فیلم کوتاه لیلا جشنواره بین المللی فیلم حوا را به آسمان پرفروغ خانواده معظم شهداء برد تا برشی کوتاه اززندگی پرعشق لیلای لیلاها باشد.
به گزارش پایگاه خبری سینمای خانگی_دفتراصفهان؛ مجتبی اسپنانی کارگردان فیلم لیلا در تشریح این فیلم گفت:زنان این سرزمین در سالهای جنگ، گاهی سخت ترین مصائب ممکن را با قلبی بزرگ و صبری دو چندان تاب آوردند و بی هیچ منتی و درخواستی، پیکر شهیدشان را در خاک کردند و رفتند آن دورها تا سهمی از کسی نخواهند . داستان لیلا همچین مواجه ای ایست . او را برای شناسایی پیکر برادرش به قرارگاه نظامی خارج از شهر فرامی خوانند و او تنها و بی همراه ، فرزند خردسالش را به نگهبانی می سپارد و می رود تا در سالنی بزرگ، پیکر عزیزش را شناسایی کند . نعش برادر او نیست اما کسی است که لیلا او را خوب می شناسد .
وی با بیان احساس خود درباره ساخت این فیلم اظهارداشت:این فیلم را تنها و تنها برای تنهایی لیلا ساختم و حتی موفق نشدم به یک لحظه از آنچه بر لیلاهای این موقعیت رفته است نزدیک شوم .
عوامل ساخت این فیلم عبارتند از:
نویسنده و کارگردان : مجتبی اسپنانی ،بازیگران : متین سلیمانی و زنده یاد حجت الله نجف پور،مدیر فیلمبرداری : محمد صادق داوری، مدیر صدابرداری : علی کاظمی نژاد،طراحی و ترکیب صدا : سعید بهرامی، تدوین : مانا میهن ،گریم:نفیسه علیزاده طراح صحنه : فرهاد نصر، دستیار اول و برنامه ریز : امیر مهدی خادم، مدیر تولید : مهرداد مرادمند،اصلاح رنگ : روزبه شعرای نجاتی،مشاور : امین قشقاییان ،تهیه کننده : انجمن سینمای جوانان ایران
فیلم کوتاه لیلا در مدت زمان 15 دقیقه به کارگردانی مجتبی اسپنانی و تهیه کنندگی انجمن سینمای جوانان ایران تهیه شده و در جشنواره بین المللی فیلم حوا در روزچهارشنبه 21 تیر1402 سانس ساعت 15 در سینما ساحل اصفهان اکران شد.
نخستین شب از هفتمین جشنواره فیلم کوتاه خوزستان با اکران فیلم “گاو آمریکایی” آغاز و با نمایش فیلم “لالایی ابوحمیظه” به پایان رسید.
به گزارش سینمای خانگی از ایرنا، هفتمین جشنواره فیلم کوتاه خوزستان در سینما فردوسی اهواز با حضور جمعی از اهالی سینما، هنرمندان و علاقمندان به فیلم آغاز گردید که در نخستین شب این جشنواره ۱۲ مستند کوتاه اکران شد.
فیلمهای “گاو آمریکایی” به کارگردانی آسمان طوسی، “رویا” به کارگردانی فاطمه سادات عزیزی، “مظفر” به کارگردانی امیرعلی دریکوند، “پل دک‌دکو” به کارگردانی حسین مددی، “زندگی شاید همین باشد” به کارگردانی آرش بختیاری‌نژاد، “زنده به گور” به کارگردانی مهران کلنگ‌دار، “پولوس” به کارگردانی منصور غلامی، “کنسرسیوم” به کارگردانی ضیا حاتمی، “پرگار” به کارگردانی مسعود بهارلو، “هبوط” به کارگردانی علی قنبریان، “بلاک” به کارگردانی محمود سعیدکیا و “لالایی ابوحمیظه” به کارگردانی محسن ظریفی اکران شدند.
موضوعات اجتماعی، روابط انسانی، مستند تاریخی، فضای مجازی و … از جمله موضوعات فیلم‌ها به نمایش درآمده بود.
در پایان اکران فیلم‌ها نشست نقد و بررسی با حضور منتقدان و کارگردانان شرکت کننده در جشنواره برگزار شد.
رویا
فاطمه سادات سید عزیزی کارگردان فیلم “رویا” در نشست نقد و بررسی گفت: سوژه فیلم من واقعی بود، دلیل اینکه مرگ و سیاهی را در این فیلم نشان دادم برای این بود تا افرادی که خسته می‌شوند و رها می‌کنند را به تصویر بکشم.
وی با بیان اینکه فیلم “رویا” مراحل تولید سختی نداشت توضیح داد: به عنوان اولین کارم تلاش کردم از افراد حرفه‌ای استفاده کنم چراکه معتقدم در یک اثر هنری خوب باید با افراد حرفه‌ای کار شود.
این کارگردان در ادامه با اشاره به مشکلات مالی برای ساخت فیلم کوتاه خطاب به انجمن سینمای جوان اهواز گفت: انتظار می‌رود انجمن از کارگردان‌های جوان حمایت بیشتری داشته باشد اگر ما بخواهیم یک کار حرفه‌ای بسازیم با بودجه‌ای کم حتی نمی‌توانیم تجهیزات خوب استفاده کنیم.
