برچسب: جشنواره بین‌المللی حقیقت

مبلغ جوایز شانزدهمین جشنواره بین‌المللی «سینماحقیقت» در چهار بخش افزایش یافت.

به گزارش سینمای خانگی به نقل از ستاد خبری شانزدهمین جشنواره بین‌المللی «سینماحقیقت»، طبق نظر شورای سیاستگذاری، مبلغ جوایز شانزدهمین جشنواره بین‌المللی «سینماحقیقت» در بخش‌های مسابقه ملی، شهید آوینی، جایزه ویژه استعداد نو و جایزه سرباز وطن (یادبود شهید سردار حاج قاسم سلیمانی) افزایش یافت.
با توجه به پیشنهاد نمایندگان انجمن صنفی تهیه‌کنندگان و کارگردانان سینمای مستند در جلسه شورای سیاست‌گذاری (‌۲۸ مهرماه ۱۴۰۱) مبنی بر افزایش مبلغ جوایز جشنواره، این موضوع در شورای سیاست‌گذاری شانزدهمین جشنواره «سینماحقیقت»، مطرح و با حمایت دبیر و نظر اکثر اعضا با افزایش مبلغ جوایز موافقت شد، بنابراین مبلغ جوایز این دوره به شرح زیر افزایش یافت:
جوایز مسابقه ملی:
نشان فیروزه «سینماحقیقت»، تندیس جشنواره، دیپلم افتخار و مبلغ ۵۰ میلیون تومان به بهترین فیلم جشنواره (ویژه تهیه‌کننده)
تندیس جشنواره، دیپلم افتخار و مبلغ ۴۰ میلیون تومان به بهترین کارگردانی فیلم مستند بلند
تندیس جشنواره، دیپلم افتخار و مبلغ ۳۵ میلیون تومان به بهترین کارگردانی فیلم مستند نیمه‌بلند
تندیس جشنواره، دیپلم افتخار و مبلغ ۳۰ میلیون تومان به بهترین کارگردانی فیلم مستند کوتاه
تندیس جشنواره، دیپلم افتخار و مبلغ ۳۰ میلیون تومان به عنوان جایزه ویژه هیات داوران
تندیس جشنواره، دیپلم افتخار و مبلغ ۲۵ میلیون تومان به عنوان جایزه بهترین فیلم از نگاه تماشاگران (ویژه سرمایه‌گذار)
تندیس جشنواره، دیپلم افتخار و مبلغ ۲۵ میلیون تومان به بهترین پژوهش فیلم مستند
تندیس جشنواره، دیپلم افتخار و مبلغ ۲۵ میلیون تومان به بهترین تدوین
تندیس جشنواره، دیپلم افتخار و مبلغ ۲۵ میلیون تومان به بهترین فیلمبرداری
تندیس جشنواره، دیپلم افتخار و مبلغ ۲۵ میلیون تومان به بهترین صدا (با تشخیص هیات داوران جایزه به صدابردار یا صداگذار اهدا خواهد شد.)
تندیس جشنواره، دیپلم افتخار و مبلغ ۲۵ میلیون تومان به بهترین نویسنده یا گوینده گفتار متن (با تشخیص هیات داوران جایزه به نویسنده یا گوینده گفتار متن اهدا خواهد شد.)
تندیس جشنواره، دیپلم افتخار و مبلغ ۲۵ میلیون تومان به بهترین موسیقی متن (موسیقی تولیدی)
جایزه شهید آوینی:
تندیس طلایی شهید آوینی، دیپلم افتخار و مبلغ ۴۰ میلیون تومان
تندیس نقره‌ای شهید آوینی، دیپلم افتخار و مبلغ ۳۵ میلیون تومان
تندیس برنزی شهید آوینی، دیپلم افتخار و مبلغ ۳۰ میلیون تومان
جایزه سرباز وطن (یادبود شهید سردار حاج قاسم سلیمانی):
تندیس جشنواره، دیپلم افتخار و مبلغ ۳۰ میلیون تومان
جایزه ویژه استعداد نو:
تندیس جشنواره، دیپلم افتخار و مبلغ ۲۵ میلیون تومان برای بهترین کارگردان جوان بخش مسابقه ملی و بخش جایزه شهید آوینی (تا ۲۵ سال)
شانزدهمین جشنواره «سینماحقیقت» به دبیری محمد حمیدی مقدم از ۲۰ تا ۲۵ آذرماه در پردیس سینمایی ملت برگزار می‌شود.

