دسته: خبرها

علیرضا معتمدی فیلم‌ساز و استاد نشست تخصصی «چطور تجربه شخصی تبدیل به یک فیلم کوتاه شود؟» گفت: در شرایطی که سینمای ما به آماده‌خواری و کسب درآمد افتاده است، این فیلم‌های کوتاه هستند که جهان خاصی را با گویش‌ها، لهجه‌ها و فضاهای بومی به ما می‌نمایانند.

به‌گزارش سینمای خانگی از روابط‌عمومی انجمن سینمای جوانان ایران؛ نشست تخصصی «چطور تجربه شخصی تبدیل به یک فیلم کوتاه شود؟» با حضور علیرضا معتمدی نویسنده و کارگردان سینما صبح روز سه شنبه ۳ بهمن در شصت و هشتمین جشنواره منطقه‌ای سینمای جوان مشگین‌شهر-ساوالان برگزار شد.

این فیلم‌ساز در ابتدای این نشست تخصصی بیان کرد: گاهی چیزهایی که تجربه می‌کنیم، در جهان واقع رخ نداده است و خیال و‌ خواسته ماست. برای مثال من در فیلم خودم «رضا» کاراکتر اصلی فیلم را مردی بسیار آرام، ساکت و مهربان دیدم. عده‌ای این مولفه‌ها‌ را به خود من نسبت می‌دادند اما این فیلم ناشی از فکر کردن من به این ماجرا بود که اگر بخواهم روزی آدم بهتری باشم، باید چه ویژگی‌هایی داشته باشم و فهرستی از ویژگی‌ها را تهیه‌ کردم که حاصلش ویژگی‌های نقش رضا بود و این فیلم تجربه شخصی من است. این جهان شخصی امکانی استثنایی در اختیار فیلمسازان قرار می‌دهد.
معتمدی توضیح داد: برخی از فیلم‌های کوتاه ما بیگ پروداکشن هستند و حتی در حد فیلم‌های سینمایی بودجه دارند اما همه آن‌ها شبیه به اکثر فیلم‌های سینمایی ایران به اصطلاح «فیلمیک» هستند اما مابه ازای ایرانی و بیرونی ندارند یعنی نسخه‌های شبیهش را در اطرافمان سراغ نداریم؛ از نوع رابطه زوجین و خانواده تا شکل ظاهر و پوشش آدم‌ها و … همگی درباره جهانی فیلمیک است. بخشی از این اتفاق تحت تاثیر جریان فیلم فارسی و ماجرای دوبله است اما دنیای شخصی فیلمساز همیشه جذاب‌تر است. اساسا دلیل اینکه اینفلوئنسرها در فضای مجازی محبوب هستند درست به این دلیل است که آن‌ها دنیای شخصی خود را با دیگران درمیان می‌گذارند.

معتمدی با اشاره به آثار شاخص سه سینماگر ایرانی توضیح داد: داریوش مهرجویی، عباس کیارستمی و کیومرث پوراحمد مصداق‌های بارزی از کارگردانانی هستند که جهان شخصی خود را به فیلم تبدیل کرده‌اند. برای اولین بار طبقه متوسط ایرانی را در فیلم‌های مهرجویی می‌بینیم، یا فیلم «گزارش» کیارستمی که من هم یک دوره فیلمنامه نویسی با تمرکز بر آثار کیارستمی برگزار کرده‌ام، همینطور است.
وی ادامه داد: فیلم «گزارش»، «زندگی و دیگر هیچ»، «طعم گیلاس» و… قصه هایی از جهان شخصی کیارستمی فیلمساز است. یا زنده‌یاد پوراحمد که قصه هوشنگ مرادی کرمانی را تبدیل به مجموعه درخشان «قصه‌های مجید» کرد، درباره چیزهایی می‌گوید که مخاطب با آن آشنایی و حرفی برای گفتنش دارد.
وی با اشاره به اهمیت داشتن جسارت و شهامت در پرداختن به تجربه‌های شخصی در فیلم‌سازی گفت: این اتفاق شهامتی می‌خواهد که گاهی ریسک هم دارد و ممکن است نتیجه کار شما‌ را برای مخاطب مطلوب هم نکند. اگر پوراحمد نوجوانی پررنج خود را به تصویر نمی‌کشید یا مرادی کرمانی نمی‌نوشت شاید آن اثر درخشان ساخته نمی‌شود. صداقت، خیانت در‌ امانت سوژه، شهامت و ترکیبی پیچیده از این‌ها در سینما لازم است که به لحاظ کیفی فیلم ما را ارتقا می‌دهد.