وی تاکید کرد: ما به حرفه فیلمسازی وارد شده ایم تجاربی کسب کرده ایم که در این راستا نیز تلاش کردیم و قصد داریم از این مسیر درآمدزایی کنیم لذا انتظار می رود که انجمن حمایت بیشتری به ویژه در زمینه مالی و ارایه تسهیلات به فیلمسازان داشته باشد.
پل دک دکو
حسین مددی کارگردان مستند “پل دک دکو” توضیح داد: این مستند درباره یک پل در مسجدسلیمان است که براساس تحقیق میدانی اقدام به ساخت آن کردم.
وی با بیان اینکه این مستند به نوعی دغدغه درونی بوده است گفت: متاسفانه شرکت نفت از این سازه هیچ آرشیوی نداشت و به نظر من این مساله نه تنها در شرکت نفت بلکه در بسیاری از نهادها که تجربیات و رویدادها یا موضوعات خود را مستند نگاری نمیکنند یک ضعف محسوب می‌شود.
مددی ادامه داد: پلی که من در این مستند به آن پرداختم با یک سری اقدامات کوچک می‌تواند به یک پل توریستی تبدیل شود.
وی در ادامه به هنرمندان توصیه کرد به مشکلات پیرامونی خود بپردازند و آن را به تصویر بکشند و افزود: اگر هنرمند دغدغه رفع مشکلات کشور و جامعه را نداشته باشد به یک موجود بی خاصیت تبدیل می‌شود.
این مستندساز تصریح کرد: به اعتقاد من، هنر و سینما آینه و چراغ هستند و بازتاب یک جامعه را می‌توان در قاب سینما و تئاتر دید.
“بلاک”
محمود سعیدی‌کیا کارگردان انیمیشن “بلاک” ضمن تشریح روند ساخت این انیمیشن گفت: تلاش کردم تا اثری ساده خلق کنم، موضوع این کار را فضای مجازی انتخاب کردم چون این موضوع برای من جذاب و دوست داشتنی بود.
وی افزود: سعی کردم در این کار فضای مجازی را دنیایی بزرگ نشان دهم زیر واقعا یک فضای بزرگ که ظاهرش کوچک است دیده می‌شود و ارایه این موضوع در انیمیشن برای من ممکن بود.
میزان استقبال از جشنواره و نظرات مردمی
در نخستین شب از جشنواره فیلم کوتاه استان خوزستان میزان استقبال مردمی کم و بخشی از صندلی‌های سالن سینما خالی بود. با این حال داوران و اجرا کنندگان جشنواره معتقد بودند که معمولا نخستین روز از جشنواره همیشه استقبال کمتر از میزان انتظار است. هر چند برخی دیگر برگزاری جشنواره پس از گذشت هفت سال را نیز عامل مهمی در این موضوع می‌دانند.
بهنوش بساک از مخاطبان علاقمند به جشنواره فیلم کوتاه به خبرنگار ایرنا گفت: ما باید به عنوان یک مخاطب و تماشاچی با حضور خود در چنین جشنواره‌هایی از فرهنگ و هنر حمایت کنیم و بتوانیم آن را گسترش دهیم از این که انجمن سینمای جوان اهواز این اقدام خوب هنری را برای ما رقم زده است تشکر می‌کنیم.
وی افزود: فضای جشنواره با وجود رقابتی که در آن وجود دارد اما بستر خوبی برای ارتباط و تعامل است. من از دیدن فیلم‌هایی که امروز دیدم لذت بردم.
سیمین بیداری دیگر تماشاچی نخستین شب جشنواره گفت: من به فیلم به ویژه فیلم کوتاه علاقه بسیاری دارم و از چنین رویدادهایی در شهرم استقبال می‌کنم. امشب موفق شدم سه فیلم کوتاه را ببینم که به نظر من کارهای بسیار خوب و تاثیرگذاری هستند.
محمد پناهی نیز گفت: جشنواره خوبی بود؛ من علاقمند به فیلمسازی هستم، امشب علاوه بر دیدن فیلم های کوتاه موفق شدم با برخی کارگردان ها صحبت کنم و از نظرات آنها استفاده کنم به طور کلی جشنواره‌ها فضای خوبی برای گفت‌وگو با افراد دارای تخصص و حرفه‌ای است و می‌توان در چنین فضایی از تجربیات آنها بهره برد.
به گفته مهدی کیخایی، دبیر جشنواره فیلم کوتاه خوزستان بیش از ٢۵٠ اثر به دبیرخانه هفتمین جشنواره فیلم کوتاه خوزستان ارسال شده که از این تعداد ۴۶ اثر از فیلمسازان استان به مرحله نهایی رسیدند.
از ۴۶ اثر منتخب ۲۲ اثر در حوزه داستانی، ۱۳ اثر در حوزه مستند، هفت اثر در حوزه تجربی و چهار اثر در حوزه پویانمایی در بخش رقابتی هفتمین جشنواره فیلم کوتاه خوزستان شرکت دارند.
هفتمین جشنواره فیلم کوتاه خوزستان از ۲۰ تا ۲۳ تیر ماه جاری در محل سینما فردوسی اهواز در سه سانس به اجرا درمی‌آید.
