یک تهیه‌کننده پاسخ می‌دهد/ در سینمای ایران سود در تولید است یا گیشه؟

یک تهیه کننده سینما می‌گوید که تا زمانی که سود در تولید باشد نمی‌توان چشم‌انداز خوبی از نظر جذب مخاطبین در سینمای کشور داشت. خصوصا در سال جاری که هزینه‌های تولید به شدت بالا رفته است.

به گزارش سینمای خانگی به نقل از تسنیم، در سال جدید تولیدات سینمایی هنوز کلید نخورده‌اند؛ چیزی که علت اصلی آن را می‌توان در گرانی و مشکلات اقتصادی سینمای کشور دانست.

آنچه که عموماً‌ در رسانه‌ها و در میان عموم علاقمندان سینما گفته می‌شود این است که ساخت یک فیلم سینمایی، نزدیک به 20 میلیارد تومان تمام می‌شود اما چه کسی حاضر می‌شود که برای ساخت فیلمی 20 میلیارد هزینه کند که می‌داند در بهترین حالت، هزینه آن جبران می‌شود.

حسن کلامی تهیه‌کننده فیلم آبادان یاده 60 و کودک و فرشته در این باره می‌گوید که با این اوضاع واقعاً‌ کار کردن سخت است. هزینه‌ها به حدی بالا رفته که سرمایه‌گذاران دیگر به سختی پای کار می‌آیند. دولتی‌ها نیز مانند گذشته کار نمی‌کنند و در کل چرخه تولید سینما به سختی می‌چرخد.

با کلامی درباره هزینه‌های بخش‌های گوناگون تولید یک فیلم صحبت کردیم؛ او بازیگری را بخش به شدت گران سینما توصیف کرد که در حال حاضر از 1 بازیگر تا 3 نفر آن حدقل 5 تا 6 میلیارد دستمزد آنها می‌شود: فیلمی که خود من آن را تولید کردم، کارگردانش 250 میلیون تومان گرفت اما بازیگرش 300 میلیون تومان. این موضوع در فیلم‌های گوناگون رواج دارد.

وی ادامه داد: بعد از این گروه فیلمبرداری هزینه بالایی دارد. البته هزینه تمام عوامل بستگی به سوابق کاری و جایگاه‌شان دارد. یک نفر هزینه کمتر و یک نفر هزینه بیشتری می‌گیرد. درهر حال یک مدیر فیلمبرداری ماهیانه نزدیک به 300 میلیون تومان می گیرد. عوامل همراه آن نیز به قدری هزینه دارند که یک ماه هزینه گروه فیلمبرداری 500 میلیون تومان می‌شود. البته این هزینه بدون در نظر گرفتن هزینه اجاره وسایل است. اگر هزینه اجاره‌ها را نیز در نظر بگیریم، چیزی نزدیک به 1 میلیارد هزینه گروه فیلمبرداری در ماه می‌شود. هزینه گروه‌ نور و کارگردانی و… نیز هرکدام به قدری است که مبلغ 20 میلیارد تومان بسیار سریع پر می‌شود.

این سینماگر گفت که یکی از بخش‌های بسیار پرهزینه‌ که ثانیه‌ای حساب می‌شود، جلوه‌های ویژه رایانه‌ای است. سال گذشته آخرین رقمی که خاطرم هست این بود که برای جلوه‌های رایانه‌ای ثانیه‌ای 200 میلیون تومان می‌گرفتند و در نتیجه 10 ثانیه جلوه‌ رایانه‌ای 1 میلیارد تومان به راحتی تمام می‌شود.

