برچسب: جواد هاشمی

کارگردان فیلم «آهوی پیشونی سفید» با تاکید بر این که باید برای بچه‌ها فیلم‌های «الف ویژه» ساخت، گفت: ما فیلم کودک و نوجوانی که بچه‌ها پای آن بنشینند و خوب بخندند و یاد بگیرند و در بعد تربیت و آموزش سیر بشوند نداریم.

به گزارش سینمای خانگی از ایرنا، سیدجواد هاشمی در ۹ فیلم کودک و نوجوان به عنوان کارگردان و تهیه‌کننده مشارکت داشته است. شهر گربه‌ها، تورنادو، پیشونی سفید ۲، پیشونی سفید ۳ و آهوی پیشونی سفید از جمله این فیلم‌ها هستند. وی امسال در سی و پنجمین جشنواره بین‌المللی فیلم کودکان و نوجوانان اصفهان نیز به عنوان مهمان حضور داشت.

این بازیگر ضمن مقایسه فیلم‌های امروز با سینمای کودک در دهه شصت بیان کرد: الان از جهت کمیت تعداد فیلم‌ها برای کودک و نوجوان بد نیست. ولی از جهت کیفیت وضعیت افتضاح است.

وی با بیان این که سینما بدون بچه های امروز در آینده سقوط خواهد کرد اظهار داشت: نفوذ در قلب آینده هر جامعه‌ای به شرطی اتفاق می‌افتد که از کودکی شروع کنیم. اگر در هر کشوری قرار است آینده درخشان برای سینما و جامعه رقم بخورد باید برای بچه‌ها فیلم‌های بزرگ ساخت و آنها را جدی گرفت. اگر بچه های امروز به سینما رفتن عادت نکنند چگونه ممکن است فردا سینمای ما از علاقه مندان پر شود؟ بچه ها اگر به ماهواره و نتفلیکس و دیدن فیلم از طریق گوشی رو بیاورند، چگونه ممکن است فردا به سینما بروند؟ اگر بچه های امروز به سینما رفتن عادت نکنند چگونه ممکن است فردا سینمای ما از علاقه مندان پر شود؟

نفوذ در قلب آینده هر جامعه‌ای به شرطی اتفاق می‌افتد که از کودکی شروع کنیم. اگر در هر کشوری قرار است آینده درخشان برای سینما و جامعه رقم بخورد باید برای بچه‌ها فیلم‌های بزرگ ساخت و آنها را جدی گرفت

هاشمی ادامه داد: هنر تنها واژه نافذ برای ارتباط با آدم ها در سراسر دنیاست. فوتبال وقتی هنرمندانه است جذاب می شود. این هنر تکنیک آدم‌هاست. وگرنه می گویند چه بازی بدی بود. ما بچه ها را تحویل نمی گیریم. من در ایران خیلی تلاش کردم این کار را بکنم. باید برای بچه ها فیلم های الف ویژه ساخت. من از نه فیلمی که ساختم هشت تایش فیلم هایی است که پرهزینه ترین فیلم های تاریخ سینمای کودک بوده است.

وی با بیان این که الان بیننده فیلم های کودک نسبت به دهه شصت کمتر نیست گفت: دهه شصت را مدام مثال می زنند. ولی اگر کارها را بشماریم در دهه شصت کمتر از ده فیلم ماندگار برای بچه ها ساخته شده است. شهر موش ها، کلاه قرمزی و پسرخاله، گلنار، پاتال و آرزوهای کوچک فیلم های خوب دهه شصت هستند. این طور نیست که ما فکر کنیم تعداد فیلم های ماندگار آن زمان زیاد بوده است. آن زمان فضای مجازی و پلتفرم و گوشی موبایل و نت فلیکس نبود. مجبور بودند بچه ها را به سینما ببرند. الان بیننده فیلم‌های کودک نسبت به دهه شصت کمتر نیست. بچه ای هست که باب اسفنجی را ندیده باشد؟ هر کسی که به اینترنت و تلویزیون متصل باشد قطعا فیلم های کودکان را می بیند. دهه شصت سینما رونق داشت چون گزینه دیگری وجود نداشت. من قبول ندارم که دهه شصت تعداد بینندگان فیلم های کودک بیشتر بود.

سینمای کودک قیچی شد

این بازیگر و کارگردان ادامه داد: تلویزیون در طول تاریخ فشل بوده است. قبلا فشل بوده و الان هم فشل است. کارهای ترکیبی بی‌مایه ضعیف بدون پروداکشن می سازند که هیچ کدام شان در شان بچه ها سرزمین ما نیست. این ها بدرد نمی خورد. سینما بوده که بچه‌ها را جذب می کرده. ولی از دهه هشتاد به بعد کم کم بچه ها با اینترنت آشنا شدند. بچه ها از سینما جدا شدند و سینمای کودک قیچی شد. ما در تهران چند سالن سینمای کودک داشتیم؟ آن سال ها دیگر وجود خارجی ندارند. پس الان را با دهه شصیت قیاس نکنیم.

وی درباره حضورش در ادوار جشنوار فیلم کودک و نوجوان اصفهان توضیح داد: من در ۹ دوره جشنواره فیلم کودک به عنوان کارگردان، تهیه کننده و نویسنده خودم فیلم داشتیم. بیشتر از ۱۵ بار هم به عنوان مهمان حضور یافتم. اولین فیلمی که حدود بیست سال پیش با آن به عنوان کارگردان شرکت کردم دوئت نام داشت. فیلم را در اصفهان فیلمبرداری کردم. قصه یک کودک ایرانی و یک کودک فلسطینی بود که با هم ارتباط برقرار می کنند. نابینای ایرانی و نابینای فلسطینی زیر آوار می‌مانند. ارتباط این دو نفر با ساز بود. جفت شان ساز می زدند و یک دوئت در پل خواجوی اصفهان اجرا می کردند. یک استاد عرب پس از شنیدن ماجرای مظلومیت فلسطینیان تصمیم می‌گرفت صدای مظلومان جهان را از طریق اجرای یک کنسرت موسیقی به گوش مردم برساند. این اولین کار سینمایی بلند من بود. در سال ۱۳۹۱ با فیلم «اختاپوس: آهوی پیشونی سفید» در جشنواره حاضر شدم. هفت کار دیگر هم در جشنواره داشتم.