پیمان فلاح کارگردان فیلم کوتاه «۳۲۳ ماه؛ چند هفته و چند روز» به ارایه توضیحاتی درباره این فیلم پرداخت.
به گزارش سینمای خانگی، پیمان فلاح کارگردان فیلم کوتاه «۳۲۳ ماه چند هفته و چند روز» از آثار راه‌یافته به نخستین جشنواره بین‌المللی فیلم «حوا» درباره این فیلم کوتاه به مهر توضیح داد: داستان فیلم من درباره پسری است که ۲۷ سال است، به دنیا نیامده است! تلاشم این بود که این ایده را به تصویر دربیاورم و امیدوارم موفق بوده باشم. زمانی که این ایده به ذهنم رسید، نگاهی به احوالات شخصی‌ام داشتم و به وضعیت نسبت میان خودم و مادرم فکر می‌کردم و اینکه مقداری دیر به دنیا آمده‌ام!
این کارگردان ادامه داد: این اولین فیلم کوتاه من در مقام کارگردان است و آن را هم با بودجه شخصی ساختم. بعدها البته با حمایت پس از تولید انجمن سینمای جوانان فیلم به سرانجام رسید. فیلم در یک شب روایت می‌شود و از آنجایی که لوکیشن را در اختیار داشتیم، چند بار تست زدیم تا بتوانیم برای برداشت اصلی، در حداقل زمان فیلمبرداری را به سرانجام برسانیم تا در زمینه بودجه صرفه‌جویی کنیم.
فلاح درباره تفاوت میان تصویر به نمایش درآمده از زنان در فیلم‌ها و سریال‌ها با واقعیت موجود در جامعه هم گفت: برخی فیلم‌ها بوده‌اند که تصویری نزدیک به واقعیت ارائه کردند و در مقابل برخی آثار هم در این زمینه موفق نبوده‌اند اما در کلیت به‌نظرم سینمای ایران در بازنمایی تصویر زن عملکرد موفقی داشته است. در عین اینکه نمی‌توان کتمان کرد که میان تصویر ارائه شده از زنان در سینمای ایران با آنچه در واقعیت شاهدیم، فاصله هم وجود دارد.
فیلم کوتاه «پروانه‌ای به شیشه می‌کوبد» برنده جایزه بهترین فیلم اجتماعی، «آنها» برنده جایزه مدیترانه و «موسیقی تنهایی» برنده بخش انیمیشن یک جشنواره ایتالیایی شدند.
به گزارش سینمای خانگی از مهر، فیلم کوتاه «پروانه‌ای به شیشه می‌کوبد» ساخته محمد حسنی برنده جایزه بهترین فیلم اجتماعی، «آنها» به کارگردانی مرتضی سبزقبا برنده جایزه مدیترانه و «موسیقی تنهایی» ساخته سمیرا عظیمیان برنده بخش انیمیشن جشنواره «قطعات فیلم» ایتالیا شدند.
دوازدهمین دوره جشنواره بین المللی «قطعات فیلم» روز ۱۸ تیر مصادف با ۹ جولای میلادی به کار خود در رم پایان داد.
در خلاصه داستان فیلم کوتاه «پروانه‌ای به شیشه می‌کوبد» آمده است: «آسیب‌ها همیشه خودشان را به شکل زخم ظاهری نشان نمی‌دهند.»
جشنواره بین‌المللی فیلم برلین قرار است تعداد فیلمهای انتخابی خود را کاهش دهد و دو بخش از جشنواره نیز برای مقابله با چالش‌های بودجه حذف می‌شوند.
به گزارش سینمای خانگی به نقل از اسکرین، تعداد کل فیلمهای جشنواره برلین در دوره آتی به حدود ۲۰۰ فیلم کاهش می‌یابد که ۳۰ درصد کمتر از ۲۸۷ فیلم نمایش داده‌شده در هفتاد و سومین دوره جشنواره در ماه فوریه امسال است و در نتیجه همه بخش‌ها به استثنای بخش مسابقه، فیلمهای کمتری را به نمایش خواهند گذاشت.
همچنین بخش چشم‌انداز سینمای آلمان (Perspektive Deutsches Kino) به عنوان یک بخش جداگانه منحل خواهد شد واز دوره‌های بعدی فیلمهای سینماگران نوظهور آلمانی در بخش‌های رقابتی، مواجهه، پانوراما، نسل و فروم ارائه خواهند شد.
بخش سریال برلیناله (Berlinale Series) هم که با تمرکز بر محتوای تلویزیونی سطح بالا برگزار می‌شود، به عنوان یک برنامه مستقل متوقف خواهد شد. در عوض، جشنواره سال آینده سریال‌های منتخب را به عنوان بخشی از بخش ویژه برلیناله (Berlinale Special Gala) به نمایش خواهد گذاشت.
این تغییرات پس از بازگشت کامل جشنواره برلین در اوایل سال میلادی پس از دو دوره برگزاری با محدودیت به دلیل همه‌گیری، انجام می‌شود. پس از پایان هفتاد و سومین دوره در ماه فوریه، «کارلو چاتریان» و «ماریت ریسن‌بیک» مدیر اجرایی جشنواره، ساختار برلیناله را با هدف پیکربندی پایدار جشنواره و فشرده‌سازی برنامه‌های آن ارزیابی کردند.
