برچسب: آن ها

محمدرضا شرف الدین گفت: بودجه های زیادی برای تولید این فیلم ها هدر شد و امیدواریم این روند در دوره جدید تکرار نشود.

به گزارش سینمایر خانگی از سینماپرس، محمدرضا شرف الدین تهیه کننده سینما در پی برکناری مدیر سابق بنیاد سینمایی فارابی و انتصاب مجید زین العابدین در رأس این نهاد در خصوص لزوم بازیابی هویت بنیاد سینمایی فارابی گفت: فیلم هایی که طی سال های اخیر در فارابی تولید شدند در تراز انقلاب اسلامی و دفاع مقدس نبودند و بودجه های زیادی برای تولید آن ها هدر شد و امیدواریم این روند در دوره جدید تکرار نشود.

تهیه کننده فیلم های سینمایی «پرنده باز کوچک» و «فرزند صبح» در گفتگو با سینماپرس، افزود: به عنوان مثال فیلم «سینما متروپل» صرفاً یک نوستالژی شخصی بود و نباید هزینه آنچنانی از بیت المال برای ساختن خاطرات یک فیلمساز شود. من واقعاً نمی دانم چطور وقتی امثال بهروز وثوقی و فردین و بیک ایمانوردی جزو ستون های فرهنگی نظام پهلوی بودند و هنر انقلاب اسلامی این بود که این چهره ها را از بین ببرد حالا یک فیلم می آید و به گونه ای در ستایش این افراد ساخته می شود و مجدد نام آن ها را پررنگ می کند؟ این اتفاق بر اساس کدام منطق و استراتژی صورت گرفته و چه کسی باید پاسخگو باشد؟

این سینماگر با تأکید بر اینکه مدیرعامل جدید بنیاد سینمایی فارابی باید برای رفع نقصان ها و اشتباهات گذشته سینماگران انقلابی را گرد خود جمع کرده و از آن ها برای بهبود شرایط سینما مساعدت بطلبد اظهار داشت: معتقدم بچه های دغدغه مند انقلاب باید در بنیاد سینمایی فارابی جمع شوند و مدیرعامل این نهاد باید با آن ها گردهمایی های صمیمانه برگزار کند؛ گردهمایی هایی که در آن ها گزارش کاری و خبری وجود نداشته باشد و صرفاً برای این برگزار شوند که تدبیری برای اوضاع بحران زده سینما در آن اندیشه شود.

شرف الدین متذکر شد: ما باید هرچه سریع تر با کمک بنیاد سینمایی فارابی به گفتمان انقلاب اسلامی در سینما برسیم؛ سینمای ایران به این گفتمان نزدیک شده اما متأسفانه هنوز کلیت سینما از این گفتمان دور است و همه ما باید دست در دست دهیم و گفتمان انقلاب اسلامی را تماماً در سینمای جاری و ساری کنیم.

وی تأکید کرد: بنیاد سینمایی فارابی نهادی مهم و اثرگذار در سینمای کشور است و مدیرعامل این بنیاد باید برای بهبود شرایط سینما هم با سینماگران تعامل و ارتباطات خوب داشته باشد و هم با نهادهای دیگر فرهنگی و هنری ارتباط بگیرد تا بتواند با کمک گرفتن از آن نهادها سینما به ویژه سینمای استراتژیک و تراز انقلاب را به ثمر برساند.

این تهیه کننده سینما سپس با بیان اینکه ما خیلی عقب مانده ایم تصریح کرد: برخی مدیران مرتب سنگ بنای غلطی را در نهادهای زیرمجموعه خود کار می گذارند که این رفتارهای سلیقه ای و این سنگ بناهای غلط باعث می شود روز به روز سینما با نقصان و مشکلات جدی مواجه شود از این رو امیدوارم مدیرعامل جدید این مجموعه تدبیری داشته باشند و مانند دیگران سنگ بنای غلط نگذارند.

تهیه کننده فیلم های سینمایی «بالای شهر پایین شهر» و «چوب خط» یادآور شد: ما باید ببنیم این بنیاد با چه اهدافی پایه گذاری شد و قرار بود چه بکند؟ همه به خوبی می دانیم که این بنیاد با هدف توسعه و نشر فیلم با تراز نظام مقدس جمهوری اسلامی ایران بنیان گذاری شد؛ البته در حرف و گفتگو و ویترین بیرونی این چنین بود چرا که در مقاطعی تولیداتش برخلاف اهداف کلان نظام بود اما قرار بود این نهاد سینمای تراز انقلاب اسلامی را توسعه دهد.

شرف الدین تصریح کرد: البته انصافاً کم و زیاد در همه دوره ها فیلم های خوبی ساخته شد جز این دوره اخیر که اغلب فیلم ها بد بود. مثلاً در دهه ۶۰ و ۷۰ فیلم هایی ساخته شد که بسیار درخشان و ماندگار شدند.

وی سیاسی کاری مدیران فارابی را یکی از علل عقب ماندن و پسرفت این نهاد و نرسیدن آن به اهداف کلان این بنیاد سینمایی برشمرد و متذکر شد: سیاسی شدن فارابی و به طور کل سیاسی شدن حوزه فرهنگ از یک دوره ای آرام آرام چهره خود را نشان داد و به کلیت سینمای کشور لطمه زد. یکی از دوره هایی که فارابی کارنامه درخشانی نداشت دوره جوادی بود. به هرجهت حمایت ها و تولیدات علیرغم آنچه انتظار می رفت که فارابی دهه ۶۰ و ۷۰ را رشد یافته و توسعه یافته ببینیم، با فارابی روبرو شدیم که هیچ حرف تازه ای برای گفتن نداشت.

این کارشناس فرهنگی خاطرنشان کرد: بنیاد سینمایی فارابی طی سال های اخیر جز برگزاری یک جشنواره نیم بند و نه چندان درخور کودک کار دیگری انجام نداد و این اتفاق در شرایط امروز کشور که ما در یک جنگ ترکیبی به سر می بریم و تمامی نهادهای فرهنگی باید با اتحاد جلوی دشمنان قد علم کنند، هیچ است!

شرف الدین در همین راستا افزود: همه نهادهای مهم باید در صف اول باشند و دست در دست هم دهند تا در مقابل دشمنان بتوانیم به خوبی قد علم کنیم؛ فارابی یکی از همین نهادهای مهم و حساس در حوزه فرهنگ و هنر است و مسئولان این نهاد نباید وظیفه شان را در مقابل نظام فراموش کنند.

وی تأکید کرد: ما نیاز به ستاد فرماندهی در حوزه فرهنگ داریم. این اوضاع فشل در وضعیت فرهنگی کشور که در سینما هم وجود دارد باید اصلاح شود. حوزه هنری و بنیاد روایت و ارشاد و… همه باید دست در دست هم دهند و برنامه ریزی و تقسیم کار مناسب داشته باشند تا ان شاالله سینمای کشور ما بتواند با کار فرهنگی تو دهانی محکمی به دشمنان این کشور بزند.

