حمید صالحی دبیر اجرایی سیزدهمین جشنواره مردمی فیلم «عمار» ضمن اشاره به تأخیر در برگزاری این رویداد، به ارائه توضیحاتی درباره شرایط برگزاری دوره سیزدهم پرداخت.

به گزارش سینمای خانگی، حمید صالحی دبیر اجرایی جشنواره مردمی فیلم «عمار» در گفتگو با مهر درباره برنامه‌ریزی‌های صورت گرفته برای برگزاری سیزدهمین دوره از جشنواره گفت: تولد جشنواره «عمار» از حماسه ۹ دی و حواشی مرتبط با اتفاقات سال ۸۸ بود و بر همین مبنا هم از سال ۸۹ برگزاری این جشنواره کلید خورد. امسال هم در آستانه برگزاری سیزدهمین دوره از این رویداد هستیم و به‌گونه‌ای برنامه‌ریزی خواهیم کرد تا آیین‌های مرتبط با افتتاحیه و اختتامیه در روزهایی باشد که جمعیت بیشتری امکان حضور داشته باشند. به همین دلیل مطابق برنامه‌ای که در چند سال اخیر و به بهانه هم‌زمانی با شهادت سردار سلیمانی داشتیم، امسال هم تقویم برگزاری را کمی تغییر داده‌ایم.

وی تأکید کرد: خط مشی جشنواره همواره بر این است که محور برگزاری آن نهم دی‌ماه به‌عنوان روز بصیرت باشد اما با توجه به مقدمات اجرایی جشنواره، گاهی موعد برگزاری آن را کمی جابه‌جا می‌کنیم. امسال با توجه به فعال شدن ستادهای مرتبط با اکران‌های مردمی در شهرستان‌ها، آثاری مرتبط با فتنه ۸۸ و همین فتنه اخیر، در حال اکران است و ان‌شالله از هفته آینده درباره زمان‌بندی جشنواره امسال هم اطلاع‌رسانی خواهیم کرد.

صالحی گفت: می‌خواهیم برنامه‌ریزی‌ای داشته باشیم تا جشنواره «عمار» را از تهران به شهرستان‌ها ببریم و امکان دارد امسال افتتاحیه‌ای برای جشنواره در شهر تهران نداشته باشیم. شهر میزبان افتتاحیه امسال، بعد از نهایی شدن، اعلام می‌شود. جشنواره «عمار» در تمام دوره‌های برگزاری تلاش داشته است که مماس با اتفاقات و تحولات روز جامعه پیش برود و امسال هم تصمیم شورای سیاست‌گذاری بر این بوده است که جشنواره در یکی از شهرهایی که در بلواهای اخیر آسیب بیشتری دیده است، برگزار شود. ابتدا قصد داشتیم جشنواره در کرمان برگزار شود اما به دلیل برخی ملاحظات رسانه‌ای این تصمیم لغو شد و در حال بررسی گزینه‌های دیگری هستیم. در صورت تحقق این اتفاق، می‌توانیم یک گام دیگر به سمت شعار «عدالت رسانه‌ای» نزدیک و از تهران خارج شویم. هنوز درباره مکان برگزاری اختتامیه هم تصمیم‌گیری نشده است.

وی افزود: در تلاش هستیم تا امسال برنامه «پخش زنده اینترنتی» جشنواره را داشته باشیم تا در کنار همراهی رسانه ملی، بتوانیم پوشش گسترده‌تری هم از جشنواره سیزدهم داشته باشیم.

دبیر اجرایی جشنواره «عمار» با اشاره به برگزاری هفته‌های فیلم «عمار» در استان‌ها و شهرهای مختلف هم گفت: برای تصمیم‌گیری درباره محل برگزاری آیین ملی افتتاحیه جشنواره، اطلاع‌رسانی جشنواره امسال کمی دچار تأخیر شده است، اما با توجه به برنامه‌ای که در نظر داریم ان‌شالله تا اواخر هفته آینده شاهد برگزاری جشنواره خواهیم بود.

وی تأکید کرد: در جدول اکران جشنواره امسال سانس‌های ویژه‌ای را به «روایت جنایت» اختصاص خواهیم داد که مربوط به روایت‌های مرتبط با همین جنایت‌های اخیر در کشور خواهد بود. یک سری ویژه‌برنامه‌هایی را هم طراحی کرده‌ایم که هر شب در سینما فلسطین تهران برگزار می‌شود.

صالحی در ادامه با اشاره به فقدان نادر طالب‌زاده، گفت: متأسفانه امسال اولین دوره از جشنواره «عمار» است که از همراهی و حضور نادر طالب‌زاده محروم هستیم. ایشان همواره استاد و راهنمای عماریون بودند. با توجه به جلسات متعددی که شورای سیاست‌گذاری جشنواره داشته است، جناب آقای سهیل اسعد جایگزین ایشان به‌عنوان دبیر جشنواره شده‌اند. ان‌شالله در آیین افتتاحیه یاد استاد طالب‌زاده را گرامی خواهیم داشت و گرامیداشت‌های دیگری هم در طول برگزاری جشنواره تدارک خواهیم دید.

وی در پایان درباره فرآیند انتخاب دبیر جشنواره «عمار» برای دوره‌های بعد هم تأکید کرد: آقای اسعد دبیر سیزدهمین دوره از جشنواره «عمار» هستند و در دوره‌های بعدی، شورای سیاست‌گذاری در این زمینه تصمیم‌گیری خواهد کرد.

انیمیشن سینمایی «لوپتو» به کارگردانی عباس عسگری موفق به دریافت جایزه بهترین انیمیشن از جشنواره احمدآباد هند شد.

به گزارش سینمای خانگی به نقل از روابط عمومی سازمان سینمایی سوره، انیمیشن سینمایی «لوپتو» به کارگردانی عباس عسگری و تهیه کنندگی محمدحسین صادقی و احسان کاوه محصول مرکز انیمیشن سوره، جایزه بهترین فیلم انیمیشن از جشنواره احمدآباد هند را از آن خود کرد.

چهارمین دوره این جشنواره که از ۲۴ تا ۲۹ دسامبر برابر با ۳ تا ۸ دی در کشور هند برگزار شد، با هدف جذب مخاطب بیشتر برای سینمای کودک در سراسر جهان شکل گرفته است و میزبان رقابت بین بچه‌های دانش‌آموز برای ساخت فیلم است و به آنها بستری می‌دهد تا کار و مهارت‌های خود را به عنوان فیلمساز به نمایش بگذارند.

«لوپتو» که هم اکنون در سینماهای سراسر کشور در حال اکران است؛ با تکنیک سه بعدی و برگرفته از قصه و فضایی کاملاً ایرانی، در استودیوی فراسوی ابعاد توسط هنرمندان جوان کرمانی تولید شده است. فروش این انیمیشن در گیشه سینماهای ایران به مرز ۱۱ میلیارد تومان رسیده است.

