مستندهای شانزدهمین جشنواره «سینماحقیقت»، در چهارمین هفته از اکران مجدد، روزهای یکشنبه و دوشنبه هفته پیش رو در سالن «حقیقت» مرکز گسترش سینمای مستند، تجربی و پویانمایی روی پرده میروند.
به گزارش سینمای خانگی به نقل از روابط عمومی مرکز گسترش سینمای مستند، تجربی و پویانمایی، در سومین هفته از اکران مستندهای شانزدهمین جشنواره سینما حقیقت، ۶ مستند اکران میشوند.
روز یکشنبه، ۲۸ خردادماه از ساعت ۱۶ تا ۱۹ مستندهای «عملیات دماوند» به کارگردانی احسان مشکور، «خیشی که دشتها را شیار زد» به کارگردانی احسان غیبی حاجیور و «کوهستان بیصدا» به کارگردانی فرود عوضپور در سالن «حقیقت» مرکز گسترش اکران خواهند شد.
همچنین مرکز گسترش سینمای مستند، تجربی و پویانمایی در روز دوشنبه، ۲۹ خرداد ماه از ساعت ۱۶ تا ۱۹ با اکران مستندهای «ماراتن به سوی خط باریک قرمز» به کارگردانی کتایون جهانگیری، «در پس جنگ» به کارگردانی حمدحسین محمودیان و «دیافراگم» به کارگردانی جواد وطنی میزبان علاقهمندان سینمای مستند است.
دور تازه نمایش آثار مستند در مرکز گسترش سینمای مستند، تجربی و پویانمایی به اکران مستندهای حاضر در شانزدهمین جشنواره «سینماحقیقت» در خرداد ماه اختصاص دارد. پس از آن مستندهای جشنواره پانزدهم در تیرماه روی پرده خواهد رفت.
هر ماه به نمایش آثار یک دوره در روزهای یکشنبه و دوشنبه در مرکز گسترش سینمای مستند، تجربی و پویانمایی اختصاص دارد. شرکت در این نمایشها، برای علاقهمندان آزاد و رایگان است.
محمدعلی باشهآهنگر با بیان اینکه ماندن در سینما خیلی سخت است، گفت: ایده فیلم «سینما متروپل» مربوط به ۴۰ سال پیش است و گاهی ایده باید پخته شود تا زمان پرداخت آن برسد.
به گزارش سینمای خانگی به نقل از روابط عمومی موزه سینما، کارگاه «انتقال تجربه فیلمسازی» با حضور محمدعلی باشه آهنگر کارگردان سینما عصر سهشنبه، ۲۳ خردادماه در موزه سینما برگزار شد.
محمدعلی باشه آهنگر با اشاره به اهمیت تجربه زیستی در فیلمسازی گفت: یکی از مواردی که به فیلمساز برای ساخت فضای فیلم کمک می کند تجربه زندگی در شرایط مختلف است. همیشه از من میپرسند چرا فیلم «ملکه» را با این فضا ساختی و من در پاسخ می گویم باید در اتفاق مهمی به نام جنگ زندگی کرده باشید تا بتوانید آن را درک کنید و من معتقدم باید تجربه زیستی خود را بالا ببریم.
وی افزود: در کنار تجربه زیستی برای کارگردان، پژوهش، لحن، ایدئولوژی، علم و ادبیات اهمیت پیدا میکند. بسیاری از فیلمسازان و نویسندگان بزرگ تجربه زیستی دارند و از آن برای ساخت فیلم بهره برده اند البته نباید از یاد ببریم که گاهی گذشته فیلمساز نیز کمک کننده است.
کارگردان فیلم سینمایی «ملکه» گفت: در سینما فارغ از تکنسین خوب بودن اگر میخواهیم موفق باشیم باید صاحب ایده باشیم زیرا تفاوت فیلمساز قوی و فیلمسازی که صرفا تکنسین است با ایده مشخص میشود. ایده فیالفور به ذهن نمیرسد. مثلا ایده فیلم «سینما متروپل» مربوط به ۴۰ سال پیش است. گاهی ایده باید پخته شود تا زمان پرداخت آن برسد. گاهی با نبود پرداخت درست، آن ایده حیف یا قربانی می شود.
باشه آهنگر با تاکید بر تفاوت ایده در کارگردانها گفت: برخی کارگردان ها دارای لحن خوب هستند و می دانند قصه را چگونه تعریف کنند و برخی کارگردانان با وجود اینکه از بهترین بازیگرها، بهترین ابزار و جلوه های ویژه خوب و… استفاده می کنند، نمیتوانند به خوبی قصه فیلم را روایت کنند. اکنون انواع دوربینها و امکانات در اختیار هنرجویان و علاقهمندان به فیلمسازی است اما باید به این فکر کرد که با این همه امکانات چگونه می توان فیلم خوبی ساخت.
وی با بیان اینکه فیلمسازی را از داخل اتاق خانه خود هم می توانید شروع کنید، بیان کرد: امروز حتی با تلفن همراه میتوانید تدوین و صداگذاری انجام دهید و روی فیلم موسیقی بگذارید و نباید منتظر اتفاق خاصی باشیم تا فیلمساز شویم زیرا خوشبختانه دسترسی به فیلم های داخلی و خارجی آسان تر از گذشته است. از کمترین امکانات می توانید استفاده کنید و آرام آرام فیلمسازی را تمرین و ایده هایتان را بارور کنید. ایده باید زایش پیدا کند و نو شود. امروز با پیدایش هوش مصنوعی با داشتن ایده است که می توانید از آن پیشی بگیرید.
