فیلم «سورا» که این روزها در مرحله پیش تولید قرار دارد و به زودی فیلمبرداری آن در خیابان عبدالرزاق اصفهان آغاز می‌شود، درباره خشم پنهان یک دختر و جامعه‌ای مردسالار است.
به گزارش سینمیا خانگی از ایسناف رضا اسماعیلی، تهیه‌کننده، نویسنده و کارگردان فیلم «سورا» در خصوص محتوای این فیلم به ایسنا، گفت: این فیلم که در حال حاضر در مرحله پیش‌تولید قرار دارد به یک جامعه مردسالار اشاره دارد و درباره یک دختر و خشم پنهان او در اثر اتفاقاتی است که جامعه برای او رقم می زند. در این فیلم جامعه در قالب خانواده و ظلم‌های واردشده به دختران از جمله خیانت و کلاه‌برداری نیز در قالب تجاوز بیان‌شده است.
او افزود: لوکیشن منتخب ما برای فیلمبرداری، خانه‌ای قدیمی در خیابان عبدالرزاق اصفهان است و فیلمبرداری آن ۲۹ مهرماه پس از چهار روز ضبط به پایان خواهد رسید.
تهیه‌کننده و کارگردان فیلم کوتاه «سورا» خاطرنشان کرد: ما در حال حاضر فیلمنامه این فیلم را برای جشنواره فیلم کوتاه برلین، جشنواره ازمیر ترکیه، چند جشنواره در بلژیک و ایتالیا از طریق سایت iranfilmport ارسال کرده و مورد تائید قرارگرفته و اعلام کرده‌اند که این فیلم قابلیت ورود به جشنواره را دارد.
اسماعیلی با بیان اینکه عنوان «سورا» نام شخصیت اول فیلم است، درباره چگونگی ساخت این فیلم نیز بیان کرد: جرقه ساخت فیلم «سورا» زمانی در ذهن من رقم خورد که خاطره یکی از دوستانم در رابطه با خشم پنهان یک دختر را شنیدم و شخصاً دغدغه قبلی در خصوص این موضوع نیز داشتم.
این نویسنده و کارگردان با اشاره به اینکه اولویت در انتخاب بازیگر در فیلم «سورا»، توانایی در ایفای نقش و مطرح بودن بازیگر بود، یادآورد شد: علت انتخاب «رامین راستاد» برای ایفای نقش در این فیلم قابلیت و توانایی این بازیگر در ریتم و تمپو برای ایفای نقش و همچنین پریسا عمادی به دلیل بازی چهره و بدن به‌عنوان بازیگر برگزیده شدند.
او ادامه داد: در فیلم «سورا» رامین راستاد و پریسا عمادی به ایفای نقش پرداخته‌اند، مدیر فیلمبرداری نیز یاسر زمانی است و افسانه کچویی طراحی گریم را بر عهده دارد؛ همچنین دستیار کارگردان و برنامه‌ریز هادی مسعودی است و رضا اسماعیلی به‌عنوان طراح صحنه و لباس و فرامرز مختاری مبارکه به‌عنوان مدیر صدابرداری حضور دارند و مجید نعمت الهی مدیر تولید است؛ ضمن اینکه نازنین عرب به‌عنوان منشی صحنه و محمد نوشاد نیز به‌عنوان عکاس در این فیلم حضور دارند.
بهار سال ۹۴ بود که می‌خواستیم رضا کیانیان را غافلگیر کنیم و برایش تولدی بگیریم. دنبال دوستی بودیم که در آن روز در کنارمان باشد. همین که ماجرای تولد را با آتیلا پسیانی مطرح کردیم، با آغوش باز پذیرای‌مان شد.
آتیلا پسیانی علاقه چندانی به گفتگوهای مطبوعاتی نداشت. او جزو هنرمندان مصاحبه‌گریزی بود که گاهی با بعضی خبرنگاران که مورد اعتمادش بودند، گفتگو می‌کرد.
از آن هنرمندانی نبود که به راحتی در دفتر رسانه‌ها حضور پیدا کند اما خرداد سال ۹۴ وقتی که با او درباره تولد رضا کیانیان صحبت کردیم، به گرمی استقبال کرد و چند روزی پیش از سالروز تولد کیانیان در دفتر ایسنا حاضر شد تا همراه با خبرنگاران هنری ایسنا، کیانیان را غافلگیر کند.
رضا کیانیان را به بهانه گفتگویی دوستانه درباره کمپین خیریه سین هشتم، به ایسنا دعوت کردیم. روز موعود که رسید، کیانیان چند دقیقه‌ای زودتر از ساعت مقرر رسید و پشت‌بند او آتیلا هم آمد. کیانیان حتی بعد از دیدن آتیلا هم هیچ ظنی نبرد که تولدی سورپرایزی برایش تدارک دیده شده.
یکدیگر را در آغوش کشیدند و خندیدند و حال و احوال کردند و پسیانی با همان شیطنت همیشگی‌اش گفت: رضا تولدت مبارک!
و تازه اینجا بود که ماجرا معلوم شد.
آتیلا خطاب به کیانیان گفت: دست پدر و مادرت درد نکند که تو را به دنیا آوردند.
در آن جشن کوچک، پسیانی با لحنی طنز همیشگی‌اش گفته بود: ما خیلی خوشحالیم که رضا به دنیا آمده است. آنچه در او دوست دارم، این است که ذهن و زاویه نگاهش را خیلی جوان می‌بینم.
او خطاب به کیانیان ادامه داد: وقتی بچه‌های ایسنا درباره تولد تو با من صحبت کردند، با کمال میل قبول کردم چون برای این همکاری دلایل زیادی داشتم.
پسیانی روزهای آغازین دوستی خود را با کیانیان مرور کرده بود: رضا از دوستان قدیمی من و برایم بسیار دوست‌داشتنی و محترم است. ما از دانشکده با هم بودیم و به رغم برخی اختلاف سلایق، دوستی نزدیکی داشتیم و داریم و همیشه حاصل این همکاری‌ها برایم رضایت‌بخش بوده است چون در این همکاری‌ها همیشه فایل‌های جدیدی برایم باز شده و حاصل گپ‌های دوستانه‌مان نتیجه بخش بوده است. ما حرف‌های خیلی زیادی داریم.
پسیانی که در آن مقطع در اجرای دو نمایش «پرفسور بوبوس» و «عرق خورشید، اشک ماه» با کیانیان همکاری کرده بود، در پاسخ به کنحکاوی ما درباره این همکاری دیرهنگام توضیح داده بود: ذات حرفه ماست که گاه همکاری با دوستان خیلی نزدیک‌مان، خیلی دیر اتفاق می‌افتد و گاهی اصلا پیش نمی‌آید.
رضا کیانیان هم از خوبی‌های آتیلا گفت و درس‌هایی که از او آموخته: «چیزی که در آتیلا برایم دوست‌داشتنی و احترام‌برانگیز است، حضور همیشگی اوست. او همیشه کار می‌کند و هرگز غُر نمی‌زند و طلبکار هم نیست. این ویژگی را از دوران دانشکده داشت. خود من در بسیاری از دوره‌ها تئاتر کار نکردم اما آتیلا همیشه فعال بوده و حالا در سطح دنیا هم شناخته شده است. همین موضوع باعث شده خیلی‌ها از او بدشان بیاید و از کار کردن امثال او ناراحت باشند چون کارنکردن خودشان معلوم می‌شود. سلیقه و نوع نگاه آتیلا در تئاتر با من متفاوت است، اما این تفاوت باعث نزدیکی و دیالوگ ما می‌شود.
کیانیان از یکی از ویژگی‌های نادر آتیلا هم سخن گفته بود: «گاهی که بیکار می‌شوم، تنبلی بر من چیره می‌شود و حالم بد می‌شود. در این گونه مواقع آتیلا را به یاد می‌آورم که همیشه کار می‌کند. او در این زمینه یگانه یگانه است. اگر سالن نداشته باشد، در خانه یا حتی گاراژ، تئاتر اجرا می‌کند و من افتخار می‌کنم دوست او هستم. »
سال بعد تصمیم گرفتیم در روز بازیگر که فاصله نزدیکی با سالروز تولد پسیانی داشت، او را غافلگیر کنیم و این بار رضا کیانیان به دعوت ما به تئاتر مستقل آمد؛ جایی که پسیانی در آن تئاتری روی صحنه داشت. نمایش «سوراخ» به کارگردانی جابر رمضانی.
بعد از اجرای این نمایش که پسیانی بازیگر آن بود، جمعی از دوستان این هنرمند همچون علی اصغر دشتی، محمود بهرازنیا، رضا کچک‌زاده، و … او را در جشن تولدش غافلگیر کردند.
آنان ابتدا به تماشای نمایش «سوراخ» نوشته و کار جابر رمضانی نشستند و بعد از اجرای این نمایش، کیانیان در برنامه دوستانه‌ای که در کافه همین سالن برگزار شد، گفت: تولد آتیلا را همزمان با روز بازیگر جشن می‌گیریم. من یکی از عشاق او هستم و خوشحالم که امشب در جشن تولدش حضور دارم، زیرا چه کسی بهتر از آتیلا که جشن تولدش در «روز بازیگر» برگزار شود؟!
او خطاب به پسیانی گفته بود: تو به عنوان بازیگر تا سال آینده روی سر ما هستی و این مراسم اولین مراسم سورپرایزی تئاتر مستقل تهران است و امیدواریم از سال آینده هر سال، روز بازیگر برای یک بازیگر تئاتر، مراسمی برگزار شود.
حالا چند سال از آن روزها می‌گذرد و اتفاقات بسیاری را پشت‌سر گذاشته‌ایم و در مقاطع گوناگونی غافلگیر شده‌ایم. اما آتیلا باز هم همه دوستان خود را که مرگ او را باور نداشتند، غافلگیر کرد.
در ماه‌های اخیر آثاری در سینما و تلویزیون با حضور بعضی چهره‌های تازه‌درگذشته در مقام بازیگر، منتشر شده است و نمایش آنها، یاد و خاطره هنرپیشه‌های فقید سینمای ایران را زنده می‌کند.