فانتزی برای داوران مهم نیست

هاشمی با یادآوری این که امسال اولین برای اولین بار فیلمم را در جشنواره شرکت ندادم، درباره دلایل عدم حضورش تاکید کرد: این دفعه من تصمیم گرفتم نباشم تا ببینم کسی دلش برای من تنگ می شود یا نه. فیلم دوئت و آهوی پیشونی سفید یکی دو تا جایزه از جشنواره کودک اصفهان گرفتند. متاسفانه در جشنواره فیلم کودک فانتزی برای داوران مهم نیست. چون خودشان هیچ تصوری از فانتزی و تولید این فیلم ها برای کودکان ندارند. هیچ وقت داوران این خصوصیت را نداشتند. این دفعه آقای جعفری به عنوان انیمیشن کار در جمع داوران جشنواره سی و پنجم حضور داشت. اکثر داورانی که در ادوار مختلف داوری کردند اصلا متوجه نیستند که بچه ها احتیاج به فیلم های خیال انگیز دارند.

وی ادامه داد: فیلم های ماندگار تاریخ سینمای کودک و نوجوان هرگز از جشنواره اصفهان جایزه نگرفته اند. اکثریت بچه های این سرزمین فیلم آهوی پیشونی سفید را در سینما یا تلویزیون دیده اند. ولی در جشنواره به نسخه دوم و سوم این فیلم هیچ توجهی از سمت داوران نشد. البته برای من مهم نبود. برای تورنادو هم همین اتفاق افتاد. فقط بازیگر نقش اصلی من جایزه تقدیر گرفت. فیلم در هیچ بخشی نامزد نشد. دبیر جشنواره جایزه بازار را به فیلمی که به فارابی مربوط می شد داد. فارابی در همه ادوار فیلم های خودش را نامزد کرده است. هیات داوران چطور دلشان آمده که هیچ کدام از فیلم های خارج از فارابی را تحویل نگیرند. البته یکی دو تا جایزه فرمالیته به این فیلم ها داده اند. چون می خواستند بگویند فیلم های فارابی خوب بوده است.

هاشمی در پاسخ به این سوال که آیا خودتان دوست دارید با مشارکت فارابی فیلم بسازید اظهار داشت: سال گذشته آقای جوادی، مدیرعامل وقت فارابی فیلم کاپیتان را به من پیشنهاد کردند. من فیلمنامه را خواندم و دیدم مثل بقیه کارهایی که فارابی می سازد، باید داخل کشو برود. یا نهایتا صد میلیون تومان فروش می کند. فیلمنامه خوبی داشت. من حس خوبی نسبت به آن داشتم. اما بچه ها مثل ما نیستند. اتفاقا من یک روز در ایام جشنواره اصفهان فیلم کاپیتان را با بچه ها تماشا کردم. هیچ کسی فیلم را نگاه نمی کرد. خیلی مایه تاسف است.

فیلم از نگاه بچه‌ها باید ارزیابی شود

وی ادامه داد: خوشحالم از این که فیلم های خودم در جشنواره سانس فوق العاده می گیرد. اما داوران به آن جایزه نمی دهند. واقعیت ماجرا این است که فیلم از نگاه بچه ها باید مورد ارزیابی قرار بگیرد. دخل و تصرف مسوول هیات داوران نباید در فیلم‌ها صورت بگیرد. یک دوره ای یادم می آید رئیس هیات داوران پشت تریبون رفت و گفت ما به بچه ها آموزش دادیم فیلم هایی را انتخاب کنند که سرش به تنش می ارزد. یعنی وارد ذهن بچه ها شده بود که آن چیزی که ما می گوییم را انتخاب کنید. آن شب «قطار شب» به عنوان فیلم برتر از نگاه داوران کودک و نوجوان انتخاب شد. قطار شب فیلم بسیار قشنگی بود؛ اما بچه ها دوستش نداشتند. چقدر فروش کرد. همان سال فیلم «تورنادو» ۲۵ برابر قطار شب فروخت. در حالی که داوران به تورنادو هیچ توجهی نداشتند.

کارگردان فیلم آهوی پیشونی سفید در پاسخ به این سوال که آیا قصد ساخت فیلم کودک را دارید گفت: قصد دارم برای کودکان و نوجوانان فیلمی بسازم؛ ولی پولش را ندارم. یک نفر از من پرسید اصلی ترین واژه ای که می شود برای کل سینمای کودک به زبان جاری کنی چیست من جواب دادم پول. اگر پول باشد می شود فیلم ساخت. مذاکراتی با دکتر علامتی، رئیس کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان و آقای زین العابدین، مدیرعامل فارابی داشته ام که ببینم می توانم روی آنها اثر بگذارم یا نه. می خواهم بگویم باید فیلم فانتزی و بزرگ بسازید. باید فیلمی مثل شهر موش ها و کلاه قرمزی و پسرخاله ساخته شود که پروداکشن و جلوه های ویژه دارند. بچه ها این فیلم ها را دوست دارند.

هاشمی با تاکید بر این‌که من فیلم حاکمیتی نمی سازم افزود: دوستانی در حاکمیت انتظار دارند که پول بدهند و من برایشان فیلم بسازم. در این صورت فیلم‌هایی می سازم که داخل کشو خواهد رفت.

سی و پنجمین دوره از جشنواره فیلم کودک در حالی سپری شد که تجهیزات سینماها از نظر فنی مشکل داشت و با استقبال کمی مواجه بود و صرفا رفع تکلیفی برای برگزارکنندگان بدون نتیجه محسوب می‌شود.

