برچسب: صد

سیدمحسن خرمدره گفت: حضور برخی مدیران جوان در سینما و تلویزیون مانع تولید فیلم ها و سریال های دینی و ارزشی شده است.

به گزارش سینمای خانگی از سینماپرس، سیدمحسن خرمدره بازیگر پیشکسوت سینما و تلویزیون همزمان با آغاز ماه محرم در خصوص جایگاه دین در سینمای ایران و لزوم تولید آثاری متناسب با این ایام گفت: حضور برخی مدیران جوان در سینما و تلویزیون مانع تولید فیلم ها و سریال های دینی و ارزشی شده است و به نوعی کلاً تولید این قبیل آثار برایشان بی اهمیت شده است.

بازیگر فیلم های سینمایی «حماسه مجنون» و «شمارش معکوس» در گفتگو با سینماپرس، افزود: بنده معتقدم باید افراد دغدغه مند و پیشکسوت در پست و سمت های مدیریتی سینما و تلویزیون به کار گرفته شوند؛ چرا که این افراد هم تجربه بالاتری دارند و هم با تمام جان شان اسلام و انقلاب اسلامی را درک کرده اند و دغدغه آن را دارند تا دین را در هنر جاری و سازی سازند.

وی ادامه داد: همین مقوله دفاع مقدس اگر امروز در سینما و تلویزیون مهجور واقع شده به دلیل آن است که مدیرانی در رأس قرار دارند که خودشان از نزدیک دفاع مقدس را درک و لمس نکرده اند و برای همین نسبت به این مقوله مهم بی توجهند.

این سینماگر پیشکسوت تأکید کرد: به اسم جوانگرایی عده ای افراد کم سن و سال برخی پست های مهم مدیریتی را در دست گرفته اند که سن اندک شان مانع آن شده تا ارزش ها را درست درک کنند و برای همین هم چندان ذوق و شوقی برای تولید این آثار از خود نشان نمی دهند.

خرمدره در بخش دیگری از این گفتگو با بیان اینکه سازمان سینمایی و سازمان صدا و سیما ملزم هستند از تولید آثار دینی و مذهبی و تاریخی و ارزشی حمایت ویژه ای داشته باشند اظهار داشت: این اتفاق در حالی است که بنده شخصاً مدت ها است فیلمنامه ای در خصوص ماه محرم دارم اما تاکنون هیچ مدیری رغبتی برای حمایت از تولید این فیلمنامه از خود نشان نداده است و این اتفاق به شدت مرا دچار پریشان حالی کرده.

بازیگر فیلم های سینمایی «سحرگاه پیروزی» و «چشم عقاب» سپس به یکی از ایرادات اساسی فیلم ها و سریال های تاریخی اشاره و تصریح کرد: به نظر بنده سازندگان آثار دینی باید با تمامی احکام اسلام و قرآن آشنا باشند تا آن اثر بتواند اثرات مثبتی از خود در جامعه به جا بگذارد.

وی در همین راستا افزود: این فیلم های تاریخی و قرآنی که ساخته می شوند کدامش مانند کارهای زنده یاد سلحشور توانستند ماندگار شوند؟ هیچکدام! دلیل این اتفاق هم آن است که ایشان به دین و قرآن واقف بود اما این آدم هایی که برخی فیلم های دینی و تاریخی را تولید می کنند شناختی از دین و تاریخ ندارند عدم شناخت شان باعث به زمین خوردن آثار می شود.

خرمدره در پایان این گفتگو تأکید کرد: تولید فیلم ها و سریال های تاریخی، دینی و مذهبی برای جامعه بسیار ضروری است؛ این قبیل آثار جامعه را آگاه می کند، به ویژه نسل جوان و نوجوان را با دین آشنا می کند و به نوعی مقابله اساسی با دشمنان دین و اسلام و انقلاب محسوب می شود و از این رو مدیران فرهنگی باید تدبیری ویژه تر برای حمایت از این قبیل آثار داشته باشند.

شهرام اسدزاده کارگردان فیلم سینمایی «کارزار» ضمن اشاره به صدور پروانه نمایش برای این فیلم با محدودیت سنی بالای ۱۵ سال، به ارائه توضیحاتی درباره این تجربه پرداخت.

به گزارش سینمای خانگی، شهرام اسدزاده نویسنده و کارگردان فیلم سینمایی «کارزار» که به تازگی پروانه نمایش خود را از سازمان سینمایی دریافت کرده است، در گفتگو با مهر، با درباره شرایط این فیلم سینمایی توضیح داد: تولید این فیلم نزدیک سه سال درگیر کرونا شد. یعنی تولید فیلم تا جایی پیش رفته بود اما وقتی با شرایط کرونایی مواجه شدیم، نتوانستیم فیلم را به موقع تمام کنیم. خیلی از دوستان فیلمسازی که در آن مقطع فیلم می‌ساختند هم همین وضعیت را داشتند و برخی حتی دل‌ودماغ نداشتند که فیلم‌شان را تمام کنند!

