برچسب: اوپنهایمر

فیلم سینمایی «باربی» در چهارمین هفته پیاپی با رساندن فروش خود به ۱.۱۸ میلیارد دلار، به دومین فیلم پرفروش تاریخ کمپانی برادران وارنر تبدیل شد.

به گزارش سینماب خانگی از سینماسینما، «باربی» تقریباً یک ماه پس از اینکه برای اولین بار در صفحه نمایش بزرگ ظاهر شد، به شکستن رکوردها ادامه می‌دهد و کمدی ساخته «گرتا گرویگ» با فروش ۱.۱۸ میلیارد دلار در گیشه جهانی، عنوان دومین اکران پرفروش تاریخ کمپانی برادران وارنر را به نام خود ثبت کرد.

این فیلم در ادامه اکران خود ۴۵.۱ میلیون دلار از ۷۵ بازار بین‌المللی به دست آورد تا فروش خارجی خود را به ۶۵۷.۶ میلیون دلار برساند. «مارگو رابی» و «رایان گاسلینگ» در این فیلم بازی می‌کنند، فیلمی که با پشت سر گذاشتن انیمیشن «منجمد ۲» ساخته «جنیفر لی»، رکورد پردرآمدترین فیلم یک فیلمساز زن در تمام اداوار را نیز به خود اختصاص داده است.

همچنین فیلم علمی تخیلی «مگ ۲: گودال» ۴۳.۷ میلیون دلار از محل اکران در ۷۵ کشور به دست آورد و مجموع فروش بین المللی خود را به ۲۰۲.۸ میلیون دلار رساند. این فیلم شخصیت «جوناس تیلور» (با بازی جیسون استاتهام) را به تصویر می‌کشد که در حال تحقیق روی نوعی کوسه منقرض شده است که با توجه به کمبود نسلش در اسارت نگهداری می‌شود. این کوسه نادر در مکانی بنام درازگودال ماریانا پیدا شده که بسیاری از افراد بدنبال کسب اطلاعات بیشتر در این زمینه هستند و…

از سوی دیگر فیلم «اوپنهایمر» به کارگردانی«کریستوفر نولان» همچنان در گیشه جهانی تاثیرگذار است و ۳۲ میلیون دلار به فروش خود اضافه کرده و توانسته مجموع فروش بین المللی خود را به ۳۸۵ میلیون دلار برساند. این درام با درجه سنی «R» درباره «جی رابرت اوپنهایمر» یکی از نیروهای محرکه ساخت بمب اتمی است که در سراسر جهان ۶۴۹ میلیون دلار به دست آورده است. این فیلم با پیشی گرفتن از «نجات سرباز رایان» و «دانکرک»، هم اکنون پردرآمدترین فیلم تاریخ سینما درباره جنگ جهانی دوم است.

فیلم سینمایی «گرن‌توریسمو بر اساس داستان واقعی» شرکت کلمبیا پیکچرز نیز عرضه بین‌المللی خود را با ۱۰.۷ میلیون دلار از ۳۰ بازار بزرگ آغاز کرد. این فیلم به ویژه در فرانسه ۲.۳ میلیون دلار درآمد داشت، پس از آن انگلستان با ۱.۳ میلیون دلار و استرالیا و آلمان با یک میلیون دلار در رتبه‌های بعدی قرار گرفتند. این فیلم که اقتباسی از بازی ویدیویی است از تاریخ ۲۵ آگوست در آمریکا اکران می‌شود.

«اوپنهایمر»، جدیدترین ساخته جاه‌طلبانه کریستوفر نولان، فیلمی چندمضمونی است؛ در ظاهر، اثری بیوگرافی است اما نمی‌توان منکر شاخصه‌های حماسی، سیاسی و البته دراماتیک آن شد. نخ تسبیح تمامی این مضامین اما ظلم بزرگ است که سیاست، در پیشگاه استعداد بزرگی چون رابرت اوپنهایمر به انجام رساند و جایگاه وی را تا همیشه در یک تعریف محدود (پدر بمب اتم) تقلیل داد.

