رسانه سینمای خانگی- موضوع مقاومت در سینمای ایران مغفول است

شاهرخ کیوان نیا گفت: راهکار برون رفت از این شرایط این است که نیروهای متعهد و امتحان پس داده ای که طی ۴ دهه پس از پیروزی انقلاب اسلامی همواره عشق خود را به اسلام و انقلاب نشان داده اند پای کار بیایند و اداره امور را در دست بگیرند.

به گزارش سینمای خانگی، شاهرخ کیوان نیا مستندساز در آستانه روز مقاومت اسلامی با انتقاد از شرایط فعلی سینمای مقاومت و ارزشی در کشور گفت: مدیران فرهنگی بیشتر دنبال مانور رسانه ای و ارائه بیلان کاری به بالادستی های شان هستند و همین باعث شده توجه چندانی به مقوله های مهمی همچون مقاومت اسلامی نداشته باشند و قطعاً راهکار برون رفت از این شرایط این است که نیروهای متعهد و امتحان پس داده ای که طی ۴ دهه پس از پیروزی انقلاب اسلامی همواره عشق خود را به اسلام و انقلاب نشان داده اند پای کار بیایند و اداره امور را در دست بگیرند.

کارگردان مجموعه مستند «موزه های جنگ دنیا» و «از کربلا تا قدس» در گفتگو با سینماپرس، افزود: بنده همیشه این نکته را گوشزد کرده ام که نخ تسبیح ایجاد بحران و معضلات عدیده در حوزه مسائل فرهنگی و هنری بالاخص در سینما و تلویزیون فقدان استراتژی و راهبرد مدیران بالادستی است.

وی در همین راستا ادامه داد: نکته اینجا است که در مصوبات مدیران بالادستی پرداختن به این قبیل موضوعات و مضامین همواره وجود دارد اما وقتی کارها به مدیران میانی و پایین دستی ارجاع می شود آن ها با مانع تراشی ها و سنگ اندازی های متعدد جلوی به ثمر رسیدن این کارها را می گیرند و همین باعث می شود که پرداختن به این مقولات حیاتی و مهم تنها در حد شعارهای زیبا باقی بماند.

این سینماگر برجسته با بیان اینکه نهایت کار مدیران فرهنگی و سینمایی در حوزه های استراتژیک و مهم تنها به برگزاری چند سمینار و همایش و کنفرانس خلاصه می شود تصریح کرد: این کارها هم صرفاً برای این است که آن ها بتوانند به بالادستی های خود پاسخگو باشند! معضل ما این است که با مدیرانی روبرو هستیم که به این مقوله مهم باور ندارند و اگر هم تاکنون اندک کارهایی در حوزه سینمای داستانی و مستند در این خصوص تولید شده به دلیل عرق شخصی خود افراد بوده است.

کیوان نیا سپس با اشاره به فیلم سینمایی «سی و سه روز» ساخته جمال شورجه یادآور شد: یکی از فیلمسازان متعهدی که برای این جنگ بزرگ اثر سینمایی تولید کرد آقای شورجه بود و متأسفانه بعد از تولید فیلم ایشان هیچ کار جدی دیگری در این باره تولید نشد. خوب این اتفاق بسیار تلخ و ناراحت کننده است چرا که تولید این قبیل آثار استراتژیک و ارزشمند نباید قائم به افراد باشد و کلیت تولیدات سینمای ما باید چنین باشد.

کارگردان مستندهای «سلاح قلم» و «رزم آهنگ» تأکید کرد: اهمال کاری مدیران فرهنگی و سینمایی ما در این حوزه در حالی است که در خارج از کشور به خصوص در سینمای هالیوود برای اهداف کلان و استراتژیک خود هزینه و سرمایه گذاری های متعدد می کنند و تمام اهتمام شان را برای تولید آثاری به نفع کشور خود و اهداف شوم خود به کار می بندند اما در کشور ما یک فیلمساز متعهد و انقلابی باید برای به سرانجام رسیدن کارش مدام از پشت در اتاق این مدیر به آن شورا و از آن شورا به سراغ آن مدیر برود و در نهایت هم از نفس بیفتد و عطای این کار را به لقایش بخشیده و از خیرش بگذرد.