کلامی گفت: بخش خصوصی به سختی حاضر می‌شود که کاری تولید کند. سال گذشته باز وضعیت بهتری بود اما الان دیگر تصمیم‌گیری در این مورد بسیار سخت شده است. اما بخش دولتی باز به سمت تولید می‌رود که آن هم علتش به بودجه‌ای که از محل درآمد دولت برمی‌گردد است. بخشی مانند فارابی متولی این کار می‌شود اما دیگر نهادها مانند بنیاد شهید یا وزارت نفت که برای گل‌های باوارده هزینه می‌کند، هر سال آن هم برای چند فیلم که دست به چنین کاری نمی‌زند.

این تهیه کننده سینما در پاسخ به این سؤال که چگونه سرمایه‌گذاری که فیلمش فروش قابل قبولی نداشته حاضر است برای فیلم دیگری سرمایه‌گذاری کند، جواب داد: واقعاً این تصمیم غیرمنطقی است که سرمایه‌گذاری با این اوصاف برای کار دیگری سرمایه‌گذاری کند، اما باید دانست که این سرمایه‌گذاران برای اهداف گوناگونی به سینما می‌آیند که یکی از آنان درآمد است. دیدار با هنرمندان حتی در این حد که با آنها چندتا عکس داشته باشند و گپی بزنند نیز باعث می‌شود که با وجود ضرر باز هم در سینما سرمایه‌گذاری کنند.

کلامی بیان کرد که هیچ چیز به اندازه کار در پلتفرم‌ها و نمایش خانگی خواهان ندارد. بعد از کرونا مردم دیگر عادتشان بر حضور در خانه و دیدن فیلم در منازل‌شان است. همین موضوع در کم شدن میزان مخاطبین سینما اثرگذار بود و حالا نمایش خانگی اصلی‌ترین محل سرگرمی مردم شده است.

مجری طرح مرد عوضی در بخش دیگری از صحبت‌های خود از معضل سود در تولید سینمای ما گفت: امروز سود در تولید است. به نظر شما چرا پروانه‌های ساخت فراوان توزیع می‌شود؟ چون اینگونه عوامل می‌توانند از کاری به کار دیگر بروند و درآمد بیشتر داشته باشند. تهیه‌کننده نیز تلاش می‌کند تا با کسر کردن هزینه‌ها و اتمام زودهنگام پروژه‌، بخشی از سرمایه را بردارد.از سویی هرچقدر که کار به طول بیانجامد، عوامل دستمزد بیشتری می‌گیرند. اینگونه است که سود به جای آنکه در اکران باشد، در تولید است. زمانی اگر مدت زمان پروژه بیشتر می‌شد، بازیگر یا عوامل هیچ چیز نمی‌گفتند اما امروز اگر تنها یک روز به مدت زمان کارشان اضافه شود، حتماً حساب می‌کنند.

او در پایان گفت که همین می‌شود که شاهد فیلم‌هایی هستیم که از کیفیت و جذابیت برخوردار نیستند برای آنکه اساسا برای آن ساخته نشدند که مخاطبین خود را به سینما بیاورند و فروش کنند بلکه برای این است که در دل تولید هزینه خود را به دست بیاورند. من به شخصه برای رفع این اوضاع در تولید سینما راه کار خاصی به نظرم نمی‌رسد. امیدوارم که با بهتر شدن شرایط اقتصادی بتوان روزهای بهتری را برای تولید در سینمای کشور در نظر گرفت.

اکران «برادران لیلا» با کدام استدلال؟

تهیه‌کننده فیلم «برادران لیلا» با اعلام اینکه شورای پروانه ساخت دولت گذشته فهرستی رسمی برای اصلاحات فیلمنامه به سازندگان فیلم ابلاغ نکرده بود، از مدیران سینمایی درخواست کرد که با توجه به پخش نسخه قاچاق فیلم، اجازه پخش «برادران لیلا» در سینماها و پلتفرم‌ها داده شود.

به گزارش سینمای خانگی به نقل از ایسنا، تقریبا تا یک ماه دیگر حاشیه‌های فیلم «برادران لیلا» یک ساله می‌شود و این ساخته‌ی سعید روستایی، از اردیبهشت سال ۱۴۰۱ بعد از رونمایی پرماجرا در جشنواره کن تا به امروز یکی از سوژه‌های جدی و پرچالش سینما بوده است.

