سعید امیر سلیمانی، کاظم هژیر آزاد، ایرج راد، روح‌الله جعفری و… از جمله هنرمندانی بودند که در موزه سینما در شبی برای زنده یاد جعفر والی (هنرمند سرشناس عرصه تئاتر) صحبت کردند.
به گزارش سینمای خانگی به نقل از روابط عمومی موزه سینما، در ابتدای این مراسم که شامگاه ۲۷ آذر ماه در سالن فردوس موزه سینمای ایران برگزار شد، مستند «یک حضور» به کارگردانی مجتبی سعادت که به زندگی استاد جعفر والی می‌پردازد، پخش شد.
بعد از نمایش فیلم مستند؛ «سعید امیرسلیمانی» دوست و همراه همیشگی جعفر والی که از اعضای اصلی گروه او به شمار می‌رفت،گفت: خداوند جعفر والی را رحمت کند. در دوره‌ای ما در کنار هم یک گروه را تشکیل دادیم که والی کارگردان ما بود و اعضای این گروه افرادی چون جمشید مشایخی، ولی شیراندامی، آزیتا لاچینی و…بودند.
وی ادامه داد: زنده یاد والی برای تلویزیون اثری همچون «در گوش سالمم زمزمه کن» را ساخته بود که سال گذشته من و ایرج راد این نمایش را در پردیس تئاتر شهرزاد به یاد جعفر والی و با الگو برداری از شیوه کارگردانی این هنرمند، به روی صحنه بردیم.
امیرسلیمانی با بیان اینکه جعفر والی درک بسیار والایی داشت، بیان داشت: او بر ادبیات و کارگردانی اشراف کامل داشت و در کارها، بسیار خوب گروه را هدایت و راهنمایی می‌کرد. به خاطر دارم زمانی که در بیمارستان بستری بود، روزی به دیدنش رفتم. او همچنان و در همان وضعیت، شوق به صحنه بردن اثری تازه را داشت. والی تا زمانی که از این دنیا رفت، عاشق تئاتر و همچنان علاقه‌مند به کارکردن بود. او انسانی بزرگ بود و هیچگاه فراموش نخواهد شد. امیدوارم ما بتوانیم جا پای این بزرگان بگذاریم.
«جعفر والی» باید الگوی علاقه‌مندان به این حرفه باشد
در ادامه ایرج راد از همکاران جعفر والی درباره او گفت: جعفر والی یکی از هنرمندان بسیار ارزشمند این کشور بود و آثار بسیار باارزشی را از خود بر جای گذاشت. طبق گفته والی، تئاتر میرا است و کارهای درخشان و بی نظیر این بزرگان را بعد از آنها کم‌تر بر روی صحنه دیدیم. علت این است که آن زمان کم‌تر به مسائل مادی فکر می‌شد و اصل بر عشق و علاقه، صداقت، آگاهی، فرهیختگی و ارتباط با تماشاگر بود.
وی ادامه داد: والی در تمام زمینه‌ها عاشق تئاتر بود و همه نیز او را دوست داشتند. او فعالیت‌های زیادی را به انجام رساند و خصوصیات بسیار خاصی داشت که از جمله آنها ریز بینی، دقت، وسواس و تعصب به کار بود. او بسیار وقت شناس بود و هرگز با تاخیر در تمرین‌ها حاضر نمی‌شد. والی اصولی داشت که به شکل اخلاقی در کل گروه گسترده شده بود. آخرین کاری که با او تمرین می‌کردیم، «در گوش سالمم زمزمه کن» بود. والی از من خواست به همراه هرمز هدایت کار را آغاز کنیم. ما در خانه او و در فصل زمستان هر روز صبح تمرین می‌کردیم. جعفر والی با وجود بیماری همچنان علاقه‌مند بود که این اثر را کارگردانی کند. وقتی در را باز می‌کرد و ما را می‌دید، آن فرد بیمار به یک جوان هجده ساله پر شور و شوق تبدیل می‌شد.
راد خاطرنشان کرد: متاسفانه در اواسط تمرین، بیماری او شدت گرفت و بستری شد. اما همچنان روی تخت بیمارستان هم درباره تئاتر حرف می‌زد و قصد داشت پس از ترخیص، تمرین‌ها را پیگیری کند. این افراد افتخار مملکت هستند و جایگاه ویژه‌ای در تئاتر ایران دارند و آثار ماندگاری را به وجود آوردند. بنابراین ضروری است که الگوی افراد علاقه‌مند به این حرفه باشند. هنر نیازمند عشق، صداقت، بی خوابی، مرارت و سختی‌های بسیار زیادی است. تنها بازیگری که با مسئولیت به روی صحنه می‌آید، متوجه سختی‌های این کار می‌شود و می تواند هر شب اثر جدیدی را بر روی صحنه خلق می‌کند. روزی عبدالله اسکندری به من گفت نتیجه تلاش یک نقاش اثری ماندگار است اما ما هر شب بر روی صورت یک بازیگر هنری را به انجام می‌رسانیم که بعد از هر اجرا پاک می‌شود. کار بازیگر تئاتر نیز همین‌گونه است، اما تاثیری که روی تماشاگر باقی می‌گذارد، همواره در ذهن افراد ماندگار خواهد بود.
وی بیان داشت: بسیار خوشحالم امثال جعفر والی شاگردانی تربیت کردند که اخلاق هنری را در تمام زمینه‌ها در نظر گرفتند. موفقیت بسیاری از چهره‌ها، نتیجه تلاش‌های افرادی همچون جعفر والی است. آقای انتظامی با آن همه قدرت و توانمندی در عرصه بازیگری، پیش از آمدن به روی صحنه چیزی در حدود یک ساعت پیش از اجرا با هیچکس صحبت نمی‌کرد تا آماده رفتن به روی صحنه شود. من می‌دیدم که وقتی می‌خواهد به روی صحنه بیاید، چیزی را زیر لب با خود تکرار می‌کند. از او پرسیدم و گفت من توکل می‌کنم. صحنه برای او مکانی مقدس و جایگاه انسان و ارتباط انسانی بود. باید قدر این عزیزان را بدانیم و جایگاه ویژه و خاص آنها را به نسل امروز منتقل کنیم و امیدوار باشیم همچنان مسائل فرهنگی در کشور همچنان جاری و ساری باشد.
والی در تئاتر به دنبال مشق عشق بود
در ادامه این مراسم روح الله جعفری پژوهشگر سینما و تئاتر و استاد دانشگاه درباره جایگاه زنده یاد جعفر والی در تئاتر ایران و سیر کاری او گفت: صحبت کردن درباره جعفر والی از جنبه‌های مختلف و در حوزه‌های تئاتر و سینما قابل تامل است. والی پیش از کودتای ۲۸ مرداد به هنرستان هنرپیشگی رفت و پس از سیر و سلوک در عرصه هنر و مشق آموزی‌ها، مراتبی را طی کرد و به زمانه‌ای برخورد که در سال ۱۳۳۲ فعالیت‌های نمایشی تعطیل شدند. او، سرکیسیان و افراد معدود دیگری گرد هم جمع شدند تا بتوانند ضمن کشف و شهود در تئاتر، مشق عشق کنند.
وی با بیان اینکه تئاتر برای والی همه وجودش بود، بیان داشت: والی به نقش کوچک و بزرگ اهمیت نمی‌داد و تنها ایفای درست نقش برایش مهم بود. او در بیش از پانزده نمایشنامه، به جز اقتباس‌هایی که انجام داده به عنوان نویسنده حضور داشته است. این سیر و سلوک باعث می‌شود جامعه دوباره به سمت تماشای آثار نمایشی سوق پیدا کند. در ادامه کاظم هژیرآزاد، بازیگر تئاتر و سینما نیز بیان داشت: او کارگردان اولین اجرای تئاتری بود که من در سالن ۲۵ شهریور دیدم. در دفتر آقای اسکویی که هنرجوی او بودم عکس‌هایی وجود داشت که جعفر والی، سعید امیرسلیمانی و ولی شیراندامی از جمله آنها بود. یادم می آید آقای اسکویی گفت اینها افرادی هستند که پیش از شما همین دوره را طی کرده کرده‌اند. والی کار خود را از مدرسه و هنرستان هنرپیشگی شروع کرد و در نهایت از سینما سر در آورد، سینمایی که از سال ۱۳۵۰ با فیلم «گاو» اثر داریوش مهرجویی فقید شکل گرفت.
