عوامل و بازیگران سینمایی «نپتون» بر لزوم توجه به مسایل انسانی و آسیب های اجتماعی تاکید کردند.
به گزارش سینمای خانگی از مهر، نشست خبری فیلم سینمایی «نپتون» در سانس اول روز سه‌شنبه ۱۷ بهمن با حضور ابراهیم غفاریان (کارگردان)، سیاوش امین پور (تهیه کننده)، مرجان ساداتی (نویسنده)، بهروز شهامت (طراحی و ترکیب صدا)، منصور شهبازی (مدیر صدابرداری)، داود محمدی (مدیر فیلمبرداری)، حمید نجفی‌راد (تدوینگر) و آرمین رحیمیان، امین میری، آیدا ماهیانی، امیررضا جوکار بعد از نمایش فیلم در خانه رسانه برگزار شد.
در ابتدای این نشست سیاوش امین پور تهیه کننده سینمایی «نپتون» گفت: امیدواریم فیلم تلنگری باشد تا دوستان متوجه شوند با کی مسابقه گذاشته اند.
محمدابراهیم غفاریان کارگردان سینمایی «نپتون» با تقدیم این فیلم به پدرش، گفت: سالها مستند اجتماعی ساخته ام و از هنرستان کار فیلم می‌کردم و در قالب دستیاری و سینمای مستند کار کرده ام.
وی با اشاره به اینکه دوست مهندس وی این ایده را به او داده است، افزود: این جمله یک خطی که پدر و مادرها برای ساخت آینده فرزندان از فرزندان غافل می‌شوند در اختیار فیلمنامه نویس قرار گرفت و فیلمنامه این اثر تنظیم شد.
مرجان ساداتی نویسنده اثر با اشاره به اینکه موضوع با فضای ذهنی او متفاوت بود، گفت: در حین این سختی، روابط انسانی برای من مهم بوده است و این کار را دوست داشتم.
این نویسنده بااشاره به نکاتی از فیلمنامه ذکر کرد: ما با خانواده‌هایی روبه‌ررو می‌شویم که معضل‌هایی دارند. در «نپتون» مساله نقد زن یا مرد وجود ندارد؛ بلکه به ما نشان می‌دهد که بسیاری از خانواده‌های در دنیای کنونی، شبیه به این خانواده زندگی می‌کنند و فرزند آنها شرایطی همچون کودک قصه دارند. مادر این بچه به دنبال پیدا کردن استقلال خود است؛ اما مسیر اشتباهی می‌رود و ما قرار نبود مادر را مقصر بدانیم.
امیررضا جوکار بازیگر ۷ ساله نقش کیان گفت که این کار برایش خیلی لذت بخش بوده و دوست دارد بازیگری را ادامه دهد.
آرمین رحیمیمان بازیگر این پروژه گفت: در اولین برخورد با فیلمنامه، این اثر برایم متفاوت بود و تاحالا قصه عرضی به این شکل بازی نکرده بودم و چنین نقشی را در رزومه نداشتم.
آیدا ماهیانی بازیگر این اثر نیز عنوان کرد: من عاشق این جنس فیلم‌ها هستم که بدون دعوا و جنگ و شمشیر و … یک زندگی ساده را روایت می‌کند و از بازی در این اثر خیلی خوشحالم.
امین میری بازیگر این اثر با شمارش مواردی که در این فیلم وجود دارد، گفت: در این اثر می‌بینیم اگر توان بچه داری نداریم به هر قیمتی نباید بچه دار شویم یا در زیر لایه اثر هویت جنسی کودک وجود دارد. فیلم در مورد انسانیت صحبت می‌کند و در این اثر می‌بینیم تنها کسانی که انسانیت به خرج می‌دهند بیکار می‌شوند.
وی افزود: امروز به احترام گروه آمدم چرا که فیلم مستقلی است و با سرمایه شخصی ساخته شده است، ما درباره انسانیت فیلم می‌بینیم اما هیچ انسانیتی پشت صحنه نداریم و سالها است حال ما بد است.
رها خدایاری بازیگر با اشاره به اینکه آخرین بازیگری بوده که به پروژه اضافه شده است، یادآور شد: باعث افتخار است کار مستقل ساخته شده است و افتخار می‌کنم در کار مستقل بازی می‌کنم.
منصور شهبازی صدابردار این فیلم نیز یادآور شد: صدابرداری سر صحنه مصائب و مشکلات و سختی‌های خود را دارد و هر لوکیشنی شرایط خود را دارد.
بهروز شهامت طراح و ترکیب صدا، گفت: صدابرداری و صداگذاری مکمل یکدیگر است و در صداگذاری و صدابرداری هنر نهفته است.
داوود محمدی مدیر فیلمبرداری این اثر با اشاره به اینکه همزمان با پیشنهاد این اثر درگیر پیش تولید «قلب رقه» بوده، گفت: جهان این فیلم با جهان فیلم «قلب رقه» متفاوت بود اینجا ریتم کند و ضدقصه داشت و قلب رقه ریتم تند و اکشن داشت.
وی یادآور شد: جاهایی که زن و شوهر را با هم داریم فضای فیلم سرد است و زمانی که بچه‌ها اضافه می‌شوند رنگ را به کار گرفتیم و جهان اینها را همیشه متفاوت دیده ایم.
حمید نجفی تدوینگر این اثر نیز یادآور شد: ما این روزها درگیر سونامی عجیب بیماری‌های روانی هستیم و گویا چیزی فراموش شده، آن هم رسیدگی به مشکلات روانی از کودکی است.
وی در پایان بیان کرد: از ریتم عبور کرده ام و دنبال آن هستم بفهمم روح اثر چیست و حس می‌کنم تکه‌ای از وجودم در این فیلم است.
جشنواره چهل و دوم فیلم فجر در ششمین روز با اکران ۳ اثر «نپتون»، «شمشیر و اندوه» و «معجزه پروین» از سانس‌های دوم به بعد به میزبانی اهالی رسانه و منتقدان می‌رود.
به گزارش سینمای خانگی از ایرنا، روز سه شنبه ۱۷ بهمن ماه، همزمان با شهادت امام موسی کاظم (ع) سانس های اکران خانه جشنواره از ساعت ۱۶ با فیلم سینمایی «نپتون» آغاز می شود. به این ترتیب میلاد برای سانس اول در ساعت ۱۳ نمایشی ندارد.
نپتون
در خلاصه داستان فیلم «نپتون» آمده است: افسانه و همسرش به دلیل مشغله کاری از فرزند خود غافل شده اند که فرزند آنها دچار مشکلی می‌شود…
اما عوامل فیلم، این خلاصه رسمی را منتشر کرده‌اند: «یک سال نپتون، معادل ۱۶۵ سال زمینه! یعنی یک بچه یک ساله توی نپتون یک پیرِ ۱۶۵ ساله روی زمینه!»
محمدابراهیم غفاریان از هنرمندان جوان مشهد، کارگردان «نپتون» است و اولین تجربه کارگردانی‌اش را از سر گذرانده و سیاوش امین‌پور نیز تهیه‌کننده این فیلم و نویسندگی را هم مرجان ساداتی به عهده داشته است.
آرمین رحیمیان که بسیاری بازی او را در فیلم «شبی که ماه کامل شد» ستایش کردند در «نپتون» نقش اصلی را بازی می‌کند و بهدخت ولیان همراه با امین میری، رها خدایاری، آیدا ماهیانی، ندا عقیقی با حضور مسعود کرامتی و بهناز جعفری در کنار بازیگران کودک: امیررضا جوکار، ماهک حقیقی، آرتین تیموری و با معرفی بهداد بلیغ و شهلا اکبری، بازیگران فیلم هستند.
شمشیر و اندوه
انیمیشن «شمشیر و اندوه» یکی از چهار انیمیشن راه یافته به جشنواره فیلم فجر است که روایتی از تاریخ اسلام و ماجرای واقعه کربلا را روایت می‌کند.
انیمیشن «شمشیر و اندوه» اثری ۹۲ دقیقه‌ای است که برهه تاریخی بعد از شهادت امام حسن مجتبی(ع) تا ورود امام حسین(ع) به کربلا را روایت می‌کند. روایت این اثر از زاویه دید یک ایرانی است که در شهر مداین زندگی می‌کند و منجر به پیوستنش به قافله امام حسین (ع) خواهد شد. مخاطب این انیمیشن نوجوان و جوان در نظر گرفته شده و در خلاصه داستان آن آمده است: «برای تحقق رویایی که داری مبارزه کن…»
این پویانمایی برای اولین بار در تاریخ انیمیشن ایران با استفاده از اسکن انسانی (MetaHuman) تولید شده است.
حمدرضاورزی کارگردان مطرح تلویزیون که آثار تاریخی از جمله «معمای شاه» و «سالهای مشروطه» را ساخته است در جشنواره امسال با فیلم «معجزه پروین» حاضر است.
«معجزه پروین» یا در جدیدترین تغییر، فیلم «پروین» درباره زندگی پروین اعتصامی شاعر نامدار معاصر است که زندگی او از دوران جوانی تا لحظه درگذشتش سرشار از اتفاقات است. گروه سازنده «معجزه پروین» تصمیم گرفتند اسم فیلم را به پروین تغییر دهند
مارال بنی آدم، آزیتا حاجیان، محمدرضا شریفی نیا، حسین پاکدل، محمد علی نجفی، امیرحسین صدیق، رامین ناصر نصیر، رضا فیاضی، بیژن بنفشه خواه، یوسف صیادی، حسام نواب صفوی، ملیکا شریفی نیا، محمدشعبان‌پور، الهه جعفری، محمدرضا شهبانی نوری، مریم ورزی، محمد ساربان، مجید جعفری، شهراد بانکی، عباس علی محمدی و امیر رضا انوریان ازجمله بازیگرانی هستند که در این فیلم به ایفای نقش پرداخته‌اند.