مدیرعامل پیشین انجمن سینمای انقلاب ودفاع مقدس در خاتمه این گفتگو متذکر شد: مدیران نباید دنبال حفظ وضع موجود باشند. باید مدیریت خود را ارتقا دهند. مدیر فارابی باید حداقل فرق بین فریم فیلم و فریم عکس را بشناسد. حداقل ۱۰ دانه عکاسی حرفه ای کرده باشد. باید رزومه هنری قابل قبول داشته باشد. یکی از معضلاتی که ما طی سال های اخیر با آن روبرو بودیم این بود که متوجه نمی شدیم این مدیران فارابی قبلاً کجا بودند؟ سابقه هنری شان چه بود؟ از کجا آمده بودند و اصلاً چه هدف و استراتژی را دنبال می کردند!؟

«فرانسیس فورد کاپولا» فیلمساز ۸۴ ساله آمریکایی موفقیت دو فیلم «باربی» و «اوپنهایمر» را «پیروزی سینما» توصیف کرد.

به گزارش سینمای خانگی به نقل از هالیوود ریپورتر، موفقیت دو فیلم‌ «باربی» ساخته «گرتا گرویگ» و «اوپنهایمر» به کارگردانی «کریستوفر نولان» هر دو بسیار فراتر از حد انتظار بوده و این رکوردشکنی با تمجید «فرانسیس فورد کاپولا» فیلمساز برجسته‌ آمریکایی همراه شده است.

کارگردان «پدرخوانده» در صفحه اجتماعی خود در پاسخ به پرسش کاربران درباره این دو فیلم موفق این روزهای سینمای جهان نوشت: «من هنوز آنها را ندیده‌ام، اما این واقعیت که مردم سالن‌های بزرگ را برای دیدنشان پر می‌کنند و نه این فیلم‌ها دنباله‌ای هستند و نه پیش‌درآمدی و هیچ عددی به آن‌ها ضمیمه نمی‌شود یعنی منحصر به فردی هستند و این یک پیروزی برای سینماست.

فیلم‌های «باربی» و «اوپنهایمر» در فروش افتتاحیه آخر هفته خود از ۲۱ تا ۲۳ جولای فراتر از پیش‌بینی‌ها عمل کردند. ساخته فانتزی «گرویگ» نه تنها یکی از برترین فروش‌های آغازین از زمان همه‌گیری را رقم زد، بلکه رکورد بزرگترین فروش افتتاحیه یک کارگردان زن را نیز شکست. «اوپنهایمر» ساخته «نولان» نیز عنوان سومین افتتاحیه بزرگ یک فیلم بیوگرافیک در آمریکای شمالی را به نام خود ثبت کرد.

«کاپولا» پیش از این در مورد بیزاری خود از دنباله‌ها، پیش درآمدها و به طور کلی صنعت سینمای مدرن به صراحت صحبت کرده بود. اگرچه او خالق سه‌گانه «پدرخوانده»است، اما این کارگردان و تهیه کننده از طرفداران آثار مارول و سری فیلم‌های سینمایی آن نیست.

او در سال ۲۰۲۲ در مصاحبه ای با مجله «GQ» گفت: «پیش‌تر فیلم های استودیویی وجود داشت. اکنون فیلم‌های مارول وجود دارد. فیلم مارول چیست؟ یک فیلم مارول یک نمونه اولیه فیلم است که بارها و بارها و بارها و بارها ساخته می شود تا متفاوت به نظر برسد».

این کارگردان برنده اسکار که بیش از پنج دهه در صنعت سینما فعال بوده و نحوه تغییر مدیوم را در طول سال‌ها شاهد بوده است، در پاسخ به یکی از کاربران صفحه مجازی خود درباره آینده سینما در ۱۰ سال آینده، تنها ابراز امیدواری کرد و گفت: «تصور من این است که ما در آستانه یک عصر طلایی هستیم و سینمای شگفت‌انگیز و روشنگر در سالن‌های بزرگ دیده می‌شود».

«مگالوپولیس» جدیدترین پروژه سینمایی «فرانسیس فورد کاپولا» است که فیلمبرداری آن ۳۰ ماس ۲۰۲۳ به پایان رسید و اکنون در مرحله پساتولید قرار دارد. 

«مگالوپولیس» پروژه‌ای است که «کاپولا» مدت زمان طولانی است که در پی ساخت آن بود در نهایت پاییز ۲۰۲۱ اعلام شد که این فیلم با هزینه شخصی ۱۲۰ میلیون دلاری «کاپولا» مقابل دوربین می‌رود؛ از منابع مالی که کارگردان «پدر خوانده» از فروش املاک محبوبش در کالیفرنیای شمالی به دست آورده است.

در این فیلم بازیگرانی از جمله «آدام درایور»، «ناتالی امانوئل»، «فارست ویتاکر»، «لارنس فیشبرن»، «جان وویت»، «تالیا شایر»، «شیا لبوف»، «جیسون شوارتزم» و «داستین هافمن» بازی کرده‌اند و داستان فیلم درباره یک معمار است که به دنبال بازسازی شهر نیویورک به عنوان یک آرمان شهر پس از وقوع یک فاجعه است.

شهرام اسدزاده کارگردان فیلم سینمایی «کارزار» ضمن اشاره به صدور پروانه نمایش برای این فیلم با محدودیت سنی بالای ۱۵ سال، به ارائه توضیحاتی درباره این تجربه پرداخت.

به گزارش سینمای خانگی، شهرام اسدزاده نویسنده و کارگردان فیلم سینمایی «کارزار» که به تازگی پروانه نمایش خود را از سازمان سینمایی دریافت کرده است، در گفتگو با مهر، با درباره شرایط این فیلم سینمایی توضیح داد: تولید این فیلم نزدیک سه سال درگیر کرونا شد. یعنی تولید فیلم تا جایی پیش رفته بود اما وقتی با شرایط کرونایی مواجه شدیم، نتوانستیم فیلم را به موقع تمام کنیم. خیلی از دوستان فیلمسازی که در آن مقطع فیلم می‌ساختند هم همین وضعیت را داشتند و برخی حتی دل‌ودماغ نداشتند که فیلم‌شان را تمام کنند!

وی ادامه داد: بعد از دو سال که کار را به دلایلی متوقف کرده بودیم، تدوین و صداگذاری را از سر گرفتیم و مراحل فنی فیلم را به پایان رساندیم. قصه فیلم اما هنوز تازه است و به‌نظرم هنوز می‌تواند برای مخاطب جذاب باشد.

اسدزاده گفت: سال گذشته به دلیل شرایطی که در کشور وجود داشت هم احساس کردیم شرایط مناسبی برای اکران فیلم نیست. خیلی از فیلمسازان حتی باسابقه دیگر هم هستند که چون جزو سوگلی‌های اکران نیستند، فیلم‌هایشان در صف باقی مانده و وضعیت اینگونه است که امثال ما هر بار هم که برای اکران فیلم خود دورخیز می‌کنیم، با اتفاقات عجیب و غریب مواجه می‌شویم. تجربه هم نشان داده که در پی هر اتفاقی، معمولاً ضربه اصلی را عرصه فرهنگ و هنر می‌خورد. با توجه به جمیع این موارد، فکر می‌کنم فصل پاییز همین امسال زمان مناسبی برای اکران فیلم باشد.

