رسانه سینمای خانگی_غفلت از سینمای دفاع مقدس؟

هفته دفاع مقدس بواقع پاسداشت دوران طلائی ظهور و بروز بصیرت در فرزندان ملتی است که صدها سال طعم حکومت داری عصر بی کفایت پهلوی وخاندان فاسد آنان را چشیده بودند و برای حفظ پرچم، استقلال و شرف خویش با دستان خالی،سلاح ایمان و با عشق به ولایت فقیه به میدان آمدند، میدان نبردی که سینماگران هم با حضور در آن رشادتهای رزمندگان اسلام را با دوربینهای خود به ثبت رساندند تا به عنوان فرزندان خلف خمینی کبیر نامشان در تاریخ دفاع مقدس جاودانه بماند…این ایام فرصتی است تا به بررسی سینما در دوران دفاع مقدس بپردازیم

یادداشت مهدی سرتاج/دفتراصفهان

شروع جنگ تحمیلی و تبلور فرهنگی مکتب امام خمینی

با شروع جنگ تحمیلی طبیعی بود که هنرمندان سینما همپای دیگر رزمندگان برای ثبت لحظات جنگ در این میدان نبرد حضورداشته باشند، در یکی از این روزهای جنگ ،دوربین مستند ساز آرام آرام به رزمنده ای که یک دست نداشت و در دل خاکریز نشسته بود، نزدیک می شود… گزارشگر میگوید خودتون را معرفی کنید.او خود را این چنین معرفی می کند: «سرباز اسلام حسین خرازی…»! حسین خرازی همان فرمانده نامدار و با اخلاص که به سربازانش می‌گفت کار باید برای رضای خدا باشد و خود را نه یک فرمانده که یک سرباز اسلام معرفی می‌کرد. این بیان سرشار از خضوع و گمنانی توسط یک فرمانده بزرگ ، درست همان نقطه ای است که سینما را وارد یک گونه جدید از فیلمسازی می‌کند و در آن گونه، تکنیک جای خود را به مفاهیم انسانی و اخلاقی می‌دهد که در هیچ جنگی تا کنون تجربه نشده، مفاهیم جدید انسانی که فرزندان مکتب خمینی کبیرآن را به ظهور و بروز رسانده بودند سینمائی که براساس فرمایشات راهگشا و روشن گرایانه‌ی حضرت امام(ره) که فرمودند «ما با سینما مخالف نیستیم ما با فحشا مخالفیم…»، در سال‌های بعد از انقلاب، اجازه‌ی ظهور و بروز پیدا کرده بود، و حالا با ورود فیلمسازان آماتور و نیمه حرفه‌ای، در روزهای آغازین جنگ به جبهه‌ها توانست رسالت خود که ثبت مستندات وقایع جبهه‌های حق علیه باطل بود را به انجام برساند.

شکل گیری ژانر سینمای دفاع مقدس

دوران هشت ساله دفاع مقدس و مقاومت رزمندگان اسلام در صحنه های نبرد، تداعی کننده یکی از زیباترین جلوه های تمدن بشر بود که در آن، ایثار، گذشت، جهاد و شهادت، جلوه گر بود. این ویژگی‌های ارزشمند رفتاری، موجب شکل گیری فرهنگ دفاع مقدس شد تا در نهایت ژانری که می توانست سینمای جنگ نامیده شود به واسطه بروز رفتارهای خارق العاده انسانی رزمندگانش به سینمای دفاع مقدس مبدل شود، سینمائی که گونه منحصر بفرد سینمای ایران نام گرفت. ژانر دفاع مقدس با پرداختن به روحیات رزمندگان، باورها و اعتقادات آنها براساس وجوه شخصیتی رزمندگان به تدریج به اوج خود رسید و موجب ارتقای سطح کیفی سینمای دفاع مقدس شد.در این میان، نگاه و رویکرد مسئولین و فیلمسازان به دفاع مقدس در فرایند شکل گیری این گونه سینمائی و ارتقاء سطح آن موثر بوده است که آن را می توان از دومنظر مورد واکاوی قرارداد. رویکرد اول: رویکرد الهی، ارزشی و حماسی است که از بدو انقلاب، ظهور و بروز یافته است و شهید سید مرتضی آوینی را می توان از اصلی‌ترین چهره‌هائی نام برد که در توسعه این فکرموثر بوده است. رویکرد دیگر- که بسیاری از تولیدات سینمای دفاع مقدس و به ویژه تولیدات پس از جنگ را شامل می‌شود- رویکرد انتقادی یا نقادانه به موضوع جنگ است. در این رویکرد، فیلمساز، سراغ معضلات و آسیب هایی می‌رود که زیر خاکسترها و غبارهای جنگ پنهان مانده و عمدتا با پایان جنگ و کنار رفتن غبارها، دوربین سینما به سمت آنها تغییر جهت میدهد.

فراز و فرود سینمای دفاع مقدس در سایه سوء مدیریت

آنچه که در بررسی وضعیت تولید فیلم‌های دفاع مقدس طی 4 دهه پس از انقلاب، نشان میدهد این است که تولید آثار سینمایی و دفاع مقدس با افت و خیزهای فراوانی روبرو بوده است. این ژانر سینمائی به دلیل بی برنامگی، به جای رشد و بالندگی، در مسیر افول حرکت کرده وطی سالهای گذشته به لحاظ کمی و کیفی- مسیر قهقرا را طی کرده است. با نگاهی به چهار دهه فعالیتهای فرهنگی- به ویژه در حوزة سینمای دفاع مقدس- درمی‌یابیم که تاکنون، رویکردهای مختلفی در تولیدات سینمای دفاع مقدس وجود داشته است. هدف همه این رویکردها، بازیابی فرهنگ و ارزشهای نهفته در دفاع مقدس و انتقال آن به نسلهای آینده بوده است ولی رسیدن به این هدف و آرزوی شیرین، مقدماتی را می طلبد که در سایه سوء مدیریت و استراتژی غلط مدیران فرهنگی تحقق پیدا نکرد.

