رسانه سینمای خانگی- مهرجویی ستایشگر زندگی بود

مرکز گسترش سینمای مستند، تجربی و پویانمایی، موزه سینمای ایران و سازمان هنری رسانه‌ای اوج با انتشار پیام‌هایی درگذشت فیلمساز بزرگ داریوش مهرجویی و همسرش وحیده محمدی‌فر را تسلیت گفتند.

به گزارش سینمای خانگی از ایرنا، از روابط عمومی مرکز گسترش سینمای مستند، تجربی و پویانمایی، این مرکز با انتشار پیامی درگذشت فیلمساز بزرگ داریوش مهرجویی و همسرش وحیده محمدی‌فر را تسلیت گفت.

در این پیام نوشته شده است: «امروز برای سینمای ایران و دوستدارانش، روزی دردناک است. نام داریوش مهرجویی با تاریخ سینما گره خورده، نه تنها با موج نو و خونی تازه که در رگ‌های سینمای رخوت زده آن سال‌ها جاری کرد. با شور و عشق و زندگی که در همه آثارش جاری بود.

با فیلم مهم «گاو» فصلی تازه در سینمای ایران گشود و با «هامون»، «لیلا»، «اجاره نشین‌ها»، «پری» و «مهمان مامان»، تاریخ این سرزمین و زنان و مردانش را در قالب تصویر به یادگار گذاشت.

درگذشت او، این چنین تکان دهنده و اندوه‌ساز، پایانی شایسته برای هنرمند بزرگی نیست که بیش از هر چیز «زندگی» را ستایش می‌کرد. افسوس و صددریغ که با قلبی شکسته و چشمانی اشکبار، خاطرات او را در ذهنمان مرور خواهیم کرد.

مرکز گسترش سینمای مستند، تجربی و پویانمایی درگذشت داریوش مهرجویی سینماگر بزرگ و همسرش وحیده محمدی‌فر را به خانواده محترم این دو هنرمند فقید، جامعه سینمای ایران و دوستداران این سینماگر تسلیت می‌گوید.»

تسلیت موزه سینما برای درگذشت داریوش مهرجویی

موزه سینمای ایران نیز در پیامی درگذشت داریوش مهرجویی را تسلیت گفت. متن این پیام بدین شرح است: «سینمای ایران بزرگمردی را از دست داد؛ بزرگمردی که نگاه حرفه‌ای، هنرمندانه، دلسوزانه و آثار ماندگار او قطعا ستودنی است و همواره یاد او با آثاری همچون «اجاره نشین‌ها»، «گاو»، «هامون» و «پری» در اذهان مردم باقی خواهد ماند.

موزه سینمای ایران با نهایت تاسف و تاثر درگذشت ناباورانه و دردناک داریوش مهرجویی کارگردان نامدار سینمای ایران و همچنین همسرش وحیده محمدی‌فر را به جامعه هنری ایران تسلیت گفته و از خداوند متعال برای داریوش مهرجویی غفران الهی و آرامش ابدی و برای بازماندگان صبرو اجر مسئلت داریم.»

تسلیت سازمان هنری رسانه‌ای اوج

سازمان هنری رسانه‌ای اوج هم درگذشت ناباورانه داریوش مهرجویی و همسرش را تسلیت گفت. در بیانیه این سازمان آمده است: «درگذشت ناباورانه و تاثر برانگیز داریوش مهرجویی کارگردان و نویسنده نامدار سینمای ایران و همسرشان را به جامعه فرهنگی و هنری ایران تسلیت عرض کرده و برای ایشان غفران الهی را مسئلت می‌نماید.»

تسلیت رییس سازمان سینمایی سوره/روح سینمای ایران جریحه‌دار شد

در پی درگذشت داریوش مهرجویی کارگردان نامدار سینمای ایران، حمیدرضا جعفریان رییس سازمان سینمایی سوره متن تسلیتی را منتشر کرد.

به گزارش روابط عمومی سازمان سینمایی سوره، در پی درگذشت ناگهانی و تاسف‌بار کارگردان بزرگ سینمای ایران داریوش مهرجویی و همسرشان، حمیدرضا جعفریان رییس سازمان سینمایی سوره پیام تسلیتی را منتشر کرد.

متن این پیام تسلیت به شرح زیر است: «خبر درگذشت ناگهانی داریوش مهرجویی، کارگردان کهنه‌کار و مؤلف، کام خانواده سینمای ایران را تلخ و روح سینما را جریحه‌دار کرده است. خانواده‌ای که بخشی از هویت و آبروی خود را در تمام سال‌های گذشته از پاسداشت میراث بزرگانش به ارث برده است.
نسل‌های مختلف سینماگران ایرانی، عشق و علاقه خود به هنر هفتم را مرهون تلاش‌های نسلی هستند که داریوش مهرجویی یکی از سرآمدان آن بود. کارگردانی که حالا یادگارهایش در حافظه سینمای ایران به یادگار مانده و خود عازم خانه ابدی شده است.

برای این کارگردان گرانقدر سینما و همسرشان، غفران و آرامش آرزومندم و این ضایعه تلخ را به همه دوست‌داران سینمای ایران تسلیت می‌گویم.»

پیام تسلیت مدیرعامل فارابی درپی ضایعه درگذشت داریوش مهرجویی

مدیرعامل بنیاد سینمایی فارابی در پیامی ضایعه درگذشت هنرمند شاخص سینمای ایران، «داریوش مهرجویی» را به خانواده بزرگ سینمای ایران تسلیت گفت.

به گزارش روابط عمومی بنیاد سینمایی فارابی؛ در متن پیام تسلیت مجید زین العابدین مدیرعامل بنیاد سینمایی فارابی آمده است: «همه به سوی او بازمی‌گردیم، ضایعه فقدان ‌کارگردان برجسته و هنرمند شاخص‌ سینمای ایران، استاد مرحوم داریوش مهرجویی و همسرشان موجب تأثر و تألم خاطر عمیق شد. این حادثه و ضایعه تلخ را به جامعه شریف سینمای ایران و همچنین تمامی علاقمندان سینمای جریان ساز مرحوم مهرجویی تسلیت می‌گویم.

آثار این هنرمند با دانش و سینماگر خلاق در بیش از ۶۰ دهه فعالیت هنری به یادگار مانده است. از پروردگار مهربان برای زندگی ابدی او و همسر مرحومه‌اش مغفرت و رحمت واسعه و برای فرزندان دلبندش صبر و شکیبایی مسئلت می‌نمایم.»

داریوش مهرجویی کارگردان سینمای ایران، شب گذشته در ویلایی در فردیس کرج به همراه همسرش به قتل رسید. مرکز اطلاع رسانی پلیس البرز ساعت یک بامداد امروز اعلام کرد که علت فوت این کارگردان باسابقه کشورمان از سوی پلیس در دست بررسی است که به زودی اطلاع رسانی خواهد شد.

مرکز اطلاع رسانی قوه قضاییه نیز بامداد امروز به نقل از رییس کل دادگستری البرز به جزئیات قتل داریوش مهرجویی و همسرش پرداخت و اعلام کرد: روز گذشته قتل داریوش مهرجویی فیلمساز، نویسنده و کارگردان به همراه همسرش خانم وحیده محمدی فر در ویلای شخصی واقع در زیبادشت فردیس رخ داد که با صدور دستور قضایی، بلافاصله دادستان فردیس به همراه بازپرس ویژه قتل و تیم ویژه بررسی صحنه جرم در محل قتل حاضر شدند. همچنین به بازپرس ویژه قتل دادسرای عمومی و انقلاب فردیس، دستورات قضایی لازم برای بررسی موضوع و شناسایی و بازداشت متهمان به پلیس آگاهی استان البرز صادر شده است.

مهرجویی متولد سال ۱۳۱۸ خورشیدی و از کارگردان‌های نامدار سینمای ایران است که فیلم‌های مطرحی همچون هامون، دایره مینا، گاو، اجاره‌نشین‌ها، سارا، پری، لیلا، مهمان مامان و سنتوری را ساخته است.

رسانه سینمای خانگی- او، پیرِ سینما بود

خبر شوک آمیز و تلخ قتل داریوش مهرجویی و همسرش در کابوس شبانه ۲۳ مهر ماه را باورمان نیست، ای کاش صبح از خواب بیدار می‌شدیم و به جای آنکه خبر تلخ رفتن خالق «گاو»، «هامون»، «اجاره‌نشین‌ها» را می‌دیدیم، خودمان را کنار سینما فلسطین در سیل جمعیتی پیدا می‌کردیم که در انتظار تماشای «سنتوری» در جشنواره بودیم اما گویا خبر درست است و باید ناباورانه از کارنامه سینمایی‌ یکی از بنیانگذاران موج نو سینمای ایران بنویسیم.

به نقل از رسانه سینمای خانگی از ایسنا، آذر ماه سال ۱۴۰۰ به بهانه تولد داریوش مهرجویی با او تماس گرفتیم، او که آخرین فیلمش «لامینور» در اردیبهشت ماه سال ۱۴۰۱ اکران شد، هنوز خاطرات تلخ توقیف «سنتوری» را یادآوری می‌کرد.