مستند «در پس جنگ» به کارگردانی محمدحسین محمودیان به یک سؤال مهم پاسخ می‌دهد: “بر مردم افغانستان چه گذشته که بسیاری از آن‌ها مهاجر هستند؟”

به گزارش ستاد خبری شانزدهمین جشنواره بین‌المللی «سینماحقیقت»، مستند «در پس جنگ» به کارگردانی محمدحسین محمودیان یکی از آثاری است که متقاضی حضور در جشنواره سینما حقیقت امسال شده است.
 

او درباره موضوع این فیلم مستند گفت: این فیلم درباره مردمان سرزمین افغانستان است. مستند با این سؤال آغاز می‌شود که: «بیش از 4 دهه است که مهاجران افغانستانی را در ایران می‌بینیم‌. بر این مردمان چه گذشته که امروز بسیاری از آن‌ها مهاجر هستند؟» این مستند سعی در پیدا کردن پاسخ برای این سؤال است.

وی ادامه داد: از سال‌ها پیش با مردم افغان مراوده داشتم و از نزدیک با آن‌ها در ارتباط بودم. حتی با آن‌ها همکاری کرده و مستند هم ساخته‌ام. به همین علت دوست داشتم به این موضوع بپردازم و به مردم ایران بگویم مردم افغانستانی سربار ما نیستند. بسیاری از آن‌ها کارهایی را با حقوق‌هایی انجام می‌دهند که شاید شهروندان ایرانی از انجام آن‌ها طفره بروند. ضمن این که بسیاری از مهاجران افغانستانی، در ایران بسیار موفق هستند.
 

محمودیان گفت: من پیشتر مستندی ساخته بودم که به معرفی افغانستانی‌های مهاجر موفق می‌پرداخت و نشان می‌داد که ما افراد افغانستانی را در کشور داریم که پزشک، جراح، استاد دانشگاه و یا هنرمند هستند. شاید جالب باشد که بدانید محمد کاظم کاظمی، نویسنده، که سابقه دبیری جشنواره شعر فجر را هم در کارنامه داشته، افغانستانی است. اگر مردم نسبت به سرگذشت این مردم و شخصیت‌های آن‌ها اطلاع داشته باشند، بسیاری از ناهنجاری‌های اجتماعی پیش نمی‌آید.
 

این مستندساز درباره ساختار مستند «در پس جنگ» گفت: ما در این مستند، دوره جهاد را در کشور افغانستان به تصویر کشیده‌ایم. دوره جهاد، دوره‌ای طلایی در این کشور است که مردم افغانستان مقابل حکومت متجاوز شوروی ایستادگی می‌کنند و دست به دست هم داده و وطن خود را آزاد می‌کنند. باید بدانید در کشور افغانستان تنوع اقوام و مفهوم قومیت موضوعی بسیار هم است. در این مستند پای صحبت طیف‌های گوناگون و قومیت‌های متفاوت این مردم نشسته‌ایم.

او در پایان درباره چالش‌های فیلمبرداری در کشور افغانستان گفت: من بارها به کشور افغانستان سفر کرده و کارهای فیلمبرداری مستند را انجام دادم. شاید جالب باشد بدانید در دوران طالبان کار فیلمبرداری برای ما راحت‌تر هم شد و تصویرهای عمومی شهر کابل را در آن دوران گرفتم.

جشنواره سینما حقیقت تا کمتر از یک هفته دیگر آغاز می‌شود؛ جشنواره‌ای که از محبوبیت بالایی در میان مخاطبان عام و خاص سینما برخوردار بوده و همین، یکی از ویژگی‌های بارز این جشنواره در قیاس با دیگر رخدادهای سینمایی کشور است.