به گزارش سینمای خانگی از ایرنا، دوازدهمین ساخته کریستوفر نولان، در شمائل کلی، فیلمی بیوگرافی از یکی از مهم‌ترین برهه‌های حماسی تاریخ آمریکاست. اینکه نولان با داده‌های مسجل و قطعی تاریخی، اقدام به روایت‌گری کرده، خامه روی کیک فیلم است. در زیرلایه اما، اثر، پیرنگی اخلاقی دارد. پیرنگ مشتتی که پشت عناوین اغواگرایانه‌ای چون پدر بمب اتم یا پایان‌دهنده جنگ جهانی دوم، هنوز هم به یکی از مباحث لاینحل تاریخ معاصر باقی مانده و علیرغم واکنش دوپهلوی دولت آمریکا طی ۷۰ سال اخیر، اما هنوز واقعیت صریح آن بر بشر مشخص نشده است.

فیلم اما در این روایت‌گری، جانب رابرت اوپنهایمر را گرفته است. در پس انگاره‌های بیوگرافی و حماسی خود، زیرکانه، چندین نقب را به طرف‌های بازی می‌زند: فرم و ساختار روایت، به‌مانند دوربین، حامی رابرت است. در پس‌زمینه اما شاید این انتظار وجود داشت که انتقادهایی به تصمیم دولت وقت آمریکا برای راه انداختن کارناوال خائن خواندن اوپنهایمر مطرح شود اما فیلم در این زمینه، چندان صریح عمل نمی‌کند.

از یک سو، فوکوس معناداری بر روی مخالفت رابرت با گسترش صنعت جنگ‌افزار هیدروژنی با قابلیت و نتایجی به‌مراتب بهتر نسبت به بمب اتم دارد که نهایت تلاش خود را به عمل می‌آورد تا این رویکرد را به‌عنوان بستری برای جریانات مخالفت با رابرت، تطهیر نماید و از سوی دیگر، دولت وقت آمریکا را محق می‌داند که نسبت به کشتار فراتر از حد تصور مردم عادی در جریان استفاده از بمب اتم، نگران جلوه دهد که بخواهند سازنده آن بمب را محاکمه کنند.

تناوب ریتم داستان در لایه‌های مختلف، تصویری که از اتم‌ها و در تشریح فیزیک کوانتوم در اثنای فیلم نشان می‌دهد، جنس منعطفانه‌ای از یک داوری انسانی در قبال یک تردید تاریخی، اصرار بر وجوه مجسم تاریخ در آن زمان که یکی از وجوه آن، نخستین آزمایش بمب اتم است، ازجمله شاخصه‌های فیلم استالبته که نمی‌توان منکر نگاه انتقادی فیلم از سیاست آمریکایی شد؛ پارادوکسی که با محق نشان دادن دولت وقت آمریکا در تفتیش عقاید رابرت و البته حضور جان.اف.کندی در آن کارناول تصمیم‌گیری و رای مخالف وی به خائن بودن رابرت، نشان‌دهنده دو روی سکه‌ سیاستی است که حتی به دانشمندان خود نیز رحم نکرد و جایگاه چنین استعدادی را در همان اندازه پدر بمب اتم تقلیل داد.

رویکردی که در فیلم، در احوال انیشتین نیز به‌عنوان بزرگ‌ترین دانشمند وقت، به تصویر کشیده شد و پیام روشنی را برای مخاطب مخابره کرد.

آقای نابغه اما هیچ‌گاه صراحتا به هیچ‌یک از این سراشیبی‌ها نمی‌لغزد. به جز قطعیتی که در حمایت از رابرت می‌بیند و البته تعصبی که در تصویرگری صحیح از زمانه رویداد دارد، فیلم هیچ دلبستگی محض دیگری به هیچ‌یک از ارکان اخلاقی خود ندارد. همچنان تا پایان، پرسوناژ را بر محتوا و اتفاق بزرگی که رقم زده، ترجیح می‌دهد؛ در این سیاست کلی، رمزگشایی انتهایی فیلم از ملاقات عجیب رابرت با انیشتین نیز در زمین همین نگاه است و بر آن صحه می‌گذارد.

ساختار روایت اما دیگر برگ برنده جدیدترین ساخته نولان است. سوژه‌ای که به دلیل تکثر مباحث، به‌راحتی پتانسیل تبدیل شدن به یک پرستیز دیگر را داشت، با هوشمندی نولان، شکلی تقریبا خطی را به خود دید؛ نولان در این فیلم، آشکارا از فلسفه و حتی روانشناسی فاصله گرفت.