مهرجویی در طول بیش از نیم قرن فیلمسازی، علاوه بر خلق شخصیت‌های ماندگار در سینما، بازیگرانی را با فیلم‌هایش به سینمای ایران معرفی کرده که هر کدام یا ستاره شدند یا مسیری تازه پیش‌رویشان باز شد؛ مثل عزت‌الله انتظامی، خسرو شکیبایی، بیتا فرهی، علی مصفا و لیلا حاتمی. 

آثار او در سال‌های دور وقتی که شرکت در جشنواره‌های جهانی این‌چنین مرسوم نشده بود، در جشنواره‌های معتبری مثل ونیز، برلین، کن، شیکاگو و توکیو شرکت داشت و جایزه‌هایی هم گرفت؛ اما به همان میزان فیلم‌هایش دچار ممیزی یا عدم نمایش شده‌اند.

او در آخرینم مصاحبه با ایسنا درباره اینکه آیا قصد ساخت فیلم جدیدی را ندارد، ضمن گلایه از برخی ممیزی‌ها گفته بود: کلا هم شرایط طوری است که با این گرانی و تورم، فیلمسازی صرف نمی‌کند، چون ساخت یک فیلم دست‌کم ۱۰ میلیارد تومان هزینه دارد و باید موقع اکران ۳۰ میلیارد بفروشد تا به پول اولیه‌اش برسد.

مهرجویی یادآور شده بود: من این روزها در حال نوشتن خاطراتم هستم، آنجا خیلی از مسائل را درباره آنچه بر سر فیلم‌هایم آمد می‌گویم.

کارگردان «اجاره نشین‌ها» با وجود گله‌هایی که داشت تاکید می‌کرد: با همه این اتفاق‌ها می‌دانم که سینما پابرجا می‌ماند چونجوان‌ها هر روز مشتاق فیلمسازی می‌شوند و جلو می‌آیند. سینما تفریح مردم است و برای همین، این همه سینما در سال‌های اخیر ساخته شده است؛ هر چند جای افسوس دارد که وقتی ما می‌گفتیم سینما کم است، چیزی نمی‌ساختند اما حالا که وضع فیلم‌ها به اینجا رسیده، این همه سالن سینما ساخته شده است.

مهرجویی که روزگاری به آمریکا رفت تا در دانشگاه فقط سینما بخواند، رشته اصلی‌اش را به فلسفه با گرایش سینما تغییر داد و در دهه ۱۳۴۰ شروع به فیلمسازی کرد تا سال ۴۸ که یکی از آثار ماندگار سینمای ایران یعنی «گاو» را ساخت؛ فیلمی که تولیدش سختی‌های خود را داشت و تهیه‌کننده‌های زیادی آن را رد می‌کردند، چون آن روزها دور، دورِ فیلم‌هایی مثل «گنج قارون» با رقص و آواز بود.

او در همان سال‌های قبل از انقلاب چند فیلم دیگر از جمله «دایره مینا» را ساخت و چند سال بعد از انقلاب هم با «اجاره نشین‌ها» یکی از بهترین فیلم‌های کمدی سینما را ثبت کرد.

مهرجویی در سال ۶۸ تصمیم به ساخت فیلمی می‌گیرد که هیچ تهیه‌کننده‌ای حاضر به همکاری برای تولید آن نمی‌شود، چون آن را در فروش موفق نمی‌دانند ولی مهرجویی که دوست داشت آنچه را در سر دارد بسازد برای اولین بار خودش تهیه‌کنندگی یک فیلم را برعهده می‌گیرد و این طور می‌شود که «هامون»، یکی از به یادماندنی‌ترین فیلم‌های مهرجویی و سینمای ایران می‌شود.

«بانو»، «سارا»، «پری»، «لیلا»، «بمانی»، «درخت گلابی» و «مهمان مامان» دیگر کارهای مهم و شاخص این فیلمساز در دهه‌ ۷۰ و اوایل دهه ۸۰ بودند تا اینکه سال ۸۵ «سنتوری» ساخته شد؛ فیلمی که در جشنواره فجر تحسین‌برانگیز بود و جایزه هم گرفت، اما شبِ اکران عمومی‌اش توقیف شد. این توقیف که ضربه سختی برای مهرجویی بود، سه ماه بعد به قاچاق دی‌وی‌دی فیلم ختم شد.

او که در تمام این سال‌ها مشغول نوشتن و ترجمه هم بوده، پس از «سنتوری» به‌سراغ ساخت فیلم‌هایی رفت که دیگر مثل قبل علاقه‌مندان و مخاطبانش را راضی نمی‌کرد؛ فیلم‌هایی که اگرچه شاید  با دغدغه شخصی و اجتماعی مهرجویی ساخته شدند اما انتظار طرفداران مهرجویی را برآورده نکردند و این تصور را پیش آوردند که شاید دوران اوج او هم با تاراج «سنتوری» به پایان رسیده است. 

اما مهرجویی که چند سالی بود می‌خواست قصه‌ای دیگر از «سنتوری» بسازد، در آستانه نهمین دهه زندگی‌اش فیلم «لامینور» را ساخت که سال گذشته اکران شد.

و اما یکی از آخرین برنامه‌های که برای داریوش مهرجویی تدارک دیده شد، در ۲۳ اردیبهشت ماه ۱۴۰۰ انجمن فیلم کوتاه ایران بزرگداشتی برای داریوش مهرجویی ترتیب دادند که در آن نشان ایسفا را اهدا کردند.

در بخشی از مراسم به روال سال های قبل که تندیس ایسفا به یک فیلم ساز قدیمی اهدا می شد، فیلم کوتاهی پخش شد که در آن نشان ایسفا در منزل داریوش مهر جویی به او اهدا شد، این فیلم ساز سخنان کوتاهی را خطاب به فیلم سازان مطرح کرد که از اهمیت این نوع فیلم سازی سخن می گفت و تاکید می کرد که فیلم سازی کوتاه،کار سختی است چون در زمان کوتاه باید حرفت را مطرح کنی .

خالق “اجاره نشین‌ها”، “هامون”،  “لیلا”، “مهمان مامان” ، “سارا” یادآور شده بود که خودش ۱۰ فیلم کوتاه ساخته است و از دست اندرکاران آکادمی فیلم کوتاه که در این روزگار کرونا زده این نشان را به او دادند، تشکر کرده بود.

داریوش مهرجویی فیلم‌های چون الماس ۳۳ ، آقای هالو، مدرسه ای که می‌رفتیم، بانو، درخت گلابی، میکس، دختر دایی گمشده، بمانی،طهران تهران، آسمان محبوب، نارنجی‌پوش، اشباح و … را هم در کارنامه هنری‌اش دارد و در گزارش‌های بعدی مبسوط‌تر درباره کارنامه سینمایی‌اش خواهیم نوشت.

*منبعی که برای تاریخ تولد داریوش مهرجویی به آن استناد شده، دانشنامه سینمای ایران تالیف عباس بهارلو است که ۱۷ آذر سال ۱۳۱۹ در آن قید شده در حالی که در برخی منابع دیگر مثل ویکی‌پدیا سال ۱۳۱۸ درج شده است.

هشلهف چهارم؛ زبان سلبریتی جماعت

من نمیدونم از دست کی باید بنالم؟ از دست بعضی از مردم که هر کدوم به نوعی سلبریتی‌ ها را دوست دارن و عاشق اونها هستن؟ از دست سلبریتی ها که بالاخره اعتباری در میون مردم پیدا کردن و با محدودیت ها و مشکلات سخت و پیچیده ای زندگی شون را طی می کنن؟ یا با این مدیرمسئول نادان خودم که زبان سلبریتی ها بخصوص ار نوع اسکاریاشون را هم نمی دونه و بلد نیست چجوری باهاشون درست برخورد کنه؟!!! خداییش این جور مدیرمسئول بلاتشبیه نابخرد هم نوبره دیگه…