«چاتریان» و «ریسن‌بیک» در بیانیه‌ای مشترک گفتند: «مانند بسیاری از حوزه‌های دیگر جامعه، موسسات و جشنواره‌های فرهنگی تحت تأثیر افزایش قابل‌توجه هزینه‌ها اما بودجه‌های بدون تغییر قرار دارند. با در نظر گرفتن این موضوع، ما باید تعدیل‌های ساختاری را برای ایجاد یک پایه بودجه پایدار برای سازماندهی و اجرای برلیناله در آینده معرفی کنیم. این فرآیند با خود فرصتی را برای بهینه سازی ارائه و درک فیلم های دعوت شده با استفاده از یک برنامه متمرکزتر به ارمغان می آورد».
هفتاد و چهارمین جشنواره برلین از تاریخ ۱۵ تا ۲۵ فوریه ۲۰۲۴ (۲۶ بهمن تا ۶ اسفند) برگزار می‌شود.
رضا دهقانی دبیر اولین جشنواره بین المللی فیلم حوا در اصفهان از اکران ۱۵ اثر سینمایی این جشنواره در پردیس سینمایی ساحل خبر داد.
به گزارش پایگاه خبری سینمای خانگی – دفتر اصفهان؛ رضا دهقانی افزود: این آثار همزمان با تهران و ۱۲ استان دیگر کشور در اصفهان نیز به نمایش درمی‌آید. دبیر جشنواره بین المللی فیلم حوا در اصفهان درباره اهداف برگزاری این جشنواره گفت:این جشنواره به منظور تقویت جریان گفتمان فرهنگی- رسانه‌ای خانواده محور به عنوان یک گفتمان جهان شمول و فراگیر در سطح دنیا می باشد و رویکرد اصلی این جشنواره حمایت از خانواده، لزوم شناساندن تصویر زن، بازنمایی زن مسلمان در سینمای ایران و جهان و پرداختن به زن عفیف است و همزمان با سراسر کشور در اصفهان با همکاری اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی استان اصفهان برگزار می گردد وی با بیان اینکه آثار این جشنواره در قالب فیلمهای بلند داستانی، کوتاه داستانی و مستند است اظهار داشت: بیشتر آثار این جشنواره با موضوع زنان و خانواده برای نخستین بار به نمایش گذاشته می شود.
معاون هنری و سینمایی اداره‌کل فرهنگ و ارشاد اسلامی اصفهان افزود: این آثار در پنج نوبت از ساعت ۱۳ تا ۲۳ برای عموم بطور رایگان اکران می شود. در اولین شب جشنواره حوا در اصفهان با اکران پنج مرحله ای در سالن زاینده رودپردیس سینمایی ساحل دارای ظرفیت یکصدو پانزده نفر با نمایش چهار فیلم مستند،پنج فیلم کوتاه داستانی و دوفیلم سینمایی منطبق با جدول اعلام شده انجام گرفت، مخاطبان اکثرا دانشجویان و علاقه مندان فیلمهای خاص بودند که علارغم تلاش ستاد اجرایی استقبال خوبی صورت نگرفت و هر سانس حدود بیست نفر را به سالن سینمایی از ساعت سیزده تا بیست وسه آورده بود.
نخستین دوره جشنواره بین‌المللی فیلم حوا، از سه‌شنبه در تهران و ۱۳ استان کشور آغاز بکار کرد و تا ۲۳ تیر ادامه دارد. این جشنواره به همت بنیاد بین‌المللی گوهرشاد و با همکاری مراکز و سازمان های فرهنگی مختلف و با محوریت فیلمهای زنان میزبان مهمانان و آثاری از سینمای ایران و چند کشور دیگر است.
پردیس سینمایی کاپری گرگان امروز چهارشنبه در دومین روز برگزاری نخستین جشنواره بین‌المللی فیلم «حوا» میزبان ۲ فیلم سینمایی، ۲ فیلم مستند و پنج فیلم کوتاه داستانیاست.
به گزارش سینمای خانگی از ایرنا، در سانس اول اکران از ساعت ۱۰ تا ۱۲ فیلم سینمایی «شهربانو» به کارگردانی مریم بحرالعلومی و با بازی فرشته صدرعرفایی، بهناز جعفری، گلاره عباسی، یوسف تیموری، بهرنگ علوی، سامان صفاری،مه‌لقا باقری، محمد ولی زادگان، علی کیان ارثی نمایش داده می‌شود.
«شهربانو» فیلمی مادرانه با موضوع اجتماعی چالش‌های یک خانواده را روایت می‌کند. شهربانو مادر سه فرزند است که بنا بر اتفاقاتی به جرم انتقال مواد مخدر به حبس ابد محکوم می‌شود. او پس از ۱۱ سال از زندان مرخصی می‌گیرد تا در عروسی پسرش شرکت کند و حقانیتش را به فرزندانش ثابت کند.
در سانس دوم اکران، ساعت ۱۳ تا ۱۵ فیلم سینمایی «اخت الرضا» به کارگردانی سیدمجتبی طباطبایی و بازی سیدجواد طاهری، علی فرحناک، مجید امیری، سیدحمید لاجوردی اکران می‌شود.
