رسانه سینمای خانگی- جایزۀ داکا به ایرانی‌ها رسید

بیست و دومین جشنواره فیلم داکا در کشور بنگلادش با اعطای یک جایزه به یک فیلم ایرانی به کار خود پایان داد.

به گزارش سینمای خانگی از ایسنا،بیست و دومین جشنواره فیلم داکا از۲۰ تا ۲۸ ژانویه (۳۰ دی تا ۸ بهمن) در بنگلادش برگزار شد و فیلم سینمایی «آشغال‌ها و عروسک ها» ساخته منیژه حکمت جایزه بهترین فیلم بخش سینماگران زن را دریافت کرد.

در این جشنواره ۲۹ فیلم بلند و کوتاه ایرانی انتخاب شده که ۵ فیلم اولین نمایش جهانی و ۳ فیلم اولین نمایش بین المللی خود را تجربه کردند. 

در بخش مسابقه سینمای آسیا، فیلم های سینمایی «فرشته» ساخته مرتضی آتش زم زم محصول ایران و بنگلادش، «فصل آلوچه های سبز» ساخته علی بیات در اولین نمایش جهانی، «شماره ده» ساخته حمید زرگرنژاد در اولین نمایش بین المللی و «آدم حسابی» ساخته حسن کی قبادی در اولین نمایش جهانی حضور داشتند. 

در بخش سینمای جهان، فیلم های سینمایی «خاطرات بندباز» ساخته حامد رجبی در اولین نمایش بین المللی، «میرجاوه» ساخته آرمان زرین کوب، «کت چرمی» ساخته حسن میرزا محمدی»، «سمپاشی» ساخته علی یاور در اولین نمایش جهانی، «زاپاتا» ساخته دانش اقباشاوی، «مرد پروانه ای» ساخته میترا روحی منش در اولین نمایش جهانی و مستند های «علی بر علیه علی» ساخته علیرضا رفوگران محصول ایران، آمریکا و امارات متحده عربی و «سر عشق» ساخته مهتاب سلیمانی به نمایش گذاشته شد. 

در بخش زنان سینماگر، فیلم های سینمایی «آشغال ها و عروسک ها» ساخته منیژه حکمت و «ابلق» ساخته نرگس آبیار و فیلم های کوتاه «سامپو» ساخته مرضیه ریاحی و «سایه» ساخته زینب حریفی؛ در بخش سینمای معنوی، فیلم های سینمایی «پروین» ساخته میر عباس خسروی نژاد و «هفت بهار نارنج» ساخته فرشاد گل سفیدی در اولین نمایش جهانی، فیلم های کوتاه «خانه ای نزدیک خورشید» ساخته مریم صمدی و رونی شاملیان محصول ایران و آلمان و «ققنوس» ساخته محسن نبوی و مستند «مجموعا» ساخته محمد رضا فرزاد محصول ایران، آلمان و لهستان؛ در بخش کودکان، فیلم سینمایی «کاپیتان» ساخته محمد حمزه ای و فیلم کوتاه «عروسک مهرخ» ساخته مجتبی زارع و مریم جواهری و در بخش کوتاه و مستقل، «۴۸ ساعت» ساخته آزاده موسوی، «تنگه» ساخته مقداد جلالی، «ماهیگیر» ساخته مهدی زمانپور کیاسری و مانان جان براری، «آنجلو» ساخته علی کیان ارثی، «والتز» ساخته پرتو اشراق و «سورن» ساخته سحر شادلو به روی پرده رفتند. 

رسانه سینمای خانگی- سینمای ایران اسیر دو قطبی ژانری شده است/ یا اجتماعی و کمدی و دیگر هیچ!

تعدادی از سینماگران متذکر شدند: نگاه کاسبکارانه به سینما مانع از تولید فیلم های باکیفیت در ژانرهای متنوع است، وضعیت فیلم های امروز سینما اصلاً قابل دفاع نیست.

به گزارش سینمای خانگی از سینماپرس، تعدادی از سینماگران مطرح کشور در خصوص لزوم تنوع ژانر در سینمای کشور و عبور از دو ژانر «اجتماعی» و «کمدی» متذکر شدند: سینمای ایران سرشار از فیلم های سیاه اجتماعی و کمدی مبتذل شده و نگاه کاسبکارانه به سینما مانع از تولید فیلم های باکیفیت در ژانرهای متنوع شده است. این افراد تأکید کردند: وضعیت فیلم های امروز سینما اصلاً قابل دفاع نیست و برخی قوانین سخت گیرانه در وزارت ارشاد دست و پای سینماگران را برای تولید فیلم در ژانرهای متنوع بسته است.