وی خاطرنشان کرد: این اتفاق بسیار تلخ است که علیرغم تأکیدات مقام معظم رهبری مدیران فرهنگی اینقدر اهمال کارند و اینطور سهل انگارانه با این موضوع مهم و حیاتی برخورد می کنند که قطعاً این اتفاق نشأت گرفته از فقدان و اعتقاد و باور میان آن ها است. متأسفانه این مدیران نه تنها از حمایت اجتناب می کنند بلکه موانع جدی نیز بر سر راه فیلمسازان می گذارند.

کیوان نیا در پایان این گفتگو متذکر شد: تنها راهکار برون رفت از این اوضاع و احوال این است که افراد دغدغه مند به عنوان مدیر به کار گرفته شوند. باید امتحان پس داده ها در ۴ دهه بعد از انقلاب به کار دعوت شوند. شهید آوینی می گفت هنرمند مکنونات درونی خودش را در قالب هنر می ریزد، خوب مدیران هم باید از هنرمندانی حمایت کنند که مکنونات قلبی شان حمایت از اسلام و انقلاب باشد نه اینکه سال ها است این هنرمندان پشت در اتاق این مدیر و آن مدیر معطل مانده اند.

رسانه‌ها در معرفی فیلم کوتاه کم‌کاری می‌کنند

 اهمیت فیلم کوتاه در سینما بر کسی پوشیده نیست، بسیاری معتقدند ساختن فیلم کوتاه از فیلم بلند خیلی سخت‌تر است، چون فیلمساز زمان کوتاه‌تری برای ارتباط با مخاطب دارد، اما خیلی‌ها در آغاز ورود به فیلمسازی اهمیت آن را دست‌کم می‌گیرند و همین باعث می‌شود در ادامه وقتی وارد کارگردانی فیلم‌های بلند شوند هم توفیقی حاصل نکنند. نظر شما چیست؟ 

به گزارش رسانه سینمای خانگی به نقل از جوان آنلاین شاید خیلی‌ها فیلم کوتاه را به عنوان یک سکوی پرواز تلقی کنند، این دیدگاه می‌تواند هم درست باشد و هم افراد را دچار اشتباه محاسباتی کند. از این منظر که اهمیت آن را دست‌کم بگیرند و ترجیح بدهند خیلی زود از روی آن پرش کنند و به سینمای بلند برسند. برای همین معتقدم نباید به فیلم کوتاه به عنوان سکوی پرتاب نگاه کرد، چون اساساً این عرصه باید در نگاه فیلمسازان جوان یک اصالت مستقل داشته باشد. جایگاه فیلم کوتاه اگر دست‌کم گرفته شود برای یک فیلمساز جوان می‌تواند آغاز شکست او در عرصه فیلمسازی بلند باشد. اینکه اشاره کردید فیلمسازی کوتاه سخت‌تر از فیلمسازی بلند است، به نظر من هم حرف دقیق و درستی است. ساخت فیلم کوتاه خوب می‌تواند یک معیار برای این باشد که فیلمساز تا چه اندازه روی کارش مسلط است. سهل‌انگاری و ساده‌اندیشی درباره فیلم کوتاه خودش می‌تواند آغاز فرآیند شکست در این عرصه باشد. 

نکته دیگر این است که فیلم کوتاه اساساً یک مدیوم کاملاً مستقل است. معتقدم فاصله انتقال از این عرصه به عرصه فیلمسازی بلند باید رعایت شود تا فیلمساز به درک درستی از فیلمسازی نائل آید. اگر این اتفاق نیفتد، می‌تواند منجر به سرخوردگی و اتلاف عمر و سرمایه افراد شود. نکته بااهمیت دیگر اینکه این‌ها قرار نیست جای یکدیگر را بگیرند. ما در جهان فیلمسازانی داریم که به‌طور کلی عمر خود را صرف فیلمسازی در این عرصه می‌کنند و شاید هیچ‌گاه نه فرصتش پیش بیاید و نه الزامش وجود داشته باشد که به عرصه فیلمسازی بلند پا بگذارند. 