فیلمهای مستند «چشم‌ها و دست‌ها» به کارگردانی پناه‌برخدا رضایی و «گالین» به کارگردانی «عزت‌الله پروازه» در سانس سوم ۱۵تا ۱۷ نمایش داده خواهد شد.
مستند گالین درباره زیست یک پیرزن در کنار کارگران یک معدن سرب و نقره است، این پیرزن خود بازنشسته معدن مورد نظر بوده و حالا در روستایی نزدیک به معدن سرب و نقره که خالی از سکنه است، زندگی می‌کند.
در آخرین اکران روز نخست جشنواره، ساعت ۱۷ تا ۱۸:۳۰ فیلمهای کوتاه داستانی با عنوان «اتاق عقد» به کارگردانی حسن حبیب زاده، «باشه برای فردا» به کارگردانی علی رحیمی، «وضعیت اورژانسی» به کارگردانی مریم اسمی خانی، «یک به توان بی نهایت» به کارگردانی علیرضا صادقی و «نشنیدن» به کارگردانی احمد صمیمی برای علاقه مندان به هنر هفتم پخش می شود.
در فیلم داستانی «اتاق عقد»، عاطفه، مربی شنا است و همسرش مصطفی مدتی است که برای دومین بار با مدافعان حرم، راهی سفر سوریه شده است.
عاطفه چند روزی است که نتوانسته خبری از او بگیرد و نگران است. او در حین آماده کردن اتاق عقد برای دختر همسایه است؛ آنقدر به فکر مصطفی است که گاهی او را در میان مهمان‌ها می‌بیند. خبر بارداریش را در یک پیام برای مصطفی می‌فرستد؛ اما او هنوز جواب نداده است. بعد از اتمام مراسم عقد، عاطفه دست تنها مشغول کارهای نیمه‌تمام خانه‌شان می‌شود.
فیلم «باشه برای فردا» درباره یک خانم دکتر است که تخصص زنان و زایمان دارد و حالا خودش باردار شده و تصمیم به سقط فرزندش گرفته است. او در موقعیتی قرار می‌گیرد که زن باردار دیگری به او مراجعه می‌کند که نمی‌تواند فرزندش را نگه دارد. همین مواجهه باعث تحولی در دکتر می‌شود که تصمیم می‌گیرد سقط فرزند خودش را به فردا موکول کند.
فیلم کوتاه داستانی «وضعیت اورژانسی» درباره نازنین دختری هفت ساله است که سعی می‌کند با نزدیک شدن به مامور اورژانسی که برای مداوای مادرش به خانه‌ی آنها آمده پرده از رازی که آزارش می‌دهد، بردارد.
فیلم کوتاه «یک به توان بی‌نهایت» یک ملودرام مادرانه و در مورد زنی به نام رویاست که زندگی خود را وقف خانواده کرده است.
و فیلم کوتاه «نشنیدن» به ماجرای زن و شوهری ناشنوا می‌پردازد که در آستانه به دنیا آمدن فرزند خود قرار دارند. زندگی‌شان را با وجود داشتن یک‌نقص بسیار دوست دارند و همدیگر را خیلی خوب می‌شنوند.
نخستین جشنواره بین‌المللی فیلم «حوا» به همت بنیاد بین‌المللی گوهرشاد و به دبیری «مهدیه سادات‌محور» تا ۲۳ تیر ماه سال جاری در کشور برگزار می‌شود.
مخاطبان می‌توانند برای کسب اطلاعات بیشتر در مورد جشنواره بین‌المللی فیلم «حوا» به درگاه www.Havvafilmfestival.ir مراجعه کنند.
جشنواره بین‌المللی فیلم «حوا» هر چند در قالب یک رویداد موضوعی و مناسبتی متولد شده است اما ظرفیت بالایی برای تبدیل شدن به خاستگاه یک جریان زاینده و پویا در سینمای ایران را دارد. جریانی که می‌تواند در طول سال‌ها و دهه‌های آینده، تصویری بالنده از «زن ایرانی» را بر پرده سینماها ثبت کند.