مروری بر تاریخ تولیدات سینمای دفاع مقدس

در سال‌های اولیه جنگ، نداشتن تجربه در ساخت فیلم جنگی و فقدان شناخت از حال و هوای حاکم بر جبهه‌ها باعث شد تا نخستین نمونه‌های این ژانر، آثار قابل‌قبولی از کار درنیایند؛ سال‌هایی که هنوز سینمای جنگ هویت نیافته بود. هرچند از دل همین تجربه‌ها و همین فیلم‌ها، سینمایی قهرمان‌محور پدید آمد که در دهه ۶۰ تماشاگران بسیار داشت. در بررسی سینمای جنگ نقش و اهمیت فیلم‌هایی، چون «عقاب‌ها»، «گذرگاه»، «بلمی به‌سوی ساحل» و «کانی‌مانگا» را نباید فراموش کرد؛ فیلم‌هایی که به جای شخصیت بیشتر به حادثه اهمیت می‌دادند و به گیشه سینما‌ها رونق می‌بخشیدند. آنچه از آن به‌عنوان سینمای دفاع‌مقدس یاد می‌شود با فیلم «دیار عاشقان» آغاز شد، با «پرواز در شب» ادامه یافت و با «دیده‌بان» و «مهاجر» اوج گرفت. در این میان اما باید سهمی ویژه برای مجموعه «روایت فتح» قائل شد. کاری که مرتضی آوینی و گروهش انجام دادند ارائه تصویری بی‌واسطه از فضای حاکم بر جبهه‌ها بود. با تصاویری که اغلب به شیوه دوربین روی دست فیلمبرداری شده بود و با گفتار متن‌هایی که آوینی خود می‌نوشت و می‌خواند، شیوه تازه و بدیعی در مستند‌های جنگی شکل گرفت که بعد‌ها مستند اشراقی نامیده شد؛ مستند‌هایی که سینمای دفاع‌مقدس را وارد فضایی تازه کرد.

سینمای دفاع مقدس در دهه 60 و 70

بهترین فیلم‌های دفاع‌مقدس اغلب پس از پذیرش قطعنامه ۵۹۸ ساخته شدند. از «مهاجر» و «هور در آتش» گرفته تا «سفر به چزابه» که همگی در انتهای دهه ۶۰ یا نیمه اول دهه ۷۰ ساخته شدند و جایگاهی تثبیت شده به‌عنوان بهترین‌های سینمای دفاع‌مقدس دارند؛ سینمایی که از نیمه دوم دهه ۷۰ دچار بحران شد. بهترین فیلمسازان این عرصه ترجیح دادند به جای فیلم دشوار جنگی، سراغ گونه‌های دیگر بروند. بیشتر فیلمسازان شاخص سینمای جنگ در دهه ۷۰ سراغ سینمای اجتماعی رفتند. هرچه زمان گذشت، ساخت فیلم جنگی دشوارتر و پرهزینه‌تر شد. خروجی نهاد‌هایی که متولی سینمای دفاع‌مقدس محسوب می‌شدند در اغلب موارد قابل‌قبول نبود و در مواردی به‌نظر می‌رسید فیلمسازان جوان از فیلم جنگی به‌عنوان سکویی برای ورود به سینمای حرفه‌ای استفاده می‌کنند.

دهه هشتاد برای سینمای دفاع مقدس

سینمای دفاع‌مقدس نتوانست از این گنجینه بی انتهای دفاع مقدس بهره ببرد و در ورطه تکرار افتاد و آثاری جلوی دوربین رفتند که اغلب فاقد ارزش‌های سینمایی و بدون حداقل جذابیت برای جذب مخاطب بودند. از نیمه دوم دهه ۸۰ با ورود ده‌نمکی به عرصه و ساخته شدن سری فیلم‌های «اخراجی‌ها» بعد از سال‌ها فیلم‌هایی از سینمای دفاع‌مقدس با اقبال عمومی مواجه شدند.

دهه 90 و سینمای دفاع مقدس

در دهه ۹۰ به‌نظر می‌رسید سینمای دفاع‌مقدس نیازمند تنفس در فضایی تازه است. این اتفاق گاهی با آثاری، چون «ایستاده در غبار» رخ داد و امید‌هایی برانگیخته شد، ولی رویکرد کلی این سینما همچنان با آنچه در دوران طلایی ژانر (در انتهای دهه ۶۰ و ابتدای دهه ۷۰) شاهدش بودیم فاصله بسیار دارد؛ آن هم در شرایطی که هنوز حکایت‌های زیادی از ۸ سال دفاع‌مقدس ناگفته مانده است؛ حکایت‌هایی که نیاز به راویانی خوش قریحه و خلاق و تازه نفس دارد تا مهم‌ترین ژانر سینمای ایران در ۴ دهه اخیر که تولدش را مدیون انقلاب و جنگ است، همچنان رهروانی استوار داشته باشد.

توجه به قهرمانان دفاع مقدس در استانها

مروری کوتاه بر سینمای دفاع‌مقدس نشان می‌دهد مهم‌ترین و هیجان انگیز‌ترین اتفاق‌های سینمای جنگی ایران به سال‌های دور بازمی‌گردد و هر چه به دوران متاخر نزدیک‌تر می‌شویم، سینمای دفاع‌مقدس کمتر توانسته آثاری جالب توجه خلق کند که این مهم، خبر از فقدان اتاق فکری منسجم و کارآمد در این حوزه می دهد. واقعیتی که بدان بایستی اشاره کرد این است که از آنجا که در طول هشت سال دفاع مقدس همه مردم ایران و اقوام ایرانی در این سالها با غیرت و از جان گذشتگی نقش بسزائی در دفاع از این آب و خاک داشتند سینمای دفاع مقدس هم باالطبع بایستی از محوریت تهران خارج شده و گستره تولید خود را به استانها ببرد .استانی همچون اصفهان که با تقدیم 21807شهید در صدر همه استانها بوده و نام آوران زیادی همچون شهید خرازی ،شهید همت،شهید کاظمی،شهیدزرین و… را در دل خود پرورش داده در سینمای ایران نادیده گرفته شده که همین نگاه مغفول مانده از قهرمانان واقعی جنگ سبب فاصله میان تماشاگر و سیاستگذاران سینمای دفاع مقدس و به قهقرا رفتن این گونه سینمائی می شود.در این میان بنیاد فرهنگی روایت فتح در دوره جدید مدیریتی خود با حضور دکتر سید یاشار نادری با راه اندازی معاونت استان‌ها و ساخت فیلم سینمائی تک تیرانداز که برشی از زندگی شهید زرین تک تیرانداز افسانه ای ایران وجهان است نشان داد نگاه جدی به شهدای شاخص استان‌ها دارد انشاء الله این نگاه ارزشمند منجر به تولید آثاری فاخر ازشهدای گرانقدر استانها که همچون ستارگانی بر آسمان ایران می درخشند شود. انشاءالله

رسانه سینمای خانگی – «پسر انسان»، موفق در اکران و ناموفق در درآمدزایی

وحید دلیلی سرمایه‌گذار و یکی از تهیه‌کنندگان فیلم «پسر انسان» ضمن اشاره به استقبال از اکران این فیلم در گروه «هنروتجربه»، از بازگشت تنها ۱۰ درصد سرمایه اولیه‌اش خبر داد.