جدیدترین حاشیه «برادران لیلا» انتشار نسخه قاچاق آن برای مخاطب ایرانی پس از پخش در یک پلتفرم خارجی است؛ اتفاقی که قابل پیش‌بینی بود و تهیه‌کننده فیلم بهمن‌ماه ۱۴۰۱ با توجه به برنامه‌ریزی کمپانی پخش‌کننده‌ی فیلم برای انتشار نسخه بلورِی، نسبت به آن ابراز نگرانی کرده بود.

سینمای سالنی هنوز روی کاکل کمدی می‌چرخد؟

سینمای ایران موفق شد پس از شش‌ماه‌ونیم، رکورد تعداد روزانه مخاطبان را بشکند.

به گزارش سینمای خانگی به نقل از ایرنا، سینمای ایران طی روز گذشته، سه‌شنبه؛ هشتم فروردین‌ماه موفق شد با جذب ۱۲۹ هزار و ۴۰۰ مخاطب، رکورد مخاطب روزانه را بشکند. آخرین مرتبه‌ای که سینماها توانستند مخاطبان روزانه بیشتر از این میزان را تجربه کنند، به ۲۲ شهریورماه سال گذشته برمی‌گردد که ۱۷۷ هزار نفر به سینماها رفتند.

طی روز گذشته، ۲۶۲۷ سانس برای سینماها تعریف شد و گیشه به عدد ۶ میلیارد و ۳۲۲ میلیون تومانی رسید.

گیشه ۴ فیلم جدید نوروزی، ۴ میلیارد و ۵۷۰ میلیون تومان و گیشه آثار قدیمی نیز برای روز گذشته، ۱ میلیارد و ۷۵۲ میلیون تومان بوداما این، تنها رکورد روز گذشته نبود. کمدی فسیل هم‌چنان بر مدار صعودی حرکت می‌کند و دیروز توانست یک رکورد چشم‌گیر از خود به جای بگذارد. این فیلم تنها در روز گذشته، ۹۰۳ سانس نمایش داشت و حدود ۳ میلیارد و ۹۰۰ میلیون تومان فروخت. تعداد مخاطبان این فیلم نیز برای روز گذشته، ۷۹ هزار نفر بود.

آخرین باری که فیلمی توانست بیش از این تعداد، مخاطب روزانه داشته باشد، به سال ۹۸ و کمدی مطرب بازمی‌گردد. بنابراین این آماری که توسط فسیل به جا ماند، نشان می‌دهد که کمدی کریم امینی، پرمخاطب فیلم به لحاظ استقبال روزانه، پس از دوران کرونا است. هر چند که انتظار می‌رود با تبلیغات بیشتر برای این فیلم طی روزهای آینده، رکوردهای درخشان‌تری توسط این فیلم به ثبت برسد.

از ۱۲۹ هزار و ۴۰۰ مخاطب روز گذشته، ۹۳ هزار و ۴۰۰ نفر به تماشای ۴ فیلم جدید یعنی فسیل، غریب، عروس خیابان فرشته و بچه‌های طوفان نشستند و ۳۶ هزار نفر دیگر نیز مخاطبان آثار قدیمی‌تری چون بخارست، ملاقات خصوصی، چپ، راست، لوپتو و… بودند.

گیشه ۴ فیلم جدید نوروزی، ۴ میلیارد و ۵۷۰ میلیون تومان و گیشه آثار قدیمی نیز برای روز گذشته، ۱ میلیارد و ۷۵۲ میلیون تومان بود.