معتمدی در پاسخ به اینکه فیلم را باید برای خودمان بسازیم یا نه، گفت: به نظرم‌برای خودمان باید فیلم بسازیم، سال گذشته به دنبال پروانه ساخت فیلم جدیدم بودم و وقتی از من می‌پرسیدند چرا؟ می‌گفتم دو فیلم قبلی‌ام‌ را هم برای دل خودم ساختم و خیلی به مخاطبش فکر نکردم. سال‌ها از آرزوی فیلم‌سازی‌ام‌ نیز می‌گذشت ‌و برای سلیقه خودم فیلم ساختم. به نظرم به جای اینکه تماشاگر را به شگفت زده کردن از فیلم‌مان دعوت‌کنیم باید به این فکر کنیم که ما به عنوان تماشاگر خودمان چه فیلمی را دوست داریم. اگر فیلمی بسازیم که شبیه فیلم‌هایی که دوستشان داریم یا شبیه خودمان باشد ما را از دغدغه‌های ابتدایی‌مان رها می‌کند و بخشی از کار را پیش برده‌ایم. در این صورت افراد هم‌سلیقه زیادی را نیز با خود پیدا می‌کنیم. اگرچه سینما صنعت گرانی است اما در وهله اول برای لذت بردن فیلم می‌سازیم و بیشتر انگار قرار است چیزی را برای خودمان کشف کنیم.

معتمدی عنوان کرد: موضوع این جلسه تجربه سینمایی شخصی است. حالا که سینمای ما به آماده‌خواری و کسب درآمد افتاده است این فیلم‌های کوتاه هستند که جهان خاصی را با گویش‌ها، لهجه‌ها و فضاهای بومی به ما می‌نمایانند. این رنگارنگی جهان زیباتری خلق می‌کند.
وی توضیح داد: این که دنیای یک نقش را چه کسی بازی کند اهمیت دارد. من در دو فیلم خود با چهره‌ها همکاری کردم و به این فکر می‌کردم که چطور از نقش‌های قبلی خلع سلاحشان کنم و راهی یافتم برای بیشترین مشارکت بازیگر در صحنه.

معتمدی درباره تجربه‌های بازیگری خود عنوان کرد: در گذشته به دلیل اینکه «بور» بودم در کودکی برای بازیگری زیاد انتخابم می‌‌کردند اما هیچ‌وقت بازیگری را زیاد دوست نداشته‌ام. در فیلم خودم نیز دوست نداشتم بازی کنم اما چند اتفاق منجر به این تصمیم شد. چون مسئولیت‌های زیادی داشتم و بازیگری کارم را سخت‌تر هم می‌کرد. در فیلم کوتاه شاید در بیش از ۶۰ اثر بازی کرده‌ام. بنابراین با دوربین راحت بودم و ترسی از آن نداشتم. مدل بازیگری مدنظرم را نیز می‌دانستم اگرچه هیچ‌وقت خودم را بازیگر ندانسته‌ام اما اگر در مقام کارگردان خودتان هم به عنوان بازیگر در صحنه باشید و یک بازی رئالیستی ارائه دهید بازیگران باهوشتان هم این را درک می‌کنند. بنابراین با وجود همه فشارهایی که داشت تصمیم گرفتم خودم در فیلمم بازی کنم. زیرا بازیگری بسیار مهم است و اگر ارتباط بین کاراکترها و قصه درست درنیاید، فیلم خوبی نخواهید داشت. وقتی کارگردان خود بازیگر است، فشار زیادی به او وارد می‌شود. اولین شکل فیلمسازی در دنیا نیز همینطور بوده است.
وی در ادامه بیان کرد: در فیلم‌سازی هیچ‌وقت نباید تسلیم موقعیت اطراف شد و کارگردان باید کار خود را پیش ببرد. گاهی کارگردان در برابر یک سیستم کارمندی هم قرار می‌گیرد یا حتی انگی هم به او زده می‌شود که مثلا کارگردان، خودش هم بازیگر است و می‌گویند او خودشیفته است یا هرچیز دیگری اما هیچ کدام این‌ها مهم نیست و‌ باید کار خودتان را بکنید.

