برچسب: تشک

در سال جاری، تنها ۴ فیلم کمدی به روی پرده رفت و ۱۲ فیلم دیگر در گونه‌های اجتماعی و کودک بودند. با این حال به‌مانند سال‌های گذشته نبض گیشه در اختیار کمدی است.

به گزارش سینمای خانگی از ایرنا، در شرایطی که وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی دولت کنونی در حوزه سینما، یکی از پرکارترین فعالیت‌های ادوار اخیر این وزارتخانه را رقم زده است اما جریانی بدون پشتوانه فکری و منطقی عنوان کرده‌ که سینمای در سال جاری، در اختیار کمدی قرار گرفته و فیلم‌های فسیل و شهر هرت، آثاری هستند که فروش دارند و مابقی آثار، تاثیر چندانی در راندمان فروش سینما و کلیت اقتصاد آن ندارند.

این ادعا، به اندازه‌ای عجیب است که نشان می‌دهد مطرح‌کنندگان چنین ادعایی، حتی یک نگاه ظاهری هم به کنداکتور اکران امسال نداشته‌اند. طی ۳ ماه ابتدایی امسال، از میان ۱۶ فیلم جدیدی که به روی پرده رفتند، تنها ۴ فیلم کمدی حضور داشته که همین اتفاق، همواره به محلی برای اعتراض به شورای صنفی نمایش تبدیل شده است. منتقدان به این انتخاب‌ها عنوان کرده‌اند که برای مناسبت‌هایی چون نوروز، فطر و آغاز تعطیلات تابستانه، باید به مانند سالیان گذشته، نمایندگان بیشتری از سینمای کمدی حضور داشته باشند و نه‌اینکه تنها ۲۵درصدی از ناوگان آثار، مربوط به فیلم‌های کمدی باشد.

اگرچه سازمان سینمایی، گرایش بیشتری به سینمای اجتماعی دارد اما توانسته با انتخاب‌هایی هوشمندانه در حوزه انتخاب آثار موفق کمدی، نبض گیشه را در دست گرفته و راندمان بالایی را طی ۳ ماه اخیر امسال به ثبت برساند.فارغ از این ادعای عجیب، سینمای کشور برای همین امسال، فیلم‌هایی با ساختار خوب را به نمایش گذاشته که ازجمله این فیلم‌ها می‌شود به جنگ جهانی سوم، دسته دختران، نگهبان شب، مصلحت، سه کام حبس، کت چرمی، عروسی مردم و تصور اشاره کرد که می‌تواند حق انتخاب را برای مشکل‌پسندان حوزه سینما فراهم آورد. بنابراین اولا، برای سال جاری، فیلم‌های کمدی چندانی نمایش نداشتند و ثانیا؛ حداقل نیمی از آثار اکران‌شده امسال، فیلم‌های اجتماعی با ساختار قابل‌دفاع هستند که می‌تواند برگ برنده خوبی برای عملکرد شورای صنفی نمایش، سازمان سینمایی و وزارت ارشاد در این حوزه باشد.

در مورد گیشه ۱۶ فیلمی که امسال نمایش داده شدند، ۲۰۹ میلیارد آن در اختیار سینمای کمدی و ۶۳ میلیارد نیز به سینمای اجتماعی و کودک تعلق دارد. اگر بخواهیم این آمار را کامل‌تر کرده و فیلم‌های کمدی سال گذشته که در سینمای امسال نیز نمایش داشتند را نیز مورد بررسی قرار دهیم متوجه می‌شویم که از مجموع گیشه امسال، ۲۲۵ میلیارد در اختیار آثار کمدی و ۷۵ میلیارد نیز در اختیار سینمای اجتماعی و کودک است. البته در این آمار باید به این نکته مهم اشاره داشته باشیم که سرفصل‌های زمانی خوب نظیر عید نوروز، عید فطر و آغاز تعطیلات تابستانی، زمینه را برای استقبال بیشتر از آثار کمدی فراهم آورده است.

البته این گزاره برای تمام کسانی که حتی آشنایی حداقلی با گیشه دارند، مبرهن است که همواره فیلم‌های کمدی، فروش به‌مراتب بیشتری نسبت به دیگر گونه‌های سینمایی دارند. در گیشه جهانی نیز وضع به همین منوال است و این رویکرد، موردی نیست که تنها در انحصار سینمای ایران باشد. نیاز مردم به شادی و تماشای فیلم‌های کمدی، در هر دوره‌ای وجود داشته و حتی آثار کارگردانان شاخصی چون داریوش مهرجویی، مسعود کیمیایی، اصغر فرهادی، سعید روستایی و . . . نیز در جدول فروش، پائین‌تر از آثار کمدی قرار می‌گیرند.

برای مشخص شدن این رویه ثابت، نگاهی به گیشه ۲ دهه اخیر سینمای ایران داشته‌ایم که این آمار نیز نشان می‌دهد که از مجموع ۱۰۰ فیلم پرفروش و پرمخاطب ۲ دهه اخیر سینمای ایران، ۶۷ درصد از این تعداد، آثار کمدی بوده‌اند.

