به گزارش پایگاه خبری سینمای خانگی به نقل از ستاد اطلاعرسانی و ارتباطات رسانهای سی و پنجمین دوره جشنواره بینالمللی فیلمهای کودکان و نوجوانان، «مرضیه برومند» با اشاره به جایگاه «جشنواره فیلم کودک» در ارتقای سینمای کودک و نوجوان گفت: من از اولین دورههای جشنواره فیلمهای کودکان و نوجوانان اصفهان، با آن همراه بودم. رویدادی که پرشور و پر بار، حیات خود را آغاز کرد و همه تلاش ما و دستاندرکاران سینما باید به سمت احیای مجدد دوران پرشکوه جشنواره و سینمای کودک برویم، چرا که سینمای کودک به شکوه جشنواره زنده است.
او تصریح کرد: این یک واقعیت است که بچهها نیاز به فیلم دیدن و سینما رفتن دارند. درست است که الان همه در خانههایشان فیلم و سریال میبینند اما سینما رفتن، «آیین باهم تجربه کردن» است. فضایی برای با هم خندیدن، گریه کردن و با هم داد زدن و هیجانگروهی. در واقع سینما به نزدیک شدن بچهها به هم کمک میکند و جای این تجربه مشترک را هیچ چیزی نمیتواند پر کند.
کارگردان فیلم «شهر موشها» با اشاره به این نکته که سینمای کودک نیازمند حمایت است، ادامه داد: مخاطبان سینمای کودک، تنها سه تا چهار ماه در سال در اختیار خانوادهها هستند که در حال حاضر با توجه به وضعیت اقتصادی، اولین چیزی که از سبد خانوار حذف میشود، سینماست پس ما باید آگاهانه عمل کنیم تا رابطه بین مخاطبان کودک و نوجوان با سینما قطع نشود.
برومند عنوان کرد: باید محصولات مخصوص کودکان و نوجوان امروز را به گونهای تولید کنیم که ضمن سرگرمکنندگی، محتوایش هم کنترل شده باشد. از همین رو بهترین شیوه، روزآمدی ضوابط موجود در سینمای کودک برای مخاطبی است که نسبت به نسل گذشته، تغییر کرده است و با موضوعات متفاوتتری ارتباط برقرار میکند.
کارگردان فیلم «مربای شیرین» تأکید کرد: باید مراقب زبان و ادبیات کودک بود و در فیلمهای مناسب این مخاطب، از کلمات زشت که در برخی فیلمها شنیده میشود، دوری کرد. بچهها را باید با ابزار فیلم و سینما، با زندگی سالم خانوادگی، دوستی در مدرسه و محله آشنا کرد و به آنها آموخت که با یکدیگر بودن بهتر از تنهاییست.
او افزود: سینما در هر کشوری برای جذب حداکثری مخاطب، نیازمند گونههای مختلف سینمایی است که یکی از آنها سینمای کودک است. سینمای کودک و خانواده میتوانند در کنار یکدیگر رشد کنند. ما باید کاری کنیم که سینمای خانواده، جدی گرفته شود. سینمایی که اعضای خانواده با یکدیگر در سالن سینما فیلم ببینند و از دیدن فیلم لذت ببرند.
کارگردان «الو الو من جوجوام» در ادامه گفت: خوشبختانه فیلمهایم تماشاگرانی از همه سنین داشته است. من کارهای بسیاری ساختهام که برخی از آنها نیز مخاطب بزرگسال دارند اما همیشه در همه آثارم یک بچه حضور دارد، به بچهها تعلق خاطر بسیاری دارم چراکه کودک و نوجوان یکی از اعضای اصلی خانواده محسوب میشوند و تمرکز آثار من نیز بیشتر بر بستر خانواده و شهر استوار بوده است.
سی و پنجمین جشنواره بینالمللی فیلمهای کودکان و نوجوان اصفهان با دبیری مجید زینالعابدین و با مشارکت سازمان سینمایی، بنیاد سینمایی فارابی و شهرداری اصفهان از پانزدهم تا بیستم مهرماه سال جاری (۷ تا ۱۲ اکتبر ۲۰۲۳) در اصفهان برگزار میشود.
رسانه سینمای خانگی- خیلی از مسئولان سینمایی، فضای کودک را نمیشناسند
سیدجواد هاشمی گفت: در تمامی این سال ها کدام فیلمی که با سرمایه فارابی تولید شده توانسته در اکران موفق باشد؟ آیا فارابی توانسته یک فیلم درخشان در حوزه کودک و نوجوان بسازد که مخاطبان هدف این سینما از آن خوششان بیاید؟
به گزارش سینمای خانگی از سینماپرس، سیدجواد هاشمی بازیگر و کارگردان سینما و تلویزیون در خصوص تداوم تصمیمات و کارهای غلط در حوزه سینمای بحران زده کودک و نوجوان در آستانه برگزاری جشنواره فیلم کودک گفت: فارابی سال ها است جشنواره کودک را برگزار می کند تا نیروهایش اضافه حقوق بیشتر بگیرند! در واقع چشم امید مدیران و کارمندان فارابی به این جشنواره است و برای همین هم اصرار به برگزاری اش دارند.
کارگردان فیلم های سینمایی «شهر گربه ها» و «تورنادو» در گفتگو با سینماپرس، افزود: جشنواره یک ویترین است و اصولاً هر سازمان و نهادی دوست دارد که تمام توانایی هایش را در این ویترین عرضه کند به دلیل اینکه از بعد تبلیغاتی برایشان اثر شگرفی خواهد داشت.
وی ادامه داد: فارابی سال ها است جشنواره برگزار می کند برای اینکه ثابت کند نیروهایش کار می کنند! این نهاد جشنواره برگزار می کند برای اینکه نیروهایش مبالغ بیشتری دریافت کنند؛ اساساً آدم های قدیمی و تغییر ناپذیر ادوار فارابی از کارشناسان و کارمندان چشم امیدشان به این جشنواره و اضافه کار و حقوق است و به نظرم می آید که باید درک شان کرد!
