به گزارش پایگاه خبری سینمای خانگی به نقل از سینماپرس؛ در اولین بخش برنامه «نقد سینما» که در برنامه اخیر به میز سینمای ایران اختصاص داشت، قادر آشنا دبیر دومین دوره جشن مهر سینمای ایران مهمان این بخش بود.
قادر آشنا، دبیر دومین دوره جشن مهر سینمای ایرانبیان کرد: ۲۱ شهریورماه روز ملی سینماست و ما به دنبال این بودیم که این روز را برجسته کنیم چراکه برایمان دارای اهمیت است. در خانه سینما جشنی برای صنوف مختلف برپا می‌شد، اما ما از سال گذشته با نگاه به استان‌ها به دنبال این بودیم که جشنی جامع برگزار کنیم تا از همه هنرمندان کشور تجلیل کنیم.
وی ادامه داد: جشن‌های متعددی وجود دارد که از هنرمندان در شاخه‌های مختلف از جمله بازیگر، کارگردان و… تجلیل می‌شود، اما عده‌ای مانند سینماداران و پژوهشگران بودند کمتر مورد توجه قرار می‌گرفتند. ما تصمیم داشتیم که در هر استان متناسب با بافت و فرهنگش این کار را انجام دهیم تا به شعار عدالت فرهنگی که دولت وعده‌اش را داده بود برسیم؛ پس تصمیم گرفتیم در راستای توسعه فرهنگی جشنی را برپا کنیم که سال گذشته این جشن را در ۲۲ استان برگزار و از ۳۵۰ هنرمند تجلیل کردیم.
قادرآشنا یادآور شد: امسال دومین جلسه شورای عالی سینما در روز ملی سینما و به ریاست معاونت اول رئیس جمهور برگزار شد. همچنین فراخوان جشنواره فجر در همین روز منتشر شد. باید بگویم دولت به دنبال تنظیم سازوکاری برای تجهیز سینما در شهرهای بالای ۵۰ هزار نفر است. در حال حاضر ۱۸۸ شهر در ایران فاقد سینما هستند. با تصمیم شورای عالی سینما و به دستور معاون اول رئیس‌جمهور شورای سینما در استان‌ها به ریاست استاندار تشکیل شد.
وی تصریح کرد: با توجه به مدیریتم در استان‌های مختلف، معتقدم که اساسا سینما در استان‌ها مدیریت و اداره متناسب نداشت و این برای عنصر تاثیرگذاری مانند سینما کافی نبود. ما بر این باوریم که سینما به لحاظ ساختاری و جشن‌فراگیری باید در استان‌ها نظام‌مند شود.
وی در ادامه برنامه «نقد سینما» درباره ششمین جایزه پژوهش سال سینمای ایران که دبیری آن را برعهده دارد، نیز گفت: هر فعالیتی که مبنای پژوهشی نداشته باشد، احتمال از یاد رفتنش زیاد است. اهمیت به مساله پژوهش رسالت ذاتی سینماست. آثاری که تاکنون بدست ما رسیده است، در مرحله بررسی است.
این مدیر سینمایی درباره دسترسی به پژوهش‌های انجام شده در حوزه سینما یادآور شد: همه پژوهش‌هایی که از سال ۹۵ صورت گرفته است، در سایت معاونت توسعه فناوری و مطالعات سینمایی بارگذاری شده است و از استادان دانشگاه و دانشجویان خواهش دارم به این پژوهش‌ها مراجعه کنند چراکه با تحقیقات بسیار خوبی مواجه می‌شوند.
معاون توسعه فناوری و مطالعات سینمایی درباره زیر ساخت‌ها مطرح کرد: ۵۹۰ سالن نمایش در ابتدای کار دولت سیزدهم داشتیم. تاکنون رئیس سازمان سینمایی ۲۲ سفر استانی برای بررسی سینماها داشتند و پیگیر ساخت و ساز سینما در شهرها بودند. در حال حاضر ۷۵۶ سالن نمایش به بهره‌برداری رسیده است و تا پایان سال نیز ۱۰۰ سالن دیگر به ناوگان سینمایی اضافه خواهد شد. وعده وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی برای هزار سالنه شدن تا پایان دولت با اهتمامی که وجود دارد، دست‌یافتنی است.
وی در پایان درباره فرآیند مجوز گرفتن آموزشگاه‌ها خاطرنشان کرد: در سال ۱۴۰۲، ۲۰۲ آموزشگاه داشتیم، اما اکنون ۳۵۹ آموزشگاه آزاد سینمایی در سراسر ایران داریم که ۱۰۷ آموزشگاه در تهران و مابقی در سایر استان‌ها فعالیت می‌کنند. علاوه بر توسعه آموزشگاه، سه کار قانونی دیگر از جمله تعیین کارت صلاحیت تدریس، رتبه‌بندی سینماها و آموزشگاه‌ها و همچنین تایید سرفصل‌هایی که تدریس می‌شوند، انجام گرفته است.
