برچسب: چهل و یکمین جشنواره فجر

سیاست‌های سازمان سینمایی در تولیدات اخیر جشنواره فیلم فجر، تاکید بر مالکیت مردم بر سینما با رویکردی انقلابی و دینی است که با کشف استعدادهای جوان محقق می‌شود.

به گزارش سینمای خانگی به نقل از برنا، رواج ادبیات انقلابی، دینی و مقاومت در محصولات سینمایی یک سال اخیر نشان می‌دهد جشنواره امسال بیش از ادوار گذشته رنگ و بوی سینمای انقلابی و دینی را به خود گرفته است و فضای رضایت بخشی را برای فیلم‌سازان انقلابی فراهم کرده است. این رضایت تا جایی پیش می‌رود که نسبت به ادامه این روند در دوره‌های بعد و سالهای آینده امیدوارند. در این خصوص سه کارشناس حوزه سینما اظهارنظر کردند.

حمید بهمنی فیلمساز حوزه دفاع مقدس نیز این دوره از جشنواره فیلم فجر را واجد ویژگی‌های خاصی نظیر ادبیات انقلابی و دینی دانست و با اشاره به رویکرد سازمان سینمایی در دوره جدید گفت: امسال جشنواره فیلم فجر به معنای واقعی یک جشنواره در حوزه انقلاب اسلامی است که باید آن را به فال نیک بگیریم. چند فیلمساز جوان با فیلم‌هایی در این جشنواره حضور پیدا کرده‌اند که این خود نویدبخش شکل‌گیری رویکردهای مناسبی در حوزه سینماست. البته برای نتیجه گیری کلی خیلی زود است و باید تا پایان جشنواره برای نتیجه بخش بودن این امر مهم صبر کرد و دید.

این نویسنده و کارگردان سینما با انتقاد از برخی عملکردهای زیرمجموعه‌های سازمان سینمایی همانند بنیاد سینمایی فارابی ادامه داد: برخی فیلم های حوزه دفاع مقدس و انقلاب اسلامی به رغم گرفتن پروانه ساخت، حمایتی از این جریان نکرده‌اند.

بهمنی با بیان اینکه مسیر سختی برای تبدیل این جشنواره به یک جشنواره انقلابی داریم تاکید کرد: باید بپذیریم جشنواره فیلم فجر، رویدادی کاملا ملی است و در محدوده بازتاب انقلاب اسلامی، مفاهیم دینی، مقاومت، پیشرفت و ولایت‌پذیری راه بسیاری دارد.

بهمنی با بیان اینکه معتقدم همه نوع فیلم باید ساخته شود تاکید کرد: اینکه تنها یک نوع فیلم در گیشه بفروش رسد و میلیاردها تومان گیشه را به خود اختصاص دهد، اقدامی نامناسب است و تنها کاربرد سرگرمی دارد. درحالی که باید سلیقه همه مردم را در نظر بگیریم تا علاوه بر سرگرمی، دست پر از سینما خارج شوند ،این نگاهی است که سازمان سینمایی در یکسال اخیر بر آن تاکید دارد.

حرکت رو به جلوی سینما

سیدرضا محقق، تهیه‌کننده سینما نیز درباره جشنواره چهل و یکم و ویژگی‌های این دوره مبنی بر رواج ادبیات انقلابی و دینی در ساخته‌های یک سال اخیر اینگونه گفت: با توجه به شعاری که برای جشنواره امسال درنظر گرفته‌اند، ادبیات انقلابی در آثار مشهود بوده و در راستای این سیاست‌ها و فرهنگ حرکت رو به جلویی دارد.

تهیه کننده فیلم «چرا گریه نمی کنی» افزود: این رویکرد سازمان سینمایی در توجه به مضامین انقلابی، نشان می‌دهد که مدیران سینمایی کشور امسال جهاد کرده‌اند و در شرایط سختی به این امر مهم پرداخته‌اند چرا که در این میدان بزرگ تبلیغاتی و فرهنگی شایسته عمل کرده‌اند.

محقق با بیان اینکه هر سال جشنواره‌ با بخشی از شاخصه‌ها و افراد برگزار می‌شود و تفاوت دارد، تصریح کرد: با این حال مطمئن هستم امسال، سال پرباری برای جشنواره فجر است، سال جشن سینمای ایران و نسل جدیدی معرفی خواهند شد. این یکی از هدف‌های بزرگی است که در جشنواره امسال وجود دارد.

این تهیه‌کننده سینما رابطه جشنواره و رونق سینما را دوسویه و مکمل هم دانست و گفت: جشنواره فیلم فجر است که سینما را معرفی کرده و به همگان نشان می‌دهد، قطعا این رویداد مهم فرهنگی نقش مهمی در شناساندن و معرفی تولیدات سینمایی به عموم مردم دارد. بسیاری از فیلم‌های خوب ما در همین جشنواره معرفی شده و به نمایش گذاشته شده‌اند. بسیاری از دوستان و همکاران ما در این جشنواره به سینما معرفی شده‌ و در شناخت فرهنگ، سینما و تبیین برنامه سال آینده سینما نقش بزرگی خواهد داشت. هر سال که جشنواره‌ای برگزار می‌شود تا دوره بعد، شاهد تغییرات شاخصی در این حوزه بوده‌ایم و امیدوار و مطمئن هستیم سال به سال این تحولات بهتر می‌شود. جشنواره فیلم فجر در ایران و جهان کاملا شناخته شده است و هر سال نیز به اعتبار آن افزوده می‌شود.

محقق با تاکید بر مالکیت اصلی جشنواره فیلم فجر به مردم، گفت: جشنواره فیلم فجر برای مردم است و کسی نمی‌تواند آن را تحریم کند چرا که مردم آن را دوست دارند. سینما، غذای فرهنگی و روحی مردم است و فکر نمی‌کنم هیچگاه این جشنواره تعطیل شود این در حالی است که جشنواره هر زمانی تحریم شده، استقبال مردم از آن بیشتر شد.

اصلاح مسیر در جشنواره چهل و یکم

در این خصوص پژمان کریمی نویسنده و منتقد سینما، معتقد است: یکی از انتقاداتی که پیش از این به جشنواره فیلم فجر برخی ادوار گرفته شده است، تقابل و تضاد فیلم‌های به نمایش‌ درآمده در جشنواره با آرمان‌های انقلاب و مطالبات مردم است.براین اساس سیاست‌های سازمان سینمایی در دوره جدید، مبتنی بر حرکت به سمت سینمای تراز و انقلابی است.

وی افزود: به همین دلیل می‌بینیم از سال گذشته به این سو در جهت منزه شدن سینما و جشنواره قدم‌های بلندی برداشته شده و تقابل‌ها و تضادها تا اندازه‌ای رنگ باخته است. به نظر می‌رسد جشنواره چهل و یکم، جشنواره‌ای است که بتوان به عنوان یک دوره متفاوت نسبت به ادوار قبل به آن نگاه کرد اگرچه تا رسیدن به نقطه مطلوب راه درازی در پیش است.

این کارشناس و فعال حوزه سینمایی با اشاره به اینکه سازمان سینمایی با سیاستگذاری‌های هوشمندانه در حال ریل‌گذاری برای سینمای ایران است، تصریح کرد: هدف از این سیاست‌گذاری ها چه در این دولت و چه دولت‌های آینده، حرکت سینمای ایران در مسیر هم تراز با انقلاب اسلامی است.

وی ادامه داد: یکی دیگر از انتقادهای وارده به سینمای ایران، تغییر و تحول در سینما، همزمان با تغییر دولت هاست‌ و حتی در دوره‌ای سینما وجه ملی و انقلابی خود را کاملا از دست داده و شاهد انزوای فیلمسازهای انقلابی بوده‌ایم. در حالی که اگر نقشه فرهنگی جامع و نقشه راهی مشخص وجود داشت، ریل‌گذاری سینمای ایران به خوبی صورت گرفته و در وضعیت رنگ‌باختگی‌ها و رنگارنگی سینمای ایران قرار نمی‌گرفتیم. حال این دوره از جشنواره نوید این را می‌دهد که در آینده شاهد این رنگ باختن‌ها نبوده و امیدوارم منجر به سینمایی در تراز انقلاب اسلامی و مبتنی بر غایات مردم انقلابی ایران باشد.