به گزارش سینمای خانگی به نقل از خبرنگار سینمایی ایرنا، از آذر ۱۳۸۶ تا آذر ۱۴۰۱؛ ۱۵ سال از تولد جشنواره‌ای می‌گذرد که بسیاری از سینمادوستان، آن را محبوب‌ترین و حتی اصیل‌ترین جشنواره مرتبط با ذات سینما می‌دانند. این میزان محبوبیت البته اتفاقی نیست؛ نسلی از کارگردانان به‌واسطه رونمایی در این رویداد، امروز به چهره‌های برجسته سینمای کشور تبدیل شده‌اند: از عباس امینی و سامان سالور تا نرگس آبیار، محمدحسین مهدویان، محمد کارت و…

یکی از دلایلی که سبب شد تا این جشنواره به قطب سینمای مستند در ایران و منطقه خاورمیانه تبدیل شود، بها دادن به خلاقیت‌های فردی کارگردانانی است که تلاش کردند تا با استمداد از سوژه‌های بکر و پرداخت‌های بدیع سینمایی، شکل دیگری از مستندنگاری حرفه‌ای را در تاریخ سینمای کشور بنیان‌گذاری نمایند.

همین اتفاق هم افتاد و جشنواره سینما حقیقت علاوه بر استقبال نسل‌های مختلف فیلمساز، توسط مخاطبان عام و خاص نیز با استقبال مواجه شد. در ادوار نخست این جشنواره، مخاطبان خاص، توجه بیشتری به این رویداد داشتند اما در ادامه و با استقبالی که فیلمسازان و رسانه‌ها از این رویداد به عمل آوردند، نام جشنواره سینما حقیقت به گوش مردم نیز آشنا آمد تا نتیجه چنین رویکردی، استقبال مخاطبان عام از این جشنواره و رشد تصاعدی مخاطبان آن در ادوار گذشته باشد.

آنچه سبب این میزان محبوبیت شده، صراحت ویژه آثار مستند است. علی‌الخصوص آن‌که در این جشنواره، آثار پذیرفته، از میان چندصد اثر شرکت‌کننده انتخاب شده و همین فرآیند، سبب می‌شود تا مخاطبان، شاهد مستندهای حرفه‌ای یک‌سال اخیر سینمای ایران باشند. سوژه‌های صریحی که واگویه‌های مختلفی از جامعه روز ایران هستند و در کنار پرداخت‌های سینمایی، حکم نوعی گوشزد به مسئولان را نیز دارند و این برای مخاطب، قابل‌باور و به دور از تکنیک‌های دراماتیک آثار بلند سینمایی است. شاید به همین دلیل است که طرفداران دوآتشه این جشنواره معتقد هستند که سینما حقیقت، اصالت سینمایی بیشتری داشته و به زندگی‌های امروز ما، شباهت بیشتری دارد.

شانزدهمین دوره جشنواره بین‌المللی فیلم مستند ایران از ۲۰ لغایت ۲۵ آذرماه ۱۴۰۱ به دبیری محمد حمیدی‌مقدم برگزار می‌شود.

مرجان خسروی مستندساز درباره سه مستند خود «مسیرهای زنانه»، «رویای یک اسب» و «شوهر ایران خانم»، اوضاع سینمای مستند و جشنواره «سینماحقیقت» صحبت کرد.

به گزارش سینمای خانگی به نقل از ستاد خبری شانزدهمین جشنواره بین‌المللی «سینماحقیقت»، مرجان خسروی مستندساز درباره مستند «مسیرهای زنانه» گفت: این مستند بعد از اینکه فاند جشنواره هات داکس را کسب کرد، دومین فاند خود را از جشنواره دی ام زد کره جنوبی دریافت کرد.وی ادامه داد: هنوز صداگذاری این مستند انجام نشده اما «مسیرهای زنانه» مراحل پایانی خود را سپری می‌کند و تا حدود ۴ ماه آینده آماده خواهد بود. برخی از مراحل پست پروداکشن مانند موسیقی و اصلاح رنگ آن در اروپا انجام خواهد شد و از آنجا چند تهیه کننده خارجی دارد و تولید مشترک میان ایران و اسپانیا است، باید ببینیم آن‌ها هم چه رویکردی دارند تا در نهایت بتوانیم برای اولین بار در یک جشنواره بزرگ از آن رونمایی کنیم.کارگردان «مسیرهای زنانه» درباره موضوع این مستند مطرح کرد: این مستند درباره کوچ عشایر بختیاری است. «مسیرهای زنانه»یک مستند شخصیت محور و مردم‌نگارانه است و در آن به اقلیم چهارمحال و بختیاری که زیست خودم در آنجا اتفاق افتاده است،می‌پردازم. شخصیت اصلی این مستند یک زن است که تصمیم به کوچ می‌گیرد. تلاش کرده‌ام تا در این مستند علاوه بر نشان دادن تمام اتفاقات کوچ به بعضی از آداب و رسوم قبیله‌ای نیز بپردازم.