حال اگر بخواهیم این آمار را به تفکیک مورد بررسی قرار دهیم، به موارد زیر می‌رسیم:

سال ۸۲: توکیو بدون توقف، عروس خوش‌قدم، دنیا، دختر ایرونی

سال ۸۳: کما، مارمولک، خوابگاه دختران، مهمان مامان

سال ۸۴: شارلاتان، شاخه گلی برای عروس، مجردها، مکس

سال ۸۵: آتش‌بس، زیر درخت هلو، شام عروسی

سال ۸۶: اخراجی‌ها، توفیق اجباری، کلاهی برای باران، کلاغ‌پر

سال ۸۷: چارچنگولی، دایره زنگی، زن‌ها فرشته‌اند، همیشه پای یک زن در میان است

سال ۸۸: اخراجی‌ها ۲، خروس جنگی، زندگی شیرینی، پسر تهرونی

سال ۸۹: لطفا مزاحم نشوید

سال ۹۰: اخراجی‌ها ۳، ورود آقایان ممنوع، شیش‌وبش، زنان ونوسی، مردان مریخی

سال ۹۱: کلاه قرمزی و بچه ننه، خوابم میاد، گشت ارشاد

سال ۹۲: رسوایی، تهران ۱۵۰۰، جابه‌جا

سال ۹۳: شهر موش‌ها، طبقه حساس، آتش‌بس ۲، معراجی‌ها، رد کارپت

سال ۹۴: نهنگ عنبر، ایران برگر، در مدت معلوم

سال ۹۵: من سالوادور نیستم، ۵۰ کیلو آلبالو، بارکد

سال ۹۶: نهنگ عنبر ۲، آینه بغل، گشت ۲، اکسیدان، خوب، بد، جلف

سال ۹۷: هزارپا، تگزاس، مصادره

سال ۹۸: مطرب، تگزاس ۲، رحمان ۱۴۰۰

سال ۹۹: خوب، بد، جلف ۲، آقای سانسور، زن‌ها فرشته‌اند

سال ۱۴۰۰: دینامیت، گشت ۳

سال ۱۴۰۱: انفرادی، بخارست، سگ‌بند

همان‌گونه که مشاهده می‌شود ۶۷ فیلم از میان ۱۰۰ فیلم پرفروش و پرمخاطب ۲۰ سال اخیر سینمای ایران را کمدی‌ها تشکیل می‌دهند. این آمار اگر ۱۰ فیلم پرمخاطب هر سال را در نظر بگیریم، به بالای ۷۰ درصد نیز می‌رسد. هم‌چنین طی ۲ سال از این ۲۰ سال، هر ۵ فیلم پرفروش سال، آثار کمدی بوده‌اند.

برای ۷ سال نیز ۴ فیلم از میان ۵ فیلم از آثار کمدی بوده است. طی ۹ سال هم ۳ فیلم از ۵ فیلم، کمدی بوده‌اند. برای سال ۱۴۰۰ که سینما به‌دلیل کرونا، اکران چندانی نداشت، ۲ فیلم کمدی، پرفروش شد و برای سال ۸۹ نیز تنها ۱ فیلم پرفروش، در جمع ۵ فیلم برتر قرار گرفته است.

بنابراین این یک علاقمندی تاریخی است که همواره فیلم‌های کمدی، نه‌تنها با استقبال قابل‌توجهی از سوی مخاطب مواجه می‌شوند بلکه کمک بزرگی به گیشه سینما و فرآیند صنعتی‌شدن سینمای ملی کرده‌اند. در چنین شرایطی و درحالی‌که کشور نیاز به تزریق نشاط و شادی دارد این انتظار وجود داشته که فیلم‌های کمدی بیشتری نمایش داده شود که متاسفانه تنها ۴ فیلم کمدی برای سال جاری به روی پرده رفت که از این تعداد، تنها ۲ کمدی موفق به جذب مخاطب حداکثری شده است: فسیل که از ابتدای امسال روی پرده است و شهر هرت که اکنون ۲ هفته است که به نمایش درآمده.

اینکه مدیران سینمایی، با نمایش فیلم کمدی، متوجه آن قشر طالب کمدی هستند و حواسشان نیز به گیشه سالانه کشور است، یک بحث است و اینکه با نمایش فیلم‌ در گونه‌های دیگری چون کودک، اجتماعی و . . . نیازهای سینمایی دیگر دوستداران سینما را پاسخ می‌دهند، یک بحث است که بررسی آمارها نشان می‌دهد که اگرچه سازمان سینمایی، گرایش بیشتری به سینمای اجتماعی دارد اما توانسته با انتخاب‌هایی هوشمندانه در حوزه انتخاب آثار موفق کمدی، نبض گیشه را در دست گرفته و راندمان بالایی را طی ۳ ماه اخیر امسال به ثبت برساند.

همزمان با سه میلیاردی شدن فروش فیلم سینمایی «کت چرمی» در سینماهای سراسر کشور، از پوستر جدید این فیلم رونمایی شد.