انیمیشن «لوپتو» پیش از این نیز در جشنواره یونیورسال کشور ترکیه، سیه‌را کشور بولیوی و کیدز کشور هند، نیز حضور پیدا کرده بود.

پخش بین الملل این انیمیشن سینمایی برعهده مرکز بین الملل سوره است.

سعید نجاتی گفت: وقتی کارگاهی در دل جشنواره فیلم ۱۰۰ برگزار می‌شود، موضوع اصلی آن «فیلم کوتاه کوتاه» است. یعنی قرار است در 100 ثانیه، شما بتوانید موضوعات خاصی را به مخاطب خود انتقال دهید و تأثیر مستقیم بر روی او داشته باشید.

به گزارش سینمای خانگی به نقل از خبرنگار سینمایی خبرگزاری فارس، سعید نجاتی کارگردان سینمای کوتاه به بهانه برگزاری کارگاه آموزشی در قالب جشنواره فیلم ۱۰۰ درباره این تجربه به خبرنگار فارس گفت: ابتدا باید تأکید کنم که بسیار خوشحالم که جشنواره فیلم ۱۰۰، باردیگر احیا شده است. با توجه به سابقه‌ای که این رویداد داشت، واقعا حیف بود که از ردیف جشنواره‌های سینمایی‌مان حذف شود و به نظر می‌رسد در این دوره قرار است قدرتمندتر از دوره‌های قبل هم برگزار شود و این ویژگی مهمی است که من در دل شور و هیجان این دوره آن را احساس می‌کنم.

نجاتی ضمن تشکر از مدیران حوزه هنری کرمان و رشت به دلیل برگزاری خوب کارگاه‌ها همچنین برگزارکنندگان جشنواره «۱۰۰» عنوان کرد: من معمولا تجربه برگزاری کارگاه درباره فیلم کوتاه را داشته‌ام اما وقتی کارگاهی در دل جشنواره فیلم ۱۰۰ برگزار می‌شود، موضوع اصلی آن «فیلم کوتاه کوتاه» است. یعنی قرار است در 100 ثانیه، شما بتوانید موضوعات خاصی را به مخاطب خود انتقال دهید و تأثیر مستقیم بر روی او داشته باشید. این ویژگی شاید کمی کار را سخت‌تر کند اما یکی از خوبی‌های آن این است که به بهانه برگزاری دوره‌های گذشته جشنواره ۱۰۰، امروز فیلم‌های برگزیده و حتی فیلم‌های راه‌نیافته به این رویداد را پیش روی خود داریم و می‌توانیم آن‌ها را هم در قالب کارگاه‌ها به نمایش بگذاریم.

وی افزود: ساختار جشنواره فیلم ۱۰۰ اساسا خیلی قرار نیست پیچیده باشد. ما بیشترین تمرکزمان را هم بر روی ایده‌یابی برای فیلم ۱۰۰ثانیه‌ای می‌گذاریم. بعد از ایده‌یابی است که به فرآیند تولید می‌رسیم و اینکه چگونه این ایده را به تصویر در آوریم. از ابتدا باید بدانیم که برای یک اثر 100ثانیه‌ای ایده‌ای را انتخاب می‌کنیم و نباید ناگهان دست روی ایده‌ای بگذاریم که نیازمند زمان طولانی باشد. نکته بعدی این است که همین ایده را چگونه باید روایت کنیم که مخاطب را تحت‌تأثیر قرار دهد؟ ما فقط 100ثانیه فرصت داریم. در فیلم کوتاه گاهی می‌گوییم شما حتی برای شخصیت‌پردازی هم وقت ندارید، چه برسد که به فیلمی که قرار است در 100ثانیه روایت شود. این‌ها اهم نکاتی است که در کارگاه‌های آموزشی مطرح کردیم و تلاش کردیم با بچه‌های علاقمند به فیلمسازی درباره آن‌ها گپ و گفت داشته باشیم. 

*چه نکاتی برای تولید فیلم 100ثانیه‌ای مدنظر داشته باشیم؟

نجاتی با اشاره به پرسش‌های غالب در فضای کارگاه‌های آموزشی هم گفت: اغلب بچه‌های حاضر در این کارگاه‌ها این سوال را داشتند که برای ساخت فیلم 100ثانیه‌ای چه باید بکنیم؟ یعنی پرسش اصلی این بود که چه نکاتی را باید برای چنین تولیدی، مدنظر داشته باشیم. عده‌ای هم بودند که پیش‌تر تجربه ساخت فیلم داشته‌اند و به‌جای پرسش، فیلمنامه‌ تازه‌ و یا طرح‌هایی که مدنظر داشتند را ارائه می‌کردند تا درباره آن‌ها گفتگو داشته باشیم. تلاش می‌کردیم در این گفتگوها این طرح‌ها صورت بهتری برای تولید پیدا کنند.

وی افزود: در کارگاهی که در کرمان داشتیم، بعد از جلسه روز اول، از بچه‌ها خواستم برای روز دوم، هر کدام با دوربین‌های موبایل‌شان یک فیلم بسازند. گفتم هم ترس شما می‌ریزد و هم تکلیف‌مان درباره آنچه داریم درباره‌اش صحبت می‌کنیم، روشن‌تر می‌شود. به‌خصوص برای آن‌هایی که پیش‌تر تجربه‌ای در این زمینه نداشتند. خیلی از این بچه‌ها این لطف را داشتند  کار را انجام دادند. شاید فیلم‌ها آن سروشکل ایده‌‌آل را هم نداشت، اما بالاخره آثاری بود با تیتراژ مشخص که می‌شد درباره آن‌ها صحبت کرد. این تجربه برای خود من بسیار جذاب بود.

این کارگردان فیلم کوتاه ادامه داد: نکته مهم این است که در قالب دو روز برگزاری این کارگاه‌ها، کار چندان زیادی هم نمی‌توان انجام داد و لذت اصلی این دوره برایم این بود که از بچه‌ها خواستم، ایده‌های‌شان را با کمک یکدیگر تقویت کنند. درباره برخی ایده‌ها حتی نظرخواهی می‌کردیم و در همین فضا برخی‌ها متوجه اشتباه خود در ایده‌پردازی می‌شدند.

*انجمن سینمای جوانان مهم‌تر از دانشگاه

نجاتی درباره تفاوت کارگاه‌های جشنواره‌ای با دوره‌ها و کلاس‌های آموزشی هم گفت: من همواره انجمن سینمای جوانان را مهمتر از دانشگاه دانسته و می‌دانم. در هر دو فضا هم، هم درس داده‌ام و هم درس خوانده‌ام. معتقدم حضور در جریان سینمای جوان، مانند آنجایی است که تو را درون استخر می‌اندازند تا شنا کردن یاد بگیری. قبل از آن تئوری به تو آموزش نمی‌دهند و همه چیز را در خلال کار یاد می‌گیری. در کارگاه‌های جشنواره فیلم۱۰۰ هم لااقل برای من، اولویت این نیست که کلوزآپ و لانگ‌شات را به بچه‌ها بیاموزم. نکته مهم تجربه کردن است، به‌خصوص که امروز به گوشی‌های تلفن همراهی دسترسی داریم که حتی امکان ادیت و تدوین به ما می‌دهند. حالا دیگر تکنیک کار مهم نیست، مهم آن ذهنیتی است که پشت هر کاری نهفته است. فیلم در واقع در مغز فیلمساز شکل می‌گیرد و مهمترین  نکته، ایده‌ای است که به ذهن یک فیلمساز می‌رسد.

