برچسب: بازیگر

پیکر آتیلا پسیانی، هنرمند سینما و تئاتر کشورمان صبح پنجشنبه ۲۰ مهر ماه در پهنه رودکی تشییع می‌شود.

به گزارش سینمای خانگی از اداره‌کل هنرهای نمایشی، پیکر آتیلا پسیانی، هنرمند سینما و تئاتر کشورمان که پس از یک دوره مبارزه با بیماری روز جمعه ۱۴ مهرماه در سن ۶۶ سالگی چشم از جهان فروبست، پنجشنبه ۲۰ مهرماه در پهنه رودکی تشییع می شود.

پس از مراسم وداع با زنده‌یاد آتیلا پسیانی، پیکر او برای خاکسپاری راهی بهشت زهرا (س) شده و در قطعه هنرمندان آرام خواهد گرفت.

آتیلا پسیانی بازیگر پیشکسوت تئاتر، سینما و تلویزیون متولد دهم اردیبهشت سال ۱۳۳۶ و فرزند جمیله شیخی بود، وی فارغ‌التحصیل کارگردانی و بازیگری تئاتر از دانشکده هنرهای زیبای دانشگاه تهران بود که بازی در تئاتر را از سال ۱۳۵۶ آغاز کرده و بازی در سینما را از سال ۱۳۶۰ با فیلم عفریت، کاری از فرشید فلک‌نازی، تجربه کرد.

پسیانی از دهه ۶۰ به بعد حضور فعالی در عرصه تئاتر ایران داشته که شامل اجراهای جشنواره‌ای و آزاد می‌شود. وی با آثارش در چندین دوره جشنواره تئاتر فجر حضور داشته که از این میان می‌توان به جشنواره فجر سال ۱۳۷۰ اشاره کرد. پسیانی در این دوره «واقعه‌خوانی جهاز جادو» نوشته محمد چرمشیر را کارگردانی کرد و در کنار آثاری نظیر «سایه ماه» به کارگردانی انوشیروان ارجمند، «مرگ یزدگرد» به نویسندگی بهرام بیضایی و کارگردانی گلاب آدینه، دلدار به نویسندگی و کارگردانی حسین نوری و «مال‌کنون» به نویسندگی و کارگردانی مریم معترف و عزت‌الله مهرآوران به روی صحنه برد.

فیلم‌های «کشتی آنجلیکا»، «دو فیلم با یک بلیت»، «مسافران»، «خاکستر سبز»، «هیوا»، «شام آخر»، «فرزند صبح»، «پاداش سکوت»، «آتش بس»، «مجردها»، «کما»، «پل چوبی»، «زندگی خصوصی»، «نیمه شب اتفاق افتاد»، «نگار»، «کارگر ساده نیازمندیم» و سریال‌های «محله برو بیا»، «محله بهداشت»، «اولین شب آرامش»، «زیر تیغ»، «پرده نشین»، «برف بی‌صدا می‌بارد» و تئاترهای «جنایت و مکافات» «باغ آلبالو» «مخمل آبی»، «پروفسور بوبوس»، «کالیگولا شاعر خشونت»، «قهوهٔ قجری»، «درد دل با سگ»، «رستخیز» از آثار زنده‌یاد پسیانی است.

مراسم هجدهمین دوره شب کارگردانان تئاتر ایران در قالب آیین نکوداشت آتیلا پسیانی اردیبهشت ماه امسال به همت انجمن صنفی کارگردانان تئاتر با حضور جمعی از هنرمندان و بازیگران در خانه هنرمندان ایران برگزار شد.

پسیانی چندی پیش برای سفری شخصی، به فرانسه رفته بود که متاسفانه در پی نامساعد شدن شرایط جسمیش به دلیل عوارض بیماری سرطان مجبور شده بود در بیمارستانی در این کشور بستری شود.

سید مجید پوراحمدی مشاور وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی و مدیرعامل صندوق اعتباری هنر به نمایندگی از محمدمهدی اسماعیلی وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی، بلافاصله پس از کسب اطلاع از بستری شدن پسیانی در بیمارستان طی تماس با خانواده‌اش، ضمن اطلاع از آخرین وضعیت جسمانی او، پیگیر روند درمانی این هنرمند شد اما متاسفانه پسیانی ۱۴ مهرماه در فرانسه درگذشت.

