برچسب: فارابی

با عرضه نسخه باکیفیت فیلم‌های «بی‌رویا» و «ارادتمند، نازنین، بهاره، تینا» در شبکه‌های اجتماعی، تعداد فیلم‌های شاخص قاچاق‌شده در فضای مجازی در یک سال گذشته به عدد ۶ رسید.

به گزارش سینمای خانگی از مهر؛ همین الان هم اگر عنوان «قاچاق فیلم» را در موتورهای جستجوگر سرچ کنید، با تصاویری از سی‌دی‌ها و دی‌وی‌دی‌هایی مواجه می‌شوید که زمانی با کشف باندهای بزرگ عرضه غیررسمی فیلم‌های قانونی، ضبط و امحا می‌شد.

قربانیان اصلی این دست شبکه‌های قاچاق محصولات فرهنگی فیلم‌هایی بودند که یا در اوج فروش در گیشه و یا حتی پیش از راهیابی به چرخه اکران عمومی، ناگهان به‌صورت گسترده نسخه‌ای از آن‌ها در اختیار مخاطبان قرار می‌گرفت و طبیعتاً سرمایه‌گذار و تهیه‌کننده فیلم به‌واسطه ضربه به فرآیند فروش فیلم، با ضررهای مالی کلان مواجه می‌شدند. در مقطعی از دهه ۸۰ حتی کار به جایی رسید که گروهی از صاحبان آثار برای فیلم‌های خود مجلس ختم برگزار کردند تا نسبت به نبود نظارت و مقابله با شبکه‌های قاچاق، اعتراض کنند.

این روزها اما کمتر شاهد بلند شدن صدای اعتراض از سوی صاحبان آثاری هستیم که نوبت‌به‌نوبت اسامی فیلم‌های‌شان در کنار عنوان «قاچاق» قرار می‌گیرد و نسخه‌های باکیفیت آن‌ها به پشتوانه گسترش فضای مجازی، در کمترین زمان به دست طیف گسترده‌ای از مخاطبان بالقوه می‌رسد. ماجرا چیست؟

یک بازخوانی؛ آنلاین شو، قاچاق شو!

عرضه غیررسمی نسخه باکیفیت فیلم‌های سینمایی و سریال‌های خانگی آنقدر این روزها رسمیت پیدا کرده که شاید حتی طیف گسترده‌ای از دنبال‌کنندگان و استفاده‌کنندگان از کانال‌های عرضه این محصولات در برخی شبکه‌های اجتماعی، اطلاعی از ماهیت غیرقانونی آن‌ها نداشته باشند. به‌خصوص که با قدرت پیدا کردن پلتفرم‌های عرضه مجازی فیلم‌ها و سریال‌های روز، اینترنت و فضای مجازی تبدیل به یکی از مهمترین بسترها برای دسترسی به محصولات قانونی هم شده است.

سال ۹۸ بود که خبرگزاری مهر در گزارشی به‌بهانه انتشار نسخه غیرقانونی ۵ فیلم رسمی سینمای ایران در فضای مجازی آن هم در کمتر از ۳ ماه، نسبت به «بیدار شدن غول خفته قاچاق» هشدار داد. از آن زمان مهمترین اتفاق، رونق کانال‌های عرضه این محصولات غیرقانونی در شبکه‌های اجتماعی بوده است. کانال‌هایی که حتی درباره عرضه نسخه‌های غیرقانونی خود به مخاطبان‌شان اطلاع می‌دهند و گاه با صدور اطلاعیه‌هایی بابت انتشار با تأخیر نسخه قاچاق برخی فیلم‌ها و سریال‌ها عذرخواهی هم می‌کنند!

در چنین شرایطی نه فقط صاحبان سریال‌های عرضه شده در شبکه خانگی که تهیه‌کنندگان فیلم‌های اکران آنلاین هم عملاً می‌دانند که محصول‌شان همزمان باکیفیت‌های مختلف در کانال‌های مجازی هم عرضه می‌شود و در یک توافق جمعی همه این مساله را پذیرفته‌اند!

از ۶ فیلم قاچاق‌شده چه می‌دانیم؟

جریان قاچاق فیلم‌های رسمی تولید شده در سینمای ایران که مخاطبان در انتظار اکران عمومی آن‌ها هستند اما داستانی متفاوت از جریان عرضه موازی فیلم‌های رسمی فضای مجازی در شبکه‌های اجتماعی دارد. جریانی که همچنان عنوان قاچاق برای آن به کار می‌رود و فیلم‌های قربانی هم از طرق مختلف گرفتار آن می‌شوند. از اسفندماه سال گذشته تا به امروز و در حدود ۶ ماه، ۶ فیلم شاخص سینمای ایران به همین صورت در اختیار مخاطبان قرار گرفته و شدت گرفتن این جریان در روزهای اخیر، زنگ هشداری جدی را به صدا درآورده است.