مدت طولانی است سینمای ایران به صورت عمده با دو مدل فیلم روبرو است؛ یک دسته فیلم های کمدی سطحی و نازل و دسته دیگر فیلم هایی موسوم به سینمای اجتماعی که سرشار از سیاهی و تلخی هستند! فیلم های تاریخی، وحشت، معمایی، ماورایی، اکشن، پلیسی، ورزشی و… عملاً جایی در صنعت سینمای ما ندارند و دلیل عمده این اتفاق کارنابلدی مدیران سینمایی و عدم سیاست گذاری درست و اصولی در سینمای کشور است. این جریان باعث شده تا بیش از ۸۰ میلیون ایرانی رسماً عطای سینما را به لقایش ببخشند و ترجیح دهند که همواره از سینمای ایران دور باشند و حتی برخی علاقمندان به هنرهفتم نیز تنها به تماشای فیلم های خارجی روی بیاورند که هیچ سنخیتی با فرهنگ ما ندارد. در همین راستا با ۱۳ تن از چهره های مطرح سینمای کشور آقایان: فرشاد گل سفیدی، سیدمحسن وزیری، هارون یشایایی، کاظم دانشی، طهماسب صلح جو، غلامرضا گمرکی، سیدعماد حسینی، مرتضی علی عباس میرزایی، حجت قاسم زاده اصل، اسماعیل براری، پیمان عباسی، مهدی سجاده چی و سرکار خانم: روح انگیز شمس گفتگو کردیم که ماحصل نظرات ایشان برای اطلاع بیشتر مخاطبان گرامی در ذیل نقل شده است.

روح انگیز شمس کارگردان سینما و استاد دانشگاه در خصوص لزوم تنوع ژانر در سینمای کشور و عبور از دو ژانر «اجتماعی» و «کمدی» گفت: سینمای ایران در حال حاضر سرشار از فیلم های سیاه اجتماعی و کمدی مبتذل شده و این اتفاق برای آینده هنرهفتم بسیار خطرناک است به ویژه آنکه تنها فیلم های سیاه به اسم سینمای ایران در جشنواره های جهانی حضور پیدا می کنند و تصویری مخدوش از ایران به دنیا ارائه می دهند. مدیران سینمایی تردید نکنند که لزوم ادامه حیات سینما حمایت از ژانرهای متنوع است و اگر این اتفاق رخ ندهد تا کمتر از ۱۰ سال آینده هیچ اثر و نشانی از سینمای شریف ایران باقی نمی ماند.

فرشاد گل سفیدی کارگردان و فیلمبردار سینما در گفتگو با سینماپرس اظهار داشت: نگاه کاسبکارانه به سینما مانع از تولید فیلم های باکیفیت در ژانرهای متنوع شده است؛ متأسفانه این روزها اغلب فیلمسازان و به ویژه تهیه کنندگان به پول توجه دارند و برای اغلب افراد هنر، سینما و کیفیت چندان اهمیتی ندارد. تا زمانی که نگاه کاسبکارانه در سینما ادامه داشته باشد قطعاً نمی توانیم شاهد تنوع در تولید فیلم های مان باشیم. متأسفانه این نگاه کاسبکارانه در سینما باعث شده حتی دست فیلمنامه نویسان در زمان نگارش فیلمنامه ها بسته باشد چرا که تهیه کنندگان فیلم هایی با لوکیشن های متنوع و متعدد را که هزینه بیشتری برای تولید طلب می کند نمی پسندند و می خواهند فیلم ها را با کمترین هزینه به تولید برسانند.

سیدمحسن وزیری تهیه کننده سینما در این باره متذکر شد: متأسفانه مسئولان از تولید فیلم در ژانرهای مختلف حمایت نمی کنند، هیچ یارانه خاصی به سینماگرانی که تمایل داشته باشند در ژانری به جز اجتماعی و کمدی مبادرت به ساخت فیلم کنند تعلق نمی گیرد و همین باعث شده تا دست سینمای ایران از ژانرهای متنوع تهی باشد. مدیران سینمایی باید برنامه ریزی ویژه ای داشته باشند تا در تمام گونه ها فیلم ساخته شود و مخاطبان بتوانند بر اساس نظر و سلایق شان به هر نوع فیلمی دسترسی داشته باشند. دولت در همین راستا موظف است یارانه خاصی را در اختیار سازندگان ژانرهای متنوع قرار دهد تا آن ها تولید فیلم در ژانری به غیر از کمدی را برای خودشان و سرمایه شان ریسک تلقی نکنند و بتوانند با طیب خاطر مبادرت به ساخت این نوع فیلم ها کنند.

هارون یشایایی تهیه کننده پیشکسوت سینما خاطرنشان کرد: وضعیت فیلم های امروز سینما اصلاً قابل دفاع نیست چرا که ما فیلم خوب نمی بینیم! حتی کمدی هایی که این روزها اکران می شود نیز کمدی های خوبی نیست که بتواند ماندگار شده و طیف انبوهی از جامعه را با خود همراه کند. بی شک در سینما باید تنوع تولید و تنوع ژانر وجود داشته باشد اما مهمتر از مسأله تنوع ژانر این است که سطحی نگری در تولیدات از بین برود و آثار بتوانند عمق داشته باشند.

کاظم دانشی کارگردان سینما در خصوص لزوم تنوع ژانر در سینمای کشور و عبور از دو ژانر «اجتماعی» و «کمدی» گفت: هیچ عزمی برای تغییر در سینما وجود ندارد و استعدادها در حال هدر رفتن هستند. مدیران سینمایی، سینماداران و دفاتر پخش سینماگران را به سمت تولید فیلم های کمدی و اجتماعی هل می دهند؛ اصولاً برنامه ریزی مدیریتی در سینمای ایران این است که فیلمسازان در دو ژانر اجتماعی یا کمدی کار کند. فیلمسازان به ناچار جذب این ژانرها می شوند چرا که می بینند اگر در هر حیطه دیگری مبادرت به تولید اثر نمایند کسی از آن ها حمایتی نخواهد داشت.