فیلمی همه‌فهم و روان ساخت. شاید دغدغه‌اش، حمایت تمام‌قدتر مردم جهان نسبت به قهرمانی بود که قصد داشت تا با پایان دادن به جنگ، جلوی کشتار بیشتر مردم را بگیرد اما ناخواسته مانند آلفرد نوبل، در جایگاه قربانی قرار گرفت.

فیلم، در ۵۰ دقیقه پایانی خود، تکه‌پرانی‌های پریشان و معناداری در مقصر نشان دادن دولت آمریکا در کشتار مردم هیروشیما و ناکازاکی دارد و به‌نوعی رابرت اوپنهایمر را در این قضییه که نمی‌دانسته بمب قرار است بر سر مردم بی‌پناه انداخته شود، تبرئه می‌کند. این رویکرد نسبی در کنار حمایت ملموسی که در کلیت اثر نسبت به رابرت وجود دارد، تردیدهای مخاطب را نسبت به تثبیت موقعیت قهرمان در عصری که می‌زیسته و اقدامی که انجام داده، برطرف کرده و سیگنال مثبت می‌فرستد.

در چنین رویکردی، اوپنهایمر، پروژه‌ای جاه‌طلبانه برای کارگردانی است که استیلای گسترده‌ای بر سلیقه سینمادوستان جهان دارد. نولان، در این فیلم، باز هم یک تکنسین نکته‌سنج و وسواسی است؛ تناوب ریتم داستان در لایه‌های مختلف، تصویری که از اتم‌ها و در تشریح فیزیک کوانتوم در اثنای فیلم نشان می‌دهد، جنس منعطفانه‌ای از یک داوری انسانی در قبال یک تردید تاریخی، اصرار بر وجوه مجسم تاریخ در آن زمان که یکی از وجوه آن، نخستین آزمایش بمب اتم است که نه با تکیه بر فناوری سی‌جی، بلکه به صورت حقیقی، برداشت شده و البته تکیه دراماتیک و معکوس بر دیالوگ «حالا دیگه می‌تونی ملحفه‌ها رو ببری داخل»، قاب ابتدایی و انتهایی یکسان از رابرتی که در ابتدا کنجاو و سرزنده و در انتها، مغموم و خسته است و … اثری با ارزش‌افزوده نسبت به دیگر آثار بیوگرافی و حماسی هالیوود است که مخاطب پس از تماشای آن، در یک جدال باطنی، به نتیجه‌ای مسلم می‌رسد.

نولان حالا با اوپنهایمر، حیات مترقی‌تری را در سینما آغاز کرده که ترکش‌های آن تا ادوار مختلف در خاطر نسل‌های متعدد باقی خواهد ماند.

«فرانسیس فورد کاپولا» فیلمساز ۸۴ ساله آمریکایی موفقیت دو فیلم «باربی» و «اوپنهایمر» را «پیروزی سینما» توصیف کرد.

به گزارش سینمای خانگی به نقل از هالیوود ریپورتر، موفقیت دو فیلم‌ «باربی» ساخته «گرتا گرویگ» و «اوپنهایمر» به کارگردانی «کریستوفر نولان» هر دو بسیار فراتر از حد انتظار بوده و این رکوردشکنی با تمجید «فرانسیس فورد کاپولا» فیلمساز برجسته‌ آمریکایی همراه شده است.

کارگردان «پدرخوانده» در صفحه اجتماعی خود در پاسخ به پرسش کاربران درباره این دو فیلم موفق این روزهای سینمای جهان نوشت: «من هنوز آنها را ندیده‌ام، اما این واقعیت که مردم سالن‌های بزرگ را برای دیدنشان پر می‌کنند و نه این فیلم‌ها دنباله‌ای هستند و نه پیش‌درآمدی و هیچ عددی به آن‌ها ضمیمه نمی‌شود یعنی منحصر به فردی هستند و این یک پیروزی برای سینماست.