در این مراسم هنرمندان دیگری چون جمشید ملک‌پور، حسین خلج و علاقمندان و شاگردان زنده‌یاد جعفر والی حضور داشتند.
محمدمهدی اسماعیلی وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی در پیامی به هفدهمین جشنواره «سینماحقیقت» تاکید کرد آیندگان ما را و جهان را با سینمای مستند خواهند شناخت.
به گزارش سینمیا خانگی، در پیام وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی به هفدهمین جشنواره بین المللی فیلم مستند ایران «سینماحقیقت» نوشته شده است:
در این روزها که جهانیان به تماشای یک حادثه خونبار نشسته اند، هفدهمین جشنواره «سینماحقیقت» برپا شده، جشنواره‌ای که هدف آن ترویج مستند و نگاه واقعی به جهان و رویدادهاست، مستندسازان، چشم های تیزبین و نگاه نگران به جهانند که درگیر خشونت و ظلم و بی عدالتی است. غزه امروز، تنها نیست چرا که این صدای مظلومیت و انعکاس نسل کشی به همه جهان مخابره شده. شاید این مهمترین وجه تمایز سینمای داستانی و غیرداستانی باشد، وفاداری به واقعیت. امروز خبرنگاران و مستندسازان در غزه، سلطه رسانه ای غرب را در هم شکستند و حقیقت را عریان به نمایش گذاشتند.
سینمای مستند، انعکاسی از روح پرسشگر و منتقد و چشمان تیزبین مستندسازان ایرانی است. تنوع مضامین و نوزایی در محتوای آثار این دوره، نشان دهنده جهش در کیفیت و کمیت تولید و یک امتیاز بزرگ برای جشنواره ای است که سینمای مستند ایران، همواره وامدار آن بوده است. خوشبختانه، در کنار رونق سینمای داستانی، در دوره اخیر، سینمای مستند که واقع‌گرا، متعهد و ثبت کننده رخدادهای تلخ و شیرین این سرزمین و مردمانش است، زنده و پویاست. افزایش تعداد آثار ارسالی به دبیرخانه جشنواره، ورود فیلمسازان جوان و حضور بانوان سینماگر، پیام‌هایی ارزنده برای مدیران و فعالان در حوزه سینمای مستند در پی دارد. این سینما، با توجه به بضاعت، عملکرد و تاثیرش می‌تواند منشا تحول بسیاری در عرصه فرهنگ و جامعه باشد.
سینمای مستند ایران، می‌تواند پیشگام ثبت یادبودها، نقاط قوت تاریخی، رخدادها و ساخت فیلم از مفاخر ایران اسلامی باشد. نسل امروز و آیندگان، چشم به راه این مستندها هستند و تشنه تماشای تصویری از ایران امروز، ایران زیبا و مقتدر، ایرانی که در سایه فرهنگ و هنر غنی آن، می شود آسوده بود و از گزند و آفت، بدخواهان دور ماند. امید که جشنواره «سینماحقیقت» در مسیر پیش رو، همچنان موثر و موفق باشد، این جشنواره برای سینماگران و دوستداران سینمای مستند ایران، چراغی روشن و محفلی صمیمی است و حفظ آن، احترام به خانواده سینمای مستند ایران است.
هفدهمین جشنواره بین المللی فیلم مستند ایران «سینماحقیقت» از 27 آذرماه تا 2 دی ماه 1402 در تهران برگزار می شود.
فیلم کوتاه «چرخ و بیابان» جایزه بهترین فیلم کوتاه یازدهمین جشنواره بینالمللی فیلم باستائو قزاقستان را دریافت کرد.
به گزارش سینمای خانگی از ایسنا، این اثر کوتاه داستانی به نویسندگی و کارگردانی رضا ثابت‌پور موفق شد در جشنواره بینالمللی فیلم باستائو قزاقستان عنوان بهترین فیلم کوتاه داستانی را از آن خود کند.
داستان فیلم کوتاه «چرخ و بیابان» که در جاده‌ای متروکه در دل یک بیابان می‌گذرد، ماجرای بنزین فروشی را روایت می‌کند که برای کمک به یک مرد زخمی و بردن آب برای او، به دکه بنزین فروشی خود برمی‌گردد اما وقتی می‌فهمد که آن مرد سارق است، بازی تغییر می کند…
در این رویداد سینمایی که از ۲۳ تا ۲۵ آذر برگزار شد، فیلم کوتاه «بی نام» ساخته ایرانمهر سلیمی و فیلم مستند «بین انقلاب ها» ساخته ولاد پتری محصول مشترک رومانی، کرواسی، ایران و قطر هم حضور داشتند.
فیلم کوتاه «چرخ و بیایان» تاکنون در بیست و پنجمین جشنواره بینالمللی فیلم مادورای هند، یازدهمین جشنواره بینالمللی فیلم باستائو قزاقستان حضور داشته است و در هشتمین جشنواره بینالمللی فیلم گلدن باکلاوا ترکیه نمایش داده خواهد شد.
همچنین در ژانویه ۲۰۲۴ در بخش مسابقه اصلی جشنواره بینالمللی فیلم جیپور هند، در ایالت راجستان اکران خواهد شد.
«چرخ و بیابان» پیش از این در بیستمین جشنواره بینالمللی فیلم سالنتو ایتالیا و بیست و دومین جشنواره بینالمللی فیلم روت۶۶ ایالات متحده نیز به نمایش در آمده است.
علیرضا مهران، کامبیز امینی، سید سعید طاهری و کیوان نقره کار بازیگران این فیلم کوتاه هستند و سایر عوامل آن عبارتند از: تهیه‌کننده: رضا ثابت‌پور، مدیر فیلمبرداری: علی حیدری، مدیرصدابرداری: امین جعفری، دستیار کارگردان و برنامه‌ریز: محسن حیدرلکی، منشی صحنه: یاسمن بخشی، صداگذار: محمدمهدی سلمانی، تدوین: سودابه سعیدنیا، مدیر تولید: محمدعلی میرهاشمی، طراح صحنه: پویان باغنده، طراح لباس: ملینا باغنده، گریم: فاطمه حسین خانی، عکاس: امیرحسین حسینی، طراح پوستر:علی ثابت پور، دستیاران فیلمبردار: سعید فرهنگ، مسعود پورشکیب، مسعود عبدی، متصدی دوربین: امیر محسن عظیمی، دستیار صدابردار: امید کریم، اصلاح رنگ: مجتبی رمضانی، دستیار لباس: حریر حقیقی، دستیاران تولید: علی سلیمانی، رضا عظیمی، مرتضی پاشایی، عرفان محمدی و محمد علیزاده، مشاور رسانه‌ای: رکسانا قهقرایی.
برنامه زنده «کافه مستند» تهیه شده در گروه مستند شبکه افق از دوشنبه ۲۷ آذر تا جمعه یک دی ماه، به مناسبت هفدهمین جشنواره «سینماحقیقت» روی آنتن شبکه افق می‌رود.
به گزارش سینمای خانگی از روابط عمومی شبکه افق سیما، برنامه زنده «کافه مستند» به تهیه‌کنندگی و کارگردانی محمدعلی محمددوست ویژه برنامه جشنواره بینالمللی فیلم مستند ایران «سینما حقیقت» از امروز دوشنبه ۲۷ آذرماه روی آنتن شبکه افق می‌رود و تا یک دیماه که آخرین روز از این رویداد است، ادامه دارد.
این برنامه دارای سه آیتم اصلی؛ «نقد محتوایی» به دبیری داوود مرادیان، «نقد موضوعی» و «نشست با کارگردان» به دبیری مهدی انصاری است. همچنین «کافه مستند» شامل بخش‌های متنوع دیگری همچون «گزارش مردمی» با اجرای مریم مردانی، «نشست با کارگردان بین‌الملل»، «چهره مستند»، «پروموشن فیلم‌های روز» و «بررسی کارگاه‌ها» خواهد بود.
برنامه زنده «کافه مستند» تهیه شده در گروه مستند شبکه افق، از ۲۷ آذر تا یک دیماه، ساعت ۱۸ تا ۱۸:۴۵ روی آنتن می‌رود.
برگزیدگان بخش‌های مسابقه «سینمای جهان» و «سینمای کُردی» دهمین دوره جشنواره بینالمللی فیلم «دهوک» معرفی شدند و سینماگران ایرانی توانستند 2 جایزه و 2 تقدیر ویژه این رویداد سینمایی را از دریافت کنند.