سینماهای کشور طی ۸ روز نخست سال جدید، پذیرای ۵۸۰ هزار نفر بودند که این آمار اولا، به‌مراتب بیشتر از مدت مشابه سال گذشته است و ثانیا، با توجه به تلاقی ماه مبارک رمضان با نوروز، یک عملکرد قابل قبول محسوب می‌شود. عملکردی که انتظار می‌رود تا پایان تعطیلات نوروزی، روندی صعودی در پیش گرفته و به قله‌های بالاتری دست یابد.

عظیمی پاسخ می‌دهد: نمایش تلویزیونی چه آسیبی به اکران می‌زند؟

تهیه‌کننده فیلم «های‌پاور» معتقد است که نمایش تلویزیونی فیلم‌های جشنواره فجر پیش از اکران عمومی، تدارک و توجیه مالی برای نمایش سینمایی و تبلیغ فیلم را با مشکلاتی مواجه می‌کند.

به گزارش سینمای خانگی به نقل از سینماپرس، اسفندماه سال ۱۳۹۹ سالن‌های سینما هنوز تحت تاثیر شیوع کرونا رونقی نداشتند و در همان مقطع چند فیلم سینمایی که در جشنواره فجر رونمایی شده بودند از جمله «یدو»، «مهران» و «تک تیرانداز» در چند نوبت از شبکه‌های مختلف تلویزیون در تعطیلات نوروز ۱۴۰۰ به نمایش درآمدند. برخی کارشناسان سینمایی معتقد بودند که نمایش این فیلم‌ها در تلویزیون به اکران سینمایی آن‌ها آسیب زد و حالا در نوروز ۱۴۰۲ نیز فیلم‌های «هوک»، «های پاور» و «شماره ۱۰» که سیمرغ بلورین بهترین بازیگر را هم گرفت، برای نمایش در تلویزیون انتخاب شده‌اند.

در این زمینه مهدی عظیمی -تهیه‌کننده فیلم «های‌پاور» در گفت‌وگویی با ایسنا بیان کرد: این فیلم دو تهیه‌کننده و یک مالک دارد که آقای جوکار به عنوان دیگر تهیه‌کننده فیلم نماینده همه ما هستند و توافق برای پخش فیلم از تلویزیون توسط ایشان انجام شده و من هم پس از توافق‌های اولیه از ماجرا مطلع شدم.

او افزود: اگرچه این تصمیم دیگر قطعی شده ولی به نظرم همانطور که پخش تلویزیونی فیلم «تک تیرانداز» به اکران سینمایی آن آسیب زد، تکرار این کار برای فیلم‌های دیگر هم مناسب نیست چرا که هزینه تبلیغات اکران در سینما را غیرقابل توجیه می‌کند. البته به طور کلی معتقدم این روش درستی نیست که تلویزیون تلاش می‌کند کاستی‌های خود را از طریق پخش فیلم‌های رونمایی شده در جشنواره فجر که هنوز به اکران عمومی نرسیده‌اند جبران کند.

عظیمی در پاسخ به اینکه برخی بر این باور هستند که تصمیم به اکران این فیلم‌ها در تلویزیون از این جهت است که امیدی به فروش آن در اکران عمومی نبوده، گفت: با این نوع اظهارنظرها موافق نیستم چون به نظرم اگر تهیه‌کننده‌ای فکر می‌کند فیلمش در اکران موفق نمی‌شود و آن را بسازد، به سرمایه‌ای که در اختیار دارد، خیانت می‌کند. قطعاً ما هم به اکران فیلم خود امیدوار بودیم ولی فعلاً به طور دقیق نمی‌توان درباره سرانجام وضعیت اکران سینمایی پس از پخش تلویزیونی صحبت کرد.

فیلم سینمایی «هایپاور» به کارگردانی هادی محمد پور و تهیه‌کنندگی مهدی عظیمی و امیر سرتیپ اباذر جوکار، افتخارات عملیات والفجر ۸ و اعتقادات و دیدگاه‌های شهید ستاری را به نمایش می‌گذارد. در این فیلم بازیگرانی چون اتابک نادری، علیرام نورایی، فرزاد حسنی، مجید پتکی، الناز اسماعیلی، سپیده خداوردی و مهرداد ضیایی به ایفای نقش پرداخته‌اند.