به گزارش سینمای خانگی از مهر، وحید دلیلی سرمایه‌گذار و تهیه‌کننده فیلم سینمایی «پسر انسان» به کارگردانی سپیده میرحسینی که این روزها به پرمخاطب‌ترین فیلم در حال اکران در گروه سینمایی «هنروتجربه» تبدیل شده است، در گفتگو با مهر، درباره این فیلم توضیح داد: زمانی که ما مذاکرات اولیه برای سرمایه‌گذاری روی فیلم «پسر انسان» را انجام می‌دادیم، قصدمان این بود که در سینمای بدنه ورود کنیم. کارگردان در آن زمان وعده‌هایی را درباره فروش داخلی و بین‌المللی این فیلم به من داد که باعث شد روی فیلم «پسر انسان» سرمایه‌گذاری کنیم. ناخواسته در مسیری قرار گرفتیم که وقتی تولید فیلم به سرانجام رسید و با واقعیت‌های عرصه اکران مواجه شدیم هیچ‌یک از وعده‌هایی که کارگردان درباره فروش فیلم به ما داده بود محقق نشد.

برای جذب سرمایه وعده می‌دهند، محقق نمی‌شود!

وی افزود: متأسفانه گویا این مسیری معمول در سینمای ایران است که برای جذب سرمایه اولیه، وعده‌هایی را در زمینه تضمین فروش و بازگشت سرمایه مطرح می‌کنند که هیچ‌یک پس از تولید، محقق نمی‌شود! از آنجایی که خودم تحصیل‌کرده مدیریت بازرگانی هستم و فعالیت‌هایی در حوزه بازاریابی و برندینگ داشته‌ام، درباره فیلم «پسر انسان» هم تصمیم گرفتم خودم فرآیند عرضه را در دست بگیرم و برنامه‌ریزی‌هایی برای اکران آن انجام دادم. اگر فیلم می‌خواست مسیر عادی خود را طی کند، تصورات درباره فروش آن در گیشه بسیار پایین بود. به‌خصوص که حتی نسبت به دیگر فیلم‌های اکران‌شده در «هنروتجربه» چهره‌های شاخصی در این فیلم حضور نداشتند که بخواهیم بگوییم به‌واسطه بازیگران می‌توانسته مخاطبی را جذب کند.

این تهیه‌کننده ادامه داد: فیلم «پسر انسان» موضوع بسیار جذابی برای مخاطب دارد و نیاز بود که این موضوع برای مخاطب تبیین و درباره آن اطلاع‌رسانی مناسبی صورت بگیرد تا برندینگ فیلم به بهترین شکل اتفاق بیفتد. به همین دلیل شخصا طی دو ماه گذشته کل کارهای مربوط به پشتیبانی و تبلیغ فیلم و مواردی همچون اکران خصوصی فیلم را برعهده گرفتم. یکی از دلایل موفقیت فیلم در اکران گروه «هنروتجربه» هم همین برنامه‌ریزی برای عرضه درست آن بود.

بازگشت سرمایه برای هر سرمایه‌گذاری مهم است

دلیلی با اشاره مجدد به وعده‌هایی که برخی فیلمسازان در فرآیند جذب سرمایه مطرح می‌کنند، گفت: بازگشت سرمایه برای هر سرمایه‌گذاری مهم است. درست که ساخت فیلم را یک مسئولیت اجتماعی هم می‌دانیم و هدف فرهنگی هم داریم اما بازگشت حداقل سرمایه، یکی از تعهداتی است که از سوی کارگردان این فیلم هم مطرح شد اما محقق نشد. احساس کردم اگر خودم برنامه‌ریزی برای اکران فیلم را برعهده نگیرم هم اکران داخلی را از دست می‌دهم و هم از منظر اکران بین‌المللی هم در مارکت بین‌الملل آسیب می‌بینیم.

تهیه‌کننده «پسر انسان» تأکید کرد: با وجود تمام شرایطی که به آن اشاره کردم من از ورود به این عرصه به‌عنوان یک سرمایه‌گذار پشیمان نیستم. من پای فیلمی که ساخته‌ام ایستاده‌ام و تلاش دارم این فیلم را در سطح بازارهای جهانی هم به بهترین شکل عرضه کنم. فکر می‌کنم این فیلم تجربه بسیاری خوبی بود و براساس آن احتمالا در پروژه‌های آینده‌ای که می‌خواهم به آن‌ها ورود کنم، دقیق‌تر عمل خواهم کرد.

وی در عین حال گفت: با توجه به هزینه‌هایی که تا به امروز برای فیلم «پسر انسان» کرده‌ایم، حتی یک دهم سرمایه اولیه‌اش هم بازنگشته و پولی که دو سال پیش برای این پروژه گذاشتیم، تنها ۱۰ درصد بازگشته است.

ضعف کارگردانی «پسر انسان» را نمی‌پذیرم

دلیلی در پاسخ به اینکه آیا معتقد به ضعف کارگردانی فیلم «پسر انسان» نیست؟ گفت: من چنین احساسی را نسبت به فیلم ندارم. این فیلم موضوع و محتوایی دارد که همه عوامل فنی آن به بهترین شکل در آن عمل کرده‌اند و مجموع عمل آن‌ها باعث شده است که امروز فیلم با استقبال خوب مخاطب مواجه است.

تأمین تجهیزات مرتبط برای فیلمبرداری روی دست با توجه به لنزهایی که برای دوربین‌ها مورد نیاز بود، هزینه‌های تولید را هم بالاتر می‌برد اما با توجه به انتخاب کارگردان همین گونه هم عمل کردیم. استدلال دوستان این بود که استفاده از این تمهید در تصویربرداری فیلم، نسبت به قاب‌های ثابت، شانس دیده شدن فیلم در جشنواره‌های خارجی را بالاتر می‌برد

وی افزود: منتقدان نظراتی درباره کارگردانی فیلم دارند و شاید می‌شد فیلم کیفیت بهتری هم در روایت داشته باشد اما در مجموع، معتقدم با توجه به موضوع فیلم، همچنان شاهد استقبال مخاطب خواهیم بود. فراموش نکنیم که کارگردان فیلم اولین تجربه کارگردانی خود را در این فیلم پشت‌سر گذاشته و با توجه به همین موضوع باید عملکرد او را قضاوت کنیم.

این تهیه‌کننده درباره حجم بالای تصویربرداری دوربین روی دست در فیلم هم گفت: این انتخاب کارگردان برای انتقال لحظه‌های ملتهب به مخاطب بوده است. اتفاقا تأمین تجهیزات مرتبط با این صحنه‌ها با توجه به لنزهایی که برای دوربین‌ها مورد نیاز بود، هزینه‌های تولید را هم بالاتر می‌برد اما با توجه به انتخاب کارگردان همین گونه هم عمل کردیم. در کلیت فیلم اما منتقدان چنین نقدی را به فیلم وارد می‌دانند. استدلال دوستان این بود که استفاده از این تمهید در تصویربرداری فیلم، نسبت به قاب‌های ثابت، شانس دیده شدن فیلم در جشنواره‌های خارجی را بالاتر می‌برد. در مقطع تولید چنین دلیلی را برای من مطرح کردند.