این سینماگر مطرح سپس با بیان اینکه آنچه متأسفانه من را خیلی متعجب می کند این است هر مدیری که می آید از همان نیروها و کارشناسان و آدم های قدیمی استفاده می کند اظهار داشت: پرسش بنده از مدیر فارابی این است که چرا کارشناسان مربوط به صدور مجوز و مشاوران مربوط به امور فیلمنامه و تولید همان آدم های قدیمی هستند که اصبلاً کودک را نمی شناسند؟
هاشمی خاطرنشان کرد: در تمامی این سال ها کدام فیلمی که با سرمایه فارابی تولید شده توانسته در اکران موفق باشد؟ آیا فارابی توانسته یک فیلم درخشان در حوزه کودک و نوجوان بسازد که مخاطبان هدف این سینما از آن خوششان بیاید؟
این کارگردان تأکید کرد: مدیران فارابی در ادوار مختلف مدعی آن هستند که این نهاد صدها فیلم خوب تولید کرده است؛ حال پرسش بنده از آن ها این است که این فیلم های خوبی که به زعم خودشان تولید کردند چقدر بازگشت سرمایه داشته است؟ چقدر مخاطب داشته است؟ چند درصد فیلم های تولیدی شان در کمدهای فارابی خاک می خورد؟
وی متذکر شد: متأسفانه اگر فارابی موفقیتی هم کسب کرده موفقیت های ضعیف بوده است. اینکه بروند و با مدارس مذاکره کنند و دانش آموزان را به تماشای یک فیلم ببرند دلیلی بر خوب بودن فیلم ها نیست.
کارگردان فیلم مجموعه فیلم های سینمایی «پیشونی سفید» در پاسخ به این پرسش که آیا با تغییر مدیریت فارابی امیدی به بهبود اوضاع سینمای کودک دارید یا خیر تصریح کرد: با تغییر مدیران تا به امروز اتفاق شگرفی را سراغ نداریم و از این رو بنده نمی توانم به این تغییرات خوش بین باشم.
هاشمی یادآور شد: مشکل اصلی همانطور که پیش تر هم عرض کردم حضور برخی چهره های ثابت در بنیاد فارابی است که باید این چهره ها هرچه سریع تر تغییر کنند. بنده به مدیرعامل قبلی این نهاد یعنی آقای جوادی هم گفتم که شما نمی توانید با این آدم ها درست جلو بروید و تحولی در فارابی و سینمای کودک و نوجوان ایجاد کنید. این آدم های به اصطلاح کارشناس بوده اند که باعث تولید فیلم هایی شده اند که سال ها است درون کشوهای این بنیاد خاک می خورد.
وی در همین راستا اظهار داشت: بنده به عنوان فردی که تاکنون ۸ فیلم برای کودکان و نوجوانان تولید کردم که ۷ فیلمم اکران شده و همه آثارم با اقبال بسیار مواجه گشته قطعاً یک صاحب نظر در سینمای کودک و نوجوان هستم و کسی نمی تواند این را انکار کند. فیلم های من همواره جزو پرفروش ترین ها بوده البته در جشنواره ها جایزه نگرفته و خوشحالم چون فیلم های فارابی فقط از جشنواره جایزه می گیرند.
هاشمی ادامه داد: حال سوأل بنده از مدیران فارابی این است آیا ممکن است من در انتخاب سوژه و متن و کار اشتباه کنم؟ چرا از تجربه من استفاده نمی شود؟ بنده با اصرار آقای جوادی به ایشان سناریو دادم اما بعد از یک هفته کسی از بنیاد فارابی به من زنگ زد و گفت بچه ها با سوژه و متن شما مخالف هستند. این در حالی است که فیلمنامه من را دو متخصص حوزه کودک و نوجوان یعنی حمزه صالحی و کریم خودسیانی نوشته بودند که مو لای درز آن نمی رفت.
وی یادآور شد: در آن دوران به من گفتند ما یک متن می فرستیم و شما این را کار کن؛ من متن را خواندم و دیدم فیلمنامه فاجعه است و قصه چند بچه سرطانی است که برای بقا تلاش می کنند! آیا این واقعاً کار کودک است؟ فیلمنامه تلخی بود که به اصلاً به درد فضای کودک و نوجوان نمی خورد اما در نهایت هم شنیدم ساخته شد. واقعاً نمی دانم چرا آقایان اصرار دارند این نوع فیلم ها را بسازند؟
این سینماگر تصریح کرد: متأسفانه کسانی که امور تأیید سناریو در فارابی را در دست دارند نه آدم ها را می شناسند نه بازار را؛ نه فضای کودک را می شناسند و نه دغدغه ای دارند. کاش این افراد بفهمند که کودکان امروزی را نمی شناسند و دست از این کارهای شان بردارند.
هاشمی در پایان این گفتگو افزود: بنده چند وقت پیش در روستای عبدالله آباد از توابع نیشابور برنامه ای داشتم و تمامی کودکان این روستا بدون استثنا فیلم «پیشونی سفید» من را بارها دیده بودند. حال سوأل من این است که چند کودک ایرانی تا کنون آثاری که به اسم کودک و نوجوان توسط فارابی تولید شده را دیده است؟ آقایان ای کاش به این نتیجه برسید که این کاره نیستید و باید کنار بروید همانطور که از خانم برومند خواستید فیلم بسازد اما ایشان گفت چون کودکان امروزی را نمی شناسم این کار را انجام نمی دهم. شما باید اول شخم بزنید بعد بذر بکارید؛ این را فراموش نکنید!
رسانه سینمای خانگی- دارو درد سینمای کودک چیست؟
متأسفانه ما در ایران دچار جشنواره زدگی هستیم. دچار قهرمان پروری های کاذب هستیم و کارهایی که می کنیم اغلب بی بازده و بی ثمر و بی اثر است!
به گزارش سینمای خانگی از سینماپرس، امید نیاز کارگردان سینما در خصوص تداوم تصمیمات و کارهای غلط در حوزه سینمای بحران زده کودک و نوجوان در آستانه برگزاری جشنواره فیلم کودک گفت: جشنواره فیلم کودک تنها برای سیگار فروش نزدیک به هتل هنرمندان و تورهای گردشگری اصفهان دستاورد دارد چرا که آن ها از برگزاری این جشنواره منافع زیاد می برند و متأسفانه سینمای ایران و سینماگران حوزه کودک و نوجوان هرگز شاهد دستاورد جدی در این رویداد نبوده اند.
کارگردان فیلم سینمایی «همسر دات کام» در گفتگو با سینماپرس، افزود: متأسفانه تجربه ثابت کرده ما در سینمای کشورمان به ویژه سینمای کودک و نوجوان دنبال انجام کارهای مفید نیستیم.
وی یادآور شد: جشنواره فیلم کودک و نوجوان یک زمان به جشنواره های معتبری مثل جیفونی تنه می زد و هم راستا با آن ها در حال حرکت بود. در روزگار نه چندان دور ویترین سینمای ایران با فیلم های کودک بود و در دنیا سینمای ایران را با آثار درخشانی مانند «بچه های آسمان» و «خانه دوست کجاست؟» می شناختند اما متأسفانه امروزه به دلیل سهل انگاری مدیران فرهنگی و سینمایی کار این سینما به جایی رسیده که جز ویران سرایی از آن باقی نمانده است.