کارگردان «کارزار» درباره صدور مجوز نمایش این فیلم با محدودیت سنی ۱۵ سال برای اکران عمومی، گفت: فیلم قبلی من «طاقباز» که یک سکانس پلان ۱۲۰ دقیقه‌ای بود و اتفاقاً در جشنواره‌های بین‌المللی حضور موفقی هم داشت و بازیگران آن هم جوایزی را گرفتند. مجوز آن فیلم هم با محدودیت سنی ۱۵ سال صادر شد و حالا فیلم «کارزار» هم چنین محدودیتی دارد. البته نمی‌دانم شرایط اعمال این محدودیت در اکران عمومی چگونه است!

وی افزود: فیلم البته لحظاتی دارد که بابت همان لحظات، من هم موافقم که مربوط به بزرگ‌ترهاست و بازگویی آن برای کودکان درست نیست. از لحاظ اخلاقی در همه کشورهای دنیا هم این قبیل محدودیت‌ها مدنظر قرار می‌گیرد و اینگونه نیست که هر محصولی را بتوانند استفاده کنند. از این منظر، حالا نه برای ۱۵ سال اما خودم هم موافق نیستم که بچه‌های کمتر از ۱۲ سال به تماشای فیلم من بنشینند. نسل جدیدی که ما با آن‌ها رو به رو هستیم، واقعاً جور دیگری فکر می‌کنند و حتی دانسته‌های این نسل با نسل ما متفاوت است. فیلم ما بدون اصلاحیه خاصی صرفاً با اعمال این محدودیت سنی، پروانه نمایش دریافت کرده است.

اسدزاده درباره تغییر نام این فیلم از «گواهی امضا» به «کارزار» هم توضیح داد: به دلیل تشابه اسم این فیلم با فیلم دیگری در زمان ساخت که اتفاقاً بازیگر نقش اصلی هر دو هم امیر آقایی بود، تصمیم به تغییر نام فیلم گرفتیم. نام «کارزار» هم که برای این فیلم انتخاب کرده‌ایم چند معنی دارد که هم معنای تقابل و رویارویی می‌دهد و هم به معنای زار بودن کار کسی می‌تواند معنا دهد.

این کارگردان درباره تازه‌ترین فعالیت‌های خود هم گفت: در حال حاضر به دنبال مراحل اخذ پروانه ساخت برای فیلم تازه خود با عنوان «اصالت» هستم که حال و هوایی هیجانی و جنگی دارد و قصد داریم آن را در خارج ایران و در کشور ترکیه بسازیم. در تلاشیم بتوانیم به زودی آن را به تولید برسانیم.

همانطور که جهان به سمت آینده‌ای خودکارتر پیش می‌رود، هوش مصنوعی نیز بر نحوه تولید و تجربه فیلم‌ها تأثیر می‌گذارد. هوش مصنوعی نه تنها زمان تولید را سریع‌تر کرده بلکه تعامل بین بینندگان و سازندگان فیلم را نیز افزایش داده و ایجاد محتواهای بهتر بصری را آسان‌تر از قبل می‌کند.

به گزارش سینمای خانگی از ایرنا، آیا تا به حال فکر کرده اید که هوش مصنوعی چه تاثیری بر صنعت فیلم و سینما خواهد داشت؟ امروزه هوش مصنوعی در بسیاری از زمینه‌ها مانند تشخیص بیماری‌ها و مراقبت‌های بهداشتی، زمینه‌های مختلف هنری، ارتقای تصویر، بهبود صدا، توسعه نرم افزار و بازی های ویدیویی و حتی تولید ویدئو کاربردهای خود را پیدا کرده است، اما هوش مصنوعی و سینما داستان دیگری دارند!

تاریخچه استفاده از هوش مصنوعی در تولید فیلم

فیلم‌سازان از اوایل دهه ۲۰۰۰ از ابزارهای هوش مصنوعی در ساخت فیلم‌هایشان استفاده کرده‌اند. در ابتدا، هوش مصنوعی عمدتاً برای افزودن جلوه‌های ویژه استفاده می‌شد. فیلم‌های محبوبی مانند سه گانه ارباب حلقه‌ها و سری ماتریکس از هوش مصنوعی برای زنده کردن داستان‌های خارق العاده خود استفاده کردند. از آن زمان به بعد، ابزارهای هوش مصنوعی به طور روزافزون در صنعت فیلم استفاده شده‌اند و کارگردانان از آنها برای کارهایی از جمله تشخیص چهره تا نوشتن فیلمنامه استفاده می‌کنند.

در داستان فیلم‌های سینمایی نیز، قابلیت‌های خلاقانه هوش مصنوعی در فیلم‌هایی مانند جنگ ستارگان، او، ترمیناتور و یک ادیسه فضایی ساخته سال ۲۰۰۱ مورد بررسی قرار گرفته‌اند. این فیلم‌ها امکان توسعه ماشین‌هایی شبیه انسان را بررسی کرده‌اند که می‌توانند به طور مستقل فکر، احساس و عمل کنند.

با حرکت رو به جلو، فیلمسازان همچنان از فناوری‌های پیشرفته هوش مصنوعی استفاده و فرصت‌های جدیدی را که این تکنولوژی برای آن‌ها درست می‌کند، به چالش می‌کشند.

تاثیرات مثبت هوش مصنوعی بر صنعت فیلم‌سازی

هوش مصنوعی (AI) فیلمسازان را قادر می‌سازد تا جهان‌ها و تصاویر بصری پیچیده‌ای را خلق کنند که پیش از این تصور نمی‌کردند. آنها دیگر نیازی به تکیه بر منابع محدود خود برای دستیابی به سطح مطلوبی از واقع گرایی ندارند و بدون قید و شرط می‌توانند خیال‌پردازی کنند.

با هوش مصنوعی، نه تنها دیدگاه خلاقانه فیلمساز زنده می‌شود بلکه کیفیت کلی تصاویر ارائه‌شده به‌طور قابل‌توجهی فراتر از آنچه که تصور می‌شد با روش‌های تولید فیلم سنتی قابل دستیابی است، افزایش می‌یابد.

علاوه بر این، پیشرفت‌های باورنکردنی مانند توانایی پیرکردن یا جوان‌سازی بازیگران و پیاده‌سازی فناوری‌های جعلی عمیق (deep fake) نیز این امکان را فراهم می‌کند که بازیگران را به صورت دیجیتالی به مراحل مختلف زندگی خود بازگردانیم یا حتی شخصیت‌هایی خلق کنیم که به نظر واقعی می‌آیند اما در زندگی واقعی وجود ندارند.

با این تغییرات که در ظاهر و حس فیلم‌ها توسط هوش مصنوعی ایجاد می‌شود، مخاطبان مطمئناً مجذوب امکانات قابل تصور فرآیند خلاقانه‌ای می‌شوند که فیلمسازان می‌توانند با این ابزارهای جدید کشف کنند!

خداحافظی با روش‌های سنتی فیلم‌سازی

معرفی هوش مصنوعی (AI) به صنعت فیلمسازی و فیلم‌سازان منجر به افزایش کارایی این صنعت شده است. روش‌های سنتی فیلم‌سازی اغلب به زمان و هزینه زیادی نیاز داشته و دارند، زیرا شامل چندین برداشت و ویرایش دستی می‌شوند. از سوی دیگر، هوش مصنوعی می‌تواند فرآیندهای پس از تولید را ساده و به صرفه‌جویی در زمان کمک کند و در عین حال تولیدکنندگان را قادر می‌سازد تا هزینه‌ها را پایین نگه دارند.