محمدرضاشریفینیا که در دهه اخیر از دوستان و همکاران نزدیک ورزی است تهیه‌کننده این فیلم که محصول مشترک بنیاد سینمایی فارابی و وزارت میراث فرهنگی و گردشگری است. همچنین بهزادعبدی هم موسیقی این اثر را می‌سازد.
عوامل فیلم «پروین» نیز عبارتند از: مدیر فیلمبرداری: فرشاد خالقی، مهدی حسینی وند، تدوین: مهدی حسینی وند، آهنگساز: بهزاد عبدی، مدیر صدابرداری: ارسلان کیان ارثی، طراح چهره پردازی: شهرام خلج، طراح صحنه: مسعود اوسطی، صحنه آرا: سوفیا شکری، طراح لباس: رویا ابراهیمی، دستیار اول کارگردان: روهام مخدومی، مدیر برنامه‌ریزی: حسین متحد، منشی صحنه: سحرناز ضیایی، عکاس: احمدرضا شجاعی، اصلاح رنگ و نور: نیما دبیرزاده، صداگذاری: مهرداد جلوخانی، جلوه‌های ویژه میدانی: آرش آقابیک، محصول: وزارت میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی و بنیاد سینمایی فارابی.
کارگردان فیلم آغوش باز گفت: هیچوقت مقید به یک گونه خاص سینمایی نبوده‌ام، اما نزدیک‌ترین گونه به این فیلم، کمدی‌درام است که درباره روابط انسانی صحبت می‌کند و تیزی‌های ناهنجاری‌های اجتماعی را کمی نرم می‌کند.
به گزارش سینمای خانگی از ایرنا؛ فیلم سینمایی آغوش باز به کارگردانی بهروز شعیبی سومین فیلم روز چهارم جشنواره فیلم فجر شامگاه یکشنبه -۱۵ بهمن – در خانه جشنواره در برج میلاد اکران شد و پس از آن نشست خبری با حضور بهروز شعیبی کارگردان، علی سرتیپی تهیه کننده، مسعود سخاوت‌دوست آهنگساز، علی برازنده مدیر فیلمبرداری، محمدرضا میرزامحمدی طراح صحنه، خشایار موحدیان تدوینگر، محمدمهدی عسگری مجری طرح، سجاد نجفی و مهرداد کوروش‌نیا نویسندگان و گلاره عباسی و شبنم گودرزی بازیگران حضور داشتند.
آغوش باز کاملا خصوصی است
علی سرتیپی تهیه کننده این فیلم در ابتدای این نشست گفت: پیشنهاد ساخت این فیلم ازطرف آقای شعیبی و آقای عسگری بود. من هم باتوجه به شناخت آقای شعیبی فیلمنامه را خواندم و قبول کردیم که ساخته شود. شایعه بود که آقای شعیبی وسواس دارند و پروسه تولید طول می‌کشد، اما در این پروژه همه‌چیز سر زمان مناسب انجام شد.
سرتیپی توضیح داد: این فیلم صد در صد خصوصی است و یک ریال هم یک نهاد دولتی به آن کمک نکرده است. حمایتی هم نشده است و من و آقای عسگری بودجه فیلم را تامین کردیم. خود آقای شعیبی هم تمایلی نداشت که از ارگان دولتی کمک گرفته شود.
وی افزود: ما فکر می‌کردیم خود قصه و شرایط تولید این فیلم طوری است که به امید خدا بازگشت سرمایه خواهد داشت. از شما می‌خواهم که صدای چنین فیلم‌هایی باشید. ما سعی کردیم یک فیلم مناسب خانواده بسازیم تا حال مردم خوب شود.
سرتیپی نیز در پاسخ به این پرسش که آیا صحنه نوازندگی زنان در اکران مردمی حذف می‌شود؟ توضیح داد: این فیلم پروانه نمایش دریافت کرده است. امیدواریم که در اکران عمومی به فیلم دست نخورد.
آغوش باز فیلم سخت و پربازیگری بود
بهروز شعیبی در ادامه این نشست تصریح کرد: آغوش باز یک روی جدید از سینما برای من بود؛ هم در نوع فیلمسازی و هم در شکل اجرایی. همکاری با آقای سرتیپی برای من افتخار بود. من مدت ها طرحی در ذهن داشتم تا اینکه سجاد نجفی یکی از نویسندگان فیلم و محمدمهدی عسگری خواستند که با هم همکاری داشته باشیم. من فیلمنامه‌های آماده داشتم اما وقتی این طرح را برایشان تعریف کردم بسیار از آن استقبال کردند. صادقانه آغوش باز کار سخت و پربازیگری بود و اگر همدلی و همکاری این گروه نبود، این فیلم حتما امتیازاتی را از دست می‌داد.
کارگردان فیلم ادامه داد: دغدغه‌ها خیلی محاسبه شده نیست و من طوری کار می‌کنم که زندگی و فکر می‌کنم. این بخش باعث شده است که خیلی دچار محاسبه نمی‌شوم. فکر می‌کنم دغدغه همه ما چیزهایی است که ما در روابط انسانی با آن مواجه هستیم.
وی افزود: ما احتیاج داریم که به یکدیگر یادآوری کنیم که در مشکلات و هنجارها و ناهنجاری‌های اجتماعی دچار غفلت نشویم. به نظر من وظیفه سینما همین است که هنجارهای اجتماعی را به ما یادآوری کند. به عقیده من یادآوری یکی از کلیدواژه‌های اصلی فیلم بود.
بخش مهم کیفی جامعه ما در دست زنان است
شعیبی مطرح کرد: معتقدم بخش مهم کیفی جامعه ما در دست زنان است. از بدو تولد ما با یک زن همراه هستیم تا روز آخر. هرچقدر بخواهیم این رابطه انسانی را نادیده بگیریم یا سرکوب کنیم عشق و علاقه در جامعه جایش را به خشم و اعتراض می دهد.
این کارگردان ادامه داد: ما در درام می‌توانیم هر شخصیت مهمی را تعریف کنیم اما در ناخودآگاه ما اینگونه است که برای بانوان احترام زیادی قائل هستیم. زنان در آثار من فقط حضور کمی نداشته و شخصیت های تاثیرگذاری داشته اند.
شعیبی گفت: من خودم هیچوقت مقید به یک گونه خاص سینمایی نبوده ام. به همین دلیل فکر می‌کنم بهترین اتفاق من در این سال ساخت در آغوش باز با یک گروه درجه یک بود. همچنین یک تهیه‌کننده خوب و کاربلد در کنار ما بود تا این گونه را به درستی ارائه کنیم.
هیچ کارگردانی نمی‌تواند در کنار یک تهیه‌کننده خوب فیلم بد بسازد و همچنین نمی‌تواند کنار یک تهیه‌کننده بد، فیلم خوب بسازد.
آغوش باز کمدی درام است
شعیبی در پاسخ به این پرسش که آیا بخشی از این فیلم در واکنش به صحبت‌های وزیر ارشاد درباره معین بوده است، گفت: واقعا فکر می‌کنید در این ۲ هفته می‌توانستیم چیزی به فیلم اضافه کنیم؟
وی در بخش دیگری و در پاسخ به این نکته که از او انتظار بیشتری می‌رفت، عنوان کرد: این لطف شماست که می‌گویید انتطار بیشتری از من داشتید اما در واقع آغوش باز فیلم خیلی خوبی است.
این کارگردان افزود: دوست داشتیم فیلم خوش آب و رنگی داشته باشیم. واقعیت امر این است، زمانی که فیلم شروع می‌شود فیلمنامه تمام شده است و توجه به رنگ و فرم به محتوای فیلم لطمه نمی‌زند. نزدیک‌ترین گونه به آغوش باز کمدی درام است که درباره روابط انسانی صحبت می‌کند و تیزی‌های ناهنجاری‌های اجتماعی را کمی نرم می‌کند. این خاصیت این گونه سینمایی است.
با سرمایه شخصی فیلم را ساختیم
محمدرضا میرزامحمدی طراح صحنه درباره طراحی‌های صحنه موجود در این فیلم بیان کرد: خود فیلمنامه شرایط جالبی در صحنه سازی داشت. این فیلم دکوری داشت که به یک تکاملی می‌رسید. این برای ما مهم بود که تا جای ممکن به قصه و فیلمنامه وفادار بمانیم؛ ما سعی کردیم که تمام فضاهای فیلم از فرم و رنگ بهره ببرد و اگر دقت کنید هر شخصیت در فرم و رنگ خاصی قرار دارد که به آن شخصیت کمک می‌کند.
محمدمهدی عسگری مجری طرح این فیلم عنوان کرد: ما روزی دور هم نشستیم و تصمیم گرفتیم که یک فیلم عاشقانه و خانواده محور بسازیم. امیدوارم که نظر شما و مخاطبان را جلب کرده باشیم. قدم اول ما هم یک قصه خوب بود. کار سخت اما شیرین بود و توانستیم با سرمایه شخصی کار را به پایان برسانیم.
مهرداد کوروش‌نیا یکی از نویسندگان این فیلم درباره ایده این فیلمنامه گفت: نگارش این فیلمنامه مانند دو امدادی بود. آقای شعیبی و آقای نجفی در ابتدا طرحی را آماده کرده بودند و این خود مساله‌ای است که به فیلمنامه‌نویس کمک می‌کند. بعد از ۳ ماه آقای شعیبی با من تماس گرفتند و به دوستان اضافه شدم. ما ۳ ماه بعد را بیشتر به فرم و ساختمان فیلمنامه پرداختیم.
سجاد نجفی یکی دیگر از نویسندگان عنوان کرد: آقای شعیبی یک کارگردان صاحب سبک است و به عنوان یک فیلمنامه نویس دوست داشتم ببینم که ایشان دوست دارند، چه فیلمی بسازند. به همین دلیل به سمت مسیر داستان و قصه سوق پیدا کردیم. حس و حال خوب در همه جای این فیلم و فیلمنامه حضور داشت.
