رسانه سینمای خانگی- پای سید جمال‌الدین اسدآبادی به «حقیقت» باز شد

اولین نمایش مستند سینمایی «جمال‌الدین» که برشی از زندگی سیدجمال‌الدین اسدآبادی است، امروز ۲۸ آذرماه در جشنواره «سینماحقیقت» رقم خواهد خورد.

به گزارش سینمای خانگی از ایرنا همزمان با دومین روز از برگزاری هفدهمین جشنواره بین‌المللی فیلم مستند ایران «سینماحقیقت»، مستند سینمایی «جمال‌الدین»، محصول مرکز مستند سوره، به تهیه‌کنندگی امیر روئینی و کارگردانی امیر روئینی و علی کوشا رونمایی می‌شود.

این اثر برشی از زندگی و فعالیت‌های مبارزاتی سیدجمال‌الدین اسدآبادی‌ اندیشمند سیاسی‌ است که با مرور اتفاقات رخ داده در ایران آن روز، داستان خود را تا نهضت توتون و تنباکو برای مخاطب به تصویر می‌کشد.

«جمال‌الدین» که از طریق فراخوان «سینماحماسه» و با رویکرد ساخت مستند از شخصیت‌های حماسی ایران در فرایند تولید قرار گرفت، سه‌شنبه- ۲۸ آذرماه- سانس ۱۷:۳۰ تا ۱۹:۳۰ در سالن ۶ و چهارشنبه- ۲۹ آذرماه- سانس ۲۱:۳۰ تا ۲۳:۳۰ در سالن پنج پردیس سینمایی چارسو به نمایش درمی‌آید.

همچنین از تیزر و پوستر این اثر که ساخت و طراحی آن به ترتیب برعهده صادق شاهسون و مهدی قلی زاده بوده است، رونمایی شد.

سایر عوامل این پروژه عبارتند از؛ فیلمنامه و تحقیق: امیر روئینی، تدوین: محمد کریم‌پور، نویسنده گفتار متن: امیرمحمد کوچک‌زاده، صداگذار: محمد درگاهی، گفتار متن: فخرالدین صدیق شریف و سعید مقدم‌منش، مدیر فیلمبرداری: رضا دیدار، فیلمبردار: رسول تنهایی، طراح گریم: محسن دارسنج، طراح صحنه و لباس: حمید بخشی، جلوه‌های ویژه بصری: حمید شب‌خیز، مجری طرح: حرکت گستر کوشا؛ پرویز کاظم‌لو، مدیر تولید: پرویز کاظم‌لو، دستیار کارگردان: شادی محمدی لوئی، منشی صحنه: پریوش سلطانی، عکاس: محمد جوانشیر و محمد طاهری، مدیر تدارکات: حسین رحیمی.

رسانه سینمای خانگی- روایتی از پزشک ایرانی در اردگاه کار اجباری

مهدی حاجی یوسف کارگردان مستند «اُ-۳۲۴» با اشاره به اینکه این مستند به زندگی عطاءالله صفوی می‌پردازد معتقد است که باید مستندسازان را از نظر ایده‌پردازی آزاد بگذارند تا تنوع تولیدات بالا برود.

به گزارش سینمیا خانگی، مهدی حاجی یوسف کارگردان مستند «اُ -۳۲۴» که در هفدهمین جشنواره «سینماحقیقت» حضور دارد، درباره شکل گیری این مستند به مهر گفت: من شاگرد مسعود جعفری جوزانی هستم و در دفتر وی پشت صحنه‌های سریال «در چشم باد» را کپچر می‌کردم که به موردی برخورد کردم. آقای جوزانی در حدود سال ۱۳۸۰ با سحر دخترشان به تاجیکستان رفتند تا با پسر عطاالله صفوی پزشک جراح اورولوژ ایرانی و از بازماندگان اردوگاه کار اجباری دوره استالین صحبت کنند. مصاحبه‌هایی با دوربین هندی کم گرفته شده بود که من اینها را دیدم. همانجا با خانم سحر جعفری جوزانی صحبت کردم که اگر امکان دارد در این باره مستندی بسازیم.

وی ادامه داد: خانم جعفری جوزانی قسمت‌های تاریخی را نوشت و مونولوگ این کار را هم خود آقای جعفری جوزانی گفت. آقای جعفری جوزانی بعد از «به سوی آزادی» دیگر در هیچ کجا مونولوگ نگفته بود که در این مستند قبول زحمت کرد.

حاجی یوسف درباره پروسه تولید این مستند توضیح داد: کار را مونتاژ کردیم و از فیلم‌های جاهای مختلف استفاده کردیم. در این مستند زندگی آقای صفوی به تصویر کشیده شده است؛ زمانی که در عصر متفقین کمونیست بود و بعد به شوروی رفت و به جرم جاسوسی حدود ۹ سال در اردوگاه اجباری ماند. او بعد از مرگ استالین آزاد می‌شود و به تاجیکستان می‌رود و پزشک می‌شود و بعدتر هم به ایران می‌آید. تلاش کردیم با این مستند به بیان اتفاقات جنگ جهانی دوم در ایران بپردازیم. پروسه تولید این مستند حدود ۹ ماه طول کشید و بیش از همه چیز هم تدوین آن زمان بر بود.

این مستندساز درباره جشنواره «سینماحقیقت» مطرح کرد: واقعیت امر این است که کسی من را نمی‌شناسد و با این اوصاف شاید فیلمم هم دیده نشود ولی بستری مانند جشنواره «سینماحقیقت» باعث می‌شود تا این فیلم بهتر دیده شود و خودم نیز بیشتر شناخته شوم. چنین فضاهایی فیلمسازان را تشویق می‌کند و این امر خود باعث حرکت و پویایی خواهد شد.

کارگردان مستند «اُ -۳۲۴» درباره وضعیت سینمای مستند بیان کرد: تصور من این است که اگر مستندسازان را از نظر ایده پردازی آزاد بگذارند بسیار خوب خواهد شد. صرف اینکه براساس سفارش‌ها تولیدات انجام شود باعث یک شکل شدن آثار می‌شود و دیگر تنوعی وجود ندارد. علاوه بر این متأسفانه بودجه مناسبی هم برای مستند درنظر گرفته نمی‌شود و در بیشتر اوقات باید خودمان از جیب خرج کنیم. از نگاه برخی هم همچنان مستندسازی به عنوان یک شغل تلقی نمی‌شود و وقتی این موارد در کنار هم قرار بگیرد باعث می‌شود که اکثر دوستان به سراغ ساخت فیلم‌های تبلیغاتی کشیده شوند.

حاجی یوسف در پایان درباره فعالیت‌های آینده خود گفت: مستند «اُ -۳۲۴» دومین کار من به حساب می‌آید و پیش از آن نیز مستند «حبیب الله» را ساخته‌ام. همچنین در تدارک پروژه‌ای با نام «چرخ ها و پاهای دونده» هستم. با تمام سختی‌هایی که پیشتر نیز عرض کردم من به حوزه مستند علاقه دارم و دوست دارم که در این مسیر کار خود را ادامه بدهم.

عوامل این مستند عبارتند از کارگردان، تدوینگر و آهنگساز: مهدی حاجی یوسف، تهیه کننده، پژوهشگر، نویسنده، فیلمبردار: سحر جعفری جوزانی، طراحی و ترکیب صدا: سید محمود موسوی نژاد، صداگذار: معصومه حاجی یوسف، گوینده متن: مسعود جعفری جوزانی، طراح پوستر: علیرضا غریب دوست.

رسانه سینمای خانگی- در شب والی‌زاده چه گذشت؟

سعید امیر سلیمانی، کاظم هژیر آزاد، ایرج راد، روح‌الله جعفری و… از جمله هنرمندانی بودند که در موزه سینما در شبی برای زنده یاد جعفر والی (هنرمند سرشناس عرصه تئاتر) صحبت کردند.

به گزارش سینمای خانگی به نقل از روابط عمومی موزه سینما، در ابتدای این مراسم که شامگاه ۲۷ آذر ماه در سالن فردوس موزه سینمای ایران برگزار شد، مستند «یک حضور» به کارگردانی مجتبی سعادت که به زندگی استاد جعفر والی می‌پردازد، پخش شد.

بعد از نمایش فیلم مستند؛ «سعید امیرسلیمانی» دوست و همراه همیشگی جعفر والی که از اعضای اصلی گروه او به شمار می‌رفت،گفت: خداوند جعفر والی را رحمت کند. در دوره‌ای ما در کنار هم یک گروه را تشکیل دادیم که والی کارگردان ما بود و اعضای این گروه افرادی چون جمشید مشایخی، ولی شیراندامی، آزیتا لاچینی و…بودند.