*فیلمسازان بزرگ اگر می‌توانند یک فیلم 100 ثانیه‌ای بسازند

وی با اشاره به ترکیب هنرجویان حاضر در کارگاه‌های جشنواره ۱۰۰ تأکید کرد: در میان نزدیک به 50 نفری که در این دوره حضور داشتند، افرادی را دیدم که بسیار مشتاق به فیلمسازی بودند و علاقه بسیار زیادی به سینما و تجربه ساخت فیلم داشتند. انگار می‌خواستند از هر فرصتی استفاده کنند تا این کار را تجربه کنند. واقعا هم ساخت فیلم  100 ثانیه‌ای سخت است و حتی در دوره‌ای در مصاحبه‌ای اعلام کردم، به همه فیلمسازان بزرگ سینما بگویید، اگر می‌توانند، یک فیلم 100 ثانیه‌ای هم بسازند! فیلم صدثانیه‌ای ساختن، یعنی حرفی بزرگ را در 100 ثانیه بزنید و این کار بسیار سنگینی است. بچه‌های ما بسیار با استعداد هستند و در همین کارگاه‌ها هم می‌توان افراد مستعدی را دید. برای خود من اما استعداد در درجه دوم و یا حتی سوم اهمیت قرار دارد. مهمترین نکته تلاش، کوشش و خواستن یک فرد است.

این کارگردان فیلم کوتاه در پایان درباره اهمیت برگزاری جشنواره‌هایی مانند فیلم۱۰۰، تأکید کرد: برای من که 22 سال است در عرصه فیلم کوتاه  فعال هستم و فیلم می‌سازم، نفس برگزاری یک فستیوال، مهم است. جشنواره‌ها در حوزه سینمای کوتاه، عرصه پخش و فرصت دورهمی محسوب می‌شود. چه چیز بهتر از اینکه به‌واسطه برگزاری یک جشنواره، علاقمندان سینما می‌توانند به فیلمسازان معتبر و نام‌های شناخته‌شده در سینمای کوتاه، دسترسی پیدا کنند؟ چه چیز بهتر از اینکه آورده و دستاورد یک فستیوال، همین دسترسی باشد؟ چه بسا که می‌دانیم آورده‌ها و دستاوردهای بسیار دیگری هم دارند. همه این‌ها در کنار یک دیگر تبدیل به برکت برگزاری جشنواره‌ای مانند فیلم «۱۰۰» می‌شوند.

گفتنی‌ست کارگاه‌های آموزشی سیزدهمین جشنواره بین‌المللی فیلم۱۰۰ در راستای رویکرد فراتهران این جشنواره، از اوایل آذرماه در استان زنجان آغاز شده و تاکنون با حضور اساتیدی چون هادی مقدم‌دوست، حسین دارابی، محمدرضا خردمندان، محمدباقر مفیدی‌کیا، محمد پایدار و سعید نجاتی در اصفهان، مشهد، هرمزگان، قزوین، بندرعباس، تبریز، کرمان و یزد برگزار شده است.

سیزدهمین جشنواره فیلم ۱۰۰ به دبیری یوسف منصوری و به همت سازمان سینمایی سوره اوایل اسفندماه برگزار خواهد شد.

تعدادی از هنرمندان و کارشناسان فرهنگی کشور به بهانه شب یلدا در خصوص لزوم توجه به آیین و سنن ملی در سینما و تلویزیون متذکر شدند: متأسفانه مدیران فرهنگی نسبت به پشتوانه های تاریخی و فرهنگی بی توجهند؛ باعث تأسف است که بی توجهی مدیران فرهنگی به فرهنگ و هویت ملی باعث شده تا نسل جوان تنها مسائل دنیای غرب را دنبال کند؛ فرهنگ ملی ما به قهقرا رفته و کمتر نشانی از هنجارها و ارزش های آن در سبک و شیوه زندگی نسل جوان امروزی دیده می شود. این افراد تأکید کردند: عدم توجه مدیران رسانه ملی و سینما به فرهنگ غنی و ارزشمند ملی باعث شده تا جوانان پیرو سبک زندگی و فرهنگ منحط غرب شوند؛ وقتی ما از اساطیر خود مانند فردوسی و آرش کمانگیر هیچ سخنی نمی گوییم و به جای آن سریال های کره ای نظیر «افسانه جومونگ» و «جواهری در قصر» پخش می کنیم، وقتی آثار ملی به روز و مناسب ذائقه نسل جوان تولید نمی کنیم و باعث می شویم مخاطبان به سمت تماشای سریال های مهوع ترکیه ای در ماهواره ها بروند که جز فحشا و خشونت تصویر دیگری نشان نمی دهند.

به گزارش سینمای خانگی به نقل از سینماپرس در دنیای امروز مسائلی چون پدیده جهانی‌ شدن، تداخل فرهنگ‌ ها و… تعریف و فهم هویت ملی را دشوارتر از گذشته کرده؛ بسیاری از کشورهای دنیا در پی آن هستند تا با تولیدات سینمایی و تلویزیونی شان ضمن حراست و پاسداری از ارزش های ملی خود فرهنگ و سنن شان را به دنیا ترویج کنند اما در حالی که ما در کشورمان سرشار از آیین و سنت های نیکو و پسندیده هستیم که در آن خانواده نقش کلیدی و اساسی را ایفا می کند همواره نسبت به این مسأله دچار غفلت شده ایم و توجه درستی به این حوزه نداریم.

بی تردید ما باید علاوه بر حفظ هویت ملی و فرهنگی خویش، با بهره‌گیری از ابزار برآمده از فرهنگ جهانی درصدد جهانی کردن فرهنگ مان باشیم اما متأسفانه سال های متمادی است که به رغم هشدارهای دغدغه مندانه کارشناسان و صاحب نظران این اتفاق در کشورمان رخ نداده و بیش از آنکه درصدد رشد و احیاء ترویج فرهنگ ارزشمندمان باشیم شاهد آن هستیم که فرهنگ ملی روز به روز بی اهمیت تر می شود. ترویج سبک زندگی غربی در برخی فیلم ها و سریال ها، بی توجهی مدیران فرهنگی به این مسائل و وادادگی در مقابل فرهنگ غرب زنگ خطری است که می تواند هویت ما را در آینده ای نه چندان دور از بین ببرد.