نیاز سپس با اشاره به برگزاری جشنواره فیلم کودک و نوجوان تصریج کرد: آفتابه لگن هفت دست ولی شام و نهار هیچی بهترین توصیف برای این رویداد است! حقیقتاً من نمی دانم چرا مدیران سینمایی سراسیمه چند ماه مانده به برگزاری این رویداد چند تله فیلم بی ارزش افتضاح و عاری از فرهنگ و هنر را می آورند و جدول نمایش پر می کنند و با افتخار می گویند که جشنواره برگزار کرده اند؟
این سینماگر متذکر شد: جشنواره ای که فیلم هایش اکران عمومی نمی شود چه ثمری دارد؟ جشنواره ای که جایی برای تبادل افکار و اندیشه ها نیست اصلاً چرا باید برگزار شود؟ جشنواره ای که حتی توان آن را ندارد که فیلمسازان را با هم آشنا کند بود و نبودش چه معنایی دارد؟ جشنواره ای که یک بازار فیلم درست ندارد و نمی تواند با دنیا ارتباط برقرار کند چرا باید برگزار شود؟
کارگردان فیلم سینمایی «ب-۱۲» خاطرنشان کرد: مهمترین ضلع سینمای کودک و نوجوان مخاطب است که متأسفانه سال های متمادی است این سینما مخاطبان خود را نیز از دست داده است. گذشت زمانی که فیلم هایی مانند «پاتال و آرزوهای کوچک» و «مدرسه موش ها» و آثار مجید مجیدی و زنده یاد عباس کیارستمی و… تولید و اکران می شد و مردم با جان و دل به تماشای آن ها می رفتند و در جشنواره های خارجی هم از آن ها استقبال می شد.
نیاز تأکید کرد: سینماگران حوزه کودک و نوجوان امروزه به دلایل سیاسی و اقتصادی و اجتماعی و عدم انگیزه بیکارند. من به عنوان عضو کوچکی از سینمای کودک امکان کار ندارم. وقتی فیلمنامه کودک را به دفتر هر تهیه کننده ای می برم می گوید کار کودک نمی کنم چون بازار ندارد چون اکران درست نمی گیرد؛ متأسفانه هرچه می کشیم از سیاست گذارانی است که حتی از تأمین یک باکس اکران برای فیلم های کودک هم عاجز هستند.
وی در همین راستا ادامه داد: متأسفانه ما در ایران دچار جشنواره زدگی هستیم. دچار قهرمان پروری های کاذب هستیم و کارهایی که می کنیم اغلب بی بازده و بی ثمر و بی اثر است! متأسفانه حتی با تغییر مدیران اتفاقی رخ نمی دهد چرا که خانه از پای بست ویران است. ما کلی جشنواره در سینما داریم اما هیچ خروجی ندارند و نهایت کارمان در سینما این شده که مخاطبان به سمت فیلم هایی مانند «فسیل» بروند!
نیاز در پایان این گفتگو افزود: آقایان از خودتان سوأل کنید چرا هنرمند در خانه است؟ چرا دولت سازوکار فرهنگی برای اکران و بازگشت و عرضه محصول آن ها ندارد؟ چرا برخی نگاه ها به سینمای کودک و نوجوان ساده انگارانه است؟ چرا کسی به دغدغه های سینماگران اهمیت نمی دهد؟
رسانه سینمای خانگی- صنایع خلاق به جشنواره فیلم کودک و نوجوان میآیند
در نشست مدیران جشنواره فیلمهای کودکان و نوجوانان با دبیر و مدیران شورای فرهنگ عمومی کشور، پیشنهاد تشکیل کارگروه مشترک بازارپردازی و حضور صنایع خلاق فرهنگی در جشنواره بررسی شد.
به گزارش سینمای خانگی به نقل از روابط عمومی سی و پنجمین جشنواره بین المللی فیلمهای کودکان و نوجوانان، در نشست دبیر و مدیران ستاد اجرایی سی و پنجمین جشنواره بین المللی فیلمهای کودکان و نوجوانان با دبیر و مدیران شورای فرهنگ عمومی کشور، پیشنهاد تشکیل کارگروه مشترک بازارپردازی و حضور صنایع خلاق فرهنگی در جشنواره مورد بررسی قرار گرفت.
در نشست مذکور که به میزبانی بنیاد سینمایی فارابی برگزار شد مجید زین العابدین دبیر جشنواره و مدیرعامل این بنیاد، سیدمجید امامی دبیر شورای فرهنگ عمومی کشور، سیدامیر آقایی دبیر قرارگاه بازارپردازی صنایع فرهنگی به همراه مدیران ستادی جشنواره راههای همافزایی در حوزه بازارپردازی صنایع فرهنگی و لزوم توجه بیشتر صاحبان صنایع به تولیدات جانبی محصولات فرهنگی و هنری را در آستانه برگزاری جشنواره بین المللی فیلمهای کودکان و نوجوانان مورد بحث قرار دادند.
سیدمجید امامی با اشاره به اهمیت جشنواره بینالمللی فیلمهای کودکان و نوجوانان به عنوان مهمترین رویداد هنری حوزه کودک و نوجوان کشور تصریح کرد: این جشنواره ظرفیت و سکوی پرش مناسبی برای پیچینگ مدلهای مختلف اقتصادی نزد صاحبان صنایع را دارا بوده ضمن اینکه رویداد «تامین مالی صنایع فرهنگی کودک و نوجوان» نیز میتواند همه ساله در کنار جشنواره فیلم کودک و نوجوان برگزار شود.
همچنین سیدامیر آقایی نیز با اشاره به اثرگذاری جشنواره فیلم کودکان و نوجوانان به عنوان یک رخداد بینالمللی گفت: این رویداد هنری میتواند زمینه مهمی برای ایجاد و معرفی شخصیتهای ایرانی در حوزه پویانمایی فراهم سازد و صنایع جانبی نیز با استفاده از این شخصیت به تولید محصولات متنوع خود بپردازند.
دبیر قرارگاه بازارپردازی صنایع فرهنگی همچنین پیشنهاد داد جایزهای به نام «فرهنگ بنیان» طراحی و از سوی داوران مربوطه به فیلمهایی که از نظر محتوا، مضمون و تجاریسازی قابلیت بازارپردازی فرهنگی دارند، اهدا شود.
مجید زین العابدین دبیر سی و پنجمین جشنواره بین المللی فیلمهای کودکان و نوجوانان با ابراز خرسندی از برگزاری این نشست و اثرگذار بودن طرحها و پیشنهادهای ارائه شده، بر ضرورت تشکیل کارگروه مشترک بازارپردازی صنایع فرهنگی با حضور کارشناسان بنیاد سینمایی فارابی و شورای فرهنگ عمومی کشور تأکید و ابراز امیدواری کرد کارگروه مذکور بتواند در کوتاهترین مدت پیشنهاداتی عملیاتی ارائه دهد که بخشی از آن را بتوان در جشنواره امسال به عنوان زمینه اولیه حضور جدی صاحبان صنایع در حوزه تولیدات جانبی محصولات سینمایی اجرا کرد و در دورههای بعدی جشنواره نیز بازارپردازی صنایع فرهنگی یکی از بخشهای اصلی و مهم این رویداد هنری باشد.