ابزارهای هوش مصنوعی مانند فناوری تشخیص چهره، امکان روتوش دقیق‌تر عکس‌ها و تصحیح خودکار رنگ را فراهم می‌کند و نیاز به کارهای دستی خسته کننده را از بین می‌برد. هالیوود همچنین از هوش مصنوعی برای ایجاد وسایل پس‌زمینه و طراحی دکور استفاده می‌کند و زمان و بودجه تولید را به میزان قابل توجهی کاهش می‌دهد.

علاوه بر ایجاد تصاویر واقعی با سرعت و دقت، فناوری‌های هوش مصنوعی اکنون برای کارهایی مانند نوشتن داستان‌ها و فیلمنامه‌ها مورد استفاده قرار می‌گیرند. علاوه بر این، هوش مصنوعی می‌تواند به انسان در خودکارسازی جنبه‌هایخسته کننده مانند بودجه‌بندی، زمان‌بندی و بایگانی کمک کند و به فیلمسازان کنترل بیشتری بر فرآیند تولید بدهد و به طور کلی فرایند تولید فیلم‌های سینمایی را مقرون‌به‌صرفه‌تر می‌کند.

تاثیرات منفی هوش مصنوعی بر صنعت فیلم‌سازی

ابزارهای هوش مصنوعی این پتانسیل را دارند که روند ساخت فیلم را به طور قابل توجهی بهبود بخشند، اما در مورد برانگیختن احساسات از طریق داستان‌گویی می‌توانند با اشکالات و نواقصی همراه باشند. در حالی که هوش مصنوعی مزایای زیادی از نظر جلوه‌های بصری ارائه می‌کند، اما فاقد لمس انسانی مورد نیاز برای تولید خلاقانه‌تر فیلمنامه‌ها یا توسعه کامل شخصیت‌هاست. فن‌آوری‌های هوش مصنوعی لزوماً نمی‌دانند مردم چگونه فکر یا احساس می‌کنند و چگونه با یکدیگر تعامل دارند. در نتیجه، هوش مصنوعی ممکن است برای خلق شخصیت‌های قانع‌کننده و داستان‌های قانع‌کننده‌ای که از نظر احساسی با مخاطبان ارتباط برقرار می‌کند، به اندازه کافی تاثیرگذار نباشد.

ازبین‌رفتن مشاغل مرتبط با سینما

معرفی هوش مصنوعی به فیلمسازی به طور بالقوه می تواند موقعیتی را ایجاد کند که در آن مشاغل از بین می‌روند زیرا کارهای دستی کمتری به نیروی انسانی نیاز پیدا می‌کنند. این می‌تواند تأثیر مضری بر افرادی داشته باشد که قبلاً در بخش‌های مرتبط با ساخت فیلم به کار گرفته می‌شدند مانند تکنسین‌های پس از تولید، تدوین‌گران، هنرمندان VFX (جلوه های بصری)، بازیگران و سایر خلاقان.

هوش مصنوعی می‌تواند بسیاری از فرآیندهای قبل و بعد از تولید را خودکار کند و نیاز انسان به انجام همان وظایف را کاهش داده یا از بین ببرد. علاوه بر این، هوش مصنوعی می‌تواند تصاویر واقعی را با سرعت و دقت تولید کند که در غیر این صورت ماه‌ها یا حتی سال‌ها طول می‌کشد تا انسان به آن‌ها دست یابد.

کارگردانانی از جنس هوش مصنوعی

از آنجایی که هوش مصنوعی همچنان صنعت سرگرمی را تغییر می‌دهد، بسیاری از تماشاگران سینما این سوال را دارند که هوش مصنوعی در چه مرحله‌ای یک فیلم داستانی کامل می‌سازد. به گفته جو روسو (Joe Russo)، کارگردان مشترک فیلم‌های مارول مانند «انتقام‌جویان: پایان بازی» و «انتقام‌جویان: جنگ بی‌نهایت»، این زمان ممکن است تا دو سال دیگر فرا برسد!

مرتضی شعبانی گفت: فیلم مذهبی به هیچ عنوان نباید ضعیف باشد چرا که تجربه ثابت کرده آثار مذهبی که به شکل ضعیف و سطحی نگرانه تولید شده اند علیه خودشان کار کردند.

به گزارش سینمای خانگی از سینماپری، مرتضی شعبانی تهیه کننده همزمان با آغاز ماه محرم در خصوص جایگاه دین در سینمای ایران و لزوم تولید آثاری متناسب با این ایام گفت: ضرورت تولید این قبیل آثار که اظهر من الشمس است اما تولید کارهای دم دستی و سطحی نگر دینی و مذهبی باعث زده شدن مخاطب شده است و این آفتی است که باید با آن مقابله کرد.

تهیه کننده مستندهای «رستاخیز» و «به دنبال حقیقت» در گفتگو با سینماپرس افزود: ما وقتی فیلم و سریال دینی و مذهبی تولید می کنیم باید به شکلی فاخر و با کیفیت بالا در ساختار و محتوا باشند. فیلم مذهبی به هیچ عنوان نباید ضعیف باشد چرا که تجربه ثابت کرده آثار مذهبی که به شکل ضعیف و سطحی نگرانه تولید شده اند علیه خودشان کار کردند و باعث شدند مخاطب دیگر میلی برای تماشای این آثار نداشته باشد.

این سینماگر تأکید کرد: متأسفانه بارها شاهد بوده ایم در عرصه های مختلف داستانی، مستند و… برخی آثار به شکلی سخیف و کم مایه تولید شده اند؛ البته ما در این زمینه آثار خوبی هم مانند «الرسالة» مصطفی عقاد را نیز داریم که بعد از اینکه سال ها از تولید آن گذشته وقتی مجدداً بازپخش می شود حتی مخاطبانی که ده ها بار آن را تماشا کرده اند باز هم با میل پای گیرنده های تلویزیون می نشینند و این فیلم درخشان را تماشا می کنند.

شعبانی در پاسخ به این پرسش که آیا به عقیده شما مشکلات بودجه ای باعث تولید آثار سطحی نگر در این حوزه شده است یا خیر اظهار داشت: مشکلات بودجه ای که همیشه وجود داشته و دارد و تردیدی نیست که مسأله بودجه یکی از معضلات اصلی بر سر راه تولید این قبیل آثار است اما اگر نگاه حرفه ای به این نوع آثار وجود داشته باشد خود به خود بخش اعظمی از مشکلات این حوزه برطرف می شوند.

وی در همین راستا متذکر شد: نهادهای تولیدکننده آثار مذهبی نگاه حرفه ای ندارند و دلیل این اتفاق آن است که بیشتر ارگان ها و نهادهایی که از تولید این فیلم ها حمایت می کنند نهادهای حاکمیتی هستند که فکر می کنند صرفاً فقط با بیان محتوای مورد نظرشان می توانند به اهداف بزرگی که در سر دارند دست پیدا کنند در صورتی که این گونه نیست و باید برای تولید این قبیل آثار هم هزینه بیشتری صورت گیرد هم در انتخاب افراد و سوژه ها و… دقت زیادی وجود داشته باشد.