کریمی در خصوص رابطه جشنواره و رونق سینما نیز اظهار کرد: یکی از اهداف این جشنواره، ارائه الگو و تعیین راه در یک سال آینده است؛ هر اندازه جشنواره به درستی مبتنی بر اهدافش باشد، بیشتر الگو و افق روشنی را فراروی سینمای ایران ترسیم می‌کند.

وی با بیان اینکه جشنواره عرصه خودنمایی و تبلور استعدادها است، تاکید کرد: زمانیکه فیلمسازان جوان و اکثرا فیلم اولی در جشنواره معتبری همانند جشنواره فیلم فجر خوش می‌درخشند، به چشم بسیاری از نهادهای فرهنگی آمده و امکان ادامه فعالیت در اختیار آنها قرار خواهند گرفت. جشنواره فجر نیز از این نظر بسیار حائز اهمیت است. چنانکه جشنواره عمار امکان این فعالیت و عرصه کافی را برای فیلمسازان مستعد و جوانی فراهم کرد که در جشنواره فجر جایی نداشته‌اند.

رییس پژوهشکده شورای نگهبان با حضور در بنیاد سینمایی فارابی و تماشای یکی از آثار حاضر در جشنواره بین‌المللی فیلم فجر درباره تولیدات این نهاد بیان کرد: فیلم‌های فارابی به ایجاد تحرک و پویایی در فضای سینما کمک کرده‌اند.

به گزارش سینمای خانگی به نقل از برنا، دکتر عباسعلی کدخدایی رییس پژوهشکده شورای نگهبان در دومین شب از نمایش فیلم‌های چهل و یکمین جشنواره بین‌المللی فیلم فجر با حضور در بنیاد سینمایی فارابی به تماشای فیلم «سرهنگ ثریا» به کارگردانی لیلی عاج نشست.

وی همچنین در دیدار با سیدمهدی جوادی مدیرعامل بنیاد سینمایی فارابی درباره تولیدات این نهاد ملی سینمای ایران گفت: از همه عزیزان و دست اندرکارانی برگزاری جشنواره چهل و یکم در فارابی تشکر می‌کنم که با تهیه و تولید فیلم‌هایی که مورد نیاز جامعه ما هست، به ایجاد و افزایش تحرک و پویایی در فضای سینما کمک کرده‌اند.

چهل و یکمین جشنواره بین‌المللی فیلم فجر تا 22 بهمن 1401 در سراسر کشور در حال برگزاری است. بنیاد سینمایی فارابی با 9 فیلم در این رویداد حضور دارد.

تعدادی از سینماگران و کارشناسان فرهنگی کشور در ارتباط با چهل و یکمین جشنواره فیلم فجر که پس از سال ها قرار است به صورت بین المللی برگزار شود در خصوص الزامات برگزاری جشنواره در تراز بین المللی متذکر شدند: جشنواره فجر باید محلی برای مبارزه با استکبار جهانی باشد؛ جشنواره فجر انقلاب اسلامی نباید محلی برای ترویج معیارهای فراماسونرها باشد؛ چه از نظر ساختاری و اجرایی و چه از نظر مضمون و محتوای فیلم ها ما باید جشنواره ای در تراز اهداف و آرمان های ارزشمند انقلاب اسلامی برگزار کنیم.

به گزارش سینمای خانگی به نقل از سینماپرس، چهل و یکمین جشنواره فیلم فجر قرار است پس از سال ها فترت و دو شقه شدن در دولت حسن روحانی امسال مجدداً به صورت بین المللی برگزار شود؛ بی تردید برگزاری هر جشنواره بین المللی در دنیا بر اساس پارامترهای سیاسی، فرهنگی، اقتصادی و… کشور برگزارکننده است؛ این اتفاق باعث شد تا پیش از برگزاری این رویداد سینمایی در خصوص الزامات برگزاری جشنواره در تراز بین المللی اندیشه کنیم؛ در همین راستا با ۱۲ تن از سینماگران و کارشناسان مطرح فرهنگی کشور آقایان: جهانگیر الماسی، اکبر حر، ماشاالله شاهمرادی زاده، حسین مسافرآستانه، شفیع آقامحمدیان، محمد متوسلانی، اصغر رفیعی جم، داود بیدل، محمدرضا اسلاملو، محمدصادق کوشکی و علیرضا سبط احمدی و سرکار خانم: روح انگیز شمس گفتگو کردیم که ماحصل نظرات ایشان برای اطلاع بیشتر مخاطبان گرامی سینماپرس در ذیل نقل شده است.

جهانگیر الماسی بازیگر و کارگردان سینما در آستانه برگزاری چهل و یکمین جشنواره فیلم فجر که پس از سال ها قرار است به صورت بین المللی برگزار شود در خصوص الزامات برگزاری جشنواره در تراز بین المللی گفت: مدیران سینمایی باید به نظم فکری انسانی و اسلامی مسلح باشند تا بتوانند طرح و برنامه و استراتژی درستی را برای جشنواره فجر انقلاب تبیین کنند؛ مدیران باید کاری کنند که عموم دست اندرکاران سینما رو به جلو گام بردارند؛ مهمترین نکته این است که هیچ اهداف عجیب و غریبی نباید برای جشنواره فجر انقلاب وجود داشته باشد و ما تنها باید تلاش کنیم که سینمایی پاک و انسانی را بسط و گسترش دهیم. این رویداد متعلق به جمهوری اسلامی ایران است و باید در آن اهداف و آرمان های نظام و انقلاب اسلامی نهادینه شود و نباید به شعار دادن بسنده کنیم! از این رو مدیران فرهنگی و سینمایی از هم اکنون باید در پی تأسیس یک مرکز مطالعاتی برای بررسی موضوعات و محتوای مناسب برای فیلم های جشنواره فجر انقلاب باشند تا ان شاالله در سال های پیش رو بتوانیم جشنواره ای بر اساس اهداف و آرمان های نظام و انقلاب را شاهد باشیم.

اکبر حر کارگردان سینما نیز در این باره خاطرنشان کرد: آنچه بسیار مهم است و متأسفانه سال های سال مورد غفلت مسئولان فرهنگی و سینمایی کشور قرار گرفته این است که جشنواره فجر باید محلی برای مبارزه با استکبار جهانی باشد؛ حالا که بحمدالله پس از سال ها فترت این جشنواره قرار است مجدداً به صورت بین المللی برگزار شود ما باید مبارزه با دشمنان اسلام و انقلاب اسلامی را در رأس کارهای این رویداد سینمایی قرار داده و اهداف و آرمان های انقلاب اسلامی را از طریق این جشنواره به دنیا اشاعه دهیم. حضور سلبریتی های اغتشاش گر و آشوب طلب و برگزاری مراسم هایی مانند فرش قرمز با عنوان «فجر انقلاب» در تضاد است؛ مدیران سینمایی و دست اندرکاران برگزاری جشنواره باید مراقب نفوذ فرهنگی بیگانگان باشند و با هر کاری که مشابه جشنواره های غربی است مخالفت کنند.

ماشاالله شاهمرادی زاده بازیگر و کارگردان سینما در گفتگو با سینماپرس اظهار داشت: جشنواره فجر انقلاب اسلامی نباید محلی برای ترویج معیارهای فراماسونرها باشد؛ چه از نظر ساختاری و اجرایی و چه از نظر مضمون و محتوای فیلم ها ما باید جشنواره ای در تراز اهداف و آرمان های ارزشمند انقلاب اسلامی برگزار کنیم و هیچ چیز این جشنواره نباید مشابه رویدادهای سینمایی غربی باشد. معیارهای فراماسونرها مسائلی مانند ترویج همجنسگرایی، ازدواج با حیوانات، سکس و خشونت، ازدواج سفید و بی بندوباری، شراب خواری و بی حیایی و… است و این قبیل موضوعات و مضامین هرگز نباید جایی در فیلم های ما و جشنواره فجر انقلاب داشته باشند.