به گزارش سینمای خانگی از مهر، سی و پنجمین دوره از جشنواره فیلم‌های کودکان و نوجوانان پس از دو دوره مسکوت کرونا در مهر ۱۴۰۲ در اصفهان برگزار شد که البته نسبت به سال‌های گذشته رونق کمتری داشت و تعداد فیلم‌ها و استقبال کنندگان روند رو به کاهشی داشته است و عملاً به گفته کارشناسان خبر ویژه و خاصی را در این دوره از جشنواره مشاهده نکرده‌اند.

رمضانی از جمله خبرنگارانی است که تجربه حضور در دوره‌های گذشته جشنواره را داشته است و از تفاوت این دوره با سال‌های قبل می‌گوید: سال‌های گذشته فیلم‌سازان بزرگ‌تری حضور پیدا می‌کردند و حضور چهره‌های معروف و به نام عرصه سینما بیشتر دیده می‌شد در حالی که این دوره منتقدان سینمایی نیز حضور کمرنگی داشتند و امسال بازیگری که مشاهده شد، سید جواد هاشمی و محمد فیلی بود.

وی ادامه می‌دهد: سال‌های گذشته کارناوال شادی در شهرها به راه می‌افتاد و در پارک‌ها و مدارس شور و شوق کودکی حس می‌شد و هرچند که عنوان کردند برنامه‌های محله محوری در این راستا برگزار شده اما در صورت انجام، بُرد رسانه‌ای نداشته و این خود نقطه ضعف محسوب می‌شود. در واقع از نظر تبلیغات عملکرد ستاد اطلاع‌رسانی جشنواره و شهرداری مناسب نبود هرچند سعی کردند که از طریق فضای مجازی حضور را پررنگ نشان دهند اما در سطح شهر به جز چند بنر ساده ابتکار عمل خاص و المانی دیده نمی‌شود و شهر، شور و حال کودکی ندارد.

ضعف در تجهیزات فنی سینماهای اصفهان

آنچه که این روزها در اکران فیلم‌ها مشاهده می‌شود این است که کودکان و نوجوانان خبرنگار به کیفیت صدا و تصویر انتقاد دارند و آن را از سینماگران و تهیه‌کنندگان مطالبه می‌کنند در حالی که پاسخ آنها این است اگر فیلم در فضای بهتر و حتی تلویزیون نمایش داده می‌شد کیفیت بهتری خواهد داشت. آنها معتقدند که سینما چهارباغ از نظر تجهیزات فنی مناسب سازی نشده و صدا بالانس نیست و کیفیت ندارد و باعث می‌شود که بچه‌ها لذت کافی از فیلم را نبرند و این امر نشان می‌دهد که سینماهای مناسبی را برای اکران انتخاب نکردند.

محمدی از دیگر کارشناسان سینما و منتقد سینمایی است که از کیفیت فیلم‌های اکران شده می‌گوید: اغلب فیلم‌های تولیدی مانند دهه‌های گذشته برای بچه‌ها ساخته نشده است بلکه در مورد بچه‌ها ساخته می‌شوند و این آسیبی برای آنهاست.

وی ادامه می‌دهد: فیلم‌ها اکثراً از جشنواره‌های دیگر آمده‌اند و در این جشنواره رونمایی نشدند. از ۱۴ فیلم بخش مسابقه جشنواره کودک و نوجوان، سه فیلم «کاپیتان»، «در آغوش درخت» و «هوک» در جشنواره فیلم فجر سال گذشته اکران شده است. فیلم‌هایی که اگر دقیق به محتوای آنها نگاه کنیم، ترکیبی از فیلم‌های کودک و بزرگسال هستند و حتی در میان ۹ فیلمی که فارابی در جشنواره فیلم فجر چهل و یکم روی آنها سرمایه‌گذاری کرده، فیلمی مخصوص کودکان دیده نمی‌شود.

وی در خصوص اکران فیلم‌های خارجی به خبرنگار مهر می‌گوید: از ۳۹ کشور اثر فرستادند و از روز اول تاکنون مهمان خارجی چندانی مشاهده نشد و از طرفی هم خیلی دیر به اکران فیلم‌های خارجی پرداختند و باعث شد که شور و حال کمتری در این دوره از جشنواره را شاهد باشیم. در حالی که نسبت به سال‌های گذشته پخش با دوبله همزمان داشتیم.

تعداد بالای خبرنگار نوجوان دلیل بر کیفیت جشنواره نیست

خبرنگار پیشکسوت دیگری هم به نبود حضور هیئت داوران اصلی جشنواره اشاره می‌کند و به خبرنگار مهر می‌گوید: تنها داوران نوجوان هستند که رأی آنها اینترنتی هستند که آن هم معلوم نیست با چه مشکلاتی روبرو خواهند بود.

وی ادامه می‌دهد: تبلیغات بسیاری در راستای تعداد بالای خبرنگاران کودک و نوجوان شده که البته دلیل بر بهبود کیفیت جشنواره نمی‌شود و آنها کامل آموزش ندیده‌اند و اطلاعات آنها راجع به فیلم‌ها کافی نبود. بهتر این است که بچه‌ها از مدت‌ها قبل و تخصصی‌تر آموزش ببیند و فنی‌تر از نویسنده و کارگردانان سوال بپرسند زیرا بار اطلاع‌رسانی صحیح جشنواره به دوش خبرنگاران نوجوان است و فعالیت اصلی سایت جشنواره نیز از طریق خبرنگاران نوجوان تغذیه می‌شود.

لاهوتی معتقد است که تربیت و پرورش دادن خبرنگار نوجوان خوب است اما باید خوب آموزش ببیند و سطح اطلاعات بالایی را کسب کنند.

وی تاکید می‌کند: از سویی نیز باید توجه داشت که حضور حدود ۹۰۰ خبرنگار و داور نوجوان وکودک در این جشنواره دلیلی بر رونق آن نیست چرا که کودکان و نوجوانانی که شهروندان عادی شهر بودند از آن بهره‌ای نبردند.

