زرین‌دست تشریح کرد/ فیلمسازی در نوروز چه مصائبی دارد؟

برنده سیمرغ بلورین جشنواره فیلم فجر گفت: تجربه کار در ایام نوروز بسیار آزاردهنده است چون با مشکلات زیادی روبرو هستیم؛ مثلا به مسئولی نیاز داریم که اجازه کار در جایی را بگیریم و آن مسئول در تعطیلات و پیدا کردنش بعضا غیرممکن است.

به گزارش سینمای خانگی، علیرضا زرین دست در گفت‌وگو با ایرنا گفت: تهیه کننده می گوید که چه روزهایی باید سرکار باشیم؛ برخی می گویند تا پایان تعطیلات کار تعطیل است و برخی دیگر می خواهند که از همان روزهای شروع سال جدی کار دنبال شود. گاهی کار ساده است مثلا در یک مکان مشخص فیلمبرداری داریم و همه چیز ما آنجا جمع است اما بعضی وقتها شما فیلمنامه ای را کار می کنید که دارای لوکیشن ها و محل های مختلفی برای فیلمبرداری هست. به همین دلیل شما باید خودتان را با تهیه کننده تطبیق دهید و چاره ای ندارید.

زرین دست با اشاره به فعالیت های اخیر خود گفت: این روزها در حال استراحت هستم و آخرین کارم سینما متروپل (محمدعلی باشه‌آهنگر ۱۴۰۱؛ این فیلم در چهل و یکمین دوره جشنواره بین‌المللی فیلم فجر حضور داشت و با نامزدی در ۱۳ رشته دارای بیشترین تعداد نامزدی در این دوره از جشنواره فیلم فجر بود که توانست در ۳ رشته بهترین کارگردانی، بهترین فیلم و بهترین فیلمبرداری جایزه سیمرغ بلورین را از آن خود کند) بود.

وی در پاسخ به این پرسش که چرا کار در سینما متروپل را پذیرفته است، تصریح کرد: حدود ۱۵ سال است که آقای باشه آهنگر را می شناسم و این پیشنهاد را قبل از شروع فیلمبرداری به من داده بودند؛ باشه آهنگر درباره فیلمنامه سینما متروپل چیزی نزدیک به ۱۲ سال پیش طرحی در ذهن داشت که خودش مجری یکی از شخصیت های فیلم بود.

فیلمبردار فیلم سینمایی سیندرلا (بیژن بیرنگ و مسعود رسام ۱۳۸۰) ادامه داد: خود آقای آهنگر بود که در زمان جنگ فیلم ها را از ویرانه های سینماها که عراق بمباران کرده بود پیدا می کرده (برخی تک پرده ای و سه پرده ای بوده) و برای رزمنده ها نمایش می داده است گاهی اتفاقات بامزه ای در این میان رخ داده بود که برخی را نمی شد در سینما متروپل به نمایش گذاشت.

زرین دست یادآور شد: این چهارمین فیلمی بود که من با باشه آهنگر کار می کردم؛ ما روابط خوب و کم کلامی داریم و بیشتر با نگاه ذهن همدیگر را می خوانیم و تقریبا قبل از این که به صورت قطعی پلانی را بگیریم با نوعی از ارتباط که ذهنی میان نگاهمان است به نتیجه میرسیم و پلان را فیلمبرداری می کنیم.

فیلمبردار فیلم سینمایی آتش‌بس (تهمینه میلانی ۱۳۸۴) در پاسخ به این پرسش که از میان کارنامه کاری اش کدام اثر یا آثار را شاخص می داند، یادآور شد: تعداد کارهایی که خودم شاخص می دانم زیاد است. تعدادی فیلم دارم که برای قبل از انقلاب است و کارهای خوبی هستند: مانند دایی جان ناپلئون، در امتداد شب، سایه های بلند باد و یک فیلمبرداری سیاه و سفید خیلی خوب دارم با عنوان تجربه با آقای کیارستمی.

وی افزود: تعداد انبوهی از کارهایم برای بعد از انقلاب است که در این میان کارهایی که برای خودم محبوب است و از جهت فیلبمرداری و ساختار دوستشان دارم فیلم هایی هستند مانند خط قرمز (که هیچ وقت شانس نمایش پیدا نکرده است) نقطه ضعف، طلسم، بای سیکل ران، دستفروش، بازمانده، خانه خلوت.

برنده سیمرغ بلورین بهترین فیلم‌برداری برای فیلم پری (داریوش مهرجویی۱۳۷۳) بیان کرد: من بسیار زیاد فیلم گرفته ام؛ بالای صد فیلم که در میان آنها چند فیلم برجسته است و چندتایشان جزو آثار ارزشمند و ماندگار سینمای ایران هستند و این برای من شانس بزرگی بوده که چندین اثر از من جزو آثار ماندگار سینمای ایران بوده است.