فیلم‌های «باربی» و «اوپنهایمر» در فروش افتتاحیه آخر هفته خود از ۲۱ تا ۲۳ جولای فراتر از پیش‌بینی‌ها عمل کردند. ساخته فانتزی «گرویگ» نه تنها یکی از برترین فروش‌های آغازین از زمان همه‌گیری را رقم زد، بلکه رکورد بزرگترین فروش افتتاحیه یک کارگردان زن را نیز شکست. «اوپنهایمر» ساخته «نولان» نیز عنوان سومین افتتاحیه بزرگ یک فیلم بیوگرافیک در آمریکای شمالی را به نام خود ثبت کرد.

«کاپولا» پیش از این در مورد بیزاری خود از دنباله‌ها، پیش درآمدها و به طور کلی صنعت سینمای مدرن به صراحت صحبت کرده بود. اگرچه او خالق سه‌گانه «پدرخوانده»است، اما این کارگردان و تهیه کننده از طرفداران آثار مارول و سری فیلم‌های سینمایی آن نیست.

او در سال ۲۰۲۲ در مصاحبه ای با مجله «GQ» گفت: «پیش‌تر فیلم های استودیویی وجود داشت. اکنون فیلم‌های مارول وجود دارد. فیلم مارول چیست؟ یک فیلم مارول یک نمونه اولیه فیلم است که بارها و بارها و بارها و بارها ساخته می شود تا متفاوت به نظر برسد».

این کارگردان برنده اسکار که بیش از پنج دهه در صنعت سینما فعال بوده و نحوه تغییر مدیوم را در طول سال‌ها شاهد بوده است، در پاسخ به یکی از کاربران صفحه مجازی خود درباره آینده سینما در ۱۰ سال آینده، تنها ابراز امیدواری کرد و گفت: «تصور من این است که ما در آستانه یک عصر طلایی هستیم و سینمای شگفت‌انگیز و روشنگر در سالن‌های بزرگ دیده می‌شود».

«مگالوپولیس» جدیدترین پروژه سینمایی «فرانسیس فورد کاپولا» است که فیلمبرداری آن ۳۰ ماس ۲۰۲۳ به پایان رسید و اکنون در مرحله پساتولید قرار دارد. 

«مگالوپولیس» پروژه‌ای است که «کاپولا» مدت زمان طولانی است که در پی ساخت آن بود در نهایت پاییز ۲۰۲۱ اعلام شد که این فیلم با هزینه شخصی ۱۲۰ میلیون دلاری «کاپولا» مقابل دوربین می‌رود؛ از منابع مالی که کارگردان «پدر خوانده» از فروش املاک محبوبش در کالیفرنیای شمالی به دست آورده است.

در این فیلم بازیگرانی از جمله «آدام درایور»، «ناتالی امانوئل»، «فارست ویتاکر»، «لارنس فیشبرن»، «جان وویت»، «تالیا شایر»، «شیا لبوف»، «جیسون شوارتزم» و «داستین هافمن» بازی کرده‌اند و داستان فیلم درباره یک معمار است که به دنبال بازسازی شهر نیویورک به عنوان یک آرمان شهر پس از وقوع یک فاجعه است.

«کریستوفر نولان» معتقد است: تنها فیلمی که می‌تواند او را بار دیگر برای ورود به ساخت سری فیلم‌های چند قسمتی وسوسه کند، «جیمز باند» است.

