نویسنده: معاون سردبیر

سینماپرس: معاون سیمای رسانه ملی گفت: اصل تحول باید حوزه نمایشی یعنی فیلم و سریال اتفاق بیفتد. چون تلویزیون بیشتر مصرف‌کننده سریال است و کمتر فیلم مصرف می‌کند. وقتی از بازسازی انقلابی در ساختار صحبت می‌کنیم، تحول در آنتن را سخت خواهد کرد.

به گزارش سینمای خانگی به نقل از سینماپرس، محسن برمهانی، معاون سیمای سازمان صداوسیما در برنامه «منحصر به فرد» رادیو جوان درباره تحول در صداوسیما گفت: تحول شعار اصلی و جدی دوره جدید ریاست سازمان صداوسیماست. منظور از تحول هم در محتوا و هم در سازوکارهاست. یعنی آن‌چیزی که مردم از آنتن رسانه ملی می‌بینند، باید تغییر کند که بخشی از این موضوع به جذابیت آن برمی‌گردد. از طرفی، سازوکارهای داخلی سازمان صداوسیما باید تغییر کند.

برمهانی ادامه داد: یک بندی در سند تحول سازمان صداوسیماست که می‌گوید توجه به خطوط سبز به جای توجه به خطوط قرمز، یا در کنار خطوط قرمز به خطوط سبز هم توجه شود. ما همیشه در سازمان صداوسیما به یاد داریم که وقتی می‌پرسیدند این برنامه خوب است یا بد، می‌گفتیم که این برنامه ضد نظام جمهوری اسلامی و ترویج‌کننده فساد نیست و ارتباط شخصیت‌ها در اثرهای نمایشی به گونه‌ای نیست که تصویر بدی را برای مخاطب به نمایش بگذارد.

معاون سیمای رسانه ملی با اشاره به تعبیر وحید جلیلی، قائم مقام رئیس صداوسیما افزود: به تعبیر ایشان در این‌سال‌ها حجم زیادی سریال ساختیم و تعداد کمی از آن‌ها واجد شرایط خطوط سبز هستند. یعنی شما ببینید زن مومن انقلابی کجاست؟ جوان مومن انقلابی کجاست؟ به هرحال، این موضوعات شعار انقلاب است. آیا زن مومن انقلابی و جوان مومن انقلاب خودش را در تصویر تلویزیون دیده است؟ یا معیاری در تلویزیون وجود داشته که این معیار بتواند نسل‌های مختلف را جذب کند.

وی در پاسخ به این سوال که آیا بازنمایی جوان مومن انقلابی در قاب تلویزیون و توجه به خطوط سبز با جذابیت همراه است، توضیح داد: حتماً همینطور است. بحث اول در درام و داستان‌سرایی جذابیت قصه است و اینکه شخصیت‌ها داخل داستان چگونه هستند، بحث دوم است. ما اگر بحث سرگرمی‌ مخاطب را نداشته باشیم، اصلاً مخاطبی نخواهیم داشت.

برمهانی توضیح داد: عرض بنده نافی بُعد سرگرمی تلویزیون نیست. اصل تلویزیون و رسانه سرگرمی است. ما وقتی نماز جمعه را پوشش می‌دهیم، اگر در قاب تصاویر، کارگردانی تلویزیون و جابه‌جایی تصاویر جذابیت را نداشته باشیم، نماز جمعه دیدنی نخواهد بود.

معاون سیمای رسانه ملی در پاسخ به این سوال که مشکل از کجا بوده که چنین آثاری را کمتر شاهد بودیم، افزود: من از دوران نوجوانی‌ام وارد فضای حرفه‌ای فرهنگی – هنری شدم. مدل مشی‌ام هم به گونه‌ای بود که چفیه می‌انداختم. آن موقع‌ها (دهه هفتاد) مرز مشخصی نبود و چه بسا منی که چفیه می‌انداختم، ممکن بود بخاطر فضای غالب فرهنگی کشور به سمت جریان روشنفکری حوزه فرهنگ بلغزم.

وی تصریح کرد: به نظرم از سال ۱۳۸۸ جبهه فرهنگی انقلاب تبلور پیدا کرد و گفتمان‌محور شد یا گفتمانش به درستی معرفی شد. به هرحال، با رسانه‌ای سروکار داریم که از ابتدای شکل‌گیری‌اش در آن فضا رشد کرد و قائل به گفتمان نبود. آن زمان می‌گفتیم حرف خوب بزنیم و فیلم دفاع مقدسی بسازیم. بعدها فهمیدیم که فیلم دفاع مقدس می‌تواند ضد جنگ باشد. بعدها فهمیدیم سریالی که تمامی خطوط قرمز ما را رعایت کرده، می‌تواند بنیان‌های فکری انقلاب را بزند.

برمهانی درباره نتایج یک سال تحول در رسانه ملی گفت: اصل تحول باید حوزه نمایشی یعنی فیلم و سریال اتفاق بیفتد. چون تلویزیون بیشتر مصرف‌کننده سریال است و کمتر فیلم مصرف می‌کند. وقتی از بازسازی انقلابی در ساختارها صحبت می‌کنیم، طبیعتا تا زمانی که بازسازی انقلابی در ساختار صورت نگیرد، تحول در آنتن سخت خواهد شد. اینکه مثالی می‌زنند که فلان شبکه غربی با ۷۰۰ نیرو اداره می‌شود، این‌گونه نیست. یکی از این شبکه‌ها که خیلی به دشمنی با ما می‌پردازد، نیروهایش ۱۰ برابر تعداد نیروی‌های آرشیو صداوسیماست. البته در بعضی از بخش‌های سازمان صداوسیما به شدت تراکم نیروی انسانی داریم و در بعضی از بخش‌های این سازمان به شدت فقر نیروی انسانی را شاهد هستیم.

وی به مشکلات جذب کارکنان صداوسیما اشاره کرد و افزود: مشکلات بعدی به بوروکراسی‌های اداری برای پرداخت مالی برمی‌گردد. مدیر شبکه من حق پرداخت پول علی‌الحساب به هیچ‌کس ندارد و قانون نمی‌گذارد این اتفاق رقم بخورد. او باید طرحش را بیاورد، طرحش در شورای طرح و برنامه تصویب شود، بعد در شورای برآورد، برآورد صورت گیرد، در مرکز طرح و برنامه کد را دریافت کند، اگر برآوردش شاخص باشد، باید تصویب شود و … تا به مرحله عقد قرارداد برسد.

معاون سیمای سازمان صداوسیما گفت: عقد قرارداد هم به تهیه‌کننده ربط دارد. بعضی از تهیه‌کنندگان جوان ما امکان عقد قرارداد به شکل قانونی ندارند. چون نمی‌توانند ضمانت‌نامه بانکی تهیه کنند و سازمان صداوسیما این مسائل را به سختی حل می‌کند تا بتوانیم با این عزیزان کار کنیم. این مسائل قابل حل است. به عنوان مثال، وزارت ارشاد این پروسه را با راه‌اندازی موسسات غیر دولتی مثل فارابی حل کرده است. فارابی برای حمایت از یک فیلم این سازوکار را ندارد و با یک تصمیم‌گیری قرارداد عقد می‌کند.