معتمدی در پاسخ با این که آیا باز هم در آثار خودش ایفای نقش خواهد کرد یا نه، گفت: دو قصه دارم که باز هم دوست دارم خودم هم بازی‌شان کنم و البته یکی از آن‌ها به دوران پیری‌ام مربوط می‌شود.

شصت و هشتمین جشنواره منطقه‌ای سینمای جوان مشگین‌شهر-ساوالان تا ۵ بهمن در حال برگزاری است.

کارگردان فیلم کوتاه پویانمایی «حباب فروش» از آثار حاصر در شصت و هشتمین جشنواره منطقه‌ای سینمای جوان مشگین شهر-ساوالان وجوه اعتباربخشی جشنواره‌های منطقه‌ای انجمن سینمای جوانان ایران به فیلم‌سازان و حمایت‌های ادامه‌دار‌ بعد از آن را حائز اهمیت زیادی عنوان کرد.

به گزارش سینمای خانگی از روابط‌عمومی انجمن سینمای جوانان ایران، دنیا زندی کارگردان فیلم کوتاه پویانمایی «حباب فروش» که از سنندج در شصت و هشتمین جشنواره منطقه‌ای سینمای جوان مشگین شهر-ساوالان حضور دارد، درباره این اثر بیان کرد: انیمیشن «حباب فروش» تولید امسال است و پیش از این در جشنواره فیلم رشد شرکت کرده بود. این فیلم دارای تکنیک سه بعدی است و داستان آن تم فانتزی دارد.
وی افزود: داستان «حباب فروش» درباره دختر جوانی است که حبابی شیشه‌ای روی سرش دارد و ماجرای عاشقانه نافرجامی را پشت سر‌ می‌گذارد و بعد از آن تصمیم می‌گیرد متفاوت عمل کند. حباب روی سرش هم نمادی از تظاهر است.
وی درباره تجربه ساخت انیمیشن گفت: این اولین انیمیشن من است اما قبل از «حباب فروش» یک فیلم کوتاه داستانی به نام «شیرجه آزاد» در حوزه کودک و نوجوان ساخته بودم که اولین کار داستانی‌ام بود و قبل تر هم تجربه ساخت یک مستند داشتم. این تجربه‌های مختلف به این دلیل بود که می‌خواستم ببینم کدامیک به روحیه‌ام نزدیک تر‌ است و احساس کردم که فضای انیمیشن را بیشتر دوست دارم. در حال حاضر هم بر روی ایده جدیدی در حیطه انیمیشن کار می‌کنم.
وی ادامه داد: با وجود اینکه رشته‌ تحصیلی‌ام انیمیشن نبود اما با ساخت همین اثر کسب تجربه کردم و این حوزه را آموختم. اگرچه ساخت انیمیشن به نسبت دیگر گونه‌ها بسیار سخت و زمان‌بر است اما مزایایی برای کارگردانان فیلمساز به ویژه زنان دارد و این است که آن‌ها در فضای شخصی خود نیز می‌توانند روند ساخت اثر را دنبال کنند. در واقع انیمیشن به اصطلاح خلوتی را برای فیلمساز ایجاد می‌کند. البته گاهی زمانبر بودن آن کار را فرسایشی می‌کند. همچنین کسانی که کارهای اول خود را در حوزه پویانمایی می‌سازند باید هزینه‌های زیادی را هم خود متقبل شوند. در مجموع در کار انیمیشن باید صبور بود.
وی درباره برگزاری جشنواره‌های منطقه‌ای سینمای جوان عنوان کرد: برگزاری این رویدادها فواید زیادی دارد، به فیلمساز اعتبار می‌دهد و او را به دیگران می‌شناساند، من در این رویدادها با انیماتورها و کارگردانان جدید آشنا می‌شوم و از ویژگی‌های سایر فیلم‌ها ایده می‌گیرمو وجهه اعتباربخشی جشنواره‌ها به فیلمساز و بحث حمایت‌های بعد از آن بسیار مهم است و به خود من کمک زیادی کرده است.
شصت و هشتمین جشنواره منطقه‌ای سینمای جوان مشگین شهر-ساوالان ۲ تا ۵ بهمن ۱۴۰۲ برگزار می‌شود.

رضا سبحانی فیلم‌ساز و عضو‌ هیات انتخاب و داوری شصت و هشتمین جشنواره منطقه‌ای سینمای جوان مشگین شهر-ساوالان معتقد است سینماگران فیلم کوتاه خوب یا بد باید از نگاه و سلیقه خود متاثر از جغرافیا و شرایط زیسته‌ در آثارشان بهره بگیرند تا به قدر لازم در‌عرصه فیلمسازی تجربه‌اندوزی کنند.