به گزارش سینمای خانگی به نقل از ایندی‌وایر، «کریستوفر نولان» یکی از معدود فیلمسازان هالیوودی است که می تواند فیلم‌های استودیویی اورجینال را با بودجه تقریبا نامحدود و آزادی خلاقانه بسازد.«نولان» از زمانی که سه‌گانه پیشگامانه خود از فیلم‌های بتمن را با «شوالیه تاریکی برمی خیزد» در سال ۲۰۱۲ به پایان رساند، از این آزادی برای ساخت فیلم های مهمی مانند «میان ستاره ای» و «تنت» و حماسه‌های تاریخی از جمله «دانکرک» و فیلم جدید «اوپنهایمر» استفاده کرده است، اما او همیشه بر این واقعیت اذعان کرده که سری فیلم‌های «جیمز باند» می‌تواند او را به سمت فیلمسازی فرانچایز (سری فیلم) بازگرداند.نولان یک دهه پیش هنگام تبلیغ فیلم‌های «بتمن »، معمولا سری فیلم‌های جاسوسی «جیمز باند » را مورد تحسین قرار می‌داد و حتی به این موضوع اشاره کرد که با «باربارا بروکلی» تهیه‌کننده این سری فیلم درباره ساخت یک فیلم «جیمز باند» ملاقات کرده است اما «دنیل کریگ» هنوز در نقش مامور ۰۰۷ حضور داشت و او تنها در صورتی به کارگردانی یک فیلم علاقه مند است که بتواند نقش اصلی خود را انتخاب کند.حالا که «دنیل کریگ» دیگر در این نقش ظاهر نمی‌شود و جستجو برای جایگزین او در حال انجام است، آیا «نولان» می‌تواند در مورد پیوستن به سری فیلم‌های «جیمز باند» در مقام کارگردان تجدید نظر کند؟ او با حضور در یک برنامه پادکست، این احتمال را رد نکرد و گفت: «من عاشق این فیلم‌ها هستم. تأثیر آنها بر فیلم شناسی من به طرز شرم آوری آشکار است، بنابراین هیچ تلاشی برای فرار از آن وجود ندارد و ساخت این فیلم‌ها یک امتیاز شگفت انگیز خواهد بود».«نولان» همچنین اذعان کرد که کارگردانی یک فیلم «جیمز باند» حتمالاً به معنای از دست دادن بخشی از آزادی خلاقانه ای است که او به آن عادت کرده است. او تاکید کرد که تنها در صورتی پروژه ای با این ماهیت را برعهده خواهد گرفت که احساس کند چشم اندازش با انتظارات مدیران مجموعه فیلم مطابقت دارد.او اضافه کرد: «وقتی شما چنین شخصیتی را قبول می‌کنید، مجموعه‌ای از محدودیت‌ها را متحمل می‌شوید و باید نگرش درستی نسبت به آن داشته باشید. این باید لحظه مناسبی در زندگی خلاقانه شما باشد که در آن بتوانید آنچه را که می خواهید بیان کنید و با محدودیت‌های مناسب وارد کاری شود. شما هرگز نمی‌خواهید چنین چیزی را به عهده بگیرید و آن را اشتباه انجام دهید.»«اوپنهایمر» جدیدترین ساخته «کریستوفر نولان» است که به تازگی در سینماهای جهان اکران شده و با بازخوردهای بسیار خوبی از سوی منتقدان و مخاطبان رو به رو شده است. این فیلم نگاهی جامع به زندگی «جی. رابرت اوپنهایمر»، فیزیکدان نظری آمریکایی و از پیشگامان ساخت بمب اتمی دارد و در آن «کیلین مورفی» در نقش «رابرت اوپنهایمر» بازی کرده است. این پروژه با بوجه‌ای بالغ بر ۱۰۰ میلیون دلار ساخته شده و کمپانی یونیورسال نیز پس از قطع همکاری «نولان» با برادران وارنر، پخش این فیلم را برعهده دارد.فیلم‌نامه این فیلم بر اساس کتاب «پرومته آمریکایی، پیروزی و تراژدی جی رابرت اوپنهایمر» نوشته شده و علاوه بر «کیلین مورفی» در نقش اصلی، «مت دیمون»، «امیلی بلانت»، «رابرت داونی جونیور» «کنت برانا» و «کیسی افلک» بازیگران اصلی این فیلم هستند.

فیلم «اوپنهایمر» به کارگردانی کریستوفر نولان بزرگترین افتتاحیه هالیوودی را در هند رقم زد و به فروش ۱۳ کرور روپیه‌ای(هر کرور یک میلیون روپیه) در روز نخست دست یافت.

به گزارش سینمای خانگی از ایرنا، در اوپنهایمر که توسط کریستوفر نولان کارگردانی شده، کیلین مورفی در نقش اصلی (جی رابرت اوپنهایمر) در کنار امیلی بلانت، مت دیمون، رابرت داونی جونیور، رامی مالک، جاش هارتنت و کنت برانا ایفای نقش کرده است.

اوپنهایمر، در سینماهای هند طوفانی به راه انداخته و طبق برآوردهای اولیه Sacnilk، این فیلم در روز افتتاحیه خود در این کشور ۱۳ تا ۱۴ کرور روپیه فروش داشت.

