برچسب: سرخپوست

آخرین ساخته اسکورسیزی بخشی از تاریخ وحشتناک آمریکا  در سال های ۱۹۲۰ و در ایالت اوکلاهاما را به تصویر می کشد، روایت قتل های زنجیره ای یک قبیله سرخپوست با نام اوسیج.

به گزارش سینمای خانگی از ایرنا، اوسیج، قبیله‌ای سرخپوست در آمریکا بود که با کشف نفت یا طلای سیاه در زمین های خود به ثروت هنگفتی می رسند و البته که همان ثروت زیاد بلای جانشان می شود و اتفاقاتی تلخ و وحشتناک را برای این قبیله سرخپوستی رقم می زند.

ثروتی که قرار است برای آنها رفاه و آسایش را به همراه آورد اما در سرنوشتی هولناک ذره ذره جان آنها را می گیرد و یکی یکی به فرجامی دچار می شوند که چیزی جز مرگ میزبان آنها نیست حال با زهر باشد یا شلیک گلوله و یا انفجاری مهیب.

قاتلین ماه کامل فیلمی پیچیده و چند وجهی است، هم مدرن است و هم به قصه گویی سینمای کلاسیک وفادار است، درامی تاریخی با پیشینه ای واقعی که وحشت و شقاوت دنیای مدرن را هم با خود به همراه دارد و بحران دقیقا از زمانی آغاز می شود که قبیله ای که تا دیروز درگیر یک زندگی بدوی در کنار مزرعه و حیوانات خود بودند، امروز به جایی رسیده که راننده شخصی داشته و تفریحاتش بدون عبور از دوره گذار مدرن شده است، حالا به جای کار بر سر زمین ها، این پول نفت است که برای آنها نقش بازی می کند نه خود آنها.

آنچه مسلم است اسکورسیزی در قاتلین ماه کامل شکل کارگردانی اش هم بر گرفته از همین محتوای اثر است و بی آنکه هیچ عجله ای برای روایت قصه خود داشته باشد در آن می توان هم از جنس سکانس های لانگ شاتی به سبک وسترن های جان فورد از طبیعت زیبای اوسیج دید و هم سکانس هایی از جنس مدرنیته خاص فیلم های اسکورسیزی.

فیلم پر است از لحظات نابی که خاص میزانسن های چشمگیر سینمای اسکورسیزی است به ویژه در فضاهایی که دوربین و سوژه هر دو در حال حرکت هستند و تردد حجم زیاد بازیگران با حزئیات کامل نشان از تسلط کارگردان بر اثر دارد.

شاید آنچه زمان آخرین ساخته فیلمساز را به بالای ۳ ساعت می رساند همین توجه به جزئیات در فیلم است که اسکورسیزی به راحتی از کنار آنها نگذشته است و هم در طرحی صحنه، هم در طراحی لباس و هم در جنس بازی بازیگران به آن توجه ویژه داشته است، که این رویکرد اگرچه برای علاقه مندان به هنر هفتم شاید جذاب به نظر آید به همان اندازه هم می تواند برای مخاطب معمولی سینما خسته کننده جلوه کند.

در کنار جذابیت های بصری و محتوایی قاتلین ماه کامل شاید آنچه برای مخاطب نیز قابل توجه است حضور بازیگران بزرگی چون رابرت دنیرو و لئوناردو دیکاپریو در کنار یکدیگر است.

رابرت دنیرو همچون بازی در دیگر آثار فیلمساز در این فیلم نیز استادانه توانسته است در خلق کاراکتری ریاکار و با لایه هایی پیچیده بسیار موفق عمل کند و با ظاهری ارام و منجی گرانه در اوسیج که راه و مدرسه و بیمارستان را به آنجا آورده است عمق چهره پلید و نفرت انگیز خود که طراحی قتل های زنجیره ای را بر عهده دارد پنهان کند.

اگرچه لایه های چهره پلید او در همان یک سوم آغازین فیلم برای مخاطب بر ملا می شود اما به هیچ‌ وجه بازی ریاکارانه او در این نقش غیر قابل باور نمی شود و متانت او در طراحی توطئه و قتل ها به شدت تاثیر گذار است، چیزی که درسی بسیار بزرگ برای علاقه مندان بازیگری است که کاراکترهای بدمن و منفی اثر، لزوما اکت ها، کنش ها و واکنش هایشان اگزجره، گل درشت و از قبل رو شده نیست به ویژه آنکه هویت کاراکتر در همان ابتدای فیلم برای مخاطب روشن شده باشد.