فکر می‌کنید جایگاه فیلم کوتاه در کشور ما چگونه است؟ تأثیرگذاری این قالب از فیلمسازی فهم شده است یا خیر؟ 

به نظرم رسانه‌ها در این مورد کم‌کاری کرده‌اند. صداوسیما می‌توانست در معرفی بهتر و دقیق‌تر فیلم کوتاه نقش داشته باشد، اما این اتفاق نیفتاد. در ذهن مخاطب عام و حتی بخش قابل توجهی از مخاطب خاص سینما هنوز اهمیت فیلم کوتاه جا نیفتاده است و حتی مدیران فرهنگی و رسانه‌ای ما درک درستی از این مدیوم ندارند. همین سبب شده فیلمسازان جوانی که تازه وارد عرصه شده‌اند ترجیح بدهند زودتر خود را به عرصه فیلمسازی بلند برسانند پیش از آنکه تجربه مناسبی اندوخته باشند. 

فکر می‌کنید برای ساخت یک فیلم ۱۰۰ ثانیه‌ای خوب چه مواردی را باید رعایت کرد؟ 

هر چقدر زمان یک فیلم کوتاه‌تر باشد کار سخت‌تر می‌شود. البته بدیهی است که پروسه فیلمسازی در این عرصه زمان کمتری را طلب می‌کند، اما سختی از این منظر مطرح است که شما زمان خیلی کمی برای انتقال مفهوم و برقراری ارتباط با مخاطب دارید. در جهان الان با فیلمسازان فیلم‌های کوتاه ۱۰۰ ثانیه‌ای براساس ثانیه قرارداد می‌بندند. اینجا دیگر ثانیه‌ها اهمیت دارند. تشخیص فیلمساز برای استفاده از راش‌های در اختیار و دور ریختن راش‌های به‌دردنخور اینجا خیلی اهمیت پیدا می‌کند. 

فیلم ۱۰۰ ثانیه‌ای شما در بخش‌های بهترین مستند کوتاه بخش اصلی (جایزه شهید قاسم سلیمانی) و نیز بخش جایزه رسول ملاقلی‌پور هفدهمین جشنواره فیلم مقاومت که اواخر سال گذشته در استان بوشهر برگزار شد نیز توانست جوایز اول را به خود اختصاص دهد. شما یک مادر شهید را سوژه فیلم قرار داده‌اید. چطور به این سوژه رسیده‌اید؟ 

بنیاد شهید در ثبت تاریخ شفاهی شهدا، آن‌هم از زبان مادران و پدران شهید یک کار خوبی را آغاز کرد. خود من بیش از ۱۰۰ ساعت مصاحبه با مادران و پدران شهید ضبط کرده بودم. در یکی از مصاحبه‌ها متوجه یک روایت متفاوت از یک مادر شهید شدم. مادر شهیدی که زمان زیادی از شهادت فرزندش گذشته است. شهیدی که سال ۱۳۶۴ به درجه شهادت نائل شد و از آن زمان بیش از ۳۵ سال می‌گذرد. مادر شهید به دلیل کهولت سن بسیاری از خاطرات را فراموش کرده بود و نزدیکانش سعی داشتند به او کمک کنند تا بخشی از خاطرات را به یاد بیاورد. من در یک لحظه متوجه شدم کار دیگر از قالب یک مصاحبه عادی خارج شده است. با توجه به تجربه‌ای که وجود داشت و البته برخی دوستان به درستی عنوان می‌کنند که یک برکت یا یک کرامتی از ناحیه خود شهدا بود، یک لحظه احساس کردم اتفاق جالبی در حال رقم خوردن است. کار ضبط را ادامه دادیم و خدا را شکر در جریان تدوین خلاقانه‌ای که برادرم مهدی سرگلزاری انجام داد یک اثر ۱۰۰ ثانیه‌ای تولید شد که امیدوارم دین کوچکی به آن مادر شهید و همه مادران شهدا باشد. 

درباره جشنواره فیلم مقاومت و حضور در این رویداد چه نظری دارید؟ 

در جشنواره فیلم مقاومت بخشی وجود دارد به نام بخش روایت که فیلمسازان جوان را از سراسر کشور دعوت کرده‌اند و معتقدم خیلی اتفاق خوبی است و قدم‌شان ان‌شاءالله در سینما مبارک باشد. جمع شدن این نسل جوان دور هم می‌تواند یک شور و اشتیاق مضاعف ایجاد کند و این افراد از تجربیات هم استفاده کنند. بخش‌های جنبی اساساً در جشنواره‌های معتبر اهمیت ویژه‌ای دارند و تنها به پر کردن وقت جشنواره‌ها اختصاص پیدا نمی‌کنند. امیدوارم از میان این جوانان دست‌کم چند فیلمساز به عرصه سینمای کشور معرفی شوند تا دست سینمای مقاومت از این بابت پرتر از قبل شود، اما نکته‌ای که قصد دارم به آن اشاره کنم این است که امیدوارم به نسل‌های قبل‌تر فیلمسازی هم که در این مسیر تجربه‌اندوزی کرده‌اند، توجه شود. ما فیلمسازان توانمند زیادی داریم که سال‌هاست بیکار هستند. برای این فیلمساز‌ها هزینه شده تا تجربه و دانش خود را افزایش دهند. الان زمان چیدن این میوه‌هاست و نباید به این نسل بی‌اعتنا بود.