به گزارش پایگاه خبری سینمای خانگی؛ مراسم اختتامییه دهمین دوره جشنواره بینالمللی فیلم «دهوک» Duhok با یاد «یولماز گونای» کارگردان سرشناس برنده جایزه نخل طلای جشنواره بینالمللی فيلم «کن» فرانسه (1982) و با حضور دکتر «علی ته‌ته‌ر» استاندار دهوک، «امیرعلی محمدطاهر» رئیس جشنواره بینالمللی فیلم «دهوک»، «شوکت امین کورکی» مدیر هنری این جشنواره، اعضای هیئت داوران بخش رقابتی «سینمای جهان» و بخش رقابتی «سینمای کُردی»، سینماگران حاضر در این رویداد سینمایی و علاقمندان به هنر سینما، در ساعت 17 بعدازظهر روز شنبه 25 آذر ماه جاری (16 دسامبر 2022) در سالن «کنگره» دانشگاه دهوک در شهر دهوک در اقليم کردستان عراق برگزار شد و برگزیدگان بخش‌های مختلف اعلام شدند و تندیس زرین «برگ مو» و تندیس نقره‌ای «برگ مو» جشنواره، لوح تقدیر و جوایز نقدی به آنان اهدا شد.
اجرای «نظام‌الدین آریچ»خواننده سرشناس کُرد
در ابتدای این مراسم، «نظام‌الدین آریچ» Nizamettin Ariç آهنگساز و خواننده سرشناس کُرد مقیم آلمان، به همراه گروه موسیقی دهوک؛ چندین قطعه موسیقی کُردی اجرا کردند و در ادامه، جوایز بخش‌های مختلف مسابقه اهدا شد.
از طرف اعضای هیئت داوران بخش رقابتی «سینمای جهان» این جشنواره، تندیس، لوح تقدیر و جایزه 10 هزار دلاری «یولماز گونای» به بهترین فیلم سینمایی، جایزه 5 هزار دلار برای بهترین کارگردانی فیلم سینمایی، جایزه 5 هزار دلاری برای بهترین فیلم کوتاه بین‌الملل، جایزه 5 هزار دلاری برای استعداد جدید، جایزه 1500 دلاری ویژه اعضای هیئت داوران به بهترین فیلم کوتاه و جایزه 5 هزار دلاری انستیتوی «گوته» آلمانی به بهترین فیلم مستند بین‌الملل، اهدا شد.
بخش مسابقه «سینمای جهان»:
اعضای هیئت داوران فیلم‌های بلند سینمایی بخش «سینمای جهان» دهمین دوره جشنواره بینالمللی فیلم «دهوک» که عبارت بودند از؛ «امین آلپر» Emin Alper به عنوان رئیس هیئت داوران، کارگردان و فیلمنامه‌نویس از کشور ترکیه و خانم «مهسا محب‌علی» نویسنده و فیلمنامه‌نویس از ایران، «نیرمال دهل» Nirmal Dhal بازیگر از هندوستان، «آرتور زبورسکی» Artur Zaborski روزنامه‌نگار سینمایی از کشور لهستان، و خانم «شبنم زریاب» Chabname Zariab فیلمنامه‌نویس و کارگردان افغانستانی مقیم کشور فرانسه، آرای خود را بدین گونه اعلام کردند:
ـ جایزه «یولماز گونای» Yılmaz Güneyبه فیلم سینمایی«بین انقلاب» Between Revolutions به کارگردانی «ولاد پتری» Vlad Petriاز کشور رومانی اهدا شد.
ـ جایزه استعداد جدید این دوره از جشنواره به خانم «ملنا آبویان» Milena Aboyan برای کارگردانی فیلم سینمایی «الهه» Elaha به کارگردانی از کشور آلمان تعلق گرفت.
ـ تقدیر ویژه هیئت داوران به فیلم سینمایی «بی‌پایان» No end به کارگردانی «نادر ساعی‌ور» محصول مشترک کشورهای ایران، ترکیه و آلمان اهدا شد.
بخش رقابتی «سینمای کُردی»:
اعضای هیئت داوران بخش رقابتی «سینمای کُردی» این دوره از جشنواره، که عبارت بودند از؛ «کامیلا لایمل» Camille Laemel به عنوان رئیس هیئت داوران و تهیه‌کننده از کشور فرانسه، «مریم بوبانی» بازیگر از ایران، «محمود ابوعباس« از کشور عراق، «نظام‌الدین آریچ» Nizamettin Ariç آهنگساز و خواننده سرشناس کُرد مقیم کشور آلمان و «السا راسباخ» Elsa Rassbachتهیه‌کننده از کشور آمریکا آرای خود را بدین شرح اعلام کردند:
ـ جایزه بهترین فیلم این بخش به فیلم سینمایی «آلیهوپا: داستان دالکرد» Allihopa: The Dalkurd Story به کارگردانی «کُردو دوسکی» Kordo Doski محصول مشترک کشورهای آمریکا، کانادا، سوئد و اقلیم کردستان تعلق گرفت.
ـ جایزه بهترین کارگردانی جشنواره به فیلم سینمایی «الیفِ مادر» MOTHER ELIF به کارگردانی «کاظم اوز» Kazim Öz و «سمیر اصلان یارک» Semir Aslanyürek از کردستان ترکیه، اهدا شد.
ـ جایزه بهترین فیلمنامه به خانم «عایشه پولات» Ayşe Polatبرای نگارش فیلمنامه «نقطه تاریک» In The Blind Spot به کارگردانی از کشور آلمان تقدیم شد.
ـ «احمد محمد» برای بازی در فیلم سینمایی «مسی بغداد» Baghdad Messi محصول مشترک بلژیک، هلند و اقلیم کردستان جایزه بهترین بازیگر مرد را از کشور عراق از آن خود کرد.
ـ خانم «پروین رجبی» از ایران، برای بازی در فیلم سینمایی «شادی گذرا» Transient Happinessجایزه بهترین بازیگر زن این جشنواره را تصاحب کرد.
ـ تقدیر ویژه هیئت داوران به خانم «شیما ملایی» برای بازی در فیلم سینمایی «بیان» BEYANاز ایران اهدا شد.
بخش رقابتی «فیلم‌های کوتاه»:
اعضای هیئت داوران بخش رقابتی «فیلم‌های کوتاه» نهمین جشنواره بینالمللی فيلم «دهوک» که عبارت بودند از؛ «کارمن گری» Carmen Gray به عنوان رئیس هیئت داوران و روزنامه‌نگار از نیوزلند، «کامران بیتاسی» Kamiran Betasi کارگردان از اقلیم کردستان و خانم «سهیلا شونک» Süheyla Schwenk کارگردان از آلمان، آرای خود را بدین گونه اهدا کردند:
ـ جایزه بهترین فیلم بخش بین‌الملل به فیلم کوتاه «بازی جوانمردانه» Fair play به کارگردانی «زوئل اشباخر» Zoel Aeschbacherمحصول مشترک کشورهای سوئیس و فرانسه تعلق گفت.
ـ جایزه بهترین فیلم کُردی به فیلم کوتاه چیزهایی ناشناخته» Things Unheard of به کارگردانی «رمضان قلیچ» Ramazan Kılıç از ترکیه اهدا شد.
ـ تقدیر ویژه هیئت داوران به خانم «ژینو هادی حسن» برای کارگردانی فیلم کوتاه «مثلث» TRIANGLE از اقلیم کردستان اهدا شد.
بخش «رقابتی مستند»:
اعضای هیئت داوران بخش «رقابتی مستند» این دوره از جشنواره بینالمللی فيلم «دهوک»، که عبارت بودند از؛ «رودنی چارلز» Rodney Charles به عنوان رئیس هیئت داوران، بازیگر و تهیه‌کننده از انگلستان، خانم «آنایس بولِک» Anaïs Boelicke مدیر هنری از آلمان و «ریکش شهباز» Rekesh Shahbaz بازیگر و کارگردان از اقلیم کردستان، آرای خود را بدین شرح اعلام کردند:
ـ جایزه بهترین مستند بین‌الملل این دوره از جشنواره به فیلم مستند بلند «آسمان مال من است» The sky is mine به کارگردانی «ایوب ناصری» از کشور ایتالیا اهدا شد.
ـ فیلم مستند بلند «زیبایی پنهان عراق» Iraq’s Invisible Beautyبه کارگردانی مشترک «سهیم عمر خلیفه» و «یورگن بودتس»Jurgen Buedts محصول مشترک بلژیک، فرانسه و اقلیم کردستان، جایزه بهترین مستند کُردی را گرفت.