وی ادامه داد: بعد از دو سال که کار را به دلایلی متوقف کرده بودیم، تدوین و صداگذاری را از سر گرفتیم و مراحل فنی فیلم را به پایان رساندیم. قصه فیلم اما هنوز تازه است و به‌نظرم هنوز می‌تواند برای مخاطب جذاب باشد.

اسدزاده گفت: سال گذشته به دلیل شرایطی که در کشور وجود داشت هم احساس کردیم شرایط مناسبی برای اکران فیلم نیست. خیلی از فیلمسازان حتی باسابقه دیگر هم هستند که چون جزو سوگلی‌های اکران نیستند، فیلم‌هایشان در صف باقی مانده و وضعیت اینگونه است که امثال ما هر بار هم که برای اکران فیلم خود دورخیز می‌کنیم، با اتفاقات عجیب و غریب مواجه می‌شویم. تجربه هم نشان داده که در پی هر اتفاقی، معمولاً ضربه اصلی را عرصه فرهنگ و هنر می‌خورد. با توجه به جمیع این موارد، فکر می‌کنم فصل پاییز همین امسال زمان مناسبی برای اکران فیلم باشد.

کارگردان «کارزار» درباره صدور مجوز نمایش این فیلم با محدودیت سنی ۱۵ سال برای اکران عمومی، گفت: فیلم قبلی من «طاقباز» که یک سکانس پلان ۱۲۰ دقیقه‌ای بود و اتفاقاً در جشنواره‌های بین‌المللی حضور موفقی هم داشت و بازیگران آن هم جوایزی را گرفتند. مجوز آن فیلم هم با محدودیت سنی ۱۵ سال صادر شد و حالا فیلم «کارزار» هم چنین محدودیتی دارد. البته نمی‌دانم شرایط اعمال این محدودیت در اکران عمومی چگونه است!

وی افزود: فیلم البته لحظاتی دارد که بابت همان لحظات، من هم موافقم که مربوط به بزرگ‌ترهاست و بازگویی آن برای کودکان درست نیست. از لحاظ اخلاقی در همه کشورهای دنیا هم این قبیل محدودیت‌ها مدنظر قرار می‌گیرد و اینگونه نیست که هر محصولی را بتوانند استفاده کنند. از این منظر، حالا نه برای ۱۵ سال اما خودم هم موافق نیستم که بچه‌های کمتر از ۱۲ سال به تماشای فیلم من بنشینند. نسل جدیدی که ما با آن‌ها رو به رو هستیم، واقعاً جور دیگری فکر می‌کنند و حتی دانسته‌های این نسل با نسل ما متفاوت است. فیلم ما بدون اصلاحیه خاصی صرفاً با اعمال این محدودیت سنی، پروانه نمایش دریافت کرده است.

اسدزاده درباره تغییر نام این فیلم از «گواهی امضا» به «کارزار» هم توضیح داد: به دلیل تشابه اسم این فیلم با فیلم دیگری در زمان ساخت که اتفاقاً بازیگر نقش اصلی هر دو هم امیر آقایی بود، تصمیم به تغییر نام فیلم گرفتیم. نام «کارزار» هم که برای این فیلم انتخاب کرده‌ایم چند معنی دارد که هم معنای تقابل و رویارویی می‌دهد و هم به معنای زار بودن کار کسی می‌تواند معنا دهد.

این کارگردان درباره تازه‌ترین فعالیت‌های خود هم گفت: در حال حاضر به دنبال مراحل اخذ پروانه ساخت برای فیلم تازه خود با عنوان «اصالت» هستم که حال و هوایی هیجانی و جنگی دارد و قصد داریم آن را در خارج ایران و در کشور ترکیه بسازیم. در تلاشیم بتوانیم به زودی آن را به تولید برسانیم.

همانطور که جهان به سمت آینده‌ای خودکارتر پیش می‌رود، هوش مصنوعی نیز بر نحوه تولید و تجربه فیلم‌ها تأثیر می‌گذارد. هوش مصنوعی نه تنها زمان تولید را سریع‌تر کرده بلکه تعامل بین بینندگان و سازندگان فیلم را نیز افزایش داده و ایجاد محتواهای بهتر بصری را آسان‌تر از قبل می‌کند.