این فیلم با بازی کیلین مورفی در نقش فیزیکدان نظری جی رابرت اوپنهایمر در ۲۱ ژوئیه اکران شد.

در روز نخست اکران، اوپنهایمر با اختلاف قابل توجهی از باربی پیشی گرفت. باربی فقط توانست ۵ تا ۵.۵ کرور روپیه به دست آورد، در حالی که اوپنهایمر امسال بزرگترین افتتاحیه یک فیلم هالیوودی در هند را به خود اختصاص داد و حتی از تام کروز ماموریت غیرممکن – حساب مرده قسمت اول که در روز افتتاحیه ۱۲.۵ کرور به دست آورد، پیشی گرفت.

علاوه بر این، فیلم کریستوفر نولان حتی از Fast X Vin Diesel که در ۱۹ می در هند با ۱۲.۵ کرور روپیه عرضه شده بود، بهتر عمل کرد.

اوپنهایمر وقایع تاریخی در طول جنگ جهانی دوم را بازگو می کند، زمانی که سپهبد لزلی گرووز، جونیور اوپنهایمر را به رهبری پروژه فوق سری منهتن منصوب کرد. اوپنهایمر با همکاری تیمی از دانشمندان متعهد، سال‌ها وقت صرف توسعه و طراحی نخستین بمب‌های اتمی جهان کرد. اوج تلاش آنها در ۱۶ ژوئیه ۱۹۴۵ بود، زمانی که آنها شاهد نخستین انفجار هسته ای جهان بودند که مسیر تاریخ را برای همیشه تغییر داد.

در متاکریتیک، ۴۵ منتقد نظر خود درباره فیلم Oppenheimer اعلام کردند که در مجموع آن‌ها، این اثر به نمره فوق‌العاده خوب ۹۱ دست یافته است. در راتن تومیتوز نیز تاکنون ۶۳ نقد درباره فیلم نولان منتشر شده که در مجموع آن‌ها امتیاز ۹.۱ (۹۷٪) به دست آمده است.

این فیلم تاکنون با واکنش‌های بسیار مثبت منتقدان و صاحب‌نظران سینما مواجه شده است. به عنوان نمونه و به نوشته پل شریدر کارگردان و فیلم‌نامه‌نویس و نویسنده چند فیلم مهم مارتین اسکورسیزی مانند راننده تاکسی و گاو خشمگین، «اوپنهایمر، بهترین و مهم‌ترین فیلم این قرن. اگر امسال یک فیلم را در سینما دیدید، باید اوپنهایمر باشد.»

اوپنهایمر نخستین فیلم زندگی‌نامه‌ای نولان است که فیلمنامه آن را بر اساس کتاب پرومته آمریکایی، پیروزی و تراژدی جی رابرت اوپنهایمر نوشته و برای نخستین بار در تاریخ سینما، بخشی‌هایی از فیلم به صورت آیمکس سیاه و سفید فیلمبرداری شده و روی پرده بزرگ رفته است.

یونیورسال اعلام کرد که ساخته نولان، ۱۰.۵ میلیون دلار در نخستین روز اکران خود به دست آورده است.

فیلم Barbie ساخته گرتا گرویگ که در آن مارگو رابی در نقش باربی و رایان گاسلینگ در نقش کن ظاهر شده‌اند، نیز در نخستین روز اکران خود ۲۲.۳ میلیون دلار فروش داشت.

این عظیم‌ترین فروش روز نخست در بین تمام فیلم‌های سال ۲۰۲۳ است و رکورد قبلی با فروش ۱۷.۵ میلیون دلاری در اختیار Guardians of the Galaxy Vol. ۳ بوده است.

برای تمام روزهای پایان هفته، انتظار می‌رود که باربی در آمریکا ۱۰۰ میلیون دلار یا بیشتر فروش داشته باشد و این میزان برای اوپنهایمر حدود ۵۰ میلیون دلار پیش‌بینی شده است.

بودجه باربی ۱۴۰ میلیون دلار گزارش شده و نولان برای ساخت فیلم خود حدود ۱۰۰ میلیون دلار هزینه کرده است.

«رابرت داونی جونیور» بازیگر و تهیه‌کننده‌ی آمریکایی عنوان کرد: «کریستوفر نولان» فیلمنامه «اوپنهایمر» را روی کاغذ قرمز چاپ کرده تا تجربه سرگیجه‌آوری داشته باشد.