شعبانی در خاتمه این گفتگو افزود: اصولاً نگاه دم دستی که برخی نهادها به این آثار دارند باعث افت کیفی تولیدات این حوزه شده؛ مثلاً بارها شاهد بوده ایم که به تهیه کننده یا کارگردان می گویند شما که مذهبی هستید چرا پول می خواهید؟ خوب این مذهبی بودن چه ربطی به بودجه دارد؟ این قبیل نگاه ها است که باعث شده سالانه ده ها اثر راجع به واقعه عظیمی مانند پیاده روی اربعین حسینی (ع) تولید شود اما هیچ یک از آن ها شاخص و منحصر بفرد نشوند. این نوع نگاه قطعاً نیاز به اصلاح دارد و باید از بین برود.

برایان کرانستون در تجمع بازیگران هالیوود در نیویورک حضور یافت و در سخنرانی خود خطاب به مدیرعامل «دیزنی» گفت: اجازه نمی‌دهیم ربات‌ها را جایگزین ما کنی!

به گزارش سینمای خانگی به نقل از ورایتی، برایان کرانستون بازیگر، با حضور در تجمع اعتصابی در میدان تایم نیویورک به سخنرانی پرداخت.

در حالی که ده‌ها هزار بازیگر سینما و تلویزیون آمریکا از نیمه‌شب ۱۳ جولای دست به اعتصاب زدند و پس از ۶۳ سال، کار هالیوود را با پیوستن به نویسندگان اعتصابی متوقف کردند، برایان کرانستون در یکی از این تجمع‌های اعتصابی حاضر شد و سخنرانی آتشینی بیان کرد که دربرگیرنده پیامی خطاب به باب ایگر مدیرعامل دیزنی هم بود.

کرانستون گفت: ما پیامی برای آقای ایگر داریم. می‌دانم، قربان، که شما مسائل را از دریچه دیگری نگاه می‌کنید. ما از شما انتظار نداریم بفهمید ما کی هستیم، اما از شما می‌خواهیم صدای ما را بشنوید، و فراتر از آن، وقتی به شما می‌گوئیم شغل‌هایمان را به ربات‌ها نمی‌دهیم، به حرف‌های ما گوش کنید. نمی‌خواهیم حق کار و درآمد مناسب را از ما بگیرید. و در آخر و مهمتر از همه، نمی‌گذاریم شأن ما را بگیری! ما تا آخر راه با هم متحد هستیم!

کرانستون در سخنان خود تاکید کرد که هم انجمن‌های صنفی و هم اتحاد تهیه‌کنندگان بر یک امر اتفاق نظر دارند: اینکه صنعت سرگرمی به طور تصاعدی تغییر کرده است.

او گفت: دیگر در جایگاه همان مدل کاری ۱۰ سال پیش نیستیم و با وجود اینکه آنها هم اعتراف می‌کنند که این حقیقتی در اقتصاد امروز است، با چنگ و دندان دارند با ما می‌جنگند تا به همان سیستم اقتصادی قدیمی بچسبیم! آنها می‌خواهند به عقب برگردیم. ما نمی‌توانیم و نخواهیم کرد.

کرانستون یکی از چهره‌های درجه یکی بود که در جمع صدها نفر از اعضای اعتصابی انجمن بازیگران حضور داشت و استیو بوشمی، وندل پیرس، کریستین اسلیتر، کریستین بارانسکی، استفان لانگ و تیتوس هم دیگر افرادی بودند که روی صحنه رفتند و سخنرانی کردند. مایکل شانون، بی دی وانگ، برندان فریزر، جسیکا چستین، مت بومر، کلویه گریس مورتز، و کوری استول هم در این گردهمایی به آن‌ها پیوستند.

بارانسکی در سخنانش گفت: تحت سیستم فئودالیسم شرکتی زندگی نخواهیم کرد و یادآور شد به عنوان نماینده بازیگران برنامه‌هایی مانند «همسر خوب» و «مبارزه خوب» آنجا حضور یافته است.

اسلاتر هم درباره اینکه چگونه پدرش، که از اعضای انجمن نویسندگان بود پس از سرطان که امکان کار کردن را از او گرفت، از حمایت اتحادیه برخوردار شد، حرف زد.

لیزا کولون زایاس بازیگر سریال «خرس» هم گفت از سال ۱۹۹۴ عضو اتحادیه بازیگران بوده و ۳۰ سال تلاش کرده تا سرانجام به اینجا برسد و ببیند دریافتی‌اش از پخش مجدد برنامه‌هایش به طور تصاعدی کاهش می‌یابد. او پرسید: پول من کجاست؟

فرشاد گل‌سفیدی کارگردان فیلم سینمایی‌ «هفت بهار نارنج»‌ با نقش‌آفرینی علی نصیریان تأکید کرد دوست ندارد فیلمش در کنار کمدی‌های لوده این ماه‌های سینمای ایران اکران شود!

به گزارش سینمای خانگی، فرشاد گل‌سفیدی کارگردان فیلم سینمایی «هفت بهارنارنج» در گفتگو با مهر، درباره سرنوشت اکران عمومی این فیلم پس از دریافت پروانه نمایشی که سال گذشته برای آن صادر شده بود، توضیح داد: در حال حاضر بیشتر روی حضور فیلم در جشنواره‌های خارجی فکر می‌کنیم و برنامه‌ای برای اکران داخلی فیلم نداریم. معتقدم در حال حاضر این فیلم شرایط مناسبی برای اکران عمومی ندارد.

وی افزود: علاقه‌ای ندارم فیلمم در شرایطی اکران شود که برخی از فیلم‌های کمدی روی پرده هستند. کار اصلی من در سینما و تلویزیون تصویربرداری بوده و تجربه کارهای کمدی هم در کارنامه‌ام داشته‌ام اما معتقدم وقتی قرار است ما فرهنگ‌سازی کنیم، باید به پیام فیلم خودمان هم فکر کنیم. هر فیلمی در هر ژانری اگر پیامی برای مخاطب خود نداشته باشد، عملاً ساخت آن، دور ریختن بودجه است!

گویی همه برای فروش یک فیلم بسیج شده‌اند!

این کارگردان سینما تأکید کرد: نمی‌گویم فیلمم باید در شرایطی اکران شود که هیچ فیلم کمدی‌ای روی پرده نباشد اما شرایطی که در ماه‌های گذشته شاهد بودیم به‌گونه‌ای بود که گویی همه برای فروش یک فیلم بسیج شده بودند! همه در تلاش برای جابه‌جایی رکوردها هستند. طبیعی است که در این شرایط دلم نمی‌خواهد فیلمم اکران شود. موضع مالک فیلمم هم همین است.

وی افزود: دوست دارم فیلمم در شرایط معقول‌تری اکران شود. اصلاً هم مشکلی با اکران فیلم‌های کمدی ندارم، اما قطعاً نمی‌خواهم فیلمم همزمان با فیلم‌های کمدی لوده اکران شود. به همین دلیل از پخش‌کننده فیلم هم خواسته‌ام که فیلم کمی دیرتر اکران شود تا در این شرایط روی پرده نرود.