به گزارش سینمای خانگی از ایرنا، آیا تا به حال فکر کرده اید که هوش مصنوعی چه تاثیری بر صنعت فیلم و سینما خواهد داشت؟ امروزه هوش مصنوعی در بسیاری از زمینه‌ها مانند تشخیص بیماری‌ها و مراقبت‌های بهداشتی، زمینه‌های مختلف هنری، ارتقای تصویر، بهبود صدا، توسعه نرم افزار و بازی های ویدیویی و حتی تولید ویدئو کاربردهای خود را پیدا کرده است، اما هوش مصنوعی و سینما داستان دیگری دارند!

تاریخچه استفاده از هوش مصنوعی در تولید فیلم

فیلم‌سازان از اوایل دهه ۲۰۰۰ از ابزارهای هوش مصنوعی در ساخت فیلم‌هایشان استفاده کرده‌اند. در ابتدا، هوش مصنوعی عمدتاً برای افزودن جلوه‌های ویژه استفاده می‌شد. فیلم‌های محبوبی مانند سه گانه ارباب حلقه‌ها و سری ماتریکس از هوش مصنوعی برای زنده کردن داستان‌های خارق العاده خود استفاده کردند. از آن زمان به بعد، ابزارهای هوش مصنوعی به طور روزافزون در صنعت فیلم استفاده شده‌اند و کارگردانان از آنها برای کارهایی از جمله تشخیص چهره تا نوشتن فیلمنامه استفاده می‌کنند.

در داستان فیلم‌های سینمایی نیز، قابلیت‌های خلاقانه هوش مصنوعی در فیلم‌هایی مانند جنگ ستارگان، او، ترمیناتور و یک ادیسه فضایی ساخته سال ۲۰۰۱ مورد بررسی قرار گرفته‌اند. این فیلم‌ها امکان توسعه ماشین‌هایی شبیه انسان را بررسی کرده‌اند که می‌توانند به طور مستقل فکر، احساس و عمل کنند.

با حرکت رو به جلو، فیلمسازان همچنان از فناوری‌های پیشرفته هوش مصنوعی استفاده و فرصت‌های جدیدی را که این تکنولوژی برای آن‌ها درست می‌کند، به چالش می‌کشند.

تاثیرات مثبت هوش مصنوعی بر صنعت فیلم‌سازی

هوش مصنوعی (AI) فیلمسازان را قادر می‌سازد تا جهان‌ها و تصاویر بصری پیچیده‌ای را خلق کنند که پیش از این تصور نمی‌کردند. آنها دیگر نیازی به تکیه بر منابع محدود خود برای دستیابی به سطح مطلوبی از واقع گرایی ندارند و بدون قید و شرط می‌توانند خیال‌پردازی کنند.

با هوش مصنوعی، نه تنها دیدگاه خلاقانه فیلمساز زنده می‌شود بلکه کیفیت کلی تصاویر ارائه‌شده به‌طور قابل‌توجهی فراتر از آنچه که تصور می‌شد با روش‌های تولید فیلم سنتی قابل دستیابی است، افزایش می‌یابد.

علاوه بر این، پیشرفت‌های باورنکردنی مانند توانایی پیرکردن یا جوان‌سازی بازیگران و پیاده‌سازی فناوری‌های جعلی عمیق (deep fake) نیز این امکان را فراهم می‌کند که بازیگران را به صورت دیجیتالی به مراحل مختلف زندگی خود بازگردانیم یا حتی شخصیت‌هایی خلق کنیم که به نظر واقعی می‌آیند اما در زندگی واقعی وجود ندارند.

با این تغییرات که در ظاهر و حس فیلم‌ها توسط هوش مصنوعی ایجاد می‌شود، مخاطبان مطمئناً مجذوب امکانات قابل تصور فرآیند خلاقانه‌ای می‌شوند که فیلمسازان می‌توانند با این ابزارهای جدید کشف کنند!

خداحافظی با روش‌های سنتی فیلم‌سازی

معرفی هوش مصنوعی (AI) به صنعت فیلمسازی و فیلم‌سازان منجر به افزایش کارایی این صنعت شده است. روش‌های سنتی فیلم‌سازی اغلب به زمان و هزینه زیادی نیاز داشته و دارند، زیرا شامل چندین برداشت و ویرایش دستی می‌شوند. از سوی دیگر، هوش مصنوعی می‌تواند فرآیندهای پس از تولید را ساده و به صرفه‌جویی در زمان کمک کند و در عین حال تولیدکنندگان را قادر می‌سازد تا هزینه‌ها را پایین نگه دارند.