شبنم گودرزی بازیگر این فیلم درباره تکرار صفت پول‌پرستی زنان در سینما تصریح کرد: اول اینکه ما گروه درجه یکی داریم. نمی‌توانیم بگوییم که ارزش زن‌ها پایین می‌آید. همانطور که خانم‌ها می‌توانند پول‌پرست باشند، آقایان هم می‌توانند. نمی‌توانیم به این صفات جنسیتی نگاه کنیم.
مسعود سخاوت دوست آهنگساز فیلم آغوش باز درباره آسیب‌های موسیقی پاپ و دلیل انتخاب موسیقی پاپ در این فیلم گفت: موسیقی پاپ مستقیما با خلقیات مردم یک جامعه در ارتباط است و اگر جنس دیگری از ادبیات را در موسیقی پاپ امروز می‌بینید آیینه ای از خلقیات مردم همان جامعه است.
وی افزود: باید بررسی کنیم که موسیقی پاپ ما هرچقدر از گذشته به حال حرکت کرده، چه تغییراتی داشته است. مردم در سطح جامعه با یک بررسی ساده می‌توانند متوجه وضعیت اسف‌بار موسیقی پاپ باشند. به عنوان مخاطب عام فکر می‌کنم که موسیقی پاپ با عواطف عوام جامعه در ارتباط است و دلیل انتخاب موسیقی پاپ برای این فیلم همین بوده است.
علی برازنده مدیر فیلمبرداری این فیلم درباره لرزش دوربین گفت: لرزش دوربین در یک سکانس کوچک بوده، چیزی که در خود فیلمنامه است، آقای شعیبی دوست داشتند که در فیلم رنگ وجود داشت باشد به همین دلیل از این ویژگی بهره بردیم.
خشایار موحدیان تدوینگر فیلم گفت: افتخاری بود که با آقای شعیبی و وسواس‌های زیاد ایشان کار کردم. تدوین این کار با دو حس و حال متفاوت آرام و هیجان‌انگیز برای من خیلی جالب بود.
«پروین» فیلمی ساده و متوسط با هزینه نه چندان سرسام‌آور و در یک کلام پرتره‌ای باشکوه درباره بانوی شاعری است که اطلاعات زیادی درباره زندگی خصوصی‌اش وجود ندارد.
به گزارش سینمای خانگی از ایرنا، فیلم پروین حاضر در جشنواره فیلم فجر، زندگینامه پروین اعتصامی شاعر نامدار ایرانی است. زنی که بیوگرافی‌های به جا مانده از او و عکس فروغ فرخزاد (شاعر)، ماجراهای پرشور عاشقانه ای در زندگی شخصی اش ندارد که مناسب ساخته شدن اثری با گره‌های دراماتیک برای پرده نقره ای باشد. به نظر می رسد این مهمترین مشکل در فیلمنامه پروین است.:
یک ازدواج ناموفق به دلیل عدم سازگاری روحیات یک شاعر خوش ذوق و یک نظامی با روحیات نظامیان آنزمان که بدون حرف و سخنی و جنگی و جدالی به پایان رسیده و گویی تا پایان زندگی کوتاه پروین هم دلبستگی خاصی رخ نداده است؛ نویسنده برای افزودن بار دراماتیک داستان ناگزیر شده تا عشق علی به پروین را نمایش دهد که آن هم به دلیل خامی و عدم پرداخت درست از یکسو و بازی نه چندان قوی بازیگر نقش در کل فیلم جا نیفتد.
فیلم در رده فیلم های بیوگرافی است که بیان خاطرات پروین از زبان برادرش ابوالفتح خان است که در زمان حیات پروین نقش مهمی در چاپ اشعار او داشت. برشی از زندگی این شاعر توانا بعد از ازدواج تا زمان مرگ زودهنگامش.
نویسنده به خوبی از مکان‌ها و تاریخ ها و اشخاص واقعی در فیلمنامه استفاده کرده و به کل ماجرای زندگی او پایبند بوده و بیننده به خوبی می‌تواند شخصیت پروین را آنالیز کند؛ اطلاعات کلی که درباره والدین او در قالب دیالوگ داده می‌شود و نمایش نوع زندگی و طبقه اجتماعی و فرهنگی وی که منجر به شکل‌گیری شخصیت یک زن آزاده و باسواد شد که توانست در جلسات ادبی تشکیل شده در منزل پدری ذوق هنری و شعر خود را تربیت کرده و گسترش دهد.
درباره ازدواج و طلاق هم به نظر می رسد نویسنده کاملا پایبند به خاطرات پروین نوشته ابوالفتح اعتصامی بوده و در این میان برای گریختن از تک خطی بودن داستان، با اضافه کردن پیرمرد خادم باغ کرمانشاه و آگرین تلاش کرده تا این زندگی مشترک کوتاه مدت را برای بیننده قابل باور کند ولی در این میان هم به نظر برادر وی که طی مقاله ای پس از مرگش چاپ شده و دلایل جدایی را مصرف مشروب و مواد مخدر و اخلاق خشک نظامی بیان کرده پایبند بوده و اینجاست که شخصیت پیرمرد نوازنده ای که با ارباب خشن خود آن رفتار را دارد برای بیننده ملموس نیست و آگرین هم که تا پایان داستان گویا قرار است فقط بیننده را کمی بخنداند! شخصیت های فرعی داستان اما در خط کلی روایت جا افتاده اند و ابهامات بیننده را در حین تماشای فیلم برطرف می کنند.
گریم و طراحی صحنه و لباس باورپذیر و کاملا در خدمت فیلم است و بیننده را درگیر ماجرا می کند ولی انتخاب بازیگران و بازی گرفتن از آنان نقطه ضعف و قوت همزمان کارگردان است؛ مارال بنی آدم در نقش پروین و آزیتا حاجیان و محمدرضاشریفی نیا و امیرحسین شریف هوشمندانه و دقیق است.
رامین ناصر نصیر و حسین پاکدل و محمدعلی نجفی و بیژنبنفشه خواه هم در نقش های کوتاه خود بازی‌های قابل قبولی ارائه داده اند، اما محمدرضا شهبانی نوری در نقش علی واقعا بازی بد و کنترل نشده ای دارد و تنها گره دراماتیک داستان را با نقش آفرینی نامناسبش هدر می دهد، به این بازی بد می توان بازی کلیشه ای و تکراری حسام نواب صفوی و ملیکا شریفی نیا را هم اضافه کرد که در سکانس هایی حتی باعث آزار می شوند.
پروین فیلمی ساده و متوسط با هزینه نه چندان سرسام آور و در یک کلام پرتره ای باشکوه درباره بانوی شاعری است که اطلاعات زیادی درباره زندگی خصوصی اش وجود ندارد و هرچه هست از زبان برادرش نگاشته شده، توصیف تک خطی فیلم پروین آخرین ساخته محمدرضا ورزی است.
مجری طرح فیلم سینمایی «آغوش باز» با اشاره به روایت عاشقانه این فیلم از لزوم پرداختن به مضامین اجتماعی و خانوادگی در سینما گفت.
به گزارش سینمای خانگی از مهر، «آغوش باز» تازه ترین اثر سینمایی بهروز شعیبی است که در چهل و دومین جشنواره فیلم فجر حضور دارد. این فیلم روایتگر سه قصه عاشقانه است و چینش متفاوتی از بازیگران در ترکیب آن دیده می شود. محمدمهدی عسگری مجری طرح و سرمایه‌گذار این فیلم سینمایی معتقد است می توان در کنار آثار سرگرم‌کننده و کمدی به ساخت فیلم هایی فکر کرد که نگاه واقع بینانه‌ای به موضوعات اجتماعی و خانوادگی دارند.
عسگری درباره ساخت فیلم «آغوش باز» و مضامینی که از طریق این فیلم به مخاطب انتقال داده می‌شود به خبرنگار مهر بیان کرد: در دل عاشقانه‌ای که روایت شده است از مفاهیمی صحبت می‌شود که به نظرم مطرح کردن آنها جذاب است. وقتی برای اولین بار من، بهروز شعیبی و سجاد نجفی (یکی از نویسندگان فیلمنامه) دور هم جمع شدیم در اولین جلسه از ساخت فیلم عاشقانه‌ای حرف زدیم که بسیاری از موضوعات اجتماعی در آن مطرح می شود و قصه‌های مختلف از زوایای گوناگون بررسی شد.
وی اضافه کرد: من و شعیبی روی مفهومی که در فیلم مطرح می شود اشتراک نظر داشتیم. او انگیزه زیادی برای ساخت این فیلم داشت و با انرژی زیادی پای کار بود. خوشحالم که ضلع دیگر این همکاری با حضور علی سرتیپی در مقام تهیه کننده کامل شد و در نهایت تجربه بسیار خوبی رقم خورد.
مجری طرح «آغوش باز» درباره تعریف خود از این فیلم اظهار کرد: «آغوش باز» سعی دارد این موضوع را مطرح کند که عشق را در روزمرگی ها گم نکنیم چراکه ما به عشق نیاز داریم.
وی اضافه کرد: به نظرم در فرهنگ ما موضوعاتی وجود دارد که پیش تر از اینها نبوده یا خیلی به آن پرداخته نشده است و یا اصلا به آن توجهی نشده است. اما این موضوعات در جامعه خودش را نشان می دهد. متاسفانه ما در برخی زمینه ها دچار فقر فرهنگی هستیم و سینما یکی از مهم ترین ابزارها برای حرف زدن در این باب است. این که باید به صنعت سینما توجه کرد کاملا جمله درستی است. ولی سرگرمی از نظر من تا زمانی معنا دارد که در کنارش موضوعات جدی تر هم به چالش کشیده شود. قطعا سینما جای شعار دادن نیست. نمی خواهم جملاتم شبیه شعار به نظر برسد. مقصودم این است که در هر قالبی باید به محتوا و مضمونی که فیلم بر اساس آن ساخته می شود، فکر کرد.
