران به نمایش درمی‌آید.

علاقه‌مندان به آثار این کارگردان فقید سینما در بخش نمایش پشت صحنه فیلم «گاو»، تصاویری بیشتر از آنچه که در گذشته نمایش داده شده است در پرده سالن فردوس موزه سینما خواهند دید.

بخشی از این تصاویر مربوط به زمانی است که بازیگران فیلم «گاو» با لباس‌های خودشان و در محل روستای لوکیشن فیلم جلوی دوربین قرار می‌گیرند و با هدایت کارگردان برای صحنه‌های مختلف فیلم به طور آزمایشی بازی می‌کنند. بخشی از صحنه‌های آزمایشی در حیاط اداره فرهنگ و هنر آن دوران که محل فعلی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی است، فیلمبرداری شده است و در این نماها، بازیگران لباس صحنه و یا همان لباس روستایی‌ها را بر تن دارند.

بخشی از این تصاویر مربوط به بازیگرانی است که در این فیلم به ایفای نقش پرداخته‌اند اما در حال حاضر متاسفانه در قید حیات نیستند همچون جمشید مشایخی، عزت الله انتظامی و جعفر والی که تست بازیگری آنان را در این فیلم‌ها می‌بینیم. همچنین تصاویری وجود دارد از بازیگرانی که خوشبختانه هنوز در بین ما هستند و در سینمای ایران فعالیت می‌کنند، مثل علی نصیریان.

همچنین با ملاحظه این نماهای آزمایشی مشخص می‌شود که ابتدا قرار بود زنده یاد جعفر والی نقش دیوانه روستا را بازی کند اما در فیلم نهایی این نقش به عزت الله رمضانی‌فر داده شده و والی نقش کدخدا را بازی کرده است.

این تصاویر اگرچه همچون سایر راش‌ها و تصاویر اضافی دیگر فیلم‌های سینمایی قدیمی بی‌صدا هستند و حداکثر زمان آنها نیز ۳۰ دقیقه است اما با توجه به اینکه تصاویر زیادی از پشت صحنه فیلم‌های قبل از انقلاب و به ویژه نماهایی از تست بازیگری افراد وجود ندارد، ارزش زیادی داشته و بسیار دیدنی هستند.

فیلم سینمایی «گاو» برنده جایزه فیبرشی از جشنواره ونیز، جایزه بخش نگاه نو جشنواره برلین، جایزه بهترین فیلم از جشنواره لاروشل فرانسه را بدست آورده است.

در این نمایش ویژه که روز سه‌شنبه-دوم آبان ماه ساعت ۱۵ در سالن فردوس موزه سینما است، بعد از نمایش فیلم و پشت صحنه آن، احمد طالبی نژاد نویسنده، منتقد سینما و فیلمساز درباره سینمای داریوش مهرجویی و مشخصا فیلم «گاو» به عنوان یکی از بهترین فیلم‌های تاریخ سینمای ایران صحبت خواهند کرد.

گاو، اجاره نشین‌ها، هامون، بانو، پری، لیلا، مهمان مامان، نارنجی پوش، سنتوری، لامینور، اشباحو … از جمله آثار درخشانی هستند که در کارنامه زنده یاد مهرجویی به یادگار باقی مانده است.

زنده ‌یاد مهرجویی ۶ دهه از هشت دهه عمر خود را به فیلمسازی و سینما اختصاص داد.

رسانه سینمای خانگی- تغییرات مهم در جشنواره فیلم برلین

جشنواره بین‌المللی فیلم برلین قرار است تعداد فیلم‌های انتخابی خود را کاهش دهد و دو بخش از جشنواره نیز برای مقابله با چالش‌های بودجه حذف می‌شوند.

به گزارش سینمای خانگی به نقل از اسکرین، تعداد کل فیلم‌های جشنواره برلین در دوره آتی به حدود ۲۰۰ فیلم کاهش می‌یابد که ۳۰ درصد کمتر از ۲۸۷ فیلم نمایش داده‌شده در هفتاد و سومین دوره جشنواره در ماه فوریه امسال است و در نتیجه همه بخش‌ها به استثنای بخش مسابقه، فیلم‌های کمتری را به نمایش خواهند گذاشت.

همچنین بخش چشم‌انداز سینمای آلمان (Perspektive Deutsches Kino) به عنوان یک بخش جداگانه منحل خواهد شد واز دوره‌های بعدی فیلم‌های سینماگران نوظهور آلمانی در بخش‌های رقابتی، مواجهه، پانوراما، نسل و فروم ارائه خواهند شد.

بخش سریال برلیناله (Berlinale Series) هم که با تمرکز بر محتوای تلویزیونی سطح بالا برگزار می‌شود، به عنوان یک برنامه مستقل متوقف خواهد شد. در عوض، جشنواره سال آینده سریال‌های منتخب را به عنوان بخشی از بخش ویژه برلیناله (Berlinale Special Gala) به نمایش خواهد گذاشت.

این تغییرات پس از بازگشت کامل جشنواره برلین در اوایل سال میلادی پس از دو دوره برگزاری با محدودیت به دلیل همه‌گیری، انجام می‌شود. پس از پایان هفتاد و سومین دوره در ماه فوریه، «کارلو چاتریان» و «ماریت ریسن‌بیک» مدیر اجرایی جشنواره، ساختار برلیناله را با هدف پیکربندی پایدار جشنواره و فشرده‌سازی برنامه‌های آن ارزیابی کردند.

«چاتریان» و «ریسن‌بیک» در بیانیه‌ای مشترک گفتند: «مانند بسیاری از حوزه‌های دیگر جامعه، موسسات و جشنواره‌های فرهنگی تحت تأثیر افزایش قابل‌توجه هزینه‌ها اما بودجه‌های بدون تغییر قرار دارند. با در نظر گرفتن این موضوع، ما باید تعدیل‌های ساختاری را برای ایجاد یک پایه بودجه پایدار برای سازماندهی و اجرای برلیناله در آینده معرفی کنیم. این فرآیند با خود فرصتی را برای بهینه سازی ارائه و درک فیلم های دعوت شده با استفاده از یک برنامه متمرکزتر به ارمغان می آورد».

هفتاد و چهارمین جشنواره برلین از تاریخ ۱۵ تا ۲۵ فوریه ۲۰۲۴ (۲۶ بهمن تا ۶ اسفند) برگزار می‌شود.

خروج از نسخه موبایل