به گزارش پایگاه خبری سینمای خانگی به نقل از ستاد اطلاع‌رسانی و ارتباطات رسانه‌ای سی و پنجمین دوره جشنواره بین‌المللی فیلمهای کودکان و نوجوانان، «مرضیه برومند» با اشاره به جایگاه «جشنواره فیلم کودک» در ارتقای سینمای کودک و نوجوان گفت: من از اولین دوره‌های جشنواره فیلمهای کودکان و نوجوانان اصفهان، با آن همراه بودم. رویدادی که پرشور و پر بار، حیات خود را آغاز کرد و همه تلاش ما و دست‌اندرکاران سینما باید به سمت احیای مجدد دوران پرشکوه جشنواره و سینمای کودک برویم، چرا که سینمای کودک به شکوه جشنواره زنده است. او تصریح کرد: این یک واقعیت است که بچه‌ها نیاز به فیلم دیدن و سینما رفتن دارند. درست است که الان همه در خانه‌های‌شان فیلم و سریال می‌بینند اما سینما رفتن، «آیین باهم تجربه کردن» است. فضایی برای با هم خندیدن، گریه کردن و با هم داد زدن و هیجان‌گروهی. در واقع سینما به نزدیک شدن بچه‌ها به هم کمک می‌کند و جای این تجربه مشترک را هیچ چیزی نمی‌تواند پر کند. کارگردان فیلم «شهر موش‌ها» با اشاره به این نکته که سینمای کودک نیازمند حمایت است، ادامه داد: مخاطبان سینمای کودک، تنها سه تا چهار ماه در سال در اختیار خانواده‌ها هستند که در حال حاضر با توجه به وضعیت اقتصادی، اولین چیزی که از سبد خانوار حذف می‌شود، سینماست پس ما باید آگاهانه عمل کنیم تا رابطه بین مخاطبان کودک و نوجوان با سینما قطع نشود. برومند عنوان کرد: باید محصولات مخصوص کودکان و نوجوان امروز را به گونه‌ای تولید کنیم که ضمن سرگرم‌کنندگی، محتوایش هم کنترل شده باشد. از همین رو بهترین شیوه، روزآمدی ضوابط موجود در سینمای کودک برای مخاطبی است که نسبت به نسل گذشته، تغییر کرده است و با موضوعات متفاوت‌تری ارتباط برقرار می‌کند. کارگردان فیلم «مربای شیرین» تأکید کرد: باید مراقب زبان و ادبیات کودک بود و در فیلمهای مناسب این مخاطب، از کلمات زشت که در برخی فیلم‌ها شنیده می‌شود، دوری کرد. بچه‌ها را باید با ابزار فیلم و سینما، با زندگی سالم خانوادگی، دوستی در مدرسه و محله آشنا کرد و به آنها آموخت که با یکدیگر بودن بهتر از تنهایی‌ست. او افزود: سینما در هر کشوری برای جذب حداکثری مخاطب، نیازمند گونه‌های مختلف سینمایی است که یکی از آنها سینمای کودک است. سینمای کودک و خانواده می‌توانند در کنار یکدیگر رشد کنند. ما باید کاری کنیم که سینمای خانواده، جدی گرفته شود. سینمایی که اعضای خانواده با یکدیگر در سالن سینما فیلم ببینند و از دیدن فیلم لذت ببرند. کارگردان «الو الو من جوجوام» در ادامه گفت: خوشبختانه فیلم‌هایم تماشاگرانی از همه سنین داشته است. من کارهای بسیاری ساخته‌ام که برخی از آنها نیز مخاطب بزرگسال دارند اما همیشه در همه آثارم یک بچه حضور دارد، به بچه‌ها تعلق خاطر بسیاری دارم چراکه کودک و نوجوان یکی از اعضای اصلی خانواده محسوب می‌شوند و تمرکز آثار من نیز بیشتر بر بستر خانواده و شهر استوار بوده است. سی و پنجمین جشنواره بین‌المللی فیلمهای کودکان و نوجوان اصفهان با دبیری مجید زین‌العابدین و با مشارکت سازمان سینمایی، بنیاد سینمایی فارابی و شهرداری اصفهان از پانزدهم تا بیستم مهرماه سال جاری (۷ تا ۱۲ اکتبر ۲۰۲۳) در اصفهان برگزار می‌شود.
محمد احمدی تهیه‌کننده فیلم سینمایی «میان صخره‌ها» ضمن گلایه از شرایط اکران عمومی این گونه از فیلمهای سینمایی تأکید کرد، مسئولان هم دغدغه گیشه و فروش پیدا کرده‌اند!