از دیگر ضعف‌هایی که در این جشنواره می‌توان به آن اشاره کرد، سوق دادن مردم برای دریافت و رزرو بلیط به سایت آی تیکت است، در حالی که اصلاً نیاز به عجله و رزرو نبود و سالن‌ها از تماشاگر پُر نمی‌شد و کلاً استقبال مردم عادی ضعیف است و بیشترین میزان استقبال از سمت داوران کودک و نوجوان است که تعداد بالایی دارند.

حال پیش از آغاز جشنواره، مدیرعامل بنیاد سینمایی فارابی به برخی از انتقادات پاسخ داده بود که فیلم‌های کودک و نوجوان نیازمند حمایت هستند و ما نیازمند احیای سینمای کودک و نوجوان هستیم و سال‌هاست که تعداد تولیدات ما در سینمای کودک و نوجوان عدد قابل اعتنایی نیست و در زمینه تولید فیلم‌های فیلم‌های کودک و نوجوان دچار اختلال و کسری تولید هستیم و فیلمسازان ما نیازمند حمایت هستند.

وی گفته است که گاهی می‌دانیم که باید حمایت کنیم و این روشن است که فیلم کودک و نوجوان بدون حمایت پیش نمی‌رود، اما مقدورات و امکانات ما کم است. به همین دلیل است که تولیدات فیلم کودک و نوجوان به حداقل شش یا هفت فیلم می‌رسد. این مشکل در دوره پس از کرونا به‌دلیل توقف در تولید بیشتر شد.

زین‌العابدین خاطرنشان کرد: از طرف دیگر تا زمانی که اکران رونق پیدا نکند، شاید تولید به فعلیت نرسد و باید در این زمینه سازوکار حمایتی و مهندسی معکوس داشته باشیم. بنابراین، تعداد فیلم‌های اکران شده در نقطه مطلوب و آرمانی ما نیست و از میان ۵۱ فیلم، بعضی ویدئویی بودند که پروانه نمایش آنها تبدیل به ویدئویی شد و تعدادی فیلم سینمایی هم داشتیم که یا اکران عمومی شدند و طبق ضوابط امکان نمایش در جشنواره فیلم کودک و نوجوان را نداشتند یا بعضی دیگر چون در روزهای آینده نوبت اکران داشتند، نتوانستند در جشنواره حاضر شوند.

کارگردان فیلم «آهوی پیشونی سفید» گفت: قصد دارم برای کودکان و نوجوانان فیلمی بسازم؛ ولی پولش را ندارم.  

به گزارش سینمای خانگی، این بازیگر و تهیه کننده و کارگردان که جهت تماشای فیلم‌های سی و پنجمین جشنواره بین المللی کودک و نوجوان در این رویداد حاضر شده در گفت‌وگو ایرنا به اصفهان اظهار داشت: یک نفر از من پرسید اصلی ترین واژه ای که می شود برای کل سینمای کودک به زبان جاری کنی چیست من جواب دادم پول. اگر پول باشد می شود فیلم ساخت.

فیلم حاکمیتی نمی سازم

سیدجواد هاشمی با تاکید بر این‌که من فیلم حاکمیتی نمی سازم افزود: دوستانی در حاکمیت انتظار دارند که پول بدهند و من برایشان فیلم بسازم. در این صورت فیلم‌هایی می سازم که داخل کشو خواهد رفت.

ما تقریبا فیلم کودک و نوجوانی که بچه ها پای آن بنشینند و خوب بخندند و یاد بگیرند اصلا نداریم

وی ادامه داد: مذاکراتی با دکتر علامتی، رئیس کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان و آقای زین العابدین، مدیرعامل فارابی داشته ام که ببینم می توانم روی آنها اثر بگذارم یا نه. می خواهم بگویم باید فیلم فانتزی و بزرگ بسازید. باید فیلمی مثل شهر موش ها و کلاه قرمزی و پسرخاله ساخته شود که پروداکشن و جلوه های ویژه دارند. بچه ها این فیلم ها را دوست دارند.

هاشمی ضمن مقایسه فیلم‌های امروز با سینمای کودک در دهه شصت بیان کرد: الان از جهت کمیت تعداد فیلم‌ها برای کودک و نوجوان بد نیست. ولی از جهت کیفیت وضعیت افتضاح است. ما تقریبا فیلم کودک و نوجوانی که بچه ها پای آن بنشینند و خوب بخندند و یاد بگیرند اصلا نداریم.

بیننده فیلم های کودک نسبت به دهه شصت کمتر نشده است

وی با بیان این که الان بیننده فیلم های کودک نسبت به دهه شصت کمتر نیست گفت: دهه شصت را مدام مثال می زنند. ولی اگر بشماریم در دهه شصت کمتر از ده فیلم ماندگار برای بچه ها ساخته شده است. شهر موش ها، کلاه قرمزی و پسرخاله، گلنار، پاتال و آرزوهای کوچک فیلم های خوب دهه شصت هستند. این طور نیست که ما فکر کنیم تعداد فیلم های ماندگار زیاد بوده است. آن زمان فضای مجازی و پلتفرم و گوشی موبایل و نت فلیکس نبود. مجبور بودند بچه ها را به سینما ببرند. الان بیننده فیلم های کودک نسبت به دهه شصت کمتر نیست. بچه ای هست که باب اسفنجی را ندیده باشد؟ هر کسی که به اینترنت متصل باشد قطعا فیلم های کودکان را می بیند. دهه شصت سینما رونق داشت چون گزینه دیگری وجود نداشت.

سینما بدون بچه های امروز سقوط خواهد کرد

کارگردان فیلم «آهوی پیشونی سفید» درباره اهمیت سینمای کودک اظهار داشت: اگر در هر کشوری قرار است آینده درخشان برای سینما و جامعه رقم بخورد باید برای بچه ها فیلم های بزرگ ساخت و آنها را جدی گرفت. اگر بچه های امروز به سینما رفتن عادت نکنند چگونه ممکن است فردا سینمای ما از علاقه مندان پر شود؟ بچه ها اگر به ماهواره و نتفلیکس و دیدن فیلم از طریق گوشی رو بیاورند، چگونه ممکن است فردا به سینما بروند؟ سینما بدون بچه های امروز در آینده سقوط خواهد کرد.