کارگردان «سینما متروپل» در ادامه با اشاره به اهمیت قصه در فیلمسازی، گفت: معمولا آنچه در قصه به آن توجه می شود توصیف عینی و ذهنی است. اگر قرار باشد قصه تبدیل به فیلم شود در ابتدا باید تبدیل به زیباییشناسی تصویری شود و بتوان به آن اتکا کرد.
وی ادامه داد: در مورد فیلمنامه های اقتباسی در کشورمان هنوز راه زیادی داریم. امیدوارم آرام آرام اقتباس هم جایگاه خود را پیدا کند تا ضعف قصه گویی جبران شود. البته گاه اختلافاتی میان نویسنده اصلی و سازنده پیش می آید که اجتناب ناپذیر است. یکی از بهترین نمونه های همکاری قصه نویس و کارگردان میان استاد هوشنگ مرادی کرمانی و مرحوم کیومرث پوراحمد بهوجود آمد که نتیجه اش قصه های مجید بود که ماندگار هم شد.
کارگردان فیلم سینمایی «سرو زیر آب» ادامه داد: به خاطر دارم سال ۹۷ حدود ۱۵۰ فیلمساز اول درخواست کار دادند و حدود ۳۵ فیلم ساخته شد و از آن ۳۵ فیلم ۱۱ الی ۱۲ فیلم وارد جشنواره فیلم فجر شد. من معتقدم شاید ورود به سینما ساده باشد ولی چیزی که سختتر است، ماندن در سینما است.
به گزارش پایگاه خبری سینمای خانگی به نقل از ایرنا؛ اسماعیل سلطانیان که نیمهشب 23 خرداد 1402 به دلیل بیماری و ایست قلبی درگذشت، از بازیگران تحصیلکرده سینمای ایران بود. او با اینکه مدرک کارشناسی بازیگری و کارگردانی تئاتر از دانشکده هنرهای دراماتیک داشت سراغ تئاتر نرفت و بازیگری در سینما و تلویزیون را بر همه چیز ترجیح داد.
اسماعیل سلطانیان بازیگر خوش اخلاق و بیحاشیه سال ۹۴ در سن ۶۱ سالگی دچار پولیپ روده شد و به اجبار زیر تیغ جراحی رفت. پس از این اتفاق بیشتر خانه نشین بود و در خانهای که در پرند داشت روزگار میگذراند.
تا قبل از بیماری فعالیت پررنگی داشت؛ ولی جراحی روده او را خانهنشین کرد. پس از بیماری یک بار در سریال خان بابا وارثیه فامیلی ساخته شبکه استانی قزوین جلوی دوربین رفت که اثری در گونه کودک و نوجوان بود. علاوه بر آن نقش کوتاهی هم در سریال قورباغه (هومن سیدی) داشت.
خودش درباره دلیل کمکاریاش در چند سال اخیر گفته است: مدتی که بیمار بودم و نمیتوانستم سرکار بروم، بعد از آن هم نقشهایی که پیشنهاد میشود، نقشهای حاشیهای است و مثلاً برای یک روز کار دعوتم میکنند که قبول نمیکنم. البته حاضرم در یک سکانس از یک کار بازی کنم؛ اما نقش آنقدر خوب باشد که راضیام کند و بعد از ۳۷ سال فعالیت هنری از خودم شرمنده نشوم. (مصاحبه با روزنامه جامجم)
کارگردانی که فقط یک بار پشت دوربین رفت
این بازیگر فقط یک بار به عنوان فیلمساز پشت دوربین رفت و بیشتر دوست داشت جلوی دوربین بازی کند. سلطانیان یک بار در تمام عمرش تصمیم به فیلمسازی گرفت و فیلم «همه دختران من» را در سال ۱۳۷۲ کارگردانی کرد. فیلمی که در آن فردوس کاویانی، نادیا دلدارگلچین، نسرین مقانلو، علی مصفا، ابراهیمآبادی و مجید قناد بازی میکردند.
