نگاهی به مزایای «هنر کارت»/ اگر صندوق اعتباری هنر نبود وضعیت فعالان فرهنگی و‌هنری چه می شد؟
سینمای خانگی: طی سال های اخیر برخی انتقادات مطرح شده در رسانه ها در خصوص هنر کارت و به طور کل صندوق اعتباری هنر ما را بر آن داشت که نگاهی به عملکرد این نهاد داشته باشیم و منصفانه مزایا و معایب صندوق را مورد بررسی قرار دهیم.
به گزارش سینمای خانگی صندوق اعتباری هنر راه‌حلی برای عدم امنیت شغلی و مشخص نبودن جایگاه حرفه‌ای هنرمندان، نویسندگان و اهالی رسانه است.
بیمه تأمین اجتماعی، بیمه تکمیلی درمان و برخورداری از تسهیلات مالی از جمله نکات مهمی است که برای حمایت و آسودگی خاطر هنرمندان از سوی این نهاد به یکایک اعضا اختصاص پیدا می کند.
وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی در پرداخت ماهانه بخش قابل توجهی از حق بیمه تأمین اجتماعی اعضا را یاری می کند و در نهایت پس از رسیدن به شرایط بازنشستگی این افراد می توانند مستمری مادام العمر دریافت کنند.
نکته مهم در خصوص مقوله بیمه های تأمین اجتماعی و تکمیلی درمان این است که بخش اعظمی از وجوده مرتبط را صندوق اعتباری هنر پرداخت می کند و تنها بخش اندکی از هزینه ها توسط اعضا پرداخت می شود.
البته شایسته است که با عنایت ویژه مدیران وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی و تخصیص ردیف بودجه بیشتر روزی را شاهد باشیم که صندوق اعتباری هنر توان ارائه این خدمات به تمامی اعضا و به صورت صد در صد رایگان را داشته باشد.
در حال حاضر بیش از ۶۲ هزار نفر از اصحاب فرهنگ، هنر، رسانه و فعالان قرآن و عترت از سوی صندوق به سازمان تأمین اجتماعی معرفی شدند که صندوق به طور میانگین ۶۰ درصد از حق بیمه تأمین اجتماعی سهم اعضا را به سازمان تأمین اجتماعی پرداخت می کند که در سال ۱۴۰۳ ماهیانه ۷۱۷ هزار تومان به ازای هر بیمه شده به عنوان سهم پرداختی صندوق هنر به سازمان تأمین اجتماعی پرداخت می شود.
همچنین تاکنون بیش از ۳ هزار نفر از بیمه پردازان بر اساس سنوات پرداختی، به درجه بازنشستگی نائل آمده اند و حدود ۴۶ هزار نفر از خدمات بیمه تکمیلی درمان بهره مند شده اند و از سوی دیگر «هنر کارت» نیز امکان خرید با تخفیف از مراکز بسیاری را برای اعضای این نهاد فراهم کرده است.
با توجه به افزایش تعرفه های پزشکی و سایر عوامل تاثیرگذار که منجر به افزایش بیش از ۸۰ درصدی نرخ حق بیمه های درمان تکمیلی از سوی شرکت های بیمه گر شده، صندوق اعتباری هنر در طرح بیمه تکمیلی سال۱۴۰۲ – ۱۴۰۳ تلاش کرده تا مبلغ کمتری از این افزایش به هنرمندان تحمیل شود و با وجود محدودیت های منابع، سهم بیشتری از مبلغ حق بیمه درمان تکمیلی را متقبل و پرداخت نموده است.
شاید از آنجا که بخشی از این خدمات به صورت ناملموس است این احساس برای برخی اعضا به وجود آمده باشد که این نهاد کارکرد درستی ندارد؛ بخش دیگری از هنرمندان نیز متوقعند که صندوق همچون دوران بعد از کرونا به مناسبت های مختلف واریز نقدی کمک معیشتی برای همه اعضایش داشته باشد؛ بی تردید این اتفاق نیکو است اما بودجه ای برای این کار تعریف نشده و بدیهی است که مدیران صندوق در این راستا نمی توانند معجزه کنند!
امید است در دولت چهاردهم رویکرد مدیران وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی بیش از پیش حمایتی باشد و بتوانند با افزایش بودجه صندوق اعتباری هنر، خدمات رایگان بیشتری را در اختیار عموم اعضای این نهاد قرار دهند.
نکته اینجا است که بی تردید وجود صندوق اعتباری هنر در حال حاضر با تمام نقصان هایی که در زندگی و معیشت بخشی از جامعه فرهنگی و هنری کشور وجود دارد یک موهبت محسوب می شود؛ ما باید از خودمان این سوأل را بپرسیم که اگر صندوق اعتباری هنر نبود وضعیت بیمه تأمین اجتماعی، بیمه تکمیلی درمان، وام های بلاعوض و کم بهره و… چه می شد؟ هنرمندان چطور می توانستند در دوران بیکاری و بی درآمدی هزینه های درمانی خود را تقبل کنند؟ از این رو نیاز است کمی منصفانه تر به قضاوت عملکرد این نهاد بنشینیم!
سیدمجید پوراحمدی مدیرعامل صندوق اعتباری هنر از جمله افرادی است که به واسطه سال ها تجربه در این نهاد استمرار حضورش در این سمت می تواند نویدبخش روزهای بهتر و انجام کارهای بزرگتر برای اعضای این نهاد باشد.
امید که صندوق اعتباری هنر با همت متولیان وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی و عموم دولتمردان بتواند گام های بلندتری در راستای تأمین مسکن، وام های بلاعوض و… برای تمامی اعضایش بردارد و شاهد تحقق بیشتر عدالت فرهنگی برای یکایک فعالان فرهنگی و هنری در سراسر میهن اسلامی مان باشیم.