وی ادامه داد: زنده یاد والی برای تلویزیون اثری همچون «در گوش سالمم زمزمه کن» را ساخته بود که سال گذشته من و ایرج راد این نمایش را در پردیس تئاتر شهرزاد به یاد جعفر والی و با الگو برداری از شیوه کارگردانی این هنرمند، به روی صحنه بردیم.

امیرسلیمانی با بیان اینکه جعفر والی درک بسیار والایی داشت، بیان داشت: او بر ادبیات و کارگردانی اشراف کامل داشت و در کارها، بسیار خوب گروه را هدایت و راهنمایی می‌کرد. به خاطر دارم زمانی که در بیمارستان بستری بود، روزی به دیدنش رفتم. او همچنان و در همان وضعیت، شوق به صحنه بردن اثری تازه را داشت. والی تا زمانی که از این دنیا رفت، عاشق تئاتر و همچنان علاقه‌مند به کارکردن بود. او انسانی بزرگ بود و هیچگاه فراموش نخواهد شد. امیدوارم ما بتوانیم جا پای این بزرگان بگذاریم.

«جعفر والی» باید الگوی علاقه‌مندان به این حرفه باشد

در ادامه ایرج راد از همکاران جعفر والی درباره او گفت: جعفر والی یکی از هنرمندان بسیار ارزشمند این کشور بود و آثار بسیار باارزشی را از خود بر جای گذاشت. طبق گفته والی، تئاتر میرا است و کارهای درخشان و بی نظیر این بزرگان را بعد از آن‌ها کم‌تر بر روی صحنه دیدیم. علت این است که آن زمان کم‌تر به مسائل مادی فکر می‌شد و اصل بر عشق و علاقه، صداقت، آگاهی، فرهیختگی و ارتباط با تماشاگر بود.

وی ادامه داد: والی در تمام زمینه‌ها عاشق تئاتر بود و همه نیز او را دوست داشتند. او فعالیت‌های زیادی را به انجام رساند و خصوصیات بسیار خاصی داشت که از جمله آن‌ها ریز بینی، دقت، وسواس و تعصب به کار بود. او بسیار وقت شناس بود و هرگز با تاخیر در تمرین‌ها حاضر نمی‌شد. والی اصولی داشت که به شکل اخلاقی در کل گروه گسترده شده بود. آخرین کاری که با او تمرین می‌کردیم، «در گوش سالمم زمزمه کن» بود. والی از من خواست به همراه هرمز هدایت کار را آغاز کنیم. ما در خانه او و در فصل زمستان هر روز صبح تمرین می‌کردیم. جعفر والی با وجود بیماری همچنان علاقه‌مند بود که این اثر را کارگردانی کند. وقتی در را باز می‌کرد و ما را می‌دید، آن فرد بیمار به یک جوان هجده ساله‌ پر شور و شوق تبدیل می‌شد.

راد خاطرنشان کرد: متاسفانه در اواسط تمرین، بیماری او شدت گرفت و بستری شد. اما همچنان روی تخت بیمارستان هم درباره تئاتر حرف می‌زد و قصد داشت پس از ترخیص، تمرین‌ها را پیگیری کند. این افراد افتخار مملکت هستند و جایگاه ویژه‌ای در تئاتر ایران دارند و آثار ماندگاری را به وجود آوردند. بنابراین ضروری است که الگوی افراد علاقه‌مند به این حرفه باشند. هنر نیازمند عشق، صداقت، بی خوابی، مرارت و سختی‌های بسیار زیادی است. تنها بازیگری که با مسئولیت به روی صحنه می‌آید، متوجه سختی‌های این کار می‌شود و می تواند هر شب اثر جدیدی را بر روی صحنه خلق می‌کند. روزی عبدالله اسکندری به من گفت نتیجه تلاش یک نقاش اثری ماندگار است اما ما هر شب بر روی صورت یک بازیگر هنری را به انجام می‌رسانیم که بعد از هر اجرا پاک می‌شود. کار بازیگر تئاتر نیز همین‌گونه است، اما تاثیری که روی تماشاگر باقی می‌گذارد، همواره در ذهن افراد ماندگار خواهد بود.

وی بیان داشت: بسیار خوشحالم امثال جعفر والی شاگردانی تربیت کردند که اخلاق هنری را در تمام زمینه‌ها در نظر گرفتند. موفقیت بسیاری از چهره‌ها، نتیجه تلاش‌های افرادی همچون جعفر والی است. آقای انتظامی با آن همه قدرت و توانمندی در عرصه بازیگری، پیش از آمدن به روی صحنه چیزی در حدود یک ساعت پیش از اجرا با هیچکس صحبت نمی‌کرد تا آماده رفتن به روی صحنه شود. من می‌دیدم که وقتی می‌خواهد به روی صحنه بیاید، چیزی را زیر لب با خود تکرار می‌کند. از او پرسیدم و گفت من توکل می‌کنم. صحنه برای او مکانی مقدس و جایگاه انسان و ارتباط انسانی بود. باید قدر این عزیزان را بدانیم و جایگاه ویژه و خاص آن‌ها را به نسل امروز منتقل کنیم و امیدوار باشیم همچنان مسائل فرهنگی در کشور همچنان جاری و ساری باشد.

والی در تئاتر به دنبال مشق عشق بود

در ادامه این مراسم روح الله جعفری پژوهشگر سینما و تئاتر و استاد دانشگاه درباره جایگاه زنده یاد جعفر والی در تئاتر ایران و سیر کاری او گفت: صحبت کردن درباره جعفر والی از جنبه‌های مختلف و در حوزه‌های تئاتر و سینما قابل تامل است. والی پیش از کودتای ۲۸ مرداد به هنرستان هنرپیشگی رفت و پس از سیر و سلوک در عرصه هنر و مشق آموزی‌ها، مراتبی را طی کرد و به زمانه‌ای برخورد که در سال ۱۳۳۲ فعالیت‌های نمایشی تعطیل شدند. او، سرکیسیان و افراد معدود دیگری گرد هم جمع شدند تا بتوانند ضمن کشف و شهود در تئاتر، مشق عشق کنند. 

وی با بیان اینکه تئاتر برای والی همه وجودش بود، بیان داشت: والی به نقش کوچک و بزرگ اهمیت نمی‌داد و تنها ایفای درست نقش برایش مهم بود. او در بیش از پانزده نمایشنامه، به جز اقتباس‌هایی که انجام داده به عنوان نویسنده حضور داشته است. این سیر و سلوک باعث می‌شود جامعه دوباره به سمت تماشای آثار نمایشی سوق پیدا کند.
 در ادامه کاظم هژیرآزاد، بازیگر تئاتر و سینما نیز بیان داشت: او کارگردان اولین اجرای تئاتری بود که من در سالن ۲۵ شهریور دیدم. در دفتر آقای اسکویی که هنرجوی او بودم عکس‌هایی وجود داشت که جعفر والی، سعید امیرسلیمانی و ولی شیراندامی از جمله آن‌ها بود. یادم می آید آقای اسکویی گفت این‌ها افرادی هستند که پیش از شما همین دوره را طی کرده کرده‌اند. والی کار خود را از مدرسه و هنرستان هنرپیشگی شروع کرد و در نهایت از سینما سر در آورد، سینمایی که از سال ۱۳۵۰ با فیلم «گاو» اثر داریوش مهرجویی فقید شکل گرفت.

در این مراسم هنرمندان دیگری چون جمشید ملک‌پور، حسین خلج و علاقمندان و شاگردان زنده‌یاد جعفر والی حضور داشتند.

رسانه سینمای خانگی – برگزیدگان دهمین دوره جشنواره بین‌المللی فیلم «دهوک» معرفی شدند

برگزیدگان بخش‌های مسابقه «سینمای جهان» و «سینمای کُردی» دهمین دوره جشنواره بین‌المللی فیلم «دهوک» معرفی شدند و سینماگران ایرانی توانستند 2 جایزه و 2 تقدیر ویژه این رویداد سینمایی را از دریافت کنند.

به گزارش پایگاه خبری سینمای خانگی؛ مراسم اختتامییه دهمین دوره جشنواره بین‌المللی فیلم «دهوک» Duhok با یاد «یولماز گونای» کارگردان سرشناس برنده جایزه نخل طلای جشنواره بین‌‌المللی فيلم «کن» فرانسه (1982) و با حضور دکتر «علی ته‌ته‌ر» استاندار دهوک، «امیرعلی محمدطاهر» رئیس جشنواره بین‌المللی فیلم «دهوک»، «شوکت امین کورکی» مدیر هنری این جشنواره، اعضای هیئت داوران بخش‌ رقابتی «سینمای جهان» و بخش‌ رقابتی «سینمای کُردی»، سینماگران حاضر در این رویداد سینمایی و علاقمندان به هنر سینما، در ساعت 17 بعدازظهر روز شنبه 25 آذر ماه جاری (16 دسامبر 2022) در سالن «کنگره» دانشگاه دهوک در شهر دهوک در اقليم کردستان عراق برگزار شد و برگزیدگان بخش‌های مختلف اعلام شدند و تندیس زرین «برگ مو» و تندیس نقره‌ای «برگ مو» جشنواره، لوح تقدیر و جوایز نقدی به آنان اهدا شد.