طهماسب صلح جو منتقد سینما نیز به سینماپرس گفت: یکی از دلایلی که در سینمای ایران تنوع ژانر وجود ندارد بر اساس تجربه ای است که مردم از هر فیلمی استقبال نمی کنند و کارگردانان و تهیه کنندگان هم ترجیح می دهند به سراغ تولید فیلم در ژانرهای امتحان پس داده بروند. امروز بر اساس آمار فیلم های کمدی بیشترین اقبال را نزد مخاطبان عام دارند. البته این اقبال هم چندان زیاد نیست؛ نمونه اش همین فیلم کمدی اخیر که پرفروش شد تنها حدود ۳ میلیون و خرده ای مخاطب داشته که نسبت به جمعیت کشور عدد بسیار کمی محسوب می شود و این اتفاق نشان از آن دارد که بخش زیادی از مردم فیلم های سینمایی را نمی پسندند و اصلاً سینما دغدغه شان نیست.

غلامرضا گمرکی تهیه کننده سینما تأکید کرد: برخی قوانین سخت گیرانه در وزارت ارشاد دست و پای سینماگران را برای تولید فیلم در ژانرهای متنوع بسته و از این رو سرمایه گذاران تلاش می کنند روی فیلمنامه هایی سرمایه گذاری کنند که برایشان ریسک کمتری داشته باشد. هیچ کس دلش به حال ملت نمی سوزد و دروغ می گویند! جوانان مستعد له له پول می زنند! بنده حداقل هفته ای یک بار مراجعه دارم و فیلمنامه های عالی برایم می فرستند، قصه های خوب می فرستند اما فارابی رد می کند، حوزه رد می کند، ارشاد رد می کند، این یعنی باندبازی در سینما!

سیدعماد حسینی کارگردان سینما به سینماپرس گفت: نبود ژانر و بی‌توجهی‌ به‌ کارکرد آن در سینمای ایران یکی‌ ازعوامل‌ مؤثر در شکل‌گیری وضعیت‌ موجود آن است؛ زیرا عدم تنوع قصه، ضعف‌های ساختاری، کلیشه‌ های روایی، تولیدات ساده‌انگارانه‌ و … در بازار فیلم‌ و سریال ایران، این‌ چرخه‌ رامحدود کرده و ســـلایق‌ مخاطب‌ را که‌ از طریق‌ تولیدات روز دنیابا ژانرها آشـــنایی‌ کامل‌ دارد به‌کلی‌ نادیده گرفته‌ است.

مرتضی علی عباس میرزایی کارگردان سینما در خصوص لزوم تنوع ژانر در سینمای کشور و عبور از دو ژانر «اجتماعی» و «کمدی» گفت: دست اندرکاران پخش معتقدند تنها فیلم های کمدی و اجتماعی مخاطب دارد و از این رو پذیرای سایر فیلم ها نیستند. ما در سینمای مان ژانر به آن مفهوم که یک صنعت را اداره کند و تئوری در ورای آن باشد و منتقدین به آن خط بدهند نداریم! امروز در سینمای ایران ژانر وجود ندارد.

حجت قاسم زاده اصل فیلمنامه نویس و کارگردان سینما تأکید کرد: برخی مدیران سینمایی سینما را کشتند، فضای فرهنگی را نابود کردند و نگاه کاسبکارانه را در سینما رواج دادند و جالب آنجا است که از فروش فیلم های کمدی نازل خرسند هم می شوند و این اتفاق را برای خود دستاورد قلمداد می کنند. گویا برای برخی افراد تنها پول و درآمدزایی مهم است. این اتفاق در حالی است که ما در سینما مخاطبان اندکی داریم؛ درست است که ارقام فروش فیلم ها به دلیل گران شدن بلیت میلیاردی شده اما تعداد مخاطبان فیلم های مان اندک است و متأسفانه ما مخاطب خاص سینما را به طور کل فراموش کرده ایم.

اسماعیل براری کارگردان سینما به سینماپرس گفت: فهم ناقص مدیران سینمایی باعث وخامت بیماری سینما شده! سینمای ما بیمار است و امروز ناتوان تر از همیشه شده و این اتفاق تلخ و متأثرکننده است. پخش کننده های قدیمی و بی سواد و شوآف گونه رفتار کردن مدیران باعث تعطیلی و نابودی مطلق سینما می شود. پرسش بنده از مدیران سینمایی این است که آیا می خواهید سینما به دوره درخشش خود در دهه ۶۰ و ۷۰ برگردد که «ناخدا خورشید» و «هامون» و «مهاجر» و «ترن» و… در آن ساخته می شد یا این فیلم های دهه اخیر که سرشار از سبک سری است مورد پسندتان است؟

پیمان عباسی فیلمنامه نویس در خصوص لزوم تنوع ژانر در سینمای کشور و عبور از دو ژانر «اجتماعی» و «کمدی» گفت: باعث تأسف است که کشورمان سرشار از اساطیر است اما در مورد آن ها فیلم تولید نمی کنیم، این همه ادبیات غنی داریم اما برای تولید فیلم از آن ها بی بهره مانده ایم و مدام در حال تکرار مکررات هستیم. بخش عمده بلاها در کشور به خاطر معضلات اقتصادی است. اقتصاد ما درد دارد و از آنجا که هر تهیه کننده ای دنبال پول و فروش است در این اوضاع اقتصادی جرأت ریسک ندارد تا فیلم هایی در ژانرهای متنوع به غیر از ژانر کمدی و اجتماعی تولید کند.