وی درباره فیلمسازی درباره خانواده نیز تصریح کرد: من علاقه مند به مطرح کردن موضوعات مرتبط با خانواده در فیلم های سینمایی هستم. البته که این اشاره کمی کلی گویی است. به دلیل مطالعاتم در زمینه مسایل اجتماعی و خانواده معتقد هستم ما در سینمای بلند دست بازتری برای مطرح کردن موضوعاتی از این جنس داریم و می توان گفت بسیاری از موضوعات اجتماعی هنوز پایشان به سینمای بلند باز نشده است.
عسگری درباره اقبال بیشتر به سینمای کمدی در گیشه تصریح کرد: شاید من هم به عنوان تهیه کننده در آینده، ساخت کمدی را تجربه کنم ولی معتقدم در هر اثری باید به محتوا بیش از هر چیز اهمیت داد و فکر کرد. حتی در آثار کمدی که به سادگی از کنارشان می گذریم باید محتوای خوبی را به مخاطب ارایه داد. این هنر ما سینماگران است که در کنار ساخت آثار به اصطلاح بفروش، به محتوا هم توجه کنیم.
وی درباره شرایط این روزهای سینمای ایران نیز بیان کرد: فکر می کنم طی چند ماه گذشته این جمله را از زبان بسیاری از کارشناسان سینما شنیده ایم که سینمای ایران حال خوبی ندارد. فیلم های طنزی داریم که در گیشه موفق ظاهر شده اند و حضور این نوع فیلم ها نسبت به دیگر گونه های سینمایی چشمگیرتر است. طبیعی است که نمی‌توان فیلم کمدی را از محصولات سینما حذف کرد اما با نگاه جامع تر می توان از این موضوع حرف زد که مخاطب ما به فیلم هایی از جنس دیگر هم نیاز دارد.
عسگری درباره خالی بودن گیشه از فیلم های اجتماعی گفت: تنوع آثار لازمه حیات طبیعی سینما است. در اکران های سال گذشته و امسال شاهد گیشه کم فروغ سینمای اجتماعی بودیم. می دانیم که فیلم هایی از این جنس علاقه مندان خاص خودش را دارد و البته موضوعات اجتماعی بسیاری است که می توان از طریق آنها در سینما طرح مساله کرد و در مورد آنها حرف بزنیم. سینما از ابزارهای مهم طرح مسایل اجتماعی است. سالها است که در عرصه فیلم کوتاه و مستند کار می کنم و با توجه به سابقه ای که در زمینه کار در حیطه مسایل اجتماعی و خانواده دارم، یکی از دغدغه های من صحبت در مورد مسایل و موضوعاتی است که در جامعه با آنها سرو کار داریم.
وی در پایان اظهار کرد: در این شرایط بخش خصوصی توان چندانی برای ادامه حیات ندارد. تهیه کننده و سرمایه گذار بخش خصوصی باید مدام به این موضوع فکر کند که باید فیلمی بسازد که هزینه های ساخت فیلم را برگرداند و البته انگیزه ای برای ساخت فیلم های بعدی داشته باشد. اگر به گیشه و اکران نگاه کنیم هم می‌توان متوجه این موضوع شد که رغبت تهیه کننده بخش خصوصی به اکران فیلم‌هایی با سویه‌های کمدی است که می تواند تا حدی بازگشت سرمایه را تضمین کند.
محمود کلاری کارگردان فیلم «تابستان همان سال» بیان کرد این فیلم را براساس تجربه ۴۰ سال خود در سینما تولید کرده است.
به گزارش سینمای خانگی از مهر، نشست خبری فیلم «تابستان همان سال» به کارگردانی محمود کلاری و تهیه کنندگی علی اوجی، غروب امروز جمعه ۱۳ بهمن ماه در برج میلاد برگزار شد.
در ابتدای این نشست، محمود کلاری کارگردان فیلم گفت: روزگاری من عکاس بودم و حالا اینجا پشت میز در مقام کارگردان هستم، پیش از هرچیز برای صدای بسیار بسیار بد فیلم عذرخواهی می کنم، تلاش کردیم درست شود اما موفق نشدیم تا صدای بهتری در این سالن داشته باشیم. امروز روز دوم نمایش فیلم ها در این سالن است و امیدوارم مجریان این جشنواره نظمی به نمایش ها دهند تا فیلم ها بهتر دیده شود. این همه فستیوال در دنیا دیده ام و تجربه آنها می گوید فیلم که شروع می شود درها بسته می شود و کسی اجازه ورود ندارد.
وی ادامه داد: سعی کردم این فیلم به شدت قصه گو باشد؛ روایت اول فیلم بسیار مهم است. سعی کردم قصه بگویم برای مخاطب فیلم که همان چیزی است که در سینمای ایران فراموش شده است.
این کارگردان و فیلمبردار باسابقه درباره ریتم فیلم بیان کرد: هیچ تدبیری برای ریتم دهی به فیلم نداشتم؛ این فیلم براساس تجربه بیش از ۴ دهه فعالیت در سینما تولید شده و به دنبال ایجاد ریتم در فیلم نبودم. معتقدم دست کاری در روند فیلم و ایجاد ریتم می تواند به فیلم صدمه بزند. فیلمی که ذاتش کند است نمی توان به آن ریتم تند داد معتقدم هر فیلمی براساس سکانس ها ریتم می گیرد. مونتاژ اولیه فیلم ۱۱۵ دقیقه بود و در مونتاژ دوم سکانس هایی که به فیلم کمک نمی کرد، حذف شد.
کلاری درباره ویرانی خانه مادری در فیلم گفت: این ویرانی برای فرسودگی شهری است و بافت قدیمی تهران جای خود را به معماری بی هویتی که شاهدش هستیم، داده است.
در ادامه سمیرا حسن پور بازیگر نقش عاطی گفت: این شخص درواقع مادر آقای کلاری را در فیلم بازی می کند و من سعی کردم حس دوری از شوهرش را در فیلم درآورم و سعی کردم یک شخصیت آرام را در فیلم داشته باشم که دور از شخصیت واقعی من است.
در ادامه نشست رایان سرلک بازیگر کودک این فیلم نیز عنوان کرد: از اینکه در این فیلم حضور داشتم برای من بسیار جذاب بود و از آقای کلاری خیلی چیزها یاد گرفتم. یکی از سخت ترین چیزهای این فیلم این بود که «تابستان همان سال» در زمستان همان سال فیلمبرداری شد و ما باید در سرما لباس تابستانی می پوشیدم و سکانس حوض برای من بسیار سخت بود البته سکانس های سخت در فیلم زیاد بود.
رونیکا بهرام زاده دیگر بازیگر کودک این فیلم نیز بیان کرد: امیدوارم آقای کلاری و مردم من و بازی من را دوست داشته باشند.
کوهیار کلاری فیلمبردار نیز گفت: این شانس را داشته ام که ۲۲ سال است با پدر کار می کنم، اما کار در این فیلم برای من یک شانس بود چرا که کار با کارگردانی که خود خدای فیلمبرداری است یک شانس بزرگ است. حضور پدر به عنوان کارگردان برای من آرامش به همراه آورده بود.
کامیاب امین عشایری طراح صحنه نیز از تجربه همکاری خود با محمود کلاری گفت و این تجربه را یک تجربه شیرین دانست.
در ادامه حمید نجفی راد درباره تدوین این فیلم مطرح کرد: همه ارکان این فیلم کاملاً فکر شده انجام شده است. حتی نریشن آقای کلاری با وسواس خاصی نوشته شده تا مخاطب بتواند قدم به قدم با فیلم همراه باشد. تدوین این فیلم با همراهی آقای کلاری بیش از ۲ ماه طول کشید به همین دلیل تاکید می کنم که فیلم با تمام اجزای آن درست است.
علی اوجی در پایان این نشست یادآور شد: سلیقه من اولین پارامتری است که من را به سمت تولید فیلم های متفکر کشانده است و از اینکه هدف خود را در سینما دنبال می کنم خوشحال هستم. لازم است این را بگویم که آقای کلاری فیلمبردار با آقای کلاری کارگردان، کاملاً ۲ شخصیت متفاوت هستند.
دو روز دیرتر یک چالش اساسی است؛ هم برای سازندگانش که می‌خواهند موضوع فرزندآوری را در سینمای ایران با یک پوشش عفیفانه و قالب عمومی بیان کنند و هم برای سرمایه‌گذاران که چالش ورود به حوزه مسائل واقعی و مهم اجتماعی را آغاز کرده‌اند.
به گزارش سینمای خانگی از ایرنا، سینمای اجتماعی واژه‌ای که سالهاست شنیدن آن پدیده هایی چون سینمای نکبت و فلاکت سینمای جنوب شهر بی قانون سینمای فقر و درماندگی سینمای قتل و جنایت سینمای هرت آبادی با آدمهایی چهارچوب گریز و معتاد و بی رحم و بی قاعده و خارج از دایره انسانیت را به ذهن متبادر می‌کند.
کافی است در خصوص یک فیلم بشنویم که گونه سینمای اجتماعی دارد تا ته‌مایه تلخ اندیشیدن به درماندگی یک شخصیت را در پس ذهن همه ما زنده کند گویی یکی از رسالت‌های اصلی سینمای ایران دادن تصویر تلخ و کثیف از ایران است به نحوی که تمام قاعده‌های موجود و مطلق سینما هم پای این مسیر کج مستمر قربانی تلقی غالب جاری شده است.
فیلم‌هایی با پایان مایوس کننده !