کدام سازمان‌ها و نهادها حامی جشنوارۀ فیلم مقاومت هستند؟

جلال غفاری‌قدیر دبیر هفدهمین جشنواره بین‌المللی فیلم «مقاومت» به ارایه توضیحاتی درباره این رویداد پرداخت.

به گزارش سینمای خانگی به نقل از روابط عمومی هفدهمین جشنواره بین‌المللی فیلم «مقاومت»، جلال غفاری‌قدیر دبیر هفدهمین جشنواره بین‌المللی فیلم «مقاومت» گفت: خوشبختانه روند ارسال آثار به دبیرخانه شتاب خوبی گرفته است ولی با نقطه آرمانی و ایده آل فاصله داریم. شاخص کیفی ما در ارسال آثار نسبت آثار با مبانی نظری و گفتمان معرفتی سینمای مقاومت است که خوشبختانه شاهد رویش های مثمر ثمری در این عرصه هستیم.

وی افزود: ما در این دوره از جشنواره بخشی را به عنوان نسل روایت داریم که مختص جوانان و نوجوانان متولد ۱۳۶۸ به بعد است و بنا داریم در کنار پرداختن به سینماگران حرفه‌ای و تراز اول داخلی و خارجی، به نسل نو سینمای ایران نیز توجه ویژه‌ای داشته باشیم تا به مرور زمان شاهد حضور این چهره ها در بدنه سینمای حرفه ای کشور باشیم.

غفاری‌قدیر همچنین بیان کرد: تاکنون سازمان‌ها و نهادهای فرهنگی انقلاب اسلامی حمایت‌های خوبی را در حوزه‌های مختلف از جشنواره بین‌المللی فیلم «مقاومت» انجام داده‌اند ولی می‌بایست با توجه به ابعاد جهانی این رویداد عظیم فرهنگی دستگاه‌های بیشتری خصوصا در حوزه بین‌الملل توجه ویژه خود را به این رویداد معطوف دارند.

وی شکل‌گیری ایده برگزاری جشنواره در خلیج فارس را منحصر به فرد توصیف کرد و گفت: باتوجه به موضوعیت مکانی و ژئوپلیتیکی خلیج فارس و موثر بودن این نقطه بر جریان مقاومت تصمیم گرفتیم این نقطه را برای برگزاری مرحله نهایی جشنواره بین‌المللی فیلم «مقاومت» انتخاب کنیم و امیدواریم که با برگزاری شکوهمند جشنواره در اسفندماه، بتوانیم در کنار اقتدار نظامی، سیاسی و اقتصادی جمهوری اسلامی ایران، اقتدار فرهنگی کشور را هم در عرصه جهانی به منصه ظهور برسانیم.

هفدهمین جشنواره بین المللی فیلم «مقاومت» به همت انجمن سینمای انقلاب و دفاع مقدس بنیاد فرهنگی روایت فتح در بخش های اصلی، دفاع مقدس، نسل روایت، روایت قلم، نقد و پژوهش و جهان بدون اسرائیل اسفندماه سال جاری در خلیج فارس برگزار خواهد شد و علاقه‌مندان می‌توانند تا ۲۳بهمن ۱۴۰۱ آثار خود را از طریق تارنمای جشنواره به نشانی www.iranmff.com ارسال کنند.

مقصر حال آشفتۀ سینما کیست؟/ علی‌اکبری: قطعاً مدیران ارشد!

تهیه کننده سینما گفت: نسل های بعدی باید بدانند که این کشور با چه قیمتی حفظ شده و برای حفظ سانت به سانت این کشور چه خون های پاکی روی زمین ریخته شده است؛ این اتفاق محقق نمی شود مگر آنکه حوزه فرهنگی و هنری کشور با جدیت تمام وارد میدان شود و آثاری در این راستا تولید کند.