لئوناردو دی‌کاپریو نیز به عنوان کاراکتر محوری و اصلی فیلم به خوبی توانسته است شخصیت مردی مستاصل و گرفتار در میان عشق به خانواده یا پول را بازی کند.

آنچه شاید در آخرین ساخته اسکورسیزی کمتر مورد توجه قرار گرفته است پرداختن به کاراکترها و شخصیت های خود سرخپوستان قبیله اوسیج می باشد آن چنان که توجه فیلمساز به پرداخت کاراکترهای سفید پوستانی است که زندگی مردم این قبیله را دستخوش حوادثی وحشتناک قرار می دهند، تا اندازه ای از شخصیت پردازی خود مردمان قبیله اوسیج غافل مانده است و قطعا برقرای این توازن در فیلمنامه می توانست به همذات پنداری بیشتر مخاطب با قبیله سرخپوستان که در حقیقت اصل ماجرا برای آنها رقم می خورد، کمک کند.

از دیگر نکات بسیار قابل توجه در آخرین ساخته اسکورسیزی می توان به پایان خلاقانه فیلم اشاره کرد که فیلمساز با رویکردی به شدت مبتکرانه سمفونی قاتلین ماه کامل را به پایان می رساند و لذت تماشای این سکانس پایانی با بازی خود اسکورسیزی بماند برای تماشای این فیلم.

قاتلین ماه کامل اگرچه اثری طولانی و با تایم بالا از کار درآمده است اما درامی تاثیر گذار است که دیدن آن را به علاقه مندان سینما توصیه می کنم.

شبکه نمایش بخش ثابتی از کنداکتور خود را در هفته آتی به مرور آثار زنده‌یاد آتیلا پسیانی، هنرمند مطرح کشورمان اختصاص می‌دهد.

به گزارش سینمای خانگی به نقل از پایگاه اطلاع‌رسانی سیما، در بخش نمایشی ساعت ۱۹ از شنبه، ۲۲ مهر تا جمعه، ۲۸ مهر فیلم‌های «کشتی آنجلیکا»، «دو فیلم با یک بلیت»، «خاکستر سبز»، «مجردها»، «غلامرضا تختی»، «سرخ پوست» و «سیانور» با هنرمایی زنده یاد آتیلا پسیانی از شبکه نمایش پخش می شود.

«کشتی آنجلیکا» به نویسندگی و کارگردانی محمد بزرگ‌ نیا محصول سال ۱۳۶۷ شنبه، ۲۲ مهر ساعت ۱۹ از شبکه نمایش سیما پخش می‌شود.

در فیلم «کشتی آنجلیکا» بازیگرانی چون عزت الله انتظامی، مهدی فتحی، مجید مظفری،آتیلا پسیانی، کتایون ریاحی و داریوش ارجمند ایفای نقش داشتند. همچنین ساخت موسیقی این فیلم بر عهده زنده یاد بابک بیات بود.

داستان این فیلم درباره کشتی آنجلیکا است که محموله آن طلا و هدایایی از طرف فردیناند، پادشاه پرتغال، برای شیوخ امارات عربی است. در جنگ کشتی‌ها به قعر آب فرو می‌رود و … .

فیلم سینمایی «دو فیلم با یک بلیت» به کارگردانی داریوش فرهنگ یکشنبه، ۲۳ مهر ساعت ۱۹ روی آنتن می رود.

 مهدی هاشمی، افسانه بایگان، سیامک اطلسی، آتیلا پسیانی، شهلا ریاحی، حسین محب اهری و فاطمه نقوی در این فیلم بازی می کنند.

داستان «دو فیلم با یک بلیت» درباره کارگردان جوان سینماست که به تازگی از آمریکا بازگشته و در تدارک تهیه فیلمی در ژانر پلیسی جنایی است. اما بازیگر اصلی فیلم سر فیلمبرداری به شدت صدمه می بیند و … .

«خاکستر سبز» فیلمی به کارگردانی ابراهیم حاتمی‌کیا ساخته سال ۱۳۷۲ است. این فیلم دوشنبه، ۲۴ مهر ساعت ۱۹ روی آنتن می‌رود.

آتیلا پسیانی، زلاتا پلشکوا، باربارا بوبولوا، اصغر نقی زاده، بسیرا مینوویچ، میلان باهول، گابریلا زوریکوا، رفیق الخوری، حسن سالیبو، ژوزف بایناک، پیتر روفوس، ایکو کرمپاسکی، ادینا بوچکیچ، دراکونا گوسوریچ و الویز یانکوویچ در این فیلم نقش آفرینی می‌کنند.