به گزارش سینمای خانگی خبرگزاری مهر به نقل از روابط عمومی فیلم، فیلم سینمایی «کت چرمی» به کارگردانی حسین میرزامحمدی و تهیه کنندگی کامران حجازی از ۱۷ خرداد در سینماهای سراسر کشور اکران شده، تاکنون بیش از ۶۰ هزار مخاطب داشته و فروش آن از سه میلیارد هم گذشته است.

این فیلم که توانسته است پرفروش‌ترین فیلم غیرکمدی این روزهای گیشه سینمای ایران باشد روایتی ملتهب از قاچاق دختران را به تصویر می‌کشد.

طراحی پوستر «کت چرمی» را شکوفه بیاتی بر عهده داشته و همزمان با فروش بیش از سه میلیاردی این فیلم به طور رسمی از آن رونمایی شده است.

جواد عزتی، صابر ابر، گلاره عباسی، پانته‌آ پناهی‌ها، ستاره پسیانی، عباس جمشیدی‌فر، مائده طهماسبی، بهزاد خلج، امین میری، محمد صدیقی‌مهر، آیدا ماهیانی، سارا حاتمی، رویا تیموریان و سیامک احصایی گروه بازیگران «کت چرمی» را تشکیل می‌دهند.

این فیلم که سال گذشته در چهل‌ویکمین جشنواره فیلم فجر رونمایی شد، توانست در ١٠ رشته نامزد شود و سیمرغ بهترین بازیگر نقش مکمل زن را به دست آورد.

«کت چرمی» محصولی از بنیاد سینمایی فارابی و مؤسسه ایوان آفرینش است و پخش آن را مؤسسه شهرفرنگ بر عهده دارد که فعالیتش را به‌تازگی و با این فیلم آغاز کرده است.

مدیرکل دفتر فیلمنامه رسانه ملی در اولین نشست خبری خود، روند کاری این اداره کل و فرآیند بررسی طرح‌ها و فیلمنامه‌های رسیده را تشریح کرد.

به گزارش سینمای خانگی از مهر، راه‌اندازی اداره کل دفتر فیلمنامه رسانه ملی از جمله اتفاقاتی بود که سال گذشته در ساختار جدید صداوسیما رقم خورد. حسین اسدی‌زاده مدیرکل این دفتر صبح امروز شنبه ۲۷ خرداد اولین نشست خود را با اهالی رسانه برگزار کرد.

اسدی‌زاده در ابتدای این نشست گفت: در شهریورماه سال گذشته از ما خواسته شد این دفتر را راه‌اندازی کنیم و این تصمیم تحت سیاستی بود که قرار شد برمبنای آن متن را از تولید جدا کنیم و نگارش متن‌ها مستقل، تولید مستقل و پخش هم مستقل باشد.

وی ادامه داد: بنابراین ذیل معاونت سیما دفتر فیلمنامه تشکیل شده است و ماموریتش این است که همه متون مرتبط با مجموعه‌های تلویزیونی را رصد و ارزیابی کند.

اسدی‌زاده تصریح کرد: طی این سال‌ها در عرصه نگارش فیلمنامه گرفتار سلیقه بوده‌ایم و سعی شده در فرآیند رصد متون تأثیر سلیقه را پایین بیاوریم. در این راستا اولین ماموریت ما هم پایش و ارزیابی طرح‌ها بود.

بیش از ۱۰۰ طرح به مرحله نگارش فیلمنامه رسیده است

وی اضافه کرد: بیش از ۸۰۰ طرح تا امروز به دست ما رسیده که بررسی شده است. در فرآیند دریافت آثار هم همه مکاتبات کاغذی را حذف کرده‌ایم و همه اتفاقات به صورت دیجیتال بررسی می‌شود. از میان این طرح‌های دریافتی هم تا کنون بیش از صد طرح وارد مرحله نگارش فیلمنامه شده است.

مدیر اداره کل دفتر فیلمنامه رسانه ملی تصریح کرد: در فرآیند بررسی این طرح‌ها از اولویت‌های موضوعی و مضمونی هم تبعیت کرده‌ایم اینکه کارها ریشه در باورهای انقلاب اسلامی داشته باشد و در عین حال تکراری نباشد.

وی درباره پروسه به تولید رسیدن طرح‌ها هم اظهار کرد: در حال حاضر در آغاز مسیر نگارش فیلمنامه‌ها هستیم. البته کارهای مختلفی هم در حال نگارش بوده و هست‌. سعی کردیم نگاه ما مبتنی‌بر بی‌طرفی باشد و هرکسی بخواهد برای صداوسیما طرحی بفرستد می‌تواند براساس این آیین‌نامه آن را ارسال کند تا بعد از بررسی طرحش وارد فرآیند گردش نگارش فیلمنامه می‌شود.

اسدی‌زاده در ادامه درباره بخش اقتباس در این اداره کل هم یادآور شد: در بخش ایده و اقتباس قرار است چنین آثاری سامان یابد البته نه اینکه پیش‌تر نبوده است اما می‌خواهیم سامان بهتری یابد. در بخش پژوهش هم قرار است رابطه مفاهیم مرتبط با انقلاب اسلامی و فیلمنامه‌ها روشن شود.