کارگردان برادران لیلا؛ لطفاً قاچاق ببینید!

فیلم سینمایی «برادران لیلا» ساخته جنجالی سعید روستایی را می‌توان اولین فیلم در شکل‌گیری این جریان تازه دانست. فیلمی که پس از رونمایی و حضور عوامل آن در جشنواره کن، سازمان سینمایی در اطلاعیه‌ای رسمی اکران آن را در ایران منتفی دانسته بود و همزمان تهیه‌کننده آن یعنی جواد نوروزبیگی هم از پیگیری قضائی عوامل فیلم خبر داد.

فیلم سعید روستایی که عملاً راهی برای ورود به چرخه اکران نداشت و صدور مجوز اکران عمومی آن منوط به اعمال اصلاحات و حذف برخی سکانس‌های جنجالی بود، به‌واسطه واگذاری حقوق پخش به یکی از پلتفرم‌های بین‌المللی، بلافاصله پس از عرضه آنلاین در خارج از کشور، به‌صورت گسترده در اختیار مخاطبان ایرانی هم قرار گرفت.

نکته جالب استقبال عوامل فیلم به‌خصوص سعید روستایی از این اتفاق بود که به‌صورت ضمنی حتی علاقه‌مندان به سینمای خود را دعوت به تماشای نسخه غیرقانونی فیلم خود کرد! تهیه‌کننده فیلم هرچند همچنان در تلاش بود تا به‌واسطه جو رسانه‌ای ناشی از عرضه نسخه غیرقانونی فیلمش، مدیران سینمایی را مجاب به صدور مجوز برای اکران رسمی فیلم کند، اما اینگونه نشد.

جنگ‌جهانی سوم؛ قربانی تأخیر

آنچه جواد نوروزبیگی برای «برادران لیلا» به‌دنبالش بود، کمی بیش از یک ماه بعد برای فیلم هومن سیدی رقم خورد. فیلمی که نه فقط از نظر محتوا و ممیزی مشکلی برای ورود به چرخه اکران نداشت که حتی از سوی بنیاد سینمایی فارابی به‌عنوان نماینده سینمای ایران به آکادمی اسکار معرفی شده بود.

«جنگ جهانی سوم» که برمبنای قوانین اسکار، ناگزیر از اکران در کشور مبدأ بود، در سال ۱۴۰۱ تن به یک هفته اکران محدود در یک سالن کوچک در سینما مگامال تهران داد، اما به‌طرز عجیبی، به‌رغم عطش بالایی که در میان مخاطبان و رسانه‌ها برای رونمایی فیلم بود، عواملش حاضر به اکران گسترده آن نشدند!

این فیلم که اولین محصول رسمی یکی از پلتفرم‌های خانگی در سینمای ایران هم محسوب می‌شود، بعد از ناکامی در صعود به فهرست نهایی بخش بین‌الملل اسکار، در نوبت اکران عمومی قرار گرفت و هر بار به بهانه‌ای اکران آن به تعویق افتاد تا اینکه بالاخره نسخه باکیفیت آن در فضای مجازی منتشر شد. نسخه‌ای که گویی از فرآیند ارائه فیلم به یکی از جشنواره‌های خارجی به بیرون درز کرده بود و امکان جلوگیری از نشر گسترده آن دیگر وجود نداشت.

«جنگ جهانی سوم» با تصمیم سازمان سینمایی و درخواست عوامل در حداقل زمان به اکران عمومی درآمد اما دیگر کار از کار گذشته بود و فیلم با گیشه‌ای بسیار ضعیف، پرونده خود در اکران را بست.

خط فرضی؛ قاچاق فیلمی که کسی منتظرش نبود!

یکی از عجیب‌ترین موارد در جریان قاچاق فیلم‌های سینمای ایران ماجرای ورود ناگهانی اولین فیلم فرنوش صمدی به کانال‌های مجازی بود. فیلم «خط فرضی» که در سال ۹۸ ساخته شده بود و بازخوردهای چندان ویژه‌ای را هم در بازه رونمایی در جشنواره فیلم فجر تجربه نکرده بود اما به‌واسطه حضور بازیگرانی همچون سحر دولتشاهی و پژمان جمشیدی، امیدهایی به اکران عمومی داشت.

صمدی پیش‌تر درباره برنامه‌ریزی برای اکران فیلم خود به خبرگزاری مهر گفته بود: «قرار بود این اثر سینمایی در دی‌ماه سال ۱۴۰۱ در سینماهای کشور اکران شود اما به دلیل شرایط موجود و عدم استقبال مخاطب از سینما تصمیم گرفته شد تا اکران فیلم در زمان دیگری صورت گیرد.» همین تصمیم به تأخیر در اکران این فیلم هم کار دست عواملش داد!