مهدی سجاده چی فیلمنامه نویس مطرح سینما در این خصوص اظهار داشت: تنوع ژانر در سینما برنامه ریزی طولانی مدت، سرمایه گذاری مناسب و مدیریت متمرکز می خواهد و تا چنین اتفاقی رخ ندهد قطعاً نمی توانیم شاهد تحول در سینما باشیم. مبحث فقر ژانر در سینمای ایران آنقدر جدی است که ما ۴ سال قبل که در کانون فیلمنامه نویسان جایزه سپنتا را ترتیب دادیم و می خواستیم از فیلم ها به شکل ژانری تقدیر کنیم از میان ۱۰ ژانری که تعریف کرده بودیم ۲ ژانر اصلاً در سینمای ما وجود نداشت که یکی از آن ها ژانر وحشت بود و یا در سینمای فانتزی و موزیکال ما فقط ۲ فیلم داشتیم که مجبور شدیم یکی از آن ۲ فیلم را به عنوان بهترین اثر انتخاب کنیم و جالب اینجا است که برای اینکه در بقیه ژانرها بتوانیم جوایزی را اهدا کنیم مجبور شدیم فیلم های اجتماعی را تفکیک کنیم! مثلاً در یک فیلم اجتماعی پلیس نقش پررنگی داشت و ما آن فیلم را به عنوان فیلم پلیسی انتخاب کردیم.

رسانه سینمای خانگی- کارگردانی که حاضر به اکران فیلمش نیست

فرشاد گل‌سفیدی کارگردان فیلم سینمایی‌ «هفت بهار نارنج»‌ با نقش‌آفرینی علی نصیریان تأکید کرد دوست ندارد فیلمش در کنار کمدی‌های لوده این ماه‌های سینمای ایران اکران شود!

به گزارش سینمای خانگی، فرشاد گل‌سفیدی کارگردان فیلم سینمایی «هفت بهارنارنج» در گفتگو با مهر، درباره سرنوشت اکران عمومی این فیلم پس از دریافت پروانه نمایشی که سال گذشته برای آن صادر شده بود، توضیح داد: در حال حاضر بیشتر روی حضور فیلم در جشنواره‌های خارجی فکر می‌کنیم و برنامه‌ای برای اکران داخلی فیلم نداریم. معتقدم در حال حاضر این فیلم شرایط مناسبی برای اکران عمومی ندارد.

وی افزود: علاقه‌ای ندارم فیلمم در شرایطی اکران شود که برخی از فیلم‌های کمدی روی پرده هستند. کار اصلی من در سینما و تلویزیون تصویربرداری بوده و تجربه کارهای کمدی هم در کارنامه‌ام داشته‌ام اما معتقدم وقتی قرار است ما فرهنگ‌سازی کنیم، باید به پیام فیلم خودمان هم فکر کنیم. هر فیلمی در هر ژانری اگر پیامی برای مخاطب خود نداشته باشد، عملاً ساخت آن، دور ریختن بودجه است!

گویی همه برای فروش یک فیلم بسیج شده‌اند!

این کارگردان سینما تأکید کرد: نمی‌گویم فیلمم باید در شرایطی اکران شود که هیچ فیلم کمدی‌ای روی پرده نباشد اما شرایطی که در ماه‌های گذشته شاهد بودیم به‌گونه‌ای بود که گویی همه برای فروش یک فیلم بسیج شده بودند! همه در تلاش برای جابه‌جایی رکوردها هستند. طبیعی است که در این شرایط دلم نمی‌خواهد فیلمم اکران شود. موضع مالک فیلمم هم همین است.

وی افزود: دوست دارم فیلمم در شرایط معقول‌تری اکران شود. اصلاً هم مشکلی با اکران فیلم‌های کمدی ندارم، اما قطعاً نمی‌خواهم فیلمم همزمان با فیلم‌های کمدی لوده اکران شود. به همین دلیل از پخش‌کننده فیلم هم خواسته‌ام که فیلم کمی دیرتر اکران شود تا در این شرایط روی پرده نرود.

گل‌سفیدی تأکید کرد: اصلاً اینگونه نیست که نخواهم فیلمم اکران شود و قطعاً آن را تا پایان همین امسال اکران می‌کنیم. با این حال باید شرایط حضور فیلم در جشنواره‌های خارجی را هم مدنظر داشته باشم که بخش عمده‌ای از آن‌ها شرط‌شان برای قبول فیلم‌ها، اکران نشدن است. برخلاف جشن اسکار که شرط اکران شدن فیلم در کشور مبدأ را دارد، باقی رویدادهای بین‌المللی غالباً فیلم‌های اکران‌نشده را می‌پذیرند. از این منظر، نفس حضور فیلمم در جشنواره فجر هم شاید یک خودزنی بود اما من علاقه داشتم که فیلمم برای مردم خودم اکران شود. به همین دلیل فیلم را به جشنواره فجر دادم، در عین حال شرایط فعلی را هم برای اکران عمومی فیلمم مهیا نمی‌دانم.