وی درباره مستند دیگر خود با نام «رویای یک اسب» توضیح داد: این مستند نیز درباره رویای یک دختری است که در منطقه عشایری زندگی می‌کند و باتوجه به تمام محدودیت‌ها به نویسندگی علاقه دارد و توانسته است در این حوزه مقام هم کسب کند وآرزو دارد که بتواند مطرح و معروف شود.خسروی افزود: مدتی برای فیلمبرداری به روستای سرآقاسید سفر می‌کردم و در این رفت‌وآمدها به صورت اتفاقی با یک دختر ۱۵ساله عشایری به نام شهناز آشنا شدم و در لابه‌لای صحبتی که با هم داشتیم، این دختر به من گفت که آرزو دارد تا روزی مشغول به درس خواندن شود اما پدرش این اجازه را به او نمی‌دهد چرا که در آنجا رسم نبود که دخترها تحصیل کنند و یا حتی به دانشگاه بروند اما با این وجود دلیل اصلی و به بیان دیگر ایده اولیه که منجر شد تا من پس از آشنایی با شهناز به ساخت این مستند بپردازم این بود که مادرم همانند شهناز از کودکی آرزوی درس خواندن داشت اما به دلیل شرایطی که در روستاهای مناطق بختیاری وجود داشت هرگز موفق به درس خواندن نشد و به سبب پیوند عاطفی بسیار قوی که میان من و مادرم وجود دارد، دیدار با شهناز این انگیزه را به من داد تا مستند «رویای یک اسب» را تولید کنم و این فیلم را به عنوان ادای دِینی به مادرم تقدیم کنم. به زبان دیگر شهناز خاطرات کودکی من و مادرم است.این مستندساز ادامه داد: کسانی که در طبیعت زندگی می‌کنند با وجود تمام محدودیت‌ها، آرزوهای بزرگ در سر دارند. مانند خودم
که آرزو داشتم روزی یک کارگردان بزرگ شوم.این مستندساز افزود: «رویای یک اسب» تا به همین‌جا هم موفقیت‌های بین‌المللی کسب کرده است که ازجمله آن‌ها می‌توان به جشنواره کراکوف لهستان، نانسی فرانسه، سائوپائولوی برزیل، بلگراد صربستان، شارجه امارات و مذهب امروز ایتالیا اشاره کرد.این مستند مصداق آن شعر است که می‌گوید «هرچه از دل برآید لاجرم بر دل نشیند». کاراکتر دختر که شهناز نام دارد کودکی خودمن است. شهناز دختری عشایری است که آرزوهای بزرگ در سر دارد با این تفاوت که از یک دهه دیگر است و حتی فشارهایی بیشتر از من را تجربه کرده است. این مستند رویای یک دختر سرکش است که دوست ندارد با تفکرهای مردانه موجود خود رامحصور کند و دوست دارد اولین زن دانشگاه رفته و تحصیل‌کرده آنجا باشد.

کارگردان «رویای یک اسب» ادامه داد: این مستند را برای حضور در شانزدهمین جشنواره «سینماحقیقت» ثبت‌نام کرده‌ایم.خسروی درباره مستند دیگر خود که درباره چالش‌های زنان و کودکان عشایر است، توضیح داد: مستند دیگری با عنوان «شوهرایران خانم» روی میز تدوین دارم. این مستند به نوعی اقتباس ادبی از داستان «شوهر آهو خانم» علی محمد افغان است و به زعم خودم بهترین فیلم من تا این لحظه همین مستند است.