به گزارش سینمای خانگی از برنا، «رابرت داونی جونیور» بازیگر و تهیه‌کننده‌ی آمریکایی می‌گوید «کریستوفر نولان» فیلمنامه «اوپنهایمر» را روی کاغذ قرمز چاپ کرده تا خواننده تجربه سرگیجه‌آوری را تجربه کند.

او در مصاحبه با «اینترتینمنت ویکلی» اظهار داشت: «به خانه او رفتم، خواندمش. نمی‌خواهم ایراد بگیرم اما فیلمنامه روی کاغذ قرمز با جوهر سیاه چاپ شده بود که خواندنش را به شدت سخت می‌کرد.»

داونی در ادامه افزود: «به گمانم خصوصیتش این بود که به محض خواندنش فراموشش کنید. نمی‌دانم آن رنگ‌ها چه معنایی دارند. یه شکلی مثل هیپنوتیزم شدن بود.»

بازیگران آخرین فیلم کریستوفر نولان (اوپنهایمر) از افتتاحیه این فیلم خارج شده و اعتصاب انجمن بازیگران هالیوود پیوستند.

به گزارش سینمای خانگی از صبا، در جریان اکران آخرین فیلم نولان بازیگران این اثر از مراسم افتتاحیه این فیلم خارج شده و به اعتصاب انجمن بازیگران هالیوود پیوستند. اقدام انجمن بازیگران بخش بزرگی از صنعت سریال‌سازی را در هالیوود تحت ‌شعاع قرار داده است. اعتصاب اتحادیه بازیگران به وقت لندن درست در میانه افتتاحیه فیلم «اوپنهایمر» آغاز شده است. بازیگران این فیلم که عضو اتحادیه بوده اند هم همزمان با شروع اعصاب از مراسم خارج شده‌اند.

بازیگر نقش اصلی سریال «بهتر است با ساول تماس بگیرید» به نام باب ادکیرک‌ مراسم امی را به مثابه فرصتی خواند و گفت: الان بهترین موقعیت است که به مردم بگویم با وضعیتی که به وجود آمده، دیگر خبری از سریال‌هایی مانند Succession، The Bear و Better Call Saul نخواهد بود، دیگر سریال‌های این چنینی ساخته نمی‌شوند.

در ادامه این صحبت مت دیمون یکی از بازیگران فیلم کریستوفر نولان می‌گوید: تمام بازیگران باید در کنار هم باشند، برای درصد زیادی از شانزده هزار نفر عضو اتحادیه که به عنوان بازیگر در این صنعت مشغول به کار هستند، داشتن یا نداشتن بیمه درمانی یک امر ضروری و حیاتی است و تفاوت زیادی بین داشتن و نداشتن بیمه درمانی برای این افراد وجود دارد.

فرن درشر رئیس اتحادیه بازیگران نیز می‌گوید: نماینده‌های استودیو‌ها در حالی که رئیس‌های آن‌ها دستمزدهای صد و دویست میلیون دلاری در یک سال می‌گیرند به ما می‌گویند که پولی برای پرداخت دستمزد عادلانه و بیمه درمانی نداریم!

فیلم «اوپنهایمر» ساخته جدید «کریستوفر نولان» به عنوان یکی از مورد انتظارترین فیلم‌های سال، نخستین نمایش جهانی خود را در پاریس و پیش از اکران عمومی در آمریکا تجربه کرد.

به گزارش سینمای خانگی از ایسنا، «اوپنهایمر» سرانجام در اولین نمایش خود در پاریس برای اولین بار در معرض دید عموم قرار گرفت. این درام تاریخی سه‌ساعته با بازی «کیلین مورفی» مانند دیگر فیلم‌های «نولان» یکی از مورد انتظارترین فیلم های سال است.

اکنون اولین واکنش‌ها از سوی روزنامه‌نگارانی که اکران‌های اولیه را دیدند در رسانه‌های اجتماعی به اشتراک گذاشته شده است. در این فیلم «کیلین مورفی» در نقش «جی رابرت اوپنهایمر» رئیس پروژه منهتن در دوران جنگ جهانی دوم ظاهر شده که مسئول ساخت بمب اتمی بود. دیگر بازیگران تراز اول این فیلم شامل «رابرت داونی جونیور»، «امیلی بلانت»، «مت دیمون» و «فلورنس پیو» هستند. 