زرین دست در پاسخ به این پرسش که در میان کارگردان پرشماری که با آنها کار کرده کدامیک را متفاوت یا برجسته می بیند، گفت: خیلی از کارگردان هایی که با آنها کار کردم برایم متفاوت بودند ولی همینقدر بگویم که در کارنامه من با اغلب کارگردان ها تعداد فیلم هایی که کارکرده ام زیاد است؛ مثلا با مسعود کیمیایی ۸ فیلم با تهیمنه میلانی ۷ فیلم با محمدعلی باشه آهنگر ۴ فیلم و باخیلی از کارگردان ها تعداد زیادی فیلم دارم.

وی افزود: این موضوع نشان دهنده این است که هم در من جوهر و گوهری بوده که آنان به بارها به من اعتماد کرده اند و هم در آنها این جوهر و گوهر بوده که ما توانستیم با هم ارتباط برقرار کنیم و آثاری را خلق کنیم. این چیزی است که معدل فوق العاده ای برای یک مدیر فیلمبرداری است؛ این که تعداد زیادی فیلم داشته باشد و با اغلب کارگردان ها تعداد زیادی اثر تولید کرده باشد.

و در توضیح حال و هوای خود در نوروز ۱۴۰۲ بیان کرد: اگر در تهران باشم هر روز تنیس بازی می کنم اما اگر در تهران نباشم در شمال محلی را دارم که بروم اما متاسفانه آنقدر آنجا در ایام عید شلوغ می شود که نمی‌شود از خانه بیرون آمد.

فیلمبردار فیلم سینمایی پنجاه و سه نفر (یوسف سیدمهدوی ۱۳۶۸) ادامه داد: معمولا عیدها به شمال می روم اما دو عید گذشته (عید ۱۳۹۹ و عید ۱۴۰۰) پشت سر هم مشغول به کار بوده ام.

علیرضا زرین‌دست (متولد۱۳۲۴) مدیر فیلم‌برداری ایرانی است.

شروع فعالیت سینمایی وی با فیلم وسوسهٔ شیطان به عنوان دستیار فیلمبردار در سال ۱۳۴۶ بوده‌است.

سیمرغ بلورین بهترین فیلم‌برداری برای فیلم پری – جشنواره فیلم فجر دوره سیزدهم، لوح و دیپلم بهترین فیلمبرداری برای فیلم سوپر استار جشنواره داکا، آر طلایی بهترین فیلم‌برداری برای فیلم بای سیکل ران – جشنواره فیلم ریمینی دوره دوم (ایتالیا)، سیمرغ بلورین از جشنواره فیلم فجربرای فیلمبرداری فرزند خاک، سیمرغ بلورین بهترین فیلم‌برداری برای فیلم سرو زیر آب – جشنواره فیلم فجر دوره سی و ششم و سیمرغ بلورین بهترین فیلم برداری برای فیلم سینما متروپل – جشنواره فیلم فجر دوره چهل و یکم از جمله افتخارات این هنرمند است.

سینما تا چه حد در پاسداشت آئین‌های فرهنگی موفق بوده است؟

جهانگیر الماسی بازیگر و کارگردان سینما و تلویزیون همزمان با نوروز ۱۴۰۲ در خصوص اهمیت پاسداشت آیین های ایرانی و اسلامی در سینما و تلویزیون گفت: متأسفانه عده ای به جای ترویج فرهنگ و سنن ملی در پی ترویج نافهمی و لمپنیسم هستند و اتفاقاً مورد حمایت برخی مسئولان هم قرار می گیرند! شرایط به گونه ای شده که گویی ما از دانستن و آگاهی فراری شده ایم و دنبال ندانستن و کج فهمی می گردیم!

به گزارش سینمای خانگی، بازیگر فیلم های سینمایی «نار و نی» و «شبح کژدم» در گفتگو با سینماپرس، افزود: اگر اشتباه و کاستی در حوزه عدم ترویج فرهنگ، سنن و آیین های ملی و دینی ما وجود دارد نتیجه مستقیم عدم اطلاع و نادانی و جهل سیاست گذاران آن حوزه است.

وی ادامه داد: آنچه در دنیای امروز مهم است بها دادن به ثروت های منطقه ای و ملی و جمعی برای گروه های سیاسی و فرهنگی و ملی و… است که راه های تحصیل آن هم متعدد است. فرهنگ مهمترین عنصر برای هر کشور و جامعه ای است اما افسوس که ما علیرغم دارا بودن فرهنگ غنی دینی و ملی آن را نادیده گرفته ایم و با اهمال کاری های مان اجازه داده ایم تا فرهنگ بیگانه وارد کشورمان شود.

الماسی با بیان اینکه در دنیای غرب بیشترین تبلیغات بر دانایی است اظهار داشت: یک زمانی کشور ما هم نقطه اوج و هدف دانایی بود. الآن اکابر سیاسی دانایی را حکم می کنند اما در حوزه فرهنگ مدیریت ها به جهت نقصی که در دانش مدیریتی دارند گمان می کنند در صورت نادانی و جهل بهتر می توانند منابع انسانی را کنترل کنند و از این رو هیچ تدبیری برای ترویج فرهنگ ندارند و در عوض آن تلاش می کنند با سطحی گری مردم را به سمت تماشای آثار نازل و سخیف جذب کنند و از آن ها پول دربیاورند.