به گزارش سینمای خانگی از مهر، محمد احمدی تهیه‌کننده فیلم سینمایی «میان صخره‌ها» به کارگردانی مختار عبدالهی که این روزها روی پرده سینماهاست در گفتگو با مهر درباره فرآیند ساخت این فیلم گفت: فیلمنامه مختار عبداللهی نویسنده و کارگردان فیلم در مرکز گسترش سینمای مستند، تجربی و پویانمایی مصوب شده بود و همان زمان یکی از دوستان من یعنی آقای فریدون نجفی کارگردان سینما که اتفاقا از همشهریان آقای عبداللهی است، وی را به من معرفی کرد. فیلمنامه را خواندم و آن را دوست داشتم و تصمیم گرفتم برای تهیه این فیلم اقدام کنم.
وی با اشاره به اینکه «میان صخره‌ها» فیلمی در حوزه نوجوانان است، اظهار کرد: به نظرم این فیلم بیشتر مختص نوجوانان، برای آنها و درباره آنها است. بالاخره فیلم را چند نوجوان می‌بینند و می‌توانند خود را در کاراکتر فیلم ببینند و مشکلاتی را که کاراکتر فیلم درگیر آنها می‌شود، درک کنند. این حس امید و اعتماد به نفسی که در فیلم وجود دارد، همچنین رشد فکری که کاراکتر فیلم آن را تجربه می‌کند، به نظرم می‌تواند برای نوجوانان ما مفید باشد.
این تهیه‌کننده با بیان اینکه این فیلم در بستر عشایر روایت می‌شود، توضیح داد: به نظرم «میان صخره‌ها» جدا از نوجوانان، برای خانواده‌ها هم جذاب است، البته من به مخاطبان اینطور نگاه نمی‌کنم؛ یعنی اثر ما برای همه نوجوانان است. نوجوانی که در شهر زندگی می‌کند بدش نمی‌آید با مشکلات و فضایی که یک نوجوان در روستا دارد، آشنا شود و می‌تواند با آن هم‌ذات‌پنداری و با همه اینها ارتباط برقرار کند. دایره این مخاطبان خیلی گسترده‌تر است.
استقبال لر زبانان اصفهان از «میان صخره‌ها»
احمدی با اشاره به اینکه این فیلم پیش‌تر در جشنواره فیلمهای کودکان و نوجوانان بازخورد خوبی گرفته است، عنوان کرد: در جشنواره فیلمهای کودکان و نوجوانان، مخاطبان فیلم را دوست داشتند و به‌نوعی چون لرزبانان زیادی در اصفهان ساکن هستند، این فیلم به ساکنان آنجا نزدیک است. نوجوانان فیلم را دوست داشتند و استقبال خوبی از آن شد. در نمایش‌هایی که داشت سالن پر می‌شد و فیلم موفق شد از هیات داوری فیلم ۲ جایزه پروانه زرین بهترین فیلمنامه و بهترین بازیگران خردسال را کسب کند.
این تهیه‌کننده درباره استفاده از طبیعت به‌عنوان یک المان اصلی در روند پیشبرد اثر گفت: این موضوع روی فیلم ما تأثیر مثبتی داشت و به طور کلی به نظرم اتفاقی است که مبنای داستان محسوب می‌شود و آن را پیش می‌برد. ضمن اینکه واقعیت این است من تهیه‌کننده حدود ۲۰ فیلم بوده‌ام و نمی‌توانم بگویم که به این اثر نزدیک بوده‌اند؛ ولی در مجموع سلیقه من همین نوع آثار هستند.
وی تأکید کرد: ترجیح می‌دهم روی فیلم‌هایی با چنین نگاهی کار کنم. قطعاً این نوع سینما را می‌پسندم و دوست دارم روزبه‌روز بیشتر پا و جان بگیرد؛ ولی با توجه به وضعیتی که وجود دارد متأسفانه این نوع سینما آب می‌رود. وظیفه من و امثال من این است که تلاش کنیم تا سرپا بماند و رشد کند. با این حال من احساس می‌کنم خیلی تلاشی برای حمایت از این نوع سینما مخصوصاً سینمای کودک و نوجوان نمی‌شود و این سینما خیلی دغدغه مسئولان نیست. دغدغه مسئولان بیشتر سینمای به‌اصطلاح «بفروش» و «کمدی» است. شاید دوست دارند آمار مخاطب و فروش بالا برود تا آخر سال بگویند گیشه موفقی داشتیم در حالی‌که با این نوع نگاه، سینمای کودک و نوجوان کم‌کم نابود می‌شود.
سینمای گیشه نیازی به حمایت خاص ندارد!
وی ادامه داد: معتقدم همه ژانرهای سینمایی باید در سینما وجود داشته باشند تا مخاطب حق انتخاب داشته باشد و در ضمن درباره آنها باید درست اطلاع‌رسانی شود. با توجه به این موضوع که سینمای گیشه و فیلمهای کمدی راه خود را می‌روند، اصلاً نیازی به حمایت‌های خاص ندارند؛ چون اتفاقاً این آثار حق‌وحقوق بقیه فیلم‌ها را له می‌کنند. وقتی تماشاگر زیادی به سینما می‌کشانند سینمادارها و سالن‌دارها دوست دارند این فیلم‌ها را نمایش دهند درحالی‌که باید سیاست به شکلی باشد که از این نوع سینما (کودک و نوجوان) حمایت کنند تا مردم از تولید و اکران آنها مطلع شوند.