بهروز بقایی که از درگذشت آتیلا پسیانی بسیار غمگین است، در چند جمله کوتاه از او می‌گوید، از گذشته یاد می‌کند و چندین بار با افسوس ادامه می‌دهد که حیف شد!

به گزارش رسانه سینمای خانگی، این بازیگر که چند سالی است از تهران بریده و در شمال زندگی می‌کند، در گفتگویی کوتاه با ایسنا درباره آتیلا پسیانی می‌گوید: آتیلا لوطی بود و مهربان و دوست‌داشتنی. او سالم بود و خانواده‌دوست. حیف شد که از پیش ما رفت!

بقایی از همکاری‌های خود با پسیانی می‌گوید: ما خیلی با هم کار کردیم. آتیلا را از بچگی می‌شناختم، من دانشجوی دانشکده بودم و او نه، ده ساله بود. ما با خانم جمیله شیخی، مادر آتیلا در تئاتری بازی می‌کردیم و آتیلا در پشت صحنه‌اش بود. اولین باری که او را دیدم، شاید من ۱۸ ساله بودم و او ۱۰ ساله. حیف شد واقعا حیف شد که انقدر زود رفت.

این بازیگر که می‌گوید در چندین نمایش با آتیلا پسیانی همکاری داشته است، اضافه می‌کند: جایش واقعا خالی می‌شود. ما با هم خیلی تئاتر کار کردیم و خیلی خاطره داریم. او خیلی از جوان‌ها حمایت می‌کرد چون روحیه خودش هم همیشه جوان بود.

بهار سال ۹۴ بود که می‌خواستیم رضا کیانیان را غافلگیر کنیم و برایش تولدی بگیریم. دنبال دوستی بودیم که در آن روز در کنارمان باشد. همین که ماجرای تولد را با آتیلا پسیانی مطرح کردیم، با آغوش باز پذیرای‌مان شد.

آتیلا پسیانی علاقه چندانی به گفتگوهای مطبوعاتی نداشت. او جزو هنرمندان مصاحبه‌گریزی بود که گاهی با بعضی خبرنگاران که مورد اعتمادش بودند، گفتگو می‌کرد.

از آن هنرمندانی نبود که به راحتی در دفتر رسانه‌ها حضور پیدا کند اما خرداد سال ۹۴ وقتی که با او درباره تولد رضا کیانیان صحبت کردیم، به گرمی استقبال کرد و چند روزی پیش از سالروز تولد کیانیان در دفتر ایسنا حاضر شد تا همراه با خبرنگاران هنری ایسنا، کیانیان را غافلگیر کند.

رضا کیانیان را به بهانه گفتگویی دوستانه درباره کمپین خیریه سین هشتم، به ایسنا دعوت کردیم. روز موعود که رسید، کیانیان چند دقیقه‌ای زودتر از ساعت مقرر رسید و پشت‌بند او آتیلا هم آمد. کیانیان حتی بعد از دیدن آتیلا هم هیچ ظنی نبرد که تولدی سورپرایزی برایش تدارک دیده شده.

یکدیگر را در آغوش کشیدند و خندیدند و حال و احوال کردند و پسیانی با همان شیطنت همیشگی‌اش گفت: رضا تولدت مبارک!

و تازه اینجا بود که ماجرا معلوم شد.

آتیلا خطاب به کیانیان گفت: دست پدر و مادرت درد نکند که تو را به دنیا آوردند.

در آن جشن کوچک، پسیانی با لحنی طنز همیشگی‌اش گفته بود: ما خیلی خوشحالیم که رضا به دنیا آمده است. آنچه در او دوست دارم، این است که ذهن و زاویه نگاهش را خیلی جوان می‌بینم.

او خطاب به کیانیان ادامه داد: وقتی بچه‌های ایسنا درباره تولد تو با من صحبت کردند، با کمال میل قبول کردم چون برای این همکاری دلایل زیادی داشتم.