کارگردان فیلم سینمایی «رنج و سرمستی» تصریح کرد: در واقع برخی مدیران فرهنگی مردم را وسیله ای برای چرخش اقتصاد حوزه فرهنگ و هنر تصور کرده اند و تلاش می کنند با ساخت یک سری لاطئالات آن ها را کوته بین و کوته فکر و کوته اندیش بار بیاورند.

این سینماگر در همین راستا متذکر شد: شما ببینید در هالیوود مثلاً روی کریستوفر نولان چه سرمایه گذاری شده و وضعیت ما چیست! آن ها تلاش می کنند با ساخت فیلم های مهیج و آنچنانی خود را به رخ دیگر کشورها بکشند و ما با این فرهنگ غنی تنها تصویری پست و حقیر از خودمان در فیلم های مان ارائه می کنیم.

وی تأکید کرد: ما باید میراث فرهنگی مان را زنده نگه داریم و بدانیم که بودیم و که هستیم؛ ما باید بدانیم مناسبات مان چیست؛ ما در کشورمان ۷ قوم اصلی و ۷ قوم فرعی هستیم. هر کدام از این ها زندگی های شان دارای جذابیت ویژه ای است که باید در فیلم ها و سریال ها این جذابیت ها به تصویر کشیده شود.

بازیگر سریال های تلویزیونی «کوچک جنگلی» و «سال های برف و بنفشه» خاطرنشان کرد: دنیای پست مدرن اجازه می دهد اقوام و ملیت ها و رنگ های مختلف به عنوان پدیده های زیبای انسانی حضور داشته باشند. مطالعات خوبی روی بشر شده و اصالت ها اسباب توسعه شده. مطالعات جدی در حوزه زندگی جمعی انسان ها وجود دارد و کسانی که برنامه ریزی می کنند اوج دانایی شان را به کار می گیرند که منافع بیشتر ببرند.

الماسی در پایان این گفتگو افزود: لیبرالیسم علیه کشور ما شمشیر کشیده و ما نباید تنها نظاره گر این اتفاق باشیم؛ ما باید مردم مان را آگاه کنیم چون ما با آگاه کردن و روشن کردن اذهان جوانان منافع آن ها را به خطر انداختیم و باید به این بحث فرهنگی بیشتر توجه داشته باشیم.

وقتی نوروز فاجعه به بار می‌آورد

کیومرث محمدچناری کارگردان مستند کوتاه «آخرین شعر یرموک» می‌گوید اگر بخواهد فیلم کوتاهی درباره نوروز بسازد، سراغ فاجعه‌ای می‌رود که سنت چهارشنبه‌سوری را تحت‌الشعاع خود قرار داده است.

به گزارش سینمای خانگی، کیومرث محمدچناری از کارگردانان جوان تقدیرشده در سیزدهمین جشنواره فیلم ۱۰۰ در گفتگو با مهر، در پاسخ به این پرسش که اگر قرار باشد فیلمی ۱۰۰ ثانیه‌ای با موضوع «نوروز» بسازد سراغ چه ایده‌ای می‌رود، گفت: اگر بخواهم چنین فیلمی به بهانه نوروز بسازم، بیشتر سراغ سنت چهارشنبه‌سوری می‌روم. من در این زمینه تحقیقاتی هم داشته‌ام. اصل این سنت مربوط به آتش روشن کردن بر پشت‌بام‌ها بوده چرا که در قدیم باور داشتند که در شب چهارشنبه آخر سال، درگذشتگان با روشن کردن آتش بر روی بام، راحت‌تر مسیر خانه خود را پیدا می‌کنند. اینگونه آدم‌ها شادی خود را با کسانی که از دست داده بودند شریک می‌شدند.

وی ادامه داد: امروز متأسفانه فرهنگ‌های دیگری از چین به سنت چهارشنبه‌سوری افزوده شده است که بسیاری را نابینا و نقص عضو می‌کند و گاهی منجر به مرگ افراد هم می‌شود. گویی اصل این سنت برعکس شده است و زمانی می‌خواستم این تناقض را در قالب یک مستند روایت کنم. ۵ سال پیش نتوانستم این پروژه را به تولید برسانم اما اگر بخواهم درباره نوروز کار کنم حتماً سراغ همین فاجعه‌ای می‌روم که این سنت بومی ما را مورد تهدید قرار داده است.

محمدچناری که با فیلم «آخرین شعر یرموک» تندیس بهترین مستند را از جشنواره ۱۰۰ دریافت کرد، درباره این فیلم هم توضیح داد: فیلم من مستند کوتاهی است که در شهر یرموک در حوالی شهر دمشق روایت می‌شود. این شهر حکم اردوگاه را برای ساکنان خود دارد. در مقطعی حافظ اسد تصمیم گرفت به شهروندان فلسطینی همه امکاناتی که یک شهروند درجه یک سوری از آن بهره‌مند است را اعطا کند. سوریه بر سر همین حمایت هم سال‌ها با اسرائیل دچار مشکل شده بود.