وی افزود: شاید کمی که زمان بگذرد و مثلاً مدرسه‌ها و دانشگاه‌ها هم باز شوند، شاید شرایط مساعدتری برای اکران «هفت بهار نارنج» فراهم بیاید. شخصاً معتقدم حوالی زمستان می‌تواند زمان مناسبی برای اکران فیلم باشد.

حتی یک پلان از «هفت بهار نارنج» ممیزی نشد

کارگردان «هفت بهار نارنج» درباره اعمال اصلاحات در فیلم پس از رونمایی در جشنواره فجر هم گفت: حتی به اندازه یک پلان هم اصلاحیه نداشتیم و همان نسخه جشنواره موفق به دریافت پروانه نمایش شد. خیلی هم زود پروانه نمایش فیلم را صادر کردند.

گل‌سفیدی درباره فعالیت‌های آتی خود هم توضیح داد: من همچنان تمایل اصلی‌ام به کار در حوزه تصویربرداری در سینماست مگر آنکه قصه جذابی به دستم برسد. اگر کسی بخواهد در این عرصه پیشرفت کند و بالا برود، باید زمان بگذارد. شاید من بتوانم سالی چهار فیلم هم بسازم، اما چرا باید بسازم؟ در حوزه فیلمبرداری سرعت کارم بالا بود اما نگاهم به کارگردانی اینگونه نیست. برای فیلم اولم هم بسیار وقت گذاشتم. برای فیلم دوم هم فیلمنامه‌ای به دستم رسیده که قصه‌ای زنانه هم دارد و قهرمان آن یک زن است. معتقدم برای روایت درست این فیلمنامه هم باید کمی بیشتر صبر و تأمل کنم تا به شاکله درست خودش برسد.

رسانه سینمای خانوادگی- «حوا»؛ جشنواره‌ای برای خانواده

جشنواره بین‌المللی فیلم «حوا» هر چند در قالب یک رویداد موضوعی و مناسبتی متولد شده است اما ظرفیت بالایی برای تبدیل شدن به خاستگاه یک جریان زاینده و پویا در سینمای ایران را دارد. جریانی که می‌تواند در طول سال‌ها و دهه‌های آینده، تصویری بالنده از «زن ایرانی» را بر پرده سینماها ثبت کند.