فیلم‌نامه‌نویسان کل کشور را شناسایی می‌کنیم

وی با اشاره به دورنمای این اداره کل تصریح کرد: هدف این است که فیلمنامه‌نویسان در کل کشور شناسایی شوند. پروژه‌ای به نام «اطلس فیلمنامه‌نویسان ایران» هم تعریف شده است. کارگروه‌های متعددی هم در استان‌های مختلف برای همین منظور راه‌اندازی شده است.

اسدی‌زاده همچنین به شناسایی فیلمنامه‌نویسان در ایران و در مراحل بعد از آن در جهان اسلام، منطقه و جهان اشاره کرد.

وی اضافه کرد: ما تلاش می‌کنیم که به یک بنگاه واقعی نگارش متن تبدیل شویم. حدوداً روزی ۶ طرح به ما می‌رسد اما خیلی از آن‌ها به موقعیت ایران امروز و مردم ارتباطی ندارد یا تکراری است. همه دوستان مرا به فعالیت در حوزه فیلمنامه می‌شناسند و تلاشمان این است که فیلمنامه را هویت ببخشیم.

مدیر اداره کل دفتر فیلمنامه رسانه ملی تصریح کرد: خواهشم این است که همه فیلمنامه‌نویسان به ما کمک کنند. کار سختی به ما سپرده شده است اما فکر می‌کنم اتفاق خوبی رخ خواهد داد. تعهد ما این است که هفته‌ای دو فیلمنامه را شروع کنیم و حدود ۲۰ تا ۳۰ هفته طول می‌کشد که یک فیلمنامه در مرحله متن به خروجی برسد.

هیچ ممیزی غیرحرفه‌ای وجود ندارد

وی با اشاره برخی حواشی عنوان کرد: هیچ توقفی در کارها وجود ندارد هیچ ممیزی غیرحرفه‌ای وجود ندارد. حتماً کار ما هم نقایصی دارد اما همه واسطه‌ها و شوراهای غیرکارشناسی کنار رفته است.

اسدی‌زاده تصریح کرد: از اینکه فیلمنامه‌ها و سریال‌ها به شخصیت‌ها، روایت‌ها و موقعیت‌های خاص محدود شده خیلی ضربه خورده‌ایم. می‌خواهیم مردم بیشتری مخاطب ما باشند. پروژه‌ای متوقف نشده، یعنی بی‌دلیل متوقف نشده و نخواهد شد. اگر احساس شده تلویزیون در زمینه تولید کند شده یک دلیلش این است که تلویزیون به لحاظ مالی دستش خالی است. در همین فضا اما فیلمنامه‌های «سعدی»، «خواجه‌نصیر» و «پوریای ولی» نوشته شده اما تلویزیون به لحاظ مالی و بودجه‌ای نمی‌تواند اینها را تولید کند که اگر بتواند اتفاق خوبی است. البته همه سیستم‌های برودکست در جهان در مرحله گذار هستند.

وی اضافه کرد: ما که این بخش‌ها را تحویل گرفتیم اینگونه نبود که در اوج باشد و کارها خیابان را خلوت کند. ما عهده‌دار این مسئولیت هستیم که توقع مخاطب را جواب بدهیم و اینها جز با متن و فیلم و سریال خوب رخ نمی‌دهد.

هنوز فکر می‌کنیم مردم بر سر ارثیه دعوا می‌کنند!

اسدی‌زاده در ادامه یادآور شد: بیشتر طرح‌هایی که به من رسیده مربوط به خانواده و دعوای خانوادگی است و هنوز فکر می‌کنیم مردم سر ارثیه با هم دعوا می‌کنند. در کشور ما یک اتفاق سیاسی مثل اغتشاشات رخ داده است و شاید طرح‌های مورد ارتباط با اغتشاش به ۱۰ تا هم نمی‌رسد. بخش زیادی از طرح‌هایی که می‌رسد در آنها نوشته شده است براساس فلان سریال اما از آنها ضعیف‌تر است مثلاً اگر می‌نویسد براساس گیم اوترونز، می‌بینید از آن ضعیف‌تر است!

وی در ادامه درباره تمرکز بیشتر در پرداخت به انقلاب اسلامی در طرح‌ها عنوان کرد: نگاه ما این است که طرح‌ها درباره واقعیت انقلاب اسلامی، اکنون، گذشته و آینده باشد. واقعیت حال حاضر زندگی این مردم دیده شود. الان همه سریال‌ها در یک مدل است اما پیش از این آثاری مثل «روزی روزگاری» داشتیم که اتفاقاً دیده شد و همه دوستش داشتند.

اسدی‌زاده اضافه کرد: در این ۸۰۰ طرحی که رسیده شاید بیست طرح درباره قهرمانان است. این قهرمانان که چهره‌های سیاسی نیستند اما چرا سراغشان نمی‌رویم؟ واقعیت انقلاب اسلامی پر از شخصیت‌های درجه یک است. مثلاً چند طرح فکر می‌کنید درباره حاج قاسم سلیمانی است؟ ما اینها را در طرح‌ها نداریم.