وی ادامه داد: یکی از اولین مناطقی که داعش به آن ورود می‌کند هم همین شهر یرموک بوده است. داستان فیلم من درباره بچه‌ای است که در کلاس درس در حال شعرخوانی است. این مدرسه با یک عملیات انتحاری به طور کامل از بین رفته و تنها یک نفر از میان آن‌ها زنده مانده است که آن یک نفر همین دختربچه‌ای است که پای تخته سیاه ایستاده و دارد خاطره آن روز خود را روایت می‌کند.

این کارگردان درباره تجربه ساخت این مستند کوتاه گفت: یکی از دشواری‌هایی که ما داشتیم این بود که منطقه‌ای که در آن فیلمبرداری می‌کردیم هنوز پاکسازی نشده بود و امکان وجود مواد منفجره و مین در صحنه وجود داشت. پدر دختری که در فیلم هست هم خیلی از این شرایط می‌ترسید. ما این اطمینان را به او داده بودیم که هر جایی دخترت را بخواهیم بفرستیم، ابتدا خودم می‌روم. ناچار بودم که اعتماد این پدر را جلب کنم.

وی ادامه داد: مشکل دیگر این بود که باید بدون هیچ امکاناتی این دختربچه را به طبقه سوم ساختمان منتقل می‌کردیم چراکه کلاس درسی که این اتفاق در آن افتاده بود در طبقه سوم بود. اما همه راه‌های دسترسی مسدود شده بود. نزدیک به یک ساعت زمان برد تا به کمک عوامل این دختربچه را دست به دست کنیم و بالا ببریم. واقعاً هم در یک برداشت روایت دختربچه را ضبط کردیم. از او خواسته بودم هر چه در خاطرش مانده است را برای‌مان روایت کند. دانش‌آموز کلاس سوم یا چهارم بود و می‌گفت من هیچ‌گاه آن صحنه را فراموش نمی‌کنم. او می‌گفت تا روزی که بمیرم چهره معلم‌مان و دوستانم را فراموش نمی‌کنم.

محمدچناری افزود: در حین روایت همین صحنه‌ها ناگهان دختربچه گریه‌اش گرفت. با دست صورتش را پوشاند چون نمی‌خواست ما اشک‌هایش را ببینیم. من هم کات ندادم و در همان تک‌پلان همه چیز را ضبط کردیم. فضای کلاس به‌روشنی نشان‌دهنده اتفاقی که افتاده بود، بود. کتاب‌هایی که در گوشه‌ای انبار شده بود، تخته‌سیاهی که از ترکش سوراخ شده بود. نام فیلم را هم «آخرین شعر یرموک» گذاشتم چون آن‌ها در حال شعرخوانی بودند که این اتفاق رخ داده است.

این کارگردان جوان درباره برنامه‌ریزی خود برای ورود به سینمای حرفه‌ای بلند هم گفت: من همین الان یک فیلمنامه بلند سینمایی در دست دارم که روی آن کار می‌کنم. همزمان یک مجموعه مستند ۱۳ قسمتی هم کار کرده‌ام که تدوین آن در حال نهایی شدن است. طرح سینمایی‌ام به سیناپس رسیده اما هنوز سکانس‌بندی نهایی را روی آن انجام نداده‌ام.

وی درباره تأثیر جوایز جشنواره‌ای بر انگیزه‌بخشی برای ادامه مسیر فعالیت حرفه‌ای هم گفت: من طی یک سال گذشته ۴ جایزه بین‌المللی و چند جایزه داخلی گرفته‌ام. در سال‌های گذشته هم جوایزی را برای آثار دریافت کرده‌ام و شکر خدا کارهایم به خوبی دیده شده است. با این همه جایزه جشنواره ۱۰۰ را خیلی دوست داشتم. به نظرم کسی که بتواند در ۱۰۰ ثانیه یک حرف را به‌صورت جامع و کامل مطرح کند، حتماً می‌تواند در تایم‌های بالاتر هم حرف‌های جدی‌تری را مطرح کند.

«شهربانو» در بنگلور جایزه می‌گیرد؟

«شهربانو» ساخته مریم بحرالعلومی در تازه‌ترین حضور جهانی‌اش به بخش مسابقه چهاردهمین جشنواره بین‌المللی فیلم بنگلور راه پیدا کرد.

به گزارش سینمای خانگی به نقل از مشاور رسانه‌ای پروژه، فیلم سینمایی «شهربانو» به کارگردانی مریم بحرالعلومی در ادامه‌ موفقیت‌های خود، برای بخش مسابقه آسیا در چهاردهمین جشنواره بین‌المللی فیلم بنگلور انتخاب شده و با ۱۱ فیلم از کشورهای مختلف به همراه ۲ فیلم «جنگ جهانی سوم» و «بی مادر» از ایران، رقابت می‌کند.