در خلاصه داستان فیلم آمده است: هادی به منظور انجام تحقیقات خود جهت فیلمسازی روانه کرواسی می‌شود. عزیز دوست هادی در جریان مسافرت او به کرواسی با در اختیار قرار دادن یک نوار کاست، یک قطعه عکس و یک نیمه پلاک از وی برای یافتن دختری به نام فاطمه کمک می‌گیرد…

فیلم سینمایی «مجردها» به کارگردانی اصغر هاشمی و تهیه‌کنندگی یدالله شهیدی سه شنبه، ۲۵ مهر ماه ساعت ۱۹ پخش می‌شود.

این اثر طنز به نویسندگی فرهاد توحیدی محصول سال ۱۳۸۳ است و محمدرضا فروتن، مریلا زارعی، مجید صالحی، الناز شاکردوست، آتیلا پسیانی و منوچهر آذری در آن نقش‌آفرینی می‌کنند.

در «مجردها» سه جوان برای رسیدن به آرزوهایشان تصمیم می‌گیرند برای کار به یکی از کشورهای حوزه خلیج فارس بروند اما با دزدیده شدن پول‌هایشان، در مسیر دیگری قرار می‌گیرند…

فیلم سینمایی «غلامرضا تختی» به کارگردانی بهرام توکلی چهارشنبه، ۲۶ مهر پخش می‌شود.

داستان این فیلم با قرائت و امضای وصیت نامه و خودکشی غلامرضا تختی، پهلوان کشتی‌گیر محبوب کشور، آغاز می‌شود. سپس با رجوع به گذشته از دوران کودکی‌اش که در فقر شدید و در آلونک‌های خانی آباد جنوب تهران می‌گذراند ادامه می‌یابد…

در این فیلم سینمایی بازیگرانی چون علیرضا گودرزی، شاهرخ شهبازی، ماهور الوند، ستاره پسیانی، حمیدرضا آذرنگ، مجتبی پیرزاده، پریوش نظریه، معصومه قاسمی‌پور، بانیپال شومون، آتیلا پسیانی، محسن تختی، بهنوش طباطبایی و فرهاد آئیش به ایفای نقش پرداخته‌اند.

فیلم سینمایی «سرخ پوست» به کارگردانی نیما جاویدی پنج‌شنبه، ۲۷ مهر ساعت ۱۹ روی آنتن می رود.

داستان فیلم از این قرار است که در سال ۱۳۴۶ یک زندان قدیمی به علت مجاورت با فرودگاه در حال توسعه باید تخلیه شود، سرگرد جاهد رئیس زندان مامور تخلیه افراد است که متوجه می‌شود یکی از زندانیان به نام احمد سرخپوست در زندان قدیمی پنهان شده است.

نوید محمدزاده، پریناز ایزدیار، آتیلا پسیانی، ستاره پسیانی، حبیب رضایی و مانی حقیقی از بازیگران این فیلم هستند.

فیلم سینمایی «سیانور» به کارگردانی بهروز شعیبی جمعه، ۲۸ مهر ساعت ۱۹ پخش می شود.

داستان «سیانور» در دهه ۱۳۵۰ می‌گذرد. امیر و هما عضو سازمان مجاهدین خلق پیش از انقلاب اسلامی پس از مدتی یکدیگر را می‌یابند، در حالی که یک انتخاب بیشتر ندارند.

بازیگرانی همچون مهدی‌هاشمی، هانیه توسلی، پدرام شریفی، بابک حمیدیان، حامد کمیلی، بهنوش طباطبایی، رضا مولایی و آتیلا پسیانی در این فیلم سینمایی نقش‌آفرینی کرده‌اند.

باز پخش این فیلم ها ساعت ۸ صبح و ۱۳ ظهر روز بعد از شبکه نمایش پخش می شود.

آتیلا پسیانی بازیگر پیشکسوت تئاتر، سینما و تلویزیون پس از یک دوره مبارزه با بیماری روز جمعه، ۱۴ مهر چشم از جهان فروبست و درگذشت او جامعه هنری کشور را سوگوار کرد.

سجاد نوروزی کارشناس سینما و مدیر سینما «آزادی» ضمن اشاره به شرایط فروش فیلم‌های روی پرده، به آسیب‌شناسی فرآیند تولید و اکران فیلم‌های سینمای ایران در سال‌های اخیر پرداخت.