اجرای «نظام‌الدین آریچ» خواننده سرشناس کُرد

در ابتدای این مراسم، «نظام‌الدین آریچ» Nizamettin Ariç آهنگساز و خواننده سرشناس کُرد مقیم آلمان، به همراه گروه موسیقی دهوک؛ چندین قطعه موسیقی کُردی اجرا کردند و در ادامه، جوایز بخش‌های مختلف مسابقه اهدا شد.

از طرف اعضای هیئت داوران بخش‌ رقابتی «سینمای جهان» این جشنواره، تندیس، لوح تقدیر و جایزه 10 هزار دلاری «یولماز گونای» به بهترین فیلم سینمایی، جایزه 5 هزار دلار برای بهترین کارگردانی فیلم‌ سینمایی، جایزه 5 هزار دلاری برای بهترین فیلم کوتاه بین‌الملل، جایزه 5 هزار دلاری برای استعداد جدید، جایزه 1500 دلاری ویژه اعضای هیئت داوران به بهترین فیلم کوتاه و جایزه 5 هزار دلاری انستیتوی «گوته» آلمانی به بهترین فیلم مستند بین‌الملل، اهدا شد.

بخش مسابقه «سینمای جهان»:

اعضای هیئت داوران فیلم‌های بلند سینمایی بخش «سینمای جهان» دهمین دوره جشنواره بین‌المللی فیلم «دهوک» که عبارت بودند از؛ «امین آلپر» Emin Alper به عنوان رئیس هیئت داوران، کارگردان و فیلمنامه‌نویس از کشور ترکیه و خانم «مهسا محب‌علی» نویسنده و فیلمنامه‌نویس از ایران، «نیرمال دهل» Nirmal Dhal بازیگر از هندوستان، «آرتور زبورسکی» Artur Zaborski روزنامه‌نگار سینمایی از کشور لهستان، و خانم «شبنم زریاب» Chabname Zariab فیلمنامه‌نویس و کارگردان افغانستانی مقیم کشور فرانسه، آرای خود را بدین گونه اعلام کردند:

ـ جایزه «یولماز گونای» Yılmaz Güney به فیلم سینمایی «بین انقلاب» Between Revolutions به کارگردانی «ولاد پتری» Vlad Petri از کشور رومانی اهدا شد.

ـ جایزه استعداد جدید این دوره از جشنواره به خانم «ملنا آبویان» Milena Aboyan برای کارگردانی فیلم سینمایی «الهه» Elaha به کارگردانی از کشور آلمان تعلق گرفت.

ـ تقدیر ویژه هیئت داوران به فیلم سینمایی «بی‌پایان» No end به کارگردانی «نادر ساعی‌ور» محصول مشترک کشورهای ایران، ترکیه و آلمان اهدا شد.

بخش رقابتی «سینمای کُردی»:

اعضای هیئت داوران بخش رقابتی «سینمای کُردی» این دوره از جشنواره، که عبارت بودند از؛ «کامیلا لایمل» Camille Laemel به عنوان رئیس هیئت داوران و تهیه‌کننده از کشور فرانسه، «مریم بوبانی» بازیگر از ایران، «محمود ابوعباس« از کشور عراق، «نظام‌الدین آریچ» Nizamettin Ariç آهنگساز و خواننده سرشناس کُرد مقیم کشور آلمان و «السا راسباخ» Elsa Rassbach تهیه‌کننده از کشور آمریکا آرای خود را بدین شرح اعلام کردند:

ـ جایزه بهترین فیلم این بخش به فیلم سینمایی «آلیهوپا: داستان دالکرد» Allihopa: The Dalkurd Story به کارگردانی «کُردو دوسکی» Kordo Doski محصول مشترک کشورهای آمریکا، کانادا، سوئد و اقلیم کردستان تعلق گرفت.

ـ جایزه بهترین کارگردانی جشنواره به فیلم سینمایی «الیفِ مادر» MOTHER ELIF به کارگردانی «کاظم اوز» Kazim Öz و «سمیر اصلان یارک» Semir Aslanyürek از کردستان ترکیه، اهدا شد.

ـ جایزه بهترین فیلمنامه به خانم «عایشه پولات» Ayşe Polat برای نگارش فیلمنامه «نقطه تاریک» In The Blind Spot به کارگردانی از کشور آلمان تقدیم شد.

ـ «احمد محمد» برای بازی در فیلم سینمایی «مسی بغداد» Baghdad Messi محصول مشترک بلژیک، هلند و اقلیم کردستان جایزه بهترین بازیگر مرد را از کشور عراق از آن خود کرد. 

ـ خانم «پروین رجبی» از ایران، برای بازی در فیلم سینمایی «شادی گذرا» Transient Happiness جایزه بهترین بازیگر زن این جشنواره را تصاحب کرد.

ـ تقدیر ویژه هیئت داوران به خانم «شیما ملایی» برای بازی در فیلم سینمایی «بیان» BEYAN از ایران اهدا شد.

بخش رقابتی «فیلم‌های کوتاه»:

اعضای هیئت داوران بخش رقابتی «فیلم‌های کوتاه» نهمین جشنواره بین‌‌المللی فيلم «دهوک» که عبارت بودند از؛ «کارمن گری» Carmen Gray به عنوان رئیس هیئت داوران و روزنامه‌نگار از نیوزلند، «کامران بیتاسی» Kamiran Betasi کارگردان از اقلیم کردستان و خانم «سهیلا شونک» Süheyla Schwenk کارگردان از آلمان، آرای خود را بدین گونه اهدا کردند:

ـ جایزه بهترین فیلم بخش بین‌الملل به فیلم کوتاه «بازی جوانمردانه» Fair play به کارگردانی «زوئل اشباخر» Zoel Aeschbacher محصول مشترک کشورهای سوئیس و فرانسه تعلق گفت.

ـ جایزه بهترین فیلم کُردی به فیلم کوتاه چیزهایی ناشناخته» Things Unheard of به کارگردانی «رمضان قلیچ» Ramazan Kılıç از ترکیه اهدا شد.

ـ تقدیر ویژه هیئت داوران به خانم «ژینو هادی حسن» برای کارگردانی فیلم کوتاه «مثلث» TRIANGLE از اقلیم کردستان اهدا شد.

بخش «رقابتی مستند»:

اعضای هیئت داوران بخش «رقابتی مستند» این دوره از جشنواره بین‌المللی فيلم «دهوک»، که عبارت بودند از؛ «رودنی چارلز» Rodney Charles به عنوان رئیس هیئت داوران، بازیگر و تهیه‌کننده از انگلستان، خانم «آنایس بولِک» Anaïs Boelicke مدیر هنری از آلمان و «ریکش شهباز» Rekesh Shahbaz بازیگر و کارگردان از اقلیم کردستان، آرای خود را بدین شرح اعلام کردند:

ـ جایزه بهترین مستند بین‌الملل این دوره از جشنواره به فیلم مستند بلند «آسمان مال من است» The sky is mine به کارگردانی «ایوب ناصری» از کشور ایتالیا اهدا شد.

ـ فیلم مستند بلند «زیبایی پنهان عراق» Iraq’s Invisible Beauty به کارگردانی مشترک «سهیم عمر خلیفه» و «یورگن بودتس»Jurgen Buedts  محصول مشترک بلژیک، فرانسه و اقلیم کردستان، جایزه بهترین مستند کُردی را گرفت.

ـ تقدیر ویژه هیئت داوران، به فیلم مستند «ارن» Eren به کارگردانی «ماریا بیندر» Maria Binder از کشور ترکیه اهدا شد.  

جایزه فیپرشی:

اعضای هیئت داوران فدراسیون بین‌المللی منتقدان فیلم «فیپرشی» FIPRESCI که عبارت بودند از؛ «کاترینا دوکهورن» Katharina Dockhorn از کشور آلمان، «آینا راندریاناتوندرو» Aina Randrianatoandro از کشور ماداگاسکار و «سعید تاراکچی اوغلو» Sait Tarakcioglu از کردستان ترکیه، این جایزه را به فیلم سینمایی «نقطه تاریک» In The Blind Spot به کارگردانی «عایشه پولات» Ayşe Polat از کشور آلمان، اهدا کردند.