ـ تقدیر ویژه هیئت داوران، به فیلم مستند «ارن» Eren به کارگردانی «ماریا بیندر» Maria Binder از کشور ترکیه اهدا شد.
جایزه فیپرشی:
اعضای هیئت داوران فدراسیون بینالمللی منتقدان فیلم «فیپرشی» FIPRESCIکه عبارت بودند از؛ «کاترینا دوکهورن» Katharina Dockhorn از کشور آلمان، «آینا راندریاناتوندرو» Aina Randrianatoandro از کشور ماداگاسکار و «سعید تاراکچی اوغلو» Sait Tarakcioglu از کردستان ترکیه، این جایزه را به فیلم سینمایی «نقطه تاریک» In The Blind Spot به کارگردانی «عایشه پولات» Ayşe Polatاز کشور آلمان، اهدا کردند.
به همه سینماگرانی که امشب جایزه گرفتند تبریک می‌گویم
در بخش پایانی مراسم اختتامییه دهمین دوره جشنواره بینالمللی فیلم «دهوک»، «امیرعلی محمدطاهر» مدیر این رویداد سینمایی خاورمیانه گفت: کارهای جشنواره، نتیجه یکسال کار مداوم همکار بنده در دبیرخانه جشنواره است؛ از تلاش، پشتکار و زحمات آنها تشکر و قدردانی می‌کنم. به همه سینماگرانی که امشب جایزه گرفتند؛ تبریک می‌گویم. از حکومت اقلیم کردستان، استانداری دهوک، رسانه‌های گروهی، دانشگاه دهوک و همچنین اسپانسرهای جشنواره تشکر می‌کنم که با حمایت دلسوزانه خود، ما را در برگزاری این جشنواره یاری دادند.
دهمین دوره جشنواره بینالمللی فیلم «دهوک» Duhok با یاد «یولماز گونای» Yılmaz Güneyکارگردان سرشناس کُرد برنده جایزه نخل طلای جشنواره بینالمللی فيلم «کن» فرانسه (1982) به ریاست «امیرعلی محمدطاهر» مدیر جشنواره بینالمللی فیلم «دهوک» و با مدیر هنری «شوکت امین کورکی» کارگردان سرشناس کُرد، با شعار «زبان کُردی» و با نمایش 116 اثر از کارگردانان 34 کشور جهان، در قالب فیلم‌های بلند سینمایی، کوتاه و مستند در بخش‌های رقابتی و غیررقابتی و با حمایت حکومت اقلیم کردستان، از روزهای 18 تا 25 آذر ماه جاری (9 تا 16 دسامبر 2023) در سالن «کنگره» دانشگاه دهوک و مجموعه سینمایی «دهوک مول» در شهر دهوک در اقليم کردستان عراق برگزار شد.
امروز دوشنبه ۲۷ آذرماه ۱۴۰۲ در نخستین روز از هفدهمین جشنواره بینالمللی فیلم مستند ایران «سینماحقیقت» در بخش‌های مختلف، ۳۸ مستند روی پرده می‌رود.
به گزارش سینمای خانگی به نقل از روابط عمومی مرکز گسترش سینمای مستند، تجربی و پویانمایی، هفدهمین جشنواره بینالمللی فیلم مستند ایران «سینماحقیقت» از امروز ۲۷ آذرماه ۱۴۰۲ در پردیس سینمایی چارسو و موزه سینما آغاز خواهد شد. در روز اول جشنواره سینماحقیقت ۳۸ فیلم اکران می‌شود و یک نشست و یک کارگاه هم برگزار خواهد شد. همچنین مراسم افتتاحیه از ساعت ۱۶ در سالن ۱ پردیس چارسو برگزار خواهد شد.
در روز ۲۷ آذرماه در سالن‌های مختلف پردیس سینمایی چارسو و سالن سینماتوگراف موزه سینما از ساعت ۱۱ صبح اکران فیلم‌ها آغاز می‌شود و تا ساعت ۲۴ اکران‌ها ادامه خواهد داشت.
سالن ۱ پردیس چارسو
در روز ۲۷ آذرماه سالن ۱ پردیس سینمایی چارسو از ساعت ۱۶ مراسم افتتاحیه برگزار خواهد شد. بعد از مراسم افتتاحیه، شاهد اکران فیلم «تاراز» اثر فرهاد ورهرام به عنوان نمایش فیلم افتتاحیه جشنواره از بخش گنجینه از ساعت ۱۷:۳۰ تا ۱۹:۳۰ خواهد بود. در این سالن و در بخش مسابقه ملی دو فیلم بلند «تکثیر در اسارت» به کارگردانی مهدی ایمانی‌شهمیری از ساعت ۱۹:۳۰ تا ۲۱:۳۰ و «دَدرس» به کارگردانی مشترک صادق داوری‌فر و نفیسه ظهیری‌ثانی از ساعت ۲۱:۳۰ تا ۲۳:۳۰ اکران خواهند شد.
سالن ۲ پردیس چارسو
سالن ۲ پردیس سینمایی چارسو در روز دوشنبه ۲۷ آذر میزبان ۸ فیلم خواهد بود. مستند بلند «سه جرقه» اثر نایومی اومان محصول مکزیک و آلبانی از ساعت ۱۱ تا ۱۳، مستند بلند «نخ طلایی» اثر نیشتا جین محصول مشترک هند، بوسنی و هرزگوین، هلند، نروژ، انگلیس از ساعت ۱۳ تا ۱۵، مستند بلند «قاف» اثر جود شهاب محصول لبنان و آمریکا از ساعت ۱۵ تا ۱۷، مستند بلند «زندان مرکزی ولادیمیر» اثر جولیا بابکووا محصول روسیه از ساعت ۱۷:۳۰ تا ۱۹:۳۰، مستند بلند «اتاق عشق» اثر سوزانا دینوفسکی محصول مقدونیه شمالی، مستند کوتاه «در گوشه» اثر جفری گیلمارد محصول مکزیک و مستند کوتاه «بابایانیا» اثر آنته زلاتکو استولیتسا محصول کروواسی از ساعت ۱۹:۳۰ تا ۲۱:۳۰ و مستند بلند «تمام ما از ستارگانیم» اثر جنیفر رینزفورد محصول سوئد از ساعت ۲۱:۳۰ تا ۲۳:۳۰ اکران خواهد شد.
سالن ۳ پردیس چارسو
مستند بلند «فراموشی مزمن» به کارگردانی عباس وهاج از بخش مسابقه ملی از ساعت ۱۵ تا ۱۷، مستند بلند «آذر آبادگان» به کارگردانی حامد کلجه‌ای از بخش مسابقه ملی از ساعت ۱۷:۳۰ تا ۱۹:۳۰، مستند «همسفر» به کارگردانی محمدحسین حیدری از بخش جایزه شهید آوینی از ساعت ۱۹:۳۰ تا ۲۱:۳۰ و مستند بلند «خانواده خلج» به کارگردانی مشترک مریم الهامیان و مصطفی حاجی قاسمی در بخش مسابقه ملی و بین‌الملل از ساعت ۲۱:۳۰ تا ۲۳:۳۰ در سالن ۳ پردیس چارسو اکران خواهند شد.
سالن ۴ پردیس چارسو
سالن ۴ پردیس چارسو در اولین روز جشنواره از ساعت ۲۰ تا ۲۲ میزبان اکران مستند «آر ۲۱ نامی مستعار برای همبستگی» ساخته مهند یعقوبی محصول فلسطین، بلژیک و قطر خواهد بود. همچنین مستند «مشت در نمای درشت» اثر محمدصالح حجت‌الاسلامی در بخش نمایش ویژه از ساعت ۲۲ تا ۲۴ اکران می‌شود.
همچنین نشست «سینما و رسانه در مناطق بحرانی» در پنل غزه از ساعت ۱۵ تا ۱۷ و کارگاه انجمن صنفی تهیه‌کنندگان سینمای مستند با عنوان «مبانی حقوق تهیه‌کننده» با حضور وحید آگاه و مدیریت علیرضا حسینی برگزار خواهد شد.