دلیلی درباره رسیدن به سوژه «مادری که پدر می‌شود» در فیلم «پسر انسان» توضیح داد: گویا این اتفاقی است که یکی از دوستان خانم میرحسینی تجربه کرده بود. ما نمونه این چالش را در خیلی از خانواده‌ها دیده بودیم و شاید تا سال‌ها هم درباره این چالش صحبت نکرده‌اند. پرداختن به این موضوعات نه فقط در جامعه ما که در خیلی جوامع هنوز یک تابو محسوب می‌شود.

وی افزود: سینما به‌عنوان یک رسانه می‌تواند این فرهنگ را به‌وجود بیاورد که ما انسان‌ها را ببینیم و آن‌ها را فارغ از جنسیت قضاوت کنیم. فکر می‌کنم فیلم «پسر انسان» تا حدودی در این زمینه توانسته موفق عمل کند. در اکران‌هایی که تا به امروز برای فیلم داشته‌ایم، خیلی از افراد مبتلا به این موضوع که با چالش تطبیق جنسیت مواجه هستند، حضور داشتند و با آن‌ها گفتگوهایی داشتیم. این افراد معمولا تا چند سال با مقاومت خانواده و جامعه برای طرح موضوع مواجه هستند. البته عده‌ای هم هستند که صرفا برای جلب توجه در جامعه سراغ این عمل می‌روند و این از نکاتی بود که برخی روانشناسان در جلسات بررسی فیلم به آن اشاره می‌کردند.

این تهیه‌کننده در پایان گفت: این افراد معمولا فرآیند دشوار و پرهزینه‌ای را برای عمل تطبیق جنسیت پشت سر می‌گذارند اما در مراحل بعد تازه باید با چالش‌های موجود در روابط اجتماعی و حتی برخی چالش‌های درونی خود میان گذشته و حالی که دارند، مواجه شوند. جامعه در پذیرش این افراد با شخصیت جدید خود مقاومت بسیاری دارد. خود این افراد هم گاهی خاطرات گذشته خود را مرور می‌کنند و همین رفت و برگشت به گذشته و حال، افراد را به مرحله‌ای می‌رساند که فقط یک روانشناس می‌تواند آن‌ها را نجات دهد.

رسانه سینمای خانگی- دولت موظف به حمایت از سینمای مقاومت است

محسن محسنی نسب گفت: مسایل مالی در دستگاه های فرهنگی و هنری باعث شده تا سینماگران متعهد و کاربلد سینمای مقاومت و دفاع مقدس خانه نشین شوند!

به گزارش سینمای خانگی از سینماپرس، محسن محسنی نسب تهیه کننده و کارگردان سینما در آستانه روز مقاومت اسلامی با انتقاد از شرایط فعلی سینمای مقاومت و ارزشی در کشور گفت: برخی مسایل مالی در دستگاه های فرهنگی و هنری باعث شده تا سینماگران متعهد و کاربلد سینمای مقاومت و دفاع مقدس خانه نشین شوند! در واقع چون این افراد ساده و سالم هستند اصلاً اجازه ورودشان را به حوزه تولید نمی دهند چون در این میان پول های زیادی خورده می شود که این افراد به واسطه متعهد بودن شان زیر بار آن نمی روند.

کارگردان فیلم های سینمایی «یورش» و «آخرین مرحله» در گفتگو با سینماپرس، افزود: مدت ها است شاهد آن هستیم که برآوردهای چندین برابری برای تولید برخی فیلم ها می دهند؛ به عنوان مثال فیلمی که با ۵ میلیارد ساخته می شود را با ۴۰ میلیارد می سازند. این وسط پول را کسانی می خورند که آن پروژه را ساپورت می کنند!

وی ادامه داد: کسی که با آرمان وارد سینمای ارزشی و استراتژیک شده به هر قیمتی فیلم نمی سازد از این رو آقایان مدیر و سیاست گذار تولید فیلم را به کسانی می دهند که بتوانند از قبل آن ها منتفع شوند.

محسنی نسب سپس با بیان اینکه سینمای مقاومت سینمایی اندیشمند است و مخاطبان خاص خود را دارد اظهار داشت: این سینما شاید مخاطب عام نداشته باشد اما دولت ملزم است از آن حمایت کند. متأسفانه مدیران سینمایی و فرهنگی در دیالوگ دم از حمایت می زنند اما عملاً هیچ کاری برای رشد و اعتلای این سینما نمی کنند.

این سینماگر متذکر شد: همانطور که پیش تر اشاره کردم بزرگترین اتفاق مشکلات مالی در بخش هایی است که تولید فیلم دارند. شما ببینید همین سال گذشته در فارابی چند نفر از اعضای شورا فیلم ساختند؟ این در حالی است که آن ها باید نظارت کنند نه اینکه برای خودشان بودجه بگیرند و فیلم بسازند.

وی تأکید کرد: این در حالی است که در نهایت حیرت بنده که فیلمنامه بسیار درخشانی در حوزه سینمای مقاومت نوشتم و فکر می کردم وقتی آن را به فارابی بدهم سورپرایز می شوند و بلافاصله آن را تصویب کرده و به تولید می رسانند به بهانه های واهی فیلمنامه را رد کردند.

کارگردان فیلم های سینمایی «مجانی» و «شانه دوست» خاطرنشان کرد: متأسفانه مدیران فرهنگی شاه سلطان حسین هستند و هیچ حرکت انقلابی و دگرگونی در حوزه فرهنگ انجام نمی دهند. این مدیر می رود و آن مدیر می آید و کسی نگاه انقلابی به معنای دگرگونی ندارد. جوانان مستعد و نیرومند را نمی بینند. ما که سال های عمرمان را در این حوزه کار کردیم و عملی و تئوری زندگی مان در این محوریت می گذرد را بیکار و خانه نشین کرده اند و برای خودشان هر کاری دلشان بخواهد می کنند.

محسنی نسب سپس با انتقاد شدید از اینکه فیلم های ابتر و ضعیف در حوزه سینمای مقاومت طی سال های اخیر دل بسیاری از سینماگران متعهد و دلسوز را به درد آورده است تصریح کرد: وقتی فیلمسازان قدیمی کار نمی کنند و فیلمسازان جدید مورد وثوق مدیران می آیند نتیجه انبوهی آثار ضعیف می شود. گویا سینمای مقاومت و دفاع مقدس مرکزی شده برای امتحان کسانی که یا تازه می خواهند وارد این حوزه بشوند یا دوست دارند خود را محک بزنند.

وی یادآور شد: در زمانی که ما فیلم های ارزشی کار می کردیم این روحیه جهادی و ارزشی حتی در پشت صحنه کارهای مان وجود داشت؛ مثلاً اگر در صحنه ای فردی به شهادت می رسید همه اعضای گروه یک پارچه اشک می ریختند اما آیا امروز هم چنین اتفاقاتی در پشت صحنه ها وجود دارد؟ قطعاً این گونه نیست چرا که این افراد نه شناختی دارند نه دغدغه ای و نه آن دوران را با تمام جان شان درک کرده اند.