او در پاسخ به این سوال که چرا کارگردانی را ادامه نداده است گفته است: بعد از ساخت فیلم «همه دختران من» پیشنهادهایی از طرف چند تهیهکننده برای ساخت فیلم داشتم، اما خودم دوست نداشتم کارگردانی و فیلمسازی را ادامه دهم و به دلیل علاقه به بازیگری دوست داشتم تمرکزم روی این حرفه باشد. اگر بگویم اشتباه کردم که در کارگردانی ورود کردم بیراه نگفتهام. من یک بازیگر هستم و دوست داشتم همیشه تمرکزم روی حرفه خودم باشد. به واقع روحیاتم با فضای کارگردانی سازگار نبود. (مصاحبه با روزنامه جام جم)
نقشی را که برای آن آفریده شدهام، بازی نکردهام
اسماعیل سلطانیان، بازیگر نقشهای فرعی بود و در هیچ فیلمی به عنوان قهرمان اصلی جلوی دوربین نرفت. او در یکی از مصاحبههایش به این نکته اشاره کرده که به دنبال نقشی میگردد که خودش هم نمیداند چیست! او توضیح داده است: با اینکه از ۱۲ سالگی وارد عرصه تئاتر و سینما شدم و نقشهای مختلفی بازی کردهام اما هنوز آن گمشدهام را پیدا نکردهام و نقشی را که برای آن آفریده شدهام، بازی نکردهام. حقیقت این است که نقشهای متنوعی در سبکهای مختلف بازی کردهام و رضایت داشتم ولی همیشه دنبال یک نقش هستم که نمیدانم چی هست. در تمام ژانرها بازی داشتم و کمتر سعی کردم خودم را تکرار کنم ولی هنوز احساس میکنم آن نقش را پیدا نکردم. (مصاحبه با هنرآنلاین)
از جمله نکاتی که کمتر دربارهاش گفته شده این است که در دو فیلم دیدهبان و مهاجر به عنوان دستیار کارگردان ابراهیم حاتمیکیا را کمک میکرد. او چند دهه بعد در فیلم چ حاتمیکیا به عنوان بازیگر جلوی دوربین رفت.
اسماعیل سلطانیان سال ۱۳۳۳ در کرمانشاه متولد شد و فارغالتحصیل بازیگری و کارگردانی تئاتر از دانشکده هنرهای دراماتیک بود. وی فعالیت هنری را از سال ۱۳۴۹ با تئاتر به عنوان نویسنده، بازیگر و کارگردان آغاز کرد و همزمان در سال ۱۳۴۹ در مرکز آموزش هنرهای دراماتیک کرمانشاه یک دورهٔ ششماهه را زیر نظر آتش تقیپور گذراند.
فعالیت در سینما را از سال ۱۳۶۴ با بازی در فیلم شکار شکارچی آغاز کرد. همچنین در طول جنگ نیز چند تئاتر در جبههها به روی صحنه برد. از دیگر آثار سلطانیان میتوان به بازی در پایتخت ۲، یوسف پیامبر، مرد هزارچهره، ستایش و قورباغه اشاره کرد.
وی نیمه شب ۲۳ خرداد ماه در سن ۶۹ سالگی بر اثر ایست قلبی درگذشت.
فیلم کوتاه «کَفَر» به نویسندگی و کارگردانی مهدی برزُکی به جشنواره بینالمللی فیلم بوچئون کره جنوبی راه یافت.
به گزارش سینمای خانگی از مشاور رسانهای پروژه، فیلم کوتاه «کَفَر» به نویسندگی و کارگردانی مهدی برزُکی و تهیهکنندگی مرتضی طاهری برزُکی، در اولین حضور جهانی خود به بیست و هفتمین دوره جشنواره بینالمللی فیلم بوچئون کره جنوبی راه یافت.
جشنواره فیلم فانتزی و خارقالعاده کرهجنوبی BIFAN در سال ۱۹۹۷ تاسیس شده است. این رویداد با شعار «عجیب بودن اشکالی ندارد»، به دنبال تشویق فیلمهای خارقالعاده، حساسیت برانگیز و کشف و تشویق استعدادهایی است که به حاشیه رانده شدهاند.
آثار پیتر جکسون، کریستوفر نولان، دارن آرونوفسکی، گیرمو دل تورو، جانگ جون هوان و نا هونگ جین از طریق این جشنواره کشف و معرفی شدهاند.
در بیست و هفتمین دوره جشنواره بوچئون، فیلمهایی از ۵۱ کشور جهان در بخشهای مختلف به نمایش درخواهد آمد و فیلم «کَفَر» در بخش کوتاه انتخاب بوچئون Bucheon Choice با ۱۴ فیلم دیگر به رقابت خواهد پرداخت. این جشنواره از ۲۹ ژوئن تا ۹ جولای (۸ تا ۱۸ تیرماه ۱۴۰۲) در شهر بوچئون کره جنوبی برگزار خواهد شد.
برزُکی پیش از «کفر»، نویسندگی و کارگردانی فیلمهای کوتاه «عزیز» و «آبا» را نیز در کارنامه دارد.
«کَفَر»، راوی داستان حبیب است که باید برای حفظ زندگیاش، تصمیم سختی بگیرد.
مجید پتکی، یاسمن نصیری، مجتبی خدا دوست، محمد عباسزاده، محمدعلی مصلایی، بهرام قدیری، مصطفی تمدنی بازیگران این فیلم کوتاه هستند و پخش بینالملل این فیلم را مجید محمددوست بر عهده دارد.
عوامل فیلم کوتاه «کَفَر»، عبارتند از مجری طرح: سعیده صالحیان، مدیر فیلمبرداری: بهروز بادروج، طراحی و ترکیب صدا: رامین ابوالصدق، تدوین: امیرحسین شاکری، طراح صحنه: رضا محمدپور، طراح چهرهپردازی: کیمیا دوستکام، مدیر صدابرداری: مصطفی بهمنی، طراح لباس: مهسا حاجیقاسم، آهنگساز: نیما امین و مشاور رسانهای: علی کشاورز.
صابر امامی تهیهکننده فیلم سینمایی «کاپیتان» با اشاره به آمادهسازی این فیلم برای اکران عمومی از کاهش ۱۰ دقیقهای زمان آن نسبت به نسخه اکرانشده در جشنواره فجر خبر داد.