به گزارش سینمای خانگی، تهیه کننده فیلم های سینمایی «کتاب قانون» و «پاداش سکوت در مصاحبه با سینماپرس، گفت: ما در دوران دفاع مقدس بر این باور بودیم که به دلیل مظلومیت رزمندگان وظیفه داریم لحظات قهرمانانه آن ها را در فیلم ها به تصویر بکشیم. هدف تولید این قبیل فیلم ها ضمن تجلیل از مقام شامخ رزمندگان و شهدا این بود که بتوانیم آیندگان را با نسل غیوری که از مام میهن جانانه دفاع می کردند آشنا کنیم.

وی ادامه داد: بنده شخصاً از بانیان و آغازکنندگان تولید فیلم های ارزشی بودم و آثاری همچون «بلمی به سوی ساحل»، «پرواز در شب»، «گورکن» و… را در دوران دفاع مقدس و سال های آغازین پس از پیروزی انقلاب اسلامی تولید کردم اما متأسفانه به مرور زمان حمایت از این قبیل تولیدات از دستور مدیران فرهنگی خارج شد و بنده معتقدم مدیران ارشد فرهنگی از دهه ۷۰ به بعد مقصر اصلی کمرنگ شدن سینمای متعهد و ارزشی هستند.

علی اکبری سپس با بیان اینکه هرچه می کشیم از سمت ناآگاهی و کم کاری مدیران فرهنگی دهه ۷۰ است یادآور شد: در آن روزگار ما با بی رغبتی از سوی مدیران ارشد فرهنگی به خصوص در وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی برای تولید آثار ارزشی مواجه شدیم؛ این اتفاق سبب شد تا این قطاری که راه افتاده بود متوقف شد و ادامه مسیر ندهد.

این سینماگر خاطرنشان کرد: البته کسانی بودند ماننده زنده یاد رسول ملاقلی پور و ابراهیم حاتمی کیا که فیلم هایی تولید می کردند اما خوب این ها برای سینمای ما کافی نبود. این اتفاق سبب شد تا فاصله بین نسل های بعدی و قبلی زیاد شود تا جایی که نسل جوان واژه هایی همچون شهید و جانباز و ایثار بیگانه شدند.

تهیه کننده فیلم های سینمایی «استرداد» و «جنگ کودکانه» تصریح کرد: کم کاری مدیران فرهنگی در حالی است که مقام معظم رهبری بارها نسبت به کم کاری در حوزه فرهنگی تذکر دادند و تأکید فرمودند که ما با تهاجم فرهنگی و نفوذ فرهنگی روبرو هستیم اما افسوس که گوش شنوایی در دولت ها وجود نداشت.

علی اکبری تأکید کرد: همین اهمال کاری مدیران فرهنگی باعث شد دشمنان از خلاء موجود استفاده کنند و داعش به وجود آید؛ داعشی ها خود را دولت اسلامی نامیدند و در همین شرایط دیدیم فرمانده ای مثل حاج قاسم بروز کرد و مقاومت در برابر مشرکان و کافران را بر عهده گرفت و تا لحظه آخر حیاتش تنها دغدغه اش حفظ دین و ولایت بود و در لحظه آخر به خواسته خودش که چیزی جز شهادت نبود رسید.

این تهیه کننده متذکر شد: ما باید در راستای عملی کردن جهاد تبیین تا می توانیم فیلم ها و سریال هایی در مورد شهدا و رزمندگان بسازیم؛ باید دست دشمنان را رو کرده و باعث ایجاد بصیرت در جامعه به ویژه در نسل جوان شویم. ما باید جوانان و نوجوان را با مفاهیم ارزشمندی همچون ایثارگری و شهادت و رشادت همراه کنیم و در پی برافراشته تر شدن پرچم مقدس جمهوری اسلامی ایران در سراسر گیتی باشیم.

وی در پایان این گفتگو افزود: تولید فیلم و سریال های متعدد در خصوص سرداران بزرگی مانند شهید حاج قاسم سلیمانی جزو ضروریات جامعه امروز است و باعث می شود تا علاوه بر جلوگیری از نفوذ فرهنگی دشمن، تعهد و بصیرت در نسل جوان افزایش پیدا کند.

خروج از نسخه موبایل