به گزارش سینمای خانگی از روابط‌عمومی انجمن سینمای جوانان ایران، رضا سبحانی فیلم‌ساز و عضو هیات انتخاب و داوری شصت و هشتمین جشنواره منطقه‌ای سینمای جوان مشگین‌شهر-ساوالان با ارزیابی آثار راه‌یافته به این رویداد بیان کرد: من فیلم کوتاه را اساسا یک سینمای مستقل می‌دانم به همین دلیل نه همه آثار جشنواره ساوالان که خیلی از آن‌ها تحت تاثیر سینمای حرفه‌ای بودند و گویی نگاهشان به سینمای بلند بود. فیلمساز سینمای کوتاه باید به جغرافیای زیستی و ویژگی‌های زندگی و پیرامون خود توجه جدی داشته باشد. اگرچه گریزی هم به سینمای بلند باید بزند اما اگر صرفا سینمای بلند را درنظر بگیرد شاید تجربه لازم ‌را کسب نکند البته به ویژه در میان فیلمسازان شهرستان ها شاهد حضور بروز و ظهور استعدادها و فیلم‌های خوبی بودیم و فیلم‌های شاخصی در جشنواره ساوالان دیدیم.
وی افزود: تاکید بر ژانر اتفاق خوبی در انجمن سینمای جوانان ایران است و البته باید تقسیم بندی درستی در تولیدات مرتبط با ژانرهای مختلف صورت بگیرد که این توجه خود را بیشتر نشان بدهد.
وی ادامه داد: سینمای کوتاه و فیلمسازان این عرصه خوب یا بد باید از دانش و تجربه و سلیقه خود بهره بگیرند، در این صورت خود را بهتر محک خواهند زد.
سبحانی در این باره خاطر نشان کرد: اینکه فیلمسازان خود بدانند در چه ژانری می‌توانند خلاق باشند، نیز مهم است. به نظرم آن‌ها به ژانر هم باید به چشم تجربه نگاه کنند اما اگر بخواهیم در ژانر هم از مدیوم سینمای بلند وام بگیریم، باید عمیق تر‌ و‌ تجربی تر‌ به آن‌ نگاه کنیم. سینمای بلند در‌ ژانر ‌تجربه‌های ارزنده‌ای داشته اما باید نگاه تازه‌ای به ژانر در فیلم‌کوتاه نیز داشته باشیم تا آثاری بدیع و‌ تازه شکل بگیرد.

سبحانی با اشاره به اهمیت جذب مخاطبان عام به سینمای کوتاه عنوان کرد: سینمای کوتاه ما بیشتر دارای مخاطبانی خاص است و اگر بتوانیم سانس‌های سینمایی گسترده‌تری را به فیلم کوتاه اختصاص بدهیم یا در پیش درآمد نمایش فیلم‌های بلند در سالن‌ها، آثار کوتاه اکران شوند، این سینما در دل مخاطبان عام هم جا باز خواهد کرد و مردم ارتباط بهتری با فیلم کوتاه برقرار می‌کنند. چه بسا سینمای کوتاه تنوع و رنگی را در سینمای بدنه ایجاد کند و فرم ها و اشکال و قصه‌های مختلف این جنس سینما‌، شرایط اکران را به نفع خود تغییر دهد.
وی که اهل اهواز است، درباره وضعیت سینمای کوتاه در جنوب ایران بیان کرد: به طور کلی جنوب ایران فیلمسازان بزرگی را به سینما تحویل داده است و جغرافیای آن هنرپرور است. در ارتباط با همه استان‌ها و به ویژه مناطق کم‌برخوردار اگر امکانات گسترده تری اختصاص داده شود، شاهد درخشش ادامه‌دار سینماگرانی جدید خواهیم بود. در پایان باید بگویم سینمای کوتاه نیازمند برنامه و سیاست‌های ویژه و بلندمدتی است و باید علاوه بر وضعیت کنونی و خوب آن، به رونق اقتصاد آن و افزایش مخاطبانش بیاندیشیم و برای آن برنامه‌ریزی کنیم.

شصت و هشتمین جشنواره منطقه‌ای سینمای جوان مشگین شهر-ساوالان ۲ تا ۵ بهمن برگزار می‌شود.