سالن ۵ چارسو
مستندهای «داستان بارانی» به کارگردانی حسین نژادموسی و «برار انیسه» به کارگردانی سید صادق کاظمی در بخش جایزه شهید آوینی از ساعت ۱۵ تا ۱۷ اکران خواهد شد. در سالن ۵ چارسو همچنین مستندهای «دوئل بوکمال» به کارگردانی محمدرضا ابوالحسنی و «اسلحه مادری» به کارگردانی سیده زهرا موسوی ازغندی فیلم‌های نیمه‌بلند بخش مسابقه ملی است که از ساعت ۱۷:۳۰ تا ۱۹:۳۰ اکران می‌شود. سه مستند کوتاه «آخرین خداحافظی» به کارگردانی احسان صبوری، «تیمو» به کارگردانی رضوان بوستانی و «هزار و یک شب بلدیه» به کارگردانی احمد صراف یزد در بخش مسابقه ملی از ساعت ۱۹:۳۰ تا ۲۱:۳۰ اکران می‌شود. دو مستند نیمه‌بلند «جویندگان» به کارگردانی مجید فتحی و «آقای خاص» به کارگردانی سجاد ترابی هم در بخش مسابقه ملی از ساعت ۲۱:۳۰ تا ۲۳:۳۰ اکران می‌شود.
سالن ۶ چارسو
در اولین روز هفدهمین جشنواره بینالمللی سینماحقیقت در سالن ۶ پردیس چارسو از ساعت ۱۵ تا ۱۷ مستندهای کوتاه «آن هفت روز» به کارگردانی احسان شادمانی، «در پناه نیزار» به کارگردانی حبیب علوانی و «ارجنا» به کارگردانی عباس رفیعی مرغملکی در بخش مسابقه ملی اکران خواهد شد. مستندهای نیمه‌بلند «مایکا» به کارگردانی محمدهادی نعمت اللهی و «کنج» به کارگردانی اردوان زینی سوق هم از ساعت ۱۷:۳۰ تا ۱۹:۳۰ در بخش مسابقه ملی اکران می‌شود. مستندهای «آخرین زنگی زمانه» به کارگردانی مهرداد خاکی و «پلی که نیست» به کارگردانی محمدرضا حاج محمد حسینی در بخش جایزه شهید آوینی از ساعت ۱۹:۳۰ تا ۲۱:۳۰ و مستندهای نیمه‌بلند «نفس» به کارگردانی علیرضا باغشنی و «بچه دزد» به کارگردانی علی پورمومنی بلورچی از ساعت ۲۱:۳۰ تا ۲۳:۳۰ اکران خواهد شد.
سالن سینماتوگراف موزه سینما
مستند «آدری عزیز» اثر جرمیا هیز محصول کشور کانادا در بخش پرتره از ساعت ۱۶ تا ۱۸، مستند بلند «رویای بزرگ» به کارگردانی احسان مشکور در بخش مسابقه ملی از ساعت ۱۸ تا ۲۰ و مستند بلند «آوار» به کارگردانی عبدالخالق طاهری در بخش مسابقه ملی از ساعت ۲۰ تا ۲۲ اکران خواهد شد.
هفدهمین جشنواره بینالمللی فیلم مستند ایران «سینماحقیقت» به دبیری محمد حمیدی مقدم ۲۷ آذر تا ۲ دی ۱۴۰۲ در پردیس چارسو برگزار می‌شود.
خانه ۲۰۰ ساله امینی های قزوین به غیر از نوع معماری و ارزشی تاریخی خود، طی ۲ دهه گذشته مکانی برای فیلمبرداری و ساخت فیلم و سریال های مختلف و شاخص بوده، از ” ناصرالدین شاه آتور سینما” گرفته تا ساخت سریال”جیران” ، این خانه همچنین محلی برای آمد و شد شخصیت و بزرگان کشورهای مختلف تا بزرگترین فیلمسازان و هنرمندان کشور نیز بوده است.
به گزارش سینمای خانگی از ایرنا، خانه (یا حسینیه) امینی های قزوین را بیشتر با تالارهای بزرگ و اُرُسی های بلند با شیشه های رنگارنگش می شناسند، ظهرها که نور از پشت این ارسی ها روی فرش های آن می تابد و رنگ های شیشه و فرش در هم می پیچد، زیباییش خیره کننده می شود.
سقف های گره چینی و دیوارهای گچ کاری و آیینه کاری شده این خانه یا همان حسینیه در نظر بسیاری از صاحبان فن در زمره یکی از زیباترین عمارت های ایران قرار داده است، حتی هنوز هم مراسم عزاداری در ماه های محرم، صفر و رمضان بعد از گذشت ۲۰۰ سال در این خانه برگزار می شود و این خاندان سفره داران بزرگی برای عزاداران شهر نیز محسوب می شوند.
عمارت امینی ها جدا از ریشه های فرهنگ، سنت، مذهب و معماری که با خود دارد، در هنر هفتم نیز نقش خاص و بسزایی داشته و طی ۲ دهه گذشته بستری مناسب برای ساخت و تولید آثار بزرگ تاریخی سینما و تلویزیون کشورمان نیز به شمار رفته است.
امینی ها، خاندان از تبار قزوین
آن گونه که مهدی نورمحمدی روایت می کند، خاندان امینی ها حدود ۲۰۰ سال پیش و در زمان جنگ های ایران و روس و همزمان با دوران پادشاهی فتحعلی شاه قاجار از تبریز به قزوین مهاجرت کرده و در این شهر ساکن می شوند.
این تاریخ‌پژوه، سردودمان این خانواده را حاج عبداله امینی تبریزی می نامد و معتقد است: این خانواده با مهاجرت به قزوین، خاندان بزرگ و ریشه داری را تشکیل دادند و منشا خدمات ارزنده ای در این شهر شدند، از جمله خدمات این خاندان می توان به ساخت بناهایی مثل کاروانسرا، آب انبار و گرمابه جهت استفاده عموم مردم اشاره کرد.
به گفته وی، امینی ها که جزو خانواده های اعیان قزوین نیز محسوب می شدند با سرمایه کلان خود به قزوین آمدند و در این شهر به تجارت پرداختند، براساس اسناد تاریخی که از میرزاحسین خیاط باقیمانده، این خاندان در جریان دوره مشروطیت نیز نقش مهمی داشتند، حاج محمدعلی امینی، رییس انجمن ولایتی بود و وکیل التجار امینی در نهادهایی که پس از مشروطه تاسیس شد، فعالیت داشت.
خانه یا حسینیه؟
نورمحمدی، ساخت این عمارت را توسط حاج محمدرضا امینی و در دهه اول دوره سلطنت ناصرالدین شاه می داند و معتقد است: این خانه در ابتدا به صورت ۱۶ عمارت تو در تو و پیوسته به هم ساخته شد و مطابق اسناد تاریخی، برای ساخت این ۱۶ عمارت نیز حدود ۴۸ هزار تومان آن زمان هزینه شد که این رقم زیادی محسوب می شد.
این قزوین پژوه با اشاره به کتاب “سفرنامه ناصرالدین شاه” که در آن شاه در سفرش به قزوین از خاندان امینی ها و بناهای متعلق به آنان نام برده، از روایاتی می گوید که اشاره به تغییر کاربری این عمارت به حسینیه دارد و توضیح می دهد: داستانی هست که بر مبنای آن ناصرالدین شاه در سفرش به قزوین، از این عمارت خوشش می آید و چند دفعه هم می گوید “چه خانه خوبی داری حاج محمد رحیم”.
در آن زمان هم رسم بر این بود وقتی شاه از چیزی خوشش می آمد بایستی آن را به شاه پیشکش می کردند، اما مالک این خانه حرفی می زند که شاه از سخن خود صرف نظر می کند، او می گوید: “قربان این خانه صاحب دارد و صاحبش اباعبداله الحسین (ع) است” و منظورش هم این بوده که این خانه وقف حسینیه است.
نورمحمدی ادامه می دهد: از آن تاریخ به بعد لقب “حسینیه” به این عمارت مسکونی داده شد و هنوز هم در این خانه مراسم عزاداری برگزار می شود.
اهالی قزوین شاهدند که جمعیتی در حدود چند هزار نفر سالانه در مراسم عزاداری، در همین تالارهای بزرگ حضور دارند و ۲۰۰ سال است که خاندان امینی سفره داران این مراسم هستند.
منزلی برای ملک زاده خاتون
جدا از آنکه این عمارت ۲۰۰ ساله، یک بنای تاریخی مهم به حساب می آید، حدود ۲ دهه است که محلی برای خلق آثار تاریخی سینما و سریال و فیلم های تلویزیونی نیز شده است.