جشنواره بنگلور که یکی از معتبرترین جشنواره‌های آسیا به شمار می‌رود، ۲۳ تا ۳۰ مارس (۳ تا ۱۰ فروردین) سال جاری در شهر بنگلور کشور هند برگزار می‌شود.

این جشنواره در کنار سه بخش اصلی مسابقه آسیا، کانادا و هند، همچنین دارای بخش‌های جنبی سینمای جهان و هفته منتقدان است که فیلم‌های «لامینور»، «خرس نیست»، «تفریق»، «برادران لیلا»، «تا فردا» و ۲ فیلم دیگر از ایران در این بخش‌ها نمایش خواهند داشت.

فرشته صدرعرفایی، بهناز جعفری، گلاره عباسی، سامان صفاری، محمد ولی‌زادگان، علی کیان‌ارثی و بهرنگ علوی، با حضور یوسف تیموری و صدای افتخاری مه‌لقا باقری، بازیگران «شهربانو» به تهیه‌کنندگی پگاه احمدی هستند و پخش جهانی آن با نام بین‌المللی دیگر، تحت عنوان «Lady of the City»، توسط گروه فیلمسازی بحرفیلم ادامه دارد.

نوروز، سوژه‌ای برای فیلم‌های صد ثانیه‌ای

امیرسجاد حسینی کارگردان فیلم کوتاه «هدیه تولد» می‌گوید اگر بخواهد فیلمی ۱۰۰ ثانیه‌ای درباره نوروز بسازد سراغ دورهمی‌های خانوادگی می‌رود.

به گزارش سینمای خانگی، امیرسجاد حسینی از فیلمسازان جوان تقدیرشده در سیزدهمین جشنواره فیلم ۱۰۰ در گفتگو با مهر، در پاسخ به این سوال که اگر بخواهید فیلم ۱۰۰ ثانیه‌ای با موضوع «نوروز» بسازید، سراغ چه ایده‌ای می‌روید، گفت: من سراغ یک خانواده و جمع شدن آن‌ها دور هم می‌روم. خانواده‌ای در آستانه فروپاشی را تصویر می‌کنم که وضعیتی مشابه سرمای زمستان بر روابط آن‌ها حاکم است اما نوروز باعث شکل‌گیری یک دورهمی می‌شود و همین دورهمی تبدیل به جوانه‌ای در این خانواده می‌شود تا همچنان در کنار یکدیگر بمانند. من در قصه‌گویی به درام‌های خانوادگی بسیار علاقه دارم و فکر می‌کنم درباره نوروز هم سراغ چنین داستانی بروم.

این فیلمساز که با فیلم کوتاه «هدیه تولد» جایزه دوم بهترین فیلم داستانی را در جشنواره سیزدهم فیلم ۱۰۰ از آن خود کرد، درباره این اثر هم توضیح داد: واقعیت این است که من این فیلم را در ابتدا برای جشنواره ۱۰۰ نساخته بودم. قبل‌تر این فیلم را برای جای دیگری ساخته بودم و بعد این توفیق اجباری نصیبم شد که با همین فیلم در جشنواره فیلم ۱۰۰ هم حضور داشته باشم. هیأت داوران هم نسبت به این فیلم لطف داشتند و جایزه‌ای به آن تعلق گرفت.

وی ادامه داد: فیلم درباره چند سرباز است که یکی از دوستان‌شان به مرخصی نیاز دارد. او می‌خواهد به دیدار نامزدش برود و حالا دچار چالش شده است که برای گرفتن مرخصی چه باید بکند. ایده‌ای که ما داشتیم این بود اما مسأله‌ای که داشتیم اینکه تصویر ارائه شده از دوران سربازی غالباً چرک است و می‌خواستیم فضایی شاداب‌تر و باحال‌تر برای روایت این ماجرا داشته باشیم. به همین دلیل یکی از کاراکترها یزدی است، یکی ترک و یکی هم جنوبی. سعی کردیم رنگ‌آمیزی لهجه به این شادابی فضا کمک کند ضمن اینکه هر کدام از این بچه‌ها موقعیت‌هایی را در داستان ایجاد می‌کنند.

حسینی درباره تجربه‌ای که در ساخت این فیلم کوتاه به دست آورده است هم گفت: وقتی درباره سربازها کار می‌کنید، طبیعتاً با نیروهای مسلح در ارتباط هستید و زبان بچه‌های نظامی اساساً زبانی متفاوت از زبان ما در دنیای فیلمسازی است. تنظیم کردن و هماهنگ کردن این دو زبان به این معنا که هم ما معذوریت‌های این افراد را بفهمیم و هم آن‌ها بدانند که ما چه می‌خواهیم بگوییم، چالش‌برانگیز بود. دوستان ستاد کل البته کمک بسیار زیادی کردند که به این زبان مشترک برسیم.