برمهانی با بیان اینکه این قواعد روز به روز سخت‌تر می‌شود، افزود: این‌ها مسائلی است که اگر حل شود، سرعت و کیفیت بیشتر خواهد شد و نوع مواجهه با یک تولیدکننده اثر هنری حرفه‌ای‌تر خواهد شد. البته این‌ موضوعات بهانه‌هایی برای کار نکردن نیست.

مدیر کل سابق تأمین و رسانه‌ی بین‌الملل سیما در پاسخ به سوال محمد صالح مفتاح، مجری برنامه در پاسخ به این سوال که آیا با این وضعیت تولید می‌توان در بازارهای خارجی سهم جدی داشت، گفت: به عنوان مثال، انیمیشن «پسر دلفینی» با مدل حرفه‌ای پیش رفت. شما اگر این مدل را در حوزه‌های نمایشی پیش ببرید، موفق نمی‌شوید. چون انیمیشن ساحت متفاوتی دارد. شما به عنوان ایرانی راحت‌تر می‌توانید در رسانه انیمیشن بیش از آثار نمایشی با لحن بین‌المللی صحبت کنید. ما در آثار رسانه‌ای لحن بین‌المللی را بلد نیستیم.

کارگردان فیلم «بخارست» با اشاره به اینکه احتمالاً فیلمش از سه‌شنبه هفته آینده روی پرده خواهد رفت گفت: ما قصد عادی‌سازی نداریم و فکر کردیم این اکران می‌تواند مفری باشد برای مردم و کمک کند تا دو ساعت شادابی تزریق شود.

به گزارش سینمای خانگی، مسعود اطیابی که تصمیم گرفته فیلم «بخارست» را در روزهای کم رونق سینما روانه اکران کند در گفت‌وگویی با ایسنا درباره تصمیم خود برای نمایش عمومی این فیلم بیان کرد:‌ قرار بود «بخارست» همین هفته اکران شود ولی باید شرایط روحی مردم را در نظر بگیریم. اگر قرار است فیلم ما اکران شود باید به کمک مردم بیاید و شادابی‌ای که دو ساعت می‌توانیم آن را تزریق کنیم، کاری است که الان می‌توانیم انجام دهیم؛ بنابراین باید اکران در موقعیتی باشد که این تاثیر را روی مردم بگذارد.

او افزود: احتمالا از روز سه‌شنبه هفته آینده فیلم «بخارست» را در سینماها اکران خواهیم کرد ولی همه چیز در دست بررسی است و هنوز با قطعیت نمی‌توانیم از اکران صحبت کنیم، به هر حال ما جزئی از مردم – با همه دیدگاه‌های مختلف – هستیم، ویدیوهای آن‌ها را می‌بینیم، نگاهشان را به آینده می‌بینیم، نگرانی‌هایشان را می‌شنویم و همه این مسائل را در نظر داریم. در این شرایط تنها کاری که می‌توانیم برای همین مردم که مظلومانه گرفتار بحران‌های مختلف می‌شوند انجام دهیم، این است که دو ساعت را برایشان به گونه‌ای مهیا کنیم که مفرّی برای فرار از بحران‌های روحی و روانی باشد.

کارگردان «دینامیت» با تاکید بر اینکه شرایط روحی مردم جامعه در این تصمیم گیری برای اکران «بخارست» اهمیت داشته است، گفت: علاوه بر این موضوع، اگر سالن‌دارها را کنار بگذاریم، ما از طرف کارکنان سالن‌های سینما هم پیگیری‌هایی داشتیم چون معیشت و زندگی آن‌ها گره خورده و می‌دانیم بحران اقتصادی چیست و چه تبعاتی دارد بنابراین باید پاسخ آن‌ها را هم بدهیم.

اطیابی تاکید کرد: این مسائل و دلایل برای اکران فیلم باید روشن برای مردم گفته شود تا بدانند اینطور نیست که بخواهیم فضا و احوال بسیاری از مردم جامعه را نادیده بگیریم. ما نمی‌خواهیم وضعیت را عادی‌سازی کنیم چون از نظر روانی عادی نیست ولی باید قبول کنیم آن‌هایی هم که می‌خواهند خیلی سیاه‌نمایی کنند و به مردم بگویند سیاه پوش باشید، اکثریت‌شان در پارتی‌های شبانه از شادی خود نمی‌گذرند. من با یکی دو نفر از افراد این چنینی که هشتگ‌های عزاداری می‌گذارند برخورد داشتم و قبول داشتند که خودشان در شرایط متفاوتی نسبت به این نوع هشتگ‌ها هستند. در کنار تمام این‌ها نباید فراموش کنیم که ما رسم و رسوم خوبی در کشور داریم و وقتی کسی عزادار می‌شود، بعد از چهل روز لباس سیاهش را در می‌آوریم. این رسم خوبی است و ما نیز می‌خواهیم فیلم خود را به مردم ارائه دهیم تا از این بحران درآیند.

«بخارست» یک کمدی اجتماعی به کارگردانی مسعود اطیابی و تهیه‌کنندگی علی طلوعی است که بازیگرانی همچون پژمان جمشیدی، حسین یاری، رضا بهبودی، امیرحسین‌ آرمان، هادی کاظمی، غلامرضا نیکخواه، ایمان صفا و وحید آقاپور در آن بازی کرده‌اند.

امیرعلی آزادی کارگردان مجموعه مستند «پاییز ۶۳» که به جریان راه‌اندازی صنعت موشکی ایران در سال‌های جنگ تحمیلی می‌پردازد، به ارائه توضیحاتی درباره این مستند پرداخت.

به گزارش سینمای خانگی، امیرعلی آزادی کارگردان مجموعه مستند «پاییز ۶۳» همزمان با پخش آن از تلویزیون در گفتگو با خبرنگار مهر درباره این مستند که در بخش‌هایی از آن شاهد اظهارت شهید حسن طهرانی‌مقدم درباره صنعت موشکی ایران هستیم، توضیح داد: برای این مستند مصاحبه‌ای مفصل و طولانی از شهید حسن طهرانی‌مقدم با موضوع پیشرفت‌های موشکی را در اختیار ما گذاشتند و هر جایی که احساس می‌کردیم بحث ما را تکمیل می‌کند، بریده‌هایی از این مصاحبه آرشیوی را استفاده کردیم. علاوه‌بر این صحبت‌های محسن رفیق‌دوست و سفیر ایران در لیبی در زمان ورود موشک‌ها به ایران هم در مستند آرشیوی است، اما باقی مصاحبه به‌صورت تولیدی بوده است. با حدود ۲۳ نفر از افراد درگیر در فرآیند راه‌اندازی تأسیسات موشکی ایران از رده‌های نظامی گرفته تا خبرنگاران و عکاسان حاضر در فرآیند بازتاب این اتفاق، مصاحبه گرفتیم.

