دسته: خبرها

سینمای خانگی: همزمان با اوج‌گیری موج عزیمت زائران اربعین به کربلای معلی، بازار ویدئوهای آموزشی در زمینه نکات مرتبط با پیاده‌روی در فضا مجازی گرم شده است.

به گزارش سینمای خانگی، پیاده‌روی اربعین در کنار ظرفیت‌های معنوی و اجتماعی، بستری ویژه برای کسب تجربه در زمینه پیاده‌روی‌های طولانی و در شرایط خاص شده است و به همین دلیل بخشی از تجربیات زائران سال‌های قبل، به سرفصل‌هایی آموزشی برای زائران جدید تبدیل می‌شود.

سایت آپارات از ابتدای ماه صفر امسال، با هم‌رسانی ویدئوهای آموزشی در فضای پیاده‌روی اربعین مواجه شده است.

ویدیوهای آموزشی در قالب های فردی یا موسسات و موکب‌ها در مباحثی چون «تکنیک‌های پیاده‌روی»، «مدیریت تغذیه»، «راهکارهای مرتبط با کاهش حجم کوله‌بار»، «راهکارهای مرتبط با اقامت‌های موقت» و… منتشر شده و در دسترس کاربران و علاقه‌مندان است.

ویدئوهای اربعینی بارگذاری‌شده در آپارات، حاوی نکات و آموزش‌هایی است که شاید حتی بعد از چند نوبت حضور در پیاده‌روی اربعین، همچنان تازگی داشته باشد. فقط کافی است «پیاده‌روی اربعین» را در سایت جستجو کنید.

سینمای خانگی: آیین رونمایی و اکران فیلم «در جهنم باران نمی‌بارد» شامگاه چهارشنبه ۲۴ مرداد با حضور زهرا شاه حاتمی نویسنده و کارگردان، علی شاه حاتمی تهیه کننده و جضور سازندگان فیلم و اهالی فرهنگ، هنر و رسانه توسط گروه سینمایی هنرو تجربه برگزار شد.

به گزارش سینمای خانگی و به نقل از روابط عمومی گروه هنر و تجربه، در ابتدای این برنامه علی شاه حاتمی تهیه کننده فیلم پس از خوش آمدگویی به مخاطبان و تشکر از آن‌ها افزود: فکر میکنم شما که در این شرایط برای دیدن این فیلم قدم رنجه کرده‌اید و به سینما آمده‌اید ناراضی از سینما بیرون نخواهید رفت و امیدوارم این اتفاق بیافتد.

وی در ادامه با تقدیر از حمایت همسرش افزود: می‌گویند که حضرت ایوب صبر خیلی زیادی داشت و در طول تاریخ به این صبرش معروف است. من معتقدم که همسر هنرمندان در صبر و صبوری از حضرت ایوب الگو گرفته اند. زنی را تصور کنید که همسر، دختر و پسرانش همگی کارگردان و در عالم سینما هستند. واقعا این مسئله صبر وحشتناکی می‌طلبد و من به همراه دخترم زهرا، با اجازه از شما مخاطبین عزیز اکران این فیلم را به همسرم و مادر زهرا تقدیم می‌کنیم به خاطر تمام زحماتی که به خاطر ما کشیده‌اند و راه دیگری جز این برای تشکر از ایشان ندارم.

علی شاه حاتمی با تاکید بر مستقل بودن فیلم افزود: 
این فیلم به اندازه یک ریال از هیچ سازمان، ارگان و هیچ فردی کمک نگرفته و کاملا مستقل ساخته شده است. در پایان می‌خواهم صمیمانه از زحمات بچه‌های تیم هنر و تجربه تشکر کنم، چون می‌دانم برای برنامه‌ریزی و اکران این فیلم شبانه روز زحمت کشیدند 

زهرا شاه حاتمی نویسنده و کارگردان فیلم نیز که برای اکران فیلمش از امریکا به ایران آمده بود با تشکر از حضور مخاطبان گفت: حضور شما برای من یک دنیا ارزش دارد. من این فیلم را بدون زحمت‌های پدرم و حمایت‌های همسرم نمی‌توانستم بسازم و همین جا از پدرم بسیار تشکر می‌کنم همینطور از تمام عوامل کار که با تمام وجود کنارم ایستادند و بدون توقع کار کردند، ممنونم.

وی ادامه داد: همانطور که پدرم گفتند همیشه باید از مادرم تشکر کنم و من هم از مادرم ممنونم که همیشه کنارم بوده است. امیدوارم که فیلم را دوست داشته باشید و از شما خواهش می‌کنم اگر فیلم را دوست داشتید به دوستانتان هم پیشنهاد بدهید که بیایند و این کار را ببینند چرا که این فیلم  متعلق به سینمای مستقل است و زمان محدودی هم اکران خواهد شد و امیدوارم که از فیلم لذت ببرید.

در این مراسم شخصیت‌های همچون حسن فتحی، رضا پور حسین، کاظم چلیپا، احمد طالبی نژاد، کیهان ملکی، هوشنگ گلمکانی، مصطفی رزاق کریمی و جمعی از شخصیت‌های فرهنگی و هنری حضور داشتند.