به گزارش سینمای خانگی، صابر امامی تهیهکننده فیلم سینمایی «کاپیتان» به کارگردانی محمد حمزهای از فیلمهای رونماییشده در جشنواره چهلویکم فیلم فجر که به تازگی پروانه نمایش خود را از سازمان سینمایی دریافت کرده است، در گفتگو با مهر، درباره برنامهریزی برای اکران عمومی این فیلم گفت: با توجه به اینکه قصد داریم فیلم در جشنواره فیلمهای کودکان و نوجوانان هم حضور داشته باشد اکران فیلم را باید به فصل پاییز و همزمان با بازگشایی مدارس موکول کنیم. با توجه به دریافت پروانه نمایش هم مقدمات این اتفاق را پیگیری میکنیم.
وی افزود: به دو دلیل فکر میکنم فصل پاییز زمان مناسبی برای اکران «کاپیتان» باشد. یکی بحث بازگشایی مدارس است که میتواند زمینهساز حضور دانشآموزان در مدارس باشد و نکته دیگر هم مفاهیم انسانی خود فیلم است که باعث شده خیلی نیاز به تمرکز بر زمانهای خاص مانند نوروز یا عید فطر برای اکران نداشته باشیم و فیلم در هر مقطعی میتواند با مخاطب ارتباط برقرار کند.
تهیهکننده «کاپیتان» با اشاره مجدد به برنامهریزی برای حضور این فیلم در جشنواره فیلمهای کودکان و نوجوانان گفت: این فیلم برای مخاطبان کودک و نوجوان فیلم مناسبی است اما در عین حال برای همه اعضای خانواده فیلم جذابی است و به همین دلیل هم همه اعضای یک خانواده میتوانند از تماشای آن لذت ببرند و هم مخاطبان دغدغهمند سینما میتواند با تماشای آن احساس رضایت کند.
امامی ادامه داد: درست است که فیلم از بیماری کودکان صحبت میکند اما پیام اصلی آن امید و زندگی است. به تعبیری بستر روایت داستان فیلم این بیماری است و بهشدت فیلم امیدبخش و نشاطآوری است. معتقدم فیلم ما جزو معدود فیلمهایی است که شاید در فرآیند تبلیغات مخاطب با ناراحتیهایش مواجه شود اما به محض تماشای فیلم احتمالاً آن را به دیگران هم توصیه میکند.
وی افزود: در واقع شخصیتهای اصلی فیلم بچههایی هستند که در بیمارستان دوران بیماری خود را در کنار یکدیگر سپری میکنند اما آخرین چیزی که به آن فکر میکنند، این بیماری است. آنها در تلاش هستند تا زندگی را تجربه کنند و این درس را به بزرگترها و پدرومادر خودشان هم میدهند.
تهیهکننده «کاپیتان» درباره تغییر نسخه اکران عمومی فیلم نسبت به آنچه در جشنواره فجر به نمایش درآمده بود هم گفت: با تصمیم خودمان فیلم را نسبت به نسخه جشنواره فجر کوتاه کردیم. براساس بازخوردهایی که در موعد نمایش جشنوارهای داشتیم آن را حدود ۱۰ دقیقه کوتاهتر کردیم اما نسخهای که برای دریافت پروانه نمایش ارائه کردیم، بدون هیچ اصلاحیهای مجوز دریافت کرد.
این تهیهکننده سینما در پایان درباره دیگر فعالیتهای خود هم توضیح داد: در حال حاضر مشغول کار بر روی دو فیلمنامه هستیم که یکی از آنها فضایی مرتبط با کودکان و نوجوانان دارد و امیدواریم زودتر به مرحله تولید برسد. کار دیگر هم محتوایی اجتماعی دارد. پروژه اول با توجه به اتمام نگارش فیلمنامه به مرحله تولید نزدیکتر است و در حال مذاکره برای تولید آن با یک کارگردان فیلماولی هستیم.
سازمان سینمایی برمبنای سیاست توسعه عدالت فرهنگی و گفتمان ترویج ساخت و فعالسازی سینماها اقدام به صدور ۸ مجوز سینما در کل کشور کرده است.
به گزارش سینمای خانگی به نقل از روابط عمومی سازمان سینمایی، سازمان سینمایی برمبنای سیاست توسعه عدالت فرهنگی و گفتمان ترویج ساخت و فعالسازی سینماها در کل کشور، علیالخصوص مناطق کم برخوردار، در سه ماه اول امسال، با موافقت کمیسیونهای رسیدگی ماده ۸ استانها، اقدام به صدور ۸ مجوز سینما در کل کشور کرده، این تعداد سینما، در استانهای کرمان، کرمانشاه، مرکزی و گیلان ایجاد و بهره برداری شده است.
در سه ماهه اول ۱۴۰۲ سینما فجر در شهر رشت با تعداد ۷۰۰ صندلی، دارای بیشترین ظرفیت در بین مجوزهای صادر شده است که توسط بخش دولتی مورد بهره برداری قرار میگیرد.