این کارگردان سینما در پایان این گفتگو افزود: مدیران سینمایی و فرهنگی سال ها است می گویند ما از ژانرهای مهجور حمایت می کنیم اما عملاً چنین نیست! من کارگردان اکشن و رزمی هستم چرا سراغم نمی آیید؟ چرا هرچقدر فیلمنامه دادیم رد شد. چرا نگاه از بالا به پایین می کنید؟ حیرت انگیز است فارابی می رود از فیلمی ضعیف به لحاظ محتوا و پروداکشن حمایت می کند به اسم سینمای اکشن که همه به ضعف آن اذعان می کنند و امثال من نباید کار داشته باشیم. این ها فاجعه است.

رسانه سینمای خانگی- فیلم شهید شیرودی ساخته می‌شود

در رویداد «پاتوق سینما» فیلم سینمایی «اتاقک گلی» برای اهالی سینما نمایش داده شد و محمد عسگری کارگردان فیلم از ساخت اثر جدید خود درباره دفاع مقدس خود خبر داد.

به گزارش سینمای خانگی به نقل از روابط عمومی سازمان سینمایی سوره، تازه‌ترین رویداد «پاتوق سینما» با نمایش ویژه فیلم سینمایی «اتاقک گلی» روز پنجشنبه ۱۹ مرداد در سالن سوره حوزه هنری برگزار شد.

در این رویداد هنری که با محوریت دورهمی اهالی هنر و سینما و حول نمایش فیلم‌های روز سینمای ایران توسط سازمان سینمایی سوره برگزار می‌شود، جمعی از مسئولان فرهنگی و هنرمندان از جمله حبیب والی‌نژاد، پوران درخشنده، حمیدرضا جعفریان، هادی مقدم‌دوست، تورج الوند، روح‌الله زمانی، پدرام کریمی، امیررضا مافی، محمد ساسان، نیما شعبان‌نژاد، تینو صالحی، بابک خواجه پاشا، فرهاد کی‌نژاد، محمد حمزه‌ای، جواد قامتی و… حضور داشتند.

در ابتدای مراسم، محمد عسگری کارگردان فیلم سینمایی «اتاقک گلی» که در چهل و یکمین جشنواره بین‌المللی فیلم فجر حضور داشت، درباره این فیلم گفت: برای تولید «اتاقک گلی» زحمت زیادی کشیده شد و حاصل تلاش جمعی گروه عوامل است. امیدوارم خوشتان بیاید و اگر هم خوشتان نیامد، آن را به حساب کم‌سوادی و بی‌تجربگی من بگذارید.

وی افزود: به تازگی پروژه جدیدی در رابطه با شهید شیرودی شروع کردم و مایل بودم تا همراه با هنرمندان و عوامل «اتاقک گلی»، برخی همکارانم در فیلم جدیدم و همچنین هنرمندان و اهالی سینما نسخه جدید این فیلم را تماشا کنیم. قصد دارم از این طریق نظراتتان را برای رفع نواقص فیلمم بشنوم تا فیلم را برای اکران عمومی آماده کنیم.

پدرام کریمی نویسنده فیلم سینمایی «اتاقک گلی» نیز مطرح کرد: پیش‌تر، این فیلم را برای خانواده شهدا نمایش دادیم که بازخوردهای خوبی دریافت کردیم. بسیار خرسندم که در جمع شما سینماگران بار دیگر فیلم را می‌بینم که نگاه تخصصی به اثر دارید.

داود صبوری تهیه‌کننده «اتاقک گلی» نیز بیان کرد: ساخت فیلم‌های دفاع مقدسی، رسالت خاصی دارد. تولید «اتاقک گلی» ۳ بار تا آستانه تعطیلی رفت. اگر می‌خواهید از خودگذشتگی و جاودانگی برخی از بچه‌های سینما را در حوزه دفاع مقدس ببینید، «اتاقک گلی» نمونه بارز آن است. عوامل این فیلم، ۴۲ روز نتوانستند کار کنند زیرا شورای تأمین اجازه کار نمی‌داد. این عوامل، ۴۲ روز مقاومت کردند تا اعتبارشان محفوظ بماند. این فیلم با همدلی اعضای گروه «اتاقک گلی» شکل گرفت.

رسانه سینمای خانگی- سینماگر متعهد دلزده است، مدیر سینمایی به فکر میز و پُست

امیرحسین شریفی گفت: برخی مدیران فرهنگی به مقوله مهمی مانند مقاومت اسلامی توجهی ندارند و متأسفانه این سینمای مهم و استراتژیک رزو به روز مهجورتر از گذشته می شود.

به گزارش سینمای خانگی از سینماپرس، امیرحسین شریفی تهیه کننده سینما و تلویزیون در آستانه روز مقاومت اسلامی با انتقاد از شرایط فعلی سینمای مقاومت و ارزشی در کشور گفت: دغدغه مدیران فرهنگی تنها میز و پست ها و اطرافیان شان هست و به مقوله مهمی مانند مقاومت اسلامی توجهی ندارند و متأسفانه این سینمای مهم و استراتژیک رزو به روز مهجورتر از گذشته می شود.

تهیه کننده فیلم های سینمایی «اشک سرما» و «سیب سرخ حوا» در گفتگو با سینماپرس، افزود: متأسفم که باید عنوان کنم دغدغه مدیران فرهنگی و سینمایی سال ها است که فامیل و اطرافیان و دوستان و آشنایان شان است؛ آن ها دغدغه ای ندارند تا به ارزش ها بپردازند و این اتفاق در حالی است که مقاومت اسلامی یکی از بزرگترین پدیده های عصر حاضر است و ما ملزم هستیم در سینما به این مقوله مهم بپردازیم.

این سینماگر در ادامه این گفتگو با بیان اینکه سینماگران متعهد از وضعیت موجود دلزده شده اند تصریح کرد: درست است که اعتقادات ما سر جایش است و نسبت به مقوله های ارزشی همچنان وفاداریم اما دیگر دلمان کنده شده است و وقتی این همه بی توجهی به سینمای استراتژیک را می بینیم ترجیح می دهیم به سمت تولید آثار استراتژیک و ارزشی نرویم چون می دانیم و به ما اثبات شده است که بعد از ساخت هیچ گونه حمایتی از ما صورت نمی گیرد.

شریفی در همین راستا یادآور شد: چند سال قبل بنده فیلم سینمایی «آوازهای سرزمین من» به کارگردانی آقای عباس رافعی را ساختم؛ فیلمی استراتژیک و ارزشمند که متأسفانه ۵ سال است پشت در اکران مانده و مدیران سینمایی هیچ تمهیدی برای اکران آن اندیشه نکرده اند؛ از سوی دیگر صدا و سیما هم تاکنون به دلیلی نامشخص راضی به پخش آن نشده است و کلاً وضعیت به گونه ای شده که ما به این نتیجه رسیده ایم مدیران فرهنگی اصلاً از کسانی که در این حوزه مبادرت به تولید اثر می کنند حمایتی نخواهند داشت.