فقط مخاطب «گیلدخت» چندبرابر شبکه خانگی است!

وی در واکنش به سوالی درباره اینکه فیلمنامه‌هایی که نوشته و ساخته می‌شود ضعیف است و کمتر مخاطب را در مقابل شبکه خانگی جذب می‌کند اظهار کرد: نهایت مخاطب رسانه خانگی دو میلیون نفر است الان فقط مخاطب «گیلدخت» را ببینید متوجه می‌شوید که چقدر چند برابری است.

وی در پاسخ به اینکه آیا دلیل عدم ورود فیلمنامه‌نویسان به سوژه‌هایی مانند اغتشاشات اخیر این نیست که می‌ترسند ممیزی شوند، گفت: کارهایی گاهی در فضای گروتسک به ما می‌رسد یا اثاری حتی در نقد نظام جمهوری اسلامی که آن‌ها را هم بررسی می‌کنیم پس اینگونه نیست که فکر می‌کنند ممیزی می‌شود و نفرستند. تاکنون هم کسی را با گونی سراغ کسی نفرستاده‌ایم! حراست که این کارها را نمی‌خواند، بچه‌های حوزه فیلمنامه نویسی می‌خوانند!

اسدی‌زاده با اشار به برخی گزاره‌هایی که بارها تکرار شده است گفت: یکی از مشهورات این است که کسی دیگر با تلویزیون کار نمی‌کند. چرا کار نکنند؟ خود ما الان با بسیاری از اینها کار می‌کنیم.

وی با اشاره به برخی از طرح‌ها و فیلمنامه‌ها گفت: یکی از آخرین فیلمنامه‌ها درباره حاج عبدالله والی بود. یا دنباله‌های برخی سریال‌ها به دست ما رسیده است. طرح خیلی خوبی درباره «رویانا» حیوان شبیه‌سازی شده آمده است. یک کار کمدی درباره اغتشاشات رسیده است که سفارش باشگاه رشد خودمان بوده است. با این حال خروجی فیلمنامه‌های دفتر ما را باید از مهر و ابان ماه رصد کنید. فیلمنامه درباره کودک درصد خیلی پایینی است. فیلمنامه‌ای هم از علی خودسیانی رسیده است که کار خوبی بود.

اسدی‌زاده درباره پذیرفتن مسئولیت فیلمنامه‌ها بیان کرد: تا پایان کار یک فیلمنامه هیچ‌کس غیر از ما مسئول نیست. پای مسئولیت آن هم ایستاده‌ایم. هر کسی می‌تواند از طریق نرم‌افزار بله طرح خود را ثبت کند و نسبت به ان پیکیری کند. کارشناسی که شد به کارگروه‌ها می‌رسد که ۱۲ کارگروه انها را بررسی می‌کنند.

هم‌کاری با هیچ فیلمی برای من خط قرمز نیست

وی در پاسخ به چهره‌های پیشکسوت حوزه فیلمنامه‌نویسی که چقدر در این کارگروه‌ها حضور دارند؟ گفت: ما طرح‌های مصوبی داریم و می‌خواهیم فیلمنامه‌نویسان بنویسند. با همه هم کار می‌کنیم، هیچ واحدی در تلویزیون به من نگفته که با فلان شخص کار نکنید. هیچ فردی برای ما خط قرمز نیست مگر اینکه ضد انقلاب باشد.

اکرم صادقی مدیر تولید، تامین و بررسی فیلمنامه گفت: ارگان‌هایی که فکر می‌کنند فیلمنامه‌های خوبی دارند که حداقل‌هایی را دارد ما کمک می‌کنیم اینها به خروجی برسد.

وی اضافه کرد: فیلمنامه‌های ضعیف که کپی از سریال هاست زیاد به دست ما می‌رسد.

جبرییل نجفی مدیر واحد ایده، پژوهش واقتباس تصریح کرد: ایده‌های مغفول مانده را بررسی می‌کنیم، موقعیت دراماتیک و مغفول مانده انقلاب اسلامی هم بررسی می‌شود.

وی اضافه کرد: در بحث فیلمنامه نویسی گروهی کار می‌کنیم و به شکل پژوهشی از تجربه‌های اثار خارجی در این زمینه کمک می‌گیریم و کتاب‌هایی هم ترجمه می‌کنیم.

سید ابوالقاسم صالحی‌زاده مدیر واحد ایده، طرح و فیلمنامه نیز عنوان کرد: کارگاه‌هایی برگزار کرده‌ایم که خروجی آن‌ها ۴۰۰ ایده و بیش از ۱۰۰ طرح بوده است که ۶۰ طرح در مرحله تجمیع است و ثبت شده است.

همزمان با اکران «کت چرمی» در سینماهای ایران، این فیلم در شهرهای دوسلدورف، کلن، فرانکفورت، گوتنبرگ، برلین، مونیخ و… اکران شده است.