این تهیه‌کننده افزود: حتی اطلاع‌رسانی‌ها و اختلافی که بین سینما و تلویزیون هست و فاصله‌ای که وجود دارد، ضربه بزرگی به این جنس از سینما می‌زند، حمایت نکردن در تبلیغات و معرفی‌نکردن آثار مخصوصا به فیلمهای کودک و نوجوان، لطمه می‌زند! زمانی در برنامه کودک و نوجوان بازیگر و عوامل یک فیلم دعوت می‌شدند و تماشاگر و بیننده تلویزیون می‌فهمید چنین فیلمی وجود دارد و خانواده‌ها برای دیدن آن می‌رفتند، الان چنین چیزی هم دیگر نیست. همه چیز دست‌به‌دست هم داده تا فیلم‌ها به‌خوبی معرفی نشوند و خیلی از تماشاگرها از اکران این فیلم‌ها آگاهی پیدا نمی‌کنند.
احمدی در پایان گفت: من سه سال پیش فیلمی در اکران داشتم و با چند نفر تماس گرفتم، ولی آنها اصلا نمی‌دانستند که فیلمم اکران شده است. ممکن است مخاطب یکسری فیلم‌ها را در ویترین سینما ببیند؛ ولی چون نمی‌شناسد و چیزی از آنها ندیده سراغ فیلم‌هایی می‌رود که مخاطب‌پسندتر و کمدی هستند. در شرایط اقتصادی فعلی هم البته این نوع فیلم‌ها برای مردم بهتر است که البته این مسائل در اکران تأثیرگذار هستند.
فیلم کوتاه «نسبتاً خوشبخت» اولین ساخته مهران حیدری، پس از ۸ جلسه فیلمبرداری به مرحله تدوین رسید.
به گزارش سینمای خانگی به نقل از مشاور رسانه‌ای پروژه، تولید فیلم کوتاه «نسبتاً خوشبخت» به نویسندگی و کارگردانی مهران حیدری و تهیه‌کنندگی پریسا پورمشکی، پس از ۸ جلسه فیلمبرداری در تهران و با مدیریت کیوان محسنی به پایان رسید و هم‌اکنون مراحل پس تولید را پشت سر می‌گذارد.عطا مجابی نویسنده و کارگردان سینما، به عنوان مشاور کارگردان و طراح تولید، همراه این فیلم کوتاه بود که قصه «نسبتاً خوشبخت» در فضایی فانتزی روایت می‌شود.این فیلم کوتاه، اولین تجربه کارگرانی مهران حیدری است که اقتباسی آزاد از داستان کوتاه «یک جور زندگی» به نویسندگی فرناندو سورنتینو است.حسین حسینیان، در این فیلم کوتاه نقش آفرینی کرده است و ترکیب سایر بازیگران «نسبتاً خوشبخت» را پوریا احمدی، محمد کول آبادی و بهروز رئیس پور تشکیل داده‌اند.عوامل فیلم کوتاه «نسبتاً خوشبخت» عبارتند از نویسنده و کارگردان: مهران حیدری، تهیه کننده: پریسا پورمشکی، مشاور کارگران و طراح تولید: عطا مجابی، برنامه‌ریز: علی زارعی، منشی صحنه: غزال غلامی، مدیر فیلمبرداری: کیوان محسنی، طراح صحنه و لباس: حمیده رسولی، صدابردار: ایمان اصفهانی، طراح و مجری گریم: جلال امیری مرند، دستیار اول فیلمبردار: ستار گودرزی، دستیاران تصویر: حسین شباهنگ، آریا یزدی و یوسف جوان، دستیار صحنه: نوید آقاجان پور، دستیار صحنه و لباس: آرین حسین‌زاده، گروه کارگردانی: احمد صمیمی و پوریا احمدی، جلوه‌های ویژه میدانی: حمید بیاتی، فیلمبردار پشت صحنه: علی شعبانی، عکاس: عرفان دادخواه، تدارکات: فرزاد نباتی، مدیر تولید: حسین شاهیوند و مشاور رسانه‌ای: محمد کفیلی.مهران حیدری دیپلم خود را در رشته هنرهای نمایشی گرفته و در رشته تلویزیون و هنرهای دیجیتال در مقطع کارشناسی تحصیل کرده است.
رضا میرکریمی پروانه ساخت فیلم سینمایی «رئیسعلی» را گرفت و پیش‌بینی می‌شود که این فیلم که درباره سردار تنگستان رئیسعلی دلواری است ، پیش تولیدش پاییز آغاز شود.
به گزارش سینمای خانگی از ایسنا،رئیسعلی با همراهی دیگر مشروطه‌خواهان، بوشهر را از حاکمیت استبداد محمدعلی شاه قاجار خارج کرد. در سال ۱۲۸۷ خورشیدی/ ۱۹۰۸ میلادی به درخواست ملاعلی تنگستانی و سید مرتضی مجتهداهرمی که مخالف استبداد محمدعلی شاه بود، بوشهر را تصرف کرد و حدود ۹ ماه شهر را در کنترل داشت.