به طور مثال در حوزه سینمای کودک و نوجوان اصل جاری در سینمای سراسر جهان شاید این باشد که سینمای کودک و نوجوان می تواند با درد و رنج و درماندگی و حادثه و در یک کلام تراژدی آغاز شود اما به هیچ وجه نمی تواند به تراژدی ختم شود چرا که نوجوان یعنی آینده یعنی تصویر زندگی و یعنی تلاش و از همه مهتر یعنی امید.
در حوزه اجتماعی قدر مسلم ساخت فیلم منوط به چند پیش شرط بدیهی و اساسی است که نخستین و شاید مهمترین آن هم شناخت نظام مسائل اصلی اجتماع استاین قاعده در فیلم های سالهای دور مجید مجیدی و برخی فیلمسازان این عرصه نظیر حسین قناعت و فریدون نجفی به خوبی رعایت می‌شد، اما در سالهای اخیر تحت تاثیر جریان غالب سینمای اجتماعی شاهد رسوخ قواعد مستمر نکبت و فلاکت در دژ سینمای نوجوان نیز هستیم و فیلم‌هایی با پایان مایوس کننده و نا امید در حال تولید است.
حال این که در حوزه اجتماعی قدر مسلم ساخت فیلم منوط به چند پیش شرط بدیهی و اساسی است که نخستین و شاید مهمترین آن هم شناخت نظام مسائل اصلی اجتماع است، نظام مسائلی که غالبا در سینمای اجتماعی ایران نه تنها مبتنی بر مطالعات جامعه شناختی نیست بلکه منحصر به تجربیات فردی فیلمساز و شاید اطرافیان آنها است.
بسیار تا بسیار شنیده‌ایم که فیلمساز ژانر نکبت در مقابل پرسش از چرایی تولید اثرش یا با یک پرسش دیگر آن را پاسخ می‌دهد مبنی بر این که مگر این ماجرا رخ نداده و یا با یک خبر نیم بند از اطرافیانش که من آشنایی دارم که این ماجرا برای او رخ داده. سوال مهم و اصلی را پاسخ می دهد، بر این پایه می توان گفت آنچه که سینمای اجتماعی واقعی از آن محروم است چیزی نیست جز نبود مطالعه و شناخت.
اینکه سازوکار تحلیل و شناخت نظام مسائل اصلی اجتماعی ایران چیست در حوصله این خلاصه نمی گنجد، اما به هر تقدیر معیارهای کاملا مشخص مطالعاتی دانشگاهی وجود دارد که امور مبتلا به اجتماعی را احصا و نظام مند می کند تا بتوان برای برنامه ریزی های کلان از آن استفاده کرد.
خانواده ایرانی را چگونه تصویر کردند؟
اما متاسفانه سینمای ایران به خصوص در سالهای اخیر چنان غرق در مغزهای کوچک زنگ زده و ابد و یک و عصبانی نیستم و مالاریا و لاتاری و لاک قرمز و تابستان داغ و… شده که هیچ احساس نیازی در قبال ارتباط با دانشگاه یا مراکز متولی این موضوع نظیر مرکز پژوهش‌های مجلس در ساخت آثار ناظر به اجتماع نمی بیند. تا آنجا که شخصیت های چندِش آورش از اریکه انسانیت چنان سقوط می کنند که در سینک ظرفشویی قضای حاجت می کنند و سیلی به گوش پدر خود می‌کوبند.
سینمایی که دیگر شخصیت های آن تبدیل به کلیشه‌های قابل حدث شده اند. پدرهای معتاد و بد خلق و واپس‌گرا و در یک کلام سربار، مادرهای مفلوک و بازنده و داغون، برادرهای سرکش و زیاده خواه و بی رحم و دست آخر دخترهای بازنده و درمانده و تحت ستم. این همه دارایی اجتماعی ایران در فیلم‌های موصوف به آثار اجتماعی است که چنان پرتکرار در سالهای اخیر تکرار شده که همه ما باورمان شده چیزی غیر از این نمی توان در حوزه اجتماع ایرانی تصور کرد.
پدر ایرانی مگر می تواند نمایانگر قدرت و صلابتی باشد که فرزندان به او پشت گرم باشند و به او تکیه کنند؛ مادر ایرانی کجا و دامن پرورش دهنده صبوری که صد مستحکم تمام مشکلات موجود است و همیشه در مواجهه با او می توان آرامش را تجربه کرد؛ پسر ایرانی هرگز از نظر سینمای ایران نمی توان عزم ساختن سرزمین را داشته باشد و همواره داستان او موضوع رفتن است و گریختن از این سرزمین دوست نداشتنی؛ و خواهر سرزمین ایران هرگز نماد عاطفه و مهر در سینمای ایران نمی تواند باشد.
شاید به همین دلیل باشد که اگر از پس سالها اثری پیدا شود که ناظر به مساله درست اجتماعی و پشت گرم به مطالعات دانشگاهی است. و تلاش کند مساله اول اجتماعی کشور را خطاب به جامعه مخاطب اصلی خود و به زبان او بیان کند برای مخاطب عادت کرده به سینمای فلاکت قدری دیر هضم به نظر می رسد.
و اما دو روز دیرتر
فیلم سینمایی دو روز دیرتر گذشته از ساختار و تکنیک و مسائل فنی به حسب مضمون و لحن بیان فیلم امروز است و می تواند ممتاز محسوب شود. چرا که هم در انتخاب موضوع یعنی مساله بسیار مهم فرزندآوری و هم در لحن یعنی بیان شیرین برای مخاطب جوان درست عمل کرده و حرف خود را می زند.
این یک واقعیت جاری است که ایران در حال فرو رفتن در سیاه چاله جمعیتی عظیمی است که می تواند بزرگترین چالش قرنهای این سرزمین کهن باشداین یک واقعیت جاری است که ایران در حال فرو رفتن در سیاه چاله جمعیتی عظیمی است که می تواند بزرگترین چالش قرنهای این سرزمین کهن باشد. این واقعیت روزگار ماست که چالش جمعیت در همه ارکان اجتماعی از خدمات عمومی پزشکی گرفته تا پیشرفت اقتصادی و قدرت نظامی را می تواند تحت تاثیر قرار دهد.
و این واقعیت تلخ فرهنگی است که آرام آرام صلابت پدرانه در حال افول و عاطفه مادرانه در حال ولخرجی در عرصه های بی ربطی همچون حیوانات خانگی و امثال آن است و اگر مدیران فرهنگی دست روی دست گذاشته و نظاره گر این فاجعه عظیم باشند دیر نخواهد بود که تعداد داروخانه ها از تعداد خواربار فروشی ها و تعداد مراکز فروش غذای حیوانات از نانوایی ها و تعداد مراکز درمانی سالمندان از مهد کودک‌ها بیشتر شده و کهن مرز و بوم ایران در کهولت ناشی از بی عملی فرهنگی مسئولان خود گرفتار خواهد شد.
دو روز دیرتر یک چالش اساسی است؛ هم برای سازندگانش که می‌خواهند موضوع فرزندآوری را در سینمای ایران با یک پوشش عفیفانه و قالب عمومی بیان کند و هم برای سرمایه گذاران که چالش ورود به حوزه مسائل واقعی و مهم اجتماعی را آغاز کرده اند.
چرا به فارابی انتقاد می کنند؟
شاید اگر به جای دو روز دیرتر ، فارابی روی یک فیلم اجتماعی سیاه سرمایه گذاری می کرد و روایت فتح روی درماندگی نئورئالیستی بعد از جنگ یک اثر خسته کننده خلق می کرد و یا اگر حوزه هنری یک کار ناظر به حوزه سلوک و بی ربط به وضعیت روانی امروز اجتماعی را در سرلوحه کار خود قرار می داد، احتمالا هیچ یک از نقدهای منفی موجود در اتمسفر امروز سینمای ایران متوجه این نهادها نبود.
جای تعجب است که برخی دوستان نویسنده و منتقد بدون توجه به کارکرد این اثر آن را بی پروا و بی پرده تلقی می کنند در حالی که سینما همان جایی است که اتقاقا می توان درجه بندی سنی داشته باشد. سینما همان جایی است که می تواند مخاطب خاص را برای بیان حرف‌های خود در نظر بگیرد. سینما همان جایی است که اغلب مخاطبانش در طبقه سنی بین بیست تا سی سال هستند یعنی درست سنین باروری فرزند آوری و گروه هدف مخاطب همین فیلم.
و سینما همان جایی است که با تاثیر گذاری حسی عاطفی می تواند زمینه را برای پذیرش موضوعاتش فراهم کند تنها شرط این موضوع همان است که به زبان مخاطبش با او وارد مخاطبه شود. در غیر این صورت مخاطب بی رحم سینما عقد اخوت با هیچ اثری نبسته و در قبال بهایی که برای بلیت پرداخت می‌کند انتظار تماشای اثری دارد که استاندادهای لازم معنایی و زبان بیان روان و بی پروایی داشته باشد.
دبیر چهل و دومین جشنواره بین‌المللی فیلم فجر گفت: هیات انتخاب این رویداد سیاست‌های جشنواره و کشور را می‌دانند و بر اساس آن انتخاب می‌کنند بنابراین انتخاب فیلم‌ها با قصد سیاسی و جناحی نبود.
به گزارش سینمای خانگی از ایرنا، نشست خبری چهل و دومین جشنواره فیلم فجر به دبیری مجتبی امینی صبح امروز ۱۰ بهمن ماه با پخش سرود جمهوری اسلامی و قرائت آیاتی چند از کلام الله مجید در موزه سینما برگزار شد.
در ابتدای نشست پوستر بخش‌های مختلف این رویداد با طرحی از حمیدرضا بیدقی رونمایی شد.
امینی در این نشست اظهار کرد: وارد فصل جدیدی از جشنواره شدیم و چهل و دومین دوره آن را آغاز می‌کنیم. خدا را شاکریم که امسال جشنواره ای پرشور و پر رونق را شاهد خواهیم بود، چون هنرمندان و خانواده سینما زحمت کشیدند، جشنواره یک جشنواره شلوغ است و با توجه به تقاضای بالای فیلمسازان هیات انتخاب کار سختی را داشتند.