به گزارش سینمای خانگی از ایسنا، این شب‌ها مجموعه تلویزیونی «رحیل» که از شبکه سه سیما پخش می‌شود، از حضور زنده‌یاد حسام محمودی که بهار امسال درگذشت در نقش ولیعهد قاجار بهره می‌برد. به شکلی جالب توجه، از آخرین ماه ۱۴۰۱ تاکنون ۶ فیلم و سریال با بازی بازیگران سرشناس اما فقید سینما و تلویزیون به نمایش درآمده است که این گزارش مروری بر آنها دارد.
حضور ادامه‌دار حسام محمودی با «رحیل»
زنده‌یاد حسام محمودی هنرپیشه جوان و بی‌حاشیه سینما و تلویزیون که اردیبهشت ماه در ۳۷ سالگی درگذشت، از جمله بازیگرانی است که این روزها سریالی را روی آنتن دارد. او در یکی از نقش‌های مکمل مجموعه تاریخی «رحیل» بازی کرده بود و در میانه تصویربرداری این اثر، پیش از پایان بازی‌اش از دنیا رفت. بنابراین هنرپیشه دیگری جایگزین او شد. از این بازیگر فقید، در ماه‌های اخیر مجموعه تاریخی «سوران» نیز پخش شد که او در آن، ایفاگر نقش «رستگار» یکی از شخصیت‌های اصلی سریال بود.
بازگشت علی انصاریان پس از ۱۴ ماه
زنده‌یاد علی انصاریان از جمله هنرپیشه‌های سینماست که در سال‌های شیوع کرونا، نیمه بهمن ماه ۹۹ بر اثر ابتلاء به این ویروس مرگبار درگذشت. از آن زمان تا به حال دو فیلم «بانک‌زده‌ها» و «قطع فوری» با بازی این بازیگر به نمایش درآمده که دومی، این روزها روی پرده سینماهای هنروتجربه است. در این فیلم به کارگردانی مریم بحرالعلومی که ۱۴ ماه پس از درگذشت انصاریان به نمایش درآمده است، این هنرپیشه یکی از نقش‌های اصلی را ایفا می‌کند.
درگذشت اکبری مبارکه و مرگ کاراکتر سریال
زنده‌یاد کریم اکبری مبارکه آبان ماه ۹۹ و هنگامی که در سریال «جشن سربرون» به کارگردانی مجتبی راعی جلوی دوربین می‌رفت، به ویروس کرونا مبتلا شد و جان باخت. این مجموعه تلویزیونی بعدها به «آتش و باد» تغییر نام داد و در نوروز و رمضان ۱۴۰۲، روی آنتن شبکه سه سیما رفت. در سریال نیز شخصیت «آقا سیدمحمد» با بازی اکبری مبارکه با مرگی ناگهانی از دنیا رفت و این اثر بدون جایگزینی بازیگری دیگر به جای این هنرپیشه فقید، به تولید رسید.
سریال توقیفی که سلیمانی ندید
اواخر سال ۱۴۰۱، شبکه سه سیما میزبان سریال «کتونی زرنگی» ساخته علی ملاقلی‌پور بود که بخاطر اختلاف نظر با کارگردان، برای سه سال توقیف شده بود. زنده‌یاد علی سلیمانی در این سریال کمدی ایفاگر یکی از نقش‌های مکمل بود، اما پیش از آن که توقیف پایان یابد و سریال را روی آنتن تلویزیون ببیند، در تابستان ۱۴۰۰ بر اثر کرونا از دنیا رفت. پخش «کتونی زرنگی» یاد و خاطره زنده‌یاد سلیمانی بازیگر بااخلاق و خوشنام سینما و تلویزیون را زنده کرد.
درگذشت پوراحمد یک ماه قبل از اکران فیلم
در این فهرست یک نام دیگر را هم می‌توان ذکر کرد. کیومرث پوراحمد که اگرچه حرفه اصلی‌اش کارگردانی بود، اما چند تجربه محدود و کوتاه بازیگری جلوی دوربین را از سر گذراند و پیش از نمایش عمومی آخرین تجربه از این دست، درگذشت. او در «نگهبان شب» ساخته سیدرضا میرکریمی یک نقش بسیار کوتاه را ایفا کرد، اما حدود دو ماه قبل از اکران عمومی این فیلم، از دنیا رفت. او البته در آن زمان یک فیلم اکران‌نشده را نیز در مقام نویسنده و کارگردان داشت که یک ماه بعد از نمایش فیلم میرکریمی، به اکران عمومی درآمد.
وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی رسالت اولیه، اصلی، مهم و اساسی انقلاب اسلامی را تحکیم بنیان‌های خانواده دانست و گفت: از همه عرصه‌های فرهنگی و هنری برای ترویج خانواده پاک و انسانی استفاده می کنیم.
به گزارش سینمای خانگی از ایرنا، محمدمهدی اسماعیلی در آیین اختتامیه نخستین جشنواره بین‌المللی فیلم حوا در تالار وحدت اظهار داشت: در دوره طلایی حاکمیت دین در جمهوری اسلامی ایران این روز مبارک به نام خانواده نامگذاری شده است. روز خانواده بیش از آنکه یک نامگذاری عادی و متداول باشد، یک فرهنگ مهم را در پشت سر خودش دارد.
وی افزود: جامعه ایرانی – اسلامی ما خانواده محور است. زن و مرد در کنار و دوشادوش هم و با هم یک اجتماع کوچک را تشکیل می‌دهند. نهاد مقدس خانواده و حاصل این پیوند فرزندانی هستند که در دامن پر مهر و محبت پدر و مادر بزرگ می‌شوند و همه فضایل جامعه انسانی به واسطه تشکیل درست این هسته اولیه یعنی اجتماع خانواده است.
اسماعیلی اظهار داشت: اگر جامعه‌ای می خواهد به سعادت برسد باید این کانون گرم باشد و به موقع تشکیل شده و به موقع به شاخ و برگ و میوه برسد تا اجتماعی نمونه و شجره طیبه شود. الگوی ما مثل همه حوزه‌های دیگر خاندان وحی و اهل بیت عصمت و طهارت است که مظهر پاکی و دوری از هر رجز و ناپاکی‌اند. این در منزلت خاندان وحی است. این خانواده، خانواده الگوی ماست.
وی با بیان اینکه رسالت اولیه، اصلی، مهم و اساسی انقلاب اسلامی تحکیم بنیان‌های خانواده است، گفت: اگر می‌خواهیم در هر حوزه‌ای موفق باشیم شرط لازم این است که خانواده‌هایی اصیل و پاک بر پایه مهر و عاطفه و روابط شرعی و انسانی را برقرار کنیم.
اسماعیلی افزود: در جامعه جهانی زیست می‌کنیم که این نهاد مقدس در معرض تهدید است. امروز تمدن ناسازگار با فطرت بشری به دنبال تحمیل الگوهای ناهنجار خود در عرصه خانواده است. اگر به این عرصه عمومی نظام بین‌المللی نگاه کنید، مواردی و مفاهیمی نظیر همجنسگرایی امروز به عنوان یک جریان نامتعادل، استعماری و غیر انسانی دارد بنیان خانواده را تهدید می‌کند.
وزیر فرهنگ گفت: خانواده، امری مقدس نزد همه خیرخواهان انسانی و ادیان بشری و محل وفاق همه کسانی هست که به دنبال ایجاد نظامی اجتماعی بر پایه مهر و پاکی است. اگر این نهاد را خدشه دار کنیم چه اتفاقی می افتد؟
اسماعیلی افزود: امروز در دنیا در همان جایی که این تمدن ناسازگار با فطرت بشری حاکمیت فرهنگی را در اختیار دارد چه نتایج زیانباری به دنبال آورده است.
وزیر فرهنگ تاکید کرد: از همه عرصه های فرهنگی و هنری برای ترویج خانواده پاک و انسانی استفاده می کنیم. ما پای خانواده ایستاده ایم. این شعار جشنواره حوا است. ما پای خانواده سالم، انسانی، شرعی و اخلاقی ایستاده‌ایم. ناگزیریم بایستیم و ترویج کنیم. چاره‌ای نداریم برای ساخت آینده‌ای درخشان برای نسل بعدی، برای تربیت نیروهای جامعه‌ساز آینده. خانواده را ترویج کنیم.
وی افزود: به همین دلیل نخستین جشنواره بین‌المللی حوا را برای حوزه خانواده برگزار می کنیم. نام مقدس حوا را برای جشنواره انتخاب کردند. حوا مادر ما همه انسان هاست و همه انسان ها مدیون این مادر بزرگوار هستند. تصویری که از حوا در رسانه‌های غربی وجود دارد، تصویری مضموم و نادرست است.
وزیر فرهنگ گفت: دوستان حذر داشتند وقتی نام مقدس حوا را در شبکه‌ها مورد جستجو قرار می دهیم آنقدر ادبیات ناپسند به وجود آمده که نوعی خدشه به این جایگاه والاست. برای ارج نهادن به این مادر بزرگ آسمانی همه انسان‌ها، این جشنواره به نام حوا نامگذاری شد.
اسماعیلی با اشاره به ارسال ۳۲۰ اثر به دبیرخانه جشنواره و استقبال خوب از آن گفت: این جشنواره در سال آینده با شکوه و رونق بیشتری برگزار خواهد شد و انشاالله این کار جدید و جشنواره مهم به فهرست جشنواره های بین المللی کشور اضافه خواهد شد که نقطه مشترک و وصلی بین همه دغدغه مندان حوزه خانواده در سراسر دنیا با هر دین، مذهب و نگاه است. خانواده محل وفاق همه جامعه بشری است.
۹ کارگروه با پیام رئیس جمهوری برای خانواده تشکیل دادیم در ادامه مراسم، انسیه خزعلی معاون امور زنان و خانواده رییس جمهوری و مهدیه سادات محور دبیر جشنواره فیلم حوا برای قدردانی از فخرالسادات میرلواسانی مادر شهیدان صادقی که به دلیل شرایط جسمانی امکان حضور روی سن نداشت، به میان تماشاگران رفتند.
معاون امور زنان و خانواده رئیس جمهوری در ادامه با تشکر از همه دست‌اندرکاران جشنواره گفت: امروز با پیام رییس جمهوری، ۹ کارگروه را برای خانواده تشکیل دادیم که بخشی از آن مربوط به هنر و رسانه و مربوط به خانواده تراز انقلاب اسلامی است.