اکران فیلم سینمای در جهنم باران نمی‌بارد از ۲۴ مرداد در گروه سینمایی هنرو تجربه آغاز شد

سینمای خانگی: آیین رونمایی از گنجینه و تندیس زنده‌یاد بیتا فرهی بازیگر فقید سینمای ایران با حضور جمعی از هنرمندان در موزه سینمای ایران برگزار شد.

به گزارش سینمای خانگی و به نقل از به نقل از روابط عمومی موزه سینما، مراسم نکوداشت و آئین رونمایی از گنجینه و تندیس زنده‌یاد بیتا فرهی با حضور جمعی از هنرمندان در موزه سینمای ایران برگزار شد.

در ابتدا این برنامه نجمه جودکی، مجری مراسم گفت: بیتا فرهی هنرمندی بود که مسیر هنر را برای بسیاری از زنان حاضر در سینمای ایران هموار کرد. من به عنوان یک زن جوان در عرصه هنر راهی هموار را طی کردم در حالی که امثال بیتا فرهی برای موفقیت در این عرصه مسیری پرچالش پیش روی خود داشتند. با خود فکر می‌کنم که چطور او توانسته به صورت توأمان یک مادر نمونه، رفیقی خوب و آرتیستی بزرگ باشد.

وی افزود: کارهای ما در این جهان ماندگار خواهد شد و خوش بحال بیتا فرهیکه آثار او در تاریخ سینمای ایران مانا خواهد بود.

جودکی یادآور شد: تندیسی که امروز در موزه سینما از آن رونمایی شده است، مزین به لباس‌های شخصی این هنرمند است. همچنین اولین تندیس از یک بازیگر زن که در موزه سینما قرار می‌گیرد متعلق به خانم فرهی است.

در ادامه مهسا قریشی فرزند زنده‌یاد بیتا فرهی نیز گفت: چند روز بیشتر از پرواز ابدی بی‌همتا مادرم نگذشته بود و غم نبودنش برای من بسیار سنگین و باورناپذیر بود، با دوستان نزدیک مادر نشسته بودیم و از او سخن می‌گفتیم و از این کوچ ناگهانی پریشان و غمگین بودیم. از اینکه چگونه می‌توانیم یاد و خاطره بانوی سینمای ایران را زنده نگه داریم نگران بودیم. برای این درد، تنها تسکینی که یافتیم این بود که راه و یاد او را ادامه دهیم و خاطراتش را به تپش زندگی بسپاریم و میان دیدارها تقسیم کنیم، زیرا او کسی است که در ضمیر ما قرار دارد. سپس این تندیس آفریده شد به یاد آفرینش‌های هنرمندانه او که همواره در گوشه ضمیر و دل ما جاودانه بماند.

وی ادامه داد: ما فرزندان هنرمندان وظیفه بزرگی بر دوش داریم، وظیفه‌ای که به پاس عشق و هنرشان، یادشان را جاودان نگه دارد و میراث آن‌ها را به نسل‌های بعد بسپارد. از افروز بوجاریا و مرتضی سعیدی دوستان هنرمند تشکر می‌کنم که با عشق و هنر خود به همراه یک گروه حرفه‌ای، این تندیس جاودانه از یاد مادر را خلق کردند. همچنین کمال تشکر را از آزیتا موگویی دوست وفادار و دیرینه مادرم و اسماعیلی مدیرعامل موزه سینما که زمینه ورود این تندیس به موزه سینما را فراهم کردند را دارند.

در ادامه این مراسم نکوداشت محمود کلاری، مدیر فیلمبرداری برجسته سینمای ایران نیز گفت: نقشی که خانم فرهی در ذهن و خاطره من دارد باعث شد تا خود را به این مراسم برسانم. من یک تجربه ویژه در سینمای ایران داشتم که متعلق به فیلم «بانو» به کارگردانی مرحوم داریوش مهرجویی بود. در آن اثر من به عنوان بازیگر مقابل دوربین رفتم اما در ابتدا بسیار تلاش کردم تا از انجام این کار اجتناب کنم، چراکه این اتفاق را در توان خود نمی‌دیدم. یادم است که خانم فرهی با من تماس گرفتند و گفتند آقای مهرجویی برای آن نقش فرد دیگری را به جز تو نمی‌بیند و به همین دلیل بهتر است پیشنهاد او را قبول کنم. به فرهی گفتم دلیل تردیدم این است که چیزی از بازیگری نمی‌دانم و وی در پاسخ گفت من هم زمانی که برای «هامون» دعوت شدم دقیقاً همین وضعیت را داشتم.

کلاری افزود: دلگرمی وی در زمان فیلمبرداری نیز ادامه پیدا کرد با وجود آنکه خسرو شکیبایی و داریوش مهرجویی از دوستان نزدیک من بودند، اما انرژی حضور در مقابل دوربین تنها از جانب بیتا فرهی به من منتقل شد.

مدیر فیلمبرداری «سرب» یادآور شد: می‌توان به صورت مفصل درباره شیوه بازیگری و همینطور درک، فهم، شناخت و نوع جهان‌بینی خانم فرهی صحبت کرد اما مهم‌ترین نکته که درباره ایشان مثال زدنی است، شخصیت ویژه او است. فرهی در یک خانواده آریستوکرات به دنیا آمد و در خارج از ایران به تحصیل هنر پرداخته بود و جایگاه و موقعیتی که از آن برخوردار بود، حالتی را ایجاب می‌کرد که جلوه‌ای در حد و اندازه خود داشته باشد و این اتفاق به شکلی ویژه برای وی رخ داد.