حالا ماجرا چیه؟

چند وقت پیش (یعنی یکی دو سال پیش) یکی از این سلبریتی های عزیز و مهربون که ظاهراً همه دوستش دارن، اومد یه قرارداد با مدیرمسئول بست، خیلی هم خوب و پر و پیمون! جوری که چشم حسودها داشت از حسادت می ترکید و هی به بهونه های مختلف به مدیرمسئول تذکر دادن که ابله! آزموده را آزمودن خطاست!!! اما این خر تو هیچ طویله ای نرفت که نرفت!!! بالاخره قراردادو بست و پولشم قبل از اجرای قرارداد بهش داد، او هم با خوشحالی نموم گذاشت گوشه شیش جیبش… به هر حال اون سلبریتی قربونش برم چون توی شرایط خیلی خیلی سختی زندگی می کرد و مجبور بود به سگ و گربه و مار و بقیه حیوون های خانوادگی ش برسه، اون مبلغ را خرج اون زبون بسته ها کرد و انسانیت را در حق حیوون ها تموم کرد؛ غافل از این که ناگهان تقّی به توقّی خورد و شهر شلوغ شد و او که با محبت همین مردم، تپل و خوش استایل شده بود، فکر کرد دنیا به آخر رسیده، یه سری فحش به همین مردم داد و فرار کرد رفت خارج! اما از بد حادثه مجبور شد یه هفته نشده دمشو بگذاره رو کولش و برگرده… چون فکر کرده بود دنیا تموم رفته و دوباره شروع شده، هیچی نگفت و… رفت یه گوشه نشست تا آب ها از آسیاب بیفته… و اتفاقا اوفتاد… سلبریتی دوباره سر و کله ش توی شهر که دیگه حالا آروم شده بود، پیدا شد و خواست که کار از نو روزی از نو… انگار که هیچی نشده!! توی همین شرایط به خاطر همون مردمی که اون شب بهشون فحش داده بود، تصمیم گرفت یه کار جدید شروع کنه، اما چون گمون می کرد کنتور دنیا یه بار دیگه از صفر شروع شده، به جای این که بگه به امید خدا، زبونش نچرخید و دل بست به اسکار و درخواست یه پروژه دیگه را به مدیرمسئول نابلد و ناآگاه داد. اما از بدبختی، مدیرمسئول بی وجدان که هیچی از یادش نمی ره، گفت باشه، ولی اون قرارداد قبلی چی میشه؟!!! سلبریتی، دنیا دور سرش چرخید و همه جا را تیره و تار دید، سرش گیج رفت و افتاد تو دامن کانال های شبکه های اجتماعی! آه از نهادش براومد که کدوم قرارداد؟!!! راستش اصلا فکر نمی کرد که کنتور دنیا واقعاً صفر نشده!! به همین خاطر داد و بیداد راه انداخت که بابا این چه وضعیه؟!! از شانس او، یه مشت بادمجون دور قاب چین هم توی فضای مجازی دور و برشو گرفتن، و هی به پر و پای مدیرمسئول پیچیدن که واویلا! این چه طرز برخورد با سلبریتی جماعت هستش؟!!

خداییش ته دلم قند آب می کردند… دلم حال اومد! که بالاخره یه مشت خبرنگار دیگه هم با من، (یعنی: میرزاننویس) هم صدا شدند و بر نابلدی، ناکارامدی، نادانی، نامدیریتی، نامستعدی، ناوجدانی، و هزارتا نای دیگه در باره ی این مدیرمسئول مهر تایید زدن…

آخه مدیرمسئول نا… تو که زبون برخورد با سلیریتی ها را بلد نیستی، این همه ادعاهات چیه که سقف آسمون را سوراخ کرده؟!! بلد نیستی، نباش! خب برو یه گوشه بشین مثل همون سلبریتی عزیزجوون تا آبها از آسیاب بیفته… آخه تو چقدر نابلدی؟!!!

اوخ اوخ مدیرمسئول داره میاد سمت زیرپله ای که مخفی شده ام تا این دلواپسی را به عنوان یه مطلب جدید بنویسم و بدم سردبیر قربونش برم… نمی دونم از کجا فهمیده دارم به چی فکر می کنم! ای واای… قندون هم توی دستشه… برم… برم و خودمو نجات بدم…

تا هشلهف بعدی

پناه بر خدا

میرزا ننویس

رسانه سینمای خانگی- ادای احترام سینمای اروپا به «بلا تار»

افتخاری که قرار است در جوایز فیلم اروپا به «بلا تار»، سینماگر مجارستانی اعطا شود، ادای احترام ویژه‌ای به کارگردانی برجسته و شخصیتی با صدای سیاسی قوی است که نه تنها توسط همکارانش عمیقاً مورد احترام است، بلکه توسط تماشاگران در سراسر جهان تجلیل می‌شود.

به گزارش سینمای خانگی از ایسنا، این سینماگر جایزه ویژه جوایز فیلم اروپا را همزمان با سی و ششمین دوره این جوایز در برلین دریافت خواهد کرد.

«بلا تار» ششمین فیلمسازی است که این جایزه را دریافت می‌کند و پیش از او «مانوئل دی اولیویرا»، «میشل پیکولی»، «سر مایکل کین» ، «آندری وایدا» و «کوستا-گاوراس» این جایزه را دریافت کرده‌اند.

تار که در سال ۱۹۵۵ در مجارستان به دنیا آمد و بزرگ شد، از آکادمی تئاتر و فیلم بوداپست فارغ‌التحصیل شد و اولین فیلم خود را در مقام کارگردان در سن ۲۲ سالگی با نام «آشیانه خانواده» در سال ۱۹۷۷ ساخت و با تمرکز بر مسائل اجتماعی به سبک آثار مستند، در سال ۱۹۸۱ فیلم «بیگانه‌» و در سال ۱۹۸۲ فیلم «مردم پیش‌ساخته» را به سینما آورد.

اقتباس تلویزیونی او از نمایشنامه «مکبث» شکسپیر در سال ۱۹۸۲، که آن را تنها در دو پلان فیلمبرداری کرد، مرحله جدیدی را در کار خلاقانه او رقم زد و فیلم «لعنت» در سال ۱۹۸۸ شاهد آغاز سبکی بصری بود که او با آن شناخته شده است: رویکرد فیلمبرداری سیاه و سفید، و نماهای بلند و آهسته، که با اقتباس هفت‌ساعته رمان «تانگوهای شیطان» نوشت «کراسناهوراکی» در سال ۱۹۹۴ به اوج خود رسید.

این فیلم برای او شهرت بین‌المللی به ارمغان آورد و پس از آن فیلم «اهرمونی‌های ورکمایستر» (۲۰۰۰) و «مردی از لندن» (۲۰۰۷) را بر اساس رمانی از «ژرژ سیمنون» ساخت.

«اسب تورین»، که او چندین سال پیش آن را به عنوان آخرین فیلم داستانی خود اعلام کرد، در بخش رقابتی جشنواره  برلین در سال ۲۰۱۱ به نمایش گذاشته شد و خرس نقره جایزه بزرگ هیات داوران و همچنین جایزه فیپرشی را دریافت کرد.

این کارگردان مجارستانی اخیرا تهیه‌کنندگی درام فراطبیعی و ایسلندی «بَره» به کارگردانی «والدیمار یوهانسون»« را بر عهده داشته که در سال ۲۰۲۱ در بخش نوعی نگاه جشنواره کن رونمایی شد.

از دیگر ساخته‌های او می‌توان به «تقویم پاییز یا گاهنامه خزان» و «نفرین» اشاره کرد.

رسانه سینمای خانگی- این طوفان، انفعال سینما را نابود می‌کند؟

بیش از ۱۷ ماه است که از وعده «رییس سازمان سینمایی» مبنی بر حمایت گسترده از  آثار مربوط به فلسطین شریف و محور مقاومت می‌گذرد و حالا با وزیدن «طوفان الاقصی» باید پرسید که طی تقریبا ۵۲۰ روزِ سپری شده کدام اقدامات ملموس در جهت تحقق این وعده انجام شده است!؟

به گزارش سینمای خانگی از سینماپرس، قطعا تاریخ ۱۵ مهرماه امسال را هیچ گاه از یاد نخواهد برد و ساعات ابتدایی سحرگاه شنبه ۲۱ ربیع الاول را به دقت در حافظه خود ثبت خواهد کرد. ساعاتی که «طوفان الاقصی» شروع به وزیدن نمود و حاکمیت جحودها* را طی سه روز با یک زلزله‌ی ویرانگر مواجه ساخت. طوفانی که بعضی از سازه‌های اصلی حاکمیّت رژیم غاصب صهیونیستی را آنچنان ویران کرد که قطعا تجدید بنای آن سازه‌ها به این آسانی امکان‌پذیر نخواهد بود. طوفانی بی‌نظیر که لزوم بازخوانی و مرور چند نکته مهم در عرصه فرهنگ و هنر کشور را ضروری می‌سازد:

۱/ «طوفان الاقصی» تنها «حماسه آفندی» در طول تاریخ مبارزاتی فلسطین طی بیش از ۷۵ سال گذشته است. نخستین درگیری مستقیمی که در داخل سرزمین‌های غصب شده و مرزبندی شده توسط رژیم صهیونیستی از زمان جنگ اعراب و اسرائیل در سال ۱۹۴۸ میلادی به وقوع پیوست و جحودهای تماما مسلح را در شوک و بُهت فرو برد. طوفانی که به خوبی می‌توان منشاء خلق ده‌ها رمان‌ و کتاب داستان‌ مهیج برای گروه‌های سنی مختلف گردد و به سهولت در صنعت فیلم و سریال کشور مورد استفاده واقع و دست‌مایه تولید ده‌ها فیلم کوتاه و نیمه بلند و بلند سینمایی و مستند شود و بستر تعلیق مناسبی را در اختیار سریال‌سازان تلویزیونی قرار دهد.