انسیه خزعلی افزود: اگر خانواده سالم داشته باشیم جامعه ما سالم خواهد بود. امیدوارم دیگر از هم پاشیدگی خانواده را شاهد نباشیم. محور خانواده زن است. اگر زن مهربان، زن قوی و خردمند داشته باشیم، خانواده‌ای محکم و قوی نیز خواهیم داشت.
زنان محور اصلی کانون خانواده هستند دبیر جشنواره بین المللی فیلم حوا در این مراسم گفت: جشنواره حوا، در فضایی که سویه‌های متهاجم غرب پیوسته اعتقادات اصیل و ریشه‌دار ما را مورد حمله قرار می‌دهد، ترسیم هویت زنان و ضرورت حفظ ، انسجام و تحکیم خانواده را چراغ راه خود کرده است.
مهدیه‌سادات محور افزود: زنان قدرتمند ما محور و کانون اصلی خانواده هستند؛ آرامش منبعث از معنویت آنها مانند خون در کانون خانواده جریان می‌یابد و اقتدار آنها فرزندانی توانمند تربیت و دامن آنها مامنی پاک برای مردان مهیا کرده است و جان خانواده به جان زنان و مادران گره خورده است.
وی گفت: زنان کنشگر و قوی، خانواده‌ای حامی و جامعه‌ای متوجه و آگاه به نقش و جایگاه آنان را می‌طلبند. نخبگان و حاکمیت این جامعه باید برای چنین زنانی فعالانه برنامه ریزی وسیاستگذاری کرده و عملکرد همسو با آنها داشته باشد.
محور اظهار داشت: نام حوا را برای جشنواره انتخاب کردیم به معنای زندگی، زنی بزرگ، مادر بشریت، زن مورد ستایش تمام ادیان و زنی که وجود عالم به وجودش گرده خورده است.
دبیر جشنواره حوا افزود: گمان نمی‌کردیم در گام نخست چنین همراهی بی‌نظیری را شاهد باشیم. استقبال خوب هنرمندان داخلی و خارجی به تلاش‌های ما جانی دوباره داد و ما را به ادامه مسیر ناهموار دلگرم و به ما ثابت کرد فیلمسازانی که هنوز نور فطرت در جانشان جریان دارد بدون خط‌کشی‌های جغرافیایی پای خانواده ایستاده‌اند و می توانند با ابزار سینما یکصدا صدای آرمان‌های خود را به گوش جهانیان برسانند.
اعلام برگزیدگان
۳۲۰ اثر در بخش بین‌الملل به دبیرخانه جشنواره ارسال شده بود که در بین نامزدهای این بخش، جایزه بهترین فیلم مستند به فیلم «سرزمین عسل» از مقدونیه تعلق گرفت.
در بخش فیلم‌های کوتاه داستانی از بین نامزدهای این بخش، لوح افتخار، تندیس جشنواره و جایزه این بخش مشترکا به «بعد از کلاس» از چین و «پاتیونا» از آلمان اهدا شد.
جایزه بهترین فیلم بلند جشنواره در بخش بین‌الملل نیز به محمدرضا مصباح و سجاد نصراللهی نسب برای تهیه‌کنندگی و بابک خواجه پاشا برای کارگردانی فیلم «درآغوش درخت» از ایران رسید.
جایزه ویژه هیات داوران این بخش نیز به ارزش یکهزار دلار به فیلم تیم رویایی از روسیه تعلق گرفت.
پس از اهدای جوایز این بخش، محمدحسین لطیفی داور فیلم‌های بلند سینمایی و کوتاه داستانی بخش بین‌الملل جشنواره و کارگردان سینما با قدردانی از برگزارکنندگان و حامیان جشنواره گفت: خوشحالم که عضو کوچکی برای دیدن آثار بخش بین‌الملل بودم. برگزاری این جشنواره را مبارک دیدم چون مبنای هر جامعه و کشوری خانواده و ستون خانواده زن است. پرداختن به این ستون مهم است، همه ما با تمام وجود به حضور زن آگاه هستیم. امیدوارم این جشنواره حفظ شود و استمرار پیدا کند و فیلم‌هایی ساخته شود که به قوام خانواده کمک کنند.
وی افزود: امیدوارم بین المللی بودن جشنواره حفظ و سال‌های آتی این جشنواره پیگیری شود و امیدوارم ساختن فیلم‌هایی که به قوام خانواده کمک کند اتفاق بیفتد.
گئورگی ژیتکوف عضو هیات داوران بخش بین‌الملل نیز گفت: خوشحالم اینجا هستم و امیدوارم شرایط در آینده بهتر شود چون شرایط سخت تاسف آور است اما امیدوارم شرایط بهتر داشته باشیم.
همچنین جرج شلهوب عضو هیات داوران بخش بین‌الملل گفت: این واقعیت ارزشمندی برای فیلمسازان است که فیلم‌های ارزشمندی بسازند. وقتی شما درباره خانواده فیلم می‌سازید روی این موضوع تمرکز می‌کنید که واقعاً دارد چه اتفاقی می‌افتد. شما در سینما گاهی مجبورید دنبال راه حل بگردید وقتی برای فیلمتان موضوع خانواده را انتخاب می‌کنید درواقع این خودش یک جور راه حل است. امیدوارم این جشنواره ادامه پیدا کند.
مهناز مظاهری عضو هیات داوران بخش مستند جشنواره فیلم حوا نیز گفت: اگر بخواهیم فیلم موثری داشته باشیم، از تولید مستند غفلت نکنیم.
وی افزود: تولید مستند می‌تواند مثل فرش کرمان با گذشت زمان ارزنده‌تر شود. به مدیران پیشنهاد می‌کنم تولیدات مستند را جدی بگیرند. نکته دوم این است که در جلسه‌ای که در حضور وزیر فرهنگ با حضور بانوان در اسفند سال گذشته برگزار شد، از مطالبات بانوان هنرمند گفتم. زنان در قرآن مبنای آرامش برای خانواده معرفی شده‌اند. در طول سال‌های متمادی به ویژه پس از انقلاب بانوان هنرمند خاطرات ارزشمندی را برای ما آفریدند؛ بانوی ایرانی علاوه بر اینکه بسیار به هنر علاقه‌مند است ایثارگرانه فیلم می‌سازد. از شما می‌خواهم به افتخار بانویی که برای ما خاطره آفریده است، دست بزنید؛ بانو مرضیه برومند. او به شایستگی مسئولیت مدیرعاملی خانه سینما را بر عهده دارد.
در این آیین همچنین، جایزه بهترین فیلمنامه کوتاه داستانی به مریم اسمی‌خانی و وحید حسن‌زاده برای فیلم «وضعیت اورژانسی» اهدا شد.
همچنین جایزه بهترین فیلم کوتاه داستانی نخستین جشنواره بین‌المللی فیلم کوتاه نیز به سهیلا پورمحمدی برای فیلم «جان داد» رسید.
در آیین پایانی جشنواره فیلم حوا، جایزه بهترین کارگردانی فیلم بلند سینمایی هم به لیلی عاج برای «سرهنگ ثریا» اهدا شد.
جایزه بهترین فیلمنامه فیلم بلند سینمایی نیز به پژمان تیمورتاش برای «شهربانو» تعلق گرفت.
لوح افتخار ،تندیس جشنواره و جایزه بهترین فیلم جشنواره به محمدرضا مصباح برای تهیه‌کنندگی و مهدی جعفری برای کارگردانی فیلم «یدو» رسید.
همچنین لوح افتخار، تندیس جشنواره و جایزه بهترین پژوهش در فیلم مستند بخش ملی به حدیث جان بزرگی برای مستند «واهگ» تعلق گرفت.
لوح افتخار، تندیس جشنواره و جایزه بهترین کارگردانی فیلم مستند نیز به محمد حبیبی‌منصور برای مستند «بانو» رسید.
قدردانی از خانواده شهدا در آیین پایانی جشنواره حوا نیز به احترام شهدا حاضران به صورت ایستاده تشویق کردند.
سوده نجفی فرزند امیر سرتیپ اصغر نجفی و منیژه بهمنی مادر شهید عمار بهمنی از شهدای مدافع حرم در این آیین مورد قدردانی قرار گرفتند.
همچنین فخرالسادات میرلواسانی مادر یک جانباز و دو شهید و همسر شهید داریوش رضایی نژاد نیز در این مراسم حضور داشتند، که فیلم «هناس» برگرفته از زندگی این شهید است.
بخش پایانی آیین اختتامیه نخستین جشنواره بین‌المللی فیلم حوا با اجرای قطعاتی توسط سالار عقیلی همراه بود و پرچم کشورمان در دستان حاضران در سالن به اهتزاز درآمد.
وح‌الله سهرابی، مهدی آذرپندار، هاشم میرزاخانی و محمد حمیدی‌مقدم از مدیران سازمان سینمایی و همچنین داریوش ارجمند، مرضیه برومند و هادی مقدم‌دوست و جمعی از سفرای کشورها از جمله ژاپن، ونزوئلا، فیلیپین و پاکستان در مراسم اختتامیه نخستین جشنواره بین‌المللی فیلم حوا حضور داشتند.
نخستین جشنواره بین‌المللی فیلم حوا به همت بنیاد بین‌المللی گوهرشاد و به دبیری مهدیه سادات محور از ۱۶ تا ۲۳ تیر ماه سال جاری در سطح کشور و از ۲۰ تا ۲۳ تیر ماه در تهران و با شعار «ما پای خانواده ایستاده‌ایم» برگزار شد.
این رویداد موضوع زنان و خانواده را در دستور کار داشت و با همکاری مراکز و سازمان‌های فرهنگی مختلف فعالیت خود را دنبال می‌کند.
آیین اختتامیه نخستین جشنواره بین‌المللی فیلم «حوا» با معرفی برگزیدگان این رویداد و گرامیداشت ملی «روز خانواده»، در تالار وحدت تهران برگزار شد.
به گزارش سینمای خانگی از برنا، آیین اختتامیه و معرفی برگزیدگان نخستین جشنواره بین‌المللی فیلم «حوا» در روز جمعه ۲۳ تیرماه با حضور هنرمندان و چهره‌های فرهنگی و هنری و سیاسی در تالار وحدت برگزار شد.