محمدرضا فرجی مدیرکل دفتر توسعه زیرساخت و فناوری سینمایی و سمعی بصری در این رابطه گفت: در سه ماه اول سال ۱۴۰۲ با موافقت کمیسیون رسیدگی ماده ۸ آیین نامه «ایجاد، ساماندهی و نظارت بر سالنهای نمایش فیلم»، موضوع تصویب نامه شماره ۱۵۳۷۲۰/ ت ۵۶۱۵۴ به مورخ ۱۳۹۹/۱۲/۲۴ هیئت محترم وزیران مجوز بهره برداری از ۸ سینمای جدید با ظرفیت ۲۵۳۲ صندلی توسط دفتر توسعه زیرساخت و فناوریهای سینمایی و سمعی بصری صادر شد.
در این جدول مجوزهای صادر شده به تفکیک استان و ظرفیت قابل مشاهده است.
بنیاد سینمایی فارابی و موسسه فرهنگی هنری شهید آوینی در نشستی با اهالی رسانه تفاهمنامه تولید دو فیلم سینمایی و نگارش ۱۰ فیلمنامه را امضا کردند.
به گزارش سینمای خانگی به نقل از روابط عمومی بنیاد سینمایی فارابی، نشست امضای تفاهمنامه تولید مشترک میان بنیاد سینمایی فارابی و موسسه فرهنگی هنری اندیشه شهید آوینی عصر روز دوشنبه ۲۲ خرداد در بنیاد سینمایی فارابی برگزار شد.
در این نشست که با حضور سیدمهدی جوادی مدیرعامل بنیاد سینمایی فارابی و محمدجواد عزتی مدیرعامل موسسه فرهنگی هنری شهید آوینی برگزار شد، تفاهم نامه نگارش ۱۰ فیلمنامه و تولید ۲ فیلم سینمایی مشترک بین دو مجموعه فارابی و موسسه شهید آوینی به امضا رسید.
عزتی در این جلسه که با حضور اهالی رسانه همراه بود، بیان کرد: در دوره جدید مدیریت موسسه شهید آوینی که من سه ماه است مسئولیت آن را برعهده گرفتهام، بنای ما تعامل با تمامی نهادها و مجموعههایی است که در حوزه تصویری فعال هستند و تا جایی که امکان دارد شرایط این تعامل فراهم شده است تا بتوانیم فضای جدیدی را برای به ثمر رساندن تولیدات انقلابی و متناسب با آرمانهای انقلاب ایجاد کنیم. در گام اول و در جلساتی که با مدیران بنیاد سینمایی فارابی داشتیم، با توجه به جمعبندی صورت گرفته این افتخار فراهم شد تا با این بنیاد در حوزه تولید ۲ فیلم سینمایی و نگارش ۱۰ فیلمنامه سینمایی همکاری مشترک داشته باشیم.
سیدمهدی جوادی مدیرعامل بنیاد سینمایی فارابی نیز در این جلسه عنوان کرد: از وظایف ما در فارابی به عنوان نهاد ملی سینمای ایران حمایت و کمک به دیگر نهادها و سازمانهای برای ایجاد بسترهای لازم جهت توسعه فعالیتهای دوستان است. یکی از موسساتی که در حوزه ساخت فیلم و سریال فعالیت مستمر و فعال داشته، موسسه شهید آوینی بوده که در گذشته تعاملات خوبی هم بین ما برقرار بوده است. خوشبختانه توانستیم به نظم معقولی هم در حوزه تولیدات برسیم که به ویژه بخشی از آنها بازنمایی تلاشها، ایثارها و رشادتهایی است که دستگاههای امنیتی در شرایط بحرانی و در مقابل اقدامات پیچیده دشمنان برای صیانت از مردم، کشور و انقلاب به دوش کشیدهاند.
وی افزود: همچنین توافقاتی مبنی بر نگارش ۱۰ فیلمنامه با موسسه شهید آوینی صورت گرفته و موضوعاتش نیز احصا شده و قرارداد نگارش آنها نیز در حال عملیاتی شدن است تا پشتوانه خوبی برای فیلمنامه در سینمای ایران باشد. از سویی دیگر سرمایه گذاری مشترک در تولید ۲ فیلم نیز در دستور کار این همکاری مشترک قرار دارد.
جوادی در پاسخ به سوال یکی از خبرنگاران درباره موضوعات فیلمنامهها گفت: یکی از فیلمنامهها مربوط به پروندهای از اغتشاشات اخیر خواهد بود. اثری دیگر نیز که منتظریم فیلمنامهاش را نهایی کنیم، درباره دستاوردهای امنیتی جمهوری اسلامی ایران خواهد بود. به طور کلی موضوعات از فهرست مشترکی که توسط فارابی و موسسه شهید آوینی تنظیم شده، انتخاب شده است.
در ادامه تفاهم نامه بین مدیران عامل بنیاد سینمایی فارابی و موسسه فرهنگی هنری اندیشه شهید آوینی امضا شد و عکس یادگاری به ثبت رسید.
سینمای ایران با مشکلات بسیاری درگیر است، از بیمه هنرمندان، تا بالارفتن هزینههای تولید و دستمزد بازیگران و همچنین موضوعاتی چون رکود تولید و مشکل اشتغال و قاچاق فیلمها و… که به نظر میرسد اهمیت چندانی برای مدیریت خانه سینما ندارد.