ابوالفضل برزگر، یکی از علاقه مندان به سینما است که لیست بلندی از فیلم‌های ساخته شده در قزوین دارد، از او درباره آثاری می پرسیم که در خانه امینی ها فیلمبرداری شده که وی به اولین اثری که اشاره می کند، سریال “جیران” است.
اسماعیل عفیفه، تهیه کننده سریال جیران در گفت و گو با خبرنگار ایرنا این موضوع را تایید می کند و می گوید: ما برای فیلمبرداری بخش هایی از این سریال به قزوین سفر کردیم و این عمارت را به عنوان منزل خواهر شاه، یعنی “ملک زاده خانم” انتخاب کردیم که این نقش را در سریال غزل شاکری بازی کرد.
برزگر درباره حضورش در این خانه موقع فیلمبرداری سریال جیران توضیح داد: من موقع فیلمبرداری بخش هایی از این سریال در خانه امینی ها حضور داشتم، با آنکه قبلا هم به داخل خانه رفته بودم اما این بار وقتی وارد شدم همه چیز خیلی متفاوت بود. انگار وارد یک دوره تاریخی دیگر شده بودم.
وی این خانه را در زمان فیلمبرداری چنین توصیف کرد: قراول هایی روی پشت بام ها بودند و زنان و دختران با گریم و لباس های قاجاری در مجموعه رفت و آمد می کردند. دکورها یا حتی شمع هایی که موقع فیلمبرداری روشن می کردند کاملا فضا را تغییر داده بود و بیش از قبل با حس و حال این بنای تاریخی متناسب بود.
وی با اشاره به فضاسازی های صورت گرفته این سریال، اضافه کرد: روزی قرار بود سکانس شکنجه سیاوش در زیرزمین این مکان فیلمبرداری شود. زمانی که وارد شدم همه سرفه می کردند، کمی که گذشت فهمیدم برای روشن نگاه داشتن شعله های آتش در زیرزمین باید پارافین روی آن می ریختند و همین مساله باعث سرفه بازیگران شده بود.
برزگر به خوبی یاد دارد که سکانس شکنجه سیاوش آن قدر تکرار شد که او همه دیالوگ هایش را حفظ شده بود: هر بار کل سکانس برداشت می شد و در آخر به خاطر ایرادی مثل صدا یا انعکاس نور یا حس بازیگر و مسایلی از این دست، تمامی سکانس بایستی دوباره تکرار می شد و بین سکانس ها، همه با سرفه از زیرزمین بیرون می آمدند، نفس می گرفتند و دوباره به داخل زیرزمین بازمی گشتند.
برزگر ادامه داد: آخرین برداشت را که گرفتند، همه عوامل در حیاط عمارت مشغول استراحت شدند و شیر می خوردند، بعضی هم سیگار می کشیدند، وقتی همه مشغول گپ و صحبت بودند، حسن فتحی (کارگردان)، خودش خم می شد و ته سیگارها را از باغچه ها جمع می کرد.
برزگر از محبت عوامل این سریال نیز یاد کرد و گفت: یکی از روزهای فیلمبرداری شاهد بودم آقای فتحی از منشی صحنه خواست یک عروسک بخرد، وقتی منشی صحنه روز بعد عروسک را به او داد، فتحی آن را هدیه کرد به دختربچه کوچکی که با پدر و مادرش ساکن خانه ای کوچک در گوشه حیاط این عمارت بودند.
وی با اشاره به فیلم “چه کسی به سرهنگ شلیک کرد؟” به کارگردانی جواد اردکانی که در سال ۸۱ ساخته شده بود، پلان هایی از این فیلم در زیرزمین این عمارت فیلمبرداری شد، به خصوص که یک راه مخفی باریک این خانه که دو سر زیرزمین را به هم متصل می کند، که از آن مسیر در سکانس تعقیب و گریز استفاده می شود.
“رانده شدگان” مهربان بودند
این علاقه مند به سینما همچنین سکانس هایی از فیلم “رانده شده” را به خاطر دارد که در سال ۶۷ در حسینیه امینی های قزوین کار فیلمبرداری آن انجام شد.
برزگر، بازیگران این فیلم را به خوبی به خاطر دارد و در مورد “رضا رویگری” چنین می گوید: جوانی بسیار مهربان، شاد و باادب بود و ما شب ها دور هم جمع می شدیم، خوش و بش می کردیم و او نیز با همه بسیار خونگرم بود.
وی با بیان یک خاطره از ساخت این فیلم برایمان می گوید: یک شب در خانه یکی از دوستان، ناگهان رویگری زد زیر آواز، صاحبخانه نگران شد چون همسایه ای داشت که خیلی روی سر و صدا حساس بود، وسط آواز همسایه آمد و در زد و صاحب خانه هم با ترس و لرز رفت و در را باز کرد، همسایه گفته بود چه صدای خوبی از خانه شما می آید، می شود من هم بیایم داخل؟
حسن لطفی، فیلمنامه نویس و فیلم ساز قزوینی نیز از حضورش موقع فیلمبرداری این فیلم در خانه امینی ها خاطراتی دارد که برای ما چنین تعریف می کند: اولین فیلمی که خودم در پشت صحنه اش حضور داشتم، همین فیلم رانده شده، ساخته مرحوم جهانگیر جهانگیری بود که بازیگرانی مثل رضا رویگری، مرحوم جمشید مشایخی و مرجانه گلچین در آن هنرنمایی کردند.
وی از دیدار خود با بازیگرانی چون مرحوم مشایخی و مرجانه گلچین در آن روزها به خوبی یاد می کند.
لطفی که خود دستی هم بر قلم دارد، در زمان ساخت این فیلم گزارشی از آن در هفته نامه ولایت آن زمان (که اکنون روزنامه شده) نوشت و در این باره گفت: بنده در قسمتی از گزارشم حتی اعتراض کردم به اینکه موقع فیلمبرداری به سیاهی لشگرها غذای معمولی می دهند اما برای عوامل اصلی و بازیگران، غذای یک رستوران بهتر را تهیه می کنند.
این هنرمند با خنده ادامه می دهد: کارگردان فیلم از این گزارش خوشش نیامد و ناراحت شد، حتی گفت “اگر لطفی دوباره بیاید سر صحنه گردنش را می شکنم” و من هم دیگر سر صحنه فیلمبرداری آن فیلم نرفتم.
لطفی هم به خوبی یاد دارد که در این فیلم، از زیرزمین خانه امینی ها به عنوان زندان استفاده کرده بودند و اولین برخوردش با مرحوم مشایخی هم در همین زیرزمین بود.
وی این دیدار را چنین توصیف کرد: آن موقع من سن و سالی نداشتم و خیلی جوان بودم، اما مرحوم مشایخی طوری با من برخورد کرد که انگار سال هاست مرا می شناسد، انسان بسیار مطلعی بود و ادبیات کهن را به خوبی می شناخت و در این باره با هم گپ و گفت هم کردیم.
لطفی ادامه داد: چه آن موقع که اولین برخوردمان بود و چه بعدها که مرحوم مشایخی در فیلم مستند بنده حضور پیدا کردند و حتی بعدها که به خانه اش رفتم، همیشه او را آدمی بسیار صبور، خونگرم و مردمی دیدم.
در نهایت امینی ها انتخاب شد
لطفی در ادامه از فیلمبردای فیلم “ناصرالدین شاه، آکتور سینما” در خانه امینی ها و حضور در پشت صحنه یکی از سکانس های مهم این فیلم یاد کرد و گفت: سکانسی بود که در آن مرحوم عزت الله انتظامی نقشش در فیلم گاو را بازسازی کرده بود، در این صحنه نقش عزت الله انتظامی ترکیبی از نقش ناصرالدین شاه و “مش حسن” در فیلم گاو بود که انتظامی بازی بسیار تاثیرگذاری کرد و سکانس ماندگاری و جاودانی از خود برجای گذاشت.
وی با اشاره به این که مرحوم انتظامی حتی قبل از فیلمبرداری خیلی در نقشش فرو می رفت، توضیح داد: اصلا نمی شد با او حرف زد، کارگردان هم نمی خواست حس بازیگرش به هم بخورد، بنابراین اجازه نمی داد غیر از عوامل فیلم، فرد دیگری سر صحنه باشد.