برگزاری نشست تخصصی صنایع جانبی محصولات فرهنگی با صاحبان صنایع استان اصفهان در حاشیه جشنواره، اهدای جایزه ویژه بازارسازی یا شخصیتپردازی کودک و نوجوان، برگزاری نمایشگاهی شامل عرضه ظرفیتهای مختلف سینمای کودک و نوجوان در حوزههای پویانمایی، ترکیبی و زنده به صاحبان صنایع و سرمایهگذاران حوزه صنایع جانبی فرهنگی، برگزاری رویداد تامین مالی صنایع کودک و نوجوان، از جمله پیشنهاداتی بود که در نشست یاد شده از سوی حاضران مطرح شد.
سی و پنجمین جشنواره بینالمللی فیلمهای کودکان و نوجوانان با دبیری مجید زینالعابدین و با مشارکت سازمان سینمایی، بنیاد سینمایی فارابی و شهرداری اصفهان از پانزدهم تا بیستم مهر ماه سال جاری (۷ تا ۱۲ اکتبر ۲۰۲۳) در اصفهان برگزار میشود.
رسانه سینمای خانگی- «در میان صخرهها» به کره جنوبی میرود
فیلم «میان صخرهها» به کارگردانی مختار عبدالهی در بخش «سینمای باز» یازدهمین جشنواره فیلم کودک سئول نمایش داده میشود.
به گزارش سینمای خانگی به نقل از روابط عمومی مرکز گسترش سینمای مستند، تجربی و پویانمایی، «میان صخرهها» به کارگردانی مختار عبدالهی در بخش «سینمای باز» که در آن ۷ فیلم نمایش داده میشود، روی پرده میرود. در این بخش آثاری از آمریکا (۲ فیلم)، کره جنوبی، ژاپن، ایران، نروژ (۲ فیلم) به شکل غیررقابتی حضور دارند.
جشنواره فیلم کودک سئول از ۲۲ تا ۲۹ شهریور برگزار میشود. این فیلم پیشتر، در هجدهمین جشنواره بینالمللی (Within the family) روسیه، ۲ جایزه بهترین فیلم و بهترین بازیگر به شکل مشترک برای حمیدرضا غیبی و آندیا یحییپور بازیگران کودک این فیلم را در بخش مسابقه سینمای کودک دریافت کرد.
محمد احمدی تهیهکننده «میان صخرهها» است.
این فیلم با مشارکت مرکز گسترش سینمای مستند، تجربی و پویانمایی ساخته شده است.
رسانه سینمای خانگی- سینمای گیشه فیلمم را له کرد
محمد احمدی تهیهکننده فیلم سینمایی «میان صخرهها» ضمن گلایه از شرایط اکران عمومی این گونه از فیلمهای سینمایی تأکید کرد، مسئولان هم دغدغه گیشه و فروش پیدا کردهاند!
به گزارش سینمای خانگی از مهر، محمد احمدی تهیهکننده فیلم سینمایی «میان صخرهها» به کارگردانی مختار عبدالهی که این روزها روی پرده سینماهاست در گفتگو با مهر درباره فرآیند ساخت این فیلم گفت: فیلمنامه مختار عبداللهی نویسنده و کارگردان فیلم در مرکز گسترش سینمای مستند، تجربی و پویانمایی مصوب شده بود و همان زمان یکی از دوستان من یعنی آقای فریدون نجفی کارگردان سینما که اتفاقا از همشهریان آقای عبداللهی است، وی را به من معرفی کرد. فیلمنامه را خواندم و آن را دوست داشتم و تصمیم گرفتم برای تهیه این فیلم اقدام کنم.
وی با اشاره به اینکه «میان صخرهها» فیلمی در حوزه نوجوانان است، اظهار کرد: به نظرم این فیلم بیشتر مختص نوجوانان، برای آنها و درباره آنها است. بالاخره فیلم را چند نوجوان میبینند و میتوانند خود را در کاراکتر فیلم ببینند و مشکلاتی را که کاراکتر فیلم درگیر آنها میشود، درک کنند. این حس امید و اعتماد به نفسی که در فیلم وجود دارد، همچنین رشد فکری که کاراکتر فیلم آن را تجربه میکند، به نظرم میتواند برای نوجوانان ما مفید باشد.
این تهیهکننده با بیان اینکه این فیلم در بستر عشایر روایت میشود، توضیح داد: به نظرم «میان صخرهها» جدا از نوجوانان، برای خانوادهها هم جذاب است، البته من به مخاطبان اینطور نگاه نمیکنم؛ یعنی اثر ما برای همه نوجوانان است. نوجوانی که در شهر زندگی میکند بدش نمیآید با مشکلات و فضایی که یک نوجوان در روستا دارد، آشنا شود و میتواند با آن همذاتپنداری و با همه اینها ارتباط برقرار کند. دایره این مخاطبان خیلی گستردهتر است.
استقبال لر زبانان اصفهان از «میان صخرهها»
احمدی با اشاره به اینکه این فیلم پیشتر در جشنواره فیلمهای کودکان و نوجوانان بازخورد خوبی گرفته است، عنوان کرد: در جشنواره فیلمهای کودکان و نوجوانان، مخاطبان فیلم را دوست داشتند و بهنوعی چون لرزبانان زیادی در اصفهان ساکن هستند، این فیلم به ساکنان آنجا نزدیک است. نوجوانان فیلم را دوست داشتند و استقبال خوبی از آن شد. در نمایشهایی که داشت سالن پر میشد و فیلم موفق شد از هیات داوری فیلم ۲ جایزه پروانه زرین بهترین فیلمنامه و بهترین بازیگران خردسال را کسب کند.
این تهیهکننده درباره استفاده از طبیعت بهعنوان یک المان اصلی در روند پیشبرد اثر گفت: این موضوع روی فیلم ما تأثیر مثبتی داشت و به طور کلی به نظرم اتفاقی است که مبنای داستان محسوب میشود و آن را پیش میبرد. ضمن اینکه واقعیت این است من تهیهکننده حدود ۲۰ فیلم بودهام و نمیتوانم بگویم که به این اثر نزدیک بودهاند؛ ولی در مجموع سلیقه من همین نوع آثار هستند.