وی ادامه داد: روایت این مستند از جایی آغاز می‌شود که ما در جنگ تحمیلی از سوی عراق مورد فشار و هجمه قرار می‌گیریم و درگیر یک جنگ موشکی می‌شویم. مردم هم در نماز جمعه شعار می‌دادند که «موشک جواب موشک». شهید طهرانی مقدم، در آن زمان مسئول رقم زدن این مأموریت می‌شود که ایران را صاحب صنعت موشکی کند. ایران در زمان جنگ حتی توپخانه هم نداشت و اولین توپخانه‌ای که سپاه تأسیس می‌کند، توسط شهید طهرانی‌مقدم و شهید شفیعی‌زاده راه‌اندازی می‌شود. این دو بزرگوار این کار را آغاز می‌کنند تا مرحله‌ای که توپخانه می‌تواند به فعالیت‌های خود ادامه و حتی آن را توسعه دهد. از این مرحله است که شهید طهرانی‌مقدم وارد فاز موشکی می‌شود و می‌گوید من باید دستان امام امت را پر کنم تا مردم اینگونه مظلومانه شهید نشوند.

این مستندساز تأکید کرد: هسته اصلی بحث ما در این مستند همین است که شهید طهرانی مقدم دائماً به فکر خالی نماندن دست جمهوری اسلامی و امام امت بوده است. او در گام اول برای این مأمورت، ۱۳ نفر را جمع می‌کند و به سوریه می‌روند تا به مدت دو ماه آموزش‌های لازم را ببینند. این آموزش‌ها از اذان صبح تا حوالی ۱۱ شب ادامه داشته است و آن‌ها بدون وقفه در کلاس‌ها حاضر می‌شدند و آموزش می‌دیدند. به‌صورت فشرده این گروه آموزش می‌بینند و با بهترین نمرات از این دوره فارغ می‌شوند. بازگشت آن‌ها به ایران همزمان می‌شود با ورود لیبی‌ها به ایران و گروهی که با هماهنگی قذافی قرار بود موشک در اختیار ایران قرار دهند.

اعتماد به قذافی، زمانی که هیچ یاوری در جهان نداشتیم

وی درباره اینکه چرا ایران به قذافی در آن مقطع اعتماد کرده است، گفت: آن زمان ایران هیچ یاوری نداشت. در نظام بین‌الملل هیچ کشوری همراه ما نبود. یک سوریه را داشتیم که آن هم اعلام کرد به دلیل فشارهای بین‌المللی نمی‌توانم به شما تجهیزات بدهم، به این دلیل تنها پذیرفت که به ۱۳ نفر از نیروهای ما آموزش بدهد. در کنار سوریه تنها کره‌شمالی و لیبی را به‌عنوان حامی در کنار خود داشتیم. در گام اول با لیبی صحبت‌هایی می‌شود و آن‌ها هم به هر نحو که بود، کمک‌هایی کردند. هرچند سه چهار ما با ما بودند و سه چهار ماه بر ما! در همان بازه چند ماهه همراهی‌اش با ما اما اتفاقات خوبی رقم خورد. در همان مرحله حدود ۱۱ موشک را در اختیار ما قرار می‌دهد.

با دردسرهای بسیار این موشک‌ها از طریق هواپیمای مسافربری به ایران منتقل می‌شود. اگر می‌خواستیم از طریق کشتی آن‌ها را به ایران بیاوریم، احتمال حمله به کشتی و مصادره بار آن وجود داشت چرا که از مرز کشورهایی باید عبور می‌کردیم که آن زمان هم‌پیمان عراق بودند

این مستندساز افزود: این ۱۱ موشک با دردسرهای بسیار به ایران وارد می‌شود. آقایانی که در لیبی بودند، نزدیک به دو ماه دوندگی کردند تا این اتفاق رخ دهد. جزئیات این تلاش‌ها در مستند تشریح شده است. با دردسرهای بسیار این موشک‌ها از طریق هواپیمای مسافربری به ایران منتقل می‌شود. اگر می‌خواستیم از طریق کشتی آن‌ها را به ایران بیاوریم، احتمال حمله به کشتی و مصادره بار آن وجود داشت چرا که از مرز کشورهایی باید عبور می‌کردیم که آن زمان هم‌پیمان عراق بودند.

آزادی ادامه داد: نزدیک ۱۴ روز زمان می‌برد تا موشک‌ها را در هواپیماهای مسافربری جاسازی کنند، آن هم در سکوت خبری چرا که به‌هیچ‌وجه نباید این نکته رسانه‌ای می‌شد که لیبی به ایران موشک داده است. همزمان با ورود هواپیماهای مسافربری به کشور، ایران یک عملیات فریبی را ترتیب می‌دهد تا حواس عراقی‌ها از ورود این موشک‌ها پرت شود. حتی قرار بود در داخل کشور هم این خبر پخش نشود. با دردسرهای بسیار این موشک‌ها پس از ورود به ایران به کرمانشاه منتقل می‌شود تا با آن‌ها عملیات انجام شود. جزئیات همه این اتفاقات در مستند «پاییز ۶۳» روایت شده است.

وی افزود: حضور لیبیایی‌ها در ایران در آن زمان اولین حضور مستشار خارجی پس از انقلاب محسوب می‌شد. آن‌ها حدود ۸۰ نفر بودند که هر ۶ ماه هم جابه‌جا می‌شدند. برخی از آن‌ها روزهای اول که آمده بودند احساس می‌کردند در ایران قحطی است و حتی برای غذا ماکارونی و جعبه‌های بزرگ تغذیه همراه آورده بودند! به مرور هم وقتی زمان می‌گذشت، به واسطه دوری از کشور و خانواده‌شان، اخلاق و رفتارشان عوض می‌شد و موجبات ناراحتی رزمنده‌های ایرانی را فراهم می‌آوردند. جالب اینکه همان ۱۳ نفری که در سوریه آموزش دیده بودند، با این لیبیایی‌ها همراه می‌شوند اما به آن‌ها نمی‌گویند ما هم چیزهایی بلد هستیم و به‌صورت نامحسوس از همه کارهای آن‌ها نت‌برداری می‌کردند. گروه دیگری هم شکل می‌گیرد که این ۱۳ نفر به آن‌ها آموزش می‌دادند. واقعاً زحمت‌های بسیاری کشیده شد تا چیزهایی از این گروه لیبیایی یاد بگیرند.

وقتی امام (ره) با حمله موشکی به بغداد مخالفت کرد

این مستندساز در ادامه روایت خود گفت: در اولین حمله موشکی پالایشگاه کرکوک مورد هدف قرار می‌گیرد. ابتدا تصمیم داشتیم بغداد را مورد هدف قرار دهیم اما امام (ره) می‌گویند از آنجایی که بغداد جمعیت بالایی دارد و امکان کشته شدن افراد بی‌گناه وجود دارد، بهتر است پالایشگاه بغداد را هدف بگیرید. قذافی این موشک‌ها را به این شرط به محسن رفیق‌دوست داده بود، که ایران عربستان را هم مورد هدف قرار دهد و مدام هم بابت این ماجرا پیگیری می‌کردند که این ماجرا در مستند روایت نشده است. از جایی به بعد قذافی دستور عدم همراهی با ایران را می‌دهد این در حالی بود که نیروهای ایرانی هنوز آموزش عملیاتی ندیده و موشک شلیک نکرده بودند. زمانی که موعد شلیک می‌رسد، نیروهای لیبی، ۳۲ ایراد در موشک‌های آماده شلیک ایجاد کردند تا اختلال به‌وجود بیاورند. در آن شرایط هیچ‌کس فکر نمی‌کرد که ایران به تنهایی بتواند چنین اتفاقی را در حوزه موشکی رقم بزند.