این مراسم رأس ساعت ۲۰:۲۰ با اجرای مژده خنجری و پخش سرود ملی و قرائت آیاتی از قرآن مجید آغاز شد.
در ابتدای این مراسم مهدیه‌سادات محور دبیر این رویداد در صحنه حاضر شد و ضمن خیر مقدم به مهمانان مراسم گفت: مفتخریم که در آیین اختتامیه نخستین جشنواره بین‌المللی فیلم حوا گردهم آمده‌ایم، جشنواره‌ای که با شعار ما پای خانواده ایستاده‌ایم به همت بنیاد بین‌المللی گوهرشاد برگزار شد تا در فضایی که سویه‌های مهاجم فرهنگ غرب و استیلای رسانه‌ای کشورهای معاند پیوسته باورها و اعتقادات ریشه‌دار شرق را مورد حمله قرار می‌دهد، ضرورت حفظ انسجام و تحکیم مهم‌ترین نهاد هر جامعه‌ای یعنی خانواده را چراغ راه خود قرار دهیم و تلنگری بزنیم به اهمیت نقش و تاثیر گسترده آن بر توسعه فردی و جمعی.
مهدیه‌سادات محور ادامه داد: جان خانواده به جان مادران و زنان بستگی دارد. زنان کنشگر و قوی، خانواده‌ای قوی و جامعه‌ای آگاه به نقش والای آنان را می‌طلبد. نخبگان و حاکمیت این جامعه برای چنین زنانی باید فعالانه برنامه‌ریزی کنند.
او افزود: نخبگان و حاکمیت این جامعه برای چنین زنانی باید فعالانه برنامه‌ریزی کنند امشب این صندلی‌ها به لطف عزیزانی پر شده است که همگی دغدغه‌مند و مدیران فرهنگی هستند که با حمایت خود از عرصه سینما تلاش کردند به جهانیان عرضه کنند که زن هویت بخش است. نام «حوا» را به نام زن مورد ستایش همه ادیان برای این جشنواره انتخاب کردیم. در گام نخست گمان نمی‌کردیم با چنین استقبالی مواجه شویم. استقبال فیلمسازان داخلی و خارجی ما را در این مسیر دلگرم کرد و به ما ثابت کرد فیلمسازانی که هنوز روح فطرت بر جانشان نقش دارد، هنوز پای خانواده ایستاده‌اند و می‌توانند با ابزار سینما آرمان‌های خود را به گوش جهانیان برسانند. همدلی نهادها، هنرمندان، مخاطبان وسیع هنر از الطاف جشنواره‌ای بود که به نام زن و خانواده است.
دبیر این رویداد گفت: همدلی نهادها، هنرمندان، مخاطبان و خانواده‌ی وسیع هنر از الطاف جشنواره‌ای بود که به نام زن و خانواده برگزار شد. در جلسات تخصصی و پژوهشی کنار هم نشستیم تا به ضرورت بازنمایی تصویر زن و آسیب‌شناسی آن تاکید کنیم اما این شروع ماجراست. امروز این جشنواره پایان نگرفته، بلکه شروعی است برای متولیان فرهنگی و رسانه‌ای برای یاری گرفتن از هنرمندان دغدغه‌مند در داخل و خارج. در حوزه زن و خانواده برای ساخت تصویر کاملی از زن که نمایاندن آن می‌تواند موتور محرکه کشور باشد می‌تواند به بازنمایی الگوی ارزشمند در این عرصه کمک کند. به عنوان عضو کوچک از این جمع به خاطر تلاش و تعهدتان سپاسگزارم.
برگزیدگان بخش بین‌الملل نخستین جشنواره بین‌المللی فیلم حوا به شرح زیر اعلام شد:
جایزه بهترین کارگردانی فیلم مستند در بخش بین‌الملل به «سرزمین عسل» از مقدونیه تعلق گرفت.
جایزه بهترین فیلم کوتاه داستانی همین بخش به طور مشترک به «بعد از کلاس» از چین و «فاتجونا» از آلمان تعلق گرفت.
جایزه بهترین فیلم بلند جشنواره در بخش بین‌الملل به محمدرضا مصباح و سجاد نصراللهی نسب برای تهیه‌کنندگی و بابک خواجه پاشا برای کارگردانی فیلم «درآغوش درخت» از ایران اهدا شد.
جایزه ویژه هیات داوران در بخش بین‌الملل به طور مشترک به فلیپ آبروتین و ماکسیم زیکوف برای کارگردانی فیلم سینمایی «تیم رویایی» از روسیه رسید.
در ادامه برگزاری اختتامیه محمدحسین لطیفی داور فیلم‌های بلند سینمایی و کوتاه داستانی بخش بین‌الملل جشنواره گفت: خوشحالم که عضو کوچکی برای دیدن کارها بودم. برگزاری این جشنواره را مبارک دیدم چون مبنای هر جامعه و کشوری خانواده است ستون خانواده زن است و پرداختن به این ستون مهم است، همه ما با تمام وجود به حضور زن آگاه هستیم امیدوارم این جشنواره حفظ شود و استمرار پیدا کند و فیلم‌هایی ساخته شود که به قوام خانواده کمک کند.
گئورگی ژیتکوف یکی از اعضای هیات داوران بخش بین‌الملل هم در اختتامیه مراسم بیان کرد: خوشحالم اینجا هستم و امیدوارم در آینده شرایط بهتر شود، چون شرایط سخت و تاسف آور است، اما امیدوارم شرایط بهتری داشته باشیم.
جرج شلهوب دیگر عضو هیات داوران بخش بین‌الملل هم در اختتامیه مطرح کرد: این واقعیت ارزشمندی برای فیلمسازان است که فیلم‌های ارزشمندی بسازند. وقتی شما درباره خانواده فیلم می‌سازید روی این موضوع تمرکز می‌کنید که واقعاً دارد چه اتفاقی می‌افتد. شما در سینما گاهی مجبورید دنبال راه حل بگردید وقتی برای فیلمتان موضوع خانواده را انتخاب می‌کنید درواقع این خودش یک جور راه حل است. امیدوارم این جشنواره ادامه پیدا کند.
سپس در ادامه محمدمهدی اسماعیلی وزیر ارشاد، انسیه خزعلی معاون امور زنان و خانواده رییس‌جمهور، سید محمد هاشمی معاون حقوقی، مجلس و استان‌های وزارت ارشاد روی صحنه آمدند و از منیژه بهمنی مادر شهید عمار بهمنی، فخرسادات میرلواسانی مادر شهیدان صادقی، شهره پیرانی همسر شهید داریوش رضایی‌نژاد، الهه عسگری مادر شهید محمدمهدی رضوان، سوده نجفی فرزند امیر سرتیپ اکبر نجفی تجلیل کردند.
محمدمهدی اسماعیلی، وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی در اختتامیه جشنواره حوا ضمن تبریک روز خانواده گفت: در روزی هستیم که به مناسبت نزول آیه قرآن مبنی بر افطاری دادن اهل بیت به اسیر، یتیم و فقیر گرامی داشته شده است. در دوره طلایی حاکمیت دین در جمهوری اسلامی ایران، این روز مبارک به نام روز خانواده نامگذاری شده است.
وزیر ارشاد افزود: روز خانواده بیشتر از آنکه یک نامگذاری عادی باشد یک فرهنگ مهم را در پشت سر خود دارد. جامعه اسلامی ما خانواده محور است. زن و مرد دوشادوش هم یک اجتماع کوچک را تشکیل می‌دهند که اسم آن نهاد مقدس خانواده است و حاصل این پیوند، فرزندانی هستند که در دامن پر مهر پدر و مادر بزرگ می‌شوند.
او با اشاره به اینکه خانواده هسته اولیه جامعه است، تاکید کرد: اگر جامعه‌ای می‌خواهد به سعادت برسد باید این کانون گرم باشد، به موقع تشکیل شود و به موقع به شاخ و برگ برسد تا جامعه نمونه و شجره طیبه شکل بگیرد.
محمدمهدی اسماعیلیمطرح کرد: امروز تمدن ناسازگار غرب به دنبال تحمیل الگوهای ناهنجار خود در حوزه خانواده است اگر به نظام بین‌الملل نگاه کنید متوجه می‌شوید مواردی مثل همجنسگرایی یک جریان نامتعادل و غیر انسانی است که بنیاد خانواده را تهدید می‌کند خانواده یک نهاد پاک در همه جوامع بشری است اگر ما این نهاد را ارج ننهیم چه اتفاقی رخ می‌دهد امروز در دنیا در همان جایی هستیم که این تمدن ناسازگار با فطرت بشری دارد برخی موضوعات را ترویج می‌کند و ببینید چه نتایج زیان باری را به دنبال داشته است پس ما از همه ابزارها برای ترویج خانواده استفاده می‌کنیم، ما پای خانواده ایستاده‌ایم؛ این شعار جشنواره است ما پای خانواده انسانی و شرعی و اخلاقی ایستاده‌ایم درواقع ناگزیریم بایستیم و ترویج کنیم برای تربیت نیروهای جامعه ساز آینده.
وزیر ارشاد افزود: به همین دلیل نخستین جشنواره بین‌المللی را برای حوزه خانواده برگزار کردیم نام مقدس حوا را انتخاب کردیم حوا مادر ما و همه انسان‌هاست همه انسان‌ها مدیون این مادر بزرگوار هستند.دوستان ما می‌گفتند وقتی نام حوا را در رسانه‌های مختلف معاند جستجو می‌کردیم، ادبیات زشتی درباره او به کار می‌رفت. از این رو خواستیم نام حوا نام این مادر بشریت را برای این جشنواره بگذاریم. آقای خزاعی به دلیل اینکه بیمار بود، نتوانست به این جشنواره بیاید، اما از او و از همه برگزار کنندگان این جشنواره تشکر می‌کنم. دبیر این رویداد خودش نمونه یک زن ایرانی تراز است که صاحب چند فرزند و فعال اجتماعی و هنری است.
جوایز بخش ملی نخستین جشنواره بین‌المللی فیلم حوا به شرح زیر معرفی شد:
جایزه بهترین پژوهش مستند به حدیث جان‌بزرگی برای مستند «واهگ» رسید.