این روزها از سبک پوشش و آرایش تا چیدمان منزل و نحوه زندگی و کلام افراد و تعامل شان با یکدیگر در فیلم ها و سریال ها بیش از آنکه یادآور ایرانی های اصیل باشد نشانگر شیوه و سبک زندگی منحظ غرب است؛ به راستی آیا مدیران فرهنگی تاکنون از خود سوأل کرده اند که چرا باید فیلم های مهوعی با موضوعاتی نظیر ازدواج سفید و… در سینمای کشور تولید شوند؟ چرا باید جوان ایرانی بیش از آنکه به سنت های نیکویی مانند شب یلدا و عید نوروز پایبند باشد به هالووین و کریسمس اهمیت بدهد؟

در همین راستا با ۷ تن از هنرمندان و کارشناسان فرهنگی کشور آقایان جواد انصافی، دکتر امان الله قرایی مقدم، جبار آذین، حسین گیتی، منوچهر والی زاده، سعید امیرسلیمانی و سرکار خانم مهوش صبرکن گفتگو کردیم که ماحصل نظرات ایشان برای اطلاع بیشتر مخاطبان گرامی در ذیل نقل شده است.

جواد انصافی نویسنده، بازیگر و کارگردان نمایش های آیینی سنتی در آستانه شب یلدا در خصوص لزوم توجه به آیین و سنن ملی در سینما و تلویزیون گفت: متأسفانه مدیران فرهنگی نسبت به پشتوانه های تاریخی و فرهنگی بی توجهند؛ نه تنها در سینما و تلویزیون شاهد این بی توجهی و اهمال کاری هستیم که در سایر بخش ها و حوزه های دیگر از جمله آموزش و پرورش نیز چنین معضلی به شدت مشاهده می شود به نحوی که مدتی است شاهد آن هستیم مطالب در مورد تاریخ و آیین های کهن در برخی کتاب ها نیز در حال حذف شدن هستند و همین مسأله باعث می شود کودکان، نوجوانان و جوانان هیچ شناختی از آیین و فرهنگ کشور خودمان پیدا نکنند و مجذوب فرهنگ وارداتی غرب شوند. برخی مدیران اصولاً هیچ سوادی در این زمینه ندارند، اصلاً با این مقوله آشنا نیستند و از این رو از درک اهمیت آن عاجزند از سوی دیگر برخی افراد هم وجود دارد که سواد مکفی در این زمینه دارند اما در خیال خودشان ضرورتی برای پرداختن به آن نمی بینند و معتقدند امروزه نیازی برای چنین تولیداتی وجود ندارد.

مهوش صبرکن بازیگر سینما و تلویزیون نیز در مصاحبه با سینماپرس تأکید کرد: باعث تأسف است که بی توجهی مدیران فرهنگی به فرهنگ و هویت ملی باعث شده تا نسل جوان تنها مسائل دنیای غرب را دنبال کند؛ فرهنگ ملی ما به قهقرا رفته و کمتر نشانی از هنجارها و ارزش های آن در سبک و شیوه زندگی نسل جوان امروزی دیده می شود، این مسأله نیازمند رسیدگی عاجل از سمت متولیان فرهنگی است و آن ها نباید اجازه دهند بیش از این فرهنگ ملی دچار آسیب شده و به فراموشی سپرده شود. به فرهنگ ملی نباید با دید سیاست نگاه شود؛ فرهنگ متعلق به یک جامعه است و متعلق به هیچ دسته وحزب و گروه و ارگان سیاسی نبوده و نیست! همه ما ملزم هستیم به عنوان یک ایرانی از فرهنگ اصیل و غنی کشورمان حفظ و حراست کنیم.

دکتر امان الله قرایی مقدم جامعه شناس و استاد دانشگاه در این راستا متذکر شد: عدم توجه مدیران رسانه ملی و سینما به فرهنگ غنی و ارزشمند ملی باعث شده تا جوانان پیرو سبک زندگی و فرهنگ منحط غرب شوند؛ وقتی ما از اساطیر خود مانند فردوسی و آرش کمانگیر هیچ سخنی نمی گوییم و به جای آن سریال های کره ای نظیر «افسانه جومونگ» و «جواهری در قصر» پخش می کنیم، وقتی آثار ملی به روز و مناسب ذائقه نسل جوان تولید نمی کنیم و باعث می شویم مخاطبان به سمت تماشای سریال های مهوع ترکیه ای در ماهواره ها بروند که جز سکس و خشونت تصویر دیگری نشان نمی دهند باعث می شویم تا پوشش، سبک زندگی، کلام، رفتار و طرز تفکر جوانان ما هیچ نشانی از فرهنگ و هویت ملی و دینی نداشته باشد و تقلیدی صرف از فرهنگ منحط و مهوع غرب باشد. امروزه ما در برخی خانواده ها با نوعی از زندگی مواجهیم که هیچ قرابت و سنخیتی با فرهنگ و هویت ملی ما ندارد؛ امروز در کمتر خانواده ای همه اعضای خانواده سر یک سفره دور هم جمع می شوند. همه این ها به دلیل آن است که دست اندرکاران فرهنگی ما توجه لازم را برای ترویج فرهنگ ارزشمند ملی و دینی نداشته اند. این بسیار تلخ است که امروزه مراسم هایی مانند شب یلدا، چهارشنبه سوری، عید نوروز و… مورد توجه نسل جوان نیست و به جای آن مراسم هالووین و کریسمس و… برگزار می کنند. همه این ها به دلیل آن است که نسل جوان به دلیل اهمال کاری مدیران فرهنگی نمی دانند که همین کریسمس غربی ها تقلید از یلدای ما است چرا که تاریخ تولد مسیح (ع) معلوم نیست!

جبار آذین منتقد سینما در آستانه شب یلدا در خصوص لزوم توجه به آیین و سنن ملی در سینما و تلویزیون گفت: رویه غلط ترویج سبک زندگی غربی در سینما و تلویزیون نیازمند اصلاح است؛ واقعیت مسلم این است که ایران کشور غنی و قوی و کهن ما متشکل از دو ویژگی عمده و بزرگ و تأثیرگذار و تعیین کننده است؛ ما در ایران اسلامی زندگی می کنیم، ویژگی های ایرانی و اسلامی بودن توجه به مختصات و مولفه و ویژگی هایی را در دستور کار قرار می دهد که باید در زندگی عمومی مردم هم لحاظ شده و به گونه ای جاری شود. دستگاه و سازمان های فرهنگی که وظیفه و رسالت سترگ فرهنگ سازی را بر عهده دارند باید برای ایران اسلامی و مردمی که در این کشور با توجه ایرانی و اسلامی بودن آن زندگی می کنند برنامه ها و اهداف و سیاست های فرهنگی خود را شکل دهند. مضامین فیلم ها بیش از آنکه از خاستگاه آیینی فرهنگ ایرانی-اسلامی برگرفته شده باشند نتیجه نفوذ فرهنگ بیگانه اند. ما در آثار سینمایی و تلویزیونی با نوع برخوردها و پوشش و آرایش و زندگی غربی ها روبرو هستیم، تولیدات ملی و دستاوردهای کشور در آثار ما دیده نمی شود.