به گزارش سینمای خانگی، سجاد نوروزی مدیر سینما «آزادی» تهران در گفتگو با مهر، درباره شرایط استقبال مخاطبان از فیلم‌های در حال اکران گفت: واقعیت این است تعداد مخاطبان سینمای ما هنوز به آمار مخاطبان سال ۹۸ که پیش از بحران کرونا بود، بازنگشته اما اتفاق خجسته این است که در ایام پس از کرونا گام‌به‌گام وضعیت بهبود پیدا کرده است و تقریباً به ۷۰ تا ۸۰ درصد آمار قبل رسیده‌ایم. این نشانه خیلی خوبی برای احیای سینمای ایران است.

وی ادامه داد: اگر تنوع ژانری در ترکیب فیلم‌ها بیشتر شود و در ژانرهای غیرکمدی هم فیلم‌های داشته باشیم که موج استقبال در میان مخاطبان ایجاد کنند، به‌نظرم خیلی زود به آمار سال ۹۸ خواهیم رسید. مشکل اصلی در حال حاضر این است که چنین فیلمی جز در ژانر کمدی، برای اکران نداریم. فیلم‌های غیرکمدی مثل «شبی که ماه کامل شد» و یا «سرخ‌پوست» این توان و ظرفیت را در بازه اکران خود داشتند اما فیلم‌های فعلی چنین توانی ندارند.

فعلاً امیدی به غیرکمدی‌ها نیست!

این مدیر سینمایی گفت: متأسفانه براساس فیلم‌هایی که طی سال‌های اخیر در جشنواره فجر شاهد بوده‌ایم، باید بگوییم فعلاً فیلم غیرکمدی‌ای که بتواند موج ایجاد کند، نداریم. آخرین تولیدات از این جنس هم در سینمای ما مربوط به سال ۹۸ و قبل از آن بوده است. البته در حوزه دفاع مقدس فیلم‌های خوبی مانند «موقعیت مهدی» و یا «غریب» را در این سال‌ها داشتیم اما به دلیل شرایطی مثل کرونا برای اولی و ترافیک اکران برای دومی، نتوانستند آن‌طور که ما دوست داشتیم با استقبال مواجه شوند.

نوروزی تأکید کرد: سینمای غیرکمدی ایران نیاز به یک ریل‌گذاری جدید دارد و قبول ندارم به دلیل مشکلاتی مانند صدور پروانه ساخت و یا ممیزی در این حوزه فیلم‌های موج‌آفرین ساخته نمی‌شود! مگر ما سخت‌گیرتر از مجموعه ساترا در حوزه نظارت و ممیزی در کشور داریم؟ تحت نظارت همین مجموعه سریال «پوست شیر» تولید و منتشر شد. پس حرف‌های مربوط به تأثیر ممیزی و نظارت را باید کنار بگذاریم. نمی‌خواهم منکر کج‌فهمی‌ها و بی سلیقگی‌ها شوم ولی متأسفانه یک سری ناکارآمدی‌ها، تنبلی‌ها و طماعی‌ها را می‌خواهیم پشت ماجرای پروانه ساخت و سخت‌گیری ارشاد پنهان کنیم که شخصاً اصلاً آن را قبول ندارم. فکر می‌کنید اگر همین امروز فیلمنامه‌ای با کیفیت «سرخ‌پوست» به شورای پروانه ساخت ارائه شود، مجوز دریافت نمی‌کند؟

این کارشناس سینما با انتقاد از اظهارنظر برخی فیلمسازان مبنی‌بر «مرگ سینمای اجتماعی ایران» گفت: اولاً که سینمای اجتماعی اساساً ترکیبی من‌درآوردی است و در سینمای حرفه‌ای دنیا هیچ معنایی ندارد، ثانیاً کاش دوستان بگویند این مدل از سینما که مدنظر دارند، چه زمانی زنده بوده که حالا مرگش فرارسیده است!؟ اینکه با دوربین روی دست، چند نما بگیریم و یک فاجعه را به‌شکل اغراق‌شده به تصویر درآوریم که نمی‌شود سینما! نمونه‌هایی مانند سرخپوست و «متری شیش‌ونیم» که اتفاقاً فیلم‌های خاصی هم هستند، چنان فروش خوبی در گیشه داشتند که به راحتی حرف این دوستان را نقض می‌کنند. مگر چه اتفاقی در کشور رخ داده است که در فاصله سه چهار سال دیگر چنین فیلم‌هایی نتوان در گیشه داشت؟ اگر تولید خوب داشته باشید، حتماً مخاطب خوب هم خواهید داشت.