به گزارش سینمای خانگی از ایرنا، تولد هر جشنواره موضوعی در تقویم رویدادهای سینمای ایران معمولا با یک سوءتفاهم و حتی قضاوت منفی مواجه می‌شود و به استناد تجربه‌های متعدد اما ناکام مانده در این عرصه، هر تجربه تازه‌ای محکوم به شکست فرض می‌شود.در این شرایط چگونه می‌توان به یک جشنواره موضوعی امید داشت و آیا یک رویداد با رویکرد محتوایی در سینمای ایران می‌تواند منشأ اثر هم باشد؟ جشنواره بین‌المللی فیلم «حوا» با تمرکز ویژه بر بازنمایی تصویر «زن» و «خانواده» در سینما، یکی از همین جشنواره‌های موضوعی است که همین روزها در تهران و ۱۵ استان کشور در حال برگزاری است؛ این جشنواره چگونه می‌تواند قواعد ناامیدکننده دیگر جشنواره‌های موضوعی را برهم بزند؟«حوا» به‌دنبال چیست؟جشنواره فیلم «حوا» از ۱۶ تیرماه در استان‌ها کلید خورده و بخش اصلی آن در پایتخت، طی روزهای ۲۰ تا ۲۳ تیرماه در قالب اکران فیلم‌های بلند، کوتاه و مستند در سینما «فرهنگ» تهران و برگزاری نشست‌های تخصصی برقرار خواهد بود. پرونده این رویداد هم در روز بیست و سوم تیرماه که در تقویم ملی ایران به نام «روز خانواده» نام‌گذاری شده است، بسته می‌شود. همین مناسبت هم نسبت این رویداد سینمایی با تقویم ملی را مشخص می‌کند.شعار اصلی جشنواره فیلم «حوا» این نسبت را مشخص‌تر هم می‌کند؛ «ما پای خانواده ایستاده‌ایم». طبیعتا هر رویدادی با فهرستی از اهداف متولد می‌شود و بنابر آنچه در فراخوان نخستین جشنواره بین‌المللی فیلم «حوا» بر آن تصریح شده است، رویکرد موضوعی این رویداد سینمایی «زن» و «خانواده» است.اتفاقا یکی از نکاتی که جشنواره «حوا» را نسبت به رویدادهای موضوعی دیگر در سینمای ایران متمایز می‌کند، انتخاب همین رویکرد محتوایی در شرایطی است که مقوله «زن» و «خانواده» و نسبت این دو با جامعه، یکی از کلیدی‌ترین موضوعات روز به حساب می‌آید و لزوم پرداختن به آن در بستر یک رویداد، اولویتی غیرقابل کتمان است.حالا برگزاری جشنواره «حوا» را می‌توان فرصتی برای گفتگو و آسیب‌شناسی درباره کارنامه سینمای ایران در زمینه بازشناسی و بازنمایی تصویر «زن ایرانی»‌ بر پرده نقره‌ای قلمداد کرد.با «حوا» چه می‌بینیم؟بنابر اعلام دبیرخانه در اولین دوره این رویداد و در بخش ملی ۱۲ فیلم بلند داستانی، ۱۰ فیلم مستند و ۱۵ فیلم کوتاه به رقابت خواهند پرداخت. مهدیه سادات محور که دبیری اولین جشنواره فیلم «حوا» را برعهده دارد، یکی از چهره‌های فعال در حوزه ساخت فیلم‌های مستند با موضوع خانواده است و به‌واسطه همین سابقه می‌توان امید داشت که ویترین این رویداد سلیقه بیشتری را در ترکیب فیلم‌ها اعمال کرده باشد.«اخت الرضا» به کارگردانی سیدمجتبی طباطبایی، «بدون قرار قبلی» به کارگردانی بهروز شعیبی، «در آغوش درخت» به کارگردانی بابک خواجه‌پاشا، «رمانتیسم عماد و طوبا» به کارگردانی کاوه صباغ‌زاده، «سرهنگ ثریا» به کارگردانی لیلی عاج، «شهربانو» به کارگردانی مریم بحرالعلومی، «عطرآلود» به کارگردانی هادی مقدم‌دوست، «هناس» به کارگردانی حسین دارابی، «هوک» به کارگردانی حسین ریگی، «یدو» به کارگردانی مهدی جعفری، «هفت بهار نارنج» به کارگردانی فرشاد گل سفیدی و «کاپیتان» به کارگردانی محمد حمزه‌ای ۱۲ فیلم بلند داستانی حاضر در این رویداد هستند که هرچند همه آن‌ها پیش‌تر دیده شده‌اند اما قرار گرفتن آن‌ها در کنار یکدیگر با هدف بازخوانی تصویر ارائه شده از زن و خانواده در هر یک آن‌ها، تماشای دوباره آن‌ها را واجد ارزش مضاعف کرده است.فیلم‌های حاضر در بخش ملی، بنابر برنامه‌ریزی صورت گرفته به‌صورت همزمان در ۱۳ استان، امکان نمایش و ارتباط با مخاطبان هدف خود را دارند تا سیاست اصلی جشنواره در راستای جریان‌سازی به تحقق نزدیک‌تر شود. علاقه‌مندان در طول برگزاری جشنواره در سینما فرهنگ تهران، بنابر جدول منتشرشده از سوی روابط عمومی می‌توانند، به تماشای این آثار بنشینند.حرف تازه «حوا» چیست؟اما یکی از آسیب‌های جشنواره‌های موضوعی توقف در مرحله «بازخوانی» و «مرور» است. جشنواره فیلم «حوا» برای عبور از این آسیب، سلسله نشست‌هایی تخصصی را ترتیب داده تا علاوه‌بر بازخوانی تحلیلی آنچه در دهه‌های قبل بر سینمای ایران گذشته است، سرفصل‌هایی را ناظر به آینده و مسیر پیش رو نیز مطرح کنند.«خانه کتاب و ادبیات ایران» و «سینما فرهنگ» در طول برگزاری جشنواره میزبان این نشست‌های تخصصی خواهند بود که برخی از آن‌ها تا به امروز برگزار شده و برگزاری باقی آن‌ها در روزهای آینده استمرار خواهد داشت.«تصویرخانواده در سینمای ایران، از سینمای موجود تا سینمای موعود، با تکیه بر کتاب مرحوم نادر طالب‌زاده»، «زن در سینمای دفاع مقدس»، «تبیین، تقویت و تحکیم نقش خانواده در مواجهه با فرایند جهانی شدن»، «بررسی مقایسه‌ای نگاه اسلام و غرب به زن»، «بررسی راهکارهای تقویت نقش و جایگاه زن و خانواده در جامعه» و «راهکارهای تقویت تحکیم خانواده در فرایند جهانی شدن و ضرورت ارائه الگوی خانواده ایرانی و اسلامی» عناوین ۶ نشست تخصصی جشنواره امسال است که به خوبی رویکرد محتوایی این رویداد را تبیین می‌کند.از «حوا» چه بخواهیم؟بنیاد ملی گوهرشاد، بانی برگزاری جشنواره فیلم «حوا» است که حالا در ابتدای مسیر قرار دارد اما براساس آنچه تا به امروز در فرآیند برگزاری این رویداد شاهد بوده‌ایم، دیگر نهادها و ارگان‌ها به‌خصوص وزارت ارشاد و سازمان سینمایی هم تلاش داشته‌اند در هر چه بهتر برگزار شدن آن سهمی داشته باشند. این اتفاق پشتوانه مهمی برای یک رویداد موضوعی است و می‌تواند تضمین‌کننده استمرار برقراری آن برای دوره‌های آتی با هدف تبدیل شدن‌ش به یک برند معتبر در تقویم رویدادهای سینمایی باشد.«حوا» به‌راحتی می‌تواند در سال‌های بعدی و دوره‌های آتی، میزبان فیلم‌های سینمایی، فیلم‌های کوتاه و مستندهایی باشد که با هدف‌گذاری رونمایی در این رویداد موضوعی به تولید رسیده‌اند و این یعنی تثبیت جایگاه این رویداد در تقویم رویدادهای ملی سینمای ایران.جشنواره «حوا» همچنین می‌تواند دامنه تعاملات بین‌المللی خود را به‌خصوص در ارتباط با کشورهای منطقه گسترده‌تر کند تا از این معبر تبدیل به رویدادی معتبر و جهانی در حوزه سینمای منطقه و مشخصا سینمای کشورهای اسلامی شود.ورود به حوزه تولید هم برنامه‌ای بلندمدت برای همه رویدادهای موضوعی در سینما محسوب می‌شود. کمااینکه محمدرضا سوقندی مدیرکل حقوقی مجلس و استان‌های سازمان سینمایی در نشست خبری این رویداد تصریح کرد: «خانواده در فرهنگ ما یک مزیت نسبی و رقابتی است اینکه نتوانیم از غنای فرهنگی خودمان به درستی استفاده کنیم، اشتباه است. غنای فرهنگی مثل یک معدن باید کشف شود. البته در سال اول جشنواره خیلی نمی‌شود حوزه تولید را بالا برد اما امیدوارم دبیرخانه جشنواره به سمت تولید برود.»با این پشتوانه، جشنواره بین‌المللی فیلم «حوا» هر چند در قالب یک رویداد موضوعی و مناسبتی متولد شده است اما ظرفیت بالایی برای تبدیل شدن به خاستگاه یک جریان زاینده و پویا در سینمای ایران را دارد. جریانی که می‌تواند در طول سال‌ها و دهه‌های آینده، تصویری بالنده از «زن ایرانی» را بر پرده سینماها ثبت کند.