وی تأکید کرد: ترجیح میدهم روی فیلمهایی با چنین نگاهی کار کنم. قطعاً این نوع سینما را میپسندم و دوست دارم روزبهروز بیشتر پا و جان بگیرد؛ ولی با توجه به وضعیتی که وجود دارد متأسفانه این نوع سینما آب میرود. وظیفه من و امثال من این است که تلاش کنیم تا سرپا بماند و رشد کند. با این حال من احساس میکنم خیلی تلاشی برای حمایت از این نوع سینما مخصوصاً سینمای کودک و نوجوان نمیشود و این سینما خیلی دغدغه مسئولان نیست. دغدغه مسئولان بیشتر سینمای بهاصطلاح «بفروش» و «کمدی» است. شاید دوست دارند آمار مخاطب و فروش بالا برود تا آخر سال بگویند گیشه موفقی داشتیم در حالیکه با این نوع نگاه، سینمای کودک و نوجوان کمکم نابود میشود.
سینمای گیشه نیازی به حمایت خاص ندارد!
وی ادامه داد: معتقدم همه ژانرهای سینمایی باید در سینما وجود داشته باشند تا مخاطب حق انتخاب داشته باشد و در ضمن درباره آنها باید درست اطلاعرسانی شود. با توجه به این موضوع که سینمای گیشه و فیلمهای کمدی راه خود را میروند، اصلاً نیازی به حمایتهای خاص ندارند؛ چون اتفاقاً این آثار حقوحقوق بقیه فیلمها را له میکنند. وقتی تماشاگر زیادی به سینما میکشانند سینمادارها و سالندارها دوست دارند این فیلمها را نمایش دهند درحالیکه باید سیاست به شکلی باشد که از این نوع سینما (کودک و نوجوان) حمایت کنند تا مردم از تولید و اکران آنها مطلع شوند.
این تهیهکننده افزود: حتی اطلاعرسانیها و اختلافی که بین سینما و تلویزیون هست و فاصلهای که وجود دارد، ضربه بزرگی به این جنس از سینما میزند، حمایت نکردن در تبلیغات و معرفینکردن آثار مخصوصا به فیلمهای کودک و نوجوان، لطمه میزند! زمانی در برنامه کودک و نوجوان بازیگر و عوامل یک فیلم دعوت میشدند و تماشاگر و بیننده تلویزیون میفهمید چنین فیلمی وجود دارد و خانوادهها برای دیدن آن میرفتند، الان چنین چیزی هم دیگر نیست. همه چیز دستبهدست هم داده تا فیلمها بهخوبی معرفی نشوند و خیلی از تماشاگرها از اکران این فیلمها آگاهی پیدا نمیکنند.
احمدی در پایان گفت: من سه سال پیش فیلمی در اکران داشتم و با چند نفر تماس گرفتم، ولی آنها اصلا نمیدانستند که فیلمم اکران شده است. ممکن است مخاطب یکسری فیلمها را در ویترین سینما ببیند؛ ولی چون نمیشناسد و چیزی از آنها ندیده سراغ فیلمهایی میرود که مخاطبپسندتر و کمدی هستند. در شرایط اقتصادی فعلی هم البته این نوع فیلمها برای مردم بهتر است که البته این مسائل در اکران تأثیرگذار هستند.
رسانه سینمای خانگی- «میان صخرهها» شبیه «127 ساعت» است؟
کارگردان فیلم « میان صخره ها» معتقد است که فیلمش نقاط پر هیجان زیادی دارد که مخاطب را تا پایان فیلم نگه می دارد.
به گزارش سینمای خانگی از ایسنا، این روزها فیلم سینمایی «میان صخرهها» به کارگردانی «مختار عبدالهی» و تهیه کنندگی «محمد احمدی» در سینماهای سراسر کشور درحال اکران است. پای صحبتهای کارگردان اثر نشستیم تا برایمان از روند تولید این فیلم سینمایی کودک بگوید. عبدالهی معتقد است فیلمی که ساخته قرار نیست با آثار پرزرق و برق و گرانقیمت سینمای کودک رقابت کند اما میگوید فیلمش نقاط پرهیجان و پرکششی دارد که مخاطب را انتهای فیلم همراه نگه می دارد؛ چیزی شبیه فیلم «۱۲۷ ساعت» که بر اساس یک قصه واقعی است و مخاطب به انتظار سرنوشت قهرمانش، پای فیلم مینشیند.
«میان صخرهها» در جشنواره بین المللی فیلم کودک و نوجوان اصفهان و جشنواره With in Family روسیه، موفق به کسب جوایز متعددی شده است.
در ادامه متن این گفتگو را می خوانیم:
چه شد که سراغ این قصهای از دنیای کودکان رفتید آن هم در فضایی بدور از زندگی شهری؟
سال ۹۸ -۹۷ مستندی درباره یک ایتالیایی کار کردم که باید به جایی در میان کوههای بختیاری که پدرش آنجا فوت کرده است، میرفت. در مسیر به یک پسر بچه چوپان رسیدم که ۱۲-۱۰ سال سن داشت. اسم او ابراهیم بود و کاراکتر پسر قصه ما هم ابراهیم است. خیلی بزرگتر از سن خودش بود و ایده اولیه آنجا به ذهنم رسید البته نه به این شکل که دو بچه باشند بلکه به ذهنم رسید یک قصه را با یک بچه از ابتدا تا پایان پیش ببرم اما بنا به دلایلی ترجیح دادیم دختری هم اضافه شود. قصه و ایده ابتدایی فیلم از آنجا شروع شد.
بخشهایی از فیلم شبیه «۱۲۷ ساعت» ساخته «دنی بویل» است و این نگرانی برای تماشاگر است که همانند آن فیلم و ماجرای تلخ و البته واقعی قطع شدن دست کوهنورد، پایان تلخی را برای یک فیلم کودک شاهد باشیم. البته اینکه فیلم متاثر از برخی آثار سینمایی باشد، ایرادی ندارد. مثلا بخواهید از شباهتهای روابط یک فیلم خواهر و برادری مثل «بچههای آسمان» بهره ببرید. سوالم این است که در زمان تولید گوشه چشمی به این آثار داشتید؟
شاید برخی فیلمها بر ناخودآگاه فیلمساز تاثیر بگذارد. البته «بچههای آسمان» اصلاً تاثیر نداشت و فاصله فیلمها زیاد است اما ممکن است فیلمی مثل «۱۲۷ ساعت» بر ناخودآگاه من باقی مانده باشد. با این حال میتوان گفت شکلگیری این نوع قصه و فیلمهای سینمایی در همین راستا است. من به فیلمهایی که تک و یا دو پرسوناژ هستند، قبل از «۱۲۷ ساعت» هم علاقه خاصی داشتم، البته نه اینکه تا آخر بخواهم این مسیر را ادامه دهم، اما جزئی از علائق شخصی من بود و ناخودآگاه من را همواره درگیر میکرد. «آکیرا کوروساوا» هم شبیه چنین فیلمی دارد که تک کاراکتر و دو کاراکتر است. این موضوع همیشه در ناخودآگاه من بود که اگر بخواهم سینما را ادامه دهم این ژانری است که دوست دارم در آن قلم بزنم. قلم زدن را از این حیث میگویم که اعتقاد دارم نوشتن برای این مدل ژانر خیلی سخت است. احساس میکنم اینکه شما یک فیلم سینمایی بسازید و بخواهید با یک یا دو پرسوناژ، مخاطب را روی صندلی بنشانید و ۹۰ دقیقه او را در سینما نگه دارید، نسبت به زمانیکه تعداد کاراکتر بیشتر باشد، کار سخت تری است.