به گزارش سینمای خانگی از ایرنا، تولد هر جشنواره موضوعی در تقویم رویدادهای سینمای ایران معمولا با یک سوءتفاهم و حتی قضاوت منفی مواجه می‌شود و به استناد تجربه‌های متعدد اما ناکام مانده در این عرصه، هر تجربه تازه‌ای محکوم به شکست فرض می‌شود.در این شرایط چگونه می‌توان به یک جشنواره موضوعی امید داشت و آیا یک رویداد با رویکرد محتوایی در سینمای ایران می‌تواند منشأ اثر هم باشد؟ جشنواره بین‌المللی فیلم «حوا» با تمرکز ویژه بر بازنمایی تصویر «زن» و «خانواده» در سینما، یکی از همین جشنواره‌های موضوعی است که همین روزها در تهران و ۱۵ استان کشور در حال برگزاری است؛ این جشنواره چگونه می‌تواند قواعد ناامیدکننده دیگر جشنواره‌های موضوعی را برهم بزند؟«حوا» به‌دنبال چیست؟جشنواره فیلم «حوا» از ۱۶ تیرماه در استان‌ها کلید خورده و بخش اصلی آن در پایتخت، طی روزهای ۲۰ تا ۲۳ تیرماه در قالب اکران فیلمهای بلند، کوتاه و مستند در سینما «فرهنگ» تهران و برگزاری نشست‌های تخصصی برقرار خواهد بود. پرونده این رویداد هم در روز بیست و سوم تیرماه که در تقویم ملی ایران به نام «روز خانواده» نام‌گذاری شده است، بسته می‌شود. همین مناسبت هم نسبت این رویداد سینمایی با تقویم ملی را مشخص می‌کند.شعار اصلی جشنواره فیلم «حوا» این نسبت را مشخص‌تر هم می‌کند؛ «ما پای خانواده ایستاده‌ایم». طبیعتا هر رویدادی با فهرستی از اهداف متولد می‌شود و بنابر آنچه در فراخوان نخستین جشنواره بین‌المللی فیلم «حوا» بر آن تصریح شده است، رویکرد موضوعی این رویداد سینمایی «زن» و «خانواده» است.اتفاقا یکی از نکاتی که جشنواره «حوا» را نسبت به رویدادهای موضوعی دیگر در سینمای ایران متمایز می‌کند، انتخاب همین رویکرد محتوایی در شرایطی است که مقوله «زن» و «خانواده» و نسبت این دو با جامعه، یکی از کلیدی‌ترین موضوعات روز به حساب می‌آید و لزوم پرداختن به آن در بستر یک رویداد، اولویتی غیرقابل کتمان است.حالا برگزاری جشنواره «حوا» را می‌توان فرصتی برای گفتگو و آسیب‌شناسی درباره کارنامه سینمای ایران در زمینه بازشناسی و بازنمایی تصویر «زن ایرانی» بر پرده نقره‌ای قلمداد کرد.با «حوا» چه می‌بینیم؟بنابر اعلام دبیرخانه در اولین دوره این رویداد و در بخش ملی ۱۲ فیلم بلند داستانی، ۱۰ فیلم مستند و ۱۵ فیلم کوتاه به رقابت خواهند پرداخت. مهدیه سادات محور که دبیری اولین جشنواره فیلم «حوا» را برعهده دارد، یکی از چهره‌های فعال در حوزه ساخت فیلمهای مستند با موضوع خانواده است و به‌واسطه همین سابقه می‌توان امید داشت که ویترین این رویداد سلیقه بیشتری را در ترکیب فیلم‌ها اعمال کرده باشد.«اخت الرضا» به کارگردانی سیدمجتبی طباطبایی، «بدون قرار قبلی» به کارگردانی بهروز شعیبی، «در آغوش درخت» به کارگردانی بابک خواجه‌پاشا، «رمانتیسم عماد و طوبا» به کارگردانی کاوه صباغ‌زاده، «سرهنگ ثریا» به کارگردانی لیلی عاج، «شهربانو» به کارگردانی مریم بحرالعلومی، «عطرآلود» به کارگردانی هادی مقدم‌دوست، «هناس» به کارگردانی حسین دارابی، «هوک» به کارگردانی حسین ریگی، «یدو» به کارگردانی مهدی جعفری، «هفت بهار نارنج» به کارگردانی فرشاد گل سفیدی و «کاپیتان» به کارگردانی محمد حمزه‌ای ۱۲ فیلم بلند داستانی حاضر در این رویداد هستند که هرچند همه آنها پیش‌تر دیده شده‌اند اما قرار گرفتن آنها در کنار یکدیگر با هدف بازخوانی تصویر ارائه شده از زن و خانواده در هر یک آنها، تماشای دوباره آنها را واجد ارزش مضاعف کرده است.فیلمهای حاضر در بخش ملی، بنابر برنامه‌ریزی صورت گرفته به‌صورت همزمان در ۱۳ استان، امکان نمایش و ارتباط با مخاطبان هدف خود را دارند تا سیاست اصلی جشنواره در راستای جریان‌سازی به تحقق نزدیک‌تر شود. علاقه‌مندان در طول برگزاری جشنواره در سینما فرهنگ تهران، بنابر جدول منتشرشده از سوی روابط عمومی می‌توانند، به تماشای این آثار بنشینند.حرف تازه «حوا» چیست؟اما یکی از آسیب‌های جشنواره‌های موضوعی توقف در مرحله «بازخوانی» و «مرور» است. جشنواره فیلم «حوا» برای عبور از این آسیب، سلسله نشست‌هایی تخصصی را ترتیب داده تا علاوه‌بر بازخوانی تحلیلی آنچه در دهه‌های قبل بر سینمای ایران گذشته است، سرفصل‌هایی را ناظر به آینده و مسیر پیش رو نیز مطرح کنند.