همچنین طبق اعلام روابط عمومی سازمان سینمایی، شورای صدور پروانه ساخت آثار سینمایی در جلسه اخیر با ۹ فیلمنامه موافقت کرد.
فیلم‌نامه‌های: «صیاد» به تهیه‌کنندگی محمدرضا شفیعی، کارگردانی جواد افشار و نویسندگی حسین تراب نژاد اصفهانی، «میرو» به تهیه‌کنندگی سعید الهی‌نیا، کارگردانی حسین ریگی‌لادز و نویسندگی حسین ریگی‌لادز و مهدی معبودی، «مرمر و چند زن دیگر» به تهیه‌کنندگی علی حجازی‌مهر و غلامرضا کریمی، کارگردانی غلامرضا کریمی و نویسندگی غلامرضا کریمی و بیتا فلاحی، «عروسی در برف» به تهیه‌کنندگی و کارگردانی و نویسندگی محمدرضا رحمانی، «صبحانه با زرافه» به تهیه‌کنندگی سیدمصطفی حاجی‌احمدکاشی و کارگردانی سروش صحت و نویسندگی سروش صحت و امیرحسین صفائی‌قمی، «رئیسعلی» به تهیه‌کنندگی، کارگردانی و نویسندگی رضا میرکریمی، «به خاطر یک کیف دلار» به تهیه‌کنندگی آذر معماریان و کارگردانی جمشید بهرامیان و نویسندگی جمشید بهرامیان و سیدمسعود سعیدی، «تمساح خونی» به تهیه‌کنندگی سیدمحسن حجازی دهاقانی و کارگردانی محمدجواد عزتی و نویسندگی پدرام سعیدی افشار و انیمیشن «انتقام‌جویان» به تهیه‌کنندگی و کارگردانی و نویسندگی امید امین نگارشی، موافقت شورای پروانه ساخت سازمان سینمایی را اخذ کردند.
دبیرخانه سی و پنجمین جشنواره بین المللی فیلمهای کودکان و نوجوانان آخرین مهلت ارسال نسخه بازبینی آثار متقاضیان شرکت در جشنواره را ۳۱ مرداد اعلام کرد.
به گزارش سینمای خانگی به نقل از امور ارتباطات رسانه‌ای و اطلاع رسانی جشنواره، دبیرخانه سی و پنجمین جشنواره بین المللی فیلمهای کودکان و نوجوانان در اطلاعیه ای، آخرین مهلت ارسال نسخه بازبینی آثار متقاضیان شرکت در جشنواره را پایان وقت اداری روز سه شنبه ۳۱ مرداد ماه اعلام و تصریح کرد این زمان تمدید نمی شود.
دبیرخانه این رویداد در اطلاعیه ای ضمن سپاس از مشارکت و همراهی سینماگران، فیلمسازان جوان و متقاضیان ارسال اثر به جشنواره اعلام کرد:
«با توجه به فرصت باقی مانده و بر اساس برنامه ریزی های انجام شده برای انتخاب فیلم ها در تاریخ پیش بینی شده، آن گروه از صاحبان آثار متقاضی شرکت در جشنواره که درخواست حضور را ثبت اما تاکنون نسبت به ارسال اثر خود اقدام نکرده اند حداکثر تا پایان وقت اداری روز سه شنبه ۳۱ مرداد ماه سال جاری فرصت دارند نسخه بازبینی فیلم خود را به دبیرخانه جشنواره به آدرس: تهران، خیابان ولی‌عصر (عج) نرسیده به ایستگاه توانیر، نبش خیابان لنکران، پلاک ۲۴۵۴ طبقه پنجم، ساختمان شماره ۳ بنیاد سینمایی فارابی، کدپستی: ۱۴۳۴۸۴۳۶۳۱ ارسال کنند. همچنین شماره تلفن های: ۸۸۱۹۴۲۳۵ ۰۲۱ و ۰۲۱۸۸۱۹۴۲۴۸ آماده پاسخگویی سئوالات متقاضیان در این زمینه است.»
بر اساس اعلام دبیرخانه، مهلت یاد شده امکان تمدید ندارد. بنابراین از متقاضیان درخواست می‌شود تا تاریخ یاد شده نسخه بازبینی فیلم خود را ارسال کنند.
سی و پنجمین جشنواره بین المللی فیلمهای کودکان و نوجوانان با دبیری مجید زین‌العابدین از پانزدهم تا بیستم مهر ماه سال جاری (۷ تا ۱۲ اکتبر ۲۰۲۳) در اصفهان برگزار می شود.
کارگردان فیلم « میان صخره ها» معتقد است که فیلمش نقاط پر هیجان زیادی دارد که مخاطب را تا پایان فیلم نگه می دارد.