آزادی درباره کاراکتر «سلیمان» در روایت مستند «پاییز ۶۳» هم گفت: آنچه از این کاراکتر در خاطرم مانده، مربوط به زمانی است که از لیبی به ایران می‌آید و رفتار به‌شدت تحقیرآمیزی با شهید طهرانی مقدم و نیروهایش از خودش نشان می‌دهد. قذافی او را چشم خود می‌دانست و می‌گفت من چشم خود را در اختیار شما قرار داده‌ام. سلیمان در واقع مسئول تیم موشکی‌ای بود که از لیبی به ایران آمدند اما همراه با آن گروه ۸۰ نفره هم زندگی نمی‌کرد بلکه به هتلی اختصاصی می‌رفت و بهترین اتاق را هم در اختیار داشت. چند سال بعد از پایان جنگ و زمانی که لیبی با تحریم موشکی مواجه می‌شود، سلیمان بار دیگر به ایران می‌آید تا تجهیزات بگیرد. شهید طهرانی مقدم او را به همان سوله‌های ساخت موشک ایرانی می‌برد و می‌گویند شرایط به حالتی بود که شهید طهرانی مقدم دستانش را پشت کمر خود زده بود و راه می‌رفت و سلیمان به دنبال او می‌دوید تا تجهیزاتی برای لیبی بگیرد. رفتارهای تحقیرآمیز این لیبیایی‌ها در دوران جنگ بسیار متعدد بود.

این مستندساز در پایان درباره جالب‌ترین تجربه خود در مسیر ساخت مستند «پاییز ۶۳» هم گفت: جالب‌ترین نکته برای من همت شهید طهرانی‌مقدم و تیم همراهش بود. شهید طهرانی مقدم به‌شدت به خانواده نیروهایش توجه داشته و به آن‌ها احترام می‌گذاشته است. در مناسبت‌های مختلف جش‌هایی می‌گرفت و از خانواده نیروهای خود هدیه تهیه می‌کرد تا بدانند طهرانی مقدم حواسش به نیروهایش هست. به همین دلیل هم این نیروها برایش جان می‌دادند. این رفتار شهید طهرانی‌مقدم با نیروهایش یک رفتار متقابل بود.

فیلم مستند «مردی با آرزوهای بزرگ» در آستانه  سالگرد شهادت دانشمندِ شهید حسن طهرانی‌مقدم  جمعه ۲۰ آبان ساعت ۲۱:۳۰ از شبکه دو سیما روانه آنتن می‌شود.

به گزارش سینمای خانگی به نقل از ایرنا از شبکه دو، در این مستند گوشه‌ای از اقدامات متنوع دانشمندِ شهید حسن طهرانی‌مقدم از سال‌های دفاع مقدس تا سال ۹۰ و به شهادت‌رسیدن‌شان به تصویر کشیده شده است.

پرداختن به تولید موشک‌های سوخت جامدِ خانواده فاتح که نسل‌های مختلف آن تا امروز نیز در حال رشد و پیشرفت است، خط روایی این مستند است.

جغرافیای بی‌نظیر و منابع انرژی و طبیعی ایران همواره مورد توجه کشورهای استعمارگر بوده و از ابتدای انقلاب ۵۷ سعی در تجزیه ایران داشته‌اند. اما توانمندی موشکی ایران که از دستاوردهای انقلاب اسلامی و نخبگان پرورش یافته در آن است، دورانی نو را در سیستم دفاعی کشور پایه‌گذاری کرده است.

مردی با آرزوهای بزرگ چکیده‌ایست از تلاش‌های پدر موشکی ایران و یارانش در تولید نسل‌های مختلف موشک‌های خانواده فاتح که در عملیات مبارزه با تروریست‌های داعش، نیروهای ویژه موساد در اربیل، سربازان آمریکایی در عین‌الاسد و …  دشمنان تجزیه‌خواه‌مان را صدها کیلومتر دورتر از مرزهای‌ ایران اسلامی متوقف کرد.

رونمایی از موشک خیبرشکن با برد بالا و قدرت تخریب زیاد نیز یکی دیگر از بخش‌های این مستند است؛ مستندی درباره حسن طهرانی‌مقدم که آرزویش نابودی رژیم صهیونیستی بود و حالا با پیشرفت موشکی ایران به این هدف بسیار نزدیک شده‌ایم.
مردی با آرزوهای بزرگ به تهیه‌کنندگی ساسان فلاح‌فر، کارگردانی عباس وهاج، نویسندگی مهدیه نعمت‌اللهی و پژوهش امیرحسین قربانی جمعه ساعت ۲۱:۳۰ روانه آنتن می‌شود و بازپخش آن شنبه ساعت ۱۹:۳۰ خواهد بود.

امید نجوان کارگردان مستند «ردپا» بیان کرد که این مستند روایتی از پیدا شدن مزار دو شهید گمنام در سال ۹۶ یعنی سی و پنج سال بعد از شهادت و مفقود شدن آن‌هاست.