۲/ بیش از ۱۷ ماه است که از وعده «ریاست سازمان سینمایی کشور» مبنی بر حمایت گسترده از آثار مربوط به فلسطین شریف و محور مقاومت می‌گذرد و حالا با وزیدن «طوفان الاقصی» وقت مناسبی است تا از ایشان سوال شود که «سازمان سینمایی کشور» طی تقریبا ۵۲۰ روزِ سپری شده؛ که قطعا مدت زمان نسبتا وسیعی برای برداشتن حداقل یک گام عملی مناسب است؛ کدام اقدامات ملموسی را در جهت تحقق این وعده انجام داده و چه زمانی محصول این وعده بر پرده نقره‌ای سینماهای کشور قابل مشاهده می‌باشد و اساسا در این مدت زمان طولانی، زیر مجموعه‌های «سازمان سینمایی» اعم از «بنیاد سینمایی فارابی» ، «انجمن سینمای جوان» و «مرکز گسترش سینمای مستند، تجربی و پویانمایی» پذیرای کدام ایده‌ها، طرح‌ها و فیلمنامه‌های سینمایی و مستند شدند و چگونه میزبان سینماگرانی گردیدند که درباره فلسطین و محور مقاومت توان لازم و قصد تولید واقعی یک اثر داستانی و یا مستند را داشتند!؟



۳/ «جشنواره بین‌المللی فیلم‌های کودکان و نوجوانان» عنوان یکی از جشنواره‌های مهم و شناخته شده در عرصه بین المللی «سینمای کودک و نوجوان» است. جشنواره‌ای که دوره سی و پنجم آن از روز جمعه ۱۴ مهرماه فعالیت رسمی خود را شروع و با وجود کم و کاستی‌های بسیار و ضعف تیم اجرایی و برگزار کننده این دوره خود، همچنان تا روز پنجشنبه ۲۰ مهرماه در اصفهان جریان دارد و منشا تولید خبر است. جشنواره‌ای که با یک فرصت‌سوزی بزرگ اگر چه از همان ابتدای برگزاری با عدم دعوت و فقدان حضور «تولیدات سینمایی جبهه مقاومت» در بخش بین الملل همراه گردید؛ اما متاسفانه حالا به واسطه بضاعت کم و کارنابلدی تیم تبلیغات و روابط عمومی خود، چشم و گوش خود را بر روی وقایع روزهای اخیر بسته و به صورتی ویژه سعی می‌کند تا «کودک‌کُشی رژیم صهیونیستی» را نبیند و حتی از حداقل اقدامات متداولی همچون اظهار نظر و صدور بیانیه در محکومیت بمباران گسترده مردم بی‌دفاع فلسطین و شهادت ده‌ها کودک معصوم اجتناب ‌ورزد. اتفاقی که همچنان امید است تا به واسطه دخالت مستقیم دبیر و مدیرعامل انقلابی و متعهد «بنیاد سینمایی فارابی» در این ساعات پایانی از برگزاری این رویداد سینمایی جبران شود و حداقل از فضای رسانه‌ای «اختتامیه جشنواره فیلم‌های کودکان و نوجوانان» برای ترسیم مظلومیت کودکان فلسطینی استفاده گردد و گوشه‌ای از جنایات روزهای اخیر «جحودهای کودک کُش» در مواجهه منفعلانه و از سر استیصالدر برابر «طوفان الاقصی» به نمایش گذاشته شود.



۴/ همگان بر این این امر معترفند که «چهل و یکمین جشنواره بین المللی فیلم فجر» به سبب بی‌تجربگی و نابلدی دبیر خود، یکی از بدترین و بی‌برنامه‌ترین ادوار خود را در بُعد بین المللی پشت سرگذاشت. دوره‌ای که در آن «سینمای مقاومت» از هیچ جایگاهی در «بخش بین الملل» برخوردار نبود. اما امسال نه دیگر عذر و بهانه‌تراشی‌های امنیتی سال گذشته مطرح است و نه پای بی‌تجربگی و آزمون خطای ایشان مطرح است و بنابر بر فرمایشات «وزیر محترم ارشاد» در مردادماه، حتی چند ماه قبل از انتصاب رسمی دبیر «چهل و دومین جشنواره بین المللی فیلم فجر» ایشان کار خود را در دبیرخانه این جشنواره آغاز کرده و جلوتر از تقویمی که تعیین شده، رفته‌ بودند! پس باید منتظر ماند و امیدوار بود تا در همراهی با «طوفان الاقصی» ، امسال در «بخش بین الملل جشنواره فیلم فجر» شاهد حضور گسترده «سینمای مقاومت» و تولیدات سینمایی در این زمینه باشیم.



۵/ «پردیس سینمایی ملت» از چند روز دیگر یعنی دقیقا از ۲۷ مهر تا ۲ آبان ۱۴۰۲ هجری‌شمسی شاهد برگزاری «چهلمین جشنواره بین‌المللی فیلم کوتاه تهران» است. جشنواره‌ای که باید منتظر ماند و دید که آیا وعده ۵۲۰ روز گذشته «ریاست سازمان سینمایی» در تولیدات آن به ثمر نشسته و آیا «سینمای مقاومت» در آن از جایگاه واقعی و غیر حرفی برخوردار شده است. جشنواره‌ای که امید است به سبب شمایل و داعیه انقلابی دبیر خود، حداقل از شمایلی قابل قبول برای برجسته ساختن حماسه «طوفان الاقصی» در ظواهر جشنواره‌ای و آذین محیط برگزاری برخوردار باشد.



۶/ هفدهمین جشنواره بین المللی فیلم مستند ایران «سینماحقیقت» قرار است در آذرماه امسال برگزار شود و از آنجایی که هنوز فرایند معرفی آثار آن طی نشده، باید امیدوار بود که شاهد تحقق وعده «ریاست سازمان سینمایی» در این جشنواره باشیم و طیف متنوعی از تولیدات مستند را با موضوع فلسطین و مقاومت در این جشنواره مشاهده نماییم. مستندهایی که تنها محدود به محیط قرنطینه «جایزه شهید آوینی» نشده باشند و با حضور در «بخش مسابقه ملی» از انعکاس مناسب رسانه‌ای برخوردار شوند. همچنین باید امید داشت و منتظر حضور آثار و تولیدات مستندمحور مقاومت و دیده شدن این آثار در «بخش مسابقه بین‌الملل» این رویداد مهم در عرصه سینمای مستند باشیم و در نهایت با وجود آنکه تمرکز این دوره از جشنواره بر دو موضوع «آب» و «جمعیت» اعلام شده؛ اما باید امیدوار بود تا «طوفان الاقصی» نیز در این میان از جایگاه مناسبی برخوردار شود و در ظواهر جشنواره‌ای این دوره از «سینماحقیقت» ظهور و بروز بصری پیدا نماید!



۷/ بیانیه‌نویسی و محکومیت جنایت‌های چند روز اخیر جحودها در کشتار وسیع زنان و کودکان فلسطینی که با هدف جبران شکست مفتضحانه در «طوفان الاقصی» صورت پذیرفت را می‌توان ساده‌ترین اقدام و ابتدایی‌ترین کار مجموعه‌هایی همچون «خانه سینما» و یا «سلبریتی‌های سینمایی و ورزشی» قلمداد نمود. مجموعه‌ها و افرادی که طی سال‌های اخیر عادت داشته‌اند تا به بهانه‌های مختلف بیانیه از خود صادر کنند و موضع‌گیری‌های بی‌ربط خود را در فضای مجازی به اشتراک بگذارند. مجموعه‌ها و افرادی که حالا سعی می‌کند تا «کودک‌کُشی جحودها» را نبیند و چشمان خود را بر روی انسانیت مجاهدان فلسطینی در «طوفان الاقصی» ببندند و از موضع‌گیری در باب شرافت ایشان و عدم تعرض و آسیب رساندن به کودکان و زنان غیرنظامی صهیونیست به سادگی عبور کنند!