معمولا یکی از سوالات رایج در مواجهه با فیلمسازان سینمای کودک این است که فیلمشان برای کودک است یا درباره کودک؟ شما «میانصخرهها» در کدام یک از این دو دسته قرار میدهید؟
این کار به اعتقاد من دو لایه دارد یعنی سطحیترین لایه میتواند برای کودک باشد ولی در کنار آن زیرلایههای زیادی دارد. ما یک رادیو و یکسری اتفاقات داریم که زیرلایههای کار هستند و احساس میکنم برای کودک سنگین است. در کل میتوان گفت این اثر «درباره کودک» است. اینکه کار دو جنس تماشاگر کودک و بزرگسان را جذب کند، کاملاً خواسته بود و اینطور نبود که ناخواسته به این سمت رفته باشیم.
رادیو در فیلم تبدیل به یک عناصر فضاسازی و روایت در فیلم شده است. با این حال به نظر میرسد که همین رادیو، فضا را از کودک دور میکند و کار را مختص تماشاگر بزرگسال میکند. هدف شما از استفاده از این رادیو در دل قصه چه بود؟
چندان موافق «فاصله گرفتن» نیستم، چون در جاهایی نکات طنزی وجود دارد و کودک با آن قسمتها روبرو میشود. نمیخواهم زیاد درباره رادیو صحبت کنم چون خیلی چیزها پشت آن است. فقط رادیو در اینجا نمادی از رسانه است که هیچ طوری نمیتوان آن را ساکت و خفه کرد. حتی با وجود اتفاقی که در پایان کار میافتد، باز هم نمیتوان رادیو را خفه کرد. نمادی از کلیت رسانه است. چیزهای دیگری همچون رادیو زیاد است.
شما و محمد احمدی (تهیه کننده اثر) دوستی و آشنایی با فریدون نجفی دارید. نجفی به شدت به این مدل آثار سینمایی در کار علاقه دارد. از ایشان «اسکی باز» و «بچه گرگ های دره سیب» را دیده ایم و فکر میکنم با آنها آشنا هستید. چقدر ایشان در این زمینه به شما راهنمایی دادند؟ چقدر حمایت و هدایت کردند با توجه به اینکه سابقه زیادی در این مدل از فیلمها دارند؟
فریدون دوست من است و خیلی به هم نزدیک هستیم. به نوعی میتوان گفت فریدون نجفی خیلی خوب بومینویسی و جهانیاندیشی را در کارهای خود دارد. شاید تاثیری که فریدون بر من داشت، این مدل تاثیر بود. یعنی به شکل کلی بود. اینکه بگویم به شکل جزئی تاثیرگذاشته باشد، نبوده است. از این جهت که به شکل کلی از فریدون توانستم این را دریافت کنم که چقدر خوب میشود بومی بنویسد، جهانی بیندیشد و در میدان جهانی، اثر خود را عرضه کند. این تاثیری بود که فریدون داشت. ضمن اینکه زیست بوم و اقلیم ما اقلیمی است که میتوان گفت این مدل کارها عملاً برجسته هستند. شاید اگر کس دیگری وارد این زیست بوم شود که بخواهد یک ژانر یا موضوع مناسبی را برای نمایش و فیلمسازی انتخاب کند نیز به این سمت بیاید. جنگندگی و روحیه مبارزه طلبی که از کودکی در این زیست بوم تقویت میشود چیزی است که کاملاً مشهود است. وقتی به کوه رفتم و یک بچه ۱۱-۱۰ ساله را دیدم که عملاً کارهایی در کوه میکرد که من تصور هم نمیکردم، ایده ابتدائی این قصه به ذهنم رسید. ناخودآگاه، من که در آن زیست بوم بزرگ شدم این وضعیت را داشتم، حالا اگر غریبهای در این شرایط قرار گیرد و این موضوعات را ببیند، قطعا اولین چیزی که برای فیلمسازی به چشم او میآید، همین شرایط است.
الان یکسری کارهایی تولید میشود که به اسم کار کودک هستند ولی بیشتر برای بچههای شهرنشین یا طیف خاصی از طبقههای اجتماعی است. فیلمهای پر زرق و برق زیادی با آواز و نور و گریمهای سنگین برای کودکان فیلم. نگران این نبودید اثر شما با توجه به اینکه سادگی خاصی دارد و فضای خاصی که از لحاظ موقعیتی و شخصیتهایی دارد، در رقابت با اینها شکست بخورد؟
به هیچ عنوان! از چند منظر میتوان این قضیه را بررسی کرد. اولاً هزینهای که کردیم خیلی کم است و کل هزینهای که کردیم با آن کارها عملاً قابل مقایسه نیست و شاید از دید بعضی ها خیلی خندهدار به نظر برسد. پس از این جهت وقتی این بودجه برای تولید این اثر هزینه شده به هیچ عنوان انتظار نداریم به آن فیلمها تنه بزند. ضمن اینکه انتظار کار برای اینکه در گیشه بدرخشد یا اتفاقی خارق العاده بیفتد هم نیست. به نظرم این کارها میتواند بیشتر برای مخاطب و ذهنیت آینده نگری او، جریان سازی کند که بداند فیلم خوب میتواند اینطور هم باشد. به اعتقاد من باید این میزان تلاش صورت بگیرد تا برای کسی که پول میدهد و در سینما مینشیند و فیلم را تماشا میکند، بتواند فرهنگسازی شود. میتوان در سینما آمد و فیلمهایی با این چارچوب را دید و لذت برد. ضمن اینکه فکر میکنم فیلم ما اینطور نیز باشد چون آن زرق و برقهایی که اشاره کردید، را ندارد، ولی یک قصه پرهیجان دارد. فقط زرق و برق و بازیگران چهره را نداریم.