آثار جشنواره در اقلیم های مختلف تولید شده اند
در حوزه آثار رسیده و رقابتی اتفاق خوب امسال این است که آثار در اقلیم مختلف کشور ساخته شده‌اندوی افزود: ۱۰۶ اثر به دبیرخانه جشنواره چهل و دوم رسید و هیات انتخاب در ۴۵ روز آنها را بازبینی کردند. ۲۲ اثر به بخش سودای سیمرغ راه پیدا کرد و به واسطه احترام به همه اهالی سینما پیرو تولید حجم زیادی از فیلم اولی‌ها، بخش فیلم‌های اول به جشنواره الحاق شد و در بخش فیلم اولی‌ها میزبان ۱۲ اثر هستیم که در کنار ۴ انیمیشن جشنواره با ۳۳ فیلم کار خود را آغاز می‌کند.
دبیر چهل و دومین جشنواره بین المللی فیلم فجر ادامه داد: در حوزه آثار رسیده و رقابتی اتفاق خوب امسال این است که آثار در اقلیم مختلف کشور ساخته شده‌اند و مخاطبان شاهد مجموعه فیلم‌هایی از جغرافیای مختلف با مضامین مختلف خواهند بود، در حوزه اجتماعی، کودک و نوجوان، طنز، دفاع مقدس و… فیلم‌های خوبی داریم و گرافیک کلانی از فیلم‌های متنوع در ژانرهای مختلف و جشنواره ای پررنگ از مضامین مختلف شاهد خواهیم بود، امسال کار هیات داوران مثل هیات انتخاب سخت است فیلم‌های خوبی در هر دو بخش داریم.
امسال مهمان ویژه جشنواره، دانش‌آموزان خواهند بود
امینی توضیح داد: در ناوگان اکران هم قاعده امر این است که اکران مردمی آغاز می‌شود و سینماها در صبح سانس‌های خالی دارد، با توجه به فیلم‌هایی که داشتیم با تعامل با وزارت آموزش و پرورش و کانون پرورش فکری کودکان برنامه‌ریزی کردیم در سانس صبح زنگ سیمرغ دانش‌آموزان را داشته باشیم و پنج فیلم را بتوانیم صبحها به نمایش دربیاوریم و امسال مهمان ویژه جشنواره، دانش‌آموزان خواهند بود.
برنامه‌ریزی این است که سینماهایی در اختیار نابینایان، ناشنوایان و معلولان قرار داده شود و فیلم‌ها با توجه به مخاطبانش، به نمایش دربیایدوی تاکید کرد: با توجه به اینکه وضعیت اقتصادی خوب نیست این یک اردوی دانش‌آموزی محسوب می‌شود و با توجه به اینکه جشنواره فجر یکی از مهمترین جشن‌های انقلاب است باید شرایطی فراهم شود که همه مخاطبان از این فضا بهره‌مند شوند.
امینی افزود: در سه بخش دیگر هم برنامه‌ریزی این است که سینماهایی در اختیار نابینایان، ناشنوایان و معلولان قرار داده شود و فیلم‌ها با توجه به مخاطبانش، به نمایش دربیاید. استاندارد اکران برای فیلم هایی که برای این عزیزان در نظر داریم و مناسب این مخاطبان است در حال آماده‌سازی است. برنامه‌ریزی کردیم که این اکران در سینما مگامال باشد.
وی تاکید کرد: چندین سال بود جشنواره افتتاحیه نداشت با توجه به این همدلی و مودت و شرایط خوبی که بین مخاطبان و خانواده سینماست، گفتیم یک افتتاحیه منسجم داشته باشیم، بزرگداشت ها در آیین افتتاحیه انجام می‌شود و امسال خدمت چهار تن از اساتید از جمله استاد محمدرضا علیقلی، پرویز شیخ طادی، فریبا کوثری و ابوالفضل پورعرب خواهیم بود و برای این بزرگان بزرگداشت خواهیم داشت و البته در آیین افتتاحیه بخشی از جوایز هم اهدا می شود.
به گفته امینی در آیین افتتاحیه همچنین میزبان اهالی محترم رسانه و منتقدان صاحبان آثار و اهالی فرهنگ و هنر خواهیم بود.
دبیر جشنواره فیلم فجر افزود: ما سعی کردیم موضوعات مختلفی را در دستور کار قرار بدهیم که همه با تکیه بر اهالی محترم سینما و پیشکسوتان است، سعی کردیم شعار و اجرای جشنواره را بر پایه اخلاق مداری پیش ببریم، دوستان ما شبانه روز در گرما و سرما زحمت می‌کشند و فیلم می‌سازند تا به پایان سال و جشن سینمای ایران برسند اما آن احترامی که باید رعایت شود شرایطش پیش نمی‌آید و دلخوری هایی همیشه بوده از جمله مشکلاتی که در دسترسی به تماشای فیلم‌ها وجود دارد.
برنامه ریزی نظام منظم اکران/ خانه سینما محل اکران آثار جشنواره برای سینماگران
روز گذشته که اولین روز فروش بلیت‌ها بود، استقبال چشمگیری صورت گرفت و همه خوشحال شدیم که یک آشتی بین مخاطبان سینما و سینما رقم خوردامینی تاکید کرد: از این رو طبق برنامه‌ریزی با خانه سینما یک مجموعه را در اختیار خانه سینما قرار دادیم و یک نظمی شکل گرفت تا همه دارای کارت شوند و همه فیلم‌ها را ببیند، اصل این جشنواره متعلق به خانواده سینماست تا بتوانند در بستری با آرامش فیلم‌ها را ببینند، همین کار درباره تهیه‌کنندگان شکل گرفت و آنها هم شامل کارت شدند، سعی کردیم امسال با یک نظام منظم اکران رو به رو باشیم و یک عدالتی شکل بگیرد.
امینی مطرح کرد: همانطور که شاهد هستید در روز گذشته که اولین روز فروش بلیت‌ها بود، استقبال چشمگیری صورت گرفت و همه خوشحال شدیم که یک آشتی بین مخاطبان سینما و سینما رقم خورد، که اتفاق خوبی بود. این یک انرژی به ما داد و خوشحالیم مخاطبان دارند به سینماها برمی‌گردند، به هر حال به خاطر کرونا فاصله‌ای در این امر افتاده بود و شاهد یک جشنواره پر رنگ خواهیم بود.
وی گفت: ما امسال از اواسط جشنواره، شاهد رونمایی از آثار در ۳۰ استان نیز خواهیم بود، مخاطبان در استان‌های مختلف آثار را خواهند دید. همه آثار را در استان‌ها به اکران درمی‌آوریم، برنامه‌ریزی شده تا عوامل، بازیگران و کارگردانان و تهیه کنندگان فیلم به استان‌ها هم بروند تا نشاطی در کشور شکل بگیرد، با توجه به معیشت و فضای اقتصادی که در همه جا گریبانگیر است هماهنگی شد تا موضوع افزایش قیمت بلیت را هم نداشته باشیم.
۸۷ کشور متقاضی بخش بین الملل
دبیر این رویداد درباره بخش بین‌الملل نیز گفت: با توجه به شرایطی که در منطقه شکل گرفته و تجربه سال گذشته، امسال ۷۸ کشور در این بخش متقاضی حضور شدند و ۶۲۱ فیلم ثبت‌نام کردند، مشاوران ما در بخش بین‌الملل سه ماه درگیر انتخاب اثر بودند که برنامه ریزی منسجمی کردیم.
امینی ادامه داد: امسال دو بخش به بخش بین‌الملل اضافه شده، با توجه به جنایت های رژیم صهیونسیتی در غزه وظیفه ما این بود که در قبال این ظلم برنامه‌ریزی جدی رسانه‌ای داشته باشیم، امسال یک بخش ویژه اضافه کردیم که بخش «فلسطین روح و دم» است که رقابتی است و آثار خوبی در این بخش به جشنواره رسیده است و نیز بخش «کمربند جاده ها» را داریم که با توجه به عضویت ایران در اتحادیه جشنواره شانگهای صورت گرفته و یک بخش جدی است.
وی خاطرنشان کرد: بر این اساس میزبان مهمانان، داوران و جامعه نخبگانی از کشورهای مختلف خواهیم بود، در بخش بین‌الملل برنامه‌های جدی داریم.
۴ اثر ملی در بخش بین الملل
امینی تاکید کرد: در بخش رقابتی «سینمای سعادت» دو اثر سینمای ملی هم انتخاب شدند که در روزهای آینده نام آنها اعلام می‌شود، در بخش «جلوگاه شرق» هم دو اثر خواهیم داشت و در مجموع چهار اثر از سینمای ملی در بخش بین‌الملل خواهد بود. نشست‌های خبری هم به سنت سالهای قبل، بعد از فیلم‌ها برگزار می‌شود، سعی کردیم شرایط آرام را فراهم کنیم و شاهد یک جشنواره با شکوه و با امید در بستر دوستی و با محبت باشیم.
دبیر جشنواره فجر تاکید کرد: این جشنواره در جهان معتبر و مهم است، ما جزو جشنواره‌های الف و عضو فیاپف (فدراسیون بین‌المللی انجمن تهیه‌کنندگان فیلم) هستیم که همچنان می‌درخشد. امیدوارم دوره چهل و دوم در تاریخ ثبت شود. جا دارد از عزیزانی که در برگزاری جشنواره کمک کردند از جمله بانک ملی، بانک سینا، روبیکا و شهرداری تشکر کنیم.