جایزه بهترین کارگردانی مستند به محمد حبیبی‌منصور برای فیلم «بانو» تعلق گرفت.
جایزه بهترین فیلمنامه کوتاه داستانی به مریم اسمی‌خانی و وحید حسن‌زاده برای فیلم کوتاه «وضعیت اورژانسی» اهدا شد.
جایزه بهترین فیلم کوتاه داستانی نخستین جشنواره بین‌المللی فیلم کوتاه نیز به سهیلا پورمحمدی برای فیلم «جان داد» رسید.
جایزه بهترین فیلمنامه فیلم بلند سینمایی به پژمان تیمورتاش برای «شهربانو» تعلق گرفت.
جایزه بهترین کارگردانی به لیلی عاج برای «سرهنگ ثریا» اهدا شد.
جایزه بهترین فیلم جشنواره به محمدرضا مصباح برای تهیه‌کنندگی و مهدی جعفری برای کارگردانی فیلم «یدو» رسید.
انسیه خزعلی معاون امور زنان و خانواده رییس جمهور گفت: امروز با پیام رییس جمهور ۹ کارگروه را برای خانواده تشکیل دادیم که بخشی از آن مربوط به هنر و رسانه و مربوط به خانواده تراز انقلاب اسلامی است. اگر خانواده سالم داشته باشیم جامعه ما سالم خواهد بود. امیدوارم دیگر از هم پاشیدگی خانواده را شاهد نباشیم. محور خانواده زن است. اگر زنانی مهربان، قوی و خردمند داشته باشیم، خانواده‌ای محکم و قوی نیز خواهیم داشت.
بخش پایانی آیین اختتامیه نخستین جشنواره بین‌المللی فیلم حوا با اجرای قطعاتی توسط سالار عقیلی همراه بود.
محمدمهدی اسماعیلی وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی، روح‌الله سهرابی، مهدی آذرپندار، هاشم میرزاخانی و محمد حمیدی‌مقدم از مدیران سازمان سینمایی و همچنین هنرمندانی چون محمدحسین لطیفی، محمدعلی باشه آهنگر، مصطفی رزاق‌کریمی، مهدی جعفری، داریوش ارجمند، مرضیه برومند، هادی مقدم‌دوست و… از مدیران و هنرمندان حاضر در این مراسم بودند.
جشنواره بین‌المللی فیلم «حوا» به دلیل خلاء چنین رویدادی در سینمای ایران که نگاهی زنانه داشته باشد، یک اتفاق مبارک و درخشان است که به دلیل تعدد تولیدات این حوزه و استقبالی که همواره از آثار حوزه زنان می‌شود، می‌تواند اتفاق‌های خوبی را برای سینمای ایران در سطح بین‌الملل رقم بزند.
به گزارش سینمای خانگی از ایرنا، نخستین دوره جشنواره بین‌المللی فیلم حوا، از سه‌شنبه آغاز به کار می‌کند؛ جشنواره‌ای با محوریت فیلم‌های زنانه که یک خانم (مهدیه سادات‌محور) دبیر آن است و قرار است طی ۴ روز، میزبان مهمانان و آثاری از سینمای ایران و چند کشور دیگر باشد.
این جشنواره، نخستین جشنواره انحصاری در حوزه زنان است که جای خالی آن در سینمای ایران احساس می‌شد. آن هم سینمایی که جشنواره‌های موضوعی متعددی را در دست داشته و خلاء یک جشنواره مستقل در حیطه زنان، کاملا محسوس بود. فعلا و بر روی کاغذ، اتفاق‌های خوبی در حال رخ دادن است که باید منتظر ماند و پس از انتهای این جشنواره، نظر قطعی را در مورد آن بیان کرد.
نکته‌ای که در این میان وجود دارد، توفیق خوبی است که عمده جشنواره‌های موضوعی در سینمای ایران به آن دست یافته‌اند و این امیدواری را بیشتر می‌کند که جشنواره حوا نیز با یک برنامه‌ریزی مدون و مهندسی‌شده بتواند به‌عنوان جدیدترین مولود جشنواره‌ای سینمای کشور، جا پای جشنواره‌های معتبر موضوعی گذاشته و توفیقات خوبی را به دست بیاورد.
اما این توفیق جشنواره‌های موضوعی، چندان بی‌حساب‌وکتاب رقم نخورده است. عمده جشنواره‌های موضوعی، با تمرکز بر روی یک مساله خاص، نسبت به آسیب‌شناسی موضوع، برجسته‌نمایی و مساله‌مندی سوژه و البته دعوت از کارشناسان و صاحب‌نظران آن حیطه، زمینه را برای شناسایی و دیده شدن بیشتر فراهم کرده و بنابراین آن را تا اندازه‌های یک دغدغه، بالا می‌کشند.
ضمن اینکه به دلیل بالا بودن سبد تولیدات سالانه سینمای ایران، جشنواره‌های موضوعی، از خوراک مکفی برای تامین خود برخوردار هستند و به همین دلیل، عمده جشنواره‌های موضوعی در کشور، با استقبال خوب و بسیاری همراه است که همین اتفاق، زمینه رقابتی کار را بیشتر نموده و ساحت جشنواره را نیز به خوبی حفظ می‌کند.
یکی از بهترین نمونه‌های جشنواره‌های موضوعی کشور، جشنواره فیلم کودک و نوجوان است که امسال قرار است سی‌وپنجمین دوره آن برگزار شود. جشنواره‌ای که هم‌اینک پای ثابت تقویم سینمایی کشور است و جای خود را در میان فیلمسازان حوزه کودک و نوجوان بسیاری از کشورهای جهان باز کرده است تاجایی‌که بسیاری از دفاتر فیلمسازی جهان و فیلمسازان بین‌المللی این حوزه، اصفهان را با جشنواره کودک و نوجوان به یاد می‌آورند.
البته که در این مسیر، جشنواره‌های فیلم رشد، مقاومت، عمار، شهر و رضوی نیز موفق شده‌اند تا به نوبه خود، توفیقاتی را به دست بیاورند که البته این جشنواره‌ها به دلیل عمر کوتاه‌تر خود به‌نسبت جشنواره فیلم کودک و نوجوان، طبیعتاً تجارب کمتری داشته و راه برای موفقت این جشنواره‌ها که تقریبا جایگاه آنها در تقویم سالیانه کشور ثابت شده است، باز است. البته که برخی دیگر از جشنواره‌های موضوعی نظیر مادر و خورشید نیز نتوانستند اتفاق را رقم زده و خیلی زود نیز فراموش شدند.
حالا و با این نگاه، افق بسیار روشنی پیش پای جشنواره حوا قرار دارد. جشنواره‌ای که به دلیل جایگاه زن در هر خانواده‌ای، می‌تواند به اتفاقی درخشان و پربار برای سینمای ایران تبدیل شده و نقش بسزایی در تبیین نقش و جایگاه زن در خانواده و جامعه ایران در سطح بین‌الملل داشته باشد.
این جشنواره، گام نخست خود را بلند برداشته به‌طوری‌که، به‌شکلی تقریبا گسترده و در ۱۳ استان برگزار می‌شود و آثاری در بخش‌های ملی و بین‌الملل و قالب‌های فیلم بلند سینمایی، فیلم‌کوتاه داستانی و فیلم مستند را به نمایش می‌گذارد.
قطعا در آینده، اخبار بسیار خوبی از این جشنواره مخابره خواهد شد کما اینکه در همین نخستین دوره نیز میزان استقبال فیلمسازان، خوب ارزیابی شده و حال باید دید که شکل اجرایی موضوع، به چه ترتیبی است تا بتوان با در نظر گرفتن تمام جوانب امر، نسبت به بررسی آن اظهارنظر کرد.
دومین جلسه شورای سیاستگذاری سی و پنجمین جشنواره بین‌المللی فیلم‌های کودکان و نوجوانان امروز شنبه دهم تیرماه با حضور اعضا شورای سیاستگذاری در اصفهان برگزار شد.
به گزارش سینمای خانگی و به نقل از روابط عمومی سی و پنجمین جشنواره بین‌المللی فیلم‌های کودکان و نوجوانان، دومین جلسه شورای سیاستگذاری سی و پنجمین جشنواره بین‌المللی فیلم‌های کودکان و نوجوانان در شهر اصفهان برگزار شد.
در این جلسه سیدمهدی جوادی دبیر جشنواره با ارائه گزارشی از روند اجرایی جشنواره، «صندوق پروانه» را اقدامی اساسی و ماندگار در جشنواره سی و پنجم دانست و گفت: مؤثرترین و متفاوت‌ترین اقدام جشنواره راه‌اندازی صندوق توسعه فیلم‌های کودکان و نوجوانان تحت عنوان «پروانه» است که با حمایت شهردار اصفهان پایه گذاری شد، شخصیت فرهنگی شهردار اصفهان در تحقق این عرصه بسیار مثمر ثمر بوده است.
دبیر سی و پنجمین جشنواره بین‌المللی فیلم‌های کودکان و نوجوانان تصریح کرد: امسال برای «صندوق پروانه» بیش از ۳۰۰ اثر، طرح و فیلمنامه ارسال شده، قطعاً همه آثار از درجه کیفی بالایی برخوردار نبوده، اما به منظور باز شدن راهی برای معرفی دغدغه‌مندان فیلم کودک و نوجوان، اتفاق مبارکی است.
وی با اشاره به مزیت راه اندازی «صندوق پروانه» خاطرنشان کرد: درصدد دریافت مشارکت سایر نهادها در صندوق پروانه هستیم که این مو.ضوع با استقبال کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان مواجه شده است و احتمالا ضلع دیگر این صندوق کانون خواهد بود، مضاف که با صدا و سیما نیز گفتگوهایی در حال انجام است.
دبیر سی و پنجمین جشنواره بین‌المللی فیلم‌های کودکان و نوجوانان تاکید کرد که «صندوق پروانه» موجب خواهد شد؛ تا بودجه تولید در حوزه کودک و نوجوان ۳۰۰ درصد افزایش یابد گرچه این عدد در واقعیت بازهم عدد ناچیزی برای سرمایه‌گذاری روی آثار سینمایی درخور است.