۸/ «طوفان الاقصی» یک حماسه بی‌بدیل در تاریخ «مقاومت اسلامی فلسطین» است. حماسه‌ای که به شدت نیازمند پاسداری به زبان هنر می‌باشد. حماسه‌ای که بخشی از پاسداری آن به واسطه استفاده خلاق و قدرتمند از شاخه‌های ده‌گانه هنرهای تجسمی و با نمایش گذاشتن دائمی و بازدیدپذیر در قالب و گونه موزه‌ای محقق خواهد شد و در این میان ایجاد بناهایی همچون «موزه هنرهای معاصر فلسطین» در تمامی استان‌های کشور می‌تواند یک اقدام فوری و ابتدایی در این مسیر تلقی شود. البته باید مراقبت نمود و توجه داشت که این بناها دچار فراز و فرودی همچون نمونه تهرانی خود نشوند. زیرا «موزه هنرهای معاصر فلسطین» در تهران عنوان یک ساختمان با مختصات «گالری هنرهای تجسمی» است که از سال ۱۳۸۵ هجری‌شمسی در ضلع شمال غربی تقاطع خیابان مظفر و بزرگمهر و در نزدیک «فرهنگستان هنر» جایابی گردید. ساختمانی که متعلق به «شهرداری تهران» بود و با نظر ویژه «امام خامنه‌ای» در آن سال‌ها مقرر شد تا با موضوع «فلسطین» در قالب «هنر مقاومت» آغاز به فعالیت نماید و به عنوان تنها موزه در جهان مطرح شود که با نام «فلسطین» آثار تجسمی هنرمندان فلسطینی و دیگر کشورها را به نمایش می‌گذارد. اما این موزه مهم و برخوردار از جایگاهی استراتژیک، متاسفانه در دهه ۱۳۹۰ هجری‌شمسی به نحوی ویژه از جانب «معاونت هنری وزارت ارشاد دولت حسن روحانی» بایکوت شد و با تغییر رویکرد مدیریت شهری تهران در آن سال‌ها، عملا به مکانی متروکه مبدل گردید. مکانی که حتی دستور تخلیه آن در خردادماه امسال توسط شهردار منطقه صادر شده بود، اما بلافاصله با اطلاع شهردار انقلابی تهران از ماجرا و دخالت فوری ایشان، این امر محقق نگشت و حالا چندماهی است که بار دیگر نشانه‌های حیات بر پیکره این ساختمان هویدا شده و با حضور آثار نقاشی هنرمندان نسل اول انقلاب و هنرمندان جبهه و جنگ در کنار نمایش برخی نقاشی‌های هنرمندان جوان انقلابی، «موزه هنرهای معاصر فلسطین» جانی دوباره گرفته است و به مکانی مبدل شده که در صورت همکاری مشترک و تزریق بودجه مناسب توسط «اداره کل هنرهای تجسمی وزارت ارشاد» و «سازمان فرهنگی و هنری شهرداری تهران» به خوبی می‌تواند تولیدات تجسمی با موضوع «طوفان الاقصی» را در خود ماندگار سازد.



۹/ حضور متعهدانه و سریع گرافیست‌ها و تصویرسازان جبهه انقلاب اسلامی در صحنه «طوفان الاقصی» یکی از اتفاقات مهم روزهای اخیر است. حضوری که با خلق سریع آثار توسط هنرمندان شناخته شده‌ای همچون «مسعود نجابتی» ، «سیدمسعود شجاعی طباطبایی» ، «حسن روح‌الامین» ، «محمدصابر شیخ رضایی» ، «میکائیل براتی» ، «مجتبی مجلسی» و … همراه بود. اما مع الاسف این حضور قابل تقدیر با نوعی بی‌مهری مدیریت فرهنگی در کلان شهرها و در استفاده گسترده از این آثار تولیدی و نصب فوری آن در تابلوهای شهری مواجه گردیده است. بی‌مهری فزاینده‌ای که به واسطه حضور انحصاری مجموعه‌ای همچون «خانه طراحان انقلاب اسلامی» تا کنون از فرصت حضور در دیوارنگاره‌های شهری تهران را پیدا نکرده و بجای آن ساکنان پایتخت را با یک سری طراحی‌های ضعیف توسط مستخدمین و پیمانکاران «سازمان فرهنگی رسانه ‌اوج» که به سختی روایتگر «طوفان الاقصی» می‌باشد، مواجه ساخته است.



*پ. ن: واژه «جحود» واژه‌ای قرآنی است که در لغت به معنی انکار کردن با علم و دانش و دانستن است و از این جهت که یهودیان معاند پیامبر عظیم الشان اسلام با وجود علم و دانستن مرتبت و جایگاه نبوت آن حضرت، اقدام به انکار حق نموده و در برابر آن حضرت عداوت به خرج دادند؛ پس آنها را عموما با لفظ «جحود» مورد خطاب قرار می‌دادند. اما در سده‌های اخیر و بالاخص به سبب گسترش نفوذ «جحودها» در تنظیم لغت نامه‌های فارسی، نگارش این واژه برای اطلاق به ایشان تغییر داده شد و به صورت «جهود» درآمد تا دیگر معنی عنود بودن ندهد و این جماعت به عنوان موجوداتی کوشنده و جهد کننده در تصور عمومی جامعه مطرح شوند.

رسانه سینمای خانگی- مصائب بازی «کاپیتان»

بازیگر نوجوان فیلم سینمایی «کاپیتان»، گفت: ابتدا به خاطر ناراحتی نمی‌توانستم با نقشم کنار بیایم اما به مرور بهتر شدم هرچند در کل درک این نقش برایم سنگین بود. 

به گزارش سینمای خانگی، امیرحسین بیات بازیگر نوجوانی که به همراه شایان دارمی پور در فیلم سینمایی «کاپیتان» نقش‌های اصلی را برعهده دارند، درباره حضور در این فیلم به ایرنا، گفت: ۱۴ سال دارم و پیش از این در فیلم سینمایی «ملاقات خصوصی» بازی کردم و «کاپیتان» دومین فیلم من بود. نقشم در فیلم «کاپیتان» خوب بود و آن را دوست داشتم ولی کمی درک آن برایم سنگین بود.

وی بیان کرد: البته این تجربه را دارم که خاله‌ام با بیماری سرطان فوت کرده، برای همین در ابتدا به خاطر ناراحتی نمی‌توانستم با نقشم کنار بیایم اما به مرور زمان سعی کردم با این نقش کنار بیایم تا بتوانم آن را به دست بگیرم.

این بازیگر نوجوان درباره بازیگری در سینما نیز گفت:‌ بازیگری سختی‌های خود را دارد؛ گاهی خسته می‌شدم ولی وقتی به این فکر می‌کنم که در انتها برایم موفقیت به همراه دارد حس خوبی دارم. دوست دارم بازیگری را ادامه دهم و هدفم این است که بازیگر خوبی شوم و به جشنواره‌ها راه پیدا کنم.

وی همچنین اظهار کرد: برای فیلم «کاپیتان» از طریق یکی از دوستان همکار در فیلم سینمایی «ملاقات خصوصی» به کارگردانی امید شمس، به پروژه «کاپیتان» معرفی شدم، تست دادم و انتخاب شدم. محمد حمزه‌ای کارگردان این فیلم، مدت زمان طولانی با من فن‌بیان تمرین می‌کرد و خانم سپیده عیدی نیز به من بسیار کمک کرد. در ابتدا در دفتر فیلمسازی تمرین کردیم و بعد از آن به لوکیشن بیمارستان رفتیم و تمرین‌ها را ادامه دادیم که بتوانم سر صحنه اجرا کنم. امیدوارم از پسِ این نقش برآمده باشم و مخاطبان هم با فیلم همراه باشند.

بیات در پایان با بیان اینکه فیلم «کاپیتان» دوست‌داشتنی است، گفت: «کاپیتان» را دوست دارم و برایم هم جذاب بود که درک کنم بیمارهای سرطانی چه سختی‌هایی را می‌کشند حتی غذاخوردن آنها با مشکل است و یکی دیگر از سختی‌هایشان پیدا کردن دارو است. در کل، امیدوارم توانسته باشم بازی خوبی در این فیلم ارائه دهم.

فیلم سینمایی «کاپیتان» به کارگردانی محمد حمزه‌ای و تهیه‌کنندگی سیدصابر امامی، پس از حضور در بخش سودای سیمرغ چهل و یکمین جشنواره بین‌المللی فیلم فجر، هم اکنون در سی و پنجمین جشنواره بین‌المللی فیلم های کودکان و نوجوانان حضور دارد.

پانته آ پناهی‌ها، پژمان بازغی، امیرحسین بیات، بهار نوحیان، ارغوان شعبانی، شایان دارمی پور، پرهام غلاملو و… گروه بازیگران اصلی این فیلم سینمایی را تشکیل می‌دهند.

«کاپیتان» در اوج ناامیدی، نگاهی متفاوت و امیدوارانه به زندگی دارد و در خلاصه داستان آن آمده است: «به من میگن عیسی، هرکاری بخوام می‌کنم.»

رسانه سینمای خانگی- روایت «مدیر مدرسه» و فراخوان تظاهرات

فیلم کوتاه «مدیر مدرسه» به کارگردانی میکائیل دیانی برای اولین‌بار در جشنواره فیلم کوتاه تهران رونمایی می‌شود.

به گزارش سینمای خانگی به نقل از روابط عمومی آثار، «مدیر مدرسه» به کارگردانی میکائیل دیانی، نویسندگی محمد منصوبی و تهیه‌کنندگی سید محمدهادی آقاجانی، اولین حضور جشنواره‌ای خود را در چهلمین جشنواره بین‌المللی فیلم کوتاه تهران تجربه می‌کند.

«مدیر مدرسه» درامی سیاسی است که در بستر اتفاقات پاییز سال گذشته ایران شکل گرفته است. در خلاصه داستان این فیلم کوتاه آمده است: «سه تن از دانش‌آموزان دبیرستانی دخترانه، برای برگزاری تظاهرات خیابانی فراخوان داده‌اند.»

فاطمه نیشابوری، بازیگر نقش اول فیلم کوتاه «مدیر مدرسه» است و ماریا مشهور، شوکا دولت‌شاهی، محمد موحدنیا، تیما تقی‌زاده، روژینا ابراهیمی، محمد قاسمی، یاسمن محمدیان و نوتاش صالحی، دیگر بازیگران این فیلم هستند.