کلاری بیان کرد: شیوه بازیگری بیتا فرهی برای من حیرت انگیز بود. به یاد دارم که احساس وی در فیلم «کیمیا»، در تمام مدت زمان فیلمبرداری در اثر جاری بود. فرهی هر روز در میان خانواده‌های جنگ زده آبادانی حاضر می‌شد و با این افراد در ارتباط نزدیکی بود. در سکانسی از فیلم که وی در نخلستان از دست عراقی‌ها فرار می‌کرد درخواست داشت تا بچه‌ای واقعی را در آغوش بکشد تا حس دلهره را بهتر بتواند به مخاطب منتقل کند. فرهی یک بازیگر تکنیکی نبود و همواره نقش را به دل و جان خود منتقل کرده و احساسات خود را به شکلی حقیقی بروز می‌داد.

وی در پایان صحبت‌های خود گفت: فرهی در پشت صحنه آثاری که با وی همکاری داشتم، حضوری بی‌حاشیه را ثبت کرده و بر همه افراد تأثیری ویژه و واقعی برجای می‌گذاشت. او فردی صادق بود و شخصیتی بی‌پیرایه داشت و جای وی برای همیشه در سینمای ایران خالی خواهد بود.

علی دهکردی مدیرعامل خانه سینما نیز در سخنانی گفت: بیتا فرهی همچنان در میان ما حضور دارد و این موضوع به جادوی هنر و شخصیت والای او بازمی‌گردد. خانم فرهی در زمره هنرمندان و بازیگرانی قرار می‌گیرد که به معنای واقعی کلمه دارای شخصیتی حقیقتی بودند. او دارای مجموعه‌ای از ویژگی‌های مثبت بود و همین مسئله او را در جایگاهی ممتاز و متمایز از دیگران قرار می‌داد. فرهی بازیگری غریزی، عاطفی و حسی بود و می‌توان شیوه مواجه او با نقش را در محیط آکادمیک به عنوان یک نمونه از بازی غریری در معرض دید هنرجویان قرار داد. از مجموعه موزه سینما برای به انجام رسیدن این حرکت زیبا و مهم سپاسگزارم زیرا موزه سینما مکانی است که اثبات می‌کند مرگ با شخصیت یک هنرمند نسبتی ندارد.

در ادامه احترام برومند، گوینده و بازیگر پیشکسوت سینما نیز گفت: بیتا فرهیدر طول دوران کاری خود در نقش‌های متفاوتی حاضر شد و از احساس خود برای بروز ویژگی‌های هر شخصیت بهره بسیاری می‌برد. برای مثال حضور او در فیلم «کیمیا» نتیجه‌ای درخشان به همراه داشت. او همواره به گونه‌ای با دیگران رفتار می‌کرد که طرف مقابل فکر می‌کرد که فرهی صمیمی‌ترین فرد نسبت به او است.

برومند افزود: این هنرمند از حضور در کنار دیگران لذت می‌برد و به وطن خود عشق می‌ورزید و این نکته‌ای بسیار ارزنده بود. زمانی که برای دیدار دختر خود عازم خارج از کشور می‌شد، برای حضور دوباره در ایران لحظه شماری می‌کرد و هیچ کجای این دنیا را به کشور خود ترجیح نمی‌داد. من یک هنرمند بسیار با احساس و دوستی نزدیک را از دست دادم. فرهی به شعر، خطاطی، نقاشی و عالم هنر عشق می‌ورزید. از اسماعیلی مدیرعامل موزه سینما برای تدارک این مراسم سپاسگزارم.

آزیتا موگویی، تهیه‌کننده و کارگردان سینمای ایران و از دوستان نزدیک بیتا فرهینیز بیان کرد: من در زندگی خود با ۲ وجه از شخصیت بیتا فرهی مواجه بودم. یکی دارای شمایل آرتیستی از یک زن مدرن امروزی با شهرت فراگیر و دیگری مربوط به احوالات برآمده از یک دوستی عمیق ۳۰ ساله.

موگویی با بیان اینکه فرهی دارای خصلت‌های نیک انسان‌های برجسته بود، افزود: وی همواره در جهت حل اختلافات میان افراد تلاش کرده و در زندگی شخصی خود نظم چشم‌گیر را اعمال می‌کرد و افراد نزدیک به او از این موضوع آگاهی دارند. فرهی فردی بسیار باسواد و بی‌ادعا بود و من هرگز از او در هیچ زمینه‌ای شاهد رفتاری خودنمایانه نبودم. وی برآمده از یک خانواده اصیل بود و در عین حال رفتاری مهربانانه با همه افراد داشت.

در بخش دیگر این مراسم فاطمه محمدی عضو هیأت‌مدیره موزه سینما گفت: نباید نقش زنان را در سینمای ایران نادیده بگیریم. زنان سینمای ایران در تمام جهان جایگاه و مقامی ویژه دارند که قابل الگو برداری و تکرار نیستند. من خلاءوجود بیتا فرهی را باور ندارم و گمان می‌کنم این هنرمندان با نگاه ویژه و نقش مهم خود هیچگاه تمام شدنی نیستند.