وی در پایان این گفتگو متذکر شد: متأسفانه ما با مدیرانی کج سلیقه روبرو هستیم که یا شناخت و درایت کافی ندارند یا کلاً دغدغه ای ندارند و یا اصلاً فکر و ایده های شان با ایده های استراتژیک و ارزشمند ما و امثال ما همخوانی ندارد. این اتفاق بسیاری از سینماگران متعهد و انقلابی را به شدت دچار معضل کرده به نحوی که اغلب آن ها مدت ها است بیکار و خانه نشین شده اند. این اتفاقات در حالی است که بی تردید سینمای جمهوری اسلامی ایران باید تمام توان و بودجه و اهتمامش را برای رشد، توسعه و گسترش این سینمای ناب و اصیل به کار می گرفت.

رسانه سینمای خانگی- نگاه ویترینی، سینمای مقاومت را به تاراج برده است

حسین قاسمی جامی گفت: مسئولان می خواهند به زور این سینما را سرپا و زنده نشان دهند در صورتی که این سینما در واقعیت به شدت دچار رخوت شده و از نفس افتاده است.

به گزارش سینمای خانگی از سینماپرس، حسین قاسمی جامی کارگردان سینما در آستانه روز مقاومت اسلامی با انتقاد از شرایط فعلی سینمای مقاومت و ارزشی در کشور گفت: مهمترین علت ضعف سینمای مقاومت در کشورمان نگاه ویترینی مسئولان به این محصولات است به نحوی که مسئولان می خواهند به زور این سینما را سرپا و زنده نشان دهند در صورتی که این سینما در واقعیت به شدت دچار رخوت شده و از نفس افتاده است.

کارگردان فیلم های سینمایی «پی ۲۲» و «چشم شیشه ای» در گفتگو با سینماپرس، افزود: عدم داشتن سیاست مدون در حوزه سینمای استراتژیک ما را با مشکل روبرو کرده! سلیقه مسئولان فرهنگی و سینمایی سینمای مقاومت و استراتژیک را با بحران روبرو کرده؛ در یک دوره مدیری هیچ اقدام موثری در این حوزه صورت نمی دهد و در دوره بعد مدیری تنها در حرف و وعده می گوید باید از این سینما حمایت شود.

این سینماگر با بیان اینکه سینمای مقاومت اسلامی نیازمند برنامه ریزی بلندمدت حداقل ۱۵ ساله است اظهار داشت: ما باید شرایط را به گونه ای فراهم کنیم که با تغییر دولت ها سیاست های مدیران در خصوص سینما عوض نشود و همه مدیران مجبور شوند از یک سیاست خاص پیروی کنند و سینمای جمهوری اسلامی ایران را با یک هدف خاص که آن هدف باید به اطلاع عموم برسد پیش ببرند.

کارگردان فیلم های سینمایی «زمزمه بودا» و «آزادی سرخ» تأکید کرد: ما موضوعات استراتژیک بسیاری داریم که نسبت به آن ها دچار غفلت شده ایم و این غفلت تنها به مقوله مقاومت اسلامی ختم نمی شود؛ مثلاً در مورد حجاب اسلامی تاکنون هیچ اثر درخور تأملی در سینما تولید نشده و این در حالی است که مدیران سینمایی ملزم هستند چنین آثاری را سفارش دهند و تولید کنند، آثاری که بتواند همه مردم را درگیر خود کند و علاقه مردم را به حجاب اسلامی چند برابر کند اما اسفا که در همه این زمینه ها به شدت دچار غفلت هستیم.

وی در بخش دیگری از این گفتگو تصریح کرد: وقتی وزیر ارشاد می گوید باید از فیلم طنز حمایت شود خود به خود بسیاری از سینماگران به این سمت می روند؛ مشکل ما از سیاست گذاران است که خط مشی درست برای سینما ترسیم نمی کنند.

قاسمی جامی متذکر شد: فیلمسازان دغدغه مند این حوزه نیز نیاز به پول و بودجه دارند اما وضعیت اقتصادی دولت به گونه ای است که مشکل دارد و از این سینما حمایت نمی کند و تهیه کننده بخش خصوصی هم هرگز راضی به سرمایه گذاری در این حوزه نمی شود.

این کارگردان سینما ادامه داد: همه ما باید بدانیم سینمای مقاومت بخشی از هویت سینمای ملی مان است و هرگز نمی توانیم آن را از کلیت سینما جدا کنیم. ما نباید میان سینماگران این حوزه تبعیض قائل شویم و به شکل گزینشی تنها از برخی فیلمسازان برای تولید این قبیل آثار دعوت به کار کنیم. بنده معتقدم یکایک سینماگران دغدغه مند این حوزه باید از سمت مدیران فرهنگی و سینمایی حمایت شوند و امیدوارم که به زودی شاهد تحقق چنین آرزویی باشیم.

رسانه سینمای خانگی- حمایت انجمن سینمای دفاع مقدس از فیلم کوتاه

مدیرعامل انجمن سینمای انقلاب و دفاع مقدس از ورود این انجمن به حوزه تولید فیلم کوتاه خبر داد.

به گزارش سینمای خانگی از روابط عمومی انجمن سینمای انقلاب و دفاع مقدس، سیدمحمد حسینی گفت: با توجه به اهمیت ویژه تولید فیلم کوتاه و ضرورت سرمایه گذاری ویژه در این عرصه، انجمن سینمای انقلاب و دفاع مقدس قصد دارد تا در حوزه تولید فیلم کوتاه اقدامات مؤثر و هدفمندی را اجرایی نماید.

وی افزود: این حوزه یک عرصه بسیار مهم است که می توان با کشف استعدادها، پرورش و هدایت نسل جدید و جوان کارگردانان کشور، هدف گذاری مؤثرتری را با برنامه ریزی و تخصیص اعتبارات لازم صورت داد که این مهم در درازمدت به تربیت و بروز و ظهور نسل جدید و نو کارگردانان سینمای ایران منجر خواهد شد.

عضو شورای سیاست گذاری جشنواره بین المللی فیلم مقاومت ادامه داد: بدین منظور و با حمایت های بی شائبه و همه جانبه بنیاد فرهنگی روایت فتح تاکنون ۵ فیلم کوتاه در این انجمن ساخته شده که این امر نویدبخش حضور جدی و مؤثر انجمن در تولید فیلم کوتاه خواهد بود و ان شاءاله این حضور با قدرت ادامه پیدا خواهد کرد.