عوامل فیلم کوتاه «مدیر مدرسه» عبارتند از کارگردان: میکائیل دیانی، تهیه کننده: سید محمدهادی آقاجانی، نویسنده: محمد منصوبی، مدیر فیلم‌برداری: پویان آقابابایی، مشاور فیلم‌نامه: هادی مقدم‌دوست، مشاور کارگردان: محمد رحمتی و محمد علیزاده فرد، تدوین: فواد تقی‌زاده، مجری طرح: محمود پوینده، مدیر صدابرداری: احمد صابری، طراحی و ترکیب صدا: آرش قاسمی، طراح صحنه و لباس: سپیده بلون، طراح گریم: زهرا امراللهی، آهنگساز: غزل راکی، مدیر تولید: سید محمدرضا همایی، برنامه‌ریز و دستیار اول کارگردان: محمدرضا نوری، دستیاران کارگردان: سید محمد موسویان و بهداد مشایخی، منشی صحنه: رویا بابابیگی، گروه فیلم‌برداری: محمدرضا بیات، اصلان آقابابایی، مسعود نوری و محمدرضا علی‌آبادی، اپراتور دوربین: مهدی منادی، دستیار صدا: سهراب عظیم‌پور، پشتیبانی فنی: حمید لدنی، سینه موبیل: مسعود سروری، گروه صحنه و لباس: سید رسول میرمحمد و سجاد ایمانی، مجری گریم: زهرا منصوری، جانشین تولید: حسین واقفی، تدارکات: محمدحسین کریمی، عکاس و فیلم بردار پشت صحنه: علی رضا صلواتی، طراح گرافیک: علی‌اکبر گودرزی، ساخت تیزر: حمید ابراهیمی و مشاور رسانه‌ای: محمد کفیلی.

«مدیر مدرسه» دومین تجربه کارگردانی میکائیل دیانی در حوزه فیلم کوتاه داستانی محصول باشگاه رویاد سازمان هنری رسانه‌ای اوج است.

دیانی تاکنون مستندهای بلند، «بچه‌های زمین خاکی»، «بیجه»، «اعتراض خاموش»، «فراموش شده‌ها»، «آن روز» و «یک روز به خصوص» را کارگردانی کرده است که مانند هر دو فیلم کوتاه داستانی خود در حوزه مسائل اجتماعی بوده است.

«کلاویه» آماده نمایش شد

فیلم کوتاه «کلاویه» به کارگردانی سیدمحمدحسین حسینی، نویسندگی الناز عطایی و تهیه کنندگی محمد گودرزی، در تهران تولید شد و پس از گذراندن مراحل تدوین، طراح و ترکیب صدا و اصلاح رنگ و نور برای حضور در جشنواره‌های داخلی و بین‌المللی آماده نمایش می‌شود.

در خلاصه داستان فیلم کوتاه «کلاویه» آمده است: «دختری که در حال تلاش کردن برای پیشرفت زندگی خودش هست ولی مریضی پدر مانع حال خوب اون شده … .»

موسیقی این فیلم توسط کریستف رضاعی ساخته شده، رضاعی تا به حال جوایز معتبر بسیاری را در عرصه موسیقی فیلم از جشنواره‌های داخلی و خارجی دریافت کرده است.

آناهیتا اقبال نژاد، ونوس کانلی، هومن رهنمون، کوثر حیدری بازیگرانی هستند که در فیلم کوتاه «کلاویه» نقش‌آفرینی کرده‌اند.

تدوین فیلم را سیاوش کردجان، طراح و ترکیب صدا را بهمن اردلان و اصلاح رنگ و نور را نیما دبیرزاده انجام می‌دهند.

عوامل فیلم کوتاه «کلاویه» عبارتند از کارگردان: سید محمدحسین حسینی، تهیه کننده: محمد گودرزی، نویسنده: الناز عطایی، برنامه‌ریز و دستیار کارگردان: سعید غلامی، دستیار دوم کارگردان: صادق باقری، منشی صحنه: زهرا مهدوی، مدیر فیلمبرداری: آرش صادقی، صدابردار: اکبر یعقوبی، تدوین: سیاوش کردجان، اصلاح رنگ و نور: نیما دبیرزاده، طراح صحنه و لباس: روشنک عربی، طراح چهره‌پرداز: نوید فرح مرزی، طراحی و ترکیب صدا: بهمن اردلان، موسیقی: کریستف رضاعی، عکاس: علیرضا صلواتی، طراح گرافیک: محمد مهرجو، مدیر تولید: حنیف عسگری، مدیر تدارکات: دانیال داورزنی، مشاور رسانه‌ای: حامد مهربانی، روابط عمومی: فخرالدین باطنی و تولید شده در باشگاه فیلم سوره.

رسانه سینمای خانگی- شکار «قوی گنگ» در آمریکا

فیلم کوتاه «قوی گنگ» به کارگردانی احسان عباسی و تهیه‌کنندگی مشترک احسان عباسی و جواد راهزانی برنده جایزه ویژه ۱۰ هزار دلاری جشنواره لس‌آنجلس شد. 

به گزارش سینمای خانگی از مشاور رسانه‌ای پروژه، فیلم کوتاه «قوی گنگ» در چهاردهمین حضور بین‌المللی خود جایزه ویژه رتبه اول چهاردهمین جشنواره بین‌المللی بنیاد فرهنگ لس‌آنجلس به مبلغ ۱۰هزار دلار را از آن خود کرد.

مراسم اختتامیه و اهدای جوایز این جشنواره در روز اول اکتبر در سالن شوئنبرگ دانشگاه یو سی ال‌ای (UCLA) برگزار شد.

قوی گنگ به کارگردانی احسان عباسی و تهیه‌کنندگی مشترک احسان عباسی و جواد راهزانی تولید شده و ریحانه رضی، سپیده جعفری، شکیبا عسگری، سوگل سیدصدر و رقیه یانسری‌‎ بازیگران آن هستند.

عوامل تولید این فیلم کوتاه عبارتند از: نویسنده: کوروش شاهونه، مجری طرح و مدیر تولید: جواد راهزانی، مدیر فیلمبرداری: وحید بیوته، صدابردار: سهیل متولی، طراح صحنه و لباس: رسول علیزاده، طراح گریم: هانیه الوند، تدوین: عماد خدابخش، طراحی و ترکیب صدا: میثم ریاحی، اصلاح رنگ: فربد جلالی، موسیقی: نوید دیوان، طراح جلوه‌های ویژه: امین انتشاری، برنامه‌ریز و دستیار کارگردان: سجاد نوبهاری، منشی صحنه: ساناز هرندی، عکاس: سوگل سید صدر، ساخت تیزر وفیلمبرداری پشت صحنه: نیلوفر شیرین‌نیا، استوری بورد: رامین غلامی برجی، مدیر تدارکات: احسان میقانی، دستیار تولید: پژمان ذوالقدری، تبلیغات: علیرضا ربیع مقدم، پوستر: علی باقری، عماد رجبلو، عکاس پوستر: محیا اوجانی، ساخت تیزر: مهدی گودرزی، مشاور رسانه‌ای و مدیر روابط عمومی: مریم قربانی‌نیا، پخش بین‌الملل: آیویژن فیلم به مدیریت مهناز تفاقی.

رسانه سینمای خانگی- برگزیدگان حافظ مشخص شدند/ همه برای پوست شیر

بیست و دومین مراسم دنیای تصویر (تندیس حافظ) با تجلیل از بهزاد فراهانی و معرفی برگزیدگان بخش های مختلف به کار خود پایان داد.

به گزارش سینمای خانگی از مهر، بیست و دومین مراسم سینمایی، تلویزیونی دنیای تصویر (تندیس حافظ) امشب در سالن رویال هال هتل اسپیناس پالاس برگزار شد.

در این مراسم که با حضور جمعی از هنرمندان همراه بود از بهزاد فراهانی به پاس یک عمر فعالیت هنری تجلیل شد.

هادی حجازی فر، نوید محمودی، رضا کمالی، یکتا ناصر، ایمان صفا، دارا حیایی، مهدی مکی، نورا هاشمی، پژمان جمشیدی، مهدی میامی، مه لقا باقری، اشوان، سارا حاتمی، سیاوش صفاریان پور، کریم امینی، لیندا کیانی، رضا یزدانی، مجید توکلی، نیما شعبان نژاد، سیاوش خیرابی، هدیه بازوند، رابعه اسکویی و جمعی از هنرمندان سینما و تلویزیون در این مراسم حضور دارند.

این مراسم که اعلام شده بود ساعت ۱۹:۳۰ برگزار می شود ساعت ۲۱ با سرود جمهوری اسلامی ایران آغاز شد.

افتتاحیه مراسم با ترانه ای از محسن چاوشی با ترجیع بند «ملکا ذکر تو گویم» و تصاویری از فیلم های «محمد رسول الله» مجید مجیدی، «محمد(ص)» مصطفی عقاد و … برگزار شد.

همچنین در ادامه نماهنگی از تصاویر و سخنان زنده یاد علی معلم که بنیانگذار این مراسم است به پخش رسید.

سپس مریم مومن بازیگر سینما و تلویزیون که با سریال «بانوی عمارت» شناخته می شود در جایگاه حاضر شد و با خوش آمدگویی به مهمانان شعری از حافظ خواند.