وی افزود: موزه سینما یک گنجینه سینمایی است و یک خانه همیشگی برای اهالی سینمای ایران به شمار می‌رود. از مهسا قریشی دختر بیتا فرهی به جهت ارائه ایده درخشان ساخت تندیس این هنرمند بزرگ تشکر می‌کنم.

محمدی بیان کرد: امیدوارم بتوانیم میزبان و امانت دار خوبی برای گنجینه‌های سینمای ایران باشیم. ما در تلاش هستیم تا در موزه سینما نقش هنرمندان زن را به گونه‌ای برجسته کنیم و امیدوارم این مسیر در سال‌های آتی نیز ادامه داشته باشد.

کاوه آفاق خواننده و موزیستن صاحب سبک نیز گفت: برای من حضور در این مراسم باعث افتخار است. آخرین بار خانم فرهی را در موزه سینما ملاقات کردم و آن زمان فکر نمی‌کردم دیدار ما برای آخرین بار است. بسیار خوشحالم که چنین برنامه‌ای برای خانم فرهی ترتیب داده شده است.

سپس رضا یزدانی، خواننده و بازیگر نیز گفت: متأسفانه زمانی که خانم فرهی از میان ما رفتند من در ایران نبودم و نتوانستم در مراسم او حاضر باشم. در دو پروژه از جمله مجموعه «از یادها رفته» خانم فرهی نقش مادر من را ایفا کردند و در طول ۲ سال فیلمبرداری آن کار، خاطرات بسیاری از او برایم باقی مانده است.

یزدانی بیان کرد: فرهی هنرمندی بسیار عزیز و مهربان بوده و خبر درگذشت وی برای من بسیار تلخ و شوکه‌کننده بود. یک ماه پیش از درگذشت فرهی به همراه اندیشه فولادوند به خانه وی رفتیم و ایشان یکی از کارهای مشترک ما را شنیدند. فرهی از من خواست آن قطعه موسیقی را در اختیار وی بگذارم تا سناریویی برای ساخت ویدئو آن آماده کند، اما متأسفانه فرصت این همکاری هیچ وقت میسر نشد.

مرتضی سعیدی سازنده تندیس بیتا فرهی نیز گفت: بانی ساخت این مجسمه سرکار خانم فرهی بودند. سال گذشته مشغول ساخت مجسمه‌ای بودم و زمانی که بیتا فرهی تصاویر مربوط به آن را مشاهده کرد به شوخی از من پرسید چه زمان مجمسه مربوط به من را می‌سازی. قصد داشتم به مناسبت تولد خانم فرهی سردیسی کوچک را به او تقدیم کنم اما این اتفاق رخ نداد. در ساخت این تندیس تلاش کردیم تا جزئیات بسیاری را اعمال کنیم.

سهیلا رضوی، بازیگر پیشکسوت سینمای ایران و از دوستان نزدیک بیتا فرهیضمن قرائت یکی از شعرهای مورد علاقه بیتا فرهی، گفت: همکاران من در این جمع به خصلت‌ها و ویژگی‌های این هنرمند اشاره کردند. سابقه دوستی من، بیتا فرهی و آزیتا موگویی به ۳۰ سال می‌رسد و به مدت ۲۷ سال همسایه وی بودم. این روزها هنگام عبور از مقابل خانه او با چراغ‌های خاموش موجه شده و بسیار غمگین می‌شوم. بیتا برای من همچون یک خواهر بود.

تندیس زنده یاد بیتا فرهی به عنوان اولین تندیس یک بازیگر زن در موزه سینما قرار گرفت.

محمود کلاری، علی دهکردی، احترام برومند، آزیتا موگویی، سهیلا رضوی، فاطمه محمدی، هلیا امامی، علی اوجی، رضا یزدانی، کاوه آفاق، مهدی کوشکی، اکرم محمدی، سام قریبیان، محمود گبرلو از جمله هنرمندانی بودند که در این مراسم حضور داشتند.

سینمای خانگی: نمایش «خالی» به‌عنوان جدید‌ترین همکاری مجید رحمتی و کهبد تاراج در تئاتر روی صحنه می‌رود.

به گزارش سینمای خانگی و به نقل از مشاوررسانه‌ای پروژه، نمایش «خالی» به نویسندگی کهبد تاراج و کارگردانی مجید رحمتی شهریور ۱۴۰۳ در یکی از سالن‌های نمایشی روی صحنه خواهد رفت.

نمایش «خالی» همکاری جدید مجید رحمتی و کهبد تاراج بعد از اجرای نمایش‌ موفق «ط…» است که با حضور جمعی از بازیگران تئاتر و سینما روی صحنه می‌رود.

تهیه‌کنندگی نمایش «خالی» را حسن جودکی برعهده دارد.

بازیگران، محل اجرا، عوامل و زمان بلیت‌فروشی این اثر به‌زودی اطلاع‌رسانی خواهد شد.

عکس: پرویز گوهری‌راد

سینمای خانگی: اجرای نمایش «بی پایانی…» به نویسندگی و کارگردانی صحرا فتحی که روایت‌گر زندگی سه دوست قدیمی است، به تئاتر شهر رسید.