گل‌سفیدی تأکید کرد: اصلاً اینگونه نیست که نخواهم فیلمم اکران شود و قطعاً آن را تا پایان همین امسال اکران می‌کنیم. با این حال باید شرایط حضور فیلم در جشنواره‌های خارجی را هم مدنظر داشته باشم که بخش عمده‌ای از آن‌ها شرط‌شان برای قبول فیلم‌ها، اکران نشدن است. برخلاف جشن اسکار که شرط اکران شدن فیلم در کشور مبدأ را دارد، باقی رویدادهای بین‌المللی غالباً فیلم‌های اکران‌نشده را می‌پذیرند. از این منظر، نفس حضور فیلمم در جشنواره فجر هم شاید یک خودزنی بود اما من علاقه داشتم که فیلمم برای مردم خودم اکران شود. به همین دلیل فیلم را به جشنواره فجر دادم، در عین حال شرایط فعلی را هم برای اکران عمومی فیلمم مهیا نمی‌دانم.

وی افزود: شاید کمی که زمان بگذرد و مثلاً مدرسه‌ها و دانشگاه‌ها هم باز شوند، شاید شرایط مساعدتری برای اکران «هفت بهار نارنج» فراهم بیاید. شخصاً معتقدم حوالی زمستان می‌تواند زمان مناسبی برای اکران فیلم باشد.

حتی یک پلان از «هفت بهار نارنج» ممیزی نشد

کارگردان «هفت بهار نارنج» درباره اعمال اصلاحات در فیلم پس از رونمایی در جشنواره فجر هم گفت: حتی به اندازه یک پلان هم اصلاحیه نداشتیم و همان نسخه جشنواره موفق به دریافت پروانه نمایش شد. خیلی هم زود پروانه نمایش فیلم را صادر کردند.

گل‌سفیدی درباره فعالیت‌های آتی خود هم توضیح داد: من همچنان تمایل اصلی‌ام به کار در حوزه تصویربرداری در سینماست مگر آنکه قصه جذابی به دستم برسد. اگر کسی بخواهد در این عرصه پیشرفت کند و بالا برود، باید زمان بگذارد. شاید من بتوانم سالی چهار فیلم هم بسازم، اما چرا باید بسازم؟ در حوزه فیلمبرداری سرعت کارم بالا بود اما نگاهم به کارگردانی اینگونه نیست. برای فیلم اولم هم بسیار وقت گذاشتم. برای فیلم دوم هم فیلمنامه‌ای به دستم رسیده که قصه‌ای زنانه هم دارد و قهرمان آن یک زن است. معتقدم برای روایت درست این فیلمنامه هم باید کمی بیشتر صبر و تأمل کنم تا به شاکله درست خودش برسد.

کاردار سفارت ژاپن با حضور در مرکز گسترش سینمای مستند، تجربی و پویانمایی با محمد حمیدی مقدم مدیرعامل مرکز دیدار و درباره همکاری‌های مشترک آتی بین سینمای ایران و ژاپن صحبت کرد.

به گزارش سینمای خانگی گزارش به نقل از روابط عمومی مرکز گسترش سینمای مستند، تجربی و پویانمایی، کنجو موراکامی کاردار سفارت ژاپن در تهران امروز دوشنبه دوم مردادماه در دیدار با محمد حمیدی مقدم با اشاره به ویژگی‌های مشترک فرهنگی بین ایران و ژاپن به علاقه سینماگران ژاپنی به سینمای ایران تاکید کرد و گفت: بسیاری از سینماگران ایرانی فیلم‌های کارگردانان ایرانی را دوست دارند و با تماشای آن‌ها به سینما علاقه‌مند شده‌اند، اشتراک فرهنگی بین ما و شما بسیار است و امیدوارم همچون گذشته در حوزه تولید فیلم، انیمیشن و سریال همکاری مشترک داشته باشیم. سال گذشته یوسوکه اوکودا، کارگردان فیلم «گل‌های دیگری» به جشنواره فجر آمد، او از کارگردان‌هایی است که با تماشای فیلم‌های ایرانی به سینما علاقه‌مند شده است.

موراکامی ادامه داد: مردم ایران با سریال «اوشین» و کارتن «فوتبالیست‌ها» خاطره دارند، امیدوارم نمایش سریال‌ها و کارتن‌های ژاپنی در ایران مانند دهه ۶۰ و ۷۰ ادامه یابد. ژاپن کشوری صنعتی و پیشرفته است، اما شبیه کشورهای اروپایی و آمریکا نیست. ژاپن کشوری تاریخی و وفادار به سنت‌ها و آداب و رسوم، خانواده و ارزش‌های فرهنگی است و احترام به حقوق دیگران و کار و کوشش فراوان از مولفه‌های فرهنگی ماست، فصل مشترک ما وفاداری به سنت‌، ارزش‌های فرهنگی و خانواده است.

محمد حمیدی مقدم مدیرعامل مرکز در آغاز این نشست با تشکر از کنجو موراکامی به‌رابطه عمیق و فرهنگی ایران و ژاپن اشاره کرد و گفت: خوشبختانه بارها فرصت سفر به ژاپن و شرکت در جشنواره‌های مختلف سینمایی آن را داشته‌ام، پارسال در جشنواره فصل انیمیشن هیروشیما حضور یافتم، ۱۰ انیمیشن کوتاه از تولیدات مرکز در این جشنواره نمایش داده شد و مورد توجه قرار گرفت. آنچه در مرکز گسترش سینمای مستند، تجربی و پویانمایی به عنوان زیر مجموعه‌ای از سازمان سینماییِ وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی در حمایت از فیلمسازان جوان در حوزه سینمای مستند و انیمیشن اتفاق افتاده، مورد توجه دوستان در جشنواره هیروشیما قرار گرفت و به همین دلیل یک جایزه ویژه هم به مرکز داده شد.

او گفت: در دولت سیزدهم، با توجه به رویکرد نگاه به شرق و تبادل فرهنگی با کشورهای همسو، ژاپن یکی از کشورهایی است که می‌تواند نقطه توجه و تمرکز باشد، سازمان سینمایی به دنبال ارتباط با سینمای ژاپن است. تمایل ما این است که این همکاری در شکل رسمی و به صورت عقد قرارداد و تفاهم‌نامه انجام شده و مرکز گسترش، رابط این رخداد باشد. ما در سینمای داستانی، مستند و انیمیشن به دنبال حضور در بازار، تولید مشترک، عرضه و نمایش فیلم در جشنواره‌ها و شبکه‌ها ژاپن هستیم و امیدواریم این تعامل دو طرفه به‌زودی به مرحله اجرا برسد.

مدیرعامل مرکز گسترش سینمای مستند، تجربی و پویانمایی گفت: سینمای ژاپن در بخش انیمیشن بسیار قوی است و در این زمینه با برگزاری کارگاه‌های آموزشی و انتقال تجربه می‌توانیم از دانش، تخصص و تجربه شما برای تقویت انیمیشن سازی در ایران که ظرفیت و استعداد فراوانی دارد، استفاده کنیم.