وی افزود: ما می‌خواستیم تصویری که ارائه می‌کنیم نه غیرواقعی باشد و نه خیلی سیاه به نظر برسد. فکر می‌کنم چالش اصلی ما هم رسیدن به همین نقطه بود. جایی که ما برای ساخت فیلم رفتیم واقعاً سربازها شرایط ایده‌آلی داشتند و به همین دلیل هم پذیرفتم که فضای کلی فیلم را کمی باز و باحال نشان دهم.

این کارگردان درباره برنامه‌ریزی خود برای ورود به سینمای بلند حرفه‌ای هم گفت: واقعیت این است که من همین سال گذشته باید در جشنواره فیلم فجر حاضر می‌بودم اما نرسیدیم. زمانی که در اختتامیه جشنواره فیلم ۱۰۰ حاضر بودم حس متناقضی داشتم. از یک طرف با خودم می‌گفتم تو فیلم کوتاه و سریال‌ت را ساخته بودی و امسال می‌توانستی در جشنواره فجر باشی اما فیلمنامه‌ام به موقع آماده نشد. از طرف دیگر هم حضور در جشنواره ۱۰۰ را دوست داشتم چرا که معتقدم این رویداد جوهره سینما را دارد. حتماً در آینده نزدیک اولین فیلم بلندم را خواهم ساخت.

سینمای ایران در سال گذشته چقدر فروخت؟

پرونده اکران سینما در سال ۱۴۰۱ را در حالی با فروش ۴۱۵ میلیارد تومان و تعداد مخاطب ۱۳ و نیم میلیون نفر می‌توان بست که چند فیلم در اکران سال جدید روی پرده می‌مانند و آمار امسال را می‌توانند باز هم افزایش دهند.

به گزارش سینمای خانگی به نقل از ایسنا، سینمای ایران و بخصوص اکران در سال ۱۴۰۱ روزهای دشوار و عجیبی را پشت سر گذاشت و درست در زمانی که تصور می‌شد سینما پس از فشار کمرشکن کرونا می‌تواند دوباره قد علم کند، اتفاق‌هایی افتاد که امید سینماداران و صاحبان فیلم‌ها را ناامید کرد. ناآرامی‌هایی که از اواخر شهریور شروع شد سینما را به سمتی برد که بسیاری از کارشناسان این حوزه نسبت به سرنوشت کلی سینما ابراز نگرانی و تاکید کردند که باید راه چاره‌ای اندیشیده شود تا مخاطبانی که حضورشان در سالن‌های سینما از دوران پاندمی کاهش یافته، با سینما آشتی کنند.

البته در این اوضاع برخی امیدوار بودند که اگر شرایط ساخت و اکران فیلم‌هایی باکیفیت که مخاطب آن‌ها را می‌پسندد، فراهم شود سینما می‌تواند به روزهای خوب خودش بازگردد یا دست‌کم به آن روزها نزدیک شود.

بررسی آمار فیلم‌ها در ماه‌های مختلف امسال که تحت تاثیر شرایط اجتماعی و اقتصادی روی پرده رفتند، تحلیل‌های دقیق‌تری را می‌تواند ارائه کند ولی نگاهی گذرا به اکران سال ۱۴۰۱ با نمایش حدود ۵۰ فیلم نشان می‌دهد در سالی که به روزهای پایانی آن رسیده‌ایم، مخاطب روی خوش خود را بیش از همه به فیلم‌های کمدی نشان داده است.

اکران امسال سینماها در ماه‌های ابتدایی ۱۴۰۱ شروع موفقیت‌آمیزی نداشت و هنوز عادت سینما رفتن بین خیلی از تماشاگران برنگشته بود، تا اینکه از میانه‌های تابستان اوضاع بهتر شد و سینمادارها امیدوار بودند که رونق سالن‌ها با برنامه‌ریزی‌هایی که برای نمایش فیلم‌ها صورت گرفته بود، به روزهای پیش از شیوع کرونا برگردد اما از اوایل پاییز با تغییر شرایط اجتماعی اوضاع سینما هم تغییر کرد و سالن‌های سینما گرفتار قهر و تلخ‌کامی مردم شدند، گرچه هیچ فیلم جذابی هم روی پرده نبود تا انگیزه‌ای برای سینما رفتن به وجود آید.  

 در این میان صاحبان فیلم «بخارست» سرانجام راضی شدند تا فیلمشان در مقطعی حساس و با ریسک فراوان روی پره رود و اگرچه اکرانشان در روزهای ابتدایی با افت و خیز زیاد همراه شد ولی در نهایت این فیلم کمدی توانست فروش فیلم «سگ‌بند» را که از نوروز ۱۴۰۱ روی پرده بود پشت سر بگذارد. البته برخی کارشناسان سینمایی معتقدند که فروش این فیلم با توجه به هزینه‌های خرج‌شده برای تولید و قیمت بلیت موفقیت‌آمیز نیست و فقط در بستر اوضاع و احوال روز سینما شاید بتوان آن را موفق توصیف کرد.