چرا کنسرت علیرضا قربانی خوب می‌فروشد؟

وی تأکید کرد: نباید مباحث را پیچیده کنیم، فرمول این ماجرا خیلی ساده است. ما در ژانر غیرکمدی فیلم خوب نداریم و به همین دلیل مخاطبش را هم نداریم. به همین راحتی! سوال مشخص من از این دوستان این است که کنسرت اخیر علیرضا قربانی، چند میلیارد فروش کرده است؟ مگر سبک قربانی، از جنس موسیقی پاپ مصرفی و سرگرم‌کننده است؟ پس چرا این اندازه فروش دارد؟ اصلاً کدام خواننده پاپ سرگرم‌کننده‌ای را سراغ دارید که اینگونه بتواند فروش داشته باشد؟ همین مثال را می‌خواهم به سینما تعمیم بدهم و نتیجه بگیرم اینگونه نیست که بگوییم سلیقه مردم نازل شده است. تولیدکنندگان ما نازل شده‌اند که دیگر نمی‌توانند اثر خوب تولید کنند. علیرضا قربانی طی این سال‌ها هم چند قطعه بسیار خوب ارائه کرده و هم به مخاطبش احترام گذاشته و به همین دلیل شاهد چنین استقبالی است.

نوروزی ادامه داد: وقتی کار خوب به مردم ارائه شود، حتماً از آن استقبال می‌کنند و این همان اتفاقی است که در سینما شاهد آن نیستیم. نمونه‌هایی مانند «ملاقات خصوصی» را مگر نداریم که به فروش خیلی خوبی هم در میان فیلم‌های غیرکمدی رسیده است. کار خوب اگر تولید شود، حتماً از آن استقبال می‌شود. اگر معتقدید ژانر غیرکمدی مرده است، فروش فیلم‌های همین دو سه ماه مانند «ملاقات خصوصی» و «سه‌کام حبس» را چگونه توجیه می‌کنید؟

این کارشناس سینما با انتقاد از سازندگان برخی فیلم‌های غیرکمدی در سال‌های اخیر گفت: این دوستان با تولیدات ضعیف خود باعث فراری دادن سرمایه‌گذاران از سینما شده‌اند و این جریان نیاز به واکاوی و آسیب‌شناسی دارد. از دیگر سو در سه چهار سال اخیر بخش عمده‌ای از توان فنی سینمای ایران معطوف به جریان سریال‌سازی خانگی بوده است. اگر همان توان به سینما بازگردد مطمئن باشید اتفاقات خوبی رخ می‌دهد. از نیما جاویدی و محمدحسین مهدویان تا محمد کارت اگر به سینما بازگردند شاهد اتفاقات خوبی خواهیم بود. می دانم نیما جاویدی و دوستان دیگر فیلمنامه‌های بسیار خوبی را در دست نگارش دارند که معتقدم اگر ساخته شوند می‌تواند سینمای ایران را تکان بدهد. ما باید واقع‌بینانه به فضای موجود نگاه کنیم.

نوروزی گفت: هیچیک از ما حق نداریم از منظر ایده‌آل‌های ذهنی خود پدیده‌های سینمای ایران را تحلیل کنیم. باید نگاهی همه‌جانبه‌نگر داشته باشیم. اگر کسی که سالن دارد به دنبال منافع خود باشد، فیلم‌نامه‌نویس ایده‌آل‌های خودش را دنبال کند و فیلمساز هم کار خودش را بکند، قطعاً به هیچ نتیجه‌ای نخواهیم رسید. آنچه واضح است این است که سینمای ایران امروز مشکلات جدی در حوزه تولید و توزیع دارد و فرسنگ‌ها از استانداردهای جهانی عقب مانده است. این عقب‌ماندگی را هم صرفاً نمی‌توان به مسئله‌ای مانند ممیزی و عدم صدور پروانه ساخت تقلیل داد.

وی در پایان مطرح کرد: اگر بپرسید چرا عقب مانده‌ایم، به صراحت می‌گویم برخی از این آقایان دارند از این عقب‌ماندگی پول درمی‌آورند! طیفی از آقایان روشنفکر از یک سو و متحجران از سوی دیگر، در این سود بردن از عقب‌ماندگی اشتراک دارند و اگر روزی بتوانیم این عقب‌ماندگی را جبران کنیم، نان خیلی از این‌ها بریده می‌شود!