مدیرعامل بنیاد سینمایی فارابی با اشاره به تفاوت جشنواره امسال با دوره‌های گذشته گفت: جایزه‌ها در جشنواره‌های گذشته با تاکید بر مزیت‌های تکنیکی بوده‌است اما امسال اضافه شدن جایزه «تعلیم و تربیت» و «بازارپردازی» وجه متفاوتی ناظر بر اهمیت محتوا و مضمون در آثار کودک و نوجوان است و همان‌گونه که در این جلسه پیشنهاد شد جایزه تعلیم و تربیت فارابی را با مشارکت حداکثری اهالی فرهنگ و تعلیم و تربیت اهدا خواهیم کرد.
جوادی با ابراز دغدغه نسبت به محتوایی که قرار است سبد مصرف فرهنگی کودکان را پر کند، گفت: جشنواره می تواند به تولید این محتوا جهت دهد، ما جشنواره سکولار و حتی خنثی برگزار نخواهیم کرد و تمام اعضا و اجزا جشنواره باید سمت و سویی انقلابی و تعلیم وتربیتی داشته باشد.
وی در ادامه عنوان کرد: ایجاد یک زنجیره ارزش گذاری و اکوسیستم سازی کودک با محوریت فیلم‌های کودک و نوجوان از دیگر اهداف پیش‌رو است، در این مسیر در نظر داریم به بهانه جشنواره فیلم کودک و نوجوان امسال یک گفتگوی ملی درباره زیست بوم فکری فرهنگی کودک و نوجوان ایجاد کنیم.
جوادی خاطرنشان کرد: هدف ما برگزاری جشنواره‌های صرفاً فنی نیست، بلکه محتوای جشنواره فیلم کودک و نوجوان با سمت و سوی تربیت یک کودک ایرانی- اسلامی برای ما حائز اهمیت است.
در ادامه این جلسه علی قاسم‌زاده شهردار اصفهان و عضو شورای سیاستگذاری سی و پنجمین جشنواره بین‌المللی فیلم‌های کودکان و نوجوانان گفت: با تحولی که در نسل امروز شاهد هستیم، اگر از زبان هنر برای برقراری ارتباط غفلت کنیم، دچارخسران خواهیم شد، لذا هر دو حوزه تعلیم و تربیت و عرصه تفریح و سرگرمی کودک و نوجوان، ایجاب می‌کند به هنر بهای بیشتری بدهیم و برگزاری امثال این جشنواره‌ها که از سابقه خوبی برخوردار است و به لحاظ سنی به بلوغ کاملی هم رسیده است، در حکم ظرفیتی است که می‌تواند به ما کمک کند تولیدات و محصولات بیشتری برای غنی‌سازی این دو حوزه یاد شده برای کودکان و نوجوانان داشته باشیم.
در سی‌وپنجمین دوره جشنواره فیلم کودکان و نوجوانان باید کار ویژه‌ای صورت گیرد که در این راستا اختصاص جایزه تعلیم و تربیت متناظر با محتوای فیلم‌ها، پیشنهاد بسیار خوب از سوی بنیاد سینمایی فارابی بود که در لوای این اقدام یک ارزش گذاری صورت می‌گیرد.
وی اظهار کرد: از دیگر پیشنهادات برای جشنواره امسال فیلم کودک و نوجوان این است که امکان حضور نوجوانان و کودکانی را از سراسر ایران زمین با نگاه تنوع اقوامی در سی‌وپنجمین جشنواره فراهم کنیم و در صورت امکان، حتی شاهد حضور نوجوانانی ازکشورهای خواهر خوانده شهر اصفهان یا دارای اثر (فیلم) در جشنواره باشیم.
شهردار اصفهان تاکید کرد: معتقدم باید بتوانیم زمینه حضور جمع گسترده‌ای از کودکان ایران زمین را از طریق میزبانی ساده ومهربانانه فراهم کنیم و یک فضای کودکانه را در کشور رقم بزنیم.
وی افزود: لازم است در این دوره از جشنواره فیلم کودک و نوجوان، مسئولان اجرایی باید نسبت به فراهم‌سازی زمینه حضور علاقه‌مندان به فیلم‌های کودک و نوجوان از سراسر کشور تدبیر کنند و با راه‌اندازی سامانه‌ای نسبت به ثبت نام و ثبت تقاضای افراد دغدغه‌مند مانندفیلم‌سازان کودک اهتمام ورزند.
قاسم‌زاده در پایان خاطرنشان کرد: ستون فقرات جشنواره‌ها، تولید فیلم است؛ در این راستا باید اقداماتی در راستای شتاب‌بخشی در این زمینهبرای جشنواره امسال انجام دهیم و تعداد فیلم‌های امسال را به حد قابل قبولی برسانیم.
در روند برگزاری این جلسه اعضای شورای سیاستگذاری جشنواره با بیان نکات خود به بررسی و اظهار نظر درباره دستور جلسه پرداختند.
اعضای شورای سیاستگذاری سی و پنجمین جشنواره بین‌المللی فیلم‌های کودکان و نوجوانان را پوران درخشنده، فرزانه کلاهدوزان، سیدمهدی جوادی، علی قاسم زاده، وحید ملتجی، بیژن نوباوه، کمال حیدری و اصغر فارسی تشکیل می دهند.
سی و پنجمین جشنواره بین‌المللی فیلم‌های کودکان و نوجوانان به دبیری سیدمهدی جوادی ۱۰ تا ۱۶ مهرماه در اصفهان برگزار می‌شود.
زیور حجتی کارگردان فیلم «زنان لجمن» که برنده جایزه بهترین کارگردانی از جشنواره منطقه‌ای سینمای جوانان شده است، به ارائه توضیحاتی درباره تجربه ساخت این فیلم با سوژه‌ای تلخ پرداخت.
به گزارش سینمای خانگی به نقل از مهر، در همین سال‌هایی که سینمای بلند داستانی ایران شرایط چندان ایده‌آلی را در جذب مخاطب و فروش در گیشه تجربه نمی‌کند و فرآیند عرضه محصولات نمایشی در آستانه ورود به دورانی تازه به‌واسطه فراگیر شدن بسترهای عرضه جدید در فضای مجازی قرار دارد، «سینمای کوتاه ایران» انگیزه بالایی برای یافتن مخاطبانی تازه برای خود دارد.
«فیلم کوتاه» یکی از محصولات بصری مهم و جریان‌ساز در دنیای جدید محسوب می‌شود و به همین دلیل دیگر به‌سختی می‌توان تولیدات این حوزه را نادیده گرفت.
فیلم کوتاه «زنان لجمن» بیست‌ونهمین فیلم‌کوتاهی است که در قالب این سلسله گفتگو میزبان عواملش بودیم.
«زنان لجمن» که با حمایت انجمن سینمای جوانان ایران به تولید رسیده است، سوژه‌ای ملتهب مرتبط به سال‌های جنگ عراق علیه ایران دارد و داستان زنی را روایت می‌کند که حضورش در خط مقدم زمینه‌ساز بروز یک بحران در زندگی شخصی‌اش شده است.
این فیلم به کارگردانی زیور حجتی از آثاری است که در جشنواره منطقه‌ای سینمای جوان استان یزد جایزه بهترین کارگردانی را از آن خود کرده است و به پشتوانه همین مقام، به‌صورت مستقیم می‌تواند در جشنواره بین‌المللی فیلم کوتاه تهران در سال جاری حضور داشته باشد.
آنچه می‌خوانید حاصل گفتگو مهر با زیور حجتی فیلم‌نامه‌نویس و کارگردان فیلم کوتاه «زنان لجمن» است.
* فیلم شما قصه شوکه‌کننده‌ای دارد اما بد نیست از اسم فیلم شروع کنیم؛ «زنان لجمن» به چه معناست؟
«لجمن» یک اصطلاح نظامی است که مخففی متشکل از حروف ابتدایی عبارت «لبه جلوی میدان نبرد» است و در اصطلاحات نظامی خود ما هم مرسوم است. زمانی انجمن سینمای دفاع مقدس فراخوانی را منتشر کرد تحت عنوان «۴۰ سال، ۴۰ فیلم» و یکی از موضوعاتی که در این فراخوان مطرح شده بود، مربوط به آسیب‌های جنگ بود. همین فراخوان جرقه‌ای شد که سراغ چنین موضوعی بروم. شخصاً هم دغدغه‌هایی در این زمینه داشتم و شروع به نگارش فیلمنامه کردم. وقتی متن را فرستادم از طرف داوران امتیاز بالایی دریافت کرد اما اتفاقی که افتاد آن فراخوان منجر به هیچ تولیدی نشد! گویا مدیران آن مجموعه تغییر کردند و اساساً با رویکرد مدیران قبلی مخالف بودند.
اگر هزینه تولید فیلم در حدود ۱۴۰ میلیون شده باشد، حدود ۳۵ میلیون تومان آن را انجمن، در قالب حمایت پرداخت کرد. در هر حال در مقطعی که من اصرار داشتم این فیلم را بسازم، با حمایت انجمن این اتفاق ممکن شد
می‌خواستند روی متن‌ها بازبینی مجدد کنند اما من اصرار داشتم که همین متن خود را بسازم. با آن مجموعه به توافق نرسیدیم تا مدتی بعد که ماجرای پیچینگ انجمن سینمای جوانان پیش آمد. طرح این فیلم را برای انجمن سینمای جوانان اصفهان فرستادم و با پذیرش کار به‌صورت حمایتی در تولید آن مشارکت کردند. اگر هزینه تولید فیلم در حدود ۱۴۰ میلیون شده باشد، حدود ۳۵ میلیون تومان آن را انجمن، در قالب حمایت پرداخت کرد. در هر حال در مقطعی که من اصرار داشتم این فیلم را بسازم، با حمایت انجمن این اتفاق ممکن شد.
* همین فیلمنامه را خوانده بودند و پذیرفتند در تولید مشارکت کنند؟
بله.
* آن زمان فکر می‌کنم مسئولیت انجمن با سیدصادق موسوی بود.