به گزارش سنمای خانگی از ایرنا، فیلم سینمایی کت چرمی به کارگردانی حسین میرزامحمدی و تهیه کنندگی کامران حجازی در حالی هفته اول فروش خود را سپری می‌کند که اکران بین المللی خود را هم آغاز کرده است و فیلم در شهرهای مختلفی از آلمان اکران می‌شود.

همچنین همزمان با این اکران از پوستر بین المللی آن هم با طرحی از محمد موحدنیا رونمایی شده است.

همزمان با اکران کت چرمی در سینماهای ایران، این فیلم در شهرهای دوسلدورف، کلن، فرانکفورت، گوتنبرگ، برلین، مونیخ و… اکران شده است.

قرار است این فیلم در شهرهای دیگری از کشورهای اروپایی نیز به نمایش درآید.

کت چرمی در حالی اکران خود را از ۱۷ خرداد آغاز کرده است که به جایگاه پرفروش‌ترین فیلم غیرکمدی این روزهای گیشه سینما دست پیدا کرده است.

در خلاصه داستان فیلم کت چرمی که یک درام معمایی است، آمده است: «عیسی فرهمند، کارمند بازرسی سازمان بهزیستی در جریان بازدید از یک مرکز نگهداری دختران خیابانی، متوجه باند فساد مشکوکی می‌شود که او را به یک مهمانی زیرزمینی ممنوعه می‌رساند؛ مهمانی کُت‌چرمی…»

جواد عزتی، صابر ابر، گلاره عباسی، با هنرمندی پانته‌آ پناهی‌ها، ستاره پسیانی، عباس جمشیدی‌فر، مائده طهماسبی، بهزاد خلج، امین میری، محمد صدیقی مهر، آیدا ماهیانی، با معرفی سارا حاتمی و با حضور افتخاری رؤیا تیموریان و سیامک احصایی گروه بازیگران «کت چرمی» را تشکیل می‌دهند.

کت چرمی محصول بنیاد سینمایی فارابی و مؤسسه ایوان آفرینش است و پخش آن را مؤسسه شهر فرنگ به عهده دارد که فعالیتش را به تازگی و با این فیلم آغاز کرده است.

سینمای ایران با مشکلات بسیاری درگیر است، از بیمه هنرمندان، تا بالارفتن هزینه‌های تولید و دستمزد بازیگران و همچنین موضوعاتی چون رکود تولید و مشکل اشتغال و قاچاق فیلم‌ها و… که به نظر می‌رسد اهمیت چندانی برای مدیریت خانه سینما ندارد.

به گزارش سینمای خانگی از فارس، در بیش از یک دهه گذشته در بیشتر اوقات خانه‌سینما به جای آن که در پی احقاق حقوق اعضا صنف خود باشد به جایی در راستای  سودآوری برای سرانش بدل گشته است. این «خانه» بیش از آنکه به فکر معاش اعضای آن بویژه بخش کم درآمد‌تر شاغل در سینمای کشور باشد، به تبلیغ برای دیدگاه‌های سیاسی مطلوب رئیسان خود از یک سو و جریانی برای چانه زنی در سطوح  مدیریتی بالا تبدیل شده است و از وظیفه اصلی خود یعنی تلاش در راستای حقوق تمامی افراد صنف و نه تنها کارگردانان، بازیگران و تهیه‌کنندگان چهره غافل مانده است.

سینمای ایران با مشکلات بسیاری درگیر است، از بیمه هنرمندان، تا بالارفتن هزینه‌های تولید و دستمزد بازیگران و همچنین موضوعاتی چون رکود تولید و مشکل اشتغال و قاچاق فیلم‌ها و… که به نظر می‌رسد اهمیت چندانی برای مدیریت خانه سینما ندارد. 

دیروز«آرش فهیم» منتقد سینما یادداشتی درباره خانه سینما و حواشی نشستی که نیمه اول ماه خرداد برگزار شد، نوشت: «نشست خبری مرضیه برومند، مدیرعامل خانه سینما نشان داد که تنها نهاد صنفی سینمای ایران، همچنان در محاق حواشی خواهد بود؛ چون خانه‌ای است از پای‌بند سست و روی آب! وقتی صحبت از «خانه» می‌شود، حس آسودگی، امنیت و آشتی به ذهن متبادر می‌شود. با این حال آنچه به عنوان خانه سینما در ایران فعالیت می‌کند، در اغلب موارد و بخش‌هایش برای اهالی هنر هفتم، محل منیت و قهر و کشمکش بوده است. اما چرا خانه سینما همواره خانه‌ای سست و در مه بوده است؟ جدای از برخی مسائل قانونی و آئین‌نامه‌ای که چالش همیشگی خانه سینما بوده و یک بار هم منجر به انحلال آن شده، این تشکیلات از یک تناقض بزرگ ساختاری رنج می‌برد.