به همه سینماگرانی که امشب جایزه گرفتند تبریک می‌گویم

در بخش پایانی مراسم اختتامییه دهمین دوره جشنواره بین‌المللی فیلم «دهوک»، «امیرعلی محمدطاهر» مدیر این رویداد سینمایی خاورمیانه گفت: کارهای جشنواره، نتیجه یکسال کار مداوم همکار بنده در دبیرخانه جشنواره است؛ از تلاش، پشتکار و زحمات آنها تشکر و قدردانی می‌کنم. به همه سینماگرانی که امشب جایزه گرفتند؛ تبریک می‌گویم. از حکومت اقلیم کردستان، استانداری دهوک، رسانه‌های گروهی، دانشگاه دهوک و همچنین اسپانسرهای جشنواره تشکر می‌کنم که با حمایت دلسوزانه خود، ما را در برگزاری این جشنواره یاری دادند.  

دهمین دوره جشنواره بین‌المللی فیلم «دهوک» Duhok با یاد «یولماز گونای» Yılmaz Güney کارگردان سرشناس کُرد برنده جایزه نخل طلای جشنواره بین‌‌المللی فيلم «کن» فرانسه (1982) به ریاست «امیرعلی محمدطاهر» مدیر جشنواره بین‌المللی فیلم «دهوک» و با مدیر هنری «شوکت امین کورکی» کارگردان سرشناس کُرد، با شعار «زبان کُردی» و با نمایش 116 اثر از کارگردانان 34 کشور جهان، در قالب فیلم‌های بلند سینمایی، کوتاه و مستند در بخش‌های رقابتی و غیررقابتی و با حمایت حکومت اقلیم کردستان، از روزهای 18 تا 25 آذر ماه جاری (9 تا 16 دسامبر 2023) در سالن «کنگره» دانشگاه دهوک و مجموعه سینمایی «دهوک مول» در شهر دهوک در اقليم کردستان عراق برگزار شد.

منصور جهانی

رسانه سینمای خانگی- آغاز پرشور «حقیقت»

امروز دوشنبه ۲۷ آذرماه ۱۴۰۲ در نخستین روز از هفدهمین جشنواره بین‌المللی فیلم مستند ایران «سینماحقیقت» در بخش‌های مختلف، ۳۸ مستند روی پرده می‌رود.

به گزارش سینمای خانگی به نقل از روابط عمومی مرکز گسترش سینمای مستند، تجربی و پویانمایی، هفدهمین جشنواره بین‌المللی فیلم مستند ایران «سینماحقیقت» از امروز ۲۷ آذرماه ۱۴۰۲ در پردیس سینمایی چارسو و موزه سینما آغاز خواهد شد. در روز اول جشنواره سینماحقیقت ۳۸ فیلم اکران می‌شود و یک نشست و یک کارگاه هم برگزار خواهد شد. همچنین مراسم افتتاحیه از ساعت ۱۶ در سالن ۱ پردیس چارسو برگزار خواهد شد.

در روز ۲۷ آذرماه در سالن‌های مختلف پردیس سینمایی چارسو و سالن سینماتوگراف موزه سینما از ساعت ۱۱ صبح اکران فیلم‌ها آغاز می‌شود و تا ساعت ۲۴ اکران‌ها ادامه خواهد داشت.

سالن ۱ پردیس چارسو

در روز ۲۷ آذرماه سالن ۱ پردیس سینمایی چارسو از ساعت ۱۶ مراسم افتتاحیه برگزار خواهد شد. بعد از مراسم افتتاحیه، شاهد اکران فیلم «تاراز» اثر فرهاد ورهرام به عنوان نمایش فیلم افتتاحیه جشنواره از بخش گنجینه از ساعت ۱۷:۳۰ تا ۱۹:۳۰ خواهد بود. در این سالن و در بخش مسابقه ملی دو فیلم بلند «تکثیر در اسارت» به کارگردانی مهدی ایمانی‌شهمیری از ساعت ۱۹:۳۰ تا ۲۱:۳۰ و «دَدرس» به کارگردانی مشترک صادق داوری‌فر و نفیسه ظهیری‌ثانی از ساعت ۲۱:۳۰ تا ۲۳:۳۰ اکران خواهند شد.

سالن ۲ پردیس چارسو

سالن ۲ پردیس سینمایی چارسو در روز دوشنبه ۲۷ آذر میزبان ۸ فیلم خواهد بود. مستند بلند «سه جرقه» اثر نایومی اومان محصول مکزیک و آلبانی از ساعت ۱۱ تا ۱۳، مستند بلند «نخ طلایی» اثر نیشتا جین محصول مشترک هند، بوسنی و هرزگوین، هلند، نروژ، انگلیس از ساعت ۱۳ تا ۱۵، مستند بلند «قاف» اثر جود شهاب محصول لبنان و آمریکا از ساعت ۱۵ تا ۱۷، مستند بلند «زندان مرکزی ولادیمیر» اثر جولیا بابکووا محصول روسیه از ساعت ۱۷:۳۰ تا ۱۹:۳۰، مستند بلند «اتاق عشق» اثر سوزانا دینوفسکی محصول مقدونیه شمالی، مستند کوتاه «در گوشه» اثر جفری گیلمارد محصول مکزیک و مستند کوتاه «بابایانیا» اثر آنته زلاتکو استولیتسا محصول کروواسی از ساعت ۱۹:۳۰ تا ۲۱:۳۰ و مستند بلند «تمام ما از ستارگانیم» اثر جنیفر رینزفورد محصول سوئد از ساعت ۲۱:۳۰ تا ۲۳:۳۰ اکران خواهد شد.

سالن ۳ پردیس چارسو

مستند بلند «فراموشی مزمن» به کارگردانی عباس وهاج از بخش مسابقه ملی از ساعت ۱۵ تا ۱۷، مستند بلند «آذر آبادگان» به کارگردانی حامد کلجه‌ای از بخش مسابقه ملی از ساعت ۱۷:۳۰ تا ۱۹:۳۰، مستند «همسفر» به کارگردانی محمدحسین حیدری از بخش جایزه شهید آوینی از ساعت ۱۹:۳۰ تا ۲۱:۳۰ و مستند بلند «خانواده خلج» به کارگردانی مشترک مریم الهامیان و مصطفی حاجی قاسمی در بخش مسابقه ملی و بین‌الملل از ساعت ۲۱:۳۰ تا ۲۳:۳۰ در سالن ۳ پردیس چارسو اکران خواهند شد.

سالن ۴ پردیس چارسو

سالن ۴ پردیس چارسو در اولین روز جشنواره از ساعت ۲۰ تا ۲۲ میزبان اکران مستند «آر ۲۱ نامی مستعار برای همبستگی» ساخته مهند یعقوبی محصول فلسطین، بلژیک و قطر خواهد بود. همچنین مستند «مشت در نمای درشت» اثر محمدصالح حجت‌الاسلامی در بخش نمایش ویژه از ساعت ۲۲ تا ۲۴ اکران می‌شود.

همچنین نشست «سینما و رسانه در مناطق بحرانی» در پنل غزه از ساعت ۱۵ تا ۱۷ و کارگاه انجمن صنفی تهیه‌کنندگان سینمای مستند با عنوان «مبانی حقوق تهیه‌کننده» با حضور وحید آگاه و مدیریت علیرضا حسینی برگزار خواهد شد.

سالن ۵ چارسو

مستندهای «داستان بارانی» به کارگردانی حسین نژادموسی و «برار انیسه» به کارگردانی سید صادق کاظمی در بخش جایزه شهید آوینی از ساعت ۱۵ تا ۱۷ اکران خواهد شد. در سالن ۵ چارسو همچنین مستندهای «دوئل بوکمال» به کارگردانی محمدرضا ابوالحسنی و «اسلحه مادری» به کارگردانی سیده زهرا موسوی ازغندی فیلم‌های نیمه‌بلند بخش مسابقه ملی است که از ساعت ۱۷:۳۰ تا ۱۹:۳۰ اکران می‌شود. سه مستند کوتاه «آخرین خداحافظی» به کارگردانی احسان صبوری، «تیمو» به کارگردانی رضوان بوستانی و «هزار و یک شب بلدیه» به کارگردانی احمد صراف یزد در بخش مسابقه ملی از ساعت ۱۹:۳۰ تا ۲۱:۳۰ اکران می‌شود. دو مستند نیمه‌بلند «جویندگان» به کارگردانی مجید فتحی و «آقای خاص» به کارگردانی سجاد ترابی هم در بخش مسابقه ملی از ساعت ۲۱:۳۰ تا ۲۳:۳۰ اکران می‌شود.

سالن ۶ چارسو

در اولین روز هفدهمین جشنواره بین‌المللی سینماحقیقت در سالن ۶ پردیس چارسو از ساعت ۱۵ تا ۱۷ مستندهای کوتاه «آن هفت روز» به کارگردانی احسان شادمانی، «در پناه نیزار» به کارگردانی حبیب علوانی و «ارجنا» به کارگردانی عباس رفیعی مرغملکی در بخش مسابقه ملی اکران خواهد شد. مستندهای نیمه‌بلند «مایکا» به کارگردانی محمدهادی نعمت اللهی و «کنج» به کارگردانی اردوان زینی سوق هم از ساعت ۱۷:۳۰ تا ۱۹:۳۰ در بخش مسابقه ملی اکران می‌شود. مستندهای «آخرین زنگی زمانه» به کارگردانی مهرداد خاکی و «پلی که نیست» به کارگردانی محمدرضا حاج محمد حسینی در بخش جایزه شهید آوینی از ساعت ۱۹:۳۰ تا ۲۱:۳۰ و مستندهای نیمه‌بلند «نفس» به کارگردانی علیرضا باغشنی و «بچه دزد» به کارگردانی علی پورمومنی بلورچی از ساعت ۲۱:۳۰ تا ۲۳:۳۰ اکران خواهد شد.