پسیانی روزهای آغازین دوستی خود را با کیانیان مرور کرده بود: رضا از دوستان قدیمی من و برایم بسیار دوست‌داشتنی و محترم است. ما از دانشکده با هم بودیم و به رغم برخی اختلاف سلایق، دوستی نزدیکی داشتیم و داریم و همیشه حاصل این همکاری‌ها برایم رضایت‌بخش بوده است چون در این همکاری‌ها همیشه فایل‌های جدیدی برایم باز شده و حاصل گپ‌های دوستانه‌مان نتیجه بخش بوده است. ما حرف‌های خیلی زیادی داریم.

پسیانی که در آن مقطع در اجرای دو نمایش «پرفسور بوبوس» و «عرق خورشید، اشک ماه» با کیانیان همکاری کرده بود، در پاسخ به کنحکاوی ما درباره این همکاری دیرهنگام توضیح داده بود: ذات حرفه ماست که گاه همکاری با دوستان خیلی نزدیک‌مان، خیلی دیر اتفاق می‌افتد و گاهی اصلا پیش نمی‌آید.

رضا کیانیان هم از خوبی‌های آتیلا گفت و درس‌هایی که از او آموخته: «چیزی که در آتیلا برایم دوست‌داشتنی و احترام‌برانگیز است، حضور همیشگی اوست. او همیشه کار می‌کند و هرگز غُر نمی‌زند و طلبکار هم نیست. این ویژگی را از دوران دانشکده داشت. خود من در بسیاری از دوره‌ها تئاتر کار نکردم اما آتیلا همیشه فعال بوده و حالا در سطح دنیا هم شناخته شده است. همین موضوع باعث شده خیلی‌ها از او بدشان بیاید و از کار کردن امثال او ناراحت باشند چون کارنکردن خودشان معلوم می‌شود. سلیقه و نوع نگاه آتیلا در تئاتر با من متفاوت است، اما این تفاوت باعث نزدیکی و دیالوگ ما می‌شود.

کیانیان از یکی از ویژگی‌های نادر آتیلا هم سخن گفته بود: «گاهی که بیکار می‌شوم، تنبلی بر من چیره می‌شود و حالم بد می‌شود. در این گونه مواقع آتیلا را به یاد می‌آورم که همیشه کار می‌کند. او در این زمینه یگانه یگانه است. اگر سالن نداشته باشد، در خانه یا حتی گاراژ، تئاتر اجرا می‌کند و من افتخار می‌کنم دوست او هستم. »

سال بعد تصمیم گرفتیم در روز بازیگر که فاصله نزدیکی با سالروز تولد پسیانی داشت، او را غافلگیر کنیم و این بار رضا کیانیان به دعوت ما به تئاتر مستقل آمد؛ جایی که پسیانی در آن تئاتری روی صحنه داشت. نمایش «سوراخ» به کارگردانی جابر رمضانی.

بعد از اجرای این نمایش که پسیانی بازیگر آن بود، جمعی از دوستان این هنرمند همچون علی اصغر دشتی، محمود بهرازنیا، رضا کچک‌زاده، و … او را در جشن تولدش غافلگیر کردند.

آنان ابتدا به تماشای نمایش «سوراخ» نوشته و کار جابر رمضانی نشستند و بعد از اجرای این نمایش، کیانیان در برنامه دوستانه‌ای که در کافه همین سالن برگزار شد، گفت: تولد آتیلا را همزمان با روز بازیگر جشن می‌گیریم. من یکی از عشاق او هستم و خوشحالم که امشب در جشن تولدش حضور دارم، زیرا چه کسی بهتر از آتیلا که جشن تولدش در «روز بازیگر» برگزار شود؟!

او خطاب به پسیانی گفته بود: تو به عنوان بازیگر تا سال آینده روی سر ما هستی و این مراسم اولین مراسم سورپرایزی تئاتر مستقل تهران است و امیدواریم از سال آینده هر سال، روز بازیگر برای یک بازیگر تئاتر، مراسمی برگزار شود.

حالا چند سال از آن روزها می‌گذرد و اتفاقات بسیاری را پشت‌سر گذاشته‌ایم و در مقاطع گوناگونی غافلگیر شده‌ایم. اما آتیلا باز هم همه دوستان خود را که مرگ او را باور نداشتند، غافلگیر کرد.