حمیدی مقدم در بخش دیگری از سخنانش گفت: سینمای ایران و ژاپن در سال‌های پس از پیروزی انقلاب اسلامی روابط نزدیکی داشته‌اند، فیلمسازان ایرانی از جمله زنده‌یاد عباس کیارستمی محبوب ژاپنی‌ها بود و فرصت فیلمسازی در آن کشور را به دست آورد. فیلم «فرش باد» (کمال تبریزی) یکی از آثاری است که به صورت مشترک بین ایران و ژاپن ساخته شده، قرابت فرهنگی هر دو کشور را به تصویر کشیده و در قالب قصه‌ای شیرین به همراهی و همزیستی مردم ایران و ژاپن پرداخته است. «معجزه بناسان» ساخته حبیب احمدزاده به تازگی در سینماهای «هنر و تجربه» نمایش داده شد.

وی ادامه داد: سال گذشته در حاشیه سفر به هیروشیما از موزه این شهر دیدار کردم، خاطره جنگ و قربانیان آن برای شما، مانند ما مهم و دغدغه مردم است. این موضوع و درد مشترک می‌تواند زمینه تولید آثاری مشترک را فراهم کند. انیمیشن «بادها کجا می‌میرند» که در جشنواره هیروشیما نمایش داده شد به موضوع بمباران شیمیایی سردشت اشاره شد و به واسطه فضا و قصه‌اش با اقبال تماشاگران ژاپنی جشنواره همراه بود.

موراکامی در این بخش گفت: من هم به سردشت سفر کردم و در مراسم یادبود قربانیان بمباران شیمیایی شرکت کردم، همان طور که اشاره کردید این بخش از تجربه تاریخی هر دو ملت، می‌تواند زمینه همکاری‌های مشترک باشد.

مدیرعامل مرکز گسترش سینمای مستند، تجربی و پویانمایی گفت: برگزاری هفته‌های فیلم بین دو کشور، تولید فیلم و انیمیشن با توجه به فرهنگ، آداب و رسوم، فرهنگ تلاش و کار جدی که در ژاپنی‌ها دیده شده و مورد ستایش است، می‌تواند چشم‌انداز تازه‌ای از همکاری و تعامل بین وزارت ارشاد و سینمای ژاپن باشد.

محمد حمیدی مقدم ادامه داد: مرکز گسترش، یکی از زیرمجموعه‌های وزارت ارشاد است که در تولید مستند و انیمیشن کوتاه، فعالیت کرده و آثار تولید شده ما در جشنواره‌های داخلی و خارجی با اقبال مواجه شده است، همکاری در سطوح بالا و دیدار مقام‌های وزارت ارشاد و سینمای ژاپن می‌تواند زمینه تولید، عرضه و نمایش آثار سینمای داستانی و مستند ایران در سینماها و تلویزیون ژاپن را تسریع کند.

وی افزود: بخش خصوصی هم در ایران توانایی و ظرفیت‌های بسیاری دارد که می‌تواند زمینه ساز حضور و دیده شدن آثار ایرانی در جشنواره‌ها، بازارها و شبکه‌های تلویزیونی را فراهم کند. امیدوارم در این همکاری‌های مشترک، فعالان صنعت تصویر و فیلم ژاپن، با سینماگران و تهیه‌کنندگان ایرانی تعامل داشته باشند.

کنجو موراکامی با اشاره به اینکه به زودی هیاتی از دیپلمات‌های ژاپنی به ایران سفر خواهند کرد گفت: این کارگروه با هدف تمرکز روی ورزش و فرهنگ تشکیل شده و به ایران سفر می‌کند. امیدوارم این دیدارها، زمینه تولید مشترک و همکاری‌های بیشتر در زمینه سینما، تلویزیون و انیمیشن را فراهم کند. مرکز گسترش می‌تواند در این دیدارها به نمایندگی از سازمان سینمایی حضور داشته و برنامه‌های پیشنهادی در زمینه تولید، عرضه و نمایش فیلم، مستند و انیمیشن را ارائه دهد. برگزاری جشنواره هم می‌تواند یکی از نقاط مشترک همکاری ما باشد.

موراکامی افزود: سینما در ژاپن، دولتی نیست اما در بخش خصوصی، می‌توان به مسیرهایی رسید که همکاری و تعامل با سینمای ایران (در بخش دولتی و خصوصی) میسر شود و بالاترین سطح ارتباط با سینماگران ایرانی و ژاپنی اتفاق بیافتد.

در این دیدار کنجو موراکامی را سایتو می‌می رایزن فرهنگی و آناهیتا جلیلی مترجم سفارت ژاپن در تهران همراهی کردند. محمد طیب مدیر بازرگانی مرکز و سرپرست گروه «هنر و تجربه»، شیرین نادری مدیر بین‌الملل و محدثه واعظی‌پور مدیر روابط عمومی مرکز هم در این جلسه حضور داشتند.

بازیگر فیلم سینمایی «مصلحت» گفت: طمع‌کار نیستم و مسائل مالی برایم مهم نیست؛ این گونه نبوده که پول گنده‌ای بگیرم که نقشی خاص را بازی کنم.

به گزارش سینمای خانگی، فرهاد قائمیان در گفت وگو ایرنا با در پاسخ به این سوال که دستمزد در پذیرش یک نقش تا چه اندازه برایش تعیین کننده است، گفت: دستمزد تعیین کننده نیست. طمع کار نیستم و مسائل مالی برایم مهم نیست و هرچه در این باره گفته شود ذهنیت کسانی است که این چیزها را مطرح می کنند چرا که هرگز از من چیزی نپرسیده اند.

قائمیان با اشاره به پذیرش حضورش در فیلم های سیاسی مانند مصلحت (حسین دارابی ۱۳۹۹) توضیح داد: این گونه نبوده که پول گنده ای بگیرم که نقشی خاص را بازی کنم. کارم همین است که نقش بازی کنم و انتخاب می کنم و پولش را می گیرم.

۱۵ فیلم کوتاه دارم که برایشان ریالی دریافت نکرده ام

وی ادامه داد: شده که بدون دستمزد کار کرده ام. ۱۵ فیلم کوتاه دارم که برایشان ریالی دریافت نکرده ام؛ چرا این ها مطرح نمی شود؟ چرا وقتی برای یک نقش ۱۵ روز به سنندج می روم تا با یک کارگردان جوان (آزاد محمدی) کار کنم و یک ریال هم برایش نگرفتم موضوع پول مطرح نیست؟

بازیگر فیلم سینمایی غریب (محمدحسین لطیفی ۱۴۰۱) بیان کرد: من ناشرم و اگر کتاب های نقره فام را ببینید متوجه می شوید که با هزینه شخصی خودم کتاب ها را منتشر کرده ام؛ آخرین کتاب ما فرهنگ سینمایی خواهد بود که یکی از دانشجویان خودم این را نوشته و چند سال برای آن کار کرده است و یک بند کاغذ برای آن از جایی نگرفته و از جیب خودم داده و ریالی برداشت نکرده ام.

وی ادامه داد: چرا اینها مطرح نمی شود؟ اما این مطرح می شود که چون فیلم سیاسی کار کردم یعنی پول بزرگ گرفته ام؟ این شکل از اظهارنظرها بیشتر شکلی از تخریب است.