سالن سینماتوگراف موزه سینما

مستند «آدری عزیز» اثر جرمیا هیز محصول کشور کانادا در بخش پرتره از ساعت ۱۶ تا ۱۸، مستند بلند «رویای بزرگ» به کارگردانی احسان مشکور در بخش مسابقه ملی از ساعت ۱۸ تا ۲۰ و مستند بلند «آوار» به کارگردانی عبدالخالق طاهری در بخش مسابقه ملی از ساعت ۲۰ تا ۲۲ اکران خواهد شد.

هفدهمین جشنواره بین‌المللی فیلم مستند ایران «سینماحقیقت» به دبیری محمد حمیدی مقدم ۲۷ آذر تا ۲ دی‌ ۱۴۰۲ در پردیس چارسو برگزار می‌شود.

رسانه سینما خانگی- آثار خارجی «حقیقت» مشخص شدند

جشنواره «سینماحقیقت» در آستانه برگزاری بخش دیگری از فیلم هایش را معرفی کرد.

به گزارش سینمای خانگی به نقل از روابط عمومی مرکز گسترش سینمای مستند، تجربی و پویانمایی، اسامی ۱۰ فیلم مستند برای نمایش در بخش نمایش‌های ویژه هفدهمین جشنواره بین‌المللی «سینماحقیقت» اعلام شد که به شرح زیر است:

۱. «کسوف» اثر ناتاشا اوربان با مدت زمان ۱۰۱ دقیقه، محصول مشترک نروژ و صربستان

۲. «جانوران» اثر پائو فائوس با مدت زمان ۷۴ دقیقه، محصول اسپانیا

۳. «آر۲۱، نامی مستعار برای همبستگی» اثر مهند یعقوبی با مدت زمان ۷۱ دقیقه، محصول مشترک فلسطین، بلژیک و قطر

۴. «یک آتشفشان مسکونی» اثر دیوید پانتالئون و خوزه ویکتور فوئنتس با مدت زمان ۶۶ دقیقه، محصول اسپانیا

۵. «در تلاش معاش» اثر پاسکال آپورا-گنکیندی و نینگی سان با مدت زمان ۹۵ دقیقه، محصول مشترک جمهوری آفریقای مرکزی و چین

۶. «در شهر ما جایی برای شما نیست» اثر نیکولای استفانوف با مدت زمان ۸۲ دقیقه، محصول بلغارستان

۷. «نور عمودی می‌تابد» اثر افتیمیا زیموراگکی با مدت زمان ۸۵ دقیقه، محصول اسپانیا

۸. «یک جاسوس دلسوز» اثر استیو جیمز با مدت زمان ۱۰۲ دقیقه، محصول آمریکا

۹. «مادر همه دروغ‌ها» اثر اسماء المدیر با مدت زمان ۹۶ دقیقه، محصول مراکش، این فیلم نماینده کشور مراکش در مراسم اسکار ۲۰۲۴ است.

۱۰. «دو بار استعمار» اثر لین آلونا با مدت زمان ۹۲ دقیقه، محصول مشترک دانمارک، گرینلند و کانادا، این اثر یکی از ۱۶۷ مستند جهانی واجد شرایط شرکت در بخش بهترین مستند بلند اسکار ۲۰۲۴ شد.

چهار مستند خارجی برای نمایش در بخش پرتره هفدهمین جشنواره بین‌المللی فیلم مستند ایران «سینماحقیقت» انتخاب شدند.

اسامی چهار مستند به شرح زیر است:

۱. «تجلیل یک دختر از پدرش: سلیمان سیه» اثر فتو سیسه با مدت زمان ۷۳ دقیقه، محصول کشور مالی

۲. «بی‌خوابی» اثر اسماعیل فیفی آنوبیل و نانا یا آنوبیل با مدت زمان ۷۷ دقیقه، محصول کشور انگلستان

۳. «حافظه سینما: فیلمی درباره فرناندو مندز لیته» اثر موسیس سلاما با مدت زمان ۹۲ دقیقه، محصول کشور اسپانیا

۴. «آدری عزیز» اثر جرمیا هیز با مدت زمان ۸۹ دقیقه، محصول کشور کانادا

۱۵ مستند بلند برای نمایش در بخش مسابقه بین الملل هفدهمین جشنواره «سینماحقیقت» انتخاب شدند.

اسامی ۱۵ فیلم مستند بلند بخش مسابقه بین الملل به شرح زیر است:

۱. «تمام ما از ستارگانیم» اثر جنیفر رینزفورد با مدت زمان ۷۷ دقیقه، محصول سوئد

۲. «نخ طلایی» اثر نیشتا جین با مدت زمان ۸۲ دقیقه، محصول مشترک هند، بوسنی و هرزگوین، هلند، نروژ، انگلیس

۳. «زندان مرکزی ولادیمیر» اثر جولیا بابکووا با مدت زمان ۱۱۵ دقیقه، محصول روسیه

۴. «تصرف فراموش شده: جیم کرو به هائیتی می رود» اثر آلن مارتین با مدت زمان ۹۲ دقیقه، محصول آمریکا

۵. «صدای پهنه‌ی یخی» اثر یادیکار ابراهیموف با مدت زمان ۷۹ دقیقه، محصول قزاقستان

۶. «سه جرقه» اثر نایومی اومان با مدت زمان ۹۵ دقیقه، محصول مشترک مکزیک و آلبانی

۷. «برای دیدن پلنگ برفی» اثر آنا گانشینا با مدت زمان ۷۸ دقیقه، محصول روسیه

‌‏۸. «Guapo’y» اثر سوفیا پائولی تورنه با مدت زمان ۷۰ دقیقه، محصول آرژانتین، پاراگوئه

۹. «در رکاب حضرت عشق» اثر اوویدیو سالازار با مدت زمان ۸۰ دقیقه، محصول آمریکا

۱۰. «مکان های روح» اثر حمیده عیسی با مدت زمان ۷۳ دقیقه، محصول قطر

۱۱. «من به امواج می خندم» اثر آزینت فرح با مدت زمان ۹۵ دقیقه، محصول مکزیک

۱۲. «اتاق عشق» اثر سوزانا دینوفسکی با مدت زمان ۹۰ دقیقه، محصول مقدونیه شمالی

۱۳. «قاف» اثر جود شهاب با مدت زمان ۹۰ دقیقه، محصول لبنان، آمریکا

۱۴. «ماجرای سباستین بلین: ریباند» اثر جیل سیمونه و… با مدت زمان ۶۱ دقیقه، محصول بلژیک

۱۵. «زمزمه‌ درون» اثر لوک لورنتزن با مدت زمان ۹۳ دقیقه، محصول آمریکا

۸ مستند نیمه بلند خارجی در بخش مسابقه بین‌الملل هفدهمین جشنواره «سینماحقیقت» رقابت می‌کنند.

اسامی این آثار عبارتند از:

۱. « انتهای دره اشک‌ها» اثر یاروسلاو وشندیبیل با مدت زمان ۵۵ دقیقه، محصول رومانی

۲. « خندیدن در افغانستان» اثر آنتا پاپتاناسیو با مدت زمان ۵۵ دقیقه، محصول یونان

۳. «تجارت به روش همیشگی» اثر چیندوم ایرگبو با مدت زمان ۴۳ دقیقه، محصول نیجریه

۴. « بسته» اثر تادئوش خودی با مدت زمان ۵۲ دقیقه، محصول لهستان

۵. «در دست ساخت» اثر مارکوس تویوو با مدت زمان ۶۱ دقیقه، محصول فنلاند

۶. «مادر دانا «مولود گنچ»» اثر سوینچ یشیل تاش با مدت زمان ۵۴ دقیقه، محصول ترکیه

۷. «انجمن کلاشینکف» اثر کریستف کربش با مدت زمان ۵۴ دقیقه، محصول لبنان

۸. «نگهبانان آسمان» اثر پیتر وان ایکه با مدت زمان ۶۰ دقیقه، محصول مشترک بلژیک، هلند و برزیل

۱۵ مستند کوتاه برای نمایش در بخش مسابقه بین‌الملل هفدهمین جشنواره «سینماحقیقت» رقابت می‌کنند.