حسین گیتی منتقد پیشکسوت سینما خاطرنشان کرد: بی تردید هر انسان آگاه و وطن پرستی از لزوم توجه به آیین و سنن ملی آگاه است؛ ما با تولید آثار سینمایی و تلویزیونی در رابطه با فرهنگ غنی کشورمان باید مانع از نفوذ موریانه وار فرهنگ منحط غرب به کشور شویم اما متأسفانه بسیاری از هنرمندان و مدیران فرهنگی یا از نفوذ فرهنگی دشمنان ناآگاهند یا آن را کم اهمیت می شمارند و به همین علت هم توجه چندانی به تولید آثار سینمایی و تلویزیونی با مضامین ملی ندارند. این وظیفه مدیران فرهنگی است که سینماگران را به این سمت و سو سوق بدهند اما متأسفانه آن ها خود مقصر اصلی کم توجهی به آیین و سنن ملی هستند چرا که الزامی برای تولید این قبیل آثار به وجود نیاورده اند و بالعکس باعث شده اند تا فیلم ها و سریال هایی در کشورمان تولید شود که سبک زندگی و فرهنگ غربی را بسط و گسترش دهد و در جامعه ترویج کند.

منوچهر والی زاده دوبلور پیشکسوت سینمای کشور و عضو انجمن گویندگان و سرپرستان گفتار فیلم سینمای ایران اظهار داشت: سینما یعنی فرهنگ سازی برای خانواده اما متأسفانه سال ها است چنین رویکردی را در آثار سینمایی شاهد نیستیم! ما مردمانی با فرهنگ از کشوری صاحب فرهنگ و تمدن هستیم و باید در آثار فرهنگی و هنری مان همواره به این مقوله مهم توجه داشته باشیم اما متأسفانه سهل انگاری مدیران باعث شده یا اصولاً در سال هایی اصلاً به این مسأله مهم توجه نشود یا اینکه کمتر مورد توجه قرار بگیرد. سینما باید به عنوان یک رسانه مهم و یک ابزاری که می تواند موجبات تفریح و سرگرم شدن تمامی اعضای خانواده را فراهم کند سرشار از تولیدات فرهنگ ساز باشد و به تاریخ و فرهنگ و آداب و رسوم و سنت ها و اعتقادات ملی توجه کند اما آنچه در تولیدات سینمایی به ویژه طی سال های اخیر شاهد هستیم کمترین نشانی از این اتفاق ندارند.

سعید امیرسلیمانی بازیگر سینما و تلویزیون به سینماپرس گفت: پرداختن به آیین و سنن ملی جزو ملزومات حوزه فرهنگ و هنر است اما متأسفانه مدیران این اصل را به فراموشی سپرده اند و کم کاری در این حوزه به شدت مشهود و ملموس و بسیار متأثر کننده است. متأسفانه سواد در این حوزه بسیار اندک است؛ بی توجهی هنرمندان و مدیران برای تولید آثار سینمایی و تلویزیونی در این خصوص باعث شده تا نسل کودک و نوجوان و حتی جوان جامعه ما نیز چندان آگاهی در این حوزه نداشته باشد و آیین و سنن و فرهنگ بومی را نشناسد و به سمت فرهنگ وارداتی تمایل پیدا کند.

رییس سازمان سینمایی ایران به همراه چند نفر از مدیرانش اخیرا با یک هیئت از اتحادیه سینماگران مردمی روسیه دیداری داشت که در آن علاوه بر مذاکرات برای همکاری‌های سینمایی، به نکته‌هایی اشاره شده که اتفاق‌های خوبی است اما پرسش‌هایی هم به همراه دارد که مهم به نظر می‌رسد؛ بخصوص آنکه این دیدار اگرچه سینمایی بوده اما برخی اظهارنظرها، آن را از سایه سنگین سیاست دور نکرده است.

به گزارش سینمای خانگی به نقل از ایسنا، محمد خزاعی – رییس سازمان سینمایی – چند روز قبل با هیئت سینمای روسیه، در محل این سازمان در تهران دیداری داشت که در آن ضمن اشاره‌ی درست به جایگاه ادبیات داستانی و آثار نمایشی روسیه در ایران تاکید کرد، «وظیفه ماست در حوزه سینما، دو کشور را به هم نزدیک کنیم؛ چراکه سینما تاثیرگذارترین زبان دنیا برای نزدیکی کشورها و ملت‌هاست.» 

در این دیدار نماینده هیئت روسی هم به دو پروژه مهم و بین‌المللی سینمایی کشورش اشاره کرده که شامل “آکادمی سینمایی اوراسیا” و “پروژه فرهنگی خزر” می‌شود و گفته، برای برنامه اول حتی حمایت‌ رئیس جمهور روسیه (ولادیمیر پوتین) و دولت‌های اروراسیا هم جذب شده است و در این زمینه برای همکاری با ایران هم اشتیاق زیادی وجود دارد.

دیدار نمایندگان سازمان سینمایی ایران با نمایندگان کشور روسیه اگرچه در ادامه‌ی دیگر دیدارهای مسئولان سینمای ایران با چند کشور همسایه در ماه‌های گذشته به شمار می‌رود، اما با توجه به سابقه‌ی تولیدات سینمایی روسیه در طول سال‌ها و نیز جایگاه و حاشیه‌های سیاسی این کشور در دنیا، از منظری دیگر مهم و قابل توجه است. ضمن اینکه نکاتی در این دیدار – که گزارش آن از سوی روابط عمومی سازمان سینمایی منتشر شده – وجود دارد که پرسش‌هایی را مطرح می‌کند و ایسنا ضمن طرح آن‌ها آمادگی دارد که در گفت‌وگویی با رییس سازمان سینمایی، جزئیات بیشتری را از تفاهم‌های سینمایی انجام شده با کشورهای مختلف از جمله روسیه -که خیلی‌ وقت‌ها خبرهای آن‌ها صرفا در همان حد انعقاد تفاهم‌نامه می‌ماند – منتشر کند.