به گزارش سینمای خانگی و به نقل از مشاوررسانه‌ای پروژه، نمایش «بی پایانی…» به نویسندگی، کارگردانی و طراحی صحرا فتحی و تهیه‌کنندگی رها جهانشاهی قرار است از ۳۰ مردادماه در سالن سایه مجموعه تئاتر شهر روی صحنه برود.

در این اثر نمایشی، الهام شعبانی، حدیث میرامینی و مهسا طهماسبی به‌عنوان بازیگر به ایفای نقش می‌پردازند.

«بی پایانی…» قصه سه دوست قدیمی است که بعد از مدت‌ها دور هم جمع می‌شوند و دست تقدیر سرنوشتشان را زیر و رو می‌کند.

دیگر عوامل این پروژه نمایشی و زمان بلیت‌فروشی اطلاع رسانی‌ خواهد شد.

عکس: محمدصادق زرجویان

سینمای خانگی: سامان گوران در سومین قسمت از برنامه «طریق» از علیرضا حقیقی خواست که او را ببخشد و اجازه دهد به همراه مادرش به کربلا اعزام شود.

به گزارش سینمای خانگی و بنا بر اعلام روابط عمومی، سومین قسمت از برنامه «طریق» که شب گذشته از شبکه یک سیما پخش شد به گفتگوی مجید یراق‌بافان با سامان گوران بازیگر و کمدین اختصاص داشت.

 سامان گوران بازیگر و کمدین در سومین قسمت از برنامه «طریق» گفت: من فکر می‌کردم که بتوانم یک ورزشکار مهم، تاثیرگذار و معروف باشم. فوتبال را تا ۲۰ سالگی حرفه‌ای بازی می‌کردم در سطح باشگاهی در سایپا، فتح، نیروی زمینی و جوانان پرسپولیس (آقای قطبی هم مقطعی مربی ما بود) بازی کرده‌ام. بعد از اینکه اتفاقی در ورزش منجر با مصدومیت و خرج عمل بالا برایم شد، به بخش دوم استعدادم فکر کردم و آن هم تئاتر بود.

وی درباره اینکه اکثر مردم توقع دارند فردی مثل سامان گوران همیشه شوخی کند و یا لبخند بزند، بیان کرد: این مسئله را احساس کرده‌ام؛ مراسمی در دهه اول ماه محرم می‌رفتیم، فردی ما را دید و گفت که هم خدمت بودیم و خواست که بخشی را آن‌جا اجرا کنم. به او گفتم ان‌شاءالله بعد از محرم و صفر. 

گوران در بخش دیگری از برنامه درباره اینکه نتوانسته با پدرش به کربلا برود، اظهار کرد: من قدر پدرم را ندانستم و در دلم مانده که با او زیارت کربلا بروم؛ می‌توانستم بروم و نرفتم.

این هنرمند در ادامه گفت: فکر می‌کنم سال ۹۸ به کربلا رفتم و وقتی که دستم به ضریح حضرت علی رسید، احساس کردم که همه چیز یک بار دیگر شروع شده است. به من گفتند که این حس از عزت حضرت امیرالمومنین است که وقتی برای اولین بار مشرف می‌شوید، این نورانی بودن به شما منتقل می‌شود. چون این سفر برای برادران بود، مادرم را به کربلا نبردم. بعدش هم که کرونا شد که نمی‌شد رفت. الان ۳ سال است که می‌خواهم این اتفاق بیفتد و نمی‌توانم چون با یکی از دوستان شوخی کردم که متاسفانه خیلی مشخص نبود و به عنوان یک توهین تلقی برای او شد.

گوران افزود: قصد و نیتی نداشتم و شرمنده‌ام. از من خیلی شکایت می‌شود و هر موقع به مراجع ذی‌صلاح مراجعه کردم می‌گویند برای پرونده قبلی شوخی‌هایی که کرده بودی است. اما چند تا از پرونده‌ها را برای رسیدگی نشد بروم و غیابی رای صادر شد که متاسفانه در نتیجه آن سه سال است ممنوع الخروج هستم.

در ادامه مجید یراق‌بافان (مجری برنامه) در پیام کوتاهی خطاب به علیرضا حقیقی، دروازه‌بان اسبق تیم ملی، از او خواست که گذشت کند.

سامان گوران نیز در ادامه گفت: آقای حقیقی! من با پدر شما خیلی صحبت کردم، من شرمنده پدرم شدم و دیگر نمی‌توانم شرمنده مادرم بشوم! فقط برای اینکه مادرم را به کربلا ببرم و برگردم رضایت دهید. تمام کارهایی را که شما بگویید انجام می‌دهم.

گوران در بخش دیگری از این برنامه گفت: امام حسین نوری است که خاموشی ندارد. از او چیزهای درست بخواهیم او دست همه را می‌گیرد.

 فصل دوم برنامه «طریق» تا ۴ شهریور ۱۴۰۳ هر شب ساعت ۲۰ از شبکه یک سیما پخش می‌شود و به گفت‌وگوهایی از جنس اربعین حسینی با حضور مهمانانی که هر کدام قصه‌ای از این طریق برای گفتن دارند، اختصاص دارد.

همچنین مهمانان این برنامه را گروه‌های مختلف فعال در حوزه اربعین تشکیل می‌دهند.

عوامل برنامه عبارتند از: تهیه‌کننده: محمد حسین سعادتی، مدیر پروژه: حسین نیرومند، کارگردان: محمد پیوندی، مجری: مجید یراق بافان.