حسین مسافرآستانه کارشناس فرهنگی و استاد دانشگاه متذکر شد: آنچه که مدیران فرهنگی و سینمایی و دست اندرکاران برگزاری جشنواره فیلم فجر باید به آن توجه داشته باشند این است که جشنواره فجر انقلاب با ظاهرگرایی و تجمل و تقلید از جشنواره های غربی و مراسم هایی مانند فرش قرمز بین المللی نمی شود و اتفاقاً ما باید از انجام این کارهای مقلدانه به شدت پرهیز کنیم و طرحی نو دراندازیم. ما با داشتن چند فیلم یا مهمان خارجی نمی توانیم داعیه دار برگزاری رویدادی بین المللی باشیم و رویداد بین المللی زمانی محقق می شود که اهداف و آرمان های ما در سطح بین الملل گسترش یابد و ما بتوانیم مراودات فرهنگی خوبی به نفع کشورمان در فضای بین المللی به وجود آوریم.

شفیع آقامحمدیان کارگردان سینما و مدیرعامل سابق مرکز گسترش سینمای مستند و تجربی در آستانه برگزاری چهل و یکمین جشنواره فیلم فجر که پس از سال ها قرار است به صورت بین المللی برگزار شود در خصوص الزامات برگزاری جشنواره در تراز بین المللی گفت: تمامی جشنواره های سینمایی در دنیا بر اساس سیاست ها و اهداف حکومت های خود برگزار می شوند و از این رو نیاز است که ما نیز در جمهوری اسلامی ایران بر اساس سیاست، اهداف و آرمان های نظام مقدس مان مبادرت به برگزاری جشنواره کنیم؛ بی تردید اگر به تعریف عنوان «فجر انقلاب» بازگردیم و برای برگزاری این رویداد استراتژی داشته باشیم قطعاً از انجام کارهای مقلدانه ای مانند برگزاری فرش قرمز و… حذر خواهیم کرد و من امیدوارم دست اندرکاران این دوره جشنواره فجر دست به انجام چنین کارهایی نزنند. ما باید از هرگونه کار مقلدانه بری باشیم؛ جشنواره فجر انقلاب اسلامی باید باعث گسترش تمدن اسلامی و رونق ارتباطات اسلامی در دنیا شود و اگر غیر از این باشد همان بهتر که جشنواره را به صورت ملی برگزار کنیم و از واژه هایی نظیر بین المللی دست بکشیم.

محمد متوسلانی بازیگر، تهیه کننده و کارگردان سینما در این خصوص به سینماپرس گفت: ما باید برای پیشرفت و تقویت سینمای کشورمان بدون تعارف با یکدیگر صحبت کنیم! آنچه مهم است اینکه ما به واقع از نظر استاندارهای بین المللی جشنواره بین المللی نداریم و مدیران نباید دلشان را به عنوان پرطمطراق بین المللی خوش کنند! متأسفانه برخی سیاست گذاران و مدیران ما به اصول اساسی یک جشنواره بین المللی توجه نمی کنند و همینطور عنوان می کنند که ما یک جشنواره بین المللی داریم؛ گویا برخی افراد با یکدیگر رودربایستی دارند و نمی خواهند قبول کنند که زیرساخت های سینما در کشور ما دچار مشکلات عدیده است و تا زیرساخت های سینما اصلاح نشود ما نمی توانیم حتی جشنواره درجه یک ملی برگزار کنیم چرا که انجام هر کاری نیاز به فونداسیون و پی ریزی قوی دارد.

اصغر رفیعی جم تهیه کننده و فیلمبردار پیشکسوت سینما خاطرنشان کرد: مدیران تدبیری اندیشه کنند تا عنوان بین المللی جشنواره به واسطه حضور فیلم های کم رمق و سطحی مایه آبروریزی نشود چرا که در تمامی جشنواره های مطرح بین المللی این سطح کیفی آثار و میزان مشارکت کشورهای مطرح صاحب صنعت سینما است که برای آن رویدادها اعتبار به همراه می آورد. مدیران باید بدانند شرایط فیلم های موجود در جشنواره از نظر کیفی تعیین کننده اصلی استاندارد و بین المللی بودن یک رویداد سینمایی است؛ حدود ۲-۳ دهه قبل فیلم های با کیفیتی در سینمای ما تولید می شد که می توانست با آثار جهانی رقابت کند، آن زمان ما می توانستیم مدعی برگزاری جشنواره سینمایی بین المللی باشیم اما اینکه آیا امروز چنین ادعایی را می توانیم مطرح کنیم یا خیر نکته ای است که با توجه به کیفیت آثار مدیران باید پاسخگوی آن باشند.

روح انگیز شمس کارگردان سینما متذکر شد: نکته مهمی که شاید سال ها است فراموش شده باشد این است که ما زمانی می توانیم پیروز میدان باشیم که فرهنگ ملی خودمان را از طریق هنر سینما به دنیا اشاعه دهیم؛ اینکه ما بخواهیم جشنواره ای بین المللی برگزار کنیم اما فقط فرهنگ خارجی را وارد کشور کنیم و هیچ تلاشی برای صدور فرهنگ ملی و ارزشمند خودمان به دنیا نداشته باشیم هیچ فایده ای برای فرهنگ و هنر کشورمان نخواهد داشت. نکته ای که مدیران باید به آن توجه داشته باشند این است که فیلم های خارجی حاضر در جشنواره های ما باید در قیاس با فیلم های ایرانی یک سر و گردن بالاتر باشند تا بتوانند فیلمسازان ایرانی را تشویق به پیشرفت در کار خود و تولید آثار در تراز استانداردهای جهانی بکنند.

داود بیدل کارگردان سینما با طرح یک پرسش به سینماپرس گفت: پرسش مهمی که یکایک مدیران فرهنگی باید از خود بپرسند این است که آیا توانسته ایم با برگزاری جشنواره فجر مانیفست انقلاب اسلامی را به دنیا صادر کنیم؟ چرا این جشنواره در برخی دوره ها حتی برخلاف مانیفست انقلاب فیلم هایی را به نمایش گذاشته؟ چرا ارزیابی درستی در مورد کارکرد جشنواره فجر صورت نگرفته؟ این ها نکات و مسائل بسیار مهمی است که باید به آن توجه شود. وقتی به همه جشنواره های معتبر دنیا در اروپا، آمریکا، آسیا و… نگاه می کنیم متوجه می شویم که همه آن ها بر اساس مانیفست و موضوعات خاصی برگزار می شوند. برخی از آن ها نگاه مذهبی دارند، برخی نگاه سیاسی و برخی نگاه صرفا هنری! ما باید خودمان را با این جشنواره ها قیاس کنیم تا متوجه شویم آیا در اهداف و عملکردهای مان درست پیش رفته ایم یا خیر!؟

محمدرضا اسلاملو کارگردان سینما تصریح کرد: بنده صریحاً از یکایک مدیران سینمایی و دست اندرکاران جشنواره می خواهم لطفا شعار ندهند و در عمل جشنواره فجر انقلاب اسلامی را به ویترین فرهنگ و هنر ایران اسلامی بدل کنند؛ این جشنواره در ظاهر و باطن باید تماما بر اساس ارزش های انقلاب و فرهنگ ایرانی-اسلامی باشد و همین حالا موقعش است که تغییرات بنیادین در این جشنواره ایجاد شود و مراسم هایی مانند «فرش قرمز» که تقلیدی از جشنواره های غربی است برای همیشه از این رویداد برچیده شود. ما نباید نگاه غرب زده داشته باشیم وقتی خودمان سرشار از فرهنگ و تمدن غنی هستیم؛ متأسفانه طی سال های اخیر که جشنواره فجر به دو شقه ملی و جهانی تقسیم شده بود و در پردیس سینمایی چارسو برگزار می شد رسما انگار ما در جشنواره ای مانند لوکارنو حضور داشتیم! هیچ چیز این جشنواره شباهتی با فرهنگ و تمدن ایرانی-اسلامی نداشت و متعلق به کشور عزیز ما نبود.