اسامی این ۱۵ مستند به شرح زیر است:

۱. «در گوشه» اثر جفری گیلمارد با مدت زمان ۱۰ دقیقه و ۲۳ ثانیه، محصول مکزیک

۲. «بابایانیا» اثر آنته زلاتکو استولیتسا با مدت زمان ۱۳ دقیقه، محصول کروواسی

۳. «با آغاز جنگ ۲۰۰۸ در نوار غزه» اثر محمد حسین مجد با مدت زمان سه دقیقه، محصول فلسطین

۴. «یخچال گریان» اثر لوتز استاوتنر با مدت زمان ۱۴ دقیقه، محصول آلمان

۵. «متحدین خوش آمدید» اثر شکیب اسرار و تولین ترنت با مدت زمان ۲۳ دقیقه، محصول آمریکا

۶. «ریمانا واسی: خانه داستان‌ها» اثر خیمنا مالاگا سابوگال و پیوتر تورلژ با مدت زمان ۲۰ دقیقه، محصول پرو

۷. «حقوق از دست رفته» اثر محمد مصلی با مدت زمان ۲۷ دقیقه، محصول لیبی

۸. «فریادی از کوهستان» اثر کریم سلیم شلوانی با مدت زمان ۳۱ دقیقه، محصول پاکستان

۹. «سکوت درختان موز» اثر انئوس چارکا با مدت زمان ۲۴ دقیقه، محصول مجارستان

۱۰. «عکاس خیابانی» اثر زوم دومینگز با مدت زمان ۱۹ دقیقه، محصول ونزوئلا

۱۱. « سایه‌های بیروت» اثر ماریا آیزپورو با مدت زمان ۲۷ دقیقه، محصول اسپانیا

۱۲. «خانه موقت» اثر کامیل بمبنیستا با مدت زمان ۲۰ دقیقه، محصول لهستان

۱۳. « دو خانه جاسمین» اثر اینکا آخته با مدت زمان ۱۳ دقیقه، محصول فنلاند

۱۴. «ارتعاشاتی از غزه» اثر رحاب نزال با مدت زمان ۱۶ دقیقه، محصول کانادا

۱۵. «سفر: آینده عشایر قزاق» اثر کازیو ایسوبه با مدت زمان ۱۳ دقیقه، محصول ژاپن

هفدهمین جشنواره بین‌المللی فیلم مستند ایران «سینماحقیقت» به دبیری محمد حمیدی مقدم ۲۷ آذر تا ۲ دی‌ ماه در پردیس چارسو برگزار می‌شود.

رسانه سینمای خانگی- این مستند، گنج‌‎یابی نیست

پژمان مظاهری‌پور کارگردان مستند «گیرشمن» از آثار راه‌یافته به جشنواره «سینماحقیقت» ضمن ارایه توضیحاتی درباره این مستند، از شرایط اقتصادی حاکم بر سینمای مستند انتقاد کرد.

به گزارش سینمای خانگی، پژمان مظاهری‌پور کارگردان مستند «گیرشمن» از آثار راه‌یافته به هفدهمین جشنواره بین‌المللی «سینماحقیقت» در گفت‌وگو با مهر، درباره این مستند توضیح داد: «گیرشمن» سومین قسمت از سه‌گانه‌ای درباره تاریخ مطالعات باستان‌شناسی در شوش دانیال است که به کاوش‌های رومن گیرشمن باستان‌شناس فرانسوی می‌پردازد. او قبل از جنگ دوم جهانی و در زمان رضاشاه به همراه همسرش تانیا در سال ۱۳۱۱ وارد ایران می‌شود. ابتدا به نهاوند می‌رود، تپه گیان را کاوش می‌کند، سپس به تهران و بعد کاشان می‌رود، در کاشان تپه‌های سیلک را کاوش می‌کند و در ادامه به کاوش در بی شاپور می‌پردازد، در آنجا موزاییک‌های معروف ساسانی را پیدا می‌کند و آثار معماری مهمی به دست می‌آورد.

وی افزود: جنگ جهانی دوم که آغاز می‌شود گیرشمن در ایران می‌ماند، سپس به افغانستان می‌رود و بعد دهلی نو و پس از آن مصر. بعد از پایان جنگ دوم جهانی باز هم به بی شاپور بازمی‌گردد و متوجه می‌شود که بخش مهمی از آثار موزاییکی که پیدا کرده بود، از بین رفته است او در نهایت به شوش دانیال می‌رود و شروع به کاوش می‌کند. در شهر شاهی، ترانشه (فرورفتگی‌های مصنوعی) وسیعی باز می‌کند و شهر پانزدهم را پیدا می‌کند، پیدا شدن شهر پانزدهم در زمان خودش به‌عنوان واقعه‌ای مهم در باستان‌شناسی ایران تعریف می‌شود اما یافته‌ها و تئوری‌های او درباره شهر پانزدهم بعدها مورد انتقاد باستان‌شناسان قرار می‌گیرد.

این مستندساز ادامه داد: کاوش‌های او در هاله‌ای از ابهام قرار می‌گیرد و باستان‌شناسان انتقادهایی نسبت به عملکرد او داشته‌اند. مهم است که بدانیم گیرشمن اشیای زیادی را بدون اجازه دولت ایران از کشور خارج کرده است. هنگام کاوش در شوش است که کار کاوش در چغازنبیل را آغاز می‌کند، او زیگورات معروف چغازنبیل را از زیر خاک خارج کرد.

روایت سرگذشت آقای باستان‌شناس از نگاه همسرش

مظاهری‌پور درباره شیوه روایت‌گری خود در این مستند هم توضیح داد: مستند «گیرشمن» به مجموعه فعالیت‌های این باستان‌شناس از زبان همسرش می‌پردازد، کسی که او را در تمام طول مسیر همراهی می‌کند و ما در واقع در این مستند با راوی دوم شخص روبه‌رو هستیم. سعی کرده‌ایم که راوی ما قصه‌ای را تعریف کند؛ قصه‌ای که خاطرات خودش درباره ورود به ایران به همراه همسر باستان‌شناسش است. همسر گیرشمن باستان‌شناس نیست اما این موضوع را تجربه می‌کند پس با یک قصه طرف هستیم، نه یک نریشن به‌عنوان عقل کل مطلق و برای اینکه تنها به اطلاعات خشک باستان‌شناسی و تاریخی بسنده نکنیم، به وقایع تاریخی موازی با این قصه مثل به قدرت رسیدن نازی‌ها در آلمان و جنگ دوم جهانی، وقایع ۲۸ مرداد ۱۳۳۲، شهریور ۱۳۲۰ و … هم اشاره کرده‌ایم. ما در «گیرشمن» تاریخ را از سال ۱۹۳۲ شروع می‌کنیم و قصه‌مان تا سال ۱۹۶۸ ادامه می‌یابد یعنی زمانی که گیرشمن بازنشسته می‌شود و از ایران می‌رود.ما فیلم تاریخی داریم اما فیلم باستان‌شناسی نداریم. تفاوت باستان‌شناسی با تاریخ این است که تاریخ، گذشته را روایت می‌کند و باستان‌شناسی دروغ‌ها و واقعیت‌های تاریخ را هویدا می‌کند. درواقع باستان‌شناسی با واقعیت‌های خود به ما می‌گوید که تاریخ کجا دروغ می‌گوید و کجا صحت دارد

این مستندساز درباره حضور پررنگ باستان‌شناسان خارجی در ایران و فقدان باستان‌شناس معتبر ایرانی در زمینه پژوهش‌های تاریخی بیان کرد: بخشی از این مساله به حوزه باستان‌شناسی باز می‌گردد که برای مردم ناشناس است، بخشی دیگر به باستان‌شناسان مربوط است که باید باستان‌شناسی را معرفی کنند، بخشی دیگر به سینمای مستند برمی‌گردد که کم‌تر به موضوع باستان‌شناسی می‌پردازد. ما فیلم تاریخی داریم اما فیلم باستان‌شناسی نداریم. تفاوت باستان‌شناسی با تاریخ این است که تاریخ، گذشته را روایت می‌کند و باستان‌شناسی دروغ‌ها و واقعیت‌های تاریخ را هویدا می‌کند. درواقع باستان‌شناسی با واقعیت‌های خود به ما می‌گوید که تاریخ کجا دروغ می‌گوید و کجا صحت دارد.

وی افزود: باستان‌شناسی در ایران خیلی دیر شروع می‌شود. با آغاز دهه ۴۰، مرحوم عزت‌الله نگهبان آموزش باستان‌شناسی نوین را در دانشگاه تهران شروع می‌کند و ما شاهد حضور باستان‌شناسانی هستیم که در محوطه‌های بزرگ باستانی همراه با خارجی‌ها کاوش می‌کنند. باستان‌شناسان ایرانی آنقدر تجربه نداشتند که یک سایت باستانی را در اختیارشان قرار دهند، تازه در دهه ۴۰ و ۵۰ است که می‌بینیم باستان‌شناسانی مثل عزت‌الله نگهبان، میرعابدین کابلی، یوسف مجیدزاده، اسماعیل یغمایی و مرحوم حاکمی و دیگر باستان‌شناسان ایرانی وارد محوطه‌های باستانی می‌شوند و به کاوش می‌پردازند.