رسانه سینمای خانگی- در نشست خبری جشنواره حوا چه گذشت؟

دبیر جشنواره بین‌المللی فیلم حوا اعلام کرد: ۶ اثر سینمایی اکران نشده در این رویداد به نمایش درمی‌آید.

به گزارش سینمای خانگی به نقل از ایرنا، نشست خبری نخستین جشنواره بین‌المللی فیلم حوا با شعار ما پای خانواده ایستاده‌ایم با محوریت موضوع زن و خانواده صبح امروز -۱۳ تیرماه- در محل سالن نشست‌های وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی برگزار شد.

مرضیه فرزعلیان مدیر روابط عمومی جشنواره در این نشست بیان کرد: این جشنواره در راستای احیای سینمای خانواده‌ از ۲۰ تیر تا ۲۳ تیر برگزار می‌شود.

وی در ادامه به معرفی اعضای برگزارکننده جشنواره پرداخت.

مهدیه سادات محور دبیر جشنواره بین‌المللی حوا نیز گفت: این جشنواره برای اولین بار برگزار می‌شود، پیش‌تر سیف الله داد چنین جشنواره ای راه انداخته بود که عدم استمرار باعث حذف آن شد و ما آرزو داریم که‌ استمرار بخش اصلی این رویداد باشد.

وی افزود: در این مدت‌ تعداد بسیار خوبی آثار دریافت کردیم و بحث وفاداری زن از خانواده و حمایت خانواده از زن جزو سیاست اصلی ماست و به ارائه تصویری از زن توانمند در جهان می‌پردازیم. این جشنواره در پایان خرداد فراخوان آثار خود را اعلام کرد و توانست در بین آثار دریافتی ۶ اثر سینمایی اکران نشده راجذب کند.

سادات محور گفت: مجموع ۳۵۰ عنوان فیلم ارسال شده به بخش بین‌الملل نخستین جشنواره فیلم حوا در قالب‌های فیلم بلند سینمایی، مستند و فیلم کوتاه از کشورهایی چون ایتالیا، ایرلند، قرقیزستان، بلژیک، چین، تایوان، لبنان، هند، آرژانتین، ترکیه، سوریه، مقدونیه، روسیه، صربستان، دانمارک، مجارستان، ارمنستان، لیتوانی، اتریش، اسپانیا، تاجیکستان در این رویداد حضور دارند.

وی در ادامه اعلام کرد که آثار این جشنواره در سه بخش بلند داستانی، کوتاه داستانی و مستند برگزار می‌شود و آثار راه‌یافته به این بخش‌ها را به شرح زیر نام برد:

فیلم‌های بلند داستانی

۱) «اخت الرضا» به کارگردانی سیدمجتبی طباطبایی و تهیه‌کنندگی سیدمجتبی طباطبایی و جعفر ادیب

۲) «بدون قرار قبلی» به کارگردانی بهروز شعیبی و تهیه‌کنندگی محمود بابایی و بنیاد سینمایی فارابی

۳) «در آغوش درخت» به کارگردانی بابک خواجه‌پاشا و تهیه‌کنندگی محمدرضا مصباح و سجاد نصراللهی‌نصب

۴) «رمانتیسم عماد و طوبا» به کارگردانی کاوه صباغ زاده و تهیه‌کنندگی مهدی صباغ زاده و بنیاد سینمایی فارابی