این مستندساز درباره جشنواره‌های تخصصی داخل کشور مانند «سینماحقیقت» و «فیلم کوتاه تهران» مطرح کرد: جشنواره«سینماحقیقت» و «فیلم کوتاه تهران» زمانی می‌توانند موفق و تاثیرگذار باشند که اجازه بدهند فیلم‌های جسوری که حال و احوال جامعه و اجتماع را نشان می‌دهد، به نمایش دربیایند. هنرمند نمی‌تواند سکوت کند و درست است که انتقادش را با هنری که دارد نشان بدهد و این جشنواره‌ها نیز باید صدای همه مردم باشد و در آن تک‌صدایی وجود نداشته باشد. یک جشنواره زمانی خوب،حرفه‌ای و تخصصی می‌شود که صدای تمام طیف‌های جامعه را در بر بگیرد. خصوصا درباره مستند و فیلم کوتاه باید اینطور باشد زیرا این دو حوزه و به خصوص مستند، جزو پیشروترین و منتقدترین حوزه‌ها هستند و بسیاری از فیلم‌های بلند سینمایی ایده‌های خود را از همین مستندها و فیلم کوتاه‌ها می‌گیرند.مرجان خسروی در پایان گفت: مستندسازان رسالتشان بیان درد جامعه است و همواره پیشرو هستند. کسانی که سوژه خود را دراخبار داغ روز پیدا می‌کنند و اساس کارشان نشان دادن ضعف‌های جامعه و بیان اعتراض خود با زبان هنر خود است. مستند دردنیا به قدری جایگاه رفیعی دارد که برنده جشنواره ونیز مستند «همه زیبایی و خونریزی» انتخاب می‌شود که درباره یک شرکت متقلب دارویی است. تمام حرف این است که نباید دست به سانسور حرف‌ها بزنیم و این مستندسازان که بیان کننده درد جامعه هستند، را ببینیم و حرف‌هایشان را بشنویم.

مهران نعمت‌اللهی می‌گوید: آثار مستند بستری برای آگاهی و‌ شفافیت هستند و برای دیده شدن توسط طیف گسترده‌ای از مخاطبان نیاز به حمایت دارند.

به گزارش سینمای خانگی به نقل از ستاد خبری شانزدهمین جشنواره بین‌المللی «سینماحقیقت»، مهران نعمت‌الهی، تهیه‌کننده مستند «مشق آن شب» که در‌ پانزدهمین دوره از جشنواره «سینماحقیقت» حضور داشت، درباره اهمیت پرداختن به مستند کودک و نوجوان گفت: اکثر مستندهایی که من تاکنون کار کرده‌ام درباره کودکان و نوجوانان بوده است و همواره دغدغه این ژانر و موضوع را دارم. من اعتقاد دارم که اگر از نسل کودک مراقبت کنیم از آینده مراقبت کرده‌ایم و بهترین راه برای پیش‌بینی آینده ساختن آن است. از همین رو کار کردن و مستندسازی برای کودکان اهمیت ویژه‌ای دارد.
 

او ادامه داد: من دوست دارم آثاری بسازم که کودک را مخاطب قرار می‌دهد. فکر می‌کنم نسل ما بچه‌های این دوره و زمانه را هنوز به خوبی نمی‌شناسد و به قابلیت‌های آن‌ها شک دارد. به همین علت برنامه‌ریزی‌هایمان برای کار درباره آن‌ها هنوز به اندازه سطح درک بالای کودکان نیست. درنتیجه برای شکوفایی کامل نیازمند طرح‌ریزی و برنامه‌ریزی متناسب داریم.
 