حسینی گفت: بدین منظور در انجمن دفتر تولید فیلم کوتاه، امور تولید فیلم کوتاه از ایده تا ساخت را پیگیری و مدیریت خواهند کرد و علاقمندان می توانند در این حوزه آثار خود را به منظور ارائه به شورای ساخت فیلم کوتاه انجمن سینمای انقلاب و دفاع مقدس ارسال نماید.

انجمن سینمای انقلاب و دفاع مقدس وابسته به بنیاد فرهنگی روایت فتح می باشد و با سابقه ای بیش از ۳ دهه در زمره با سابقه ترین و اصلی ترین نهادهای ساخت و تولید فیلم های سینمایی بلند و فیلم های کوتاه با مضامین انقلاب اسلامی، دفاع مقدس و مقاومت می باشد.

جشنواره بین المللی فیلم مقاومت نیز از دیگر فعالیتهای مهم و مؤثر این انجمن در عرصه سینمای کشور به شمار می رود.

رسانه سینمای خانگی- مدیر کم‌تجربه، دلیل عمیق نبودن سینمای مقاومت است

عبدالله باکیده گفت: این بحران به وجود آمده در این سینمای مهم و ارزشمند، یک سازماندهی عظیمی می خواهد تا بتواند از تلاطم به آرامش برسد.

به گزارش سینمای خانگی از سینماپرس،عبدالله باکیده کارگردان سینما و تلویزیون در آستانه روز مقاومت اسلامی با انتقاد از شرایط فعلی سینمای مقاومت و ارزشی در کشور گفت: نتیجه حضور مدیران کم تجربه و جوان باعث شده سینمای مقاومت در سطح باقی بماند و ما شاهد تولید آثاری باشیم که اصلاً چشمگیر و قابل توجه نیستند.

کارگردان فیلم های سینمایی «پوتین» و «صلیب طلایی» در گفتگو با سینماپرس، افزود: وقتی مدیرانی به مراکزی که مسئولیت زمینه سازی برای صدور بحث های مهم فرهنگی را دارند سنجاق شد اند که اغلب جوان هستند و از مشاوران جوان تر و کم تجربه تر از خود بهره می برند نتیجه می شود همین وضعیت بحرانی در حوزه سینمای مهم و استراتژیک مقاومت!

وی ادامه داد: بی تردید هر نظامی که متکی بر ایدئولوژی خاصی است به خصوص ایدئولوژی مدافع که ما جزو آن ها هستیم نیاز دارد تا در حوزه مقاومت طرحی را بریزد که اجرا پذیر باشد.

باکیده با تأکید بر اینکه حوزه سینمای مقاومت باید از شعار جدا شود متذکر شد: سینمای مقاومت باید از گفتمان های جلسه ای جدا شود و به حوزه اجرایی برسد. این بحران به وجود آمده در این سینمای مهم و ارزشمند، یک سازماندهی عظیمی می خواهد تا بتواند از تلاطم به آرامش برسد. باید آدم هایی که دارای استدلال و استراتژی کامل هستند برای حضور در این گروه ها دعوت شود تا بتوان از این بحران عبور کرد.

این سینماگر پیشکسوت با انتقاد نسبت به برخی تولیدات دولت تصریح کرد: متأسفانه سینمای دولتی فیلم هایی را ارائه می کند که نازل تر از سینمای بدنه هستند! یک زمانی سینمای بدنه فیلم های نازل و پیش پاافتاده ارائه می کرد اما امروزه کار به جایی رسیده که نهادهای دولتی این قبیل فیلم ها را تولید می کنند و این مایه شرمساری است.

کارگردان سریال های تلویزیونی «نبردی دیگر» و «بچه های هور» خاطرنشان کرد: ما باید در سینمای مقاومت به روز عمل کنیم؛ مخاطب امروزی نمی تواند قهرمانان ۴۰ سال پیش را به آن صورت بپذیرد. پس تولید فیلم های سینمای مقاومت مستلزم آن است که ما به صورت اصولی و توأم با اندیشه جدید واردش شویم. نباید شخصیت های این سینما علی السویه باشند. مدیران باید به سمتی بروند که تولیدات این سینما بتواند با نسل جوان و به ویژه مخاطبان جهانی ارتباط بگیرد.

وی تأکید کرد: یکی از مهمترین نقاط ضعف سینمای مقاومت به ویژه طی سال های اخیر آن است که این سینما به شدت دچار شعارزدگی شده است. ما باید از شعار دادن پرهیز کنیم و بدانیم دیگر دوره شعار دادن گذشته است.

باکیده در بخش دیگری از این گفتگو متذکر شد: مقوله مهم مقاومت حوزه های گسترده ای دارد؛ از ادبیات گرفته تا تئاتر و مجسمه سازی و هنرهای نمایشی و هنرهای تصویری مثل سینما و تلویزیون باید به شکل کاملاً متعالی به این مسأله نگاه کنند. متعالی از نظر اینکه باید از منظری به موضوع مقاومت پرداخت که بشود کل جهان آن را درک کند اما متأسفانه ما بسنده می کنیم به اینکه مثلاً فیلمی راجع به یک شهید بسازیم که فقط داخل ایران قابل نمایش باشد.

این کارگردان در همین راستا افزود: وقتی بحث مقاومت پیش می آید در برابر افکار تهاجمی دشمنان است. پس برای افکار مهاجم باید آثار مهم مدافعی ساخت که این اتفاق هنوز در سینمای کشور ما نیفتاده است. به قوال والت دیزنی سینما زبان تمام مردم دنیا است و ما باید بر اساس نیازها و زبان مردم دنیا به فیلم های مان نگاه کرده و مبادرت به تولید آثارمان کنیم.

وی در پایان این گفتگو با بیان اینکه مقاومت بشارت دهنده افکار خوب است افزود: سینما یکی از راه های مبارزه است و می تواند بینندگان را در هر نقطه از دنیا با این مسأله و دغدغه های خودش آشنا کند. بر این اساس است که ما وظیفه داریم مبشر خوبی باشیم. اما اگر هنر در سینما به تعالی نرسد و حرفی که قرار است صادر شود به عنوان ثمره و مفهوم انقلاب مانند غزل حافظ نباشد و به درد نخورد همان بهتر که کاری صورت نگیرد. بی شک برای اینکه این سینما به تعالی برسد باید از افراد متبحر برای آن استفاده کرد تا یک اثر هنری وقتی خلق می شود در حد جهانی و تعالی باشد.

رسانه سینمای خانگی- موضوع مقاومت در سینمای ایران مغفول است

شاهرخ کیوان نیا گفت: راهکار برون رفت از این شرایط این است که نیروهای متعهد و امتحان پس داده ای که طی ۴ دهه پس از پیروزی انقلاب اسلامی همواره عشق خود را به اسلام و انقلاب نشان داده اند پای کار بیایند و اداره امور را در دست بگیرند.