محمدصادق کوشکی عضو هیأت علمی دانشگاه تهران و کارشناس فرهنگی در آستانه برگزاری چهل و یکمین جشنواره فیلم فجر که پس از سال ها قرار است به صورت بین المللی برگزار شود در خصوص الزامات برگزاری جشنواره در تراز بین المللی گفت: متأسفانه آنچه تا امروز در جشنواره فجر انقلاب شاهد بودیم شناسایی و ترویج و تقدیر آثار سینمای انقلاب نبوده و حتی در برخی مواقع به واسطه حضور برخی فیلم های ناشایست ارزش های انقلاب اسلامی نیز در این جشنواره زیر سوأل رفته است از این رو پرسش مهمی که مطرح می شود این است که کسانی که در حال حاضر بر اریکه وزارت ارشاد تکیه زدند مقصودشان از بین المللی بودن جشنواره چیست؛ یک بخش تزئینی و حاشیه ای و یا ترویج گفتمان و ارزش های انقلاب اسلامی؟ بی تردید یکی از الزامات برگزاری جشنواره بین المللی که در تراز انقلاب اسلامی باشد این است که بخش بین الملل این رویداد دکوری و حاشیه ای نباشد؛ این مهم است که بخش بین الملل به عنوان محلل سایر بخش های نامناسب در این رویداد گنجانده نشوند و مدیران و سیاست گذاران سینمایی ولو اینکه فیلم هایی به تعداد اندک در جشنواره شرکت کنند باید گزینش شان بر اساس ارزش های انقلاب اسلامی باشد.

علیرضا سبط احمدی تهیه کننده سینما خاطرنشان کرد: سینما در کشور ما محدود به طیف و تفکر خاصی شده که حتی مخاطب داخلی هم ندارد و از این رو عنوان بین المللی شدن جشنواره ها یک شعار پوچ و توخالی است که برخی افراد برای آنکه بتوانند بودجه اضافی دریافت کنند و هزینه کردهای بیشتری در جشنواره داشته باشند این واژه پرطمطراق را اضافه می کنند تا از سفره پهن شده بیشتر ذی نفع شوند! بدیهی است که سینمای ایران سال های سال است منحصر به فضای داخلی کشور خودمان شده و در عرصه جهانی چندان جایگاهی ندارد؛ در این سال ها فیلم هایی که از ایران به جشنواره های جهانی رفته بیش از آنکه بتواند منافعی را برای فرهنگ و هنر کشور در پی داشته باشد نوعی تبلیغات برای خارجی ها بوده و آن ها توانسته اند از این فیلم ها به نفع سیاست های خود بهره برداری کنند.

ابتدای جشنواره عموما زمان می‌برد تا سالن‌ها گرم شود ولی در سرمایی که پایتخت را گرفته، سری که به سینماهای جشنواره بزنید باز مخاطبان خاصی را می‌بینید که بی علقه جناحی می آیند و فیلم می بینند.

به گزارش سینمای خانگی به نقل از ایرنا، اول. چرخی عمیق که بزنیم، همه جور مخاطبی هم هست، از میانسالانی که اگر کل سال هم سینما نروند باز فجر را از دست نمی‌دهند تا دهه هفتاد و دهه هشتادی هایی که قبل و بعد از نمایش فیلم در لابی یا خروجی سینماها با صدای بلند افکار خود را خواسته یا ناخواسته با بقیه به اشتراک می‌گذارند.

دوم. جشنواره فجر در روزهای ابتدایی دوربین هم زیاد دیده و به جز بازار سلفی، بازار تصویربرداران و عکسبرداران رسمی هم داغ است تا بیایند و شکاری کنند برای رسانه یا پیج و کانال. فودکورت؟ سالن پرتر است یا فودکورت؟ ساعت به ساعت تفاوت دارد. گرانی و کمبود شارژ هم که مزید علت فودکورت‌بازان! سینمابازان که به همان چای قندپهلو راضی اند و با هر کیفیتی، دست برنمی‌دارند از نقد و زدن پنبه.

چه کسی گفته مخاطب نیست؟ جشنواره فجر تنها جشنواره ای است که نه کرونا تعطیلش کرد و نه جنگ تحمیلی و نه جدایی بین‌الملل. جشنواره فجر هست چون سینما در ایران ولو نازک، ریشه کرده در خانه ها

سوم. چه کسی گفته مخاطب نیست؟ جشنواره فجر تنها جشنواره ای است که نه کرونا تعطیلش کرد و نه جنگ تحمیلی و نه جدایی بین‌الملل. جشنواره فجر هست چون سینما در ایران ولو نازک، ریشه کرده در خانه ها. پس چرا مخاطب نیست؟ مخاطب سینما حتی اگر به سینما نیاید باز در پلتفرم ها فیلم‌ها را دنبال می‌کند. بماند که داون شدن برخی سامانه های پیش فروش بلیت از همان دقایق ابتدایی، معنایی ندارد جز وجود پتانسیل لازم برای آثار جشنواره. اینکه کیفیت آثار امسال و پارسال نسبت به یک دهه قبل بهتر یا بدتر شده، بحثی است جدا.

چهارم. ترافیک سنگین حول و حوش خانه رسانه و خانه جشنواره نیز باز جشنواره‌بازان را منصرف نکرد از پیگیری و دو فیلم افتتاحیه استاد و شماره ده با سالن هایی تقریبا پر اکران رفتند. آه سرد با اینکه یک فرمال هنروتجربه‌ای است باز مخاطبان خود را داشت و اتفاقا برخی آن را تکلیف روشن‌تر دانستند تا یادگار جنوب که معلق بود بین سایکودرام و ملودرام و معما و بازی در بازی. این وسط یک جنگل پرتقال بود که ساده و بی پیرایه و به سبک پاورقی های ر.اعتمادی، داستانش را تعریف کرد و ادای دین ش به ویگن ددریان را به انتها رساند. حالا اینکه مدتهاست به جای جنگل های پرتقال، ویلا سبز شده به ماند برای بعد.

پنجم. سینماهای مردمی را که دور می‌زنی مخاطب هست ولی اثری از ویژه‌نامه‌های جشنواره‌ای رسانه‌ها نیست. فارغ از کیفیت رسانه‌هایی که ویژه نامه کاغذی برای جشنواره منتشر کرده اند، بد نیست دوستان کمی زحمت را بیشتر کنند و روزانه تعدادی از ویژه نامه ها را در سالن‌های مردمی توزیع کنند. این طوری هم از محدوده محدود سالن رسانه خارج می‌شوند و نبضی می‌گیرند از کف جشنواره و هم شاید مخاطبان تازه ای برای رسانه خود این بار در دل مخاطب عام یافتند.

 اولین ویژه برنامه «نقد سینما» با اجرای امیررضا مافی شب گذشته از شبکه چهارم سیما پخش شد؛ سیدرضا منتظری دبیر تحریریه خبرگزاری سینماپرس در این برنامه اظهار داشت: اگر این جشنواره بین المللی است در کلام و واژه نباید بین المللی باشد ودر عمل باید وجهه بین المللی بودن آن را شاهد باشیم.  چرا در پردیس سینمایی ملت به عنوان خانه جشنواره برنامه ای برای نمایش فیلم های بخش بین الملل وجود ندارد؟   

به گزارش سینمای خانگی به نقل از سینماپرس، آرش فهیم دبیر فرهنگی روزنامه «کیهان» در ابتدای این برنامه گفت: طی چند هفته اخیر جشنواره فیلم فجر درست مانند جشنواره تئاتر فجر درگیر یک سری حواشی بود؛ کلید واژه تحریم را در این دوره بسیار شنیدیم اما روز اول شاهد بودیم فیلمسازان و عوامل فیلم ها در جشنواره شرکت کردند.