۵) «سرهنگ ثریا» به کارگردانی لیلی عاج و تهیه‌کنندگی جلیل شعبانی

۶) «شهربانو» به کارگردانی مریم بحرالعلومی و تهیه‌کنندگی پگاه احمدی

۷) «عطرآلود» به کارگردانی هادی مقدم دوست و تهیه‌کنندگی یوسف منصوری

۸) «هناس» به کارگردانی حسین دارابی و تهیه‌کنندگی محمدرضا شفاه

۹) «هوک» به کارگردانی حسین ریگی و تهیه‌کنندگی علی آشتیانی‌پور

۱۰) «یدو» به کارگردانی مهدی جعفری و تهیه‌کنندگی محمدرضا مصباح

۱۱) «هفت بهار نارنج» به کارگردانی فرشاد گل سفیدی و تهیه‌کنندگی محمد کمالی‌پور

۱۲) «کاپیتان» به کارگردانی محمد حمزه‌ای و تهیه‌کنندگی سید صابر امامی و بنیاد سینمایی فارابی

فیلم‌های کوتاه داستانی

۱/ «۳۲۳ ماه چند هفته و چند روز» به کارگردانی پیمان فلاح

۲/ «اتاق عقد» به کارگردانی حسن حبیب‌زاده

۳/ «اسماء» به کارگردانی مصطفی آقامحمدلو و فرید حاجی عباسی

۴/ «باشه برای فردا» به کارگردانی علی رحیمی

۵/ «پرتاب ناگهانی یک فیل» به کارگردانی نازنین چیت ساز

۶/ «تی یره» به کارگردانی مصطفی مهربان

۷/ «جان داد» به کارگردانی سهیلا پورمحمدی

۸/ «گجو» به کارگردانی سینا محمدیان

۹/ «لیلا» به کارگردانی مجتبی اسپنانی

۱۰/ «محافظ» به کارگردانی حسین دارابی

۱۱/ «مرگ پروانه» به کارگردانی سیدمحمد حسین حسینی

۱۲/ «نشنیدن» به کارگردانی احمد صمیمی

۱۳/ «وضعیت اورژانسی» به کارگردانی مریم اسمی خانی

۱۴/ «یک به توان بی‌نهایت» به کارگردانی علیرضا صادقی

۱۵/ «یک حلقه معمولی» به کارگردانی نوا رضوانی

فیلم‌های مستند

۱) «کل فاطمه» به کارگردانی مهدی زمانپور کیاسری

۲) «لوتوس» به کارگردانی محمدرضا وطن دوست

۳) «بانو» به کارگردانی محمد حبیبی منصور

۴) «چشم‌ها و دست‌ها» به کارگردانی پناه برخدا رضایی

۵) «چلچلای سفری» به کارگردانی حسن جعفری

۶) «گالین» به کارگردانی عزت‌الله پروازه

۷) «من کدا هستم» به کارگردانی فرح زارع

۸) «جایی برای فرشته‌ها نیست» به کارگردانی سام کلانتری

۹) «دیوارهای نخی» به کارگردانی عباس عمرانی بیدی

۱۰) «مقصد المپیک» به کارگردانی مرسده فلاح‌نژاد و یاسر خمسی

۱۱) «واهگ» به کارگردانی حدیث جان‌بزرگی

۱۲) «هیچکس منتظرت نیست» به کارگردانی محسن اسلام‌زاده

وی افزود: مکان برگزاری این جشنواره سینما فرهنگ است و اختتامیه جشنواره حوا ۳۲ تیرماه در تالار وحدت‌ خواهد بود.

قادر آشنا معاون توسعه فناوری و مطالعات سینمایی پس از آن اظهار داشت: خانواده ایرانی هویت و تاروپود ماست و این جشنواره به ماهیت خانواده می‌پردازد. خانواده بخش مهمی از اولویت‌های وزارت فرهنگ در دوره کنونی است به همین دلیل ما این کارویژه را در سینما نیز تعریف کرده‌ایم.

وی افزود: شش نشست تخصصی را در این جشنواره داریم که از ۱۶ تیر آغاز می‌شود و تا ۲۰ تیر ادامه دارد. محورهای ما در شش موضوع: بررسی مقایسه نگاه اسلام و غرب به زن درتزلزل غرب، راهکارهای تحکیم خانواده، جایگاه نقش زن در خانواده، بررسی زن در سینمای قبل و بعد از انقلاب، بررسی نقش زن در سینمای دفاع مقدس‌ و جایگاه زن برگزار می‌شود.محمدرضا سوقندی مدیرکل امور استان‌ها نیز تصریح کرد: ما می‌خواستیم که این جشنواره به خصوص به دلیل محوریت زن در خانواده در استان‌ها در شهرستان ها هم برگزار شود. در تابستان به‌ خصوص در مناطق گرمسیر برگزاری جشنواره سخت است لذا ما اولویت بندی کردیم که در دوره اول جشنواره در ۱۴ استان برگزار شود. رویکرد جشنواره که جریان سازی فرهنگی است اهمیت دارد.

وی افزود: رسالت ما استفاده از ابزار خلاق هنر برای این مهم است. خانواده در فرهنگ ایرانی و اسلامی ما مزیتی برجسته است که باید از آن بهره‌ جست. غنای فرهنگی خانواده ایرانی باید مورد بهره‌برداری قرار گیرد.

سوقندی بیان کرد: سال اول انتظارات حوزه تولید شاید خیلی بالا نباشد که باید فیلمسازان را به سمت فعالیت در این حوزه تشویق و حمایت کرد.

خروج از نسخه موبایل