فیلم‌ها بارگذاری شده و صاحبان سینماها به آنها دسترسی دارنددر ادامه و در بخش پرسش و پاسخ‌ها، امینی درباره دریافت فیلم‌ها از طریق سامانه شناسا بیان کرد: با توجه به زحماتی که همکاران کشیدند سعی کردیم مشکل فنی را حل کنیم و زیر بار تست و آزمون این ناوگان هم رفتیم، فیلم‌ها بارگذاری شده و صاحبان سینماها به آنها دسترسی دارند، اما ما به صورت پیشتیبان هم مسأله هاردها را گذاشته‌ایم با این حال این فناوری امسال در تهران و شهرستان‌ها برای اولین بار اجرا می‌شود و شاهد این موضوع در همه استان‌ها خواهیم بود با این حال بسته پشتیبانی هم در نظر گرفته ایم.
امینی درباره تغییر نسل سینما هم بیان کرد: ما هر سال شاهد رویش‌ها بودیم و نسل جدیدی به صنعت سینما اضافه شدند. فیلمسازانی که سالها فیلم کوتاه ساخته‌اند و به دنبال شرایط برای ساخت فیلم بلند بوده‌اند، در یک سری سالها این شرایط پر رنگ و برخی سالها کمرنگ بوده است، دوستان ما در سازمان سینمایی تلاش کرده‌اند، سینماگران جوان اضافه شوند با این حال نسل‌های جدید را در کنار قدیمی ها داریم، امسال شاهد رویش هستیم که فیلمسازان جوان آمده‌اند و در این بستر رقابت می‌کنند.
تحریم ها رو دور زدیم
شبکه‌های معاند تمام هجمه خود را وارد کردند تا بگویند جشنواره چهل و یکم بین‌المللی نبود، همانطور که کشور تحریم‌ها را دور می‌زند ما هم تحریم‌ها را دور زدیمدبیر این رویداد درباره بخش بین‌الملل مطرح کرد: دوستان یادشان باشد سال گذشته جشنواره در یک گرد و غباری برگزار شد و کل دنیا دست به دست هم داده بودند تا در جبهه رسانه‌ای آنها جشنواره برگزار نشود و شرایط بسیار سخت و پیچیده بود اما به لطف خدا و همراهی شما و دست‌اندرکاران و همه غیرتمندان و عاشقان این خاک جشنواره در یک جنگ ترکیبی برگزار شد.
امینی گفت: این جنگ ترکیبی حوزه بین‌المللی را هم تحت الشعاع قرار داده بود معاندان و دشمنان دست به دست هم داده بودند تا جشنواره برگزار نشود، دوستان ما در حوزه بین‌المللی سال گذشته با این شرایط جنگی سنگ تمام گذاشتند و چراغ این بخش هم خاموش نشد، بخش بین‌الملل با شکوه برگزار شد. از همه جای دنیا نخبگان با تمهیداتی که شد، آمدند، سال گذشته می‌گفتند چرا در بخش بین‌الملل دیتایی داده نمی‌شود؟ بله وقتی همه دنیا دست به دست هم می‌دهند تا جشنواره برگزار نشود ما باید نسبت به اخبار تحفظ می‌کردیم.
وی افزود: شبکه‌های معاند تمام هجمه خود را وارد کردند تا بگویند جشنواره بین‌المللی نبود، همانطور که کشور تحریم‌ها را دور می‌زند ما هم تحریم‌ها را دور زدیم، خیلی‌ها چشم نداشتند بخش بین‌الملل را ببینند، من اتفاقاً از عملکرد بخش بین‌الملل دفاع می‌کنم، امسال هم با قدرت و کیفیت شاهد بخش بین‌الملل با شرایط خوب خواهیم بود.
حضور پررنگ پویانمایی ها در جشنواره ۴۲
امینی درباره فیلم‌های طنز هم بیان کرد: هر سال پویانمایی هایی در جشنواره حضور دارند، پس این نیست که امسال فقط بخش پویانمایی داشته باشیم، سیاست ما امسال این بود که به فیلمسازان اول احترام بگذاریم و نگاه نو به جشنواره اضافه شد، اما بخش پویانمایی همیشه در جشنواره بود، امسال فقط حضور آنها پررنگ است، هر جشنواره‌ای سیاست کلان خود را دارند مثل کن و برلین. آثاری که در جشنواره‌ها حضور دارند باید استانداردهایی برای داوری داشته باشند.
هر جشنواره پروتکل‌هایی دارد و باید بر اساس آن آثار را انتخاب کند، این موضوع در همه جای جهان این چنین استوی افزود: اگر فیلمی در جشنواره نیست دلیل بر این نیست که فیلم بدی است، ممکن است فیلمی در اکران ۳۰۰ میلیارد بفروشد اما آن فیلم جنس جشنواره‌ای نداشته باشد، فروش دلیلی بر همسو بودن با جشنواره نیست. ما هر سال هم این موضوع را داریم، هر سال سی تا چهل اثر خوب به جشنواره راه پیدا می‌کند، هر جشنواره پروتکل‌هایی دارد و باید بر اساس آن آثار را انتخاب کند، این موضوع در همه جای جهان این چنین است.
امینی خاطرنشان کرد: وضعیت کشور، شرایط آیین‌نامه‌ای آن کشور را تعیین می‌کند، اینکه اثری به جشنواره راه پیدا نکرده نشان بر بد بودن آن نیست. سبدی که طراحی می‌شود باید متنوع باشد تا مخاطبان از آن استفاده کنند، لذا ما برای همه عزیزان که متقاضی حضور بودند احترام قائل هستیم، من خودم سال‌هایی بود که فیلم داشتم اما به جشنواره راه پیدا نکرد، ما فیلمی داشتیم که در جشنواره درخشان بوده اما در اکران موفق نبوده است.
جشنواره فیلم فجر ویژه سینمایی هاست
دو بستر در طول سال برای فیلم کوتاه و مستند داریم و در آن جشنواره ها فیلم بلند سینمایی داستانی اکران نمی‌شود پس یک جشنواره ویژه هم به نام جشنواره فیلم فجر برای سینمایی ها داریمدبیر این رویداد درباره حذف سیمرغ مردمی نیز توضیح داد: همه ما این جایزه را دوست داریم، به عنوان یک مخاطب و فیلمساز این را می‌گویم. هنوز هیچ استاندارد فنی در ناوگان اکران وجود ندارد که بتواند محقق کند که خطایی در این موضوع رخ ندهد. چندین ماه دوستان شرایط را بررسی کردند اما شرایط آن فراهم نشده است، اما کدام جشنواره الف دنیا این جایزه را دارد؟ هیچ جای جهان چنین جایزه‌ای ندارد! همه مخاطبان و صاحبان آثار این جایزه را دوست دارند، اما هنوز یک ساختار منسجمی برای آن نداریم، اتفاقا هر سال هم بر سرش دعوا می‌شود اما هنوز شرایط آن فراهم نیست و زیرساخت فنی لازم را نداریم و عوامل مختلفی دارد که یکی از آنها اکران عدالت است.
وی درباره بخش مستند و فیلم کوتاه نیز گفت: ما یک جشنواره ویژه و بین‌المللی متعلق به فیلم کوتاه و فیلم مستند داریم که یک پایگاه محکم برای آنهاست و آثارشان اکران و داوری می‌شود. پس دو بستر در طول سال برای فیلم کوتاه و مستند داریم و در آن جشنواره ها فیلم بلند سینمایی داستانی اکران نمی‌شود پس یک جشنواره ویژه هم به نام جشنواره فیلم فجر برای سینمایی ها داریم.
امینی تصریح کرد: سالهاست که به عزیزان فیلم کوتاه و مستند احترام گذاشته می‌شود. اما دوستان در نظر داشته باشند که خانواده سینما هم حقوقی دارند و باید ویژه‌تر به بخش سینما پرداخته شود، چون قبلترش به مستند و فیلم کوتاه پرداخته شده است. آثار برجسته جشنواره فیلم کوتاه و مستند به این جشنواره می‌آیند و داوری می‌شوند، پس اکران مستند و فیلم کوتاه شکل گرفته و برای آنها هزینه شده است. لذا ما طبق سنوات به این موضوع احترام گذاشتیم و در خدمت آنها هستیم و با توجه به اینکه اکران شده‌اند باز هم برای آنها اکران می‌گذاریم، جوایز فیلم کوتاه و مستند و اقلام تبلیغاتی را در افتتاحیه می‌دهیم اما آثار آنها در خانه جشنواره اکران می‌شود.
هیات انتخاب یکدست نیست
وی درباره تقسیم خودی و غیر خودی در جشنواره بیان کرد: هر جشنواره ای سیاست‌هایی در حوزه انتخاب دارد و بر اساس آن آثار را انتخاب می‌کند در همه جای جهان چنین است. هرکشوری سیاست های کشور خود را پیش می‌برد، کار هیات انتخاب دشوار است چون باید موضوعات و سیاست های مختلف را در نظر بگیرند. هیات انتخاب در واقع هیات مشاوران دبیر برای انتخاب آثار است، انتخاب آثار امسال هم برگرفته از همین موضوع بوده و شایسته سالاری صورت گرفته است.
هیات انتخاب سیاست‌های جشنواره و کشور را می‌دانند و بر اساس آن انتخاب می‌کنند با قصد سیاسی و جناحی فیلم‌ها را انتخاب نکرده‌اندامینی ادامه داد: آثار را که مرور می‌کنید تنوع را می‌بینید، امسال همه هستند، همه خانواده سینما با میل و رغبت در کنار هم هستند، چون این جشنواره متعلق به خانواده سینماست، سال گذشته مجری (شهیدی فر) در اختتامیه گفت «همه می‌آیید» و این چنین شد، باید دست به دست هم دهیم و این دو قطبی پایان یابد. اینطور نیست که هیات انتخاب یکدست باشد. مثلا آقای زندباف مگر جناحی و سیاسی است؟ همه متخصص و اهل کار بودند.