خانم برومند در نشستی خبری که 9 خرداد امسال برگزار شد، به نکته قابل تأملی اشاره کرد و گفت؛ «من همیشه برایم سوأل بود این چه جور صنفی است که کارفرما و کارگر با هم زیر یک سقفند. مسائل اصناف با هم یکی نیست و گاهی رو‌به‌روی هم قرار می‌گیرد. گروه اول تهیه کنندگان و سرمایه‌گذاران هستند. گروه دوم هنرمندان و خالقین اصلی اثر سینمایی هستند و گروه سوم عوامل اجرایی و زیرشاخه‌ها هستند که به نظرم تعداد بیشتری در این گروه سوم متمرکز هستند. تفکیک این‌ها سخت است اما قصد دارم به سمتش بروم و بتوانیم به نظر مجمع عمومی بگذاریم و اجرایی بکنیم.»

آنچه مدیرعامل خانه سینما درباره‌اش صحبت کرده، یکی از مشکلات اساسی این تشکل است. به این ترتیب که برخلاف خیلی از نهادهای صنفی دیگر که مدیریت آنها به عهده مظلوم و مستحق‌ترین‌ اعضا است، مدیریت خانه سینما به طوری غیرمنطقی به عهده شاه‌نشینانِ سینما است. فرض کنید در کارخانه‌ای عریض‌ و طویل، یک سندیکا برای حمایت از حقوق صنفی کارکنان تشکیل شود اما در این سندیکا، کارفرمایان و مالکان کارخانه ریاست کنند! به طور طبیعی این سندیکا به‌جای اینکه بر پیگیری و دفاع از حقوق کارکنان فرودست متمرکز باشد، نه تنها به سود کارفرمایان از امور صنفی دیگران کوتاهی می‌کند (چون اصلا غیرِ فرادستان در مدیریت آن نقشی ندارند) بلکه دائم دچار جنگ قدرت و باندبازی و کشمکش با فلان سازمان و آن یکی وزارتخانه خواهد بود.

وضعیت همه این سال‌های «خانه سینما» دقیقا به همین منوال بوده است. تا وقتی مدیریت این تشکل در انحصار تهیه کنندگان و سرمایه‌گذاران و کارگردان‌های صاحب قدرت و با نفوذ باشد، این خانه، هم در عدالت‌جویی و پیگیری امور صنفی، کجدار و مریز عمل خواهد کرد و هم دچار سیاست‌زدگی و حواشی مربوط به باندهای قدرت سینما خواهد بود. همچنان‌که در تمامی این سال‌ها، این چنین بوده است. پس در اولین قدم برای اصلاح نهاد صنفی سینما باید قوانین و ضوابطی طراحی شود تا اصلا اعضای حلقه‌های قدرت، افراد صاحب نفوذ و سیاست‌باز و لابی‌کارها و باندبازها از ورود به هیئت مدیره و شورای سیاستگذاری خانه سینما منع شوند.

به طور طبیعی، بازیگر، تهیه‌کننده‌، کارگردان یا سرمایه‌گذاری که خودش دغدغه مالی و معیشتی ندارد و طعم اجاره‌نشینی و تأمین شهریه دانشگاه و جهیزیه فرزندانش را نچشیده، نمی‌تواند برای طیف وسیعی از کارکنان عرصه سینما که درگیر این مسائل هستند، رفع مشکل کند. و یا، سینماگری که دلبسته یا در‌ستیز با برخی احزاب و جریان‌های سیاسی یا در پی به قدرت رساندن فلان فرد و گروه در ساختار سیاسی کشور است، به تبع چنین اهدافی، از حضور در هر تشکل و نهادی برای اهداف سیاسی مدنظرش کار خواهد کرد. درست مانند عملکرد خانه سینما در برخی بزنگاه‌های سیاسی که تبدیل به مرکزی برای صدور بیانیه‌های سیاسی و جناحی شد. درحالی که «خانه سینما» همان طور که از نامش مشخص است، ربطی به گروه‌ها و جناح‌های سیاسی ندارد و مانند یک خانه که باید محل امن و آسایش همه اعضا باشد باید برای همه سینماگرها با هر رویکرد و سلیقه‌ای، پدری کند.

بنابراین به‌جای عموم افراد و جمع‌هایی که طی همه سه دهه فعالیت خانه سینما در این تشکل مدیریت و مدیرعاملی کرده‌اند، باید طیف مستضعف سینما و افرادی که خودشان درد محرومیت و طعم ایستادن در صف دریافت وام و تأمین حداقل‌های زندگی را دارند و همچنین شخصیت‌هایی مبرا از حب و بغض‌های سیاسی بر مصدر خانه سینما باشند.

حمود پاک نیت بازیگر پیشکسوت سینما و تلویزیون گفت: فیلمنامه ها اغلب بسیار سردستی و سطحی نگرانه نوشته می شوند.

به گزارش سینمای خانگی، محمود پاک نیت بازیگر پیشکسوت سینما و تلویزیون با انتقاد نسبت به غیاب محتوای ارزنده در تولیدات سینمایی گفت: واضح است که این روزها سینمای ما عاری از تفکر و اندیشه شده است؛ فیلمنامه ها اغلب بسیار سردستی و سطحی نگرانه نوشته می شوند و شرایط به گونه ای است که در برخی پروژه ها لحظه فیلمبرداری مابقی فیلمنامه به صحنه می رسد و همان لحظه بدون هرگونه تفکر و تعمقی راجع به فیلمنامه متن ارسالی ضبط می شود!