سینمای خانگی: فیلم کوتاه داستانی «دی اِن اِی» ساخته بهادر زمانی برای اولین بار در جشنواره انرژی تهران نمایش داده می‌شود.

به گزارش سینمای خانگی بهادر زمانی که پیش‌تر با بازی در فیلم «رستاخیز» شناخته شد و در سال‌های گذشته هم نقش‌های دیگری را ایفا کرده، به تازگی فیلم کوتاهی را کارگردانی کرده است.

 «داوود، نصیر، عاطفه» با نام اختصاری «دی اِن اِی» یکی از فیلم‌های منتخب جشنواره انرژی است که شنبه ۲۷ مرداد از ساعت ۱۶ در پردیس باغ کتاب تهران نمایش داده خواهد شد.  

در این اثر همایون ارشادی، گوهر خیراندیش، بهرام ابراهیمی، نسرین مقانلو، شبنم قربانی، پوریا محمدزاده و دریا مقبلی مقابل دوربین روزبه رایگا، ایفای نقش کرده‌اند.

“دی اِن اِی” که قصه‌ای درباره روابط میان اعضای یک خاندان در قشر متوسط شهری را روایت می‌کند، نقدی بر مشکلات اجتماعی این روزهای شهرنشینی دارد. بهادر زمانی فیلمنامه این اثر را نوشته و تهیه‌کنندگی آن را حـنیف سـروری برعهده داشته است.

سایر عوامل تولید این فیلم کوتاه عبارتند از: مدیر فیلمبرداری: روزبه رایگا، دستیار اول فیلمبردار: هاشم درزی، برنامه‌ریز: آیدا کنی، دستیار کارگردان: نوید همایونی، مدیر تولید: وحید رحمتی، جانشین تولید: اکبر محمدی، تدوین: بهادر زمانی و طلا کرباسی، اصلاح رنگ و نور: حسن نجفی‌منش، صداگذار: ندا محسنی، مدیر صدابرداری: عرفان رضایی، طراح لباس: نفیسه ناصر نیا، طراح صحنه: محمد مولازینل، طراح پوستر: امیرحسین بوریان، سرمایه‌گذاران: محمد خوشبو و بهادر زمانی، مشاور رسانه‌ای: رکسانا قهقرایی، دفتر تولید: پلاتو مرکزی.  

اولین جشنواره ملی انرژی ۲۷ تا ۲۹ مردادماه در پردیس باغ کتاب تهران برگزار می‌شود. هدی زین‌العابدین، رعنا آزادی‌ور، حسن معجونی، هوتن شکیبا و پریناز ایزدیار، داوران بخش فیلم این رویداد هستند.

سینمای خانگی: آلما حقیقی نویسنده ‌با ارسال یک یادداشت اختصاصی به سینمای خانگی، نگاهی به دکور برنامه «گل یا پوچ» داشته است.

به گزارش سینمای خانگی در این یادداشت آمده است: برنامه «گل یا پوچ» که به تازگی پخش خود را از پلتفرم فیلیمو آغاز کرده، بر اساس بازی اصیل ایرانی گل یا پوچ ساخته شده است که با اضافه کردن بخش‌ها و آیتم‌های جدید به این بازی سنتی ایرانی تلاش دارد بر جذابیت برنامه اضافه کرده تا این بازی را دوباره به جمع‌های دوستانه و خانوادگی برگرداند و برای نسل جدید هم جالب و سرگرم کننده باشد. این برنامه هفته‌ای یک قسمت پخش می‌شود و در هر قسمت دو تیم سه نفره با افرادی مجرب و خبره‌ به مصاف هم می‌روند و در پایان هر قسمت تیمی که برنده می‌شود در مقابل تیم برنده بعدی قرار می‌گیرد.

مهران مدیری در مقام گرداننده بازی بسیار خوب عمل می‌کند و با شوخی‌های به اندازه خود سعی دارد جو برنامه را هم رقابتی و هم سرگرم کننده نگه دارد و با آن کت و سبیل خود به نوعی یک شخصیت کاریزماتیک پیدا کرده است که در بالای میز نشسته و بازی را نظاره می‌کند تا کسی خدایی نکرده فکر تقلب به سرش نزند. چهره‌پردازی و لباس بازیکنان بازی هم با این که از تمامی سنین پیر و جوان حضور دارند سعی شده است متناسب با تم اصلی برنامه که فرهنگ قهوه‌خانه‌ای است انتخاب شود. 

اگر از بازی جذاب و نفس‌گیر تیم‌ها فاصله بگیریم و توجه مان را ببریم به سمت دکور و فضای برنامه متوجه می‌شویم که تمام المان‌هایی که در دکور برنامه استفاده شده است ابتکارآمیزگزینش شده‌اند. طراح صحنه این برنامه سهیل دانش اشراقی است که سال‌ها در عرصه طراحی صحنه و لباس در بسیاری از فیلم‌ها و سریال‌ها فعالیت دارد و با دانش و ذوقش تلاش کرده تا فضای مسابقه هم مانند شعار بازی کاملا ایرانی طراحی شود و به فرهنگ ایران و شرق اشاره کند. 