رسانه سینمای خانگی_آن مرد به مرحله تدوین رسید
تازه ترین فیلم بلند وحید پاکزاد در محاصره میان عشق و نفرت به مرحله تدوین رسید
به گزارش پایگاه خبری سینمای خانگی _دفتر اصفهان:فیلم بلند آن مرد با نام قبلی پدر خوانده، در سکوت خبری به پایان تصویربرداری رسید و هم اکنون در مرحله تدوین قرار دارد.
وحید پاکزاد درباره تازه ترین اثرش گفت: این فیلم با نزدیک شدن به دنیای پیچیده و در عین حال شیرین دوران نوجوانی چالشهای جذاب این دوران را به تصویر می کشد.
این کارگردان سینمای کودک در روایت کوتاهی از فیلمش گفت:درکمینگاه محاصره میان عشق،نفرت و خشم راه فراری نیست ،حال باید انتخاب کرد.
وی گفت:این فیلم روایت درستی از ظالم و مظلوم است .
علیرضا جلالی تبار،افشین سنگ چاپ،الهام باقری،علی عزیزی،روناک رضائی در این فیلم بلند نقش آفرینی کرده اند.
همچنین عوامل تولید این فیلم عبارتند از:تهیه کننده و کارگردان:وحیدپاکزاد،نویسنده:مهدی سجادپور،مدیرفیلمبرداری:دانیال معتمدزاده،مشاوررسانه ای و مدیرروابط عمومی:مهدی سرتاج
مدیرصدابرداری:سعیدبهرامی،مدیرتولید:علیرضاخدابخشی،طراح صحنه و لباس:فاطمه جهانی،دستیاراول کارگردان وبرنامه ریز:علی اسماعیلی،منشی صحنه:نازنین عرب،طراح گریم:محمدرمضانیان چهرمهینی،اجرای گریم:محمدرمضانیان،بیتا کرباسیان،مدیر تدارکات:منوچهرموحدی،عکاس وتصویربردار پشت صحنه:نویداصغری
رسانه سینمای خانگی- دعوت جهانی از فیلم «کت ومن»
فیلم کوتاه «کَتوُمَن» به کارگردانی هادی شیبانی به چهار جشنواره بینالمللی فیلم راه یافت.
به گزارش سینمای خانگی از ایسنا، فیلم کوتاه «کتوُمَن» به کارگردانی هادی شیبانی در ادامه حضور بینالمللی خود به بخش مسابقه بیست و پنجمین دوره جشنواره اینونتا ایتالیا، سیزدهمین دوره جشنواره ملی فیلم دانشجویی اروگوئه، دوازدهمین دوره جشنواره فیلم کوتاه اوبراورزل آلمان و سیزدهمین دوره جشنواره فیلم کوتاه نور جهان روسیه راه یافت.
جشنواره فیلم اینونتا ایتالیا (Festival Internazionale Inventa un Film) در سال ۱۹۹۸ توسط انجمن فرهنگی سینما شهر لنولا ایتالیا تأسیس شد. این جشنواره جزو انجمن جشنوارههای فیلم ایتالیا AFIC و فدراسیون کلوبهای سینمایی ایتالیا FEDIC است. طبق اعلام دبیرخانه جشنواره، بیش از ۳۰۰۰ فیلم متقاضی شرکت در بخش بینالملل بودهاند که در نهایت ۲۰ فیلم انتخاب و فیلم کوتاه «کتوُمَن» در این لیست نهایی پذیرفته شده است.
بیست و پنجمین دوره جشنواره اینونتا لنولا از تاریخ ۲ تا ۶ آگوست ۲۰۲۳ (۱۱ تا ۱۵ مرداد) در شهر لنولا استان لاتینا ایتالیا برگزار میشود.
جشنواره ملی فیلم دانشجویی اروگوئه معروف به «فناسیس» (FENACIES) در سال ۲۰۱۲ با نگاه جشنوارهای ویژه جوانان برای ارزشنهادن به خلاقیت و تلاش آنها در رقابتی سالم، تأسیس شد. هدف اصلی جشنواره، تقویت هر چه بیشتر آموزش جوانان است تا از طریق ساخت فیلم کوتاه، ایدههای خود را عینیت بخشیده و نمایش دهند. این جشنواره، در ابتدا مورد تأیید وزارت آموزشوپرورش و سپس موردتوجه وزارت گردشگری و ورزش اروگوئه قرار گرفت و در سال ٢٠١۵، یونسکو، اهداف آموزشی و فرهنگی جشنواره ملی دانشجویی این جشنواره را تأیید کرد. طبق اعلام دبیرخانه جشنواره، امسال ۱۰۶ فیلم کوتاه در بخش بینالملل حضور خواهند داشت.
سیزدهمین دوره فناسیس از تاریخ ۴ تا ۱۰ سپتامبر ۲۰۲۳ (۱۳ تا ۱۹ شهریور) در مونته ویدئو، پایتخت اروگوئه برگزار خواهد شد.
جشنواره فیلم کوتاه اوبراورزل (Filmfest Oberursel) در سال ۲۰۱۰ با عنوان جشنواره فیلم تابستانی اُرشل آغاز به کار کرد و بعدها به جشنواره اوبراورزل تغییر نام داد. این جشنواره با شعار «درباره خوراکیها، زندگی و عشق» و با دعوت از فیلمسازان بینالمللی، غذا را بهعنوان یک فرهنگ، تجربه حسی، یک چرخه زیستی، راهی برای گردآوری مردم و یک موضوع برای عدالت به تصویر میکشد.
دوازدهمین دوره این جشنواره از تاریخ ۳۱ آگوست تا ۳ سپتامبر ۲۰۲۳ (۹ تا ۱۲ شهریور) در شهر اوبراورزل آلمان برگزار خواهد شد.
جشنواره نور جهان (International Youth Film Festival Light to the World) باهدف ترویج تربیت معنوی، اخلاقی، میهنپرستانه و زیباییشناختی جوانان تأسیس شده است. از دیگر اهداف این جشنواره، ایجاد بستری برای گفتگوی هنری میان کودکان و جوانان و شناخت فیلمسازان مستعد سینمای کودک و جوان و آموزش و پرورش کودکان با استعداد است. از بین ۳۴۷۰ فیلم ارسالی به این جشنواره، ۱۲۴ فیلم به بخشهای مختلف مسابقه جشنواره راه یافتند که در بخش اجتماعی فیلم «کتوُمَن» یکی از ۹ فیلم پذیرفته شده است.
سیزدهمین دوره جشنواره فیلم کوتاه نور جهان از تاریخ ۴ تا ۸ آگوست ۲۰۲۳ (۱۳ تا ۱۷ مرداد) در شهر ریبینسک روسیه برگزار خواهد شد.
در خلاصه داستان «کَتوُمَن» آمده است: «کَتوُمَن» آنقدر ضعیف شده است که دیگر نمیتواند کسی را نجات دهد.