نعمت‌اللهی درباره اهمیت آثار مستند در ارائه چشم‌اندازی از مسائل و دغدغه‌های کودکان گفت: محمد مهدی اسماعیلی، وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی در اختتامیه پانزدهمین جشنواره «سینماحقیقت» از این اهمیت سخن به میان آورد و گفت از آنجا که مسئولان اغلب وقتشان را در اتاق‌های جلسه هستند، متاسفانه قابلیت این را ندارند که همه مسائل و‌ معضلات جامعه و کشور را ببینید از همین رو مستندسازان چشم‌ آن‌ها شده و با پرداختن به مسائل مختلف ایجاد آگاهی می‌کنند. در نتیجه، من فکر می‌کنم در بحث اکران آثار مستند نیز خود مسئولان باید پیگیر باشند. برای مثال فیلم «مشق آن شب» در بهترین جشنواره‌های بین‌المللی سراسر دنیا اکران شده یا جایزه گرفته است. حتی در همین جشنواره «سینماحقیقت» نیز برنده جایزه «بهترین فیلم از نگاه تماشاگر» شد. اما هیچ مسئولی در ایران از این فیلم مستند حمایت نکرد.
 

وی گفت: این مستند برای بچه‌های همین مرز و بوم ساخته شده و من دوست دارم آن‌ها به تماشای اثر بنشینند. «مشق آن شب» از نگاه خود دانش‌آموزان به مسائل تربیتی و آموزشی نگاه می‌کند و طیف مخاطبانش می‌تواند بسیار گستره باشد. یعنی از خود دانش‌آموز گرفته تا خانواده‌ها، معلم‌ها و همه کسانی که با بچه‌ها سر و کار دارند.
 

این مستندساز گفت: برای مثال جشنواره «سینماحقیقت» بهترین محفل برای تماشا و اکران آثار مستند به حساب می‌آید ولی نکته این‌جا است که صرفا چند نمایش محدود نمی‌تواند زمینه آگاهی را درباره اثر و موضوع آن در مخاطب ایجاد کند. به عبارتی این نیاز حس می‌شود که از آثار پس از اکران در جشنواره نیز حمایت صورت بگیرد تا حداقل هزینه تولید اثر به صاحبانش برگردد. بسیاری از مستندهایی که به صورت مستقل ساخته می‌شوند نمی‌توانند برای صاحبانشان بازگشت مالی داشته باشند. در صورتی که اگر هزینه تولید بازگردد فیلمساز دوباره سراغ ساخت اثر دیگری رفته و مسیرش ادامه پیدا می‌کند.
 

او گفت: باید بدانیم که مستند، مقوله‌ای فراتر از سرگرمی است. درواقع بستری برای آگاهی و شفافیت به حساب می‌آید. بزرگ‌ترین پاداش برای مستندساز همه دیده شدن اثرش است. من در جشنواره‌های خارجی دیدم که دولت برای ترغیب مخاطب به تماشای آوار به آن‌ها بلیت رایگان می‌دهد و جریان مخاطب‌سازی را برای فیلم‌ها ایجاد می‌کند. اما در ایران این خلاءحس می‌شود و نیاز است که دولت از فیلم‌های مستند حمایت بیشتری بکند.

پردیس سینمایی «ملت» در حالی این روزها آماده میزبانی از شانزدهمین دوره جشنواره «سینماحقیقت» می‌شود که در این دوره شاهد حضور ویژه مستندسازان استانی در محل برگزاری جشنواره خواهیم بود.

به گزارش سینمای خانگی به نقل از مهر، با نزدیک شدن به ایام برگزاری شانزدهمین جشنواره بین‌المللی فیلم مستند ایران «سینماحقیقت» پردیس سینمایی ملت، آماده میزبانی از این رویداد می‌شود.

مراحل آماده سازی، طراحی و اجرا و نصب تبلیغات محیطی و غرفه‌ها، از هفته پیش شروع شده است و همچنان ادامه دارد.

این نخستین‌بار است که پردیس «ملت» میزبان جشنواره «سینماحقیقت» خواهد. رویدادهای مختلف این دوره از جمله، نمایش فیلم‌ها، کارگاه‌های انتقال تجربه، مراسم نکوداشت، برنامه‌های جانبی و … در پردیس «ملت» برگزار می‌شود.

یکی از ویژگی‌های این دوره حضور ویژه بیش از ۱۰۰ مستندساز جوان استانی است که علاوه‌بر حضور در پردیس ملت و استفاده از برنامه‌ها و کارگاه‌های آموزشی، برنامه بازدید از فیلمخانه ملی ایران و چند موزه دیگر برای آن‌ها تدارک دیده شده است.