تهیه‌کننده «خط فرضی» علی مصفا است که بلافاصله پس از عرضه نسخه غیرقانونی فیلم در فضای مجازی در اردیبهشت ماه امسال، از طریق شورای اکران تلاش کرد تا زودتر فیلم را روانه پرده سینماها کند، حتی شورا سرگروه و تاریخ اکران فیلم را هم مشخص کرد، اما این اتفاق رخ نداد تا «خط فرضی» هم قربانی تأخیر عوامل در اکران عمومی فیلم شود. فیلمی که احتمالاً تعدد حضورش در رویدادهای بین‌المللی بی‌تأثیر در لو رفتن نسخه باکیفیت آن نداشته است.

تفریق؛ راه دیگری هم بود؟

فیلم سینمایی «تفریق» یکی از فیلم‌هایی بود که سال گذشته در میان پنج گزینه نهایی بنیاد سینمایی فارابی برای نمایندگی سینمای ایران در مراسم اسکار قرار گرفته بود و اگر سلیقه نهایی هیأت انتخاب به سمت فیلم هومن سیدی گرایش پیدا نمی‌کرد، فیلم مانی حقیقی راهی آکادمی می‌شد. این یعنی فیلم «تفریق» مشکلی از منظر محتوا و ساختار برای دریافت مجوز نداشته و همان‌طور که پروانه ساخت آن صادر شده بود، می‌توانست متقاضی پروانه نمایش هم باشد و به‌صورت رسمی وارد چرخه اکران عمومی شود.

مانی حقیقی در مقام نویسنده و کارگردان و ترانه علیدوستی در مقام بازیگر نقش اصلی، فیلم «تفریق» را گام‌به‌گام از فرآیند عرضه رسمی دور کردند.

تهیه‌کننده «تفریق» مجید مطلبی است که پیش‌تر با تهیه‌کنندگی فیلم‌هایی چون «هت‌تریک»، «لتیان» و «سرخ‌پوست» در سینما و سریال «آکتور» در شبکه خانگی کار کرده بود و بعد از آنها روی «تفریق» سرمایه‌گذاری کرد. فیلمی که مشخص نیست از واگذاری حق پخش آن به یک پلتفرم خارجی چقدر برای این تهیه‌کننده عایدی داشته و آیا اکرا ن عمومی فیلم در ایران می‌توانست فروش بهتری برایش به همراه داشته باشد؟

بی رؤیا؛ ناامید از اکران عمومی

فیلم سینمایی «بی‌رویا» ساخته آرین وزیردفتری از فیلم‌اولی‌های جشنواره فیلم فجر دو سال پیش بود. فیلمی که تهیه‌کنندگی آن را هومن سیدی و سعید سعدی برعهده داشتند و روایت آن از آشفتگی مرز میان واقعیت و خیال، مخاطب را با تجربه سینمایی متفاوتی مواجه می‌کرد.

تنها چند روز بعد از «تفریق»، نسخه‌ای از فیلم «بی‌رویا» هم باکیفیت بالا در فضای مجازی منتشر شد. فیلمی که بازهم بیشترین احتمال درباره دلیل و مسیر لو رفتن آن، متوجه جشنواره‌های خارجی است. ارسال برخط فیلم‌های سینمایی به جشنواره‌های جهانی، به‌رغم تمام ملاحظات امنیتی و حفاظتی، آن‌ها را در معرض قاچاق قرار می‌دهد و این داستانی است که این بار برای «بی‌رویا» اتفاق افتاد.

نکته مهم درباره این فیلم، عقب‌نشینی زودتر عوامل آن از ورودش به چرخه اکران عمومی و واگذاری امتیاز پخش آنلاین آن به یکی از پلتفرم‌های داخلی بود. یعنی «بی‌رویا» به رغم حضور بازیگرانی چون طناز طباطبایی و صابر ابر از نگاه عواملش، شانس چندان بالایی برای توفیق در گیشه نداشت و به همین دلیل قرارداد عرضه آنلاین آن بسته شده بود، اما تأخیر در این عرضه، باعث شد نسخه غیرقانونی زودتر از نسخه قانونی به دست مخاطبان برسد.

ارادتمند، نازنین، بهاره و تینا؛ سرانجام یک کشمکش داخلی!

تنها چند ساعت بعد از «بی‌رویا»، انتشار گسترده نسخه با کیفیت «ارادتمند، نازنین، بهاره و تینا» این شائبه را تقویت کرد که جریان عرضه فیلم‌ها شاید لایه‌های پیچیده‌تری داشته باشد و ارتباطی با فعالیت گروه‌های سودجو در بازار قاچاق فیلم و سریال ندارد!

فیلم «ارادتمند، نازنین، بهاره و تینا» البته به‌عنوان آخرین ساخته عبدالرضا کاهانی، مدت‌هاست برای عرضه رسمی و ورود به چرخه اکران با چالش‌هایی مواجه بوده است و بخشی از این چالش و کشمکش هم میان کاهانی و سعید خانی به عنوان تهیه‌کننده فیلم بوده است.