سپس امیررضا مافی از منتظری سوأل کرد آیا سینمای ایران در حال پوست اندازی است؟ که وی‌در پاسخ گفت: نه فقط سینمای ایران که کلا حوزه فرهنگ و هنر در حال پوست اندازی و دگردیسی است؛ پوست اندازی ناخودآگاه در طول تاریخ اتفاق می افتد و فقط هم به سینما و کشور ما محدود نمی شود و اتفاقا می تواند بسیار خوب و مثبت هم باشد به شرط آنکه سیاست گذاران، ریل گذاران و مدیران فرهنگی بتوانند درست از این فرصت و شرایط بهره برداری کنند.

منتظری ادامه داد: به عنوان نمونه امروز اولین روز برگزاری چهل و یکمین جشنواره فیلم فجر بود من به عنوان یک فرد رسانه ای هیچ برنامه ای در رابطه با سینمای بین الملل ندارم! نمی دانیم فیلم های بین الملل کجا پخش می شود؟ چه زمانی پخش می شود؟ چه فیلمهایی هست؟ کدام مهمانان از کشورهای خارجی به ایران آمدند؟ اگر این جشنواره بین المللی است در کلام و واژه نباید بین المللی باشد ودر عمل باید وجهه بین المللی بودن آن را شاهد باشیم. چرا در پردیس سینمایی ملت به عنوان خانه جشنواره برنامه ای برای نمایش فیلمهای بخش بین الملل وجود ندارد؟

فهیم نیز در راستای نکات مطرح شده توسط منتظری گفت: تجمیع بخش های ملی و جهانی اتفاق خوبی بود اما استفاده لازم از این ظرفیت نشد. ما نیازمند آن هستیم که در مقابله با جشنواره های سینمایی جهان تدبیری اندیشه کنیم و بر اساس اهداف خودمان جشنواره را جلو ببریم.

منتظری نیز خاطرنشان کرد: دوپاره کردن هنرمندان و خبرنگاران از یکدیگر کار درستی نیست! چرا یک عده باید در برج میلاد فیلم ببینند و یک عده در پردیس ملت؟ این جداسازی اصلا درست نیست؛ کجای دنیا چنین رسمی است که افراد را از هم جدا کنند؟ توجه به همان مسائل به ظاهر جزئی است که می تواند به یک جشنواره اعتبار ببخشد یا اعتبارش را خدشه دار کند. ما باید با اقتدار جلو برویم و این مسأله ای است که باید به آن توجه شود.

۱۱ فیلم منتخب و موفق در رویدادهای بین‌المللی در بخش جشنواره جشنواره‌ها میهمان چهل و یکمین دوره جشنواره فجر خواهند بود.

به گزارش سینمای خانگی به نقل از ایسنا، فیلم «سنت عمر» ساخته «آلیس دیوپ» کارگردانی فرانسوی یکی از فیلم‌هایی است که امسال در جشنواره فجر به روی پرده خواهد رفت، این درام که به تازگی جایزه بهترین فیلم جشنواره پالم اسپرینگز را دریافت کرده، امسال نماینده سینمای فرانسه در شاخه بهترین فیلم بین‌المللی بین‌المللی اسکار ۲۰۲۳ بود و توانست در فهرست اولیه ۱۵ نامزد اولیه هم قرار بگیرد. 

 این فیلم که بر اساس یک داستان واقعی ساخته شده درباره رمان‌نویسی جوان است که دادگاه یک مادر سنگالی مهاجر متهم به قتل دخترش را پیگیری می‌کند. «کالیج کاکامه»، «گوسلاگی مالاندا»، «والری درویل» و «اوریلا پتی» بازیگران اصلی این فیلم هستند. 

«سنت عمر» نخستین نمایش جهانی خود را در بخش اصلی جشنواره ونیز سال گذشته تجربه کرد و توانست جایزه بزرگ هیات داوران و همچنین چند جایزه دیگر از جمله جایزه شیرآینده (جایزه لوئیجی دی لورنتیس) را برای بهترین فیلم اول یک کارگردان کسب کند. کسب جایزه هوگوی نقره‌ای بهترین فیلمنامه جشنواره شیکاگو، بهترین فیلم جشنواره خنت بلژیک و بهترین فیلم سال از نگاه ۲۰۲۲ از نگاه انجمن منتقدان فیلم تورنتو از دیگر جوایز این فیلم محسوب می‌شود. 

فیلم «آر.ام.ان» ساخته «کریستین مونجیو» کارگردان سرشناس اهل رومانی نیز از آثار بخش بین‌الملل جشنواره فیلم فجر امسال است. این فیلم نیز سال گذشته در بخش مسابقه اصلی جشنواره کن رونمایی شد و در بخش سینمای جهان جشنواره تورنتو نیز نمایش داده شده ست. 

داستان  این فیلم درباره ماتیاس است که چند روز قبل از کریسمس به دهکده‌ی خود «ترانسیلوانیا» برمی‌گردد تا بیشتر مراقبت از پسرش، رودی که اکثرا پیش مادرش است؛ را برعهده بگیرد. او همچنین باید از پدر پیر و بیمار خود مراقبت کند و دیداری هم با عشق سابق،سیلا خود تازه می‌کند. سیلا مدیر یک کارخانه است و با استخدام چند کارگر تازه وارد، آرامش دهکده به هم می‌خورد.

«مارین گریگور»، «جودیت استیت»، «ماکرینا بارلادیانو»، «اورسولا مولدوان»، «آندری فینتی» و «مارک بلنیسی» بازیگران فیلم سینمایی «آر. ام. ان» هستند. 
«کریستین مونجیو» کارگردان شناخته شده در عرصه بین‌المللی در سال ۲۰۰۷ با فیلم «چهار ماه، سه هفته و دو روز» برنده نخل طلای کن شد و در سال ۲۰۱۲ و ۲۰۱۶ نیز با فیلم‌های «آنسوی تپه‌ها» و «فارغ‌التحصیلی» به ترتیب موفق به کسب جایزه بهترین فیلمنامه و کارگردانی کن شده است. 

عادل العربی و بلال فلاح فیلمسازان مسلمان بلژیکی-مراکشی در سال ۲۰۱۵ با فیلم «سیاه» مورد توجه قرار گرفتند که برنده جایزه دیسکاوری جشنواره تورنتو شد. آنها در سال ۲۰۲۰ فیلم «پسران بد برای زندگی» را با بازی lویل اسمیت و lمارتین لارنس کارگردانی کردند که در گیشه جهانی بیش از ۴۲۶ میلیون دلار فروخت. جدیدترین فیلم‌ آنها «شورشی» نام دارد که «ابوبکر بنسایحی»، «لوبنا عزبال» و «تارا عبود» در آن نقش آفرینی کرده اند. 

در خلاصه داستان این فیلم آمده است: تصویری از خانواده ای که به خاطر آینده یک پسر کوچک مسلمان از هم پاشیده شده است.

«شورشی» برنده جایزه بهترین فیلم داستانی جشنواره فیلادلفیا شده و در جشنواره تسالونیکی یونان نیز نمایش داده شده است. 

«کامیلا اندینی» فیلمساز اهل کشور اندونزی فیلم «قبل، اکنون و بعد» را به جشنواره فجر آورده است. این فیلم که سال گذشته در هفتاد و دومین جشنواره برلین رونمایی شد و جایزه خرس نقره‌ای بهترین بازیگر زن را کسب کرد، پرتره‌ای از زنی ارائه می‌دهد که با آسیب‌های جنگ مبارزه می‌کند و می‌جنگد تا خود را از دیکته‌های اجتماعی مردسالارانه دوران خود رها کند.