بله. اتفاقاً کلیت فیلم را که دیدند از نظر ساختار دوست داشتند اما از نظر محتوا و به‌واسطه زیرمتنی که داستان فیلم داشت کمی نکته داشتند. به‌خصوص که در نسخه که آن زمان برای آنها نشان دادم، صحنه‌هایی در فیلم بود که داستان را مستقیم‌تر روایت می‌کرد و آنها با این میزان از صراحت در طرح موضوع مشکل داشتند. بعدها دو پلان را حذف کردیم و وقتی فیلم را به جشنواره منطقه‌ای فرستادیم موفق به کسب جایزه شد. با توجه به اینکه آثاری که از جشنواره‌های منطقه‌ای جایزه کسب می‌کنند به طور مستقیم به جشنواره فیلم کوتاه تهران راه پیدا می‌کنند، امسال هم فیلم در جشنواره فیلم کوتاه تهران حضور خواهد داشت.
* مسئله «تجاوز» تقریباً سوژه‌ای است که در هر مقطع زمانی می‌شود به آن پرداخت. چه شد که این داستان را در بستر جنگ روایت کردید؟
آنچه در فیلم به آن اشاره می‌شود بخشی از واقعیت‌های جنگ ماست که برخی نمی‌خواهند مطرح شود. این نخواستن البته تا حدودی منطقی هم هست، اما از منظر سینمایی معتقدم خیلی زودتر از این‌ها باید سراغ چنین سوژه‌هایی می‌رفتیم. واقعیت هم این است که در داستان فیلم اصل موضوع تجاوز چندان برایم مسئله نیست و معتقدم همیشه می‌تواند وجود داشته باشد، اما اینکه این تجربه تلخ در جریان جنگ روایت شود، برایم موضوعیت داشت به خصوص که تا کنون هیچ روایتی از آن نداشتیم.
* در یکی از سکانس‌های فیلم «روز سوم» البته اشاره‌ای به این جریان می‌شود…
آنجا اما با ورود کاراکتری که حامد بهداد نقشش را ایفا می‌کرد، این اتفاق رخ نداد. این موضوعی بود که واقعاً ذهنم را درگیر کرده بود و به‌واسطه همان جرقه‌ای که به آن اشاره کردم، سراغ ساخت آن رفتم.
* یکی از ویژگی‌های فیلم «زنان لجمن» که به‌خصوص در سکانس‌های ابتدایی خیلی مشهود است، تلاش برای پایبندی به کلیشه‌ها و قواعد ژانر وحشت است. چرا تا پایان این هویت ژانری را در روایت فیلم حفظ نکردید؟
جذابیت سینما برای من این است که می‌توان در قالب آن کارهایی را انجام داد که خیلی پایبند قواعد خاصی نیست. در طول روایت یک فیلم هم لحن روایت می‌تواند تغییر کند و هم ژانر آن. آنچه برای من مهم است این است که محصول نهایی انسجام خود را حفظ کرده باشد. معتقدید این انسجام در فیلم وجود ندارد؟
مخاطب من باید با کاراکتر زن فیلم من هم‌ذات‌پنداری کند و من دوست دارم مخاطبم هم به همان اندازه حالش بد شود تا موقعیت این زن را درک کند. اگر در لحظه‌ای که باید حال مخاطب را بد کنم، حس خوبی به او منتقل کنم، اساساً به‌عنوان کارگردان کارم را غلط انجام داده‌ام.
* به‌نظرم در مواردی این تغییر لحن به یکدستی روایت شما آسیب زده است.
خب نظر شما حتماً محترم است اما من چنین نگاهی به فیلم ندارم. در میان مخاطبانی که فیلم را دیده‌اند هم تاکنون با چنین بازخوردی مواجه نشده بودم.
* اصلاً چرا این داستان ملودرام را در قالب ژانر وحشت روایت کردید؟
در فیلمسازی بیش از هر چیز برای من فضاسازی اهمیت دارد و اینگونه نیست که از قبل تصمیم گرفته باشم در یک ژانر خاص فیلم بسازم. براساس متن است که تصمیم می‌گیرم با ابزارهایی که در اختیار دارم، چه فضایی را باید بسازم. این متن هم این قابلیت را داشت که در چنین فضایی روایت شود. خیلی هم در بند آن نبودم که حتماً باید یک فیلم در ژانر خاص بسازم.
* یکی از نکاتی که در داستان فیلم ذهن مخاطب را درگیر می‌کند، تناقضی است که میان حس کاراکتر اصلی نسبت به اطرافیانش در فیلم وجود دارد. اتفاقی که برای همه اطرافیان به‌شدت مبارک است تبدیل به یک چالش و عذاب درونی برای شخصیت اصلی شده است و این تناقض لحظات وحشتناکی را برای او رقم می‌زند.
این موقعیت واقعاً موقعیت سختی است. شاید بتوانم بگویم تلخ‌ترین لحظاتی است که یک زن می‌تواند در زندگی آن را تجربه کند. کاراکتر در این موقعیت کشمکش‌هایی درونی با خود دارد که تبدیل به برخی کابوس‌های شخصی برای او شده است. حتی گاهی تصمیم به اقداماتی می‌گیرد که حتی فکر کردن به آن تکان‌دهنده است. در مقاطعی هم چالش‌هایی برای طرح موضوع با شوهرش دارد که مدام با تردید با آن مواجه می‌شود.
* قصه‌های تلخ در سینما واقعاً جذاب هستند و نمی‌توان این موضوع را کتمان کرد اما دو رویکرد در روایت قصه‌های تلخ وجود دارد. هم می‌توان آن را در قالبی بیان کرد که برای مخاطب اذیت‌کننده نباشد و در عین تأثیرگذاری حال بدی را به او منتقل نکند و هم می‌تواند چنان عریان به تلخی‌ها بپردازد که تمام تلخی آن در جان مخاطب رسوب کند. فکر نمی‌کنید فیلم «زنان لجمن» کمی از جنس دوم است و در مقاطعی خیلی حال مخاطب را بد می‌کند؟ این موضوع در سینمای بلند ما هم جای طرح دارد که ما تا کجا مجاز هستیم که برای روایت یک داستان تلخ، حال مخاطب را بد کنیم؟
من چنین نگاهی ندارم و قائل به این مرز نیستم. وقتی قرار است موضوعی تا این اندازه تلخ را روایت کنید، قطعاً حسی که دارید به مخاطب منتقل می‌کنید هم یک حس تلخ است. بالاخره مخاطب من باید با کاراکتر زن فیلم من هم‌ذات‌پنداری کند و من دوست دارم مخاطبم هم به همان اندازه حالش بد شود تا موقعیت این زن را درک کند. اگر در لحظه‌ای که باید حال مخاطب را بد کنم، حس خوبی به او منتقل کنم، اساساً به‌عنوان کارگردان کارم را غلط انجام داده‌ام.
* «غم» به‌عنوان یک «حس» می‌تواند از طریق روایت شما به مخاطب منتقل شود اما بد کردن حال مخاطب موضوع دیگری است. به‌صورت مصداقی وقتی قرار است براثر فشار روحی یا جسمی یکی از کاراکترها در فیلم بالا بیاورد و دچار تهوع شود، هم می‌توان به گونه‌ای این لحظه را کارگردانی کرد که مخاطب متوجه این وضعیت کاراکتر شود، هم می‌توان با یک قاب بسته از لحظه بالا آوردن کاراکتر، مخاطب را هم دچار حالت تهوع کرد! نکته‌ای که من عرض می‌کنم ناظر به این است که حالت دوم چه الزامی دارد؟
من این فیلم را دو سال پیش ساخته‌ام و همین امروز هم فیلمنامه‌های آماده‌ای برای ساخت فیلم بلند دارم، اما مسیری که برای ورود فیلمسازی مانند من به سینمای بلند وجود دارد، کمی غیرقابل‌پیش‌بینی است. این دشواری‌ها فیلمسازانی که در ابتدای مسیر قرار دارند را بیشتر اذیت می‌کند متوجه منظور شما شدم. این مرز بستگی به این دارد که کارگردان تا چه اندازه می‌خواهد موضوعی که مدنظر دارد را بی‌واسطه با مخاطبش مطرح کند. مشخصاً من برای این فیلم احساس کردم این زن آنقدر در چنین موقعیتی حالش می‌تواند بد باشد که به همان اندازه مخاطب هم می‌تواند حال بد را حس کند. البته به قول شما شاید می‌شد در برخی جزییات، رویکرد دیگری داشت اما برای شخص من این اندازه نمایش عریان تلخی‌ها، جذابیت بیشتری داشت.
اما به این نکته‌ای که شما می‌گویید هم می‌توان فکر کرد و شاید اگر من باردیگر بخواهم فیلمی درباره یک موضوع تلخ بسازم، به گونه‌ای دیگر جزییات آن را با مخاطبم در میان بگذارم. زمان ساخت این فیلم این مدل را انتخاب کردم و شاید برای فیلم‌های بعدی سراغ مدل‌های دیگری بروم.
* کاراکتر اصلی فیلم برای تصمیم‌گیری در موقعیتی که در آن قرار گرفته شده، دچار تردیدهایی است که شاید برای یک زن معمولی چندان قابل درک نباشد. در چنین موقعیتی احتمالاً یک زن خیلی زود تصمیم نهایی را برای رها شدن از کابوسی که گرفتار آن شده است می‌گیرد.
درباره این تردیدها دو نکته را مدنظر قرار دهید. اول اینکه این زن یک پرستار در میدان جنگ است و طبیعتاً شخصیتی محکم دارد. چنین کاراکتری احتمالاً خیلی اهل نشان دادن واکنش‌های آنی نیست و با تأمل بیشتری تصمیم می‌گیرد. دلیل دیگر هم بحث ارتباط او با خانواده و همسرش است. او حتی در چند نوبت می‌خواهد اصل داستان را به همسرش بگوید اما وقتی شرایط او را می‌بیند، بازهم دچار تردید می‌شود.