یکی از نکات قابل تأمل در جلسه، این است که محمد خزاعی گفته: «غرب به دنبال منزوی کردن سینمای ایران و روسیه است». البته سینمای ایران همین امسال در سه جشنواره مهم برلین، کن و ونیز حضور قابل توجهی داشت و جایزه‌های مهمی هم از جشنواره‌های کارلووی‌واری، تالین، توکیو و بوسان گرفت ولی روسیه در یک سال گذشته به دلیل جنگ با اوکراین، از حضور در بسیاری از رویدادهای مهم سینمایی دنیا منع شد و سؤال اینجاست که استراتژی سازمان سینمایی برای عبور از این پروژه انزوا دقیقا چیست؟

رییس سازمان سینمایی در این دیدار همچنین ابراز امیدواری کرده «از وجوه مشترک دو کشور برای مطرح شدن در سطح بین‌الملل و تبدیل به مرجعیت فرهنگی سینمایی استفاده شود تا با تبادل تجارب بین ایران و کشورهای همسو، به مرجعیت بزرگ سینمایی تبدیل شویم». برای این اتفاق بزرگ، پرسش‌هایی درباره جزئیات و برنامه مورد نظر متناسب با هدف بزرگ وجود دارد؛ از جمله اینکه مرجعیت سینمایی در برابر چه چیزی، با چه هدفی و با کدام جنس سینما قرار است انجام شود؟ آیا برنامه‌ریزی مشخصی برای برون‌رفت از شرایط فعلی سینما در ایران پس از لطمه‌های همه‌گیری کرونا و ناآرامی‌هایی که رخ داده، وجود دارد که قابلیت مرجعیت سینمایی در سطح بین‌الملل هم داشته باشد؟ این پرسش از آن جهت اهمیت دارد که در ماه‌های اخیر با توجه به اتفاق‌های پیش آمده، نگرانی‌هایی از سوی کارشناسان نسبت به آینده‌ی سینما در ایران مطرح شد که هم مسئله‌ی تولیدات سینمایی و عرضه آن‌ها را دربرمی‌گرفت و هم معیشت اهالی و دست‌اندرکاران سینما را. 

نکته‌ی دیگر این که گفته شده، قرار است «دبیرخانه کارگروه فیلمسازان کشورهای عضو شانگهای ایجاد شود.» در گزارش سازمان سینمایی اشاره‌ نشده که این کارگروه دقیقاً قرار است چه کاری انجام دهد. اگر بحث اصلی بر سر تولیدات مشترک و عرضه فیلم باشد، بد نیست یک گزارش رسمی از تمام وعده‌هایی که در طول بیش از ۱۵ سال گذشته از سوی مقامات سینمایی برای تولید، اکران و همکاری‌های مشترک بین ایران و کشورهای مختلف از جمله چین داده شده، منتشر شود که چند درصد به سرانجام رسید و موفقیت‌آمیز بوده است.

در این زمینه همچنین روسیه از اجرای دو پروژه‌ بین‌المللی صحبت کرده که نقش و جایگاه ایران در آن به درستی مشخص نیست. نماینده روسیه از یک پروژه فرهنگی در خزر صحبت و اشاره کرده که اطلاع نداشته این ایده در ایران نیز مورد بحث است. گذشته از اینکه ما در تمام این سال‌ها در حوزه خزر عملا هیچ اقدام یا برنامه‌ریزی برای فعالیت در عرصه سینما نداشته‌ایم، این پرسش مطرح است، چگونه قرار است همان‌طور که مقام ارشد اداره‌ی سینماگران روسیه گفته، جایزه آکادمی اوراسیا، با وجود تحریم‌های روسیه و انزوایی که در این دیدار به آن اشاره شده، در حد اسکار جلوه کند؟ 

پرسش اصلی دیگر اینکه منابع مالی این پروژه‌ها و همکاری‌های مشترک از چه طریقی و با چه ضمانتی تامین می‌شود تا مانند برخی پروژه‌های عمرانی، نیمه‌کاره رها نشود؟

ستاره ها سینما را به وجود می آورند یا سینما از آدم های معمولی ستاره می سازد؟

به گزارش سینمای خانگی به نقل از برنا، ستاره ها سینما را به وجود می آورند یا سینما از آدم های معمولی ستاره می سازد

سوال مشخص است!

جواب مشخص تر!

کارنامه چهره های معروف و محبوب در مشاغل مختلف نشان از این دارد که همه آدم هایی معمولی بوده ایم که  برخی با تلاش و پشتکار و شاید کمی چاشنی شانس  والبته گاهی روابط و…توانسته ایم به لطف دیده شدن و در معرض قرار گرفتن، خود را از آحاد افراد جامعه جدا سازیم و به انسان هایی متفاوت در جامعه تبدیل شویم.

در قابی کوچک تر ستاره های عالم هنر را می بینیم که به لطف دیده شدن در قاب سینما، تلویزیون و انواع مدیا دیگر، حالا به چهره هایی معروف و گاهی حتی محبوب تبدیل شده اند که اصطلاحا «حرفشان برو دارد» و کلامشان بیش از دیگران شنیده می شود.

این مساله دو بعد دارد؛

اگر گاهی حرف مردم شان را می زنند قابل ستایش است و اگر دغدغه های شخصی شان به فریاد تبدیل می شود تا به سفره ایی که از آن نان خورده اند لگد بزنند، جای نکوهش دارد.

سوال اول را باز تکرار می کنیم؛

و از زاویه دیگری به آن نگاه می کنیم که آیا رابطه سینما و ستاره ها مانند رابطه مرغ و تخم مرغ است یا اینکه نه، این سینما است که ستاره ها را می سازد، به آنها جایگاه هنری می دهد ،به آنها جایگاه اجتماعی می دهد و در نهایت برای آنها بستری برای محبوبیت ایجاد می کند.

در واقع منت سینما و مردمی که سینما را دوست دارند بر سر ستاره هایی با دستمزدهایی بالاتر از مردم معمولی است و مردم به عنوان ولی نعمت ستاره ها جایگاه  مهم تر از آنها در جامعه دارند چرا که اول مردم بودند که بعد ستاره ها، ستاره شدن و درخشیدند و از دیگرانی که آنها را ستاره کردند فاصله گرفتند.

طبیعی است که فرصت درخشیدن تا افول یک ستاره، در دست سینما و مخاطبان سینما است پس نمی توان با تکیه بر جایگاهی که دیگران در به دست آوردن آن دخیل بوده اند، آنها را نادیده گرفت.

تو از استعدادت به عنوان سرمایه سود می بری اما این توانمندی به استقبال دیگران نیاز دارد در واقع در این بازار مشتری حرف اول را می زند …

چرا برخی گذشته شان را فراموش می کنند؟

چرا برخی خودشان را گران می خرند وارزان می فروشند!

چرا برخی در خود واهی شان گم می شوند و…

هنرمندی که از آب گل آلود ماهی خودش را می‌گیرد بی‌شک به زودی خودش می‌ماند وخودش!

اما ستاره ی که از مردم می‌گوید و درد مردمش را می‌فهمد و … به این راحتی ها خاموش نمی شود.

دلایل مختلفی برای دیده شدن و موفقیت آثار سینمایی در گیشه وجود دارد که در گزارش های مختلف به این سرفصل ها دست پیدا کردیم، گزینه های چون؛

-ژانر

-ویترین یا بازیگر

-سوژه یا فیلمنامه

-تبلیغات

-موفقیت های جشنواره ای

که عاملی هستند تا مخاطب برای دیدن یک فیلم در سالن سینما تهیج شود. اما تحقیقات میدانی به خصوص در ده سال اخیر ثابت کرده است که گاهی اوقات در این موازنه به ظاهر مشخص، پارامتر ها دست خوش نکاتی می شوند که گزینه های فوق را تحت الشعاع قرار می دهد.