«لورا باسوکی»، «آرسوندی بنینگ سوارا»، «ریکه دیا»، «ایبنو جمیل»، «آراویندا کیرانا»، «شامپا پوتری» و «سالما شاد» بازیگران این فیلم هستند. 

«قبل، اکنون و بعد» که چهارمین ساخته بلند «کامیلا اندینی» محسوب می‌شود، پیش از این جایزه بهترین فیلم از جوایز آسیا پاسیفیک و همچنین پنج جایزه از جوایز فیلم اندونزی (از جمله بهترین فیلم) را در کارنامه دارد. 

«زندگی عاشقانه» یک فیلم درام ژاپنی-فرانسوی محصول سال ۲۰۲۲ به نویسندگی و کارگردانی «کوجی فوکادا» است. این فیلم در نخستین نمایش جهانی خود در بخش مسابقه اصلی هفتاد و نهمین جشنواره فیلم ونیز به نمایش گذاشته شد. 

«زندگی عاشقانه» درباره زنی متأهل به نام تائکو است که با همسرش جیرو به خوبی زندگی می‌کند. او تصمیم می‌گیرد از پارک، پدر پسرش کیتا، مراقبت کند که ناشنوا، بیمار و بی‌خانمان است. 

«فومینو کیمورا»، «کنتو ناگایاما»، «اَتم سونادا»، «هیرونا یامازاکی» و «میسوزو کانو» از بازیگران این فیلم هستند. 

«برای کشورم» به کارگرانی «راشید حامی» سینماگر الجزایری است که تاکنون در چندین جشنواره بین‌المللی از جمله ونیز و استکهلم به روی پرده رفته است. 

در خلاصه داستان این فیلم آمده است: آیسا، افسر جوان الجزایری الاصل، به طور غم انگیزی جان خود را در طی یک مراسم تشریفاتی در آکادمی نظامی معتبر فرانسه در سنت سیر از دست می دهد. در حالی که مرگ وی خانواده‌اش را درگیر می کند، وقتی ارتش از پذیرفتن مسئولیت امتناع می کند، بحث و جدل بر سر برنامه های تشییع جنازه آیسا به وجود می‌آید.

«کریم لکلو»، «شاین بومدین»، «لوبنا عزبال»، «سمیر گوسمی»، «لوران لافیت»، «ویویان سانگ»، «سلمان دازی»، «سوهاده تمیمی»، «آلیشیا هاوا» و «الیس آگوئیسف» بازیگران «برای کشورم» هستند. 

«ژان پیر داردن» و «لوک دادن» کارگردان مطرح بلژیکی که ساخت فیلم‌های موفقی چون «بچه»، «پسر»، «رزتا»، «دو روز یک شب» را در کارنامه‌اشان دارند در فیلم جدیدشان «توری و لویکتا»t داستان دوستی بین دو جوان آفریقایی را روایت کرده اند که خود را درگیر شرایط بی رحمانه زندگی خود در بلژیک می‌بینند.

«توری و لوکیتا» سال در بخش مسابقه اصلی جشنواره کن ۲۰۲۲، نخستین نمایش جهانی خود را تجربه کرد و جایزه ویژه هفتاد و پنجمین دوره جشنواره فیلم کن را به خود اختصاص داد. 

«پابلو شیلز»، «جولی امبوندو»، «آلبان اوکاج»، «تیمن گوارتس»، «شارلوت دی بروین»، «نادژ اودراگو» و «مارک زینگا» بازیگران این فیلم سینمایی هستند. 

«دفاع شخصی» ساخته «آندریا براگا» سینماگر متولد ایتالیاست که پیش از این در جشنواره فیلم ماردا پلاتای آرژانیتن و جشنواره فیلم گوآ نمایش داده شده است. 

این فیلم اسپانیایی زبان روایتگر داستان یک دادستان است که به زادگاهش بازمی گردد تا یک سری قتل های مرتبط با گذشته اش را حل کند و در آن «آلفونسو تورت»«خاویر درولاس»و «ویولتا اورتیزبرا» ایفای نقش‌های اصلی را بر عهده داشته‌اند. 

سه فیلم بعدی حاضر در بخش «جشنواره جشنواره‌های» چهل و یکمین جشنواره فیلم فجر به سینماگران ایرانی اختصاص دارد. 

احمد بهرامی پس از موفقیت فیلم «دشت خاموش»، فیلم سینمایی «شهر خاموش» را ساخته است که موفق به کسب جایزه بهترین کارگردانی از جشنواره تالین در کشور استونی شده است. 

در فیلم «شهر خاموش» بازیگرانی چون باران کوثری، بابک کریمی، علی باقری، بهزاد دورانی، محسن مهری دروی، کریم و حبیب شراهی نقش‌آفرینی کرده‌اند و مسعود امینی‌تیرانی نیز به عنوان فیلمبردار و مصطفی وزیری نیز تدوین این فیلم سینمایی را بر عهده دارد.

در خلاصه داستان این فیلم آمده است: بمانی به جرم قتل شوهرش ده سال را در زندان سپری کرده است و فرزندش را به خانواده شوهرش دادند. او که به طور موقت آزاد می شود، بلافاصله به دنبال پسرش می گردد اما متوجه می‌شود فرزندش را به خانواده‌ای ثروتمند فروخته‌اند. 

تورج اصلانی فیلمبردار شناخته شده ایرانی پس از ساخت اولین فیلم بلندش با عنوان «حمال طلا» در دومین تجربه کارگردانی خود فیلم «بی سرزمین» را به عنوان محصول مشترک عراق و سوریه مقابل دوربین برده است. 

داستان این فیلم در مورد زندگی، جنگ، موسیقی، پناهجویی و تولد است. این اثر، اتفاقات بعد از جنگ با داعش را برای مخاطب خود بازگو می‌کند. مردم زیادی برای نجات جان خود و همچنین به دلیل ویرانی و عواقب جنگ، مجبورند که خانه، کاشانه، شهر و دیار خود را ترک کنند و در واقع به دنبال سرزمین جدیدی می‌گردند تا در آنجا با آرامش و آسایش، بقیه زندگی خود را سپری کنند.

در این فیلم ترکیبی از بازیگران سرشناس کشورهای ترکیه، سوریه، عراق و اقلیم کردستان به ایفای نقش‌ پرداخته‌اند که شامل «شوان عطوف»، «جاهیت شاهین یالچین»، «بولت کاسِر»، «ریکیش شهباز»، «بنگین علی»، «به‌روژ ئاکره‌یی»، «نارین محمدی»، «فرمیسک رحیم‌زاده»، «هاکار عبدالقادر محمد»، «طاها عبدالکرم ابوبکر»، «روال نافگوندی» و« ئاسو رفیق» می‌شود. 

«بی سرزمین » تاکنون در چندین رویداد بین‌المللی از جمله جشنواره فیلم دهوک و همچنین جشنواره سینه کوئست آمریکا به نمایش گذاشته شده است. 

فیلم «زندگی و زندگی» ساخته علی قوی‌تن نیز دیگر فیلم ایرانی حاضر در این بخش از جشنواره فیلم فجر ۱۴۰۱ است. 

این فیلم که پیش از این در جشنواره فیلم بوسان کره جنوبی نمایش دادشده است به زندگی آدم‌هایی می‌پردازد که در دوران کرونا با شرایط سردرگمی که به وجود آمده باز هم زندگی می‌کنند و به دنبال اهداف و آرمان‌ها و انسانیت‌ خودشان هستند و زندگی را فراموش نکرده‌اند. 

در این فیلم بازیگرانی جدید حضور داشته‌اند و هدی مقدم منش، مهربان درویش‌زاده، امیرعلی رحمانی و صدرا خرم آبادی از جمله بازیگران اصلی هستند. 

کارگردان‌های فیلم «یادگار جنوب» با تاکید براینکه در این فیلم علیرغم امکانی که داشتند، هیچ دروغی نگفتند، از دلایل انتخاب صابر ابر برای ایفای نقش بدون اینکه چهره‌اش شناخته شود و بیهوشی او بخاطر گریم سنگین صحبت کردند.