«کَتوُمَن» پیش از حضور در این جشنوارهها، از سی و پنجمین دوره جشنواره فیفاک تونس و دهمین دوره جشنواره سازمان عفو بینالملل فرانسه جایزه بهترین فیلم داستانی را کسب کرده و منتخب حضور در جشنوارههای فیلم جهان زنان در برلین، مولیزه ایتالیا، گراسیموف روسیه، اکس گراند آلمان، ماگما ایتالیا، جشنواره فرفیلم کوزوو و جکسونویل آمریکا، زلین چک و… نیز شده است.
رسانه سینمای خانگی- فارابی، پیشانی سینمای ایران است
شفیع آقامحمدیان گفت: متأسفانه طی سال های اخیر شاهد فیلم های خوبی در بنیاد سینمایی فارابی نبودیم و این در حالی است که بودجه های هنگفتی برای تولید این فیلم ها صرف شده بود.
به گزارش سینمای خانگی از سینماپرس، شفیع آقامحمدیان کارگردان سینما و مدیرعامل سابق مرکز گسترش سینمای مستند و تجربی در پی برکناری مدیر سابق بنیاد سینمایی فارابی و انتصاب مجید زین العابدین در رأس این نهاد در خصوص لزوم بازیابی هویت بنیاد سینمایی فارابی گفت: مهمترین مسأله و معضل بنیاد سینمایی فارابی طی سال های اخیر وجود شخص آقای جوادی بود چرا که تا جایی که بنده مطلع هستم ایشان شناختی از حوزه فرهنگ و سینما نداشتند و همین اتفاق باعث می شد بقیه مسائل و مشکلات در ذیل حضور ایشان در رأس فارابی تعریف شود!
کارگردان فیلم سینمایی «فرار از جهنم» و «مروارید سیاه» در گفتگو باسینماپرس، گفت: وقتی فردی در رأس یک نهاد قرار بگیرد اما شناختی از آن نهاد و مناسبات درونی و بیرونی آن نداشته باشد قطعاً نمی تواند آنجا را به درستی اداره کند؛ وقتی یک مدیر شناخت کافی از نهادی که مدیریتش را بر عهده گرفته نداشته باشد به افرادی اعتماد می کند که یا این کاره نیستند یا با قصد و غرض سعی در اخلال امور دارند.
وی ادامه داد: نمی شود الله بختکی یک مدیری را منصوب کرد و و توقع شکوفایی و ایجاد تحول از او داشت! بنده باز هم تکرار می کنم که اصلی ترین و اولین معضل بنیاد سینمایی فارابی طی ۲ سال گذشته حضور شخص آقای جوادی بود.
این سینماگر سرشناس خاطرنشان کرد: بنیاد سینمایی فارابی پیشانی سینمای کشور است. حضور در سینمای جهان و تولیدات دولتی سینما در حیطه اختیارات این نهاد است. بی شک وقتی چنین ارگانی با این همه کارکرد و اهمیت به هم بریزد کل سینما نیز تحت تأثیر آن واقع شده و دچار افول و نزول می شود.
آقامحمدیان با بیان اینکه در سال های گذشته وضعیت ناهنجاری در بنیاد سینمایی فارابی حاکم بود تصریح کرد: آقا زین العابدین مسئولیت خطیری را بر عهده گرفته است؛ ایشان باید برای بازیابی هویت بنیاد سینمایی فارابی این نهاد را زیر و رو کند؛ ایشان باید برنامه ریزی جدید و تعریف استراتژیک برای این بنیاد به وجود آورد تا حداقل بخشی از کاستی های گذشته رفع گردد.
این عضو هیأت اسلامی هنرمندان تأکید کرد: یکی از مهمترین کارهایی که آقای زین العابدین باید در اسرع وقت انجام دهند این است که مدیران میانی و اعضای شوراهای فیلمنامه و… را در فارابی عوض کنند. ما در بنیاد سینمایی فارابی نیازمند شایسته سالاری هستیم که متأسفانه این شایسته سالاری طی سال های اخیر در این نهاد وجود نداشت. آقای زین العابدین باید افراد قدر و متعهد و فرهنگ شناس را انتخاب کنند تا بی قصد و غرض سینما در بهترین حالت ممکن به پیش برود.
وی متذکر شد: ما افراد نفوذی در حوزه فرهنگ کم نداریم؛ اگر چشم مان را برگردانیم نفوذی ها ورود پیدا می کنند و سینما را به سمتی می برند که قطعاً جزو اهداف نظام و انقلاب نیست. از این رو مدیر جدید بنیاد سینمایی فارابی نیازمند تبیین فوری یک استراتژی برای ادامه حیات این نهاد است.
آقامحمدیان در همین راستا افزود: متأسفانه طی سال های اخیر شاهد فیلم های خوبی در بنیاد سینمایی فارابی نبودیم و این در حالی است که بودجه های هنگفتی برای تولید این فیلم ها صرف شده بود.
وی یادآور شد: به علاوه در حوزه بین الملل هم عملکرد مدیران بنیاد سینمایی فارابی خوب نبود. به عنوان مثال طی سال های اخیر که جشنواره فیلم کن محلی برای تعرض برخی چهره ها به نظام مقدس جمهوری اسلامی ایران شده است و حتی برخی افراد روی فرش قرمز رفته و علناً علیه جمهوری اسلامی ایران موضع می گیرند واکنش مدیران فارابی واکنشی انفعالی بود. این اتفاق در حالی است که مدیران این نهاد ملزم بودند عکس العمل جدی در مواجهه با این پدیده داشته باشند.
این تهیه کننده سینما سپس با اشاره به افول و نزول جدی سینمای کودک و نوجوان متذکر شد: سینمای کودک و نوجوان رسماً وابسته به بنیاد سینمایی فارابی است اما متأسفانه به دلیل سیاست ها و عملکرد غلط مدیران طی سال های اخیر فاتحه اش خوانده شده است. از این رو امیدواریم که آقای زین العابدین تدبیر ویژه ای داشته باشند تا این سینما را احیاء کنند و این اتفاق قطعاً نیازمند به کارگیری افراد دلسوز و دغدغه مند است.
آقامحمدیان در خاتمه این گفتگو افزود: آقای زین العابدین با سبقه مدیریت موفقی که داشته انتخاب خوبی برای اداره بنیاد سینمایی فارابی است منتها بایستی با برنامه ریزی جدی و استراتژی محکم وارد شود و حضور در این عرصه را به عنوان کارزار ببیند. ایشان باید پایه های سست شده بنیاد سینمایی فارابی را دوباره با سعی و کوشش و تلاش جهادی و شبانه روزی مستحکم کند و امیدواریم که چنین شود.