در واقع گاهی اوقات قواعد مرتبط با موفقیت اثر در اکران به دلایلی که در ذیل به آن اشاره خواهیم داشت از اولویت خارج شده و نمی تواند فیلم را با اکران مساعدی همراه سازد به طور مثال بارها شاهد این بوده ایم که فیلمی موفق در جشنواره با کسب سیمرغ های متفاوت در بخش های مختلف یا کاندید های مختلف، در اکران زمین می خورد.

اما گاهی اوقات ویترین مناسب و پر سر و صدا هم نمی تواند گلیم یک فیلم را از آب بیرون بکشد؛ تجربه نشان داده است که گاهی اوقات سینما به ستارگان نیز رحم نمی کند و فیلمی با حضور چندین ستاره سینمایی با دستمزد های چند ده میلیاردی هم، در گیشه می بازد. در واقع فیلم با ستارگانش هم نمی تواند مخاطب را به سالن ها بکشاند و به دلیل ضعف در متغیر های دیگر، تبلیغات دهان به دهان را از دست داده و با سرخوردگی تمام سینما را ترک می کند.سالهاست سینما به لطف ژانر کمدی زنده مانده است و فروش بیش از صد میلیاردی دو سه فیلم از نوع کمدی متعلق به سینمای بدنه، باعث شده است که سینما سرپا بماند؛ اما به طرز کاملا حیرت آوری گاهی شاهد این هستیم که همان ترکیبی که در سینما فروش بالای پنجاه میلیارد تومان را تجربه کرده است، در فیلم جدید گیشه را می بازد و می رود؛ گاهی ستارگان محبوب و معروف که در کارنامه سالیانه سینمایی شان صد میلیارد تومان را رد کرده اند، با یک فیلم در ژانری دیگر به یک عدد متوسط در فروش می رسند.

بدین ترتیب باید گفت گیشه در سینما جدا از موارد فوق، به مواردی چون زمان اکران مناسب نیز نیاز دارد. برای نمونه چند زمان اکران موفق و ناموفق را در ذیل بررسی می کنیم؛

-اکران نوروزی

-اکران در ماه مبارک رمضان

-اکران نوبت عید سعید فطر

-اکران تابستان

-اکران هم زمان با جام جهانی

-اکران در ماه های محرم و صفر

طبیعتا زمان اکران جدا از اتفاقات ملی و مذهبی تقویم، به گزینه هایی چون وضعیت روحی و روانی مخاطبان، شرایط خاص جامعه، وضعیت اقتصادی مردم و… نیز مرتبط می شود که معمولا دفاتر پخش صاحبنام با مدنظر قرار دادن این نکات سعی به خریدن فیلم و اکران آن ها دارند و بر این اساس است که فیلم در استارت اکران موفق می شود و با حفظ رکورد کف فروش، تا مدت ها روی پرده سینما ها باقی می ماند.

طبیعتا زمان اکران جدا از اتفاقات ملی و مذهبی تقویم، به گزینه هایی چون وضعیت روحی و روانی مخاطبان، شرایط خاص جامعه، وضعیت اقتصادی مردم و… نیز مرتبط می شود که معمولا دفاتر پخش صاحبنام با مدنظر قرار دادن این نکات سعی به خریدن فیلم و اکران آن ها دارند و بر این اساس است که فیلم در استارت اکران موفق می شود و با حفظ رکورد کف فروش، تا مدت ها روی پرده سینما ها باقی می ماند.

کارگردان فیلم سینمایی «عینک» می‌گوید: با وجود مساعد نبودن شرایط برای اکران، معتقدم کودکان به تنفس و تنوع نیاز دارند و حتی اگر جنگ رخ دهد، نباید آن‌ها را تا جای ممکن درگیر کرد؛ این ضرورتی است که اکران «عینک» را در این مقطع برای من توجیه می‌کند.

به گزارش سینمای خانگی، فیلم سینمایی «عینک» به کارگردانی رضا آقایی و تهیه‌کنندگی مهدی عظیمی‌میرآبادی که در جشنواره فیلم کودک و نوجوان اصفهان و چند رویداد دیگر جایزه گرفته، از امروز هفتم دی‌ماه در سینماها اکران شده است.

داستان این فیلم با بازی هنرمندانی همچون راستین عزیزپور، سانیا رمضانی، مهدی هاشمی و پرویز بزرگی درباره خواهر و برادری است که در روزهای نزدیک عید تلاش می‌کنند تا عینک مادربزرگشان را تعمیر کنند. در این راه با «امان» پسر بچه افغانستانی آشنا می‌شوند که ادعا می‌کند می‌تواند به آن‌ها کمک کند.

رضا آقایی -کارگردان این فیلم – در گفت‌وگویی با ایسنا با اشاره به اینکه ۶ سال منتظر اکران فیلمش بوده، بیان کرد:‌ بعد از چند سال انتظار و در روزهایی که حال مردم و همینطور خود ما خیلی خوب نیست و درواقع در بدترین زمان ممکن به اکران رسیده‌ایم اما چاره‌ای هم نیست.«عینک» در دسته فیلم‌های کودک قرار می‌گیرد که قرار بود سال ۱۳۹۹ آن را اکران کنیم ولی به خاطر کرونا و تعطیلی مدارس شرایط مهیا نشد و امسال هم به دنبال اکران بودیم که از اواخر شهریور این اعتراض‌ها شروع شد. با این حال از آنجا که فیلم ما در گروه هنر و تجربه باید اکران شود، زمان دیگری برای اکران نداشتیم؛ ضمن اینکه سال بعد هم با این وضعیت، شرایط بدتر می‌شود.

او با بیان اینکه در سال‌های پیش از کرونا هم به دلیل تغییر تهیه‌کننده و مشکلاتی که در طول کار از زمان گرفتن پروانه ساخت تا نمایش با وزارت ارشاد داشته، ادامه داد: بدشانسی‌های زیادی داشتم تا این فیلم اولم را به سرانجام برسانم و تصور می‌کردم با باز شدن مدارس شرایط خوبی برای اکران داشته باشیم که با اعتراض‌های اخیر همه چیز عوض شد، با این حال فکر می‌کنم بچه‌ها نیاز به تنفس و تنوع دارند چون حتی اگر جنگ جهانی سوم هم بشود قرار نیست بچه‌ها درگیر شوند و باید نیازهای آن‌ها را تامین کرد. الان هم بنا به همین ضرورت «عینک» را اکران کردیم.