شانزدهمین جشنواره بین‌المللی «سینماحقیقت» با دبیری محمد حمیدی مقدم اواخر آذرماه ۱۴۰۱ به صورت آنلاین و حضوری برگزار می‌شود.

کارگردان مستند «پاییز پنجاه سالگی» معتقد است حرف‌های مستندسازان کمتر شنیده می‌شود و حتی اخطارهایی که در مستندهای خود می‌دهند، نادیده گرفته می‌شود و صدمه آن را به وضوح می‌بینیم.

به گزارش سینمای خانگی به نقل از ستاد خبری شانزدهمین جشنواره بین‌المللی «سینماحقیقت»، محسن اسلانم زاده درباره مستند «هیچکس منتظرت نیست» و نمایش آن گفت: ابتدا قرار بود که در مهرماه این مستند را به نمایش دربیاوریم اما باتوجه به اتفاقات اخیر ترجیح دادم که کمی صبر کنیم و امیدوارم این مستند به زودی روی پرده سینماها برای مخاطبان به نمایش دربیاید. در حال حاضر نیز مشغول برگزاری اکران‌های خصوصی برای جامعه شناسان، فعالان حوزه آسیب‌های اجتماعی و زنان و… هستیم که خداراشکر بازخوردهای خوبی هم گرفته‌ایم. همچنین این مستند در جشنواره کازان روسیه هم حضور داشت و استقبال خوبی از آن شد که همزمان با اکران این مستند، پخش صحبت‌های مخاطبان نیز انجام خواهد شد.
 

کارگردان «هیچکس منتظرت نیست» درباره حضور در شانزدهمین جشنواره «سینماحقیقت» نیز بیان کرد: با مستند «پاییز پنجاه سالگی» برای حضور در جشنواره «سینماحقیقت» امسال ثبت‌نام کرده‌ام و باید منتظر بمانیم و ببینیم که با اعلام اسامی، این مستند در جشنواره حضور دارد یا خیر. موضوع «پاییز پنجاه سالگی» درباره جنوب شرق کشور و قصه‌ای از شهید جمالی و حاج قاسم سلیمانی است.
 

اسلام‌زاده درباره لزوم تبیین راهبرد برای سینمای مستند توضیح داد: باید هرچه زودتر راهبردی مبنی بر تبدیل شدن حوزه سینمای مستند به یک هنر- صنعت، مثل سینمای داستانی انجام شود. تمام تلاش ما این است که مستند وارد این پروسه شود و باتوجه به اقبال مردمی چنین اتفاقی باید هرچه زودتر به وقوع بپیوندد. اگر در طول سال مستندها به شیوه درست ارایه شوند، نسبت به خود می.توانند گیشه موفقی داشته باشند. باید در نهایت به این نتیجه برسند که یک نگاه حرفه‌ای تری به حوزه مستند داشته باشند و هنر-صنعت‌گونه به تولید مستند نگاه کنند و خروجی آن علاوه بر جدی و هنری بودن، بتواند گیشه موفقی نسبت به هزینه هایش داشته باشد.
 

این مستندساز در ادامه درباره مشکلات موجود در سینمای مستند بیان کرد: به نظر من هم فیلمساز خوب و هم مخاطب داریم و بزرگترین معضلی که وجود دارد برنامه‌ریزان هستند. من برای اکران مستندم با حوزه هنری همکاری کردم زیرا سیستم و بستری برای پخش و اکران دارند اما اگر جای دیگری مراجعه می‌کردم باید مدت‌ها در صف قرار می.گرفتم و درنهایت هم معلوم نبود که در چه شرایطی فیلم به نمایش دربیاید. درحال حاضر بیشتر مستندها به این صورت است که نهایتا به چند جشنواره بروند و یک بار هم در تلویزیون پخش شوند و تمام. این در حالی است که اگر برای فیلم های منتخب «سینماحقیقت» اکران بگذارند، می‌توان به این باور رسید که با سینمای مستند نیز می‌توان درآمدزایی کرد و تاثیرگذاری داشت.
 