اگر بچه های امروز به سینما رفتن عادت نکنند چگونه ممکن است فردا سینمای ما از علاقه مندان پر شود؟

وی با تاکید بر این که باید برای بچه ها فیلم های الف ویژه ساخت ادامه داد: من از نه فیلمی که ساختم هشت تایش فیلم هایی است که پرهزینه ترین فیلم های تاریخ سینمای کودک بوده است.

هاشمی در پاسخ به این سوال که استقبال از جشنواره فیلم کودک چطور بوده اظهار داشت: استقبال بی تعارف مثل سال های گذشته نبود. من خیلی ندیدم که بچه ها جلوی سینما صف بکشند و در سالن زیاد باشند. یکی از مهم ترین علت هایش این است که سه چهار سال جشنواره تعطیل بود و مردم عادت جشنواره رفتن را فراموش کردند.

کارگردان شهر گربه‌ها گفت: «شهر گربه های ۲» یک ماه آینده اکران می‌شود.

به گزارش سینمای خانگی، سید جواد هاشمی در گفت‌وگو با مهر، با اشاره به اکران «بچه گربه‌های ۲» طی یک ماه آینده اظهار داشت: در جشنواره کودک امسال خیلی از بچه‌ها سراغ این فیلم را از من گرفتند.

وی حضور در جشنواره‌ها را یکی از بزرگترین تفریحات و حالت خوشایند زندگی من است، ابراز داشت: چه رویایی زیباتر از این می‌توانست برای من محقق شود که بچه‌های امروز درمورد فیلم ۱۲ سال پیش من حرف می‌زنند.

این کارگردان سینما با بیان اینکه در ۱۰ سال اخیر هشت فیلم سینمایی ساختم و خوشحالم که همه این آثار توسط بچه‌ها دنبال شده است، افزود: من از ۱۲ سالگی وارد دنیای هنر شده و به عنوان یک نوجوان در گروه حرفه‌ای تئاتر اجرای نقش داشتم اما دلیل عمده برای اینکه امروز از گونه دفاع مقدس که در بیش از ۷۰ فیلم در این حوزه بازی کردم، به سراغ کودک و نوجوان آمدم، معلم بودن من است.

وی افزود: من ۳۰ سال در آموزش و پرورش مربی تربیتی بودم و بخاطر این ۳۰ سال تجربه گران‌سنگ و دوست داشتنی، که از همه حرفه‌هایی که در زندگی تجربه کرده‌ام مهم‌تر بوده، انگیزه‌ای شد برای اینکه برای بچه‌ها فیلم بسازم. احساس کردم تنها چیزی که شاید بتواند روح و روان من را پالایش و آرامش داده و مرا جوان‌تر نگه‌دارد، این است که زندگی سینمایی با بچه‌ها داشته باشم علی‌رغم اینکه خیلی سخت است.

هاشمی با اشاره به سختی‌های فیلمسازی تصریح کرد: من هیچوقت از هیچ جایی تا به امروز پولی برای ساخت فیلم دریافت نکردم مگر از آدم‌هایی که فرزندانشان علاقه‌مند به فیلم من بودند و برای ساحت فیلم بعدی مرا یاری کردند یا کسانی که با یاری خداوند با من مشارکت داشته‌اند. با این وجود همچنان دوست دارم برای بچه‌ها فیلم بسازم اما شرایط فیلمسازی امروز به واقع سخت شده است.

بلیت سینما ارزان‌ترین کالای فرهنگی و هنری در کشور ما است

وی ادامه داد: بلیت سینما، ارزان‌ترین کالای فرهنگی و هنری در کشور ما است و ما فیلمسازان هم راضی هستیم اما درخواستمان از خانواده‌ها این است که با همین بلیت ارزان، فیلم‌ها را در سینما تماشا کنند. در این صورت ما می‌توانیم به حیات خود در فیلمسازی ادامه داده و فیلم‌های جدید برای بچه‌ها بسازیم.

کارگردان شهر گربه‌ها در ارتباط با هزینه‌های زیاد فیلمسازی گفت: فیلم‌های من تاکنون پرفروش بوده اما باتوجه به هزینه‌های سنگین آن‌ها، هیچ‌وقت پول ساخت فیلم برنگشته است زیرا صنعت سینما، گران است. متأسفانه امروزه حتی نمی‌توانیم اکران آنلاین داشته باشیم زیرا پس از قرارگیری فیلم در پلتفرم، قبل از اتمام آن، از شبکه‌های خارجی پخش می‌شود و این‌ها مصیبت‌های ما در سینما است.

وی افزود: بنیاد سینمایی فارابی و کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان فیلم‌های خوبی می‌سازند اما این فیلم‌ها از جهت فرم و هزینه ذی‌قیمت نیستند و برای ساخت فیلم‌های درجه یک در حوزه کودک هیچ یارانه دولتی و کمک خارج از بخش خصوصی وجود ندارد.

هاشمی با اشاره به کودکان درگیر جنگ غزه تاکید کرد: اگر بچه‌های ما با شادی در جشنواره فیلم می‌بینند، این بچه‌ها در شرایطی استثنایی و سرشار از استرس و نگرانی هستند. باید برای آن‌ها و همه کودکان دعا کنیم که هرچه زودتر اتفاقات ناخوشایند و شرایط جنگ برای هیچ کودکی در دنیا وجود نداشته باشد.

تعدادی از سینماگران متذکر شدند: سینمای کودک در حال مرگ است! جشنواره فیلم کودک تنها برای تورهای گردشگری اصفهان دستاورد دارد و متأسفانه سینمای ایران و سینماگران حوزه کودک و نوجوان شاهد دستاورد جدی در این رویداد نبوده اند.

به گزارش سینمای خانگی از سینماپرس، بسیاری از اهالی سینمای کشور که جزو فعالان و دغدغه مندان سینمای کودک و نوجوان بوده و همچنان دغدغه رشد و ارتقای این سینمای مهم را دارند مدت ها است به این باور رسیده اند که وضعیت سینمای کودک و نوجوان در کشور به بحرانی ترین حالت ممکن رسیده و این گونه مهم سینمایی در حال نابودی و اضمحلال کامل است.