مهمترین مسئلۀ امروز سینمای ایران چیست؟/ سید ضیاء هاشمی پاسخ می‌دهد

سید ضیا هاشمی رئیس جامعه صنفى تهیه‌کنندگان سینماى ایران معتقد است برخی از نقاط ضعف امروز سینما در تولید اثر جریان ساز و مهم است و این مسائل در سایه وجود نگاه راهبری قابل‌حل است.

به گزارش سینمای خانگی به نقل از فارس، شاید سال‌های آینده اگر کسی تورقی در تاریخ سینما داشته باشد و یا پای خاطرات یکی از اهالی قدیمی هنر هفتم بنشیند سال 1401 را یکی از سال‌های سخت برای این هنر بشمارد.

سالی که از ابتدا تا انتهایش پر بود از فراز و نشیب‌های بسیاری که هرکدام سینما و اهالی آن را غافل‌گیر می‌کرد، از کرونا گرفته تا برخی اتفاقات اجتماعی همه و همه باعث ضعف و یا رشد سینما در این سال شد.

حال و در پایان این سال پر از خاطره تصمیماتی گرفته‌شده که باعث زمینه‌سازی فعالیت‌های سینما در سال بعد خواهد شد؛ تصمیماتی که می‌توانند سینما را به اوج خود بازگردانند و همان‌قدر هم می‌توانند آن را ورشکست کنند!

در همین رابطه با سید ضیا هاشمی رئیس جامعه صنفى تهیه‌کنندگان سینماى ایران و از تهیه‌کنندگان باسابقه سینما گفت‌وگو کردیم تا نظراتش در رابطه با برخی از این تصمیمات جویا شویم.

شرح این گفت‌وگو را در ادامه می‌خوانید.

*فیلم‌های موجود در اکران نوروزی خیرالموجودین است

فارس: بسته اکران نوروزی سازمان سینمایی با ترکیب چهار فیلم اعلام شد، در رابطه با این ترکیب چه نظری دارید؟

هاشمی: ما امروز با بحران جدی مخاطب در سینما روبروییم که بخشی از آن ریشه در ضعف ما در تولید فیلم‌های اثرگذار و جریان ساز دارد. فیلم‌نامه‌های تکراری؛ نبود جسارت در انتخاب سوژه و طراحی‌های خلاقانه قصه، افزایش بی‌رویه و بی‌دلیل دستمزدها به‌ویژه بازیگران؛ بالا رفتن هزینه‌های تولید، پراکندگی جغرافیایی سالن‌های سینما؛ اعمال سلیقه مدیران بجای شفافیت در رویکرد و فقدان امنیت در سرمایه‌گذاری ازجمله مواردی هستند که به نظرم رکود درفروش و کاهش مخاطب سینما را پدید آورده‌اند، لذا با فرض ادامه وضع موجود و استمرار چنین معضلاتی نمی‌توانیم چشم به حقایق ببندیم و سرخوشانه منتظر اتفاقی غیرمنتظره باشیم. به نظرم باید همه تصمیم گیران و متولیان امر با کمک همکاران سینمایی‌ام با یک هدف مشترک یعنی برون‌رفت از وضع موجود همدلانه در کنار هم برای سینمای ایران طرحی نو بیندیشند.

در خصوص بسته اکران نوروزی هم به نظرم این فیلم‌ها در شرایط فعلی خیرالموجودین هستند لذا به نظرم برای تقویت اکران و تشویق سایر فیلم‌ها برای اکران در سال آینده، دولت می‌بایست حمایت‌های ویژه‌ای را برای اکران نوروزی تدبیر کند تا انشا الله اکران موفقی را برای شروع سال جدید تجربه کنیم.