«خانه کتاب و ادبیات ایران» و «سینما فرهنگ» در طول برگزاری جشنواره میزبان این نشست‌های تخصصی خواهند بود که برخی از آنها تا به امروز برگزار شده و برگزاری باقی آنها در روزهای آینده استمرار خواهد داشت.«تصویرخانواده در سینمای ایران، از سینمای موجود تا سینمای موعود، با تکیه بر کتاب مرحوم نادر طالب‌زاده»، «زن در سینمای دفاع مقدس»، «تبیین، تقویت و تحکیم نقش خانواده در مواجهه با فرایند جهانی شدن»، «بررسی مقایسه‌ای نگاه اسلام و غرب به زن»، «بررسی راهکارهای تقویت نقش و جایگاه زن و خانواده در جامعه» و «راهکارهای تقویت تحکیم خانواده در فرایند جهانی شدن و ضرورت ارائه الگوی خانواده ایرانی و اسلامی» عناوین ۶ نشست تخصصی جشنواره امسال است که به خوبی رویکرد محتوایی این رویداد را تبیین می‌کند.از «حوا» چه بخواهیم؟بنیاد ملی گوهرشاد، بانی برگزاری جشنواره فیلم «حوا» است که حالا در ابتدای مسیر قرار دارد اما براساس آنچه تا به امروز در فرآیند برگزاری این رویداد شاهد بوده‌ایم، دیگر نهادها و ارگان‌ها به‌خصوص وزارت ارشاد و سازمان سینمایی هم تلاش داشته‌اند در هر چه بهتر برگزار شدن آن سهمی داشته باشند. این اتفاق پشتوانه مهمی برای یک رویداد موضوعی است و می‌تواند تضمین‌کننده استمرار برقراری آن برای دوره‌های آتی با هدف تبدیل شدن‌ش به یک برند معتبر در تقویم رویدادهای سینمایی باشد.«حوا» به‌راحتی می‌تواند در سالهای بعدی و دوره‌های آتی، میزبان فیلمهای سینمایی، فیلمهای کوتاه و مستندهایی باشد که با هدف‌گذاری رونمایی در این رویداد موضوعی به تولید رسیده‌اند و این یعنی تثبیت جایگاه این رویداد در تقویم رویدادهای ملی سینمای ایران.جشنواره «حوا» همچنین می‌تواند دامنه تعاملات بین‌المللی خود را به‌خصوص در ارتباط با کشورهای منطقه گسترده‌تر کند تا از این معبر تبدیل به رویدادی معتبر و جهانی در حوزه سینمای منطقه و مشخصا سینمای کشورهای اسلامی شود.ورود به حوزه تولید هم برنامه‌ای بلندمدت برای همه رویدادهای موضوعی در سینما محسوب می‌شود. کمااینکه محمدرضا سوقندی مدیرکل حقوقی مجلس و استان‌های سازمان سینمایی در نشست خبری این رویداد تصریح کرد: «خانواده در فرهنگ ما یک مزیت نسبی و رقابتی است اینکه نتوانیم از غنای فرهنگی خودمان به درستی استفاده کنیم، اشتباه است. غنای فرهنگی مثل یک معدن باید کشف شود. البته در سال اول جشنواره خیلی نمی‌شود حوزه تولید را بالا برد اما امیدوارم دبیرخانه جشنواره به سمت تولید برود.»با این پشتوانه، جشنواره بین‌المللی فیلم «حوا» هر چند در قالب یک رویداد موضوعی و مناسبتی متولد شده است اما ظرفیت بالایی برای تبدیل شدن به خاستگاه یک جریان زاینده و پویا در سینمای ایران را دارد. جریانی که می‌تواند در طول سال‌ها و دهه‌های آینده، تصویری بالنده از «زن ایرانی» را بر پرده سینماها ثبت کند.
صدابردار فیلم سینمایی «چریکهٔ تارا» گفت: فیلم سینمایی «کانی مانگا» در تاریخ سینمای جنگ ما مهم است چون قدرت ایران در مقابل عراق را نشان می‌داد.
به گزارش سینمای خانگی، اسحاق خانزادی که صدابرداری یا صداگذاری بیش از ۱۳۰۰ فیلم سینمایی بلند، کوتاه، مستند، گزارشی و خبری را در کارنامه دارد در گفت وگو با ایرنا، در پاسخ به این پرسش که کدامیک از این آثار را بیش از سایرین دوست دارد، بیان کرد: همه فیلم هایم را دوست دارم از عقاب ها (ساموئل خاچیکیان ۱۳۶۳) و کانی ماگا (سیف الله داد ۱۳۶۶) گرفته تا سایر آثارم.
وی در پاسخ به این پرسش که چرا کانی مانگا در زمان خود و پس از آن تا به این اندازه اثر درخشانی بود، گفت: کانی مانگا مهم بود چرا که قدرت ایران در مقابل عراق را نشان می داد.
صدابردار فیلم سینماییخائن کشی (مسعود کیمیایی ۱۴۰۰) اظهار داشت: دوسال در جبهه ها بودم و از پل زهاب گرفته تا تمام نقاطی از ایران که در آن جنگ بود را رفتم و کار کردم و بزرگترین آرشیو صدای جنگ را ما برای وزارتخانه خودمان (امور سینمایی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی) درست کردیم که موجود هست.
خانزادی در پاسخ به این پرسش که در میان فیلمسازان متعددی که سابقه کار با آنها را دارد، کدام یک را و به چه دلیل برجسته می داند، گفت: چریکه تارا (بهرام بیضایی ۱۳۵۷ و ۱۳۵۸) را بسیار دوست دارم. بیضایی آدمی بود که بسیار خوب یاد می داد. ساعت ها با بازیگرانش راجع به نقششان صحبت می کرد و کاری می کرد تا بازیگر در قالبی که قرار است قرار گیرد یک خروجی شاخص داشته باشد.