به گزارش سینمای خانگی از فارس، در بیش از یک دهه گذشته در بیشتر اوقات خانهسینما به جای آن که در پی احقاق حقوق اعضا صنف خود باشد به جایی در راستای سودآوری برای سرانش بدل گشته است. این «خانه» بیش از آنکه به فکر معاش اعضای آن بویژه بخش کم درآمدتر شاغل در سینمای کشور باشد، به تبلیغ برای دیدگاههای سیاسی مطلوب رئیسان خود از یک سو و جریانی برای چانه زنی در سطوح مدیریتی بالا تبدیل شده است و از وظیفه اصلی خود یعنی تلاش در راستای حقوق تمامی افراد صنف و نه تنها کارگردانان، بازیگران و تهیهکنندگان چهره غافل مانده است.
سینمای ایران با مشکلات بسیاری درگیر است، از بیمه هنرمندان، تا بالارفتن هزینههای تولید و دستمزد بازیگران و همچنین موضوعاتی چون رکود تولید و مشکل اشتغال و قاچاق فیلمها و… که به نظر میرسد اهمیت چندانی برای مدیریت خانه سینما ندارد.
دیروز«آرش فهیم» منتقد سینما یادداشتی درباره خانه سینما و حواشی نشستی که نیمه اول ماه خرداد برگزار شد، نوشت: «نشست خبری مرضیه برومند، مدیرعامل خانه سینما نشان داد که تنها نهاد صنفی سینمای ایران، همچنان در محاق حواشی خواهد بود؛ چون خانهای است از پایبند سست و روی آب! وقتی صحبت از «خانه» میشود، حس آسودگی، امنیت و آشتی به ذهن متبادر میشود. با این حال آنچه به عنوان خانه سینما در ایران فعالیت میکند، در اغلب موارد و بخشهایش برای اهالی هنر هفتم، محل منیت و قهر و کشمکش بوده است. اما چرا خانه سینما همواره خانهای سست و در مه بوده است؟ جدای از برخی مسائل قانونی و آئیننامهای که چالش همیشگی خانه سینما بوده و یک بار هم منجر به انحلال آن شده، این تشکیلات از یک تناقض بزرگ ساختاری رنج میبرد.
خانم برومند در نشستی خبری که 9 خرداد امسال برگزار شد، به نکته قابل تأملی اشاره کرد و گفت؛ «من همیشه برایم سوأل بود این چه جور صنفی است که کارفرما و کارگر با هم زیر یک سقفند. مسائل اصناف با هم یکی نیست و گاهی روبهروی هم قرار میگیرد. گروه اول تهیه کنندگان و سرمایهگذاران هستند. گروه دوم هنرمندان و خالقین اصلی اثر سینمایی هستند و گروه سوم عوامل اجرایی و زیرشاخهها هستند که به نظرم تعداد بیشتری در این گروه سوم متمرکز هستند. تفکیک اینها سخت است اما قصد دارم به سمتش بروم و بتوانیم به نظر مجمع عمومی بگذاریم و اجرایی بکنیم.»
آنچه مدیرعامل خانه سینما دربارهاش صحبت کرده، یکی از مشکلات اساسی این تشکل است. به این ترتیب که برخلاف خیلی از نهادهای صنفی دیگر که مدیریت آنها به عهده مظلوم و مستحقترین اعضا است، مدیریت خانه سینما به طوری غیرمنطقی به عهده شاهنشینانِ سینما است. فرض کنید در کارخانهای عریض و طویل، یک سندیکا برای حمایت از حقوق صنفی کارکنان تشکیل شود اما در این سندیکا، کارفرمایان و مالکان کارخانه ریاست کنند! به طور طبیعی این سندیکا بهجای اینکه بر پیگیری و دفاع از حقوق کارکنان فرودست متمرکز باشد، نه تنها به سود کارفرمایان از امور صنفی دیگران کوتاهی میکند (چون اصلا غیرِ فرادستان در مدیریت آن نقشی ندارند) بلکه دائم دچار جنگ قدرت و باندبازی و کشمکش با فلان سازمان و آن یکی وزارتخانه خواهد بود.
وضعیت همه این سالهای «خانه سینما» دقیقا به همین منوال بوده است. تا وقتی مدیریت این تشکل در انحصار تهیه کنندگان و سرمایهگذاران و کارگردانهای صاحب قدرت و با نفوذ باشد، این خانه، هم در عدالتجویی و پیگیری امور صنفی، کجدار و مریز عمل خواهد کرد و هم دچار سیاستزدگی و حواشی مربوط به باندهای قدرت سینما خواهد بود. همچنانکه در تمامی این سالها، این چنین بوده است. پس در اولین قدم برای اصلاح نهاد صنفی سینما باید قوانین و ضوابطی طراحی شود تا اصلا اعضای حلقههای قدرت، افراد صاحب نفوذ و سیاستباز و لابیکارها و باندبازها از ورود به هیئت مدیره و شورای سیاستگذاری خانه سینما منع شوند.