ابزارهای هوش مصنوعی مانند فناوری تشخیص چهره، امکان روتوش دقیق‌تر عکس‌ها و تصحیح خودکار رنگ را فراهم می‌کند و نیاز به کارهای دستی خسته کننده را از بین می‌برد. هالیوود همچنین از هوش مصنوعی برای ایجاد وسایل پس‌زمینه و طراحی دکور استفاده می‌کند و زمان و بودجه تولید را به میزان قابل توجهی کاهش می‌دهد.

علاوه بر ایجاد تصاویر واقعی با سرعت و دقت، فناوری‌های هوش مصنوعی اکنون برای کارهایی مانند نوشتن داستان‌ها و فیلمنامه‌ها مورد استفاده قرار می‌گیرند. علاوه بر این، هوش مصنوعی می‌تواند به انسان در خودکارسازی جنبه‌هایخسته کننده مانند بودجه‌بندی، زمان‌بندی و بایگانی کمک کند و به فیلمسازان کنترل بیشتری بر فرآیند تولید بدهد و به طور کلی فرایند تولید فیلم‌های سینمایی را مقرون‌به‌صرفه‌تر می‌کند.

تاثیرات منفی هوش مصنوعی بر صنعت فیلم‌سازی

ابزارهای هوش مصنوعی این پتانسیل را دارند که روند ساخت فیلم را به طور قابل توجهی بهبود بخشند، اما در مورد برانگیختن احساسات از طریق داستان‌گویی می‌توانند با اشکالات و نواقصی همراه باشند. در حالی که هوش مصنوعی مزایای زیادی از نظر جلوه‌های بصری ارائه می‌کند، اما فاقد لمس انسانی مورد نیاز برای تولید خلاقانه‌تر فیلمنامه‌ها یا توسعه کامل شخصیت‌هاست. فن‌آوری‌های هوش مصنوعی لزوماً نمی‌دانند مردم چگونه فکر یا احساس می‌کنند و چگونه با یکدیگر تعامل دارند. در نتیجه، هوش مصنوعی ممکن است برای خلق شخصیت‌های قانع‌کننده و داستان‌های قانع‌کننده‌ای که از نظر احساسی با مخاطبان ارتباط برقرار می‌کند، به اندازه کافی تاثیرگذار نباشد.

ازبین‌رفتن مشاغل مرتبط با سینما

معرفی هوش مصنوعی به فیلمسازی به طور بالقوه می تواند موقعیتی را ایجاد کند که در آن مشاغل از بین می‌روند زیرا کارهای دستی کمتری به نیروی انسانی نیاز پیدا می‌کنند. این می‌تواند تأثیر مضری بر افرادی داشته باشد که قبلاً در بخش‌های مرتبط با ساخت فیلم به کار گرفته می‌شدند مانند تکنسین‌های پس از تولید، تدوین‌گران، هنرمندان VFX (جلوه های بصری)، بازیگران و سایر خلاقان.

هوش مصنوعی می‌تواند بسیاری از فرآیندهای قبل و بعد از تولید را خودکار کند و نیاز انسان به انجام همان وظایف را کاهش داده یا از بین ببرد. علاوه بر این، هوش مصنوعی می‌تواند تصاویر واقعی را با سرعت و دقت تولید کند که در غیر این صورت ماه‌ها یا حتی سال‌ها طول می‌کشد تا انسان به آن‌ها دست یابد.

کارگردانانی از جنس هوش مصنوعی

از آنجایی که هوش مصنوعی همچنان صنعت سرگرمی را تغییر می‌دهد، بسیاری از تماشاگران سینما این سوال را دارند که هوش مصنوعی در چه مرحله‌ای یک فیلم داستانی کامل می‌سازد. به گفته جو روسو (Joe Russo)، کارگردان مشترک فیلم‌های مارول مانند «انتقام‌جویان: پایان بازی» و «انتقام‌جویان: جنگ بی‌نهایت»، این زمان ممکن است تا دو سال دیگر فرا برسد!

کمدی سیاسی «چپ،‌ راست» ساخته حامد محمدی است،‌ فیلمی که بعد از 3 سال از زمان ساخت به اکران رسید و بعد از اکران هم نتوانست رضایت مخاطب را جلب کند،‌ همچنین پویشی در سامانه فارس من در اعتراض به اخذ مجوز این فیلم ثبت شده است.

به گزارش سینمای خانگی از خبرنگار سینمایی خبرگزاری فارس، سینمایی «چپ،‌ راست» ساخته حامد محمدی و به تهیه‌کنندگی منوچهر محمدی در ژانر کمدی سیاسی است،‌ فیلمی که سال ۱۳۹۸ تولید و در سال ۱۴۰۱ اکران شد تا پروسه‌ای ۳ ساله را برای رسیدن به پرده نقره‌ای طی کند.