کاهانی در چند نوبت قصد داشت در اقدامی به‌ظاهر اعتراضی، این فیلم را در فضای مجازی منتشر کند اما تهیه‌کننده در برابر آن مقاومت می‌کرد و حالا مشخص نیست آیا اتفاقی که رخ داده، با عاملیت این کارگردان بوده است یا اتفاق دیگری منجر به انتشار این فیلم شده است.

پیگیری خبرنگار مهر برای گفتگو با سعید خانی یکی از تهیه‌کنندگان فیلم هم تاکنون بی‌نتیجه بوده است.

نتیجه پیگیری‌ها چه خواهد بود؟

درباره اینکه آیا زنجیره انتشار نسخه باکیفیت فیلم‌ها در فضای مجازی در چه نقطه از هم گسسته خواهد شد، هنوز زود است و باید منتظر اتفاقات پیش رو در این زمینه باشیم. به‌خصوص که کم نیستند فیلم‌هایی که احتمالاً با چالش‌هایی در فرآیند دریافت پروانه نمایش و ورود رسمی به چرخه اکران مواجهند و دور از انتظار نیست که با چنین تصمیمی بخواهند، سازمان سینمایی به عنوان متولی اصلی نظارت بر فرآیند عرضه فیلم‌های سینمایی را با چالش مواجه کنند.

«با بررسی‌های مقدماتی صورت گرفته، مشخص شد که با توجه به رعایت دقیق مراقبت‌های حفاظتی از جمله استفاده از دی‌سی‌پی برای بازبینی فیلم‌ها، انتشار آثار خارج از سازمان‌های دولتی و احتمالاً از دفاتر فیلم‌ها یا جشنواره‌های خارجی صورت گرفته است. به همین دلیل مراتب برای بررسی فنی به قوه قضائیه و پلیس فتای فراجا برای شناسایی منشأ نشر فیلم، منعکس شد.» شب گذشته جعفر انصاری‌فر در مقام دبیر ستاد صیانت از آثار سینمایی، در اظهارنظری رسمی از دستور رئیس سازمان سینمایی برای بررسی فوری موضوع انتشار قاچاق فیلم‌ها خبر داد و ضمن آن به ارائه این توضیح از پیگیری‌های مقدماتی پرداخت.

این مقام سازمان سینمایی، احتمال سازمان‌یافته بودن انتشار غیرقانونی فیلم‌ها را هم منتفی ندانسته است.

فیلم سینمایی «بدون قرار قبلی» به عنوان تنها نماینده سینمای ایران در بخش رقابتی فیلم‌های بلند جشنواره بین‌المللی فیلم‌های اسلامی کازان روسیه حضور خواهد داشت.

به گزارش سینمای خانگی از روابط عمومی بنیاد سینمایی فارابی، فیلم سینمایی بدون قرار قبلی به کارگردانی بهروز شعیبی و تهیه کنندگی محمود بابایی، به عنوان تنها نماینده سینمای ایران در بخش مسابقه فیلم های بلند نوزدهمین جشنواره فیلم اسلامی کازان حضور خواهد داشت.

آخرین ساخته بهروز شعیبی قرار است در جشنواره‌ای که ۱۴ تا ۱۸ شهریور (پنجم تا نهم سپتامبر) برگزار می‌شود، با آثاری از سینمای کشورهای روسیه، یونان، مراکش، ترکیه، هند، تاجیکستان و سوریه به رقابت بپردازد.

این فیلم که پیش‌تر نیز حضوری موفق در فستیوال‌های بین‌المللی داشته است، اوایل سال جاری در دو جشنواره «آرکتیک» و «دروازه‌های غرب» که هر دو در کشور روسیه برگزار شدند بسیارخوش درخشیده است.

«بدون قرار قبلی» محصول بنیاد سینمایی فارابی با مشارکت موسسه تصویر شهر است.

در آستانه اکران عمومی فیلم سینمایی «بعد از رفتن» که از ۲۵ مرداد روی پرده سینما ‌می‌رود، پوستر رسمی این فیلم سینمایی منتشر شد.

به گزارش سینمای خانگی از روابط عمومی پروژه، پوستر رسمی فیلم سینمایی بعد از رفتن به نویسندگی و کارگردانی رضا نجاتی و تهیه‌کنندگی محمود بابایی، با طراحی محمد شکیبا رونمایی شد.

فیلم سینمایی «بعد از رفتن»، یک درام عاشقانه‌- معمایی است که قرار است از چهارشنبه ۲۵ مردادماه اکران خود را توسط پخش شهرفرنگ و به سرگروهی پردیس ملت با شعار «عشق برمی‌گرده…» در سینماهای سراسر کشور آغاز کند.