به گزارش سینمای خانگی به نقل از ایسنا، آخرین فیلمی‌ اهالی رسانه در روز دوم جشنواره در شامگاه پنجشنبه ۱۳ بهمن به تماشای آن نشستند ، دومین ساخته پدرام پورامیری و حسین دوماری با نام «یادگار جنوب» بود.

در این نشست فقط تهیه‌کننده و کارگردان حضور داشتند و هیچ کدام از بازیگران اصلی فیلم وحید رهبانی، سحر دولتشاهی، الناز شاکردوست، پژمان جمشیدی، مسعود کرامتی حاضر نبودند.

مجتبی رشوند، تهیه‌کننده در ابتدای این نشست علاوه بر ابراز همدردی با زلزله‌زدگان خوی، از عوامل فیلمش قدردانی کرد.‌ او همچین بابت حضور نداشتن سازندگان این اثر در برج میلاد، خانه جشنواره، بابت همزمانی نمایش فیلم با سینمای رسانه از مهمانان حاضر در آنجا عذرخواهی کرد.

حسین دوماری در صبحت مقدماتی خود با تشکر از اهالی رسانه که به تماشای فیلمش نشستند، گفت: آدم این جمعیت را که میبیند یاد سالهای قبل می‌افتد. ای کاش جمعیت بیشتر و سالن بزرگتر بود،خیلی‌ها نیستند در حالی که این گستره هر چه بزرگتر باشد برای فیلمساز لذت‌بخش‌تر است. 

بخش قابل توجهی از این نشست به پرسش ‌و بحث درباره موضوع و ساختار فیلم گذشت و رشوند در بخشهایی از آن گفت: مخاطب امروز سینما بالغ است. دسترسی الآن خیلی زیاد است و سطح سواد بصری مردم بیشتر شده است. من هم با توجه به رزومه‌ای که از این دو فیلمساز داشتم می‌دانستم کار خوبی می‌شود. البته در بخش اجرایی نگرانی‌هایی داشتم ولی الان رضایت دارم.

دوماری در بخشی از این نشست به انتخاب بازیگر اشاره کرد که وحید رهبانی جدی‌ترین گزینه برای ایفای نقش اصلی مرد این فیلم بود. 

وی همچنین اضافه کرد که در انتخاب بازیگر توانایی‌ آنها در اولویت بود نه اسم و رسم چون در غیر اینصورت به فیلمساز تجاری محض تبدیل می‌شوند.

او درباره صابر ابر هم گفت: این نقش را هیچ کسی مثل صابر نمی‌توانست بازی کند ولی گریمی غیرقابل شناسایی انتخاب کردیم که با سن و سال و شخصیت کاراکتر ما تناسب داشته باشد و مخاطب هم پیش‌زمینه نسبت به آن نداشته باشد. امیری هم گفت که صابر ابر برای نقش و گریم سنگینی که داشت یک شب به مدت دو ساعت بیهوش شد ولی قبول کرده بود که در سکانسی کوتاه بازی کند.

دوماری در بخشی دیگر بیان کرد: ما تلاش می‌کنیم هر قصه‌ای که می‌سازیم یک واقعیتی داشته باشد ولی «یادگار جنوب» براساس یک قصه واقعی نیست. همانطور که سال ۱۳۹۷ در یک مصاحبه گفته بودیم، قصد داشتیم فیلم بعدی ما پس از «جاندار» یک عاشقانه‌ دیوانه‌وار باشد.

در این نشست پورامیری در انتقادهایی که نسبت به پایان چندباره فیلم مطرح شد، پس از ارایه توضیحاتی جزئی درباره داستان و قصه «یادگار جنوب» گفت: ما خیلی راحت می‌توانستیم در این فیلم دروغ بگوییم ولی نخواستیم که دروغی گفته شود.

کارگردان «آه سرد» در چهل و یکمین جشنواره بین‌المللی فیلم فجر گفت: این اثر به سلیقه و انتخاب من برمی‌گردد. اصولا به داستان‌هایی که با آرامش تعریف می‌شوند بیشتر علاقه‌مندم.

به گزارش سینمای خانگی به نقل از ایرنا، ناهید عزیزی‌صدیق روز پنجشنبه در نشست مطبوعاتی فیلم سینمایی آه سرد در پاسخ به سوالی درباره ریتم کند فیلم و اینکه مخاطب را اذیت نمی کرد؟ اظهار داشت: ترجیح دادم فیلم را با آرامش روایت کنم.
وی در پاسخ به یک خبرنگار که گفت ایده فیلم می‌توانست در یک فیلم کوتاه خلاصه شود، تصریح کرد: بلند شدن این ایده به سلیقه و انتخاب من برمی‌گردد. این سلیقه می‌تواند بعضی دوستان را درگیر فیلم کند و برخی هم نه.
عزیزی‌صدیق درباره رسالت فیلم هم گفت: موضوعی که سال‌هاست دستمایه خیلی از فیلم‌ها در سینمای ایران شده، دعوت به قضاوت نکردن است. یک جایی باید بپذیریم قضاوت کردن کار آدمی نیست. در واقع موضوع اصلی فیلم تردیدهای یک شخص است برای انتقام گرفتن یا نگرفتن.
وی در پاسخ به دغدغه شخصی‌اش از انتقام و مهاجرت در ساخت این فیلم بیان کرد: در نسخه های قبل‌تر تدوین، زندگی برادر بزرگتر و مسایل دیگر بیشتر نمود داشت. در نسخه‌های بعدی و در تدوین های بعدی به موضوع مهاجرت هم اشاره شده و همین طور مساله مواجهه فرد با شریک زندگی اش مورد بررسی قرار گرفت.
عزیزی‌صدیق در پاسخ به اینکه عنوان اولین فیلم بلند، شرایط ساخت فیلم چقدر دشوار بود و دشوارترین سکانس فیلم چه بود، تصریح کرد: من با تشویق‌ها و حمایت همسرم احمد بهرامی (کارگردان) شروع به کار فیلمسازی کردم. فیلم اول را خودمان سرمایه گذاری کردیم و فیلم دوم را سرمایه گذار پیدا کردم. در این فیلم با بضاعت خیلی کم شروع کردیم.
وی ادامه داد: آقای محقق مشغول پیش تولید شهر خاموش بود که با وی در مورد شرایط‌مان صحبت کردم و احساس می کردم در این کار اشتراکات زیادی داریم و ایشان خیلی زود برای ساخت فیلم، به ما دست یاری دادند.
این کارگردان اضافه کرد: در تمام طول کار، آقای محقق مدام می‌گفت نگران نباش و بسیار برای ساخت فیلم ما را حمایت کرد. در محدودیت‌ها فیلم ساختیم، اما حمایت‌های آقای محقق تهیه کننده کار بسیار زیاد بود. از ابتدا دوست داشتم در مکان کوهستانی فیلمبرداری کنیم، اما زمانی که وارد مرحله تولید شدیم، تازه متوجه شدم چقدر فیلم ساختن در چنین وضعی سخت است‌. شرایط اقلیمی بسیار دشوار و دمای هوا در لوکیشن بسیار پایین بود و جاده‌های پیچ در پیچی وجود داشت.
وی در پاسخ به سوالی مبنی بر این که آیا فیلم را برای داوران ساخته است، گفت: این جمله که فیلمی برای جشنواره یا داوران ساخته شده، سالهاست مطرح است. صادقانه بگویم هدف من این بود که یک مسئله اجتماعی را در قالب یک فیلم سینمایی بیان کنم. قطعاً این فیلم برای خوش آمدن مخاطب زیاد ساخته شده است‌.
هیچ وقت ناامید نیستم
سیدرضا محقق تهیه‌کننده آه سرد هم در پاسخ به اینکه به گیشه امیدوار است یا خیر؟ گفت: من هیچ وقت ناامید نیستم. سعی کردم کار خوب و شرافت مندانه ای برای سینما ساخته باشم و اگر مخاطب اندکی حوصله داشته باشد می تواند با فیلم ارتباط بگیرد.
وی درباره رسالت فیلم توضیح داد: اساسا خشم و جنایت برای هیچ‌کس قابل پذیرش نیست. آن چیزی که برای خودم در این فیلم نمود دارد، نشان دادن انتقام گرفتن یک جوان از نزدیک‌ترین فرد زندگی‌اش است که دچار عذاب‌وجدان می‌شود. زیرا بخشی از ما، عذاب وجدان، فطرت و درون ماست و نشان دادن «گذشت» ارزشمند برای ما است.
تهیه‌کننده آه سرد با اشاره به دغدغه‌های ساخت فیلم‌های هنری گفت: قبل از هر چیزی، از احمد بهرامی تشکر می‌کنم که از سرمایه‌ های سینماست و همچنین از ناهید عزیزی صدیق. زیرا انرژی‌ که از این دو نفر گرفتم من را به ساخت این اثر سوق داد. می‌خواهم تا آخر عمر در خدمت این نوع سینمای هنری باشم و هرکاری بتوانم در راستای این نوع فیلمسازی کوتاهی نخواهم کرد.