با این وجود بررسی کلی فروش فیلم‌های اکران‌شده در سال ۱۴۰۱ نشان می‌دهد که سه فیلم پرفروش سال صرفا کمدی هستند که در مجموع حدود پنج میلیون و ۲۰۰ هزار نفر را به سینماها کشاندند. در این بین مسعود اطیابی با ساخت و اکران دو فیلم کمدی – که در رتبه‌های اول و دوم جدول فروش قرار دارند – رکورددار در فروش و جذب تماشاگر است.

در نقطه مقابل افشین هاشمی قرار دارد که فیلمش با نام «پسران دریا» با وجود انتخاب به عنوان بهترین فیلم جشنواره کودک و نوجوان، در گیشه شکست خورد و شاید اگر در زمانی دیگر روی پره می‌رفت با بدشانسی و استقبال کم مخاطب مواجه نمی‌شد.   

 یک نکته قابل تامل جدول فروش امسال این است که از بین ۴۸ فیلم اکران‌شده، تعداد مخاطبان ۱۰ فیلم حتی به ۱۰ هزار نفر هم نرسیده است.

در ادامه این گزارش، جدول فروش فیلم‌های اکران‌شده  در سال ۱۴۰۱ منتشر می‌شود با این یادآوری که مدتی قبل یک کارشناس ذکر کرده بود که «میزان مخاطب در سال ۱۴۰۱ بازگشت به سال ۱۳۹۴ است. ضمن این‌که فروش سینما در سال ۱۴۰۱ به مدد افزایش ۲۰۰ درصدی قیمت بلیت نسبت به سال ۱۳۹۸ (قبل از کرونا) ۱۱۰ میلیارد تومان افزایش داشته، هر چند افزایش قیمت بلیت طی این سال‌ها، نگاه از عارضه‌ جدی اقتصاد فرهنگ دارد.»

براساس آمار ثبت‌شده در سامانه مدیریت فروش و اکران (سمفا) تا ساعت ۱۰ صبح دوشنبه ۲۹ اسفندماه، تعداد مخاطبان فیلم‌های اکران‌شده در سال ۱۴۰۱، ۱۳ میلیون و ۵۳۹ هزار و ۳۹۳ نفر است و میزان فروش هم به رقم ۴۱۵ میلیاد و ۴۶۶ میلیون و ۶۹۲ هزار تومان رسیده است. البته این آمار با توجه به ادامه اکران چند فیلم از جمله «ملاقات خصوصی»، «بخارست»، «چپ راست» و برخی فیلم‌های کودک در تعطیلات عید، پس از پایان اکران نوروزی تغییر خواهد کرد.

«آماتور» و یک پوستر حرفه‌ای

فیلم کوتاه «آماتور» به کارگردانی حامد اصلانی با پایان مراحل فنی آماده نمایش شد.

به گزارش سینمای خانگی به نقل از ایسنا، این فیلم به تهیه کنندگی پیمان منفرد و نویسندگی حامد اصلانی و پیام رضایی است.

بازیگران آن هم نیکی قلخانباز ، سام ولی‌پور هستند.
عوامل اصلی فیلم کوتاه«آماتور» عبارتند از: برنامه‌ریز و دستیارکارگردان: مهیار صیفوری
منشی‌صحنه:سمانه اسکندری
مدیر فیلمبرداری: بابک ابرغانی
تدوین: شیدا گرجی
صدابردار: وحید رضویان
صداگذار: ندا محسنی
طراح‌صحنه: حامد اصلانی
طراح‌لباس: مسیحا اصلانی
موسیقی: حامد اصلانی،سهند نیک‌نژاد
اصلاح رنگ‌ونور: فربد جلالی
جلوه‌های ویژه بصری: عرفان شیخ‌هرندی
طراح‌پوستر: حامد اصلانی

جایزۀ جشنوارۀ مونیخ به مستند ایرانی می‌رسد؟

مستند بلند «تنها» نامزد دریافت جایزه از سی و هشتمین دوره جشنواره مستند مونیخ در کشور آلمان شد.

به گزارش سینمیا خانگی به نقل از ایسنا، فیلم مستند «تنها» به کارگردانی جعفر نجفی که در بخش رقابتی سی و هشتمین دوره جشنواره بین المللی فیلم مستند مونیخ حضور دارد؛ در بین ۵ نامزد دریافت جایزه «SOS-Kinderdörfer weltweit» این جشنواره معتبر بین المللی قرار گرفته است.

جشنواره مستند مونیخ از ۱۳ الی ۲۴ اردیبهشت ۱۴۰۲ در شهر مونیخ کشور آلمان برگزار می‌شود.

«صنم و صفدر» چه زمانی نمایش داده می‌شود؟

فیلم کوتاه کمدی «صنّم و صفدر» به نویسندگی و کارگردانی سمانه قربانی کیائی به پایان تصویر برداری رسید.

به گزارش سینمای خانگی به نقل از سینماپرس، فیلم کوتاه کمدی «صنم و صفدر» به تهیه کنندگی علیرضا زروندی و نویسندگی و کارگردانی سمانه قربانی کیائی به پایان مرحله تولید رسید و فیلمبرداری این فیلم در تهران تمام شد.