به گزارش سینمای خانگی از ایسنا، این روزها فیلم سینمایی «میان صخره‌ها» به کارگردانی «مختار عبدالهی» و تهیه کنندگی «محمد احمدی» در سینماهای سراسر کشور درحال اکران است. پای صحبت‌های کارگردان اثر نشستیم تا برایمان از روند تولید این فیلم سینمایی کودک بگوید. عبدالهی معتقد است فیلمی که ساخته قرار نیست با آثار پرزرق و برق و گرانقیمت سینمای کودک رقابت کند اما می‌گوید فیلمش نقاط پرهیجان و پرکششی دارد که مخاطب را انتهای فیلم همراه نگه می دارد؛ چیزی شبیه فیلم «۱۲۷ ساعت» که بر اساس یک قصه واقعی است و مخاطب به انتظار سرنوشت قهرمانش، پای فیلم می‌نشیند.
«میان صخره‌ها» در جشنواره بین المللی فیلم کودک و نوجوان اصفهان و جشنواره With in Family روسیه، موفق به کسب جوایز متعددی شده است.
در ادامه متن این گفتگو را می خوانیم:
چه شد که سراغ این قصه‌ای از دنیای کودکان رفتید آن هم در فضایی بدور از زندگی شهری؟
سال ۹۸ -۹۷ مستندی درباره یک ایتالیایی کار کردم که باید به جایی در میان کوه‌های بختیاری که پدرش آنجا فوت کرده است، می‌رفت. در مسیر به یک پسر بچه چوپان رسیدم که ۱۲-۱۰ سال سن داشت. اسم او ابراهیم بود و کاراکتر پسر قصه ما هم ابراهیم است. خیلی بزرگتر از سن خودش بود و ایده اولیه آنجا به ذهنم رسید البته نه به این شکل که دو بچه باشند بلکه به ذهنم رسید یک قصه را با یک بچه از ابتدا تا پایان پیش ببرم اما بنا به دلایلی ترجیح دادیم دختری هم اضافه شود. قصه و ایده ابتدایی فیلم از آنجا شروع شد.
بخشهایی از فیلم شبیه «۱۲۷ ساعت» ساخته «دنی بویل» است و این نگرانی برای تماشاگر است که همانند آن فیلم و ماجرای تلخ و البته واقعی قطع شدن دست کوهنورد، پایان تلخی را برای یک فیلم کودک شاهد باشیم. البته اینکه فیلم متاثر از برخی آثار سینمایی باشد، ایرادی ندارد. مثلا بخواهید از شباهت‌های روابط یک فیلم خواهر و برادری مثل «بچه‌های آسمان» بهره ببرید. سوالم این است که در زمان تولید گوشه چشمی به این آثار داشتید؟
شاید برخی فیلم‌ها بر ناخودآگاه فیلمساز تاثیر بگذارد. البته «بچه‌های آسمان» اصلاً تاثیر نداشت و فاصله فیلم‌ها زیاد است اما ممکن است فیلمی مثل «۱۲۷ ساعت» بر ناخودآگاه من باقی مانده باشد. با این حال می‌توان گفت شکل‌گیری این نوع قصه و فیلمهای سینمایی در همین راستا است. من به فیلم‌هایی که تک و یا دو پرسوناژ هستند، قبل از «۱۲۷ ساعت» هم علاقه خاصی داشتم، البته نه اینکه تا آخر بخواهم این مسیر را ادامه دهم، اما جزئی از علائق شخصی من بود و ناخودآگاه من را همواره درگیر می‌کرد. «آکیرا کوروساوا» هم شبیه چنین فیلمی دارد که تک کاراکتر و دو کاراکتر است. این موضوع همیشه در ناخودآگاه من بود که اگر بخواهم سینما را ادامه دهم این ژانری است که دوست دارم در آن قلم بزنم. قلم زدن را از این حیث می‌گویم که اعتقاد دارم نوشتن برای این مدل ژانر خیلی سخت است. احساس می‌کنم اینکه شما یک فیلم سینمایی بسازید و بخواهید با یک یا دو پرسوناژ، مخاطب را روی صندلی بنشانید و ۹۰ دقیقه او را در سینما نگه دارید، نسبت به زمانیکه تعداد کاراکتر بیشتر باشد، کار سخت تری است.
معمولا یکی از سوالات رایج در مواجهه با فیلمسازان سینمای کودک این است که فیلمشان برای کودک است یا درباره کودک؟ شما «میان‌صخره‌ها» در کدام یک از این دو دسته قرار می‌دهید؟
این کار به اعتقاد من دو لایه دارد یعنی سطحی‌ترین لایه می‌تواند برای کودک باشد ولی در کنار آن زیرلایه‌های زیادی دارد. ما یک رادیو و یکسری اتفاقات داریم که زیرلایه‌های کار هستند و احساس می‌کنم برای کودک سنگین است. در کل می‌توان گفت این اثر «درباره کودک» است. اینکه کار دو جنس تماشاگر کودک و بزرگسان را جذب کند، کاملاً خواسته بود و اینطور نبود که ناخواسته به این سمت رفته باشیم.