* به‌عنوان سوال پایانی برنامه‌ای برای ورود به سینمای بلند ندارید؟
من این فیلم را دو سال پیش ساخته‌ام و همین امروز هم فیلمنامه‌های آماده‌ای برای ساخت فیلم بلند دارم، اما مسیری که برای ورود فیلمسازی مانند من به سینمای بلند وجود دارد، کمی غیرقابل‌پیش‌بینی است. این دشواری‌ها فیلمسازانی که در ابتدای مسیر قرار دارند را بیشتر اذیت می‌کند. این فرآیند نیاز به آسیب‌شناسی دارد. من جزو فیلم‌اولی‌هایی هستم که از سوی بنیاد فارابی هم تأیید شده‌ام و از آنجایی که آدم بیش‌فعالی هم در زمینه نوشتن هستم، همین الان فیلمنامه آماده برای کار دارم اما رفت‌وآمدها و پیگیری‌ها برای امکان ساخت فیلم بلند، گاهی آدم‌ها را خسته می‌کند. امیدوارم برای من این فرصت فراهم شود که بتوانم فیلم بلندم را بسازم.
عملکرد سینمای ایران طی فصل بهار نشان می‌دهد که این سینما با انتخاب‌هایی نسبتا درست، موفق شد تا مخاطبان زیادی را جذب کرده و آن را در مسیر صحیحی از صنعتی‌شدن قرار دهد.
به گزارش سینمای خانگی از ایرنا، سینمای ایران در فصل بهار، برخلاف آنچه که انتظار می‌رفت، روند روبه‌رشد و در برهه‌ای، طلایی داشت. در شرایطی که گمان برده می‌شد که تعداد مخاطبان سینما به دلیل افزایش ۳۳درصدی قیمت بلیت، تاحدودی با ریزش مواجه شود، اما در استقبالی چشم‌گیر، سینمای ایران در همان فروردین‌ماه موفق شد تا به نزدیک‌ترین زمان نسبت به پیش از آغاز کرونا برسد که این اتفاق، در پیش‌بینی بسیاری از کارشناسان اشاره نشده بود.
چنین این انتظار وجود داشت که اکران فروردین به دلیل تلاقی آن روزها با ماه مبارک رمضان، با افول چشمگیری مواجهاما سینماها در ماه رمضان امسال، نه‌تنها با رکود مواجه نشد بلکه یکی از طلایی‌ترین ماه رمضان‌های یک دهه اخیر سینماها را رقم زد و سانس‌های روزانه و شبانه این ماه، با استقبال بسیار خوبی همراه شد.
این ۲ غافلگیری سبب شد تا فصل بهار با بیش از ۳۰۰ میلیارد تومان فروش همراه باشد که یک آمار خوب محسوب می‌شود.
اکران نوروزی
وقتی بسته اکران نوروز ۱۴۰۲ رسانه‌ای شد، انتقادهای بسیاری متوجه این انتخاب‌ها شد. البته که ماه رمضان از سومین روز ماه رمضان آغاز می‌شد و این تلاقی، چیزی نبود که تهیه‌کنندگان و پخش‌کنندگان از آن استقبال کنند بنابراین انتخاب نخست آنها، اکران در عیدفطر بود. اکران نوروزی، با چنین پیش‌فرضی بسته شد.
در همان روزهای نخست، کمدی فسیل توانست تا حدود بسیاری، خود را از مابقی فیلم‌ها بالا کشیده و در ادامه، به رکوردهایی دست پیدا کند که برخی از آنها در طول سالیان اخیر، شکسته نشده بود. فسیل موفق شد با عبور از تعداد مخاطبان مطرب، خود را به تعداد مخاطبان کمدی هزارپا نزدیک کند که این مهم، طی روزهای نخست تیرماه رقم می‌خورد و کمدی فسیل با عبور از تعداد مخاطبان هزارپا و مطرب، به پرمخاطب‌ترین فیلم یک دهه اخیر سینمای ایران تبدیل می‌شود. فارغ از این افتخارآفرینی، فسیل جا دارد تا با افزایش مخاطب، طی تیرماه، حتی خود را در زمره ۵ فیلم پرمخاطب سینمای پس از انقلاب ایران نیز جا دهد که یک رکورد خارق‌العاده محسوب می‌شود.
با این آمار، فسیل، جور دیگر فیلم‌های اکران نوروز را کشید تا این اکران، که پرفروش‌ترین آنها پس از فسیل، عروس خیابان فرشته و غریب بود، با میانگین بسیار خوبی همراه باشد به‌طوری که در تعطیلات نوروزی امسال، حدود ۱ میلیون و ۱۰۰ هزار به سینما رفتند و گیشه نیز بیش از ۵۵ میلیارد تومان فروخت.این اکران نوروزی با این راندمان که ۴۳درصد، پروارتر از نوروز سال گذشته بود، نوید روزهای خوبی را برای سینمای ایران می‌داد.
اکران عیدفطر
اگرچه انتظار می‌رفت که شورای صنفی نمایش، تمام تخم‌مرغ‌های خود را در سبد اکران فطر قرار داده، اما اعلام فیلم‌های این اکران مهم، رضایت چندانی را به همراه نداشت. منتقدان این انتخاب، بر این باور بودند که کمدی فسیل، به‌تنهایی جور اکران نوروزی را کشیده و موفقیت سینماها در فروردین‌ماه، ربطی به انتخاب‌های شورای صنفی نمایش نداشته و فسیل در فضایی بدون رقیب موفق شده است که سینمای ایران را در نخستین ماه سال، به چنین آمار و ارقامی برساند.
همچنین این انتظار وجود داشت که دفاتر پخش، به دلایلی که مهم‌ترین آنها تلاقی ماه رمضان با نوروز امسال بود، اکران فیلم خود را تا عیدفطر به تعویق بیندازند اما اعلام اسامی بسته اکران فطر نشان داد که این آثار در بهترین حالت، فیلم‌های متوسطی هستند که نمی‌توانند اتفاق چندانی را در گیشه رقم بزنند. ضمن اینکه در این انتخاب، توجه چندانی به آثار کمدی نشده بود تا این شائبه قوت بگیرد که زمینه برای فروش بهتر و بیشتر فسیل فراهم شده تا این فیلم در فضایی که رقیب چندانی برایش وجود ندارد، حسابی بتازد و آمارها و رکوردهای بیشتری را به نام خود بزند.
همین‌طور هم شد و از میان فیلم‌های اکران فطر، ۲ فیلم آهنگ دونفره و سه کام حبس موفق شدند تا فروش خود را از مرز ۱۰ میلیارد تومان عبور دهند. فسیل هم در چنین فضایی، حسابی تاخت و رکوردهای بیشتری را به نام خود ثبت کرد. کاملا طبیعی است که اگر ۱ یا ۲ فیلم گیشه‌پسند در ترکیب اکران فطر گنجانده می‌شد، قطعا اتفاق‌های بهتری در گیشه اردیبهشت و خرداد رقم می‌خورد و اکنون با گیشه داغ‌تری به‌نسبت آن‌چیزی که وجود دارد، مواجه بودیم.
اکران فیلم‌های ۱۴۰۱
یکی از دلایلی که سبب شد تا سینمای ایران بتواند پس از ناآرامی‌های پائیز، اکران را به شیوه نرمال خود بازگرداند، اضافه کردن این بند در اکران زمستان بود که فیلم‌های روی پرده به شرط حفظ مخاطب، در اکران نوروز نیز نمایش داده خواهند شد.
بر اساس این بند، فیلم‌های بخارست، ملاقات خصوصی، خط استوا، لوپتو و چپ، راست توانستند اکران خود را طی ۲ماه ابتدایی امسال حفظ کنند. البته ملاقات خصوصی، همچنان به روی پرده بوده و با اقبال خوبی نیز مواجه شده است.
این اتفاق، سبب شد تا اولا، گیشه، تنوع خوبی را شاهد باشد و دست مخاطب برای تماشای فیلم موردعلاقه خود باز بوده و حق انتخاب بیشتری داشته باشد. ثانیا آنکه، نمایش این آثار سبب شد تا گیشه، پروارتر شود به‌گونه‌ای که تداوم اکران این آثار در گیشه سال جدید، بیش از ۳۲ میلیارد تومان به گیشه واریز کرد که آمار خوبی برای نمایش این آثار محسوب می‌شود.
اکران خرداد
بسته جدید اکران که پس از تعطیلات نیمه خرداد به روی پرده رفت، قوی‌ترین بسته اکران امسال محسوب می‌شود. در این بسته، کمدی پرمخاطبی چون شهر هرت قرار دارد که در همان روزهای نخست توانست موی دماغ فسیل شده و به فروش خوبی دست یاید به‌گونه‌ای که این فیلم در متی کوتاه موفق شده فروش خود را از مرز ۱۰ میلیارد تومان عبور دهد.
همچنین کت چرمی و عروسی مردم، آثاری هستند که توانستند مخاطبان خوبی را جذب کنند. باقی فیلم‌ها شامل نگهبان شب، تصور و مصلحت نیز عملکرد نسبتا خوبی در گیشه داشتند و حداقل آنکه سبب شدند تا هیچ انفعالی در بسته جدید اکران دیده نشود.
رویداد «هفته فیلم‌های کودک و نوجوان ایرانی» از 15 تا 18 خرداد در سارایوو در حال برگزاری است.
به گزارش سینمای خانگی به نقل از فارس، هفته فیلم‌های کودک و نوجوان ایرانی از تاریخ 15 تا 18 خردادماه در سالن سینمای مرکز بین‌المللی کودکان و نوجوانان سارایوو بوسنی و هرزگوین در حال برگزاری است.
این برنامه، به همت رایزنی فرهنگی سفارت جمهوری اسلامی ایران در بوسنی و هرزگوین با همکاری سازمان سینمایی سوره (وابسته به حوزه هنری انقلاب اسلامی) و استودیو پویانمایی «اسکای فریم» و مشارکت مرکز بین‌المللی کودکان و نوجوانان سارایوو اجرا می‌شود.
در این رویداد، چند پویانمایی و فیلم به روز سینمای ایران از جمله «پسر دلفینی»، «لوپتو»، «مبارک» و «قهرمانان کوچک» با حضور دانش‌آموزان مدارس مختلف سارایوو به نمایش در می‌آید.
همچنین طبق پیش‌بینی انجام شده در هر اکران حدود 150 دانش‌آموز بوسنیایی به تماشای فیلم‌های ایرانی می‌نشینند.
پخش بین الملل انیمیشن سینمایی «لوپتو» برعهده مرکز بین الملل سوره است.