آن ها با تأکید بر اینکه از تولید فیلم های کودکان و نوجوانان حمایت نمی شود و تنها عده ای محدود از اهالی سینما که وابسته به برخی جریان های خاص و مافیایی هستند می توانند بودجه های هنگفت برای تولید فیلم های کودک دریافت کنند اما به دلیل عدم علاقه به این حوزه و همچنین فقدان تخصص لازم نمی توانند آثار ارزشمند برای کودکان و نوجوانان در سینمای کشور خلق کنند متذکر شدند: معضل اصلی سینمای کودک مدیران بی دغدغه هستند! این دسته از سینماگران انتقادات شدید خود را به مدیرعامل سابق بنیاد سینمایی فارابی یعنی مهدی جوادی ابراز داشتند و او را مانعی برای تولید آثار درخشان در حوزه سینمای کودک ارزیابی کردند.

متأسفانه در کشورمان توجه به سینمای کودک و نوجوان تاکنون محقق نشده و هرچند که بسیاری از دست اندرکاران و مسئولین سیاست گذار در امور سینمایی کشور سال ها است دغدغه آن را دارند که سینمای کودک در ایران به جایگاه ویژه ای دست پیدا کند و بتواند نه تنها در کشور که با کودکان جهان ارتباط برقرار نموده و سهمی در سینمای جهانی داشته باشد اما این امر به دلایل مختلف که اغلب به فقر سینمای ایران از لحاظ فنی و تکنیکی، ساختار و داستان پردازی باز می گردد محقق نشده است.

سینمای کودک و نوجوان از جمله موضوعات زیرشاخه جریان اصلی سینماست که اگر به درستی به آن پرداخته شود می تواند تاثیرات مثبت زیادی را برای نسل های آینده در زمینه های گوناگون فراهم آورد. سینمای کودک نیاز مبرم برای هر جامعه ای است و نباید سهل انگارانه از کنار آن عبور کرد. هر چند که سال های سال است سینمای کودک در ایران مورد بی مهری قرار گرفته و از سوی مسئولان و تهیه کننده ها حمایتی از این سینمای رو به زوال نمی شود.

بسیاری بر این امر اعتقاد دارند در حالی که بسیاری از کشورهای جهان تمرکز و توجه بسیار ویژه ای در زمینه تولید فیلم های داستانی و انیمیشن برای کودکان و نوجوانان شان دارند، کشور ما که طی سال های پس از پیروزی انقلاب توجه ویژه ای به این گونه مهم سینمایی داشت در سال های اخیر با نوعی رکود و بحران در این ژانر سینمایی مواجه شده است و این مسئله باعث شده تا مخاطبان اصلی این حوزه سینمایی بدل به مشتریان پر و پا قرص انیمیشن ها و فیلم های کودکانه هالیوودی بشوند؛ این اتفاق مهم زنگ خطری برای مسئولان فرهنگی و هنری کشور ما است چرا که اگر کودکان و نوجوانان ما که آینده ساز این سرزمین هستند بخواهند همچنان در غرقاب تولیدات هالیوودی دست و پا بزنند روز به روز از فرهنگ بومی خود دور شده و حلقه ارتباطی شان را با فرهنگ ملی و میهنی از دست می دهند و طی چند دهه دیگر اصلا هویتی از فرهنگ ایرانی در کشور وجود نخواهد داشت.

در همین راستا با ۱۵ تن از سینماگران مطرح و برجسته حوزه کودک و نوجوان خانم ها و آقایان: عادل بزدوده، زحل رضوی، امید نیاز، بیژن بیرنگ، سیدجواد هاشمی، بیتا منصوری، امیر مشهدی عباس، میثم معراجی، حسین ریگی، امیر سحرخیز، محمد نیک بین، حسن آقاکریمی، رهبر قنبری، عرفان لولاکی و مختار عبدالهی گفتگو کردیم که ماحصل نظرات ایشان برای مخاطبان گرامی سینماپرس نقل شده است.

عادل بزدوده نویسنده، کارگردان نمایش عروسکی و عروسک‌ ساز در خصوص تداوم تصمیمات و کارهای غلط در حوزه سینمای بحران زده کودک و نوجوان در آستانه برگزاری جشنواره فیلم کودک گفت: سال ها است متولیان سینمای کودک و نوجوان از فیلمسازان خبره این حوزه دعوت به کار نکرده اند! آن ها باید پاسخگوی وضعیت بحران زده سینمای کودک و نوجوان باشند چرا که سیاست های آن ها این سینما را به این حال و روز انداخته است. سینمای کودک سال ها است در بستر بیماری است؛ سینمای کودک به جز چند مورد محدود و معدود فیلمی که در سال های ابتدایی پس از انقلاب ساخته شد همواره بیمار بوده است. راه حل درمان این سینما آن است که مدیران دست به یک آسیب شناسی بزنند و ببینند در تمامی سال هایی که از پیروزی انقلاب می گذرد چه بر سر این سینما آمده است.

زحل رضوی نویسنده، کارگردان و تهیه کننده حوزه انیمیشن نیز با انتقاد از وضعیت وخیم و بحرانی سینمای کودک و نوجوان اظهار داشت: پرسش بنده از متولیان سینمای کودک و نوجوان این است که مگر سینمای کودکی هم وجود دارد که برای آن جشنواره برگزار می کنند؟ سینمای کودک یک قبر خالی است که جنازه اش پوسید و تمام شد و رفت! کدام سینمای کودک و نوجوان؟ چه جشنواره ای وقتی اغلب فیلمسازان کاربلد این سینما بیکار و خانه نشین هستند؟

امید نیاز کارگردان سینما در این راستا متذکر شد: جشنواره فیلم کودک تنها برای سیگار فروش نزدیک به هتل هنرمندان و تورهای گردشگری اصفهان دستاورد دارد چرا که آن ها از برگزاری این جشنواره منافع زیاد می برند و متأسفانه سینمای ایران و سینماگران حوزه کودک و نوجوان هرگز شاهد دستاورد جدی در این رویداد نبوده اند. در روزگار نه چندان دور ویترین سینمای ایران با فیلم های کودک بود و در دنیا سینمای ایران را با آثار درخشانی مانند «بچه های آسمان» و «خانه دوست کجاست؟» می شناختند اما متأسفانه امروزه به دلیل سهل انگاری مدیران فرهنگی و سینمایی کار این سینما به جایی رسیده که جز ویران سرایی از آن باقی نمانده است.