لطفی که در آن سال ها، مدیر انجمن سینمای جوان قزوین نیز بود، خوب به خاطر دارد که برای انتخاب لوکیشن همراه کارگردان مکان های مختلفی را در قزوین بازدید کردند اما در نهایت کارگردان خانه امینی ها را برای فیلمبرداری انتخاب کردند.
“جنگجوی پیروز” و “دزد دوچرخه” در خانه امینی ها
وی در ادامه از فیلم “جنگجوی پیروز”، اثر مجتبی راعی نام برد که اکبر عبدی، مرحوم فردوس کاویانی و فاطمه گودرزی نقش های اصلی آن را برعهده داشتند.
لطفی ادامه داد: هنگام ساخت این فیلم به همراه دوستم، مهدی وثوق نیا، که اکنون از اساتید عکاسی نیز به شمار می روند سر صحنه فیلمبرداری رفتیم، سکانسی از فیلم بود که مرحوم کاویانی و عبدی با هم چالش داشتند و بگو و مگو می کردند، وقتی دیدم وثوق نیا دیگر عکسی نمی گیرد، موضوع را پیگیر شدم، دیدم دلخور بود و می گفت که آقای عبدی گفته عکس نگیرد، بنده نیز در مطلبی که در خصوص فیلمبرداری این فیلم نوشته بودم، این موضوع را هم بازتاب دادم.
وی خاطرنشان کرد: سردبیر وقت خواستند تا با آقای عبدی یک مصاحبه اختصاصی در خصوص این فیلم داشته باشم، وقتی مرا به ایشان معرفی کردند، اصلا انتظار نداشتم که وی مطلبم را قبلا در خصوص اجازه ندادن به عکاسی آقای وثوق نیا خوانده باشد و به همین منظور با من مصاحبه نکردند، اما بعدها رضایت دادند و این مرتبه با آقای شفیع خانی، یکی دیگر از عکاسان شهر قزوین برای مصاحبه سراغ ایشان رفتیم.
این پیشکسوت فیلمسازی، در ادامه با اشاره به ساخت فیلم خود با عنوان “دزد دوچرخه”، گفت: در سال ۶۹ فیلمی به نام “دزد دوچرخه” را در خانه امینی های قزوین ساختم که محل فیلمبرداری یکی از اتاق ها و قسمتی از حیاط همین خانه بود، فیلم که یک کار دانشجویی بود و امکانات زیادی هم برای ساخت آن نداشتیم، مثلا برای ایجاد رعد و برق مجبور بودیم از دستگاه جوش استفاده کنیم و فیلم را با امکانات اولیه ساختیم. ولی همه اینها و آن خانه برایم بعدها پر از خاطره شد.
وی با اشاره به اینکه قزوین از دیرباز به عنوان یکی از شهرهای تاریخی کشور شناخته شده و آثار فاخر و تاریخی نیز نیز در آن وجود دارد، تصریح کرد: اماکنی نظیر خانه امینی ها، با توجه به نزدیکی قزوین به پایتخت کشور، می تواند به عنوان لوکیشن مناسبی برای ساخت بسیاری از فیلم های تاریخی باشد.
خانه امینی های قزوین از دیرباز محلی مناسب برای استفاده برخی از صحنه های فیلم هایی نظیر “بانوی عمارت”، “کفش های میرزا نوروز” و بسیاری از سریال های تلویزیونی و فیلم های مستند بوده و هنور هم بسیاری از کارگردان ها ترجیح می دهند برای لوکیشن فیلم های خود از آن استفاده کنند.
جشنواره «سینماحقیقت» در آستانه برگزاری بخش دیگری از فیلم هایش را معرفی کرد.
به گزارش سینمای خانگی به نقل از روابط عمومی مرکز گسترش سینمای مستند، تجربی و پویانمایی، اسامی ۱۰ فیلم مستند برای نمایش در بخش نمایش‌های ویژه هفدهمین جشنواره بینالمللی «سینماحقیقت» اعلام شد که به شرح زیر است:
۱. «کسوف» اثر ناتاشا اوربان با مدت زمان ۱۰۱ دقیقه، محصول مشترک نروژ و صربستان
۲. «جانوران» اثر پائو فائوس با مدت زمان ۷۴ دقیقه، محصول اسپانیا
۳. «آر۲۱، نامی مستعار برای همبستگی» اثر مهند یعقوبی با مدت زمان ۷۱ دقیقه، محصول مشترک فلسطین، بلژیک و قطر
۴. «یک آتشفشان مسکونی» اثر دیوید پانتالئون و خوزه ویکتور فوئنتس با مدت زمان ۶۶ دقیقه، محصول اسپانیا
۵. «در تلاش معاش» اثر پاسکال آپورا-گنکیندی و نینگی سان با مدت زمان ۹۵ دقیقه، محصول مشترک جمهوری آفریقای مرکزی و چین
۶. «در شهر ما جایی برای شما نیست» اثر نیکولای استفانوف با مدت زمان ۸۲ دقیقه، محصول بلغارستان
۷. «نور عمودی می‌تابد» اثر افتیمیا زیموراگکی با مدت زمان ۸۵ دقیقه، محصول اسپانیا
۸. «یک جاسوس دلسوز» اثر استیو جیمز با مدت زمان ۱۰۲ دقیقه، محصول آمریکا
۹. «مادر همه دروغ‌ها» اثر اسماء المدیر با مدت زمان ۹۶ دقیقه، محصول مراکش، این فیلم نماینده کشور مراکش در مراسم اسکار ۲۰۲۴ است.
۱۰. «دو بار استعمار» اثر لین آلونا با مدت زمان ۹۲ دقیقه، محصول مشترک دانمارک، گرینلند و کانادا، این اثر یکی از ۱۶۷ مستند جهانی واجد شرایط شرکت در بخش بهترین مستند بلند اسکار ۲۰۲۴ شد.
چهار مستند خارجی برای نمایش در بخش پرتره هفدهمین جشنواره بینالمللی فیلم مستند ایران «سینماحقیقت» انتخاب شدند.
اسامی چهار مستند به شرح زیر است:
۱. «تجلیل یک دختر از پدرش: سلیمان سیه» اثر فتو سیسه با مدت زمان ۷۳ دقیقه، محصول کشور مالی
۲. «بی‌خوابی» اثر اسماعیل فیفی آنوبیل و نانا یا آنوبیل با مدت زمان ۷۷ دقیقه، محصول کشور انگلستان
۳. «حافظه سینما: فیلمی درباره فرناندو مندز لیته» اثر موسیس سلاما با مدت زمان ۹۲ دقیقه، محصول کشور اسپانیا
۴. «آدری عزیز» اثر جرمیا هیز با مدت زمان ۸۹ دقیقه، محصول کشور کانادا
۱۵ مستند بلند برای نمایش در بخش مسابقه بین الملل هفدهمین جشنواره «سینماحقیقت» انتخاب شدند.
اسامی ۱۵ فیلم مستند بلند بخش مسابقه بین الملل به شرح زیر است:
۱. «تمام ما از ستارگانیم» اثر جنیفر رینزفورد با مدت زمان ۷۷ دقیقه، محصول سوئد
۲. «نخ طلایی» اثر نیشتا جین با مدت زمان ۸۲ دقیقه، محصول مشترک هند، بوسنی و هرزگوین، هلند، نروژ، انگلیس
۳. «زندان مرکزی ولادیمیر» اثر جولیا بابکووا با مدت زمان ۱۱۵ دقیقه، محصول روسیه
۴. «تصرف فراموش شده: جیم کرو به هائیتی می رود» اثر آلن مارتین با مدت زمان ۹۲ دقیقه، محصول آمریکا
۵. «صدای پهنه‌ی یخی» اثر یادیکار ابراهیموف با مدت زمان ۷۹ دقیقه، محصول قزاقستان
۶. «سه جرقه» اثر نایومی اومان با مدت زمان ۹۵ دقیقه، محصول مشترک مکزیک و آلبانی
۷. «برای دیدن پلنگ برفی» اثر آنا گانشینا با مدت زمان ۷۸ دقیقه، محصول روسیه
۸. «Guapo’y» اثر سوفیا پائولی تورنه با مدت زمان ۷۰ دقیقه، محصول آرژانتین، پاراگوئه
۹. «در رکاب حضرت عشق» اثر اوویدیو سالازار با مدت زمان ۸۰ دقیقه، محصول آمریکا
۱۰. «مکان های روح» اثر حمیده عیسی با مدت زمان ۷۳ دقیقه، محصول قطر
۱۱. «من به امواج می خندم» اثر آزینت فرح با مدت زمان ۹۵ دقیقه، محصول مکزیک
۱۲. «اتاق عشق» اثر سوزانا دینوفسکی با مدت زمان ۹۰ دقیقه، محصول مقدونیه شمالی
۱۳. «قاف» اثر جود شهاب با مدت زمان ۹۰ دقیقه، محصول لبنان، آمریکا
۱۴. «ماجرای سباستین بلین: ریباند» اثر جیل سیمونه و… با مدت زمان ۶۱ دقیقه، محصول بلژیک
۱۵. «زمزمه درون» اثر لوک لورنتزن با مدت زمان ۹۳ دقیقه، محصول آمریکا
۸ مستند نیمه بلند خارجی در بخش مسابقه بین‌الملل هفدهمین جشنواره «سینماحقیقت» رقابت می‌کنند.