به گزارش سینمای خانگی، امید نجوان؛ کارگردان سینمای مستند در گفتگو با خبرنگار مهر، درباره جدیدترین فعالیت‌های خود گفت: برای جشنواره امسال «سینماحقیقت»، فیلم مستند «رد پا» را ارائه داده‌ام و در حال حاضر منتظرم ببینم چه پیش می‌آید. مستند «رد پا» درباره پیدا شدن مزار دو شهید گمنام در سال ۹۶ یعنی سی و پنج سال بعد از شهادت و مفقود شدن آن‌ها در سال ۶۱؛ سال‌های آغاز جنگ تحمیلی است. این فیلم تلاش برای پیدا کردن رد پای حضور این دو شهید، از هنگام پیدا شدن مزارشان تا لحظه شهادت آن‌هاست.
این مستندساز ادامه داد: طبق مستندات موجود، این دو شهید در تابستان سال ۸۰ و پس از انجام عملیات تفحص در منطقه اجرای عملیات رمضان پیدا شده و در پنجم مهر همان سال هم در آستان شهدای گمنام واقع در اتوبان شهید بابایی، جنب دانشگاه امام حسین (ع) به خاک سپرده شده‌اند. ظاهراً سال‌ها بعد و در جریان اجرای یک عملیات عمرانی در این مزار (که هشت شهید گمنام در آن حضور دارند) از باقی‌مانده پیکر آن‌ها نمونه‌برداری می‌شود و در اختیار «موسسه ژنتیک نور» قرار می‌گیرد که یکی از وظایفش سامان‌دهی وضعیت سربازان گمنام و پیدا کردن مزار شهدایی است که خانواده‌هایشان هیچ اطلاعی از آن‌ها ندارند. اتفاقی که باعث می‌شود دو نفر از هشت شهید آرمیده در این مزار مورد شناسایی قرار گرفته و سرانجام پس از سال‌ها به آغوش خانواده‌هایشان برگردند.
وی افزود: تحقیق و پژوهش این مستند، درست از روز دیدار تلخ و غم‌انگیز مادران و خانواده‌های این دو شهید از مزار آن‌ها آغاز شد؛ یعنی از شانزدهم مهر ۱۳۹۶. باید اعتراف کنم من هم مثل خیلی‌های دیگر اطلاعی از دقت عمل و نحوه آزمایش ژنتیک (که روی باقی‌مانده پیکر شهدا انجام می‌شود) نداشتم و طبعاً نخستین پرسشم این بود که این دو شهید چطور بعد از این همه سال پیدا شده‌اند و چرا از بازماندگان سایر شهدای این مزار هیچ خبری در دست نیست! پرسش‌هایی که پیدا کردن پاسخ برای آن‌ها حدود یک‌سال زمان برد.
نجوان مطرح کرد: چالش اصلی، پیدا کردن سرمایه‌گذار و تهیه‌کننده برای تولید این فیلم بود که متاسفانه تا امروز هم بی‌نتیجه مانده است. از آن‌جا که در طول بیست سال گذشته اغلب طرح‌هایم توفیق چندانی در زمینه جذب سرمایه نداشته با خودم فکر کردم شاید موسسه‌ها و مراکز دولتی تولید فیلم مستند، از ساخته شدن چنین فیلمی که به شهدای مظلوم و گمنام دفاع مقدس می‌پردازد، استقبال کنند اما اشتباه می‌کردم و مدیران این مراکز با آوردن این بهانه که بودجه نداریم، سوژه تکراری است، مخاطب ندارد و مطالبی از این دست، حتی راش‌های آن را هم بازبینی نکردند و نتیجه این شد که «رد پا» به صورت کامل با سرمایه شخصی خودم ساخته شد.
این مستندساز تاکید کرد: مستند «رد پا» نه به مستند ساموئل خاچیکیان؛ یک گفت‌وگو» و نه کارهای قبلی‌ام هیچ شباهتی ندارد. در کارنامه من از مستندهای پژوهشی تا مستندهای ترکیبی و حتی مستندهای صنعتی هم دیده می‌شود اما این نخستین‌بار است که در یکی از فیلم‌هایم از ویژگی‌های مستند محض بهره برده‌ام. البته در این زمینه هیچ قصدی وجود نداشته و این ماجرا خیلی اتفاقی پیش آمده، با این وجود «رد پا» مستندی است که باید حتماً ساخته می‌شد و اگر آن را نمی‌ساختم هرگز خودم را نمی‌بخشیدم.
نجوان درباره سرانجام فیلم «ساموئل خاچیکیان؛ یک گفت‌وگو» اظهار کرد: بعد از نمایش این فیلم در جشنواره سال گذشته که واکنش‌های مثبت و دور از انتظاری در پی داشت، تصمیم گرفتم بر اساس بازخوردهایی که دریافت کرده بودم تغییر مختصری در آن ایجاد و سپس برای نمایش‌اش برنامه‌ریزی کنم. ضمن اینکه در روزهای پس از نمایش این مستند خیلی از دوستان لطف کردند و تعدادی پوستر و عکس‌های کم‌تر دیده شده از زنده‌یاد خاچیکیان و فیلم‌هایش را برایم فرستادند که حضور آن‌ها در فیلم به کیفیت آرشیوی و پژوهشی آن کمک می‌کرد و می‌کند. در این فاصله یکی از عزیزان هم اعلام آمادگی کرد تا با کمک به پردازش و رفع مشکلات فنی، در آماده‌سازی نهایی و نمایش عمومی این فیلم مشارکت داشته باشد. اما در میانه کار، ناگهان به صورت اتفاقی تصمیمش عوض شد و دیگر به تماس‌های من پاسخ نداد! این وضعیت به اضافه بی‌انگیزگی ناشی از حوادث تلخ ماه‌های اخیر باعث شد فعلاً نمایش عمومی آن را به زمان دیگری موکول کنم. زمانی که حال عمومی همه ما خوب شده باشد.
وی در بخش دیگر از صحبت‌هایش درباره جشنواره «سینماحقیقت» مطرح کرد: جشنواره، محل دیده شدن فیلم‌ها و پیدا کردن استعدادهاست و طبعاً بهترین موقعیت برای ارزیابی موفقیت یا عدم موفقیت فیلم‌ها در نمایش‌های احتمالی و بعدی‌شان. متاسفانه سینمای مستند در سال‌های اخیر به اندازه اهمیت و تاثیرگذاری فراوانی که داشته، از نمایش‌های خوب و موفق، کم‌بهره یا شاید حتی بتوان گفت بی‌بهره بوده است. اگر تعارف را کنار بگذاریم باید گفت اکران آنلاین مستندهای روز به یک اتفاق «باری به هر جهت» و بی هیجان تبدیل شده است. البته نقش سامانه‌های ارائه‌دهنده فیلم‌های مستند در ایجاد این وضعیت را هم نمی‌توان و نباید نادیده گرفت. به نظر می‌رسد نمایش‌های آنلاین به یک کار روتین و غیر جذاب کارمندی تبدیل شده است؛ بی هیچ شور و شوقی و بدون هیچ حساسیتی! کافی است در موتورهای جست‌وجوهای این سایت‌ها دنبال اسم خاصی بگردید تا متوجه شوید وضعیت چقدر ناامیدکننده است. در نهایت تاسف باید گفت پلتفرم‌های بزرگ و شناخته‌شده هم به فیلم‌های مستند نگاهی متفرعنانه دارند و آن‌ها را در حدی می‌بینند که گویی فقط قرار است پستوهای فروشگاه مجازی‌شان را پر کنند! به همین خاطر مستندها و فیلم‌های کوتاه را در صفحه‌هایی قرار می‌دهند که به اصطلاح «توی دید» نباشد. دوستی که شش، هفت فیلم خود را به این پلتفرم‌ها داده تعریف می‌کرد که سود حاصل از نمایش فیلم‌هایش در طول یک سال چیزی کم‌تر از یک میلیون تومان بوده و این در شرایطی که ارزش پول ملی کشورمان هر روز کم و کم‌تر می‌شود متاسفانه بیش‌تر به یک طنز سیاه و تلخ شبیه است تا چیزی دیگر. امیدوارم روزی مدیران سینمایی به این مساله توجه و برای برطرف کردن آن اقدام کنند.

رئیس رسانه ملی بر ایفای نقش مؤثر و حمایتی شبکه‌های مختلف رادیویی و تلویزیونی از تیم ملی فوتبال کشورمان در جام جهانی ۲۰۲۲ قطر تاکید کرد.