بیژن بیرنگ کارگردان سینما و تلویزیون در گفتگو با سینماپرس اظهار داشت: جشنواره ها اغلب برای پر کردن بیلان کاری مدیران و کمک به نورچشمی های شان برگزار می شوند در غیر این صورت معنایی ندارد وقتی اغلب فیلمسازان برجسته سینمای کودک و نوجوان بیکار و خانه نشین هستند و فیلم شاخصی در این حوزه تولید نشده باز هم جشنواره برگزار کنند و دور هم جشن بگیرند! کار فارابی حمایت از فیلم هایی است که تنها در کشوهای این نهاد آرشیو می شوند! در این سال ها همواره شاهد بودیم پول های بیت المال را به دوستانی که خودشان دوست دارند می دهند که نتیجه آن هم شده فیلم هایی که اغلب شان فقط به درد آرشیو می خورند و هیچ دغدغه ای ندارند و هیچ کودکی هم با آن ارتباط نمی گیرد.

سیدجواد هاشمی بازیگر و کارگردان سینما و تلویزیون تأکید کرد: فارابی سال ها است جشنواره کودک را برگزار می کند تا نیروهایش اضافه حقوق بیشتر بگیرند! در واقع چشم امید مدیران و کارمندان فارابی به این جشنواره است و برای همین هم اصرار به برگزاری اش دارند. فارابی سال ها است جشنواره برگزار می کند برای اینکه ثابت کند نیروهایش کار می کنند! این نهاد جشنواره برگزار می کند برای اینکه نیروهایش مبالغ بیشتری دریافت کنند؛ اساساً آدم های قدیمی و تغییر ناپذیر ادوار فارابی از کارشناسان و کارمندان چشم امیدشان به این جشنواره و اضافه کار و حقوق است و به نظرم می آید که باید درک شان کرد!

بیتا منصوری تهیه کننده سینما در خصوص تداوم تصمیمات و کارهای غلط در حوزه سینمای بحران زده کودک و نوجوان در آستانه برگزاری جشنواره فیلم کودک گفت: وضعیت سینمای کودک و نوجوان بحرانی است و بنده دیگر حاضر به سرمایه گذاری برای تولید فیلم کودک نیستم. در جشنواره فیلم کودک فیلم من دو جایزه مهم گرفت؛ هم جایزه بهترین فیلم از داوران کودک و هم جایزه هیأت داوران اما همین فیلم با دو جایزه مهم از جشنواره کودک در زمان اکران با مشکلات عدیده و جدی روبرو شد و من با مرارت بسیار و چنگ و دندان توانستم فیلمم را اکران کنم.

امیر مشهدی عباس نویسنده، کارگردان و فعال فرهنگی حوزه کودک و نوجوان در این خصوص به سینماپرس گفت: پرسش بنده از مسئولان این است که چرا فیلم های ۵۰ میلیاردی در فارابی تولید می شود اما سینماگران درجه یک کودک و نوجوان از تأمین اجاره خانه شان عاجزند؟ چرا باید فیلم هایی با بودجه بیت المال تولید شده و آرشیو شوند اما هیچ کمک هزینه ای برای تولید فیلم های درخشان سینمای کودک و نوجوان اختصاص پیدا نکند؟ اصولاً مدیریت غیرمتخصص دلیل اصلی وجود بحران است؛ ما این روزها شاهد اتفاقات عجیب و غریب در این سینما هستیم. فارابی فراخوان می دهد که تنها فرصت باقی مانده برای ثبت نام در جشنواره فیلم کودک و نوجوان تا پایان مرداد ماه است در صورتی که تا جایی که بنده می دانم اغلب فیلمسازان برجسته این حوزه بیکار و خانه نشین هستند. من اتفاقاً از دوستان سوأل کردم مگر فیلمی هم هست که شما فراخوان دادید گفتند بله چند فیلم از قبل از کرونا و دوران کرونا وجود دارد که سر جمع حدود ۱۰-۱۲ فیلم می شود و با همین ها جشنواره را برگزار می کنیم.

میثم معراجی تهیه کننده و کارگردان سینما گفت: بنده از مسئولان سوأل دارم چرا به تله فیلم ها به زور پروانه سینمایی اعطا می کنند تا بتوانند آن ها را در جشنواره شرکت دهند؟ آیا بهتر نیست اگر می خواهیم جشنواره ای برگزار کنیم همه فیلم های آن به صورت واقعی فیلم های سینمایی باشند؟ یکی از نکات قابل تأمل در خصوص این دوره برگزاری جشنواره فیلم کودک و نوجوان انتخاب دبیر آن است! برای بنده جای سوأل است آیا هر فردی که مدیرعامل بنیاد سینمایی فارابی می شود باید حتماً دبیر جشنواره فیلم کودک هم باشد؟ بی شک این اتفاق غلط است و اینکه تنها دو سه ماه مانده به برگزاری جشنواره دبیر آن تعیین شود قطعاً معضل بزرگی برای جشنواره خواهد بود و این رویه باید حل شود.