فیلم‌نامه «اوپنهایمر» بر اساس کتاب «پرومته آمریکایی، پیروزی و تراژدی جی رابرت اوپنهایمر» نوشته شده است. 

نقدهای رسمی فیلم «اوپنهایمر» بعدا منتشر خواهد شد، اما برداشت‌های اولیه در رسانه‌های اجتماعی نشان می‌دهد که «نولان» به زودی فیلم موفقی را اکران خواهد کرد. 

«لیندسی باهر» منتقد فیلم خبرگزاری فرانسه (AP) در توییتر نوشت: «اوپنهایمرِ کریستوفر نولان واقعاً یک دستاورد تماشایی و یک برداشت واقعی، دقیق با روایتی مبتکرانه و اجراهای دقیق از کیلین مورفی، امیلی بلانت، رابرت داونی جونیور، مت دیمون و بسیاری از افرادی است که در آن نقش داشتند. اوپنهایمر واقعاً یک درام جدی، فلسفی و بزرگسالانه است که به اندازه دانکرک پرتنش و هیجان‌انگیز است و لحظه بزرگ فیلم، فوق‌العاده تاثیرگذار و الهام‌بخش است». 

«جاش هوروویتز» دیگر صاحب‌نظر سینماییدوبار این فیلم را دیدم، فیلمسازی همه‌جانبه و بی عیب و نقص در بالاترین درجه. کیلین مورفی نقشی را که سزاوارش است دریافت می‌کند و عاشق بازی رابرت داونی جونیور شدم و منتظر یک فصل جوایز درخشان برای او هستم. نقش‌آفرینی او در اوپنهایمر فوق‌العاده است و یادآور این نکته که او یکی از بهترین بازیگران و ستاره‌های سینماست». 

«سیمون تامپسون» روزنامه‌نگار سینما و تلویزیون در توییتی نوشت: «اوپنهایمر چیز قدرتمندی است و عملکرد بی‌نقص و سزاوار دریافت جایزه کیلین مورفی نیز چشمگیر است. هر یک از افراد در این گروه غنی از بازیگران، بهترین خود را ارائه داده‌اند. کار هویته ون هویتما (فیلمبردار) در به تصویر کشیدن فیلم برانگیزنده نولان نیر نفس‌گیر است». 

«رابی کالینز» منتقد فیلم تلگراف هم می‌گوید: «این فیلم مغزم را مانند یک هسته پرپیچ و خم پلوتونیوم باز کرد و باعث شد تا در تیتراژ پایانی تا می‌توانم هق هق بزنم». 

«بیلگه ابیری» منتقد والچر نیز گفت: «اوپنهایمر… باورنکردنی است. کلمه‌ای که مدام به ذهن می‌آید «وحشتناک» است. یک درام تاریخی با سرعت بی‌امان، با جزئیات دیوانه‌وار و پیچیده که می‌سازد، می‌سازد و می‌سازد تا زمانی که نولان چکش را به حیرت‌انگیزترین و درهم شکستنی‌ترین شکل پایین بیاورد». 

«مت میتوم» از توتال فیلم نیز در توییتی نوشت: «اپنهایمر مرا شگفت‌زده کرد: مطالعه یک شخصیت در بزرگ‌ترین مقیاس، با اجرای مرکزی عالی توسط کیلین مورفی. یک درام تاریخی حماسی اما با حساسیت‌های نولانی: تنش، ساختار، حس مقیاس، طراحی صدای خیره‌کننده، جلوه‌های بصری قابل توجه». 

همچنین «جاناتان دین» از نشریه ساندی تایمز درباره فیلم جدید نولان گفت: «کاملا جذب فیلم شدم، فیلمی متراکم، پرحرف و پرتنش که تا حدودی درباره بمب و بیشتر درباره این است که چقدر محکوم به فنا هستیم.  فیلمی جسورانه، مبتکرانه و پیچیده که مخاطبانش را به لرزه درآورد.

«اوپنهامیر» اکران عمومی خود را از تاریخ ۲۱ جولای (۳۰ تیر) در آمریکا آغاز می‌کند.