قائمیان در توضیح این موضوع که کدام ملاک در انتخاب یک نقش برایش اهمیت دارد، گفت: این که نقش برایم چالش داشته باشد بسیار مهم است.

بازیگر سریال تلویزیونی گاندو (جواد افشار ۱۳۹۷) با تاکید بر این که هیچ نقشی را در کارنامه کاری اش متفاوت یا محبوب تر نمی داند، گفت: همه آثارم را دوست دارم چون برای همه زحمت کشیده ام و نمی توانم آن ها را از هم منفک کند.

بازیگر فیلم سینمایی سارای (یدالله صمدی ۱۳۷۶) در توضیح فعالیت های متاخر خود خاطرنشان کرد: مدتی قبل فیلم سینمایی غریب (محمدحسین لطیفی ۱۴۰۱) را اکران داشتم و امروز مصلحت (حسین دارابی ۱۳۹۹) را در اکران دارم.

وی افزود: در ماه های اخیر مشغول بازی در دو فیلم سینمایی بودم که تمام شده است و این روزها سریال بازپرس پخش می شود و پس از آن سریال محرمانه پخش خواهد شد.

فرهاد قائمیان در سال ۱۳۴۴ در اردبیل محله عالی قاپو متولد شد.

او فعالیت هنری خود را از سال ۱۳۷۰ با بازی در فیلم‌های کوتاه آغاز کرد و با فیلم دمرل به کارگردانی یدالله صمدی به سینمای حرفه ای راه یافت. پس از آن در سال ۱۳۷۹ به فعالیت در تلویزیون پرداخت و در حرفه‌های مختلفی همچون بازیگر، تهیه‌کننده، مدیر تولید و طراح صحنه و لباس ایفای نقش کرد. قائمیان علاوه بر فعالیت‌های سینمایی و تلویزیونی، بازیگری و کارگردانی تئاتر را نیز در کارنامه هنری خود دارد.

در سال ۱۴۰۱ دیپلم افتخار بهترین بازیگر نقش مکمل مرد به فرهاد قائمیان برای فیلم غریب اهدا شد.

امرالله احمدجو گفت: فیلم های با موضوع و مضمون تاریخ، از امتیازهای فراوان، گوناگون و علی الحده برخوردارند و علاوه بر توجه به کیفیت هرچه بهتر، از نظر کمیت هم لازم است برای تولید هرچه بیشتر آثار داستانی در این زمینه آستین همت بالا بزنیم.

به گزارش سینمای خانگی از سینماپرس، امرالله احمدجو کارگردان پیشکسوت سینما و تلویزیون همزمان با آغاز ماه محرم در خصوص جایگاه دین در سینمای ایران و لزوم تولید آثاری متناسب با این ایام گفت: تردیدی نیست که ما نیازمند سعی و تلاش بیشتر برای تولیدات فیلم ها و سریال های فاخر با محوریت تاریخ و دین هستیم چرا که در تولید این آثار کارشناسان تاریخی و دینی پا در میان توضیح و تحلیل می گذارند و موضوعات مرتبط از طریق آن ها به شکلی درست به مخاطب ارائه می شود.

نویسنده بخشی از گفتگوهای سریال تلویزیونی «سلمان فارسی» در گفتگو با سینماپرس، افزود: فیلم های با موضوع و مضمون تاریخ، از امتیازهای فراوان، گوناگون و علی الحده برخوردارند و علاوه بر توجه به کیفیت هرچه بهتر، از نظر کمیت هم لازم است برای تولید هرچه بیشتر آثار داستانی در این زمینه آستین همت بالا بزنیم.

وی در پاسخ به این پرسش که کیفیت ساختاری و محتوایی این قبیل آثار تا چه میزان حائز اهمیت است و آیا مخاطب در ضمیر ناخودآگاه خود فیلم ها و سریال های دینی و تاریخی ایرانی را با آثار جهانی قیاس می کند یا خیر اظهار داشت: قطعاً مخاطب این آثار را با نمونه های جهانی قیاس می کند و از همین رو ما باید تمام توان خود را به کار ببریم تا کارهای فاخری را در این حوزه تولید کنیم.

احمدجو یادآور شد: خوشبختانه برخی نمونه های فاخر و ارزشمند مانند «مختارنامه» اثر داود میرباقری پیش از این تولید شده و هر بار که بازپخش شده ثابت کرده که برای عموم مردم دارای جذابیت است؛ پس ما باید از همین فرصت استفاده و تلاش کنیم تا آثاری جذاب برای مخاطبان تولید شوند.

این سینماگر برجسته در همین راستا با بیان اینکه برخی نواقص و کمبودها مانع تولید یک اثر شش دانگ می شوند متذکر شد: اگر برای تولید این آثار درست فکر و برنامه ریزی نشده باشد و عوامل تسلط لازم را نداشته باشند، موضوع ممکن است چنگی به دل نزند و کاری سست تولید شود.

کارگردان فیلم سینمایی «شاخه های بید» تأکید کرد: اگر می خواهیم این آثار اثرگذار باشند و مخاطب را برانگیزند باید خیلی خوب ساخته شوند؛ تولید این نوع فیلم ها و سریال ها نسبت به کارهای روز بسیار مشکل تر است و ما هم با کمبودهایی به جهت ساختاری روبرو هستیم و بدیهی است که در این مسیر همیشه نواقصی وجود دارد که با کسب تجربه بیشتر می توان این نواقص را در آینده رفع کرد.

وی در پاسخ به این پرسش که تأثیر آگاهی بخشی این نوع آثار بر روی مخاطبان به ویژه مخاطبان جوان را چگونه ارزیابی می کنید تصریح کرد: اگر منظور شما فیلم داستانی و سریال داستانی است قطعاً این ها آگاهی بخش نیستند چرا که ساز و کار داستان آگاهی دهنده نیست. آگاهی و آموزش متعلق به کلاس و مقاله و مستقیم درس دادن است. وقتی به داستان می پردازیم روحیه مخاطب و عواطف را نشانه می گیریم و آن آمادگی روحی به ذهن کمک می کند که در جاهای دیگر اطلاعات درست کسب کند.

احمدجو افزود: آثار دینی و تاریخی به مخاطب کد می دهند؛ اما نمی توان از مخاطب امتحان گرفت و دید به جهت اطلاعات او چه نمره ای دریافت می کند. بی تردید فیلمساز موظف است روی کار تسلط داشته باشد و نسبت به موضوع آگاه باشد و داستان بگوید اما داستان عواطف را نشانه می گیرد و صرفاً آگاهی بخش نیست؛ و خیلی خلاصه عرض می کنم هنر روح پرور است و ذهن پرور نیست و قطعاً چون از فیلتر ذهن می گذرد طبیعتاً آموزش هایی هم ایجاد می کند اما سطحی و کم!

این فیلمساز در پایان این گفتگو متذکر شد: اگر بخواهیم از فیلم و سریال های داستانی صرفاً جهت آگاهی دادن استفاده کنیم کارمان می شود یک اثر کمک آموزشی و بسیار از هدف داستانی مان دور است و این مهم باید مورد توجه سازندگان این آثار قرار بگیرد.