اسامی این آثار عبارتند از:
۱. « انتهای دره اشک‌ها» اثر یاروسلاو وشندیبیل با مدت زمان ۵۵ دقیقه، محصول رومانی
۲. « خندیدن در افغانستان» اثر آنتا پاپتاناسیو با مدت زمان ۵۵ دقیقه، محصول یونان
۳. «تجارت به روش همیشگی» اثر چیندوم ایرگبو با مدت زمان ۴۳ دقیقه، محصول نیجریه
۴. « بسته» اثر تادئوش خودی با مدت زمان ۵۲ دقیقه، محصول لهستان
۵. «در دست ساخت» اثر مارکوس تویوو با مدت زمان ۶۱ دقیقه، محصول فنلاند
۶. «مادر دانا «مولود گنچ»» اثر سوینچ یشیل تاش با مدت زمان ۵۴ دقیقه، محصول ترکیه
۷. «انجمن کلاشینکف» اثر کریستف کربش با مدت زمان ۵۴ دقیقه، محصول لبنان
۸. «نگهبانان آسمان» اثر پیتر وان ایکه با مدت زمان ۶۰ دقیقه، محصول مشترک بلژیک، هلند و برزیل
۱۵ مستند کوتاه برای نمایش در بخش مسابقه بین‌الملل هفدهمین جشنواره «سینماحقیقت» رقابت می‌کنند.
اسامی این ۱۵ مستند به شرح زیر است:
۱. «در گوشه» اثر جفری گیلمارد با مدت زمان ۱۰ دقیقه و ۲۳ ثانیه، محصول مکزیک
۲. «بابایانیا» اثر آنته زلاتکو استولیتسا با مدت زمان ۱۳ دقیقه، محصول کروواسی
۳. «با آغاز جنگ ۲۰۰۸ در نوار غزه» اثر محمد حسین مجد با مدت زمان سه دقیقه، محصول فلسطین
۴. «یخچال گریان» اثر لوتز استاوتنر با مدت زمان ۱۴ دقیقه، محصول آلمان
۵. «متحدین خوش آمدید» اثر شکیب اسرار و تولین ترنت با مدت زمان ۲۳ دقیقه، محصول آمریکا
۶. «ریمانا واسی: خانه داستان‌ها» اثر خیمنا مالاگا سابوگال و پیوتر تورلژ با مدت زمان ۲۰ دقیقه، محصول پرو
۷. «حقوق از دست رفته» اثر محمد مصلی با مدت زمان ۲۷ دقیقه، محصول لیبی
۸. «فریادی از کوهستان» اثر کریم سلیم شلوانی با مدت زمان ۳۱ دقیقه، محصول پاکستان
۹. «سکوت درختان موز» اثر انئوس چارکا با مدت زمان ۲۴ دقیقه، محصول مجارستان
۱۰. «عکاس خیابانی» اثر زوم دومینگز با مدت زمان ۱۹ دقیقه، محصول ونزوئلا
۱۱. « سایه‌های بیروت» اثر ماریا آیزپورو با مدت زمان ۲۷ دقیقه، محصول اسپانیا
۱۲. «خانه موقت» اثر کامیل بمبنیستا با مدت زمان ۲۰ دقیقه، محصول لهستان
۱۳. « دو خانه جاسمین» اثر اینکا آخته با مدت زمان ۱۳ دقیقه، محصول فنلاند
۱۴. «ارتعاشاتی از غزه» اثر رحاب نزال با مدت زمان ۱۶ دقیقه، محصول کانادا
۱۵. «سفر: آینده عشایر قزاق» اثر کازیو ایسوبه با مدت زمان ۱۳ دقیقه، محصول ژاپن
هفدهمین جشنواره بینالمللی فیلم مستند ایران «سینماحقیقت» به دبیری محمد حمیدی مقدم ۲۷ آذر تا ۲ دی ماه در پردیس چارسو برگزار می‌شود.
مراسم نکوداشت زنده یاد «جعفر والی» کارگردان و بازیگر فقید سینما و تئاتر در موزه سبنما برگزار می شود.
به گزارش سینمیا خانگی به نقل از روابط عمومی موزه سینما، موزه سینمای ایران قصد دارد در آستانه هشتمین سالگرد درگذشت «جعفر والی» مراسم نکوداشت وی را روز دوشنبه ۲۷ آذرماه با حضور دوستان، علاقمندان و هنرمندان سینما و تئاتر برگزار کند.
این مراسم ساعت ۱۷ در سالن فردوس موزه سینما برگزار خواهد شد.
در این مراسم فیلم مستند « یک حضور» ساخته مجتبی سعادت با نگاهی به زندگی زنده یاد جعفر والی نمایش داده خواهد شد و همچنین تعدادی از هنرمندان درباره این هنرمند فقید سخنرانی خواهند کرد.
زنده یاد جعفر والی در فیلم‌های سینمایی همچون: گلهای داوودی، تنگسیر، دادشاه، ناخدا خورشید، پائیزان، طهران روزگار نو ، پاداش سکوت، راه و بیراه و همچنین سریال هزاردستان نقش آفرینی داشته است.
برنامه کارگاه‌های هفدهمین جشنواره بینالمللی فیلم مستند ایران «سینماحقیقت» اعلام شد.
به گزارش سینمای خانگی از روابط عمومی مرکز گسترش سینمای مستند، تجربی و پویانمایی، هفدمین جشنواره بینالمللی فیلم مستند ایران؛ سینماحقیقت برای علاقه‌مندان به سینمای مستند کارگاه‌های آموزشی را در پنج روز برگزار می‌کند که به شرح زیر است:
دوشنبه ۲۷ آذر، روز اول جشنواره برنامه سینمای مستند در قاب حقوق ایران با تدریس وحید آگاه، ساعت ۱۸ تا ۲۰ مدیر برنامه: علیرضا حسینی (کارگاه انجمن صنفی تهیه کنندگان سینمای مستند)
سه‌شنبه ۲۸ آذر، روز دوم جشنواره کارگاه مستند انیمیشن (پویانمایی) با تدریس اینا ساهاکیان، ساعت ۱۰ تا ۱۲ کارگاه خلاقیت و نوآوری در مستند حیات وحش توسط مهدی نورمحمدی، ساعت ۱۳ تا ۱۵ کارگاه پژوهش تصویری و پژوهش برای تصویر با تدریس شهاب‌الدین عادل، ساعت ۱۵ تا ۱۷
چهارشنبه ۲۹ آذر، روز سوم جشنواره کارگاه فرآیند ساخت مستند کوتاه توسط لقمان خالدی، ساعت ۱۰ تا ۱۲ کارگاه روایت مستند از ساعت ۱۳ تا ۱۵ کارگاه سمینار کارگاهی: تک نگاری در سینمای مستند با تدریس فرهاد ورهرام، ساعت ۱۵ تا ۱۷
پنج‌شنبه ۳۰ آذر، روز چهارم جشنواره کارگاه تجربه‌های جدید من در فیلمسازی مستند با حضور مهرداد اسکویی، ساعت ۱۵ تا ۱۷
جمعه اول دی، روز پنجم جشنواره کارگاه غیر حضوری مستند علمی با تدریس پائو فاوس از اسپانیا، ساعت ۱۰ تا ۱۲ کارگاه اخلاق در سینمای مستند توسط هانا پولاک کارگردان لهستانی، ساعت ۱۳ تا ۱۵
هفدهمین جشنواره بینالمللی فیلم مستند ایران «سینما حقیقت» به دبیری محمد حمیدی مقدم ۲۷ آذر تا ۲ دوم دی در پردیس چارسو برگزار می‌شود.