به گزارش سینمای خانگی، شاهرخ کیوان نیا مستندساز در آستانه روز مقاومت اسلامی با انتقاد از شرایط فعلی سینمای مقاومت و ارزشی در کشور گفت: مدیران فرهنگی بیشتر دنبال مانور رسانه ای و ارائه بیلان کاری به بالادستی های شان هستند و همین باعث شده توجه چندانی به مقوله های مهمی همچون مقاومت اسلامی نداشته باشند و قطعاً راهکار برون رفت از این شرایط این است که نیروهای متعهد و امتحان پس داده ای که طی ۴ دهه پس از پیروزی انقلاب اسلامی همواره عشق خود را به اسلام و انقلاب نشان داده اند پای کار بیایند و اداره امور را در دست بگیرند.

کارگردان مجموعه مستند «موزه های جنگ دنیا» و «از کربلا تا قدس» در گفتگو با سینماپرس، افزود: بنده همیشه این نکته را گوشزد کرده ام که نخ تسبیح ایجاد بحران و معضلات عدیده در حوزه مسائل فرهنگی و هنری بالاخص در سینما و تلویزیون فقدان استراتژی و راهبرد مدیران بالادستی است.

وی در همین راستا ادامه داد: نکته اینجا است که در مصوبات مدیران بالادستی پرداختن به این قبیل موضوعات و مضامین همواره وجود دارد اما وقتی کارها به مدیران میانی و پایین دستی ارجاع می شود آن ها با مانع تراشی ها و سنگ اندازی های متعدد جلوی به ثمر رسیدن این کارها را می گیرند و همین باعث می شود که پرداختن به این مقولات حیاتی و مهم تنها در حد شعارهای زیبا باقی بماند.

این سینماگر برجسته با بیان اینکه نهایت کار مدیران فرهنگی و سینمایی در حوزه های استراتژیک و مهم تنها به برگزاری چند سمینار و همایش و کنفرانس خلاصه می شود تصریح کرد: این کارها هم صرفاً برای این است که آن ها بتوانند به بالادستی های خود پاسخگو باشند! معضل ما این است که با مدیرانی روبرو هستیم که به این مقوله مهم باور ندارند و اگر هم تاکنون اندک کارهایی در حوزه سینمای داستانی و مستند در این خصوص تولید شده به دلیل عرق شخصی خود افراد بوده است.

کیوان نیا سپس با اشاره به فیلم سینمایی «سی و سه روز» ساخته جمال شورجه یادآور شد: یکی از فیلمسازان متعهدی که برای این جنگ بزرگ اثر سینمایی تولید کرد آقای شورجه بود و متأسفانه بعد از تولید فیلم ایشان هیچ کار جدی دیگری در این باره تولید نشد. خوب این اتفاق بسیار تلخ و ناراحت کننده است چرا که تولید این قبیل آثار استراتژیک و ارزشمند نباید قائم به افراد باشد و کلیت تولیدات سینمای ما باید چنین باشد.

کارگردان مستندهای «سلاح قلم» و «رزم آهنگ» تأکید کرد: اهمال کاری مدیران فرهنگی و سینمایی ما در این حوزه در حالی است که در خارج از کشور به خصوص در سینمای هالیوود برای اهداف کلان و استراتژیک خود هزینه و سرمایه گذاری های متعدد می کنند و تمام اهتمام شان را برای تولید آثاری به نفع کشور خود و اهداف شوم خود به کار می بندند اما در کشور ما یک فیلمساز متعهد و انقلابی باید برای به سرانجام رسیدن کارش مدام از پشت در اتاق این مدیر به آن شورا و از آن شورا به سراغ آن مدیر برود و در نهایت هم از نفس بیفتد و عطای این کار را به لقایش بخشیده و از خیرش بگذرد.

وی خاطرنشان کرد: این اتفاق بسیار تلخ است که علیرغم تأکیدات مقام معظم رهبری مدیران فرهنگی اینقدر اهمال کارند و اینطور سهل انگارانه با این موضوع مهم و حیاتی برخورد می کنند که قطعاً این اتفاق نشأت گرفته از فقدان و اعتقاد و باور میان آن ها است. متأسفانه این مدیران نه تنها از حمایت اجتناب می کنند بلکه موانع جدی نیز بر سر راه فیلمسازان می گذارند.

کیوان نیا در پایان این گفتگو متذکر شد: تنها راهکار برون رفت از این اوضاع و احوال این است که افراد دغدغه مند به عنوان مدیر به کار گرفته شوند. باید امتحان پس داده ها در ۴ دهه بعد از انقلاب به کار دعوت شوند. شهید آوینی می گفت هنرمند مکنونات درونی خودش را در قالب هنر می ریزد، خوب مدیران هم باید از هنرمندانی حمایت کنند که مکنونات قلبی شان حمایت از اسلام و انقلاب باشد نه اینکه سال ها است این هنرمندان پشت در اتاق این مدیر و آن مدیر معطل مانده اند.

رسانه سینمای خانگی- دو فیلم ایرانی مسافر هند شدند

مستند «وداع با اسلحه» و فیلم کوتاه «بعد از نیمه شب» به پانزدهمین جشنواره بین‌المللی کرالای هند راه یافتند.

به گزارش سینمای خانگی از روابط عمومی سازمان سینمایی سوره، فیلم مستند «وداع با اسلحه» به کارگردانی امیرحسین کاربخش و تهیه‌کنندگی علیرضا منتظری از تولیدات مرکز سفیرفیلم و فیلم کوتاه «بعد از نیمه شب» به کارگردانی محمد باقری و تهیه‌کنندگی محمدهادی آقاجانی از تولیدات باشگاه فیلم سوره در پانزدهمین جشنواره بین‌المللی فیلم‌های مستند و کوتاه کرالای هند به نمایش در می‌آیند.

این جشنواره ۴ تا ۹ آگوست برابر با ۱۳ تا ۱۸ مردادماه در شهر کرالای هند برگزار می‌شود.

«وداع با اسلحه» روایت صلح فلسطین و اسرائیل است که رهبران آن‌ها بعد از ۴۵ سال مبارزه و درگیری تصمیم می‌گیرند برای آزادی، صلح بهتر از مبارزه است!

«بعد از نیمه شب» نیز راوی قصاص و از خود گذشتگی یک مادر به عنوان ولی‌دم است.

جشنواره بین‌المللی فیلم‌های کوتاه و مستند کرالا (IDSFFK) طی سال‌ها به پلتفرم کلیدی برای فیلمسازی غیرداستانی در این کشور تبدیل شده و هدف این جشنواره ترسیم و انعکاس ماهیت انفجاری رسانه در جنبه‌های مختلف خلاقیت و مقاومت آن و اطمینان از مشارکت حرفه‌ای‌های سینما و مخاطبان در برنامه‌هایی است که برای برانگیختن گفتگوها و بحث‌ها طراحی شده‌اند.

پخش بین‌الملل هر ۲ اثر برعهده مرکز بین‌الملل سوره است.

خروج از نسخه موبایل