*برای قیمت بلیط سینما نیازمند حمایت دولتی هستیم

فارس: افزایش قیمت بلیت سینما یکی از اخبار داغ این روزها است،‌ با این اتفاق موافقید؟

 محصولات فرهنگی در زمره کالاهای غیر ضرور بشمار می‌روند و شاید بتوان گفت که جز اولین گروه‌هایی هستند که با فشارهای اقتصادی به مردم، از سبد کالاهای مصرفی حذف می‌شوند

هاشمی: من با چند پیش‌شرط اساساً با واقعی کردن قیمت بلیت سینما متناسب با تورم موافقم. به‌هرحال شما نمی‌توانید از محصولی که تابع شرایط اقتصادی با افزایش هزینه‌ها روبرو می‌شود انتظار کاهش بها داشته باشید. طبیعی است که وقتی هزینه تمام‌شده تولید فیلم و هزینه‌های اکران عمومی همه افزایش چند صددرصدی داشته‌اند تنها مفرهای درآمدی شما هم با افزایش روبرو بشود؛ اما پیش‌شرطی که عرض کردم اینجاست ما می‌بایست متناسب‌سازی و واقعی سازی نرخ بلیت سینما را توأمان با اعمال یارانه دولتی داشته باشیم. محصولات فرهنگی در زمره کالاهای غیر ضرور بشمار می‌روند و شاید بتوان گفت که جز اولین گروه‌هایی هستند که با فشارهای اقتصادی به مردم، از سبد کالاهای مصرفی حذف می‌شوند؛ کتاب؛ سینما؛ موسیقی و امثالهم چنین وضعیت شکننده‌ای را در بازار رقابتی دارند؛ لذا معتقدم دولت می‌بایست با حمایت مستقیم از مصرف‌کننده کالاهای فرهنگی بسته‌های مشوقی را طراحی کند که در کارزارهای اقتصادی و فشارهای شکننده تورم، با حداقل نوسان در عرضه و فروش محصولات فرهنگی روبرو بشویم.

فارس: سازوکار این اتفاق چگونه می‌تواند شکل بگیرد؟

هاشمی: به نظرم دولت با ایجاد صندوق‌های حمایتی می‌تواند به‌جای تزریق پول به تولیدکننده، در عوض مصرف‌کننده را تشویق به خرید کرده و زمینه را برای تولیدکننده محصول فرهنگی مساعد کند. بلیت سینما هم می‌بایست در همین چرخه تابع چنین حمایت‌هایی قرار گیرد؛ بنابراین تا مادامی‌که ما درصد مهمی از بهای بلیت سینما را تحت پوشش یارانه فرهنگی مصرف‌کننده نبریم؛ هرگونه افزایش قیمت بلیت سینما موجب کاهش مخاطب و خسارت به فیلم و سالن‌های سینما خواهد شد.
فارس: تا چه اندازه طرح شناورسازی بلیت سینما می‌تواند به این مسئله کمک کند؟

موفقیت طرح شناور بلیط سینما تابع اقدامات دیگری است.

هاشمی: در حال حاضر طرح شناورسازی نرخ بلیت سینما که دوستان در حال اجرای آن هستند در صورتی که رصد دقیقی از پایش جمعیتی و جغرافیایی داشته باشیم و در کنار آن یارانه فرهنگی هم اعمال کنیم، می‌توانیم انتظار نتیجه مطلوبی را از آن داشته باشیم در غیر این صورت به‌صرف شناور بودن بلیت اهداف تعیینی طرح محقق نخواهد شد و با ریزش مخاطب سینما هم روبرو خواهیم شد.

*مهم‌ترین مسئله امروز سینما، فقدان نگاه راهبردی ست

فارس: همان‌طور که گفتید همه باید برای برون‌رفت سینما از این شرایط کمک کنند، چه پیشنهادی برای بهتر شدن شرایط دارید؟

ما حتی هنوز در مفهوم و ماهیت کارکرد سینما با برخی از دوستان دچار اختلاف‌نظرهای مبنایی جدی هستیم.