آقایی افزود: برای اکران در گروه هنر و تجربه حدود ۲۰ سالن سینما در اختیار داریم که فعلا یک ماه فیلم را اکران می‌کنند. علاوه براین، سه سال قبل با وزارت آموزش و پرورش قراردادی بسته بودیم تا امکان نمایش فیلم در شکلی متفاوت فراهم شود. این طرح پیشنهادی به صورت یک پویش در همکاری مشترک با آموزش و پرورش بود که آن‌ها هم استقبال کردند تا خودشان خواهان اجرا باشند و نمایش فیلم به شکل یک اردوی تربیتی درآید. اگر این روند ادامه داشته باشد، شرایط خوبی را رقم می‌زند تا تمام فیلم‌های مناسب گروه سنی کودک و نوجوان با تایید آموزش و پرورش در این قالب برای بچه‌ها نمایش داده شوند.

کارگردان فیلم «عینک» در بخشی دیگر از صحبت‌های خود به صحبت‌های مسئولان از جمله وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی درباره تولیدات بنیاد سینمایی فارابی اشاره کرد و گفت:‌ گفته شده که ۲۳ فیلم در بنیاد سینمایی فارابی حمایت می‌شود. برای من سوال است که از این میان چند فیلم در حوزه کودک هستند؟ من فیلمنامه‌ام را پس از گرفتن پروانه ساخت به فارابی که متولی سینمای کودک است، داده بودم تا شاید حمایتی شود ولی به نظر می‌رسد اصلاً آن را ندیده‌اند چون گفتند چنین فیلمنامه‌ای نداشتند. واقعا سوال است که چرا در فارابی میلیاردها تومان برای فیلم‌هایی خرج می شود که اصلا بِفروش هم نیستند. اگر مثلاً ۲۰ میلیارد تومان را که ممکن است برای یک فیلم پرخرج هزینه کنند، صرف ۱۰ فیلم کودک با بودجه پایین می‌کردند دست‌کم آثاری برای کودکان ساخته می‌شد که خوراک فرهنگی برایشان باشد.

آقایی با اشاره به وضعیت جشنواره فیلم کودک امسال که به دلیل نداشتن فیلم مثل هر سال برگزار نمی‌شود، دامه داد: یک بررسی ا اعتراضات اخیر در خیابان‌ها نشان می‌دهد که بسیاری از شرکت‌کنندگان زیر ۲۰ سال سن دارند. آن‌ها ۱۰ سال پیش فقط ۱۰ سال سن داشتند و آیا در حوزه فرهنگی برای آن‌ها خوراکی فراهم شده بود؟ این یکی از بزرگترین معضلات اجتماعی ماست و وقتی حوزه فرهنگ را رها می‌کنیم ، بعد بازخورد آن را می‌بینیم. خود من فرزند ۱۰ ساله‌ای دارم که هیچ خوراک فرهنگی مناسبی برای او نیست. این بچه‌ها یا مجبورند فیلم‌های قدیمی را ببیند یا پای ماهواره بشینند و محصولات خارجی را تماشا کنند. درحال حاضر بیشتر آثار تولیدی سینما به سمت کارهای طنز رفته و در حوزه سینمای کودک هم باید فاتحه آن را خواند چون با این وضعیت سال بعد هم شرایط بدتر خواهد شد.

جهانگیر الماسی بازیگر و کارگردان سینما و تلویزیون در خصوص بازسازی انقلابی ساختار فرهنگی کشور گفت: شورای عالی انقلاب فرهنگی باید نظارت عالیه برای اجرای فرهنگ انقلابی در تمامی حوزه های فرهنگی و هنری داشته باشد و اجازه ندهد به جز فرهنگ انقلاب اسلامی هیچ کار دیگری در حوزه های فرهنگی و هنری کشور تولید شود.

به گزارش سینمای خانگی، بازیگر فیلم های سینمایی «تنوره دیو» و «خروج»در مصاحبه با سینماپرس گفت: من قبل از هرچیز از سینماپرس برای اینکه این چنین موضوعات مهمی را انتخاب می کند قدردانی می کنم چرا که همه مشکلات ما در کشور به دلیل تعاریف و خلط هایی است که در این تعاریف به وجود آمده که دلیل آن بی توجهی و ساده انگاری مسئولان بوده و هست!

وی ادامه داد: بی تردید همه چیز به نوع بینش ما باز می گردد؛ اگر امروز در تمامی حوزه های فرهنگی و هنری کشور شاهد مشکلات عدیده هستیم به دلیل نوع نگرش خودمان به حوزه فرهنگ و هنر است؛ به دلیل آن است که تعریف مان از روابط اجتماعی ذیل عنوان فرهنگ در تضاد با رفتار فردی و جمعی مان است.

الماسی خاطرنشان کرد: متأسفانه نظارت عالیه ای برای ترویج فرهنگ ارزشمند و والای انقلاب اسلامی در حوزه های فرهنگی و هنری کشور وجود ندارد و مسئولان هم همواره کاستی ها را توجیه و مشکلات را پنهان می کنند و مانند مادربزرگ ها هرچه هست را زیر فرش می گذارند تا دیده نشود! همین مسأله باعث می شود برخی گمان کنند مشکلات وجود ندارد در صورتی که به اندازه وسعت حوزه فرهنگ و هنر دچار نقصان و مشکل هستیم.

کارگردان فیلم سینمایی «رنج و سرمستی» در بخش دیگری از این گفتگو با اشاره به ولنگاری و رهاشدگی شدید سینمای کشور تصریح کرد: شرم آور است که با هدف درآمدزایی در سینما ساخت هر خزعبلی آزاد شده است! چرا باید با هدف کسب درآمد و پولسازی ساخت هر اثری آزاد شود؟ مگر سینما بنگاه و تجارت خانه است؟ مگر اهالی سینما کاسبکار هستند؟ مگر حوزه فرهنگ و هنر محلی برای درآمد اندوزی است؟ چرا ما این چنین سینما را سخیف کرده ایم؟ چرا روی آمار فروش فیلم ها مانور می دهیم؟ اصلاً مگر فروش باید برای ما اهمیت داشته باشد وقتی اصل ماجرا را گم کرده ایم؟

این سینماگر متذکر شد: مشکل ما از زمانی آغاز شد که مقصود از فعالیت و تولید را پول قرار دادیم و عاقبت مان شد این وضعیت بحرانی که امروز شاهدش هستیم! این تلخ و تأسف بار است که الآن با هدف تأمین درآمد هر عملی را توجیه می کنند و هر فیلمی را تولید می کنند در صورتی که حوزه فرهنگ باید رفتار و سبک زندگی و نگاه سالم را میان آحاد افراد جامعه بسط و گسترش دهد.

وی در پایان این گفتگو افزود: تا به امروز کم کاری زیادی در حوزه ترویج فرهنگ انقلابی صورت گرفته و بی تردید اهمال کاری اعضای شورای انقلاب فرهنگی یکی از دلایل این اتفاق تلخ است و من امیدوارم اعضای شورای عالی انقلاب فرهنگی توصیه های حکیمانه، پدرانه، مدبرانه و دلسوزانه رهبر معظم انقلاب اسلامی را مورد توجه قرار داده و هرچه سریع تر موجبات بازسازی انقلابی ساختار فرهنگی کشور را فراهم آورند.