صدابردار فیلم سینمایی گیجگاه (عادل تبریزی ۱۳۹۹) در مورد مسعود کیمیایی هم بیان کرد: کیمیایی یک استثنا و مردی قوی است. مدرسه دارد و درس می دهد و بازیگران خوبی را به سینما معرفی کرد و هنوز که هنوز است وقتی با ایشان حرف می زنید از گفت وگو با ایشان لذت می برید. دیگر به این سادگی نمی توانید چنین آدم هایی را پیدا کنید چرا که امروز همه دنبال این هستند که بزنند و بروند.
خانزادی ادامه داد: ناصر ملک مطیعی هم یکی دیگر از هنرمندانی بود که بسیار با ایشان فیلم کار کردم؛ مردی معلم بود. به لحاظ اخلاقی همه شان عالی بودند و نمی توانم بگویم که کسی از ایشان بد بود. بعد از انقلاب هم همین بود و آدم های شاخص و بزرگی در کارنامه کاری من بودند.
اسحاق خانزادی با نام هنریِ احمد خانزادی در سال ۱۳۲۹ در شهر کیلان در شهرستان دماوند در استان تهران به دنیا آمد. او فعالیت‌های هنری‌اش را در سنین نوجوانی و از سال ۱۳۴۳ به عنوان یکی از کارکنان فنی استودیو «عصر طلایی» (به مدیرت عزیزالله کردوانی) آغاز نمود. خانزادی که صداگذاری را از سال ۱۳۴۵ در کنار روبیک منصوری آغاز کرده بود، این کار را از سال ۱۳۴۷ به‌طور مستقل ادامه داد و نخستین باری که نامش در عنوان‌بندی فیلم‌ها به‌عنوانِ صداگذار ثبت شد، فیلمهای هفت دختر برای هفت پسر (محمد متوسلانی، ۱۳۴۷) و سپس بهرام شیردل (امین امینی، ۱۳۴۷) بود.
وی در سال ۱۳۵۰ و با معرفیِ بهرام ری‌پور، در وزارت فرهنگ و هنر استخدام شد. اسحاق خانزادی تاکنون صدابرداری یا صداگذاری ۱۳۰۰ فیلم سینمایی بلند، کوتاه، مستند، گزارشی و خبری را در سینما و تلویزیون ایران انجام داده که برخی از مهمترین آنان عبارتند از: یک اتفاق ساده (سهراب شهید ثالث، ۱۳۵۲)، طبیعت بی‌جان (سهراب شهید ثالث، ۱۳۵۴)، ملکوت (خسرو هریتاش، ۱۳۵۵)، در امتداد شب (پرویز صیاد، ۱۳۵۶)، چریکهٔ تارا (بهرام بیضایی، ۱۳۵۷) و دلشدگان (علی حاتمی، ۱۳۷۰).
خانزادی همچنین صدابرداری «هفتمین دورهٔ بازی‌های آسیایی در تهران» را نیز بعهده داشته‌است. اسحاق خانزادی از دههٔ ۱۳۷۰ که صدابرداری سر صحنه در سینمای ایران گسترش یافت، در این زمینه نیز فعالیت کرده و گاهی به او پیشنهاد بازیگری نیز داده شده‌است که از آن جمله بازی در فیلم سردار جنگل (امیر قویدل ۱۳۶۲) است.
از دیگر زمینه‌های فعالیت هنری او، می‌توان به طراحی چهره‌پردازی در فیلم تحفه‌ها (ابراهیم وحیدزاده ۱۳۶۶) و انتخاب موسیقی برای دو فیلم توجیه (منوچهر حقانی‌پرست ۱۳۶۰) اشاره کرد.
فیلمهای کوتاه «چگونه منتظر گودو باشیم»، «یخ آن تابستان»، «نامه شماره چهل‌وچهارم» و «استراتوسفر» در سیزدهمین جلسه از فصل هشتم پاتوق فیلم کوتاه، با حضور مرتضی‌علی عباس‌میرزایی اکران، تحلیل و نقد شدند.
به‌گزارش سینمای خانگی روابط‌‌‌عمومی انجمن سینمای جوانان ایران، سیزدهمین جلسه از هشتمین فصل پاتوق فیلم کوتاه، روز دوشنبه 19 تیرماه 1402 با نمایش 4 فیلم کوتاه ایرانی در پردیس سینمایی بهمن برگزار شد.
در سیزدهمین جلسه از فصل هشتم پاتوق که توسط انجمن سینمای جوانان ایران برگزار می‌شود، فیلمهای کوتاه داستانی «چگونه منتظر گودو باشیم» به کارگردانی عرشیا زینعلی، «یخ آن تابستان» به کارگردانی مهرداد عبداللهی، «نامه شماره چهل‌وچهارم» به کارگردانی سیدامین جواهری و «استراتوسفر» به کارگردانی محمود پوینده به نمایش در آمدند.
در این رویداد مرتضی‌علی عباس‌میرزایی، نویسنده، کارگردان و مدرس سینما به عنوان کارشناس جلسه سیزدهم، پس از اکران آثار با کارگردان‌های فیلمهای کوتاه به نمایش درآمده به گفتگو می‌نشیند و آثار را مورد تحلیل و بررسی قرار داد.