وی در سخنانی گفت: برای من افتخاری بود چند دقیقه ای روی این صحنه بودم جایی که پیشکسوت ها حضور داشتند. امیدوارم دفعه بعد که روی این صحنه می آیم برای جایزه باشد.

سپس محمدرضا علیمردانی مجری و بازیگر روی صحنه رفت تا اجرای مراسم را به عهده بگیرد.

وی با بیان اینکه چه خوشبختم که اجرای این برنامه باشکوه به عهده من است، اظهار کرد: عذرخواهی می کنم از طرف گروه برگزار کننده به خاطر تاخیری که پیش آمد. مجبور شدیم صبر کنیم تا عزیزانی که در راه یا ترافیک بودند، برسند.

اجرای قطعه اول این مراسم را رضا یزدانی خواننده بر عهده داشت که شعری از حافظ را اجرا کرد.

در ادامه اولین بخش از مراسم به تجلیل از بهزاد فراهانی اختصاص داشت که در قالب یک کلیپ هنرمندانی چون محمد رحمانیان، رضا بابک، شهرام گیل آبادی، عباس جهانگیریان درباره او سخن گفتند. بهزاد فراهانی در بخش هایی از سخنان خود که در قالب ویدئو قابل مشاهده بود به کارهای مورد علاقه اش مثل سریال «امام علی(ع)» و «کت جادویی» اشاره کرد و همچنین از نمایش های رادیویی گفت که زمانی خیابان را تعطیل کرده اند.

در ادامه محمد رحمانیان کارگردان تئاتر، آذر معماریان و شقایق فراهانی روی صحنه رفتند تا از این هنرمند تجلیل کنند.

رحمانیان در سخنانی روی صحنه بیان کرد: حالا که اسم او آمده، است اجازه دهید درباره این ۶۰ سال بگویم. او به عنوان بازیگر، نویسنده و کارگردان اگر نبود بسیاری از آثار سینما از جمله «سفر سنگ» کیمیایی نبود.

وی ادامه داد: او پرویز پرستویی، مجید کربلایی نجف و … را معرفی و تربیت کرد. او اگر نبود بخشی از تاریخ ایران نبود، مگر می توان نام فراهانی، عباس جوانمرد، آوانسیان را نبرد. ما سی سال است که با هم کار و زندگی می کنیم و الان من جای همه شاگردان او اینجا ایستاده ام.

فراهانی در سخنانی در پاسخ به تشویق های مردم عنوان کرد: برای اولین بار به خودم حسودی ام شد.

این بازیگر در ادامه از یدالله شیراندامی یاد کرد. او همچنین از علی معلم یاد کرد و گفت: وقتی علی معلم در کلاس بود وزن کلاس تغییر می کرد.

وی اضافه کرد: علی بسیار راستگو بود. شجاع بود. او پاک بود، بسیار خلاق بود و اهل سانسور نبود و شاید به دلیل ویژگی هایی که داشت به مطبوعات کشیده شد.

در ادامه آذر معماریان‌ به حضار خیرمقدم گفت و سپس امید معلم دبیر این رویداد در جایگاه قرار گرفت و در سخنانی بیان کرد: ما بیش از هر زمان دیگری به همدلی نیاز داریم. مهمترین رکن جامعه فرهنگ آن است و ما بدون فرهنگ و هنر زنده نیستیم و اهالی هنر از کلیت جامعه پاسداشت می کنند.

وی در بخشی دیگر از صحبت هایش در سخنانی بدون اشاره مستقیم به حواشی نبود آثار صداوسیما در میان نامزدها بیان کرد: هرآنچه در حافظ می بینید حاصل یک داوری حرفه ای است. هیچ گاه با یک فیلم یا مجموعه براساس سیاست رفتار نشده است. بر این عقیده ایم اگر مجموعه ای در میان نامزدها نیست اشکالاتی وجود داشته است که آن مجموعه ها نیستند.

در ادامه بخش اهدای جوایز با اهدای جایزه به بهترین مستند و بهترین فیلم کوتاه آغاز شد.

جایزه بخش بهترین مستند به سیاوش صفاریان پور برای کارگردانی اثر «کاپیتان من» رسید.

وی با تقدیم جایزه به همسرش و اسماعیل میرفخرایی در سخنان کوتاهی بیان کرد: خیلی ممنونم از بهرام رادان تهیه کننده مستند که تصمیم گرفت در این راه قدم بگذارد.

جایزه بهترین فیلم کوتاه نیز به صمد علیزاده برای کارگردانی «۱۳ سالگی» رسید.

در ادامه جایزه بهترین بازیگر زن کمدی به رویا افشار اهدا شد.

افشار در سخنانی بیان کرد: این جایزه برایم باعث افتخار است. اولین بار است که به جشن حافظ می آیم و کمی اضطراب دارم. چنین جوایزی کار ما را سخت می کند. افتخار می کنم چون اگر این جایزه نصیبم شده است معلمان خوبی داشتم که زنان کشورم بودند.

وی درخواست کرد: با جامعه فرهنگی مهربان تر باشید جای هنرمندان بند و اسارت نیست.

جایزه بهترین فیلمنامه سریال تلویزیونی نیز به جمشید محمودی و رضا بهاروند برای سریال «پوست شیر» رسید.

بهاروند نویسنده سریال در سخنانی بیان کرد: از پرستو معین ممنونم که در نگارش فیلمنامه به ما کمک کرد. این جایزه را به دخترانی تقدیم می کنم که نمی توانند در آغوش پدر باشند.

سپس جمشید محمودی نویسنده و کارگردان این مجموعه نیز گفت: از تیم «پوست شیر» تشکر می کنم که ۱۴ ماه به ما کمک کردند. از نوید محمودی خیلی تشکر می کنم که در نوشتن طرح خیلی به ما کمک کرد. همراهی او خیلی برایم مهم است و سینمای بدون او را نمی توانم تصور کنم. روح علی معلم هم شاد باشد که بنیان گذار این جشن بوده است.

محمدرضا علیمردانی برای بخش بهترین ترانه فیلم و سریال اعلام کرد که ۲ جایزه به این بخش اختصاص داده اند و هر ۲ برگزیده هم نتوانستند، حضور یابند.

جایزه اول به محسن چاوشی برای سریال «رهایم کن» رسید که با نامه ای از مردم قدردانی کرده بود.

همچنین جایزه دوم نیز به علیرضا قربانی خواننده تیتراژ سریال «بی گناه» رسید که با ارسال ویدئویی از داوران تشکر کرده بود.

جایزه بهترین بازیگر مرد کمدی به مهران غفوریان بازیگر سریال «نیسان آبی» رسید.

غفوریان در سخنانی گفت: بالاخره جایزه حافظ را گرفتم. علی معلم جایت خالیست.

جایزه بهترین بازیگر زن درام به هدی زین العابدین برای سریال «رهایم کن» اهدا شد.

جایزه بهترین بازیگر مرد درام به علیرضا کمالی برای سریال «پوست شیر» رسید.

کمالی در سخنانی بیان کرد: یادی می کنم از علی معلم که بیست و اندی سال پیش سریالی کار کردم که غیر از من و خانواده ام کسی نگاه نمی کرد اما آقای معلم ما را به این مراسم دعوت کرد. این جایزه را به کسی تقدیم می کنم که یک عمر برای من هم پدر بود هم مادر. من کوچک بودم که پدرم را از دست دادم و جایزه را به مادرم تقدیم می کنم.

در ادامه این مراسم جایزه سریال برگزیده سال ۱۴۰۰ در میان محصولات تلویزیونی و شبکه خانگی اهدا شد که براساس توضیح داوران این جایزه به دلیل احیای هویت ملی و ارتقای معیارهای کمی و کیفی برای نگارش و کارگردانی «خاتون» به تینا پاکروان تعلق گرفت. البته سریال «خاتون» در بخش رقابتی این رویداد حضور نداشته است.

در ادامه این مراسم جایزه بهترین چهره تلویزیونی به عادل فردوسی پور رسید. آذر معماریان و امید معلم تندیس و جایزه این بخش را اهدا کردند.

فردوسی پور در میان تشویق حاضران در سخنانی عنوان کرد: جایزه بردن همیشه لذتبخش است من همیشه در این سال ها جایزه برده ام اما لطف این جایزه چیز دیگری است.

وی اضافه کرد: در این چند سال می دانید چه اتفاقاتی افتاد و چطور درها به روی من بسته شد. خوشحالم در کنار مردم عزیزم ماندم و در کشور خودم می توانم کار کنم. بسیار خوشحالم در «۳۶۰» در کنار همکارانی که از صفر شروع کردیم، نزدیک یک سال فعالیت داریم و الان این برنامه خوب دیده می شود.

در بخش کارگردانی بهترین سریال تلویزیونی دو جایزه اهدا شد.

جایزه اول بهترین کارگردانی سریال تلویزبونی به نیما جاویدی برای «آکتور» رسید.