حسین ریگی کارگردان سینما متذکر شد: متأسفانه حساسیت و اهمیت سینمای کودک و نوجوان درک نمی شود این در حالی است که در همه جای دنیا این سینما جدی گرفته می شود و حتی در صحبت های مدیران سینمایی ما نیز حوزه سینمای کودک همواره جدی است اما در عمل هرگز جدی گرفته نمی شود و صرفاً اگر کاری هم صورت می گیرد از روی رفع تکلیف است و عزمی برای حمایت از سینمای کودک وجود ندارد چون دغدغه ای در کار نیست. مدیران سینمایی باید از سینماگری که دغدغه کودک و نوجوان را دارد حمایت کنند. متأسفانه وضعیت امروز سینما به گونه ای شده که تهیه کنندگان اصلاً کار برای کودکان را نمی پسندند چرا که اکران مناسبی به این فیلم ها داده نمی شود و سرمایه آن ها هدر می رود. این مدیران سینمایی هستند که می توانند سینما را به سمتی هدایت کنند که دغدغه اصلی سینماگران تولید فیلم کودک باشد.

امیر سحرخیز کارگردان و مدرس حوزه انیمیشن اظهار داشت: کالاهای فرهنگی مختص به کودکان و نوجوانان در مقابل کالاهای مختص بزرگسالان قربانی شده است و از این رو نه تنها سینمای کودک و نوجوان وضعیت بحرانی دارد بلکه سایر حوزه های مرتبط مانند حوزه نشر و… مختص کودکان نیز با معضلات جدی در حال دست و پنجه نرم کردن است. بنیاد سینمایی فارابی که به عنوان متولی اصلی سینمای کودک و نوجوان شناخته می شود سال ها است اسمش با جشنواره فیلم کودک گره خورده است اما نکته اینجا است که برگزاری جشنواره فیلم کودک نیازمند تولید فیلم است و تا فیلمی نباشد قاعدتاً نمی توان جشنواره برگزار کرد از این رو بهتر است که مدیران این نهاد در گام اول اهتمام ویژه ای برای تولید فیلم های کودک داشته باشند.

محمد نیک بین تهیه کننده سینما در خصوص تداوم تصمیمات و کارهای غلط در حوزه سینمای بحران زده کودک و نوجوان در آستانه برگزاری جشنواره فیلم کودک گفت: محدود بودن بازار در حوزه سینمای کودک و نوجوان باعث دور شدن فیلمسازان و تهیه کنندگان از این عرصه شده است و بی شک اگر شرایط به خصوص در حوزه توزیع و اکران بهبود پیدا کند هنوز هستند فیلمسازانی که با طیب خاطر در این حوزه سرمایه گذاری کنند. ما باید بتوانیم یک مسیر درست را در سینمای کودک در نظر بگیریم و با قدم گذاشتن در این مسیر اصولی و درست کاری کنیم که در ابتدا زمینه برای اکران حداکثری آثار سینمای کودک در کشور فراهم شود، در گام بعدی آثار ارزشمند برای کودکان تولید گردد و در نهایت فیلم ها آنقدر دارای جذابیت باشند که مردم با جان و دل از آن ها استقبال کنند.

حسن آقاکریمی تهیه کننده و کارگردان سینما نیز به سینماپرس گفت: برگزاری جشنواره هیچ تأثیری در رشد و توسعه سینمای کودک و نوجوان ندارد و حتی اگر چند دوره هم برگزار نشود تأثیر جدی بر سینمای کودک نخواهد گذاشت. متأسفانه مدیران در پی پرکردن بیلان کاری و تبلیغات برای خود هستند! جشنواره چون محلی برای تبلیغات مدیران فرهنگی و نوعی ویترین دولتی است مورد توجه مسئولان است و اگر این جشنواره ها برای آن ها بیلان کاری محسوب نمی شد قید آن را هم می زدند!

رهبر قنبری کارگردان سینما با انتقاد شدید از وضعیت بحرانی سینمای کودک و نوجوان خاطرنشان کرد: مدیران فارابی فقط حقوق ما را پایمال می کنند و هیچ کاری برای بهبود شرایط ما و بهبود شرایط سینما انجام نمی دهند. این مدیرانی که با حقوق ده ها میلیون تومانی در نهادهایی مانند فارابی استخدام می شوند چه کاری انجام می دهند؟ با کدام سبقه و تجربه در این سمت می نشینند؟ تا کی باید ببنیم که آن ها می خواهند با حرف ها و نوشته های ما خود را فهیم جا بزنند؟ این مدیران از سخنان ما برای خودشان جلوه آرایی می کنند و هیچ کاری انجام نمی دهند درست مثل آقای جوادی که هیچ کاری انجام نداد!

عرفان لولاکی تهیه کننده آثار انیمیشن تأکید کرد: خودی و ناخودی کردن، عدم اختصاص بودجه مناسب، فقدان اکران مناسب و شوآف های مدیران بزرگترین معضل سینمای کودک و نوجوان طی سال های اخیر است که امیدواریم با حضور مدیرعامل جدید بنیاد سینمایی فارابی شاهد از بین رفتن این معضلات و تحولات مثبت و ارزشمند در این حوزه باشیم. مسئولان باید فکر اساسی در این حوزه داشته باشند. بنده نمی دانم اگر بودجه برای تولید فیلم های خوب نیست چرا برای برگزاری جشنواره ها اینقدر هزینه می شود؟ این بیماری است که در تمامی ادوار وجود داشته و مسئولان به نوعی خود را ملزم می دانند که هر سال جشنواره برگزار کنند و جز اینکه کیفیت آثار جشنواره هر سال پایین و پایین تر آمده ما شاهد هیچ عایدی مثبتی از این رخداد نبوده ایم.

مختار عبدالهی کارگردان سینما در خصوص تداوم تصمیمات و کارهای غلط در حوزه سینمای بحران زده کودک و نوجوان در آستانه برگزاری جشنواره فیلم کودک گفت: سینمای کودک تنها و غریب مانده و کسی به فکر آن نیست. بی شک مدیران سینمایی اگر بخواهند به راحتی می توانند آسیب شناسی کنند که چرا وضعیت سینمای کودک و نوجوان چنین شده است؛ بنده فکر می کنم منفعت دوستان در این ژانر کمتر هست و به همین علت هم این سینما را به حال خود رها کرده و به آن توجهی ندارند.