به گزارش سینمای خانگی از سینماپرس، پیمان جبلی، رئیس سازمان صدا و سیما با حضور در نشست مشترک نمایندگان کمیسیون‌های فرهنگی و تلفیق مجلس شورای اسلامی‌با وزرای فرهنگ و ارشاد اسلامی، ورزش و جوانان و نیز میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی، ضمن ارائه گزارشی از اقدامات و فعالیت های برنامه‌ریزی‌ شده در خصوص پوشش رسانه ای مناسب از روند برگزاری جام جهانی قطر، از حمایت همه جانبه رسانه ملی از تیم ملی فوتبال ایران به عنوان یار دوازدهم آن در این مسابقات خبر داد.

جبلی اظهار کرد: پخش ویژه برنامه‌های متفاوت و متنوع به صورت زنده و تولیدی و با محوریت تحلیل و بررسی زوایای مختلف برگزاری جام جهانی با دعوت از کارشناسان و پیشکسوتان این حوزه و همچنین پخش مستندهای جذاب در تشریح ترکیب، تاریخچه و حواشی تیم ها و کشورهای حاضر در این رویداد بزرگ ورزشی و فوتبالی در دستور کار قرار گرفته است و قرار است از ۱۰ روز قبل از افتتاح، این مسابقات از آنتن شبکه‌های مختلف رادیویی و تلویزیونی آغاز شود.

وی با اعلام این که گروه‌های خبری و برنامه ساز متشکل از خبرنگار، گزارشگر، مجری و عوامل فنی به قطر اعزام شده اند، افزود: استودیویی اختصاصی در محل برگزاری مسابقات تدارک و تجهیز شده است که به صورت زنده، مخاطبان و مردم فوتبال‌دوست را در جریان متن و حاشیه بازی‌ها و نحوه برگزاری جام جهانی ۲۰۲۲ قرار خواهد داد.

احمد راستینه هفشجانی، سخنگوی کمیسیون فرهنگی در مجلس شورای اسلامی نیز در تشریح دستور کار این کمیسیون گفت: این نشست با موضوع بحث و بررسی پیرامون پیوست فرهنگی جام جهانی فوتبال با حضور وزرای ورزش و جوانان، فرهنگ و ارشاد اسلامی، میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی، رئیس سازمان صدا و سیما و مدیر عامل منطقه آزاد کیش و جمعی از نمایندگان در کمیسیون تلفیق برگزار شد.

راستینه تأکید کرد: در این جلسه، جبلی، رئیس سازمان صدا و سیما با اشاره به آخرین اقدامات انجام شده در راستای تولید محتوا در رسانه ملی، گزارشی از برنامه‌های پیش بینی شده در رسانه ملی جهت انعکاس وسیع برگزاری مسابقات فوتبال در میعادگاه بین المللی جام جهانی ۲۰۲۲ قطر ارائه کرد.

وی در ادامه خاطرنشان کرد: در این نشست، نمایندگان به طرح دغدغه‌ها و پیشنهادهای خود برای مشارکت بهتر در این رویداد و انعکاس آن پرداختند. همچنین، هم افزایی میان دستگاه‌ها و تهیه یک پیوست جامع فرهنگی برای بهره‌مندی از این رویداد فرهنگی، دیگر خواسته اکثریت نمایندگان حاضر در این جلسه بود. سخنگوی کمیسیون فرهنگی مجلس، تمرکز بر حمایت از تیم ملی فوتبال و پیش‌بینی‌های لازم برای ارتقای روحیه ملی پوشان در کنار آماده سازی فنی تیم ملی و ضرورت ارائه بسته ارزان‌قیمت گردشگری برای حضور علاقه‌مندان در جام جهانی را از دیگر موضوعاتی عنوان کرد که نمایندگان حاضر در این نشست، به صورت ویژه به آن‌ها پرداختند.

در دورانی که برخی از سلبریتی‌ها همصدا با معاندان پروژه ملتهب کردن جامعه را در دستور کار دارند، برعکس آنچه در فضای مجازی بر آن تاکید می‌شود، هنوز دست شبکه سه پر است و حتی برنامه سرگرمی جدیدی را روی آنتن برده است. قرار بود صدا و سیما با خداحافظی یا بیرون کردن سلبریتی‌ها زمین بخورد اما حیاتش کماکان با قوت ادامه دارد.

به گزارش سینمای خانگی به نقل از خبرگزاری فارس: تجربه سالیان گذشته نشان داده است که همواره در پشت صحنه اعتراضات و ناآرامی‌ها، از یک سو رسانه‌های بیگانه‌ای هستند که با تکنیک‌های رسانه‌ای به هر بهانه‌ای باعث برافروختن احساس جوانان می‌شوند و از سوی دیگر برخی سلبریتی‌ها از روی ناآگاهی و برخی دیگر در جهت کسب منافع مالی، همراه با رسانه‌های بیگانه ژست طرفداری از مردم را به خود می‌‌گیرند.

در حقیقت این اشخاص با سیاه‌نمایی و ارائه اطلاعات نادرست و مظلوم‌نمایی نسبت به فضای غبارآلود کشور، برای هر چه بیشتر دیده شدن و خوش رقصی برای معاندان نظام به امید واهی کسب موقعیت اجتماعی و اقتصادی بهتر استفاده می‌کنند.

اگرچه تاکنون تقلای دشمن برای سواستفاده از برخی سلبریتی ها برای تداوم خط آشوب بی‌نتیجه مانده است اما برخورد قاطع و قانونی با  این گروه از سلبریتی‌ها یکی از مطالبات مردمی است.

در طول سالیان اخیر مردم بارها چشمشان را بر روی خیانت‌های فرهنگی و اخلاقی عده‌ای از سلبریتی‌ها بسته‌اند و با اغماض به رفتار آنان نگاه کرده‌اند؛ اما حالا دیگر وقت آن رسیده تا این مصونیت پوشالی آن‌ها از بین برود و فریاد خشم مردم و برخورد قانونی مسئولان فرهنگی و قضایی کشور بر سر آن‌ها فرود آید.

ضروری است در سیاست‌های جاری درخصوص سلبریتی‌ها تجدیدنظری اساسی رخ دهد و نباید به سلبریتی‌هایی که منافع ملی و امنیت کشور را به هیچ می‌انگارند به سادگی اجازه فعالیت داد.

جریانات اخیر نشان داد از یکسو سلبریتی‌های‌های وطن فروش براساس قانون باید محاکمه شوند و از سوی دیگر تلویزیون و سینما باید آنها را طرد کند و حتی برای جشنواره‌های بعدی در دنیا، هنرمندان ارزشی انتخاب شوند تا اقتدار ایران را در عرصه سینما به دنیا نشان دهند و فریب حربه‌های شیطانی غرب را نخورند.

*عصر جدید شبکه 3 سیما

در دورانی که سلبریتی‌ها همصدا با معاندین  پروژه ملتهب کردن جامعه را در دستور کار دارند، برعکس آنچه در فضای مجازی بر آن تاکید می‌شود، هنوز دست شبکه سه پر است و حتی برنامه سرگرمی جدیدی را روی آنتن برده است. قرار بود صدا و سیما با خداحافظی یا بیرون کردن سلبریتی‌ها زمین بخورد اما حیاتش کماکان با قوت ادامه دارد.  