در خلاصه داستان این فیلم که روایتی از فراق یک عشق گمشده است، آمده: «آرش بریده از خانه و خانواده، پس از سال‌ها بی‌خبری ردی از عشق رفته‌اش، آرامش زندگی‌ او را بهم می‌ریزد و بهانه‌ای می‌شود برای بازگشت…»

صابر ابر، سارا بهرامی، پوریا رحیمی سام با هنرمندی پانته‌آ پناهی ها و با حضور بهرام شاه محمدلو و احترام برومند و بازی روشنک گرامی، یسنا میرطهماسب، عرفان ناصری، خسرو احمدی، الهه افشاری، محمد ساربان، مسعودخانی، امیر ستوده و بازیگر کودک حامی ترابی، ترکیب بازیگران این فیلم سینمایی را تشکیل می‌دهند.

عوامل «بعد از رفتن» عبارتند از: مدیر فیلمبرداری: آرمان فیاض، تدوین: عماد خدابخش، مشاور کارگردان: امیرحسین عسگری، طراح صحنه: امیرحسین حداد، آهنگساز: مسعود سخاوت دوست، مدیر صدابرداری: امیر عاشق حسینی، جلوه‌های ویژه بصری: محمد برادران، مدیر تولید: امیر نشاط، طراحی و ترکیب صدا: زهره علی اکبری، طراح گریم: مهدی صیاد، طراح لباس: چکامه میرخانجانی، عکاس: حسن شجاعی، جلوه‌های ویژه میدانی: آرش آقابیک، اصلاح رنگ و نور: فربد جلالی، برنامه ریز و دستیار اول کارگردان: حمیدرضا غفارزاده، منشی صحنه: غزل رشیدی، دستیار تهیه‌کننده: سیدسام بهشتی، مدیر تدارکات: محسن ظفری، مشاور تهیه‌کننده: سید تقی سیدی، مدیرروابط عمومی: زهرا دمزآبادی، تبلیغات: استودیو شهر فرهنگ مجری طرح: موسسه فرهنگی هنری صاعقه، محصول: بنیاد سینمایی فارابی،

اکران فیلم‌های روز خارجی در سینمای کشور ضرورتی است که اکنون یک مانع مرتفع دارد: محدودیت‌های حقوقی. این محدودیت‌ها سبب شده تا بسیاری از کمپانی‎‌های بزرگ بین‎‌المللی به دلیل تبعات تحریم‌های ظالمانه علیه کشورمان، از همکاری با سینمای ایران محروم باشند.

به گزارش سینمای خانگی از ایرنا، اکران فیلم خارجی در سینماهای ایران، مطالبه‌ای چنددهه‌ای است؛ عمر این مطالبه به اندازه‌ای زیاد شده که همواره و با روی کار آمدن رئیس سازمان سینمایی جدید، به‌عنوان یکی از اولویت‌های کاری وی مطرح می‌شود. جالب آن‌که این مطالبه، مورد وفاق جمع کثیری از سینماگران و حتی مدیران سینمایی کشور نیز است اما با این وجود، این اتفاق هنوز در سینمای ایران عملیاتی نشده است.

زمانی که محمد خزاعی بر کرسی ریاست سازمان سینمایی کشور تکیه زد، اکران فیلم‌های خارجی، به عنوان یکی از مطالبات اصلی مطرح شد. دی‌ماه سال گذشته بود که خزاعی اعلام کرد اکران فیلم‌های خارجی، در دستور کار سازمان سینمایی قرار دارد. اواخر اردیبهشت امسال نیز اعلام شد که با آئین‌نامه اکران فیلم خارجی موافقت شده است.

با اعلام رسمی این خبر، امیدواری بسیاری به وجود آمد تا علاقمندان به سینما، به‌مانند مردم بسیاری از کشورها، از نعمت تماشای فیلم‌های جهانی به صورت همزمان بهره‌مند شوند اما امروز که ۳ ماه از تاریخ موافقت می‌گذرد، هیچ خبری از اکران خارجی نیست.

اگر بدنه سینمایی دولت نتواند گشایشی در مسیر اکران فیلم خارجی صورت دهد باید از وزارت امور خارجه کمک گرفت تا زمینه اکران با تاخیر کمتر محصولات باکیفیت سینمای روز جهان را فراهم آوردخبرنگار ایرنا به اطلاعاتی دست یافته که نشان می‌دهد بخش عمده‌ای از مسئولیت یافتن فیلم خارجی برای نمایش در سینماهای کشور، به بخش خصوصی سپرده شده است. تصمیمی که به درستی صورت گرفته است اما در این مسیر، ۲ اشکال مهم وجود دارد: نخست آن‌که بخش خصوصی به‌واسطه اکران ناموفق فیلم هندی آر.آر.آر که سال گذشته در سینماهای کشور رقم خورد، تاحدودی نگران است و ریسک رایزنی برای فیلم جدید را به جان نمی‌خرد.