هاشمی: حیات و موفقیت سینما تابعی از سیاست‌های فرهنگی دولت‌هاست؛ نمی‌توانیم باوجود آشفتگی و تناقضات عدیده در عرصه سیاست‌گذاری عمومی حوزه فرهنگ انتظار سینمایی موفق و نتیجه‌بخش داشته باشیم. ما حتی هنوز در مفهوم و ماهیت کارکرد سینما با برخی از دوستان دچار اختلاف‌نظرهای مبنایی جدی هستیم. برخی سینما را محصولی سرگرم‌کننده برای مخاطب می‌دانند که اگر پیامی هم در آن منتقل شود مطلوب است و برخی اساساً تنها کارکرد و مسئولیت فرهنگ‌سازی برای سینما قائل‌اند؛ در اینجا بنای ورود به این چالش‌ها را ندارم ولی تا مادامی‌که با چنین تشتت آرایی در بنیان سینما مواجهیم نمی‌توانیم انتظار سینمایی کارآمد، اثرگذار و مخاطب پسند داشته باشیم.

فارس: مهم‌ترین مسئله امروز سینما چیست؟

معتقدم در حوزه سیاست‌گذاری ما همواره از نبود شفافیت در رویکرد و رویه‌های آسیب جدی دیده‌ایم

هاشمی: لذا به نظرم مهم‌ترین مسئله امروز سینما، فقدان نگاه راهبردی ست که متناسب با واقعیت‌های سینما و جامعه تدوین و تبیین شده باشد. ما امروز با تغییر دولت‌ها طی چهار دهه چنان با تغییر رویکردها و سیاست‌های فرهنگی روبرو می‌شویم گویی دولت‌های قبلی در فرایند دیگری انتخاب‌شده‌اند؛ در نفی سیاست‌های فرهنگی دولت‌های قبل، اصلاح‌طلب و اصولگرا ازقضا هر دو یک‌رویه رادارند؛ در اینجا بنا ندارم نفیا یا اثباتا در خصوص رویکرد فرهنگی دولت فعلی یا دولت‌های قبلی ورودی داشته باشم که مجال بیشتری می‌طلبد اما بحث اصلی اینجاست که سینماگر در مواجهه با چنین سیاست‌های متناقضی چگونه باید به امنیت حرفه‌ای فکر کند؟ سرمایه‌گذاری که چرخ تولید سینما را زنده نگه‌داشته در چنین موقعیت‌هایی باید چگونه به آینده و امنیت سرمایه‌اش بیندیشد؟ همکاران سینمایی من بر اساس کدام وحدت در رویه و سیاست می‌توانند به امنیت شغلی خود اطمینان داشته و با فراغ بال به پدید آمدن اثری هنرمندانه بپردازند؟ لذا معتقدم در حوزه سیاست‌گذاری ما همواره از نبود شفافیت در رویکرد و رویه‌های آسیب جدی دیده‌ایم؛ درنتیجه گیری می‌بایست تأکید کنم که اگر متولیان و سیاست‌گذاران فرهنگی کشور ازجمله شورای عالی انقلاب فرهنگی بتوانند سند جامع سیاست‌های فرهنگی کشور را متناسب با حقایق جامعه، ظرفیت‌های فرهنگی و انتظارات دست‌یافتنی تدوین و تبیین نمایند، می‌توانیم به پشتوانه آن با رفع نواقص و نیازها در یک شرایط پایدار، آینده و افق مطلوبی را برای سینما ترسیم و نمایان‌سازیم در غیر این صورت در برهمان پاشنه قبلی خواهد چرخید و انتظار تحول در سینما را نباید داشته باشیم.

خروج از نسخه موبایل