به طور طبیعی، بازیگر، تهیهکننده، کارگردان یا سرمایهگذاری که خودش دغدغه مالی و معیشتی ندارد و طعم اجارهنشینی و تأمین شهریه دانشگاه و جهیزیه فرزندانش را نچشیده، نمیتواند برای طیف وسیعی از کارکنان عرصه سینما که درگیر این مسائل هستند، رفع مشکل کند. و یا، سینماگری که دلبسته یا درستیز با برخی احزاب و جریانهای سیاسی یا در پی به قدرت رساندن فلان فرد و گروه در ساختار سیاسی کشور است، به تبع چنین اهدافی، از حضور در هر تشکل و نهادی برای اهداف سیاسی مدنظرش کار خواهد کرد. درست مانند عملکرد خانه سینما در برخی بزنگاههای سیاسی که تبدیل به مرکزی برای صدور بیانیههای سیاسی و جناحی شد. درحالی که «خانه سینما» همان طور که از نامش مشخص است، ربطی به گروهها و جناحهای سیاسی ندارد و مانند یک خانه که باید محل امن و آسایش همه اعضا باشد باید برای همه سینماگرها با هر رویکرد و سلیقهای، پدری کند.
بنابراین بهجای عموم افراد و جمعهایی که طی همه سه دهه فعالیت خانه سینما در این تشکل مدیریت و مدیرعاملی کردهاند، باید طیف مستضعف سینما و افرادی که خودشان درد محرومیت و طعم ایستادن در صف دریافت وام و تأمین حداقلهای زندگی را دارند و همچنین شخصیتهایی مبرا از حب و بغضهای سیاسی بر مصدر خانه سینما باشند.
«شهر هرت»، رقیب قدرتمندی برای کمدی «فسیل» است که انتظار میرود با فروکش کردن تدریجی میزان مخاطبان این فیلم، بتواند نبض گیشه را در دست گرفته و گیشه تابستانی را با اتفاقهای خوب همراه کند.
به گزارش سینمای خانگی از ایرنا، شهر هرت، پرفروشترین فیلم بسته جدید اکران است که انتظار میرود طی روزهای آینده و با افزایش تبلیغات مردمی، به مرز فروش روزانه فسیل رسیده و حتی از آن پیشی بگیرد. این کمدی طی ۳ روز نخست نمایش خود، حدود ۲ میلیارد و ۸۰۰ میلیون تومان فروخت و به دومین فیلم پرفروش کشور طی روزهای اخیر تبدیل شد.
اما این فیلم، امتیازاتی دارد که میتواند سبب جذب حداکثری مخاطبان شود. در ادامه، به مهمترین آنها اشاره میشود:
۱. سینمای ایران در سال جاری، پس از فسیل، کمدی چندان قدرتمندی را به روی پرده نفرستاد. درنتیجه، فسیل در یک فضای بدون رقیب توانست حسابی جولان داده و خوش بدرخشد. حالا اما دوستداران سینمای کمدی، ۳ ماه پس از اکران فسیل، در انتظار یک کمدی جدید هستند تا به تماشای آن بنشینند. شهر هرت، این فرصت را برای دوستداران فراوان کمدی مهیا میکند تا به سینما رفته و یک کمدی جدید ببینند.
۲. پژمان جمشیدی، خود یکی از امتیازهای بزرگ شهر هرت است که میتواند مخاطبان بسیاری را جذب کند. جمشیدی که تا همین چند روز پیش، بخارست را به روی پرده داشت و توانست با این فیلم، بیش از ۵۵ میلیارد تومان فروش داشته باشد، حالا با یک کمدی دیگر بازگشته تا با یک نقش متفاوت، مخاطبانش را غافلگیر کند.
۳. عباس قادری، خواننده قدیمی ایران در این فیلم به اجرای برنامه پرداخته که این اتفاق، برای نخستین بار پس از انقلاب رخ میدهد و میتواند طرفداران این خواننده را نیز به سینماها بکشاند.
۴. موضوع فیلم نیز ازجمله مواردی است که میتواند به جذب مخاطب و البته رضایتمندی آنها کمک کند: این فیلم، پشت پردهای طنازانه از زندگی اختلاسگرانی ارائه داده که برای رسیدن به مقاصد شخصی، همه را قربانی میکنند ولی خبر ندارند از آنکه گاهی خودشان ممکن است گرفتار افتادگانی شوند که با زیرکی، قضایا را عوض میکنند.
۵. کارگردان فیلم نیز ازجمله موارد مهم این فیلم به شمار میروند. کریم امینی که هماکنون کمدی فسیل را به روی پرده دارد و قطعاً یکی از امتیازاتی است که سبب میشود تا بخشی از مخاطبان، به دلیل حضور وی، به تماشای این فیلم بنشینند.
شهر هرت تا امروز، تبلیغات چندانی نداشته اما این انتظار وجود دارد تا با آغاز تبلیغات گسترده این فیلم و تبلیغات زبانی اثر توسط مردم، اتفاقهای مهمتری برای این کمدی جدید سینمای ایران که در زمان خوبی به روی پرده رفته، رخ دهد.
حمود پاک نیت بازیگر پیشکسوت سینما و تلویزیون گفت: فیلمنامه ها اغلب بسیار سردستی و سطحی نگرانه نوشته می شوند.