این فیلم قرار است پس از پایان تدوین در جشنواره های داخلی و خارجی فیلم کوتاه حضور پیدا کند.

در خلاصه داستان فیلم کوتاه و کمدی صنم و صفدر آمده است : صفدر آقا و همسرش صنم برای رهایی از بیکاری دست به اشتغال زایی و ایجاد شغلهای کاذب میزنند که…

بازیگران فیلم کوتاه صنم و صفدر به شرح زیر است : افشین سنگ چاپ، سمانه قربانی کیائی، میثم جلالی، حسن مقدم و بازیگر خردسال : حسین جلالی

عوامل فیلم کوتاه صنم و صفدر عبارتند از : تهیه کننده و سرمایه گذار : علیرضا زروندی، نویسنده و کارگردان : سمانه قربانی کیائی، منشی صحنه : مهشید محمدی، طراح صحنه : مهدیه باوفا، تصویر بردار : ناصر بابائی، صدابردار : حسن مقدم، مدیر تولید : مهدی فولادی مهر، گریم : معصومه جعفری، تدارکات : سید مصطفی حسینی مقدم

عظیمی پاسخ می‌دهد: نمایش تلویزیونی چه آسیبی به اکران می‌زند؟

تهیه‌کننده فیلم «های‌پاور» معتقد است که نمایش تلویزیونی فیلم‌های جشنواره فجر پیش از اکران عمومی، تدارک و توجیه مالی برای نمایش سینمایی و تبلیغ فیلم را با مشکلاتی مواجه می‌کند.

به گزارش سینمای خانگی به نقل از سینماپرس، اسفندماه سال ۱۳۹۹ سالن‌های سینما هنوز تحت تاثیر شیوع کرونا رونقی نداشتند و در همان مقطع چند فیلم سینمایی که در جشنواره فجر رونمایی شده بودند از جمله «یدو»، «مهران» و «تک تیرانداز» در چند نوبت از شبکه‌های مختلف تلویزیون در تعطیلات نوروز ۱۴۰۰ به نمایش درآمدند. برخی کارشناسان سینمایی معتقد بودند که نمایش این فیلم‌ها در تلویزیون به اکران سینمایی آن‌ها آسیب زد و حالا در نوروز ۱۴۰۲ نیز فیلم‌های «هوک»، «های پاور» و «شماره ۱۰» که سیمرغ بلورین بهترین بازیگر را هم گرفت، برای نمایش در تلویزیون انتخاب شده‌اند.

در این زمینه مهدی عظیمی -تهیه‌کننده فیلم «های‌پاور» در گفت‌وگویی با ایسنا بیان کرد: این فیلم دو تهیه‌کننده و یک مالک دارد که آقای جوکار به عنوان دیگر تهیه‌کننده فیلم نماینده همه ما هستند و توافق برای پخش فیلم از تلویزیون توسط ایشان انجام شده و من هم پس از توافق‌های اولیه از ماجرا مطلع شدم.

او افزود: اگرچه این تصمیم دیگر قطعی شده ولی به نظرم همانطور که پخش تلویزیونی فیلم «تک تیرانداز» به اکران سینمایی آن آسیب زد، تکرار این کار برای فیلم‌های دیگر هم مناسب نیست چرا که هزینه تبلیغات اکران در سینما را غیرقابل توجیه می‌کند. البته به طور کلی معتقدم این روش درستی نیست که تلویزیون تلاش می‌کند کاستی‌های خود را از طریق پخش فیلم‌های رونمایی شده در جشنواره فجر که هنوز به اکران عمومی نرسیده‌اند جبران کند.

عظیمی در پاسخ به اینکه برخی بر این باور هستند که تصمیم به اکران این فیلم‌ها در تلویزیون از این جهت است که امیدی به فروش آن در اکران عمومی نبوده، گفت: با این نوع اظهارنظرها موافق نیستم چون به نظرم اگر تهیه‌کننده‌ای فکر می‌کند فیلمش در اکران موفق نمی‌شود و آن را بسازد، به سرمایه‌ای که در اختیار دارد، خیانت می‌کند. قطعاً ما هم به اکران فیلم خود امیدوار بودیم ولی فعلاً به طور دقیق نمی‌توان درباره سرانجام وضعیت اکران سینمایی پس از پخش تلویزیونی صحبت کرد.

فیلم سینمایی «هایپاور» به کارگردانی هادی محمد پور و تهیه‌کنندگی مهدی عظیمی و امیر سرتیپ اباذر جوکار، افتخارات عملیات والفجر ۸ و اعتقادات و دیدگاه‌های شهید ستاری را به نمایش می‌گذارد. در این فیلم بازیگرانی چون اتابک نادری، علیرام نورایی، فرزاد حسنی، مجید پتکی، الناز اسماعیلی، سپیده خداوردی و مهرداد ضیایی به ایفای نقش پرداخته‌اند.

خروج از نسخه موبایل