در وهله دوم، کمپانی‌هایی هستند که از تبعات واگذاری فیلم به بخش خصوصی هراس دارند. ۶ کمپانی اصلی که از ابتدا مشخص بود همکاری‌هایی با سینمای ایران ندارند اما این امیدواری وجود داشت که کمپانی‌های کمتر شناخته‌شده آمریکایی و حتی شرکت‌هایی اروپایی، به چنین پیشنهادی روی خوش نشان داده و همکاری‌های ولو محدودی با بخش خصوصی ایران انجام دهند. اما گویا این کمپانی‌ها نیز از همکاری با سینمای ایران، در هراس بوده و چنین ریسکی را انجام نمی‌دهند.

حالا اما در شرایطی که امیدها برای نتیجه‌بخش شدن رایزنی بخش خصوصی درباره اکران فیلم خارجی، تاحدودی رنگ باخته است، مشورت‌هایی با بنیاد سینمایی فارابی و سینماشهر صورت گرفته تا بخش دولتی، با تجربیات و راهکارهای خود، زمینه تسهیل نمایش فیلم خارجی در سینماهای کشور را فراهم کند.

اتفاقی که باید منتظر بود و دید که نتیجه آن طی ماه‌های آتی، به چه نقطه‌ای ختم خواهد شد.

این دیپلماسی است که تعیین می‌کند محصولات خارجی، تحت چه شرایطی و چگونه به روی پرده سینماهای کشور بروندحتی اگر بدنه سینمایی دولت نیز نتواند در این مسیر، گره‌گشایی صورت دهد، باید به فکر برنامه بعدی رسیدن به این هدف بود. در برنامه ثانویه، طبیعتا نمی‌توان امیدی به اکران همزمان فیلم‌های روز جهان در سینماهای کشور داشت و در دو مسیر، باید به نمایش فیلم‌های چند ماه قبل سینماهای جهان و یا پخش همزمان آثار آسیایی دل بست که این امکان نیز برای علاقمندان به سینمای جهان، چندان رضایت‌بخش نیست.

بنابراین بر روی کاغذ، راهکار دیگری باقی نمی‌ماند مگر استمداد از وزارت امور خارجه تا با رایزنی‌های گسترده خود، زمینه اکران با تاخیر کمتر محصولات باکیفیت سینمای روز جهان را فراهم آورد. در چنین شرایطی، مقوله سانسور، مشکل چندان بزرگی در مسیر نمایش آثار خارجی نیست و این دیپلماسی است که تعیین می‌کند محصولات خارجی، تحت چه شرایطی و چگونه به روی پرده سینماهای کشور بروند.

محسن محسنی نسب گفت: مسایل مالی در دستگاه های فرهنگی و هنری باعث شده تا سینماگران متعهد و کاربلد سینمای مقاومت و دفاع مقدس خانه نشین شوند!

به گزارش سینمای خانگی از سینماپرس، محسن محسنی نسب تهیه کننده و کارگردان سینما در آستانه روز مقاومت اسلامی با انتقاد از شرایط فعلی سینمای مقاومت و ارزشی در کشور گفت: برخی مسایل مالی در دستگاه های فرهنگی و هنری باعث شده تا سینماگران متعهد و کاربلد سینمای مقاومت و دفاع مقدس خانه نشین شوند! در واقع چون این افراد ساده و سالم هستند اصلاً اجازه ورودشان را به حوزه تولید نمی دهند چون در این میان پول های زیادی خورده می شود که این افراد به واسطه متعهد بودن شان زیر بار آن نمی روند.

کارگردان فیلم های سینمایی «یورش» و «آخرین مرحله» در گفتگو با سینماپرس، افزود: مدت ها است شاهد آن هستیم که برآوردهای چندین برابری برای تولید برخی فیلم ها می دهند؛ به عنوان مثال فیلمی که با ۵ میلیارد ساخته می شود را با ۴۰ میلیارد می سازند. این وسط پول را کسانی می خورند که آن پروژه را ساپورت می کنند!

وی ادامه داد: کسی که با آرمان وارد سینمای ارزشی و استراتژیک شده به هر قیمتی فیلم نمی سازد از این رو آقایان مدیر و سیاست گذار تولید فیلم را به کسانی می دهند که بتوانند از قبل آن ها منتفع شوند.

محسنی نسب سپس با بیان اینکه سینمای مقاومت سینمایی اندیشمند است و مخاطبان خاص خود را دارد اظهار داشت: این سینما شاید مخاطب عام نداشته باشد اما دولت ملزم است از آن حمایت کند. متأسفانه مدیران سینمایی و فرهنگی در دیالوگ دم از حمایت می زنند اما عملاً هیچ کاری برای رشد و اعتلای این سینما نمی کنند.