به گزارش سینمای خانگی، محمود پاک نیت بازیگر پیشکسوت سینما و تلویزیون با انتقاد نسبت به غیاب محتوای ارزنده در تولیدات سینمایی گفت: واضح است که این روزها سینمای ما عاری از تفکر و اندیشه شده است؛ فیلمنامه ها اغلب بسیار سردستی و سطحی نگرانه نوشته می شوند و شرایط به گونه ای است که در برخی پروژه ها لحظه فیلمبرداری مابقی فیلمنامه به صحنه می رسد و همان لحظه بدون هرگونه تفکر و تعمقی راجع به فیلمنامه متن ارسالی ضبط می شود!
بازیگر فیلم های سینمایی «ملک سلیمان» و «مرد عوضی» در گفتوگو یا سینماپرس، گفت: بنده بسیار از خبرگزاری سینماپرس بابت پیگیری این موضوع بسیار مهم و حساس یعنی مسأله توجه به محتوای سالم و ارزنده در سینما تشکر و قدردانی می کنم؛ این مسأله بسیار مهم است و سینمای ما را تحت الشعاع خود قرار داده و تبعات منفی بسیاری برای ما به همراه داشته است
وی ادامه داد: این روزها سینمای ما فقط به برخی کلام های سردستی وابسته شده در صورتی که اصل سینما تصویر است اما متأسفانه نویسندگان ما دیگر تمایل به وقت گذاشتن و تفکر و تعمق راجع به محتوای آثار را ندارند و به این فکر می کنند که زودتر متنی را بنویسند و بفروشند و پول آن را دریافت کنند.
پاک نیت با بیان اینکه متأسفانه بسیاری از فیلمنامه نویسان، تهیه کنندگان و کارگردانان فقط به فکر جیب های شان هستند تصریح کرد: جدا از برخی نویسندگان که در پی اهداف ارزشمند هستند و به پول فکر نمی کنند اما تعدادشان زیاد نیست، مابقی افراد تنها دنبال پر کردن جیب های شان هستند. به خصوص برخی تهیه کنندگان فقط دنبال بازار هستند و می خواهند زودتر با فروش آثارشان به سودهای کلان برسند.
این سینماگر پیشکسوت یادآور شد: در سال های نه چندان دور که سینمای ایران سرشار از فیلم های ارزشمند بود که امروزه بدل به آثار ماندگار شده اند، فیلمنامه ها ده ها بار نوشته و بازنویسی می شد و هیچ عجله ای برای سریع تر جلوی دوربین بردن و جمع کردن کار وجود نداشت. فیلمنامه نویسان، تهیه کنندگان و کارگردانان در آن روزگار بارها نظرات کارشناسان و اهل فن را می گرفتند و همین باعث می شد تا فیلم های شان با کمترین خطا ساخته و عرضه شود اما امروزه سینما بدل به دکان بساز بفروشی شده که با کوچکترین ضربه و زلزله ای بنیان آن فرو می پاشد!
بازیگر سریال های تلویزیونی «پدر سالار» و «روزی روزگاری» متذکر شد: من فکر می کنم در این برهه حساس که سینما عاری از فیلم های ارزشمند شده نیاز است که مردم انتخاب درستی داشته باشند و برای تماشای هر اثر پیش پاافتاده ای به سالن های سینما نروند چرا که تا وقتی از این آثار سبک سرانه استقبال شود تهیه کنندگان باز هم دست به تولید آثار مشابه می زنند و این به ضرر سینما و جامعه است.
وی خاطرنشان کرد: مردم باید سعی کنند برخلاف فیلمنامه نویسانی که این روزها فیلمنامه های شان عاری از تفکر و خلاقیت شده، با تفکر و درایت فیلم ها را انتخاب کنند و از روی احساسات شان به تماشای یک فیلم نروند. مخاطب باید ارزش و جایگاه خود را بداند و به خاطر حضور فلان هنرپیشه یا فلان سوژه یا فلان تبلیغ به تماشای فیلم هایی نرود که برای او هیچ دستاوردی ندارند.
پاک نیت سپس ریزش شدید مخاطب سینما طی دهه های اخیر را به دلیل محتوای به شدت سردستی و نازل فیلم ها برشمرد و در این باره تأکید کرد: این روزها رسانه های مختلف زیاد شده و مردم با همین گوشی های موبایل شان به بهترین فیلم های روز دنیا دسترسی دارند از این رو اگر ما به مردم خوراک خوب ندهیم آن ها خوراک فرهنگی شان را از جای دیگر تأمین می کنند! بنده بارها عنوان کرده ام اگر مردم سریال های شبکه جم را نگاه می کنند به دلیل آن است که تلویزیون ما سریال خوب تولید نمی کند، مردم اگر تشنه دیدن فیلم های روز خارجی هستند به دلیل آن است که سینمای ما حرف تازه ای برای مردم ندارد و تا زمانی که سیاست گذاران به این مسأله بی توجه باشند روز به روز اوضاع ما در این زمینه اسفبارتر خواهد شد.
وی در پایان این گفتگو افزود: بی شک ساخت اثر سینمایی نیاز به تفکر دارد اما امروز اینطور نگاه نمی شود. گاهی حتی دستیاران اجازه نمی دهند بازیگر متن را حفظ کند چرا که می خواهند زودتر گرفته شود چون تهیه کننده می خواهد هزینه اش کمتر شود. این ها دردهایی است که امروز در سینمای ما وجود دارد.