مظاهری‌پور تاکید کرد: باستان‌شناسان ایرانی همیشه در کنار خارجی‌ها کاوش می‌کرده‌اند که ایرادی هم نداشته چراکه هیأت‌های علمی مشترک همیشه در باستان‌شناسی چه در ایران و چه در جهان مرسوم بوده است. البته که در سال‌های گذشته باستان‌شناسی ایران به قدرت امروز نبوده و انتقال تجربه انجام می‌شده است. در سال‌های اخیر است که باستان‌شناسی ما از نظر علمی به قدرتی رسیده است که به شکل مستقل کاوش می‌کنند و البته کاوشگران خوبی هم داریم. در سال‌های اخیر هم که گروه‌های باستان‌شناسی خارجی به طرز مشهودی از باستان‌شناسی ایران حذف شده‌اند.

وی در توضیح اینکه چرا مستندهایی که به باستان‌شناسی می‌پردازند کم‌تر از مستندهای تاریخی است؟ گفت: ارتباط رسانه‌ها و سینمای مستند و به‌طور کلی سینمای ما با باستان‌شناسی ارتباط کامل و گسترده‌ای نیست و ما کم‌تر شاهد حضور باستان‌شناسان در فیلم‌های داستانی یا به طور کلی حوزه سینما هستیم. بعد از انقلاب، باستان‌گرایی به شکل ناملموس و غیرمستقیم با حکومت پیش از انقلاب ارتباط پیدا می‌کرد، چراکه حکومت پهلوی علاقه خاصی به باستان‌شناسی و باستان‌گرایی داشت. طبیعتاً برای حفظ امور باستانی کشور و برای اینکه این امر به یک امر ضدانقلابی تبدیل نشود، باستان‌شناسی در سکوت و سکون فرو می‌رود.

مغز میراث فرهنگی یک کشور، باستان‌شناسی است

این مستندساز تاکید کرد: البته دلایل مختلف دیگری هم وجود دارد مثلاً ما وارد جنگ با عراق می‌شویم و طبیعتاً مسائل کشور به سمت جنگ می‌رود. بحث بازسازی کشور، هزینه‌ها و … در اولویت‌های کشور قرار می‌گیرند و باستان‌شناسی در این اولویت وجود ندارد. به نظرم، الان، وقت پرداختن به باستان‌شناسی از جنبه‌های مختلف رسیده است. حفظ فرهنگ کشور، حفظ تاریخ و همچنین امور اقتصادی مثل گسترش گردشگری از جمله این جنبه‌هاست. مغز میراث فرهنگی یک کشور، باستان‌شناسی است یعنی این حوزه متریالی را برای گردشگری و سایر حوزه‌ها تولید می‌کند.

وی درباره تأثیر ضعف باستان‌شناسی در زمینه جذب گردشگر هم گفت: باستان‌شناسی یک اتاق فکر خیلی جدی است و از آن جایی که این اتاق فکر ارتباطش را با بدنه فرهنگی کشور ضعیف‌تر کرده است و ما این ارتباط را کم‌تر می‌بینیم در نتیجه به نظر می‌رسد که از امکاناتی که می‌توانیم برای رسیدن به یک جامعیت در امور فرهنگی داشته باشیم، دور شدیم. هر چقدر بیشتر بتوانیم به باستان‌شناسی به ویژه در ایران که شامل سایت‌های باستانی، محوطه‌های باستانی، اشیای باستانی، شهر، بافت‌های باستانی و … است، بها دهیم و آن را جدی بگیریم، می‌توانیم تولیدات علمی‌مان را در عرصه‌های مختلف گسترش دهیم و از باستان‌شناسی در عرصه‌های مختلف استفاده کنیم.

کارگردان «گیرشمن» درباره زمان صرف شده برای تولید این مستند توضیح داد: کارهای تحقیقاتی «گیرشمن» پیش از همه‌گیری ویروس کرونا یعنی در سال ۱۳۹۸ آغاز شد؛ از فرزانه ابراهیم‌زاده تشکر می‌کنم که کار پژوهش اثر را انجام داد و ما براساس پژوهش او، اطلاعات‌مان را تکمیل کردیم. همچنین پیش از سال ۱۳۹۸ مصاحبه‌هایی انجام داده بودیم، در ادامه در سال ۱۳۹۹ و ۱۴۰۰ آن‌ها را کامل کردیم.

از آنجایی که باستان‌شناسی برای مردم به‌طور عامه مترادف با گنج‌یابی شده و ارتباط درستی بین باستان‌شناسی و جامعه شکل نگرفته است، فیلمسازان هم با ساخت اینگونه آثار آشنایی ندارند و شاید بهتر باشد بگویم کم‌تر آشنایی دارند

وی افزود: فیلمبرداری «گیرشمن» هم پاییز سال ۱۳۹۹ انجام شد، پس از آن وارد کار تدوین شدیم؛ فیلم‌های باستان‌شناسی تدوین طولانی‌ای دارند، البته این بخش از کار دیده نمی‌شود، پیدا کردن آرشیوها، تطبیق تصاویر، مطابقت وقایع با یکدیگر و مصاحبه‌هایی که باید تکمیل شوند، فیلم‌های باستان‌شناسی را به یک پازل تبدیل می‌کنند این مسائل باعث می‌شود تدوین فیلم سه یا چهار ماه یا حتی بیشتر به طول انجامد. در مستند «گیرشمن» یک فیلم‌نامه تحقیقاتی و یک فیلم‌نامه برای فیلمبرداری داشتیم که با آن فیلمبرداری را آغاز کردیم، یک فیلم‌نامه تدوین داشتیم که با آن تدوین‌مان را انجام دادیم و بعد از آن فیلمنامه نهایی که گفتار متن ماست و فیلم به پایان رسید.

این مستندساز درباره حضور کم‌رنگ مستندهای باستان‌شناسی در جشنواره‌های سینمایی عنوان کرد: از آنجایی که باستان‌شناسی برای مردم به‌طور عامه مترادف با گنج‌یابی شده و ارتباط درستی بین باستان‌شناسی و جامعه شکل نگرفته است، فیلمسازان هم با ساخت اینگونه آثار آشنایی ندارند و شاید بهتر باشد بگویم کم‌تر آشنایی دارند. از طرف دیگر باستان‌شناسان هم وارد فضای تازه‌ای می‌شوند؛ آن‌ها شاید ندانند که با یک مستندساز چگونه برخورد کنند، شاید ندانند تفاوت یک فیلمساز مستند با خبرنگار چیست و چگونه باید با هر کدام از آن‌ها ارتباط ایجاد کرد.

وی افزود: از طرف دیگر بحث بودجه و سرمایه‌گذاری‌ها وجود دارد. ما می‌دانیم که در حوزه محیط‌زیست سرمایه‌گذاری وسیعی وجود دارد یعنی مستند محیط زیست آنقدر جای خود را پیدا کرده است که سیاست‌گذاری سرمایه‌گذاران به آن سمت می‌رود و مردم هم از آن استقبال می‌کنند اما مردم و سیاست‌گذاران سینمایی با بحث بافت‌ها، بناها، مطالعات باستان‌شناسی، محوطه‌های باستانی چندان آشنا نیستند. به همین دلیل فکر می‌کنم برای ساخت مستندهای باستان‌شناسی باید سیاست‌گذاری داشت، فرهنگ‌سازی درباره باستان‌شناسی موجب می‌شود تا عواقب ناخوشایندی محوطه‌ها، اشیا و بناهای باستانی را تهدید نکند و بعدها موجب تأسف همه ما نشود. محوطه‌های باستانی کشور ما به دلیل فرهنگ اشتباه مردم در معرض تهدید جدی قرار دارند.

ورود فیلمسازان جدید به میدان «سینماحقیقت»

مظاهری‌پور درباره حضور مستند «گیرشمن» در جشنواره هفدهم «سینماحقیقت» هم گفت: امسال فیلمسازان جدیدی وارد جشنواره «سینماحقیقت» شده‌اند، این اتفاق مهمی است، این واقعه به ما می‌گوید که قطار سینمای مستند به حرکت خود در مسیرش ادامه می‌دهد، اتفاق خوبی است که فیلمسازهای ما تکرار نشوند البته با احترام به پیشکسوت‌ها و البته تنوع و تکثر در آثار وجود داشته باشد. اما از نظر اقتصادی به شدت نگران سینمای مستند هستم؛ سینمای مستند ما مرزهای ورشکستگی را درنوردیده و بسیاری از مستندسازان که شغل‌شان مستندسازی است، ورشکسته هستند یعنی درآمدشان از طریق مستندسازی، کفاف زندگی‌شان را نمی‌دهد.