وی بیان کرد: سختی ساخت این فیلم را از قبل درک کرده بودم، اما زلفم را به خواست خدا گره زده ام.

ایمان صدیق بازیگر آه سرد هم در پاسخ به این سوال که شما تلاش کردید بازی زیرپوستی انجام دهید، اما موفق نبوده است، اظهار داشت: در مطالعاتی که داشته ام تعریفی از زیرپوستی در هیچ نسخه کتابی و منابع سینمایی ندیدم، ولی درباره فضایی که نزدیک به بازی زیرپوستی بوده باشد، می توان گفت در مورد جزییات بازی ها خیلی با آقای باقری حرف می زنیم.

وی افزود: فیلم را برای اولین بار دیدم در باره اینکه در مورد بازی ام و فیلم چه فکر می کنند خیلی نگرانم. باید تا شب صبر کنم و نتیجه را ببینم.

بازیگر فیلم گفت: من و همبازی ام روی جزییات بسیار کار کردیم. کارگردان پلان به پلانِ روی بازی من دقت کرد. در سینما به بازیگران غیرچهره توجه نمی‌کنند، اما رضا محقق به من اعتماد کرد.

نشست مطبوعاتی آه سرد روز پنجشنبه در سانس اول برای اصحاب رسانه و جامعه منتقدان در سینمای رسانه (پردیس سینمایی ملت) با حضور عوامل فیلم برگزار شد.

در این نشست ناهید عزیزی‌صدیق (کارگردان)، سیدرضا محقق (تهیه‌کننده) و ایمان صدیق (بازیگر) از جمله عوامل فیلم حضور یافتند.

علیرضا سبط احمدی تهیه کننده سینما در خصوص الزامات برگزاری جشنواره در تراز بین المللی گفت: سینما در کشور ما محدود به طیف و تفکر خاصی شده که حتی مخاطب داخلی هم ندارد.

به گزارش سینمای خانگی، تهیه کننده فیلم های سینمایی «مصائب چارلی» و «نغمه» در گفتگو با سینماپرس، گفت: ما وقتی عنوان یک جشنواره، همایش، کنگره و… را بین المللی می گذاریم باید آن مراسم در تراز جهانی و بین المللی باشد؛ هر مسأله ای در هر حوزه ای وقتی عنوان صادرات و بین المللی واقعی پیدا می کند که بتواند به صورت واقعی برای کشور پیشرفت و درآمدزایی داشته باشد و بتواند در حوزه مرتبط محصولات ایرانی را به سراسر جهانیان معرفی کرده و آن ها را ترغیب به استفاده و خریداری محصولات ایرانی کند.

وی ادامه داد: بدیهی است که سینمای ایران سال های سال است منحصر به فضای داخلی کشور خودمان شده و در عرصه جهانی چندان جایگاهی ندارد؛ در این سال ها فیلم هایی که از ایران به جشنواره های جهانی رفته بیش از آنکه بتواند منافعی را برای فرهنگ و هنر کشور در پی داشته باشد نوعی تبلیغات برای خارجی ها بوده و آن ها توانسته اند از این فیلم ها به نفع سیاست های خود بهره برداری کنند.

سبط احمدی یادآور شد: سال ها قبل مهمترین جشنواره واقعاً بین المللی ما در سینمای ایران جشنواره فیلم رشد بود که حقیقتاً در تراز بین المللی برگزار می شد و در حوزه فیلم های آموزشی حرف های جدی برای گفتن داشت اما متأسفانه چند سالی است که این جشنواره در حد یک جشنواره روستایی برگزار می شود که کارکرد داخلی و ملی هم ندارد و این اتفاق به دلیل انتخاب فیلم ها، مهمانان، دست اندرکاران جشنواره و… است. در مورد جشنواره فیلم کودک و نوجوان هم نیز سال های متمادی است با چنین مشکلی روبرو هستیم.

این سینماگر تصریح کرد: مدیران فرهنگی قطعاً خودشان به خوبی می دانند که صرف حضور چند مهمان و یا فیلم خارجی نمی تواند یک جشنواره را بین المللی کند؛ ما زمانی می توانیم ادعای بین المللی جشنواره های سینمایی را داشته باشیم که این رویدادها باعث شوند با دنیا تبادل فرهنگی داشته باشیم و محصولات مان را به راحتی در دنیا به فروش برسانیم.

تهیه کننده فیلم های سینمایی «شیر تو شیر» و «سنگ اول» با بیان اینکه آیا پس از سال ها ادعای بین المللی بودن جشنواره ها ما توانستیم فیلم های مان را به دنیا بفروشیم و تنها به اندازه هزینه یک سال اداره سینمای کشور درآمد کسب کنیم؟ اظهار داشت: در دنیا وقتی آثاری مانند «آواتار» ساخته می شود که فروشش به چند میلیارد دلار می رسد میزان فروش آنقدر است که بودجه برخی کشورهای کوچک در دنیا حتی کمتر از آن میزان بسته می شود! اگر این اتفاق رخ بدهد ما می توانیم ادعای بین المللی بودن داشته باشیم در غیر این صورت هر ادعای بین المللی بودنی بی اساس است.

سبط احمدی تأکید کرد: بی تعارف باید عرض کنم که سینما و فرهنگ کشور ما در جغرافیای روستا خلاصه می شود و حتی در حد و اندازه جغرافیای کشورمان هم نیست و در اثبات این مدعا همین بس که بخش اعظمی از مردم سال های متمادی است میل و رغبتی برای حضور در سینما و تماشای فیلم ها ندارند. آن وقت ما چطور می خواهیم با این فیلم ها و سینمایی که مردم خودمان میلی برای تماشای آن ندارند ادعای بین المللی بودن داشته باشیم؟

این تهیه کننده در پایان این گفتگو افزود: بهتر است به جای اینکه یک اشتباه را چند بار تکرار کنیم از مدیرانی که سال ها آمدند و بخش های ملی و جهانی جشنواره فجر را جدا کردند و برای برگزاری بخش جهانی بودجه مجزا دریافت کردند این پرسش را داشته باشیم که ماحصل آن هم خرج کرد از بودجه بیت المال چه دستاوردی برای سینمای کشور داشت؟ آیا ما با برگزاری این جشنواره توانستیم به حضورمان در مجامع بین المللی مهر تأیید بزنیم یا اینکه سفره ای پهن کردیم و عده ای آمدند و در سفره ذی نفع شدند؟ ما وقتی ادعای بین المللی بودن یک رویداد را مطرح می کنیم بایستی وسعت و ظرفیت بین المللی شدن آن را هم داشته باشیم که متأسفانه در حال حاضر چنین امکانی وجود ندارد.