در ابتدای برنامه کلیپی با اجرای یکی از شرکت‌کننده‌های آن قسمت پخش می‌شود که در فضایی مانند تهران قدیم با اتومبیل‌های رنگی و خیابان‌های سنگفرش فیلمبرداری شده است و انگار شرکت‌کننده با دادن سکه اجازه پیدا ‌می‌کند که به جمع خصوصی دوستداران گل یا پوچ راه پیدا کند و این خود شروعی خلاقانه برای یک بازی به نظر می‌رسد.

در گذشته بازار، کانون اصلی جمع شدن کسبه و محل آشنایی و مراوده درباره مسائل مختلف اجتماعی و سیاسی بود و بخشی از بازار که به «جلوخان» معروف بود، در واقع میدانچه‌ای است که از سه طرف محصور و یک ورودی داشت و اکثر اوقات کسبه و بزرگان در آنجا تجمع می‌کردند تا خستگی در کرده و کمی صحبت کنند. دکور برنامه هم با آن مغازه‌های کوچک در کنار هم و پنجره‌های چوبی و چراغ‌های سر در هر مغازه و لاله‌های دیوارکوب روی دیوار که بخشی از نور سالن را فراهم می‌کنند و آن قاب عکس‌ها و آگهی‌های تبلیغاتی آویزان شده بر روی ستون‌ها، اشاره به همان بخش بازار دارد که کسبه جمع می‌شدند. 

در قدیم‌ قهوه‌خا‌نه‌ها مکانی بود که افراد برای گفت‌و‌گو درباره موضوعات روز و خواندن شعر و داستان و بازی‌هایی مثل تخته نرد و گل یا پوچ گرد هم می‌آمدند و ساعت‌های طولانی در آن جا وقت ‌می‌گذراندند. دیوارهای قهوه‌خانه‌ها پر بود از نقاشی‌هایی که از دل فرهنگ عمومی آن دوره پدید آمده بود و موضوعات مذهبی، بزمی و رزمی را دربرمی‌گرفت. در انتهای سالن و بالای سر تماشاچیان بازی، نقاشی بزرگی دیده می‌شود که یکی از صحنه‌های رزمی الهام گرفته از شاهنامه فردوسی را تصویر کرده و تماشاچیانی که، در نور کم انتهای سالن در سکوت نشسته‌اند و بازی را تماشا می‌کنند و هر از گاهی در پایان هر دست حضورشان حس می‌شود. به این ترتیب حال‌و‌هوای رازآلود قهوه‌خانه به مخاطباننشان داده می‌شود. 

اگر با دقت‌تر به اطراف نگاه کنیم بقالی کوچکی در سمت راست تصویر حضور دارد که بر روی تابلوی سر درش لوگوی دو غول نوشیدنی آن زمان یعنی نوشابه زرد کانادادرای و مشکی کوکاکولا را می‌بینیم که نبرد بین این دو برند نوشابه در سال‌های 1980 تا 1990 را به یاد ما می‌اندازد و درست روبه‌رویش آنتیک فروشی را در قاب داریم که انگار جا برای یک سری لوازم عتیقه خود نداشته و آن‌ها را مانند همان صندوق قدیمی و گرامافون در بیرون از مغازه چیده است. 

طراح با نگاه ریزبین خود از دو عنصر مهم فرم و رنگ کاملا بهره گرفته و رنگ های تیره و گرم را به عنوان پالت رنگی اصلی انتخاب کرده است. فرم‌های گرد و پر از پیچ و خم را هم در پایه‌های میزبزرگ مرکز تصویر و هم شش سکو‌ی منبت کاری شده در دو سمت میز کاملا مشهود است. 

در میانه برنامه و آیتم گفت‌و‌گو با هر شرکت‌کننده هم سعی شده مکانی طراحی شود که حس و حال یک مغازه قدیمی پر از اجناس جور واجور برقی را بدهد که انگاری بازیکن بازی یک گوشه مغازه،صندلی چوبی پیدا کرده و همان جا به صحبت با مخاطبان نشسته است. 

بعد از این توصیفات اگر به دنبال حس و حالی از گذشته هستید که رنگ و بوی تهران قدیم را به شما بدهد، بهتر است برنامه گل یا پوچ را تماشا کنید تا آن فضای قهوه‌خانه‌ای و صفا و صمیمیت بازیکنان بازی لبخندی خوش برایتان بسازد. 

سینمای خانگی: اعضای ۱۶ کمیسیون تخصصی دومین دوره شورای راهبری مجمع «رصتا» انتخاب و ۱۶ نفر به‌عنوان نماینده به اداره کل صدور مجوز و امور رسانه های ساترا جهت طی مراحل قانونی حضور در شوراهای راهبردی ساترا اعلام شدند.

به گزارش سینمای خانگی و به نقل از روابط عمومی سازمان تنظیم مقررات رسانه‌های صوت‌و تصویر فراگیر در فضای مجازی(ساترا)، پس از گذشت یک ماه از آغاز رسمی فعالیت دومین دوره شورای راهبری مجمع «رصتا» اعضای ۱۶ کمیسون تخصصی انتخاب و ۱۶ نفر به عنوان نماینده به اداره کل صدور مجوز و امور رسانه‌های ساترا اعلام شدند.