رادیو در فیلم تبدیل به یک عناصر فضاسازی و روایت در فیلم شده است. با این حال به نظر می‌رسد که همین رادیو، فضا را از کودک دور می‌کند و کار را مختص تماشاگر بزرگسال می‌کند. هدف شما از استفاده از این رادیو در دل قصه چه بود؟
چندان موافق «فاصله گرفتن» نیستم، چون در جاهایی نکات طنزی وجود دارد و کودک با آن قسمت‌ها روبرو می‌شود. نمی‌خواهم زیاد درباره رادیو صحبت کنم چون خیلی چیزها پشت آن است. فقط رادیو در اینجا نمادی از رسانه است که هیچ طوری نمی‌توان آن را ساکت و خفه کرد. حتی با وجود اتفاقی که در پایان کار می‌افتد، باز هم نمی‌توان رادیو را خفه کرد. نمادی از کلیت رسانه است. چیزهای دیگری همچون رادیو زیاد است.
شما و محمد احمدی (تهیه کننده اثر) دوستی و آشنایی با فریدون نجفی دارید. نجفی به شدت به این مدل آثار سینمایی در کار علاقه دارد. از ایشان «اسکی باز» و «بچه گرگ های دره سیب» را دیده ایم و فکر می‌کنم با آنها آشنا هستید. چقدر ایشان در این زمینه به شما راهنمایی دادند؟ چقدر حمایت و هدایت کردند با توجه به اینکه سابقه زیادی در این مدل از فیلم‌ها دارند؟
فریدون دوست من است و خیلی به هم نزدیک هستیم. به نوعی می‌توان گفت فریدون نجفی خیلی خوب بومی‌نویسی و جهانی‌اندیشی را در کارهای خود دارد. شاید تاثیری که فریدون بر من داشت، این مدل تاثیر بود. یعنی به شکل کلی بود. اینکه بگویم به شکل جزئی تاثیرگذاشته باشد، نبوده است. از این جهت که به شکل کلی از فریدون توانستم این را دریافت کنم که چقدر خوب می‌شود بومی بنویسد، جهانی بیندیشد و در میدان جهانی، اثر خود را عرضه کند. این تاثیری بود که فریدون داشت. ضمن اینکه زیست بوم و اقلیم ما اقلیمی است که می‌توان گفت این مدل کارها عملاً برجسته هستند. شاید اگر کس دیگری وارد این زیست بوم شود که بخواهد یک ژانر یا موضوع مناسبی را برای نمایش و فیلمسازی انتخاب کند نیز به این سمت بیاید. جنگندگی و روحیه مبارزه طلبی که از کودکی در این زیست بوم تقویت می‌شود چیزی است که کاملاً مشهود است. وقتی به کوه رفتم و یک بچه ۱۱-۱۰ ساله را دیدم که عملاً کارهایی در کوه می‌کرد که من تصور هم نمی‌کردم، ایده ابتدائی این قصه به ذهنم رسید. ناخودآگاه، من که در آن زیست بوم بزرگ شدم این وضعیت را داشتم، حالا اگر غریبه‌ای در این شرایط قرار گیرد و این موضوعات را ببیند، قطعا اولین چیزی که برای فیلمسازی به چشم او می‌آید، همین شرایط است.
الان یکسری کارهایی تولید می‌شود که به اسم کار کودک هستند ولی بیشتر برای بچه‌های شهرنشین یا طیف خاصی از طبقه‌های اجتماعی است. فیلمهای پر زرق و برق زیادی با آواز و نور و گریم‌های سنگین برای کودکان فیلم. نگران این نبودید اثر شما با توجه به اینکه سادگی خاصی دارد و فضای خاصی که از لحاظ موقعیتی و شخصیت‌هایی دارد، در رقابت با اینها شکست بخورد؟
به هیچ عنوان! از چند منظر می‌توان این قضیه را بررسی کرد. اولاً هزینه‌ای که کردیم خیلی کم است و کل هزینه‌ای که کردیم با آن کارها عملاً قابل مقایسه نیست و شاید از دید بعضی ها خیلی خنده‌دار به نظر برسد. پس از این جهت وقتی این بودجه برای تولید این اثر هزینه شده به هیچ عنوان انتظار نداریم به آن فیلم‌ها تنه بزند. ضمن اینکه انتظار کار برای اینکه در گیشه بدرخشد یا اتفاقی خارق العاده بیفتد هم نیست. به نظرم این کارها می‌تواند بیشتر برای مخاطب و ذهنیت آینده نگری او، جریان سازی کند که بداند فیلم خوب می‌تواند اینطور هم باشد. به اعتقاد من باید این میزان تلاش صورت بگیرد تا برای کسی که پول می‌دهد و در سینما می‌نشیند و فیلم را تماشا می‌کند، بتواند فرهنگ‌سازی شود. می‌توان در سینما آمد و فیلم‌هایی با این چارچوب را دید و لذت برد. ضمن اینکه فکر می‌کنم فیلم ما اینطور نیز باشد چون آن زرق و برق‌هایی که اشاره کردید، را ندارد، ولی یک قصه پرهیجان دارد. فقط زرق و برق و بازیگران چهره را نداریم.