دبیر جشنواره فجر تاکید کرد: هیات انتخاب سیاست‌های جشنواره و کشور را می‌دانند و بر اساس آن انتخاب می‌کنند با قصد سیاسی و جناحی فیلم‌ها را انتخاب نکرده‌اند. اما یکدستی مهم نیست خروجی مهم است! امسال هم تنوع ژانر و مضامین دیده می‌شود.
وی در پاسخ به سوالی درباره اکران نوروزی نیز گفت: من مسئول برگزاری جشنواره هستم، نه مسئول اکران، اما مطمئنا فیلم‌هایی که بدرخشند شرایط خوب برای اکران آنها میسر می‌شود.
دبیر جشنواره بین المللی فیلم فجر درباره نبود حضور نامداران سینمای جهان در این رویداد گفت: فشارهای جهانی در این چند سال اخیر برای آسیب زدن به کشور ملموس بوده و نمی‌شود چشم پوشی کرد، اما امسال مهمانان خوبی داریم، البته در سالهای گذشته هم اینگونه نبوده که هر سال شاهد حضور فیلمسازان برتر جهان باشیم در شرایطی که کشور طی می‌کند و شرایط سختی است، شاید فیلمساز برتری در جهان دوست داشته باشد بیاید و دعوت را هم پذیرفته باشد اما با توجه به شرایطی که برایش پیش می‌آورند از سفر بپرهیزند، این چنین نیست که روابط فرهنگی ما قطع باشد اما شرایط را برای آنها سخت می‌کنند و بارها شاهد این موضوع بوده ایم.
به گفته امسال میزبان مهمانان ۳۲ کشور خواهیم بود و در روزهای آتی و قبل از آمدن مهمانان اعلام خواهیم کرد.
وی درباره عملکرد مالی جشنواره نیز بیان کرد: شفاف سازی هست و می‌خواهم که این گزارش منتشر شود.
فیلمساز برای جایزه فیلم نمی‌سازد
هر سال یک زمانی برای اکران آثار جشنواره وجود دارد و نباید فصل زمان بندی خود را از دست بدهدامینی درباره کم شدن تاثیر جشنواره فیلم فجر نیز بیان کرد: ما نمی‌توانیم برای فیلمساز خط مشی تعیین کنیم و بگوییم بر اساس آن فیلم بسازد. فیلمساز هیچوقت برای جایزه فیلم نمی‌سازد. به فیلمسازی که برای جایزه و جشنواره فیلم بسازد نمی‌توان فیلمساز گفت! فیلمساز دغدغه درونی خود را فیلم می‌کند. لذا نمی‌توانیم بگوییم ذائقه سازی فیلمسازان باید موضوع فجر باشد. من هم ندیدم اگر در سالی فیلمی درخشید، سال بعدش فیلم‌هایی با شکل و شمایل آنها ساخته شود.
دبیر این رویداد گفت: نباید سه چهار سال گذشته را معیار قرار بدهیم، با توجه به اتفاقات بد و همه گیری کرونا، توقفی در اکران پیش آمد و خیلی فیلم‌ها پشت در اکران ماندند، فشار این فیلم‌های پشت در مانده همچنان هست، کرونا باعث یک فیلم سوزی عظیم شد. همه فیلم‌های فجر در حال اکران است اما باید به فیلم‌های قبلی احترام گذاشت، هر سال یک زمانی برای اکران دارد و نباید فصل زمان بندی خود را از دست بدهد.
دولت پای سینما ایستاده است
وی درباره بازیگران ممنوع الکار نیز افزود: این در حیطه اختیارات من نیست و باید ارزشیابی پاسخ بدهد. یک سوم فیلم‌ها خصوصی و یک سوم دولتی است، یک سری می‌گفتند چرا فیلم‌های دولتی زیاد است اما باید خوشحال باشیم که دولت پای سینما ایستاده است. وقتی یک پروژه تولید می‌شود یک گروه ۲۵۰ نفره مشغول می‌شوند، ضمن اینکه وقتی فیلمی تولید می‌شود برای تولیدش از خارج که نیرو نمی آید، همین بچه‌های خودمان فیلم می‌سازند و اینچنین هم نگاه نمی‌کنند که یک سری افراد از جناح خاص کار کنند.
فیلم ها از ساعت ۱۳ نمایش داده می شوند
مسعود نجفی مدیر روابط‌عمومی چهل و دومین جشنواره فیلم فجر هم گفت: سانس شروع فیلم‌ها ساعت ۱۳ و سانس‌های بعدی در ساعت ۱۶، ۱۹ و ۲۲ خواهد بود و بعد از نمایش فیلم نشست‌های جشنواره با حضور محمدرضا مقدسیان برگزار می‌شود، ما امسال هر روز جشنواره را به یکی از هنرمندان برجسته تقدیم می‌کنیم و روز اول جشنواره به نام ایرج تقی پور خواهد بود.
مجتبی امینی دبیر چهل و دومین جشنواره فیلم فجر طی نشستی به سوالات خبرنگاران و حواشی و ابهامات این دوره پاسخ می‌دهد.
به گزارش سینمای خانگی از مهر، نشست خبری چهل و دومین جشنواره فیلم فجر امروز سه شنبه ۱۰ بهمن ماه با حضور مجتبی امینی دبیر و مسعود نجفی مدیر روابط عمومی جشنواره در موزه سینما آغاز شد.
پیش از آغاز نشست خبری دبیر جشنواره، سرود جمهوری اسلامی ایران خوانده شد و سپس مرتضی یراقبافان آیاتی از قرآن کریم را قرایت کرد.
در ادامه مسعود نجفی مدیر روابط عمومی جشنواره در سخنانی بیان کرد: به روال معمول نشست‌ها در پارت دوم و بعد از صحبت‌های آقای امینی به سوالات خبرنگاران و اهالی رسانه پاسخ داده می‌شود.
وی همچنین اعلام کرد که این مراسم به صورت زنده از شبکه خبر ۲ نیز پخش می‌شود.
یکی از کارگردانان مستند «در جستجوی فریده» از علت اکران آنلاین این فیلم و نیاز سینمای مستند به دیده شدن در زمان طولانی گفت.
به گزارش سینمای خانگی، آزاده موسوی یک از کارگردانان مستند «در جستجوی فریده» که از اول بهمن ماه اکران آنلاین شده است، در گفت‌وگو با مهر، درباره این اقدام گفت: بعد از اینکه «در جستجوی فریده» را در گروه «هنروتجربه» اکران کردیم و پس از نمایندگی برای اسکار ۲۰۲۰، مخاطبان بسیاری علاقه‌مند به تماشای این مستند بودند و برای ما پیغام می‌فرستادند، به همین دلیل از ابتدا علاقه داشتیم که فیلم را به صورت دایمی در جایی به نمایش درآوریم تا مخاطبان آن را ببنند.
وی ادامه داد: اینگونه آثار که بازیگر ستاره‌ای ندارند، مستند هستند و معمولا به‌صورت دهان به دهان از آنها یاد می‌شود، به زمان بیشتری برای دیده شدن نیاز دارند پس پلتفرم‌ها که می‌توانند آثار را در مدت زمان طولانی به نمایش درآورند، این فرصت را به وجود می‌آورند تا مخاطبی که باید کم کم پیدا شود، این فرصت برایش وجود داشته باشد که فیلم را بهتر و درست‌تر ببیند.
موسوی درباره تاثیر اکران آنلاین بر میزان مخاطب مستند بیان کرد: قطعا اکران آنلاین می‌تواند به اقتصاد و به‌خصوص دیده شدن فیلم کمک کند چراکه فیلم مستند نیازمند دیده شدن در مدت زمان طولانی است. معمولا مردم فیلمی را دنبال می‌کنند که سلبریتی داشته باشد و پیگیر اکران آن هستند. سینمای مستند و هنری نیازمند زمان بیشتری برای دیده شدن است تا گفت‌وگو درباره آن بیشتر پیش آید این شرایط را خیلی خوب می‌شود در پلتفرم‌های موجود ایجاد کرد.
کارگردان «سمفونی خیابان» در پایان درباره میزان استقبال از این فیلم مطرح کرد: هنوز آمار دقیقی از میزان استقبال مخاطبان از «در جستجوی فریده» ندارم اما پیغام‌هایی از اینکه چقدر فیلم را دوست داشته‌اند، دریافت کرده‌ام و حتی نظرات خوب بینندگان را در پلتفرم فیلم‌نت خواندم، فکر می‌کنم استقبال خوبی را شاهد بودیم.
در خلاصه داستان مستند «در جستجوی فریده» آمده است: «فریده ۴۰ سال پیش در ۶ ماهگی در حرم امام رضا (ع) در مشهد رها می‌شود و بعد از انتقال به شیرخوارگاه، توسط زوجی هلندی به فرزندی گرفته‌شده و به هلند برده می‌شود، او که در طول این ۴۰ سال به خاطر ترس از سفر به ایران و عدم تمایل خانواده‌اش، به محل تولد بازنگشته، جست‌وجویی را برای پیدا کردن خانواده واقعی‌اش آغاز می‌کند و برای اولین بار به ایران سفر می‌کند تا زادگاهش را ببیند و با سه خانواده که مدعی‌اند ممکن است خانواده واقعی او باشند، ملاقات کند.»
این فیلم محصول مرکز گسترش سینمای مستند، تجربی و پویانمایی است و سایر عوامل آن عبارتند از کارگردان: آزاده موسوی و کوروش عطائی، تهیه‌کنندگان: آزاده موسوی و کوروش عطایی، مدیر فیلمبرداری: محمد حدادی، تدوینگر: حمید نجفی‌راد، صدابردار: حسن شبانکاره، صداگذار: انسیه ملکی، موسیقی: افشین عزیزی، تصحیح رنگ و نور: بیلی ویچگل، دستیار کارگردان: صدف صادقیان‌پور، مدیر تولید (ایران) و عکاس: شاهین دانشفر، با حضور: الین فریده کونینگ و نگار رحیمی.