این سینماگر متذکر شد: همانطور که پیش تر اشاره کردم بزرگترین اتفاق مشکلات مالی در بخش هایی است که تولید فیلم دارند. شما ببینید همین سال گذشته در فارابی چند نفر از اعضای شورا فیلم ساختند؟ این در حالی است که آن ها باید نظارت کنند نه اینکه برای خودشان بودجه بگیرند و فیلم بسازند.

وی تأکید کرد: این در حالی است که در نهایت حیرت بنده که فیلمنامه بسیار درخشانی در حوزه سینمای مقاومت نوشتم و فکر می کردم وقتی آن را به فارابی بدهم سورپرایز می شوند و بلافاصله آن را تصویب کرده و به تولید می رسانند به بهانه های واهی فیلمنامه را رد کردند.

کارگردان فیلم های سینمایی «مجانی» و «شانه دوست» خاطرنشان کرد: متأسفانه مدیران فرهنگی شاه سلطان حسین هستند و هیچ حرکت انقلابی و دگرگونی در حوزه فرهنگ انجام نمی دهند. این مدیر می رود و آن مدیر می آید و کسی نگاه انقلابی به معنای دگرگونی ندارد. جوانان مستعد و نیرومند را نمی بینند. ما که سال های عمرمان را در این حوزه کار کردیم و عملی و تئوری زندگی مان در این محوریت می گذرد را بیکار و خانه نشین کرده اند و برای خودشان هر کاری دلشان بخواهد می کنند.

محسنی نسب سپس با انتقاد شدید از اینکه فیلم های ابتر و ضعیف در حوزه سینمای مقاومت طی سال های اخیر دل بسیاری از سینماگران متعهد و دلسوز را به درد آورده است تصریح کرد: وقتی فیلمسازان قدیمی کار نمی کنند و فیلمسازان جدید مورد وثوق مدیران می آیند نتیجه انبوهی آثار ضعیف می شود. گویا سینمای مقاومت و دفاع مقدس مرکزی شده برای امتحان کسانی که یا تازه می خواهند وارد این حوزه بشوند یا دوست دارند خود را محک بزنند.

وی یادآور شد: در زمانی که ما فیلم های ارزشی کار می کردیم این روحیه جهادی و ارزشی حتی در پشت صحنه کارهای مان وجود داشت؛ مثلاً اگر در صحنه ای فردی به شهادت می رسید همه اعضای گروه یک پارچه اشک می ریختند اما آیا امروز هم چنین اتفاقاتی در پشت صحنه ها وجود دارد؟ قطعاً این گونه نیست چرا که این افراد نه شناختی دارند نه دغدغه ای و نه آن دوران را با تمام جان شان درک کرده اند.

این کارگردان سینما در پایان این گفتگو افزود: مدیران سینمایی و فرهنگی سال ها است می گویند ما از ژانرهای مهجور حمایت می کنیم اما عملاً چنین نیست! من کارگردان اکشن و رزمی هستم چرا سراغم نمی آیید؟ چرا هرچقدر فیلمنامه دادیم رد شد. چرا نگاه از بالا به پایین می کنید؟ حیرت انگیز است فارابی می رود از فیلمی ضعیف به لحاظ محتوا و پروداکشن حمایت می کند به اسم سینمای اکشن که همه به ضعف آن اذعان می کنند و امثال من نباید کار داشته باشیم. این ها فاجعه است.

مهدی عظیمی میرآبادی گفت: متأسفانه ما در فارابی با مدیرانی روبرو بودیم که هر فیلمنامه ای را که دوست داشتند تصویب می کردند!

به گزارش سینمای خانگی از سینماپرس، مهدی عظیمی میرآبادی تهیه کننده سینما و مدیرعامل سابق انجمن سینمای انقلاب و دفاع مقدس در پی برکناری مدیر سابق بنیاد سینمایی فارابی و انتصاب مجید زین العابدین در رأس این نهاد در خصوص لزوم بازیابی هویت بنیاد سینمایی فارابی گفت: طی سال های اخیر آثاری در بنیاد سینمایی فارابی تولید شد که برای سینمای ایران خسارت محسوب می شود و رفع خسارت آن نیز بسیار هزینه بر است.

معاون سابق سازمان سینمایی کشور در گفتگو با سینماپرس، افزود: به طور کل برای بنیاد سینمایی فارابی سه وضعیت را می توان متصور بود؛ یک اینکه این نهاد روی کارهایی سرمایه گذاری کند که در آینده منفعت آن را ببینیم؛ دوم اینکه این نهاد بیاید و پول هایی را هدر دهد که هیچ خروجی مثبتی برای سینما نداشته باشند و صرفاً بیلان کاری مدیران را پر کنند و سومین وضعیت این است که هزینه شود برای کارهایی که بعداً برای کشور و سینما هزینه ایجاد می کند. مانند تولید فیلم های خلاف قواعد و ضوابطی که بعضاً شاهد تولید آن ها توسط این نهاد بوده ایم.