وی افزود: این نکته مهمی‌ست که متولیان امر چه در تلویزیون و چه در وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی باید خیلی به آن دقت کنند که آتیه این مستندسازان مهم است و با سرنوشت سینمای این کشور گره خورده است، هم اینکه تولید آثار مستند دیگر با بودجه‌های موجود امکان‌پذیر نیست.

این کارگردان مستند در پایان تاکید کرد: این صحبت‌ها غر زدن نیست بلکه اتفاقی است که در عرصه اقتصاد سینمای ایران می‌افتد؛ ما از زمانی که قرارداد کاری را می‌بندیم، تا زمانی که می‌خواهیم تولید آن را شروع کنیم، اعتبار اختصاص یافته و پول دریافتی به یک دوم یا یک چهارم ارزش ریالی خود می‌رسد که این به معنای فاجعه است.

رسانه سینمای خانگی- موزه سینما، میزبان نکوداشت جعفر والی

مراسم نکوداشت زنده یاد «جعفر والی» کارگردان و بازیگر فقید سینما و تئاتر در موزه سبنما برگزار می شود.

به گزارش سینمیا خانگی به نقل از روابط عمومی موزه سینما، موزه سینمای ایران قصد دارد در آستانه هشتمین سالگرد درگذشت «جعفر والی» مراسم نکوداشت وی را روز دوشنبه ۲۷ آذرماه با حضور دوستان، علاقمندان و هنرمندان سینما و تئاتر برگزار کند.

این مراسم ساعت ۱۷ در سالن فردوس موزه سینما برگزار خواهد شد.

در این مراسم فیلم مستند « یک حضور» ساخته مجتبی سعادت با نگاهی به زندگی زنده یاد جعفر والی نمایش داده خواهد شد و همچنین تعدادی از هنرمندان درباره این هنرمند فقید سخنرانی خواهند کرد.

زنده یاد جعفر والی در فیلم‌های سینمایی همچون: گلهای داوودی، تنگسیر، دادشاه، ناخدا خورشید، پائیزان، طهران روزگار نو ، پاداش سکوت، راه و بیراه و همچنین سریال هزاردستان نقش آفرینی داشته است.

رسانه سینمای خانگی- درخشش انیمیشن‌های ایرانی در هند

دومین جشنواره فیلم اتحادیه انیماتورهای هند با برگزیده شدن دو انیمیشن ایرانی به کار خود پایان داد.

به گزارش سینمای خانگی از ایسنا، دومین جشنواره فیلم اتحادیه انیماتورهای هند بهرکار خود پایان داد و «آسمان دوست داشتنی» ساخته امیر مهران تقدیرنامه هیات داوران را دریافت کرد و «آنیتا گمشده در اخبار» ساخته بهزاد نعلبندی نیز تقدیر ویژه بخش فیلم های انیمیشن زیر ۴۵ دقیقه را کسب کرد. 

 «آنیتا، گمشده در اخبار» پیش از این در جشنواره‌های جیلاوا کشور چک و بیرمنگام انگلستان نیز حضور یافته و در خلاصه داستان آن آمده است: در ۵ آبان ۱۳۹۹، یک قایق بادی سواحل دانکرک فرانسه را ترک می کند تا ۱۹ مهاجر غیرقانونی را به انگلستان برساند، اما پس از چند دقیقه واژگون می شود. هفت مهاجر در کانال مانش غرق می‌شوند. پنج نفر آنها یک خانواده کرد-ایرانی به نام ایران‌نژاد بودند که در آرزوی زندگی بهتر به این سفر سخت رفته بودند. این فیلم در مورد آن خانواده است.

این فیلم ۱۷ دقیقه‌ای ساخته جدید نعلبندی است که ساخته قبلی او مستند-انیمیشن «کاغذ پاره‌ها» در مهم‌ترین جشنواره‌های سینمایی جهان و ایران حضور پررنگی داشت و جوایزی کسب کرد. این فیلم را می توانید هم اکنون در پلتفرم فیلم‌نت تماشا کنید.

عوامل فیلم انیمیشن «آنیتا، گمشده در اخبار» عبارتند از طراح صدا: انسیه ملکی، آهنگساز: مصطفی محمودی، نویسنده، کارگردان، تدوینگر، انیماتور و تهیه کننده: بهزاد نعلبندی، پخش بین المللی: شرکت مستقل‌های ایرانی با مدیریت محمد اطبایی، مدیر روابط عمومی: نغمه دانش آشتیانی.

در خلاصه داستان انیمیشن «آسمان دوست‌داشتنی» نیز آمده است: «خلبان یک هواپیمای جنگی هر روز به بمباران شهرها می‌پردازد. او هر روز بعد از اتمام ماموریتش به نزد دختر کوچکش بازمی‌گردد. دختر عاشق پرواز است و همواره از پدر می‌خواهد که او را با خود به آسمان‌ها ببرد. اما پدر به‌دلیل خاطره‌ تلخ مرگ همسرش، هرگز آرزوی دخترش را برآورده نمی‌کند. جنگ هر روز به آنها نزدیکتر می‌شود. یک روز، حادثه‌ای زندگی آنها را برای همیشه تغییر می‌دهد.»

دیگر عوامل تولید این پویانمایی که با تکنیک دو بعدی ساخته شده، عبارتند از: مجری طرح: محمدرضا کریمی صارمی، متحرک‌سازی: جلال نعیمی، طراحی فضا و پس زمینه: نعیم آزاد، طراحی شخصیت: ابوالفضل برومندی، آهنگساز: پژمان خلیلی، صداگذاری و ترکیب صدا: آرش قاسمی و محمد قاسمی، کامپوزیت و تدوین: امیر مهران، سوپروایزر سه‌بعدی: مسعود تقی‌مومنی، طراح استوری بورد: عمار قنبرزاده، متحرک‌سازی افکت‌های دوبعدی: امیر کاظمی و امیر مهران، تصحیح رنگ و نور: حمیدرضا فطوره‌چیان و برنا جمشیدی، ساخته شده در استودیو آدورن کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان.

رسانه سینمای خانگی- کدام کارگاه‌ها در «حقیقت» برپا خواهند شد

 برنامه کارگاه‌های هفدهمین جشنواره بین‌المللی فیلم مستند ایران «سینماحقیقت» اعلام شد.

به گزارش سینمای خانگی از روابط عمومی مرکز گسترش سینمای مستند، تجربی و پویانمایی، هفدمین جشنواره بین‌المللی فیلم مستند ایران؛ سینماحقیقت برای علاقه‌مندان به سینمای مستند کارگاه‌های آموزشی را در پنج روز برگزار می‌کند که به شرح زیر است:

دوشنبه ۲۷ آذر، روز اول جشنواره
برنامه سینمای مستند در قاب حقوق ایران با تدریس وحید آگاه، ساعت ۱۸ تا ۲۰
مدیر برنامه: علیرضا حسینی (کارگاه انجمن صنفی تهیه کنندگان سینمای مستند)

سه‌شنبه ۲۸ آذر، روز دوم جشنواره
کارگاه مستند انیمیشن (پویانمایی) با تدریس اینا ساهاکیان، ساعت ۱۰ تا ۱۲
کارگاه خلاقیت و نوآوری در مستند حیات وحش توسط مهدی نورمحمدی، ساعت ۱۳ تا ۱۵
کارگاه پژوهش تصویری و پژوهش برای تصویر با تدریس شهاب‌الدین عادل، ساعت ۱۵ تا ۱۷

چهارشنبه ۲۹ آذر، روز سوم جشنواره
کارگاه فرآیند ساخت مستند کوتاه توسط لقمان خالدی، ساعت ۱۰ تا ۱۲
کارگاه روایت مستند از ساعت ۱۳ تا ۱۵
کارگاه سمینار کارگاهی: تک نگاری در سینمای مستند با تدریس فرهاد ورهرام، ساعت ۱۵ تا ۱۷

پنج‌شنبه ۳۰ آذر، روز چهارم جشنواره
کارگاه تجربه‌های جدید من در فیلمسازی مستند با حضور مهرداد اسکویی، ساعت ۱۵ تا ۱۷

جمعه اول دی‌، روز پنجم جشنواره
کارگاه غیر حضوری مستند علمی با تدریس پائو فاوس از اسپانیا، ساعت ۱۰ تا ۱۲
کارگاه اخلاق در سینمای مستند توسط هانا پولاک کارگردان لهستانی، ساعت ۱۳ تا ۱۵

هفدهمین جشنواره بین‌المللی فیلم مستند ایران «سینما حقیقت» به دبیری محمد حمیدی مقدم ۲۷ آذر تا ۲ دوم دی در پردیس چارسو برگزار می‌شود.

خروج از نسخه موبایل