به نظر می‌‍رسد رسانه ملی طی هفته‌های اخیر این ضرورت را به درستی دریافته است و از همین رو است که توپخانه هجمه‌های مختلف دشمن به سمت آن چرخیده است.

این روزها شبکه سه سیما با برنامه‌هایی چون«رویانیوم»، «خودمونی» و «اعجوبه‌ها» وارد عصر جدیدی شده است که در آن خبری از سلبریتی‌های همه جا حاضر نیست. سلبرتی‌های فرصت طلبی که طی دهه گذشته تمام برنامه‌های کشور را قبضه کرده بودند، حالا جایگاهشان به خطر افتاده است و در این بین خانه اصلیشان پیشتاز است.

شبکه سه همچنان به عنوان یک مرجع مهم در حوزه برنامه‌سازی و فوتبال مخاطبان بسیاری دارد، از این رو است که این حرکت را باید به فال نیک گرفت.  

تجربه نشان داده است که تلویزیون همیشه بهترین مقصد برای سلبریتی‌ها بوده است و آن‌ها که این خانه امن را ترک کرده‌اند دیگر هیچگاه نتوانسته‌اند به روزهای اوج خود برگردند.

بی‌تردید «دمیدن به شعله آشوب‌های خیابانی» از سوی برخی از سلبریتی‌ها باعث می‌شود این‌بار بیشتر از همیشه به ماهیت و رفتارهای آنان و همچنین جایگاهشان بی‌اندیشیم. از این رو در ادامه به بازخوانی مقررات سازمان‌های رسانه‌ای دنیا برای سلبریتی‌ها خواهیم پرداخت. 

*مقررات سازمان‌های رسانه‌ای دنیا برای سلبریتی‌ها

در سازمان‌های رسانه‌ای دنیا به واسطه آنکه «ستاره» آخرین حلقه ارتباط سازمان رسانه‌ای با مخاطب است، قراردادهای ویژه‌ای با آنها تنظیم می‌شود که در آن «حق شهرت»، «حق تصویر»، «حق مالکیت معنوی»، «حق تبلیغات و تجاری‌‌سازی برند» و… لحاظ می‌شود و حتی در برخی قراردادها «لزوم رعایت چارچوب‌‌های ایدئولوژیک سازمان رسانه‌ای» نیز گنجانده می‌شود که در صورت تخطی از سوی سازمان رسانه‌ای، برخورد حقوقی لازم انجام می‌شود و این برخورد به‌خاطر شفاف بودن فضای رسانه‌ای برای مخاطب قابل قبول بوده و همواره حق را به سازمان رسانه‌ای می‌دهند.

در شبکه‌‌های رسانه‌ای دنیا ستاره‌ها حتی اختیار تام روی حساب کاربری خود در فضای مجازی ندارند و اکانت‌های آنها در شبکه‌‌های اجتماعی طبق قرارداد جزئی از نسبت کارمندی آنها با سازمان رسانه‌ای به حساب می‌‌‌‌‌‌‌‌‌آید. سازمان‌‌های رسانه‌ای همواره در چند چالش «اقتصادی و بازرگانی»، «سیاسی» و «فرهنگی و اجتماعی» با ستاره‌‌های خود قرار دارند اما قراردادهای حقوقی محکم و لازم‌الاجرایی که با آنها می‌بندند باعث می‌شود ستاره نتواند خارج از چارچوب‌‌های سازمان رسانه‌ای عمل کند.

مثلا در آمریکا هر هنرمندی که اسراییل را قبول نداشته باشد اصلا نمی‌تواند در سیستم هالیوود کار کنند. هر کس هم مخالفت کند سریعا طرد می‌شود؛ اما در ایران این‌طور نیست و مدیران هنری بخصوص رسانه ملی با ناآگاهی یک نفر را که پایه‌های اعتقادی و انقلابی سستی دارد، آن‌قدر بزرگ می‌کند که بعدا در بزنگاه‌های حساس نمی‌تواند در مقابلش بایستد.

*وظیفه صداوسیما در عبور از سلبریتی‌ها

صدا و سیما از این پس باید در تریبون دادن به این هنرمندان آشوبگر تجدید نظر کند و مصالح ملت را فدای حضور این سلبریتی‌های ضد منافع و ضد امینت کشور نکند. در کشور هنرمندان متعهد و مردمی کم نیست اما متاسفانه کسانی را به عنوان سلبریتی به مردم معرفی کرده‌اند که سطح دغدغه‌های آنها و مردم عادی بسیار با هم متفاوت است و فقط منتظرند از  آب گل‌آلود ماهی بگیرند.

وزارت فرهنگ و ارشاد به عنوان نماینده حاکمیت در عرصه هنر باید از یکسو با تببین و تولید مبانی معرفتی و شناختی هنر انقلاب، از هنرمندان ارزشی و انقلابی موجود و فعال حمایت کند و بداند که این حمایت یکی از وظایف اصلی اوست و در گام بعد باید نیروهای متعهد و انقلابی را از چنان قدرت و توانی برای نیروسازی و تربیت هنرمند فعال، دارای دانش، اهل مطالعه، انقلابی و متعهد برخوردار نماید که هنر انقلاب وجه غالب و پیشرو هنر کشور باشد و جدایی از آن متصور نباشد.

باید سیاست‌های کوتاه مدت و بلند مدتی تبیین شود تا دست جریان سکولار و روشنفکرنما از هنر کشور بویژه تلویزیون و سینما قطع گردد. باید هنرمندان متعهد و انقلابی در تمام شهرها و نقاط کشور شناسایی و مورد آموزش و حمایت قرار گیرند. نهادهای هنری کشور چون حوزه هنری باید از مرحله تئوری سازی هنر انقلاب گذشته و با تکیه بر هنرجوهای جوان و باانگیزه خود وارد فاز تولید آثار ارزشی  و درعین حال جذاب و قوی شوند. وقت آن رسیده تا تحولی اساسی در ساختار هنری و فرهنگی کشور رخ دهد و سیستم هنری از لوث وجود افرادی که بعد از گذشت ۴۰ سال بازهم اندیشه‌های ضدانقلابی و مخالف دارند پاک شود.

گرچه گفتنی است علاوه بر رسالت حکومت و مدیران هنری خود مردم نیز باید دست بکار شوند. یکی از مهم‌ترین مشکلات در تحقق هنرانقلابی، روشن نبودن اهمیت قضیه برای قشر مذهبی و مشخص نشدن هنر به عنوان ابزاری مهم و مؤثر در جنگ نرم است.

هنوز هم در خانواده‌ها و ارگان‌های مذهبی چون مساجد و هیئت‌ها برخی قائل به عدم حضور جوانان مذهبی در عرصه هنر هستند. در حالیکه  برای تولید محصولات هنری دارای ارزش‌های انسانی و انقلابی، بیش از پیش به هنرمندان متعهد نیاز است و این مهم با دوری افراد متعهد و با استعداد از عرصه هنر حاصل نمی‌شود؛ چراکه هرگاه ما میدان را خالی کرده‌ایم دشمن وارد زمین شده است.