تهیه کننده فیلم های سینمایی «سیب و سلما»، «های پاور» یادآور شد: فارابی در ابتدا که تأسیس شد قرار بود بازوی اجرایی معاونت سینمایی برای پیگیری برخی سیاست های اجرایی در حوزه تولید و عرضه و… باشد. ایده ای که فارابی بر اساس آن تشکیل شد قابل احترام و درست است و لازم بوده و هست اما نکته این است برخی دوستان در دوره هایی به اشتباه فکر کردند بنیاد سینمایی فارابی باید مقابل بخش خصوصی قرار بگیرد و مسأله اینجا است که مقابله شان صرفاً از نظر ایدئولوژیک و محتوایی نبود و سعی داشتند نبض بازار را در دست بگیرند.

این کارشناس فرهنگی سپس با بیان اینکه فارابی نباید بدل به کمپانی فیلمسازی شود خاطرنشان کرد: فارابی نباید مستقیماً فیلم تولید کند مگر تعداد اندکی برای نمونه سازی؛ این نهاد باید تسهیل گر و شتاب دهنده سینمای کشور باشد یعنی بخش خصوصی را با قواعد و آیین نامه های خاصی ساپورت کند.

عظیمی میرآبادی متذکر شد: تمام دارایی های بنیاد سینمایی فارابی باید در سینما سرمایه گذاری شود، سرمایه گذاری که بتواند محصول دهد. البته این به معنای تولید فیلم نیست. فارابی از هر یک تومانی که بودجه دریافت می کند باید بذری بکارد که آن بذر در آینده بدل به خوشه ای پر محصول شود. اینکه مرتب به این نهاد بودجه تزریق شود و آن ها بیایند و این بودجه را خرج کنند جز نابود کردن بیت المال دستاورد دیگری ندارد.

وی تأکید کرد: درد اصلی مدیرانی هستند که تنها به فکر ارائه بیلان کاری و انجام برخی شوآف های رسانه ای بودند؛ امید است که مدیر جدید بنیاد سینمایی فارابی این رویه را تغییر داده و بداند که دادن بیلان کاری هیچ اثر مثبتی برای فارابی و سینما ندارد و بالعکس می تواند نتایج بسیار منفی نیز داشته باشد.

مدیر کل اسبق نظارت و ارزشیابی سینمای حرفه ای تصریح کرد: متأسفانه ما در فارابی با مدیرانی روبرو بودیم که هر فیلمنامه ای را که دوست داشتند تصویب می کردند و آن را فی الفور به تولید می رساندند و بعد همین فیلم ها را به جشنواره های فجر و کودک می آوردند و خودشان یکدیگر را تمجید و تحسین می کردند و سپس این فیلم ها در اکران شکست می خوردند اما باز هم این چرخه باطل تکرار می شد.

این تهیه کننده سینما در پایان این گفتگو گفت: امیدواریم بنیاد سینمایی فارابی تسهیل گر و شتاب زده سازمان سینمایی برای رسیدن به اهداف طراحی شده و برنامه ریزی شده در خصوص ترویج سینمای ارزشمند و اخلاق مدار باشد.

فیلمبرداری تازه‌ترین اثر سینمایی بهروز افخمی با روایت یک خبرنگار از ساعات پایانی عمر شهید طیب حاج‌رضایی و اسماعیل رضایی کلید خورد.

به گزارش سینمای خانگی به نقل از روابط عمومی سازمان سینمایی سوره، فیلم سینمایی «صبح اعدام» تازه‌ترین اثر بهروز افخمی به تهیه‌کنندگی علی شیرمحمدی با پرداختی به قیام خونین ١۵ خرداد سال ۱۳۴۲، از شب گذشته ۱۷ مردادماه در تهران جلوی دوربین رفت.

این فیلم که اقتباسی از گزارش مفصل یک خبرنگار از تیرباران و اعدام شهید طیب حاج‌رضایی و اسماعیل رضایی در روزنامه کیهان است، همزمان با روز خبرنگار به طور رسمی کلید خورد.

فیلم تازه افخمی، برشی از لحظات پایانی زندگی این دو شخصیت مردمی است که به صورت ریل تایم و در فاصله زمانی ۵ تا ۶:۳۰ صبحِ روز اعدام می‌گذرد.

«صبح اعدام» که در ژانر تاریخی – سیاسی معاصر ساخته می‌شود، به صورت سیاه و سفید برای نمایش روی پرده سینما فیلمبرداری خواهد شد.

این فیلم محصول مشترک سازمان سینمایی سوره و بنیاد سینمایی فارابی است و اسامی بازیگران و عوامل آن در آینده‌ای نزدیک اطلاع‌رسانی خواهد شد.