دبیر سی و پنجمین جشنواره بین‌المللی فیلمهای کودکان و نوجوانان در نشست ستاد اجرایی جشنواره، مدیران این رویداد سینمایی را معرفی کرد.
به گزارش سینمای خانگی به نقل از امور ارتباطات رسانه‌ای و اطلاع رسانی سی و پنجمین جشنواره بین‌المللی فیلمهای کودکان و نوجوانان، مجید زین‌العابدین دبیر سی و پنجمین جشنواره بین‌المللی فیلمهای کودکان و نوجوانان در نشست ستاد اجرایی جشنواره با تأکید بر توجه کامل به محورهای هشت‌گانه ابلاغی رییس سازمان سینمایی در برنامه‌ریزی‌های جشنواره، مدیران این رویداد سینمایی را معرفی کرد.
مجید زین‌العابدین در نشست ستاد جشنواره، در سخنانی با اشاره به بازنگری ساختار جدید بخش‌های اجرایی این رویداد بین‌المللی، از کامل شدن تفاهمات بنیاد فارابی و شهرداری اصفهان برای برگزاری پرشور جشنواره خبر داد و گفت: خوشبختانه در هفته گذشته جلسات مختلفی برای ارتقای برنامه‌های اجرایی و هنری بین طرفین برگزار شد که ثمرات آن باعث تقویت هرچه بیشتر جشنواره می‌شود.
دبیر شورای سیاستگذاری جشنواره سی و پنجم مطرح کرد: بعد از یک وقفه و فترت چهار ساله از برگزاری حضوری جشنواره به دلیل همه‌گیری ویروس کرونا، این دوره نیازمند برنامه‌ریزی هر چه باشکوه‌تر برای حضور سینماگران حوزه کودک و نوجوان، اهالی فرهنگ و هنر و خانواده‌ها است.
در ادامه نشست مذکور، آخرین اطلاعات ثبت نامی فیلمهای داخلی و خارجی بررسی شد. همچنین مجید زین‌العابدین دبیر جشنواره با اشاره به ادغام برخی مدیریت‌ها به منظور چابک سازی ستاد جشنواره، احکام مدیران سی و پنجمین جشنواره بین‌المللی فیلمهای کودکان و نوجوانان را ابلاغ کرد.
مسعود احمدیان به عنوان مدیر اجرایی جشنواره، میثم بکتاشیان مدیر اجرایی اصفهان، سید مهدی سجادی مدیر مالی و حقوقی، رائد فریدزاده مدیر امور بین‌الملل، سیمون سیمونیان مدیر دبیرخانه، وحید ملتجی مشاور عالی دبیر، حمیدرضا کتیرایی مدیر پشتیبانی، میلاد شکرخواه مدیر فناوری اطلاعات و مصطفی محمودی مدیر ارتباطات و اطلاع رسانی جشنواره منصوب و معرفی شدند.
سی و پنجمین جشنواره بین‌المللی فیلمهای کودکان و نوجوانان با دبیری مجید زین‌العابدین از پانزدهم تا بیستم مهرماه سال جاری (۷ تا ۱۲ اکتبر ۲۰۲۳) به میزبانی اصفهان برگزار می‌شود.
تازه ترین فیلم بلند وحید پاکزاد در محاصره میان عشق و نفرت به مرحله تدوین رسید
به گزارش پایگاه خبری سینمای خانگی _دفتر اصفهان:فیلم بلند آن مرد با نام قبلی پدر خوانده، در سکوت خبری به پایان تصویربرداری رسید و هم اکنون در مرحله تدوین قرار دارد.
وحید پاکزاد درباره تازه ترین اثرش گفت: این فیلم با نزدیک شدن به دنیای پیچیده و در عین حال شیرین دوران نوجوانی چالشهای جذاب این دوران را به تصویر می کشد.
این کارگردان سینمای کودک در روایت کوتاهی از فیلمش گفت:درکمینگاه محاصره میان عشق،نفرت و خشم راه فراری نیست ،حال باید انتخاب کرد.
وی گفت:این فیلم روایت درستی از ظالم و مظلوم است .
علیرضا جلالی تبار،افشین سنگ چاپ،الهام باقری،علی عزیزی،روناک رضائی در این فیلم بلند نقش آفرینی کرده اند.
همچنین عوامل تولید این فیلم عبارتند از:تهیه کننده و کارگردان:وحیدپاکزاد،نویسنده:مهدی سجادپور،مدیرفیلمبرداری:دانیال معتمدزاده،مشاوررسانه ای و مدیرروابط عمومی:مهدی سرتاج