سی و پنجمین جشنواره بین‌المللی مستند آمستردام (ایدفا) به عنوان مهم‌ترین رویداد در عرصه سینمای مستند از امروز (۱۸ آبان ماه) آغاز به کار می‌کند.

به گزارش سینما خانگی به نقل از ایسنا، سینمای مستند که چند سالی است توجهات را بیش از گذشته به خود معطوف کرده و حتی جوایز جشنواره‌ها معتبری چون ونیز و برلین را نیز به خود اختصاص داد، بار دیگر میزبان مهم‌ترین جشنواره سالانه خود در سطح بین‌المللی است؛ سی و پنجمین جشنواره بین‌المللی مستند آمستردام (ایدفا) از تاریخ ۹ تا ۲۰ نوامبر (۱۸ تا ۲۹ آبان) در کشور هلند برگزار می‌شود.

 این رویداد سینمایی امسال با نمایش مستند «همه آنچه می‌بینی» ساخته نیکی پدیدار (هنرمند ایرانی) به عنوان محصول کشور میزبان هلند، افتتاح خواهد شد که به زبان انگلیسی و هلندی است.

همچنین «لورا پویترس» مستندساز برجسته آمریکایی و برنده اسکار به عنوان میهمان افتخاری جشنواره (ایدفا) شرکت می‌کند. وی با جدیدترین ساخته‌اش «همه زیبایی و خونریزی» موفق به کسب جایزه شیر طلایی بهترین فیلم از هفتاد و نهمین جشنواره ونیز در سال جاری شده و قرار است ، فیلمی از ساخته‌های او نیز در جشنواره به روی پرده برود.

 مستند جدید «لورا پویترس» با نام «همه زیبایی و خونریزی» به داستان قابل توجه زندگی «نان گلدین» عکاس آمریکایی و مبارزه‌اش با خانواده متمول «ساکلر» پرداخته و تلاش‌های او برای مسئول دانستن کمپانی داروسازی «Purdue Pharma» متعلق به خانواده «ساکلر» برای همه گیری استفاده از مواد افیونی در آمریکا را به تصویر کشیده است.

«لورا پویترس» به خاطر مستند «شهروند شماره چهار» که درباره «اداورد اسنودن» بود در سال ۲۰۱۵ برنده جوایز متعددی از جمله جایزه اسکار بهترین فیلم مستند شد.

بخش مسابقه آثار مستند بلند جشنواره ایدفا، شامل ۱۳ فیلم است که سینمای ایران نیز با اثر ۱۰۰ دقیقه‌ای «خانه خاموش» در آن حضور دارد. این مستند ساخته فرناز چورابجیان و محمدرضا جورابچیان، سرنوشت سه نسل از یک خانواده ایرانی طبقه متوسط رو به بالا را دنبال می کند و در مرکز داستان، خانه‌ای به قدمت یک قرن در تهران قرار دارد که خانواده در آن روزهای شاد و غم انگیزی را سپری کردند.

سازندگان این مستند که برادر و خواهر خانواده بودند، توانسته‌اند از آرشیو غنی فیلم های خانوادگی استفاده کنند و آنها را در کنار مطالب تاریخی و همچنین مصاحبه با اقوام قرار دهند. آنها با ترسیم تغییراتی که اعضای این خانواده سنتی پس از انقلاب ۱۹۷۹ تا به امروز در روایتی کاملا شخصی تجربه کرده‌اند، تابلویی غنی از مضامین اجتماعی و سیاسی را در هم می‌بافند. با خانه‌ای به عنوان شاهدی خاموش، داستان خانواده به آینه‌ای از جامعه تبدیل می‌شود.

«آپولونیا، آپولونیا» ساخته «لئو گلوب» (دانمارک، لهستان و فرانسه)، «کولت و جاستین» به کارگردانی «آلن کاساندا» (فرانسه و بلژیک)، «رویای آریزونا» ساخته «یون کارلسن» (دانمارک، استونی و نروژ)، «دختری که رویای زمان می‌دید» به کارگردانی «هیوک جی-پارک» (کره جنوبی)، «سر در جهان ما» ساخته «پترا لاتاستر-شیک» و «پیتر لاتاستر» (هلند)، «ماچادو درباره مُردن» ساخته «سایمن چیمبرز» (ایرلند و بریتانیا)، «غیر همسو: صحنه هایی از فیلم‌های لابودوویچ» به کارگردانی «میلا توراژلیچ» (صربستانف فرانسه، کرواسی، مونته‌نگرو و قطر)، «بهشت» ساخته «الکساندر آباتوروف» (فرانسه و سوئیس)، «دنیای موازی» به کارگردانی «می-لینگ شیائو» (تایوان)، «بندر دیزایر» ساخته «ژوان مانوئل باگارین» (آرژانتین)، «پرتره‌ای از پدرم» ساخته «خوان ایگناسیو فرناندز» (اروگوئه) و «عقل وحشی‌شده» به کارگردانی «ریا تجیری» (آمریکا) دیگر فیلم‌های بخش رقابت بین‌الملل فیلم‌های بلند جشنواره ایدفا ۲۰۲۲ هستند.

«پیریو هنکاسالو» کارگردان و فیلمنامه‌نویس فنلاندی، «وانیا کالودرژرسیچ» رئیس جشنواره فیلم رتردام هلند، «یوسری نصرالله» فیلمساز مصری، «ماری استفن» تدوینگر اهل کشور هنگ کنگ و «یاشیهیکو یاتابه» برنامه ریز جشنواره توکیو، اعضای هیات داوران بخش رقابت بین‌الملل این رویداد سینمایی را تشکیل می‌دهند.

سینمای ایران علاوه بر بخش رقابتی آثار بلند، چند نماینده دیگر در جشنواره «ایدفا»ی امسال دارد، مستند کوتاه ۱۵ دقیقه‌ای «مجموعا» به عنوان محصول مشترک ایران و لهستان ساخته محمدرضا فرزاد در بخش بهترین‌های جشنواره‌ها (Best of Fests) به نمایش گذاشته می‌شود و مستند «آئورا» (سحرگاه) محصول مشترک ایران و افغانستان به کارگردانی سامره رضایی و حسین حسینی هم در بخش «Luminous» جشنواره رونمایی می‌شود.

مستند «سلام سینما» ساخته محسن مخملباف محصول سال ۱۹۹۵ هم در بخش «Playing Reality» به روی پرده می‌رود و مستند «این یک فیلم نیست» ساخته مشترک جعفر پناهی و مجتبی میرطهماسب هم در بخش «Top Ten» به نمابش گذاشته می‌شود.

همچنین مستند «چطور جرات کردی این آرزوی مزخرف را بکنی» به کارگردانی مانیا اکبری محصول مشترک ایران و بریتانیا هم در بخش رقابتی «Envision» پذیرفته شده است.

سی و پنجمین جشنواره بین‌المللی مستند آمستردام (ایدفا) از تاریخ ۹ تا ۲۰ نوامبر (۱۸ تا ۲۹ آبان) در کشور هلند برگزار می‌شود.