وی افزود: به عنوان مثال می‌توان سیستمی طراحی کرد تا علاوه بر پخش در سینماها به صورت مستمر در دانشگاه‌ها و مراکز علمی نیز مستندها به نمایش دربیایند. مستند، سینمای حقیقت و دغدغه‌مند و مساله‌محور است و چه جایی بهتر از دانشگاه و محیط علمی برای آن وجود دارد؟ به نظر من ضعف ما در مدیریت تولید و توزیع است.
 

کارگردان «میراب» در بخش دیگر صحبت های خود درباره وضعیت سینمای مستند مطرح کرد: علی شریعتی در دعای معروفی که برای اقشار مختلف داشته است، در بخش هنرمندان می‌گوید: خدایا به هنرمندان ما درد عطا کن. سینمای مستند دردمند جامعه و کشور و مسایل مختلف با جزییات بالاست و در اکثر مسایل مانند آب، زنان، سیاست خارجی و… ما فیلمساز تخصصی داریم و چون پایه مستند بر پژوهش است، ما پژوهشگرانی داریم که به طور مصور کار میکنند و تاثیرگذاری خاص خود را دارند. این حرف که سینمای مستند پیشرو است و از جامعه خود عقب نیفتاده، بسیار درست است و شما ببینید حتی در مسایل مختلف مانند کنشگری‌های اجتماعی هم این مستندسازان هستند که در جامعه پیش قدم می‌شوند.
 

وی ادامه داد: صدها مستندساز حرفه‌ای داریم که متاسفانه از آن‌ها در جای درست استفاده نمی‌شود. این در حالی است که در هیچ کدام از کشورهای منطقه چنین ظرفیتی وجود ندارد. متاسفانه حرف‌های مستندسازان کمتر شنیده می‌شود و حتی اخطارهایی که در مستندهای خود می‌دهند، نیز نادیده گرفته می‌شود که بعدتر صدمات آن ها را به وضوح می‌بینیم.
 

محسن اسلام‌زاده در پایان گفت: به عنوان یک مستندساز ترجیح می‌دهم که چیزهایی که به آن‌ها اعتراض یا نقد دارم را از زبان هنر و با ساخت مستند بیان کنم و اعتراضم یک چیز کلی نباشد و روی یک مورد خاص مانند همین مستند «هیچکس منتظرت نیست» که انتقادی به فضای اجتماعی است، بمانم که اگر به نتیجه برسد قطعا مشکل بسیاری از خانم‌هایی که با این معضل مواجه هستند، برطرف خواهد شد. به نظرم تمام بچه‌های هنرمند و مستندساز باید به همین شکل و از طریق هنر خود اعتراض و نقدشان را مطرح کنند.

تعداد آثار متقاضی حضور در بخش ملی و بین‌الملل شانزدهمین جشنواره بین‌المللی فیلم مستند ایران «سینماحقیقت» اعلام شد.

به گزارش سینمای خانگی به نقل از روابط عمومی مرکز گسترش سینمای مستند، تجربی و پویانمایی، آثار ثبت نام شده برای حضور در شانزدهمین جشنواره «سینماحقیقت» ۶۱۴ عدد است که از این تعداد ۵۲۱ فیلم حائز شرایط برای حضور در «بخش ملی» جشنواره هستند.

از میان آثار ارسال شده برای حضور در شانزدهمین جشنواره «سینماحقیقت»، ۱۰۵ اثر در بخش بلند، ۱۳۹ اثر در بخش نیمه بلند و ۲۷۷ اثر متقاضی حضور در بخش کوتاه جشنواره هستند. در بخش بین‌الملل این دوره، ۱۳۴۸ اثر از ۹۵ کشور برای حضور در جشنواره ثبت نام کردند.

به زودی آثار منتخب برای حضور در جشنواره «سینماحقیقت» اعلام می‌شود.

شانزدهمین جشنواره بین‌المللی فیلم مستند ایران «سینماحقیقت» به دبیری محمد حمیدی مقدم اواخر آذرماه ۱۴۰۱ برگزار می‌شود.