اعضای ۱۶ کمیسیون و نمایندگان مجمع «رصتا» در شوراهای آن با عناوین «کمیسیون حمایت‌های محتوایی (توزیع بسته‌های محتوایی، دوبله و آماده‌سازی)»، «کمیسیون حمایت‌های دولتی (توزیع بودجه‌های دولتی مانند تبصره شش و مانند آن)»، «کمیسیون حمایت‌های ساترا (آومیک)»، «کمیسیون رسیدگی به تخلفات»، «کمیسیون تدوین مقررات»، «کمیسیون داوری و میانجی‌گری (رفع اختلاف‌های احتمالی بین مجوز گیرندگان و یا عوامل تولید)»، «کمیسیون رقابت ساترا»، «کمیسیون حمایت‌های بخش خصوصی (جذب تسهیلات خصوصی، تعاونی تولید و تامین)»، «کمیسیون تعیین صلاحیت حرفه‌ای»، «کمیسیون برگزاری نمایشگاه»، «کمیسیون نقشه بازار»، «کمیسیون ارزیابی و رتبه‌بندی رسانه‌ها»، «کمیسیون سواد فضای مجازی/ سواد رسانه»، «کمیسیون ممیزی بعد از انتشار (شکایات مردمی، کارگروه تعیین مصادیق محتوای مجرمانه)»، «کمیسیون تحلیل‌گران»، «کمیسیون رسانه‌های دینی ومذهبی» طی سه جلسه متوالی انتخاب و مشخص شدند.

همچنین دبیر و اعضای دیگرکمیسون‌ها با عنوان «صدور مجوز انتشار مجمع رصتا»، «داده و فناوری» و سایر کمیسیون های تخصصی مصوب شورای راهبری «رصتا» در جلسات آتی مشخص و پس از طی مراحل قانونی اعلام می‌شوند.

سکوهای صوت و توصیر فراگیر می‌توانند موضوعات و مشکلات خود را از طریق این کمیسیون‌ها اعلام کنند تا در ساترا درخصوص آنها تصمیم‌گیری شود.

سینمای خانگی: هشتمین همایش بین‌المللی تئاتر پیاده‌روی اربعین از ۲۷ مرداد تا ۴ شهریور در کشور عراق و مرزهای ایران برگزار می‌شود.

به گزارش سینمای خانگی و به نقل از روابط عمومی حوزه هنری انقلاب اسلامی، همایش بین‌المللی تئاتر پیاده‌روی اربعین از سال ۱۳۹۵ با ۶۰ هنرمند نمایش آیینی در مرکز هنرهای نمایشی حوزه هنری آغاز شد و در هشتمین دوره با حضور ۱۵۰ تا ۲۰۰ هنرمند تئاتر آیینی کشور از ۲۷ مردادم تا ۴ شهریور در ۲ بخش مرز ایران با عراق و مسیر پیاده روی اربعین حسینی برگزار می‌شود.

این همایش بین‌المللی به عنوان نذر فرهنگیِ هنرمندان تئاتر آیینی هرساله بدون هیچ گونه دستمزد و حق‌الزحمه‌ای برگزار می‌شود تا طی هشت روز در ژانرها و اشکال‌ مختلف نمایشی در مسیر پیاده‌روی اربعین و کربلا میزبان مخاطبان ایرانی و زائران از کشورهای عربی باشد.

در بخش ایران این همایش، تعزیه به زبان‌های فارسی و عربی، تئاتر خیابانی، نقالی، سرود و محافل شعرخوانی در مرزهای چذابه، شلمچه، باشماق خسروی و مهران اجرا خواهد شد. همچنین در این بخش مداحان اهل بیت به پرشورتر شدن همایش و معنوی شدن فضا کمک خواهند کرد.

«روایت راهیان» در کشور عراق کار خود را با اجرای آثار نمایشی طی ۲ روز در نجف آغاز می‌کند و در ادامه ۴ روز در طریق الحسین و ۳ روز در کربلا میزبان زائران حسینی خواهد بود. این اجراهای آیینی شامل سه گروه تعزیه و سه گروه تئاتر خیابانی به زبان‌های فارسی و عربی خواهد بود. همچنین گروه سرود مسلط به زبان فارسی و عربی، متناسب با شرایط به اجرای سرود می‌پردازد و شاعران نیز به ۲ زبان شعرخوانی خواهند کرد.

آنچه این دوره را از ادوار گذشته متمایز می‌کند اجرای آثار نمایشی با موضوع غزه است که صرفا به وقایع روز و تعریف شمر زمانه یعنی اسرائیل غاصب می‌پردازد و با واقعه کربلا تلفیق شده است.

هنرمندان هشتمین همایش بین‌المللی تئاتر پیاده‌روی اربعین «روایت راهیان» در مسیر نجف تا کربلا در عمود ۱۴۲ توقف خواهند داشت و طی یک روز و نیم به اجرای آثار خود می‌پردازند. هنرمندان پس از توقف یک روزه در عمود ۱۴۳۰ در عمود ۹۷۰ میزبان عزاداران خواهند بود و در ادامه راهی کربلا می‌شوند و طی ۲ تا ۳ روز به اجرای آثار هنری در آنجا می‌پردازند.

هشتمین همایش بین‌المللی تئاتر پیاده‌روی اربعین «روایت راهیان» به همت مرکز هنرهای نمایشی حوزه هنری با دبیری سید مصطفی موتورچی برگزار می‌شود.