بازیگر فیلم های سینمایی «ملک سلیمان» و «مرد عوضی» در گفتوگو یا سینماپرس، گفت: بنده بسیار از خبرگزاری سینماپرس بابت پیگیری این موضوع بسیار مهم و حساس یعنی مسأله توجه به محتوای سالم و ارزنده در سینما تشکر و قدردانی می کنم؛ این مسأله بسیار مهم است و سینمای ما را تحت الشعاع خود قرار داده و تبعات منفی بسیاری برای ما به همراه داشته است

وی ادامه داد: این روزها سینمای ما فقط به برخی کلام های سردستی وابسته شده در صورتی که اصل سینما تصویر است اما متأسفانه نویسندگان ما دیگر تمایل به وقت گذاشتن و تفکر و تعمق راجع به محتوای آثار را ندارند و به این فکر می کنند که زودتر متنی را بنویسند و بفروشند و پول آن را دریافت کنند.

پاک نیت با بیان اینکه متأسفانه بسیاری از فیلمنامه نویسان، تهیه کنندگان و کارگردانان فقط به فکر جیب های شان هستند تصریح کرد: جدا از برخی نویسندگان که در پی اهداف ارزشمند هستند و به پول فکر نمی کنند اما تعدادشان زیاد نیست، مابقی افراد تنها دنبال پر کردن جیب های شان هستند. به خصوص برخی تهیه کنندگان فقط دنبال بازار هستند و می خواهند زودتر با فروش آثارشان به سودهای کلان برسند.

این سینماگر پیشکسوت یادآور شد: در سال های نه چندان دور که سینمای ایران سرشار از فیلم های ارزشمند بود که امروزه بدل به آثار ماندگار شده اند، فیلمنامه ها ده ها بار نوشته و بازنویسی می شد و هیچ عجله ای برای سریع تر جلوی دوربین بردن و جمع کردن کار وجود نداشت. فیلمنامه نویسان، تهیه کنندگان و کارگردانان در آن روزگار بارها نظرات کارشناسان و اهل فن را می گرفتند و همین باعث می شد تا فیلم های شان با کمترین خطا ساخته و عرضه شود اما امروزه سینما بدل به دکان بساز بفروشی شده که با کوچکترین ضربه و زلزله ای بنیان آن فرو می پاشد!

بازیگر سریال های تلویزیونی «پدر سالار» و «روزی روزگاری» متذکر شد: من فکر می کنم در این برهه حساس که سینما عاری از فیلم های ارزشمند شده نیاز است که مردم انتخاب درستی داشته باشند و برای تماشای هر اثر پیش پاافتاده ای به سالن های سینما نروند چرا که تا وقتی از این آثار سبک سرانه استقبال شود تهیه کنندگان باز هم دست به تولید آثار مشابه می زنند و این به ضرر سینما و جامعه است.

وی خاطرنشان کرد: مردم باید سعی کنند برخلاف فیلمنامه نویسانی که این روزها فیلمنامه های شان عاری از تفکر و خلاقیت شده، با تفکر و درایت فیلم ها را انتخاب کنند و از روی احساسات شان به تماشای یک فیلم نروند. مخاطب باید ارزش و جایگاه خود را بداند و به خاطر حضور فلان هنرپیشه یا فلان سوژه یا فلان تبلیغ به تماشای فیلم هایی نرود که برای او هیچ دستاوردی ندارند.

پاک نیت سپس ریزش شدید مخاطب سینما طی دهه های اخیر را به دلیل محتوای به شدت سردستی و نازل فیلم ها برشمرد و در این باره تأکید کرد: این روزها رسانه های مختلف زیاد شده و مردم با همین گوشی های موبایل شان به بهترین فیلم های روز دنیا دسترسی دارند از این رو اگر ما به مردم خوراک خوب ندهیم آن ها خوراک فرهنگی شان را از جای دیگر تأمین می کنند! بنده بارها عنوان کرده ام اگر مردم سریال های شبکه جم را نگاه می کنند به دلیل آن است که تلویزیون ما سریال خوب تولید نمی کند، مردم اگر تشنه دیدن فیلم های روز خارجی هستند به دلیل آن است که سینمای ما حرف تازه ای برای مردم ندارد و تا زمانی که سیاست گذاران به این مسأله بی توجه باشند روز به روز اوضاع ما در این زمینه اسفبارتر خواهد شد.

وی در پایان این گفتگو افزود: بی شک ساخت اثر سینمایی نیاز به تفکر دارد اما امروز اینطور نگاه نمی شود. گاهی حتی دستیاران اجازه نمی دهند بازیگر متن را حفظ کند چرا که می خواهند زودتر گرفته شود چون تهیه کننده می خواهد هزینه اش کمتر شود. این ها دردهایی است که امروز در سینمای ما وجود دارد.