محمد احمدی تهیه‌کننده فیلم سینمایی «میان صخره‌ها» ضمن گلایه از شرایط اکران عمومی این گونه از فیلمهای سینمایی تأکید کرد، مسئولان هم دغدغه گیشه و فروش پیدا کرده‌اند!
به گزارش سینمای خانگی از مهر، محمد احمدی تهیه‌کننده فیلم سینمایی «میان صخره‌ها» به کارگردانی مختار عبدالهی که این روزها روی پرده سینماهاست در گفتگو با مهر درباره فرآیند ساخت این فیلم گفت: فیلمنامه مختار عبداللهی نویسنده و کارگردان فیلم در مرکز گسترش سینمای مستند، تجربی و پویانمایی مصوب شده بود و همان زمان یکی از دوستان من یعنی آقای فریدون نجفی کارگردان سینما که اتفاقا از همشهریان آقای عبداللهی است، وی را به من معرفی کرد. فیلمنامه را خواندم و آن را دوست داشتم و تصمیم گرفتم برای تهیه این فیلم اقدام کنم.
وی با اشاره به اینکه «میان صخره‌ها» فیلمی در حوزه نوجوانان است، اظهار کرد: به نظرم این فیلم بیشتر مختص نوجوانان، برای آنها و درباره آنها است. بالاخره فیلم را چند نوجوان می‌بینند و می‌توانند خود را در کاراکتر فیلم ببینند و مشکلاتی را که کاراکتر فیلم درگیر آنها می‌شود، درک کنند. این حس امید و اعتماد به نفسی که در فیلم وجود دارد، همچنین رشد فکری که کاراکتر فیلم آن را تجربه می‌کند، به نظرم می‌تواند برای نوجوانان ما مفید باشد.
این تهیه‌کننده با بیان اینکه این فیلم در بستر عشایر روایت می‌شود، توضیح داد: به نظرم «میان صخره‌ها» جدا از نوجوانان، برای خانواده‌ها هم جذاب است، البته من به مخاطبان اینطور نگاه نمی‌کنم؛ یعنی اثر ما برای همه نوجوانان است. نوجوانی که در شهر زندگی می‌کند بدش نمی‌آید با مشکلات و فضایی که یک نوجوان در روستا دارد، آشنا شود و می‌تواند با آن هم‌ذات‌پنداری و با همه اینها ارتباط برقرار کند. دایره این مخاطبان خیلی گسترده‌تر است.
استقبال لر زبانان اصفهان از «میان صخره‌ها»
احمدی با اشاره به اینکه این فیلم پیش‌تر در جشنواره فیلمهای کودکان و نوجوانان بازخورد خوبی گرفته است، عنوان کرد: در جشنواره فیلمهای کودکان و نوجوانان، مخاطبان فیلم را دوست داشتند و به‌نوعی چون لرزبانان زیادی در اصفهان ساکن هستند، این فیلم به ساکنان آنجا نزدیک است. نوجوانان فیلم را دوست داشتند و استقبال خوبی از آن شد. در نمایش‌هایی که داشت سالن پر می‌شد و فیلم موفق شد از هیات داوری فیلم ۲ جایزه پروانه زرین بهترین فیلمنامه و بهترین بازیگران خردسال را کسب کند.
این تهیه‌کننده درباره استفاده از طبیعت به‌عنوان یک المان اصلی در روند پیشبرد اثر گفت: این موضوع روی فیلم ما تأثیر مثبتی داشت و به طور کلی به نظرم اتفاقی است که مبنای داستان محسوب می‌شود و آن را پیش می‌برد. ضمن اینکه واقعیت این است من تهیه‌کننده حدود ۲۰ فیلم بوده‌ام و نمی‌توانم بگویم که به این اثر نزدیک بوده‌اند؛ ولی در مجموع سلیقه من همین نوع آثار هستند.
وی تأکید کرد: ترجیح می‌دهم روی فیلم‌هایی با چنین نگاهی کار کنم. قطعاً این نوع سینما را می‌پسندم و دوست دارم روزبه‌روز بیشتر پا و جان بگیرد؛ ولی با توجه به وضعیتی که وجود دارد متأسفانه این نوع سینما آب می‌رود. وظیفه من و امثال من این است که تلاش کنیم تا سرپا بماند و رشد کند. با این حال من احساس می‌کنم خیلی تلاشی برای حمایت از این نوع سینما مخصوصاً سینمای کودک و نوجوان نمی‌شود و این سینما خیلی دغدغه مسئولان نیست. دغدغه مسئولان بیشتر سینمای به‌اصطلاح «بفروش» و «کمدی» است. شاید دوست دارند آمار مخاطب و فروش بالا برود تا آخر سال بگویند گیشه موفقی داشتیم در حالی‌که با این نوع نگاه، سینمای کودک و نوجوان کم‌کم نابود می‌شود.
سینمای گیشه نیازی به حمایت خاص ندارد!
وی ادامه داد: معتقدم همه ژانرهای سینمایی باید در سینما وجود داشته باشند تا مخاطب حق انتخاب داشته باشد و در ضمن درباره آنها باید درست اطلاع‌رسانی شود. با توجه به این موضوع که سینمای گیشه و فیلمهای کمدی راه خود را می‌روند، اصلاً نیازی به حمایت‌های خاص ندارند؛ چون اتفاقاً این آثار حق‌وحقوق بقیه فیلم‌ها را له می‌کنند. وقتی تماشاگر زیادی به سینما می‌کشانند سینمادارها و سالن‌دارها دوست دارند این فیلم‌ها را نمایش دهند درحالی‌که باید سیاست به شکلی باشد که از این نوع سینما (کودک و نوجوان) حمایت کنند تا مردم از تولید و اکران آنها مطلع شوند.
این تهیه‌کننده افزود: حتی اطلاع‌رسانی‌ها و اختلافی که بین سینما و تلویزیون هست و فاصله‌ای که وجود دارد، ضربه بزرگی به این جنس از سینما می‌زند، حمایت نکردن در تبلیغات و معرفی‌نکردن آثار مخصوصا به فیلمهای کودک و نوجوان، لطمه می‌زند! زمانی در برنامه کودک و نوجوان بازیگر و عوامل یک فیلم دعوت می‌شدند و تماشاگر و بیننده تلویزیون می‌فهمید چنین فیلمی وجود دارد و خانواده‌ها برای دیدن آن می‌رفتند، الان چنین چیزی هم دیگر نیست. همه چیز دست‌به‌دست هم داده تا فیلم‌ها به‌خوبی معرفی نشوند و خیلی از تماشاگرها از اکران این فیلم‌ها آگاهی پیدا نمی‌کنند.
احمدی در پایان گفت: من سه سال پیش فیلمی در اکران داشتم و با چند نفر تماس گرفتم، ولی آنها اصلا نمی‌دانستند که فیلمم اکران شده است. ممکن است مخاطب یکسری فیلم‌ها را در ویترین سینما ببیند؛ ولی چون نمی‌شناسد و چیزی از آنها ندیده سراغ فیلم‌هایی می‌رود که مخاطب‌پسندتر و کمدی هستند. در شرایط اقتصادی فعلی هم البته این نوع فیلم‌ها برای مردم بهتر است که البته این مسائل در اکران تأثیرگذار هستند.