این فیلم داستانی طنز را از تضاد سیاسی دو خانواده روایت می‌کند تا اختلافات آنها را دستمایه کمدی خود قرار دهد، کمدی که البته به‌نظر برای مخاطب ایرانی قدیمی شده و حتی با دیالوگ‌ها و شعارهای رنگ و رو رفته روایت می‌شود.

صحنه ابتدایی فیلم که با مناظره سیاسی بشیر کشاورز (رامبد جوان) و اصلان دهقان (پیمان قاسم‌خانی) آغاز می‌شود؛ شروعی مناسب و گیرا برای یک کمدی سیاسی است، البته ریتم کوبنده این میزگرد در همه‌ اثر به یکسان وجود ندارد اما حتی این بخش از فیلم هم که شاید از کیفیت بهتری نسبت به باقی سکانس‌ها برخوردار باشد دچار کلیشه‌های قدیمی سیاست است.

در پی چالش‌های سال‌های گذشته بین دو جناح چپ و راست، فیلم سه سال پیش به اتمام رسید ولی در حال و هوای امروز که این تضادها به کمترین میزان خود در عرصه سیاست رسیده است، روی پرده رفت تا نتواند تأثیری را که در جستجوی آن بود، کسب کند. هرچند اگر نگاهی به شرایط فیلم داشته باشید و آن را با این روزهای سیاست ایران بسنجید به این نظر خواهید رسید که فیلم حتی در زمان ساختش هم حرفی از کرسی افتاده را بیان می‌کند.

عدم موفقیت فیلم تنها در انتشار دیر و دور از بستر واقعی خود خلاصه نمی‌شود، بلکه اغراق در پوشش و طرز تفکر و بیان بازیگران نیز تا حد زیادی باورناپذیر بوده و بر ملال بیننده می‌افزاید؛ برای مثال، حضور در توالت درحال مصاحبه یا ترشی درست کردن مرد درحالی که همسرش نماینده مجلس است سکانس‌های اغراق‌آمیزی است که پذیرش داستان را برای مخاطب سخت می‌کند.

افشین علیار منتقد سینما در رابطه با این فیلم نوشته است: «برای نوشتن درباره فیلم «چپ راست» باید از تیتراژ پایانی شروع کرد، جایی که تماشاگران محدود داخل سالن با چهره‌های در هم از بی‌کیفیت بودن فیلم و تلف‌شدن وقت و بهای بلیت سینما معترضند، بله درست است. «چپ راست» به شدت بی‌کیفیت و غیرقابل‌باور است. مخاطب به انگیزه کمدی بودن فیلم بلیت تهیه می‌کند، اما دریغ از یک موقعیت که حتی صدای خنده یک نفر به گوش برسد!

حامد محمدی که نابلدی در کارگردانی را فریاد می‌زند، (نمونه‌اش سریال ناتمام قبله عالم) در «چپ راست» فکر کرده برای مخاطب چندین دهه گذشته فیلم ساخته‌است! شوخی‌های لوس و بی‌مزه که اساساً به طنز هم نمی‌رسند. فیلم نه کمدی است، نه سیاسی فقط اشاره‌ای الکن به دو تحلیلگر مسائل سیاسی دارد، یکی اصلاح‌طلب و دیگری اصولگرای تندرو.»

جدای از تمامی این موارد نشان دادن یک خانواده مذهبی با ویژگی‌های غیر حقیقی هم نکته دیگری است که باید بررسی شود؛ در همین رابطه پویشی در سامانه فارس من خبرگزاری فارس تشکیل شده که به چرایی اخذ مجوز این فیلم با وجود محتوای آن اشاره دارد.

در بخشی از متن این پویش آمده است:‌‌ «فیلم چپ راست فیلمی سخیف که چهره افراد مذهبی را افرادی خشن و سراسر نفاق نشان داده است. حال سؤال این است که چرا به چنین فیلم‌هایی مجوز قانونی از طرف وزارت ارشاد داده می‌شود، چنانچه پاسخ داده شود همه آزاد هستند فیلم بسازند، باید این سؤال را پرسید که همه آزادند به هم دیگر توهین کنند و عقاید همدیگر را به سخره بگیرند؟ آن هم در کشوری که اکثریت مسلمان هستند باید تمسخر اسلام صورت گیرد؟»

قطعاً آثار سینمایی می‌توانند بر رفتار افراد مختلف جامعه مؤثر باشند. به همین دلیل است که باید نظارت و دقت بیشتری در محتوای چنین آثاری انجام شود.