جاویدی در سخنانی بیان کرد: دفعه قبل این جایزه را برای فیلم «سرخپوست» گرفتم و خوشحالم دوباره این جایزه جذاب تکراری را می گیرم.

جایزه دوم نیز به جمشید محمودی برای سریال «پوست شیر» اهدا شد.

محمودی در سخنانی عنوان کرد: هادی حجازی فر اینجاست و باید بگویم از او ممنونم. او فیلمساز و نویسنده است
و من هر جا نیاز داشتم از او کمک می گرفتم.

وی با اشاره به عادل فردوسی پور که جایزه اش را از او دریافت کرد، گفت: وقتی برنامه «نود» تعطیل شد، می گفتم امکان ندارد عادل را حذف کنند و او به گونه ای جوانه زد که آنها حس کنند نمی توان او را حذف کرد. مگر شدنی است آدم هایی را که سال ها برای این کشور زحمت کشیده اند، حذف کرد؟

جایزه بهترین سریال تلویزیونی و پلتفرم های استریم آنلاین نیز به نوید محمودی برای سریال «پوست شیر» رسید.

نوید محمودی در سخنانی عنوان کرد: زن ها طبعا مردهای کنارشان را دوست دارند، اگر قابل باشیم حتما برایشان دوست داشتنی هستیم.

وی افزود: «پوست شیر» حاصل تلاش دو برادر مهاجر افغان به ایران به همراه یک تیم بود. این را یادآوری کردم تا بگویم سینما کاری ندارد کجایی، فقیری یا… تو را به آرزوهایت می اندازد.

در ادامه همه عوامل «پوست شیر» روی صحنه آمدند که با تشویق حاضران روبرو شد.

در این بخش حجازی فر در سخنانی گفت: ممنون که به ما محبت و لطف داشتید. امیدوارم این تیم همچنان کار کند، ما یک خانواده بودیم.

جمشید محمودی نیز در ادامه یادآور شد: من ۴۰ جلسه از کار را درگیر نگارش و تدوین بودم و نوید در حال فیلمبرداری و کارگردانی بود بنابراین بخشی از کارگردانی را او تقبل کرد.

در ادامه مراسم نشان عباس کیارستمی (بهترین فیلم تجربی) به علی بهراد برای فیلم «تصور» رسید که در این مراسم حضور نداشت.

جایزه بهترین دستاورد فنی و هنری به امیرحسین قدسی برای فیلم «بی همه چیز» رسید.

قدسی در سخنانی گفت: برای هم صنف های من روزهای خوبی نیست. امیدوارم مطالبات صنفی ما به ما برگردد و بتوانیم کار کنیم.

جایزه بهترین تدوین نیز به عماد خدابخش برای فیلم «بی همه چیز» رسید.

جایزه بهترین فیلمبرداری به وحید ابراهیمی برای فیلم سینمایی «موقعیت مهدی» اهدا شد ‌که در سخنانی عنوان کرد: این اولین جایزه فیلمبرداری من است. از اعتماد حجازی فر ممنونم که به من کمک کرد.

جایزه بهترین موسیقی متن به حسین علیزاده برای موسیقی فیلم «آتابای» رسید که در این مراسم حضور نداشت.

جایزه دستاورد فردی ویژه نیز به هادی حجازی فر اهدا شد.

جایزه بهترین فیلمنامه سینمایی به امید شمس، بهمن ارک و علی سرآهنگ برای فیلم «ملاقات خصوصی» رسید.

در ادامه آذر معماریان ‌برای اهدای جایزه ویژه هیات داوران روی صحنه رفت و عنوان کرد این جایزه به ارسلان امیری برای «زالاوا» اختصاص یافته است.

امیری در ادامه گفت: بزرگترین مانع برای تجربه های نو شورای پروانه ساخت و بنیاد فارابی است. در دوره جدید هم ۲ فیلمنامه مثل «زالاوا» بود که مجوز نگرفت اگرچه که خیلی هم تجربه گرا نبودند. امیدوارم تلاش نشود که سانسور و یکسان سازی شکل بگیرد.

در ادامه علی اوجی کارگردان مراسم روی صحنه رفت و گفت: سینما باید در هر شکلی به کار خود ادامه دهد.

بخش جایزه بهترین بازیگر زن سینما و مرد سینما ۲ جایزه داشت.

جایزه اول به صدف اسپهبدی برای فیلم سینمایی «علف زار» رسید.

جایزه دوم نیز به الناز شاکردوست برای فیلم «تی تی» اهدا شد که در مراسم حضور نداشت و در یک ویدئو از داوران قدردانی کرد.

در بخش دیگر مراسم، جایزه اول بهترین بازیگر مرد سینما به پژمان جمشیدی برای فیلم «علف زار» رسید که در سخنانی عنوان کرد: شاید ابتدا که وارد سینما شدم خیلی آرزوهای بزرگ داشتم اما الان واقعا آرزوی من خوشبختی مردم است و آرزوی محالم بودن مادرم.

جایزه دوم این بخش به بهرام افشاری برای فیلم «فسیل» رسید. افشاری جایزه اش را به زنان هنرمند تقدیم کرد و گفت: امیدوارم واژه ممنوع الکاری دیگر وجود نداشته باشد.

جایزه بهترین کارگردانی نیز به آیدا پناهنده برای فیلم «تی تی» اهدا شد که در سالن حضور نداشت.

در بخش پایانی مراسم نیز جایزه بهترین فیلم به امیر بنان برای «ملاقات خصوصی» رسید.

رسانه سینمای خانگی- ادعای عجیب یک فیلمساز مرد دربارۀ جایزه بازیگران زن

کارگردان فیلم «سلوک» پس از اهدای جایزه به نرگس محمدی در جشنواره بین‌المللی راه ابریشم چین، یادآوری کرد که معمولا بازیگران زن فیلم‌هایش جایزه گرفته‌اند؛ از شقایق فراهانی گرفته تا مریلا زارعی و ساره بیات و حالا هم نرگس محمدی.

به گزارش سینمای خانگی از ایسنا، عباس رافعی که در تدارک ساخت یک فیلم کوتاه است و به چین هم سفر نکرده بود، در گفت‌وگویی با ایسنا درباره جایزه‌ای که نرگس محمدی بازیگر «سلوک» در دهمین جشنواره فیلم راه‌ابریشم چین گرفته است، بیان کرد: فیلم «سلوک» درباره زنی خانه‌دار است که در پی مفقود شدن شوهرش، شروع به جستجو برای یافتن مردش می‌کند اما در نهایت خودش را پیدا می‌کند. این نقش ویژگی‌هایی داشت که به نظرم نرگس محمدی برای بازی آن مناسب بود، در حالی که شاید دلیل ناکامی بسیاری از فیلم هایی را که از زاویه عدم باوپذیری صدمه می‌خورند، بتوان در انتخاب غلط بازیگرانش جستجو کرد.

رافعی با اشاره به اینکه «پس از این جایزه، وقتی فیلم‌های دیگرم را مرور کردم به یادم آمد که بیشتر بازیگران زن در آثارم موفق به دریافت جایزه شده‌اند» ادامه داد: شقایق فراهانی در فیلم «پروانه‌ای در باد»، مریلا زارعی در فیلم «آفتاب بر همه یکسان می‌تابد»، ساره بیات برای «فصل فراموشی فریبا» و نرگس محمدی برای فیلم «سلوک» بازیگرانی بودند که جایزه‌های متعددی برای این فیلم‌ها گرفتند. آنچه خودم از این اتفاق استنباط می‌کنم به کشف استعدادها و توانمندی بازیگران برای نقش‌هایی که نوشته می‌شوند مربوط می‌شود به همین دلیل برخی بازیگران برخلاف تصور در یک نقش خوب دیده می‌شوند چون باورپذیر هستند.  

او افزود: «سلوک» یک فیلم زنانه است که امیدوارم در آینده‌ای نزدیک شرایط اکران آن در ایران نیز فراهم شود. البته فعلا برای نمایش فیلم در جشنواره‌های خارجی برنامه‌ریزی می‌کنیم و احتمالا در زمستان و پیش از جشنواره فیلم فجر آن را اکران عمومی خواهیم کرد.

عباس رافعی که از چهار سال قبل هنوز نتوانسته برای فیلم «غیبت موجه» پروانه نمایش بگیرد، مدتی قبل مجوز اکران «سلوک» را گرفت.

در «سلوک» نرگس محمدی، محمدرضا شریفی‌نیا، مریم بوبانی، سام نوری، فریبا نادری، هانا هرندی و امیررضا دلاوری بازی کرده‌اند و تدوین آن توسط سپیده عبدالوهاب انجام شده است.

علی اوجی (تهیه‌کننده)، عباس رافعی (نویسنده)، علیرضا برازنده (مدیر فیلمبرداری)،  اسحاق خانزادی (صدا)، سپیده عبدالوهاب (تدوین)، سیاوش امامی (موسیقی)، آبتین برقی (طراح صحنه)، پردیس رافعی (طراح لباس)، شهرام خلج (گریم) و احمدرضا شجاعی (عکاس) برخی دیگر از عوامل این فیلم هستند.

خروج از نسخه موبایل